συνάντηση εργαζομένων στον κλάδο του εμπορίου

kalesma_8_ok_Έφτασε και ο Σεπτέμβρης. Κράτος και εργοδότες, εδώ και 3 μήνες προσπαθούν να επιβάλλουν το μέτρο των 52 εργάσιμων Κυριακών στο χώρο του εμπορίου. Μέτρο που ενώ εφαρμόζεται αρχικά «πιλοτικά», είναι δεδομένο ότι σκοπός τους είναι να γενικευτεί πέρα από το κέντρο της Αθήνας, πέρα από τον κλάδο του εμπορίου. Ουσιαστικά, επιδιώκουν την πλήρη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, το τσάκισμα των δικαιωμάτων και του ελεύθερου χρόνου μας.

 

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΑΙ 7,

ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ!

 

Συνάδελφε-ισσα, η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας πετσοκόβει τον ήδη περιορισμένο ελεύθερο χρόνο που μπορούμε ν’ αφιερώσουμε σε εμάς, στους γύρω μας, στην ξεκούρασή μας. Όσες Κυριακές και να μας πληρώσουν, ο ελεύθερος χρόνος για να ζήσουμε δεν έχει αντάλλαγμα και δεν εξαγοράζεται. Ας μην τους χαρίσουμε καμία Κυριακή!

 

Συνάδελφε-ισσα, οι εργοδότες δείχνουν ήδη τις διαθέσεις τους αφού δεν αποδίδουν καν τα επιβαλλόμενα σ’ όσους εργάζονται την Κυριακή (προσαύξηση 75% και 1 επιπλέον ρεπό). Και δε μένουν εκεί. Για να εξασφαλίσουν φτηνότερη εργασία αλλά και για να αποσυμπιέσουν την δυσαρέσκεια των εργαζομένων, επιβάλλουν περαιτέρω την ελαστική εργασία: αλυσίδες καταστημάτων καλούν εργαζόμενους που απασχολούν σ’ άλλες περιοχές ως «εθελοντές» στο κέντρο της Αθήνας παρουσιάζοντας την κυριακάτικη εργασία ως…προνόμιο! Άλλοι, πάλι, προσλαμβάνουν 4ωρους «ενοικιαζόμενους» εργαζόμενους μόνο για την Κυριακή πληρώνοντάς τους με ψίχουλα.

 

Συνάδελφε-ισσα, εδώ και 3 μήνες, αντιστεκόμαστε έμπρακτα στην επίθεση που δεχόμαστε. Οργανώνουμε ενημερωτικές παρεμβάσεις, προχωράμε σε απεργιακές περιφρουρήσεις και αποκλεισμούς καταστημάτων στο κέντρο της Αθήνας, μιλάμε συνεχώς με συναδέλφους και συναδέλφισσες μέσα στα καταστήματα. Και ήδη βλέπουμε τα πρώτα αποτελέσματα. Ο φόβος και η απομόνωση αρχίζει να σπάει. Πολλοί είναι οι συνάδελφοι που κάνουν το πρώτο βήμα: της επικοινωνίας και της συμμετοχής.

 

Καλούμε όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες να βρεθούμε από κοντά, να μοιραστούμε τις αγωνίες μας και να βρούμε συλλογικές απαντήσεις στα κοινά μας προβλήματα. Να γνωριστούμε, να οργανωθούμε και να δώσουμε ένα ηχηρό μήνυμα αντίστασης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

 

ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΙ!

Η ΟΡΓΗ ΚΑΙ Η ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΜΑΣ

ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ 31/8, 20.00

ΕΡΜΟΥ ΚΑΙ ΚΟΡΝΑΡΟΥ 2, 6ος ΟΡΟΦΟΣ

(γραφεία ΟΛΜΕ)

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ/ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

 orthostasia@yahoo.

“Πτώχευσαν” τη ΒΙΟΜΕ. Τι θα γίνει με τους εργαζόμενους; (vid)

Εξελίξεις είχαμε στο μέτωπο της ΒΙΟΜΕ, καθώς η εταιρία μετά την αίτηση της ΑΓΕΤ Ηρακλής θεωρείται πλέον πτωχευμένη

Τελευταίο επεισόδιο σε αυτό τον δύσκολο και μακρύ αγώνα, μετά την πρόσφατη ανεπιτυχή προσπάθεια της πρώην ιδιοκτησίας να επανέλθει στο εργοστάσιο, αποτελεί η αίτηση για πτώχευση που κατέθεσε η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ σε ανύποπτο χρόνο για χρέη της ΒΙΟΜΕ που δεν θα εισπράξει ποτέ, μια και βρίσκεται στην ουρά των πιστωτών. Η αίτηση εκδικάστηκε και πλέον η ΒΙΟΜΕ A.E. είναι χρεοκοπημένη.


“Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην αίτηση της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ για την πτώχευση της ΒΙΟΜΕ, γίνεται ολοσέλιδη αναφορά στους εργάτες της ΒΙΟΜΕ και στο μοντέλο της αυτοδιαχείρισης. Αυτό είναι που τους ενοχλεί περισσότερο από όλα και όχι τα χρέη της εταιρείας.” Αναφέρουν οι εργαζόμενοι στην ανακοίνωσή τους.

 

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=2iogKV7Q40g[/youtube]

από: αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ

Τα μνημόνια σκοτώνουν – Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ στο μικροσκόπιο

Εκτός από τις πασίγνωστες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες, για τις οποίες όλοι συζητάμε, τα μνημόνια έχουν επιδράσει καταστροφικά και στη δημογραφική κατάσταση της χώρας.

56_3-300x167Η Ελλάδα, χωρίς ίχνος υπερβολής, γερνάει, πεθαίνει και αυτοκτονεί. Δεν το λέμε εμείς, αλλά τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και του ηλεκτρονικού ληξιαρχείου…

♦ Οι γεννήσεις περιορίστηκαν στα χαμηλότερα επίπεδα από το…1932.

♦  Οι θάνατοι εκτοξεύτηκαν στο υψηλότερο επίπεδο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

♦ Ο πληθυσμός της χώρας μειώνεται. Επί τέσσερα χρόνια οι θάνατοι είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις, ενώ η ψαλίδα ανοίγει ολοένα και περισσότερο.

♦ Οι οικονομικοί μετανάστες επιστρέφουν στις πατρίδες τους μαζικά και οι Έλληνες φεύγουν και αυτοί αναζητώντας εργασία εκτός Ελλάδας.

♦ Οι αυτοκτονίες εμφανίζονται αυξημένες πάνω από 35%.

♦ Το μερίδιο των ατόμων ηλικίας άνω των 80 ετών στον συνολικό πληθυσμό της χώρας εκτοξεύεται και το μερίδιο των ανθρώπων ηλικίας κάτω των 14 φθίνει.

Αλήθεια, είμαστε σίγουροι ότι ο γιαλός είναι στραβός;

Το ότι τα μνημόνια έχουν προκαλέσει σοβαρότατα προβλήματα στον οικογενειακό μας προϋπολογισμό το γνωρίζαμε. Τώρα μαθαίνουμε ότι τα μνημόνια… σκοτώνουν. Υπερβολή; Οι στατιστικές τόσο της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής όσο και του «ηλεκτρονικού ληξιαρχείου» δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αμφισβητήσεων:

♦ Το 2012 η ΕΛΣΤΑΤ κατέγραψε ρεκόρ θανάτων, τον μεγαλύτερο αριθμό σε ετήσια βάση μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

♦ Το ηλεκτρονικό ληξιαρχείο – μια εφαρμογή που τέθηκε σε λειτουργία τον Μάιο του 2013 προκειμένου να καταγράφεται σε πραγματικό χρόνο η στατιστική των θανάτων, των γεννήσεων, των διαζυγίων, των γάμων και των συμφώνων συμβίωσης – αποτυπώνει για δεύτερη συνεχή χρονιά μεγαλύτερο ρυθμό θανάτων συγκριτικά με τις γεννήσεις.

Αν συνδυαστούν τα στοιχεία, προκύπτει ότι από το 2011 και μετά, δηλαδή μόλις έναν χρόνο μετά την πλήρη εφαρμογή των μνημονίων, καταγράφεται κάθε χρόνο μείωση του πληθυσμού της χώρας, καθώς οι γεννήσεις είναι πλέον λιγότερες από ό,τι οι θάνατοι. Επί μια τετραετία γινόμαστε ολοένα και λιγότεροι.

Και αν κάποτε οι οικονομικοί μετανάστες κάλυπταν τη μείωση του πληθυσμού, πλέον δεν συμβαίνει ούτε αυτό. Τα ίδια στοιχεία δείχνουν ότι, μετά τη ραγδαία εισροή πληθυσμού στη δεκαετία του ’90, τώρα έχει αρχίσει η αντίστροφη πορεία και το κύμα της μεγάλης φυγής είτε προς άλλες χώρες είτε προς τον… άλλο κόσμο.

Ιδού οι αριθμοί που επιβεβαιώνουν το συμπέρασμα:

1 Το 2009 ο πληθυσμός της χώρας εκτιμήθηκε από την ΕΛΣΤΑΤ στα 11.305.118 άτομα: 5.597.465 άνδρες και 5.707.653 γυναίκες. Από αυτούς, οι Έλληνες υπήκοοι ήταν 10.350.334, οι υπήκοοι άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης 163.060 και οι υπήκοοι χωρών εκτός Ε.Ε. 791.724.

2 Το 2013, ενώ διανύαμε ήδη τον τέταρτο χρόνο ύφεσης (σ.σ.: τώρα έχουμε συμπληρώσει ήδη 24 αρνητικά τρίμηνα περιμένοντας την ανάπτυξη που δεν έρχεται), ο συνολικός πληθυσμός εκτιμήθηκε από την ΕΛΣΤΑΤ στα 11.062.508 άτομα εκ των οποίων 5,413 εκατομμύρια άνδρες και 5,649 εκατομμύρια γυναίκες.

♦  Οι Έλληνες υπήκοοι μειώθηκαν από τα 10,35 εκατομμύρια στα 10,2 εκατομμύρια. Κυριότεροι λόγοι, η μετανάστευση (καθώς πλέον έχουν γίνει «εξαγωγείς» ανθρώπινου δυναμικού) και το αρνητικό ισοζύγιο των γεννήσεων ως προς τους θανάτους.

♦ Οι υπήκοοι των χωρών-μελών της Ε.Ε. ανήλθαν στα 203.120 άτομα (σ.σ.: παρατηρείται αύξηση σε σχέση με το 2009, αλλά η διεύρυνση της Ε.Ε. δεν έχει επηρεάσει τον αριθμό, καθώς η τελευταία είσοδος χώρας της Ε.Ε. έγινε το 2013 με την Κροατία και οι αμέσως προηγούμενες ήταν η Βουλγαρία και η Ρουμανία, που έχουν όμως ήδη γίνει από το 2007).

♦ Οι υπήκοοι χωρών εκτός Ε.Ε. περιορίστηκαν δραστικά στα 650.825 άτομα.

Μια χώρα που γερνάει

Είναι λοιπόν προφανές ότι τα χρόνια του μνημονίου ο πληθυσμός της Ελλάδας μειώνεται. Και δεν φτάνει που μειώνεται: επιπλέον γερνάει. Η ανάλυση του πληθυσμού ανά ηλικία είναι επίσης εξαιρετικά ανησυχητική: Δύο τα σημαντικά στοιχεία:

1. Ο πληθυσμός ηλικίας από 0 έως 4 ετών εκτιμάται από την ΕΛΣΤΑΤ ότι μειώθηκε το 2013 σε σχέση με το 2011 κατά 8.112 άτομα. Δηλαδή τα μωρά ηλικίας έως 4 ετών εκτιμήθηκαν σε 549.038 το 2013, ενώ ήταν 557.150 στο τέλος του 2011. Είναι προφανές ότι έχουν μειωθεί οι γεννήσεις, καθώς μωρά μεταπηδούν στην επόμενη ηλικιακή ομάδα, χωρίς όμως να υπάρχει αναπλήρωση.

2. Ο πληθυσμός ηλικίας άνω των 80 ετών αυξάνεται. Αυτό είναι ένα φαινόμενο το οποίο συνεχίζεται με αμείωτη ένταση από το 2001. Τότε ο πληθυσμός άνω των 80 είχε εκτιμηθεί σε 365.213 άτομα (εκ των οποίων οι 166.370 άνω των 85) και το 2013 φτάσαμε στο σημείο οι άνω των 80 να είναι 629.832. Πολύ απλά, έχουμε περισσότερους ηλικιωμένους άνω των 80 από ό,τι παιδιά κάτω των τεσσάρων ετών.

Ασφαλιστικό δράμα

Η ΕΛΣΤΑΤ προχωράει ένα βήμα παραπάνω, κάνοντας σενάριο για την εξέλιξη της «ηλικίας» του πληθυσμού μέχρι και το 2050. Αυτές οι προβολές στο βάθος του χρόνου δεν είναι αδιάφορες, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη ότι πάνω σε τέτοιου είδους στοιχεία στηρίζονται και οι παρεμβάσεις που γίνονται στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας. Ιδού λοιπόν τι λένε αυτές οι προβολές:

♦ Το 2007 το μερίδιο των ηλικιωμένων άνω των 75 ετών στον συνολικό πληθυσμό της χώρας ήταν 8,1% και το 2013 εκτιμάται στα επίπεδα του 9,7%. Μέχρι το 2050 προβλέπεται ότι θα έχει εκτιναχθεί στο 17,8%.

♦ Το 2007 το μερίδιο των παιδιών κάτω των 14 ετών ήταν 14,3%, ποσοστό που παρέμεινε περίπου σταθερό μέχρι και το 2013. Το ποσοστό των νέων θα βαίνει μειούμενο και από το 2028 και μετά θα πέσει κάτω από το 13%.

♦ Μειούμενο βαίνει και το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 15 έως 64 ετών, που συνθέτουν το εργατικό δυναμικό της χώρας. Από το 67,1% το 2007 έχει ήδη πέσει στο 66,1% το 2013 και εκτιμάται ότι θα πέσει κάτω από το 60% μετά το 2038.

Μελλοντολογία; Ίσως, αν και αυτοί οι αριθμοί πολλές φορές στοιχίζουν όσον αφορά τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.

Κωδικός «Αυτοκτονίες»

Ας επιστρέψουμε στο σήμερα, όπου οι αριθμοί είναι σαφώς πιο ρεαλιστικοί, καθώς προέρχονται από καταγραφές και όχι από προβλέψεις:

1 Το 2012 καταγράφηκε ρεκόρ θανάτων. Έφτασαν στους 116.668 σε ετήσια βάση. Ήταν 111.099 το 2011, 109.084 το 2010 και 108.316 το 2009. Δηλαδή, τα χρόνια του μνημονίου, φτάσαμε να χάνουμε πάνω από 8.000 άτομα παραπάνω σε ετήσια βάση συγκριτικά με τα προ μνημονίου επίπεδα. Όλη την περίοδο πριν από το 2008 οι θάνατοι παρέμεναν περίπου σταθεροί στα επίπεδα των 105.000 ετησίως.

2 Από όλες τις αιτίες θανάτων που καταγράφει η ΕΛΣΤΑΤ, κρίσιμος είναι ο κωδικός «Ε54». Σε αυτόν περιλαμβάνονται οι «αυτοκτονίες και οι αυτοεπιβαλλόμενες κακώσεις». Αύξηση και εδώ. Ιδού οι αριθμοί:

♦ 2001: 334 αυτοκτονίες.

♦ 2002: 323 αυτοκτονίες.

♦ 2008: 373 αυτοκτονίες.

♦ 2010: 377 αυτοκτονίες.

♦ 2011: 477 αυτοκτονίες.

♦  2012: 508 αυτοκτονίες.

Ο τελευταίος αριθμός χρήζει μεγαλύτερης ανάλυσης. Εκτός από το προφανές, ότι δηλαδή οι αυτοκτονίες αυξήθηκαν πάνω από 35% μέσα στην τετραετία της μεγάλης ύφεσης, έχει σημασία και η ηλικία αυτών που αποφασίζουν να θέσουν τέρμα στη ζωή τους: οι μισοί είναι ηλικίας κάτω των 50 ετών.

3 Οι γεννήσεις περιορίστηκαν στα χαμηλότερα επίπεδα από το…1932. Αν πιστέψουμε τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ο αριθμός που καταγράφηκε στο τέλος του 2012 δεν έχει εμφανιστεί ποτέ ξανά εδώ και 70-80 χρόνια.

♦  Το 2012 γεννήθηκαν μόλις 100.371 παιδιά έναντι.

♦  Το 2011, γεννήθηκαν 106.428.

♦  Το 2010 γεννήθηκαν 114.766.

♦  Το 2009 γεννήθηκαν 117.933.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι είχε υπάρξει και πάλι κάμψη των γεννήσεων το 1998 και το 1999, όταν και τότε γεννήθηκαν λίγο πάνω από 100.600 παιδιά. Ρεκόρ όμως σαν αυτό του 2012 δεν έχει αποτυπωθεί ποτέ.

4 Από μόνοι τους οι θάνατοι και οι γεννήσεις δεν λένε όλη την αλήθεια αν αντιμετωπιστούν ξεχωριστά. Αν βάλει όμως κάποιος δίπλα δίπλα τις χρονοσειρές για να υπολογίσει το ισοζύγιο, τα πράγματα γίνονται πολύ άσχημα. Ιδού:

♦  2009: 117.933 γεννήσεις και 108.316 θάνατοι. Ισοζύγιο θετικό.

♦  2010: 114.766 γεννήσεις και 109.084 θάνατοι. Το ισοζύγιο παραμένει θετικό, αλλά πλέον κινείται σε οριακό επίπεδο.

♦  2011: 106.428 γεννήσεις και 111.099 θάνατοι. Πρώτη χρονιά πλήρους εφαρμογής των μνημονίων και το ισοζύγιο γίνεται αυτομάτως αρνητικό. Πρώτη φορά αυτοί που πεθαίνουν γίνονται περισσότεροι από αυτούς που γεννιούνται.

♦  2012: Η ψαλίδα ανοίγει ακόμη περισσότερο, καθώς οι γεννήσεις πέφτουν στα επίπεδα των 100.371 και οι θάνατοι εκτοξεύονται στους 116.668. Περίπου 17.000 άτομα, μια ολόκληρη πόλη έσβησε μέσα σε μόλις έναν χρόνο.

Ελλάδα χωρίς παιδιά

Η μηχανογράφηση μας εξασφαλίζει και περισσότερο πρόσφατα στοιχεία. Το ληξιαρχείο έχει γίνει πλέον ηλεκτρονικό, οπότε το αρμόδιο υπουργείο Εσωτερικών μπορεί να πληροφορείται σε πραγματικό χρόνο την πραγματική κίνηση του πληθυσμού.

♦  Από τον Μάιο του 2013 (τότε λειτούργησε το ηλεκτρονικό ληξιαρχείο) μέχρι το τέλος της περυσινής χρονιάς καταγράφηκαν 70.830 θάνατοι και 64.568 γεννήσεις.

♦  Όσο για το 2014, από τις αρχές του χρόνου μέχρι και τον Δεκαπενταύγουστο, αποτυπώθηκαν 71.236 θάνατοι και 56.280 γεννήσεις. Το φαινόμενο λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις: τα παιδιά μας μεγαλώνουν και από πίσω έρχονται ολοένα και λιγότερα.

Οι γονείς τους βουλιάζουν στα οικονομικά προβλήματα, δεν αποφασίζουν να κάνουν παιδί ή περιορίζονται στο ένα. Η χώρα γερνάει με ολοένα και ταχύτερο ρυθμό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και τη δαπάνη για την καταβολή των συντάξεων.

Το έσχατο μήνυμα

Ο χειρότερος εφιάλτης για μια χώρα – ο πληθυσμός να στερείται κινήτρου αναπαραγωγής – έχει ξυπνήσει, και εμείς ασχολούμαστε με απίστευτης γελοιότητας υποθέσεις, όπως για παράδειγμα:

♦ Αν θα βάλουμε εισοδηματικό κριτήριο στο επίδομα τέκνων.

♦  Αν θα καταργήσουμε τη σχετική παροχή του ΟΑΕΔ.

♦ Αν θα βρεθούν λεφτά για να χρηματοδοτηθεί το πρόγραμμα των παιδικών σταθμών.

♦  Αν το παιδί δικαιολογεί έκπτωση φόρου (σ.σ.: δεν δικαιολογεί πλέον, καταργήθηκε και αυτή).

♦  Αν το παιδί είναι… τεκμήριο.

Μια χώρα που γερνάει λόγω φυγής των ανθρώπων της, που πεθαίνει λόγω των δραματικών επιπτώσεων των μνημονίων και αυτοκτονεί εξ αιτίας της διάψευσης όλων των ελπίδων της, μια χώρα της οποίας η πολιτική εξουσία αρκείται στη δουλοπρεπή συμπεριφορά έναντι της ντόπιας και διεθνούς τοκογλυφίας και σκύβει σε κάθε επιθυμία της, το μόνο μήνυμα που μπορεί να εκπέμψει είναι το έσχατο: SOS…

ΣΧΕΤΙΚΑ: ΕΔΩ  ΕΔΩ & ΕΔΩ

Εργατικό ατύχημα στην Κρήτη αποκάλυψε απαράδεκτες συνθήκες εργασίας στην ΕΑΣ Ηρακλείου

ceb1cf84cf85cf87ceb7cebcceb1cf84ceb1

 

Στις ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου και του «Βενιζέλειου» συνέχιζαν να νοσηλεύονται χτες οι τέσσερις εργαζόμενοι ηλικίας 29, 40, 41 και 46 χρόνων, που έπαθαν σοβαρά εγκαύματα την Τρίτη, στο οινοποιείο της Ενωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου, όταν κατά τη διαδικασία καθαρισμού των δεξαμενών έσπασε λάστιχο με καυστική ποτάσα και τους περιέλουσε. Για τον έναν από τους τρεις τραυματίες, εξεταζόταν το ενδεχόμενο να μεταφερθεί σήμερα στη Μονάδα Εγκαυμάτων του Θριάσιου Νοσοκομείου, λόγω της κρισιμότητας της κατάστασής του (έχει υποστεί βλάβη το αναπνευστικό).

«Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Μέσα σε ένα χρόνο, στην Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου (ΕΑΣΗ) έχουν εφαρμοστεί από την εργοδοσία όλα τα αντεργατικά μέτρα, κάνοντας τους εργαζόμενους λάστιχο: Αφού τους είχαν μήνες απλήρωτους, από το καλοκαίρι του 2013 ξεκίνησαν οι απολύσεις, αρχικά στο σούπερ μάρκετ και μετά σε όλες τις ειδικότητες, φτάνοντας τις 70 και πλέον.

Οπως έχουμε καταγγείλει από τις αρχές του καλοκαιριού, κανείς από τους απολυμένους δεν έχει πάρει όλα τα χρήματα (αποζημίωση, δεδουλευμένα, κ.λπ.). Αλλά και στους εργαζόμενους, αφού έγιναν οι “απαραίτητες” μειώσεις της τάξης του 30-40%, προκειμένου να προχωρήσει το σχέδιο “εξυγίανσης” της Τράπεζας Πειραιώς και της διοίκησης της ΕΑΣΗ,οφείλονται δεδουλευμένα τουλάχιστον 7 μηνών!!

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, δεν έχει περάσει ούτε χρόνος από το θανατηφόρο εργατικό “ατύχημα” στις 17/10/2013 στις εγκαταστάσεις της ΕΑΣΗ στις Μαλάδες. Τώρα το έγκλημα συνεχίζεται! Και πώς να μη συνεχίζεται, όταν απουσιάζουν από την επιχείρηση – μιας και απολύθηκαν – μια σειρά από ειδικότητες, όπως χημικός και αρμόδιοι τεχνικοί για εξειδικευμένες εργασίες. Οταν δεν τηρούνται στοιχειώδη μέτρα υγιεινής – ασφάλειας, δεν υπάρχουν τεχνικοί εργασίας, δεν υπάρχουν μέσα ατομικής προστασίας απλά ή για εξειδικευμένη δουλειά, δεν υπάρχει το εξειδικευμένο προσωπικό;».

(το παρακάτω δημοσίευμα παραποιεί βάναυσα την αλήθεια, εχουμε τονίσει τα σημεία που χρειάζονται προσοχή)

Όλα ξεκίνησαν γύρω στις 10 το πρωί κι ενώ είχαν ξεκινήσει οι εργασίες προκειμένου να ανοίξει το πρότυπο οινοποιείο της ΕΑΣΗ. Εργασίες, οι οποίες μεταξύ άλλων ήταν και ο καθαρισμός – απολύμανση των μηχανημάτων και των δεξαμενών για να δεχτούν τα κρασοστάφυλα.

Τον καθαρισμό αυτό είχαν αναλάβει οι τρεις εργαζόμενοι ηλικίας 31, 41 και 43ετών.  Κοντά σε αυτούς βρισκόταν και ο 48χρονος οδηγός του βυτιοφόρου, με το οποίο μετέφερε νερό για να γίνει το διάλυμα με την καυστική σόδα ώστε να γίνει ο καθαρισμός. Κατά τη διάρκεια λοιπόν του καθαρισμού με διάλυμα καυστικής σόδας, της γνωστής ποτάσας των οινοποιητών του οινοποιείου, των μεγάλων δηλαδή μεταλλικών δεξαμενών που υποδέχονται το μούστο, συνέβη το μοιραίο.

Ένας δυνατός θόρυβος και στη συνέχεια οι εκκλήσεις για βοήθεια των τεσσάρων ανδρών ακούστηκαν σε όλο το χώρο. Ακολούθησαν σκηνές που δύσκολα μπορούν να περιγραφούν με τους παριστάμενους να προσπαθούν να βοηθήσουν τους συναδέλφους τους που είχαν υποστεί εγκαύματα από το καυστικό υγρό που έσταζε από όλο τους το σώμα.

Ασθενοφόρα από τα πλησιέστερα κέντρα υγείας και από το Ηράκλειο έσπευσαν σε σύντομο χρόνο για τη μεταφορά τους στα νοσοκομεία της πόλης, όπου εξακολουθούν να νοσηλεύονται. Σύμφωνα με την υποδιοικήτρια του ΠΑΓΝΗ Ελ. Μπορμπουδάκη, διασωληνωμένοι στη ΜΕΘ του Βενιζέλειου νοσοκομείου είναι ένας 31χρονος κι ένας 43χρονος, υπάλληλοι και οι δύο της Ένωσης, ενώ επίσης διασωληνωμένοι αλλά στη ΜΕΘ του ΠΑΓΝΗ είναι ο 41χρονος υπάλληλος της Ένωσης και ο 48χρονος οδηγός του βυτιοφόρου. Ο τελευταίος είναι σε καλύτερη κατάσταση από τους άλλους τρεις, ωστόσο διασωληνώθηκε για προληπτικούς λόγους.

Όπως μας είπε η ίδια, οι τραυματίες έχουν χημικά εγκαύματα σε ποσοστό από 20 έως 30% σε πλάτη πρόσωπο και λαιμό και γι’ αυτό το λόγο διασωληνώθηκαν. Σε ερώτησή μας εάν υπάρχει περίπτωση να μεταφερθούν στην Αθήνα η κα Μπορμπουδάκη μας είπε πως για την ώρα δεν κρίνεται απαραίτητο κάτι τέτοιο.

Πώς συνέβη το κακό;

Οι υπάλληλοι της Ένωσης, όπως προαναφέρθηκε, χαρακτηρίζονται ως ιδιαίτερα έμπειροι και σχολαστικοί. Γνώριζαν τι πρέπει να κάνουν αλλά και το πώς να προφυλαχθούν. Πώς όμως έγινε η έκρηξη που λίγο έλειψε να τους στοιχίσει τη ζωή; Από την πλευρά της ΕΑΣΗ και σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις στελεχών της, διαρρέουν πληροφορίες που αναφέρουν ότι έγινε ένα μοιραίο λάθος. Το λάθος αυτό σύμφωνα πάντα με τις πρώτες εκτιμήσεις από την πλευρά της ΕΑΣΗ συνέβη όταν «τοποθετήθηκε πολλαπλάσια δραστική ουσία από αυτή που μπορούσαν να αντέξουν οι σωλήνες του οινοποιείου. Σε μια από αυτούς τους σωλήνες, έγινε η έκρηξη και ακολούθησε η μεγάλη και απότομη διαρροή της καυστικού χημικού μείγματος. Σύμφωνα με μαρτυρίες, κάποιοι υπάλληλοι βλέποντας ότι κάτι συμβαίνει, πρόλαβαν να γυρίσουν και να δεχτούν το μεγαλύτερο μέρος της ποτάσας που τους περιέλουσε στην πλάτη περισσότερο και λιγότερο στο πρόσωπο.

 

Από την πλευρά του ο πρόεδρος του ΕΚΗ Σ. Βαρδάκης, ο οποίος πήγε στο χώρο του εργατικού ατυχήματος μας είπε ότι για το πώς ακριβώς έγινε το ατύχημα θα αποφανθεί η Τεχνική Επιθεώρηση Εργασίας, η οποία θα ερευνήσει εάν έγινε κάποιο ανθρώπινο λάθος ή όχι.

(κι εδώ προδίδονται !)

«Το βέβαιο είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν φορούσαν ειδικές στολές, προστατευτικές μάσκες και γυαλιά, εξοπλισμό που εάν διέθεταν, τότε τα εγκαύματα τους θα ήταν μικρότερα ή καθόλου» είπε ο κ. Βαρδάκης, ο οποίος πρόσθεσε ότι και σε αυτή την περίπτωση δεν τηρήθηκαν τα μέτρα ασφαλείας.

Να σημειωθεί τέλος ότι με απόφαση της Ένωσης θα δοθούν οι μισθοί που οφείλει η ΕΑΣΗ στους υπαλλήλους που τραυματίστηκαν, προκειμένου να ενισχυθούν οι οικογένειές τους οικονομικά.

http://www.patris.gr/articles/267724/174657

Κρατήστε δύο σημεία:

-Ηταν έμπειροι, αλλά δεν είχαν μέσα προστασίας. Η απειρία τους φαίνεται από το γεγονός πως δεν είχαν ούτε στοιχειώδη μέσα προστασίας, έστω μια απλή σακούλα ή γαντια.

-Ηταν απλήρωτοι, και όπως είδαμε παραπάνω επί μήνες. Η ένωση θεωρεί φιλανθρωπία την καταβολή δεδουλευμένων !!!!

Σύμφωνα με πληροφορίες από εργαζόμενους και αλληλέγγυους, έσκασε η κεντρική σωλήνα παροχής που περιείχε πυκνό διάλυμα ποτάσας, καθώς έκλεισε μία βάνα και δεν άντεξε την πίεση της αντλίας παροχής. Τουλάχιστον ένας από τα θύματα ήταν διοικητικός υπάλληλος ενώ ένας ακόμη ήταν οδηγός ενός βυτιοφόρου. Δεν υπήρχε ειδικευμένος τεχνικός, διευθυντής ή χημικός ή μηχανολόγος παρών κατά τη διάρκεια των εργασιών. Οι εργαζόμενοι δούλευαν μετά από προφορικές οδηγίες σε έναν από αυτούς. Θεωρούν βέβαιο πως θα τους χρεώσουν το ατύχημα σαν ανθρώπινο λάθος.

Πηγή: ergasiakodeltio.wordpress

Εκδήλωση-Προβολή για την κατάληψη Can Vies (Βαρκελώνη) & Ενημέρωση για την κατάληψη ΛΚ 37 -ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ-ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

afcanvie

 

 

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

Απέναντι στη συνολική επίθεση του κράτους με τη συνδρομή των παρακρατικών συμμοριών, απέναντι στους κατασταλτικούς σχεδιασμούς εναντίον των καταλήψεων και κάθε αυτοοργανωμένης δομής του αγώνα, να αντιτάξουμε ένα πλατύ, μαζικό και κοινωνικό μέτωπο όλων των αντιστάσεων από τα κάτω!

ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Προβολή βίντεο 
“ΝΙΚΗΣΑΜΕ! ΤΟ CAN VIES ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ” και ενημέρωση για τον αγώνα υπεράσπισης της κατάληψης Can Vies στη Βαρκελώνη

Ενημέρωση
για την αναμενόμενη επανάληψη της κατασταλτικής επίθεσης εναντίον της κατάληψης ΛΚ 37

ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, 8 μ.μ., στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37

Διαχειριστική Συνέλευση της κατάληψης

 

Η ΛΚ37 μπροστά στην αναμενόμενη επανάληψη της κατασταλτικής επίθεσης εναντίον της… (αναδημοσίευση από http://squathost.com/patisionstreet/)

 

Αναδημοσίευση από Δυσήνιο Ίππο

Κείμενο της συνέλευσης αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση σχετικά με τη δίκη για τους πυροβολισμούς των μετναναστών στη Νέα Μανωλάδα

manol (1)

 

Μην εθελοτυφλείς!

Η Μανωλάδα είναι κοντά…Το μέλλον μας είναι χωρίς αφεντικά!

…σημειώσεις πάνω στη δίκη για τους πυροβολισμούς σε βάρος των μεταναστών -εργατών από τη Μανωλάδα

Στις 30 Ιούλη 2014, διαδραματίστηκε στα δικαστήρια της Πάτρας το τελευταίο επεισόδιο της δίκης του μεγαλοτσιφλικά Βαγγελάτου και των επιστατών–μπράβων του. Ο λόγος ήταν ότι οι τελευταίοι είχαν επιτεθεί με καταιγισμό πυροβολισμών σε δεκάδες μετανάστες-εργάτες γης στη νέα Μανωλάδα Ηλείας, οι οποίοι διεκδικούσαν με μαζική κινητοποίηση τα δεδουλευμένα 6 μηνών. Η απόφαση ήταν αθωωτική για το βασικό αδίκημα της εμπορίας ανθρώπων και για τους τέσσερις, ενώ δύο από τους μπράβους του Βαγγελάτου κρίθηκαν ένοχοι για την απόπειρα πρόκλησης σωματικών βλαβών, ποινή όμως που είναι εξαγοράσιμη και έχει ανασταλτικό χαρακτήρα μέχρι να εκδικαστεί η έφεση.

Η δίκη είχε ξεκινήσει από τις 6 Ιουνίου και διεξήχθη μέσα σε ένα κλίμα τρομοκρατίας με εκφοβισμούς και προπηλακισμούς σε βάρος των μεταναστών που ήταν βασικοί μάρτυρες κατηγορίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ξυλοδαρμός βασικού μάρτυρα κατηγορίας στη δίκη, ο οποίος δέχτηκε επίθεση στην παράγκα που μένει στη Μανωλάδα, όταν άγνωστοι μπήκαν σε αυτή και απαίτησαν να μην παρουσιάζεται στη δίκη απειλώντας ότι θα τον σκοτώσουν. Το σκηνικό τρομοκρατίας στα δικαστήρια της Πάτρας συμπλήρωναν οι προπηλακισμοί εις βάρος των αλληλέγγυων στους μετανάστες-εργάτες από τις ισχυρές δυνάμεις καταστολής, τους μπράβους του Βαγγελάτου αλλά και το γνωστό υπερασπιστή τραμπούκων, μαφιόζων, δολοφόνων, φασιστών και λοιπών καθαρμάτων, Α. Κούγια, συνήγορο υπεράσπισης του Βαγγελάτου. Από κοντά και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ που απέκρυπταν την έκβαση της δίκης και τα γεγονότα που έλαβαν χώρα σε αυτή, εξυπηρετώντας για ακόμα μια φορά τα συμφέροντα των αφεντικών και του κράτους που τους υποθάλπει.

Η έκβαση της συγκεκριμένης δίκης δεν μας προξενεί ιδιάιτερη έκπληξη. Αντίθετα, επιβεβαιώνει τον ταξικό χαρακτήρα της αστικής δικαιοσύνης, καθώς ο μοναδικός νόμος που ισχύει στο καπιταλιστικό σύστημα είναι αυτός που επιβάλλουν τα αφεντικά και επισφραγίζει το κράτος, καταστρατηγώντας κάθε εργατικό κεκτημένο.

Τα τελευταία χρόνια, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια γενικευμένη προσπάθεια από την πλευρά του κράτους και του κεφαλαίου για να επαναρυθμίσουν προς όφελος τους τις εργασιακές σχέσεις και συνθήκες στην Ελλάδα. Μέσα σε αυτήν τη νέα εργασιακή πραγματικότητα εντάσσονται η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η μείωση του βασικού μισθού, η νομιμοποίηση των μαζικών απολύσεων, η επιστράτευση και η παρανομοποίηση των απεργιών, καθώς και, όπως αποδεικνύει η συγκεκριμένη δίκη, η νομιμοποίηση των πυροβολισμών απέναντι στους εργάτες. Η δίκη αυτή θα έχει αντίκτυπο σε όλη την εργατική τάξη, ντόπια και ξένη, αφού αποτελεί κομμάτι της επίθεσης των αφεντικών και συμβάλλει με τη σειρά της στην εδραίωση όλων των παραπάνω συνθηκών. Οι μετανάστες-εργάτες, ως το πιο ευάλωτο κομμάτι των εργαζομένων, βρέθηκαν στο στόχαστρο σε μια πειραματική κατάσταση για τα αφεντικά. Όμως, η επίθεση στη Μανωλάδα δεν ήταν απλά μια επίθεση εναντίον τους, αλλά στόχευε συνολικά στην εργατική τάξη και ως τέτοια πρέπει να συνεχίσουμε να την αντιλαμβανόμαστε.  Είναι μια παρακαταθήκη για τα αφεντικά ώστε να εδραιώσουν σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό το καθεστώς σκλαβιάς και εργοδοτικής τρομοκρατίας.
Ένα ακόμα βασικό διακύβευμα αυτής της δίκης αποτέλεσε η αθώωση όλων των κατηγορουμένων από την κατηγορία  της εμπορίας ανθρώπων (trafficking), καθώς αυτό εντασσόταν στο κατηγορητήριο, ενώ δεν υπήρχε προηγούμενο δεδικασμένο στην Ελλάδα. Το trafficking ανθρώπων αφορά ρον εξαναγκασμό ενός ατόμου ή μιας ομάδας ατόμων προκειμένου να δεχτούν τον έλεγχο ενός άλλου ατόμου με σκοπό την εκμετάλλευση. Θύματα του trafficking μπορεί να είναι άνθρωποι που χρησιμοποιούνται ως σύγχρονοι οικονομικοί δούλοι σε βαριές, επικίνδυνες και παράνομες εργασίες.  Η καταδίκη λοιπόν των συγκεκριμένων κατηγορούμενων για δουλεμπόριο, κάτι που σε δικονομικό επίπεδο επιβεβαιώθηκε πολλές φορές στη δικαστική αίθουσα, θα αποτελούσε δικαστικό προηγούμενο το οποίο θα λειτουργούσε ως παρακαταθήκη για μελλοντικές δίκες με αντίστοιχο κατηγορητήριο. Μέσα σε αυτό θα μπορούσαν να ενταχθούν μια μεγάλη πλειοψηφία μεγαλοτσιφλικάδων και αφεντικών, οι οποίοι συμμετέχουν στο δουλεμπόριο “ψωνίζοντας” από αυτό φθηνό εργατικό δυναμικό.

Άλλωστε, η συγκεκριμένη υπόθεση μας βοηθάει να εξάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα σχετικά με την παγίωση της δεξιάς στροφής του ελληνικού πολιτικού σχηματισμού, του κράτους και των μηχανισμών του δηλαδή, που εδώ και μερικά χρόνια στοχοποιούν, προετοιμάζουν και εξαπολύουν την πιο λυσσαλέα επίθεση σε βάρος των πιο άγρια εκμεταλλευόμενων κομματιών της κοινωνίας, αλλά και όσων αντιστέκονται έμπρακτα στην επίθεση αυτή. Γιατί δεν ξεχνάμε ότι δυο χρόνια πριν, ο ίδιος ο πρωθυπουργός εξήγγειλε επιχειρήσεις ενάντια στους φτωχούς και τους αγωνιζόμενους (τους «λαθρομετανάστες», τους «συνδικαλιστές» και τους «κουκουλοφόρους» όπως χαρακτηριστικά τόνιζε) για την απρόσκοπτη επιβολή της νέας μνημονιακής πραγματικότητας.  Τα αστυνομικά πογκρόμ του «Ξένιου Δία», τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα βασανιστήρια σε αστυνομικά τμήματα, οι ξυλοδαρμοί από πλευράς μπάτσων και αφεντικών ενάντια σε ξένους εργάτες γης στη Σκάλα Λακωνίας, οι ρατσιστικοί νόμοι, το κρατικό κυνήγι μαγισσών εναντίον οροθετικών γυναικών, άστεγων, τοξικομανών και Ρομά,  οι δολοφονικές ομάδες κρούσης των νεοναζί είναι κομμάτια της ίδιας πολιτικής στρατηγικής στην κατεύθυνση της κυριαρχίας του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Και όλα αυτά παράλληλα με τις απολύσεις, την εργοδοτική τρομοκρατία, την επιστράτευση απεργών. Παράλληλα με την καταστολή των διαδηλώσεων, τις  εισβολές σε πολιτικούς-κοινωνικούς χώρους αγώνα (καταλήψεις και στέκια), τις διώξεις, τις συλλήψεις και τα βασανιστήρια αγωνιστών.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εκείνο που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι η συλλογική δύναμη των καταπιεσμένων και να παλέψουμε στη βάση της αυτοοργάνωσης και της αδιαμεσολάβητης δράσης, ώστε να οικοδομηθεί ένα μέτωπο αγώνα και αλληλεγγύης, ικανό να οργανώσει τις άμυνες στη νέα επίθεση της εξουσίας. Να αντισταθούμε εδώ και τώρα προτάσσοντας δομές οριζόντιας συλλογικής δράσης ντόπιων και μεταναστών.

Απέναντι στις διαρκώς επιθετικότερες κινήσεις των αφεντικών σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας, να απαντήσουμε με ενδυνάμωση και σύνδεση των κοινωνικών και ταξικών μετώπων και δομών σε όλα τα επίπεδα. Να εκμεταλλευτούμε τα κενά και τις αντιφάσεις που εμφανίζονται στον κυρίαρχο λόγο οξύνοντας την κοινωνική και ταξική σύγκρουση. Να αρνηθούμε κάθε αφομοιωτική πρόταση, που στόχο έχει να εξανθρωπίσει το απεχθές πρόσωπο του καπιταλισμού ή επιχειρεί την καλύτερη διαχείριση των οικονομικών και κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων του. Αν η κρίση δίνει την ευκαιρία στους κυρίαρχους να διαλύει και να ρυθμίζει εκ νέου προς όφελος τους, τους όρους εκμετάλλευσης, τότε δίνει και σε εμάς, τους εκμεταλλευόμενους, την ευκαιρία να απορυθμίσουμε μία και καλή την καπιταλιστική λειτουργία και να θέσουμε τους νέους όρους για τον ολικό κοινωνικό μετασχηματισμό και την κοινωνική χειραφέτηση, μέσω της κοινωνικής επανάστασης.

Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών ενάντια στην τρομοκρατία των αφεντικών

Συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση

Πάτρα, Αύγουστος 2014

http://saktapatra.wordpress.com/

το κείμενο σε pdf

Ανταπόκριση από την κινητοποίηση της Κυριακής 24 Αυγούστου στην Ερμού ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

ανταπόκριση από την κινητοποίηση της Κυριακής 24 Αυγούστου στην Ερμού ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίαςkyr24082014_cΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

 

 

Την Κυριακή 24 Αυγούστου, μία ακόμη Κυριακή με τα μαγαζιά ανοιχτά (στο πλαίσιο της «πιλοτικής» εφαρμογής του μέτρου των 52 εργάσιμων Κυριακών το χρόνο) το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια και οι “Εργαζόμενοι/ες από τον κλάδο του εμπορίου” βρεθήκαμε για μια ακόμη φορά,όπως και όλες τις περασμένες Κυριακές, στην οδό Ερμού που αποτελεί τον πολιορκητικό κριό για την εφαρμογή του μέτρου.

Η κινητοποίηση μας ξεκίνησε στις 11.30 π.μ. από την αρχή της Ερμού και ολοκληρώθηκε στις 2.00 μ.μ. στη συμβολή της με την Αιόλου. Μοιράζοντας κείμενα μέσα και έξω από τα καταστήματα, σε εργαζόμενους και περαστικούς, κρατώντας πανό έξω από τις εισόδους των ανοιχτών καταστημάτων και διαβάζοντας μέσω ντουντούκας το κάλεσμα των “εργαζομένων στον κλάδο του εμπορίου” σε συνάντηση για το ίδιο απόγευμα καθώς και το κείμενο του Συντονιστικού, καταφέραμε να ανοίξουμε και πάλι συζήτηση με συναδέλφους και συναδέλφισσες ενισχύοντας τους μεταξύ μας δεσμούς αλληλεγγύης και συνεννόησης. Είναι πλέον σαφές ότι η δυσαρέσκεια των συναδέλφων είναι δεδομένη ενώ παράλληλα υπάρχει μεγάλη ανησυχία για το τι μέλλει γενέσθαι από Σεπτέμβρη.

Ο αγώνας για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας, για την ανάδειξη των εργατικών μας συμφερόντων και αναγκών μας για ελεύθερο χρόνο και αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς θα συνεχιστεί αταλάντευτα με περισσότερο πείσμα. Το ραντεβού μας με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες στον κλάδο του εμπορίου, με τους συναγωνιστές και τις συναγωνίστριες από σωματεία, εργατικές συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιάς και πολιτικές ομάδες ανανεώθηκε για την επόμενη Κυριακή.

Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας συνεχίζεται.

Ενωμένοι είμαστε πιο δυνατοί!

Ούτε 52, ούτε κι 7, ποτέ την Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά!

 

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα»ωράρια

Εργαζόμενοι-ες από τον κλάδο του εμπορίου [επικοινωνία:orthostasia@yahoo.gr]

 

* H επόμενη συνέλευση του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια έχει οριστεί για την Τρίτη 26 Αυγούστου στις 7μμ στα γραφεία του ΣΥΒΧΑ (Λόντου 6, Εξάρχεια)

 

> ακολουθούν εικόνες από την παρέμβαση και τα κείμενα που μοιραζόνταν:kyr24082014_dΒΒΒΒΒΒΒΒΒΒ kyr24082014_bΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓΓ kyr24082014_aΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔΔ ΑΑΑΒΒΒ ΓΓΓΔΔΔ

 

 

Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΤΗΣ “ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ” ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΕΝ ΛΥΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ / ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΘΕΣΤΩΣ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ [ανακοίνωση ΣΜΤ & ΣΥΒΧΑ]

8 χαμενεσ ωρες για μια μπουκια ψωμιΚυβέρνηση, κεφάλαιο και Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού πήραν σωρεία μέτρων που
οδήγησαν σε καταβύθιση τους μισθούς, έβαλαν στο περιθώριο τις
συλλογικές διεκδικήσεις με κατάργηση των ΣΣΕ και εκτόξευσαν την ανεργία
φρόντισαν να προσφέρουν δώρο στις εταιρίες στρατιές εξαθλιωμένων
εργαζομένων χωρίς δικαιώματα και μέσω των προγραμμάτων “αντιμετώπισης”
της ανεργίας. Παράλληλα, σχεδιάζουν την πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων
με ομαδικές “εκδιώξεις” των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα.

Η εφαρμοζόμενη πολιτική με τις νέες ελαστικές εργασιακές σχέσεις
(κοινωφελής εργασία, voucher) δε λύνει το πρόβλημα της ανεργίας. Στόχος
τους είναι το ακριβώς αντίθετο από ό,τι διακηρύσσουν. Είναι η σταδιακή
γενίκευση ενός καθεστώτος μισοεργασίας – μισοανεργίας σε ένα μεγάλο
ποσοστό των εργαζόμενων, μέσα από την ανακύκλωση των άνεργων σε θέσεις
προσωρινής ανασφάλιστης και κακοπληρωμένης εργασίας ή κατάρτισης

Στο δημόσιο τομέα απ’ τη μία προωθούνται απολύσεις και
διαθεσιμότητες, απ’ την άλλη προσλαμβάνονται “πεντάμηνοι ωφελούμενοι”
για να κάνουν την δουλειά τσάμπα, χωρίς κανένα δικαίωμα αλλά μόνο με
υποχρεώσεις. Στο ΕΤΕΑ (Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης) τις χρόνιες
ελλείψεις σε προσωπικό και τις πρόσφατες 30 διαθεσιμότητες από το μόνιμο
προσωπικό ήρθαν να καλύψουν οι προσλήψεις δεκάδων συναδέλφων στην
κοινωφελή εργασία καλύπτοντας έτσι, πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

Να αντιδράσουμε απέναντι στον εμπαιγμό κράτους – εργοδοτών. Μας
θέλουν να δουλεύουμε με χαρτζιλίκι και ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες,
καθυστερούν τις πληρωμές. Στο ΕΤΕΑ από το ξεκίνημα του προγράμματος
“κοινωφελούς εργασίας” υπάρχουν αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στη
μισθοδοσία με ότι αυτό συνεπάγεται για τις ζωές των εργαζόμενων. Πλήρως
ευθυγραμμισμένοι με την καταστροφική πολιτική του Υπουργείου Εργασίας
(-Ανεργίας), ο διοικητής και οι υπηρεσίες του επικουρικού ασφαλιστικού
ταμείου είναι και αυτοί υπεύθυνοι για τις κακές συνθήκες εργασίας των
συναδέλφων και φροντίζουν με κάθε ευκαιρία να τις εντείνουν.

Η προσβλητική συμπεριφορά του διοικητή του ΕΤΕΑ προς το σύνολο των
εργαζομένων της “κοινωφελούς εργασίας” κατά την επίσκεψη του στο
παράρτημα της Ευαγγελιστρίας 5, στις 2 Ιουλίου, είναι σαφές δείγμα
εργοδοτικού αυταρχισμού και αυθαιρεσίας. Οι καθυστερήσεις στις πληρωμές
και οι συνθήκες εργασίας στο χώρο του ταμείου είναι απαράδεκτες. Όλα τα
παραπάνω αποτελούν ζητήματα για τα οποία ως σωματεία προσφύγαμε στις
αρμόδιες υπηρεσίες.

Όσο βρισκόμαστε στο πεντάμηνο δεν σκύβουμε το κεφάλι. Αγωνιζόμαστε
για όλα όσα μας κλέβουν, αγωνιζόμαστε για την αξιοπρέπεια μας. Μόνο με
ενότητα, συντονισμό και αποφασιστικότητα μπορούμε να νικήσουμε.

• Καμία καθυστέρηση στους μισθούς/άμεση καταβολή των δεδουλευμένων.

• Άμεση κατάργηση των προγραμμάτων εκμετάλλευσης των ανέργων.

• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, κανονικές προσλήψεις
και μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες μας με υπογραφή συλλογικών
συμβάσεων εργασίας.

• Επίδομα ανεργίας, για όλο το διάστημα της ανεργίας, στους
άνεργους και υποαπασχολούμενους, που να καλύπτει τις ανάγκες μας, χωρίς
όρους και προϋποθέσεις.

• Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που ελαστικοποιούν τις
εργασιακές σχέσεις, απελευθερώνουν τις απολύσεις, καταργούν τις
συλλογικές συμβάσεις και το βασικό μισθό.

Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής

[Τετ. 27/8, 9.45πμ] συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγώνα για την ανάκληση των εκδικητικών απολύσεων στο Βazaar του Ιανού[Τετ. 27/8, 9.45πμ, Eπιθ. Eργασίας – Πατησίων 37] συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγώνα για την ανάκληση των εκδικητικών απολύσεων των συναδέλφων μας από το Βazaar του Ιανού

[Τετ. 27/8, 9.45πμ, Eπιθ. Eργασίας – Πατησίων 37] συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αγώνα για την ανάκληση των εκδικητικών απολύσεων των συναδέλφων μας από το Βazaar του Ιανού

Ως Συλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής στο πλαίσιο του αγώνα για την ανάκληση των εκδικητικών απολύσεων των συναδέλφων μας από το Βazaar του Ιανού καλούμε σε συγκέντρωση αλληλεγγύης την Τετάρτη 27/8  στις 9.45πμ ακριβώς στην επιθεώρηση εργασίας της Πατησίων 37, όπου και εχει οριστεί να γίνει και η τριμερής συνάντηση έπειτα απο καταγγελία των απολυμένων.

> ακολουθεί (λίγο παρακάτω) η σχετική ανακοίνωση που κυκλοφορήσαμε “IANOS – Οι αλυσίδες του πολιτισμού με scanners και απολύσεις / η εμπειρία-μαρτυρία δύο συναδέλφων μας που απολύθηκαν από το bazaar του Ιανού”

 

> η αναταπόκριση από την πρώτη σχετική παρέμβασή μας έξω από τον Ιανό το Σάββατο 19 Ιουλίου 2014 βρίσκεται ΕΔΩ

 

> δείτε επίσης το αρχείο δημοσιεύσεων στο blog του Συλλόγου μας για τον αγώνα ενάντια στα “μηχανάκια” της αναξιοπρέπειας στα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ: http://goo.gl/wxUzVI

 

 

ianos_apolyseis_190714_cIANOS

Οι αλυσίδες του πολιτισμού με scanners και απολύσεις

[η εμπειρία-μαρτυρία δύο συναδέλφων μας που απολύθηκαν από το bazaar του Ιανού]

Από τις πρώτες μέρες τις παρουσίας μας στο BAZAAR του ΙΑΝΟΥ αντιληφθήκαμε το πλαίσιο μέσα στο οποίο έχει δομηθεί η συγκεκριμένη επιχείρηση. Αυτό σημαίνει για τον Ν. Καρατζά και τους δικούς του κανόνες πολλές διαφορετικές συμβάσεις, εργαζόμενοι με πολλαπλές ιδιότητες και χρήσεις, σύμφωνα με τις ανάγκες της επιχείρησης, μπόλικη ορθοστασία, εργαζόμενοι πολυεργαλεία στην γλώσσα των στελεχών της εταιρείας, μεταθέσεις ατόμων από το ένα μαγαζί στο άλλο και υπέρογκο κουβάλημα των εμπορευμάτων με πανάρχαιες τακτικές και μεθόδους, μιας και τα καταστήματα ποτέ δεν ήταν κατάλληλα να εξυπηρετήσουν την ορθή λειτουργία αποθήκης αφού δεν έχουν ασανσέρ εμπορευμάτων και πάντα βρίσκονται σε όροφο. Ένα καθεστώς στο οποίο οι περισσότεροι εργαζόμενοι από ανάγκη είχαν συμφωνήσει σε μικρές και μεγάλες εχθροπραξίες εναντία στον εργατικό και ταξικό κόσμο.

Οι παραφωνίες ξεκινάνε με την επιβολή 2 ωρών επιπλέον εργασίας, καθημερινά, πέραν του ωραρίου της σύμβασης ημιαπασχόλησης. Οπότε οι εργαζόμενοι στο bazaar καλούνται να δουλέψουν 6 ώρες ημερησίως για 6 ημέρες την εβδομάδα και αντιστοίχως οι full time 58 ώρες την εβδομάδα. Έτσι εμφανίστηκαν οι ”μαύρες ώρες” τις οποίες η εταιρεία επιβάλλει και ξεπερνούν το 50% των ωρών τις υπογραφείσας σύμβασης. Ώρες τις οποίες πληρώνονται οι εργαζόμενοι με λεφτά που λαμβάνουν από το λογιστήριο χωρίς να φαίνονται σε κάποιο έγγραφο μισθοδοσίας και δίνονται στο χέρι. Λεφτά τα οποία η εταιρεία παρακρατεί εκβιαστικά και κατά το δοκούν, κάθε φορά που έκρινε ότι ο εργαζόμενος δεν έχει κάνει καλά την δουλειά του, με την λογική του προστίμου.

Ακόμα προστίθεται το καθεστώς των απλήρωτων υπερωριών, το οποίο καλούμαστε να υποστούμε οι εργαζόμενοι, σε περιόδους εργασιακού φόρτου π.χ. εορταστική περίοδος ή λόγω υπέρογκης δουλειάς που έπρεπε να επιτελεστεί σε μικρό χρονικό διάστημα (καταμέτρηση αποθήκης σε 2 μέρες για παράδειγμα).

Μέσα σε ένα περιβάλλον με παράλογες απαιτήσεις οι εργαζόμενοι αρχίσαμε να επικοινωνούμε τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τις αγωνίες μας εστιάζοντας αναπόφευκτα στην εργασιακή μας καθημερινότητα η οποία μόνο αγανάκτηση και επιθυμία για αντίδραση μπορούσε να επιφέρει. Εκεί έρχεται η εργοδοσία, έχοντας σαφή στόχο το σπάσιμο των δεσμών που επιχειρήθηκαν να δημιουργηθούν, κάνοντας τις πρώτες απολύσεις, μειώνοντας ακόμη περισσότερο το εργατικό κόστος, καταλήγοντας σε 8 μήνες τα δυο BAZAAR να αριθμούν 10 απολυμένους. Μια επίθεση εναντίον μας που έρχεται να αποδείξει τις ανακρίβειες και την ηθική της εργοδοσίας που βιάστηκε να επικαλεστεί με περίσσια υπερηφάνεια πως ο Ιανός μόνο προσλαμβάνει άτομα και δεν απολύει. Υπό αυτό το καθεστώς και λαμβάνοντας υπ’ όψιν την ιστορική τακτική της επιχείρησης να μην δίνει χώρο σε ανθρώπους που έχουν σκοπό το δίκαιο της διεκδίκησης (είχε καταστεί γνωστό ότι η εργοδοσία δεν συμπαθεί για παράδειγμα τους απεργούς) η αγανάκτηση είχε γίνει προϊόν εσωτερικής κατανάλωσης στους κύκλους των εργαζομένων.

Τότε ήταν, πριν μερικούς μήνες, που στον λαιμό των υπαλλήλων του κεντρικού ΙΑΝΟΥ βρέθηκαν οι βαριές αλυσίδες του ελέγχου και της καταπίεσης μέσω των περίφημων πια scanners. Οι αντιδράσεις ηγέρθησαν από φωνές μέσα και έξω από την επιχείρηση και το σωματείο μας ξεκίνησε έναν αγώνα να σταματήσει αυτό το αίσχος της αναξιοπρέπειας. Μεγάλος αριθμός πελατών τάχθηκε ενάντια σε αυτή την μορφή ελέγχου τροφοδοτώντας με θάρρος την αντίθεση και των ίδιων των συναδέλφων. Σε εκείνο το σημείο ήταν που η εργοδοσία με απαράδεκτο τρόπο απαίτησε από τους εργαζομένους να υπογράψουν κείμενο υποστήριξης των scanners και πλήρους υπακοής σε αυτήν. Το καθεστώς φόβου δεν στάθηκε ικανό να κάμψει την αξιοπρέπεια κάποιων συναδέλφων οι οποίοι και αρνηθήκαμε την υπογραφή ενός τέτοιου αντεργατικού κειμένου. Αρκετοί αρνητές, βέβαια, λίγες βδομάδες αργότερα θα έρχονταν αντιμέτωποι, άλλοι με εκδικητικές απολύσεις και άλλοι θα εξωθούνταν σε παραίτηση.

Στην ακολουθούμενη μεγάλη μετακόμιση του BAZAAR από την οδό Σταδίου στην οδό Ακαδημίας ασκήθηκε πίεση να γίνει η μεταφορά μέσα στα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα των διευθυντών, κάτι που ξεστόμιζαν συνεχώς με υπερβάλλων σαδισμό. Εμείς από τη μεριά μας γνωρίζοντας το αντικείμενο της δουλειάς μας και φυσικά τον χώρο του καταστήματος, τους καθιστούσαμε σαφές το ακατόρθωτο του προγραμματισμού τους .

Στην αρχή της έβδομης μέρας από την έναρξη της μετακόμισης, όταν και αυτή είχε τελειώσει και το μαγαζί θα λειτουργούσε κανονικά για το αγοραστικό κοινό, μας ανακοινώθηκε η απόλυσή μας χωρίς καμία προειδοποίηση με αίολες και σαθρές δικαιολογίες.

Η πρώτη άτοπη δικαιολογία της απόφασης αυτής ήταν οι μειωμένοι τζίροι, πράγμα το οποίο δεν ευσταθεί μιας και το μαγαζί δεν είχε ακόμη ανοίξει. Σα συνέχεια μας είπαν ότι δεν δείξαμε τον απαιτούμενο ζήλο, δηλαδή να ενστερνιστούμε τις ανάγκες του μαγαζιού και δεν εργαζόμασταν σα να ήταν δικό μας κατάστημα, και αυτό γιατί δεν προσφερθήκαμε να δουλέψουμε πολλές παραπάνω ώρες χωρίς αμοιβή. Η διεύθυνση είχε την απαίτηση από εμάς να προτείνουμε εμείς οι ίδιοι να δουλέψουμε απλήρωτες υπερωρίες προκειμένου να αξιολογηθούμε και να αποδείξουμε πόσο παραγωγικοί και δημιουργικοί είμαστε, με καλλιτεχνικές ανησυχίες για την διακόσμηση του χώρου και το πόσο ανθεκτικοί είμαστε με βάση τη μυϊκή ικανότητα στο κουβάλημα! (Όλα τα παραπάνω ειπώθηκαν σε κατ’ ιδίαν κουβέντα με τη διεύθυνση)

Η ταξική μας θέση και συνείδηση ήταν, είναι και θα είναι πάντα με τα καταπιεσμένα κομμάτια αυτής της κοινωνίας και με όσους θέλουν να ορθώσουν το ανάστημά τους σε όλους τους δυνάστες και τους υποτακτικούς τους. Η ολοκληρωτική επίθεση, που οδηγεί προς την εξαθλίωση των εργαζομένων και της κοινωνίας, έχει φουσκώσει τα μυαλά των αφεντικών και αποφέρει μεγάλους τζίρους προς τις επιχειρήσεις τους. Κέρδη που παράγουμε εμείς, καταναλώνοντας σχεδόν όλο το χρόνο μας στα εργασιακά κάτεργα, επιβαρύνοντας την υγεία μας με την καθημερινή σωματική καταπόνηση, στέκοντας όρθιοι για ώρες για να εξυπηρετήσουμε, πλέον, όλες τις ημέρες της εβδομάδας το απαιτητικό καταναλωτικό κοινό, κουβαλώντας ασταμάτητα εμπορεύματα με κριτήριο τη γρήγορη είσπραξη εσόδων.

Είναι θέμα αξιοπρέπειας, αντίστασης και αλληλεγγύης να μην τους αφήσουμε να κανιβαλίζουν τις ζωές μας και να αντιστεκόμαστε σε ό,τι μας επιτίθεται προσπαθώντας να μας ρίξει σε ποιο βαθύ σκοτάδι.

Η απόλυσή μας είναι εκδικητική και καταχρηστική και απαιτούμε την άμεση επαναπρόσληψή μας με ευνοϊκότερους και ξεκάθαρους όρους.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210 – 3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com


 

ΣΑΡΩΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ & ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

 Σαρωτικές θα είναι οι αλλαγές μέχρι το τέλος του έτους στις συντάξεις και τα Ασφαλιστικά Ταμεία.

Επί ξυρού ακμής το δικαίωμα στη σύνταξη καθώς προωθούν αύξηση των ενσήμων,αυξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση,μειώσεις των επικουρικών συντάξεων και ενοποιήσεις ταμείων.

Αιχμή του δόρατος για τη νέα ανατροπή η κατάργηση της 15ετίας. Από τα 4.500 ένσημα στα 6.000 το όριο που προωθεί η κυβέρνηση.

Γι’άλλη μία φορά τα “σπασμένα” καλείται  να πληρώσει η εργατική τάξη,αλλά και κάθε λογής μισθωτοί και συνταξιούχοι.

Τον δρόμο των νέων μέτρων άνοιξε η κυβέρνηση με τη γνωστή μελέτη που ανέθεσε στο ΚΕΠΕ, επιχειρώντας να δώσει στη συνεχιζόμενη αντιασφαλιστική πολιτική της «επιστημονική τεκμηρίωση».

Οι “κατά παραγγελία” του κεφαλαίου, διαπιστώσεις και τα πρώτα συμπεράσματα της μελέτης του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) για το Ασφαλιστικό προοιωνίζουν τις σαρωτικές αλλαγές που θα φέρει το κράτος από Σεπτέμβρη, Γι’ αυτό άλλωστε διέρρευσε το προσχέδιο της μελέτης στον Τύπο.

Ετσι απο τον Σεπτέμβριο ανοίγει ένας νέος κύκλος αλλαγών στο ασφαλιστικό σύστημα, που πρόθεση του κράτους και των καπιταλιστών είναι να ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιανουάριο του 2015.

omnia sunt communia

Ακολουθεί η πλήρης είδηση οπως την βρήκαμε καταγεγραμμένη στο διαδίκτυο:

asfalish-2Η αύξηση του ελάχιστου χρόνου ασφάλισης (15ετία) για την κατοχύρωση του δικαιώματος στη σύνταξη, η κατάργηση της δυνατότητας για συνταξιοδότηση σε ηλικία πριν τα ανώτερα ηλικιακά όρια, όπου αυτή ισχύει ακόμα, η άμεση μείωση των συντάξεων που αποδίδει το πρώην ΤΕΒΕ (ΟΑΕΕ) και οι ενοποιήσεις κύριων Ταμείων που θα οδηγήσουν σε αποψίλωση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και συντάξεων σε όλα τα Ταμεία, είναι η αιχμή του δόρατος των ανατροπών που αναμένεται να προωθήσει η κυβέρνηση με το νέο Ασφαλιστικό το φθινόπωρο.

 

Το δρόμο των νέων μέτρων άνοιξε η κυβέρνηση με τη γνωστή μελέτη που ανέθεσε στο ΚΕΠΕ, επιχειρώντας να δώσει στη συνεχιζόμενη αντιασφαλιστική πολιτική της «επιστημονική τεκμηρίωση». Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για στρατηγική που ήδη έχει επιλεγεί εδώ και πολλά χρόνια, εφαρμόζεται σταδιακά και με απόλυτη συνέπεια από όλες τις κυβερνήσεις και σκοπεύει στη δραστική συρρίκνωση των δαπανών για τις συντάξεις, στη σταδιακή απόσυρση του κράτους από τη χρηματοδότηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, ανοίγοντας δρόμο για να δραστηριοποιηθεί το μεγάλο κεφάλαιο και σε αυτόν τον τομέα, και στην απαλλαγή των εργοδοτών από το «βάρος» των εισφορών τους προς τα Ταμεία των ασφαλισμένων.

Υπονομεύουν το ίδιο το δικαίωμα στη συνταξιοδότηση

Η κατάργηση της 15ετίας και η αύξηση των ελάχιστων ημερών ασφάλισης (ενσήμων) από τα 4.500 για να κατοχυρωθεί το δικαίωμα στη σύνταξη, τουλάχιστον στα 6.000 ένσημα, δεν είναι καινούρια. Ανάλογη απόπειρα είχε εκδηλωθεί από την κυβέρνηση και το 2012, αλλά τότε, κάτω από την αντίδραση των εργαζομένων και κυρίως επειδή η κυβέρνηση ήθελε μέτρα «άμεσης απόδοσης», επιλέχθηκε η οριζόντια μείωση των συντάξεων. Τώρα, το σχέδιο επανέρχεται με στόχο όχι μόνο την καθυστέρηση εξόδου στη συνταξιοδότηση και την αύξηση των εισφορών των εργαζομένων και άλλων ασφαλισμένων, αλλά και τη στέρηση από ορισμένες ομάδες εργαζομένων, που δε θα συμπληρώνουν πλέον τον απαραίτητο ελάχιστο αριθμό ενσήμων, συνολικά του δικαιώματος στη σύνταξη.

Είναι χαρακτηριστικό ότι για το ζήτημα αυτό η μελέτη του ΚΕΠΕ σημειώνει με έμφαση: «Πέρα από την ηλικία συνταξιοδότησης σημασία για τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος έχουν και οι ημέρες ασφάλισης». Παράλληλα, βασισμένη στα στοιχεία του ΙΚΑ, διαπιστώνει με νόημα πως «το μεγαλύτερο ποσοστό των νέων αιτήσεων (σ.σ. συνταξιοδότησης) πραγματοποιείται από την ομάδα με ημέρες ασφάλισης μεταξύ 4.500 και 4.799, ήτοι μεταξύ 15 και 16 έτη εργασία… Μάλιστα, οι μισοί από το σύνολο των νέων συνταξιούχων έχουν εισφέρει για λιγότερο από 22 χρόνια, αισθητά λιγότερο από την 35ετία».

Η προβολή αυτών των «ευρημάτων» από τη μελέτη του ΚΕΠΕ μόνο τυχαία δεν είναι. Η αύξηση των ελάχιστων ημερών ασφάλισης από 4.500 που ισχύει σήμερα θα έβαζε φρένο στο ρυθμό εξόδου των εργαζομένων – ασφαλισμένων από την εργασία τους και θα μείωνε τον αριθμό των νέων συνταξιούχων σε ετήσια βάση, κάτι για το οποίο οι μελετητές διαπιστώνουν ότι αυξάνεται τα τελευταία χρόνια. Από 155.000 περίπου νέους συνταξιούχους το 2009 σε 215.000 νέους συνταξιούχους το 2013.

Ομως, για τους ασφαλισμένους ένα τέτοιο μέτρο θα ήταν καταστροφικό, αφού σε συνθήκες μεγάλης ανεργίας – που είναι ακόμα μεγαλύτερη στις μεγάλες ηλικίες – θα σήμαινε δραματική αύξηση του χρόνου ασφάλισης τουλάχιστον κατά 1.500 ένσημα, αύξηση παραμονής στην εργασία τουλάχιστον κατά 8 επιπλέον χρόνια, ενώ για όσους δεν καταφέρνουν να συμπληρώσουν αυτόν τον αριθμό, ακόμα και συνολική απώλεια του δικαιώματος στη σύνταξη. Σημειώνεται ότι ο μέσος ετήσιος αριθμός ημερών ασφάλισης των μισθωτών στο ΙΚΑ κυμαίνεται τα τελευταία χρόνια στα 200 ένσημα, που σημαίνει ότι για τη συμπλήρωση των επιπλέον 1.500 ενσήμων (από τα 4.500 στα 6.000) ο κάθε μισθωτός θα φορτωθεί περίπου 8 επιπλέον χρόνια δουλειάς. Αυτό σε μέσους όρους. Γιατί αν ένας μισθωτός καταφέρνει να έχει 100 μέρες ασφάλισης το χρόνο – περίπτωση πολύ διαδεδομένη στις σημερινές συνθήκες – αυτό σημαίνει ότι για να κατοχυρώσει δικαίωμα στη σύνταξη, θα πρέπει να εργάζεται επιπλέον 15 χρόνια!

Το μέτρο αυτό πέρα από τις άμεσες συνέπειες, μαζί βέβαια με τις υπόλοιπες ανατροπές που επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια, διαμορφώνει τις απαραίτητες συνθήκες, ειδικά για τις νέες γενιές ασφαλισμένων, να τις στρέψει αναγκαστικά προς την ιδιωτική ασφάλιση, ως «την εναλλακτική λύση» κατοχύρωσης κάποιου εισοδήματος στο μέλλον, μετά το τέλος του εργάσιμου βίου τους, αφού οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης από το δημόσιο σύστημα γίνονται πλέον ανυπέρβλητες.

2 POREIAΑύξηση και ορίων ηλικίας

Παράλληλα με την αύξηση του αριθμού των ελάχιστων ημερών ασφάλισης, αιχμή των νέων μέτρων θα είναι και το μαχαίρι στις συνταξιοδοτήσεις που μέχρι τώρα γίνονται σε χρόνους μικρότερους από τα ανώτερα ηλικιακά όρια που ισχύουν (62ο για τα 40 χρόνια εργασίας και ασφάλισης και το 67ο ως το ανώτερο, που πλέον ισχύει σε όλα τα Ταμεία). Ειδικότερα, οι αναφορές της μελέτης του ΚΕΠΕ προϊδεάζουν για μέτρα, η οποία μελέτη επικαλείται «διαφορές» σε κλάδους, επαγγέλματα και ομάδες εργαζομένων, όπως:

  • Διαφορές μεταξύ κλάδων και επαγγελμάτων. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρει «το καθεστώς των βαρέων και ανθυγιεινών» και «τις πρόσφατες ρυθμίσεις για αναγνώριση πλασματικών ετών στους ενστόλους στο Δημόσιο».
  • Διαφορές μεταξύ ηλικιών ή ημερομηνία πρώτης ασφάλισης, όπου κάνει ειδική αναφορά «στην περίπτωση των δημοσίων υπαλλήλων» και μάλιστα στο διαφορετικό καθεστώς που ισχύει «αν άρχισαν να εργάζονται πριν ή μετά το 1983»!
  • Διαφορές μεταξύ φύλων, όπου σημειώνει πως «σε ορισμένα Ταμεία, παρά τις ευρωπαϊκές οδηγίες, συνεχίζουν να υπάρχουν αρκετά πιο ευνοϊκές ρυθμίσεις για τις γυναίκες»!

Που σημαίνει ότι στο στόχαστρο μπαίνουν πρωτίστως οι ασφαλισμένοι στα ΒΑΕ, οι δημόσιοι υπάλληλοι και ειδικά αυτοί που ασφαλίστηκαν πριν από το 1983, αλλά και μετά, οι ένστολοι, οι γυναίκες ασφαλισμένες που συνεχίζουν να διατηρούν τη δυνατότητα συνταξιοδότησης πριν από τα – ψηφισθέντα τα τελευταία χρόνια – ανώτερα ηλικιακά όρια.

Ενοποίηση προς τα κάτω

Οι ενοποιήσεις στα Ταμεία της κύριας ασφάλισης θα γίνουν το όχημα για παραπέρα συρρίκνωση των παροχών και των συντάξεων. Αν και όσον αφορά το οργανωτικό μέρος φαίνεται ότι υπάρχουν διάφορα σενάρια, το κύριο είναι άλλο. Αφορά στο γεγονός ότι, όπως έχει δείξει η μέχρι τώρα εμπειρία, οι «ενοποιήσεις» πάντα γίνονταν ωθώντας τις παροχές προς τα κάτω. Από τη συνταγή αυτή δεν θα ξεφύγουν ούτε οι σχεδιαζόμενες ενοποιήσεις. Το πιο ανησυχητικό είναι η διατύπωση της μελέτης πως η λειτουργία πλέον των οργανισμών ασφάλισης – ανεξάρτητα από την οργανωτική μορφή που θα πάρουν και τον αριθμό των Ταμείων που πλέον θα λειτουργούν – θα πρέπει να βασίζεται στην αρχή της «βιωσιμότητας», που σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρχει καμιά εγγύηση για τις παροχές ούτε των Ταμείων κύριας ασφάλισης, όπως δηλαδή έχει γίνει πλέον με το Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ).

Χαρακτηριστικά η μελέτη του ΚΕΠΕ τονίζει για το συγκεκριμένο ζήτημα: «Η τάση των τελευταίων δράσεων είναι προς την κατεύθυνση της χρήσης συντελεστών βιωσιμότητας (βλέπε π.χ. ΕΤΕΑ), σημαίνει ότι οι συντάξεις που χορηγούν οι Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης θα είναι ανάλογες των εσόδων που εισπράττουν, δηλαδή των Εισφορών Κοινωνικής Ασφάλισης. Με άλλα λόγια, λιγότερες εισφορές θα μεταφράζονται αυτόματα σε χαμηλότερες συντάξεις».

Μαχαίρι στις συντάξεις του ΤΕΒΕ

Ταυτόχρονα με αυτά τα μέτρα, ενάντια σε όλες τις ομάδες και τα Ταμεία των ασφαλισμένων, η κυβέρνηση βάζει ψηλά στις προτεραιότητές της, δηλαδή στο στόχαστρό της, τους ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ και ειδικά αυτούς του πρώην ΤΕΒΕ. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα ελλείμματα που εμφανίζονται στο Ταμείο θα γίνουν το πρόσχημα για δραστική περικοπή στις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις του ΤΕΒΕ. Υπενθυμίζεται ότι ήδη στο παρελθόν είχε υπάρξει απόπειρα για μείωση κατά 35% των συντάξεων που αποδίδει το Ταμείο. Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης είναι ότι ένα τμήμα της κατώτερης σύνταξης που αποδίδει το πρώην ΤΕΒΕ δεν αντιστοιχεί σε εισφορές αλλά χρηματοδοτείται από την κρατική επιχορήγηση. Απ’ αυτήν την άποψη δεν είναι τυχαίες οι αναφορές και της τελευταίας έκθεσης του ΔΝΤ αλλά και της μελέτης του ΚΕΠΕ για συντάξεις που δεν αντιστοιχούν σε ανάλογες εισφορές.

Οι αναφορές αυτές αποκρύπτουν το γεγονός ότι η κατοχύρωση των κατώτερων ορίων στους συνταξιούχους είναι έκφραση της εσωτερικής αλληλεγγύης του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και χρηματοδοτείται από όλους τους ασφαλισμένους του κάθε Ταμείου. Η ύπαρξη κατώτερων διασφαλισμένων συντάξεων για όλους τους συνταξιούχους είναι η πεμπτουσία της Δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, διαφορετικά θα κάναμε λόγο για ιδιωτική ασφάλιση. Ακριβώς, όμως, αυτόν το χαρακτήρα επιδιώκει να θίξει με τις προωθούμενες ανατροπές η κυβέρνηση, πέρα βέβαια από τον ομολογημένο στόχο των επιπλέον περικοπών και για την περίπτωση των συνταξιούχων του πρώην ΤΕΒΕ.

διαβάστε σχετικά:Η κρίση τελειώνει την Ασφάλιση  

ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

 

ΕΣΕΙΣ ΠΤΩΧΕΥΣΑΤΕ, ΕΜΕΙΣ ΟΧΙ!

Ο αγώνας των εργατών της ΒΙΟΜΕ αποτελεί το μεγαλύτερο εργατικό αγώνα στη χώρα, τόσο σε χρονικό διάστημα, όσο και σε σπουδαιότητα. Όχι μόνο γιατί είναι γνωστός σε όλο τον κόσμο, άλλα λόγω της φύσης του: θέτει σε αμφισβήτηση την ιδιοκτησία των μέσων παράγωγης και προτάσσει το μοντέλο της αυτοδιαχείρισης. Για αυτό και το τελευταίο καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες μιας συγχρονισμένης επίθεσης από την αστική τάξη που θέλει να βάλει ένα τέλος στο φαινόμενο αυτό.

Τελευταίο επεισόδιο σε αυτό τον δύσκολο και μακρύ αγώνα, μετά την πρόσφατη ανεπιτυχή προσπάθεια της πρώην ιδιοκτησίας να επανέλθει στο εργοστάσιο, αποτελεί η αίτηση για πτώχευση που κατέθεσε η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ σε ανύποπτο χρόνο για χρέη της ΒΙΟΜΕ που δεν θα εισπράξει ποτέ, μια και βρίσκεται στην ουρά των πιστωτών. Η αίτηση εκδικάστηκε και πλέον η ΒΙΟΜΕ A.E. είναι χρεοκοπημένη. Η  Lafarge στην οποία ανήκει ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ έχει κλείσει το εργοστάσιο της στη Χαλκίδα και απολύει κάθε μήνα λίγους λίγους τους εργάτες σε μια περιοχή που μαστίζεται από την ανεργία κατά 70%. Σε μια εποχή που κάποιοι ονειρεύονται “Success Story” και ανάπτυξη, οι φερόμενοι ως “επενδύτες” το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι η καταστροφή. Η καταστροφή των μέσων παράγωγης, των θέσεων εργασίας και εν τέλει των ίδιων των ζωών των εργαζομένων.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην αίτηση της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ για την πτώχευση της ΒΙΟΜΕ, γίνεται ολοσέλιδη αναφορά στους εργάτες της ΒΙΟΜΕ και στο μοντέλο της αυτοδιαχείρισης. Αυτό είναι που τους ενοχλεί περισσότερο από όλα και όχι τα χρέη της εταιρίας. Επίσης οι εργάτες της ΒΙΟΜΕ στο παρελθόν έχουν έρθει σε επαφή με αυτούς των Τσιμέντων Χαλκίδας, κάτι που η Lafarge όπως φαίνεται δεν μπορεί να το ανεχτεί φοβούμενη μην μπουν ψύλλοι στα αυτιά των εργατών της περί εργατικής αυτοδιεύθυνσης… Επιπλέον τα αφεντικά της ΑΓΕΤ (ηθελημένα ή μη) παίζουν το παιχνίδι της οικογένειας Φιλίππου, δείχνοντας έτσι την ταξική τους αλληλεγγύη από την πλευρά των αφεντικών.

Είναι επιτακτική ανάγκη οι εργάτες της  Lafarge και ολόκληρη η εργατική τάξη, να δείξουν την συναδελφική τους αλληλεγγύη και συμπαράσταση στους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ. Επίσης το κίνημα και οι αλληλέγγυοι φίλοι της ΒΙΟΜΕ να στηρίξουν αυτούς τους εργάτες που παλεύουν με νυχιά και με δόντια και να πλαισιώσουν τις δράσεις του σωματείου στο προσεχές μέλλον.

Είναι καιρός αυτοί που έφεραν τη ΒΙΟΜΕ σε αυτό το χάλι, αυτοί που δημιούργησαν τα χρέη, αυτοί που έχουν τους εργάτες απλήρωτους για διψήφιο αριθμό μηνών να βρεθούν στη φυλακή. Θα κάνουμε ο,τι περνάει από το χέρι μας προς αυτή τη κατεύθυνση. Επίσης προειδοποιούμε ότι οποίος σκοπεύει να απλώσει το χέρι του σε όσα οι εργάτες της ΒΙΟΜΕ έχουν κατακτήσει με αγώνα τα τελευταία 3 χρόνια θα μας βρει μπροστά του. Δεν θα χαριστεί ούτε βίδα στα αφεντικά.

Το εργοστάσιο θα παραμείνει στα χέρια των εργατών και της κοινωνίας.
 
Καλούμε σε 
 
ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ*
ΔΕΥΤΕΡΑ 1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΜΕ ΕΝΑΡΞΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ ΣΤΙΣ 17.30
κατάληξη στο εργοστάσιο όπου θα πραγματοποιηθεί η θεατρική παράσταση
ΑΝΤΙΓΟΝΗ* από τους theatre de Votanique με ελεύθερη είσοδο.
 
24/8/14
 

 Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης & Στήριξης
του αγώνα των εργατών της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής
 (Θεσσαλονίκη)

 
* στην Μοτοπορεία ερχόμαστε με μηχανάκια, αμάξια ή οτιδήποτε άλλο τροχήλατο έχουμε, ενώ αν είμαστε πεζή τότε ερχόμαστε στην Καμάρα και ανεβαίνουμε στα οχήματα που θα έρθουν εκεί μαζί με άλλους συναγωνιστές/τριες. 
http://biom-metal.blogspot.gr/2014/08/blog-post_24.html

Ανεξάρτητο κέντρο αγώνα εργατών: Σύσκεψη για τη διοργάνωση της πορείας της ΔΕΘ

Η πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών καλεί σε σύσκεψη, την Δευτέρα 25 Αυγούστου στις 7 μ.μ στο Πολυτεχνείο, πολιτικές και εργατικές συλλογικότητες, σωματεία και κάθε εργαζόμενο και άνεργο, για την οργάνωση της ανεξάρτητης συγκέντρωσης και πορείας, στην ΔΕΘ 6 Σεπτέμβρη, από την γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. 

Να συζητήσουμε το πολιτικό πλαίσιο παρέμβασης και να οργανώσουμε την διαδήλωση.

 

deth_2014