Ο πολιτισμός των σκάνερ βρωμάει απολύσεις [3η ανακοίνωση ΣΥΒΧΑ για τον αγώνα ενάντια στα “μηχανάκια” στα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ]

Πριν λίγες ημέρες είχαμε δημοσιεύσει μια απάντηση σχετικά με τις επιστολές υποστήριξης εργαζομένων σε εργοδότες (βλ. σχετικά: Μια ταξική απάντηση στους φυγόπονους της ταξικής πάλης : οι περιπτώσεις του Βοτανοπωλείου και του Ιανού).

Σήμερα ο ΣΥΒΧΑ επανέρχεται στο θέμα, και ορθά πράττει, με την ακόλουθη ανακοίνωση : 

Ο πολιτισμός των σκάνερ βρωμάει απολύσεις

Στο πάγιο ερώτημα “πώς παράγεται ο πολιτισμός” η διοίκηση του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ δίνει μια από τις ανομολόγητες μεν, πλην όμως κλασικές, απαντήσεις: απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συντριβή της αξιοπρέπειας αυτών που εργάζονται με τη χρήση, μάλιστα, των πιο σαδιστικών ιδεών στην υπηρεσία των πιο βάρβαρων πρακτικών. Αφού φόρεσε μηχανάκια στους υπαλλήλους, αφού δέχθηκε την κατακραυγή, τώρα ζητάει από τους ίδιους τους εργαζόμενους να τη ξελασπώσουν! Εκμεταλλευόμενη στο έπακρο την κανιβαλική κοινωνική πραγματικότητα και το φόβο των υπαλλήλων μήπως προστεθούν στην απέραντη λίστα των ανέργων, τους έπιανε έναν-έναν και μία-μία για να υπογράψουν «δήλωση». Μάλιστα φρόντισε να επιβεβαιώσει την σκοπιμότητα μια τέτοιας κίνησης, απολύοντας με τον πιο εκδικητικό τρόπο λίγες ημέρες μετά δύο από τους υπαλλήλους που δεν είχαν βάλει την υπογραφή τους, αποδεικνύοντας πόσο αναλώσιμους θεωρεί τους ίδιους της τους εργαζομένους και πόσο σημαντικό είναι για αυτήν η επικράτηση ενός κλίματος τρομοκρατίας.

Το κείμενο με τον τίτλο «ανοιχτή επιστολή των εργαζομένων του ΙΑΝΟΥ», το οποίο συνέταξαν μεγαλοστελέχη της εταιρείας, μόνο θυμηδία θα προκαλούσε, αν δεν είχε ζητηθεί από τους εργαζόμενους της επιχείρησης να το υπογράψουν. Γιατί τώρα προκαλεί θλίψη και οργή. Θλίψη για την υποχωρητικότητα των εργαζομένων και οργή για το πώς θεωρούν οι υπεύθυνοι της εταιρείας το ρόλο του προσωπικού της.

Αφού λοιπόν το ψεύδος δεν καρποφόρησε ως τακτική, δηλαδή ο ισχυρισμός ότι τα μηχανάκια-σκάνερ είναι τάχα για απογραφή αποθεμάτων και όχι για «μέτρημα» των ατομικών πωλήσεων, η εργοδοσία αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τη γνωστή της ιανοϊκή πρακτική να ζητάει υπογραφές από τους υπαλλήλους της σ’ ένα κείμενο-μνημείο για όποιον/α ενδιαφέρεται να μελετήσει τη σχέση μεταξύ είναι και φαίνεσθαι, μεταξύ βαρβαρότητας και πολιτισμού. Στο κείμενο αυτό η διεύθυνση, η οποία περιέργως ονομάζει τους εργαζόμενους βιβλιοπώλες, τους έβαλε σαδιστικά να λένε ότι δεν έχουν πρόβλημα με τα μηχανάκια, ότι δεν έχουν πρόβλημα με το να δουλεύουν Κυριακές και άλλα παρόμοια. Πνιγμένη μέσα στις αντιφάσεις της, η εργοδοσία, αφού παραδέχεται πλέον ότι τα σκάνερ μετράνε ατομικές πωλήσεις, αφού παραδέχεται ότι εφαρμόζει ένα εργασιακό καθεστώς όπου οι εργαζόμενοι δουλεύουν ακόμα και Κυριακή (παρέλειψε βέβαια να αναφερθεί στα πρόστιμα και στα εξαήμερα), παρουσιάζει στη συνέχεια ως «συκοφαντία» την καταγγελία αυτών των συνθηκών από το Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής…

Αντί η εργοδοσία του βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ να προβεί απλώς στην απόσυρση των σκάνερ της αναξιοπρέπειας, αποφασίζει να χρησιμοποιήσει ως ασπίδα τους ίδιους τους εργαζόμενους που φοράνε μηχανάκια κρεμασμένα από το λαιμό. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συμβαίνει. Δύσκολα μπορεί να ξεχάσει κανείς το πακέτο με τις δηλώσεις του Ν.105 που έβαλε η εργοδοσία στο πρόσφατο παρελθόν τους υπαλλήλους να υπογράψουν ότι δήθεν δεν υφίσταται Αργία του Αγίου Πνεύματος για τα βιβλιοπωλεία. Δύσκολα επίσης μπορεί να ξεχάσει κανείς το κείμενο με τις υπογραφές των υπαλλήλων ενάντια στις κινητοποιήσεις του Σωματείου Υπαλλήλου Βιβλίου-Χάρτου Θεσσαλονίκης για την μη πληρωμή Κυριακάτικης εργασίας μετά από καταγγελία εργαζομένου.

Οι εργαζόμενοι που υπέγραψαν το έκαναν με το αίσθημα ότι «τους μπαίνει το μαχαίρι στο λαιμό», ότι είναι μόνοι και αδύναμοι μπροστά στην αυθαιρεσία της εργοδοσίας, ότι είναι άνεργοι «με αναστολή». Δεν πίστεψαν στη δύναμη της συλλογικής διεκδίκησης και έβαλαν την υπογραφή τους σε κάτι που εμφανώς εναντιώνεται στο συμφέρον τους. Αλλά οι εργαζόμενοί σας σκέφτονται, κύριοι του Ιανού, μπορούν και ξεχωρίζουν ακόμη την αλήθεια από το ψέμα, ξέρουν ότι λέτε ψέματα για τα μηχανάκια και ότι το σωματείο έχει δίκιο! Και το σωματείο είναι εδώ και θα συνεχίζει να δίνει τη μάχη, ώστε οι εργαζόμενοι να καταλάβουν τη δύναμή τους, δύναμη που απορρέει από τη συλλογική οργάνωση, που μόνο αυτή εξασφαλίζει την αξιοπρέπεια κάθε εργαζόμενου μπροστά στα τελεσίγραφα κάθε εργοδότη. Μην έχετε την ψευδαίσθηση ότι μπορείτε να παίζετε αέναα με την αξιοπρέπειά τους!

Τελικά, πράγματι κάτι σάπιο κρύβεται πίσω από το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ. Πίσω από το κείμενο-βιτρίνα της «αλυσίδας πολιτισμού» υπάρχουν εργαζόμενοι που βιώνουν τη βαρβαρότητα του αγοραίου καθεστώτος του «πωλητή του μήνα», του σκάνερ της «αξιολόγησης» με βάση το τζίρο, του ανταγωνισμού μεταξύ των συναδέλφων, του κυνηγιού του πελάτη και του ευτελισμού των «δηλώσεων υπερηφάνειας» όσων υφίστανται τα παραπάνω. Και σε κάθε «εθελοντική» υπογραφή των κειμένων της εργοδοσίας, σε κάθε σκανάρισμα της ατομικής απόδοσης του εργαζομένου, σε κάθε απόλυση, σε κάθε Κυριακή Ανοιχτή, σε κάθε εξαήμερη εργασία και σε κάθε πρόστιμο θα μυρίζει ένα πτώμα σε αποσύνθεση: αυτό του πολιτισμού.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210 – 3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | https://bookworker.wordpress.com

* * *

η πρώτη σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου μας: “Οι πωλητές του μήνα” ή αλλιώς “Πήραν φωτιά τα μηχανάκια μου…”

η δεύτερη σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου μας: ΠΑΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΜΗΧΑΝΑΚΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΤΩΡΑ | Μια οφειλόμενη απάντηση στην «αλυσίδα πολιτισμού» ΙΑΝΟΣ Α.Ε.

αρχείο δημοσιεύσεων στο blog του Συλλόγου μας για τον αγώνα ενάντια στα “μηχανάκια” της αναξιοπρέπειας στα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ:http://goo.gl/wxUzVI

ianos_mixanakia_16_05_14

Οι εργαζόμενοι στα sites δεν είμαστε αόρατοι!

Afisa-final-page-001 Afisa-keimeno_final-page-001Αφίσες που κολλιούνται έξω από sites και ομίλους από τη συνέλευση εργαζόμενων/ανέργων/φοιτητών στα ΜΜΕ, στα πλαίσια εκστρατείας πληροφόρησης και οργάνωσης των εργαζομένων στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης.

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ:Νέα από τα μαγαζιά

 

Νέα από τα μαγαζιά1

 

Στον Ελεύθερο Τύπο η εργοδοσία οφείλει δυο μισθούς από πέρυσι, επίδομα αδείας και κυριακάτικα από τον Μάιο (έχει δώσει μόλις τρεις δόσεις των 300 ευρώ), ενώ επιπλέον δεν έχει καταβάλλει τη μισθοδοσία του Μαϊου και κυριακάτικα Μαρτίου και Απριλίου. Τηρώντας επιπρόσθετα το δόγμα του «διαίρει και βασίλευε», το δίδυμο των Σκαναβή και του «εξαφανισμένου» Μπενέκου έδωσε κυριακάτικες αμοιβές μόνο στους τεχνικούς που απασχολούνται στην εφημερίδα. Το κλίμα που έχει διαμορφωθεί έχει ήδη «σπρώξει» προς την έξοδο κάποιους εργαζόμενους, οι οποίοι έφυγαν με εικονικές απολύσεις.
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ2
Την ίδια τακτική πάντως ακολουθεί και η εργοδοσία του Δημοκρατικού Τύπου (εφημερίδες «Δημοκρατία» και «Espresso») όπου στους διοικητικούς οφείλονται οι μισθοί Απριλίου, Μαϊου και αναμένουν – βάσει υποσχέσεων – εξόφληση ή έναντι μισθού στις 13 Ιουνίου. Στους συντάκτες του ομίλου, που πέραν του ότι δεν πληρώνει κυριακάτικα έχει προβεί και σε απολύσεις, έχει καταβληθεί έναντι μισθού για τον Απρίλη και για το διάστημα μέχρι σήμερα παραμένουν επίσης απλήρωτοι”.

 

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ3
Απλήρωτοι παραμένουν όλοι οι εργαζόμενοι της Ναυτεμπορικής (δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί υπάλληλοι κλπ), με τη διοίκηση να επιμένει να μην τους ενημερώνει ούτε για την ημερομηνία πληρωμής τους ούτε για τους ακριβείς λόγους μη καταβολής των δεδουλευμένων τους. H στάση πληρωμών ανακοινώθηκε με λιτά, ανεπίσημα, email στους εργαζόμενους, στις 28 Απριλίου, αφορώντας κατ’αρχάς την μισθοδοσία του τρέχοντος. Σχεδόν ένα μήνα μετά, στις 20 Μαϊου, με τον ίδιο τρόπο ανακοινώθηκε η τμηματική καταβολή του μισθού του Απριλίου, ο οποίος καταβλήθηκε τελικά εξολοκλήρου στις 29 Μαϊου. Η κατάσταση ωστόσο δεν εξομαλύνθηκε και μέχρι σήμερα (μέσα Ιούνη), οι εργαζόμενοι είναι ξανά, ήδη έναν μήνα απλήρωτοι (Μάιο) και κυρίως χωρίς καμία ενημέρωση για το πότε και αν πρόκειται να λάβουν τα δεδουλευμένα τους. Επίσημη ενημέρωση δεν έχει γίνει, παρ’όλο που είναι γνωστό ότι η εφημερίδα έχει κάνει αίτηση για δάνειο, που όπως μετέφερε ο εκπρόσωπος των εργαζομένων, σύμφωνα με πληροφορίες από τη διοίκηση, θα εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα της εταιρείας για δύο χρόνια. Η μία και μοναδική συνάντηση που έχει γίνει μεταξύ της ΕΣΗΕΑ και της διοίκησης, άφησε την πρώτη με την διαβεβαίωση πως αμέσως μετά τις ευρωεκλογές θα υπάρξει αναλυτική ενημέρωση για το ζήτημα αν όχι και οριστική λύση. Έκτοτε δεν έχει γίνει άλλη κίνηση σε επίσημο συνδικαλιστικό επίπεδο, αλλά και οι ίδιοι οι εκπρόσωποι της ΕΣΗΕΑ δείχνουν ανοχή και παροτρύνουν εμμέσως τους εργαζόμενους να πράξουν του ίδιο, χάριν της ιστορικότητας και του “πρότερου έντιμου βίου” της εφημερίδας (!)

 

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ4

 

Αίτηση πτώχευσης της εταιρείας Κέρδος Εκδοτική κατέθεσε ο ιδιοκτήτης και βασικός μέτοχος  Θωμάς Λιακουνάκος. Υπενθυμίζεται πως εδώ και περισσότερο απο ένα χρόνο, οι εργαζόμενοι της οικονομική εφημερίδας “Κέρδος”  παρέμεναν απλήρωτοι. Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί πως τα κακά μαντάτα για την αίτηση πτώχευσης, μετά από 30 χρόνια λειτουργίας, οι εργαζόμενοι τα έμαθαν απο… σπόντα και συγκεκριμένα από ένα δικηγόρο ο οποίος βρισκόταν στα δικαστήρια της Ευελπίδων την ώρα της κατάθεσής της.

Νίκησε ο αγώνας στο μαγαζί “Βοτανοπωλείο”!

(αναδημοσίευση από το site του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού)

Ο εναλλακτισμός στα Πετράλωνα πουλάει, τώρα μαθαίνει και να πληρώνει!

Η συναδέλφισσα Δ.Π. εργαζόταν στην καφετέρια “Βοτανοπωλείο” στην πλατεία Μερκούρη, στα Άνω Πετράλωνα, για ένα χρόνο. Αρχές Μαρτίου, το πρώην αφεντικό της – εκδικητικά – δεν την έβαλε στο πρόγραμμα για δουλειά, μετά από απαίτησή της για τήρηση των ωραρίων, καταβολή των νόμιμων ωρομισθίων και ενσήμων και γενικότερα για βελτίωση των όρων εργασίας. Μετά από μερικές μέρες ύστερα από απαίτηση της ίδιας, ήρθε στα χέρια της και το χαρτί της απόλυσης. Τότε ξεκίνησε ο αγώνας της για διεκδίκηση όλων αυτών που της χρωστούσε ο ιδιοκτήτης του “Βοτανοπωλείου”.

Το σωματείο σερβιτόρων μαγείρων, σε συνδυασμό με συλλογικότητες και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους που υπάρχουν στην περιοχή, από την πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα στην Δ.Π. στηρίζοντας την με όποιο τρόπο μπορούσε. Από το ραντεβού στην επιθεώρηση εργασίας (όπου το αφεντικό δεν εμφανίστηκε), μέχρι την παρέμβαση στο “Βοτανοπωλείο”, η οποία ήταν μαζική και έδωσε στο αφεντικό να καταλάβει ότι μόνο αν ικανοποιούσε τις απαιτήσεις της θα “έβρισκε την ηρεμία του”.

Οι αντιδράσεις του αφεντικού στην αρχή ήταν οι αναμενόμενες. Πανικός, σπασμωδικές αντιδράσεις και λασπολόγηση. Τις λίγες φορές που ήρθαμε σε επαφή μαζί του, μίλαγε για ψέματα και υπερβολές από την μεριά της συναδέλφισσας και μας διαβεβαίωνε ότι είναι νόμιμος και πως δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Η ρητορική του φάνηκε να πείθει και τους εργαζόμενους-ες της καφετέριας, οι οποίοι/ες έβγαλαν ανακοίνωση υπέρ του αφεντικού τους.

Η κατάληξη όμως του αγώνα μας ήρθε ως η καλύτερη απάντηση και έδειξε πως οι μαζικές, κινηματικές διεκδικήσεις φέρνουν αποτέλεσμα. Κάτω από τον φόβο ενός συνεχόμενου συνδικαλιστικού αγώνα, το αφεντικό του “Βοτανοπωλείου” υποχώρησε και ικανοποίησε της απαιτήσεις της Δ.Π. μέχρι τελευταίου σεντ. Χωρίς τα συνηθισμένα παζάρια και διακανονισμούς. Με σκυμμένο το κεφάλι, έδωσε όλα τα χρήματα που χρωστούσε στην συναδέλφισσα και παραδέχτηκε το λάθος του, ζητώντας συγνώμη και δηλώνοντας ότι θα είναι τυπικός από δω και πέρα.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι τα αφεντικά δεν τα πιάνουν κρίσεις συνειδήσεως. Ξέρουμε ότι δε φοβούνται τα πρόστιμα και τους νόμους, αφού το κράτος έχει βάλει πλάτες στην ασυδοσία και τη βαναυσότητα που βιώνουμε. Ξέρουμε ότι το μόνο που φοβούνται είναι ο μαζικός, κινηματικός αγώνας των εργαζομένων. Ας είναι λοιπόν….

Όσο δεν μας σέβονται, θα μας βρίσκουν μπροστά τους!

Όλες και όλοι μαζί μπορούμε να πάρουμε αυτά που μας ανήκουν!

Νίκησε ο αγώνας στο μαγαζί “Βοτανοπωλείο”!

[Τρ.8/7,7μμ,γραφείαΣΥΒΧΑ] συνέλευση συντον. δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια

afisa_-2_synt_dras_06_14[Τρ.8/7, 7μμ, γραφεία ΣΥΒΧΑ] συνέλευση συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια

 

H επόμενη συνέλευση του Συντονιστικού Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια έχει οριστεί για την Τρίτη 8 Ιούλη στις 7μμ στα γραφεία του ΣΥΒΧΑ (Λόντου 6, Εξάρχεια).

 

Σημειώνεται ότι η Κυριακή 20 Ιούλη είναι η επόμενη Κυριακή για την οποία εχει προγραμματιστεί να είναι ανοιχτά τα εμπορικά καταστήματα, ενώ πολύ σύντομα θα υπάρξουν εξελίξεις σε σχέση με την “πιλοτική” εφαρμογή του μέτρου για άνοιγμα των καταστημάτων για όλες τις Κυριακές σε κάποιες περιοχές.

 

Η συνέλευση του Συντονιστικού Δράσης προφανώς και πάλι είναι ανοιχτή σε όσες συλλογικότητες και συναδέλφους βρέθηκαμε στις κυριακάτικες απεργιακές κινητοποιήσεις και σε όλες τις σχετικές παρεμβάσεις και γενικά σε όλους όσοι επιθυμούν να αναπτύξουν/συντονίσουν δράση για το ζήτημα αυτό.

 

Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια

επικοινωνία: syntonistiko_drasis@espiv.net

IWW:Για να μην μας «αλλάξουν τα φώτα»

Picture1Η Κυβέρνηση συνεχίζοντας την ίδια πολιτική του αυταρχισμού, μετά την επιστράτευση των ναυτεργατών, των καθηγητών, των εργαζομένων στο μετρό, έρχεται και η σειρά των εργαζομένων στη ΔΕΗ οι οποίοι παλεύουν μαζί με τους υπόλοιπους ανθρώπους να μην περάσει η ΔΕΗ και η Ενέργεια στα χέρια των κερδοσκόπων, να μην εκποιηθεί ο δημόσιος πλούτος. Δημόσιος πλούτος, ο οποίος είναι παρακαταθήκη για την ευημερία ενός τόπου είναι δε, άκρως παράνομο να τον διαπραγματεύεται η όποια κυβέρνηση, χωρίς την θέληση των ίδιων των πολιτών του. Έχοντας σύμμαχο την «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη βγάζει παράνομη την απεργία και διατάσει πολιτική επιστράτευση, αφού ο «κοινωνικός αυτοματισμός» απέτυχε και ο κόσμος στις υπό εκποίηση περιοχές συμμετείχε ενεργά εκφράζοντας την αγωνιστική διάθεση να μην περάσει το νομοσχέδιο, η κυβέρνηση βιάζεται να ξεπουλήσει τον ορυκτό πλούτο, τα νερά και ολόκληρη την Ενέργεια σε μια χούφτα ντόπιων και ξένων κερδοσκόπων επιστρατεύοντας τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ που συμμετέχουν μαζικά στην απεργία. Η κοινωνία εξέφρασε με τον καλύτερο τρόπο την θέλησή της, έγιναν διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις στις πύλες των Σταθμών και των ορυχείων. Δεν είναι μόνο η ΔΕΗ, είναι η ανεργία, είναι οι μισθοί και οι συντάξεις που έγιναν επιδόματα απορίας, είναι η φορολογία και τα χαράτσια, είναι η διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, είναι η φτώχεια και η πείνα, είναι η αξιοπρέπεια και τα όνειρα της νεολαίας μας. Οι χώροι δουλειάς πρέπει να γίνουν εστίες αντίστασης των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των ανέργων, της νεολαίας μας και ολόκληρου του λαού ενάντια στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

 

Γι’ αυτό  για να μην μας αλλάξουν τα φώτα: Να περιφρουρήσουμε τη ζωή και την αξιοπρέπεια όλων μας.

 6/7/2014

Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου (ΙWW)

Ελληνικό Τμήμα

iwwgreece@yahoo.gr