ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΠ’ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ-ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Κόρινθος:

 

 

 

 

 

Μεσοχώρα Τρικάλων- η Αυτόνομη Συνάντηση Αγώνα:

 

 

1

 

 

 

 

 

 

 

Eδεσσα:

 

 

 

 

 

Στις 14/8 στη γέφυρα Μουστοξύδη κρεμάστηκε πανό αλληλεγγύης στις καταλήψεις Μαραγκοπούλειο, Παράρτημα, Στέκι ΤΕΙ Πάτρας

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΣΥΝΟΡΓΑΝΩΣΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟ, ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, ΣΤΕΚΙ ΤΕΙ ΠΑΤΡΑΣ

 

Στις 14/8 στη γέφυρα Μουστοξύδη κρεμάστηκε πανό αλληλεγγύης στις καταλήψεις της Πάτρας.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών

 

 

 

 

 

Φεστιβάλ λίμνης Λάδωνα:

 

 

Λαμία:

Χθες Τετάρτη 13 Αυγούστου στη Λαμία, μέσα στα πλαίσια των πανελλαδικών δράσεων αλληλεγγύης  για τις εκκενωμένες καταλήψεις και τους συλληφθέντες συντρόφους στην Πάτρα, πραγματοποιήσαμε ενημερωτική παρέμβαση αλληλλεγγύης κατα τις βραδινές ώρες . Αναλυτικότερα αναρτήθηκαν δύο πανό το ένα στην πλατεία Ελευθερίας και το άλλο σε περίοπτο σημείο εκτός κέντρου.                  Η παρέμβαση που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία περιελάμβανε ένα πανό στο οποίο αναγραφόταν  «Η επίθεση στους κατειλημένους  χώρους είναι επίθεση στους κοινωνικούς αγώνες, αλληλεγγύη στις εκκενωμένες καταλήψεις στην Πάτρα, καμία δίωξη στους 5 συντρόφους», ενώ πετάχτηκαν και τρικάκια με σχετική θεματική, περιμετρικά της πλατείας αλλα και σε κεντρικούς δρόμους της πόλης. Στο δεύτερο πανό αναγραφόταν «Να συντρίψουμε τους εχθρούς της ελευθερίας, αλληλεγγύη στις εκκενωμένες καταλήψεις στην Πάτρα, Μαραγκοπούλειο-Στέκι στο Τ.Ε.Ι.-Παράρτημα, καμία δίωξη στους 5 συντρόφους». Η παρέμβαση πραγματοποιήθηκε χωρίς κάποιο πρόβλημα ενώ οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν θετικές

http://anarxikoilamias.squat.gr

Λέσβος:

 

 

 

 

Λιβαδειά:

 

 

 

Σήμερα το απόγευμα έγινε και πάλι ενημέρωση του κόσμου στην κεντρική πλατεία της πόλης, για την εκκένωση των 3 καταλήψεων στην Πάτρα.

Διαβάστηκαν και μοιράστηκαν κείμενα Αλληλέγγυων, καθώς και της Αναρχικής πολιτικής Ομάδας, LOCOS DEL PUEBLO.

Κρεμάστηκαν πανό συμπαράστασης στους συλληφθέντες της κατάληψης ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟ και στους εξεγερμένους μετανάστες της ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ.

Το προηγούμενο βράδυ, πετάχτηκαν τρικάκια σε διάφορα σημεία της πολής.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Θεσσαλονίκη:

Ξημερώματα Δευτέρα 5 Αυγούστου , 77 χρόνια μετά την επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά, η σύγχρονη κρατική χούντα επιτίθεται σε όλους τους ελεύθερους χώρους της Πάτρας: στην ιστορική κατάληψη του  Παραρτήματος κλείνοντας τους ανοιχτούς λογαριασμούς της, από το ‘73, στο Μαραγκοπούλειο, στο Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΤΕΙ, στο Ράδιο Κατάληψη 93,7fm και εκκενώνονται δείχνοντας τον επετειακό τους χαρακτήρα. Όσα κτήρια εκκενώθηκαν ή θα εκκενωθούν, σε καμία περίπτωση δεν θα γίνουν ούτε πανεπιστήμια, ούτε εστίες για φοιτητές ή άνεργους, ούτε σχολεία, ούτε νοσοκομεία ούτε γηροκομεία ή ορφανοτροφεία. Οι εκκενώσεις κατειλημμένων κτηρίων είμαστε όλοι βέβαιοι πως δεν σκοπεύουν καμίας αξιοποίησης ούτε κάποιου οργανωμένου σχεδίου, αλλά αποτελούν θυσία στο βωμό του κεφαλαίου σε μια περίοδο επιβεβλημένης κρίσης, του ίδιου του συστήματος.

 

Η επίθεση στους συγκεκριμένους χώρους ζωής και αντίστασης φανερώνουν για ακόμα μια φορά την στενή σχέση συνοχής και σύμπραξης, ανάμεσα σε κράτος και φασίστες. Μετά τις αλλεπάλληλες νίκες του αντιφασιστικού μετώπου στην Πάτρα,  μπάτσοι υποκινούμενοι από το νέο κατασταλτικό ολοκληρωτισμό,  λειτουργούν ως μπράβοι των νεοναζί αποβρασμάτων, εξαπολύοντας  πυρά, συγκαλυμμένα με την ταμπέλα της επιβολής «Νόμου και Τάξης» στο κομμάτι της κοινωνίας, που αντιστέκεται στην βαρβαρότητα και στον ολοκληρωτισμό. Η τακτική αυτή ανοίγει το δρόμο για την μελλοντική ποινικοποίηση κάθε αντιστεκόμενου.

 

Από την τρομοκράτηση ολόκληρης της Χαλκιδικής και την φυλάκιση των 4 αγωνιζόμενων ενάντια στα μεταλλεία, έως τις εκκενώσεις των καταλήψεων και τις επιθέσεις φασιστών απέναντι στις εστίες αντίστασης, κράτος και νεοναζί αλληλοσυμπληρώνονται. Όπου δεν μπορεί να επιβληθεί «η νομιμότητα», επεμβαίνουν οι φασίστες ή αλλιώς όπου δεν φτάνει το χέρι του κράτους φτάνει το μακρύ χέρι του παρακράτους. Η λίστα μεγαλώνει ( Κατάληψη Δέλτα (Θες/νικη),κατάληψη Βεροίας, Βίλλα Αμαλίας, Κατάληψη Σκαραμαγκά, Λέλας Καραγιάννη 37, 98fm, Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΑΣΟΕΕ, Athens indymedia, Xanadu (Ξάνθη), Δράκα (Κέρκυρα), Κελί Ελευθερίας (Ηγουμενίτσα), κ.α.) ο κλοιός της καταστολής  κάθε αγώνα  στενεύει και οξύνεται.

 

Οι επιστρατεύσεις απεργών με χαρακτηριστικό παράδειγμα τους δασκάλους, οι επιθέσεις στην προσπάθεια αναμετάδοσης της κατειλημμένης ΕΡΤ, οι επιθέσεις στις τρανς τώρα και τις οροθετικές πέρυσι, τα στρατόπεδα συγκεντρώσεις μεταναστών – κάμπινγκ σε βραχονησίδες όπως τα ονομάζουν, δεν αποτελούν παρά ένα τεράστιο φαγοπότι των κονδυλίων της Ε.Ε., αλλά σίγουρα όχι από τους μετανάστες (όπως λένε οι φασίστες). Όλα αυτά στοχεύουν στην δημιουργία ενός εσωτερικού εχθρού που αλλάζει την κάθε φορά, συντελώντας εικόνες από ένα ζοφερό μέλλον που έρχεται για όλους και με διαφορετικά προσωπεία, άλλοτε του φασισμού και άλλοτε με το προσωπείο της δημοκρατίας, μέσα από την επιβολή της. Η επιβολή αυτή πραγματοποιείται ακόμη και μέσα από πωλήσεις – πλειστηριασμούς κτηρίων που είχαν παραχωρηθεί στο κράτος με μόνη προϋπόθεση την μη πώλησή τους.

Η συνέχεια ξανά ζοφερή, κατάσχεση – πώληση της πρώτης κατοικίας λόγο χρεών. Για εμάς η πρώτη κατοικία στις επί των πλείστων περιπτώσεις δεν αποτελεί υπερκαταναλωτικό αντικείμενο αλλά αρχέγονη ανάγκη επιβίωσης του ανθρώπου. Αυτές είναι οι συνθήκες ενός κράτους  εκτάκτου ανάγκης που εντείνει τις επιθέσεις του σε μια ολόκληρη κοινωνία, στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης του καπιταλισμού. Η κοινωνία βυθίζεται σε ολοένα και μεγαλύτερο λήθαργο καθώς πέφτει προς τον πόλεμο, όλων εναντίων όλων ( ή των ξένων ), σημασία όμως δεν έχει η πρόσκρουση αλλά η ανάκαμψη. Εδώ ανοίγει μια μεγάλη κουβέντα όπου τα σύγχρονα ανταγωνιστικά κινήματα καλούνται να την ξεκινήσουν πριν να είναι πολύ αργά. Σε αυτή την συνθήκη δεν πρέπει να σταθούμε με σταυρωμένα χέρια καθώς μέρα με την μέρα θα χάνουμε όλο και περισσότερο πολύτιμο έδαφος, το οποίο αποκτήθηκε μέσα από πολύχρονους και σκληρούς αγώνες.

 

Το ενιαίο μέτωπο του ελληνικού φασιστικού κράτους ανοίγει τα πλοκάμια του και μας επιτίθεται από πολλές πλευρές προσπαθώντας να καταστρέψει όλα τα κοινωνικά ριζώματα που με το χρόνο πέτυχαν τα κινήματα και έφεραν στο φώς μια ισχυρή κοινωνική αντιπρόταση  η οποία ταρακουνά και φοβίζει την εκάστοτε εξουσία.

 

Απέναντι λοιπόν, σε αυτήν την ολομέτωπη επίθεση του κράτους τα αντανακλαστικά του κινήματος θα πρέπει να ισχυροποιηθούν με στόχο την ενίσχυση και κορύφωση της κοινωνικής αντίστασης. Η απάντηση μας θα πρέπει να έρθει σύντομα γιατί όπως βλέπουμε για το κράτος και την καταστολή δεν υπάρχει ούτε καλοκαίρι ούτε διακοπές, κάτι που πρέπει να μας αφυπνίζει και να μην μας αφήνει λεπτό με κλειστά μάτια και άπραγους.

 

Να υπερασπιστούμε τα σπίτια μας και κάθε χώρο που δίνει ζωή και πνοές ελπίδας, ρήξης, ελευθερίας και αντίστασης μέσα σε αυτό το σάπιο σύστημα… Για μας το καλοκαίρι δεν ήρθε ποτέ, ο αγώνας ποτέ δεν σταματάει…

 

Τι κι αν κλείνετε τα σπίτια μας. Εμείς θα βρίσκουμε καινούρια.

Σου πουλάν το σπίτι, την πρώτη κατοικία,  απέναντι στην γενικευμένη ασυδοσία του κράτους μια 10 100 1000 καταλήψεις.

Τα στοματά μας δεν θα κλείσουνε ποτέ. Οι φωνές  μας θα ηχούν για πάντα στα αυτιά σας.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ και ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

«Ξέρω πως ποτέ δεν σημαδεύουν στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο στόχος. Το νου σου ε;» Κ. Γώγου

                  Κατάληψη Στέγης Ορφανοτροφείου Ν.

                                              (ΚΣΟΝ à ΞΟΝ)

                               Θεσσαλονίκη 15 Αύγουστος του 13

Πάτρα- Ενημέρωση από δικαστήρια
από Ράδιο Κατάληψη:

Η δίκη πήρε αναβολή για 22/1/2014.

περισσοτερα εδω:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1485986

Αιγιο:

Χθες το απόγευμα (Δευτερα 12 Αυγουστου)25 αλληλέγγυοι/ες απο το Αίγιο συγκεντρωθήκαμε στην πλατεία Ποσειδώνος στην παραλία Αιγίου όπου αναρτήθηκαν πανό και μοιράστηκε κείμενο σε περαστικούς αλλά και σε κόσμο στις τριγύρω καφετέριες.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους αυτοοργανωμένους χώρους.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟΥ.

 

Κοζάνη:

 

Τη τελευταία βδομάδα σηκώθηκαν πανό στη κεντρική πλατεία Κοζάνης σαν ένδειξη αλληλεγγύης για την

δημαρχο-φασιστο-μμε-αστυνομική επίθεση στις 3 καταλήψεις της Πάτρας

που πέρα απο χώρους αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης ήταν και αναχώματα  στη μόδα που προσπαθεί  να πλασαριστεί καιρό τώρα και στη Πάτρα, τον νεοφασισμό.

Δημάρχοι που για λίγα ψηφαλάκια παραπάνω απο μικροαστούς και αφεντικά δείχνουν πόσο  κατά της ανομίας είναι

τοπικά ΜΜΕ που εξισώνουν τον αντιφασισμό με χουλιγκανισμό και  χρόνια τώρα στρώνουν το κλίμα, διψώντας για εικόνες με άδεια μπουκάλια και κατεσχεμένα βιβλία

φασίστες κάθε είδους που παρακαλάνε και υπερωτάνε για τη πρωσοπική τους ασφάλεια

φασίστες εν ώρα εργασίας με στολή που στήνουν συντονισμένες  επιχείρησεις  5μισι το πρωί για να μπούνε στα  “άνδρα της τρομοκρατίας ”  και το μόνο που αντικρίζουν είναι αποτυπώματα ελευθερίας…

ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ

να γίνει  η επίθεση στις Πατρινές καταλήψεις  ακόμα  ένας λόγος για αγώνα και οργάνωσης  ενάντια σε αυτά που μας επιφυλάσει ο φασιστικός συφερτός

 

ΟΤΙ ΕΝΟΧΛΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΔΕΧΕΤΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ

ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΑΡΙΑ

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ 3 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ

 

Ηγουμενίτσα:

Μικροφωνικη αλληλεγγυης πραγματοποιηθηκε χτες 12-08-13 παρουσια 50 ατομων στην Ηγουμενιτσα για  τις καταληψεις της Πατρας και τους συλληφθεντες αλλα και για οσες καταληψεις εχουν δεχτει καταστολη. Τα πανια μειναν τα ιδια απο την προηγουμενη μικροφωνικη ενω μοιραστηκαν κειμενα απο το κειμενο της πατρας κεμενο απο ατομα του κελιου και απο τους  no mans land.

επισης τσακιστηκαν και δυο φασιστες οπου ηρθαν Ηγουμενιτσα για τουρισμο. Μπορουν να κλαιγονται οσο θελουν οτι θα ξαναγυρισουν με ομοιδεατες τους. Χαρα μας, τους περιμενουμε.

Πργη για την αστυνομικη βια που δεχτηκαν συντροφοι μας στο αστυνομικο τμημα της Πατρας απο τα φασιστογουρουνα της εξουσιας  στις 24-07-13.

 

μπατσοι tv νεοναζι ολα τα καθαρματα δουλευουνε μαζι.

Βέροια:


Image scaled down

Ενόψει της δίκης των πέντε συλληφθέντων της κατάληψης Μαραγκοπουλείου της Πάτρας στις 13/8 (αναβλήθηκε για τις 22/1/2014), πραγματοποιήσαμε το βράδυ της Δευτέρας και το πρωί της Τρίτης 12 και 13 Αυγούστου, παρέμβαση αλληλεγγύης στην πλατεία Εληάς και στην λαΙκή αγορά της πόλης με πανό και κείμενα

 

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και στους αυτοοργανωμένους χώρους

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους/νες της Πάτρας

Ερμουπολη Συρος:

μοιρασμα κειμενων, μικροφονικη, κρεμασμα πανο για πατρα. Eγινε μοιρασμα στο φεστιβαλ λουκουμιου το σαββατο 10/8 και την δευτερα 12/8 μικροφονικη, πανο και μοιρασμα στην πλατεια μιαουλη.γυρο στα 300 κειμενα μοιραστικαν.

 

το κείμενο:

Την Δευτέρα 5 Αύγουστου στις 6.30 πμ στην Πάτρα, έλαβε χώρα
ευρείας έκτασης αστυνομική επιχείρηση με στόχο την εκκένωση
της κατάληψης «Στέκι ΤΕΙ – Ν.Γύζη», του κατειλημμένου
«Μαραγκοπούλειου» και της ιστορικής Κατάληψης
«Παραρτήματος». Με τη συμμέτοχη της πυροσβεστικής και
πλήθους άλλων κατασταλτικών μηχανισμών, προχώρησαν σε
εκτεταμένες φθορές των καταλήψεων συλλαμβάνοντας 5
αγωνιστές και προσαγάγοντας αλληλέγγυους που
κατευθύνονταν στο σημείο των επιχειρήσεων για υποστήριξη.
Το σχέδιο αυτό έρχεται να εδραιώσει τον πόλεμο που έχει
ξεσπάσει από τη μεριά του κράτους σε όλα τα κοινωνικά
εγχειρήματα, στις καταλήψεις, στους αυτοδιαχειριζομενους
χώρους και σε αγωνιστές . Όλα αυτά τα εγχειρήματα
λειτουργούν σαν εστίες αντίστασης, αλλά και σαν ανάχωμα στην
ολομέτωπη επίθεση κράτους και κεφαλαίου. Για εμάς οι
καταλήψεις είναι εργαλείο της κοινωνίας των ‘από τα κάτω’ για
επίτευξη ρήγματος στο υπάρχον ολοκληρωτικό καθεστώς. Δεν
χαρίζουμε στο κράτος τις αντιδομές μας (τυπογραφεία
,ραδιοφωνικοί σταθμοί , κινηματικές βιβλιοθήκες, μέσα
αντιπληροφόρησης ) αλλά και τις πολιτικές μας θέσεις και αξίες
όπως αυτές εκφράζονται μέσα από εκδηλώσεις , αντιμαθήματα
,αλληλέγγυες δομές, συναυλίες και αξιοποιούμε τα άδεια κτίρια
για την κάλυψη των αναγκών μας και προς όφελος της κοινωνίας.
Το επιχείρημα του καθεστώτος για αξιοποίηση των εκκενωμένων
καταλήψεων δεν πείθει πλέον ούτε και τους πιο ευκολόπιστους
υποστηρικτές του, όταν την ίδια στιγμή κλείνουν νοσοκομεία,
σχολεία και πανεπιστήμια , βάζοντας τέλος στην όποια
κεκτημένη κοινωνική παροχή.
Η τακτική του κράτους να επιτίθεται σε καταλήψεις και
αυτοδιαχειριζόμενους χώρους δεν είναι ξεκομμένη από την
γενικότερη καταστολή που δέχεται η κοινωνία, εντείνοντας έτσι
το καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Σχεδιασμένες επιθέσεις σε
μετανάστες , δολοφονίες και απελάσεις , βασανισμούς και
συλλήψεις. Οι επιστρατεύσεις στους εργαζομένους του μετρό,
στους ναυτεργάτες και στους καθηγητές, το κλείσιμο της ΕΡΤ
αλλά και η αναβάθμιση του νομικού οπλοστασίου (παράνομες
λήψεις DNA ,συνεχιζόμενες προφυλακίσεις ,υπέρογκες εγγυήσεις κ.α.)
επιβεβαιώνουν το δόγμα μηδενικής ανοχής . Με αυτό το τρόπο δίνει
πάτημα στα παρακρατικά δεκανίκια της χρυσής αυγής να συνεχίσουν τον
ανελέητο πόλεμό τους σε κάθε απόκληρο και αγωνιζόμενο άνθρωπο. Στην
πόλη της Πάτρας η νεοναζιστική συμμορία έβρισκε απέναντι της τις
καταλήψεις και αυτός ήταν ένας ακόμα λόγος για την καταστολή τους από το
κράτος.
Στη Σύρο υπάρχουν (στον βαθμό που το επιτρέπει η δυναμική του νησιού)
ανάλογες αντιδομές όπως συλλογική κουζίνα, προβολές ταινιών, κοινωνικά
καφενεία , αντιφασιστικές συναυλίες, δίκτυο ανταλλαγής ντόπιων σπόρων
(Δ.Α.Σ.Ο.Σ) ,αυτόοργανωμένες ομάδες καλλιεργητών, ανταλλακτικό
νόμισμα (Σ.Α.Ν.Ο) που λειτουργούν ως εστίες αντίστασης απέναντι στον
κοινωνικό κανιβαλισμό. Γι’ αυτούς τους λόγους μας αφορούν τα γεγονότα
της Πάτρας και η αλληλεγγύη μας οφείλει να είναι έμπρακτη.
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ , ΣΥΡΟΥ
Θερμοπυλών & Αφροδίτης (Πίσω από την πυροσβεστική)
http://autodiaxirizomenosyros.espivblogs.net/
Οι κοινωνικοί αγώνες δεν τρομοκρατούνται δεν καταστέλλονται.
ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Δευτέρα 12/8 πλατεία Μιαούλη 21.00
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ: ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ : ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟ,
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, Στέκι ΤΕΙ – Ν.ΓΥΖΗ,
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ : ΣΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ
ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ

Χανιά-Κατάληψη Rosa Nera:

 

Μια σφιγμένη γροθιά για τα αδέρφια στην Πάτρα

Τα ξημερώματα της 5ης Αυγούστου το κράτος των αφεντικών αποφάσισε να χτυπήσει τις αγωνιστικές καταλήψεις και τους αυτό-οργανωμένους χώρους στην Πάτρα. Αυτή τη φορά, κινητοποιήθηκε το φασισταριό της ασφάλειας και της «αριστερής» τοπικής αυτοδιοίκησης της Πάτρας ενάντια σε τρεις διαφορετικούς χώρους των κινημάτων.

Το Παράρτημα του Παν/μίου της Πάτρας, όπου από τον αντιδικτατορικό αγώνα και την κατάληψη του το Νοέμβρη του 1973 μέχρι σήμερα, αποτελεί σημείο αναφοράς των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων της πόλης. Επίσης οι μπάτσοι εισέβαλαν στην κατάληψη Μαραγκοπούλειο και στο Στέκι του ΤΕΙ της Πάτρας.

Οι τρεις χώροι λειτουργούσαν συλλογικά και αδιαμεσολάβητα για τη στέγαση, την πολιτική παρέμβαση, για σχολεία μεταναστών και την ελεύθερη πολιτιστική δημιουργία, ενώ στο κτίριο του Παραρτήματος λειτουργούσε και ραδιοφωνικός σταθμός.

Για το Μαραγκοπούλειο η συλλογικότητα της Πάτρας «Νo Mans Land» επισημαίνει πως η γεωγραφική θέση της κατάληψης ήταν ανάχωμα στα σχέδια για κοινωνικό άνοιγμα των φασιστών στις φτωχές γειτονιές της πόλης. Παράλληλα με τις εκκενώσεις το χαφιεδότσουρμο συνέλαβε 5 συντρόφους και συντρόφισσες, μπάζωσε με τη βοήθεια του δήμου τους χώρους και άρχισε τις προσαγωγές στον κόσμο που έμαθε τα γεγονότα, και κατέβηκε στο δρόμο για αλληλεγγύη. Μετά την καταστολή, τα νέα μαθαίνονται σε όλο τον ελλαδικό χώρο και πληθαίνουν οι κινήσεις αλληλεγγύης στους συντρόφους και τις συντρόφισσες στην Πάτρα.

Είναι πασιφανές ότι η συγκεκριμένη επιχείρηση από κυβέρνηση, αφεντικά, δημαρχαίους και μπάτσους είναι άλλη μία επίθεση στους αυτο-οργανωμένους χώρους, αλλά και μία προσπάθεια να υπονομευτεί η κατάληψη ως μέσο των ταξικών και κοινωνικών αγώνων. Η Πάτρα έχει μεγάλη ιστορία στους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες. Αξίζει όμως να ειπωθούν και δύο λόγια για τον αντίπαλο. Ποιά είναι τα καθάρματα της τοπικής αυτοδιοίκησης και της ασφάλειας της Πάτρας, ποιοι δηλαδή είναι αυτοί που χτυπάνε και γιατί τους αυτό-οργανωμένους χώρους.

Ας θυμίσουμε κάποια “στιγμιότυπα” από τα “κατορθώματα” της εξουσιαστικής πλέμπας της Πάτρας, όπως και των ρουφιάνων και των μπάτσων ενάντια στους οποίους αγωνίζονται τα εγχειρήματα που εκκενώθηκαν στις 5 Αυγούστου. Είναι γνωστό για τη δεκαετία του ’90, πως η δεξιά στην Πάτρα έχει τα χέρια της βαμμένα με το αίμα του αγωνιστή καθηγητή Τεμπονέρα. Οι νεοδημοκράτες δολοφόνοι του καθηγητή, σήμερα κυκλοφορούν ελεύθεροι, συχνά παρεάκι με μπάτσους και μέλη της τοπικής χρυσής αυγής.

Το 2009, η προηγούμενη τοπική αυτοδιοίκηση, με την ασφάλεια της Πάτρας και την κάλυψη των ΜΜΕ κάτω από την πίεση μιας δράκας νοικοκυραίων όλων των αποχρώσεων προχώρησαν σε ένα πρωτοφανές έγκλημα, τον εμπρησμό του προσφυγικού καταυλισμού των οδών Ευρώτα και Ηρώων Πολυτεχνείου. Πρόκειται για ένα από τα πιο απεχθή εγκλήματα εναντίον προσφύγων στην Ευρώπη, το οποίο συγκαλύφθηκε πλήρως.

Τα ίδια κτήνη της ασφάλειας της Πάτρας, σε συνεργασία πάλι με την τοπική αυτοδιοίκηση και τη μαφία της πόλης, καλούν χρυσαυγίτες από την Αθήνα σε στημένα «φιλικά» επεισόδια στην Πειραϊκή Πατραϊκή το 2012. Χαρακτηριστικό είναι πως ανάμεσα στους χρυσαυγίτες αναγνωρίστηκαν ασφαλίτες από την Πάτρα. Στόχος της συγκεκριμένης προβοκάτσιας, ακόμα ένα προϊόν συνεργασίας της Ν.Δ. με τη Χρυσή Αυγή ήταν να διαφημιστούν οι φασίστες (με ή χωρίς στολή) των δύο κομμάτων.

Όσο για τον τωρινό δήμαρχο Δημαρά, που έχει την στήριξη της αριστεράς, ακολουθεί την ίδια τακτική με τον Καμίνη: καταστολή, αστυνομική διαχείριση, παρανομοποίηση, απάνθρωπες απελάσεις και βασανισμοί για τους πρόσφυγες, συλλήψεις και βασανισμοί για όσους και όσες αγωνίζονται. Ας το έχουν υπ’ όψιν τους, όσοι ελπίζουν στην ελληνική αριστερά. Τα τελευταία χρόνια η παραβίαση δικαιωμάτων των μεταναστών και των προσφύγων στην Πάτρα, όπως και η εκκένωση των χώρων των κινημάτων έγινε μέσα από τη συνεργασία του “αριστερού” Δημαρά με τον ταξίαρχο Κυριακόπουλο. Ας μην ξεχνάμε και τους πρόσφατους βασανισμούς αντιφασιστών από μπάτσους στην Πάτρα, στις 24 Ιούλη.Μετά και την καταστολή των καταλήψεων στην Πάτρα, για τον Δημαρά, ισχύει ότι και για τον Καμίνη. Δεν είναι « δημοκράτες », ούτε « αριστεροί » είναι φασίστες καθημερινοί.

Η αλληλεγγύη μας στους αυτό-οργανωμένους χώρους της Πάτρας είναι αυτονόητη και θα είναι έμπρακτη. Θα θυμίσουμε μόνο κάποια πράγματα που έχουμε ξαναπεί για τους αυτό-οργανωμένους χώρους και τις καταλήψεις: « Παρά τις ανεπάρκειες και τα κολλήματά τους, η χρησιμότητα των καταλήψεων για το κίνημα είναι προφανής, όσο προφανής είναι και η επικινδυνότητα τους, αντικειμενική ή δυνητική, για τα σχέδια της εξουσίας… Συμμετέχουν λιγότερο ή περισσότερο ενεργά στους ταξικούς-κοινωνικούς αγώνες: εργατικούς, αντιθεσμικούς, τοπικών κινήσεων. Είναι χώροι όπου ο καθένας μπορεί να βρει άλλη πληροφόρηση από την στημένη-κατεστημένη, ιδέες, ερεθίσματα για σκέψη και δράση, θεωρητικές αναλύσεις για δράση αποτελεσματικότερη. Χώροι όπου μπορούν όλοι οι εκμεταλλευόμενοι να βρουν υλικοτεχνική υποδομή για να οργανώσουν τις αντιστάσεις τους: χώρους για συνελεύσεις, για εκδηλώσεις, τεχνογνωσία για στήσιμο και τύπωμα προκηρύξεων, αφισών κ.λπ. Με δύο λόγια, οι καταλήψεις στον επερχόμενο ξεσηκωμό μπορούν να λειτουργήσουν σαν επιταχυντές, καταλύτες και πυροδότες, σαν εφαλτήρια δράσης, σαν οργανωτικοί και πληροφορικοί κόμβοι δικτύου και σαν πολλαπλασιαστές ριζοσπαστικής γνώμης και κινηματικής ισχύος. Οι λίγοι που κερδίζουν ζεστό και πολύ χρήμα από μέτρα και μνημόνια, καθώς και τα πληρωμένα σκυλάκια και παπαγαλάκια τους, καλά κάνουν και γαυγίζουν εναντίων των καταλήψεων. Οι άλλοι, οι πολλοί, οι από κάτω, που βλέπουν να του ληστεύουν τον κόπο τους και τη ζωή τους, στις καταλήψεις έχουν σύμμαχο ».

Και βέβαια οι καταλήψεις δεν είναι κέντρα πρωτοπορίας αλλά απελευθερωμένοι χώροι από το εμπόρευμα και χώροι αγώνα. Αποτελούν οργανικό κομμάτι όλων των κινημάτων ενάντια στην εκμετάλλευση και την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Η μεγάλη ιστορία των καταλήψεων είναι αναπόσπαστο μέρος των νεότερων εγχειρημάτων όλων εκείνων των ανθρώπων που επέλεξαν μέσα από μια αντί-γραφειοκρατική πολιτική κοινωνικοποίηση να οικοδομήσουν διαφορετικά παραδείγματα αντίστασης, αυτό-οργάνωσης και κοινωνικής ή/και επαναστατικής χειραφέτησης.

Επιθυμία μας είναι ο κόσμος που οραματίζεται την αταξική κοινωνία, την ελευθερία την ισότητα και τη δικαιοσύνη, να αρχίσει να παίρνει στα χέρια του σημαντικές διαδικασίες παραγωγής και διανομής των αγαθών, όπως και να δημιουργεί συνεχώς τα δικά του συλλογικά μέσα. Τα πολλά άδεια κτήρια που υπάρχουν γύρω μας να στεγάσουν τώρα όλα τα όνειρα των καταπιεσμένων. Επανάσταση σημαίνει και να καταλάβουμε (με τη διπλή έννοια του όρου) αυτά που μας ανήκουν ως εργάτριες και εργάτες. Και η δικαιοσύνη θα έρθει όταν τα μέσα, η διακίνηση και το νόημα της παραγωγής και της εργασίας θα είναι κοινά και δεν θα ανήκουν στους εκμεταλλευτές , τους εθνικιστές, τους σταλινικούς, τους γραφειοκράτες και τους πολεμοκάπηλους.

Οι Καταλήψεις δε θα χρειάζονται μόνο όταν ελευθερωθεί η κοινωνία

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και στους αυτοοργανωμένους χώρους

Καμία δίωξη στους/στις συλληφθέντες συντρόφους και συντρόφισσες στην Πάτρα.

Κατάληψη Rosa Nera

 

Πάτρα: Συγκέντρωση σήμερα για τις καταλήψεις στην πλατεία Αγίας Σοφίας

 

Tρίκαλα / Παρέμβαση στην ΕΡΑ για τις καταλήψεις της Πάτρας που δέχτηκαν την καταστολή.
από Αναρχική ομάδα Τρικάλων

Παρέμβαση στην κατειλημμένη ΕΡΑ πραγματοποιήθηκε σήμερα 12-8-2013 το πρωί και οι συντροφισες & συντροφοι διαβάσανε κείμενο για τις καταλήψεις που δέχτηκαν την επίθεση και καταστολή του κράτους στην Πάτρα.

Πρόκειται για το ίδιο κείμενο που είχαν αναρτήσει στο indymedia πριν λίγες μέρες.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΣΥΤΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ

ΤΟΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΧΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΧΟΥΝΤΑ…

 

ΒΟΛΟΣ-ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΜΑΤΣΑΓΓΟΥ:

Παρέμβαση το πρωί της Δευτέρας στην ΕΡΑ Πάτρας για την εκκένωση των καταλήψεων της πόλης:

Το πρωί της Δευτέρας 12/8 σύντροφοι από την Κατάληψη Παραρτήματος παρεμβήκαμε στο ζωντανό πρόγραμμα της ΕΡΑ Πάτρας με σκοπό την αντιπληροφόρηση σχετικά με την εκκένωση των καταλήψεων Παραρτήματος, Μαραγκοπουλείου και Ν. Γύζη 33-αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι ΤΕΙ. Κατά τη διάρκεια της 45’λεπτης παρέμβασής μας διαβάσαμε στον αέρα την ανακοίνωση που υπογράφουν αναρχικοί-ές, αντιεξουσιαστές-στριες, καταληψίες, αλληλέγγυοι-ες (κείμενο που έχει ήδη τυπωθεί σε αφίσα λόγου), αναδείξαμε τα κοινωνικά και πολιτικά νοήματα που συμπυκνώνουν οι καταλήψεις, κάναμε τη σύνδεση με τους υπόλοιπους κατειλλημμένους και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους που δέχθηκαν την επίθεση του κράτους αλλά και τη σύνδεση με τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας που χτυπιούνται από τη βάρβαρη επέλαση του καπιταλισμού και τη διαχείριση της λεηλασίας της ζωής τους από το κράτος. Τέλος, έγινε αναφορά στα εγχειρήματα και τις αντιδομές που στέγαζαν οι καταλήψεις της Πάτρας, επιστράφηκε η λάσπη στα μούτρα των τοπικών οσφυοκαμπτών και βλαχοεπαρχιωτών τσανακογλυφτών της κεντρικής εξουσίας, στους τυχάρπαστους δηλαδή δημάρχους και αντιδημάρχους που έκαναν λόγο για δήθεν ζημιές που τάχα προξένησαν οι καταληψίες στους χώρους αυτούς. Αισιόδοξα συναισθήματα μας προκάλεσαν οι παρεμβάσεις 5-6 ακροατών που στο τέλος της εκπομπής παρενέβησαν και εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στους καταληψίες.

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 5 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟΥ ΠΟΥ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΟΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ, ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ! ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ….ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ….

 

…κάποιοι από τους  ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ

 

 

oi idees den ekkenvnontai-2Αλληλεγγύη στις καταλήψεις της Πάτρας απο:http://rififi.espivblogs.net/

Λόγω της κρίσης αναπαραγωγής του καπιταλιστικού συστήματος  το κράτος επιλέγει να γίνει πιο καταπιεστικό, πιο ολοκληρωτικό και φασιστικό για να διασώσει την εξουσία του και το κεφάλαιο. Εφαρμόζοντας το δόγμα του νόμου και της τάξης επιδίδεται σε ένα διαρκώς αυξανόμενο όργιο καταστολής σε οποιοδήποτε εκμεταλλευόμενο άτομο ή κομμάτι της κοινωνίας επιλέγει να αγωνιστεί ενάντια στην κατάσταση που βιώνει, μια κατάσταση γεμάτη φτώχεια, ρατσισμό, ατομικισμό κι απάθεια.

Το τελευταίο κατόρθωμα της κρατικής επίθεσης στο ανταγωνιστικό κίνημα είναι η εκκένωση της κατάληψης Παραρτήματος, του κατειλημμένου Μαραγκοπουλείου και της κατάληψης ‘‘Στέκι ΤΕΙ – Ν.Γύζη’’ στην Πάτρα την Δευτέρα 5 Αυγούστου. Η Πάτρα είναι μια πόλη που οι φασίστες της Χρυσής Αυγής τον τελευταίο καιρό τα βρήκαν σκούρα. Η μαχητική αντιφασιστική παρουσία ενός κομματιού της κοινωνίας της Πάτρας επανειλημμένα εμπόδισε τους φασίστες στο δρόμο. Οι τρεις καταλήψεις παίζανε ένα πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτήν την κατάσταση αφού αποτελούσαν κέντρα συνάντησης ριζοσπαστικών και ανατρεπτικών στοιχείων. Είναι φανερό ότι με την εκκένωση των καταλήψεων το κράτος θέλει να δώσει χώρο στην Χρυσή Αυγή έτσι ώστε με την βοήθειά της να μας επιβάλει μια ζωή που θα μοιάζει όλο και περισσότερο με το θάνατο.

Οι καταλήψεις δεν είναι τα ντουβάρια. 

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους αυτοοργανομενους χώρους διότι εκεί αναπτύσσονται διάφορες δραστηριότητες μέσα από αντιιεραρχικές διαδικασίες, όπως μαθήματα αυτομόρφωσης, μαθήματα ελληνικών σε μετανάστες, συναυλίες, προβολές ταινιών, συλλογικές κουζίνες, χαριστικά παζάρια και άλλα πολλά χωρίς κανένα αντίτιμο. Εκφράζεται έμπρακτα η αλληλεγγύη σε μετανάστες, απεργούς και διωκόμενους αγωνιστές και αποτελούν αναχώματα ενάντια στους φασίστες. Μέσα στις καταλήψεις οργανωνόμαστε και δίνουμε άμεσα πρακτικές λύσεις στα καθημερινά μας προβλήματα και έτσι ανακαλύπτουμε σιγά σιγά το αυθεντικό βίωμα που έρχεται σε ρήξη με το σύστημα και περνά εκτός νόμου.

 Οι καταλήψεις είμαστε εμείς και κανείς δεν μπορεί να μας εκκενώσει γιατί…

Δημιουργούμε κοινότητες όπου χτίζουμε άμεσες σχέσεις χωρίς την διαμεσολάβηση του χρήματος και της εξουσίας. Αποεμπορευματοποιούμε την ζωή μας γεμίζοντάς την με συντροφικότητα και αλληλεγγύη, προσπαθώντας να καταργήσουμε τους χωρικούς και χρονικούς περιορισμούς που μας επιβάλει ο καπιταλισμός. Πειραματιζόμαστε με μορφές ζωής ποιοτικά ανώτερες από την υπάρχουσα γιατί μοιραζόμαστε αυτά που κανείς δεν μπορεί να παράγει από μόνος του.

…είμαστε αυτά που επιθυμούμε, αυτά που δημιουργούμε. Είμαστε η ζωντανή άρνηση του κόσμου που πολεμάμε.

 

 

 

 

Βόλος.Τρίτη παρέμβαση:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η παρέμβαση έγινε το Σάββατο 10  Αυγούστου με μικροφωνική και μοίρασμα κειμενων.

 

Ηλιούπολη:

 

 

 

Το Σάββατο 10/8 στην Ηλιούπολη πραγματοποιήθηκε εξόρμηση σε τοίχους με συνθήματα και stencil.
Aφορμή ήταν οι καταλήψεις στην Πάτρα, παράληλα έγινε και αντιφασιστική δράση στα ίδια πλαίσια. Τον “ακτιβισμό” αύτο πλαισίωσαν το Αντιφασιστικό Μέτωπο Μαθητών Ηλιούπολης (Α.Μ.Μ.Η.) και η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Μαθητών Κεφαλονίας.
*ΥΓ1  ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟ , ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΕΚΙ ΤΕΙ ΠΟΥ ΔΕΧΘΗΚΑΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ  ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΙΣ 5 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
*ΥΓ2 ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ Ε.Κ.Χ. ΣΥΝΕΡΓΕΙΟ ΠΟΥ ΔΕΧΘΗΚΕ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΙΚΟ ΤΑΓΜΑ ΕΦΟΔΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΜΠΑΤΣΩΝ ΣΤΙΣ 10/7/13ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πάτρα:

Το παιχνίδι παίζεται ακόμη…

Καμιά φορά ένας αγώνας μπορεί να κριθεί στο 90’, ή στις καθυστερήσεις. Και εμείς σαν Αυτόνομη Π.Ο. θέλουμε να παλεύουμε ως το τέλος, να δίνουμε κάθε ικμάδα δύναμης, μέχρι να πάρουμε αυτό που μας εκφράζει και μας αναλογεί. Κάπως έτσι αντιμετωπίζουμε και αυτό που συνέβη στους συντρόφους μας από το Μαραγκοπούλειο, το Παράρτημα και το στέκι στο ΤΕΙ Πάτρας, που δέχτηκαν επίθεση πριν λίγες μέρες. Σαν έναν άνισο αγώνα που όσες φορές και αν βρεθούμε πίσω στο σκορ, δεν θα τον παρατήσουμε ποτέ και θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε όσο υπάρχει αλληλεγγύη, αλληλοσεβασμός και αξιοπρέπεια.

Γιατί μπορεί ο κρατικός μηχανισμός να ενήργησε για μια ακόμη φορά ύπουλα και τα ξημερώματα της 5ης Αυγούστου να κατέστρεψε χώρους που μέχρι πρότινος ήταν ανοικτοί για όλο τον κόσμο, χώρους πέρα από φυλετικές και κοινωνικές διακρίσεις, με μόνο στόχο να χτίσει τοίχους για να σιωπήσουν φωνές ελευθερίας, ισότητας, αξιοπρέπειας και αντίστασης, αλλά θα έπρεπε να ξέρει ότι μερικά τούβλα και λίγο τσιμέντο δεν είναι ικανά να ανακόψουν αυτές τις φωνές.

Η ομάδα μας βασίζεται στην αυτοοργάνωση, στην αλληλεγγύη, στην συντροφικότητα και έτσι είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ μας να σταθούμε δίπλα στα ίδια μας τα αδέρφια που αγωνιζόμαστε εντός και εκτός γηπέδου για ένα καλύτερο αύριο. Χώροι έκφρασης, πολιτικής τοποθέτησης και δράσης, κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις και πολλά ακόμη ήταν αυτά που λάμβαναν χώρο σε αυτά τα κτίρια και αυτό είναι αυτό που φοβίζει όσους μας αναγκάζουν να επιβιώνουμε και όχι να ζούμε.

Εμείς θα συνεχίσουμε να παίρνουμε ενεργά θέση σε όλα αυτά, έστω και αν κάποιοι δεν θέλουν να βάλουν αυτό το σημαντικό κομμάτι στον ποδοσφαιρικό μικρόκοσμο τους. Ίσως δεν έχουν καταλάβει, πως αύριο μπορεί να μην έχουν καν το δικαίωμα να παίζουν, αν κάποιοι το αποφασίσουν.

Στην Πάτρα το… παιχνίδι είναι εδώ και πολύ καιρό «1», όσο και αν παρακράτος και σια παλεύουν να αλλάξουν τα δεδομένα. Και επειδή το ματς έχει ακόμη χρόνο, είμαστε δίπλα σε κάθε εκδήλωση και κάθε μορφή στήριξης όσων αντιστέκονται και παλεύουν για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας.

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ 5 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΟΥ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟΥ

 

Αυτονόμη Ποδοσφαιρική Ομάδα

 

 

 

Πάτρα:

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΤΣΙΜΕΝΤΩΝΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ
Τα ξημερώματα της Δευτέρας 5 Αυγούστου, ο κρατικός μηχανισμός με την άδεια και βοήθεια του Δήμου Πατρέων, επιβάλλοντας ένα καθεστώς αστυνομοκρατίας στην πόλη, εισέβαλλε κ εκκένωσε 3 καταλήψεις. Την Κατάληψη Μαραγκοπούλειο (από την οποία συνελήφθησαν 5 σύντροφοι-ισσες) επί της οδού Γούναρη 102, την κατάληψη Ν.Γύζη 33 – αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Πάτρας και την ιστορική κατάληψη Παραρτήματος επί των οδών  Κορίνθου και Αράτου.
Και οι 3 χώροι ήταν εγκαταλελειμμένοι από το κράτος και το Δήμο επί σειρά ετών, αφημένοι να ρημάξουν από την υγρασία και τη βρωμιά.
Και τους 3 αυτούς χώρους κατέλαβαν σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα, άνθρωποι όλων των ηλικιών, εργαζόμενοι, μαθητές, φοιτητές, άνεργοι, μετανάστες και ντόπιοι δίνοντας τους ζωή.
Και οι 3 αυτοί χώροι με βάση τις αρχές της οριζόντιας λήψης αποφάσεων, της αυτοοργάνωσης, της αλληλεγγύης και του αλληλοσεβασμού και μακριά από τα κυρίαρχα πρότυπα και στερεότυπα και αφού καθαρίστηκαν και αναμορφώθηκαν στο μέτρο του δυνατού έγιναν φορείς ενός άλλου κόσμου. Κύτταρα μιας άλλης κοινωνίας. Όχι μιας κοινωνίας ενός άλλου είδους εναλλακτισμού αλλά αυτής του αγώνα και των αντιθεσμίσεων.
Στους χώρους αυτούς έχουν συμμετάσχει και συμμετέχουν πολιτικές ομάδες, ομάδες αυτοοργανωμένης έκφρασης, θεατρικές, χορευτικές, μουσικές και κινηματογραφικές, ομάδες πολεμικών τεχνών και πολλές άλλες.
Έχουν πραγματοποιηθεί 100άδες εκδηλώσεις πολιτικού περιεχομένου, συναυλίες, προβολές, συζητήσεις, θεατρικά δρώμενα, ,συλλογικές κουζίνες, μαθήματα αυτομόρφωσης, μαθήματα ελληνικών και ξένων γλωσσών.
Έχουν στηθεί και λειτουργήσει αυτοοργανωμένες δομές όπως ραδιοφωνικός σταθμός, σχολείο για μετανάστες και ντόπιους, δανειστικές βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία, αυτοδιαχειριζόμενα καφενεία, μουσικό στούντιο και αυτοδιαχειριζόμενο συνεργείο ποδηλατών.
Οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι είναι και θα συνεχίσουν να είναι αναπόσπαστο σημείο αναφοράς του κόσμου του αγώνα σε κάθε στιγμή που εκφράζεται η κοινωνική και ταξική αντίσταση. Από τις πορείες και τις διαδηλώσεις… μέχρι τις απεργίες και τις εξεγέρσεις. Θα συνεχίσουν να είναι τα αναχώματα αντίστασης απέναντι στην αντίδραση. Απέναντι στο κράτος, το κεφάλαιο και τους φασίστες.
Ειδικά σήμερα που κάθε αντιστεκόμενος βρίσκεται στο στόχαστρο της καταστολής,  σήμερα που οι απεργοί, οι διαδηλωτές, οι καταληψίες και οι αναρχικοί στοχοποιούνται για να επιβληθεί απρόσκοπτα στην κοινωνία η κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, η κοινωνική και ταξικοί αλληλεγγύη είναι το όπλο μας και ο αγώνας η μόνη διέξοδος.
Γιατί ο αγώνας και η αντίσταση, η ζωή, η αξιοπρέπεια και η ελευθερία ούτε εκκενώνονται ούτε χτίζονται από 2 μέτρα τούβλα και λίγο τσιμέντο. Δεν θα καταφέρουν ποτέ να μας νικήσουν γιατί δεν είμαστε εκατό, είμαστε χιλιάδες. Είμαστε ένα κομμάτι του κόσμου που αγωνίζεται ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, την κρατική τρομοκρατία και τον εκφασισμό. Κομμάτι των ντόπιων και μεταναστών εργαζομένων, άνεργων, μαθητών, αντιστεκόμενων στις γειτονιές, διωκόμενων και φυλακισμένων αγωνιστών που δεν σκύβουν το κεφάλι. Μαζί τους υψώνουμε μια γροθιά αντίστασης, στέλνοντας σινιάλο αλληλεγγύης στους εξεγερμένους όλης της γης.
ΗΜΑΣΤΑΝ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΕΝΑΤΙ ΣΤΟΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Αναρχικοί-ες, αντιεξουσιαστές-στριες, καταληψίες, αλληλέγγυοι-ες

 

Αθήνα-αναρχική συλλογικότητα καθοδόν:

 

squat

Το πάθος για ελευθερία και ισότητα δεν σφραγίζεται, οι ιδέες δεν εκκενώνονται.

Τη Δευτέρα, 5 Αυγούστου, στις 6:30 τα ξημερώματα, η ΕΛ.ΑΣ με μια συντονισμένη επιχείρηση εισβάλλει ταυτόχρονα στις τρεις καταλήψεις της Πάτρας. Στο κατειλλημένο Παράρτημα, το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι του ΤΕΙ και την κατάληψη Μαραγκοπούλειο. Εκκενώνει τις καταλήψεις, συλλαμβάνει 5 συντρόφους/ισσες και προχωρά σε πλήθος προσαγωγών. Αμέσως μετά αδειάζει και σφραγίζει τα κτίρια, χτίζοντας τις πόρτες.

Η εκκένωση αυτών των χώρων, δεν αποτελεί μια απάντηση του κράτους στη «βία των άκρων», όπως γελοιωδώς προσπαθούν να παρουσιάσουν τα ΜΜΕ. Αντίθετα, είναι η βίαιη προσπάθεια του εξουσιαστικού συφερτού να σβήσει αυτές τις εστίες αντίστασης, να εξαφανίσει, μαζί με τις εδαφικοποιήσεις τους, και τις κοινωνικές αναφορές και συνδέσεις τους.

Το Παράρτημα αποτελεί ορόσημο για τους κοινωνικούς – ταξικούς αγώνες στην Πάτρα από τον Νοέμβρη του 1973 μέχρι και σήμερα. Το Μαραγκοπούλειο βρίσκεται και παρεμβαίνει με το λόγο και τη δράση του σε μια από τις πιο φτωχές γειτονιές τής Πάτρας. Το στέκι του ΤΕΙ παρεμβαίνει μέσα από ποικίλα εγχειρήματα στον χώρο του ΤΕΙ και την πόλη. Στους χώρους αυτούς συμμετέχουν πολιτικές συλλογικότητες, θεατρικές, μουσικές και κινηματογραφικές ομάδες, πραγματοποιούνται πολιτικές εκδηλώσεις, συναυλίες, προβολές ταινιών και λειτουργούν δανειστικές βιβλιοθήκες, σχολείο για μετανάστες και ντόπιους, ραδιοφωνικός σταθμός, μουσικό στούντιο και άλλα αυτοοργανωμένα, αντιιεραρχικά εγχειρήματα. Τα εγχειρήματα αυτά κατάφεραν να συνδεθούν με τους αγώνες της κοινωνίας, να ανακόψουν με τον λόγο και τη δράση τους την κρατικά προωθούμενη ισχυροποίηση των φασιστών και να επιδιώξουν έναν άλλον τρόπο οργάνωσης των κοινωνικών σχέσεων. Βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής γιατί αντιστέκονται έμπρακτα στις επιταγές της εξουσίας: το φόβο, την πειθάρχηση, τη διαμεσολάβηση, γιατί αποτελούν συλλογικά αναχώματα απέναντι στην πολυμέτωπη και πολυεπίπεδη επίθεση του κράτους και των αφεντικών, απέναντι στην προσπάθειά τους να καθυποτάξουν το σύνολο της κοινωνίας.

Η επίθεση του εξουσιαστικού συφερτού στο ριζοσπαστικό κίνημα στην Πάτρα κλιμακώθηκε φέτος. Οι επιθέσεις των φασιστών στους κατειλημμένους χώρους, η λάσπη των ΜΜΕ και οι επιδείξεις πυγμής από το στρατό της αστυνομίας δεν κατάφεραν να καταστείλουν τους κοινωνικούς – ταξικούς αγώνες. Η ταυτόχρονη εκκένωση των τριών καταλήψεων αποτέλεσε σημείο κορύφωσης της επίθεσης αυτής. Πρόκειται για τη συνέχιση της υλοποίησης μιας κεντρικής πολιτικής επιλογής της κυβέρνησης. H ενορχηστρωμένη επίθεση ακολούθησε τις επερωτήσεις βουλευτών της ΝΔ και της ΧΑ, οι οποίοι κάνουν λόγο για τα κτίρια αυτά παρουσιάζοντάς τα ως «εστίες ανομίας».

Εδώ και καιρό το κράτος και το κεφάλαιο στρέφονται πλέον απροκάλυπτα σε μια στρατιωτικού τύπου διαχείριση των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Ο εσωτερικός εχθρός έχει στοχοποιηθεί και γίνεται προσπάθεια εξουδετέρωσής του. Οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα ως εστίες αντίστασης και αγώνα αλλά και ως πιθανές εστίες ανάφλεξης της κοινωνικής οργής αποτελούν άμεσο στόχο της ακροδεξιάς πολιτικής ατζέντας. Η καταστολή τους αποτελεί τμήμα του ευρύτερου σχεδιασμού της εξουσίας να τρομοκρατήσει και να ισοπεδώσει οποιαδήποτε φωνή για αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη, αντίσταση, να ανακόψει οποιαδήποτε προσπάθεια ανάπτυξης και σύνδεσης των κοινωνικών αγώνων, να στερήσει από το κίνημα τις υποδομές και τις εδαφικοποιήσεις του. Η επίθεση στις καταλήψεις στρέφεται εναντίον του συνόλου των καταπιεσμένων κι εκμεταλλευόμενων.

Η επιλογή της ωμής καταστολής από την πλευρά των εξουσιαστών φανερώνει το δικό τους φόβο, δείχνει πως το έδαφος κάτω από τα πόδια τους δεν είναι ιδιαίτερα σταθερό. Γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι ποτέ δεν κατόρθωσαν να διαχειριστούν στρατιωτικά την κοινωνία. Ωστόσο, η επιχειρούμενη κρατική και καπιταλιστική αναδιάρθρωση, καθώς και η σφοδρή και διαρκής επίθεση στο μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, επιβάλλει τέτοιου τύπου επιλογές. Αναμένουμε λοιπόν τη συνέχιση και την ένταση της επίθεσης του κράτους και των αφεντικών.

Η δική μας απάντηση δίνεται και θα συνεχίσει να δίνεται στην καθημερινότητα των κοινωνικών-ταξικών αγώνων, στη διαρκή πάλη ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Δεν βασιστήκαμε ποτέ κι ούτε θα βασιστούμε σε δημοκρατικά προσχήματα για να υπερασπιστούμε τις ιδέες μας, τους χώρους μας, τη δράση μας. Το κάναμε πάντα μέσα από τον πολυεπίπεδο κοινωνικό και ταξικό αγώνα, μέσα από την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα.

Το έδαφος στο οποίο στεκόμαστε, το έδαφος από το οποίο μαχόμαστε ενάντια στην εξουσία δημιουργείται από τις κοινές μας ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Θεμελιώνεται στην ισότητα, την αλληλεγγύη και τη θέληση για ελευθερία, δεν μπορεί και δεν πρόκειται να αλωθεί με στρατιωτικού τύπου επιθέσεις. Τέτοιο έδαφος είναι και οι καταλήψεις που προσπαθεί να καταστείλει το κράτος. Και δεν πρόκειται να το πάρει. Παρά την επιλογή της κυβέρνησης να εισβάλει αυγουστιάτικα στις καταλήψεις, θεωρώντας ότι με τον τρόπο αυτό θα αντιμετωπίσει την ελάχιστη δυνατή αντίσταση, οι σύντροφοί μας ξέρουν πολύ καλά πως δεν είναι μόνοι τους. Δεν τρομοκρατούμαστε, δεν οπισθοχωρούμε. Οι ιδέες μας και οι σχέσεις που αναπτύσσουμε δεν καταστέλλονται. Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε ανυποχώρητα ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό, ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Για την κοινωνική επανάσταση, για την κοινωνική απελευθέρωση, για την Αναρχία.

Αυτό που θα σφραγίσουμε μια για πάντα είναι ο κόσμος της εξουσίας.
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις Παράρτημα, Μαραγκοπούλειο και Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι ΤΕΙ.
Καμία δίωξη στους συλληφθέντες.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αργοστόλι:


Image scaled down

Εχθές, Σάββατο 10/08, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση με ανάρτηση πανό, στο πάρκο ναπιερ πάνω από την κεντρική πλατεία του αργοστολίου και αφισοκόλληση, για την εκκένωση 3 καταλήψεων της Πάτρας του Παραρτήματος, του Μαραγκοπουλείου και του στεκιού στο ΤΕΙ.

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο: ekken1.pdf (application/pdf)

Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο: ekken2.pdf (application/pdf)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΓΕΡΑΝΕΙΩΝ

                                        Η διαφαινόμενη στρατηγική του φασιστοκράτους που κυβερνάει τον Ελληνικό λαό σήμερα, είναι σε πλήρη εξέλιξη, με πρωτεύοντα στόχο τις αντιδομές του ανταγωνιστικού κινήματος.

 

Η επιλογή από μεριά Επικυρίαρχων να καταστρέψουν την όποια κοινωνική απεύθυνση του Ελευθεριακού κινήματος στην Ελλάδα, φιμώνοντας μέσα αντιπληροφόρησης και χώρους αμφισβήτησης, επιχειρεί  αφ’ ενός να διακόψει την διάχυση του Αντιεξουσιαστικού λόγου και της Αντικαθεστωτικής δράσης σε ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας και αφετέρου την στοίχιση, με τις επιταγές της ναζιστικής παραφυάδας της Κυριαρχίας, στο πλαίσιο της μελλοντικής συνεργασίας τους σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, όταν η Αστική τάξη στριμωχτεί στον τοίχο.
Οι επιθέσεις κλιμακούμενες και ειδικά στην περιφέρεια, θα αποδείξουν ότι η στόχευση του κράτους θα διευρύνεται ακόμα και σε Κοινωνικούς Χώρους, που θα διατηρούν στοιχεία “ευνομίας”,  στήνοντας το οργουελιανό καθεστώς, με την “κοινωνία σε εξαίρεση”και καταστέλλοντας κάθε απόπειρα αυτοδιάθεσης, αυτάρκειας και αυτοοργάνωσης των “από κάτω”.
Αν λοιπόν η οργάνωση και η Στρατηγική του Αντικαθεστωτικού και Αντιφασιστικού κινήματος εξαντληθεί στην λογική της “άμυνας”και της “αντανακλαστικής” αντίστασης στην “στρατηγική της έντασης” του φασιστοκράτους και των ναζιστικών παραφυάδων του, πιθανόν να “βουλιάξει” σ’ έναν κυκεώνα δικαστικών εμπλοκών, κρατώντας σε ομηρία εκατοντάδες συντρόφους και παροπλίζοντας την όποια δυναμική αντίστασης.
Αντίθετα η επιλογή ενός στρατηγικού μοντέλου ευέλικτου εξελίξιμου, επιθετικού, αλλά πάντα με κοινωνικά χαρακτηριστικά, προτάσσοντας τον Μαχητικό Αντιφασισμό, όπου η πρόβλεψη και ο σχεδιασμός για την απελευθέρωση γειτονιών και περιοχών από τις φασιστοσυμορίες, θα είναι προαπαιτούμενο για τις κοινωνικές διεργασίες και τις διαδράσεις του Ανταγωνιστικού κινήματος με τις κοινωνικές εκείνες δυνάμεις, που εξελίσσονται σε  μάχιμες και εξεγερσιακές, οργανώνοντας την Αυτονομία και την Αυτοδιάθεση, με όρους και με τρόπους, που θα είναι πλέον προσαρμοσμένοι στην λογική και την στόχευση της καταστολής στο εγγύς και απώτερο μέλλον.
Ούτε οι Ιδέες μας ούτε οι αγώνες κλείνονται σε ντουβάρια.
ΟΣΟ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΘΑ ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΤΕΙΧΗ
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΚΤΙΖΟΥΜΕ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ “ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ”
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ-
ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΓΡΗΓΟΡΕΊΤΕ-
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΓΕΡΑΝΕΙΩΝ

Λιβαδειά:

 

Σήμερα(10-8-13) στης 9 το βράδυ πραγματοποιήθηκε και δεύτερη δράση αλληλεγγύης απο αλληλέγγυους/ες και  από την αναρχική πολιτική ομάδα Λιβαδειάς “Locos Del Pueblo”.Στην περιοχή της Κρύας αναρτήθηκαν πανο και στήθηκε μικροφωνική οπου διαβάστηκαν και μοιράστηκαν κείμενα σχετικά με τις εκκενώσεις των 3 καταλήψεων στην Πάτρα.

 

 

 

 

 

 

 

oi idees den ekkenvnontaiΚείμενο της αναρχικής ομάδας dinamitera για τις εκκενώσεις των καταλήψεων στην Πάτρα:

ΟΣΟ Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΘΑ ΧΤΙΖΕΙ ΤEΙΧΗ, ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΑ ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ!

Στις 5 Αυγούστου και ενώ η πόλη είναι σχεδόν άδεια, πραγματοποιείται τριπλή εκκένωση στην πόλη της Πάτρας στις καταλήψεις Παράρτημα, Μαραγκοπούλειο και Στέκι ΤΕΙ. (Οι επιθέσεις του κράτους εν μέσω διακοπών είναι σταθερή πρακτική, όπως είχε φανεί και στην πρώτη εκκένωση του Μαραγκοπουλείου πρόπερσι τα Χριστούγεννα). Τις καταλήψεις «κοσμούν» τις επόμενες μέρες πράσινες διμοιρίες και κλούβες της αστυνομίας, ενώ οι πόρτες και τα παράθυρα των καταλήψεων χτίζονται από τα επιδέξια χέρια των εργατών του δήμου πατρέων, αφού πρώτα τις αδειάσουν πετώντας στα σκουπίδια υλικό και υποδομές του  κινήματος (βιβλία, μπροσούρες, κείμενα, έπιπλα). Στην κατάληψη του Μαραγκοπουλείου συλλαμβάνονται 5 σύντροφοι και προσαγάγονται 11 ακόμη. Το δικαστήριο των 5 συντρόφων έχει οριστεί για την Τρίτη 13/8/2013.

Οι καταλήψεις στην πόλη της Πάτρας αλλά και οπουδήποτε, άλλες παλαιότερες, άλλες πιο καινούριες, αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα εργαλεία του κινήματος, μιας και στεγάζουν σημαντικές δομές για την ύπαρξη και τη συνέχειά του. Λειτουργούν αντιιεραρχικά, με οδηγό την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη, την κοινοκτημοσύνη και την ισότητα (αυτό που περιγράφει η κυριαρχία ως «ουτοπία και χάος»).

Το Παράρτημα, ένας ιστορικός χώρος στο κέντρο της Πάτρας, άρρηκτα συνδεδεμένος με κοινωνικούς αγώνες τεσσάρων δεκαετιών, υπήρξε μέχρι τώρα ένα ζωντανό κύτταρο αντιπληροφόρησης, αυτομόρφωσης, αυτοοργάνωσης και αντιεμπορευματικής τέχνης. Φιλοξενούσε πολυάριθμες πολιτικές ομάδες, ανοιχτές συνελεύσεις (αντιφασιστικής δράσης, ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά, για την παρέμβαση στις σχολές, αυτόνομα φοιτητικά σχήματα, συνέλευση παγκιτών), εκδηλώσεις (προβολές, συζητήσεις, συναυλίες) και δραστηριότητες (από αυτοδιαχειριζόμενο ραδιόφωνο και καφενείο, μαθήματα ελληνικών για μετανάστες και παιδιά έως ομάδα ποδηλατών/ισσών και ακροβατών/ισσών). Παράλληλα αποτελούσε σημείο αφετηρίας για πορείες και διαδηλώσεις (απεργίες, φοιτητικές πορείες, 17 Νοέμβρη και άλλες πολύμορφες κινηματικές δράσεις). Ήταν ένας σταθερός πομπός αντικρατικού, αντικαπιταλιστικού και αντιφασιστικού λόγου στο κέντρο της πόλης, συμβάλλοντας στη σύνδεση των αγώνων και στη διεύρυνση του κινήματος (βλ. εξέγερση του Δεκέμβρη 2008).

Οι μεταγενέστερες καταλήψεις Μαραγκοπούλειο και Στέκι ΤΕΙ, φιλοξενούσαν με τη σειρά τους αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο, βιβλιοπωλείο, δανειστική βιβλιοθήκη, συνελεύσεις και εκδηλώσεις. Επίσης στο Στέκι ΤΕΙ υπήρχε και στούντιο, προωθώντας την αντιεμπορευματική μουσική σκηνή. Και οι δύο αποτελούσαν πυρήνες παρέμβασης στη γειτονιά τους, ενισχύοντας την κινηματική δράση στην πόλη.

Οι επιθέσεις στις υποδομές του κινήματος από την πλευρά του κράτους είναι μια προφανής στρατηγική κίνηση στα πλαίσια του ταξικού πολέμου. Διανύουμε μια περίοδο όπου το κράτος γίνεται ολοκληρωτικό. Επιλέγει να επιτεθεί σε οποιαδήποτε ανάσα αντίστασης μπορεί να πλήξει τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της ίδιας του της κυριαρχίας.

Παράλληλα, με την κίνηση του αυτή (και όχι μόνο) προωθεί τη φασιστική χρυσή αυγή και άλλα πατριωτικά/ακροδεξιά μορφώματα, γιατί λειτουργούν διαλυτικά και εμποδίζουν την οργανωμένη αντεπίθεση όσων πλήττονται. Ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε από τα αποτελέσματα της κρίσης αλλά και κάθε θεσμό εξουσίας και εκμετάλλευσης είναι να επιτεθούμε στις γενεσιουργές αιτίες, που δεν είναι άλλες από το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα και τα κράτη που τον συντηρούν. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο από αυτούς που έχουν άμεσα υλικά συμφέροντα από την ανατροπή του καπιταλισμού. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η χρυσή αυγή και αλλά παρεμφερή μορφώματα δεν είναι αντισυστημικά, αλλά είναι απαραίτητα κομμάτια του συστήματος σε περιόδους κρίσης (πράγμα που επιβεβαιώνεται και ιστορικά). Έρχονται να παίξουν τον βρόμικο ρόλο που δεν μπορεί να παίξει από μόνη της η κυριαρχία, δηλαδή την καταστολή του «εσωτερικού εχθρού».

Ως εκ τούτου, δεν αποτελεί έκπληξη η καταστολή των καταλήψεων που λειτουργούν ως αντιφασιστικά αναχώματα, ούτε το γεγονός ότι το κράτος αγκάλιασε προστατευτικά τους φασίστες (βλ. την πρόσφατη μετακίνηση των γραφείων της χρυσής αυγής πάνω από το Μεταγωγών στη Γούναρη), ενισχυόμενο από την αλητεία-ρητορεία των τοπικών ΜΜΕ περί δύο «άκρων» (τον τελευταίο καιρό με πρωτοσέλιδα και άρθρα για τον κίνδυνο λόγω της συνύπαρξης του Μαραγκοπουλείου και των γραφείων των φασιστών στον ίδιο δρόμο).

Διασύροντας τη δράση και την ίδια την ύπαρξη των καταλήψεων και των αυτοδιαχειριζόμενων χώρων (κάτι που όπως φάνηκε με την εκκένωση της βίλας αμαλίας στην Αθήνα –και όχι μόνο–, αποτελεί κεντρικό πολιτικό σχεδιασμό), η κυριαρχία προσπαθεί να αποσπάσει την κοινωνική συναίνεση. Κατονομάζοντας τον κόσμο του αγώνα και κάθε κίνηση αντίστασης ως επικίνδυνη, άνομη, τρομοκρατική ή ό,τι άλλο, επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν την ύπαρξη του κράτους ως έναν φορέα απαραίτητο για την τάξη και την ασφάλεια. Πίσω από την ασφυκτική κρατική καταστολή (φυλακίσεις, βασανισμούς, επιστρατεύσεις, εκκενώσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες), οι κεφαλαιοκράτες προλειαίνουν το έδαφος της «ανάπτυξης» κάνοντας την καθημερινότητα ολοένα και πιο ασφυκτική.

Οι μπολιγουντιανού τύπου επιχειρήσεις (Ξένιος Δίας, εκκενώσεις καταλήψεων, συλλήψεις «τρομοκρατών» στα σπίτια τους, επιθέσεις σε πορείες κ.ά.), φθηνές συμπαραγωγές κράτους και ΜΜΕ, αποτελούν το επισφράγισμα της “επιτυχίας”. Μέσα από τη δύναμη της εικόνας, υπενθυμίζεται ποιος είναι ο ισχυρός και τι περιμένει όποιον τολμήσει να σηκώσει κεφάλι!

Ο αγώνας ενάντια στην κυριαρχία είναι καθημερινός και ακατάπαυστος, από τη γειτονιά, τους χώρους δουλείας, τους δρόμους. Δημιουργούμε κάθε στιγμή εστίες αντίστασης και στιγμές ελευθερίας. Ως κομμάτι αυτού του αγώνα, θα παλεύουμε πάντα για την ανατροπή αυτού του σάπιου οικοδομήματος, θα δημιουργούμε νέους χώρους, θα ξαναπαίρνουμε τους παλιούς, θα βρισκόμαστε στους δρόμους και στις γειτονιές, στα χαλάσματα και θα δημιουργούμε. Γιατί όσο αυτοί θα καταστρέφουν, εμείς θα δημιουργούμε δομές αντίστασης και ελευθερίας, ξανά και ξανά.

ΕΧΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ!

Εμείς ως αναρχικοί/ές που δραστηριοποιούμαστε στην Πάτρα, συνεχίζουμε κανονικά την καθημερινή μας δράση σε εργατικές συνελεύσεις και σωματεία, στις συνελεύσεις των γειτονιών μας, στα αυτόνομα σχήματα των σχολών μας και σε κάθε πεδίο παρέμβασης με στόχο τη ριζοσπαστικοποίηση και τη σύνδεση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Οραματιζόμαστε και παλεύουμε για μια κοινωνία όπου η εργασία δεν θα είναι εκβιασμός για ένα ψωρομεροκάματο αλλά ανθρώπινη δημιουργία, η ελευθερία και η ισότητα θα διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις, η φύση δεν θα είναι προϊόν εκμετάλλευσης αλλά πηγή ζωής, και θα εκλείψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Δεν είναι τα ντουβάρια, είναι οι ιδέες και η δράση μας…

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 5 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ  ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟΥ

 

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

 

αναρχική ομάδα Dinamitera

 

 

 

 

 

 

Κάλεσμα για την δίκη στις 13/8 στην Πάτρα:

 

 

 

 

 

Βόλος. Δεύτερη παρέμβαση:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Aλληλεγγυοι-ες&αναρχικοι-ες απο Ν.Προαστια Αθηνας:

 

 

allyleggyes-oi

 

 

Crackdown against three squatted spaces in the port city of Patras

On August 5th, 2013, at about 6.30am, uniformed and plainclothes cops raided and evicted three squatted spaces in Patras, namely Parartima squat on the corner of Corinthou and Aratou streets, Maragopouleio squat on Gounari street, and the Self-managed Hangout inside the Technological Educational Institute (TEI) of Patras. All three squatted spaces were evicted and sealed off by police.

 

The repressive forces, aided by municipal authorities, confiscated various materials from the squats (including the equipment of the Patras free radio station Radio-Katalipsi 93.7FM), and even sealed up the entrance of Parartima squat with bricks.

 

A total of 16 comrades were detained: 5 squatters who resisted the raid from the rooftop of Maragopouleio squat, as well as 11 solidarians who tried to approach the squat while the eviction was underway. Soon thereafter, the 11 solidarians were released, but the 5 squatters from Maragopouleio are facing charges and were kept in custody at the police headquarters on Ermou street, where comrades held a solidarity gathering earlier in the morning. Also, at midday, a counter-information gathering took place at Olgas square.

 

Later the 5 arrestees appeared before public prosecutor and were all released, scheduled to appear in court on August 6th.

1. The Patras free radio station Radio-Katalipsi 93.7FM announced that their equipment was NOT confiscated.

 

2. The trial of the 5 comrades was postponed to the 13th of August.
230775_272789582846604_1497766636_n

 

Κείμενο από Porto Patrasso

Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο: porto_patrasso_1.pdf (application/pdf)

We offer love, when all around us we see hate
We ask for truth, yet receive only lies

We gather hope, whilst you lay content in your despair

We build strengths, in order to replace your weakness

We offer peace, yet in your darkness you make war

We seek new life, but you and your culture create death
We cry out, to destroy the silence

We scream so loud, yet hear no echo

In darkness there is no choice…

Ξημερώματα 5/08/2013 άλλη μια χολιγουντιανή υπερπαραγωγή καταστολής λαμβάνει χώρα στην Πάτρα. Σε αγαστή συνεργασία δήμος, πυροσβεστική και τοπική ΕΛ.ΑΣ. ενισχυόμενη με διμοιρίες ΜΑΤ από την Αθήνα επιχειρούν και εκκενώνουν ταυτόχρονα τις καταλήψεις Στέκι ΤΕΙ, Μαραγκοπούλειο και Παράρτημα.

Συλλαμβάνουν πέντε άτομα που βρίσκονται εντός της κατάληψης Μαραγκοπούλειο ενώ, προσάγονται οι πρώτοι έντεκα αλληλέγγυοι –ες που σπεύδουν προς το κατειλημμένο κτίριο. Λίγο αργότερα πραγματοποιείται συγκέντρωση αλληλεγγύης έξω από την ΓΑΔΑ στην οδό Ερμού, όπου απαιτείται η άμεση απελευθέρωση προσαχθέντων και συλληφθέντων. Λίγες ώρες μετά αφήνονται οι έντεκα προσαχθέντες και εν συνέχεια (μετά τη μεταγωγή τους στα δικαστήρια Πάτρας) αφήνονται και οι πέντε συλληφθέντες της κατάληψης Μαραγκοπουλείου μετά την απόδοση κατηγοριών.

Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν έπεσε από τα σύννεφα ώς αναφορά την συγκεκριμένη επιχείρηση. Όλοι ξέρουμε ότι αργά ή γρήγορα, στα πλαίσια του δόγματος της μηδενικής ανοχής και της επίθεσης που έχει εξαπόλυσει το κράτος και οι μηχανισμοί του σε όλα τα αντιστεκόμενα κομμάτια (μέρος αυτώνοι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι), το κράτος θα έδειχνε τα δόντια του και στην Πάτρα. Ακολουθώντας ακριβώς την ίδια λογική, τρομοκράτησης και βίαιης επιβολής του «δημοκρατικού»καθεστώτος που υιοθετήθηκε στις καταλήψεις ΔΕΛΤΑ, ΒΙΛΛΑ ΑΜΑΛΙΑΣ, ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ, ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ στο ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ 98 FM κ.α., η κυριαρχία επιτέθηκε και «αποκατέστησε» την «νομιμότητα», χτυπώντας τρεις εστίες«ανομίας» και επαναφέροντας την τάξη και την ασφάλεια στους δρόμους της Πάτρας. Μετά την δήλωση-tweet του Μπουμπούκου «…και μετά ερχόμαστε Πάτρα», μετά τις εξαγγελίες περί ξεκουκουλώματος κουκουλοφόρων, πάταξης της εγκληματικότητας στα αστικά κέντρα, επανακατάληψης των δρόμων από τους επικίνδυνους για την δημόσια ζωή μετανάστες, επερωτήσεις ακροδεξιών και φασιστών στη βουλή για τους κατειλημμένους χώρους, το κράτος ακολουθώντας την ακροδεξιά του ατζέντα αποπειράται να καταπνίξει κάθε μορφή αντίστασης, κάθε μορφή αγώνα για ζωή και ελευθερία, στρώνοντας με ροδοπέταλα το δρόμο για την περαιτέρω άνοδο της φασιστικής- ναζιστικής λογικής της βαρβαρότητας, του αλληλοφαγώματος και του κοινωνικού κανιβαλισμού, σε μια προσπάθεια να πραγματοποιήσει το καπιταλιστικό του καθήκον. Με άλλα λόγια το ζητούμενο για τους διαχειριστές της εξουσίας είναι η παγίωση μιας νηνεμικής, απαθούς και δεδομένα (κατ’εμάς) συνένοχης στάσης ζωής που θα υιοθετηθεί καθολικά από τις διάφορες κοινωνικές ομάδες και στρώματα, με διακύβευμα όλων αυτών, οι λογικές «διαιρεί και βασίλευε» και «αποφασίζω και διατάζω» να αποτελούν αδιαμφισβήτητη κανονικότητα στην ζωή όλων.

Λίγα λόγια για το Παράρτημα. Το Παράρτημα αποτελεί μια από τις ιστορικότερες καταλήψεις στον ελλαδικό χώρο και αυτό γιατί το παρελθόν του είναι άρτια συνδεδεμένο με τους σημαντικότερους και δυναμικότερους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες της σύγχρονης ιστορίας. Από την κατάληψη του Νοέμβρη του ’73 από φοιτητές και αγωνιστές ενάντια στην δικτατορία, τις καταλήψεις για τις δολοφονίες Καλτεζά και Τεμπονέρα, το πρώτο συνέδριο αναρχικών, τα μαθητικά του ’98, την επαναοικιοποίηση του χώρου από το κινηματογραφικό τμήμα του Παν/μιου Πατρών, την κατάληψη και την δημιουργία του χώρου σε κέντρο αγώνα για του εφτά συλληφθέντες της Θεσ/κης το 2003, τα φοιτητικά του 2006/2007, την εξέγερση του 2008,μέχρι και σήμερα το Παράρτημα έχει παίξει καταλυτικό ρόλο στη συσπείρωση των εκάστοτε αγωνιζόμενων, έχει στεγάσει διαδικασίες μέσα από τις οποίες έχει εμπλουτιστεί ο λόγος και η δράση διαφόρων ομάδων, ατόμων και συλλογικοτήτων, καθώς και έχει συνεισφέρει με τις δομές και τις υποδομές που έχουν δημιουργηθεί μέσα σε αυτό, στο να γίνει κατανοητό, το ότι, η ελευθερία, η ισότητα, η αξιοπρέπεια, η αλληλεγγύη δεν είναι απλά όροι που συναντώνται σε λεξικά, αλλά έννοιες που πραγματώνονται, παίρνουν σάρκα και οστά εάν και εφόσον το επιλέξουμε και κινηθούμε προς αυτά. Εμείς την επιλογή αυτή την κάναμε.

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 παρέες ανθρώπων (τον οποίον το PortoPatrasso είναι ουσιαστικά συνέχεια), ξεκίνησαν να οικειοποιούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα το χώρο του Παραρτήματος για συναυλίες κατά κύριο λόγο, βάζοντας όμως τα πρώτα λιθαράκια για να μπορούμε σήμερα να μιλάμε για αυτοοργάνωση και αντιεμπορική λογική, τουλάχιστον στο πολιτιστικό κομμάτι. Όσο περνούσαν τα χρόνια οι όροι αυτοί, γιγαντώνονταν και παγιώνονταν όλο και περισσότερο, μέχρι το σημείο που αυτοί έγιναν πολιτική πεποίθηση και στάση ζωής, αρχές και χαρακτηριστικά που μας συνοδεύουν αδιαπραγμάτευτα έως σήμερα. Το PortoPatrasso από το 2001 έθεσε στο εσωτερικό του τις αρχές του αντιεμπορικού, αντιιεραρχικού και αντί ΜΜΕ προτάσσοντας μια διαφορετική κουλτούρα, και διαχωρίζοντας τη θέση του από την κυρίαρχη κουλτούρα της τέχνης, του star system και τον λογικών του καλλιτέχνη-ακροατή, ειδικού και μη… Υπήρξε συνειδητή και πολιτική η απόφαση να αποποιηθούμε και να ταχθούμε ανταγωνιστικά ως προς αυτούς τους όρους και λογικές, έχοντας σαν πάγια θέση μας, το ότι η έκφρασηδεν είναι προνόμιο των λίγων, ειδικών, ταλαντούχων αλλά δικαίωμα και ανάγκη όλων.

Η απόφαση μας να δραστηριοποιηθούμε στο Παράρτημα, είναι απόρια των αντίστοιχων λογικών και αρχών που είχαν ξεκινήσει να ισχύουν για τον περισσότερο κόσμο που το χρησιμοποιούσε καθώς επίσης επειδή αναγνωρίσαμε το συγκεκριμένο εγχείρημα, ως κομμάτι του γενικότερου ριζοσπαστικού κινήματος που ριζώνει συνειδητά όλο και περισσότερο στο χώρο, με ολοένα σαφή κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά.Και για να μην ξεχνιόμαστε. Εσείς οι διάφοροι καλοθελητές των διαφόρων πολιτιστικών συλλόγων, που εποφθαλμιάτε το Παράρτημα για τα ετήσια πανηγυράκια σας, τα εθιμοτυπικά σας happenings, να ξέρετε ότι για εμάς δεν είστε τίποτα άλλο από κομμάτι του πάζλ, που συνθέτει το «δημοκρατικό» προσωπείο της κρατικής, καπιταλιστικής επέλασης. Οπότε θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας, έτσι ώστε οι απελευθερωμένοι χώροι να μην έρθουν σε εσάς, ούτε στα ποιό τρελά σας όνειρα…

Η μέχρι στιγμής εκτενέστερη αναφορά μας στο Παράρτημα (έτσι για να εξηγούμαστε), δεν γίνεται επειδή το κράτος και τα όλων των ειδών τσιράκια του επέλεξαν να επιτεθούν στο συγκεκριμένο αυτοδιαχειριζόμενο χώρο, έγινε γιατί αυτός ήταν ο χώρος στον οποίο στεγαστήκαμε. Εκτός από την συναισθηματική φόρτιση που μπορεί να επέφερε η εκκένωση αυτή, η αλήθεια είναι ότι δεν νιώθουμε ηττημένοι. Ίσα ίσα πιο αποφασισμένοι από ποτέ, να διεκδικήσουμε και να ξαναπάρουμε αυτά που μας ανήκουν. Γιατί εμείς δεν είμαστε μόνο στο Παράρτημα. Δεν βρισκόμαστε μόνο στο Στέκι στα ΤΕΙ, στο Μαραγκοπούλειο, στη Βίλλα Αμαλίας, στη Σκαραμαγκά, στη Δελτα, στις ραδιοφωνικές συχνότητες μέσα από τις οποίες επικοινωνούσαμε τις ανάγκες και αρνήσεις μας. Βρισκόμαστε σε όλα τα αυτοδιαχειριζόμενα, αντιεξουσιαστικά, αναρχικά, ριζοσπαστικά εγχειρήματα, στο πλάι των από κάτω αυτού του κόσμου, δίπλα στους καταπιεσμένους και ενάντια σε κάθε εξουσία και κυριαρχία, ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό και την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Δεν έχουμε κανένα φετίχ με τα ντουβάρια και την ύλη. Δεν είμαστε η φυσική μας υπόσταση αλλά η πολιτική μας φύση. Και γι’αυτό δε θα χαριστούμε σε κανέναν και δε θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε, δε θέλουμε χάδια και δε θα χαϊδέψουμε κανέναν. Οι σχέσεις που χτίσαμε και θα συνεχίζουμε να χτίζουμε, είναι συντροφικές, κοινοτικές, συλλογικές, φιλικές, βασισμένες σε ειλικρίνεια, κατανόηση, σεβασμό, αλληλεγγύη και ελευθερία. Και με όπλο αυτές τις σχέσεις θα συνεχίζουμε να παλεύουμε. Θα ξαναμπούμε στα άδεια κτίρια, θα βρεθούμε μπροστά σε κάθε καταπιεστή. Θα ξαναζωντανέψουμε τις νύχτες με την μουσική μας και θα στοιχειώνουμε για πάντα τα συντηρητικά τους όνειρα. Γιατί έτσι πρέπει, για ένα κόσμο βασισμένο στην ελευθερία, την ισότητα, την αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη.

Για πάντα αμετανόητοι, καταληψίες, πολιτιστικοί τρομοκράτες  

Porto Patrasso

Κομοτηνή:

Το βραδυ της Παρασκευής  κρεμάστηκε στη κεντρική πλατεία της πόλης πανό αλληλεγγύης για της Καταλήψεις της Πάτρας που εκκενώθηκαν και για την εισβολή των μπάτσων στο αναρχικό στέκι ΝΑΔΙΡ. Παράλληλα μοιράστηκε και κείμενο

Πρωτοβουλία αναρχικών Περάματος:

α ξημερώματα της 5ης Αυγούστου, εν μέσω καλοκαιριού κατά το σύνηθες και εν αναμονή των νέων οικονομικών μέτρων, των μεταρρυθμίσεων στο εκπαιδευτικό αλλά και της έκτακτης συνάντησης Σαμαρά – Ομπάμα για το ενεργειακό ζήτημα στην Ελλάδα, οι μπάτσοι εισέβαλαν και εκκένωσαν 3 κατειλημμένους χώρους στην Πάτρα: Παράρτημα, Μαραγκοπούλειο και Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΤΕΙ Πάτρας, συλλαμβάνοντας μάλιστα 5 καταληψίες και προσάγωντας αλληλέγγυους.

Η επιχείρηση συνέβη με την ευγενή προτροπή χρυσαύγουλων εντός της βουλής, οι οποίοι φερόμενοι ως αθώοι και αγανακτισμένοι πολίτες που βάλλονται από εγκληματικά στοιχεία εφορμώμενα από τους κατειλημμένους χώρους ζήτησαν τη λύση στο πρόβλημα, μην ξεχνώντας φυσικά να χρησιμοποιήσουν τη γνωστή καραμέλα της «απελευθέρωσης και της αξιοποίησης» των δημόσιων κτιρίων. (σ.σ. δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μία από τις καταλήψεις υπάγεται στο υπουργείο υγείας, υπουργός του οποίου είναι εδώ και λίγο καιρό ο Μπουμπούκος, καθώς και η γενικότερη κινητικότητα και η προσπάθεια για άνοιγμα των χρυσάυγουλων στην ευρύτερη περιοχή της Πελοποννήσου, με επιθέσεις σε κοινότητες τσιγγάνων, με την αναγγελία φασιστικών συγκεντρώσεων κ.α.).

Το άνοιγμα αυτού του νέου κύκλου παρεμβάσεων στους κατειλημμένους χώρους δε θα πρέπει να μας εκπλήσσει, καθώς αποτελούν προπύργια αντίστασης και ορόσημα στις ιστορικές παρεμβάσεις του κινήματος. Όσο για τις τακτικές αυτές είναι ήδη γνωστές: Κατασυκοφάντηση μέσω τη έμπρακτης προπαγάνδας, των μ.μ.ε. και των αξιοσέβαστων δημόσιων εδράνων της δημοκρατίας-τρομοκρατίας και καταστολή από τα ένστολα σκυλιά του κράτους και τα παρακρατικά τους φιλαράκια.

Οι κατειλημμένοι χώροι δεν είναι μόνο η επανοικειοποίηση του χώρου και η απαλλοτρίωση του χαμένου χρόνου μας. Είναι η έμπρακτη αμφισβήτηση ενός εκ θεμελίων σαθρού συστήματος που  καταρρέει και η εφαρμογή όλων όσων πιστεύουμε, αντίσταση, αυτό-οργάνωση, αλληλεγγύη, αυτοδιάθεση, αντι-ιεραρχία, αντιεμπορευματικότητα. Είναι πάνω απ’όλα κέντρα πολιτικής ζύμωσης, ορμητήρια αγώνα και οργάνωσης για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση και ως τέτοια θα πρέπει να τα υπερασπιστούμε.

Με μια πρωτόγνωρη παγκόσμια οικονομική κρίση ενός καπιταλισμού πιο μπλοκαρισμένου από ποτέ, σε μια απέλπιδα προσπάθεια σωτηρίας η κοινωνική δομή βάλλεται απευθείας στο κόκαλο: οικονομική, υγειονομική και πνευματική εξόντωση, επιστρατεύσεις,  εκφοβισμός, βαθύ παρακράτος, εκφασισμός, αποκλεισμός από τους χώρους  όπου στεγάζαμε τα κεφάλια και τις ιδέες μας και οργανώναμε την αντεπίθεσή μας.

Δεν υπολόγισαν όμως ότι η θέληση για ισότητα και ελευθερία μπορεί να ευοδωθεί παντού. Να τους δείξουμε πως είμαστε πιο δυνατοί από αυτούς και αυτός ο κύκλος να κλείσει με τους δικούς μας όρους.

 

Η αυτό-οργάνωση το όπλο των καταληψιών – Πόλεμος στον πόλεμο των εξουσιαστών

 

Να τσακίσουμε το κράτος τσακίζοντας το παρακράτος

 

Πρωτοβουλία αναρχικών Περάματος

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Άρτα:

 

 

 

Πέμπτη 8/8 πραγματοποιήθηκε  μικροφωνική παρέμβαση  στην κεντρική πλατεία της Άρτας ως ένδειξη αλληλεγγύης στις τρεις καταλήψεις και στους συλληφθέντες της Πάτρας . Ενάντια στο κύμα κρατικής τρομοκρατίας , η  αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

 

 

 

Ακολουθει το κειμενο που μοιραστηκε:

 

 

 

 

Δευτέρα 5 Αυγούστου, ξημερώματα, το κράτος επέλεξε συντονισμένα να επιτεθεί και να εκκενώσει τρεις κατειλημμένους χώρους στην Πάτρα. Την κατάληψη Μαραγκοπούλειο, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Τ.Ε.Ι Πάτρας και την κατάληψη του Παραρτήματος του Πανεπιστημίου Πατρών που, από τον Νοέμβρη του ’73, είναι συνδεδεμένη με κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, πολιτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Από την εισβολή των μπάτσων στην κατάληψη Μαραγκοπούλειο συλλαμβάνονται 5 άτομα που βρίσκονται μέσα εκείνη την ώρα, στους οποίους αποδίδονται γελοίες κατηγορίες για διατάραξη οικιακής ειρήνης, διακεκριμένες φθορές, παράβαση του νόμου περί όπλων (σημαίες) και απείθειας, ενώ παράλληλα πραγματοποιήθηκαν προσαγωγές ατόμων που έσπευσαν για αλληλεγγύη.
Οι καταλήψεις είναι χώροι πολιτικής έκφρασης και δράσης καθώς και πολιτιστικής δημιουργίας. Συνήθως εγκαταλελειμμένα κτήρια που παίρνουν ζωή από ανθρώπους που αποφασίζουν να επανοικειοποιηθούν τον κλεμμένο χώρο και χρόνο τους. Λειτουργώντας αυτοοργανωμένα, συλλογικά και αντί-ιεραρχικά, χωρίς να περιμένουν από κανένα φωστήρα ή επιχειρηματία για καθοδήγηση ή χρηματοδότηση. Είναι τα ορμητήρια αυτών που αποφασίζουν να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους, προσπαθώντας να χτίσουν ένα καλύτερο κόσμο βήμα το βήμα, συλλογικά, ισότιμα και ελεύθερα. Είναι ζωντανά κύτταρα ελευθερίας που δημιουργούν ρωγμές στο υπάρχον σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Οι επιθέσεις, οι εκκενώσεις και το σφράγισμα των καταλήψεων από την φασιστικής λογικής κυβέρνηση,γίνονται στο όνομα της ‘’πάταξης της ανομίας’’ και του καθεστώτος Έκτακτης Ανάγκης που έχουν επιβάλλει σε ολόκληρη την κοινωνία και παράγουν έργο από τη μία προς όφελος των νεοναζί της χρυσής αυγής (η επίθεση στις καταλήψεις έγινε λίγες μόνο μέρες μετά την ματαίωση, λόγω αντιδράσεων, του
φεστιβάλ μίσους των νεοναζί στην Καλαμάτα καθώς και τις δηλώσεις στη βουλή, βουλευτή της χρυσής αυγής, ενάντια στα κατειλημμένα δημόσια κτήρια στην Πάτρα) και από την άλλη για την διαιώνιση της‘’κοινωνικής ειρήνης’’. Στόχος αυτής της τακτικής, η οποία έχει ξεκινήσει καιρό τώρα από καταλήψεις στην Αθήνα, είναι να πληγεί ηθικά και υλικά το πιο ριζοσπαστικό κομμάτι όσων αντιστέκονται στα σχέδια των εξουσιαστών, που ολοένα υποβαθμίζουν τις ζωές μας με καθημερινές μαζικές απολύσεις, με επιβολή μισθών πείνας και εξαθλίωσης, χαράτσια, αλλοτρίωση, φόβο.
Το κράτος όμως δεν έχει καταλάβει πως όσο επιτίθεται σε χώρους και κοινωνικές ομάδες που δεν δέχονται τα δεσμά της καθημερινότητας και της απάθειας, τόσο ο αγώνας για αξιοπρέπεια και ελευθερία θα οξύνεται μιας και οι ιδέες ούτε εκκενώνονται, ούτε σφραγίζονται. Θα βρίσκουν πάντα απέναντι τους εστίες αντίστασης, που μέσο της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης θα παλεύουν για το γκρέμισμα του σάπιου οικοδομήματος τους, μέχρι την ολική καταστροφή του.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
Αναρχικοί/ες
Αντιφασιστική Συσπείρωση Άρτας
Συλλογικότητα Νήμα

 

 

 

 

 

 

αφισα-καλεσμα :

 

 

 

 

1097330_507555202654691_1894247371_n

 

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΣΥΓΚΕΝΡΩΣΗ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 13.8 ΣΤΙΣ 11.30 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΗΝ ΠΛ. ΟΛΓΑΣ

ΚΑΙ ΣΤΙΣ 13.00 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΟΠΟΥ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ 5 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟΥ

 

Υ.Γ.Υπενθυμίζουμε πως υπάρχει κάλεσμα από συνέλευση αλληλέγγυων, αναρχικών, αντιεξουσιαστών και καταληψιών από την Πάτρα για να πυκνώσουν οι δράσεις αλληλεγγύης στις καταλήψεις τη Δευτέρα 12 και την Τρίτη 13 του Αυγούστου.

 

 

 

 

Κεφαλονιά

 

Τη Παρασκευή 9/08 αναρτήθηκε πανό, μοιράστηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα στα Παλιά Βλαχάτα Σάμης , κατά τη διάρκεια του Saristra festival .

 

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ

ΜΠΑΤΣΟΙ TV ΝΕΟΝΑΖΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

maragkopoyleio

κείμενο συλλογικότητας Πέρασμα:

 

Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ ΤΣΙΜΕΝΤΟΥ ΔΕ ΘΑ ΠΝΙΞΕΙ ΤΟ ΘΟΡΥΒΟ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΖΩΗΣ

α ξημερώματα της 5ης Aυγούστου είδαμε να στήνεται μια ογκώδης και θεαματική επιχείρηση της αστυνομίας σε απόλυτη συνεργασία με το δήμο της Πάτρας και την πυροσβεστική για την εκκένωση και το σφράγισμα της Κατάληψης Παραρτήματος, του κατειλημμένου Μαραγκοπουλείου και του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού Τ.Ε.Ι. Πάτρας – Κατάληψη Νικολάου Γύζη 33.

Όσον αφορά τις συλλήψεις των συντρόφων-ισσών στο κατηλειμμένο Μαραγκοπούλειο θα θέλαμε να αναδείξουμε μερικά πράγματα: Η άνοδος και παραμονή των συντρόφων στην στέγη, φωνάζοντας συνθήματα και ανοίγοντας πανό, είχε ως σκοπό τη δημιουργία όσο το δυνατόν μεγαλύτερου κοινωνικού γεγονότος στη γειτονιά, έχοντας πλήρη συνείδηση της επικείμενης σύλληψής τους. Τη στέγη αυτή τη γνωρίζουμε καλά καθώς εμείς την επιδιορθώσαμε. Σε μια επίδειξη απόλυτης ανευθυνότητας που δε μας εξέπληξε στο ελάχιστο και αγνοώντας τις προειδοποιήσεις των συντρόφων σε σχέση με την αντοχή του υλικού της στέγης, οι μπάτσοι ανέβηκαν σε αυτή, θέτοντας με αυτό τον τρόπο σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα των συντρόφων. Κατέβασαν «τσουλήθρα» μάλιστα έναν εξ’ αυτών αδιαφορώντας για την πιθανότητα τραυματισμού. Η έρευνα που διεξήχθη στο χώρο ήταν απουσία οποιουδήποτε συντρόφου παρά την επιμονή με την οποία ζητήθηκε, ενώ οι πρώτοι αλληλέγγυοι που κατέφτασαν έξω από το Μαραγκοπούλειο προσήχθησαν άμεσα (11 στο σύνολο). Τα παραπάνω δεν τα αναφέρουμε φυσικά ούτε επικαλούμενοι το γράμμα οποιουδήποτε νόμου ούτε έχοντας κάποια γκρεμισμένη αυταπάτη σε σχέση με το ποιοι είναι οι κατασταλτικοί μηχανισμοί. Κρίνουμε όμως σκόπιμη την εμπειρική μεταφορά των γεγονότων προς άλλους καταληψίες συντρόφους αλλά και την κοινωνία. Να σημειώσουμε επίσης την κατηγορηματική άρνηση των συλληφθέντων τόσο ως προς την συμπλήρωση βιομετρικών φορμών όσο και ως προς τη διαδικασία λήψης αποτυπωμάτων καθώς και ότι οι 4 από τους συλληφθέντες το μόνο που δήλωσαν στον εισαγγελέα είναι ότι η 5η συλληφθείσα ήταν φιλοξενούμενη στο χώρο. Οι συνολικές κατηγορίες που αντιμετωπίζουν είναι 6: διατάραξη οικιακής ειρήνης, διακεκριμένες φθορές, παράνομη βία, ρευματοκλοπή, οπλοκατοχή και απείθεια.

Η χρονική στιγμή που επιλέχθηκε για το κατασταλτικό αυτό χτύπημα δεν είναι τυχαία.

Πέρα από την εκμετάλλευση της καλοκαιρινής περιόδου και ό,τι συνεπάγεται αυτή στο επίπεδο των δυναμικών από πλευράς κινήματος, η επιχείρηση της 5ης Αυγούστου βρίσκεται σε ευθεία σύνδεση, σε στρατηγικό επίπεδο, με την στοχοποίηση του συνόλου των καταλήψεων, των αυτοδιαχειριζόμενων χώρων, των μέσων αντιπληροφόρησης και άλλων κινηματικών υποδομών, αποτελώντας συνέχεια των κατασταλτικών επιχειρήσεων του περασμένου διαστήματος (Κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη, Villa Amalias, Κατάληψη Πατησίων και Σκαραμαγκά, Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, Στέκι ΑΣΟΕΕ, Ράδιο 98fm, Athens Indymedia). Η πάταξη του εσωτερικού εχθρού άλλωστε, δεν θα μπορούσε παρά να είναι προτεραιότητα στην κρατική πολιτική ατζέντα.

Το στρατήγημα του νόμου και της τάξης εξυπηρετεί από τη πλευρά του κράτους τη προσπάθεια μιας νέας κοινωνικής ρύθμισης. Η καπιταλιστική αναδιάρθρωση που συντελείται, οι ενδοσυστημικοί ανταγωνισμοί και η κρίση συναίνεσης διαμορφώνουν ένα ρευστό περιβάλλον όπου οι κοινωνικοί αγώνες και τα κινήματα αποκτούν ειδικό βάρος και πρέπει να επανενταχτούν στο παιχνίδι της δημοκρατίας μέσω της καταστολής και της ενσωμάτωσης. Από τις Σκουρίες της Χαλκιδικής που «μπλοκάρονται επενδύσεις» μέχρι τα κέντρα της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων που «είναι απροσπέλαστα, γεμάτα εστίες ανομίας», απο τα 4 μνημόνια και τα μέτρα ακραίας λιτότητας που αυτά επέφεραν, μέχρι τις επιστρατεύσεις απεργών, από το γενικευμένο πογκρόμ που ακούει στο όνομα Ξένιος Δίας και την παγίωση νεοναζί καθαρμάτων ως παράγοντα εξασφάλισης ευνομίας, αυτό που επιχειρείται να προσδιοριστεί είναι μια νέα κανονικότητα στα πλαίσια της μηδενικής ανοχής. Σε αυτή την κανονικότητα, τα πάντα πρέπει να επανακαθοριστούν έτσι ώστε να υπάρχουν μόνο μέσα από κρατικά-κυρίαρχα διαμεσολαβημένα νοήματα. Το κράτος πρέπει να επανέλθει σαν ρυθμιστής των κοινωνικών σχέσεων, παντού. Ως εκ τούτου οτιδήποτε κυοφορεί ριζοσπαστικά αντιθεσμικά χαρακτηριστικά και προάγει την αδιαμεσολάβητη έκφραση και επικοινωνία πρέπει να παταχθεί.

Η κρατική επίθεση στην Πάτρα συμπυκνώνει με τον πιο εμφατικό τρόπο τόσο τα γεγονότα της περιόδου που ζούμε όσο και το περιβάλλον που πλάθεται σε τοπικό επίπεδο.

Αλλά επειδή ένα πράγμα που μας προσάπτεται είναι το νεανικό-εφηβικό της παρουσίας μας άρα και της πολιτικής μας δράσης, θα δείξουμε στους κύριους δημάρχους και ντόπιους μικροτσιφλικάδες από μπάτσους μέχρι δημοτικούς συμβούλους πως δε μασάμε κουτόχορτο. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με γεγονότα: οι συχνές επερωτήσεις στη βουλή από το βουλευτή της Χρυσής Αυγής Αρβανίτη και τον βουλευτή της ΝΔ Νταβλούρο το προηγούμενο διάστημα ήταν ξεκάθαροι σηματοδότες της κατάστασης που επρόκειτο να έλθει. Ο κύριος Αρβανίτης είναι ο δικηγόρος του Καλαμπόκα που δολοφόνησε τον Τεμπονέρα το ’91. Ο κύριος Νταβλούρος είναι ο πρώην αστυνομικός διευθυντής Αχαΐας και διοικητής Ασφάλειας Πατρών, αυτός που χρεώνεται την εξάρθρωση των κυκλωμάτων της νύχτας, με άλλα λόγια την αλλαγή φρουράς στα βρώμικα νταραβέρια που ελέγχει το κράτος. Ακόμη είναι αυτός που στεκόταν δίπλα – δίπλα με τους παρακρατικούς, τάχα καταστηματάρχες, που συνέδραμαν το έργο των μπάτσων κατά των εξεγερμένων την Τρίτη 9 Δεκέμβρη του 2008 στην Πάτρα. Και να που μερικά χρόνια αργότερα, αυτά τα άνθη της αχαϊκής γης, ξανασυνεργάζονται ως θεματοφύλακες και εκφραστές του κοινού αισθήματος περί δικάιου, στοχοποιώντας μας και πλάθοντας το έδαφος για όσα έγιναν. Το αλισβερίσι μεταξύ κράτους και παρακράτους είναι συνεχές μέσα στο χρόνο και οι χάρες επιστρέφονται. Και μιας και μιλήσαμε για χάρες οι άλλοι 2 κύριοι και αντιδήμαρχοι, Σιγαλός και Στανίτσας, που έβαλαν την υπογραφή τους από μεριάς δήμου στις εκκενώσεις των τριών καταλήψεων να ξέρουν πως γνωρίζουμε πολύ καλά το ρόλο τους. Ειδικά για τον κύριο Σιγαλό γνωρίζουμε πως πρόκειται να πολιτευτεί και πως έχει πάρει από τώρα τα ψηφαλάκια του από τη Χρυσή Αυγή για τη χάρη που της έκανε να συνδράμει με τόσο άμεσο τρόπο το έργο της αστυνομίας. Αντίστοιχα και ο δήθεν κεντρο-αριστερός δήμαρχος Δημαράς δεν μπορεί να ξεπλύνει πια το όνομά του ούτε να περιφέρει στους δρόμους της πόλης το δημοκρατικό-προοδευτικό κ.λπ. του προφίλ, μιας και επί ημερών του ο Δήμος αποφάσισε να γίνει ένα με τον ακροδεξιό συρφετό ανοίγωντας τις πόρτες στην κρατική καταστολή. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως στην παράταξη Δημαρά όταν ήταν δήθεν μαχητική και ανεξάρτητη, πριν αναλάβει τη δημαρχία, υπήρχε και ο χρυσαυγίτης Βασίλης Κόκκαλης, στέλεχος της τοπικής οργάνωσης Πάτρας της Χ.Α. Οι πολιτικές καριέρες χτίζονται και σε υπόγεια κανάλια, η δημοκρατία ξεπλένει κάθε απόβρασμα που τώρα βρίσκει την ώρα να επανέλθει στο προσκήνιο λυσσώντας πια να μας τρίψει στη μούρη τη φασιστική, ναζιστική, φιλοχουντική και μισαλλόδοξη φύση του.

Το όλο παιχνίδι αφορά πολιτικές συμφωνίες μεταξύ κυρίων κάτω από το τραπέζι που έχουν ως ορίζοντα την διαχείριση της κατάστασης μέσα σε ένα πολιτικά ρευστό περιβάλλον, με τις επερχομενες δημοτικές εκλογές να αποκτούν σημαίνουσα σημασία. Στο νέο πολιτειακό και κρατικό περιβάλλον που βλέπουμε να διαρθρώνεται, η τοπική αυτοδιοίκηση είναι ένας βαθμός εξουσίας που θα υλοποιεί τα νεοφιλελεύθερα προγράμματα, ειδικά σε μια πόλη με λιμάνι, φοιτητές, οικονομική ζωή, έργα που γίνονται στην περιφέρειά της κ.λπ. Από την κορφή μέχρι τα νύχια το πολιτικό προσωπικό αλλάζει και επιλέγονται αυτοί που καλούνται να αναπεξέλθουν στις επιλογές κράτους και κεφαλαίου. Ο κάθε Δημαράς, Σιγαλός, Αρβανίτης, Νταβλούρος και το κάθε μόρφωμα ή κόμμα που αντιπροσωπεύει έχει αυτό το ρόλο και ανάλογα έχει και υποχρεώσεις αλλά και να λαμβάνει. Σε επίπεδο ηγεσίας στην τοπική ΕΛΑΣ έχουν επέλθει αλλαγές ώστε να εφαρμοστούν τα νέα δόγματα όπως και συμπληρωματικά διάφοροι εισαγγελείς και δικαστές είναι πρόθυμοι να χτίσουν τις καριέρες τους πάνω στις ζωές μας εφαρμόζοντας τις κυρίαρχες επιταγές ενάντια σε όσους αντιστέκονται. Στην πόλη που ζούμε ξέρουμε για τα μεροκαματάκια που προσφέρουν οι χρυσαυγίτες σε διάφορους δήθεν «άγριους», σε διάφορα σκουλήκια του παρελθόντος. Όπως ξέρουμε για τις πολιτικές πιέσεις που υπάρχουν κάθε φορά που διώκεται κάποιος αγωνιστής. Όπως ξέρουμε για τα μεροκάματα που κάνουν ασφαλίτες σε νυχτερινά μαγαζιά, αλλά και το αλισβερίσι τους με τον έλεγχο της πρέζας. Όπως ξέρουμε για διάφορους μπάτσους που βασανίζουν μετανάστες, που τους κλέβουν λεφτά και κινητά, που τους σκίζουν τα χαρτιά, που βγάζουν και κανα χαρτζιλίκι από τα κυκλώματα μετακίνησης των μεταναστών. Οπως ξέρουμε σε τι άθλια κατάσταση ήταν πριν μπούμε εμείς οι τρεις χώροι που εκκενώθηκαν, τι φράγκα είχαν φαγωθεί από τους εκάστοτε διαχειριστές τους και πόσο ανοιχτά στην κοινωνία ήταν. Κάτι κύριοι που ακόμη επιβιώνουν μέσα στον βούρκο του φαγοποτιού, της κρατικής διαμεσολάβησης, του γλυψίματος και της εξουσίας είναι όσοι σήμερα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την επιστροφή της ηρεμίας στην πόλη, κλείνοντας το μάτι στα παρακρατικά σκουπίδια και παίρνοντας θέση στην επίθεση που εξαπολύεται απέναντι σε όσους αγωνίζονται ενάντια στη λεηλασία των ζωών μας.

Η λειτουργία των τοπικών ΜΜΕ ήταν ανέκαθεν ένας από τους πυλώνες που στήριζαν τις ανηλεείς προσπάθειες ενάντια στους αναρχικούς, αντιεξουσιαστές ή κοινωνικούς αγωνιστές. Από την πάντα παρούσα «Πελοπόννησο» μέχρι και τις κωλοφυλλάδες αποχαύνωσης τύπου «Κόσμος» του έγκριτου συμπορευτή και πληροφοριολήπτη των μπάτσων Φλαμή και το κάθε τυχάρπαστο τοπικό κανάλι και site που ανακαλύπτει, δημιουργεί και διαστρεβλώνει γεγονότα ορεγόμενο κανά αθηναϊκό ψίχουλο, τα τοπικά ΜΜΕ έβαλλαν συνεχώς με κάθε τρόπο απέναντι στο κίνημα και τους χώρους του, προσπαθώντας σε κάθε περίπτωση, σε κάθε γεγονός να απονοηματοδοτήσουν την ύπαρξη, το λόγο, τις πράξεις μας. Με λίγα λόγια από τα τοπικά ΜΜΕ, όσον αφορά ειδικά τις καταλήψεις, με ιδιαίτερη έμφαση στο Παράρτημα, συνεχώς εκφραζόταν η αναγκαιότητα μιας άλλης διαχείρισής τους, η αναγκαιότητα πάταξης των εστιών ανομίας, η αναγκαιότητα να εμφανιστεί επιτέλους η πολιτική βούληση ούτως ώστε η πολιτεία να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία τους προς όφελος κάθε φορά και διαφορετικού υποκειμένου. Άλλες φορές με πολεμικές και άλλες με συμπαθητικές απόπειρες τα τοπικά ΜΜΕ εξέφραζαν καθολικά την κυρίαρχη γραμμή για τα όσα συμβαίνουν από μεριάς όσων αγωνίζονται, προσπαθώντας να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα και να παρουσιάσουν τον αντιφασιστικό αγώνα ως σύγκρουση μεταξύ άκρων, τους κατειλημμένους χώρους ως απειλή για την τοπική κοινωνία, το σύνολο του αναρχικού / αντιεξουσιαστικού κινήματος ως ενός συνονθυλεύματος ατόμων με άγνωστα κριτήρια και επιλογές και στην καλύτερη των περιπτώσεων ως οργισμένων νέων, παραμελημένων και με λάθος ρότα σε σχέση με το ήσυχο, νομοταγές και εύρυθμο κοινωνικό σύνολο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως τώρα το σύνολο του τοπικού αστικού τύπου κάνει εκκλήσεις για να βρεθεί μια λύση για τη μελλοντική χρήση ειδικά του Παραρτήματος. Μια λύση που «θα αφορά τη νεολαία, τον πολιτισμό, την πρόοδο, τη δημοκρατία». Μάλλον έχει διαφανεί ήδη η πολιτική πρόταση και αυτή δεν είναι άλλη από την δημοκρατική διαχείριση. Μια διαχείριση που περνά πάνω από τσιμέντα και τούβλα και σκοπό έχει να αφαιρέσει τα αιχμηρά χαρακτηριστικά, περιεχόμενα και επιλογές από τους χώρους αυτούς. Ο αντιφασιστικός αγώνας πρέπει να είναι μια αναίμακτη καταγγελία, οι πορείες κηδείες ντυμένες με βουβά βλέμματα και πνιγμένη οργή, ο πολιτισμός πρέπει να αφορά οποιαδήποτε γλυκανάλατη, διαμεσολαβημένη μορφή σερβίρεται μέσα σε καλοβαλμένα μέγαρα και χώρους, από ειδήμονες, με συνοδεία αντίτιμο και ανάγκη για καλό ντύσιμο. Το στοίχημα είναι να μην υπάρχουν χώροι που μπορεί να πάει ο καθένας χωρίς να πληρώσει, να τον στραβοκοιτάξουν, να του πουν πως δεν έχει κάποιο θεσμικό ρόλο, να εκφραστεί, να συνδιαλλαγεί, να οργανωθεί, να αντεπιτεθεί.

Τυχαίνει να είμαστε από αυτούς που δεν ξεχνούν εύκολα τι συμβαίνει γύρω μας και θυμόμαστε πράγματα και καταστάσεις.

Ο χώρος του Παραρτήματος είναι γνωστός στους πάντες και συνδεδεμένος άρρηκτα με κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες του παρελθόντος αλλά και του σήμερα. Από την εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 ενάντια στη χούντα, μέχρι τους αγώνες ενάντια στο άρθρο 815 το ‘78-’80, από τα μαθητικά του ’91 μέχρι τα αντιπολεμικά του 2003, τα φοιτητικά του 2006-07 και τον Δεκέμβρη του 2008 το Παράρτημα αποτέλεσε τον κατ’ εξοχήν χώρο που έβρισκε τον εαυτό του οποιοσδήποτε αγωνιζόμενος επέλεγε να αντισταθεί στις προσταγές της εξουσίας. Από τον Σεπτέμβρη του 2009 το Παράρτημα άρχισε να λειτουργεί σαν κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο με σαφώς διατυπωμένες αρχές λειτουργίας που εδράζονται στην εναντίωση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στην ιεραρχία, το ρατσισμό, το σεξισμό, το χρήμα και τη λογική του κέρδους. Ως συλλογικότητα αποτελούμε κομμάτι του και βρίσκουμε τον εαυτό μας τόσο στις αρχές λειτουργίας του Παραρτήματος όσο και στην ιδιαίτερη ιστορία του.

Η κατάληψη του Μαραγκοπουλείου πραγματοποιήθηκε από εμάς και με τη συνδρομή συντρόφων-ισσων τον Οκτώβρη του 2010. Ο χώρος που πήραμε στα χέρια μας βρισκόταν σε άθλια κατάσταση με τόνους από μπάζα, σκουπίδια και σοβαρά προβλήματα φθορών απο την πάνω απο 20 χρόνια εγκατάλειψή του. Με συνοπτικές διαδικασίες αποκαταστήσαμε το χώρο σε όχι απλώς βιώσιμη, αλλά αξιοζήλευτη κατάσταση, χτίζοντας, σοβατίζοντας, βάφοντας, επιπλώνοντας, επιδιορθώνοντας ακόμα και την κατεστραμμένη από χρόνια αποχέτευση, με σκοπό τη στέγαση των πολιτικών μας αναγκών, αποκτώντας ένα ακόμα εργαλείο στη διεξαγωγή του κοινωνικού-ταξικού πολέμου. Στο Μαραγκοπούλειο στεγάζονταν (με δικούς μας πόρους) δανειστική βιβλιοθήκη, βιβλιοπωλείο κινηματικών εκδόσεων και αυτοοργανωμένων έντυπων εγχειρημάτων, εκτενές ιστορικό κινηματικό αρχείο, χαριστικό/ανταλλακτικό παζάρι, ενώ πέρα από τις πολυάριθμες πολιτικές εκδηλώσεις που λάμβαναν κατά καιρούς χώρα, σε μόνιμη βάση πραγματοποιούνταν συλλογικές κουζίνες και πολιτικά καφενεία με θεματικές ενότητες. Πάντα φυσικά με ανοιχτά κοινωνικά χαρακτηριστικά και με διαύλους επικοινωνίας ανοιχτούς με τη γειτονιά μας, η οποία αγκάλιασε το εγχείρημα από την πρώτη στιγμή. Τα ξεκάθαρα αναρχικά χαρακτηριστικά του εγχειρήματος το έθεσαν από την πρώτη στιγμή στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής. Από την πρώτη απόπειρα εκκένωσης της κατάληψης τον Δεκέμβρη του 2010, μερικούς μήνες μετά την οικειοποίηση του χώρου από πλευράς μας, και την πανηγυρική ανακατάληψη, 3 μέρες μετά την αστυνομική επιχείρηση, παραμονή πρωτοχρονιάς του 2011, ως τις επιθετικές κινήσεις των παρακρατικών της Χ.Α. σε αγαστή συνεργασία με τις αστυνομικές δυνάμεις. Με τις τελευταίες να αποσκοπουν ουσιαστικά στη δημιουργία καταστάσεων έντασης ώστε να θέσουν ζήτημα δημόσιας τάξης για το Μαραγκοπούλειο και να δώσουν την απαραίτητη αβάντα στο κράτος να επέμβει. Υπερασπιστήκαμε την κατάληψή μας όπως είναι αυτονόητο, γνωρίζοντας ότι ο αντιφασισμός δεν μπορεί να εσωκλείεται σε χωροταξικά όρια. Δεν ήμασταν απλά ένα αντιφασιστικό ανάχωμα μα ένα σύνολο θέσεων που έχουμε ως αναρχικοί και προβάλλουμε στο περιβάλλον μας, προωθώντας την αλληλεγγύη, την αντίσταση και την αυτοοργάνωση. Βάζοντας στους διπλανούς μας ερωτήματα και ερχόμενοι σε ζύμωση μαζί τους, για το πώς μπορούμε όχι μόνο να αντισταθούμε αλλά και να ζήσουμε καθημερινά. Η κατάληψή μας ήταν η έμπρακτη πραγμάτωση των θέσεων που έχουμε ως άνθρωποι και αυτό δε σβήνει με τίποτα. Στην τελική, η άρνησή μας προς την ιδιοκτησία, τη λεηλασία των αγαθών, η υπεράσπιση της χρήσης τους από όλους ισότιμα είναι ζητήματα που πρέπει να αναλογιστούν όλοι και μάλιστα τώρα. Δεν πράξαμε τίποτα περισσότερο από το να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Κάτι που θα κρέμεται σε πολλά χείλη από το Σεπτέμβρη, όταν η εφορία θα παίρνει σπίτια για ψύλλου πήδημα.

Το γιατί οι αναρχικοί και οι υποδομές τους γίνονται στόχος του πολυεπίπεδου βόθρου που κυβερνά αυτή τη χώρα είναι κάτι στο οποίο μόνο κάποιος αδαής δεν θα μπορούσε να απαντήσει. Πρεσβεύουμε όλα όσα το σύστημα εκμετάλλευσης δεν διδάσκει, όλα όσα είναι και στην ουσία πέρα από τα όρια της κατανόησης του, όλους τους δρόμους που θα οδηγήσουν εν τέλει στον αφανισμό του. Στην εποχή της βάναυσης επιβολής νεοφιλελεύθερων δογμάτων, σερβιρισμένων στην πιατέλα της εθνικής σωτηρίας, ανάκαμψης και ακμής, με λίγα λόγια την απελπισμένη προσπάθεια διάσωσης του ντόπιου καπιταλισμού, δεν υπάρχουν περιθώρια για αδιαμεσολάβητη επικοινωνία και έκφραση. Δεν υπάρχει χώρος για ψυχαγωγία χωρίς αφεντικό, κερδοφορία, εμπόριο. Δεν νοείται η θέση του να μοιράζεσαι συντροφικά ένα πιάτο φαγητό με κάποιον χωρίς να του ζητάς αστυνομική ταυτότητα. Δεν στεριώνει σε ευνομούμενη πολιτεία κάποιοι ταραχοποιοί καταληψίες να δημιουργούν πρόβλημα στους νεοναζί αβανταδόρους του θεόπνευστου κυβερνητικού έργου. Οι κυρίαρχοι έρχονται αντιμέτωποι με την ίδια την οργάνωση ζωής και καθημερινότητας έξω από θεσμικά πλαίσια και εχθρικά απέναντι σ’ αυτά, απαλείφοντας διαμεσολάβηση, εμπόρευμα, αλλοτρίωση, ιεραρχία, σεξισμό, ρατσισμό, κάθε μοριακό συστατικό του κόσμου της εξουσίας. Η πολεμική, οι εχθροπραξίες και οι αντιπροτάσεις απέναντι στα ανωτέρω διαπνέονται από την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση, την αλληλοβοήθεια, την συντροφικότητα, τα μοριακά δηλαδή, συστατικά της λογικής της Αναρχίας.

Η Αναρχία, καθίκια εξουσιαστές, είναι τα μυαλά, οι καρδιές και τα χέρια των ανθρώπων της. Είναι η ανίατη επιδημία που έχει προσβάλλει το άρρωστο τεχνητό σας οικοσύστημα, ο ακάνθινος κισσος που διαβρώνει τα μάρμαρα του λαμπρού ναού που ονομάζεται σύγχρονος πολιτισμός.

Μπάτσοι, δικαστές, δήμαρχοι και τα λοιπά τσιράκια τους, ας βάλουν όλοι καλά στο μυαλό τους ότι οι καταλήψεις μας δεν είναι τα ντουβάρια, οι τοίχοι και τα πορτοπαράθυρα που τσιμεντώθηκαν. Οι καταλήψεις μας είναι αυτά που κυοφορούνται εντός τους και εντός μας. Είναι οι σχέσεις που πλάθουμε μεταξύ μας, είναι οι έρωτες μας, οι τσακωμοί μας, οι συζητήσεις μας, τα όνειρα, οι ραδιουργίες και τα σχέδια μας για ολική ανατροπή, τα τσιτωμένα νέυρα στα καραούλια επαγρυπνώντας για τους μπάσταρδους, οι άνομες συνευρέσεις μας και οι ένοχες συντροφικότητες.

Για όλους τους λόγους του κόσμου κατάληψη

Για όλους τους λόγους του κόσμου πόλεμος ενάντια σε κάθε είδους εξουσία

Για την Αναρχία

 

Πέρασμα, συλλογικό εγχείρημα λόγου και δράσης

 

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ στις 9 μ.μ. στα ΣΚΑΛΙΑ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ (+προβολή)

ΔΕΥΤΕΡΑ 12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ στις 8 μ.μ. στην ΠΛ. ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ

ΤΡΙΤΗ 13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 11.30 στην ΠΛ. ΟΛΓΑΣ και

13.00 στα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ όπου δικάζονται οι συλληφθέντες του Μαραγκοπουλείου

κατάληψη παπουτσάδικο-Αθήνα-Χαιδάρι:

 

 

 

DSC06363

 

 

 

DSC06367

 

 

 

κατάληψη Σινιάλο-Αθηνα-Αιγάλεω:

συγκέντρωση αλληλεγγύης στους καταληψίες της Πάτραςσήμερα Παρασκευή 9 Αυγούστου στον σταθμό Μετρό Αιγάλεω.

 

 

 

 

 

mhn eiste anohtoi Αθηνα-Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης – 93.8fm

Η επιλογή του χώρου και του χρόνου καθόλου τυχαία: Εδώ και καιρό στην Πάτρα διεξάγεται κυριολεκτικά μια μάχη ανάμεσα τους συντρόφους/ισσες και όσους αντιστεκόμενους από την μια και τις δυνάμεις της κυριαρχίας και της υποταγής στα κελεύσματά της από την άλλη. Δεν είναι μόνο η αποτελεσματική απάντηση που δίνεται στα «ανοίγματα» της Χρυσής Αυγής στην τοπική κοινωνία εμποδίζοντας έτσι τις προσπάθειες του καθεστώτος να επιβάλλει τον ρατσισμό, τη μισαλλοδοξία και τον κοινωνικό κανιβαλισμό ως κυρίαρχες συνθήκες για τους εξαθλιωμένους. Ούτε φυσικά μόνο οι ρωγμές που προκαλούσαν η επίμονη στάση και οι συνεχείς κοινωνικές δράσεις των συγκεκριμένων χώρων απέναντι στην εικόνα της Τάξης και της Ασφάλειας που επιδιώκει να δώσει ο μιντιακός συρφετός προς τέρψη των φιλήσυχων πολιτών και των υποψήφιων επενδυτών. Είναι το ζωντανό παράδειγμα αντίστασης και δημιουργίας που αποτελούν οι συγκεκριμένοι χώροι, οι οποίοι συνιστούν ταυτόχρονα σκοπό και μέσο της προσπάθειας για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση από κάθε έκφανση της κυριαρχίας. Αυτό είναι που αποτελεί την πραγματική απειλή για τα σχέδια του καθεστώτος, άρα στόχο για τις επιχειρήσεις των κάθε λογής πραιτωριανών του.

 

Το πλήθος των δραστηριοτήτων που φιλοξενούσαν οι συγκεκριμένοι χώροι, η ελεύθερη πρόσβαση, η αυτοοργάνωση, η  αντιεμπορευματική, μη ιεραρχική, συλλογική διάσταση της λειτουργίας τους και κυρίως οι ίδιοι οι τόποι ως χώροι ζύμωσης, ελεύθερης έκφρασης, δημιουργίας και πολιτικού στοχασμού είναι αυτά που θέλησε να καταστείλει το καθεστώς. Διότι γνωρίζει πολύ καλά ότι τέτοιες συνθήκες είναι ικανές να αποτελέσουν αφετηρία για δράσεις στο ευρύτερο κοινωνικό τοπίο της περιοχής, ενάντια στην λογική της υποδούλωσης και του συμβιβασμού προς τα κελεύσματα της κυριαρχίας.

 

Η επιλογή του τσακίσματος μισθών, συντάξεων και δικαιωμάτων, η ανεργία, οι κατασχέσεις, το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, η περιβαλλοντική καταστροφή, η εμπορευματοποίηση των πάντων και η διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας είναι συνειδητή πολιτική εκ μέρους ενός καθεστώτος που στην προσπάθεια του για επιβίωση σκορπά τον ατομικό και συλλογικό όλεθρο. Για αυτό και πριν από κάθε νέα ένταση της επίθεσης ενάντια στην κοινωνία προετοιμάζει το έδαφος χτυπώντας προληπτικά και παραδειγματικά εκείνους που αντιστέκονται. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η καταστολή εκ μέρους του καθεστώτος σχετίζεται άμεσα με την οξύτητα των πολιτικών επιλογών του. Η επιστράτευση και η συκοφαντία για παράδειγμα κατά των εκπαιδευτικών συνοδεύονται από τις χιλιάδες απολύσεις και το κλείσιμο σχολείων (πού πήγε άραγε η περίφημη ψυχολογία των «δοκιμαζόμενων μαθητών»). Το κλείσιμο της ΕΡΤ, οι απολύσεις των εργαζομένων και η βίαιη ρήξη του σήματος συνοδεύονται από το χάρισμα όλου του πακέτου χρήσης των ραδιοτηλεοπτικών ψηφιακών συχνοτήτων στην Digea  των καναλαρχών. Η ραγδαία πτώση στα εισοδήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας των κατοίκων αυτής της χώρας ως αποτέλεσμα των περικοπών και η αδυναμία πληρωμής φόρων και δανείων, συνοδεύονται από απελευθέρωση των κατασχέσεων, τη λήψη αναγκαστικών μέτρων είσπραξης και την φυλάκιση των «ενόχων», την ίδια ώρα που τα μέλη της ελίτ φωτογραφίζονται προκλητικά πάνω στα αιματοβαμμένα σκάφη τους και κάνοντας μπάνιο στις πολυτελείς βίλες με τις πισίνες που έχουν χτιστεί πάνω στα καμμένα δάση ή τις καταπατημένες ακρογιαλιές.

 

Η ορατή επιδείνωση της κατάστασης στη χώρα και το ενδεχόμενο αδιέξοδο-στόχος των εφαρμοζόμενων πολιτικών προφανώς θα έχει πάλι τα συνήθη θύματα τα οποία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξυπνήσουν: ο στόχος είναι η απογοήτευση, η απομόνωση, η παραίτηση, ο ατομισμός, «οι εθνικές λύσεις» και η επακόλουθη υποταγή.  Η συνταγή δοκιμασμένη: μιντιακή παραπληροφόρηση και συκοφαντία σε συνδυασμό με τη χρήση ωμής βίας και τρομοκρατίας. Οποιοσδήποτε αντιστέκεται απονομιμοποιείται, όποιος φωνάζει φιμώνεται, όποιος δρα καταστέλλεται, όποιος στοχάζεται απομονώνεται-γελοιοποιείται.

 

Οι καταλήψεις, οι αυτοοργανωμένοι χώροι και τα εγχειρήματα αποτελούν προπύργια του αγώνα για ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ελευθερία, ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη. Απέναντι στην κοινωνική εξαθλίωση προτάσσουν τον δρόμο της αλληλεγγύης, της αλληλοβοήθειας και της αυτοοργάνωσης, δίχως εξουσιαστικούς μηχανισμούς και λοιπές ιεραρχήσεις. Τολμώντας αυτό που κάποιοι λοιδορούν ως ουτοπία, χαράζουν νέους δρόμους αντίστασης και αγώνα, βαδίζοντας πάνω στα συντρίμμια της αντιπροσώπευσης, της καθοδήγησης και των πάσης φύσεως αυθεντιών. Για μας δεν τίθεται καν το δίλημμα, έχουμε πάρει ήδη θέση απέναντι στο καθεστώς και τα τσιράκια του και δίπλα στους κοινωνικούς αγωνιστές.

 

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΟΛΕΘΡΟ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΤΗ ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ

ΡΑΔΙΟΖΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ 98FM

 

 

 

 

Σπάρτη:

 

 

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΚΚΕΝΩΝΕΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ…

Κάποτε το φωνάζαμε και ακουγόμασταν γραφικοί.”Α,ρε θα έρθει καιρός που θα μπαίνουν στα σπίτια μας,θα κοστολογούν τις ζωές και τις επιλογές μας.Τα νοσοκομεία και τα σχολεία θα γίνουν πολυτέλεια.Η αστυνομία θα ελέγχει το δρόμο μας και οι πόλεις-φυλακές δε θα είναι μόνο ένας εφιάλτης.”Εμεις είχαμε αρχίσει ήδη να φτιάχνουμε τις άμυνές μας:

Αυτοοργάνωση-Αλληλεγγύη-Αξιοπρέπεια

Σε αυτές τις τρεις αξίες ενωθήκαμε και οικοδομήσαμε τους χώρους ελευθερίας μας:

τις ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Σε όσους απόρησαν απαντήσαμε πως μόνο μέσα σε ένα χώρο που το χρήμα”απαγορεύεται” μπορούμε να ξεκινήσουμε απ’ την αρχή.Μόνο εκεί που το χρήμα δεν ήταν κίνητρό μας μπορέσαμε να φτιάξουμε ό,τι μια κατάληψη μπορεί να προσφέρει στην κοινωνία της.Εκεί στήσαμε τις μπάντες μας,φιλοξενήσαμε όποιον είχε ανάγκη,προσφέραμε ένα πιάτο φαί στους μετανάστες και στους άστεγους.Όποιος ήθελε μπορούσε στους χώρους μας να διαβάσει,να κουβεντιάσει να πιει ένα φλυτζάνι καφέ.Να μάθει τόσο πράγματα χρήσιμα για την επιβίωσή του όσο και για τον ελεύθερο χρόνο του.Από καλλιέργειες μέχρι θέατρο.Οι περισσότεροι από μας μέσα σε αυτά τα σπίτια άλλαξαν τη ζωή τους.

Στην επέτειο του Μεταξά το κράτος προχώρησε στην εκκένωση τριών καταλήψεών μας στην Πάτρα:το Παράρτημα,το Μαραγκοπούλειο και το στέκι στα Τ.Ε.Ι.

Το Παράρτημα εγκαταλήφθηκε με την πτώση της χούντας και αποτέλεσε κέντρο αγώνα κατά τη διάρκεια της.Σταδιακά πέρασε στα χέρια αγωνιζομένων ανθρώπων,μαθητών,φοιτητών,εργαζομένων.Το 2008 υπήρξε σημείο αναφοράς της εξέγερσης στην πατρινή κοινωνία για τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου.Τα άλλα δύο στέκια μεταγενέστερα αποτέλεσαν εξίσου αναχώματα στις φασιστικές πρακτικές και τη φωνή της κυριαρχίας.

Γνωρίζουμε ότι η Πάτρα έχει μπει στο μάτι των αρπακτικών της εξουσίας όταν μήνες τώρα πρωτοστατούσε στον αντιφασιστικό αγώνα.Πλάι στους μετανάστες/απέναντι στους χρυσαυγίτες.Αντιφασίστες της πόλης εμπόδιζαν τα χρυσαυγίτικα πογκρόμ στους Ρομά,τους αλλοεθνείς,τους ομοφυλόφιλους,τους διαφορετικούς γενικότερα και ανέκοπταν την εμετική ναζιστική ιδεολογία τους.

Γιατί η ζωή για μας τους αναρχικούς ανθίζει στην ποικιλομορφία.Όμως είναι και κάτι πιο βαθύ,γιατί μη γελιόμαστε,πίσω απ’όλα αυτά ανγνωρίζουμε το κρατικό σχέδιο περιστολής της ελευθερίας και έλευσης της κερδοσκοπίας του κεφαλαίου.Οι ίδιοι που εξαπολύουν επιθέσεις στα σπίτια μας και αδειάζουν τα πράγματά μας μας απειλούν με εξώσεις και διακοπή ρεύματος.Εκείνοι που διαπραγματεύονται τα κτίριά μας δήθεν για σχολεία ή υγειονομικά κέντρα κλείνουν νοσοκομεία και απολύουν χιλιάδες δασκάλους.Εκείνοι που εν τέλει γεμίζουν φρουρούς τις πόλεις μας δημιουργούν τις συνθήκες για το τέλειο έγκλημα.Πώς θα μπορούσαμε να μην είμαστε στόχοι όταν μιλάμε για όλα αυτά και κάνουμε πράξη την αντίσταση μας;

Η αστυνομοκρατία που έπληξε καλοκαιριάτικα την Πάτρα και το θρασύδειλο σχέδιο του κράτους προστασίας του πολίτη που εφαρμόστηκε ξημερώματα σε μια έρημη πολη είναι μόνο μία εικόνα από το μέλλον.

Αλλά όσο κι αν οι τοίχοι στνεύουνν εμείς θα βαστάμε βαριοπούλες

…ΜΑ ΟΧΙ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΜΑΣ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ/ΕΣ-ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΣΠΑΡΤΗΣ

 

Καβαλα-Καμαρες:

παρέμβαση με πανο πραγματοποιηθηκε το βραδυ της τεταρτης 7/8 απο ομαδα συντροφων στο υδραγωγείο Καβαλας για τα γεγονοτα της πατρας.
το πανο εγραφε:
“οι ιδέες μας δεν μπαζώνονται, στέκονται περήφανα αντινομες. Ο πολεμος μαίνεται”
δυστυχώς, το πανο κατεβηκε σχετικα γρηγορα την επομενη μερα απο τους εργαζομενους του δημου.
αλληλεγγυη στις Καταληψεις! και τους συλληφθέντες της Πατρας

 

ΤΡΙΚΑΛΑ

OΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΙΣ 3 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Η τελευταία (σε μια σειρά από επιδρομές σε καταλήψεις-ελευθεριακούς  χώρους) ενέργεια εντάσσεται στο γενικό πλάνο του συστήματος, που πέρα από την χωρίς προηγούμενο τρομοκρατία και εξαθλίωση, θέλει να πλήξει αυτόν ακριβώς το διαφορετικό τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας που εκφράζει την αυτοδιαχείριση, την παντελή έλλειψη ιεραρχίας, κέρδους, εμπορευματοποίησης, εκμετάλλευσης και καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Στις 5 Αυγούστου 2013 τα χαράματα δυνάμεις καταστολής του κράτους εισέβαλαν στις 3 καταλήψεις στην Πάτρα – από τις οποίες η μία (Μαραγκοπούλειο)  λειτουργεί και ως κατάληψη στέγης – και εν μέσω μιας χολυγουντιανού τύπου φιέστας και επίδειξης ισχύος εκκένωσαν τις καταλήψεις, συλλαμβάνοντας παράλληλα 5 ανθρώπους που βρίσκονταν μέσα σ’ αυτές και προσάγοντας πλήθος αλληλέγγυων!  Τα τάγματα ασφαλείας του υπουργού δημόσιας τάξης Δένδια, κάτω από τις εντολές του πρωθυπουργού Σαμαρά, δρουν μέσα σε μια απόλυτη επίδειξη πυγμής ενάντια στην κοινωνία, υπό ένα καθεστώς μηδενικής ανοχής απέναντι σε οποιονδήποτε εκφράζει ένα λόγο διαφορετικό απ’ αυτόν του καθεστώτος, εφαρμόζοντας έτσι το δόγμα του ΣΟΚ ενάντια σ’ οτιδήποτε κινείται…

Πρόκειται για ιστορικές καταλήψεις, η μία εκ των οποίων υφίσταται από την εποχή του 1973 ακόμη και ό,τι δεν τόλμησε να κάνει η τότε χούντα το κάνει η σημερινή δημοκρατία…  Ένα αδίστακτο και στυγνό καθεστώς που οδηγεί στη φτώχεια, την εξαθλίωση και τη λιμοκτονία χιλιάδες ανθρώπων σ’ αυτήν τη χώρα, που εκδίδει σε χρόνο dt νόμους οι απαγορεύουν την κυκλοφορία μέσα στα δάση, που καταστρέφει και ξεπουλά το δημόσιο πλούτο της χώρας, που ξυλοκοπά και στέλνει στο νοσοκομείο όποιον συμμετέχει σε διαδηλώσεις – και ο κατάλογος είναι μακρύς…

Με την αγαστή συνεργασία των καθεστωτικών Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης προσπαθούν να πείσουν για εστίες ανομίας που καταφέρανε να κλείσουν, στήνοντας τα ανάλογα τηλεοπτικά show.

Aυτοί που έχουν εξαθλιώσει έναν ολόκληρο λαό στο όνομα της «κρίσης» του καπιταλισμού…

Αυτοί που απολύουν, κόβουν μισθούς και συντάξεις, κλέβουν τα όνειρά μας και εν τέλει τις ζωές μας…

Ταυτόχρονα αναχρηματοδοτούν τις τράπεζες και βέβαια καμιά κουβέντα για την τεράστια περιουσία της εκκλησίας, ενώ κλείνουν ελλείψει χρημάτων νοσοκομεία, σχολεία, κόβουν το ρεύμα και το νερό σε φτωχές οικογένειες…

Αυτά που είναι κοινωνικά αγαθά και αυτονόητα πλέον δεν υπάρχουν (υγεία, παιδεία, ηλεκτρικό, νερό) για μεγάλο μέρος του λαού.

Να λοιπόν ποια είναι η ανομία.  Και εδώ πρέπει η απαθής, φοβισμένη και κοιμισμένη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, τώρα που ζει με τον πιο άγριο τρόπο στο πετσί της την «πρόνοια» του κράτους, να αποφασίσει να αφήσει τον καναπέ, την ασφάλεια του «δεν θέλω να μπερδευτώ», τον ωχαδερφισμό και να διαλέξει απ’ το ραγιαδισμό την αξιοπρέπεια του αγώνα.

ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ λοιπόν και να επιδιώξουμε την αλλαγή της νοοτροπίας για τους πολλούς, εγκαταλείποντας συντεχνιακά και άλλα συμφέροντα και πελατειακές σχέσεις με κόμματα κα πολιτικούς.

Υπάρχει βέβαια και μια μερίδα του κόσμου η οποία αντιστέκεται, εκφράζει ένα λόγο δυναμικό και ανυπότακτο, ενάντια σε κάθε λογής εξουσία και η οποία μερίδα του κόσμου δέχεται καθημερινά τη λυσσαλέα επίθεση αυτού του φασιστικού καθεστώτος.

Απ’ τη μεριά μας, η αλληλεγγύη προς αυτήν τη μερίδα του κόσμου είναι δεδομένη σε οποιαδήποτε στιγμή.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ ΚΑΙ Σ’ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΣΚΥΒΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

ΤΟΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΧΑΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΧΟΥΝΤΑ…

Αναρχική ομάδα Τρικάλωνmhn eiste anohtoi

 

 

 

ΑΘΗΝΑ(ακροπολη)

:

Σήμερα το πρωί στην Ακρόπολη, σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποίησαν παρέμβαση αλληλεγγύης στην Κατάληψη Παραρτήματος, στο Κατειλημμένο Μαραγκοπούλειο και στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι ΤΕΙ Πάτρας που τα ξημερώματα της 5ης Αυγούστου δέχτηκαν επίθεση από το κράτος.

Στα πλαίσια της παρέμβασης αναρτήθηκαν πανό στην είσοδο της Ακρόπολης, διαταράσσοντας την επίπλαστη εικόνα μιας “καθώς πρέπει” Αθήνας και προκαλώντας το ενδιαφέρον των επισκεπών,

Επιλέξαμε αυτό το μέρος, γνωρίζοντας πως η παρουσία μας στις “βιτρίνες” της πόλης -στα σημεία δηλαδή που αποτελούν τουριστικούς προορισμούς- είναι ένα αγκάθι που πονάει το κράτος.
Τίποτα δε θα μείνει αναπάντητο…

ΣΠΕΙΡΑΤΕ ΑΝΕΜΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΘΕΡΙΣΕΤΕ ΘΥΕΛΛΕΣ

Αναρχικοί/ές

 

                  

                                                                                           

 

 

 

 

 

ΑΘΗΝΑ(ΧΑΛΑΝΔΡΙ)Με αφορμή τις εκκενώσεις των καταλήψεων στην Πάτρα

Ο  τρόπος με τον οποίο υλοποιήθηκε η εκκένωση των τριών χώρων, δηλαδή με την άμεση και ουσιαστική συνδρομή του Δήμου, επιφορτίζει την τοπική αρχή με τεράστιες πολιτικές ευθύνες. Η επίθεση στις καταλήψεις κάτω από τον μανδύα μιας δήθεν ουδέτερης νομιμότητας στο όνομα της Δημοκρατίας, από τους αυτοαποκαλούμενους αριστερούς, τα πιο πιστά σκυλιά του συστήματος, αυτούς που έδωσαν το απαραίτητο άλλοθι στην κοινωνική λεηλασία του μνημονίου είναι ξεκάθαρη πολιτική επιλογή.  Κάποιοι  νομίζουν ότι  παρέλαβαν την πόλη με δύο κεντρικές καταλήψεις-ανοιχτούς κοινωνικούς χώρους αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης και θα την παραδώσουν με γραφεία των ναζί στη θέση τους και μάλιστα σε κεντρικό σημείο της πόλης. Είναι γελασμένοι, εκτός πραγματικότητας και θα το καταλάβουν πολύ σύντομα. Οι απόπειρες να ξαναγυρίσει η πόλη στην εποχή που οι τότε παρα-κρατικές συμμορίες (ομάδα Καλαμπόκα, Κένταυροι κτλ) τρομοκρατούσαν και κυνηγούσαν τους αγωνιστές, θα πέσουν στο κενό και τότε όλοι θα αναλάβουν τις ευθύνες τους. Η αγαστή συνεργία με τους ναζί, δεν μπορεί να ειδωθεί από κανένα άλλο πρίσμα. Η απόφαση τους να εκκενώσουν τις καταλήψεις είναι μια ξεκάθαρη πολιτική επίθεση στον κόσμο του αυτοοργανωμένου αγώνα και ειδικά στους αναρχικούς, με ευρύτερες βλέψεις αντιμετώπισης των αναπόφευκτων μελλοντικών κοινωνικών αγώνων και εξεγέρσεων-προϊόντων των συνθηκών κοινωνικής λεηλασίας που αντιμετωπίζουμε.

Οι φανφάρες περί αξιοποίησης των χώρων είναι   βλακείες που απευθύνονται  σε λοβοτομημένους φασίστες ψηφοφόρους. Ο Δήμος  όντας ιδιοκτήτης  μιας τεράστιας ακίνητης περιουσίας, που παρόλα αυτά δεν μπορεί καν να συντηρήσει,  έχει στη διάθεσή τους μόλις 200 μετρά μακριά από το Παράρτημα το  αναξιοποίητο κτίριο του Αρσακείου. Είναι υποκριτικό να θέλει να στεγάσει στο Παράρτημα την όποια δραστηριότητα, όταν άλλοι πιο κατάλληλοι χώροι παραμένουν άδειοι. Όσον αφορά τα περί μουσείου του αντιδιδακτορικού αγώνα που ακούγονται από διάφορες μπάντες, η απόπειρα στείρωσης των πολιτικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών του Παραρτήματος και η μουσειοποίηση των κοινωνικών αγώνων αποτελεί την άλλη όψη της καταστολής, γεγονός που επίσης θα μας βρει απέναντι. Η καλύτερη τιμή στους αγωνιστές του παρελθόντος είναι η συνέχεια των αγώνων τους στο σήμερα. Μια τέτοια  προοπτική εξυπηρετεί τόσο  το Παράρτημα όσο και οι καταλήψεις γενικότερα.

Πιο συγκεκριμένα για τις καταλήψεις

Οι δημόσιοι χώροι τους οποίους επανοικειοποιήθηκαν αναρχικοί, αντιεξουσιαστές, αυτόνομοι κ.ά. κοινωνικοί αγωνιστές, οι καταλήψεις, είναι ανοιχτοί σε όλους, ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι. Γενικές συνελεύσεις και εκδηλώσεις, μουσικές συναυλίες, θεατρικά δρώμενα, προβολές ταινιών, φιλοξενία πολιτιστικών ομάδων, η εκμάθηση της γλώσσας μας σε μετανάστες,  η λειτουργία ραδιοφώνου και αδιαμεσολάβητης κινηματικής αντιπληροφόρησης είναι μερικές μόνο από τις δραστηριότητες που στεγάζουν. Επομένως, το να αντιμετωπίζει κάποιος την εισβολή των δυνάμεων καταστολής με τις οδηγίες του Δήμου ως «ευκαιρία» για «επαναλειτουργία» δήθεν «αναξιοποίητων» υποδομών είναι, το λιγότερο, υποκριτικό και κακόβουλο. Αυτό είναι το πρώτο σοβαρό πρόβλημα για το ντόπιο κεφάλαιο, το κράτος και το παρακράτος: άνθρωποι που δημιουργούν και δεν καταναλώνουν απλώς, που διαβάζουν κριτικά οργανώνονται αντιιεραρχικά και σκέφτονται ελεύθερα και δεν αποχαυνώνονται με τηλεοπτικά σκουπίδια· που στέκονται αλληλέγγυοι στους πρόσφυγες και όχι ως κανίβαλοι· που δρουν πολιτικά και συμμετέχουν σε συλλογικά κοινωνικά εγχειρήματα αντί να ελεεινολογούν σε κάποιον καναπέ· άνθρωποι που κοινωνικοποιούν και οξύνουν τις αντιστάσεις και δεν κρύβονται πίσω από υπεκφυγές και διαγνώσεις «ωριμότητας» των συνθηκών· άτομα που αντιμετωπίζουν το νεοφασιστικό φαινόμενο ως ακριβώς αυτό που είναι: ως πειθήνιο όργανο του κεφαλαίου και αμείλικτο εχθρό κάθε έννοιας ελευθερίας… τέτοιοι άνθρωποι παρεκκλίνουν από την νόρμα και αποτελούν κίνδυνο για το καθεστώς. Δυσκολία συνεπώς πρώτη: όσοι ονειρεύονται έναν διαφορετικό κόσμο αλληλεγγύης, ισότητας, σεβασμού της διαφοράς και ελευθερίας, και πράττουν γι’ αυτό, δεν είναι …(απλώς) «ψηφοφόροι», δεν αναθέτουν σε «αντιπροσώπους»: τη ζωή τους την παίρνουν στα δικά τους χέρια, ενώ συμβαίνει επιπρόσθετα το εξής λυπηρό για την κυρίαρχη τάξη: είναι σύμμαχοι όσων εξεγείρονται και αλληλέγγυοι με τα θύματα του κοινωνικού πολέμου που έχουν εξαπολύσει και όχι ρουφιάνοι και εθελόδουλοι παρατρεχάμενοι της κεντρικής εξουσίας.

Οι «δημοτικές αρχές» που ξαφνικά κόπτονται για την «εύρυθμη λειτουργία» του κέντρου της πόλης και των γύρω καταστημάτων νομίζουν ότι απευθύνονται σε ηλίθιους: γύρω από το εμπορικό κέντρο -όπου κάθε τρίτο μαγαζί υπάρχει πλέον ενοικιαστήριο ή πωλητήριο- η Πάτρα μετράει χιλιάδες θύματα της οικονομικής εξόντωσης των μεσαίων και φτωχών στρωμάτων που εφαρμόζουν. Κάθε σπίτι κρύβει μια δική του θλιβερή ιστορία ανέχειας, λιγότερο ή περισσότερο τραγική. Η κατάληψη Παραρτήματος στην οδό Κορίνθου υπήρξε διαχρονικά σημείο συνάντησης και εφαλτήριο για όλα τα πολιτικά και κοινωνικά κινήματα και όλους τους αυτόνομους κοινωνικούς αγωνιστές της τοπικής κοινωνίας. Αυτό είναι το δεύτερο πολύ σοβαρό πρόβλημα για τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις και τους υπηρέτες τους: ο κόμβος συνάντησης και συσπείρωσης πρέπει να σβήσει… Σε μια τέτοια κατάσταση βίαιης προλεταριοποίησης, η κοινωνία μοιάζει με ηφαίστειο ικανό ανά πάσα στιγμή να εκραγεί. Κύριο ανάχωμα σε μια διαδικασία επικίνδυνης ριζασπαστικοποίησης θα αποτελέσει για το σύστημα το πιστό του σκυλί, η χρυσή αυγή: αυτός είναι και ο λόγος που οι καταλήψεις χτυπιούνται για να παραδώσει τελικώς ο Δήμαρχος μια πόλη πειθήνια και σε νεκρική σιγή με (τα πρώτα) ναζιστικά γραφεία στην κεντρικότερη θέση του αστικού της ιστού.

Μια τοπική εκδοχή στρατηγικής της έντασης

Εδώ και ένα περίπου χρόνο μεθοδεύεται από το τοπικό σύμπλεγμα εξουσίας (ΜΜΕ-αστυνομία-δικαστική αρχή-δήμος) μια προσπάθεια εγκληματοποίησης και χαρτογράφησης των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, του αντιφασιστικού αγώνα και όσων συμμετέχουν σε αυτά.  Μέσα σε λίγους μόνο μήνες είδαμε γεγονότα όπως: τις δύο επιθέσεις φασιστών, και φασιστών-αστυνομίας στο Μαραγκοπούλειο, τη μετατροπή της πόλης σε αστυνομικό φρούριο προκειμένου να προστατευτούν οι εκδηλώσεις της Χ.Α., την επίθεση της αστυνομίας στην πλατεία Όλγας και στους νεολαίους που αράζουν εκεί  τουλάχιστον δύο φορές, τη διάλυση αντιφασιστικής συγκέντρωσης πριν δυο εβδομάδες στην Αγυιά, τις επαναλαμβανόμενες επιθέσεις της αστυνομίας σε διαδηλωτές με ευθείες βολές δακρυγόνων από μικρή απόσταση και τον τραυματισμό συντρόφων, τη συστηματική εμπλοκή των καταλήψεων, με όρους «παραβατικότητας» και «ανομίας» σε γεγονότα που συνέβαιναν στο κέντρο της πόλης, περίπου 30 συλλήψεις και πάνω από 100 προσαγωγές, νούμερα που για τον χωροχρόνο Πάτρα σε άλλες περιπτώσεις  αντιστοιχούσαν σε δεδομένα εικοσαετίας, την μεροληπτική,  ειρωνική και εκδικητική συμπεριφορά της τοπικής δικαστικής αρχής  απέναντι στους συλληφθέντες συντρόφους. Όλα αυτά τα γεγονότα παράλληλα με τη μεταφορά των γραφείων της Χ.Α και την …ενσωμάτωσή τους στο τμήμα  μεταγωγών φανερώνουν σχεδιασμό και προοπτική τσακίσματος των αντιστεκόμενων κοινωνικών και πολιτικών κομματιών της πόλης.

Δούλοι σε σιγή νεκροταφείου, αυτό είναι το όραμά τους

Το γενικό δικό τους όραμα αποτελεί αληθινό ζόφο για τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα. Κυβερνά η ακροδεξιά διά Νόμου και Τάξης σε ανοιχτή επικοινωνία με τον εσμό των νεοναζί και σε συνέργια με το φασιστικό παρακράτος. Σκαλί σκαλί, βήμα βήμα το κοινωνικό σώμα εθίζεται στον ακροδεξιό λόγο και συμβάντα το ένα έπειτα από το άλλο εγκαθιδρύουν μια νέα κανονικότητα και νέες ανεπερώτητες βεβαιότητες αναδύονται- σε κάποιους μήνες τίποτα από αυτά δεν θα παραξενεύει και δεν θα ενοχλεί, είμαστε ζώα που συνηθίζουμε: οι εκδιδόμενες γυναίκες (κυρίως ξένες) δεν είναι τα θύματα, είναι –ευλόγως- αντικείμενο απόλαυσης για τον ελληναρά νοικοκυραίο που θέλει να ξεδώσει, οπότε οφείλουν να πληρούν όλες σχετικές προδιαγραφές υγιεινής…· οι μετανάστες δεν είναι οικονομικοί πρόσφυγες δεν ζουν σε τρώγλες, ήρθαν στον παράδεισο, ακάλεστοι, δεν δουλεύουν σε σκλαβοπάζαρα και τσιφλίκια αλλά πρέπει να μας ευχαριστούν για τα ψίχουλα που παίρνουν· τα διαβόητα αστυνομικά τμήματα δεν είναι άντρα βασανιστών και φασιστών αλλά φάροι ασφάλειας σε μια θάλασσα εγκληματικότητας· τα στρατόπεδα κράτησης μεταναστών δεν είναι φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης, είναι ξενοδοχεία φιλοξενίας· οι διαδηλώσεις δεν είναι νόμιμες μορφές αγώνα και έκφραση αγανάκτησης αλλά εμπόδιο στη ροή των εμπορευμάτων και καταναλωτών· οι παραλίες και η φύση δεν είναι αγαθό και δικαίωμα για τον καθένα που τα σέβεται να τα απολαμβάνει, αλλά «ανταγωνιστικό τουριστικό προϊόν» και «φιλέτα» για ξενοδόχους· ο ξένος επισκέπτης δεν είναι φιλοξενούμενος, είναι «τουρίστας» και μάλιστα τόσο «ποιοτικότερος» όσο πλουσιότερος· η εκκλησία δεν είναι εχθρός της ζωής και οι παππάδες δεν καθοδηγούν ύπουλα το ποίμνιο, στις εκκλησίες μοιράζουν φαγητό· τα κιτρινοκάναλα δεν πλένουν στο πλυντήριο τους νεοναζί, «συζητούν δημοκρατικά»· η χούντα δεν ήταν δικτατορία, άμα δεν μιλούσες… δεν σε πείραζαν· ο Μεταξάς δεν ήταν φασίστας, αλλά ήρωας του «όχι»· η δημόσια τηλεόραση δεν είναι κομμάτι αναπόσπαστο της κοινωνικής μας ιστορίας, είναι –αυτονοήτως- όργανο προπαγάνδας του κάθε γελοίου δικτατορίσκου, δεν μπορεί να είναι αυτοδιαχειριζόμενη και όργανο στα χέρια των κοινωνικών κινημάτων αλλά χρειάζεται λογοκρισία και εγκάθετες επιτροπές σοφών· η δημόσια παιδεία δεν είναι συνθήκη και όρος για την πρόσβαση των λαϊκών στρωμάτων στη γνώση και την επιστήμη αλλά τροχοπέδη ..μεγάλων και τρανών κολλεγίων· ο εργοδότης δεν είναι κυρίαρχος αλλά ευεργέτης, η εργασία δεν είναι καταναγκασμός είναι ευχή…: Ένας κόσμος ανάποδα.. Στον ιδεολογικό πόλεμο που μαίνεται, η ακροδεξιά αφήγηση επιδιώκει να ταυτίσει όλες τις στρεβλώσεις και τη σήψη του δικού τους πελατειακού κράτους με μια υποτιθέμενη ..«κυριαρχία της αριστεράς». Το οικονομικό υπέδαφος αναδιαμορφώνεται και νέοι μαφιόζοι παίρνουν τη θέση παλαιότερων παικτών. Με σύμμαχό τους σχεδόν όλο το μιντιακό κατεστημένο προσπαθούν να βαφτίσουν το μαύρο άσπρο, όμως δεν φαίνεται πιθανό τα φτωχά κοινωνικά στρώματα να αποδεχθούν να ζήσουν σε κοινωνική έρημο με μισθό 200 ευρώ σε κάθε σπίτι.

Η ώρα εκείνη  δε θα αργήσει

Πλησιάζει η ώρα που το αδιέξοδο θα γίνει αισθητό σε όλους και η ελληνική τραγωδία θα επιζητήσει την δική της κάθαρση. Ας αναλάβει επιτέλους ο καθένας τις ευθύνες του: πώς έφθασαν οι νεοναζί στο 15%; Όλοι εμείς έχουμε λάβει θέσης μάχης εδώ και καιρό. Η απάντηση στον εκφασισμό της κοινωνίας και στην ραγδαία φτωχοποίηση δεν μπορεί να είναι τηλεοπτικές συζητήσεις και ανακοινώσεις μόνιμης άμυνας. Η πολιτική παράγεται στους δρόμους όπου οι άνθρωποι αγωνίζονται και συγκρούονται με το δεδομένο και το κυρίαρχο. Η κοινωνία δεν είναι πτωχοκομείο για να είμαστε ‘ευχαριστημένοι’ με συσσίτια και δωρεές φαρμάκων… Η  κοινωνική αλληλεγγύη δεν είναι φιλανθρωπία υπέρ νεόπτωχων από εκκλησιαστικούς θεσμούς, ιδιωτικά ιδρύματα, εφοπλιστές, Μ.Κ.Ο. και Δήμους

Οι ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι, οι καταλήψεις, τα στέκια, οι λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών, οι πολιτικές και κοινωνικές ομάδες, τα δίκτυα αλληλεγγύης, τα κινήματα, τα σωματεία βάσης, οι αυτόνομοι αγωνιστές, όλοι όσοι θέλουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια, πρέπει να συντονιστούμε με αλληλεγγύη σε έναν ενιαίο αγώνα μακριά από συντεχνίες,  κομματικούς μηχανισμούς και μεγαλοπαράγοντες: για την εργατική τάξη είναι ένας αγώνας κυριολεκτικώς ζωής ή θανάτου. Όπως για τους δυνάστες και τα συμφέροντά τους δεν υπάρχει plan B, με τον ίδιο τρόπο και για τους καταπιεσμένους δεν υπάρχει επιστροφή: ή θα κερδίσουμε τη ζωή μας ή θα μας καταστήσουν δούλους.

Αντιφασίστες αγωνιστές, αμετανόητοι  καταληψίες της πόλης

 

ΑΓΡΙΝΙΟ-κατάληψη Apertus:

 

 

 

 

ΛΕΣΒΟΣ:

Δέκα, εκατό, χιλιάδες καταλήψεις ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης πλήξης /
κατάληψη κτήματος Πραπόπουλου(ΧΑΛΑΝΔΡΙ)

Ούτε στην Πάτρα, ούτε πουθενά !

“Σε μια κίνηση ακραίου ιστορικού συμβολισμού, δήμος και αστυνομία αποφάσισαν να επιτεθούν ξημερώματα 4ης προς 5η Αυγούστου, 77 χρόνια ακριβώς μετά την επιβολή της δικτατορίας Μεταξά, στο χώρο που συμβόλισε την αντίσταση κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Στόχος ήταν το παράρτημα του Πανεπιστημίου της Πάτρας, ο τόπος που οι φοιτητές κατέλαβαν το Νοέμβρη του 73 για να αντισταθούν στην κυβέρνηση Μαρκεζίνη, στο κτίριο που για 40 χρόνια χτυπά η καρδιά των κοινωνικών αγώνων της πόλης. Παράλληλα σχεδίασαν και εκτέλεσαν, μαφιόζικες επιχειρήσεις σε δύο ακόμα χώρους που λειτουργούσαν ως καταλήψεις στέγης και πολιτικής παρέμβασης (Μαραγκοπούλειο και στέκι ΤΕΙ) συλλαμβάνοντας αγωνιστές με αστείες κατηγορίες. Η θέση της κατάληψης του Μαραγκοπούλειου χαλούσε τα σχέδια για κοινωνικό άνοιγμα της “Χρυσής Αυγής” στις φτωχές γειτονιές της πόλης. Αυτός ήταν και ο στόχος της άμεσης διάλυσης της.” (Απόσπασμα κειμένου από τη συλλογικότητα της Πάτρας No man’s land – Ελευθεριακή πρωτοβουλία ενάντια στο κράτος και στο κεφάλαιο )

Οι λόγοι που το κράτος επιτίθεται στις καταλήψεις είναι προφανείς. Σε μια συγκυρία που δεν έχει τίποτα άλλο να πουλήσει στους υπηκόους του –πάει και ο διορισμός στο δημόσιο – πέρα από φύκια για μεταξωτές κορδέλες, ποντάρει στο «νόμος και τάξη». Οξύμωρο βέβαια να επικαλείται το «νόμο» ακόμα και με τα δικά τους μέτρα, έχοντας κουρελιάσει και το ίδιο το αστικό κοινοβουλευτικό σύστημα με τις συνεχείς πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που παρακάμπτουν την καταργημένη στην πράξη Βουλή. Εστίες ανομίας είναι τα υπουργεία που καταργούν την υγεία και την παιδεία και ξεπουλάνε τα πάντα λες και τους ανήκουν. Οι καταλήψεις ως ανοιχτοί κοινωνικοί χώροι, εστίες αντίστασης και πολιτικών ζυμώσεων, βιώνοντας και επιδιώκοντας μια κοινωνία ισότητας, αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης και αξιοπρέπειας  ασφαλώς και συνιστούν ενόχληση και απειλή στους σχεδιασμούς του κράτους και στη γενικευμένη επίθεση που έχει εξαπολύσει σε όλους ανεξαιρέτως τους από κάτω. Όσα ντουβάρια κι αν μπαζώσουν όμως, παρά τις επικοινωνιακές υπερπαραγωγές με τα δήθεν ευρήματα (μπουκάλια μπύρας και σημαίες), δεν ξεγελάνε κανέναν και δεν τρομοκρατούν κανέναν. Οι καταλήψεις είναι οι συντροφικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτές, είναι η στήριξη και η συμμετοχή των γειτονιών στις οποίες δραστηριοποιούνται, είναι μια εικόνα απ’το μέλλον στο εδώ και το τώρα. Κι αυτά όλα δεν εκκενώνονται. Δεν εκκενώνονται οι ιδέες ούτε ο αγώνας για την πραγμάτωσή τους.

Δέκα, εκατό, χιλιάδες καταλήψεις ενάντια σε έναν κόσμο οργανωμένης πλήξης

Κατάληψη κτήματος Πραπόπουλου

mhn eiste anohtoi

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις της Πάτρας από Βίλα Ζωγράφου

 

 

 

 

 

 

 

 

Αγρινιο:

 


Image scaled down

πανο αλληλεγγυης στις καταληψεις και τους αυτοδιαχειριζομενους χωρους στην πατρα / Αγρινιο

 

 

Κείμενο που μοιράστηκε στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια της Πάτρας στις 6/8, στη δίκη των 5 συντρόφων που βρίσκονταν στο κατειλημμένο Μαραγκοπούλειο τη στιγμή της εκκένωσης τα ξημερώματα της 5ης Αυγούστου.

 

 

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ή συμμόρφωση και τιμωρία…

Τι είναι αληθινό , και τι είναι κατασκευασμένο, αυταπάτη, ή ψευδαίσθηση…?.

 

  Δημοκρατία για την νομιμοποίηση της εκμετάλλευσης

Φασισμός για την νομιμοποίηση της βίας του εκμεταλλευτή

Ναζισμός για την νομιμοποίηση της εξόντωσης του πιο αδύναμου και του διαφορετικού.

Νομιμοφροσύνη στον ολοκληρωτισμό

για την συνενοχή στον κανιβαλισμό της διαμελισμένης κοινωνίας…..

Προσαρμογή στις εκάστοτε συνθήκες για την επιβίωση.

Υπερσυγκέντρωση και υπερσυσώρρευση του κεφαλαίου και εξουσίας από τα χρηματοπιστωτικά κέντρα και τους μηχανισμούς ελέγχου της κοινωνίας, ως απάντηση στα δομικά αδιέξοδα του καπιταλισμού.

Εγκλεισμός στα στρατόπεδα ,μεταναστών και ναρκομανών, για την εξυγίανση της ελληνικής κοινωνίας της μίζας ή του γενικού ξεπουλήματος.

Πατριωτική μαγκιά για την τιμή των μπουρδέλων, των κωλόμπαρων, του αγωνίζεσθαι περί πάρτης σου ή του εκάστοτε αφεντικού,

γιατί ένας είναι ο καλύτερος, ο πιο επιδειξίας μαλάκας.

Στρατιωτικοποίηση στα λεωφορεία, στις εφορίες, μπροστά στην τηλεόραση, στα super markets, στα εξεταστικά κέντρα, στις συνεντεύξεις για δουλειά, όπως παλιά κατ’ εικόνα των διαφημίσεων για την θρησκεία της κατανάλωσης, …στις ουρές αυτού του κόσμου πάντοτε, ως τα συσσίτια, στο σήμερα.

Εισιτήρια, κεφαλικοί φόροι, χαράτσια, πλύση εγκεφάλου, εντολές, απαντήσεις-ανεμοδούρα στο political correct της ιδεολογίας του φόβου, όλα πληρώνονται σε αυτόν τον κόσμο, και «καλά να πάθουν όσοι δεν έχουν εισιτήριο και την σκαπουλάρουν ενώ άλλοι ξηλώνονται…», εξ αναγκαστικά….

  Τυχεροί όσοι υπόκεινται στον εκβιασμό της μισθωτής σκλαβιάς, (όποτε τους γίνεται και η χάρη να πληρωθούν, πλέον…), με αντίτιμο την χαμένη ζωή και την ανυπαρξία συμβολής σε κάτι δημιουργικό….

«Καλά να πάθουν όσοι απολύονται από το δημόσιο, ήρθε η σειρά τους», και μπήκαν με ρουσφέτι ή για να βολευτούν….. «Με τους απολυμένους στον ιδιωτικό τομέα, ποιος ασχολείται?»… Καταργούνται και οι δημοτομπάτσοι ή προάγονται σε «μπλε», αφού κυνήγησαν μέχρι θανάτου λαθρομετανάστες «που κάνουν παρεμπόριο»…..

«Καλά να πάθουν» ,….όσοι αυτοκτονούν γιατί ποτέ δεν βρήκαν τον δρόμο τους στη ζωή, όσοι δεν αγωνίζονται στην χώρα τους για καλύτερη ζωή και έρχονται εδώ που είναι και «βρώμικοι, θρησκευτικοί φονταμενταλιστές, φαλλοκράτες, βιαστές…» όσοι «έχουν αδύναμο χαρακτήρα και πέφτουν στις εξαρτήσεις»,…και ο Σαμαράς, «μια χαρά είναι»,….γιατί είναι αυτό που λέει, συνεπής με τον εαυτό του,( «success story»!!!!!!!) «Καλά να πάθουμε γιατί είμαστε λαμόγια», γιατί χρειάζεται «να μπούμε στο γύψο», γιατί οι αριστεροί «το έπαιζαν κουλτούρα και αιρετικοί, -κατά το άρτον και θεάματα – ενώ έπαιρναν μαύρα χρήματα, και ακριβοπληρώθηκαν από τα φεστιβάλ και τους κρατικούς-δημόσιους οργανισμούς «για να προάγουν την σαπίλα»……ενώ άλλοι αληθινοί και αυθεντικοί, έμειναν αφανείς, ταλαιπωρημένοι, στους «απέξω» και αγνοήθηκαν….

-Η φιλοσοφία , το ψάξιμο, η ποίηση, το θέατρο….χάρισμα στους γλείφτες, τους αστούς, …..στην πολυλογία τους, τις εμμονές και τους κομπλεξισμούς τους….

– Κουβέντα !…για το προσωπικό ψάξιμο και τη στάση ζωής ,την αξιοπρέπεια και το δίκιο, τη συνέπεια λόγου , πράξης, σχέσεων, και τις πραγματικές ευθύνες για τη ζωή.. Κριτήρια επιλογών υπάρχουν…η επιτυχία, ο ανταγωνισμός, το φαίνεσθαι και ο βαθμός της κατάθλιψης, της απάθειας και της αδιαφορίας….

  Κέντρο του κόσμου έχουμε,…. την οικονομία ,την  ανωτερότητα και την ασυδοσία του ανθρώπου, την αυτοματοποίηση και τον αυταρχισμό της μηχανής, του υπολογιστή,  ως τέλεια….κοντόφθαλμη οπτική…..

Και τώρα που οι μάσκες κατάρρευσαν, και «το τέρας είμαστε εμείς», κάποιοι θα ξεπλύνουν την συνδιαπλοκή τους και τον αριβισμό , με τα πρόσημα του αντιφασισμού… Υπέρ πάντων η νομιμότητα και η δημοκρατία…..ο φαύλος κύκλος της εκμετάλλευσης.

Κάποιοι θα μισήσουν τον διπλανό τους ακόμη περισσότερο, για τον οποιοδήποτε λόγο, από ηλιθιότητα , από συμφέρον, έως και για να πάρουν προνόμια και ευκολίες, θα προτάξουν την ασφάλεια και την τάξη , υπέρ του έθνους όπου «Arbeit macht frei»και θα γίνουν χρυσαυγίτες.

     Μία κοινωνία άλληλο-καταπιεσμένων εν ολίγοις, όπου είναι «όλοι εναντίον όλων», όπου πραγματική συνεννόηση και κατανόηση δεν βρίσκεται, όπου «συμφωνούμε στο μικρότερο κακό» ή και στο «μεγαλύτερο κακό», για να μην απομονωθούμε εντελώς,……και πόσα άλλα…

Ορθώνονται λοιπόν τα προτάγματα της Συμμόρφωσης για να αποφύγουμε την Τιμωρία…(«και βλέπουμε τι παθαίνουν όσοι ορθώνουν ανάστημα»)…..

 

Κι αυτοί οι τελευταίοι, οι αμετανόητοι,  τραγουδούν ακόμα, «η μόνη εξουσία είναι ο ευατός σου»

«ζώντας κάτω από τον ίσκιο του φόβου

αυτή είναι η τιμή της σιωπής»

 

« καθώς εσύ θα σταυρώνεσαι για έναν άγνωστο θεό

 το συναίσθημά μου, θα εκτροχιαστεί,

 αγκαθωτό σύρμα θα το τυλίξω

 και θα σου πνίξει την ψυχή»

 

«δυνατότερους από αυτούς εδώ τους στίχους

είναι η εσωτερική φωνή του εαυτού σου

που σε καλεί να σπάσεις τις αλυσίδες σου

και να ξεχυθείς λεύτερος στη ζωή,

βάζοντας φωτιά στους φόβους σου

και γκρεμίζοντας τα τείχη της ανάγκης».

 

   Με λύσσα και συνείδηση, άρνηση και βία ενάντια σε κράτος κι εξουσία….

   Με μνήμη, σκέψη και αλληλεγγύη, να ανιχνεύσουμε μέσα από τη γνώση της εξέγερσης, της ύπαρξης, και της ιστορίας , τον δρόμο της επανάστασης για την απελευθέρωση από κάθε εκμετάλλευση και υποταγή, την καταστροφή του κράτους, του κεφαλαίου και κάθε εξουσίας…

Η Αναρχία δεν είναι προορισμός, δεν χάνεται, είναι σύγκρουση και αγώνας για την αξιοπρέπεια του αυτοκαθορισμού και της πράξης από το ατομικό στο κοινωνικό πεδίο, ίσως μας οδηγήσει, και από την αυτοοργάνωση στην αυτοδιεύθυνση της κοινωνίας, χωρίς η θέληση του συνόλου να εκμηδενίζει το άτομο, χωρίς το άτομο να δυναστεύει το σύνολο….

 

A posso ad esse

 

Φωτογ.0050_001πανό συλογικοτήτων από νότια προάστια Αθήνας για γεγονότα στην Πάτρα.

 

ΠΡΕΒΕΖΑ:

ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕΝ ΕΚΚΕΝΩΝΟΝΤΑΙ
Παρόλη την προσπάθεια των εκάστοτε αρχόντων, παρόλη την προσπάθεια των δεκανικιών τους ο αγώνας για την ισότητα την ελευθερία, την αλληλεγγύη δεν πρόκειται να κοπάσει. Τα ξημερώματα της προσφιλούς ως προς τη συγκυβέρνηση της νέας δημοπρασίας του μπατσόκ και της χρυσής πορδής και λοιπών παρατρεχάμενων της α(χ)ριστεράς, επετείου του μεταξικού όλεθρου αποφασίστηκε, με έμμεση πλην σαφή εντολή  από παραληρηματικούς φασίστες της βουλής η εκκένωση και το σφράγισμα των καταλήψεων του Μαραγκοπούλειου, του Παραρτήματος και του στεκιού των Τ.Ε.Ι. Πατρών.
Η επιλογή σίγουρα δεν είναι τυχαία, μιάς και η Πάτρα όπως και άλλοι γεωγραφικοί χώροι στον ”ελλαδικό” χώρο αποτέλεσαν προμετωπίδες στον αντιφασιστικό/ αντικαπιταλιστικό αγώνα. Η δε επίθεση ιδίως στο χώρο του Παραρτήματος είναι καθολικά συμβολική μιάς και κράτος κεφάλαιο και φασίστες επέλεξαν να επιτεθούν σε ένα χώρο αγώνα, σε ένα σύμβολο αντίστασης και αλληλεγγύης στην πόλη των Πατρών.
Για τις καταλήψεις δεν έχουμε και πάρα πολλά πράγματα να πούμε μιάς και έχουμε αναφερθεί σε αυτές και τις δράσεις τους ουκ ολίγες φορές.
Κτίρια που θα ρήμαζαν στο χρόνο, κτίρια παρατημένα απο κράτος και τους εντολείς τους , το κεφάλαιο, αναμορφώθηκαν από ομάδες του ανταγωνιστικού κινήματος και μεταμορφώθηκαν σε εστίες αντίστασης, σε χώρους όπου λάβανε χώρα πολιτιστικές εκδηλώσεις, συλλογικές κουζίνες, συζητήσεις, συνελέυσεις και άλλα δρώμενα.
Ο πολιτισμός του εμετού, ο πολιτισμός της αλλοτροίωσης, της εκμετάλλευσης, του κρατισμού του καπιταλισμού και του εθνικισμού φυσικά και δε θέλει την ανάπτυξη ακόμα και νησίδων αντίδρασης, ακόμη και κάποιων καταλήψεων που αποτελούνται από κάποια τετραγωνικά μέτρα ή κάποια στρέμματα και τα χτυπάει βάναυσα για παραδειγματισμό. Θέλουν να χτυπήσουν τις αντιδομές. Για τον απλούστατο λόγο του ότι δεν θέλουν σε περίπτωση αναδιάρθρωσης του κεφαλαίου και ενδεχόμενης εξεγερτικότητας ”από τα κάτω” να ανταπεξέλθουμε.
Τα κομμάτια της κοινωνίας  που θέλουν να αντιληφθούν κάποια πράγματα, το πράττουν, τα δε κομμάτια της κοινωνίας που κάνουν ότι δεν αντιλαμβάνονται, μας είναι παγερά αδιάφορα μιάς και έχουν επιλέξει το αντίθετο στρατόπεδο, το στρατόπεδο της επιβολής, της εκμετάλλευσης της ανισότητας και είναι καθόλα εχθρικά – και δεν παύουν να το τονίζουν με την κάθε ευκαιρία – σε κάθε εγχείρημα και προσπάθεια εγκαθίδρυσης μίας διαφορετικής πολιτικοκοινωνικής δομής αλλά και προσπάθειας πυροδότησης της εντάσεως από τα κάτω.
Η αλληλεγγύη μας στις καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα που διακατέχονται από σαφή πολιτικό χαρακτήρα είναι σχεδόν αυτονόητη , όπως και να έχει ο κόσμος του αγώνα θα νικήσει το σκουπιδαριό κεφαλαίου κράτους φασιστών και λοιπών υποστηρικτών
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ : ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟΥ – ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ – ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΤΕΚΙΟΥ Τ.Ε.Ι. ΠΑΤΡΩΝ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ – ΦΟΛΑ ΣΕ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΚΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΑΝΑΡΧΙΚΕΣ/ΟΙ ΠΡΕΒΕΖΑΣmhn eiste anohtoi

 

 

 

Σπάρτη- Αυτοοργανωμένη Συλλογικότητα Νισάφι:

Ξημερώματα Δευτέρας 5 Αυγούστου σύσσωμος ο κρατικός μηχανισμός (μπάτσοι, δήμος κ.ά.) επιτίθεται και εκκενώνει 3 καταλήψεις στην Πάτρα, το Παράρτημα, το Μαραγκοπούλειο και το Στέκι στο ΤΕΙ.

Πρόκειται για 3 αυτοδιαχειριζόμενους και αυτοοργανωμένους χώρους με ιστορία στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες της πόλης. Χώρους καθαρά αντιεμπορευματικούς και εχθρικούς απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα που καταστρέφει καθημερινά τις ζωές μας.

Συνάμα αποτελούν ένα ανάχωμα στην άνοδο του φασισμού που προωθεί ξεκάθαρα το σύστημα, με απώτερο σκοπό την υποταγή όλης της κοινωνίας.

Οι καταλήψεις ζούνε μέσα μας και θα παραμείνουν ανοιχτές στον κόσμο της Αντίστασης και της Αλληλεγγύης.

Εμείς ως αναπόσπαστο κομμάτι του ευρύτερου Ανταγωνιστικού κινήματος εκφράζουμε την αμέριστη Αλληλεγγύη μας στις καταλήψεις της Πάτρας και απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση των 5 διωκόμενων συντρόφων.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ.mhn eiste anohtoi

 

 

 

 

 

 

-Χαλκίδα-ΟΥΛΑΛΟΥΜ:

 

agora

Οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι  αποτελούν συλλογικά εγχειρήματα επανοικειοποίησης της καθημερινής ζωής, με όρους ελευθερίας – ισότητας – αλληλεγγύης –  χαριστικότητας – απελευθέρωσης της δημιουργικότητας.

Είναι η θράκα που καίει κάτω από τη στάχτη της κοινωνικής ερημοποίησης που μας επιβάλλουν.

Είναι κοινωνικά αναχώματα απέναντι στο φασισμό και την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Είναι πειράματα που προσπαθούν στο παρόν  να ιχνηλατήσουν την προοπτική μιας ριζικά διαφορετικής κοινωνίας, αυτόνομης και αντιιεραρχικής, βασισμένης στην αλληλοβοήθεια και τη συλλογική αυτοδιεύθυνση της κοινωνικής ζωής, με όρους ισότητας και σεβασμού των διαφορετικοτήτων.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΙΕΡΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΟΥΛΑΛΟΥΜ (ελευθεριακή πολιτική συλλογικότητα)

ΛΕΙΒΑΔΙΑ:

Σήμερα το πρωί 8/8/13 πραγματοποιήθηκε μοίρασμα κειμένων και ανάρτηση πανό στη κεντρική πλατεία Λιβαδειάς και στην περιοχή της κρύας. Μοιράστηκαν 2 κείμενα, ένα από αλληλέγγυους/ες και ένα από την αναρχική πολιτική ομάδα Λιβαδειάς “Locos Del Pueblo”. Επίσης ενημέρωση και μοίρασμα έγινε χθες στην προβολή της “αντιφασιστικής-αντιρατσιστικής κίνησης πολιτών λιβαδειάς”.

Το ένα κείμενο:

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Ξημερώματα Δευτέρας 5 Αυγούστου, 6.30πμ, έλαβε χώρα στην Πάτρα ευρείας έκτασης αστυνομική επιχείρηση με στόχο την εκκένωση της κατάληψης «Στέκι ΤΕΙ – Ν.Γύζη», του κατειλημένου «Μαραγκοπουλείου» και της ιστορικής «Κατάληψης Παραρτήματος». Μέσα σε κλίμα αστυνομοκρατίας και απόλυτης καταστολής, με τους μπάτσους να συλλαμβάνουν πέντε συντρόφους που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στο Μαραγκοπούλειο και να προσαγάγουν αρκετούς άλλους αλληλέγγυους έξω από το κτήριο αλλά και από άλλα σημεία της πόλης, το κράτος έκανε άλλη μια επίδειξη δύναμης και «δημοκρατικής» πυγμής, ως συνέχεια της προ μερικών μηνών κίνησής του απέναντι στις καταλήψεις και στους χώρους αγώνα σε όλο τον ελλαδικό χώρο.

Το κράτος, σαν εκφραστής και απόλυτος σύμμαχος του κεφαλαίου, έχει σκόπιμα καλλιεργήσει ένα μύθο γύρω από τις καταλήψεις, παρουσιάζοντας τες ως εστίες παρανομίας, βίας, ναρκωτικών και κάθε λογής ανοησία, εμπνευσμένη από τα κεντρικά της ΓΑΔΑ και το υπουργείο Καταστολής του Πολίτη, ένας μύθος που στη συνέχεια υιοθετείται ως η απόλυτη αλήθεια από τα καθεστωτικά ΜΜΕ και πλασάρεται για να καθιερωθεί ως το τερατούργημα της «κοινής γνώμης».

 

Ε, λοιπόν, σε αυτές τις κατηγορίες, έχουμε μόνο να απαντήσουμε με τις πράξεις μας. Για δεκαετίες το Παράρτημα αποτελούσε και θα συνεχίσει να αποτελεί το σημείο συνκέντρωσης του λαού της Πάτρας σε κάθε κοινωνική αναταραχή και εξέγερση. Από το Νοέμβρη του 73 μέχρι το Δεκέμβρη του 08 και τις 17 Φλεβάρη του 12, όλοι μας το είχαμε σαν κοινή αφετηρία ριζοσπαστικού λόγου και πράξης. Στις εγκαταστάσεις του Παραρτήματος, του Μαραγκοπούλειου και του στεκιού Στέκι ΤΕΙ – Ν.Γύζη λειτούργησαν κάθε λογής ελεύθερα, οριζόντια οργανωμένα, αντιεραρχικά εγχειρήματα. Από τις αναρίθμητες συναυλίες (εννοείται εντελώς μακριά από κάθε λογική κέρδους), το αυτοδιαχειριζόμενο συνεργείο ποδηλάτων, τα αυτοδιαχειριζόμενα μπαρ και καφενειο, τα δωρεάν μαθήματα χορών, πολεμικών τεχνων, την συλλογική κουζίνα, το αυτοδιαχειριζόμενο μουσικό στούντιο, τον ραδιοφωνικό σταθμό «Ράδιο Κατάληψη», ένα μέσο αντιπληροφόρισης ενάντια στην κρατική προπαγάνδα, μέχρι το σχολείο μεταναστών, οι καταλήψεις της Πάτρας λειτούργησαν σαν χώρος αυτομόρφωσης, πολιτικού και κοινωνικού προβληματισμού, οργάνωσης και δράσης, ενάντια σε κάθε λογής καπιταλιστική λογική εκμετάλλευσης, κομματικών σκοπιμοτήτων, ρατσιστικής, σεξιστικής, ομοφοβικής, πατριώτικης, φασιστικής, και ναζιστικής αντίληψης, απέναντι σε κράτος, αφεντικά και όλες τις δυνάμεις του συντηρητισμού που μαυρίζουν κάθε μέρα τις ζωές όλων μας.

 

Απέναντι στην επίθεση της κυριαρχίας σε όσους επιλέγουν να αγωνιστούν και να ορίσουν οι ίδιοι τη ζωή τους, εμείς αυτό που έχουμε να αντιτάξουμε είναι η αλληλεγγύη μας και ο καθημερινός και πολύμορφος κοινωνικός και ταξικός αγώνας. Οι καταλήψεις, ως αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του αγώνα, αποτελούν για εμάς όχι ουτοπικές νησίδες ελευθερίας μα εστίες ρήξης και αντίστασης, συντροφικές βάσεις του πολέμου μας απέναντι στο κράτος και το κεφάλαιο, απέναντι σε κάθε είδους καταπιεστές. Οι καταλήψεις δεν είναι ντουβάρια, για να παρθούν με πολιορκία και να σβήσουν. Ως κομμάτι του αγώνα μας, είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι που τις αποτελούν, τις κάνουν ζωντανούς χώρους δημιουργίας, έκφρασης, αλληλεγγύης και αντίστασης. Όσο αυτοί οι άνθρωποι δεν θα παύουν να αγωνίζονται, οι επιθέσεις ενάντια στις καταλήψεις δεν θα κατορθώνουν παρά να μας εξοργίζουν και να μας συσπειρώνουν ακόμη περισσότερο. Τα κτήρια μπορεί να εκκενώνονται και να σφραγίζονται, οι ιδέες όμως παραμένουν αναλείωτες και ισχυρές μέσα στον χρόνο. Αν κάτι έχουμε να πούμε στους ηγέτες αυτής της κωμικοτραγικής επιχείρησης είναι πως δεν φοβόμαστε, δεν τρομοκρατούμαστε και θα συνεχίσουμε να είμαστε εδώ.

 

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ         ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ – ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ

Αλληλέγγυοι/ες από Λιβαδειά

ΛΑΡΙΣΑ:

Την Τρίτη το πρωί, ομάδα συντρόφων βγήκε και κρέμασε σε κεντρικά σημεία της πόλης (πλ, ταχυδρομείου, κεντρική, περιφέρεια, φρούριο, γέφυρα στη φαρσάλων) πανό σε ένδειξη αλληλεγγύης στις εκκενωμένες καταλήψεις της Πάτρας

ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ:

μικροφωνικη αλληλεγγυης πραγματοποιειθηκε χτες 06-08-2013 παρουσια 40 ατομων για την κρατικη καταστολη απεναντι στις καταληψεις μαραγκοπουλειο-παραρτημα-στεκι τει και για τις διωξεις σε συντροφους μας στη πατρα.

 

μοιραστηκε  το κειμενο απο την ελευθεριακη πρωτοβουλια εναντια στο κρατος και το κεφαλαιο no man s land

 

τιποτα δεν θα μεινει αναπαντητο.

οι ιδεες δεν εκενωνοντε.

μπατσοι tv νεοναζι ολα τα καθαρματα δουλευουνε μαζι.

 

 

 

 

 

 

 

ΓΙΑΝΝΕΝΑ:

Το κείμενο:

 

ΠΑΤΡΙΝΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!

Στις 5 Αυγούστου άλλη μια πράξη στο έργο που λέγεται “σιωπή νεκροταφείου” παίχτηκε στην Πάτρα. Αυτή τη φορά το σενάριο περιελάμβανε την ταυτόχρονη εκκένωση τριών καταλήψεων: Της ιστορικής κατάληψης παραρτήματος – σύμβολο του τοπικού αντιδικτατορικού αγώνα, της κατάληψης Μαραγκοπούλειο, και του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού Τ.ε.ι. Στις δυο τελευταίες στεγάζονταν εκτός από πολιτικές και στεγαστικές ανάγκες ενώ στο σύνολό τους λειτουργούσαν αυτοοργανωμένα, ενάντια στις εμπορευματικές σχέσεις, στις διακρίσεις μεταξύ φυλών και φύλλων.

Από τις 16 προσαγωγές που πραγματοποιήθηκαν, οι 5 μετατράπηκαν σε συλλήψεις με στημένο κατηγορητήριο.

Από τις εφτά το πρωί, βγήκαν σεργιάνι τα κοπρόσκυλα του ελληνικού κράτους κατόπιν κεντρικής πολιτικής εντολής. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγηθεί ο συντονισμός τριών διαφορετικών φορέων (Δήμος, Υπ. Υγείας, διοίκηση Τ.ΕΙ.) στο κατασταλτικό αυτό έργο; Το κράτος λοιπόν προσπαθεί να καταφέρει καίρια πλήγματα στις κινηματικές υποδομές της πόλης.

Το σχέδιο για την πάταξη των “εστιών ανομίας” ξεκίνησε τον Νοέμβρη με την εισβολή των ΕΚΑΜ στην κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη, συνεχίστηκε τον Δεκέμβρη με την εκκένωση της Βίλας Αμαλίας και κορυφώθηκε τον Γενάρη μετά την ανακατάληψη της τελευταίας και την διπλή επιχείρηση σε αυτήν και την κατάληψη Σκαραμαγκά και την αποτυχημένη απόπειρα στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη. Σχέδιο το οποίο ξεκίνησε με βαρύγδουπες δηλώσεις και θεαματικές “φιέστες”, ανακόπηκε άδοξα μετά τις μαζικές και επίμονες πανελλαδικές κινήσεις αλληλεγγύης και την “σφαλιάρα” της δυναμικής πορείας των 10.000 διαδηλωτών στην Αθήνα. Αλλαγή πλεύσης λοιπόν για το κράτος που προκειμένου να συνεχίσει αυτό το έργο αναζητά “νεκρές” ημερομηνίες μεσα στο κατακαλόκαιρο μπας και αποφύγει τις έντονες αντιδράσεις.

Η επανενεργοποίηση και επέκταση του σχεδίου από το κέντρο της Αθήνας στην επαρχία είχε ως πρώτο σταθμό την πόλη της Πάτρας. Γιατί αυτό; Στην πόλη της Πάτρας τον τελευταίο περίπου χρόνο, τα αγαπημένα παιδιά κράτους και αφεντικών, τα πολυδιαφημισμένα “κομάντα” της χρυσής αυγής, τα είχαν βρει αρκετά σκούρα. Μετά τη δυσκολία να στεριώσουν εκεί γραφεία, λόγω των συνεχών τους “ανακαινήσεων” (σπάσιμο γραφειων κτλ..), τρύπωσαν τελικά δίπλα στο αστυνομικό τμήμα και το μεταγωγών. Συν τοις άλλοις, η νέα τους φωλιά είναι πολύ κοντά στην κατάληψη Μαραγκοπούλειο. Μετά από αυτό, όταν φάνηκε ότι ούτε στο δρόμο δεν μπορούσαν να σταθούν με τις διαρκείς επιθέσεις των αντιφασιστών ειδικά το τελευταίο διάστημα, το κράτος αποφάσισε να εισακούσει τα κλαψουρίσματά τους ¹ και να τους ανοίξει τον δρόμο. Επίσης δεν είναι τυχαίο ότι ο κεντρικός σχεδιασμός είχε αποκαλυφθεί τόσο από ερωτήσεις βουλευτών της κυβέρνησης² όσο και από τα σχόλια του φασιστομπουμπούκου Α.Γεωργιάδη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά την εκκένωση της Βίλλας Αμαλίας ότι “..και μετά ερχόμαστε Πάτρα”. Ο τελευταίος άλλωστε ως υπουργός υγείας θεωρεί ότι είναι και άμεσα αρμόδιος για τη μια από τις τρεις καταλήψεις.

Οι επιθέσεις στις καταλήψεις είναι ουσιαστικά επιθέσεις σε οποιαδήποτε εστία αντίστασης στο εξουσιαστικό μοντέλο που θέλει να επιβάλλει μιζέρια, εξαθλίωση και σιωπή νεκροταφείου. Είναι επιθέσεις ενάντια και στην παραμικρή πιθανότητα οι πρακτικές και τα προτάγματα των αντιστεκόμενων που δημιουργούν τέτοιους αυτοοργανωμένους χώρους να προωθηθούν ευρύτερα στις τάξεις των εκμεταλλευόμενων. Δεν θέλουν δηλαδή και δεν πρέπει για το κράτος και τα αφεντικά, οι φτωχοί να καταλάβουν τα άδεια σπίτια -την ίδια ώρα που μεθοδεύονται πληστηριασμοί της πρώτης κατοικίας-, οι εργαζόμενοι να πάρουν τους αγώνες στα χέρια τους, ο φασισμός να τσακιστεί, οι μετανάστες να σηκώσουν κεφάλι, με λίγα λόγια δηλαδή οι καταπιεσμένοι να σπάσουμε τις αλυσίδες μας. Γι΄αυτούς λοιπόν και για χίλιους άλλους λόγους αλληλεγγύη στις καταλήψεις σημαίνει αγώνας για τη συλλογική ανατίμηση των ζωών μας.

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

10, 100, 1000ΑΔΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΣΗΨΗΣ!

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ!

1. βλ. διαβήματα και ερωτήσεις του χρυσαυγίτη Αρβανίτη στη βουλή για τις πατρινές “εστίες ανομίας”, όπως τελευταία στις 30/7/2013!…

2. π.χ. του βουλευτή Αχαΐας της Ν.Δ. Αθανάσιου Νταβλούρου ότι «το πρώην παράρτημα του πανεπιστημίου, που έχει μετατραπεί σε άντρο ανομίας και κατάλυσης κάθε δημοκρατικής νομιμότητας, πρέπει σύντομα να εκκενωθεί από τους παράνομους καταληψίες και να αποδοθεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση», εφ. Καθημερινή 16/7/2013

Καταληψίες από Γιάννενα

ΒΟΛΟΣ:

περισσοτερες φωτογραφιες απο την παρεμμβαση στον Βολο:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1485229

ΚΑΒΑΛΑ:

 

 

 

περισσοτερα για Καβαλα εδω:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1485215

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μία απάντηση στο “ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΠ’ ΟΛΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ-ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ”

  1. Κέιμενο σχολείου μεταναστών- Πάτρα

    Μετά από την εκκένωση τριών καταλήψεων στην Πάτρα, ως σχολείο μεταναστών νιώθουμε την αναγκαιότητα να βάλουμε και εμείς κάποια πράγματα στη θέση τους.

    ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΘΑΨΕΤΕ ΑΛΛΑ ΞΕΧΑΣΑΤΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΠΟΡΟΣ

    Μετά από την εκκένωση τριών καταλήψεων στην Πάτρα, ως σχολείο μεταναστών νιώθουμε την αναγκαιότητα να βάλουμε και εμείς κάποια πράγματα στη θέση τους.

    Τι είναι το σχολείο μεταναστών και γιατί στεγάζεται στο παράρτημα…

    Το σχολείο μεταναστών ξεκίνησε σαν μια πρωτοβουλία πριν από τρία χρόνια στο χώρο του Παραρτήματος με σκοπό όχι την φιλανθρωπία αλλά την ουσιαστική επικοινωνία και την αλληλοβοήθεια μεταξύ ανθρώπων που κουβαλούν διαφορετικές κουλτούρες και βιώματα. Το Παράρτημα σαν ένας χώρος που δεν χωράνε επίπλαστοι διαχωρισμοί που έχουν να κάνουν με την φυλή, το χρώμα και τη χώρα προέλευσης είχε όλα αυτά το χρόνια ένα ξεχωριστό ρόλο στη ζωή των μεταναστών που ζουν ή περνάνε από την Πάτρα. Μέσα από την καθημερινή επαφή και τις σχέσεις που αναπτύξαμε νιώσαμε την αναγκαιότητα να γκρεμίσουμε το τείχος που υψώνει η γλώσσα και να εφαρμόσουμε τις έννοιες της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας στην πράξη. Τα μαθήματα που γίνονται καθημερινά τα τελευταία τρία χρονιά δεν ακολουθούν την τυπική διάρθρωση του σχολείου, το ρόλο του δασκάλου – αυθεντία αλλά βασίζονται στην αλληλεπίδραση μεταξύ “δάσκαλου” – ”μαθητή” , στην κάλυψη των καθημερινών αναγκών επικοινωνίας των μεταναστών. Προφανώς μια δομή τέτοιου είδους δε θα μπορούσε πάρα να είναι δυναμική και να εξελίσσεται διαρκώς. Έτσι τα μαθήματα δεν περιορίστηκαν μονό στην εκμάθηση Ελληνικών στους μετανάστες αλλά στη συνέχεια και οι ίδιοι ξεκίνησαν μαθήματα Αραβικής γλώσσας σε όσους-ες ενδιαφέρονταν. Ακόμη, πριν δυο χρόνια τα μαθήματα του σχολείου επεκτάθηκαν και σε άλλη μια κοινωνική ομάδα, τους ρομά, που ανέκαθεν βρισκόταν στο περιθώριο της “πολιτισμένης” κοινωνίας. Μικρά παιδιά με τα οποία βρισκόμασταν στις πλατείες και στο Παράρτημα βλέποντας τα μαθήματα που ήδη γίνονταν ζήτησαν να συμμετέχουν και αυτά, μιας και το σχολείο δεν ήταν γι αυτά αυτονόητο. Αφιερώνοντας προσωπικό χρόνο, κόπο και χρήμα (αφού προφανώς δεν είχαμε και ούτε θέλαμε ποτέ καμία σχέση με κρατικούς πόρους, ΜΚΟ), διαμορφώσαμε τους χώρους μας, βρήκαμε και τυπώσαμε υλικό για τα μαθήματα, μοιραστήκαμε κουλτούρες και βιώματα, μουσικές και γεύσεις. Επιλέξαμε να στεγάσουμε το εγχείρημα μας και να συμμετέχουμε στη κατάληψη Παραρτήματος όχι επειδή δεν είχαμε κάποιον άλλο χώρο να το κάνουμε αλλά επειδή το αντιλαμβανόμαστε σαν ένα ζωντανό χώρο που διέπεται από τις αρχές της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης, σαν μια εστία αντίστασης, σαν ένα ορμητήριο καθημερινού αγώνα.

    Ένα μικρό χρονικό…

    Φυσικά χώροι με τέτοια χαρακτηριστικά δεν θα μπορούσαν παρά να είναι ένα αγκάθι στην εύρυθμη λειτουργία του κράτους. Έτσι τα ξημερώματα της Δευτέρας 5 Αυγούστου , στα πλαίσια ευρείας αστυνομικής επιχείρησης και με τη συνδρομή δυνάμεων καταστολής από την Αθήνα, εκκενώνονται τρεις καταλήψεις στην Πάτρα, η κατάληψη Παραρτήματος, η κατάληψη Μαραγκοπούλειο και το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στα ΤΕΙ. Πέντε σύντροφοι που βρίσκονταν στην κατάληψη Μαραγκοπουλείου συλλαμβάνονται και οδηγούνται στα κρατητήρια (σε κελιά με απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής που ενώ χωράνε το πολύ 10 άτομα, στοιβάζονται πάνω από 20, εκ των οποίων οι περισσότεροι μετανάστες που βρίσκονται έγκλειστοι για μήνες χωρίς δικαίωμα προαυλισμού). Ταυτόχρονα έντεκα αλληλέγγυοι-ες που προσπάθησαν να προσεγγίσουν την κατάληψη προσάγονται για να αφεθούν ελεύθεροι-ες μετά από λίγες ώρες. Στους 5 συλληφθέντες αποδίδονται κατηγορίες για διακεκριμένες φθορές, ρευματοκλοπή, διατάραξη οικιακής ειρήνης, παράνομη βία, απείθεια και παράβαση του Νόμου περί όπλων. Την Τρίτη 6/8 οι συλληφθέντες οδηγούνται ενώπιον εισαγγελέα και η δική παίρνει αναβολή μέχρι τις 13 Αυγούστου. Εν τω μεταξύ, πάνω από 100 αλληλέγγυοι-ες βρίσκονται έξω από τα δικαστήρια όπου διμοιρίες ΜΑΤ προκαλούν, βρίζουν και κλοτσούν τους συγκεντρωμένους συντρόφους-ισσες. Αστυνομία, ΜΜΕ και δημοτική αρχή θριαμβολογούν για την «ανακατάληψη» των χώρων από το κράτος. Χώροι που μέχρι χθες στέγαζαν πλήθος συλλογικοτήτων (πολιτικές ομάδες, ραδιοφωνικό σταθμό, φοιτητικά σχήματα, ποδηλατικό συνεργείο, σχολείο μεταναστών, αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο, μπαρ, κουκλοθέατρο και πολλά άλλα) και αποτελούσαν κομμάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων αδειάζουν, σφραγίζονται, χτίζονται από δημοτικούς υπαλλήλους και φυλάσσονται από διμοιρίες ΜΑΤ .

    Η επίθεση στις τρεις καταλήψεις δεν ήταν ουρανοκατέβατη…

    Στην επερώτηση που έκανε στη βουλή στις αρχές του Ιουλίου ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και πρώην διοικητής της ασφάλειας Πατρών Νταβλούρος (γνωστός για τη πολιτική τους θέση και τις σχέσεις του με μπράβους και λοιπά καλόπαιδα του υποκόσμου) ζητούσε από τον Δένδια να “αποκαταστήσει τη νομιμότητα στα συγκεκριμένα κτίρια”. Από την άλλη τα τοπικά ΜΜΕ συνεχώς έκαναν νύξεις προς την πολιτεία για την “ανακατάληψη” των χώρων και διεξήγαγαν ένα πόλεμο λάσπης απέναντι στους χώρους και τους καταληψίες, προσπαθώντας να δημιουργήσουν το απαιτούμενο κλίμα για την αστυνομική επέμβαση. Προφανώς και η Δημοτική αρχή έπαιξε το ρόλο που της αναλογούσε σε όλο αυτό το πανηγύρι. Πέρα από το πράσινο φως που δόθηκε στην επιχείρηση, συγκεκριμένα μέλη του δημοτικού συμβουλίου όπως ο αντιδήμαρχος πρασίνου Σιγαλός άσκησε πιέσεις και ουσιαστικά πήρε πάνω του τις εκκενώσεις, προσπαθώντας να αντλήσει πολιτική υπεραξία και να χαϊδέψει τα αφτιά τον μελλοντικών του χρυσαυγιτών ψηφοφόρων. Έτσι και αλλιώς καιρό τώρα οι αποφάσεις και οι σχεδιασμοί του κράτους συμβαδίζουν με την πολιτική ατζέντα της χρυσής αυγής.

    Αυτά που συνέβησαν τις τελευταίες μέρες στην Πάτρα έρχονται να συμπληρώσουν τη γενική πολιτική του κράτους έκτακτης ανάγκης, μια πολιτική που εκφράζεται μέσα από απολύσεις, κατάργηση της δημόσιας υγείας, συρρίκνωση της δημόσιας παιδείας μέσα από τις απολύσεις και τις μετατάξεις των εκπαιδευτικών, επιτάξεις απεργιών, πλειστηριασμούς σπιτιών, καταστροφή του φυσικού πλούτου στο όνομα της ανάπτυξης. Μια πολιτική που έχει σαν αποτέλεσμα άνθρωποι να ζουν τρώγοντας από τα σκουπίδια, να διώκονται για τη συμμετοχή τους σε κοινωνικούς αγώνες και τις αυτοκτονίες τα τελευταία δυο χρόνια να έχουν φτάσει πάνω από τις δύο χιλιάδες. Η επίθεση που δέχονται οι από κάτω αυτής της κοινωνίας είναι συνολική, ο σκοπός του κράτους είναι να επιβάλει το φόβο σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας, να σβήσει κάθε πεδίο αντίστασης.

    Αυτός ακριβώς είναι και οι λόγος που το κράτος επέλεξε να επιτεθεί στις καταλήψεις, να χτυπήσει αυτό που οι χώροι αυτοί πρεσβεύουν, τη λογική της αυτοοργάνωσης, τις έννοιες της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας. Να φιμώσει οποιαδήποτε φωνή εναντίωσης στο υπάρχον. Μία κοινωνία που βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια προς τον ολοκληρωτισμό πρέπει να είναι μια κοινωνία ησυχίας , τάξης και ασφάλειας. Σε μια τέτοια κοινωνία είναι ανεπιθύμητη η αλληλεγγύη σε καταπιεζόμενα κομμάτια αλλά απαραίτητος ο “Ξένιος Δίας” και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε μια τέτοια κοινωνία δεν χωράνε εστίες αντίστασης αλλά χωράνε τα γραφεία της Χρυσής Αυγής.

    Όσον αφορά τα σχέδια αξιοποίησης των χώρων …

    Πολλά έχουν ακουστεί, και ειδικότερα για το Παράρτημα. Οι δημοτικές αρχές έχουν πολλά σχέδια, από τη στέγαση των πολιτιστικών συλλόγων του δήμου μέχρι χώρο ιστορικής μνήμης- μνημείου για το Νοέμβρη του ’73. Το Παράρτημα δεν είναι και ούτε πρόκειται να γίνει ένα αποστειρωμένο μουσείο. Όλα αυτά τα χρόνια, αποτελούσε και αποτελεί ένα χώρο άρρηκτα συνδεδεμένο με τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες της πόλης, μια ζωντανή εστία αντίστασης.

    Ας έχουμε στο νου μας ότι χώροι προς αξιοποίηση υπάρχουν ( άσχετα με το αν δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι του Δήμου), αλλά και ότι όσες φορές στο παρελθόν είχε γίνει προσπάθεια αξιοποίησης του Παραρτήματος το αποτέλεσμα ήταν φαγοπότι εκατομμυρίων δραχμών από τη δημοτική αρχή, «τυχαίες» πυρκαγιές και εγκατάλειψη. Άλλωστε, είναι κάτι παραπάνω από προφανές, ότι το χτίσιμο των χώρων με τρεις στρώσεις τούβλα δεν έχει στόχο την “αξιοποίηση” τους με τον οποιονδήποτε τρόπο αλλά τον πλήρη αποκλεισμό τους από τον κόσμο που τους έδινε ζωή.

    Χώροι που έμεναν και ρήμαζαν όλα αυτά το χρόνια βρήκαν ζωή μέσα από την προσωπική και συλλογική δουλειά όσων αποφάσισαν να τα καταλάβουν, να τα διαμορφώσουν και να τα καταστήσουν ένα ουσιαστικό πεδίο αντίστασης, ζύμωσης και αλληλεγγύης μέσα στη ζοφερή καθημερινότητα .Οι χώροι μας ήταν, είναι και θα είναι ζωντανοί όσα τούβλα και να βάλουν, όσες διμοιρίες και να τους φυλάνε. Οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι και οι καταλήψεις δεν είναι μόνο τα ντουβάρια αλλά και όλοι εμείς.

    ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ, ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

    ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ 5 ΣΥΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΜΑΡΑΓΚΟΠΟΥΛΕΙΟΥ

    ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΡΙΤΗ 13/8

    11.30 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΛΓΑΣ ΚΑΙ 13.00 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ

    Σχολειό Μεταναστών “Το Τελευταίο Θρανίο

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *