ικρό ζαπατιστικό σχολείο (μέρα πρώτη): η ζαπατιστική αυτονομία

“Μικρό ζαπατιστικό σχολείο. Η ελευθερία σύμφωνα με τους και τις ζαπατίστας”. Και μέσα στον πίνανα: “καλώς ήρθατε στο μάθημα. EZLN”

Σε μια αίθουσα από adobe (πλίνθους) με διακόσμηση μπλε, κόκκινων, κίτρινων και άσπρων καλαμποκιών, λουλούδια χαμομηλιού, τη μεξικανική και τη ζαπατιστική σημαία, πίσω από ένα τραπέζι καλυμμένο από paliacate (το παραδοσιακό μαντήλι των ιθαγενών της Τσιάπας με το οποίο καλύπτουν τα πρόσωπά τους οι βάσεις στήριξης των ζαπατίστας) και την εικόνα που σχεδιάστηκε ειδικά για το μικρό ζαπατιστικό σχολείο, άρχισε χτες το μάθημα που έδωσαν τρεις άντρες και τρεις γυναίκες ζαπατίστας με το γενικό τίτλο “Η ελευθερία σύμφωνα με τους και τις ζαπατίστας”. Τα μαθήματα θα ολοκληρωθούν στις 16 Αυγούστου και πραγματοποιούνται στα πέντε ζαπατιστικά καρακόλ (διαχειριστικά κέντρα). Ωστόσο υπήρξε πρόβλεψη για ειδική απευθείας μετάδοση των μαθημάτων μέσω διαδικτύου στις 2 το μεσημέρι και στις 9 ώρα Μεξικού (22:00 και 5 το πρωί αντίστοιχα ώρα Ελλάδας) από το CIdeCi (το Πανεπιστήμιο της Γης) που βρίσκεται λίγο έξω από το Σαν Κριστόμπαλ δε λας Κάσας. Οι ενδιαφερόμενοι έπρεπε να στείλουν μια φόρμα σε ένα συγκεκριμένο mail και τους δινόταν ένα password για να μπορούν να παρακολουθήσουν τις συνεδρίες. Το μάθημα διήρκησε λίγο παραπάνω από δυο ώρες και ακολουθούσαν ερωτήσεις μέσω chat.

Το χτεσινό μάθημα ήταν αφιερωμένο στη ζαπατιστική αυτονομία, το σημερινό θα έχει θέμα τη διακυβέρνηση των γυναικών, και τα επόμενα θα έχουν θέμα την αντίσταση, τη δικαιοσύνη, την οικονομία και τη δημοκρατία.

Όπως είπαν οι δάσκαλοί μας, πολλοί λαοί στον κόσμο έχουν ως όνειρο την αυτονομία. Εκείνοι, οι ζαπατίστας, ζουν την αυτονομία, την οικοδομούν κάθε μέρα, κι έχουν ως όνειρο αυτό να μπορεί να γίνει εφικτό και σε άλλα μέρη του κόσμου. Γι’ αυτό το λόγο, στα 10 χρόνια από την επέτειο των καρακόλ (εδώ μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από τη γιορτή για την επέτειο, που προηγήθηκε των εργασιών του σχολείου) και στα 20 χρόνια από τη ζαπατιστική εξέγερση που θα γιορταστούν το Γενάρη, οι ζαπατίστας αποφάσισαν να μοιραστούν την εμπειρία της αυτονομίας τους. “Όπως το κάναμε εμείς, μπορούν να το κάνουν κι άλλοι”, είπαν χαρακτηριστικά.

οι δάσκαλοι

Το μάθημα άρχισε με μια ιστορική αναδρομή. Η αυτοκυβέρνηση των ιθαγενικών κοινοτήτων διακόπηκε βίαια με την Κατάκτηση [που στην Ευρώπη ονομάζουμε Ανακάλυψη]. Ακολούθησαν 500 χρόνια υπαγωγής. Ο πόλεμος της ανεξαρτησίας το 1810 και η επανάσταση του 1910 έφερε πολλές κατακτήσεις για τους λαούς του Μεξικού που αναιρέθηκαν μετατρεπόμενες σε έλεγχο από το κράτος. Η ίδρυση του EZLN (Ζαπατιστικού Στρατού για την Εθνική Απελευθέρωση) έφερε μια νέα προοπτική στις κοινότητες που πλέον μπορούσαν να ορίσουν την τύχη τους.

Οι δάσκαλοι όρισαν την αυτονομία ως ακριβώς αυτό: τη δυνατότητά τους να αυτοκυβερνώνται, να αποφασίζουν οι ίδιοι τη μορφή της διακυβέρνησης και των ζωών τους, να  δυνατότητα διαμόρφωσης ενός πλαισίου όπου η γνώμη του λαού εισακούγεται και οι κυβερνώντες υπηρετούν το λαό.

Η ζαπατιστική αυτονομία διέπεται από εφτά αρχές που συνιστούν τον υπέρτατο οδηγό διακυβέρνησης και καθορίζουν τη σχέση των κάθε φορά κυβερνώντων με το λαό (στα ισπανικά οι αρχές είναι διατυπωμένες με απαρέμφατα, αλλά ελλείψη απαρεμφάτων στη νέα ελληνική τις μεταφράζω σε α΄ πληθυντικό):

1. υπακούμε και δεν διατάζουμε
2. εκπροσωπούμε και δεν υποκαθιστούμε
3. παραμένουμε χαμηλά και δεν κοιτάμε ψηλά (με την έννοια ότι οι αρχές είναι απλές και σκέφτονται το λαό)
4. υπηρετούμε και δεν υπηρετούμαστε
5. πείθουμε και δεν νικάμε
6. οικοδομούμε και δεν καταστρέφουμε
7. προτείνουμε και δεν επιβάλλουμε

Το ζαπατιστικό έδαφος είναι χωρισμένο σε πέντε ζώνες, που έχουν ως κέντρα τα πέντε ζαπατιστικά καρακόλ, και έχει τρία επίπεδα διακυβέρνησης:

1. το τοπικό, δηλαδή τις κοινότητες
2. τους αυτόνομους δήμους που συνενώνουν τις κοινότητες (υπάρχουν και αυτόνομες περιφέρειες που περιλαμβάνουν πολύ απομακρυσμένες κοινότητες)
3. τα Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης που εδράζονται στα καρακόλ και συντονίζουν τους δήμους κάθε ζώνης

Κάθε ζώνη έχει διαφορετικούς εσωτερικούς κανονισμούς και νόμους, αλλά όλες διέπονται από τις εφτά ζαπατιστικές αρχές διακυβέρνησης.

τα αιτήματα της ζαπατιστικής εξέγερσης το 1994: “Υγεία, δικαιοσύνη, δημοκρατία, στέγη, ειρήνη, τροφή, ελευθερία, εργασία, επικοινωνία, ανεξαρτησία, πολιτισμός”. Από πάνω, τα πέντε καρακόλ (=σαλιγκάρια) “που κινούνται αργά αλλά προχωρούν”. Πριν την έναρξη της μετάδοσης, στο 15λεπτο διάλειμμα για την αποστολή των ερωτήσεων και μετά τη λήξη της μετάδοσης, υπήρχε μουσική που συνοδευόταν από εναλλασσόμενες εικόνες. Μία ήταν και αυτή

“Ελευθερία είναι η συμμετοχή στις συνελεύσεις, η δυνατότητα να συζητάμε και έπειτα να αποφασίζουμε […] Είναι μια συλλογική ελευθερία που έχουμε κατακτήσει. Μπορούμε να αποφασίζουμε τον τρόπο ζωής μας. Κανένας δεν σκέφτεται για εμάς […] Η συλλογική διακυβέρνηση σκέφτεται αλλά δεν αποφασίζει από μόνη της […] Η υπέρτατη αρχή είναι η συνέλευση”.

Οι δάσκαλοι εξήγησαν τις αρμοδιότητες και τις λειτουργίες κάθε επιπέδου διακυβέρνησης, των επιτροπών και των συνελεύσεων, κάνοντας συνεχώς συγκρίσεις με την κρατική κυβέρνηση.

Όπως είπαν, δεν υπάρχει κάποιο βιβλίο ή κάποιος οδηγός σύμφωνα με τον οποίο οικοδομείται η αυτονομία, αλλά συνιστά ένα καθημερινό χτίσιμο που βασίζεται στην ανάγκη, καθορίζεται “από τον τρόπο που θέλει να διακυβερνηθεί ο λαός”. Οπότε διαφορετικοί λαοί θα βρουν διαφορετικούς τρόπους. Εκείνοι μάς εξήγησαν το δικό τους.

Κάθε κοινότητα έχει τη συνέλευσή της και τον εσωτερικό κανονισμό της. Όλες οι γνώμες ακούγονται και είναι σεβαστές. Αρμοδιότητα των αρχών, που ορίζονται από τη συνέλευση για συγκεκριμένη θητεία, είναι να συνοψίζουν τις προτάσεις που διατυπώνονται στη συνέλευση και “ακούγοντας τη συνέλευση” να φέρνουν μια πρόταση η οποία συζητάται εκ νέου. Η συνέλευση ορίζει τον εκπρόσωπό της στο Δημοτικό Συμβούλιο. Κάθε κοινότητα έχει το σχολείο της και το κέντρο υγείας της που λειτουργεί από μέλη της κοινόητητας που καταρτίζονται για αυτή τη δουλειά.

Η αρμοδιότητες του Δημοτικού Συμβουλίου είναι να ελέγχει το έδαφός του (με την έννοια να γνωρίζει καλά τι συμβαίνει σε αυτό), να ελέγχει τους πόρους του (φυσικούς πόρους και έσοδα) σε συνεργασία με το Συμβούλιο Καλής Διακυβέρνησης, να γνωρίζει τον αριθμό και την κατάσταση του πληθυσμού του δήμου (όπως είπαν, υπάρχει ληξιαρχείο και καθένας έχει την ταυτότητά του), να γνωρίζουν την εργασία των διαφορετικών επιτροπών: εκπαίδευσης, υγείας και αγροοικολογίας, να γνωρίζει πώς προχωρούν οι συλλογικές εργασίες, να ελέγχει (με την έννοια του ελέγχου της κατάστασης και χρήσης) τον εξοπλισμό του δήμου, να παρακολουθεί την πορεία των συνεταιρισμών και των κοινοτικών ραδιοφώνων. [Αν και δεν το ανέφερε η συντρόφισσα που εξήγησε τα επίπεδα διακυβέρνησης, υποθέτω ότι τις ίδιες αρμοδιότητες έχουν και οι αρχές των κοινοτήτων, σε μικρότερη κλίμακα.]

Στα καρακόλ ζουν για κάποιο διάστημα οι εκπρόσωποι των δήμων [θαρρώ εναλλάσσονται ανα δυο βδομάδες]. Εκεί συνεργάζονται με τα Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης. Τα Συμβούλια έχουν θητεία τριών χρόνων και η εναλλαγή τους καθορίζεται από τους κανονισμούς κάθε ζώνης. Για παράδειγμα σε κάποια ζώνη μπορεί τα μελλοντικά μέλη των Συμβουλίων να περνούν ένα διάστημα κατάρτισης πριν να αναλάβουν ευθύνη και να παραμένουν για ένα διάστημα μετά για να δείξουν στους επόμενους, ενώ σε άλλη ζώνη η τρίχρονη θητεία δεν λήγει για όλους το ίδιο διάστημα, οπότε πάντα υπάρχει κόσμος που ξέρει. Οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου είναι οι ίδιες με των Συμβουλίων των Δήμων αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα. Επίσης έχουν ως αρμοδιότητα να εξισορροπούν τις ανάγκες μεταξύ των διαφορετικών δήμων (π.χ. αν υπάρχει μια δωρεά δεν μοιράζεται ισόποσα σε όλους τους δήμους, αλλά ανάλογα με τον πληθυσμό και τις ανάγκες).

Στα καρακόλ λειτουργούν οι Επιτροπές Περιφρούρησης που έχουν ως αρμοδιότητα να ελέγχουν τις εργασίες των Συμβουλίων Καλής Διακυβέρνησης και να διαπιστώνουν ότι όσα γράφουν τα Συμβούλια στις αναφορές που οφείλουν να δίνουν είναι σωστά (τόσα λεφτά μπήκαν, τόσα βγήκαν κλπ). Επίσης ελέγχουν ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει στα καρακόλ, ούτως ώστε να αποτραπεί η είσοδος σε όσους δουλεύουν για την κυβέρνηση.

Στα καρακόλ υπάρχουν επίσης οι Επιτροπές Πληροφόρησης οι οποίες έχουν ως αρμοδιότητα να συντονίζουν τα διαφορετικά επίπεδα διακυβέρνησης και να δίνουν κατευθύνσεις.

Υποχρέωση των αρχών είναι να ολοκληρώνουν τη θητεία τους (σε περίπτωση που κάποιος πρέπει να φύγει νωρίτερα, υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι που αντιμετωπίζεται αυτό ανάλογα με τη ζώνη), να κρατά και να αποδίδει λογαριασμούς των πόρων και της διαχείρησής τους, να συμμορφώνεται με τους εσωτερικούς κανονισμούς και τους νόμους (και φυσικά με τις εφτά γενικές αρχές διακυβέρνησης), να εμψυχώνει τη διενέργεια των εργασιών που έχουν αποφασιστεί να γίνουν.

Οι αρχές έχουν δικαίωμα να αποφασίζουν σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, να καλούν σε έκτακτες συνελεύσεις, να διατυπώνουν προτάσεις και να λαμβάνουν επιπλέον κατάρτιση για να φέρουν καλύτερα σε πέρας τις υποχρεώσεις τους.

“Ζήτω η Αυτονομία”. Στο κέντρο, το αστέρι της αυτονομίας, με βιβλίο, καλαμπόκι και ματσέτα (το βασικό εργαλείο για τις αγροτικές εργασίες)

Τα Συμβούλια Καλής Διακυβέρνησης παλαιότερα επικοινωνούσαν μεταξύ τους μόνο όταν χρειαζόταν να λυθεί κάποιο πρόβλημα που αφορούσε κοινότητες διαφορετικών ζωνών. Πριν την έναρξη των εργασιών του Μικρού Ζαπατιστικού Σχολείου, ωστόσο, βρέθηκαν για να μοιραστούν εμπειρίες, οπότε είναι κάτι που έχουν αρχίσει να κάνουν. [Για να το αντιληφθούμε αυτό, πρέπει να έχουμε υπόψη ότι τα καρακόλ είναι αρκετές ώρες μακριά το ένα από το άλλο και δεν έχουν δυνατότητα επικοινωνίας με τηλέφωνο ή ίντερνετ.]

Όταν περνώντας από τα διαφορετικά επίπεδα διακυβέρνησης λαμβάνεται μια απόφαση, αυτή μπορεί εκ νέου να τροποποιηθεί μετά την εφαρμογή της, αν διαπιστωθεί ότι παρουσιάζει προβλήματα. Κι έτσι η αυτονομία είναι μια δυναμική κατάσταση που διαμορφώνεται καθημερινά.

Όπως διευκρίνισαν σε ερώτηση που τους έγινε, το έδαφος των ζαπατίστας δεν είναι ιδιωτικό και ούτε μπορεί να κληροδοτηθεί. Κάποιες κοινότητες απαλλοτρίωσαν γη στην εξέγερση του 1994 και αυτή είναι συλλογική. Κάποιες παλαιότερες κοινότητες έχουν κοινοτική γη, ενώ άλλες έχουν ejidos, ένα είδος συλλογικής ιδιοκτησίας που εφαρμόστηκε μετά την επανάσταση 1910 και ανήκει σε συγκεκριμένο αριθμό οικογενειών που το διαχειρίζονται μέσα από τη συνέλευση των ejidatarios (των κατόχων, δηλαδή).

Αυτά σε γενικές γραμμές μάς είπαν μέσω διαδικτύου οι σύντροφοι ζαπατίστας κατά την πρώτη μέρα εργασιών του Μικρού Ζαπατιστικού Σχολείου. Ες αύριον τα νεώτερα…

ΠΗΓΗ:http://sindesimecairo.wordpress.com/

ΠΗΓΗ:(i)) Indymedia :: Athens :: Newswire :: Μικρό ζαπατιστικό σχολείο (μέρα πρώτη): η ζαπατιστική…

μεταφραση: Athens Imc Translations Team

μεταφραση: Athens Imc Translations Team

μεταφραση:Athens Imc Translations Team

Την Πέμπτη 8 Αυγούστου, γύρω στις 10πμ, κατέφθσαν δικαστικοί λειτουργοί από το Ανώτατο Δικαστήριο για να ενωθούν με τους αντιπροσώπους του United Welsh, την αστυνομία και τους εργολάβους στους οποίους παραχωρήθηκε η ασφάλεια των κτιρίων, σε μια προσπάθεια να εισβάλλουν στο Rumpoles, Moira Terrace, Cardiff, CF24 ONE (γνωστή ως η κατάληψη της φυλακής / μια κατάληψη). Στις 12μμ, χωρίς καν να επιχειρήσουν να εισέλθουν, άφησαν τελικά την κατοχή του κτιρίου στους καταληψίες.

Στις 9.30πμ άρχισε να φτάνει έξω από το κτίριο μικρός αριθμός υποστηρικτών, ενώ κάποιοι καταληψίες ανέβηκαν στην κορυφή της στέγης. Έξω από το κτίριο στήθηκε οδόφραγμα με έπιπλα, φιάλες αερίου, δοχεία πεπιεσμένου αέρα και ένα πιάνο, ενώ το εσωτερικό ήταν καλά ασφαλισμένο. Ένα πανό που έγραφε ”Φωτιά στις φυλακές” είχε κρεμαστεί από τα παράθυρα την προηγούμενη νύχτα, κατά τη διάρκεια σημαντικών ταραχών στο δρόμο κάτω από τη φυλακή Cardiff.

Τέσσερις αστυνομικοί από το Roath έφτασαν προειδοποιώντας τους αντιστεκόμενους ότι τα αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν για το οδόφραγμα θα απομακρυνθούν από το δημοτικό συμβούλιο, δηλώνοντας ότι ” τα σκουπίδια σας κάνουν το Roath να φαίνεται φτωχότερο”, ακόμα και αν η κατάληψη είναι στο Adamsdown, αλλά παρόλα αυτά αγνόησαν την κατάσταση και έφυγαν αμέσα. Σε αυτό το σημείο οι γειτνιάζοντες κρατούμενοι άρχισαν να φωνάζουν στηρίζοντας τους καταληψίες και αντιτιθέμενοι στους μπάτσους.

Το υπόλοιπο της ημέρας κύλησε λαμβάνοντας ισχυρή υποστήριξη από τους περαστικούς και ντόπιους, ιδιαίτερα από το γειτονικό Adamscourt, επίσης, ιδιοκτησίας του United Welsh Housing Association. Ενώ οι υποστηρικτές συνέχιζαν να παίζουν πιάνο και να τρώνε τα αφημένα προϊόντα αρτοποιίας από την προηγούμενη νύχτα.

Η κατάληψη της φυλακής υπάρχει εδώ και 3 εβδομάδες, και έχει φιλοξενήσει μια αντιφασιστική εκδήλωση οικονομικής ενίσχυσης, προβολή ταινιών No Borders, σύνταξη επιστολών σε κρατούμενους, καθώς και άλλες εκδηλώσεις. Η Ηνωμένη Ουαλία (United Welsh) σχεδιάζει να κατεδαφίσει το κτίριο. Αυτό δεν πρόκειται να ξεκινήσει νωρίτερα από τον Φεβρουάριο του 2014, προκειμένου να κτιστούν 49 διαμερίσματα 1 έως 2 υπνοδωματίων για ”ευάλωτα άτομα”, ενώ αρνείται την πρόσβαση στους κατοίκους από το Adamscourt στο κοινόχρηστο χώρο του πρασίνου. Προσπάθειες των καταληψιών να διαπραγματευτούν με τους ιδιοκτήτες έχουν επανειλημμένα αποτύχει.

Σχετικό άρθρο – http://www.walesonline.co.uk/news/wales-news/masked-squatters-barricade-themselves-inside-5680263

Πηγη:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1485962

Πηγή: http://cardiff.squat.net/prison-squat-resists-eviction-from-high-court-bailiffs-adamsdown/

*μετάφραση:Athens Imc Translations Team

Επιχείρηση της αστυνομίας κατά του κινήματος No TAV: κατηγορίες για τρομοκρατία και ανατροπή

Στην κοιλάδα Susa και το Τορίνο, δεκάδες σπίτια και ακόμη και τα εστιατόρια που ανήκουνε σε ακτιβιστές από το No TAV από την ομάδα Comitato di Lotta Popolare έχουν ερευνηθεί σε μια ασυνήθιστη αντι-τρομοκρατική και υπονομευτική επιχείρηση της αστυνομίας. Η αστυνομία έψαχνε για “εκρηκτικά, αιχμηρά αντικείμενα, αντικείμενα κατάλληλα για την κοπή περιφράξεων και οπτικοακουστικών και ψηφιακών συσκευών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στον εντοπισμό πιθανών συνεργών”.

Έρευνες και συλλήψεις έλαβαν χώρα σύμφωνα με το άρθρο 280 του Ιταλικού Ποινικού Κώδικα κατά προτίμηση και όχι από τα άρθρα 270 και 270bis που συνήθως χρησιμοποιούνται. Αυτό απεικονίζει την σημαντικότητα μιας εκ νέου ενοχοποίησης του αγώνα No TAV από τη δικαστική εξουσία, με τα αποτελέσματα να κρίνονται από τις ενέργειες της αστυνομίας. Οι κατηγορίες που σχετίζονται με το άρθρο 280 («ανατροπή της δημοκρατίας») είναι πιο εύκολο να ασκηθούν από εκείνες που σχετίζονται με το άρθρο 270 («εγκληματική οργάνωση»). Για τις κατηγορίες του άρθρου 280 (το οποίο μπορεί να επιφέρει ποινές φυλάκισης έως και 30 ετών), ένας δικαστής χρειάζεται μόνο ένα-δυο τραυματίες αστυνομικούς. Οι κατηγορίες του άρθρου, από την άλλη πλευρά, είναι δύσκολο να ασκηθούν σε αναρχικούς (που συχνά συμμετέχουν σε διαδηλώσεις), διότι δεν έχουν την τάση να συμμετέχουν σε μια επίσημη οργάνωση. Επιπλέον, η χρήση των βομβών βενζίνης (βόμβες μολότοφ) αντιμετωπίζεται πιο σοβαρά από το Ιταλικό δίκαιο.

Αυτές οι έρευνες και οι συλλήψεις σχετίζονται με τις διαδηλώσεις που έλαβαν χώρα στις 10 Ιουλίου, όταν πέτρες και κροτίδες πετάχτηκαν στο βαριά οχυρωμένα εργοτάξιο και πολλοί διαδηλωτές συνελήφθησαν. Μετά τις συλλήψεις, πολλές διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους συλληφθέντες. Λίγες μέρες αργότερα, όλοι αφέθηκαν ελεύθεροι.

Στις 19 Ιουλίου, άλλη μια διαδήλωση, μια πορεία μέσα στο δάσος στην περιμετρική περίφραξη του εργοτάξιου, κατέληξε να είναι πολύ άσχημη με 63 τραυματίες, δύο προφυλακισμένους και επτά συλληφθέντες. Ανάμεσά τους ήταν η Marta, ακτιβίστρια η οποία έχει αναφερεί παρενόχληση και εξευτελισμό από την αστυνομία. Έμεινε για τέσσερις ώρες με σχισμένο χείλος (παρά την εντολή ενός γιατρού της αστυνομίας για άμεση εισαγωγή στο νοσοκομείο), ενώ οι αστυνομικοί την φτύνανε και την προσβάλλανε.

Η ένταση μεγαλώνει στην κοιλάδα Susa. Τα τζιπ της αστυνομίας που μεταφέρουν αξιωματικούς έχουν παρατηρηθεί κοντά στη κατασκήνωση No TAV στην Venaus και άλλα οχήματα της αστυνομίας φρουρούν διάφορα μέρη της κοιλάδας. Οι ακτιβιστές του No TAV πιστεύουν ότι το νέο κύμα των ερευνών και των κατηγοριών δείχνουν την επιθυμία του δικαστικού συστήματος να αυξήσει το επίπεδο της καταστολής. Δεν υπήρξαν περισσότερες συλλήψεις, αλλά τώρα υπάρχει η απειλή να ασκηθούν πιο σοβαρές κατηγορίες, κατηγορίες που μπορούν να οδηγήσουν, χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, σε μεγάλης διάρκειας προφυλακίσεις.

Ως υποσημείωση – η αναφορά του αγώνα No TAV, σε όλες τις μορφές του, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι εξαιρετικά μεροληπτική. Παρουσιάζοντας μερικώς την ιστορία στο κόσμο, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (όπως το La Stampa, μια εφημερίδα με έδρα το Τορίνο), ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αποκτήσουν μια συγκεκριμένη άποψη, χωρίς εναλλακτικές εκφράσεις.

Σχετικά άρθρα:

The No-TAV Struggle in the Susa Valley

[fr] La lutte des No-TAV dans la Val de Suse

[es] La lucha en contra del TAV Turín-Lyon

Πηγές:

[it] Notav.info

[it] Contropiano

Πηγή: https://strugglesinitaly.wordpress.com/2013/08/01/en-police-operation-against-no-tav-charges-of-terrorism-and-subversion/

σχετικα:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1485001

Το NO TAV είναι μια κινητοποίηση στη Val di Susa στο Πιεμόντε της Ιταλίας, ενάντια στην κατασκευή ενός νέου σιδηροδρόμου υψηλής ταχύτητας που θα ενώνει το Τορίνο με τη Λυόν στη Γαλλία. Η γραμμή αυτή είναι μέρος ενός σχεδίου της Ε.Ε. για τη σιδηροδρομική ένωση της Λυόν με τη Βουδαπέστη κι έπειτα την Ουκρανία. Ανάλογες κινητοποιήσεις εμφανίστηκαν στις αρχές του ’90 στη Φλωρεντία, την Μπολόνια και τη Ρώμη, όμως η μαχητικότητα και η άγρια καταστολή με την οποία αντιμετωπίστηκε το κίνημα στη Val di Susa έκαναν τη συζήτηση να διαδοθεί παντού.

Η απλή λογική πίσω απ’ το κίνημα είναι ότι μια νέα σιδηροδρομική γραμμή μέσα απ’ την κοιλάδα είναι παντελώς άχρηστη και περιττή, και ο μόνος σκοπός που εξυπηρετεί είναι η κερδοφορία των διαφόρων ιδιωτικών εταιριών που έχουν μερίδιο στην κατασκευή και λειτουργία της. Το NO TAV θεωρεί πως η τρέχουσα σιδηροδρομική σύνδεση μεταξύ Πιεμόντε και Γαλλίας είναι αποτελεσματική, δεδομένου ότι η κίνηση στην περιοχή δεν είναι ποτέ τόσο ψηλή. Ακόμα πιο σημαντικό, η κατασκευή μιας νέας γραμμής θα κατέστρεφε οριστικά και αμετάκλητα ένα τεράστιο μέρος της κοιλάδας Susa, προκαλώντας μια περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική καταστροφή, με τις επιχειρήσεις να κλείνουν και τα χωριά να χάνουν τον χαρακτήρα τους ή να εξαφανίζονται εντελώς.

Τα τρένα υψηλής ταχύτητας θεωρούνται στην Ιταλία “στρατηγικού ενδιαφέροντος” επενδύσεις, κάτι που σε μετάφραση απ’ την πολιτική παπαρολογία σημαίνει ότι η νομοθεσία επιτρέπει οποιοδήποτε έργο ΧΩΡΙΣ διαβούλευση με τον τοπικό πληθυσμό και οποιονδήποτε αρμόδιο θεσμό (στμ: συγκεκριμένα η περιοχή του TAV στη Val di Susa έχει κηρυχθεί στρατιωτικοποιημένη με συνέπεια μεταξύ άλλων οι γεωργοί να περνούν από αστυνομικό-στρατιωτικό έλεγχο για να πάνε στα χωράφια τους). Σε μια εποχή οικονομικής κατάρρευσης όπως αυτή που διέρχεται η Ιταλία, τα έργα αυτά αξιώνουν δισεκατομμύρια απ’ τα χρήματα των φορολογουμένων, εις βάρος των βασικών αναγκών τους, όπως η εκπαίδευση και η υγεία. Οι μόνοι κερδισμένοι δεν είναι παρά οι κατασκευαστικές και εκμεταλλεύτριες ιδιωτικές εταιρίες που κερδοσκοπούν, και που όταν λόγω της χαμηλής ζήτησης για τη γραμμή το έργο θα τους φανεί μη-βιώσιμο, οι φορολογούμενοι θα ξανακληθούν να φορτωθούν τη χασούρα. Όπως στο Rossport, στην Ιρλανδία, οι αντιρρήσεις και οι προτάσεις του τοπικού πληθυσμού αγνοούνται πλήρως μπροστά στην μόνη σύγχρονη θεότητα: το χρήμα.

Το NO TAV έχει δημιουργήσει τον δικό του σχεδιασμό για την περιοχή, που συμπεριλαμβάνει:
-Αναδιάρθρωση των διαδικασιών παραγωγής και διανομής προκειμένου να μειωθούν οι μεταφορές ανθρώπων και εμπορευμάτων, ειδικά οι μακρυνές.
-Υποστήριξη των τοπικών βιώσιμων ανταλλαγών αντί για τις μεγάλες επιχειρήσεις
-Δημιουργία ή βελτίωση των ήδη υπαρκτών μέσων βιώσιμης και πράσινης μεταφοράς για τους εργαζόμενους και τους φοιτητές
-Υποστήριξη της χρήσης της ήδη υπάρχουσας σιδηροδρομικής γραμμής

Πηγή: http://www.notavtorino.org/ μέσω http://italycalling.wordpress.com/2011/07/03/brief-history-of-the-no-tav-movement/

Μικρό χρονικό των τελευταίων ημερών:

24 Μάη: Πορεία και συγκρούσεις στην Maddalena του Chiomonte, μετά από επίθεση της αστυνομίας. Το ίδιο σκηνικό και 3 ημέρες μετά.

27 Ιούνη: Η νυχτερινή λαμπαδηδρομία εκατοντάδων διαδηλωτών έξω απ’ την πόλη Venaria δέχεται άγρια επίθεση 2.000 μπάτσων με πλήρη ανάρτηση. Στο κέντρο της πόλης, όχημα των ιταλικών ΜΑΤ επιταχείνοντας χτυπά και αφήνη νεκρή ηλικιωμένη γυναίκα. Διαδηλώσεις και δράσεις αλληλεγγύης οργανώνονται σε πολλές πόλεις ολόκληρης της χώρας. Ακτιβιστές που είχαν επισκεφτεί την Παλαιστίνη κάνουν λόγο για ομοιότητα στην κλίμακα και τις τακτικές της καταστολής. Μερικά βιντεάκια: video 1, video 2, video 3 . 30 διαδηλωτές και 30 αστυνομικοί τραυματίες.

3 Ιούλη: Οργανωμένες συγκρούσεις 6.000 (σύμφωνα με την αστυνομία) διαδηλωτών με την αστυνομία. Χρηση μολότωφ, μπουκαλιών με αμμωνία και κροτίδων από μεριάς των διαδηλωτών. Τουλάχιστον 188 αστυνομικοί τραυματίες και 15 διαδηλωτές. Τα ΜΜΕ κάνουν λόγο για εισαγόμενους ακτιβιστές από Γαλλία, Ισπανία και Γερμανία… Σύλληψη τεσσάρων διαδηλωτών. Ντοκουμέντο αστυνομικής βίας (κακοποίηση διαδηλωτή και είσοδος μπουλντόζας μέσα από αρχαιολογικό χώρο καταστρέφοντας μέρος του). Αστυνομικοί, μπράβοι και πυροσβέστες συνεργάζονται αγαστά στους προπηλακισμούς διαδηλωτών.

Τα ΜΜΕ κάνουν λόγο για ακτιβιστές απ’ τον ανταγωνιστικό χώρο που διείσδυσαν στη διαδήλωση με κράνη και εργαλεία για πόλεμο, προκαλώντας την αντίδραση της αστυνομίας. Αν και αυτή η τακτική του “Διαίρει και βασίλευε” είχε φέρει αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης μετά τις συγκρούσεις στη Γένοβα, το δίκτυο των τοπικών επιτροπών NO TAV με συνέντευξη τύπου που θα δώσει την επόμενη μέρα θα πάρει μια αρκετά διαφορετική θέση: “Δεν ήταν το Black Block, ήταν απλοί άνθρωποι που συγκρούστηκαν, η πλειοψηφία των οποίων ντόπιοι. Ήρθαμε προετοιμασμένοι με κράνη και μάσκες μετά τα όσα συνέβησαν στις 27 Ιούνη, αλλά ήρθαμε με γυμνά χέρια. Μετά την επίθεση της αστυνομίας με δακρυγόνα, πέτρες και κανόνια νερού, υπερασπιστήκαμε τους εαυτούς μας με όποιον τρόπο μπορούσαμε. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο να κάνουμε”. δήλωσε ο Maurizio Piccione ανοίγοντας την εκδήλωση. Ένας άλλος εκπρόσωπος δήλωσε “η λαϊκή αντίσταση είναι ο τρόπος μας να κάνουμε πράγματα. Η μόνη κατηγορία που θα δεχθούμε είναι ότι αντισταθήκαμε σε μια κατάσταση που δε δημιουργήσαμε εμείς. Το Black Block xρησιμοποιείται σαν αποδιοπομπαίος τράγος, γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούν να πιστέψουν το γεγονός ότι μια ολόκληρη περιοχή αντιστέκεται. Πρέπει να ευχαριστήσουμε τους κατοίκους της Val di Susa που αντέξανε, και είμαστε περήφανοι γι αυτό.”

4 Ιούλη: Το τροχόσπιτο-στέκι του κινήματος NO TAV που είχε αγοραστεί με δωρεές των συμμετεχόντων στο κίνημα πυρπολήθηκε αργά την νύχτα, αποκαθιστώντας εν μέρει το πληγέν δέος της αστυνομίας.

5 Ιούλη: Κατάληψη των ταμείων στο σιδηροδρομικό σταθμό της Νάπολης από 70 αντιεξουσιαστές και αυτόνομους, σε αλληλεγγύη με το κίνημα NO TAV.

10 Ιούλη: Καθαρισμός του δάσους της κοιλάδας μετά από κάλεσμα του κινήματος NO TAV.

13 Ιούλη: Πορείες αλληλεγγύης στη Ρώμη και σε άλλες πόλεις.

14 Ιούλη: Τρία τάγματα αλπινιστών που επιστρέφουν από την Καμπούλ στρατοπεδεύουν στη Val di Susa. Φήμες ότι ο στρατός θα αντικαταστήσει την αστυνομία στην περιοχή.

15 Ιούλη: Δίκη και αποφυλάκιση των ως τώρα συλληφθέντων. Στρατιωτικο-αστυνομική φρουρά στις φυλακές του Τορίνο για πρόληψη αναταραχής.

16 Ιούλη: Λαϊκή γιορτή και συλλογικό δείπνο στο Τορίνο.

23 Ιούλη: Μετά από κάλεσμα του ανταγωνιστικού χώρου οργανώνονται πορείες που καταλήγουν σε πολύωρες οδομαχίες με τις δυνάμεις καταστολής στο Μιλάνο και σε άλλες πόλεις. Διαμεσολαβούν διάφορες δράσεις, μπλοκαρίσματα τρένων, εκδηλώσεις αντιπληροφόρησης, λαϊκές γιορτές, καταστροφές περιφράξεων, μηχανημάτων κοκ.

24 Ιούλη: Εμπρηστικό σαμποτάζ εναντίον συνεργάτιδος εταιρίες του TAV. Καταστράφηκαν τα γραφεία της εταιρίας και εκσκαφικά μηχανήματα. Έχουν προηγηθεί ανάλογες δράσεις, από τον ξυλοδαρμό του Ferdinando Lazzaro, ιδρυτικού μέλους της Italcoge που κατέληξε στο νοσοκομείο με σπασμένο αγκόνα, μέχρι βανδαλισμούς σε σχετικούς στόχους (μηχανήματα, περιφράξεις, προσωπικά οχήματα διευθυντών εταιριών). Η ιστοσελίδα ΝΟ TAV πάντως θα καταδικάσει τις δράσεις αυτές που “δεν προάγουν τον ίδιο σκοπό με την μαζική αντίσταση”, συνεχίζοντας μια προβληματική παράδοση αποστασιοποίησης απ’ την μειοψηφική δράση που κρατά απ’ το ’70 στο ιταλικό κίνημα. Πηγή: http://sysiphus-angrynewsfromaroundtheworld.blogspot.com/

25 Ιούλη: Νέος γύρος συγκρούσεων στο Chiomonte. 5 αστυνομικοί στο νοσοκομείο.

28 Ιούλη: Πορεία και συγκρούσεις εκ νέου στο Chiomonte. Στο Τρέντο, πυρπολείται μια κεραία της Vodafone σε αλληλεγγύη με τους αναρχικούς κρατουμένους Costa, Billy, Silvia (it) και τον αγώνα ενάντια στο TAV.

29 Ioύλη: Επιθετική πορεία 300 αντιεξουσιαστών-αυτόνομων στον χώρο του TAV στο Τορίνο, με πέτρες, κροτίδες, καπνογόνα, κατάφεραν ζημίες σε μηχανήματα, ενώ η αστυνομία χρησιμοποίησε δακρυγόνα και αντλίες νερού. 6 αστυνομικοί τραυματίστηκαν στις συγκρούσεις.

29-30 Iούλη: Επιχειρήσεις από τους Digos (εκαμ) εναντίον αγωνιστών του αντιεξουσιαστικού, αυτόνομου και του NO TAV κινήματος στο Chiomonte και στο Τορίνο. Τα εύρετρα (μάσκες, σφενδόνες κλπ) παρουσιάζονται στα ΜΜΕ με σοκαριστικό τρόπο. Στο μεταξύ, φαίνεται να έχουν εξαντληθεί οι αντιασφυξιογόνες μάσκες απ’ όλα τα καταστήματα της περιοχής. Πηγή-Φωτογραφίες: http://sysiphus-angrynewsfromaroundtheworld.blogspot.com/2011/07/la-stampa-29072011-digos-has-made.html

πηγή: http://rioters.espivblogs.net/2011/07/30/no-tav/

σχετικα:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1484281