Αναδημοσίευση από Κατάληψη ΕΣΗΕΑ
Αναδημοσίευση από Κατάληψη ΕΣΗΕΑ
Το απόγευμα στις 11η του Μάη του 2015, Aναρχικοί και Aντιεξουσιαστές κατέλαβαν για αρκετές ώρες την έδρα της πολυεθνικής εταιρείας Siemens στην Αθήνα, στο πλαίσιο του ταξικού πολέμου, ζητώντας την Αλληλεγγύη από τους Γερμανούς και Ευρωπαίους εργαζόμενους στον Αγώνα κατά του Ελληνικού και της Ευρωπαϊκού καπιταλιστικού συστήματος.
Παράλληλα προπαγάνδισαν την Πορεία προς την Γερμανική Πρεσβεία το Σάββατο 23 Μάη
[youtube]https://youtu.be/8t2KYIRGvZE[/youtube]
Από ΚΟΝΤΡΑ
Μια δυσάρεστη έκπληξη περίμενε σήμερα τους εργαζόμενους του ΟΠΕΚΕΠΕ (νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου που εποπτεύεται από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης). Το δεκαπενθήμερο, που εισπράττουν όλοι οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα κάθε 13 και 27 του μήνα, δεν είχε μπει στους λογαριασμούς τους. Σε ερωτήσεις που έκαναν εργαζόμενοι προς τη διοίκηση του Οργανισμού πήραν την απάντηση ότι δε γνωρίζει πότε θα μπει στους λογαριασμούς τους το δεκαπενθήμερο!
Ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ο πρώτος οργανισμός από τον οποίο «σκουπίστηκαν» τα διαθέσιμα, με κοινή υπουργική απόφαση του Π. Λαφαζάνη και του Δ. Μάρδα, προκειμένου να κατατεθούν στην ΤτΕ και να χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή των τοκογλυφικών δόσεων προς το ΔΝΤ. Στις φωνές που ακούστηκαν τότε από την αντιπολίτευση, η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου απαντούσε πως τα χρήματα για τις ενισχύσεις των αγροτών (ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ο αρμόδιος φορέας) είναι απολύτως εξασφαλισμένα και θα εκταμιεύονται αμέσως μόλις χρειαστούν.
Για τους μισθούς των εργαζόμενων κανένας δεν έκανε λόγο. Θεωρούσαν αυτονόητο πως γι’ αυτούς δεν υπάρχει κανένα ζήτημα. Και να που οι εργαζόμενοι του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι οι πρώτοι που πληρώνουν την πολιτική «ξύνω τον πάτο του βαρελιού για να πληρώσω τους δανειστές», δηλαδή τα παράσιτα του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου.
Επιπλέον, οι εργαζόμενοι του ΟΠΕΚΕΠΕ, που λόγω της φύσης της δουλειάς τους κάνουν πολλές μετακινήσεις εκτός έδρας, εδώ και ένα μήνα δεν έχουν πληρωθεί τα οδοιπορικά, που πριν τα πληρώνονταν κάθε μήνα. Πληρώνουν τις μετακινήσεις από την τσέπη τους, τώρα τους έκοψαν και το δεκαπενθήμερο του μισθού!
Το Σάββατο 9/5 έγινε παρέμβαση στη γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ bazaar από την ομοσπονδία ιδιωτικών υπαλλήλων, από επισφαλώς εργαζόμενους ,voucherades και παρουσία της Επιθεώρησης Εργασίας. Μετά από καταγγελία εργαζομένων της επιχείρησης ότι καλούνται να εργαστούν από το πρωί μέχρι τις 3.00 τα ξημερώματα και τα σαββατοκύριακα και φυσικά χωρίς να πληρώνονται υπερωρίες. Μπορούμε να σταματήσουμε αυτή την εργοδοτική αυθαιρεσία με τη παρουσία μας ακόμα και με καταγγελίες στην επιθεώρηση εργασίας.
Από: vforvachourades
[youtube]https://youtu.be/vIjHrla36pw[/youtube]
Αναδημοσίευση από ΣΒΕΟΔ
Σωματεία βάσης, ταξικοί συνδικαλιστικοί αγώνες, και η προσπάθεια εγκληματοποίησής τους από κράτος και αφεντικά μέσω της αναβίωσης του συνδικαλιστικού της ασφάλειας. Σάββατο 16 Μάη 18:00, ΕΜΠ κτίριο Γκίνη.
Η στρατηγική επιλογή κράτους και αφεντικών να εγκληματοποιήσουν τον συνδικαλισμό βάσης και τον μαχητικό συνδικαλισμό δεν είναι πρωτόγνωρη. Έτσι, βλέπουμε να επανεμφανίζεται σήμερα και πάλι στο προσκήνιο το αφήγημα που θέλει τους συνδικαλιστές βάσης να συστήνουν σωρηδόν «εγκληματικές οργανώσεις» και οι εργατικές διεκδικήσεις, οι στάσεις εργασίας, οι απεργίες και κάθε είδους εργατική παρέμβαση να βαφτίζονται εκβιασμός και εγκληματική συμπεριφορά. Με αυτόν τον τρόπο τα αφεντικά επιδιώκουν να μας επιβάλλουν τη σιωπή και την υποταγή. Απέναντί τους οφείλουμε να ορθώσουμε αντιστάσεις, να δυναμώσουμε τον συνδικαλισμό βάσης και να προωθήσουμε την αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς.
ΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ Η ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ!
Δείτε την αφίσα σε pdf : AfisaDioxeis
Η μπροσούρα είναι αποτέλεσμα σύνθεσης – συνδιαμόρφωσης της Εργατικής Ομοσπονδίας Βάσης (ΕΡΓ.Ο.ΒΑ). Δείτε την εδώ
Αναδημοσίευση από ΣΒΕΜΚΟ
Ινστιτούτο Εργατικής Αυθαιρεσίας «Αρχιπέλαγος»
ή
Ακόμα μία νικηφόρα διεκδίκηση συναδέλφου για τα αυτονόητα…
Όταν η συνάδελφος έλαβε το τηλεφώνημα που την ενημέρωνε ότι έχει επιλεχθεί για τη θέση εργασίας στο Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» στη Σάμο, μάζεψε όνειρα σε μία βαλίτσα, πήρε το πλοίο και πήγε. Η κατάσταση που βρήκε όμως, όπως και η εξέλιξη των πραγμάτων, στο εξάμηνο που απασχολήθηκε εκεί, απείχε πολύ όχι μόνο από το όνειρο, αλλά και από τις αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και διαβίωσης.
Το αρχικό παραμύθι ήταν ότι για να προχωρήσει η πρόσληψή της θα έπρεπε να κάνει λίγη υπομονή (15-30 ημερών), καθότι οι καιροί δύσκολοι, μέχρι την έγκριση ενός προγράμματος του Ινστιτούτου Δημόκριτου ή εναλλακτικά ενός προγράμματος του ΟΑΕΔ. Η εργαζόμενη έκανε την «υπομονή» που της ζητήθηκε λαμβάνοντας τον εξαιρετικό μισθό των 400 ευρώ, φιλοξενούμενη ωστόσο στην ερευνητική βάση του Αρχιπελάγους, η οποία προσέφερε «ασύγκριτες» συνθήκες διαβίωσης (πχ ελλιπής έως ανύπαρκτη θέρμανση, θερμοσίφωνο αναμμένο μόνο 2 ώρες την ημέρα για την εξυπηρέτηση περίπου 30 ανθρώπων –καθότι αντιοικολογικό και αστική συνήθεια-, ελλιπής και κακής ποιότητας διατροφή που έφτασε μέχρι το μάζεμα υπογραφών για την περίληψη ψαριού και πολλά άλλα που δεν είναι της παρούσης να αναφέρουμε).
Ο καιρός περνούσε όμως και τα προγράμματα δεν εγκρινόντουσαν, με την εργαζόμενη να κάνει επανειλημμένα κρούσεις για την νόμιμη πρόσληψη και ασφάλισή της, λαμβάνοντας πάντα ως απάντηση εκκλήσεις υπομονής και προτροπές εύρεσης χορηγίας ιδιωτικής ασφαλιστικής εταιρείας για την ασφάλισή της.
Όταν έπειτα από κάποιους μήνες ένα από τα προγράμματα εγκρίθηκε, απλά επιβεβαιώθηκε αυτό που ήταν υποψία από την αρχή. Η εργοδοσία δεν είχε καμία πρόθεση να προχωρήσει σε νόμιμη πρόσληψη, χρησιμοποιώντας διάφορες ευφάνταστες προφάσεις. Ακολούθησαν πολύ «έντονες συζητήσεις» και το θράσος της εργοδοσίας είναι τέτοιο που δεν δίστασε να δημοσιεύσει αγγελία για την «πρόσληψη» νέου υπαλλήλου, ενώ δεν είχε καν ανακοινωθεί ακόμα στην εργαζόμενη η απόλυση της. Το μεγαλείο κατέληξε στην απόλυση της συναδέλφου, για «οικονομικούς λόγους», αν και η εργοδοσία την ενημέρωσε ότι «φυσικά αν θέλει, μπορεί να μείνει να εργαστεί εθελοντικά»!
Η εποχή των σκλάβων όμως που δούλευαν αδιαμαρτύρητα με αντάλλαγμα ένα πιάτο φαγητό και ένα χώρο να κοιμούνται (το Αρχιπέλαγος τη συνθήκη αυτή τη βαφτίζει «εθελοντισμό»), έχει περάσει ανεπιστρεπτί(;).
Έτσι, η εργαζόμενη, μαζεύοντας την ενέργεια που της είχε απομείνει από τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας του Αρχιπελάγους, απευθύνθηκε στο ΣΒΕΜΚΟ και κινήθηκε νομικά κάνοντας καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας και στο ΙΚΑ. Φυσικά, στη διάρκεια των μηνών που διήρκησε η εξέταση της υπόθεσης από το ΙΚΑ, η εργαζόμενη «στολίστηκε» από την εργοδοσία και δέχθηκε διάφορες απειλές για μηνύσεις και ψευδείς κατηγορίες ακόμα και για πλαστογράφηση των αποδείξεων μισθοδοσίας και για κλοπή της επίσημης σφραγίδας της εταιρείας. Φυσικά το ΙΚΑ απεφάνθη υπέρ της εργαζόμενης, επιβάλλοντας πρόστιμο στο Αρχιπέλαγος και αναγκάζοντάς το στην αναδρομική καταβολή των ενσήμων της.
Είναι σαφές ότι η συμπεριφορά του Αρχιπελάγους ως προς την εργαζόμενη δεν ήταν προσωπική υπόθεση, αλλά αποτελεί πάγια τακτική της συγκεκριμένης ΜΚΟ, η οποία θεωρεί, (όπως και πολλοί άλλοι εργοδότες) τους εργαζόμενους αναλώσιμα υλικά. Και η δικαίωσή της αποτελεί ακόμα μία απόδειξη ότι όποιος και όποια κινητοποιείται, παρά «την λάσπη που θα φάει», δικαιώνεται. Για το ΣΒΕΜΚΟ αυτό αποτελεί την ελάχιστη αντίσταση που πρέπει να προτάξουμε στην επέλαση των αφεντικών, που με πρόφαση την οικονομική κρίση, δείχνουν τα δόντια τους όλο και περισσότερο.
Το ΣΒΕΜΚΟ είναι εδώ για να συμπαρασταθεί και να συμμετέχει με κάθε μέσο στις προσπάθειες αντίστασης των εργαζομένων στις ΜΚΟ που έρχονται αντιμέτωποι με την απόλυτη αυθαιρεσία και κάθε είδους εκβιασμό από τα αφεντικά τους. Και η πενταετής πορεία του έχει δείξει ότι όποιος αγώνας έχει δοθεί, έχει κερδηθεί!
Καμία ειρήνη με τ’ αφεντικά, ακόμα και με αυτά που έχουν «ευαισθησίες»!
Κανένας δεν είναι μόνος του σε αυτή την μάχη!
Είμαστε εργαζόμενοι, όχι εθελοντές!
Την Πέμπτη 7 Μάη συνεχίστηκε η δίκη της Χρυσής Αυγής. Σωματεία συλλογικότητες και αντιφασίστες βρέθηκαν και πάλι έξω από τις φυλακές του Κορυδαλλού, πραγματοποιώντας μαζική διαδήλωση, στέλνοντας ηχηρό αντιφασιστικό μήνυμα.
Το κεφάλαιο δολοφονεί και σακατεύει εργάτες. Στα Χανιά εργαζόμενος τεχνικός τραυματίστηκε στο κεφάλι και αλλού, όταν έπεσε σε χαράδρα στο φαράγγι της Σαμαριάς. Σημειώνεται ότι λόγω της δυσκολίας της περιοχής, χρειάστηκαν τέσσερις ώρες για να διασωθεί ο τραυματισμένος εργαζόμενος από την πυροσβεστική. Η κατάσταση της υγείας του ευτυχώς δεν εμπνέει ανησυχία.
Προαναγγελθέν εργοδοτικό έγκλημα στα διυλιστήρια του Ασπροπύργου, όπου έξι εργαζόμενοι τραυματίστηκαν από την πυρκαγιά που ξέσπασε το πρωί της Παρασκευής. Δύο εκ των τραυματιών βρίσκονται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση και διασωληνωμένοι σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, καθώς ο ένας, 31 ετών, φέρει 70% εγκαύματα και ο δεύτερος, 43 ετών, εισπνευστικό έγκαυμα, και με τους υπόλοιπους να νοσηλεύονται με σοβαρά τραύματα. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι για αρκετή ώρα δεν υπήρχε ξεκάθαρη εικόνα για το πόσοι ήταν οι εργαζόμενοι που εκτελούσαν τη συντήρηση στη μονάδα όπου ξέσπασε η πυρκαγιά, ενώ πρέπει να τονιστεί ότι δεν σήμανε ο συναγερμός πυρκαγιάς για να απομακρυνθούν οι εργάτες. Οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν τριήμερες απεργιακές κινητοποιήσεις.
Διαβάστε εδώ ένα χρονικό για τα εργοδοτικά εγκλήματα στα ΕΛΠΕ
Εκδήλωση και ανοιχτή συζήτηση στη Θεσσαλονίκη για την προώθηση και διεκδίκηση κατώτατων αποδεκτών αμοιβών μετάφρασης, επιμέλειας, διόρθωσης, υποτιτλισμού, πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, 18 Μαΐου, μετά από πρωτοβουλία του ΣΜΕΔ.
Σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΒΧΑ, καταγγέλλει τη συμμετοχή του πνευματικού και καλλιτεχνικού χώρου στις εκδηλώσεις του ΙΑΝΟΥ. Τονίζει τον εμπαιγμό, από τη μία να αναλώνονται σε συζητήσεις για την πολύπαθη εργατική τάξη, και από την άλλη να συναινούν σιωπηρά με την παρουσία τους σε φιέστες, στις εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία μέσω αστυνομικής καταστολής και ξύλου σε απεργούς, μέσω απολύσεων, προστίμων, αλλά και στα περιβόητα κείμενα υπογραφών νομιμοφροσύνης στις αντεργατικές πρακτικές της εταιρείας από τους υπαλλήλους της.
Υπενθυμίζουμε ότι συνεχίζεται το κάλεσμα της ΕΣΕ για μποϋκοτάζ στον ΙΑΝΟ.
Οι άνεργοι κατέβηκαν στο δρόμο πραγματοποιώντας συγκέντρωση στην Ομόνοια και πορεία στη Βουλή, την Παρασκευή 8 Μάη. Όπως τονίζει ο Συντονισμός για τη διεκδίκηση του επιδόματος ανεργίας, : «Οι άνεργοι, είμαστε αναπόσπαστο κομμάτι της εργατικής τάξης και όχι μια ξεχωριστή κατηγορία από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Σαν κομμάτι λοιπόν του κόσμου της εργασίας, διεκδικούμε ένα ποσοστό του πλούτου που έχει παραχθεί και συνεχίζεται να παράγεται από το σύνολο της εργατικής τάξης και είναι δίκαιο να επιστραφεί στους εργαζόμενους που έχουν μείνει χωρίς δουλειά.»
Στο δρόμο όμως βρέθηκαν εκ νέου οι λιμενεργάτες στις 7 Μάη διαμαρτυρόμενοι για την ιδιωτικοποίηση στα λιμάνια Θεσσαλονίκης και Πειραιά. Στα πλαίσια της 24ωρης απεργίας που είχαν προκηρύξει στα λιμάνια όλης της χώρας, πραγματοποίησαν και πορεία διαμαρτυρία στο υπουργείο ναυτιλίας.
Τον αγώνα τους συνεχίζουν οι περίπου 300 εργαζόμενοι στο ναυπηγείο στο Νεώριο της Σύρου. Οι εργαζόμενο βρίσκονται σε κινητοποιήσεις από τα μέσα Απρίλη διαμαρτυρόμενοι για το γεγονός πως παραμένουν εδώ και τέσσερις μήνες απλήρωτοι, ενώ καταγγέλλουν τις εκδικητικές απολύσεις εργαζομένων όταν έκαναν επίσχεση. Σημειώνεται, ότι η εργοδοσία προσπάθησε να ποινικοποιήσει τον αγώνα τους αλλά δεν τα κατάφερε.
Στη Θάσο όμως η εργοδοσία κατάφερε να ποινικοποιήσει τον αγώνα των ναυτεργατών. Κατάπτυστη απόφαση, υπαγορευμένη από τα συμφέροντα των εφοπλιστών: 4 μήνες με 3ετή αναστολή σε 29 ναυτεργάτες που απήργησαν στη Θάσο το 2010-2012 μετά από αγωγή εφοπλιστή ακτοπλοΐας. Η απόφαση αυτή αποτελεί κόλαφο για την δικαιοσύνη που λειτουργεί αλά κάρτ, εξυπηρετώντας τα εφοπλιστικά συμφέροντα. Η βιομηχανία διώξεων, από αυτό το άθλιο και συνάμα προκλητικό κομπρεμί δικαιοσύνης και αφεντικών, επιβεβαιώνει περίτρανα ότι η δικαιοσύνη είναι για να επιβάλλει τα συμφέροντα των αφεντικών και εννοείται φυσικά όχι του κόσμου της εργασίας.
Στις 4 Μάη εκδικάστηκαν στη Θεσσαλονίκη, δύο αγωγές της Coca Cola 3E εναντίον 22 συνδικαλιστών της ΠΟΕΕΠ και του επιχειρησιακού σωματείου. Η πολυεθνική διεκδικεί 300.000 για ηθική βλάβη λόγω του πολύμηνου αγώνα των απεργών. Η απόφαση θα εκδοθεί στους επόμενους μήνες.
Την Κυριακή 3/5, πραγματοποιήθηκε πολύωρος απεργιακός αποκλεισμός στον ΑΒ Βασιλόπουλο στου Ζωγράφου, δράση που εντάσσεται στις κινητοποιήσεις για υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας αλλά και στην επαναπρόσληψη της Ελένης από τη συγκεκριμένη αλυσίδα. Η παρέμβαση, ανοιχτά καλεσμένη από την κατάληψη Βίλα Ζωγράφου, πλαισιώθηκε από συλλογικότητες από τα ανατολικά, τη συλλογικότητα «εργαζόμενοι/εργαζόμενες στο εμπόριο – Ορθοστασία» καθώς και από αλληλέγγυο κόσμο. Κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού μοιράστηκαν κείμενα για την κυριακάτικη αργία και για την απολυμένη εργαζόμενη, πετάχτηκαν εκατοντάδες τρικάκια και κρεμάστηκαν πανό.
Συνεχίζουν την απεργία τους οι εργαζόμενοι στη Euromedica Αρωγή στη Θεσσαλία, για 15 και πλέον μέρες. Οι απεργοί διεκδικούν δεδουλευμένα 8 μηνών ενώ αντιμετωπίζουν καθημερινά και απεργοσπαστικούς μηχανισμούς και τρομοκρατία από την εργοδοσία. Κάθε μέρα η εργοδοσία φωνάζει τους μπάτσους, απειλεί τους απεργούς με απολύσεις, φέρνει απεργοσπάστες, ενώ ο ιδιοκτήτης και ο γιος του επιτέθηκαν και τραυμάτισαν εργαζόμενο και αλληλέγγυο. Όμως όπως δηλώνουν οι απεργοί «η τρομοκρατία δεν θα περάσει».
Την απόλυτη διάλυση της δημόσιας υγείας ανέδειξαν οι γιατροί του ΕΣΥ της Κέρκυρας σε ανοιχτή σύσκεψη που πραγματοποίησαν στις 7 Μάη. Θυμίζουμε ότι έχει ήδη περάσει μια εβδομάδα από την έναρξη της επίσχεσής τους, και συνεχίζουν τις πολύμορφες δράσεις τους αγωνιζόμενοι ενάντια στην απλήρωτη εργασία, στην υποστελέχωση και στην υπεραντικοποίηση της εργασίας, και εν γένει την απαξίωση των υγειονομικών λειτουργών αλλά και τη συνεχόμενη υποβάθμιση των παροχών υγείας.
Επίσης ανοιχτή συζήτηση πραγματοποίησε η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Εργαζομένων στην Ταχυμεταφορά Ταχυδρόμηση την Τετάρτη 6 του μήνα, με θέμα την δημιουργία Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους απολυμένους της SKYCOM. Η SKYCOM αποτελεί μία από τις δουλεμπορικές μέσα στις Ταχυμεταφορές ΕΛΤΑ, με τις γνωστές αντεργατικές πρακτικές και εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Κάποιοι εργαζόμενοι αντιστάθηκαν με αποτέλεσμα να δεχτούν και την εργοδοτική τρομοκρατία πρώτα με απόλυση και μετά με έναν πολύχρονο και εξαντλητικό δικαστικό αγώνα στον όποιο τους σέρνει η εργοδοσία, και μάλιστα μετά την πρώτη τους δικαίωση.
Άλλες πανηγυρίζουν και άλλες βρίσκονται και πάλι στο δρόμο. Ο λόγος για τις καθαρίστριες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη που δουλεύουν σε εργολάβους της καθαριότητας και σε δημόσια σχολεία, οι οποίες πραγματοποίησαν συγκέντρωση έξω από το υπουργείο διοικητικής μεταρρύθμισης την περασμένη εβδομάδα. 8.500 καθαρίστριες που είναι όμηροι των συμβάσεων για χρόνια, κινδυνεύουν με ανεργία και μάλιστα χωρίς δικαίωμα επιδόματος, καθώς τον Ιούνιο λήγει το κατάπτυστο αυτό εργασιακό καθεστώς τους. Σημειώνουμε δε, ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων υπάρχει και σημαντική καθυστέρηση της μισθοδοσίας τους.
Ο νόμος για την επιστροφή των διαθέσιμων εργαζόμενων αποτελεί απόλυτη νίκη των εργαζομένων και μόνο. Αυτό τονίζουν σε ανακοίνωσή τους οι διοικητικοί του ΕΚΠΑ, αναφερόμενοι στις πολύμηνες κινητοποιήσεις, στον συλλογικό αγώνα και στον εμπαιγμό που δέχτηκαν. Όπως σημειώνουν η δράση τους συναντήθηκε στη βάση της αλληλεγγύης και της αγωνιστικότητας.
Τα ΜΑΤ που λειτουργούν ως μονάδες αποκατάστασης της αστικής τάξης και του κεφαλαίου, προάσπισαν τα συμφέροντα και τη φιέστα που διοργάνωνε ο Ανδρέας Κουρής. Προηγήθηκε απαγόρευση της διαδήλωσης στην οποία είχε καλέσει η Συνέλευση Απολυμένων από τα καταστήματα METROPOLIS, και στη συνέχεια τα ΜΑΤ με ζήλο εμπόδισαν την πορεία να προσεγγίσει το χώρο της φιέστας του Madwalk.
Τρομοκρατία και από την εταιρεία φύλαξης Brinks Hellas και μάλιστα με τη συνδρομή της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Υπαλλήλων Ασφάλειας Χρηματαποστολών – Φυλάκων. Ενώ από το μισθό των εργαζομένων παρακρατείται η συνδρομή προς την ομοσπονδία, αυτή δεν έχει φανεί ποτέ σε χώρο εργασίας για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των εργαζομένων, ούτε να διαμαρτυρηθεί για τις μειώσεις μισθών μέχρι και 40%, ούτε για η άρνηση της εταιρείας να αποζημιώσει το προσωπικό του Αεροδρομίου για το υπόλοιπο της κανονικής του άδειας. Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό, όταν εργαζόμενοι αποχωρούν από την ομοσπονδία, σύντομα παίρνουν στα χέρια τους το χαρτί της απόλυσής τους.
Εκδικητικές απολύσεις και στο Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών με Αναπηρία στη Ζάκυνθο. Η «κοινωφελής» επιχείρηση απέλυσε δύο εργαζόμενες που προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας λόγω μη καταβολής της μισθοδοσίας τους.
Δίωρη προειδοποιητική στάση εργασίας πραγματοποίησαν την περασμένη Τετάρτη, οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση ανακύκλωσης πλαστικών Θεοδοσίου Ελπίδα. Διεκδικούν τα δεδουλευμένα τριών μηνών και απαιτούν την άμεση ανταπόκριση της εργοδοσίας αλλιώς θα κλιμακώσουν τον αγώνα τους.
Στάση εργασίας πραγματοποίησαν την Παρασκευή 8 Μάη οι εργαζόμενοι σε μετρό, ΗΣΑΠ και τραμ, από την έναρξη της βάρδιας έως τις 7:00 π.μ.. Ζητούν από τη διοίκηση της ΣΤΑΣΥ Α.Ε. να αναδειχτούν τα οργανικά κενά για να προκύψουν θέσεις εργασίας, ενώ νέα στάση εργασίας την Τρίτη προανήγγειλαν από την έναρξη της βάρδιας έως τις 8 το πρωί.
24ωρη απεργία πραγματοποίησαν την Τετάρτη 6 Μάη οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργικής για τις νέες 100 απολύσεις που ανακοίνωσε η εργοδοσία. Την προηγούμενη μέρα στις 5 του μήνα, σωματεία της Ελευσίνας, πραγματοποίησαν κινητοποίηση αλληλεγγύης με πορεία στους κεντρικούς δρόμους και μοίρασμα κειμένου.
Περισσότεροι από 1 εκατομμύριο οι άνεργοι για τον Μάρτη του 2015. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ οι εγγεγραμμένοι και φυσικά όχι οι πραγματικοί άνεργοι, είναι 1.057.350, εκ των οποίων μόνο 107.623 λαμβάνουν το επίδομα πείνας του ΟΑΕΔ.
Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών σε ανακοίνωσή του καταγγέλλει τη ρατσιστική επίθεση μίσους κατά τρανς γυναίκας και φίλου της που την υπερασπίστηκε σε κατάστημα στην Εύβοια από ομάδα πέντε ατόμων και του ιδιοκτήτη, αλλά και κατά των μπάτσων που όταν εκλήθησαν όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα, αλλά συμμετείχαν και συνέργησαν σε εγκληματικές ρατσιστικές πράξεις και σε βασανισμό της. Σημειώνεται ότι η τρανς γυναίκα ξυλοκοπήθηκε βάναυσα ενώ ο φίλος της μαχαιρώθηκε.
Φασίζουσα συμπεριφορά όμως και από τους καθηγητές του πανεπιστημίου της Κρήτης που σέρνουν στα δικαστήρια 2 φοιτητές του Φυσικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Κρήτης, για την κινητοποίηση που πραγματοποίησαν, μαζί με άλλους συμφοιτητές τους το 2011, στο πλαίσιο των πανελλαδικών κινητοποιήσεων ενάντια στο νόμο-πλαίσιο 4009/2011 για τα ΑΕΙ! Οι φοιτητές, οι οποίοι έχουν περάσει και άλλες διώξεις, πειθαρχικές και ποινικές, αυτή τη φορά κατηγορούνται για την ολιγόωρη κατάληψη που είχαν πραγματοποιήσει στο αμφιθέατρο της σχολής τους, μετά τις πανελλαδικές κινητοποιήσεις, μετά από καταγγελία των καθηγητών τους!
Τέλος, έφυγε από κοντά μας στις 7 Μάη ο σύντροφος αναρχικός Αντώνης Στασινόπουλος. Ήταν πάντα μάχιμος και στην πρώτη γραμμή των εργατικών αγώνων. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Αναρχικής Ομάδας Πάτρας το 1984, αλλά και του σωματίου ανέργων Πάτρας το 1992, μέλος του κοινωνικού κέντρου Πάτρας από τα τέλη της δεκαετίας του ’80, και άλλων αναρχικών και όχι μόνο πρωτοβουλιών.
[ Το εργασιακό δελτίο από το blog omnia sunt communia μεταδίδεται καθημερινά από τα ΡΑΔΙΟΦΡΑΓΜΑΤΑ]
Ακούστε το εργασιακό δελτίο όπως μεταδίδεται στα ΡΑΔΙΟΦΡΑΓΜΑΤΑ εδώ:
Μπορείτε επίσης να κατεβάσετε το δελτίο σε mp3 εδώ
Στα διυλιστήρια του Ασπροπύργου έξι εργαζόμενοι τραυματίστηκαν από την πυρκαγιά που ξέσπασε σήμερα το πρωί της Παρασκευής κατά τη διάρκεια συντήρησης μονάδας. Δύο εκ των εργατών βρίσκονται σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, και βρίσκονται διασωληνωμένοι σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Συγκεκριμένα ο ένας, 31 ετών, φέρει 70% εγκαύματα και ο δεύτερος, 43 ετών, εισπνευστικό έγκαυμα, και οι υπόλοιποι νοσηλεύονται με σοβαρά τραύματα.
Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν το προαναγγελθέν έγκλημα, αλλά και το γεγονός ότι για αρκετή ώρα δεν υπήρχε ξεκάθαρη εικόνα για το πόσοι ήταν οι εργαζόμενοι που εκτελούσαν τη συντήρηση στη μονάδα όπου ξέσπασε η πυρκαγιά, ενώ πρέπει να τονιστεί ότι δεν σήμανε ο συναγερμός πυρκαγιάς για να απομακρυνθούν οι εργάτες και από καθαρή τύχη αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.
omnia sunt communia
Αναλυτικά η επίσημη ενημέρωση για την κατάσταση των εργατών έχει ως εξής
Οι τρεις τραυματίες νοσηλεύονται στο ΓΝΕ ‘ΘΡΙΑΣΙΟ’
Ο ένας εξ αυτών φέρει εγκαύματα συνολικής έκτασης περίπου 70% και ευρίσκεται διασωληνωμένος και σε κρίσιμη κατάσταση.
Ο δεύτερος φέρει εγκαύματα μερικού πάχους 20%.
Ο τρίτος φέρει εισπνευτικό έγκαυμα και είναι διασωληνωμένος.
Επί πλέον στο ΠΓΝ ‘Αττικόν” διακομίσθηκαν τρεις τραυματίες, οι οποίοι φέρουν εγκαύματα σοβαρού βαθμού, εμφανίζουν αναπνευστική δυσχέρεια και βρίσκονται διασωληνωμένοι υπό μηχανική υποστήριξη της αναπνοής.
Ο ένας εξ αυτών διακομίσθηκε στη ΜΕΘ του 251 ΓΝΑ, ο δεύτερος διακομίσθηκε στη μονάδα εγκαταστάσεων του ΠΓΝ ‘Γ. Γεννηματάς”, ενώ ο τρίτος παραμένει στη ΜΕΘ του ΠΓΝ ‘Αττικόν””.
Χθες (7/5/2015) έφυγε από κοντά μας ο σύντροφος αναρχικός Αντώνης Στασινόπουλος.
Ο Αντώνης Στασινόπουλος, είχε πάρει μέρος σαν αλληλέγγυος, σε όλους τους εργατικούς αγώνες από το 1970, και στη πρώτη γραμμή στις μεγάλες κινητοποιήσεις της Πειραϊκής Πατραϊκής, της Μίσκο και της Πιρέλλι τη δεκαετία του ’90. Εργάτης ο ίδιος, είχε περάσει από πολλές δουλειές. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Αναρχικής Ομάδας Πάτρας το 1984, η οποία είχε δημιουργήσει και το πρώτο αναρχικό στέκι σε ένα διώροφο νεοκλασικό στην οδό Γεροκωστοπούλου πάνω από τη πλατεία Γεωργίου. Ιδρυτικό μέλος επίσης του σωματίου ανέργων Πάτρας το 1992, μέλος του κοινωνικού κέντρου Πάτρας από τα τέλη της δεκαετίας του ’80. και άλλων αναρχικών και όχι μόνο πρωτοβουλιών.
Τα τελευταία χρόνια είχε προβλήματα με τη καρδιά του. Αυτό δεν τον εμπόδισε στη εξέγερση του 2008 για τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου, να πάει εντελώς μόνος του και σε ηλικία κοντά στα εξήντα, στη γενική αστυνομική διεύθυνση Αχαΐας και να ρίξει δύο μολότοφ. Ενέργεια για την οποία συνελήφθη.
Ο Αντώνης έγραφε ποιήματα, λογοτεχνικά πεζά και πολιτικά συγγράμματα. Λογοτέχνης και ποιητής της αγνής εργατικής συνείδησης. Εμπνευσμένα τα ποίηματά του, υπάρχουν σε κινηματικά βιβλιοπωλεία και δανειστικές βιβλιοθήκες σε στέκια της πόλης της Πάτρας.
Με τον Αντώνη γνωριστήκαμε το 1983. Ένας ευγενικός άνθρωπος, με ασκητικό παρουσιαστικό, αλλά με μάτια γεμάτα δύναμη και φλόγα, λες και είχε βγει μέσα από τα βιβλία του Ντοστογιέφσκι. Μαχητικός και πάντα μπροστάρης στους εργατικούς αγώνες.
Ήμασταν μαζί στη κατάληψη του παραρτήματος το 1985 μετά τη δολοφονία του Μ. Καλτεζά. Κάποτε μου στάθηκε εκείνα τα χρόνια, όταν με είχαν προσαγάγει σε συγκέντρωση για την επέτειο της 17 Νοέμβρη και προσπάθησε να εμποδίσει τους ασφαλίτες να με πάρουν.
Η κηδεία του Αντώνη είναι αύριο το απόγευμα στις 5.00 στην αγία Αλεξιώτισα (σύνορα) στη Πάτρα.
Παραθέτω στη μνήμη του δύο από τα ποιηματά του. Δεν σε ξεχνώ σύντροφε. Θα ζεις μέσα από τη μνήμη μας.
Ευάγριος Αληθινός
Απόηχος
Και τι απομένει,
εάν όχι ο απόηχος
όσων με επιμέλεια πράξαμε;
Στους ομόκεντρους κύκλους του σύμπαντος
πουλιά ταξιδιάρικα.
Και καθήσαμε γύρω από το τραπέζι
οι αγαπημένοι
με κρασί
στις σκέψεις μας το τελευταίο ταξίδι.
Κουβεντιάσαμε τα όνειρα
μας συνεπήρε ο χορός των κυμάτων.
Και παραδοθήκαμε στης νύχτας τη σαγήνη
ωσάν πέπλο μας τύλιγε των άστρων το φέγγισμα.
Της καρδιάς
Άνοιξε το παράθυρο της καρδιά σου.
Άνοιξε το στους ξεριζωμένους μετανάστες,
που σε κοιτούν με βλέμμα κυνηγημένου αγριμιού.
Άνοιξε το στους άνεργους
που χάνονται στις ψευδαισθήσεις των υποσχέσεων
για μια ακτίνα ήλιου.
Άνοιξε το παράθυρο της καρδιά σου στα παιδιά των φαναριών,
που το κρύο τους περονιάζει τα κόκαλα.
Άνοιξε το σε αυτούς που απέτυχαν να αλλάξουν τον κόσμο
καίτοι προσπάθησαν.
Άνοιξε το παράθυρο της καρδιά σου
σε όλους τους απόκληρους της ζωής.
(Από την ποιητική συλλογή «Των ονείρων τα χρώματα» εκδ. Βιβλιοπέλαγος 2004)
Σε αυτό το link έχουν ανέβει όλες οι ποιητικές συλλογές του http://sthenos.blogspot.gr/
Αναδημοσίευση από Mpalothia
Στον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο και με αφορμή την οικονομική κρίση, το κεφάλαιο
ακόμα πιο επιθετικά αποδομεί και καταργεί δικαιώματα και κεκτημένα τα οποία η
εργατική τάξη έχει αποκτήσει μέσα από δίκαιους αγώνες, χύνοντας αίμα. Μια από τις
σημαντικότερες συνέπειες αυτής της επίθεσης είναι και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας.
Φυσικά για το ζήτημα της ανεργίας δεν ευθύνεται απλώς η οικονομική κρίση, καθώς η
ανεργία ήταν ανέκαθεν αναπόσπαστο δομικό κομμάτι του καπιταλισμού,
δημιουργώντας φτηνά εργατικά χέρια ούτως ώστε να πλουτίζουν τα αφεντικά.
Ειδικά σήμερα, η ανεργία έχει ως αποτέλεσμα τον κοινωνικό αποκλεισμό, την στέρηση
θεμελιωδών αγαθών και φυσικά την ψυχική βία ενάντια στους ανθρώπους που μένουν
χωρίς δουλεία. Χαρακτηριστική τα τελευταία χρόνια η δραματική αύξηση των
αυτοκτονιών ανθρώπων που έχασαν την δουλεία τους, ή και ζούσαν κάτω από το όριο
της φτώχιας. Και όλα αυτά σε μια κοινωνία στην οποία βασικά αγαθά όπως το νερό
και το ρεύμα ακριβαίνουν, φόροι αυξάνονται και οι δαπάνες για τις δομές πρόνοιας
μειώνονται συνεχώς.
Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι είναι άνεργοι, εκ των οποίων μόνο ένα μικρό
ποσοστό λαμβάνει επίδομα, και αυτό για μικρό χρονικό διάστημα. Οι δε μακροχρόνια
άνεργοι επιδοτούνται σε πολύ μικρότερο ποσοστό και με μικρότερο ποσό. Υπάρχουν
παράλληλα εργαζόμενοι που δεν αναγνωρίζονται ως άνεργοι και δεν μπορούν να
γραφτούν στον ΟΑΕΔ αν δεν περάσουν από μία σειρά γραφειοκρατικών διαδικασιών.
Το κράτος δεν προσπαθεί καν να διαχειριστεί το ζήτημα της ανεργίας, αντίθετα
διογκώνει το πρόβλημα. Η επισφαλής και μαύρη εργασία αλλά και τα προγράμματα
του ΟΑΕΔ ωφελούν τα αφεντικά, καθώς δίνουν αμισθί εργατικό προσωπικό στις
επιχειρήσεις ώστε να αποφύγουν προσλήψεις με κατοχυρωμένα δικαιώματα
εργασίας και ταυτόχρονα να μπορούν να απολύουν ή να θέτουν σε διαθεσιμότητα τους
υπαλλήλους τους.
Όλα αυτά δημιουργούν ρήξεις και αντιθέσεις στο εσωτερικό των λαϊκών εργατικών
στρωμάτων προωθώντας τον κοινωνικό κανιβαλισμό, ενώ παράπλευρα
κατασκευάζεται μέσα στην ίδια την κοινωνία ο πλαστός διαχωρισμός ανάμεσα στον
ντόπιο και μετανάστη εργάτη, εντείνοντας τον ρατσισμό που ήδη εκφράζεται
θρασύτατα από μορφώματα όπως η Χρυσή Αυγή. Οι εργαζόμενοι μαζί με τους
ανέργους, που είναι άλλωστε κομμάτι της εργατικής τάξης, μαζί στον αγώνα για τα
δικαιώματα της τάξης μας.
Aπαιτούμε επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και για όλο το διάστημα της
ανεργίας, όπως και δωρεάν νοσοκομειακή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και
μετακίνηση με τα ΜΜΜ , χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Συντασσόμαστε από την πλευρά μας, ως άνεργοι, εργαζόμενοι και φοιτητές,
στον αγώνα του Συντονισμού για την διεκδίκηση επιδόματος ανεργίας, στο
πλευρό κάθε εργαζομένου και ανέργου που βιώνει την εργοδοτική και
καπιταλιστική τρομοκρατία.
8 Μάη πορεία με συγκέντρωση στις 18.00 στην Ομόνοια
ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΓΙΑ ΟΛΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ
ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
Κομμουνιστική Ομάδα ‘Λαϊκή Αντεπίθεση’
Το νομοσχέδιο για την επιστροφή των διαθέσιμων συναδέλφων μας είναι πλέον νόμος.
Η επιστροφή ΟΛΩΝ στη δουλειά αποτελεί μια ΝΙΚΗ δική μας. Δε μας χαρίστηκε τίποτα από κανέναν. Χρειάστηκαν επίμονες και επίπονες κινητοποιήσεις από τους εργαζόμενους στο δημόσιο, τους καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τους σχολικούς φύλακες, και άλλους κλάδους, με τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών να αναδεικνύονται σε σύμβολο της αντίστασης ενάντια στις απολύσεις.
Σε ό,τι αφορά εμάς, τους διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ, ένας πρωτοφανής σε διάρκεια απεργιακός αγώνας από το Σεπτέμβριο μέχρι και το Δεκέμβριο του 2013 και οι συνεχείς κινητοποιήσεις που ακολούθησαν, κράτησαν τους διαθέσιμους συναδέλφους «ζωντανούς», εκτός απολύσεων, εκτός οριστικών πινάκων κινητικότητας που θα οδηγούσαν πολλούς συναδέλφους μας σε άλλα Ιδρύματα. Δε μας σταμάτησαν ούτε ψεύτικες υποσχέσεις (πρόταση Αρβανιτόπουλου), ούτε δήθεν «λύσεις» και «προϋποθέσεις» (οργανισμοί, αποδοχή νόμων 4009/4076). Δεν ακολουθήσαμε ατομικές λύσεις και κανιβαλικές συμπεριφορές, παρότι κάποιοι ανάμεσά μας φρόντισαν να επιδείξουν ανοιχτά λογικές απαράδεκτες, φροντίζοντας για τη δική τους ατομική μοριοδότηση, για τη δική τους ατομική εξαίρεση από λίστες απολυόμενων, αδιαφορώντας για το σύνολο, ενίοτε «σπρώχνοντας» και στην υλοποίηση των απολύσεων, προκειμένου να τακτοποιηθούν οι ίδιοι.
Αν κάτι μάθαμε απ’ όλη αυτή την εμπειρία είναι ότι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
Το ψυχικό κόστος της διαδικασίας της διαθεσιμότητας ήταν τεράστιο και δεν υπάρχει τρόπος να απαλυνθεί. Ούτε μπορούν να επουλωθούν όλα τα τραύματα που δημιουργήθηκαν στις σχέσεις της κοινότητας του ΕΚΠΑ, λόγω της αδιαφορίας και της έλλειψης στήριξης του απολυόμενου που κάποιες φορές εκδηλώθηκε.
Κανείς όμως δεν μπορεί να ξεχάσει και τις θετικές πλευρές: Από το Σεπτέμβρη του 2013, στο ΕΚΠΑ, γίναμε μια κοινότητα εργαζομένων που, πέρα από το να ανταλλάσσει τυπικές καλημέρες και υπηρεσιακά έγγραφα, συναντήθηκε στη βάση της αλληλεγγύης και της αγωνιστικότητας. Μια κοινότητα που, παρά τα χτυπήματα που δέχτηκε, δεν έσπασε, που, παρά τις δύσκολες συνθήκες, δε λύγισε. Κράτησε 3,5 ΜΗΝΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ, πλήττοντας τις μνημονιακές επιταγές και τους εφαρμοστές τους. Και κατάφερε πολύ περισσότερα από όσα η συγκυβέρνηση και οι υποστηρικτές της υπολόγιζαν.
Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι:
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γιατί δώσαμε έναν αγώνα μεγάλο.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γιατί σταθήκαμε όρθιοι.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ γιατί στηρίξαμε ο ένας τον άλλο.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ γιατί είμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος Η Γ. Γραμματέας
Ζαχαρίας Τριγάζης Μαρλέν Λογοθέτη