Αρχείο ημέρας 14/05/2014

ανακοινωσειΣ αλλων συλλογικοτητων,ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ,εργατικα,εργατικά νέα,εργατικες ειδησεις &νεα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΞΑΝΑ, ΓΙΑΤΙ / Ανακοίνωση της Απεργιακής Επιτροπής Εργαζομένων του Παν/μίου Αθηνών σχετικά την επανεκκίνηση των απεργιακών κινητοποιήσεων, λόγω της διαθεσιμότητας-απόλυσης 1158 διοικητικών υπαλλήλων-συναδέλφων σε 8 ΑΕΙ.

Σχολιάστε
304938_365206520226004_418618498_aΜέσα στον επόμενο μήνα, 394 από εμάς και 1158 εργαζόμενοι συνολικά από 8 Πανεπιστήμια οδηγούνται στην απόλυση. Στις 24 Μαΐου απολύονται οι πρώτοι συνάδελφοι από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών χωρίς να έχει προχωρήσει στο ελάχιστο η «ενδοϊδρυματική» και η «δια-ιδρυματική» κινητικότητα που είχε παρελκυστικά υποσχεθεί ο Υπουργός Παιδείας για να σταματήσουμε τον απεργιακό μας αγώνα το Δεκέμβρη. Στις 16 Ιουνίου ακολουθούν τα υπόλοιπα 6 Πανεπιστήμια. Δεν υποκύπτουμε μπροστά στον εκβιασμό και την εξαπάτηση από την πλευρά της κυβέρνησης.
       Οι απολύσεις στα Πανεπιστήμια εντάσσονται στο συνολικότερο σχέδιο συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης των κρατικά παρεχόμενων κοινωνικών υπηρεσιών (εκπαίδευση, υγεία, κοινωνική προστασία). Σε αυτό το πλαίσιο, από το 2009 έως το 2013 ο αριθμός των εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα μειώθηκε κατά 25% (236.240 εργαζόμενοι), ενώ προβλέπεται περαιτέρω μείωσή του κατά 50.000 εργαζόμενους μέχρι το 2016. Τα όπλα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση ως πολιτικός εκφραστής του κεφαλαίου είναι: οι νέοι Οργανισμοί που προβλέπουν μειώσεις δομών κατά 40%, το νέο σύστημα αξιολόγησης που κατατάσσει αναγκαστικά το 15% των εργαζομένων στην κατηγορία του «ανεπαρκούς» οδηγώντας το στην απόλυση, οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις φορέων και υπηρεσιών, ο λεγόμενος επανέλεγχος των συμβάσεων, ο νέος μηχανισμός υποχρεωτικής «κινητικότητας», η πλήρης ιδιωτικοποίηση όποιων υπηρεσιών μπορούν να αποφέρουν κέρδη στο κεφάλαιο.
         Στόχος της κυβέρνησης είναι η μετακύλιση του κόστους των κοινωνικών υπηρεσιών στους χρήστες τους, δηλαδή η μείωση του κοινωνικού μισθού που παίρνουν οι εργαζόμενοι συλλογικά. Ειδικά, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση καλούνται να αναλάβουν το κόστος οι φοιτητές και οι οικογένειές τους: η μείωση του προσωπικού συνοδεύεται από μείωση της κρατικής χρηματοδότησης των ιδρυμάτων περισσότερο από 50%. Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών η μείωση ανέρχεται σε περίπου 70%. Το πανεπιστήμιο καλείται να λειτουργήσει με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια κόστους και οφέλους. Επόμενο βήμα είναι η επέκταση των διδάκτρων και στα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών και η αναζήτηση χορηγών που θα κατευθύνουν την εκπαίδευση και την έρευνα. 500 εκατομμύρια ευρώ για την κάλυψη του «χρηματοδοτικού κενού» των μνημονίων θα προέλθουν από το κλείσιμο τμημάτων ή και ολόκληρων ΑΕΙ/ΤΕΙ με την υλοποίηση του «Σχεδίου Αθηνά ΙΙ».
            Εναντιωνόμαστε στην εντατικοποίηση και τον αυταρχισμό που θέλουν να επιβάλλουν μέσα στα Πανεπιστήμια με διαγραφές φοιτητών, σκληρά πειθαρχικά μέτρα, καταστολή των συλλογικών διεκδικήσεων και αγώνων. Δεν θα γίνουμε πειθαρχημένοι μισθωτοί σκλάβοι.
        Εναντιωνόμαστε στα μέτρα απαξίωσης της ζωής και της εργασιακής δύναμης όλων των εργαζόμενων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και την κλιμάκωση της μνημονιακής επίθεσης από την πλευρά του κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού το οποίο επιχειρεί να υπερβεί την κρίση απομυζώντας μας.
             Δεν θα γίνουμε ένα ακόμα άθροισμα στο σύνολο των απολύσεων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η κυριαρχία τους πρέπει να ανατραπεί και θα αρχίσει από εμάς!
 
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΞΑΝΑ
 
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ,ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ,καταληψεις-στεκια-αυτοδιαχειριζομενοι χωροι,κατάληψη

Στο πανεπιστήμιο “επιχείρηση” οι ελεύθερες φωνές καταστέλλονται – Ανακοίνωση αναφορικά με το “Στέκι ΕΜΜΕ”

Σχολιάστε
Τα γεγονότα 
Με μια λιτή ανακοίνωση πριν από περίπου 15 μέρες (28/04) ο πρόεδρος του τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ (ΕΜΜΕ) του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Γιώργος Πλειός ανήγγειλε την αναστολή της λειτουργίας του. Έτσι, τα ΕΜΜΕ, μέσω της απόφασης του προέδρου Πλειού, η οποία πάρθηκε από την Ουγγαρία όπου βρισκόταν (!), απέκτησαν την πανελλήνια πρωτοτυπία να είναι η πρώτη σχολή στην οποία κηρύσσεται lockout λόγω της διεκδίκησης-κατάληψης χώρου στέγασης αυτο-οργανωμένων δραστηριοτήτων. Να τονίσουμε ότι τέτοιοι χώροι υπάρχουν δεκάδες στα πανεπιστήμια ανά την Ελλάδα.
Αυτό που εξόργισε τον πρόεδρο του τμήματος ήταν η κατάληψη μίας αίθουσας του Γρυπαρείου Μεγάρου, στο οποίο μετεγκαταστάθηκε η σχολή, ώστε να στεγαστεί το στέκι των ΕΜΜΕ, το οποίο λειτουργούσε επί 15 συναπτά έτη στο προηγούμενο κτήριο στην Καλαμιώτου 2. “Είμαστε φοιτητές/-τριες (και ενίοτε και εργαζόμενοι/-ες), που επιλέγουμε, σε μια εποχή στην οποία κυριαρχεί ο φόβος, η εργασιακή και όχι μόνο τρομοκρατία και η καταστολή, να συλλογικοποιούμε τις ανάγκες μας και να οργανώνουμε τον αγώνα μας μέσα από οριζόντιες και αντιιεραρχικές διαδικασίες, μακριά από κόμματα και παρατάξεις, σπάζοντας λογικές ανάθεσης και αντιπροσώπευσης”, αναφέρουν σε δημόσια τοποθέτησή τους οι φοιτητές οι οποίοι κατέλαβαν την αίθουσα.
Η σχέση της συνέλευσής μας με τα ΕΜΜΕ 
 Από τις 16/01/2009, οπότε και έληξε η κατάληψη της ΕΣΗΕΑ και δημιουργήθηκε η συλλογικότητά μας, στεγαζόμασταν αδιαλείπτως στο κτίριο των ΕΜΜΕ μέχρι τη μετακόμιση του τμήματος πριν 3 περίπου εβδομάδες. Εκεί πραγματοποιούσαμε τις εβδομαδιαίες ανοιχτές συνελεύσεις μας, καθώς και πλήθος εκδηλώσεων. Η επιλογή μας δεν ήταν τυχαία. Πολλοί από εμάς υπήρξαμε φοιτητές της συγκεκριμένης σχολής και αρκετοί από εμάς έχουμε συμμετάσχει ενεργά στο στέκι ΕΜΜΕ. Πάνω απ’ όλα, όμως, το στέκι έχει συμβάλει αποφασιστικά ώστε η φοιτητική κοινότητα της συγκεκριμένης σχολής να αποτελεί για χρόνια αναπόσπαστο κομμάτι του κινήματος, αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Τα ΕΜΜΕ αποτέλεσαν καταφύγιο κυνηγημένων διαδηλωτών1, αλλά και μεταναστών2, πλειστάκις, δεχόμενα γι’ αυτό τον λόγο την αστυνομική καταστολή με απανωτές παραβιάσεις του ασύλου3 από τα σώματα ασφαλείας4.
Από κοινού με φοιτητές των ΕΜΜΕ καταγγείλαμε έμπρακτα τις απολύσεις και τις σχέσεις εργασίας στα μιντιακά κάτεργα. Ήδη μέσα από την πολύχρονη παρουσία και δράση του Στεκιού, αλλά και του Φ.Σ ΕΜΜΕ, είχε αναδειχθεί η λειτουργία της περίφημης “πρακτικής άσκησης” και η εκμετάλλευσή της από πλείστα αφεντικά των ΜΜΕ, που βρήκαν χρυσή ευκαιρία για φθηνό προσωπικό, το οποίο δύναται να ανακυκλώνεται, καλύπτοντας θέσεις εργασίας, τις οποίες ο εργοδότης θα όφειλε να παρέχει με κανονικό μισθό και ασφάλιση. Το σημαντικότερο, όμως, συνδέοντας πραγματικά το παν/μιο με το εργασιακό τοπίο, προχωρήσαμε σε κοινές παρεμβάσεις στις σύγχρονες γαλέρες των επισφαλώς-και δη νέων-εργαζόμενων στα ΜΜΕ, τα σάιτς και τα διάφορα πόρταλς, τις συνθήκες δουλείας στα οποία, οι μαικήνες των συνδικαλιστών στα ΜΜΕ έχουν σκόπιμα εκτοπίσει στη σφαίρα της αφάνειας.5
 
Επίσης, στο πλάι των εργαζομένων της ΕΡΤ στάθηκε με απόφασή του ο Φ.Σ. ΕΜΜΕ καθ’ όλη τη διάρκεια του πολύμηνου αγώνα τους.
Ο πρόεδρος του τμήματος, κ. Γιώργος Πλειός 
Αναφερόμενοι στον αγώνα της ΕΡΤ δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις επανειλημμένες εμφανίσεις του κ. Πλειού στο κατειλημμένο κτήριο της Α. Παρασκευής. Δεν μπορούμε να λησμονήσουμε ότι ο πρόεδρος του τμήματος βρήκε βήμα στα μικρόφωνα και τις συχνότητες που είχαν καταλάβει οι απολυμένοι εργαζόμενοι της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά του για το κλείσιμό της. “Οι λόγοι του κλεισίματος, λοιπόν, είναι καθαρά πολιτικοί και ιδεολογικοί. (…) Η κυβέρνηση δεν είχε τον απόλυτο πολιτικό έλεγχο στην κρατική τηλεόραση, όπως θα ήθελε. Δεν αποτελούσε, τελικά, πειθήνιο όργανο για την κυβέρνηση”, ανέφερε ο κ. Πλειός σε συνέντευξή του στο left.gr. Η σύγκριση είναι αναπόφευκτη.
Αντιπαραβάλλοντας το απόσπασμα από την ανακοίνωση του Σιμου Κεδίκογλου το βράδυ που έκλεινε την ΕΡΤ (“H κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει την ΕΡΤ. Με το ισχύον νομικό πλαίσιο και με κοινή υπουργική απόφαση σταματούν οι μεταδόσεις της ΕΡΤ μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος σήμερα το βράδυ”) με το απόσπασμα της ανακοίνωσης του lockout των ΕΜΜΕ (“Λόγω της κατάληψης το Τμήμα αναστέλλει όλες τις λειτουργίες του, εκπαιδευτικές και διοικητικές, μέχρι αποκατάσταση όλων των απαραίτητων συνθηκών της εύρυθμης λειτουργίας του Τμήματος”), ελάχιστες διαφορές μπορεί να βρει κανείς.
Τουναντίον, υπάρχει η ίδια πολιτική βούληση εκ μέρους της εξουσίας, ανεξαρτήτως ιεραρχικής βαθμίδας, να κατασταλεί ιδεολογικά και πολιτικά αυτό που δεν ελέγχει απόλυτα, όπως θα ρητόρευε ο κ. Πλειός.
Το άσυλο 
Ο νέος νόμος για την αναδιάρθρωση των πανεπιστημίων (4009/2011 για τα ΑΕΙ) εμπεριέχει, μεταξύ άλλων, δύο κρίσιμα σημεία. Το ένα αφορά την κατάργηση του ασύλου και το δεύτερο την πλήρη εφόρμηση των ιδιωτών στα πανεπιστήμια. Αναφορικά με το πρώτο, δημοσίευμα της “Καθημερινής” δύο μέρες μετά την κήρυξη του lockout το οποίο επικαλείται πανεπιστημιακές πηγές αναφέρει: “για παράδειγμα, ερώτημα είναι εάν στην ομάδα των περίπου 10 νέων που ζητούν στέκι στο νέο κτίριο υπάρχουν και εξωπανεπιστημιακοί του λεγόμενου αναρχικού χώρου”. Είναι γνωστή σε όλους η εδώ και χρόνια κυρίαρχη (ακροδεξιά) ρητορική πάνω στην οποία χτίστηκε η θεσμική κατάργηση του ασύλου και προσομοιάζει στο ακέραιο με το δημοσίευμα της “Καθημερινής”. Προσομοιάζει, όμως, επικινδύνως και με την ανακοίνωση του Συλλόγου μελών ΔΕΠ ΕΜΜΕ την 01/04. “Ο Ενιαίος Σύλλογος Μελών ΔΕΠ του Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών καταδικάζει την κατάληψη της αίθουσας 111 του Γρυπαρείου και την καταστροφή της εισόδου της αίθουσας από μία μικρή ομάδα φοιτητών, πράξη που οδήγησε στην αναστολή λειτουργίας του Τμήματος.”
Αν πιστέψουμε τις πηγές άντλησης του “ρεπορτάζ” από τον δημοσιογράφο Απόστολο Λακασά, δηλαδή τους “πανεπιστημιακούς” και αν δούμε ποιοι στέκονται επικεφαλής στην ιεραρχία του τμήματος (πρύτανης – Πελεγρίνης6, κοσμήτορας – Σπουρδαλάκης7, πρόεδρος – Πλειός8, όλοι αριστερής προέλευσης), τότε επιβεβαιώνουμε αυτό που ήδη αναμέναμε. Τίποτε το καινούριο δεν φέρνει μια πιθανή κυβέρνηση της αριστεράς, ειδικά όταν συνταυτίζεται με τις λογικές και τις πολιτικές της υπάρχουσας κυβέρνησης, πολύ περισσότερο στο ευαίσθητο ζήτημα του πανεπιστημιακού ασύλου.
Οι εταιρίες στα πανεπιστήμια 
Στην παράγραφο 1α, του άρθρου 58 του 4009 αναφέρεται: “μπορεί να συνιστάται σε κάθε Α.Ε.Ι. νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας, για την αξιοποίηση και διαχείριση του συνόλου ή μέρους των πόρων”. Και παρακάτω στην παράγραφο 5ε “μέριμνα για την προώθηση της διασύνδεσης της έρευνας με την παραγωγική διαδικασία σε συνεργασία με τα Α.Ε.Ι. της χώρας, καθώς και με άλλα ερευνητικά και τεχνολογικά ιδρύματα και φορείς της ημεδαπής ή της αλλοδαπής”. Το ρεζουμέ του συγκεκριμένου άρθρου δεν είναι άλλο από την σύνδεση των φοιτητών με την αγορά εργασίας και δη τους ιδιώτες, την παροχή δηλαδή μαύρης, άμισθης και ανασφάλιστης εργασίας από τους φοιτητές.
Διαχρονικά, τόσο το στέκι ΕΜΜΕ όσο και ο Φ.Σ ΕΜΜΕ έχουν δώσει αγώνες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και ενάντια στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, όπως αυτή και αν βαφτίζεται. Οι ιθύνοντες το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά και είναι ένας από τους βασικούς λόγους της καταστολής του στεκιού.
Το κατειλημμένο στέκι ΕΜΜΕ θα μείνει 
Οι καταλήψεις καθεαυτές αποτελούν μια ιστορική μορφή αγώνα. Εντός ενός πολιτικού και οικονομικού πλαισίου το οποίο περιορίζει όλο και περισσότερο το δημόσιο έναντι του ιδιωτικού, αποθεώνει την εξατομίκευση έναντι του συλλογικού, καλλιεργεί ανθρώπους φοβικούς και αδύναμους να αντισταθούν, πυκνώνει τις δυνάμεις καταστολής στους δρόμους και συρρικνώνει τα σημεία όπου κανείς μπορεί να κινείται χωρίς την επιτήρηση του “μεγάλου αδελφού”, οι καταλήψεις αποτελούν απελευθερωμένα πεδία λόγου και πράξης, σημεία συνάντησης της ατομικής με την συλλογική απελευθέρωση. Αποτελούν εν τέλει τα λίγα ζωντανά κοινωνικά κύτταρα που επιμένουν να μην καθυποτάσσονται στην επιβαλλόμενη κατάσταση εξαίρεσης, αλλά να αντιστέκονται προτάσσοντας την αξιοπρέπεια. Και είναι υπόθεση της φοιτητικής κοινότητας, των εργαζομένων και όλου του κινήματος να τις υπερασπιστεί.
Η συνέλευσή μας, η οποία και αυτή γεννήθηκε μέσα από μια κατάληψη, θα σταθεί έμπρακτα και αποφασιστικά αλληλέγγυα στο κατειλημμένο Στέκι ΕΜΜΕ.
Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις! 
Κάτω τα χέρια από τους αυτο-οργανωμένους χώρους!
 
 Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων»,
«μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ

1 Αστυνομοκρατία και απειλές έξω από τα ΕΜΜΕ
2 Καταπάτηση ασύλου από αστυνομικούς στο τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Παν/μίου Αθηνών
3 Δακρυγόνα μέχρι και μέσα στη σχολή ΕΜΜΕ
4 Καταπάτηση ασύλου και βιαιοπραγία από την αστυνομία στα ΈΜΜΕ (18/11)
5 Παρέμβαση ενάντια στις απολύσεις στο sport.gr
6 Πελεγρίνης για τον νόμο 4009/2011: “Δεν σημαίνει ότι κάτι που ψηφίσθηκε από τη Βουλή είναι και σωστό!”
7  Μιχάλης Σπουρδαλάκης: “Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το ΠΑΣΟΚ του ’81”
8 Ο Πρόεδρος Γ. Πλειός είναι μέλος της “Επιτροπής διανοουμένων για αλλαγές σε Σύνταγμα, κράτος & θεσμούς” του ΣΥΡΙΖΑ.

ΠΗΓΗ:http://katalipsiesiea.blogspot.gr/2014/05/blog-post_12.htmlK-ESHEA3

εργατικα,εργατικά νέα,εργατικες ειδησεις &νεα

ΙΚΑ Βόλου: Πετυχημένη η στάση εργασίας αλλά ανεπαρκής

Σχολιάστε

από http://ergatis.wordpress.com/

Πανελλαδική στάση εργασίας πραγματοποιήθηκε σήμερα 14/5 κατόπιν απόφασης της Ομοσπονδίας εργαζομένων στο ΙΚΑ από τις 12.30μμ έως τη λήξη του ωραρίου.

Στο κατάστημα του Βόλου η στάση εργασίας είχε μαζική συμμετοχή που πυροδοτήθηκε από τις διαθεσιμότητες εργαζομένων στα τμήματα παροχών που προέκυψαν πριν από ένα μήνα και την αδυναμία του ΕΟΠΥΥ να τους δεχτεί αν και εξέδωσε διαπιστωτικές πράξεις με τις οποίες αναλαμβάνουν υπηρεσία στον οργανισμό που υποχρεωτικά μετακινήθηκαν μετά από ένα μήνα διαθεσιμότητας.

Παράλληλα λήγουν την Παρασκευή 17/5 οι διαθεσιμότητες των 180 εργαζομένων του ΙΚΑ που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα πέρυσι και παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις του υπουργείου Εργασίας για αποκατάσταση σε άλλες υπηρεσίες, επι της ουσίας απολύονται. Στις ίδιες ημερομηνίες λήγουν οι διαθεσιμότητες εργαζομένων κι άλλων δημοσίων υπηρεσιών (σχολικοί φύλακες, καθαρίστριες υπουργείου οικονομικών κλπ).

Την επόμενη περίοδο επίκειται και η αξιολόγηση των εργαζομένων σύμφωνα με το νέο νόμο που υποχρεωτικά θέτει το 15% των αξιολογούμενων κάτω από τη βάση.

Η ΠΟΣΕ-ΙΚΑ χωρίς να έχει κάποιο περαιτέρω σχεδιασμό είχε θεωρήσει τις πρόσφατες διαθεσιμότητες το μικρότερο κακό και δεν είχε προβεί σε καμιά κινητοποίηση, αν και ήταν γνωστό ότι ο ΕΟΠΥΥ δεν μπορούσε να δεχτεί τα εκατομμύρια των ασφαλισμένων με τις υπάρχουσες υποδομές.  Οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε γήπεδο πινγκ-πονγκ μεταξύ των δυο οργανισμών, κι αποτελεί ερώτημα αν ο ΕΟΠΥΥ έχει λόγο ύπαρξης όταν δεν μπορεί να υποδεχτεί το σύνολο των ασφαλισμένων για τις παροχές υγείας, λόγος για τον οποίο δημιουργήθηκε.

Το σημερινό ΔΣ του συλλόγου, σε χθεσινή (13/5) έκτακτη συνάντηση που οργάνωσε χθες το μεσημέρι για την ενημέρωση των εργαζομένων γύρω από την απεργιακή κινητοποίηση, παρά το ότι αποδέχτηκε πρόταση εργαζόμενου να αποστείλει ενημερωτικό σημείωμα προς τον τοπικό τύπο, επιχείρησε να αποκρύψει τη στάση εργασίας προφανώς κάτω από τη λογική ότι “δεν είναι καιρός προεκλογικά να προβάλλονται τα προβλήματα των εργαζομένων μέσα από στάσεις εργασίας”.

Έτσι σήμερα, οι εργαζόμενοι εξέδωσαν δικιά τους ανακοίνωση με την οποία ενημέρωναν τους ασφαλισμένους για τη στάση εργασίας.

ΙΚΑ Βόλου

 

 

διεθνη,ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ=ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ

Ανταπόκριση από την Τουρκία – Δεν είναι ατύχημα είναι δολοφονία…

Σχολιάστε

turkey mines

 

Από: ο Άκρατος:

Βρισκόμαστε στην Κωνσταντινούπολη, με μέλος του Σωματείου Εργαζόμενων της ΒΙΟ.ΜΕ., προσκεκλημένοι σε εκδηλώσεις που αφορούν το εγχείρημα της ΒΙΟ.ΜΕ. και κάποια άλλα εργοστάσια της πόλης.

Η σημερινή εκδήλωση όμως αναβλήθηκε, λόγω της έκρηξης στο ορυχείο στην επαρχία Μανίσα, που προκάλεσε οργή και διαδηλώσεις.
Οι νεκροί ξεπερνούν τους 300 αλλά αναμένεται να φτάσουν μεγαλύτερο αριθμό, αφού πολλοί ανθρακωρύχοι παραμένουν εγκλωβισμένοι.
Η ομάδα που μας προσκάλεσε, η DAF (Επαναστατική Αναρχική Δράση), συμμετείχε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας μπροστά στα γραφεία της εταιρίας του ορυχείου (Όμιλος Soma) στην Κωνσταντινούπολη και καλεί μαζί με άλλες οργανώσεις σε διαδήλωση στην πλατεία Taxim, σήμερα το απόγευμα.

Βασικό σύνθημα που ακούγεται είναι το “δεν είναι ατύχημα, είναι δολοφονία – δολοφόνος το Κράτος”.
Με πληροφορίες από ειδησεογραφικά :
Όλοι οι νεκροί πέθαναν από ασφυξία που προκλήθηκε από την έκρηξη.
Την ώρα της έκρηξης βρίσκονταν 787 ανθρακωρύχοι στα έγκατα της γης στο ορυχείο στην πόλη Σόμα της επαρχίας της Μαγνησίας. Το δυστύχημα συνέβη την ώρα αλλαγής της βάρδιας, κάτι που σημαίνει ότι στο ορυχείο βρίσκονταν συγκεντρωμένοι πολύ περισσότεροι εργάτες από ό,τι συνήθως. Σύμφωνα με μαρτυρίες συγγενών, μεταξύ των εργατών υπάρχει αδιευκρίνιστος αριθμός ανηλίκων.
Οργή για την πολύνεκρη τραγωδία
Αυξημένη είναι και η οργή κατά της τουρκικής κυβέρνησης για την καταστροφή. Τουρκικά συνδικάτα διατυπώνουν επικρίσεις κατά της κυβέρνησης για την ανεπάρκεια των κανόνων ασφαλείας.
Η τουρκική κυβέρνηση απέρριψε τον περασμένο μήνα αίτημα της αντιπολίτευσης για διερεύνηση του θέματος της τήρησης των κανόνων ασφαλείας στα ορυχεία.
Η ιδιοκτήτρια εταιρεία του ανθρακωρυχείου της Σόμα, η Soma Komur Isletmeri, εξέδωσε ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία, η καταστροφή σημειώθηκε «παρά τα ύψιστα μέτρα ασφαλείας και τις επιθεωρήσεις».
Το συνδικάτο των μεταλλωρύχων καταγγέλλει ότι από τότε που τα ορυχεία πέρασαν σε ιδιωτικό έλεγχο, η ελλιπής τήρηση των κανονισμών ασφαλείας έχει αυξήσει τη συχνότητα των ατυχημάτων.

ανακοινωσειΣ αλλων συλλογικοτητων,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ΚΟΧ και Voucher

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ 5ΜΗΝΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΗΔΙΚΑ Α.Ε.

Σχολιάστε

525963_101832296628352_1939804127_nΣτα πλαίσια υλοποίησης των κυβερνητικών εξαγγελιών περί «μείωσης» της επίσημης ανεργίας,  δεκάδες χιλιάδες άνεργοι έχουν προσληφθεί το τελευταίο διάστημα σε δημόσιους φορείς για 5μηνη απασχόληση μέσω προγραμμάτων Κοινωφελούς Εργασίας του ΟΑΕΔ. Ανάμεσά τους περιλαμβάνεται και η Η.ΔΙ.Κ.Α Α.Ε, η οποία αναλαμβάνει έργα πληροφορικής και επικοινωνιών για φορείς κοινωνικής ασφάλισης όλης της χώρας και στην οποία εργαζόμαστε τους τελευταίους μήνες 56 άτομα.

 

Στο διάστημα της απασχόλησής μας, διαπιστώσαμε ότι κάτω από νομικές αοριστίες και μοίρασμα ευθυνών ανάμεσα στον ΟΑΕΔ, τον Εργοδότη και το Υπουργείο Εργασίας, κρύβεται μια νέα μορφή εργασιακής συνθήκης, απογυμνωμένη από στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα. Οι εργαζόμενοι μέσω αυτών των προγραμμάτων, παρότι επωμιζόμαστε ίδιες υποχρεώσεις και είμαστε εκτεθειμένοι σε απολύσεις, λαμβάνουμε πενιχρό μισθό 490 ευρώ μέγιστο (αν δεν απουσιάσουμε κάποια μέρα και είμαστε άνω των 25 ετών), δουλεύουμε χωρίς δικαίωμα σε οποιαδήποτε μορφή αδείας και δεν μπορούμε να θεωρήσουμε το βιβλιάριο υγείας μας ως το τέλος του προγράμματος οπότε, για όσο διάστημα εργαζόμαστε, είμαστε ανασφάλιστοι.

 

Επιδιώξαμε να αντιμετωπίσουμε τα παραπάνω προβλήματα μέσω συνελεύσεων και να τα επικοινωνήσουμε στους συναδέλφους του τακτικού προσωπικού και τη διοίκηση της εταιρίας για επίλυση. Δεδομένου ότι η ΗΔΙΚΑ ασχολείται με βασικά θέματα κοινωνικής πρόνοιας, θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη ευαισθησία. Ωστόσο, τους τελευταίους 2 μήνες, με τη στήριξη του Σωματείου της ΗΔΙΚΑ, προβήκαμε σε επανειλημμένες προσπάθειες για να συναντηθούμε με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο όπως: έγγραφη αίτηση για συνάντηση με αντιπροσωπεία εκλεγμένη από τη συνέλευση, διαμεσολάβηση του Σωματείου για να κανονιστεί κάποιο ραντεβού,  παράσταση διαμαρτυρίας κατά την οποία απουσίαζε για αδιευκρίνιστους λόγους, πραγματοποίηση συμβολικής 10λεπτης κατάληψης στο γραφείο του, ολοήμερη συνέλευση/λευκή απεργία, μέχρι και αιφνιδιαστική επίσκεψη των εκπροσώπων μας στο γραφείο του. Σε όλα τα παραπάνω, η απάντηση είτε ήταν αρνητική είτε παρέπεμπε αόριστα σε μεταγενέστερη συνάντηση, η οποία εν τέλει πραγματοποιήθηκε μόλις 6 εργάσιμες μέρες προτού οι περισσότεροι απολυθούμε.

 

Κρίνουμε ότι η απόφαση της Διοίκησης να μας συναντήσει με τέτοια καθυστέρηση, παρότι οι «ωφελούμενοι» αντιστοιχούμε στο 1/5 του συνολικού εργατικού δυναμικού και ορισμένοι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, δείχνει πως δεν υπήρχε κανένα ενδιαφέρον να διαπραγματευτεί βασικά μας αιτήματα, όπως: παροχή αδειών ασθενείας (ιδίως όταν δουλεύουν έγκυοι και χρόνια πάσχοντες στην εταιρία), καθώς και των αδειών που δικαιούται το τακτικό προσωπικό, με ρύθμιση εσωτερικού κανονισμού για τους ΚΟΧ, όπως πχ. πραγματοποίησε ο Δήμος Καισαριανής. Ακόμα, όταν ζητήσαμε να αποσυρθεί το πειθαρχικό μέτρο, που κλήθηκαν αρκετοί συνάδελφοι στις αρχές να υπογράψουν, πως αφαιρείται ολόκληρο το ημερομίσθιο αν απουσιάσουμε πάνω από ώρα, η Διοίκηση δήλωνε παντελή άγνοια για το εν λόγω γεγονός. Επίσης, όταν ζητήσαμε εξηγήσεις για τη συγκεκριμένη ερμηνεία εφαρμογής του προγράμματος από τον Δεκέμβρη του 2013 όσον αφορά το καθεστώς των αδειών, η δικαιολογία ήταν πως υπήρχε προφορική ενημέρωση από τον ΟΑΕΔ, η οποία επαληθεύτηκε από ένα έγγραφο του Υπουργείου που εκδόθηκε, όμως, 3 μήνες αργότερα!

 

Όταν αντιμετωπίζόμαστε ως αναλώσιμοι, β΄κατηγορίας εργαζόμενοι στην καρδιά της κοινωνικής ασφάλισης, δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τι πραγματικά πρεσβεύουν αυτά τα προγράμματα. Η απουσία στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων – μέσω της δημιουργίας ενός «ιδιαίτερου καθεστώτος απασχόλησης», σήμερα για εμάς τους άνεργους και αύριο πιθανόν όλων των υπόλοιπων εργαζομένων – συνιστά ωμό εκβιασμό που μας καλούν να αποδεχτούμε, εκμεταλλευόμενοι την επιτακτική ανάγκη χιλιάδων μακροχρόνια ανέργων συνανθρώπων μας να επιβιώσουν.

 

Καταγγέλλουμε το Υπουργείο Εργασίας και την κυβέρνηση για τον τρόπο εφαρμογής αυτών των προγραμμάτων, που δημιουργούν σύγχρονους σκλάβους και οξύνουν τη φτώχεια και την ανεργία. Επίσης, καλούμε όλους τους εργαζόμενους να δουν στην προσωρινότητα, στην αναλωσιμότητα και στην εκβιαστική περικοπή των βασικών μας δικαιωμάτων το πραγματικό πρόσωπο του νεοφιλελεύθερου εργασιακού μεσαίωνα που επιφυλάσσεται για όλους, να μας υποστηρίξουν και να διεκδικήσουν μαζί με μας ίδια εργασιακά δικαιώματα.

 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, ΟΧΙ ΩΦΕΛΟΥΜΕΝΟΙ!

Συνελευση 5μηνων εργαζομενων ΗΔΙΚΑ

ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ,εργατικα,ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ,ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ

Ξυλοδαρμός εργαζόμενης σε ξενοδοχείο της Ρόδου που απαίτησε τα δεδουλευμένα της!

Σχολιάστε

you firedΗ καθαρίστρια είχε πρόσφατα αποχωρήσει από τη δουλειά και πήγε την προηγούμενη Δευτέρα για πολλοστή φορά να ζητήσει τα δεδουλευμένα που της οφείλονταν.

Ο εργοδότης αρνήθηκε να την εξοφλήσει προφασιζόμενος ότι δεν έχει χρήματα. Όταν η εργαζόμενη επέμεινε ο γιος του ιδιοκτήτη την έβγαλε έξω με τη βία και όταν αυτή επέστρεψε τη σήκωσε και την πέταξε με το κεφάλι στο έδαφος. Η εργαζόμενη έχασε τις αισθήσεις της και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου μετά από εξετάσεις δε φάνηκε να έχει ευτυχώς σοβαρή βλάβη. Παρόλ’ αυτά δεν έχει συνέλθει πλήρως από το περιστατικό.
 
Τραγικές είναι και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες δούλευε, 800 € μισθός για δουλειά με ατέλειωτες υπερωρίες όλες τις μέρες του μήνα.
 
Δυστυχώς το περιστατικό αυτό δεν είναι το μοναδικό, είναι η καθημερινότητα για χιλιάδες εργαζόμενους στην κοσμοπολίτικη Ρόδο των 1.800.000 αφίξεων. Δουλειά ήλιο με ήλιο για πενταροδεκάρες και όποιος αντιδρά να αντιμετωπίζει τον πέλεκυ της απόλυσης ενίοτε και το βούρδουλα του αφεντικού ή του προϊσταμένου.
 
βλ. σχετικό άρθρο και ανακοίνωση εδώ

A ΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΕΙΣ-ΣΤΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις

Απεργούν ξανά οι διοικητικοί των Πανεπιστημίων

Σχολιάστε
564819_4813856434294_712444441_nΣε απεργιακές κινητοποιήσεις κατεβαίνουν ξανά οι διοικητικοί υπάλληλοι των Πανεπιστημίων, λόγω της διαθεσιμότητας-απόλυσης 1158 διοικητικών υπαλλήλων-συναδέλφων τους σε 8 ΑΕΙ. Στο πλαίσιο της 48ωρης απεργίας, που έχει προκηρύξει η Ομοσπονδία Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, αύριο Τετάρτη 14/5 θα συγκεντρωθούν στην πύλη Ούλοφ Πάλμε στην Πανεπιστημιούπολη για να περιφρουρήσουν την απεργία τους και μετά θα πραγματοποιήσουν πορεία προς το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης μαζί με άλλους κλάδους που βρίσκονται σε κινητοποίηση.
«Καλούμε όλους τους συλλόγους εργαζομένων, φοιτητών ΑΕΙ-ΤΕΙ Αθήνας, καθώς και όλους τους αγωνιζόμενους κλάδους, σε προσυγκέντρωση στις 12.00 στα Προπύλαια. Η πορεία μας θα καταλήξει στο Υπουργείο Οικονομικών (Καρ. Σερβίας 10, Σύνταγμα) όπου οι καθαρίστριες βρίσκονται σε καθιστική διαμαρτυρία από τις 7/5/2014» αναφέρουν οι διοικητικοί υπάλληλοι του ΕΚΠΑ.
Παραθέτουμε στη συνέχεια την ανακοίνωση της Απεργιακής Επιτροπής Εργαζομένων Πανεπιστημίου Αθηνών:

ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΞΑΝΑ, ΓΙΑΤΙ:

→ Μέσα στον επόμενο μήνα, 394 από εμάς και 1158 εργαζόμενοι συνολικά από 8 Πανεπιστήμια οδηγούνται στην απόλυση. Στις 24 Μαΐου απολύονται οι πρώτοι συνάδελφοι από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών χωρίς να έχει προχωρήσει στο ελάχιστο η «ενδοϊδρυματική» και η «δια-ιδρυματική» κινητικότητα που είχε παρελκυστικά υποσχεθεί ο Υπουργός Παιδείας για να σταματήσουμε τον απεργιακό μας αγώνα το Δεκέμβρη. Στις 16 Ιουνίου ακολουθούν τα υπόλοιπα 6 Πανεπιστήμια. Δεν υποκύπτουμε μπροστά στον εκβιασμό και την εξαπάτηση από την πλευρά της κυβέρνησης.

→ Οι απολύσεις στα Πανεπιστήμια εντάσσονται στο συνολικότερο σχέδιοσυρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης των κρατικά παρεχόμενων κοινωνικών υπηρεσιών (εκπαίδευση, υγεία, κοινωνική προστασία). Σε αυτό το πλαίσιο, από το 2009 έως το 2013 ο αριθμός των εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα μειώθηκε κατά 25% (236.240 εργαζόμενοι), ενώ προβλέπεται περαιτέρω μείωσή του κατά 50.000 εργαζόμενους μέχρι το 2016. Τα όπλα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση ως πολιτικός εκφραστής του κεφαλαίου είναι: οι νέοι Οργανισμοί που προβλέπουν μειώσεις δομών κατά 40%, το νέο σύστημα αξιολόγησης που κατατάσσει αναγκαστικά το 15% των εργαζομένων στην κατηγορία του «ανεπαρκούς» οδηγώντας το στην απόλυση, οι καταργήσεις και συγχωνεύσεις φορέων και υπηρεσιών, ο λεγόμενος επανέλεγχος των συμβάσεων, ο νέος μηχανισμός υποχρεωτικής «κινητικότητας», η πλήρης ιδιωτικοποίηση όποιων υπηρεσιών μπορούν να αποφέρουν κέρδη στο κεφάλαιο.

→ Στόχος της κυβέρνησης είναι η μετακύλιση του κόστους των κοινωνικών υπηρεσιών στους χρήστες τους, δηλαδή η μείωση του κοινωνικού μισθού που παίρνουν οι εργαζόμενοι συλλογικά. Ειδικά, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση καλούνται να αναλάβουν το κόστος οι φοιτητές και οι οικογένειές τους: η μείωση του προσωπικού συνοδεύεται από μείωση της κρατικής χρηματοδότησης των ιδρυμάτων περισσότερο από 50%. Στο Πανεπιστήμιο Αθηνών η μείωση ανέρχεται σε περίπου 70%. Το πανεπιστήμιο καλείται να λειτουργήσει με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια κόστους και οφέλους. Επόμενο βήμα είναι η επέκταση των διδάκτρων και στα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών και η αναζήτηση χορηγών που θα κατευθύνουν την εκπαίδευση και την έρευνα. 500 εκατομμύρια ευρώ για την κάλυψη του «χρηματοδοτικού κενού» των μνημονίων θα προέλθουν από το κλείσιμο τμημάτων ή και ολόκληρων ΑΕΙ/ΤΕΙ με την υλοποίηση του «Σχεδίου Αθηνά ΙΙ».

→ Εναντιωνόμαστε στην εντατικοποίηση και τον αυταρχισμό που θέλουν να επιβάλλουν μέσα στα Πανεπιστήμια με διαγραφές φοιτητών, σκληρά πειθαρχικά μέτρα, καταστολή των συλλογικών διεκδικήσεων και αγώνων. Δεν θα γίνουμε πειθαρχημένοι μισθωτοί σκλάβοι.

→ Εναντιωνόμαστε στα μέτρα απαξίωσης της ζωής και της εργασιακής δύναμης όλων των εργαζόμενων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και την κλιμάκωση της μνημονιακής επίθεσης από την πλευρά του κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού το οποίο επιχειρεί να υπερβεί την κρίση απομυζώντας μας.

→ Δεν θα γίνουμε ένα ακόμα άθροισμα στο σύνολο των απολύσεων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Η κυριαρχία τους πρέπει να ανατραπεί και θα αρχίσει από εμάς!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΞΑΝΑ
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ