Κείμενο της συνέλευσης αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση σχετικά με τη δίκη για τους πυροβολισμούς των μετναναστών στη Νέα Μανωλάδα

manol (1)

 

Μην εθελοτυφλείς!

Η Μανωλάδα είναι κοντά…Το μέλλον μας είναι χωρίς αφεντικά!

…σημειώσεις πάνω στη δίκη για τους πυροβολισμούς σε βάρος των μεταναστών -εργατών από τη Μανωλάδα

Στις 30 Ιούλη 2014, διαδραματίστηκε στα δικαστήρια της Πάτρας το τελευταίο επεισόδιο της δίκης του μεγαλοτσιφλικά Βαγγελάτου και των επιστατών–μπράβων του. Ο λόγος ήταν ότι οι τελευταίοι είχαν επιτεθεί με καταιγισμό πυροβολισμών σε δεκάδες μετανάστες-εργάτες γης στη νέα Μανωλάδα Ηλείας, οι οποίοι διεκδικούσαν με μαζική κινητοποίηση τα δεδουλευμένα 6 μηνών. Η απόφαση ήταν αθωωτική για το βασικό αδίκημα της εμπορίας ανθρώπων και για τους τέσσερις, ενώ δύο από τους μπράβους του Βαγγελάτου κρίθηκαν ένοχοι για την απόπειρα πρόκλησης σωματικών βλαβών, ποινή όμως που είναι εξαγοράσιμη και έχει ανασταλτικό χαρακτήρα μέχρι να εκδικαστεί η έφεση.

Η δίκη είχε ξεκινήσει από τις 6 Ιουνίου και διεξήχθη μέσα σε ένα κλίμα τρομοκρατίας με εκφοβισμούς και προπηλακισμούς σε βάρος των μεταναστών που ήταν βασικοί μάρτυρες κατηγορίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ξυλοδαρμός βασικού μάρτυρα κατηγορίας στη δίκη, ο οποίος δέχτηκε επίθεση στην παράγκα που μένει στη Μανωλάδα, όταν άγνωστοι μπήκαν σε αυτή και απαίτησαν να μην παρουσιάζεται στη δίκη απειλώντας ότι θα τον σκοτώσουν. Το σκηνικό τρομοκρατίας στα δικαστήρια της Πάτρας συμπλήρωναν οι προπηλακισμοί εις βάρος των αλληλέγγυων στους μετανάστες-εργάτες από τις ισχυρές δυνάμεις καταστολής, τους μπράβους του Βαγγελάτου αλλά και το γνωστό υπερασπιστή τραμπούκων, μαφιόζων, δολοφόνων, φασιστών και λοιπών καθαρμάτων, Α. Κούγια, συνήγορο υπεράσπισης του Βαγγελάτου. Από κοντά και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ που απέκρυπταν την έκβαση της δίκης και τα γεγονότα που έλαβαν χώρα σε αυτή, εξυπηρετώντας για ακόμα μια φορά τα συμφέροντα των αφεντικών και του κράτους που τους υποθάλπει.

Η έκβαση της συγκεκριμένης δίκης δεν μας προξενεί ιδιάιτερη έκπληξη. Αντίθετα, επιβεβαιώνει τον ταξικό χαρακτήρα της αστικής δικαιοσύνης, καθώς ο μοναδικός νόμος που ισχύει στο καπιταλιστικό σύστημα είναι αυτός που επιβάλλουν τα αφεντικά και επισφραγίζει το κράτος, καταστρατηγώντας κάθε εργατικό κεκτημένο.

Τα τελευταία χρόνια, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια γενικευμένη προσπάθεια από την πλευρά του κράτους και του κεφαλαίου για να επαναρυθμίσουν προς όφελος τους τις εργασιακές σχέσεις και συνθήκες στην Ελλάδα. Μέσα σε αυτήν τη νέα εργασιακή πραγματικότητα εντάσσονται η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η μείωση του βασικού μισθού, η νομιμοποίηση των μαζικών απολύσεων, η επιστράτευση και η παρανομοποίηση των απεργιών, καθώς και, όπως αποδεικνύει η συγκεκριμένη δίκη, η νομιμοποίηση των πυροβολισμών απέναντι στους εργάτες. Η δίκη αυτή θα έχει αντίκτυπο σε όλη την εργατική τάξη, ντόπια και ξένη, αφού αποτελεί κομμάτι της επίθεσης των αφεντικών και συμβάλλει με τη σειρά της στην εδραίωση όλων των παραπάνω συνθηκών. Οι μετανάστες-εργάτες, ως το πιο ευάλωτο κομμάτι των εργαζομένων, βρέθηκαν στο στόχαστρο σε μια πειραματική κατάσταση για τα αφεντικά. Όμως, η επίθεση στη Μανωλάδα δεν ήταν απλά μια επίθεση εναντίον τους, αλλά στόχευε συνολικά στην εργατική τάξη και ως τέτοια πρέπει να συνεχίσουμε να την αντιλαμβανόμαστε.  Είναι μια παρακαταθήκη για τα αφεντικά ώστε να εδραιώσουν σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό το καθεστώς σκλαβιάς και εργοδοτικής τρομοκρατίας.
Ένα ακόμα βασικό διακύβευμα αυτής της δίκης αποτέλεσε η αθώωση όλων των κατηγορουμένων από την κατηγορία  της εμπορίας ανθρώπων (trafficking), καθώς αυτό εντασσόταν στο κατηγορητήριο, ενώ δεν υπήρχε προηγούμενο δεδικασμένο στην Ελλάδα. Το trafficking ανθρώπων αφορά ρον εξαναγκασμό ενός ατόμου ή μιας ομάδας ατόμων προκειμένου να δεχτούν τον έλεγχο ενός άλλου ατόμου με σκοπό την εκμετάλλευση. Θύματα του trafficking μπορεί να είναι άνθρωποι που χρησιμοποιούνται ως σύγχρονοι οικονομικοί δούλοι σε βαριές, επικίνδυνες και παράνομες εργασίες.  Η καταδίκη λοιπόν των συγκεκριμένων κατηγορούμενων για δουλεμπόριο, κάτι που σε δικονομικό επίπεδο επιβεβαιώθηκε πολλές φορές στη δικαστική αίθουσα, θα αποτελούσε δικαστικό προηγούμενο το οποίο θα λειτουργούσε ως παρακαταθήκη για μελλοντικές δίκες με αντίστοιχο κατηγορητήριο. Μέσα σε αυτό θα μπορούσαν να ενταχθούν μια μεγάλη πλειοψηφία μεγαλοτσιφλικάδων και αφεντικών, οι οποίοι συμμετέχουν στο δουλεμπόριο “ψωνίζοντας” από αυτό φθηνό εργατικό δυναμικό.

Άλλωστε, η συγκεκριμένη υπόθεση μας βοηθάει να εξάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα σχετικά με την παγίωση της δεξιάς στροφής του ελληνικού πολιτικού σχηματισμού, του κράτους και των μηχανισμών του δηλαδή, που εδώ και μερικά χρόνια στοχοποιούν, προετοιμάζουν και εξαπολύουν την πιο λυσσαλέα επίθεση σε βάρος των πιο άγρια εκμεταλλευόμενων κομματιών της κοινωνίας, αλλά και όσων αντιστέκονται έμπρακτα στην επίθεση αυτή. Γιατί δεν ξεχνάμε ότι δυο χρόνια πριν, ο ίδιος ο πρωθυπουργός εξήγγειλε επιχειρήσεις ενάντια στους φτωχούς και τους αγωνιζόμενους (τους «λαθρομετανάστες», τους «συνδικαλιστές» και τους «κουκουλοφόρους» όπως χαρακτηριστικά τόνιζε) για την απρόσκοπτη επιβολή της νέας μνημονιακής πραγματικότητας.  Τα αστυνομικά πογκρόμ του «Ξένιου Δία», τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα βασανιστήρια σε αστυνομικά τμήματα, οι ξυλοδαρμοί από πλευράς μπάτσων και αφεντικών ενάντια σε ξένους εργάτες γης στη Σκάλα Λακωνίας, οι ρατσιστικοί νόμοι, το κρατικό κυνήγι μαγισσών εναντίον οροθετικών γυναικών, άστεγων, τοξικομανών και Ρομά,  οι δολοφονικές ομάδες κρούσης των νεοναζί είναι κομμάτια της ίδιας πολιτικής στρατηγικής στην κατεύθυνση της κυριαρχίας του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Και όλα αυτά παράλληλα με τις απολύσεις, την εργοδοτική τρομοκρατία, την επιστράτευση απεργών. Παράλληλα με την καταστολή των διαδηλώσεων, τις  εισβολές σε πολιτικούς-κοινωνικούς χώρους αγώνα (καταλήψεις και στέκια), τις διώξεις, τις συλλήψεις και τα βασανιστήρια αγωνιστών.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εκείνο που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι η συλλογική δύναμη των καταπιεσμένων και να παλέψουμε στη βάση της αυτοοργάνωσης και της αδιαμεσολάβητης δράσης, ώστε να οικοδομηθεί ένα μέτωπο αγώνα και αλληλεγγύης, ικανό να οργανώσει τις άμυνες στη νέα επίθεση της εξουσίας. Να αντισταθούμε εδώ και τώρα προτάσσοντας δομές οριζόντιας συλλογικής δράσης ντόπιων και μεταναστών.

Απέναντι στις διαρκώς επιθετικότερες κινήσεις των αφεντικών σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας, να απαντήσουμε με ενδυνάμωση και σύνδεση των κοινωνικών και ταξικών μετώπων και δομών σε όλα τα επίπεδα. Να εκμεταλλευτούμε τα κενά και τις αντιφάσεις που εμφανίζονται στον κυρίαρχο λόγο οξύνοντας την κοινωνική και ταξική σύγκρουση. Να αρνηθούμε κάθε αφομοιωτική πρόταση, που στόχο έχει να εξανθρωπίσει το απεχθές πρόσωπο του καπιταλισμού ή επιχειρεί την καλύτερη διαχείριση των οικονομικών και κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων του. Αν η κρίση δίνει την ευκαιρία στους κυρίαρχους να διαλύει και να ρυθμίζει εκ νέου προς όφελος τους, τους όρους εκμετάλλευσης, τότε δίνει και σε εμάς, τους εκμεταλλευόμενους, την ευκαιρία να απορυθμίσουμε μία και καλή την καπιταλιστική λειτουργία και να θέσουμε τους νέους όρους για τον ολικό κοινωνικό μετασχηματισμό και την κοινωνική χειραφέτηση, μέσω της κοινωνικής επανάστασης.

Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών ενάντια στην τρομοκρατία των αφεντικών

Συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση

Πάτρα, Αύγουστος 2014

http://saktapatra.wordpress.com/

το κείμενο σε pdf

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *