Dersim Ovacik: Στα βάθη της Ανατολίας, οι κάτοικοι διαδηλώνουν κατά των μεταλλείων χρυσού

antigold tourkey Οι φωτογραφίες είναι χθεσινές (2 Νοεμβρίου) από τον χρήστη του antigold tourkey-2 antigold tourkey-3To Dersim Ovacik δεν είναι το γνωστό Ovacik κοντά στην Πέργαμο, όπου στα μέσα της δεκαετίας του ’90 οι κάτοικοι έδωσαν έναν επικό αγώνα ενάντια σε ένα μεταλλείο χρυσού, το πρώτο στη χώρα που θα χρησιμοποιούσε κυάνιο antigold tourkey-4Αν και οι κάτοικοι κέρδισαν όλα τα δικαστήρια, κέρδισαν δυο φορές στο Συμβούλιο Επικρατείας, πέτυχαν καταδίκη της Τουρκίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το μεταλλείο τελικά έγινε γιατί, απλά, το Τουρκικό κράτος δεν σέβεται ούτε τους Τουρκικούς ούτε τους διεθνείς νόμους. Ο ωραίος αγώνας των κατοίκων έχει καταγραφεί στην ταινία “Αlethea”. Aλήθεια. Mπορείτε να την δείτε ολόκληρη εδώ. antigold tourkey-5

Το Dersim Ovacik είναι στην άλλη άκρη της Τουρκίας, στην επαρχία Munzur, σχετικά κοντά στο Ντιγιάρμπακιρ (τι κοντά δηλαδή, 180 χιλιόμετρα, ωστόσο το Munzur είναι ακόμα και σήμερα σπαρμένο με νάρκες). Tα θαυμάσια βουνά της περιοχής έχουν θεσμοθετηθεί ως “Εθνικό Πάρκο”, όμως η κυβέρνηση έχει δώσει πολλές δεκάδες άδειες έρευνας για χρυσό. Xθες λοιπόν, οι κάτοικοι διαδήλωσαν ενάντια στις έρευνες που ήδη έχουν ξεκινήσει, ενάντια στην καταστροφή των βουνών και ενάντια στη χρήση κυανίου. Φορώντας σάβανα.

ΠΗΓΗ:http://antigoldgreece.wordpress.com/2013/11/03/dersim-ovacik/#more-29916

 

Βραζιλία: κοινωνική οργή για τις αυξήσεις στα εισιτήρια

BRAZIL

Εκατοντάδες διαδηλωτές επιτέθηκαν στο σταθμό των λεωφορείων στο Σάο Πάουλο στις 26/10, πυρπολώντας ένα λεωφορείο και μηχανές εισιτηρίων.

Είχε προηγηθεί πορεία 3 ωρών, απ’ την οποία ομάδα διαδηλωτών αποκόκηκε και κινήθηκε με άγριες διαθέσεις προς το σταθμό.

Οι μπάτσοι επενέβησαν ρίχνοντας δακρυγόνα και συλλαμβάνοντας τουλάχιστον 6 άτομα. Στην περιοχή στήθηκαν οδοφράγματα.

Οι διαδηλώσεις ενάντια στις αυξήσεις των τιμών των εισιτηρίων έχουν ξεκινήσει από τον Ιούνιο και έχουν σημειωθεί πολλές βίαιες συγκρούσεις γι’ αυτό το θέμα.

 

[youtube]http://youtu.be/fTNGLLG80xM[/youtube]

[youtube]http://youtu.be/WmKEaGNgrTE[/youtube]

ΠΗΓΗ:http://anarchypress.wordpress.com/

 

 

«Όταν το δάκτυλο δείχνει το φεγγάρι, ο ηλίθιος κοιτάζει το δάκτυλο» / Ανακοίνωση της Συσπείρωσης Αναρχικών

.

 

(Α)

«Όταν το δάκτυλο δείχνει το φεγγάρι, ο ηλίθιος κοιτάζει το δάκτυλο»

 

Πώς αλλοιώς θα μπορούσε να αποδοθεί η πράξη της δολοφονίας δυο μελών του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή έξω από τα γραφεία του κόμματος στο Ν. Ηράκλειο Αττικής;

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι ποντάρει στο πλαίσιο των ιδεολογικοπολιτικών αγκυλώσεων και διαδικασιών που ταλανίζουν για δεκαετίες το κίνημα (μετά ή άνευ εισαγωγικών), είτε αυτοπροσδιορίζεται ως επαναστατικό, είτε ως αντιφασιστικό, είτε ως ελευθεριακό-αντιεξουσιαστικό. Πρόκειται για πολιτικές εμμονές που επιμένουν να χάνουν το δάσος πίσω από το δέντρο, όπου οι δράστες με την λογική των συμμοριτικών αντιπαραθέσεων ανάμεσα σε «φασίστες και αντιφασίστες», προχώρησαν σε μια κίνηση αναβάθμισης φαντασιωνόμενοι εμφυλίους πολέμους, αλλά ταυτόχρονα με την συμπεριφορά τους και τις πράξεις τους φροντίζουν να απαξιώνουν τις προοπτικές απελευθερωτικών δραστηριοτήτων, αναλαμβάνοντας το ρόλο του «εκκαθαριστή»-«εκδικητή» και συμπορευόμενοι με τις μύχιες επιθυμίες των κρατιστών.

Δεν χωρά αμφιβολία πως η ενέργεια στο Ν. Ηράκλειο κινείται μέσα στο πλαίσιο μιας ενδοεξουσιαστικής διαμάχης, η οποία εντάθηκε με αφορμή τον φόνο του Παύλου Φύσσα και όπου όλες οι δυνάμεις του «συνταγματικού»-μνημονιακού και μη τόξου αποπροσανατόλισαν και προσπάθησαν να βγάλουν οφέλη (μη εξαιρουμένων και των διωκόμενων γι’ αυτήν την υπόθεση). Κι ενώ οι κακοτεχνίες της πολιτικής σπέκουλας ξεθυμαίνουν, ενώ οι κρατικοί διαχειριστές έχουν αποκομίσει τα «κέρδη» από την εφαρμογή των πλέον ολοκληρωτικών μεθόδων, αλλά και τις ανάλογες ζημιές, ενώ όλοι οι εξουσιαστές αναμένουν την κίνηση του «από μηχανής θεού», ο «επί μηχανής» πράγματι κάνει την εμφάνισή του τροφοδοτώντας και πάλι την πολιτική σπέκουλα, που είχε αρχίσει να αλλάζει ρότα.

Δεν έχει καμμία σημασία αν η πράξη θα επενδυθεί με κάποιο «βαθυστόχαστο» κείμενο με το οποίο θα αναλαμβάνεται η ευθύνη (όποτε και εάν γίνει αυτό) ή αν θα μιλά στο όνομα του λαού, της αριστεράς, του κομμουνισμού, της επανάστασης, της αντιεξουσίας ή ακόμα και της αναρχίας. Αυτό που στην πράξη προσπαθεί να σιγοντάρει είναι την εξουσία και ιδιαίτερα αυτό το κομμάτι της που ήδη έχει χάσει αρκετά σε επίπεδο πολιτικών χειρισμών. Ακόμα και οι πλέον αδαείς περί τα συμβαίνοντα στην πολιτική αντιλαμβάνονται ότι αυτή η ενέργεια συντάσσεται –με τον ένα ή τον άλλο τρόπο– με το λεγόμενο συνταγματικό τόξο, επιχειρώντας να σπείρει το φόβο στο άλλο εξουσιαστικό κομμάτι. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός πως στόχο αποτέλεσαν μέλη της περιφρούρησης των κομματικών γραφείων. Πρόκειται για μία οπισθοδρομική νοοτροπία την οποία ακόμη και οι σύντροφοι αναρχικοί που έδρασαν στα τέλη του 19ου αιώνα είχαν ξεπεράσει. Επειδή, όσο κι αν διαφωνήσει κάποιος με τις μεθόδους τους δεν μπορεί να μην τους αναγνωρίσει την αυτοθυσία, την ανιδιοτέλεια και το ότι στόχευαν τους τυράννους και όχι τους θαλαμηπόλους. Όμως, σύμφωνα με τα όσα είναι γνωστά στον τομέα της κοινωνικής ψυχολογίας, τα πράγματα δεν ακολουθούν την πορεία των υπολογισμών (αν πράγματι υπάρχουν τέτοιοι) και σε πολλές περιπτώσεις τα αποτελέσματα είναι διαφορετικά από τα αναμενόμενα. Γι’ αυτό το λόγο η ενέργεια στο Ν. Ηράκλειο μοιάζει περισσότερο με μια ζαριά «κι ό,τι κάτσει» ή προσπάθεια εξόφλησης υποχρεώσεων. Όπως να και έχει το θέμα, ακόμα και οι πλέον καλά οργανωμένες μυστικές υπηρεσίες θα δυσκολεύονταν ή θα δίσταζαν να προβούν σε τέτοιου είδους ενέργεια. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει μία κατάσταση για την οποία οι αναρχικοί δεν μπορούμε παρά να πούμε τα πράγματα όπως έχουν.

Δυστυχώς το κριτήριο τού πότε κάποιος κινείται επ’ ωφελεία της απελευθερωτικής διεργασίας και προσπάθειας έχει χαθεί προ πολλού και, φοβούμαστε πως όσο κι αν προσπαθήσει κάποιος, δύσκολα θα ανακαλύψει σ’ αυτή την ενέργεια κάποια απελευθερωτική ουσία. Αντίθετα, θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί μία ξεδιάντροπη εξουσιαστικού περιεχομένου και σκοπιμοτήτων ενέργεια, που βαδίζει στα αχνάρια άλλων παρόμοιων που έβλαψαν ανεπανόρθωτα τις ιδέες τις οποίες υποτίθεται πως υποστήριζαν ή εκπροσωπούσαν.

Συσπείρωση Αναρχικών

Αθήνα, 2 Νοεμβρίου 2013