ΜΗΝΥΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΥΒΧΑ: Αλληλεγγύη στην απεργία των ταχυδρομικών υπάλληλων στα βορειοδυτικά προάστια του Παρισιού[το μήνυμα συμπαράστασης στα ελληνικά και στα γαλλικά]

solidarityΟι ταχυδρομικοί υπάλληλοι στα βορειοδυτικά προάστια του Παρισιού απεργούν εδώ και 4 μήνες. Η απεργία ξεκίνησε από ένα συγκεκριμένο κατάστημα, όπου κάποιοι συνάδελφοι απολύθηκαν. Η άρνηση της διοίκησης ακόμα και να συζητήσει με τους εργαζόμενους για το ζήτημα, πυροδότησε μια απεργία που γρήγορα εξαπλώθηκε και στα γύρω ταχυδρομικά καταστήματα των βορειοδυτικών προαστίων.
Η διοίκηση υποτίμησε την αγωνιστική αποφασιστικότητα και τη δύναμη της ταξικής αλληλεγγύης και δεν περίμενε ότι η απεργία θα πάρει τέτοιες διαστάσεις και τέτοια διάρκεια.
Παρά την εργοδοτική τρομοκρατία που απειλεί συνδικαλιστές με απόλυση, παρά το ότι κάλεσε ειδικό σώμα της αστυνομίας να επέμβει ενάντια στη «συνδικαλιστική βία» και παρά την άρνηση της Ομοσπονδίας των Ταχυδρομικών να καλύψει την απεργία, οι απεργοί ταχυδρομικοί συνεχίζουν.
Στη Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων και ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, όπου δρα το σωματείο μας, αντιμετωπίζουμε παρόμοιες, αν όχι χειρότερες συνθήκες.
Οι μειώσεις των μισθών και οι απολύσεις θερίζουν, ενώ η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ αρνείται να οργανώσει την αντίσταση.
Οι μαζικές απολύσεις στον κλάδο μας στοχεύουν πολλές φορές τα μαχητικά μέλη του σωματείου μας, ώστε να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των συναδέλφων.
Για μας, η κάθε απόλυση είναι και μια μάχη, η κάθε απεργία μια δοκιμασία. Σε αυτόν το λυσσαλέο πόλεμο του ντόπιου και του ξένου κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους, όπλο αποτελεί η ενότητα των εργατών. Οι εμπειρίες μας, τόσο στους αγώνες μας, όσο και στους αγώνες άλλων κλάδων όπου έχουμε συμβάλει, όπως στην ηρωική 9μηνη απεργία των χαλυβουργών, δείχνουν ξεκάθαρα πόσο σημαντικό είναι το ενιαίο μέτωπο των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Δηλώνουμε ότι είμαστε στο πλευρό σας με όλα τα μέσα. Ο αγώνας των ταχυδρομικών είναι αγώνας όλων των εργαζομένων, στο κλάδο σας, στη χώρα σας, αλλά και διεθνώς.
– Η αλληλεγγύη είναι μια προλεταριακή αρετή !
– Νίκη στην Απεργία των ταχυδρομικών στα βορειοδυτικά προάστια του Παρισιού.
– Να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες ενάντια στους συνδικαλιστές συναδέλφους.
 
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com
*  *  *
Communiqué de soutien
 
Solidarité avec la grève des employés de la Poste de la banlieue nord-ouest de Paris.
Les postiers de la banlieue parisienne sont en grève depuis 4 mois. La grève a commencé dans un établissement, où quelques collègues ont été licenciés. Le refus de la direction de simplement discuter de la question avec les travailleurs, a déclenché une grève qui s’est rapidement étendue aux établissements postaux voisins de la banlieue nord-ouest.
La direction a sous-estimé la combattivité, la détermination et la force de la solidarité de classe et ne s’attendait pas à ce que la grève prenne une telle ampleur et dure aussi longtemps.
Malgré l’intimidation patronale qui menace des syndicalistes de licenciements, malgré le fait qu’elle ait fait appel à un corps spécial de la police pour intervenir contre la « violence syndicale » et malgré le refus de la fédération des postiers de soutenir la grève, les facteurs en grève tiennent bon.
Dans la Grèce de la crise et des mémorandums et en particulier dans le secteur privé, où intervient notre syndicat, nous avons affaire à des conditions similaires, sinon pires.
Les baisses de salaires et les licenciements pleuvent, tandis que la bureaucratie syndicale de la GSEE refuse d’organiser la résistance.
Es licenciement massifs dans notre secteur ciblent très souvent les membres combattifs de notre syndicat, afin de saper le moral et la combattivité des collègues.
Pour nous, chaque licenciement est aussi une lutte, chaque grève une épreuve. Dans cette guerre acharnée du capital local et étranger contre les travailleurs, l’unité des travailleurs est une arme. Nos expériences, tant à travers nos propres luttes, qu’à travers les luttes d’autres secteurs que nous avons soutenus, comme la grève héroïque de 9 mois de Halivourgia, montrent clairement à quel point le front unique des travailleurs contre l’arbitraire patronal est important.
Nous déclarons être à vos côtés par tous nos moyens. La lutte des postiers est la lutte de tous les travailleurs, dans votre branche, dans votre pays, mais aussi au niveau international.
– La solidarité est une vertu prolétarienne !
– Victoire pour la grève des postiers de la banlieue parisienne !
– Retrait de toutes les accusations contre les collègues syndicalistes.
 
ASSOCIATION SYNDICALE DES TRAVAILLEURS DES LIBRAIRIES, PAPETERIES ET MAISONS D’ÉDITION du secteur de l’ATTIQUE (Athènes, Grèce) | sylyp_vivliou@yahoo.gr –  bookworker.wordpress.com
 

Εκδήλωση – Συζήτηση -Το επαναστατικό κίνημα στην Τουρκία

Εκδήλωση – Συζήτηση:

Το επαναστατικό κίνημα στην Τουρκία

 

 

-Ενημέρωση για τα τελευταία γεγονότα στην Τουρκία (Η εξέγερση στο Gezi park, Η δολοφονία του Berkin Elvan, Η εκατόμβηστο ορυχείο Soma, Οι κινητοποιήσεις, οι κρατικές δολοφονίες διαδηλωτών και οι ένοπλες δράσεις που ακολούθησαν)

-Οι διώξεις στην Ελλάδα των αγωνιστών από την Τουρκία.

-Ενημέρωση συντρόφων για την συμμετοχή του Κ*ΒΟΞ στην διεθνής συνάντηση “Eyup Bas” στην Ισταμπουλ στα μέσα Απρίλη.

Θα ακολουθήσει συζήτηση για κοινές δράσεις αλληλεγγύης

 

Λαϊκό Μέτωπο (Halk Cephesi) – Κ*ΒΟΞ

 

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014 7μμ στο Κ*ΒΟΞ

Βραζιλία : Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου 2014 Γρασίδι, Bussines και αίμα

Βραζιλία. Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου 2014 Γρασίδι, Bussines και αίμα

“Θέλουμε φαγητό και όχι ποδόσφαιρο” (σύνθημα σε τοίχο) 

 

Από τις αρχές του Ιούνη, στη χώρα της Σάμπα, του καρναβαλιού, του ποδοσφαίρου αλλά κυρίως της φτώχειας, έχει ξεσπάσει μια μεγαλειώδης εξέγερση από χιλιάδες Βραζιλιάνους, εναντίον του Μουντιάλ που φέτος το καλοκαίρι θα διοργανωθεί εκεί. Με κύρια συνθήματα “θέλουμε, φαγητό, στέγη, εκπαίδευση και υγεία αντί για γήπεδα και μπάλα”, οι αγωνιζόμενοι πληβείοι των φαβέλας, οι ανέστιοι και οι ιθαγενείς που ξεριζώνονται από τη γη τους – προκειμένου να χτιστούν φαραωνικά γήπεδα ποδοσφαίρου – έχουν εξεγερθεί και με καθημερινές σχεδόν συγκρούσεις με τη πιο διεφθαρμένη αστυνομία του πλανήτη, μάχονται για την αξιοπρέπειά τους και το δικαίωμα στη ζωή ενάντια στη συνεχιζόμενη εξαθλίωση τους.

Στις κεντρικές πόλεις της αχανούς χώρας, εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλώνουν και επιτίθενται σε καπιταλιστικά κτήρια, τράπεζες και τις αστυνομικές ορδές. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο διαδηλωτές έβγήκαν στους δρόμους των 16 μεγαλύτερων πόλεων της χώρας. Μόνο στο Ρίο ντε Τζανέιρο, οι διαδηλωτές ξεπέρασαν τις 300.000. Στο Ρίο, στην Μπραζίλια και στο Σάο Πάολο οι διαδηλωτές πολιόρκησαν τα τοπικά κοινοβούλια ανεβαίνοντας στις ταράτσες και προσπάθησαν να εισβάλλουν από τα παράθυρα. Πυρπόλησαν τράπεζες και αναποδογύρισαν αυτοκίνητα. Η απάντηση από το κράτος η γνωστή συνταγή: χημικά και πλαστικές σφαίρες από τις ειδικές δυνάμεις της στρατιωτικής αστυνομίας. Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν αρχικά για την αύξηση των εισιτηρίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς και τις υπέρογκες δημόσιες δαπάνες για την οργάνωση του Μουντιάλ 2014. Ειδικές δυνάμεις της στρατιωτικής αστυνομίας διέλυσαν το πλήθος κάνοντας χρήση δακρυγόνων και σφαιρών από καουτσούκ και προχώρησαν σε μεγάλο αριθμό συλλήψεων. Οι διαδηλώσεις είναι οι μεγαλύτερες που έχει γνωρίσει η χώρα μετά το 1992, όταν ξέσπασε κύμα λαϊκής οργής κατά της διαφθοράς της κυβέρνησης του τότε προέδρου Φερνάντο Κολόρ ντε Μέλο, ο οποίος παραιτήθηκε κατά τη διάρκεια της πολιτικής του δίκης στη Γερουσία. Οι διαδηλωτές οργανώθηκαν μέσω των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, στην πλειονότητα νέοι, κατέβηκαν στους δρόμους. Πρόκειται για νέους κυρίως που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη του στα πολιτικά κόμματα. Φυσικά πρωταρχικό ρόλο στις συγκρούσεις παίζει το Αναρχικό μαύρο μπλόκ.

Βραζιλιάνοι: «Μην έρθετε για το Μουντιάλ»

Οι πολιτικοί με τις παχυλές αμοιβές, που δίνουν δουλειές και τζάμπα ταξίδια στους συγγενείς τους, βρέθηκαν από την αρχή στο στόχαστρο. Η κοινωνική ανισότητα και το τεράστιο κόστος της διοργάνωσης του Μουντιάλ και των Ολυμπιακών Αγώνων είναι ανάμεσα στα βασικά ζητήματα που θέτουν οι διαδηλωτές, μαζί με τη διαφθορά, το έγκλημα και την αστυνομική βία. Στο επίκεντρο των διαδηλώσεων τοποθετήθηκε και ο πρόσφατος αγώνας της Εθνικής Βραζιλίας με αυτή του Μεξικό. Το γήπεδο μετατράπηκε σε μια οργισμένη “κραυγή” αφού για τα περίπου 12 δισ. δολάρια που εκτιμάται ότι θα διατεθούν μόνο για το Μουντιάλ του 2014, όταν την ίδια στιγμή υπάρχουν μεγάλες «τρύπες» στις κοινωνικές δαπάνες, η κοινωνική ανισότητα εντείνεται και σχεδόν 50 εκατ. Βραζιλιάνοι ζουν κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας.

Αναμφίβολα το ποδόσφαιρο έχει χαρίσει πολλές όμορφες στιγμές στους Βραζιλιάνους, δίνοντάς τους την ευκαιρία να πανηγυρίσουν τις επιτυχίες των ομάδων τους και πάνω από όλα της εθνικής τους. Αυτή τη φορά, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά, καθώς κατεβαίνουν στους δρόμους και τα στάδια για να διαμαρτυρηθούν και να συγκρουστούν. Κι αυτό είναι κάτι που δεν αρέσει σε πολλούς, ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται και ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (FIFA), Γιόζεφ Μπλάτερ, ο οποίος βλέπει να απειλείται μια επιχείρηση με τζίρο εκατοντάδων εκατομμυρίων, που υπόσχεται πολλά κέρδη. «Η Βραζιλία μας ζήτησε αυτό το Μουντιάλ. Δεν την υποχρεώσαμε να το αναλάβει. Ηξεραν ότι, προκειμένου να το διοργανώσουν, θα έπρεπε να κατασκευαστούν στάδια», δήλωσε ο Μπλάτερ, ζητώντας ουσιαστικά τον τερματισμό των διαδηλώσεων με κάθε μέσο. Ο Αυτοκράτορας του επαγγελματικού παγκόσμιου ποδοσφαίρου μπορεί να βλέπει τα υπέρογκα κέρδη να απειλούνται από την εξέγερση του Βραζιλιάνικου λαού, το ποδόσφαιρο όμως δεν μπορεί να αποσιωπήσει την τεράστια ανάπτυξη του κεφαλαίου στα χέρια λίγων, τις αυξήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης και στις τιμές των ΜΜΜ και γενικότερα τη φτώχεια που απλώνεται στις φτωχογειτονιές της Βραζιλίας.

Εκτός από τον Μπλάτερ, ένας ακόμη δούλος του χρήματος και κάποτε ποδοσφαιρικό ίνδαλμα, ο αποκαλούμενος σήμερα “κύριος master card” Πελέ, κάλεσε τους χιλιάδες διαδηλωτές να φύγουν από τους δρόμους και να αφοσιωθούν στο ποδόσφαιρο. Σε μια σύντομη τηλεοπτική του εμφάνιση στο δίκτυο O Globo TV, ο Πελέ δήλωσε: «Ας ξεχάσουμε όλη αυτή την αναταραχή που συμβαίνει στη Βραζιλία, όλες αυτές τις διαδηλώσεις και ας θυμηθούμε ότι η εθνική μας ομάδα είναι η χώρα μας και το αίμα μας». Αυτές οι δηλώσεις εξόργισαν τους Βραζιλιάνους με αποτέλεσμα να τον χλευάσουν χωρίς… έλεος στα social media. Αντίθετα ένας άλλος μεγάλος Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής (που έχει περάσει και από τα ελληνικά γήπεδα) ο Ριβάλντο τάχθηκε στο πλευρό των Βραζιλιάνων διαδηλωτών και ενάντια στη σπατάλη του Παγκοσμίου Κυπέλλου: «Είναι απαράδεκτο να υπάρχουν ελλείψεις σε νοσοκομεία και σχολεία και να ξοδεύονται τόσα εκατομμύρια για να φιλοξενήσουμε το Μουντιάλ. Εχει δίκιο ο κόσμος που διαμαρτύρεται για την κοινωνική αδικία», τόνισε ο 41χρονος Βραζιλιάνος που όπως θύμισε, έχει ακόμα έναν λόγο να θυμώνει: «Ακόμα υποφέρω όταν σκέφτομαι πως ο πατέρας μου πέθανε, επειδή δεν υπήρξε έγκαιρη διακομιδή στο νοσοκομείο, επειδή δεν υπήρχαν ασθενοφόρα. Ας δίναν αυτά τα χρήματα για το λαό!»

Το Μουντιάλ εξαθλιώνει από όπου περνά

Έχουν περάσει μόνο τέσσερα χρόνια από το προηγούμενο μουντιάλ που διοργανώθηκε στη Νότια Αφρική, ένα μουντιάλ που βάφτηκε στο αίμα από τους εκατοντάδες θανάτους εργατών που έχτιζαν τα ποδοσφαιρικά στάδια, τις δολοφονίες απεργών από την Νοτιοαφρικανική αστυνομία στις διαδηλώσεις στις οποίες απαιτούσαν τα δεδουλευμένα τους και η εξαθλίωση συνεχίζει να υπάρχει σε κάθε χώρα που αναλαμβάνει τη μεγαλύτερη εμπορικά αθλητική διοργάνωση του πλανήτη.

Το 2022 το Εμιράτο του Κατάρ έχει αναλάβει το επόμενο μουντιάλ (πληρώνοντας και λαδώνοντας αδρά στελέχη της FIFA) και ήδη οι επιπτώσεις στους φτωχοδιάβολους έχουν αρχίσει να υφίστανται. Στις 4/10/13 διαδήλωση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε έξω από τα γραφεία όπου διενεργείται το συμβούλιο της FIFA στη Ζυρίχη, με τους διαδηλωτές να διαμαρτύρονται για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας των μεταναστών στο Κατάρ ενόψει του Μουντιάλ του 2022. Οι διαδηλωτές κρατούσαν κάρτες που ανέφεραν: «Όχι στο Παγκόσμιο Κύπελλο χωρίς εργασιακά δικαιώματα» μαζί με ένα πανό που είχε το ίδιο μήνυμα. Έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές μέσα από τις σελίδες της Άπατρις σχετικά με την εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου, τα τεράστια κέρδη που αυτό αποφέρει στους επιχειρηματίες που επενδύουν σε αυτό, καθώς και τη πλήρη χειραγώγηση του πλήθους μέσα από συνδέσμους-στρατούς προβατοποιημένων οπαδών. Το μήνυμα που μεταδίδουν οι χιλιάδες των εξεγερμένων Βραζιλιάνων είναι στο ίδιο πλαίσιο: “ Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, εξαθλιώνει, χειραγωγεί και κυρίως σκοτώνει”. Δεν ξεχνάμε ότι σε αυτό το πανηγύρι των πολυεθνικών θα λάβει μέρος και η Εθνική Ελλάδας, της υπερχρεωμένης χώρας, της οποίας οι πολιτικές των τελευταίων κυβερνήσεων μπορεί να έχουν “Βραζιλιανοποιήσει” το λαό της, αλλά λεφτά για υπερατλαντικά ταξίδια και χλιδάτες διακοπές (με σαμπάνια, χαβιάρι, κόκα και μοντέλες) των κρατικοδίκαιων κηφήνων της συνεχίζουν να βρίσκονται και να υπάρχουν

Η βιτρίνα του θεάματος με το καρναβάλι της ανάπτυξης και την λατρεία του ποδοσφαίρου θα σπάσει από τους φτωχοδιάβολους που δεν έχουν ούτε τα βασικά για την επιβίωση τους στις αμέτρητες φτωχοσυνοικίες της χώρας.

Η αρχή έγινε. Ο πραγματικός αγώνας διεξάγεται στους δρόμους ενάντια σε θέαμα, κράτος και αστυνόμους.

Ένας navajo 3 Antifa

*Δημοσιεύτηκε στο φύλλο 24 (χειμώνας 2014) της εφημερίδας δρόμου Άπατρις

ΣΥΒΧΑ: Ψήφισμα συμπαράστασης στις απολυμένες συναδέλφισσες της εταιρίας Online Sales

Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στις συναδέλφισσες Ε.Δ. και Η.Κ. που απολύθηκαν παράνομα και εκδικητικά από την εταιρία Online Sales και στηρίζουμε τον αγώνα των ίδιων και της «Συνέλευσης εργαζομένων και ανέργων τηλεφωνητ(ρι)ών – Proledialers» για την επαναπρόσληψή τους.
Τους δύο μήνες που η Ε.Δ. εργαζόταν στην εν λόγω εταιρεία ζητούσε συνεχώς τη σύμβασή της, αλλά κι ένα συμπληρωματικό έγγραφο (μέσα στους όρους του οποίου ήταν και η απαίτηση οποιοσδήποτε εργαζόμενος, από τη στιγμή που θα αποχωρούσε από την εταιρεία και για ένα χρόνο μετά, να μην εργαστεί σε άλλο «ανταγωνιστικό» τηλεφωνικό κέντρο!). Έπειτα από την πάροδο δύο μηνών η εταιρεία τελικά «φιλοτιμήθηκε» να δώσει αντίγραφο της σύμβασης, αλλά απέφυγε να δώσει το συμπληρωματικό αυτό έγγραφο ανακοινώνοντας ότι θα το δώσει κάποια άλλη στιγμή. Στην απλή ερώτηση της συναδέλφισσας αν θα το πάρει σίγουρα στα χέρια της, το αφεντικό την απέλυσε με την αιτιολογία ότι τόλμησε να τον αμφισβητήσει!
Η Η.Κ. απολύθηκε επειδή αρνήθηκε να συνεχίσει να δουλεύει απλήρωτη και πέραν του ωραρίου της, μέχρι να πιάσει το «στόχο πώλησης» της εταιρείας.
Τέτοια κρούσματα οξυμένης έντασης εργοδοτικής ασυδοσίας και τρομοκρατίας (εκδικητικές απολύσεις, απλήρωτες υπερωρίες, ψυχολογική πίεση,…) όπως και οι μισθοί πείνας βέβαια, είναι πολύ απλά η πραγματικότητα σε πάρα πολλά τηλεφωνικά κέντρα αλλά και σε πάρα πολλούς εργασιακούς χώρους και κλάδους, όπως και στον δικό μας σε ένα μεγάλο βαθμό. Οι εργοδότες, εκμεταλλευόμενοι τον εκβιασμό της ανεργίας και την ολοένα και πιο ευνοϊκή γι’ αυτούς εργατική νομοθεσία, αλλά και υπερβαίνοντας δίχως κανέναν ουσιαστικό περιορισμό ακόμα κι αυτήν, μετατρέπουν τους χώρους εργασίας σε σύγχρονα κάτεργα.
Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα, ο μόνος δρόμος για εμάς τους εργαζόμενους είναι η συναδελφική αλληλεγγύη, η από τα κάτω οργάνωσή μας και η συλλογική αντίσταση σε κάθε χώρο δουλειάς. Η σύνδεση όλων των αντιστάσεων μας και σε διακλαδικό επίπεδο. Η συνειδητοποίηση ότι όλοι εμείς έχουμε τη δύναμη στα χέρια μας να βάλουμε φρένο στην επίθεσή τους και να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπειά μας και τα εργατικά μας συμφέροντα και δικαιώματα.
Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας:
Τετάρτη 4/6, 1μμ στο τηλεφωνικό κέντρο της Online Sales (σταθμός μετρό Κεραμεικός)
Δευτέρα 16/6, 10πμ στην Επιθεώρηση Εργασίας, Αγησιλάου 10

ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΩΝ ΜΑΣ
 
ΚΑΤΩ Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΣΥΔΟΣΙΑ
 
ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΣΥΒΧΑ-1Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής

Ένα σύστημα που ταΐζει τις εταιρείες κι όχι τους ανθρώπους

Hungry for Land

Γιατί ο κόσμος είναι όλο και πιο πεινασμένος; Επειδή οι μικροί αγρότες χάνουν την πρόσβαση στις γεωργικές εκτάσεις. Σύμφωνα με την GRAIN, διεθνή μη κερδοσκοπική οργάνωση για την υποστήριξη των μικρών αγροτών, οι μικροί γεωργοί συνήθιζαν να παράγουν το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων, ωστόσο, πλέον κατέχουν μόλις το 25% της γεωργικής γης. Τα εταιρικά και εμπορικά καλλιεργήσιμα εδάφη, οι μεγάλες επιχειρήσεις βιοκαυσίμων και οι κερδοσκόποι εκτοπίζουν τους μικρούς γεωργούς από τη γη τους.

 
«Οι μικροί γεωργοί χάνουν της γη τους με αυξανόμενους ρυθμούς. Πρόκειται για μια αγροτική αντι-μεταρρύθμιση» εξηγεί ο Henk Hobbelink, συντονιστής της GRAIN. «Η συντριπτική πλειοψηφία των οικογενειών που ασχολούνται με την αγροτική παραγωγή κατέχουν σήμερα λιγότερα από δυο εκτάρια γης για τις καλλιέργειες τους και το μερίδιο αυτό συρρικνώνεται συνεχώς» τονίζει μιλώντας στο IPS. «Αν δεν γίνει κάτι δραστικό για να αντιστραφεί αυτή η τάση, ο κόσμος θα χάσει κάθε ικανότητα να θρέφει τον εαυτό του».

Η έκθεση της GRAIN «Hungry for Land» («Πεινασμένοι για Γη») περιλαμβάνει νέα στοιχεία που δείχνουν ότι οι μικρές καλλιέργειες καταλαμβάνουν λιγότερο από το 25% της καλλιεργήσιμης γης παγκοσμίως και μόλις το 17% αν εξαιρεθούν οι αντίστοιχες εκτάσεις σε Ινδία και Κίνα. Παρ’ όλα αυτά οι μικροκαλλιεργητές εξακολουθούν να παρέχουν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής τροφίμων καθώς είναι πολύ πιο παραγωγικοί από τους μεγάλους εταιρικούς συνεταιρισμούς.

Σύμφωνα με τις καταγραφές της έκθεσης αν όλοι οι εκμεταλλευτές γης στην Κεντρική Αμερική έφταναν σε παραγωγικότητα τους μικροκαλλιεργητές η περιοχή θα παρήγαγε τρεις φορές περισσότερο φαγητό.

«Κάθε μέρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με απέλαση από τη γη μας. Είναι κάτι που γίνεται συστηματικά» δηλώνει η Μαρίνα Ντος Σάντος, μέλος του Εθνικού Συντονισμού του Κινήματος των Ακτημόνων της Βραζιλίας. «Θέλουμε γη για να ζούμε και να παράγουμε. Αυτό είναι το δικαίωμά μας και το διεκδικούμε ενάντια στην αρπαγή της γης από τις μεγάλες εταιρείες που το μόνο που επιδιώκουν είναι η κερδοσκοπία».

Το 2014 είναι το Παγκόσμιο Έτος της Αγροτικής Οικογένειας και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών για τη Διατροφή και τη Γεωργία (FAO) καθώς και πολλοί ειδικοί αναγνώρισαν τη σημασία των μικρών γεωργικών επιχειρήσεων για τη σίτιση του κόσμου. Ωστόσο, υπερεκτιμούν την έκταση που καλλιεργείται από μικροκαλλιεργητές.

«Δεν μπορούσα να πιστέψω στα αυτιά μου όταν ο FAO ανακοίνωσε ότι οι μικροκαλλιεργητές διαχειρίζονται το 70% του συνόλου των γεωργικών εκτάσεων. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την εμπειρία της GRAIN, δήλωσε ο Hobbelink.

Οι ερευνητές της οργάνωσης έψαξαν μέσα σε βουνά δεδομένων σε όλες της χώρες καθώς και τις ίδιες τις στατιστικές του FAO αναζητώντας τους ιδιοκτήτες των γεωργικών εκτάσεων. Σε αρκετές χώρες είναι δύσκολο να προσδιορίσει κανείς το ιδιοκτησιακό καθεστώς των αγροτικών εκτάσεων ενώ υπάρχουν και διαφορετικοί ορισμού για το πως προσδιορίζεται μια μικρή φάρμα ή ένα οικογενειακό αγρόκτημα. Μερικά γιγαντιαία εταιρικά αγροκτήματα θεωρούνται οικογενειακές επιχειρήσεις.

«Η έκθεσή μας περιγράφει πώς κάναμε την ανάλυσή μας. Ελέγξαμε τα ευρήματά μας από διαφορετικές πηγές και τα δικά μας αποτελέσματα είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα από τον αριθμό που δίνει ο FAO, τονίζει Hobbelink.

«Πρόκειται για μια σημαντική έκθεση και καταλήγει σε αντίστοιχα συμπεράσματα με τη δική μας έρευνα» τονίζει ο Frederic Mousseau, διευθυντής της Oakland Institute, ένα think tank με έδρα τις ΗΠΑ που ασχολείται με θέματα γης διεθνώς. «Οι μικροί καλλιεργητές μπορούν να τροφοδοτήσουν τα μελλοντικά εννέα δισεκατομμύρια ανθρώπων στον πλανήτη εάν έχουν τη γη» σημειώνει ο Mousseau στο IPS.

«Το σημερινό παγκόσμιο σύστημα τροφίμων έχει συσταθεί για να παρέχει καύσιμα και τρόφιμα για τις δυτικές αγορές. Όχι για να ταΐζει τους ανθρώπους» σημειώνει.

Η Ζιμπάμπουε είχε επικριθεί σκληρά από τη διεθνή κοινότητα για την ανακατανομή της γης στους μικροκαλλιεργητές το 2000. Τώρα παράγει πάνω από το 90% των τροφίμων που χρειάζεται η χώρα σε σύγκριση με το 60% – 70% που παρήγαγε πριν από το 2000. «Οι περισσότερες γυναίκες κατέχουν πλέον τη γη τους κάτι που είναι κλειδί για την επισιτιστική κυριαρχία» τονίζει η Elizabeth Mpofu, γενική συντονίστρια της οργάνωσης La Via Campesina.

«Από τη στιγμή που ξέσπασε η επισιτιστική κρίση του 2008 – 2009 από τη Wall Street έως τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα υπήρξε μια βιασύνη να αγοραστούν χωράφια σε όλο τον κόσμο» εξηγεί ο Mousseau. Υπολογίζεται ότι περίπου 250 εκ. εκτάρια στις αναπτυσσόμενες χώρας κατέληξαν στα χέρια εταιρειών μεταξύ του 2000 και του 2011. Το ίδιο συνέβη στις ΗΠΑ.

Σε πολλές περιοχές του κόσμου η τιμή της γης ανέβηκε κατακόρυφα ωθώντας πολλούς αγρότες να την εγκαταλείψουν. «Στις ΗΠΑ το μεγαλύτερο ποσοστό εκτάσεων ανήκει σε εταιρικά συγκροτήματα που προσλαμβάνουν εργάτες και όχι αγρότες» σημειώνει ο Mousseau.

Οι επενδυτές βλέπουν τη γη ως μια ασφαλή επένδυση ειδικά στις ΗΠΑ που δίνονται μεγάλες επιδοτήσεις στις καλλιέργειες. Ως αποτέλεσμα ένα κεφάλαιο περίπου 10 δισ. δολαρίων είναι έτοιμο να επενδυθεί στην αγορά γης, σύμφωνα με την έκθεση του Oakland Institute «Down on the Farm» («Κάτω στα χωράφια»). Επιπλέον τονίζεται ότι κατά τα επόμενα 20 χρόνια, περίπου 400 εκ. στρέμματα ή περίπου το ήμισυ του συνόλου των γεωργικών εκτάσεων των ΗΠΑ, θα αλλάξουν χέρια όταν η σημερινή γενιά θα αρχίσει να συνταξιοδοτείται. «Οι επενδυτές περιμένουν ανυπόμονα να αγοράσουν» καταλήγει η έκθεση.

Σύμφωνα με τον Mousseau αυτά θα είναι άσχημα νέα για την παραγωγή τροφίμων, τη γεωργία, το περιβάλλον και την οικονομία. «Οι ΗΠΑ αλλά και πολλές άλλες χώρες κάνουν προπαγάνδα ότι η εμπορική, μεγάλης κλίμακας γεωργία θα ταΐσει τον κόσμο, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα συμβάλει στην ανάπτυξη της οικονομίας. Αντ’ αυτού οι κυβερνήσεις θα έπρεπε να ευνοούν τους μικρούς αγρότες κι όχι τις εταιρείες».

«Τα στοιχεία πολλών μελετών δείχνουν ότι οι μικροί γεωργοί παράγουν περισσότερα τρόφιμα με πιο οικολογικό τρόπο που δεν βλάπτει το έδαφος και το νερό και με πολύ χαμηλότερες εκπομπές CO2» σημειώνει ο Hobbelink. «Οι μικροί γεωργοί δίνουν σε κάθε εκτάριο της πολύτιμης γης τους όλη την προσοχή και τη φροντίδα τους».

Πηγή: tvxs.gr

Τουρκία: Φυλάκιση έως 98 χρόνια για ένα κόκκινο φουλάρι που «υποδήλωνει σοσιαλισμό»

Ποινή φυλάκισης έως και 98 ετών αντιμετωπίζει «η κοπέλα με το κόκκινο φουλάρι» στην Τουρκία, κατά κόσμον Αϊσέ Ντενίζ Καρατζαγίλ, μεταξύ άλλων λόγω του χρώματος του φουλαριού.

Η 20χρονη νεαρή είχε συλληφθεί τον Σεπτέμβριο σε στάση λεωφορείου στο κέντρο της Αττάλειας, ενώ περίμενε την αδελφή της για να επιστρέψουν στο σπίτι τους. Παρέμεινε υπό κράτηση τέσσερις μήνες, με τους εισαγγελείς να την κατηγορούν για σχέσεις με «παράνομες τρομοκρατικές οργανώσεις μαρξιστικού – λενινιστικού προσανατολισμού» εξαιτίας του κόκκινου φουλαριού που «υποδήλωνε τη σχέση της με τον σοσιαλισμό».

Το κατηγορητήριό της περιλαμβάνει συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, παραβίαση του νόμου περί συνάθροισης και αντίσταση κατά της αρχής.

Μαζί με τη νεαρή κοπέλα, κατηγορίες αντιμετωπίζουν τέσσερις διαδηλωτές, με την ποινή φυλάκισης που έχουν ζητήσει οι εισαγγελείς να κυμαίνεται από 11 έως 95 χρόνια κατά περίπτωση.

Πηγή: Mavrilista