http://revolution-news.com/workers-world-unite-may-day-liveblog/ europeans against the political system https://www.facebook.com/eatps
https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1523938
Στην μνήμη των ηρώων που έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερια , την αξιοπρέπεια και την ευημερία όλων
Τζακάρντα, Ινδονησία Χιλιάδες εργαζόμενοι διαδηλώνουν στην Pulogadung.
Μαλαισία: 50.000 διαδηλωτές ενάντια στην φορολόγηση των αγαθών και των υπηρεσιών
Phenom Phen Καμπότζη: Ειρηνική διαδήλωση για τον εορτασμό της 1 Μάη, κοντά στο πάρκο της ελευθερίας δέχθηκε την άγρια επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων που με ηλεκτρικά γκλομπ και ραβδιά ξυλοκοπούσαν αδιακρίτως
Ισταμπούλ, Τουρκία: Με μπροστάρηδες τους νεκρούς του πάρκου Γκεζί, αντιστεκόμενοι όπως μπορεί ο καθένας στην αστυνομική αγριότητα, 138 συλλήψεις , περισσότεροι απο 50 τραυματίες, 34 χρόνια μετα το στρατιωτικό πραξικόπημα τα πάντα παραμένουν σχεδόν τα ίδια
Mελίλλα Ισπανία: 1Μάη των μεταναστών
Μπιλμπάο,Χώρα των Βάσκων
Τουλούζη, Γαλλία: Πολύχρομη διαδήλωση για τα κοινωνικά δικαιώματα και ενάντια στο φασισμό
Παρίσι: Ενάντια στην φτωχοποίηση
jonkoping Σουηδία: Μπλοκάρισμα αντιφασιστών και σύλληψη 19 απο αυτούς, σε μία προσπάθεια της αστυνομίας να υπερασπιστεί τους ναζίδες που ήθελαν να διαδηλώσουν
Αβάνα Κούβα: Ένας ολόκληρος λαός τιμά την ιστορία και τους αγώνες του
Νοττινγκχαμ Αγγλία: Γιαούρτια και ξύλο στον αρχηγό του φασιστικού κόμματος UKIP
Τορίνο Ιταλία: Αστυνομική βία ενάντια σε διαδηλωτές
Μπολόνια: Προλεταριακή επίσκεψη στα McDonald’s!
Άρθρα ανά μήνα: Μάιος 2014
ΕΣΕ Ιωαννίνων : Αντιεκλογική συγκέντρωση και κείμενο
Απεργία 1 ΜΑΗ συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων 10:30
Αντιεκλογική Συγκέντρωση-Μικροφωνική Τρίτη 13 Μάη στην Νομαρχία 18:00
ΨΗΦΙΖΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΡΑΔΙΝΟΜΑΙ
Η αναδιάρθρωση του ελληνικού καπιταλισμού δεν μπορεί να σημαίνει παρά μόνο ένα πράγμα: την όξυνση της ταξικής επίθεσης από πλευράς κράτους και αφεντικών σε κάθε εργασιακό και κοινωνικό πεδίο. Την απαξίωση των μισθών και συντάξεων, την χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου, την υπερφορολόγηση και την υποβάθμιση των απο καιρό τώρα στοιχειωδών κοινωνικών παροχών, την εντατικοποίηση και επισφαλειοποίηση της δουλειάς, ακολούθησε ένα πρωτόγνωρο κοινωνικό μούδιασμα, μια αδυναμία του εργατικού κινήματος να απαντήσει, να οργανωθεί και να βάλει ένα φρένο σε αυτή την επέλαση.
Το κλίμα ηττοπάθειας που επικρατεί, παρουσιάζει τους μαζικούς αγώνες και αντιστάσεις ως ανώφελους και καταδικασμένους. Εκμεταλλευόμενοι την ρευστή αυτή κατάσταση, οι θιασώτες της εξουσίας -όποιας απόχρωσης και προσανατολισμού-προσπαθούν να ταΐσουν ελπίδες τους καταπιεσμένους με την μεγαλύτερη αυταπάτη των δημοκρατικών θεσμών: Την συμμετοχή στα κοινά μέσω της εκλογικής διαδικασίας. Το εκλογικό πανηγύρι αποτελούσε πάντα ιδανική μέθοδο αποπροσανατολισμού, εκτόνωσης και αφομοίωσης.
Απροσανατολισμού, γιατί μετατοπίζει την λύση των καθημερινών προβλημάτων στις πλάτες επίδοξων σωτήρων, εκτόνωσης κάθε φορά που ξεδιπλώνεται η δυναμική του κινήματος και πολλοί προσπαθούν να την μερήσουν στην κάλπη και αφομοίωσης, μέσω της ψευδαίσθησης οτι όλοι μπορούν να μοιραστούν την πίτα της εξουσίας.
Ιδιαίτερα σε επίπεδο ανάδειξης περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων, τα πράγματα γίνονται πιο σύνθετα. Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, οι γνωστοί και οι γείτονες προσπαθούν να γίνουν διαχειριστές των τοπικών πολιτικών επιλογών της κεντρικής εξουσίας. Είναι γνωστό άλλωστε πως παρά τις περικοπές στους προϋπολογισμούς και τις εξαγγελίες για νοικοκυρέματα, το ρουσφέτι και σε αυτές τις εκλογές θα πάει γόνατο. Για μια κωλοσύμβαση 5μηνούς διάρκειας, ή καμιά πρόσληψη σε μαγαζί υποστηρικτή κάποιου δημάρχου, θα πουληθούν αξιοπρέπειες και συνειδήσεις. Ταυτόχρονα το παιχνίδι των συσχετισμών δυνάμεων όσων διεκδικούν την κυβέρνηση, πατάει πάνω στις ευρωεκλογές διαμορφώνοντας ένα εικονικό διακύβευμα (μιας και την ευρωβουλή ο περισσότερος κόσμος την έχει γραμμένη) και αποσκοπεί στην ουσία στην νομιμοποίηση του προγράμματος μιας φιλελεύθερης ή σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης της εξουσίας. Ένα ιδανικό άλλοθι δηλαδή για τους καπιταλιστές να συνεχίσουν να ισοπεδώνουν την ζωή μας και για τους φασίστες να το παίξουν δημοκράτες.
Η εκλογική διαδικασία υποτίθεται πως είναι το μέσο που εκφράζεται η λαϊκή θέληση. Δεν υπάρχει όμως πιο ουσιαστική συμμετοχή στα κοινά, απο τα κύτταρα που δημιουργεί η κοινωνία για να αντισταθεί στους δυνάστες της. Αν τα συνδικάτα δεν ήταν δεξαμενές ψηφοφόρων, αν συνελεύσεις ζωντάνευαν τους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια τότε ίσως οι εκλογές να μην είχαν τέτοιο κοινωνικό αντίκτυπο. Κι όποιος περιμένει κόμματα, φορείς εξουσίας και γραφειοκρατικούς μηχανισμούς να κάνουν κάτι τέτοιο, είναι βαθιά νυχτωμένος.
ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ
ΑΠΟΧΗ -ΑΚΥΡΟ – ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ.
ΤΡΙΤΗ 13 ΜΑΗ, 18:00 ΝΟΜΑΡΧΙΑ
ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΕΣΕ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
eseioanninon.squat.gr
Κυριακή 4 Μάη – Απεργία στο εμπόριο [η ανακοίνωση του συντονιστικού δράσης]
ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΜΑΓΑΖΙΩΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ!
ΕΜΕΙΣ ΑΠΛΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ;
Κυριακή 4 Μάη – απεργία στα εμπορικά καταστήματα
ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ
απεργιακή συγκέντρωση: 1.30μμ, πεζόδρομος Κοραή
Την Κυριακή 4 Μάη, όπως και μόλις πριν 3 εβδομάδες, την Κυριακή 13 Απρίλη, και τόσες άλλες περασμένες Κυριακές, η αγορά θα είναι πάλι ανοιχτή, σύμφωνα με το νόμο που ψήφισαν το καλοκαίρι του 2013. Όμως, όπως γίνεται συνήθως, στα αφεντικά άνοιξε η όρεξη και ήδη ετοιμάζονται για την λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές. Στο πολυνομοσχέδιο που η κυβέρνηση πρόσφατα ψήφισε προβλέπουν την “πειραματική” λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές σε τρεις περιοχές της χώρας. Καταλαβαίνουμε όλοι βέβαια ότι πολύ γρήγορα η “πειραματική” λειτουργία θα επεκταθεί παντού. Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι το κερασάκι στην τούρτα για τους εργαζόμενους στο εμπόριο (και όχι μόνο).
Πίσω από τις λουσάτες βιτρίνες των καταστημάτων δεν υπάρχουν μόνο εμπορεύματα.
– Υπάρχουν εξοντωμένοι-ες εμποροϋπάλληλοι από τα “απελευθερωμένα” ωράρια και την δουλειά τις Κυριακές. Αλήθεια ποιος-α μπορεί να ξεχάσει τον εφιαλτικό Δεκέμβρη του 13 με τις “λευκές νύχτες” και τις απανωτές Κυριακές;
– Υπάρχουν χιλιάδες που δεν πληρώθηκαν την προσαύξηση του 75% της Κυριακής και δεν πήραν το ρεπό.
– Υπάρχει το τσάκισμα των μισθών με την διάλυση των συλλογικών συμβάσεων και την επιβολή των ατομικών συμβάσεων, την εκ περιτροπής εργασία κλπ.
– Υπάρχουν χιλιάδες εργαζόμενοι-ες που είναι απλήρωτοι για μήνες και κανένας δεν μιλάει για το πώς ζούμε όλοι εμείς.
– Υπάρχει η εντατικοποίηση καθώς έχουν απολυθεί πολλοί συνάδελφοι-σες και το βάρος της δουλειάς πέφτει σε λιγότερους.
– Υπάρχει η τρομοκρατία των αφεντικών και ο φόβος της απόλυσης, ειδικά σήμερα που υπάρχουν 1.500.000 άνεργοι.
– Υπάρχει η παρακολούθηση μέσα στους χώρους δουλειάς, η διάλυση του επικουρικού μας ταμείου (ΤΕΑΥΕΚ), η διάλυση του ΙΚΑ και του ασφαλιστικού συστήματος, η ύπαρξη λυσσασμένων καταναλωτών που δεν σέβονται ούτε την δουλειά μας ούτε πολύ περισσότερο την αξιοπρέπεια μας.
– Υπάρχει…, υπάρχει…
Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΑΘΕΙΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.
ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
Το χειρότερο που υπάρχει όμως είναι ο κατακερματισμός, η έλλειψη ενότητας και αλληλεγγύης μεταξύ μας. Να βλέπουμε ανταγωνιστικά τον διπλανό μας που δουλεύουμε μαζί και όχι αυτούς που καθημερινά μας εκμεταλλεύονται. Ο εργασιακός μεσαίωνας όμως που μας επιβάλλουν θα μας συμπεριλαμβάνει όλους-ες, χωρίς εξαιρέσεις.
Η ζωή μας μέσα σε λίγα χρόνια έχει χειροτερεύσει αφάνταστα. Όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο καθαρό ότι “το βαρέλι δεν έχει πάτο”. Το ερώτημα τίθεται στον καθένα-καθεμία χωριστά και σε όλους μαζί. Μήπως ήρθε η ώρα να πούμε ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Αν δεν το κάνουμε εμείς, ποιος θα το κάνει; Οι σωτήρες μας τελείωσαν και ή θα πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας ή θα μιζεριάζουμε και θα τρώμε ο ένας τον άλλο.
Μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε μαγαζί συζητάμε μεταξύ μας, δημιουργούμε δεσμούς αλληλεγγύης και οργανώνουμε τη συλλογική αντίστασή μας. Μας έχουν τρελάνει με τις ανάγκες της αγοράς, των επιχειρήσεων και τα κέρδη. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε και εμείς για τις δικές μας εργατικές ανάγκες και τις ζωές μας.
Με την απεργιακή κινητοποίησή μας κατά την Κυριακή 13 Απρίλη, τις απεργιακές περιφρουρήσεις και τη διαδήλωση στην Ερμού, το σύνολο των συνεχών παρεμ-βάσεων μας σε χώρους του εμπορίου τόσο στο κέντρο όσο και στις γειτονιές, θεωρούμε ότι ήδη κάναμε ένα σημαντικό βήμα, και …
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!
Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια
επικοινωνία: syntonistiko_drasis@espiv.net
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΔΑΣΚΑΛΟ:ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ.
Σε μια εποχή που τα σχολεία υπολειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού
και υλικοτεχνικής υποδομής, που οι λειτουργικές τους δαπάνες έχουν μειωθεί
στο ελάχιστο, που δεκάδες ειδικότητες στα ΕΠΑΛ καταργήθηκαν οδηγώντας
στην ανεργία εκατοντάδες συναδέλφους, που το εξετασιοκεντρικό “Νέο Λύκειο” οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια χιλιάδες μαθητές (κυρίως των χαμηλότερων εισοδηματικών στρωμάτων) εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας, αρνιέμαι
να συμμετέχω σε μια διαδικασία που δίνει άλλοθι στις πολιτικές του υπουργείου παιδείας.
Αρνιέμαι να χρεωθώ τη σχολική διαρροή, τις ώρες που δεν έχουν αναπληρωθεί, τα υλικά που δεν υπάρχουν.
Δεν είναι δική μου υποχρέωση να εξασφαλίσω χρηματοδότηση για το σχολείο, δε φταίω εγώ για τις παγωμένες αίθουσες, για τα ξεφτισμένα απ’ την υγρασία ταβάνια, για την απαρχαιωμένη υλικοτεχνική υποδομή.
Δεν είναι δουλειά μου να αναπτύξω καλές σχέσεις με τον Δήμο, ούτε
να καλλιεργώ “πρακτικές συνεργασίας” με τοπικούς παράγοντες και φορείς ζητιανεύοντας μια επιχορήγηση.
Δεν είναι δουλειά μου να συμπληρώνω όλη μέρα χαρτιά, δε με προσέλαβαν
για να κάνω δουλειά γραφείου.
Δουλειά μου είναι να μάθω τα παιδιά μου γράμματα. Να τα κάνω ανθρώπους τίμιους, ηθικούς πολίτες, που θα πορεύονται στη ζωή με το κεφάλι ψηλά, χωρίς
να ντρέπονται για τα λόγια και τις πράξεις τους, που θα γνωρίζουν την ιστορία
του τόπου τους, αλλά και τα πνευματικά επιτεύγματα του παγκόσμιου πολιτισμού, και θα είναι περήφανα γι’ αυτά, και συνάμα έτοιμα να τα υπερασπιστούνε.
Δουλειά μου είναι να τους μάθω τον αλληλοσεβασμό, την αλληλεγγύη
και την ανθρωπιά.
Δουλειά μου είναι να τους κάνω ελεύθερους κι ανεξάρτητους ανθρώπους, και τέτοιοι άνθρωποι δε γίνονται από εκπαιδευτικούς με σκυμμένο κεφάλι.
Η χρηματοδότηση των σχολικών μονάδων, η έγκαιρη και σωστή στελέχωσή τους
με προσωπικό, η επαρκής και σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή, η διαρκής επιμόρφωση των εκπαιδευτικών στις νέες μεθόδους διδασκαλίας, η παροχή,
με άλλα λόγια, δωρεάν εκπαίδευσης στους πολίτες είναι, με βάση το Σύνταγμα, υποχρέωση της Πολιτείας και όχι ιδιωτών.
ΟΧΙ, ΔΕ\Ν ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ. Έχω αξιολογηθεί πολλές φορές
στην επαγγελματική μου καριέρα. Για μένα όμως, όπως και για χιλιάδες άλλους συναδέλφους, η αυτοαξιολόγηση αποτελεί την κερκόπορτα που θα οδηγήσει
σε μαζικές απολύσεις εκπαιδευτικών, στη μεταβολή των εργασιακών σχέσεων μέσα στο σχολείο και τελικά στην πολυδιάσπαση του κλάδου – που ήδη ως ένα βαθμό έχει επιτευχθεί (εκπαιδευτικοί πολλών ταχυτήτων: μόνιμοι, αναπληρωτές, ωρομίσθιοι ΕΣΠΑ, ωρομίσθιοι ΕΣΠΑ μειωμένου ωραρίου).
coca cola θεσσαλονικη:214 μερες απεργιας και συνεχιζουν
Η Πρωτοβουλία Αντίστασης Ευόσμου, εκφράζει την συμπαράστασή της στους αγωνιζόμενους ενάντια στις απολύσεις (ΣΧΟΛΙΚΟΥΣ ΦΥΛΑΚΕΣ, ΕΡΤ, ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΕΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ, ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ).
Δηλώνουμε ότι θα είμαστε μαζί και δίπλα τους στον αγώνα για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, θα αντισταθούμε στο γκρέμισμα του δικαιώματος από την κυβέρνηση και τη τρόικα.
Οι απολύσεις, οι διαθεσιμότητες απαιτούν την κοινή δράση αυτών που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα, για να μπορέσουν να οργανώσουν αγώνες που θα διαμορφώσουν τους συσχετισμούς για να αναμετρηθούν με τις δυνάμεις του συστήματος, να δώσουν την ευκαιρία να εκφραστεί έμπρακτα η αλληλεγγύη, να τραβήξουν μπροστά.
Υπάρχει ανάγκη κοινού συντονισμού όλων, χωρίς τα διαχωριστικά των κλάδων και χώρων που διασπούν τους αγώνες.
Σημαντικό βήμα σ΄αυτή τη κατεύθυνση είναι το κιόσκι που στήθηκε στην γωνία Τσιμισκή και Αριστοτέλους και αποτελεί κέντρο αγώνα όλων των παραπάνω κλάδων και το στηρίζουμε με την συμμετοχή μας.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο αγώνας τους είναι αγώνας όλων μας, έχουμε χρέος να τον ενισχύσουμε, να τον στηρίξουμε, να μπορέσει να θέσει πραγματικό πρόβλημα στο προχώρημα της βάρβαρης πολιτικής κυβέρνησης, ΕΕ και ΔΝΤ.
ΝΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΟΝΙΜΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!
ΟΙ ΜΑΖΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ!
ΟΙ ΜΑΖΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ!
ΠΗΓΗ:http://www.ertopen.com/eidiseis/item/18791-sthrizoyme-thn-apergia-sthn-coca-cola-symmetechoyme-sto-mpoikotaz#.U2H_nvl_vfJ
ΠΗΓΗ:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1523889
Η ΕΣΕ στηρίζει την συγκέντρωση των σωματείων βάσης/αφίσα-κάλεσμα για 1η Μάη
Η ΕΣΕ στηρίζει την συγκέντρωση των σωματείων βάσης/αφίσα-κάλεσμα για 1η Μάη
ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΒΑΣΗΣ
1η ΜΑΗ
Συγκέντρωση στο Πεδίον του Άρεως, στο άγαλμα του
Βασ. Κωνσταντίνου, Πρωτομαγιά στις 12:00
ΑΠΟ ΤΟ ΣΙΚΑΓΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΟΛΟ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΝΙΚΑ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ!
Η εργατική τάξη δέχεται εδώ και περισσότερα από τέσσερα χρόνια μια ανεπανάληπτης έντασης επίθεση από το Κεφάλαιο. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής, που ασκείται με πρόσχημα την κρίση, είναι –μόνο στην Ελλάδα- η εξώθηση του 1/3 του πληθυσμού στην ανεργία, το πέταγμα 4 εκατομμυρίων ανθρώπων εκτός κοινωνικής ασφάλισης, η μείωση του μέσου εισοδήματος των εργαζόμενων και των συνταξιούχων στο μισό.
Οι κοινωνικές δημόσιες υπηρεσίες καταργούνται ή οδηγούνται στη διάλυση. Σχολεία και νοσοκομεία κλείνουν, προκαλώντας εκρηκτική αύξηση της παιδικής θνησιμότητας στην Ελλάδα, την ίδια στιγμή που η χώρα αναδεικνύεται σε πρωταθλήτρια Ευρώπης στους θανάτους από γρίπη, μετά το πέρας του πιο ήπιου Χειμώνα των τελευταίων χρόνων.
Από τις 6 Δεκεμβρίου του 2008 μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου του 2012, η Ελλάδα υπήρξε έναμεγάλο εργαστήρι αγώνων, εξεγέρσεων και αντιστάσεων απέναντι σε αυτές τις πολιτικές. Εκατομμύρια άνθρωποι, ντόπιοι και μετανάστες, όχι μόνο κατέβηκαν στον δρόμο, αλλά συγκρούστηκαν και ευθέως με το Κράτος το Κεφάλαιο και τις μονάδες καταστολής που διαθέτουν. Δημιούργησαν νέες δομές στο εσωτερικό των σωματείων και ανέδειξαν τις δυνατότητες ομοσπονδιακού συντονισμού τους, στην κατεύθυνση απεγκλωβισμού τους εργατικού κινήματος από τον κρατικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και τις καταστρεπτικές του συνέπειες.
Είναι όμως βέβαιο ότι ζούμε μια περίοδο υποχώρησης αυτής της τάσης. Με άξονα τις εκλογές του 2012 και από εκεί και πέρα, ένα μεγάλο τμήμα του κοινωνικού κινήματος έχει βυθιστεί στη δίνη τουκοινοβουλευτικού κρετινισμού, περιμένοντας να λυθούν τα προβλήματα δια της ανάθεσης και της διαμεσολάβησης. Δύο αιώνες δράσης τους εργατικού κινήματος όμως, μαρτυρούν ότι αυτό δεν έγινε ποτέ. Από το Σικάγο μέχρι το Βόλο, από τους πρώτους νεκρούς για το 8ωρο και μέχρι σήμερα
, ό,τι κέρδισαν οι εργάτες το κέρδισαν στον δρόμο μόνοι τους και όχι στις κάλπες και τα κοινοβούλια.
, ό,τι κέρδισαν οι εργάτες το κέρδισαν στον δρόμο μόνοι τους και όχι στις κάλπες και τα κοινοβούλια.Μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια της εργατικής υποχώρησης, οι εργάτες και οι εργάτριες χάσαμε πολλαπλάσια από όσα χάσαμε την πρώτη και (θεωρητικά) πιο σκληρή περίοδο της κρίσης. Είναι αναγκαίο να περάσουμε σε διαδικασία ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς, χωρίς κοινοβουλευτικές αυταπάτες και χωρίς ψευδαισθήσεις ότι με τον καπιταλισμό σε κρίση μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε ανακωχή ή εκεχειρία.
Είναι αναγκαίο να συντονίσουμε τη δράση μας μέσα από σωματεία, σχήματα, εργατικές παρεμβάσεις, απεργιακές επιτροπές και τοπικά σχήματα που συναντιούνται με τον κόσμο της ανεργίας, της επισφάλειας και της εργασιακής περιπλάνησης, προκειμένου να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για τη δημιουργίας μιας νέας Συνομοσπονδίας της Εργασίας σε ταξική, επαναστατική και αντικαπιταλιστική παρέμβαση. Να προετοιμάσουμε τη Γενική Αντικαπιταλιστική Απεργία Διαρκείας, το πραγματικό όπλο των εργαζομένων απέναντι στα αφεντικά, να τσακίσουμε τον φασισμό στις εργατικές συνοικίες και να μην επιτρέψουμε κανέναν διαχωρισμό των εργατών, φυλετικό, εθνικό, σεξιστικό ή άλλο.
Εμπνεόμενοι από το πνεύμα της εξέγερσης του Σικάγου για το 8ωρο, πεπεισμένοι ότι η απελευθέρωση της εργατικής τάξης θα είναι έργο της ίδιας ή δεν θα υπάρξει καθόλου, απαλλαγμένοι από κάθε αυταπάτη για τις δυνατότητες κοινοβουλευτικής αλλαγής μέσα στο σύστημα, να ξαναβγούμε στον κόσμο για να τον κατακτήσουμε όλον.
Το ερώτημα έχει πλέον τεθεί καθαρά προς όλους: Ή θα οργανωθούμε σε επαναστατική και συνδικαλιστική κατεύθυνση ή θα αφήσουμε τον καπιταλισμό να στείλει τις ζωές μας στα χαμένα.
Ας το απαντήσουμε στον δρόμο, εκεί μόνο που η τάξη μας μπορεί και νικά!
– ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΙΚΑΓΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ, ΞΑΝΑΔΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ
– ΝΑ ΞΕΜΠΕΡΕΥΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, ΣΥΓΚΡΟΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΝΕΑ ΤΑΞΙΚΑ, ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
– ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΣΕ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
– ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΒΟΛΟΣ, 10.30 Πλ. Ελευθερίας
http://rocinante-volou.blogspot.gr/
