Σχετικά με την δικτυακή ψηφοφορία για την κατάργηση της Χρυσής Αυγής

https://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/antifa_new.jpg

Εδώ και σχεδόν δυο 24ωρα, έχει ξεκινήσει μια δικτυακή συγκέντρωση υπογραφών, με χρήση της πλατφόρμας Avaaz, η οποία έχει ως θέμα την κατάργηση της Χρυσής Αυγής, μέσα από θεσμικές διαδικασίες.
Από την αρχή αυτή η συγκεκριμένη συγκέντρωση υπογραφών δεν μου άρεσε.
Τα καμπανάκια μου χτυπήσαν αφ’ ενός διαβάζοντας τις πρώτες προτάσεις αυτής και αφ’ ετέρου, όταν ακόμα το αίμα του Παύλου, δεν είχε καν καθαριστεί από το πεζοδρόμιο όπου τον δολοφόνησε ο φασίστας της Χρυσής Αυγής.

Δε ξέρω, αν έχω μια καποια εμπειρία στο ξεσκαρτάρισμα ειδήσεων που κυκλοφορούν, μα στη συγκεκριμένη περίπτωση, δε νομίζω καν, πως χρειάζεται κάτι τέτοιο.
Με μια πιο ψύχραιμη ματιά, αντιλαμβάνεσαι πως κάτι δεν πάει καλά. Αφ’ ενός πατάει σε μια κοινωνική κατάσταση, η οποία ετσι κι’ αλλιώς έχει επιφέρει φόρτιση.
Το ίδιο ακριβώς διάστημα με την έναρξη αυτής της δικτυακής ψηφοφορίας, κυκλοφόρησε και ένα (και καλά) γκάλοπ που έδειχνε πτώση της ΧΑ και συναισθήματα αντιπάθειας.
Την ιδια ώρα τα ΜΜΕ κι τα δικτυακά παπαγαλάκια τους, ωρύονται για τα “δυο άκρα” και εμμέσως πλην σαφώς, καταδεικνύουν την απονομιμοποίηση της ΧΑ (στην παρούσα).
Ελάχιστες ώρες μετά, απροσδόκητα, συνέβη στην Λαμία το γεγονός, με τον ξυλοδαρμό του 20χρονου Αλβανού από εκεί χρυσαυγίτη και την άρνηση των αστυνομικών να τον συλλάβουν.
Από την άλλη, πρέπει να είναι κάποιος εντελώς αφελής και με παρωπίδες, ώστε να πιστεύει πως δεν θα υπήρχε επιδίωξη από το κατεστημένο πολιτικό σύστημα, να εκμεταλλευτούν αυτό το γεγονός, για ίδιον όφελος ο καθένας.

Ας δούμε πρώτα, την σχετική δικτυακή συγκέντρωση υπογραφών. Προσέξτε πως αρχίζει, προσπαθώντας, σαφέστατα να δώσει πολιτικό όφελος από τους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της ΧΑ, σε ποιον άλλο;
Μα στον ακροδεξιό νυν ετσιθελικά πρωθυπουργό:

[IMG]

-Τώρα, τα συμπεράσματα που μπορεί να προκύπτουν είναι τα εξής:

1. Ιντερνετικό “ψάρεμα” υπογραφών;
Ναι αμέ. Γιατί όχι; Ίσως και να μη το γνωρίζουν οι περισσότεροι, μα στα κόμματα υπάρχουν λίστες.
Λίστες επικίνδυνων ανθρώπων. Και όταν λέμε επικίνδυνων, δεν μιλαμε για αντίθετης ιδεολογίας. Όχι, κάθε άλλο.
Για παράδειγμα, η ΧΑ, έχει λίστα με “επικίνδυνους ακροδεξιούς”. Κοινώς, ανθρώπους κοινής ιδεολογίας, μα όχι μαντρωμένους στο Κόμμα και στον Φυρερ. Και τέτοια έχουν όλα τα κόμματα.

Επί αυτού, σας μεταφέρω και μια συζήτηση κλειστής ομάδας τμήματος ΑΕΙ [thanks FB page: Ο Άκρατος]:

Τώρα αν πούμε ότι τέτοιο είναι το προφίλ όλων αυτών που προτιμούν την επισφαλή διαμαρτυρία ή αποκλειστικά τη διαμαρτυρία, θα κατηγορηθούμε για γενίκευση;
Too much θα λέγατε;

2. Σκοπιμότητες και πάλι σκοπιμότητες:
Ας μη κοροιδευόμαστε. Σαν συνολική κοινωνική οντότητα, αντανάκλαση της σύγχρονης εποχής, δεν έχουμε συναισθήματα, αλτρουισμού και συντροφικότητας.
Τα πάντα είναι εκμεταλλεύσιμα και προς πώληση.
Ο τρισάθλιος εκδότης του Πρώτου Ψέματος, έβγαλε πρωτοσέλιδη φωτογραφία του νεκρού παλικαριού, στην αγκαλιά της κοπέλας του.
Τα κόμματα, τα οποία έστελναν χρηματοδοτήσεις και εκλογικό υλικό στην ΧΑ, σπεύδουν να ωφεληθούν από το αίμα, για μια ακόμα φορά.
-Νομίζω, το συγκεκριμένο το καλύπτει πολύ καλά και περιεκτικά, ο Αρης Χατζηστεφάνου:

Απλά, αναρωτηθείτε… Και φιλτράρετε διπλά και τρίδιπλα σκεπτόμενοι, πριν τ’ οτιδήποτε.
Ας μη γινόμαστε άλλο πιόνια στα χέρια των εξουσιαστών και της προπαγάνδας τους.

Η ουσία είναι μια: Τον Φασισμό κατάλαβε τον (αν θες να ζεις ελεύθερος).
Η ίδια η κοινωνία αν πραγματικά απεχθάνεται τους φασίστες και τον φασισμό πρέπει ν’ αντιδράσει χωρίς να ποντάρει σε κυβερνητική βοήθεια, χωρίς να περιμένει ότι το πρόβλημα θα το λύσει ένας νόμος.
Για παράδειγμα, τι εμποδίζει τους αντιφασίστες ν’ αποκλείσουν τα κεντρικά γραφεία της Χ.Α. παρεμποδίζοντας κάθε δραστηριότητά της; Ποιός μπορεί να σταματήσει την άμεση και έμπρακτη απαξίωση οποιουδήποτε υποστηρίζει με οποιοδήποτε τρόπο τους νεοναζί;
Γιατί τους ανεχόμαστε στους χώρους εργασίας, στις πολυκατοικίες που μένουμε, στα σχολεία και τα πανεπστήμια, στα καφενεία, στους δρόμους; Κι αν κάποιος εμποδίσει τους αντιφασίστες, αν κάποιος εμποδίσει όλους εμάς από το αυτονόητο, που είναι ένα έμπρακτο, πολύπλευρο και εντελώς αποφασιστικό ‘Όχι”, στο φασισμό, τότε, ας δούμε ποιός είναι αυτός που θα το κάνει και πώς, κι ας βγάλουμε στη συνέχεια τα συμπεράσματά μας για το αν υπάρχει πραγματικά “πολιτική βούληση από την πλευρά της Κυβέρνησης” για λύση στο πρόβλημα της νεοναζιστικής Χ.Α. ώστε να καταστρώσουμε κι εμείς τις πραγματικά αποτελεσματικές στρατηγικές στη μάχη εναντίον του φασισμού… [eagainst.com]

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *