Τα… παιδιά με τα παπιά διεκδικούν δικαιώματα

Αναδημοσίευση από EFSYN

Συντάκτης: Αφροδίτη Τζιαντζή

dianomeis_fagitou

Οσοι παραγγέλνουν φαγητό απ’ έξω τούς βλέπουν για λίγα δευτερόλεπτα στην πόρτα τους, με το πακέτο που πρέπει να φτάσει ζεστό, γρήγορα, ό,τι καιρό κι αν κάνει. Είναι οι «ντελιβεράδες», τα «παιδιά με τα παπιά», όπως τους λένε ακόμα κάποιοι. Μόνο που οι άντρες που έχω απέναντί μου δεν είναι παιδιά. Κοντεύουν τα σαράντα, με πολλά χρόνια και περισσότερα χιλιόμετρα στο επάγγελμα.

Είναι έξι πρώην εργαζόμενοι σε πιτσαρία στην Κυψέλη, υποκατάστημα της «μεγαλύτερης αλυσίδας πίτσας στην Ελλάδα», όπως αυτοσυστήνεται η μητρική εταιρεία. Υστερα από τέσσερα χρόνια στον ίδιο εργοδότη, περισσότερα στο ίδιο κατάστημα, απολύθηκαν αιφνιδιαστικά στις 31 Οκτωβρίου, όπως όλο το προσωπικό, 20 άτομα, στην πλειονότητά τους μετανάστες εργάτες και εργάτριες.

Την επόμενη ημέρα η εταιρεία λύθηκε με τη δικαιολογία ότι είχε μειωμένα έσοδα. Κι ας γνωρίζουν οι εργαζόμενοι από πρώτο χέρι ότι ο τζίρος παρέμενε σταθερά υψηλός. Απόδειξη ότι η ίδια πιτσαρία ξανάνοιξε λίγο παρακάτω, με νέα διαχείριση – μέθοδος που συνηθίζεται, μας λένε, στον χώρο των φραντσάιζ.

Οι απολυμένοι διανομείς, όπως έχουν καταγγείλει στην Επιθεώρηση Εργασίας, υπέγραφαν συμβάσεις ημι-απασχόλησης ενώ δούλευαν 40-60 ώρες. Εκτός από τα κλεμμένα ένσημα, υπερεργασία, υπερωρίες, κυριακάτικα, νυχτερινά, επιδόματα χάνονταν στη μαύρη τρύπα της «υγιούς επιχειρηματικότητας». Ούτε λόγος για βενζίνη και έξοδα συντήρησης των δικύκλων. Ακόμα κι έτσι οι εργαζόμενοι κρίνονταν «ακριβοί» λόγω πολυετούς προϋπηρεσίας και πιέζονταν αφόρητα να υπογράψουν τροποποίηση των συμβάσεων με μειωμένο ωρομίσθιο.

Αφόρητο ήταν και το εργασιακό μπούλινγκ ειδικά «στις κοπέλες στην κουζίνα, που τις προσέβαλλαν σε σημείο να βάζουν τα κλάματα. Εμάς τους ντελίβερι, που ήμασταν συσπειρωμένοι, ήθελαν να μας διαχωρίσουν από το υπόλοιπο προσωπικό. Αν διεκδικούσες, σου μείωναν τις ώρες. Στο τέλος, μας έκοψαν το λίγο φαγητό που μας έδιναν», λέει ο Β. στην «Εφ.Συν.» (τα στοιχεία του στη διάθεση της εφημερίδας).

Με αγωγές, από τις οποίες η πρώτη εκδικάζεται αύριο Παρασκευή στο Ειρηνοδικείο Αθηνών, προσβάλλουν τις απολύσεις τους ως καταχρηστικές, διεκδικούν διαφορές δεδουλευμένων και επιδομάτων τετραετίας, διαφορές αποζημίωσης και δαπάνες δικύκλου, συνολικού ύψους 176.000 ευρώ.

Ο πραγματικός λόγος που έκλεισε η πιτσαρία, υποστηρίζουν, ήταν για να αποφύγουν οι εργοδότες να εξοφλήσουν τις συσσωρευμένες οφειλές και κυρίως για να «απαλλαγούν» από τους αλληλέγγυους διανομείς, όλοι τους ενεργά μέλη της Συνέλευσης Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου, που δεν υπέκυπταν στους εκβιασμούς.

Ένορκη βεβαίωση

Η υπόθεση της πιτσαρίας της Κυψέλης δεν είναι η εξαίρεση. Σύμφωνα με ένορκη βεβαίωση του Γ.Α. (τα στοιχεία του στην «Εφ.Συν.»), πρώην εργαζόμενου σε δύο υποκαταστήματα της ίδιας αλυσίδας σε Βοτανικό και Ομόνοια, η αδήλωτη και ημι-ανασφάλιστη εργασία αποτελούσε καθεστώς και εκεί.

Οπως δηλώνει, «σε περιπτώσεις των εργαζομένων που δεν υποκύπτουν στις πιέσεις, υψώνουν το ανάστημά τους και διεκδικούν τα δικαιώματά τους, η πολιτική στην αλυσίδα είναι η απόλυση, όπως έγινε στην περίπτωσή μου» (δεν υπέγραψε μετατροπή της σύμβασης από πλήρους σε μερικής απασχόλησης). Ο Γ.Α. δικαιώθηκε στα δικαστήρια, όμως δεν κατάφερε να εισπράξει όσα του οφείλονταν γιατί το υποκατάστημα του Βοτανικού έκλεισε κυριολεκτικά σε μια νύχτα.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *