SYRIZA ANDE PORTAS*

*Άρθρο του Σ. Δαπέργολα στη σελίδα της SAC για τα διεθνή.

neoliberal_policeΗ 18η Οκτώβρη του 1981 ήταν μια σημαδιακή μέρα στην μεταπολεμική
Ελληνική ιστορία. Δεν είχαν περάσει ούτε 7 χρόνια απο τότε που οι
έλληνες αριστεροί επέστρεψαν απο τα ξερονήσια και τα βασανιστήρια με την
πτώση της στρατιωτικής χούντας και ξαφνικά ένα αριστερό κόμμα σε τρεις
εκλογές πολλαπλασιάζει τις δυνάμεις του και καταλαμβάνει, μέσω της
κοινοβουλευτικής οδού, θριαμβευτικά την εξουσία. Το πολιτικό του
πρόγραμμα δημιουργούσε τρόμο στα δεξια στρώματα της ελληνικής κοινωνίας
(τους νικητές του ελληνικού εμφυλίου) αλλά και σε τμήματα της αστικής
ταξης: υπόσχονταν έξοδο της χώρας από την ευρωπαϊκή κοινότητα,
απαγκίστρωση από το ΝΑΤΟ και την σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ, μαζικές
κοινωνικοποιήσεις και εργατικό έλεγχο σε εργοστάσια, τσάκισμα του
στρατιωτικού παρακράτους, εκκαθάριση του εκκλησιαστικού ακροδεξιού
καρκινώματος, αυτονοήτες σήμερα ελευθερίες . Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό
Κίνημα (ΠΑΣΟΚ) ήταν ένα αληθινό αριστερό κόμμα που μιλούσε για ειρηνικό
(αλλά με το όπλο παρα πόδας) σοσιαλιστικό μετασχηματισμό. Ενα κόμμα
ριζοσπαστικό ακόμα και για την 10ετία του 80.
Οι αναλογίες με τον Σύριζα είναι προφανείς.
Τι είναι ο Σύριζα
Ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε σαν ένα ιδιότυπο άθροισμα.
Είναι η εξέλιξη μίας ιστορικής ευρωκομμουνιστικής τάσης χυδαία
ρεφορμιστικής και καθεστωτικής. Τυατόχρονα με την παρουσία
αριστερίστικων γκρουπούσκουλων από όλο το φάσμα των αιρετικών του
Λενινισμού αλλά και κάποιων κινημάτων βάσης ή ανθρώπων του αγώνα. Είναι
το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής που “απο το τίποτα γίνεται τα πάντα”. Οι χρόνοι
όμως της μετεξέλιξής του είναι πολύ ταχύτεροι. Και συγκρινόμενο με το
ΠΑΣΟΚ όταν πήρε την εξουσία είναι πολύ μικρότερο. Το δε πρόγραμμά του
δεν πλησιάζει κάν σε ριζοσπαστισμό αυτό του ΠΑΣΟΚ, ενώ τα μέλη του είναι
λίγες δεκάδες χιλιάδες.
Η ανάληψη της ηγεσίας του Τσίπρα το 2008, που ξεκίνησε σαν εκλεκτός του
προηγούμενου αρχηγού σηματοδότησε την εκδίωξη της “ευρωκομμουνιστικής”
τάσης στο κόμμα και την δημιουργία μιας νέας πολιτικής ταυτότητας .
Στήριξη αγώνων και αιτημάτων με μια ρητορική που προσπαθούσε να ψαρέψει
ακόμα και απο την ελευθεριακή παράδοση, εμμονή σε πολιτικά δικαιώματα
προσπάθεια για παρουσία στον δρόμο. Αλλωστε τα αριστερίστικα κόμματα
έφεραν τεχνογνωσία δρόμου κι ένα μικρό αλλά μάχιμο στελεχιακό δυναμικό
και μόνο μια τέτοια ταυτότητα μπορούσε να τους κρατήσει μαζί.
Παράλληλα επιχείρησε να δυναμώσει τη συνδικαλιστική του επιρροή στον
δημόσιο κυρίως τομέα μέσω των παρατάξεών του, όπως και στους φοιτητικούς
συλλόγους.
Ανάμεσα στα άλλα, ο Σύριζα του 4% δεν σταμάτησε ποτέ να κάνει εκκλήσεις
ενότητας της αριστεράς, γενικόλογες και συναισθηματικές, που έβρισκαν
την επιδεικτικές αρνήσεις τόσο του κομμουνιστικού κόμματος όσο και του
εκτός σύριζα αριστερισμού.
Επίσης ο σύριζα του 4% ηταν ο αποδιοπομπαίος τράγος όλης της ακροδεξιάς
και του φασισμού: η φιλομεταναστευτική του θέση, ο σχετικός
αντικληρικαλισμός του, η πολεμική του σε κοινωνικές διακρίσεις, ο
αντιεθνικισμός του τον είχαν κάνει μόνιμο στόχο, πολλές φορές σε βαθμό
υστερίας .
Αυτός ο Σύριζα απορρόφησε μια τεράστια εκλογική δυναμική που δεν την
είχε προβλέψει πόσο μαλλον σχεδιάσει.
Κι εκεί που το θέμα του ήταν να μπει στη βουλή και μια μέρα να περάσει
σε ποσοστό το κομμουνιστικό κόμμα κατακτώντας τη συμβολική ηγεμονία στην
αριστερά, τώρα βλέπει την πόρτα της εξουσίας.
image
Λίγα λόγια για το πολιτικό περιβάλλον
Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα γνώρισαν το τέλος ενός ονείρου καταναλωτικής
αφθονίας, το ψεύδος μιας συστημικής υπόσχεσης και με το Ευρωπαϊκό και με
το ελληνικό ενδημικό χρώμα. Βρέθηκαν χωρίς δουλειά, βρέθηκαν με
μικρότερο μισθό, πληρώνοντας τα φάρμακά τους, χάνοντας παροχές.
Οι ηλικιωμένοι βρέθηκαν σε ακόμα χειρότερη κατάσταση βλέποντας
συντάξεις να χάνονται και σύστημα υγείας να υποβαθμίζεται. Κάθε τι που
αποτελούσε το “κράτος πρόνοιας”, συρρικνώθηκε, έγινε ακριβότερο,
δουλεύει χειρότερα. Η γενικευμένη διαφθορά διχοτομήθηκε: η διαφθορά της
αστικής τάξης και του κράτους έμεινε ανέγγιχτη, η διαφθορά που αφορούσε
την κοινωνική βάση έγινε άλλοθι για μαζική αφαίρεση δημόσιων παροχών.
Τα δύο μεγάλα κόμματα άρχισαν να γνωρίζουν πρωτοφανή απαξίωση. Μην
μπορώντας πλέον να αγοράσουν ψήφους μεσω “διευκολύνσεων” (πχ πρόσληψη
στο δημόσιο, φοροαπαλλαγές κλπ), αλλά προσπαθώντας να πάρουν πίσω όσα
είχαν δώσει σε προηγούμενες μαζικές εξαγορές) έχουν γίνει σκιά του
παλιού εαυτού τους.
Η δεξιά “Νέα Δημοκρατία” άντεξε γιατί είχε την τύχη να μην σκάσει στα
χέρια της η κατάρρευση των ελληνικών οικονομικών και είναι στην
κυβέρνηση συσπειρώνοντας ένα ετερόκλητο δυναμικό ακροδεξιών,
συντηρητικών, φιλελεύθερων, αστικής τάξης, ολιγαρχών, πολιτικών
παραγόντων, φοβισμένων μικροαστών και γερόντων ψηφοφόρων που υπολογίζουν
ότι έχουν λίγα χρόνια ζωής για να ρισκάρουν συντάξεις και γαλήνη με μια
κυβέρνηση αριστεράς . Ακόμα κι έτσι είναι στο μισό της ιστορικής της
δύναμης.
Ο άλλος πόλος του δικομματισμού, και της πρόσφατης κυβέρνησης, το
ΠΑΣΟΚ, εξαερώθηκε στο 4% και ίσως να μην μπει στη βουλή, ενώ πριν λίγες
μέρες γνώρισε και διάσπαση.
Οι κερδισμένοι απο τους άστεγους ψηφοφόρους των δύο μεγάλων κομμάτων
είναι οι φασίστες της Χρυσής αυγής και ο Σύριζα. Και σε λίγες μέρες,
στις 25 Ιανουαρίου αυτή η δυναμική θα αποτυπωθεί στα εκλογικά αποτελέσματα
SYRIZA ANDE PORTAS
Είναι η χιλιειπωμένη αφήγηση για την realpolitic που ανακαλύπτει κάθε
ριζοσπαστική δύναμη όταν φτάνει να πάρει την εξουσία. Ο Σύριζα δεν την
έχει πάρει ακόμα. Και η τωρινή του realpolitic είναι να τα έχει καλά με
όλους. Προβάλλει τη δημοκρατική του προσήλωση στους θεσμούς, προβάλει
και τη σχέση του με τα εκτός θεσμών κινήματα βάσης. Θέλει
αδιαπραγμάτευτα την παραμονή της χώρας όχι σε αυτή την ΕΕ αλλά σε μια ΕΕ
της ισότητας της αδελφότητας και της δικαιοσύνης. Υμνεί τους
ακηδεμόνευτους αγώνες και ζητάει την εκλογική τους “αποτύπωση”.
Καταγγέλει τη βία και τη ρήξη με τους νόμους διάφορων αγώνων αλλά με
πολύ γλυκό τρόπο. Καταγγέλει τον ιμπεριαλισμό και τις επεμβάσεις αλλά
για τη θέση της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ σιωπά. Κλείνει το μάτι στη ρωσία, την
κίνα, τις ΗΠΑ… Την ίδια στιγμή αφήνει να αιωρείται η φήμη ότι έχει
συνάψει προνομιακές σχέσεις με μπλοκ της αστικής τάξης. Παράλληλα θα
στηρίξει και αναρχικές καταλήψεις όταν αυτές δέχονται καταστολή ή
απεργούς πείνας.
Ο σύριζα δεν χαλάει καρδιές. Και πως θα μπορούσε να το κάνει αφού
ενδιαφέρεται για εκλογική νίκη;
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε το εξής: Όταν λέμε για σύριζα μιλάμε για μια
πολιτική δύναμη της οποίας η εκλογική και κοινωνική ισχύς είναι
αναντίστοιχες. Όποιος ονειρεύεται, στην Ελλάδα ή την Ευρώπη, σοβαρές
σοσιαλιστικές αλλαγές από αυτό το κόμμα, ας φροντίσει να μην ξυπνήσει.
Δεν υπάρχουν, ούτε κατ ελάχιστον εκείνες οι συνθήκες που θα επέτρεπαν,
ριζοσπαστισμούς: Ο συνδικαλισμός στον ιδιωτικό τομέα είναι αμελητέα
ποσότητα κι αυτός ελεγχόμενος από τους Σταλινικούς του κομμουνιστικού
κόμματος. Το φοιτητικό κίνημα είναι θορυβώδες και αποφασιστικό αλλά
ουσιαστικά μικρό και εποχιακό και περισσότερο σχετίζεται με τον
αριστερισμό. Τοπικοί αγώνες υπάρχουν λίγοι κι εκεί ο Σύριζα έχει σκληρό
ανταγωνισμό από τους αναρχικούς και την επαναστατική αριστερά. Λίγα
πράγματα κινούνται και για ζητήματα δικαιωμάτων κυρίως σε περιπτώσεις
αλληλεγγύης κρατουμένων και αντιφασισμού για τις οποίες ο Σύριζα
προσπαθεί απεγνωσμένα να μοιραστεί λίγη από τη δημοσιότητα και το
πολιτικό κεφάλαιο που παράγουν στον δρόμο οι αναρχικοί.
Η ελληνική κοινωνία, οι εργαζόμενοι, η κοινωνική βάση πέρασε μια
πενταετία στην οποία εξάντλησε τα μέσα αγώνα σύμφωνα με τα αγωνιστικά
ήθη δομές μιας προηγούμενης εποχής. Απέτυχε ολοκληρωτικά. Με εξαίρεση
λίγες εστίες (κι αυτές δύσκολα εξαργυρώσιμες έστω και εκλογικά απο τον
σύριζα) οι εργαζόμενοι είναι κλεισμένοι σπίτια τους. Πολλοί απο αυτούς
περιμένοντας τον Σύριζα με μια αόριστη ελπίδα.
Πως είναι δυνατόν, σε τέτοιο διεθνές περιβάλλον να επικρατήσουν ρήξεις
χωρίς γενικευμένη λαική/ταξική στήριξη; αλλαγές για τις μάζες χωρίς τις
μάζες;
Δεν είναι δυνατόν και στον Σύριζα το γνωρίζουν.
Σίγουρα μέσα σε αυτό το κόμμα υπάρχει τίμιος κόσμος (και για τα ελληνικά
καθεστωτικά ήθη αυτό είναι σπάνιο). Ψημένοι μαχητές του αριστερισμού
που δεν ξεπουλήθηκαν στο ΠΑΣΟΚ ενώ θα μπορούσαν, ριζοσπάστες από
γειτονιές και χώρους δουλειάς, καλοπροαίρετοι αγωνιστές.
Οι άνθρωποι αυτοί παλεύουν και θα παλέψουν μέσα στο κόμμα για την αιώνια
αριστερή αυταπάτη, ένα ελεύθερο σοσιαλιστικό κράτος/προστάτη της
εργατικής τάξης.
Σίγουρα είναι πολύ ευχάριστο να βλέπεις την έκπληκτη αηδία στη μούρη των
ακροδεξιών για την επικείμενη “επικράτηση των εθνομηδενιστών
μπολσεβίκων”. Καλό είναι επίσης να φωνάζουν περισσότεροι όταν ο φασισμός
περνάει την κατασταλτική ατζέντα του
Αλλά ακόμα κι αυτά είναι πρόσκαιρα.
Ηδη ένα κομμάτι της γραφειοκρατίας του ΠΑΣΟΚ έχει μεταναστεύσει στο
Σύριζα και μαζί με τα απομεινάρια του ευρωκομμουνισμού ισχυροποιούνται
τώρα που στους θώκους της εξουσίας δεν περνάνε εύκολα οι “τρελοί
αριστεροί”. Ηδη ο πήχης της επικείμενης σύγκρουσης με την ΕΕ και την
Γερμανία για το θέμα του Ελληνικού χρέους και την λιτότητα κατεβαίνει.
Ταυτόχρονα να υπολογίσουμε ότι ο σύριζα έρχεται σε μία εξουσία που η
κρατική γραφειοκρατία αποτελείται από πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ενώ το
βαθύ κράτος (στρατός, αστυνομία, δικαιοσύνη) από δεξιούς και φασίστες.
Κι αφού δεν σκοπεύει να κάνει πραξικόπημα πως αλλιώς παρα μόνο μέσω της
συνδιαλλαγής θα ελέγξει το κράτος;
Ο ριζοσπαστικός σύριζα του 4% ονειρεύεται ανατροπές. Θέλει αλλά δεν μπορεί.
Ο συμβιβασμός είναι μονόδρομος, είναι το αδιέξοδο του κυβερνητικού
δρόμου για ένα αριστερό κόμμα όταν αυτό δεν επιδιώκει βίαιη κατάληψη της
εξουσίας. Πόσο μάλλον για ένα κόμμα που δεν έχει καν τις οργανωμένες
μάζες πιστών μελών να το κρατήσουν όρθιο στη βάση.
Ο κυβερνητικός σύριζα του 30% ονειρεύεται να αντέξει στην εξουσία. Ούτε
μπορεί αλλά ήδη, ούτε και θέλει ανατροπές.
Τι θα γίνει με τις εκλογές;
Τα δύο πρώτα χρόνια μετά το 1981, το ΠΑΣΟΚ, με τουλάχιστον 400.000
χιλιάδες φανατικά μέλη να προωθούν στη βάση την κομματική γραμμή,
τήρησε κάποια μέρη του προγράμματός του. Αύξησε μισθούς, καθιέρωσε
κάποια συνδικαλιστικά δικαιώματα, κοινωνικοποίησε (υποκριτικά και απο τα
πάνω) κάποιες επιχειρήσεις που ήταν έτοιμες να κλείσουν. Στα 5 χρόνια
του είχαν απομείνει οι μαζικές προσλήψεις στο δημόσιο αριστερών επι 40
χρόνια αποκλεισμένων και η άρση μεσαιωνικών και εμφυλιοπολεμικών νόμων
και απαγορεύσεων . Στη συνέχεια έγινε σοσιαλδημοκρατικό, μετά
φιλελεύθερο, κυλίστηκε στη διαφθορά και τελικά πριν λίγα χρόνια έβαλε
την Ελλάδα στη οικονομική εποπτεία της ΕΕ και στην επιβαλόμενη λιτότητα.
Υπάρχει μια πιθανότητα να τα ξαναδούμε εδώ στην Ελλάδα όλα αυτά σε fast
forward και κατηγορία φτερού με τον σύριζα.
Μια πιθανή επιτυχημένη διαπραγμάτευση για το χρέος, μια στοιχειώδης
ελάφρυνση της λιτότητας, οτιδήποτε μπορεί να το φέρει πίσω στην Ελλάδα ο
Τσίπρας και να το παρουσιάσει ως νίκη επι των τοκογλύφων, θα καθιερώσει
τον Σύριζα στην εξουσία και θα εξαφανίσει το παλιό πολιτικό προσωπικό.
Ενα προσωπικό που θα ήταν πολύ διασκεδαστικό να το γνωρίσεις φτάνει να
μη χρειάζεται να το υποστείς: φοβισμένο, παρασιτικό, διεφθαρμένο, με
θρησκευτικά παραληρήματα και εμφυλιοπολεμικές ψυχώσεις, ένας
καταπληκτικός συνδυασμός εθνικιστών και κουίσλινγκ. Αν το κοντράστ
ανάμεσα στην μέχρι πρόσφατα κυβέρνηση και τον σύριζα είναι μεγάλο είναι
γιατί η κυβέρνηση είναι τόσο άθλια.
Γιαυτό και ο σύριζα θα κερδίσει τις εκλογές παρά το ότι είναι τόσο
εμφανώς αόριστος και ασαφής.
Κι αν ο σύριζα πετύχει κάτι, έστω και μικρό, αυτό θα του επαρκεί για καιρό.
Αν όμως δεν πετύχει, αν η ηγεμονεύουσα της ΕΕ Γερμανία θελήσει ρήξη με
την Ελλάδα τότε χωρίς αμφιβολία οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες.
Δεν υπάρχει τίποτα που να προοιωνίζει την αντίδραση της ελληνικής
κοινωνίας σε μια τέτοια κατάσταση ούτε καν αν θα στραφεί σε
απελευθερωτική ή αντιδραστική κατεύθυνση.
Και τι να γίνει;
Αν το θέμα είναι μια λογική διαχείριση της Ελληνική κρίσης χρέους και
του παραλογισμού της λιτότητας ο σύριζα είναι μια διέξοδος. Μια διέξοδος
όλο και περισσότερο συστημική όλο και περισσότερο καθησυχαστική για την
απομειούμενη “μεσαία τάξη” και τα μικροαστικά στρώματα που
φαντασιώνονται ότι όλα αυτά είναι προσωρινά.
Γιαυτους όμως που θέλουν περισσότερα, γιαυτούς που ενδιαφέρονται για τα
συμφέροντα της τάξης τους, γιαυτούς που η αυτοοργάνωση και η συμμετοχή
είναι το ζητούμενο, για τον κόσμο του αγώνα, ο σύριζα είναι μια
αυταπάτη. Δεν φταίει ο σύριζα για το ότι η εκμεταλλευόμενη κοινωνία
σιωπά. Και δεν θα φταίει ο σύριζα αν και μια σημερινή γενιά γλιστρήσει
στον κυβερνητισμό και στις αερολογίες της αριστερής διακυβέρνησης.
Ο δρόμος είναι μακρύς και περνάει μέσα απο τη δουλειά στη βάση: απο την
εμπλοκή των εργαζόμενων στα κοινά μέσα από έναν νέο μαχητικό οριζόντιο
και ακηδεμόνευτο συνδικαλισμό, μέσα από την αυτοοργάνωση στις γειτονιές,
μέσα απο την ριζοσπαστική πολιτική στράτευση, μέσα απο τις
ελευθεριακές/αναρχικές ιδέες και πρακτικές.
Αυτες οι λίγες δυνάμεις στον ταξικό συνδικαλισμό που υπάρχουν στην
ελλάδα, τα τοπικά κινήματα αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, το αναρχικό
κίνημα συγκροτούν ένα πολιτικό κεφάλαιο ανατροπής, μικρό αλλά όχι τόσο
μικρό.
Δεν υπάρχει παράκαμψη για την κοινωνική αλλαγή και ο δρόμος της εξουσίας
είναι το τελικό της αδιέξοδο. Αν ο χρόνος φαίνεται πολύς ίσως και να μην
είναι: οι στιγμές κρίσης, οι στιγμές που τα αυτιά των εργαζόμενων είναι
ανοιχτά, οι στιγμές που πρέπει να παίρνονται τα ρίσκα έρχονται τόσο μέσα
από την συνειδητή προετοιμασία τους όσο και “τη νύχτα σαν κλέφτες”. Σε
κάθε περίπτωση μόνο αν ένα κίνημα είναι αφοσιωμένο στη δουλειά της
βάσης, μόνο αν έχει βρει τους δίαυλους επικοινωνίας και ζύμωσης, μόνο αν
έχει εξασφαλισμένο το κύρος και έχει αποδείξει τη συνέπειά του μπορεί
να γίνει η σπίθα που θα κάνει τις μάζες να πάρουν μπρος.
Κάθε τι άλλο είναι συνταγή ήττας, απογοήτευσης, χαμένου κόπου και φυσικά
πολιτικής και ατομικής διαφθοράς όπως κάθε τι που ακουμπά την εξουσία
και το κράτος. Όπως κάποτε το ΠΑΣΟΚ και τώρα ο Σύριζα.
image

 

ΣΥΒΧΘ: ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

 
30958_3301656480636_1615107716_nΤο Σωματείο μας εκφράζει την αλληλεγγύη του στο δάσκαλο Θανάση Αγαπητό και στους συνάδελφους δημοτικούς υπαλλήλους Σαράντη Αρβανίτη και Θωμά Κυρατζόπουλο οι οποίοι δικάζονται στις 6 του Φλεβάρη στη Θεσσαλονίκη.
Οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι πανηγυρικά πρωτόδικα είχαν αθωωθεί, όμως οδηγούνται σε νέα δίκη, μετά την έφεση που άσκησε ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών.
Αν και αποδείχτηκε πως η δίωξη τους έγινε μόνο και μόνο επειδή συμμετείχαν στην κινητοποίηση των εργαζομένων ενάντια στη φιέστα του Φούχτελ με δημάρχους, παραπέμφθηκαν σε νέα δίκη γιατί η εξουσία έτρεμε μπροστά σε ένα συνολικό, μαζικό και μαχητικό κίνημα αντίστασης και ανυπακοής και γι’ αυτό επιδίωκε να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους ώστε να αποδεχθούν σιωπηλά και υποταγμένα την πολιτική συγκυβέρνησης-Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ.
Είναι ολοφάνερο πως, όλο το προηγούμενο διάστημα και ειδικά  την εποχή που η συγκυβέρνηση μέσω του μεσοπρόθεσμου και των αποφάσεων για απολύσεις-διαθεσιμότητες στο δημόσιο, επιχειρούσε να επικρατήσει παντού ο φόβος των δικαστηρίων, της απόλυσης «γιατί αντιτάχθηκες» και ο τρόμος των πειθαρχικών «γιατί αντιμίλησες», οι προκλητικές δικαστικές διώξεις ήταν μέρος των μηχανισμών άγριας καταστολής που χρησιμοποιούσε για να καθυποτάξει τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στην φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση.
Στην πολιτική αυτή του φόβου, εμείς δηλώναμε κατηγορηματικά με τους αγώνες, πως δε θα γίνουμε σύγχρονοι δούλοι που θα φοβούνται να μιλήσουν, αλλά συλλογικά θα παλεύουμε ενάντια στην αντεργατική πολιτική, τον αυταρχισμό και τις δικαστικές διώξεις.
Χρέος του συνδικαλιστικού κινήματος πάντα, αλλά και ιδιαίτερα σήμερα μετά τις πολιτικές εξελίξεις και την κυβερνητική αλλαγή  είναι να υπερασπιστεί με κάθε τρόπο τους συναγωνιστές και τους αγώνες που έγιναν όλη την προηγούμενη περίοδο. Για να σταματήσει η στοχοποίηση των αγώνων και των αγωνιστών που είχε πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, για να μην είναι πια καθημερινό φαινόμενο οι συλλήψεις, οι προσαγωγές και η καταστολή των ΜΑΤ.
Θα υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο τους συναγωνιστές μας και όχι μόνο δε θα υποστείλουμε τις σημαίες του αγώνα αλλά και στις νέες συνθήκες θα τις ανεμίζουμε ακόμα πιο μαχητικά.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους 3 διωκόμενους. Ζητούμε την εκ νέου δικαστική αθώωσή τους και την άμεση παύση κάθε δίωξης. Δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι οι διώξεις και η κρατική καταστολή δε μας τρομοκρατούν, αλλά αντίθετα χαλυβδώνουν τη θέλησή μας για αντίσταση και αγώνα.
·  Να σταματήσει ο δικαστικός πόλεμος ενάντια στους 3 αθωωμένους εργαζόμενους της Θεσσαλονίκης.
·  Να σταματήσει κάθε συνδικαλιστική και πολιτική δίωξη και να αθωωθούν οι τρεις συνάδελφοι.
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΤΟΥ Ν. ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ
 

Καφενείο οικ. ενίσχυσης για το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών Ηρακλείου, στην Κατάληψη Ευαγγελισμού

Καφενείο αλληλεγγύης-οικονομικής ενίσχυσης

Παρασκευή 6/2 στις 22:00

στην κατάληψη Ευαγγελισμού

 kafeneio

Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών σας καλεί την Παρασκευή 6/2 στις 22:00 στο καφενείο του Ευαγγελισμού να γιορτάσουμε όλοι μαζί τη νίκη μας στην υπόθεση της συναδέλφου που δέχτηκε τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες της ΠΑΝΘΕΟΝ ΑΚΤΕΕ. Νίκη της συναδέλφου, του σωματείου μας και νίκη όλων των εργαζομένων αφού οι αγώνες μας είναι κοινοί.

Τα έσοδα θα διατεθούν για την κάλυψη των νομικών εξόδων της υπόθεσης.

Σε πείσμα των νόμων της αγοράς, της λογικής ότι παντού πρέπει να υπάρχει κάποιο κέρδος εμείς προτάσσουμε την αλληλεγγύη και επιλέγουμε να οργανώσουμε το καφενείο οικονομικής ενίσχυσης σε ένα ελεύθερο κοινωνικό χώρο. Το καφενείο θα συνδιοργανωθεί με την αναρχική συλλογικότητα Οκτάνα. Ευχαριστούμε τον κοινωνικό χώρο του Ευαγγελισμού για τη φιλοξενία.

Θα προηγηθεί σύντομη εκδήλωση-ανοιχτή συζήτηση για εργασιακά ζητήματα (νέες συνθήκες εργασίας που διαμορφώνονται, διακρίσεις, δράση και απάντηση των εργαζομένων με συλλογικούς όρους, σωματειακή δράση), ώρα 20:30.

Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών-Παράρτημα Ηρακλείου

τηλ. επικοινωνίας: 6948078671

ΠΗΓΗ:  http://smtiraklio.wordpress.com

ΣΧΕΤΙΚΑ:https://athens.indymedia.org/post/1539345/

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ATTACK ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6/2 18.00 γραφεία ΣΜΤ

ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ, λόγω της στήριξής μας σε κινητοποίηση που καλεί το ΣΣΜ και η Λάντζα https://www.facebook.com/protovoulia2014?ref=ts&fref=ts

cropped-BANNER7

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6/2 18.ΟΟ ΓΡΑΦΕΙΑ ΣΜΤ

Την Παρασκευή 6.2 θα πραγματοποιηθεί η προγραμματισμένη συνέλευση της συλλογικότητας μας στα γραφεία του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών (Ερμού και Φωκίωνος 11, 4ος όροφος, Σύνταγμα). Καλούμε όλους τους συναδέλφους, εργαζόμενους και άνεργους με τους οποίους σχεδιάσαμε και υλοποιήσαμε μια σειρά δράσεων ούτως ώστε να αναπτυχθούν αντιστάσεις στους χώρους δουλειάς και στα σκλαβοπάζαρα των voucher να δώσουν δυναμικό παρόν.

ΣΒΕΜΚΟ: Για τη ρατσιστική επίθεση στον Ξενώνα της ΑΡΣΙΣ στο Ωραιόκαστρο

Καταδικάζουμε τη ρατσιστική επίθεση με απειλή όπλου στον Ξενώνα Ασυνόδευτων Ανηλίκων της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ στο Ωραιόκαστρο, την Παρασκευή, 09/01/2015.

αρχείο λήψηςΟ δράστης, Ι.Σ., πρώην πρόεδρος του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και στέλεχος της ΝΔ, εισέβαλε στο χώρο του Ξενώνα με αφορμή ανυπόστατη κατηγορία σχετικά με υποτιθέμενη κλοπή του σκύλου του. Υπό την απειλή περιστρόφου, «εξύβρισε χυδαία τους εργαζόμενους του ξενώνα και καταφέρθηκε κατά των παιδιών με ρατσιστικές αναφορές για την καταγωγή τους», κραυγάζοντας ταυτόχρονα «είμαι χειρότερος από τους χρυσαυγίτες». Αυτά καταγγέλλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι σε σχετική ανακοίνωσή τους [1].

Στις 14/01/2015 πραγματοποιήθηκε η δίκη απουσία του κατηγορουμένου. Το ρατσιστικό κίνητρο δεν έγινε δεκτό από την έδρα και ο δράστης καταδικάστηκε σε 9 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή, κατάσχεση του όπλου του και σε καταβολή αποζημίωσης ύψους 300 ευρώ.

Το ΣΒΕΜΚΟ στηρίζει την πρόθεση της ΑΡΣΙΣ να καταθέσει νέα μήνυση δυνάμει του αντιρατσιστικού νόμου, ώστε να αναγνωριστεί το ρατσιστικό κίνητρο. Κάθε προκλητική ρατσιστική επίθεση πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα και χωρίς συμβιβασμούς.

Οι εργαζόμενοι της ΑΡΣΙΣ, παρά τα σημαντικά εργασιακά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για τη σωστή λειτουργία των δομών και την παροχή των καλύτερων δυνατών υπηρεσιών στους ανήλικους ωφελούμενους. Η ανοχή στις ρατσιστικές επιθέσεις οδηγεί σε ακόμη περισσότερες παρόμοιες ενέργειες, ενώ οι έως τώρα κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν σαν όπλο το «χαρτί του ρατσισμού» για να διαιρέσουν τους εργαζόμενους, κάνοντας και το έργο τους ακόμη πιο δύσκολο. Ο φράχτης στον Έβρο, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και όλες οι σχετικές πολιτικές άνοιξαν το δρόμο και στους νεοναζί δολοφόνους της Χ.Α.

Δηλώνουμε σε όλους τους τόνους ότι στεκόμαστε στο πλευρό των εργαζομένων της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ, των μεταναστών και οποιουδήποτε γίνεται δέκτης ρατσιστικών επιθέσεων.

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις ΜΚΟ-ΣΒΕΜΚΟ

1.http://arsis.gr/ratsistiki-epithesi-me-tin-apili-oplou-ston-xenona-asinodefton-anilikon-etounton-asilo-tis-arsis-sto-oreokastro/#more-3719

Οταν ο πολιτισμός βρωμάει απολύσεις και στην Αθήνα φυσάει “Ανάπτυξη”

ΙΑΝΟΣ“Το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ που θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ως “αλυσίδα πολιτισμού” βάζει όπως φαίνεται ως προϋπόθεση της “παραγωγής πολιτισμού” την πλήρη υποταγή των εργαζομένων και την συντριβή της αξιοπρέπειας τους. Τι να πρωτοθυμηθούμε;

-την διάλυση των εργασιακών σχέσεων με ατομικές συμβάσεις, ελαστική απασχόληση, καταπάτηση ωραρίων

-τα μηχανάκια σκάνερ που φόρεσε στο λαιμό των υπαλλήλων για να μας υπενθυμίσει ότι τελικά τις αλυσίδες οι εργαζόμενοι δεν τις έχουν χάσει ποτέ

-την επιβολή προστίμων (ακόμα και σχεδόν ίσα με τον μισθό ενός μήνα) σε υπαλλήλους

-τις δυσμενείς μεταθέσεις όσων υπαλλήλων η διεύθυνση θεωρεί απείθαρχους

-την χρήση δωρεάν ή πάμφθηνης εργασίας μέσω προγραμμάτων κατάρτισης ανέργων

-τους αλλεπάλληλους εκβιασμούς στους υπαλλήλους να υπογράψουν κείμενα καταδίκης συναδέλφων τους που διεκδίκησαν δικαιώματα, κείμενα αποδοχής της κατάργησης της αργίας του Αγίου Πνεύματος, κείμενα αποδοχής των σκάνερ

-το χτύπημα της απεργίας του σωματείου την Κυριακή 28/12 από τα ΜΑΤ και τις συλλήψεις 7 εργαζομένων

-τις συνεχείς απολύσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα με κύριο στόχο όσους αρνούνται να υπογράψουν τα εκβιαστικά κείμενα υποταγής ή αρνούνται να αποδεχθούν μετατροπή των συμβάσεων τους.

Τελευταίο κρούσμα η απόλυση 5 συναδέλφων, 2 από το υποκατάστημα της Μαρτίου στο οποίο μπήκε λουκέτο,2 από το κεντρικό κατάστημα στην Αριστοτέλους- της μιας μετά από άρνηση μετατροπής σύμβασης σε μερικής απασχόλησης και μιας από το υποκατάστημα του COSMOS. Μας λένε ότι φταίει η πτώση του τζίρου. Κι όμως ο ΙΑΝΟΣ κάνει συνεχείς προσλήψεις, μόνο που συνήθως αφορούν εργαζόμενους με voucher.

Αυτό που θέλει να επιβάλει είναι η μετατροπή σχεδόν όλων των υπαλλήλων, παλιών και νέων, σε μια φθηνή και υποταγμένη εργατική μάζα χωρίς δικαιώματα και ο μόνος τρόπος γι΄αυτό είναι η εργοδοτική τρομοκρατία. Έτσι, η διοίκηση του ΙΑΝΟΥ συντάχθηκε πλήρως με την γενικότερη πολιτική της κοινωνικής βαρβαρότητας, του εργασιακού μεσαίωνα και της απόλυτης φτώχειας. Υιοθέτησε όλους τους αντεργατικούς νόμους των μνημονίων, πρωτοστάτησε στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

Κι όλα αυτά χρησιμοποιώντας παράλληλα την κάλυψη της “πολιτιστικής προσφοράς” με την συνενοχή των ΜΜΕ αλλά δυστυχώς και πολλών ανθρώπων του πνεύματος και της τέχνης. Ο ιδιοκτήτης του ΙΑΝΟΥ κ. Καρατζάς δεν διστάζει ακόμα και και να εμφανίζεται δημόσια ως τιμητής της κοινωνικής και οικονομικής κρίσης ενώ την ίδια στιγμή σύμφωνα με πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση συμμετείχε στο πάρτι διαφθοράς της συμμορίας Τσοχατζόπουλου

Η βιτρίνα του πολιτισμού κρύβει λοιπόν σαπίλα και μέσα βρίσκεται η εργοδοτική τρομοκρατία. Οι τελευταίες απολύσεις είναι αυθαίρετες και καθόλου τυχαία αφορούν εργαζόμενους-ες που αρνήθηκαν που μπουν στο καθεστώς κανιβαλικού ανταγωνισμού. Δεν δέχθηκαν να υπογράψουν τα φασιστικά κείμενα καταδίκης συναδέλφων τους και αποδοχής απώλειας δικαιωμάτων. Δεν δέχθηκαν να αλλάξει η σύμβαση τους σε μερικής απασχόλησης. Διεκδίκησαν αυτό που η διοίκηση του ΙΑΝΟΥ θέλει να τσακίσει: την δουλειά με αξιοπρέπεια και δικαιώματα.

Το Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Θεσσαλονίκης στηρίζει τους απολυμένους εργαζόμενους και θα σταθεί δίπλα τους. Μοναδικό κριτήριο της δράσης μας είναι τα συμφέροντα των εργαζομένων και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους και δεν θα κάνουμε πίσω όσες απειλές και λάσπη κι αν εκτοξεύουν εναντίον μας οι εργοδότες. Η μάχη είναι συνολική και συνδέεται με την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας, την διεκδίκηση ξανά συλλογικής σύμβασης με αύξηση μισθών, την ανατροπή της πολιτικής που δημιουργεί την εξαθλίωση και τον εργασιακό μεσαίωνα

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

-Να σταματήσουν τώρα οι απολύσεις. Οι εργαζόμενοι δεν είναι μηχανάκια πωλήσεων

-Αθώωση των 7 εργαζόμενων που συνελήφθησαν κατά την διάρκεια της απεργίας στις 28/12 στην Αθήνα. Η συνδικαλιστική δράση δεν τρομοκρατείται

-Να σπάσει το καθεστώς της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Απόσυρση των σκάνερς εξευτελισμού και κανιβαλισμού

ΚΑΛΟΥΜΕ:

-τα εργατικά σωματεία και συλλογικότητες να στηρίξουν τον αγώνα μας με ψηφίσματα αλληλεγγύης και συμμετοχή στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις μας

-τους συγγραφείς και καλλιτέχνες να αποσύρουν την στήριξη τους στον σάπιο “πολιτισμό” του ΙΑΝΟΥ παίρνοντας επιτέλους ξεκάθαρη θέση.

Πολιτισμός είναι η αλληλεγγύη, το σηκωμένο κεφάλι, η αξιοπρέπεια.
 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣH ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ:ΠΕΜΠΤΗ 5 ΦΛΕΒΑΡΗ. 6.30ΜΜ, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΜΕ ΤΣΙΜΙΣΚΗ”

Το Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Θεσσαλονίκης καλεί σε συγκέντρωση  διαμαρτυρίας την Πέμπτη 5 Φλεβάρη, 6.30μμ, Αριστοτέλους με Τσιμισκή για τις εργασιακές συνθήκες γαλέρας στον Ιανό.

 

ΠΗΓΗ:http://bibliopontikas.blogspot.gr/2015/01/blog-post.html

Αθώοι οι 3 σύντροφοι στο Αγρίνιο, ανταπόκριση (29/1/15)

Αθώοι οι τρεις σύντροφοι που δικάζονταν για αντίσταση, εξύβριση κατά συρροή, απρόκλητη φθορά ξένης ιδιοκτησίας, απρόκλητες σωματικές βλάβες και διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης μετά το όργιο καταστολής σε μαθητική συγκέντρωση έξω από το δημαρχείο Αγρινίου στις 6-12-2014.

Κατέρρευσε ηχηρά μια ακόμη αστυνομική σκευωρία σε βάρος αγωνιζόμενων ανθρώπων που επιλέγουν να διαταράσσουν τον κοινωνικό λήθαργο διεκδικώντας ουσιαστική κοινωνική επικοινωνία μέσα από έναν ανοιχτό δημόσιο διάλογο όπου κατατίθενται και ζυμώνονται ανοιχτά, δράσεις, προτάσεις, αναλύσεις, κριτική, (αντί)στάσεις, για τα κοινά (αναγκαία) ζητήματα.

Άνθρωποι που διεκδικούν έτσι το δημόσιο βήμα τους στα κοινά αφού τα θεσμικά μικρόφωνα – κανάλια επικοινωνίας είναι πάντα κλειστά στον ανεξέλεγκτο λόγο – αυτόν που δεν αναγνωρίζει κανενός είδους προσχήματα. Κι όταν ακόμα η σιωπή και ο φόβος απλώνονται τόσο στην κοινωνία όπου αποκλείονται διαρκώς από το δημόσιο λόγο, διαστρεβλώνεται η απεύθυνσή τους, συκοφαντούνται και απομονώνονται εξαιτίας όλο και περισσότερων εκβιασμών που τίθενται στην κοινωνία, επιλέγουν να διαταράσσουν και πάλι αυτό το καθεστώς, είτε με συνθήματα, είτε με καταλήψεις – διαδηλωσεις, είτε με τη φασαρία μιας βιτρίνας που πέφτει, είτε με φωτιά απέναντι στο σκοτάδι του φασισμού (που σε εκείνη τη συγκυρία ήθελε τη ζωή του αναρχικού απεργού πείνας Ν. Ρωμανού). Αποτελώντας αναπόσπαστο κοινωνικό κομμάτι οι αναρχικοί αγωνιστές κουβαλώντας όλη τη μπόχα της σύγχρονης εξουσιαστικής κοινωνίας δεν διεκδικούμε την καθαρότητα αλλά την ίδια την απελευθερωμένη από την εξουσία ευρεία κοινωνική επικοινωνία συνεργασία δημιουργία …. προς κάτι το ανθρωπινότερο για εμάς αλλά και για τους επόμενους, μην αψηφώντας ότι όλα τα διλλήματα κρίνονται σε χρόνο ενεστώτα.

Η αίθουσα (από τη μεριά που κάθονταν οι μπάτσοι), πάγωσε όταν μπάτσος κατηγορίας ανέφερε ότι η αστυνομία λειτουργεί με τη λογική της συλλογικής ευθύνης και με φρονηματικού τύπου κριτήρια, σε βάρος αυτών των κοινωνικών ομάδων ή ατόμων που εμπλέκονται σε διαδικασίες αγώνα. Ο ίδιος μπάτσος δεν κατάλαβε ότι έτσι παραδέχτηκε πως αυτή του η θέση όντας εναρμονισμένη με τις εντολές τις κεντρικής διοίκησης καταδεικνύει τις διαθέσεις της εξουσίας απέναντι σε όποια μορφή ανοιχτού-ελεύθερου ή έστω δημοκρατικού διαλόγου αλλά και το διαχρονικό ρόλο της αστυνομίας στον κοινωνικό ανταγωνισμό. Ο ίδιος, ίσως πάλι άθελά του, συμπαρατάχτηκε έτσι με τη θέση των κατηγορούμενων ότι η δίωξη τους είναι πολιτική.

Το δικαστήριο φυσικά κατάλαβε ότι επρόκειτο για μια γελοία σύλληψη, για μια γελοία δικογραφία και μια ακόμη πιο γελοία υποκριτική, και είτε ήθελε είτε όχι, σαμποτάρισε τις αστυνομικές μακρο-κατασταλτικές επιδιώξεις, μην μπορώντας να ταυτιστεί στο παραμικρό (ούτε στο επίπεδο της κατηγορίας της αντίστασης) με αυτήν.. που θέλει να κρυφτεί αλλά ο χρυσαυγιτισμός δεν την αφήνει. Αλλά και την αστική δημοκρατία την πιάνει ένα άγχος να αναγνωριστεί ως καθεστώς, έτσι και οι δικαστές ξεχνώντας το πακέτο των 3 αντι-τρομοκρατικών νόμων ανέφεραν ότι στην Ελλάδα δεν δικάζεται το φρόνημα. Ή ακόμα, όταν, εστιάζοντας στο κατηγορητήριο αποφεύγουν να κριθεί το ουσιαστικό υποκείμενο των κατηγοριών –σε ποιά συνολικότερη κατάσταση έλαβαν χώρα τα συγκεκριμένα ¨αδικήματα¨ που στοιχειοθετούν τις κατηγορίες; ποιοι οι λόγοι που τα προκάλεσαν; πια τα κίνητρα και που απευθύνεται-ποιους ωφελεί η αξία τους; Θεωρείται αδίκημα μια πράξη αντίστασης αυτού που βάλλεται; Πως η ¨δικαιοσύνη¨ εστιάζει στη βιτρίνα και όχι στη ζωή; Η απάντηση είναι ότι η αστική δικαιοσύνη απαντά στις ανάγκες του κράτους και όχι της κοινωνίας .

Ένα ενδιαφέρον ερώτημα προς την (δημοκρατική) έδρα θα ήταν κατά πόσο θεωρούν ότι τα δεκάδες χρόνια που μοιράζουν κάθε μέρα αλλά και συνολικότερα οι αποφάσεις τους απέναντι σε μικροπαραβάτες, φτωχοδιάβολους, μετανάστες, ρομά, μικροκλεφτρόνια, χρήστες ουσιών, που συνήθως ανήκουν στις χαμηλότερες ταξικά κοινωνικές ομάδες και αποτελούν κομμάτι της κοινωνίας που δεν ποδηγετείται εντός του δημοκρατικοφανούς πλαισίου ασφυκτικού κοινωνικού ελέγχου που επιβάλλεται στρατιωτικά και πολιτικά σε βάρος όλων, εξυπηρετεί την κρατική αναγκαιότητα της δημιουργικής καταστροφής απαξιωμένου ανθρώπινου δυναμικού ή την κοινωνική ειρήνη η οποία θα υπάρξει πραγματικά μόνο σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Η αστική δικαιοσύνη φέρει ευθύνη απέναντι σε μια νεολαία αποκλεισμένη από βασικά κοινωνικά αγαθά αλλά και για το καθεστώς καταπίεσης ανισότητας και εκμετάλλευσης που υποθάλπτουν και εξωραΐζουν. Το επίδικο δεν είναι ποτέ στο κατηγορητήριο.

Μπάτσοι και δικαστές καλούνται αμφότεροι να αναγνωρίσουν τον αντικοινωνικό ρόλο των θεσμών και του κράτους και να διαχωρίζουν τη θέση τους σύμφωνα με τη συνείδηση τους από το εντεταλμένο καθήκον -προϊόν της σύμβασης κοινωνικής υποτέλειας που ονομάζουμε Σύνταγμα. Να χρησιμοποιήσουν τα συλλογικά συνδικαλιστικά τους όργανα όπως για το ύψος των μισθών τους έτσι και ενάντια στην κρατική γραμμή σήμερα για την οριστική κατάργηση του θεσμού της αστικής δικαιοσύνης, της αστυνομίας και συνολικά του κράτους αύριο. Καθώς, και για την αντικατάσταση του συγκεντρωτικού – ιεραρχικού μορφώματος από τις αυτοδιευθυνόμενες, οριζόντια οργανωμένες, αλληλεγγύες κοινότητες. Αντιστεκόμενοι και οι ίδιοι στον ολοκληρωτισμό που επιβάλλεται στην κοινωνία, προκειμένου να μην αποτελούν κοινωνική ομάδα απέναντι στα ζωτικά συμφέροντα όλης της κοινωνίας και έτσι να μην αποτελούν στόχο της κοινωνικής αντίστασης αλλά μέρος της.

Απέναντι στον ποινικό κώδικα εμπιστευόμαστε το κοινωνικό – ταξικό κίνημα που διεκδικεί τη δικαιοσύνη, την ισότητα, την αλληλεγγύη και τη συλλογικότητα, το οποίο συνθέτει και ανταποκρίνεται στον ορθό λόγο, τον κάνει κτήμα όλης της κοινωνίας, κόντρα στις σειρήνες της αστικής ενημέρωσης και πολλάκις έχει καταδικάσει τους θεσμούς του κράτους και τους εντεταλμένους δημίους του για εγκλήματα συνείδησης. Εκεί και θα κριθούμε όλοι.. στο δίπολο κανίβαλος ή άνθρωπος –στο αν τελικά αποτελούμε κοινωνικά κομμάτια που επιδιώκουν την ελευθερία, την ευημερία και την πρόοδο για όλο το κοινωνικό σώμα ή παράσιτα σε αυτό.

Η δικαιοσύνη χτίζεται συλλογικά στη συνείδηση των ανθρώπων μέσα από τα κοινά βιώματα και την επικοινωνία, για αυτό πρέπει να προωθείται ο ανοιχτός δημόσιος λόγος, για να απονέμει τα του καίσαρος στον καίσαρα.

Μέχρι τότε ο αγώνας για να σπάσουμε το τείχος της σιωπής και των ψεμάτων, για να καταστραφεί η κυριαρχία και η εκμετάλλευση, δεν θα συνδιαλέγεται και δε θα παρεκκλίνει της κοινωνικής δικαιοσύνης. Του δίκιου που πηγάζει από τους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΠΟΛΥΜΟΡΦΟΣ ΑΓΩΝΑΣ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Υ.Γ. Τα τοπικά ηλεκτρονικά ΜΜΕ που εστιάζουν στην άμεση είδηση αιτιολογώντας στη γρήγορη ενημέρωση την ύπαρξη τους τελικά δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να χρησιμοποιούν επιλεκτικά την επικαιρότητα κατά το δοκούν (άλλοτε) κατασκευάζοντας κλίμα φόβου, παραπλανώντας και (άλλοτε) στοχοποιώντας ανάλογα με τις σκοτεινές τους επιδιώξεις στο πλάι των πολιτικών τους προϊστάμενων. Προφανώς και πληροφορήθηκαν την αθώωση των 3 συντρόφων αλλά δεν έγραψαν ούτε λέξη. Σε αντίθεση με το ζήλο που έδειξαν να καλύψουν άμεσα τα ¨επεισόδια¨ στο δημαρχείο που ως γνωστόν προκαλούν οι αναρχικοί-αντιεξουσιαστές προωθώντας παράλληλα τα ψεύδη της αστυνομικής διεύθυνσης, συνεισφέροντας για μια ακόμα φορά στο έργο της καταστολής και καλύπτοντας τους συναδέλφους τους στα τάγματα ασφαλείας.

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

https://athens.indymedia.org/post/1539302/

Νεώτερα για την έγκυο που απολύθηκε από τη MIGATO

«Δεν έχει πάτο το αίσχος της Migato», «για τα αφεντικά είναι νόμος της φύσης πρώτα το ξεζούμισμα μετά οι απολύσεις». Αυτά και άλλα ακούστηκαν το απόγευμα της Τρίτης στη μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην MIGATO που πραγματοποιήθηκε, έπειτα από κάλεσμα του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών στην Ερμού, στην οποία συμμετείχαν μέλη του σωματείου και αλληλέγγυοι.

Η εταιρία MIGATO έχει προχωρήσει σε απόλυση εγκύου εργαζόμενης. Η εργαζόμενη, είναι μηχανικός και εργαζόταν υπό το άθλιο καθεστώς του δελτίου παροχής υπηρεσιών. Όταν ανακοίνωσε την εγκυμοσύνη της, η εργοδοσία την ανάγκασε να υπογράψει λύση της σύμβασης της, επικαλούμενη υπογραφή νέας με αλλαγή των όρων εργασίας. Η νέα σύμβαση όμως δεν κοινοποιήθηκε ποτέ στην εργαζόμενη.

Η κινητοποίηση ξεκίνησε από το κατάστημα της MIGATO που βρίσκεται στην Ερμού 34, όπου μοιράστηκαν ανακοινώσεις, ακούστηκαν συνθήματα και έγινε ενημέρωση στους περαστικούς και στις εργαζόμενες του καταστήματος.

ermou4Στην συνέχεια οι συγκεντρωμένοι με πορεία ανέβηκαν την Ερμού και πραγματοποίησαν συγκέντρωση έξω από το κεντρικό κατάστημα της MIGATO, στην οδό Ερμού και Νίκης.

Την ίδια ώρα, το απόγευμα της Τρίτης πραγματοποιήθηκαν συγκεντρώσεις σε καταστήματα της MIGATO, στην Νέα Σμύρνη και το Περιστέρι, από τις Εργατικές Λέσχες Νέας Σμύρνης και Περιστερίου, αντίστοιχα. Ανάλογη παρέμβαση έκανε και η Εργατική Λέσχη Κερατσινίου.

Στην Νέα Σμύρνη έγινε μοίρασμα του κειμένου ενημέρωσης, φωνάχτηκαν συνθήματα, έγιναν συζητήσεις με τους περαστικούς. Ο κόσμος ρώταγε, συμπαραστεκόταν, και χαιρόταν με τη συλλογική απάντηση στην απόλυση. Κάποιοι εργαζόμενοι κατήγγειλαν επί τόπου τα ζητήματα εργοδοτικής αυθαιρεσίας που βιώνουν οι ίδιοι στις δουλειές τους. Τη παρέμβαση στήριξε η Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Ν. Σμύρνης.

Την Τρίτη 27/01 είχε προηγηθεί κινητοποίηση στα κεντρικά γραφεία της MIGATO στον Άγιο Δημήτριο. Στην κινητοποίηση συμμετείχαν, εκτός από το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, το Σωματείο Εργαζόμενων του δήμου Αγ. Δημητρίου και η Ανοικτή Συνέλευση κατοίκων Μπραχαμίου.

Οι εκπρόσωποι της MIGATO παραμένουν αδιάλλακτοι, ενώ ισχυρίζονται ότι όλα αυτά είναι μια αβάσιμη κατηγορία, από πρώην συνεργάτιδα (!) της εταιρείας.

Την Τετάρτη θα πραγματοποιηθεί τριμερής συνάντηση στην επιθεώρηση εργασίας της Ηλιούπολης (πλατεία Φλέμινγκ 2). Το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών καλεί σε παράσταση αλληλεγγύης στην εργαζόμενη στις 11,00 πμ. Στην κινητοποίηση καλεί και η Ανοιχτή Συνέλευηση Κατοίκων Ηλιούπολης.

Ανακοινώσεις συμπαράστασης έχουν εκδώσει πρωτοβάθμια σωματεία, εργατικές λέσχες και συνελεύσεις κατοίκων. Επίσης το ΕΚΑ, η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, το «φύλλο συκής» και άλλες συλλογικότητες.

Τα μέλη του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών δηλώνουν πως δεν θα σταματήσουν τις κινητοποιήσεις αν δεν δικαιωθεί η έγκυος συνάδελφος τους.

Προσθήκη:

Την Τετάρτη το πρωί, πραγματοποιήθηκε η τριμερής συνάντηση  στην επιθεώρηση εργασίας στην Ηλιούπολη. Η υπόθεση πήρε αναβολή για τις 20 Φλεβάρη.

 

Νέα παράσταση διαμαρτυρίας, Σάββατο 7 Φλεβάρη στις 11 πμ, Κατάστημα Migato Ερμού & Νίκης

http://www.pandiera.gr/ 

 

Νεώτερα για την έγκυο που απολύθηκε από τη MIGATO

Εργατικό Ατύχημα Στο Εργοστάσιο Της ΠΑΚΟ

Ένα νέο εργατικό ατύχημα ήρθε να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των εργατικών ατυχημάτων, στο εργοστάσιο της ΠΑΚΟ στην Πελασγία Φθιώτιδας.

car03

 
Την Τετάρτη 4 Φλεβάρη το πρωί, ένας ανειδίκευτος εργαζόμενος στο τμήμα της κυτιοποιείας, τραυματίστηκε στο χέρι, αποτέλεσμα της εντατικοποίησης της παραγωγής και της έλλειψης των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας. Ο τραυματίας διεκομίσθη στο νοσοκομείο Λαμίας.
Στην ανακοίνωσή του το σωματείο εργαζομένων επισημαίνει:
«Είχαμε επισημάνει γραπτώς στην εταιρία τους κινδύνους που υπάρχουν με την χρησιμοποίηση ανειδίκευτων εργατών στην παραγωγή. Δεν εισακουστήκαμε όμως με αποτέλεσματο σημερινό εργατικό ατύχημα. Μάλιστα διαπιστώσαμε ακόμη μία φορά ότι όταν έρχεται η Επιθεώρηση Εργασίας για έλεγχο στο εργοστάσιο, η εργοδοσία προσπαθεί να μην έρθει σε επαφή με το Σωματείο.
Η επιχείρηση έχει την απόλυτη ευθύνη, μιας και η συχνότητα αυτών των ατυχημάτων κάνει μαθηματικά βέβαιο, ότι η τύχη θα πάψει να είναι με το μέρος των εργαζομένων.
Συνάδελφοι
Απαιτούμε τώρα ουσιαστικά μέτρα προστασίας , υγιεινής και ασφάλειας . Να λειτουργεί με ασφάλεια το εργοστάσιο , για να γυρνάμε σώοι στο σπίτι μας.
Οι εργάτες παράγουμε ότι υπάρχει γύρω μας. Με τον ιδρώτα του προσώπου μας ζούμε τις οικογένειες μας. Θέλουμε την ζωή που μας ανήκει, δεν θα σκύψουμε το κεφάλι, θα την διεκδικήσουμε»…
 
Πηγή : taxiki

 

Βίλα Ζωγράφου: Hip hop στ’ ακουστικά, σκατά στ’ αφεντικά!/ Για την πολιτική στήριξη και την οικονομική ενίσχυση του αγώνα των εργαζομένων στο ταχυφαγείο Gamato

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 21.00 στη Βίλα Ζωγράφου από τη σουαραπ/hip hop συλλογικότητα (https://souarap.wordpress.com/ )

Instrumental Hip Hop Live
16 Pads & Turntable Sessions

DJ Differ / DJ Spells / DJ Longplay
Fogge-D / Statemental / 1.5 Project
Άλλος Ένας / No Voice / Ανάποδο Χαμόγελο

Για την πολιτική στήριξη και την οικονομική ενίσχυση του αγώνα των εργαζομένων στο ταχυφαγείο Gamato

Hip hop στ’ ακουστικά, σκατά στ’ αφεντικά!

 

afisa_vila_web

για την απόλυση της εγκύου συναδέλφου από τη MIGATO AE. / ψήφισμα ΣΥΒΧΑ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ, ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6 (2ος όροφος) Εξάρχεια, 210-3820537, sylyp_vivliou@yahoo.gr

αρχείο λήψης

ΨΗΦΙΣΜΑ

Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής καταγγέλλει την εταιρεία MIGATO AE για την παράνομη και καταχρηστική απόλυση εγκύου εργαζόμενης. Όταν η εργαζόμενη ανακοίνωσε στην εταιρεία την εγκυμοσύνη της, η εργοδοσία την ανάγκασε να υπογράψει λύση της σύμβασης της, επικαλούμενη υπογραφή νέας που θα όριζε αλλαγή των όρων εργασίας. Ουσιαστικά η εργαζόμενη εξαναγκάστηκε σε παραίτηση.

Ωστόσο, η νέα σύμβαση δεν κοινοποιήθηκε ποτέ στην εργαζόμενη. Αντιθέτως, στις συνεχείς ερωτήσεις της για την υπογραφή νέας σύμβασης, η εταιρεία απάντησε ότι δεν τίθεται ζήτημα, καθώς θεωρεί ότι πρόκειται για οικειοθελή αποχώρηση! Η κοροϊδία δεν σταμάτησε όμως μόνον εκεί. Σε ερώτηση του σωματείου προς την εταιρεία για τους λόγους απόλυσης, ο υπεύθυνος απάντησε «Έτσι! Διευθυντικό δικαίωμα!».

Το συγκεκριμένο περιστατικό έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο εργοδοτικών αυθαιρεσιών. Έρχεται ακόμη να επιβεβαιώσει, ότι αντεργατικές πολιτικές που εφαρμόζονται μας έχουν φέρει 100 χρόνια πίσω, με τα αφεντικά να νομίζουν ότι μπορούν να λειτουργούν αυθαίρετα. Οι εργαζόμενοι βαφτίζονται «συνεργάτες», με στόχο να μην τολμούν να διεκδικήσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα, τρομοκρατούνται, απειλούνται και εργάζονται υπό το καθεστώς συνεχούς φόβου.

Η επίθεση στη μητρότητα, η τρομοκρατία που βιώνουν εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς, η εργοδοτική ασυδοσία, η καταστρατήγηση των εργατικών δικαιωμάτων και η χειροτέρευση των όρων εργασίας δεν θα μείνουν αναπάντητα.

Στηρίζουμε κάθε εργαζόμενο στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων του. Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν πλέον να παλεύουν μέσα από ατομικούς δρόμους. Μόνο ο συλλογικός αγώνας για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων διασφαλίζει τη θέση τους και μπορεί να σπάσει το κλίμα του φόβου που προσπαθεί να επιβάλλει η εργοδοσία στους χώρους δουλειάς.

Απαιτούμε την άμεση και πλήρη ηθική και οικονομική
αποκατάσταση της εργαζόμενης!

Κανένας εργαζόμενος μόνος του. Με συλλογικούς αγώνες σπάμε
την εργοδοτική τρομοκρατία.

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΕΝΩΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ: «Δεν είναι είναι συνδικαλιστικό και εργασιακό ζήτημα απλά. Είναι ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας.» ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!

 

BANER BLOG AES1

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΕΝΩΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ

εργαζόμενων στο μετρό

3/2/2015

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ

Ο «αδιάλλακτος» πρόεδρος, κύριος Παπαθανάσης με προσωπική ευθύνη, αποφάσισε να τιμωρήσει συναδέλφισσα  ανύπαντρη μητέρα, γιατί αρνήθηκε να μετακινηθεί στα εκδοτήρια από την σημερινή της θέση. Ο κύριος Παπαθανάσης με προσωπική απόφαση ενέταξε το παράπτωμα στο προβλεπόμενο από τον κανονισμό άρθρο 35 της αδικαιολόγητης απουσίας στην νέα θέση και στην προβλεπόμενη τιμωρία της παύσης από την εργασία χωρίς αποδοχές μέχρι και τρεις μήνες. Η συνάδελφος δεν τιμωρείται γιατί αρνείται να εργαστεί. Είναι αδύνατο να εργαστεί και να ανταπεξέλθει στην συγκεκριμένη  θέση εργασίας όταν οι γονικές της υποχρεώσεις είναι εντελώς ανελαστικές, Επίσης δεν πρόκειται η εταιρεία να λύσει τα προβλήματα έλλειψης προσωπικού, που η ίδια δημιούργησε με τις απολύσεις και μετατάξεις που εφάρμοσε, με την μετακίνηση ενός εργαζόμενου. Είναι επίσης προφανές ότι η τιμωρία της στέρησης αποδοχών δεν απευθύνεται τόσο στην ίδια αλλά κυρίως τιμωρείται το δύο ετών μωρό της.

dignity_of_labourΤα τελευταία μαύρα χρόνια των μνημονίων, των αντεργατικών νόμων και του μίσους ενάντια στους εργαζόμενους, έγινε κοινοτοπία για τους κρατούντες και συνήθεια για τους εργαζόμενους η διαρκής ενοχοποίησή τους. Πρέπει να αισθανόμαστε ένοχοι για τον μισθό μας, για την κατάντια της πολιτικής, για την δουλειά μας, για τις επιλογές μας, για την ζωή μας την ίδια. Και πρέπει να τιμωρηθούμε με φτώχεια, ανεργία, με κατάθλιψη. Το χρέος της χώρας πλανάται διαρκώς πάνω από τα κεφάλια μας. Θα ζήσουμε σκυφτοί και θα καθορίζει τις ζωές μας μέχρι να τιμωρηθούμε αρκετά. Δεν υπήρξε εξαίρεση για κανένα εργαζόμενο ούτε για τους εργαζόμενους του μετρό εννοείται. Αντίθετα η διοίκηση του μετρό ξεπέρασε τον εαυτό της, τιμωρώντας τους εργαζόμενους με απολύσεις, με μετατάξεις, με μειώσεις μισθών και εσχάτως και για τις προσωπικές τους επιλογές και την προσωπική τους κοινωνική στάση.

Το χειρότερο όμως είναι ότι με την επιβολή της ποινής, η διοίκηση της εταιρείας και ο πρόεδρος προσωπικά, αποκαλύπτουν το ρατσιστικό τους μένος, στερώντας το δικαίωμα σε μια γυναίκα να διεκδικεί ισότιμα το δικαίωμα στην ζωή και την εργασία με διαφορετικά από τα δικά τους κοινωνικά πρότυπα. Πίσω από τα άρθρα ενός έτσι κι αλλιώς αντεργατικού κανονισμού, που εμφανίζεται σαν απαραβίαστος νόμος, κρύβεται ο ρατσισμός,  η αθλιότητα,  ο κοινωνικός κανιβαλισμός και ο αυταρχισμός των εκπροσώπων και στελεχών μιας παρακμασμένης κοινωνίας.

Για το σχήμα μας η υπεράσπιση της συναδέλφου όπως και η υπεράσπιση των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων του κάθε συναδέλφου δεν είναι είναι συνδικαλιστικό και εργασιακό ζήτημα απλά. Είναι ζήτημα τιμής και αξιοπρέπειας. Η εταιρεία αποφάσισε μονομερώς την μετακίνηση της συναδέλφου. Αποφασίζουμε και εμείς σαν εργαζόμενοι  και συνάδελφοι επίσης μονομερώς την ακύρωση της μετακίνησης και την παραμονή της στην παλιά θέση.

Στην περίπτωση που η συνάδελφος καλεστεί σε διαδικασία πειθαρχικού συμβουλίου, καλούμε όλους τους συναδέλφους  και ιδιαίτερα εκείνους των συνεργείων με τους οποίους συνεργάζεται πάνω από δέκα χρόνια , να παραστούμε  στο πειθαρχικό συμβούλιο και να το ακυρώσουμε.

 

Αναδημοσίευση από http://aytonomo.blogspot.gr/2015/02/blog-post.html