Νότια Αφρική: Οι απεργίες στον βιομηχανικό τομέα εξαπλώνονται

Σημαντικά τμήματα της βιομηχανικής εργατικής τάξης της Νότιας Αφρικής βρίσκονται σε απεργία, με περισσότερες πιθανές απεργίες να ξεκινήσουν τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες.

Από τη Δευτέρα, 90.000 εργάτες στον τομέα των κατασκευών βρίσκονται σε μια απεργία η οποία ξεκίνησε την περασμένη εβδομάδα, και άλλοι 72.000 σε αντιπροσωπείες αυτοκινήτων και βενζινάδικα ετοιμάζονται να κατέβουν σε απεργία από τις 9 Σεπτεμβρίου. Οι τεχνικοί της αεροπορικής εταιρείας South African ξεκίνησαν επίσης απεργία την περασμένη Δευτέρα.

Οι μεταλωρύχοι χρυσού της Νότιας  Αφρικής οι οποίοι ειναι προσεταιρισμένοι στην Εθνική Ένωση Εργατών Ορυχείων (National Union of Mineworkers, NUM) και το Σύνδεσμο Εργατών Ορυχείων και της Κατασκευαστικής Ένωσης  (Association of Mineworkers and Construction Union, AMCU) είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν απεργία αυτή την εβδομάδα, σύμφωνα με  πολυάριθμες αναφορές των μέσων ενημέρωσης. Εργοτάξια που είναι υπό την διεύθυνση των AngloGold Ashanti, Gold Fields and Harmony πιθανόν να είναι μεταξύ αυτών που θα επηρεαστούν. Λαμβάνοντας υπόψη τις επικείμενες δράσεις  στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας, της βενζίνης και των ορυχείων, πάνω από 200.000 επιπλέον εργαζόμενοι της Νότιας Αφρικής μπορεί να  ξεκινήσουν απεργία την επόμενη εβδομάδα, σύμφωνα με το Reuters.Ενώ  ο τομέας της εξόρυξης έχει βρεθεί στο επίκεντρο της αναταραχής όσον αφορά τα εργασιακά τα προηγούμενα χρόνια, σημαντικές δράσεις ξεσπάνε σε άλλους τομείς. Πριν από δύο εβδομάδες, δεκάδες χιλιάδες εργάτες της Νοτίου Αφρικής του τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας άφησαν τα εργαλεία τους (αρνούμενοι να δουλέψουν), παραλύοντας εργοστάσια αυτοκινήτων στην Πρετόρια, στο Πορτ Ελίζαμπεθ, στο Τουρμπάν και το Ανατολικό  Λονδίνο.

Σύμφωνα με το Reuters,  η απεργία στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας κοστίζει 60 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα και επηρεάζει τις δραστηριότητες των μεγάλων εταιρειών, όπως είναι η Toyota, η Ford και η  BMW. Οι απαιτήσεις των εργαζομένων στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας περιλαμβάνει μια αύξηση κατά 14% των απολαβών και επιδότηση στέγασης που ισοδυναμεί με περίπου 70 δολάρια. Οι εργοδότες αρχικά προσέφεραν 6 με 8% αύξηση των απολαβών. Την περασμένη εβδομάδα, οι εργαζόμενοι απέρριψαν μια νέα προσφορά που περιλαμβάνει 10% αύξηση των απολαβών.

Την προηγούμενη χρονιά είδαμε μια απότομη κλιμάκωση των ταξικών εντάσεων στη χώρα, καθώς βίαιες  συγκρούσεις ξέσπασαν μεταξύ των εργατών, οι οποίοι είχαν  ξεκινήσει επαναλαμβανόμενες άγριες απεργίες, και τις κρατικές δυνάμεις ασφαλείας που στηρίχθηκαν από τα συνδικάτα και το Αφρικανικό  Εθνικό Κογκρέσο (African National Congress, ANC).

Μόνο στον τομέα των ορυχείων, πάνω από 60 εργάτες δολοφονήθηκαν το προηγούμενο έτος, ως αποτέλεσμα αυτών των συγκρούσεων, συμπεριλαμβανομένης  της σφαγής των 34 ανθρακωρύχων της Νότιας Αφρικής από τις δυνάμεις  ασφαλείας κατά τη διάρκεια της απεργίας στο Marikana τον Αυγούστου του 2012. Η σφαγή των εργατών υποστηρίχθηκε από το ANC και της συνδικαλιστικής ομοσπονδίας COSATU, συμπεριλαμβανομένου του NUM.Η  όξυνση του ταξικού αγώνα στη Νότια Αφρική τροφοδοτείται από άγριες  επιθέσεις στην εργατική τάξη από τις εταιρείες, οι οποίες προσπαθούν να  μειώσουν το κόστος παραγωγής κάνοντας μαζικές απολύσεις. Η Anglo American Platinum  επιδιώκει να κάνει 3.300 απολύσεις τον επόμενο μήνα και έχει απειλήσει  να κλείσει μια σειρά των δραστηριοτήτων της στη Νότια Αφρική, λέγοντας  ότι δεν είναι πλέον κερδοφόρες.

Τα συνδικάτα της Νότιας Αφρικής συνεργάζονται με τους εργοδότες για να διαλύσουν την αντιπολίτευση και να περιχαρακώσουν τους αγώνες που προκύπτουν από την εργατική τάξη. Ελπίζουν ότι οι απεργίες θα αφήσουν απλά έναν ατμό, συγκρατώντας τους αγώνες των εργατών στο να αναπτυχθούν σε μια πολιτική σύγκρουση με την κυβέρνηση ANC.

Ο Joseph Mathunjwa, πρόεδρος του AMCU, που έχει παρουσιαστεί ως το πιο ριζοσπαστικό συνδικάτο, αναγνώρισε ανοιχτά, μιλώντας στο Reuters την Δευτέρα, ότι τα συνδικάτα επιδιώκουν να παράξουν περισσότερους ευνοϊκούς όρους για τις διαπραγματεύσεις με τις επιχειρήσεις. «Δεν είναι η απεργία αυτό που επιδιώκουμε, είμαστε στριμωγμένοι στη γωνία» παραπονέθηκε.

Το σχόλιο του Mathunjwa καθιστά σαφές ότι ο πραγματικός στόχος των απειλών του περί απεργίας είναι να βελτιωθεί η ισορροπία των δυνάμεων μεταξύ των συνδικάτων και των αφεντικών στα μεταλλεία, και αυτό, αν είναι δυνατόν, να γίνει  χωρίς την προσφυγή σε απεργιακή κινητοποίηση.

Εκπρόσωπος της Εθνικής Συνδικαλιστικής Ένωσης Μεταλλουργών  της Νότιας Αφρικής (NUMSA) , ο Castro Ngobese, επιδίωξε να καθησυχάσει τους εργοδότες λέγοντας ότι η ένωσή του είναι αξιόπιστος συνεργάτης του νοτιοαφρικανικού κεφαλαίου. «Δεν είμαστε μια ένωση που έχει μανία με την απεργία, υποστηρίζουμε τη διαδικασία της εποικοδομητικής διαπραγμάτευσης.» Με την «εποικοδομητική διαπραγμάτευση» o Ngobese εννοούσε ότι είναι διαθέσιμος να συνωμοτήσει με τη νοτιοαφρικανική κυβερνώσα ελίτ ενάντια στην εργατική τάξη.Σε ένα άρθρο την Δευτέρα, με τίτλο «Τα συνδικάτα στα ορυχεία, τα αφεντικά σε πόλεμο με τις λέξεις πριν από την απεργία στο χρυσό στην Νότια Αφρική» το Reuters προώθησε τον ισχυρισμό, ο οποίος επαναλαμβανόταν συνεχώς στα μέσα μαζικής ενημέρωσης , ότι οι άγριες απεργίες που ταρακούνησαν  τη Νότια Αφρική κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους έγιναν από «  παιχνίδια εξουσίας μεταξύ της NUM και του AMCU.»

Αυτή η εξήγηση χρησιμεύει για να καλύψει τις πραγματικές κατευθυντήριες δυνάμεις πίσω από τις ταραχές, ιδιαίτερα την εκρηκτική αύξηση της κοινωνικής ανισότητας. Η Νότια Αφρική ταξινομείται σταθερά μεταξύ των κοινωνιών με την μεγαλύτερη ανισότητα στον κόσμο.

Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων δύο δεκαετιών, το Αφρικανικό Εθνικό Συνέδριο έχει αναδειχθεί ως το κύριο ανάχωμα του κεφαλαιοκρατικού κανόνα στη Νότια Αφρική, που διοικείται  από μαύρους εκατομμυριούχους που θανατώνουν μαύρους ανθρακωρύχους εκ μέρους του αμερικανικού και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Από την δική του πολιτική τροχιά , το εικονικό κόμμα του μαύρου εθνικισμού έχει αποδείξει την πτώχευση όλων των κομμάτων που βασίζονται σε εθνικιστικά προγράμματα.

Το ANC έχει την πλήρη υποστήριξη της ομοσπονδίας συνδικάτων του COSATU, συμπεριλαμβανομένου και του NUM. Το κρίσιμο ζήτημα επομένως παραμένει η οικοδόμηση μιας επαναστατικής ηγεσίας μέσα στη νοτιοαφρικανική εργατική τάξη που να μπορεί να ενώσει τους εργάτες απέναντι στα συνδικάτα και την κυβέρνηση. Ελλείψει μιας τέτοιας ηγεσίας, οι απεργίες θα απομονωθούν αναπόφευκτα και θα στραγγαλιστούν με τη συνεργασία των συνδικάτων.

πηγή: https://www.wsws.org/en/articles/2013/09/03/soaf-s03.html
Μετάφραση: Athens Imc Translations Team

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *