Αρχείο ημέρας 14/10/2014

εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

απόφαση της ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ του Σωματείου Εργαζομένων WIND‏

Σχολιάστε
 
ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ 9/10/2014
Ούτε ένα βήμα πίσω
Προχωράμε μαζί για την υπογραφή ΕΣΣΕ
 
Το τελευταίο διάστημα η διοίκηση έχει εξαπολύσει επίθεση στο σωματείο μας. Μέσω πολλαπλών εξωδίκων μας κατηγορεί ακόμα και για έλλειψη σοβαρότητας. Είναι προφανές (και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό), ότι τη σοβαρότητα την αντιλαμβανόμαστε με εντελώς διαφορετικό τρόπο από την διοίκηση της WIND.
Για εμάς είναι εξόχως σοβαρό θέμα οι απολύσεις συναδέλφων μας, γιατί αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνουν για τους ίδιους και για τις οικογένειες τους. Ο σοβαρός χειρισμός λοιπόν για ένα σωματείο είναι οι περιοδείες, οι συζητήσεις, το άμεσο κάλεσμα γενικής συνέλευσης και οι κινητοποιήσεις για τη υπεράσπιση των θέσεων εργασίας. Όπως και πράξαμε το καλοκαίρι.
Καταλαβαίνουμε την αγωνία της διοίκησης, που θα επιθυμούσε να διαπραγματεύεται με ένα σωματείο που να της αναγνωρίζει το διευθυντικό δικαίωμα να απολύει συναδέλφους με χρόνια προσφοράς. Ας το καταλάβει λοιπόν, σε κάθε απόλυση που θα επιχειρεί θα μας βρίσκει απέναντι. Θέλουν να συνεχίζουν να κερδίζουν και μέσα στην κρίση, θέλουν να συνεχίζουν να ενταντικοποιούν την εργασία μας, να δίνουν εργολαβίες, να απολύουν, να αντικαθιστούν τους παλιούς εργαζόμενους με λίγους και νεότερους χωρίς δικαιώματα. ΑΣ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ!
Η εταιρία αυτό που δεν λέει είναι ότι, ούτε είχε αλλά ούτε και έχει καμία διάθεση να υπογράψει συλλογική σύμβαση, ώστε να μπορεί να προσλαμβάνει εργαζόμενους με μισθούς και δικαιώματα της «αγοράς». Επιπλέον όπως διαμορφώνεται το τοπίο στις τηλεπικοινωνίες με τις επικείμενες εξαγορές και συγχωνεύσεις στις οποίες συμμετέχει  πρωταγωνιστικά και  η WIND, μια συλλογική σύμβαση είναι «βαρίδι» γι’ αυτή. Γιατί θα έπρεπε π.χ σε μια πιθανή συγχώνευση με την Forthnet να αναγνωρίσει τους ίδιους μισθούς και δικαιώματα σε όλους.
Δεν λέει βέβαια την αλήθεια. Δεν τοποθετείται επί της ουσίας απέναντι στα δίκαια αιτήματά μας. Ούτε καν στις περίφημες συναντήσεις με εργαζομένους δεν λέει κάτι πέρα από γενικόλογα. Χρησιμοποιεί προφάσεις για να κερδίσει χρόνο μέχρι το τέλος της μετενέργειας της υπάρχουσας σύμβασης. Φτάνει μέχρι το σημείο να επικαλείται την αποκατάσταση της αλήθειας την οποία σας αποκρύπτει δήθεν το σωματείο. Της υπενθυμίζουμε ότι ακόμα υπάρχουν στα mailboxes μας τα email στα οποία μας καθησύχαζε ότι «συνεχίζουμε όπως ήμαστε» και από τότε έχουμε μείνει περίπου οι μισοί, όπως επίσης ότι δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η διοίκηση του HR διαβεβαίωνε σε συναντήσεις με εργαζόμενους ότι επιθυμεί την υπογραφή σύμβασης και θα το κάνει αν χρειαστεί και με δική της πρωτοβουλία.
Τονίζουμε ότι εξώδικα και απειλές δεν τρομάζουν το σωματείο μας. Αυτό που φαίνεται καθαρά είναι η ανάγκη συσπείρωσης όλων μας σε αυτό. Έχουμε τη δύναμη να ανακόψουμε το νέο κύμα απολύσεων και να υπογράψουμε νέα συλλογική σύμβαση που να καλύπτει τις ανάγκες μας. Αυτό όμως δεν θα μας χαριστεί από κανέναν, θα το επιβάλουμε με τους αγώνες και την ενότητα μας.
Συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά, πιο δυναμικά Οι εργαζόμενοι στην Wind απαιτούμε την ανανέωση της επιχειρησιακής συλλογικής μας σύμβασης, με ενσωμάτωση των παρακάτω όρων:
·         Καμία μείωση μισθών – καμία κατάργηση επιδομάτων
·         Ενσωμάτωση των χαμένων-παγωμένων ωριμάνσεων στο βασικό μισθό
·         Επέκταση του επιδόματος αγγλικών σε όλα τα τμήματα
·         Άμεση μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου σύμβαση- προσλήψεις με συμβάσεις αορίστου χρόνου. 
·         Δεν υποκύπτουμε σε κανέναν εκβιασμό της διοίκησης – Να σταματήσει η δίωξη της συνδικαλιστικής δράσης. Καμία αντιδραστική παρέμβαση – αλλαγή στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και τα δικαιώματα.
·         Κατάργηση της δανεικής εργασίας, απορρόφηση όλων των εργαζομένων στις εγκαταστάσεις της Wind με σύμβαση εργασίας απ’ ευθείας από την Wind
·         Όχι σε απολύσεις – εργολαβίες
·         Καμία αλλαγή προς το χειρότερο των εργασιακών μας σχέσεων
·         Κατοχύρωση του πλαισίου της άδειας θηλασμού
·         Ουσιαστικά μέτρα Υγιεινής και ασφάλειας σε όλη την έκταση των εργασιών.
Επίσης, απαιτούμε
  • Διασφάλιση των θέσεων εργασίας- παύση των απολύσεων
  • Ανανεώσεις των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου
  • Οριστική παύση μεταφοράς αντικειμένων και εργαζομένων σε εργολάβους.
 
Οι εργαζόμενοι είμαστε αποφασισμένοι και θα αγωνιστούμε συλλογικά για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας και την υπογραφή συλλογικής σύμβασης με ικανοποιητικούς για εμάς όρους. Εξουσιοδοτούμε το Δ.Σ. του Σωματείου να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την επίτευξη αυτού του σκοπού.
Απαιτούμε από τη διοίκηση της Wind να σταματήσει τους εκφοβισμούς και τις προσπάθειες φίμωσης και τρομοκράτησης των εργαζομένων, με τις διώξεις που ασκεί εναντίον του Σωματείου (όπως τα εξώδικα και οι συκοφαντίες εναντίον του Σωματείου), και να προχωρήσει άμεσα σε συναντήσεις με το Σωματείο μας, ώστε να οριστικοποιηθεί η υπογραφή νέας επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης μέχρι τη λήξη της μετενέργειας (Νοέμβριος 2014). 
Ενωμένοι με το Σωματείο, Συμμετέχουμε, Αγωνιζόμαστε, Διεκδικούμε
Η Γενική Συνέλευση
 
V for Voucher-ades,Αναλύσεις,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ΚΟΧ και Voucher

VOUCHER? Η ομοσπονδία υπαλλήλων του Ο.Α.Ε.Δ. καταγγέλει…Ξανά!

Σχολιάστε

Πηγή: V for Voucherades

Την Κατάργηση των προγραμμάτων voucher ζητά η Ομοσπονδία Υπαλλήλων του Ο.Α.Ε.Δ. καθώς πλήθος καταγγελιών έχουν έρθει στο φως σχετικά με τα νέα προγράμματα.Ο Ο.Α.Ε.Δ. τονίζει εφτά σημεία,που έχουμε αναφέρει και εμείς,τα οποία δείχνουν την αποτυχία ως προς τους στόχους αυτών των προγραμμάτων και ζητάει την κατάργηση των προγραμμάτων ως έχουν μέχρι σήμερα.

 

10643164_713377998732883_1405406699_n (1)

 

Παράλληλα το νέο πρόγραμμα για ηλικίες 29 έως 64 έχει καταγγελθεί απο την Ε.Φ.Ε.Ε. Ιωαννίνων αλλά και από επιχειρήσεις ως ”φωτογραφικό”,καθώς η πλατφόρμα που άνοιξε για τις επιχείρησεις είχε πολλά προβλήματα και σκοτεινά σημεία που στόχο είχαν τον αποκλείσμο ή μάλλον την προώθηση συγκεκριμένων εταιρειών.

Το χαρακτηριστικό αυτού του προγράμματος έχει να κάνει ότι τα ΚΕΚ θα αμοίβονται για την κατάρτιση με 5.400€και στον εργαζόμενο για 6 μήνες δουλειάς θα πηγαίνει το 1.600€!!Κάπου εδώ λύνονται και οι απορίες για το ”φωτογραφικό” της πλατφόρμας των επιχειρήσεων και των ΚΕΚ που θα φέρουν εις πέραςς το πρόγραμμα.Κονδύλι ύψους 7.000€ για κάθε καταρτιζόμενο θα σπάει ανισομερός σε μεσάζοντα-επιχείρηση και εργαζόμενο!

 

Παραθέτουμε ολόκληρη την ανακοίνωση της Ομοσπονδίας για τα προγράμματα επιταγής εισόδου στην αγορά εργασίας

 

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ  ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ Ο.Α.Ε.Δ.

Εθνικής Αντίστασης 8 – 17456 Άλιμος 

Τηλ. 2109924316-2109989647

FAX. 2109924316

e–mail: omosp.ypal.oaed@gmail.com

Ιστοσελίδα: www.oyoaed.gr

Αρ. Πρωτ. 125 / 7-10-2014

Προς τις Ενώσεις Μέλη μας

Προς Όλες τις Υπηρεσίες

Θέμα: «Κατάργηση των προγραμμάτων voucher»

Έχουμε κατά καιρούς, επισημάνει τη φαυλότητα που ακολουθείται όσον αφορά στη διάθεση πόρων, ευρωπαϊκών και εθνικών, για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Η κατασπατάληση σε πολυφορεμένα προγράμματα κατάρτισης είναι ένα θέμα που έχουμε αναδείξει πολλάκις, καταγγέλλοντας τη.

Δυστυχώς πλέον, για όλο το ηλικιακό φάσμα του πληθυσμού η αγορά εργασίας έχει στην κυριολεξία πλημμυρίσει από υπερπροσφορά «εκπαιδευτικών επιδομάτων», επιταγές κατάρτισης(voucher), τα οποία υποκαθιστούν μισθούς, αξιοπρέπεια και λογική!!!

Η Ομοσπονδία Υπαλλήλων ΟΑΕΔ για ακόμη μια φορά  καταγγέλλει όλη αυτή τη διαδικασία και ζητά την άμεση κατάργηση όλων των προγραμμάτων voucher, καθώς: 

1) Έχει πλέον αποδειχθεί ότι είναι αναποτελεσματικά, μεַ ένα πολύ μικρό ποσοστό  των ωφελούμενων να επανατοποθετείται και μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς σε επιδοτούμενη θέση εργασίας. Συνήθως με την λήξη της επιδότησης η πλειονότητα απολύεται τελικά και συνεπώς το ποσοστό των ανέργων που βρίσκουν μια μόνιμη θέση εργασίας είναι τελικά ακόμη μικρότερο. Σε κάθε περίπτωση δεν κατανοούμε γιατί δεν δίνονται τα στοιχεία για την αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων voucher που από 11/6/2014 με γραπτή αίτησή μας έχουμε ζητήσει από τη Γενική Γραμματεία Κοινοτικών και άλλων πόρων του Υπουργείου Εργασίας.

2) Είναι εξαιρετικά ακριβά. Υψηλότατο ποσοστό της συνολικής χρηματοδότησης των προγραμμάτων αυτών κατευθύνεται στις διάφορες εταιρίες που τα υλοποιούν και όχι σε ανέργους ή στις επιχειρήσεις με την μορφή κινήτρων για τη δημιουργία μιας θέσης εργασίας. Για παράδειγμα από μία επιταγή κατάρτισης 5.400 ευρώ μόνο τα 1.600 καταλήγουν στον άνεργο!!!

3) Ανακυκλώνουν την Ανεργία. Ουσιαστικά όλοι οι συμμετέχοντες στα συγκεκριμένα προγράμματα (όπως και παλαιότερα με τα stage) επανέρχονται στην προηγούμενη κατάσταση, δηλαδή της ανεργίας, χωρίς επιπλέον εφόδια μετά από μια οδυνηρή -σύμφωνα με τις μαρτυρίες των περισσοτέρων- εμπειρία από την «πρακτική τους εξάσκηση».

4) Εξασθενούν το ανθρώπινο δυναμικό της χώρας μας, αποδυναμώνοντας τις δεξιότητές του, προσφέροντας  χαμηλές υπηρεσίες επαγγελματικής κατάρτισης και άσχετη -τις περισσότερες φορές- με τις προσδοκίες και τα  ενδιαφέροντα τους πρακτική εξάσκηση.

5) Δημιουργούν μια νέα γενιά εργαζόμενων χαμηλών προσδοκιών. Συγκεκριμένα, έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν μια γενιά, η οποία δεν γνωρίζει την έννοια του μισθού και της ασφάλισης ως βασικά χαρακτηριστικά μιας θέσης εργασίας, αλλά ούτε και την έννοια της διεκδίκησης, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα επιστρέψει στην οδυνηρή προηγούμενη κατάσταση της ανεργίας.

6) Μειώνουν το συνολικό μέσο μισθολογικό κόστος με έμμεσο τρόπο, σε ακόμη πιο χαμηλά επίπεδα από το κατώτερο επιτρεπτό όριο των 586 ευρώ ή των 511 ευρώ. Αν στόχος είναι πραγματικά αυτός, τότε δεν χρειαζόταν όλη αυτή η διαδικασία και το υπέρογκο κόστος της λειτουργίας τους. Θα μπορούσε ο κατώτερος μισθός με μια νομοθετική ρύθμιση, να πέσει στα 300 ή 200 ευρώ (και όποιος ζήσει). 

7) Δημιουργούν έναν ανταγωνισμό που στηρίζεται σε αθέμιτες πρακτικές στις πλάτες των ανέργων. Οι πάροχοι κατάρτισης για να προσελκύσουν περισσότερους «πελάτες» χρησιμοποιούν ακόμη και ανασφάλιστους εργαζόμενους για να συμπληρώνουν βιογραφικά στο «πόδι», στις πλατείες, τα πεζοδρόμια και δυστυχώς ακόμη και έξω από τις Υπηρεσίες του ΟΑΕΔ.

Όλα τα παραπάνω τα έχουμε ήδη επισημάνει και αναδείξει σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους, αλλά οι ιθύνοντες κωφεύουν προκλητικά, προφανώς γιατί η «εξυπηρέτηση» φίλων ιδιωτών είναι σημαντικότερος στόχος από την αντικειμενική προσπάθεια για  μείωση της ανεργίας μέσα από την αξιοποίηση  των κρατικών δομών και κυρίως του ΟΑΕΔ.

Ιδιαίτερα προκλητικό είναι το νέο πρόγραμμα για 16.600 ανέργους 29 έως 64 ετών με τίτλο:«ΕΠΙΤΑΓΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΑΝΕΡΓΩΝ ΣΕ ΤΟΜΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ» το οποίο «κοσμεί» την ιστοσελίδα του ΟΑΕΔ, δημιουργώντας πλήθος ερωτηματικών σε μια φάση μάλιστα που η πολυδιαφημιζόμενη αναδιάρθρωση του ΟΑΕΔ στηρίζεται στην αναβάθμιση του ρόλου των εργασιακών συμβούλων του Οργανισμού. 

 

Ιδού λοιπόν μέσα από την ιστοσελίδα του Οργανισμού η αναβάθμιση:

Το νέο  voucher  μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει την παροχή από τους παρόχους κατάρτισης (δηλαδή από τα ΚΕΚ) και υπηρεσίες προώθησης στην απασχόληση όπως αυτές:

 

  • Εξατομικευμένη προσέγγιση, 
  • Επαγγελματικό προσανατολισμό, 
  • Πληροφόρηση για θεσμικά, εργασιακά καθώς και νομικής μορφής θέματα,
  • Διευκόλυνση της πρόσβασης σε Δημόσιες Υπηρεσίες (Ο.Α.Ε.Δ. , ΙΚΑ κ.ά.).

                 δηλαδή ο ΟΑΕΔ θα πληρώνει τους ιδιώτες για να ενημερώνουν τους ανέργους  για θέματα αρμοδιότητάς του (!!!)

  • Επαγγελματική συμβουλευτική,
  • Τεχνικές ανεύρεσης εργασίας,
  • Σύνταξη βιογραφικού σημειώματος, 
  • Παραπομπή  σε προγράμματα κατάρτισης, 
  • Παραπομπή  στον Ο.Α.Ε.Δ. για την ένταξή του στις ενεργητικές πολιτικές (ΝΘΕ, ΝΕΕ, προγράμματα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας κ.α.).

 

Όλα αυτά δεν θα τα κάνει ο ΟΑΕΔ (ο οποίος είναι ο καθ’ ύλην αρμόδιος φορέας) αλλά  ο πάροχος κατάρτισης, ο οποίος θα  πρέπει σύμφωνα με την πρόσκληση, να διαθέτει κατάλληλους συμβούλους απασχόλησης, οι οποίοι θα παρέχουν στήριξη στους ωφελούμενους… Όλες αυτές τις υπηρεσίες δεν θα τις παρέχει πια ο ΟΑΕΔ με το προσωπικό του το οποίο γι’ αυτό το λόγο έχει εκπαιδευτεί πολλές φορές αλλά οι ιδιώτες έναντι αδράς αμοιβής!!!

Μετά από αυτά ζητάμε, για άλλη μια φορά, από  τη Διοίκηση του ΟΑΕΔ και το αρμόδιο Υπουργείο

 

  • Να αποσύρουν άμεσα το συγκεκριμένο πρόγραμμα και να αξιοποιήσουν το στελεχιακό δυναμικό του Οργανισμού, προκειμένου τα κονδύλια που χρησιμοποιούνται για την ανεργία να καταλήγουν 100% στους ανέργους και όχι στους «αετονύχηδες».

 

  • Να σταματήσουν τη δρομολόγηση τεράστιων κονδυλίων στους ιδιώτες και να απαντήσουν δημόσια για αυτή την προκλητική κατασπατάληση σε όφελος των ολίγων.

 

  • Να δοθούν εξηγήσεις από τη Διοίκηση πως την ώρα που μιλάμε για αναδιοργάνωση του Οργανισμού με καλύτερη αξιοποίηση του προσωπικού, αντικείμενα για τα οποία έχουν εκπαιδευτεί οι υπάλληλοι μας και τα οποία παρέχονται δωρεάν, δίνονται σε ιδιώτες με τεράστιο κόστος.

 

  • Να δοθούν εξηγήσεις πως ο πάροχος κατάρτισης θα αποτρέψει κάποιον «πελάτη» άνεργο αν το προφίλ του δεν ταιριάζει με τα αντικείμενα κατάρτισης. Το ΚΕΚ δηλαδή θα διώξει τους πελάτες του; Ποιος ελέγχει τις διαδικασίες; Τηρούνται κανόνες δεοντολογίας; 

 

  • Nα δοθούν εξηγήσεις για ποια ακριβώς εγγυημένη απασχόληση μιλάμε (25% για 2 μήνες!!!) Τη στιγμή που τα κλασικά προγράμματα του ΟΑΕΔ π.χ. αυτό που ξεκινάει αύριο και αφορά ανέργους 25-66 ετών δίνει εγγυημένη με αυτή την έννοια απασχόληση 100% για ένα χρόνο …

 

  • Να  επισπευσθούν οι διαδικασίες πιστοποίησης δομών, έτσι ώστε ο Οργανισμός να είναι πάροχος κατάρτισης μέσα από δικές του δομές,

 

  • Να αναληφθούν άμεσα πρωτοβουλίες για την πιστοποίηση των εργασιακών συμβούλων του ΟΑΕΔ από τον ΕΟΠΕΠ.

Ενημερώνουμε δε ότι θα κινηθούμε με κάθε τρόπο (συνδικαλιστικό και νομικό) σε περίπτωση που για άλλη μια φορά δεν υπάρξει ַάμεση ανταπόκριση στα αιτήματά μας. Όταν το δημόσιο συμφέρον πλήττεται εμφανώς δεν δικαιούμαστε να σιωπούμε, δεν δικαιούνται να κωφεύουν…

εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ΣΕΦΚ

ΣΕΦΚ:Ο αγώνας δεν ποινικοποιείται, δεν καταστέλλεται, συνεχίζεται‏

Σχολιάστε

Aνακοίνωση ΣΕΦΚ μετά την απόρριψη της προσωρινής διαταγής Πρίσμα

Στις 7 του Οκτώβρη απορρίφθηκε η απαίτηση του εργοδότη Β.Γκούμα να εκδοθεί προσωρινή διαταγή για την απαγόρευση έξω από το φροντιστήριο «Πρίσμα» των συγκεντρώσεων του ΣΕΦΚ: «να απαγορευθεί στο σωματείο και στους καθ΄ ων, η πραγματοποίηση συγκεντρώσεων έμπροσθεν του φροντιστηρίου και σε ακτίνα περιμετρικά μικρότερη των 200 μέτρων με απειλή χρηματικής ποινής 5.000 Ευρώ και προσωπική κράτηση 1 μηνός σε κάθε φυσικό πρόσωπο των καθ΄ ων (της απολυμένης συναδέλφου Α.Σ., του προέδρου του ΔΣ του ΣΕΦΚ, Κλέαρχου Σμυρναίου και του ειδικού γραμματέα του ΔΣ του ΣΕΦΚ και εκπροσώπου του σωματείου στο ΔΣ της ΟΙΕΛΕ Διονύση Αμπάτη) για κάθε παραβίαση της εκδοθησομένης απόφασης και της προσωρινής διαταγής». Στις 5/11 προσδιορίστηκε η κυρία συζήτηση των ασφαλιστικών.
Σε μια περίοδο όπου κυβέρνηση-ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ, ντόπιο και ξένο κεφάλαιο λεηλατούν τη ζωή μας, δίνουμε μάχες υπεράσπισης των εργαζομένων που διεκδικούν, μες στην βαρβαρότητα, το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία. Συνάδελφοι συζητούν στους χώρους εργασίας τα προβλήματα που σχετίζονται με τις συνθήκες στις οποίες δουλεύουν, οργανώνουν τις αντιστάσεις τους και, με τη στήριξη του σωματείου, παλεύουν για αξιοπρεπείς όρους εργασίας. Mε τη μαζικοποίηση και το δυνάμωμα του ΣΕΦΚ διαμορφώνονται οι όροι για την αποτελεσματική πάλη του κλάδου για την επαναφορά σε ισχύ της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Αυτήν την περίοδο, δίνουμε μαζί με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα, εργαζομένους και ανέργους, τη μάχη για την επαναπρόσληψη της απολυμένης συναδέλφου Α.Σ. Η υπόθεση αυτή, σχεδόν 2 μήνες μετά την πρώτη κινητοποίηση, δεν αποτελεί μια ακόμη απόλυση ανάμεσα στις εκατοντάδες χιλιάδες των 4 τελευταίων χρόνων.
Αναδεικνύει με τον πιο αυταρχικό τρόπο την επιδίωξη της εργοδοτικής ένωσης, μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων, να προχωρήσουν σε υποτίμηση της εργατικής δύναμης, σε προσλήψεις εργαζομένων χωρίς δικαιώματα, με εικονικά ένσημα, με τζάμπα για τους εργοδότες εργασία, μέσω των προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με voucher. Προϋπόθεση για να διαμορφωθεί η συνθήκη αυτή είναι να βρεθούν εκτός χώρων εργασίας όσες/οι υπερασπίζονται την αξιοπρέπειά τους, πιστεύουν στην αξία του συλλογικού αγώνα και της αλληλεγγύης, παλεύουν μαζί με το σωματείο, υλοποιώντας τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων…
Αναδεικνύει τον ρόλο του κατασταλτικού μηχανισμού, την ευκολία με την οποία εκδίδονται εισαγγελικές παραγγελίες προς τα αστυνομικά τμήματα για την τρομοκράτηση εργαζομένων είτε με την παρουσία ισχυρών δυνάμεων καταστολής στις εργατικές συγκεντρώσεις έξω από τις επιχειρήσεις των αφεντικών είτε με την «πρόσκληση» στο Α.Τ. της απολυμένης συναδέλφου «δι’ υπόθεσίν της»…
Αναδεικνύει την ευκολία με την οποία εργοδότες είτε με εισαγγελικές παραγγελίες είτε με μηνύσεις είτε με ασφαλιστικά μέτρα χαρακτηρίζουν παράνομες εργατικές συγκεντρώσεις, λένε ψέματα και μόνο ψέματα, και απαιτούν, με αστυνομική εισαγγελική δικαστική βούλα, να θέσουν εκτός νόμου τον εργατικό αγώνα, μετατρέποντας τους χώρους εργασίας στον ιδιωτικό τομέα σε χώρους δουλοπαροικίας, όπου το αφεντικό πληρώνει και απολύει όποτε γουστάρει γιατί αλλιώς… υπάρχει και ο νόμος!
Αναδεικνύει τον εργασιακό μεσαίωνα των φροντιστηρίων, που οι εργοδότες των φροντιστηρίων έχουν επιβάλει εδώ και δεκαετίες: συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα. Όταν ο εργαζόμενος διεκδικεί, συμμετέχει στο σωματείο δεν… απολύεται, απλώς δεν… ανανεώνεται η σύμβασή του, σύμφωνα με τον… νόμο. Έτσι ο εργοδότης του φροντιστηρίου Πρίσμα απέλυσε τη συνάδελφο Α.Σ.(9/5/2014), η οποία κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες της επιχείρησης 24 χρόνια, καθώς αυτή και μόνο αυτή δίδασκε το αντικείμενο της πολιτικής οικονομίας, γιατί διεκδίκησε(1/4/2014) στην Επιθεώρηση Εργασίας και επέβαλε να της καταβάλει 5.700 Ευρώ, δεδουλευμένα 2 χρόνων (με μηνιαίο μισθό 270 Ευρώ καθαρά), αλλά και γιατί, όπως δήλωσε ο ίδιος στην Επιθεώρηση Εργασίας, δεν αρκέστηκε να προσφύγει στην Επιθεώρηση, πήγε και στο σωματείο της, τον ΣΕΦΚ…
Αναδεικνύει τον μηχανισμό αλλοτρίωσης του καθηγητή στα φροντιστήρια που για χρόνια «κοινωνικοποιήθηκε» από τα αφεντικά με την κουλτούρα του «περαστικού»: υποτιμημένη εργατική δύναμη, αλλά το αφεντικό είναι ξηγημένο και δίνει ιδιαιτεράκια… Έτσι ο εργοδότης του φροντιστηρίου Πρίσμα, μετά από 24 χρόνια συνεχούς εργασίας, απέλυσε τη συνάδελφο Α.Σ. γιατί εκτός της διεκδίκησης να της καταβληθούν τα δεδουλευμένα, όπως δήλωσε ο ίδιος στην Επιθεώρηση Εργασίας, η συνάδελφος Α.Σ. αρνήθηκε και να δουλέψει σε συνθήκη μαύρης εργασίας στο σπίτι μαθητή, ικανοποιώντας την απαίτησή του…
Ο αγώνας δεν ποινικοποιείται, δεν καταστέλλεται, συνεχίζεται:
Καλούμε το Σάββατο 11 του Οκτώβρη στις 10.00πμ στα γραφεία μας, Λόντου 6 και Μεσολογγίου, προσυγκέντρωση για την κινητοποίηση στο φροντιστήριο «Πρίσμα» (Ακαδημίας και Γενναδίου).
Καλούμε τη Δευτέρα 13 του Οκτώβρη στις 11.30 στο υπουργείο εργασίας, Σταδίου 29, όπου θα πραγματοποιηθεί η τριμερής συνάντηση υπουργείου, εργοδότη και του ΣΕΦΚ.

 

Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)ΣΕΦΚ

 

 

αναρχικεΣ συλλογικοτητεΣ,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,Κυριακάτικη αργία

Αναρχική Συλλογικότητα για τη Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση:Για την συστράτευση στον αγώνα υπεράσπισης της Κυριακάτικης αργίας‏

Σχολιάστε

Κυριακή: Ψώνια και καναπές; Όχι! Άγρια απεργία!

Από τον Απρίλιο και χωρίς σταματημό διεξάγεται ένας αυτοοργανωμένος
αγώνας ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στον χώρο του
εμπορίου. Συγκεντρώσεις και πορείες, αποκλεισμοί καταστημάτων σε
γειτονιές και στο κέντρο της αγοράς, εκτεταμένες παρεμβάσεις σε χώρους
εργασίας και συνεχής ζύμωση με τους εργαζόμενους στο εμπόριο, άνοιγμα
εδάφους για την έκφραση του αντιστασιακού αυθορμητισμού τους και
αλληλεγγύη σε προσπάθειες εργατικής αυτοοργάνωσης, αντιπαράθεση με τις
δυνάμεις καταστολής και συσπείρωση ενός πολύμορφου μετώπου με την
συμμετοχή σωματείων κι εργατικών σχημάτων, συνελεύσεων γειτονιών και
πολιτικών συλλογικοτήτων, απαρτίζουν τις αλληλένδετες εκφάνσεις μιας
σύγκρουσης που είναι αναγκαίο να οξυνθεί.
Κράτος κι επιχειρηματίες ξεκίνησαν μ’ένα σχέδιο ανοίγματος των
καταστημάτων 7 Κυριακές του έτους και τον Ιούνη προχώρησαν στο
δοκιμαστικό άνοιγμα των καταστημάτων συγκεκριμένων περιοχών και για τις
52 Κυριακές του έτους. Βρήκαν μπροστά τους όμως, σθεναρή αντίσταση και
το σημαντικότερο, τον κίνδυνο μιας ανεξέλεγκτης κινητοποίησης
εμποροϋπαλλήλων. Στα μέσα Σεπτέμβρη το Συμβούλιο της Επικρατείας
ανέστειλε την εφαρμογή του σχεδίου των 52 Κυριακών μέχρι τις 9 Νοέμβρη.
Ο αγώνας συνεχίζεται ακόμα πιο αποφασιστικά. Η 2 Νοέμβρη που είναι η
επόμενη από τις 7 Κυριακές θα αποτελέσει αιχμιακό σημείο έκφρασης της
δυναμικής που κερδήθηκε.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΔΡΑΣΗΣapergia_4_5_14_xartopano_ermou_aΓιατί πρέπει να πολεμήσουμε για την κυριακάτικη αργία;

– Αποτελεί μια αλήθεια ότι ένας λόγος που θεσπίζονται τα απελευθερωμένα
ωράρια για τα εμπορικά καταστήματα και η κατάργηση της κυριακάτικης
αργίας, είναι για να χτυπήσουν τους μικρεμπόρους και να ενισχύσουν την
υπερσυσσώρευση των κεφαλαίων. Όμως, αποτελεί εξίσου αλήθεια ότι με το
πρόσχημα της σωτηρίας των θέσεων εργασίας τους οι εργαζόμενοι στις
μικρές εμπορικές επιχειρήσεις εκβιάζονται να δουλεύουν με πιο
απάνθρωπους όρους, ακόμα χειρότερους κι απ’ τους νέους όρους που
δοκιμάζουν οι μεγάλες αλυσίδες. Οι υπάλληλοι των μικρών εμπορικών
επιχειρήσεων έχουν κάθε λόγο να μπουν ενεργητικά στον αγώνα για την
υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας, αντί να αυτοθυσιαστούν επενδύοντας
παθητικά στην απέλπιδα συντήρηση των αφεντικών τους μέσα στις άγριες
συνθήκες της ελεύθερης αγοράς.
Ωστόσο, η κατάργηση της βδομαδιάτικης αργίας δεν πλήτει μόνο έμμεσα
τους εργαζόμενους˙ έρχεται ακριβώς για να επιδεινώσει τις συνθήκες της
μισθωτής σκλαβιάς, να εντείνει την εκμετάλλευση, τον κατακερματισμό και
την αλλοτρίωση των εργαζόμενων.
– Η απελευθέρωση του εμπορικού χρόνου φέρνει την ελαστικοποίηση του
χρόνου και του συνόλου των όρων εργασίας. Ο χώρος του εμπορίου είναι ο
καταλληλότερος για την ραγδαία μαζική επιβολή νέων συνθηκών σκλαβιάς,
διότι οι εργαζόμενοι των καταστημάτων βρίσκονται πιο απομονωμένοι, είναι
λιγότερο ειδικευμένοι και στην πλειονότητά τους πιο νέοι και πιο
προσωρινοί.
Ήδη με την εφαρμογή του πιλοτικού μέτρου ενάντια στην αργία γίνονται
προσλήψεις 4ωριτών και αποκλειστικών για τις Κυριακές, σε άλλους
επιβάλεται η κυριακάτικη δουλειά στο 4ήμερο κι εργαζόμενοι υποχρεώνονται
σε μετακινήσεις από κατάστημα σε κατάστημα. Επιπλέον, ορισμένες
επιχειρήσεις αρνούνται να πληρώσουν την προσαύξηση στο μερακάματο της
αργίας ή «πληρώνουν» με καταναλωτικά κουπόνια.
Η ελαστικοποίηση της μισθωτής σκλαβιάς αφορά όλους τους εργαζόμενους.
Στον κλάδο του εμπορίου εκδηλώνεται η αιχμή αυτής της επίθεσης. Η αγορά
αποτελεί το κύριο προκάλυμα της εκμετάλλευσης και γι’αυτό προτάσσεται ως
πρωταρχική αξία στον αστικό κόσμο. Κάθε απόπειρα αναδιάρθρωσης των
συνθηκών εκμεταλλευτικού ελέγχου στην καπιταλιστική επικράτεια γίνεται
στο όνομα της ανάπτυξης και της προστασίας της αγοράς. Η επίθεση στην
κυριακάτικη αργία, ξεκινώντας από τον χώρο του εμπορίου αξιοποιεί την
κυρίαρχη προπαγάνδα για ν’ανοίξει ένα ρήγμα στις κατακτήσεις της
εργατικής τάξης και να βαθύνει την λεηλασία στο σύνολό της.
– Το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων τις Κυριακές δεν επιδιώκει μόνο
να επιτείνει την απανθρωπιά του εργασιακού κάτεργου και να
καταβαραθρώσει τους πραγματικούς μισθούς των εμποροϋπαλλήλων. Επιπλέον,
επιδιώκει ν’ αποδομήσει την κοινωνική ζωή τους αποδιαρθρώνοντας τον
χρόνο τους και συνολικά την κοινωνική ζωή αφομοιώνοντας ολοκληρωτικά τον
ελεύθερο χρόνο στην φυλακή του καταναλωτισμού. Η Κυριακή αποτελεί την
κατεξοχήν μέρα ελεύθερης κοινωνικοποίησης για την πλειονότητα των
εργαζόμενων.
Το ιστορικό γεγονός ότι η κυριακάτικη αργία καθιερώθηκε ως «μέρα του
Κυρίου» δεν αναιρεί την ταξική αξία της. Αντιθέτως, η εκκλησία
παρεμβαίνει για να ελέγξει και τον ελάχιστο χρόνο σχόλης των
εργαζόμενων, ώστε να μην παύουν να αισθάνονται δούλοι. Δούλοι του αφέντη
και δούλοι του θεού. Ωστόσο, για να κυριαρχήσει η θρησκεία μέσα στην
αντίθεση του χρόνου εργασίας ενάντια στον ελεύθερο κοινωνικό χρόνο,
αναγκαστικά αναγνωρίζει τον κόσμο του κέρδους, της εξατομίκευσης, της
εγκόσμιας εξουσίασης και της υλικής εξάρτησης ως ακάθαρτο (μιαρό) και
βέβηλο σε αντιπαραβολή με τον ιερό χρόνο της αργίας. Ας μην περιμένουμε
κάτι περισσότερο από μια προνομιούχο κλίκα που υποβάλει προς την ταξική
ειρήνευση. Απέναντι στην τεχνητή αντίθεση εκκλησίας και αγοράς παίρνουμε
την πρωτοβουλία να υπερασπιστούμε τον ελεύθερο και κοινωνικό χρόνο. Με
την απεργία, το βασικό προλεταριακό εργαλείο, κατακτιέται και
θωρακίζεται η αργία που ανήκει στους εργαζόμενους.
Ένας πολιτισμός που περιστρέφεται γύρω από το εμπόρευμα εξοντώνει τον
εργάτη. Ο καταναλωτισμός μεταφέρει την πιο πρωτόγονη αρπαχτικότητα στο
σύγχρονο πεδίο της αστικής ματαιοδοξίας. Έτσι, οι πωρωμένοι καταναλωτές
γίνονται κανίβαλοι. Το «δικαίωμα» στην κατανάλωση απαιτεί να δουλεύουμε
ασταμάτητα σαν σκλάβοι για να υπηρετούμε τις ορέξεις ενός
εξατομικευμένου πλήθους που μεταφράζεται σε χρήμα για τ’αφεντικά και δεν
βλέπει ανθρώπους μέσα στα καταστήματα παρά μόνο προϊόντα.
Είναι γεγονός ότι ένα μεγάλο σύνολο εργαζομένων δουλεύουν και Κυριακές
προσφέροντας υπηρεσίες που είναι αναγκαίες καθημερινά (πχ ιατρική
περίθαλψη, μαζικές μεταφορές, ύδρευση) ή διατηρώντας σε συνεχή
λειτουργία βιομηχανίες όπου θα ήταν δαπανηρή η συχνή επανεκκίνησή τους.
Πράγματι, υπάρχουν κοινωνικές ανάγκες που χρειάζονται δραστηριότητα
ακατάπαυστη. Αφενός όμως, έχει σημασία αν τις εξαιρέσεις τις ορίζει και
τις διαχειρίζεται συλλογικά και ισότιμα το σύνολο των εργαζόμενων ή
επιβάλονται πάνω μας από το κράτος και το κεφάλαιο. Το μεγαλύτερο μέρος
όσων δουλεύουν και Κυριακές δεν καλύπτουν ανάγκες που οι κοινότητες των
ανθρώπων δεν θα μπορούσαν να καλύψουν με την αυτοοργάνωσή τους, αλλά
αντιθέτως, εκβιάζονται να πειθαρχούν στην επιχειρηματική κερδοσκοπία.
Και μια άλλη πλευρά βέβαια, απαρτίζεται από τα μαντρόσκυλα των αφεντικών
(μπάτσοι, κατώτερα διευθυντικά στελέχη εταιρειών και επιστάτες,
σεκιουριτάδες κλπ). Αφετέρου λοιπόν, η καταπίεση ενός συνόλου
εργαζομένων δεν αποτελεί διακαιολογία για την μεγαλύτερη καταπίεση όλο
και περισσότερων. Απέναντι στον ψευδεπίγραφο εξισοτισμό που συγκαλύπτει
την κεφαλαιοκρατική επέλαση και προκρίνει την ισοπέδωση όλων των
εκμεταλλευόμενων, αντιτάσσουμε την μαχητική αντίσταση, την προλεταρική
αλληλεγγύη, το ενιαίο αυτοοργανωμένο κοινωνικό μέτωπο.

… ή δουλίτσα για τον λαό;

Η αστική προπαγάνδα αναφέρει ως παράδειγμα καταπολέμησης της ανεργίας
και καταναλωτικής ελευθερίας μερικά ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη που έχουν
καταργήσει τις αργίες. Το σκοπούμενο του αναπτυξιακού οράματος
επιβεβαιώνεται στην κατάπτωση που βιώνουν οι εκμεταλλευόμενοι σ’όλες τις
καπιταλιστικές μητροπόλεις: Να μοιραστούμε την φτώχια μας, να δουλεύουμε
περισσότεροι, αλλά σε πιο άθλιες συνθήκες και χωρίς εγγυήσεις, ώστε να
είμαστε υπόδουλοι στ’αφεντικά για ένα ξεροκόμματο και στον άφθονο μη
εργάσιμο χρόνο μας να περιφερόμαστε στα φαντασμαγορικά τοπία της αγοράς
θαυμάζοντας το προϊόν του κάματού μας, το οποίο αποκλειστικά οι
προνομιούχοι μπορούν να καταναλώνουν. Άλλωστε, με το ίδιο πρόσχημα, την
καταπολέμηση της ανεργίας, νομιμοποιήθηκαν πρόσφατα κι οι απολύσεις
(απόφαση του Συμβουλίου Εργασίας για την Χαλυβουργία). Το κράτος
επιστρατεύει τις πιο αντικοινωνικές και κραυγαλαίες αντιφάσεις
προκειμένου να διατηρήσει την κερδοφορία του κεφάλαιου.
Τα ποταπά επιχειρήματα των κυρίαρχων αποτελούν την κορυφή του
παγόβουνου που χτίζει η τρομοκρατία τους. Οι κινητοποιήσεις ενάντια στην
κατάργηση της κυριακάτικης αργίας υποχρεώνουν τ’αφεντικά να επιδείξουν
απροκάλυπτα τον στρατοκρατικό-ολοκληρωτικό πυρήνα του καπιταλισμού, για
να μην λυγίσουν απέναντι στην οργή των εργαζόμενων. Εκτός από την
αστυνομική καταστολή που έσπασε δυο φορές μπροστά στην αποφασιστικότητα
και την ενότητα των διαδηλωτών, αποκαλύπτεται και το στρατιωτικοποιημένο
κάτεργο. Μια τακτική που εφαρμόζουν οι διευθύνσεις των εμπορικών
εταιρειών για να εμποδίσουν την επαφή των εμποροϋπαλλήλων με τους
αλληλέγγυους και την συμμετοχή τους στις δράσεις, είναι το κλείσιμο των
καταστημάτων που τίθενται σε αποκλεισμό από τους διαδηλωτές και ο
εγκλεισμός των εργαζόμενων εντός. Οι «σύγχρονοι παρθενώνες» της αγοράς
σχηματίζουν ένα σιδερόφρακτο στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Δίχως αποφασιστικό και σθεναρό συλλογικό αγώνα μας μένει μόνο το
εξοντωτικό κυνήγι του μεροκάματου. Σα να έψαχνε το αρνί τον κτηνοτρόφο
που θα το σφάξει.
Στις συνθήκες εντεινόμενης κεφαλαιοκρατικής επίθεσης εκείνοι που έχουν
χρόνο δεν έχουν φαΐ, ενώ όσοι ακόμα έχουν φαϊ δεν έχουν χρόνο. Η
απαλλοτρίωση και των δυο είναι αναγκαία. Για να έχουμε φαϊ, χρειάζεται
να γίνουμε κύριοι του ταξικού πολέμου και της εργασίας. Να έχουμε χρόνο
σημαίνει να έχουμε φαϊ και απόλαυση και ξεκούραση και
γνωστική-ψυχαγωγική δραστηριότητα και συλλογική αυτοδιεύθυνση. Η
επιβίωσή μας και η απελευθέρωση από τα δεσμά του κράτους και του
κεφάλαιου είναι αδιαχώριστα.
Ο αγώνας για την υπεράσπιση της σταθερής αργίας συμπυκνώνει άμεσα σε
μια ενότητα την διεκδίκηση βιωτικών πόρων ενάντια στην καπιταλιστική
ανάπτυξη, την διεκδίκηση ελεύθερου χρόνου ενάντια στην αστική καταπίεση,
την εναντίωση στον καταναλωτικό κανιβαλισμό και την δυναμική της
εξέγερσης και της αυτοοργάνωσης.

Πως γεννιέται μια εξέγερση; Πως θεριεύει ένα κίνημα;

Οι κινητοποιήσεις υπεράσπισης της σταθερής αργίας οργανώνονται για το
κέντρο της Αθήνας οριζόντια με μια συντονιστική συνέλευση και κατά
τόπους από συλλογικότητες αντίστασης που δρουν και τοπικά. Η συστηματική
παρέμβαση των συστρατευμένων συντρόφων έχει προτάξει μια μαχητική αιχμή
ενάντια στην κυριαρχία της αγοράς και με το σθένος της έχει φυτέψει μέσα
στο χώρο του εμπορίου τον σπόρο της αντίστασης και της αυτοοργάνωσης.
Κατά την διάρκεια των μέχρι τώρα κινητοποιήσεων οι πρωτοβουλίες του
Συντονιστικού ενέπνευσαν πολλούς εργαζόμενους να βγουν στον δρόμο και να
σταθούμε μαζί στους αποκλεισμούς καταστημάτων, να συμμετάσχουν σε μια
καινούρια εργατική συνέλευση από τον χώρο του εμπορίου, να
πραγματοποιήσουν άτυπες συνελεύσεις μέσα στα κάτεργα. Επιπλέον, μέσα
στις συλλογικές διεργασίες του αγώνα συναντιούνται αγωνιστές και
οργανωτικά σχήματα από διαφορετικούς χώρους δουλειάς και χτίζουν
κινηματικούς δεσμούς. Η αλληλέγγυα δράση σπάει την απομόνωση και την
ηττοπάθεια των εκμεταλλευόμενων, συνεγείροντας στον κοινό αγώνα κι
ανοίγοντας το έδαφος προς την συλλογικοποίηση και την κινηματική
συγκρότηση.
Η συνεχής παρουσία αγωνιζόμενων στην αγορά της Ερμού όλο το καλοκαίρι
υποχρέωσε πολλές μεγάλες και μικρές επιχειρήσεις να αποσυρθούν από το
«πιλοτικό» άνοιγμα των 52 Κυριακών, τουλάχιστον προσωρινά και ήδη πριν
την απόφαση αναστολής από το ΣτΕ. Ο φόβος των αφεντικών απέναντι στην
ενδεχόμενη μαζική κινητοποίηση των εργαζόμενων είχε ως αποτέλεσμα την
δοκιμή μέτρων καταπράϋνσης-εφησυχασμού (αναστολή της κυριακάτικης
λειτουργίας ή εθελοντική δουλειά με κίνητρο το επίδομα της αργίας ή νέες
προσλήψεις κι εναλλάξ μοίρασμα της κυριακάτικης αγγαρείας). Η ίδια η
δυναμική του αγώνα είναι ικανή να αλλάζει τους συσχετισμούς υπέρ των
εκμεταλλευόμενων. Η άμεση και ανυποχώρητη δράση αντανακλά την προοπτική
νίκης του εκάστοτε ταξικού-κοινωνικού αγώνα. Νέες μορφές αυτοοργάνωσης
αναφύονται από το έδαφος της σύγκρουσης, αφού εκεί συναντιούνται
ελεύθερα οι εξουσιαζόμενοι κι έτσι αποκτούν νόημα τα επαναστατικά
προτάγματα.
Στην παρατεταμένη κινητοποίηση για την υπεράσπιση της σταθερής αργίας
έχουν συμβάλει καταλυτικά ορισμένα ακηδεμόνευτα αγωνιστικά σωματεία και
συνελεύσεις γειτονιών. Τα πρώτα προσφέρουν δυνάμεις, μεταφέρουν την
εμπειρία τους κι αναδεικνύουν την ταξική ενότητα στο συγκεκριμένο πεδίο
αγώνα, ενώ οι τελευταίες, ανοίγουν αποκεντρωτικά το πεδίο παρέμβασης και
συγχρόνως μαζικοποιούν την συμμετοχή στις κεντρικές κινητοποιήσεις.
Ο συνδικαλισμός βάσης στην ελλάδα ξεκίνησε σε κλάδους της πιο ελαστικής
και υποτιμημένης εργασίας, κλάδους απαξιωμένους από την συνδικαλιστική
γραφειοκρατία. Η συνθήκη αυτή όμως, δεν τον εγκλόβισε σ’ένα περιθώριο
του κόσμου της εργασίας. Αντιθέτως, σήμερα που προελαύνει η
καπιταλιστική αναδιάρθρωση πάνω στην εργασία, ο συνδικαλισμός βάσης
βρίσκεται ήδη τοποθετημένος και με πλούσια αγωνιστική εμπειρία σ’εκείνες
τις επίμαχες οριογραμμές του ταξικού πολέμου που αφορούν το σύνολο των
εργαζόμενων και των ανέργων. Από μια τέτοια θέση πυροδοτεί πολλά μικρά,
αλλά σημαντικά σημεία αντίστασης και συμβάλει στην απογύμνωση του
καθεστωτικού συνδικαλισμού και των ουραγών του.
Στο μέσο του καλοκαιριού, ενώ οι κινητοποιήσεις στην Ερμού
συνεχίζονταν, η γραφειοκρατική διοίκηση της ομοσπονδίας εμποροϋπαλλήλων
απέσυρε την έστω τυπική συμμετοχή της στον αγώνα, αφαιρώντας από τους
εργαζόμενους τη νομική κάλυψη που έχουν με τις επισήμως προκηρυγμένες
απεργίες. Η αποφασιστικότητα του Συντονιστικού και η αποτελεσματική
επιρροή του στους χώρους δουλειάς όπου εξόρμησε, που φάνηκε με την
συμμετοχή εργαζομένων στους αποκλεισμούς καταστημάτων, αφόπλισε και
φανέρωσε την αντιδραστική υπηρεσία των κομματικών συνδικαλιστικών
ηγεσιών, που μεσολαβούν για τ’αφεντικά. Προκειμένου να μην υποκύψει στην
αγωνιστικότητα της βάσης ο κρατικός συνδικαλισμός προτιμά να
ξεσκεπαστεί. Αλλά επανέρχεται ύστερα για να καρπωθεί τις δάφνες των
μαχητικών κατακτήσεων. Η υποχώρηση των αφεντικών, όπως πχ εκφράστηκε με
την απόφαση του ΣτΕ για αναστολή του σχεδίου των 52 Κυριακών, προσφέρει
σωσίβιο στους θεσμικούς νταβατζήδες της εργατικής δύναμης. Ένα σωσίβιο
τρύπιο που θα καταφέρουν να το μπαλώσουν μόνο αν εμείς εφησυχαστούμε.
Η εργατική οργάνωση βάσης αποτελεί σπόρο εξέγερσης και κοινωνικοποίησης
στα σύγχρονα κάτεργα˙ γεννιέται απ’τις ανάγκες και την οργή των
εκμεταλλευόμενων, δρα άμεσα για την ταξική αυτοάμυνα, πραγματώνει την
προλεταριακή αλληλεγγύη και απαντάει ρηξιακά στην απομόνωση, στην
εργοδοτική τρομοκρατία και στην εξάρτηση από τ’αφεντικά. Ο συνδικαλισμός
της βάσης μπορεί και πρέπει να εμπνέει εμπιστοσύνη και να δίνει
προοπτική ακόμα και σ’εκείνους τους εργαζόμενους που σήμερα αδυνατούν να
σπάσουν τα δεσμά της δουλείας μπαίνοντας στον αγώνα. Στην εξέγερση του
Δεκέμβρη του ’08 ορισμένα σωματεία βάσης πήραν την πρωτοβουλία να
καταλάβουν τα γραφεία της ΓΣΕΕ, μαζί με συντρόφους από την κατάληψη του
Πολυτεχνείου, δίνοντας ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της δυναμικής τους.
Η ανασύνταξη του προλεταριακού μετώπου ενάντια στην μισθωτή εργασία
απαιτεί διαρκή αντιστασιακή πρωτοβουλία κι επίμονη οργανωτική
δραστηριότητα. Ειδικά στον χώρο του εμπορίου (συνυπολογίζοντας την
σήτιση και την ψυχαγωγία) οι ελαστικές συνθήκες εργασίας δρουν
διαβρωτικά στην κοσμοαντίληψη των εργαζόμενων, εξωραϊζοντας κι
αποπολιτικοποιώντας την σχέση εκμετάλλευσης. Η απαξίωση της
διεκδικητικής πάλης και της συνδικαλιστικής αυτοοργάνωσης, που συχνά
βρίσκει ψευτοεπαναστατικές ιδεολογικές επιφάσεις, εκφράζει τον
φιλελευθερισμό, την εξατομίκευση και τον κανιβαλισμό, ως μορφές
αφομοίωσης στην κεφαλαιο-κρατική κυριαρχία. Ανταγωνιστικά, ο δρόμος για
την κοινωνική απελευθέρωση χαράσσεται μέσα από την σύγκρουση και την
συλλογικοποίηση που εδαφικοποιούνται μέχρι το ελάχιστο. Οι ανάγκες μας,
η αλληλεγγύη μας και το φαντασιακό μας μας οδηγούν στην καθημερινή
ταξική ζύμωση μέσα κι ενάντια στο αστικό κάτεργο. Στα χαρακώματα της
άμεσης προλεταριακής αντεπίθεσης μετράμε τους συντρόφους μας κι εκεί
αναμετράται ο κόσμος της κοινότητας, της ελευθερίας και της ισότητας
απέναντι στον κόσμο της εξουσίας.
Ο αυτοοργανωμένος μαχητικός αγώνας για την υπεράσπιση της κυριακάτικης
αργίας γίνεται σημείο συσπείρωσης των πιο ζωντανών κοινωνικών δυνάμεων.
Ανυποχώρητα. Καμία Κυριακή χαρισμένη στην αγορά. Κανένας εργαζόμενος
μόνος του, εγκλοβισμένος από την τρομοκρατία των αφεντικών.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΚΟΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ

Αναρχική Συλλογικότητα για τη Μαχητική
Προλεταριακή Ανασυγκρότηση

Proledialers,Αντιπληροφόρηση,εργατικες ειδησεις &νεα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις

Παρεμβάσεις με μοιράσματα κειμένου σε call centers για τον συνάδελφο Ν.Π.

Σχολιάστε

Λίγο πριν τελειώσει το καλοκαίρι ολοκληρώσαμε τις ενημερωτικές παρεμβάσεις μας για την υπόθεση του συναδέλφου Ν.Π. στη συντριπτική πλειοψηφία των τηλεφωνικών κατέργων της πρωτεύουσας. Μοιράσαμε χιλιάδες κείμενα που αφορούσαν τη νικηφόρα έκβαση του αγώνα που διεξήχθη κατά της εταιρείας Ώθηση και μιλήσαμε με αρκετούς συναδέλφους αποδεικνύοντας ότι κανένας δεν είναι μόνος του απέναντι στα αφεντικά. Η απόφαση του δικαστηρίου είναι οδηγός για κάθε εργαζόμενο σε τηλεφωνικό κέντρο που δεν θέλει να τρώει τα σωθικά του μέχρι να πιάσει τους στόχους της εταιρείας.

logo

Αναδημοσιεύουμε ύστερα από καιρό το κείμενο που μοιράσαμε τότε μιας και οι αγγελίες για δουλειά σε τηλεφωνικά κέντρα είναι πλέον άπειρες και καλό είναι όλοι να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους. Μόνο με τον συλλογικό και ανυποχώρητο αγώνα κερδίζουμε τα αυτονόητα και την αξιοπρέπειά μας.

Ακολουθεί το κείμενο που μοιραζόταν:

Καταχρηστική και εκδικητική η απόλυσή του συναδέλφου Ν.Π.
από την εταιρεία Ώθηση

Τελικά, μπορούν να υπάρξουν ακόμη και σήμερα κάποια καλά νέα μέσα στο καθεστώς μιζέριας και υποταγής που έχει επιβληθεί στους εργασιακούς χώρους. Το Τμήμα Εργατικών Διαφορών του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αναγνώρισε στα τέλη του 2013 πως η απόλυση του εργαζόμενου Ν.Π. από την εταιρεία Ώθηση ήταν καταχρηστική και εκδικητική (επειδή διεκδίκησε τα δικαιώματα του, όπως αναφέρει η απόφαση) και υποχρέωσε την εταιρεία να του πληρώσει μισθούς υπερημερίας και να τον επαναπροσλάβει. Η εταιρεία κατέβαλε τους μισθούς υπερημερίας χωρίς, όμως, να προχωρήσει στην επαναπρόσληψη. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αναφέρουμε πως το δικαστήριο έκρινε πως η μη επίτευξη συγκεκριμένου αριθμού πωλήσεων δεν σχετίζεται με πλημμελή εκτέλεση της εργασίας.

Σύντομο ιστορικό…

Να υπενθυμίσουμε πως ο συνάδελφος προχώρησε σε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας, το Νοέμβριο του 2012, με τη συμπαράσταση από το Σωματείο Εργαζομένων της Wind, μετά την απόλυσή του επειδή «δεν έπιανε τους στόχους». Ήταν μια καλή ευκαιρία για να καταδειχθεί ο τρόπος που «καταστρώνονται» τα σχέδια και οι μεθοδεύσεις της εργοδοσίας απέναντι στους εργαζομένους. Μέχρι το ραντεβού στην Επιθεώρηση Εργασίας (14/12/12), μαζί και με άλλα εργατικά σωματεία και ομάδες εργαζομένων-ανέργων, συνελεύσεις γειτονιάς, συλλογικότητες αγώνα και μεμονωμένους συναδέλφους, αποκαλύψαμε με μοιράσματα κειμένων πως δουλεύει το «κόλπο» της εκμετάλλευσης μας για τα αφεντικά των τηλεφωνικών κέντρων. Κινητοποιηθήκαμε ενάντια στις συμβάσεις υπαλλήλου γραφείου, που υπογράφουμε εμείς οι τηλεφωνητές, και στις άθλιες συνθήκες της εντατικοποίησης, των στόχων και της συνεχούς αξιολόγησης, που δεν περιγράφονται εξάλλου στους όρους αυτών των συμβάσεων. Στην ΩΘΗΣΗ επέβαλλαν να πουλάνε στους υποψήφιους τηλεφωνικούς πελάτες πακέτα τηλεφωνίας Wind, ακούγοντας και μετρώντας καθημερινά τις κλήσεις, τη διάρκεια τους και, το σημαντικότερο για την εργοδοσία, τις όποιες πωλήσεις προέκυπταν (πιέζοντας παράλληλα για περισσότερες, χρησιμοποιώντας τον φόβο της απόλυσης και της ανεργίας, εκβιάζοντας έτσι και για απλήρωτες υπερωρίες).

Στην Επιθεώρηση Εργασίας, τα σωματεία μπόρεσαν να μιλήσουν ενάντια στα κριτήρια απόδοσης που μηχανεύονται τα αφεντικά, την στοχοθεσία, την αύξηση των πωλήσεων, την αξιολόγηση και τα κριτήρια της. Όμως, ο ρόλος της Επιθεώρησης, εκτός από προθάλαμος για την δικαστική διεκδίκηση, εξαντλήθηκε κυρίως στις συμβουλές για επαναπρόσληψη και στην κατανόηση για το σύγχρονο καθεστώς μισθωτής εργασίας στις επιχειρήσεις τηλεπικοινωνιών. Στο δικαστήριο, στα τέλη του 2013, αναγνωρίσθηκαν όλοι εκείνοι οι εκβιασμοί που επιβάλλουν τα αφεντικά μας. Ο δικαστής αναγνώρισε εν ολίγοις πως άλλη σύμβαση υπογράφουμε και άλλα εργασιακά καθήκοντα εκτελούμε.

Το δικαστικό προηγούμενο…

Δημιουργήθηκε έτσι, ένα δικαστικό προηγούμενο για τις συμβάσεις που η εργοδοσία μας υποχρεώνει να υπογράφουμε. Αυτό μπορεί να αποκτήσει «πρακτικό» νόημα μόνο μέσα στη συλλογικοποίηση των αντιστάσεων, πέρα από ιεραρχίες, διαχωρισμούς, καθοδηγητές και μικροπολιτικά συμφέροντα. Αυτήν τη στάση πρέπει να υιοθετούμε, όταν ακούμε τους προϊσταμένους να ωρύονται για τους στόχους που επιβάλλει σε όλους η στρατηγική της εκάστοτε εταιρείας. Δεν πρέπει στιγμή να σταματούμε να σκεφτόμαστε ότι πρέπει κάτι να κάνουμε για τις μηνιαίες συμβάσεις υπαλλήλου γραφείου που υπογράφουμε, τα λεφτά-χαρτζιλίκι που μας δίνουν, τους στόχους, την αξιολόγηση κάθε δραστηριότητας μας, τους έμμεσους και άμεσους εργοδότες κλπ. Το μόνο που απέμενε ως τώρα ήταν να αναγνωρισθεί και από τα δικαστήρια όλη αυτή η κοροϊδία, η αυθάδεια, το θράσος καθώς και η υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων από τα αφεντικά στα τηλεφωνικά κέντρα.

Αποτίμηση…

Όλο αυτό που ξεκίνησε με τον συνάδελφο κοινωνικοποίησε τον αγώνα και την διεκδίκηση στους χώρους δουλειάς μας και συνέχισε με κάποιο τρόπο, αυτό που είχαν κάνει άλλοι κλαδικοί αγώνες, όπως των εργαζομένων στη Phone Marketing, τη Wind, τη Vodafone και αλλού. Έβγαλε από την αφάνεια την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια σε έναν εργασιακό χώρο που οι εργαζόμενοι δρουν απομονωμένοι, δείχνοντας πως μόνον οι ίδιες οι σχέσεις μας μπορούν να αλλάξουν τους συσχετισμούς. Είναι ολοφάνερο και από αυτή την περίπτωση, πως ο μόνος τρόπος για να διεκδικήσουμε την ίδια μας τη ζωή είναι η συλλογική διεκδίκηση και ο αγώνας για όλα αυτά που μας κλέβουν καθημερινά.

Οποιαδήποτε αγωνιστική και συνειδητοποιημένη προς αυτό στάση, είναι ευπρόσδεκτη και μας βοηθάει ενάντια στα αφεντικά βάζοντας εκτός από «το λιθάρι της» και τα δικά της μοναδικά νοήματα και χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας το πάζλ για όλα αυτά που επιδιώκουμε. Η μόνη διέξοδος όσον αφορά την εργασιακή συνθήκη ως βασική συνθήκη επιβίωσης, βρίσκεται στην ανακάλυψη και την εδραίωση του συλλογικού ταξικού συμφέροντος. Η μόνη λύση είναι τα συλλογικά «χτυπήματα» στα αφεντικά και την εργοδοσία μέσα από συνελεύσεις και διαδικασίες «από τα κάτω», δηλαδή από εμάς τους ίδιους για εμάς τους ίδιους. Τότε και μόνο τότε, θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε κάποιο ανάχωμα στην αλαζονεία και την θρασυδειλία των αφεντικών…

Proledialers – τηλεφωνητ(ρι)ές
proledialers.espivblogs.net
proledialers@espiv.net
Φεβρουάριος 2014

Είμαστε μία συνέλευση εργαζομένων και ανέργων τηλεφωνητ(ρι)ών. Η συνέλευσή μας λειτουργεί οριζόντια, αυτοοργανωμένα και αντιιεραρχικά. Συζητάμε και αποφασίζουμε το λόγο και τις δράσεις μας συνθέτοντας τις απόψεις μας, μακριά από κομματικές γραμμές και λογικές ανάθεσης. Η συνέλευσή μας διέπεται από τις διαδικασίες βάσης στοχεύοντας στην οργάνωση των αντιστάσεών μας στα τηλεφωνικά (και όχι μόνο) κάτεργα. Βρισκόμαστε κάθε 1η και 3η Τετάρτη του μήνα στο Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής (Εξάρχεια, Λόντου 6 και Μεσολογγίου, β’ όροφος) στις 20:00.

Παρεμβάσεις με μοιράσματα κειμένου σε call centers για τον συνάδελφο Ν.Π.