Αρχείο κατηγορίας ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

[Παρ.19/12, 9.15μμ, γραφεία ΣΥΒΧΑ] ΠΡΟΒΟΛΗ «Χριστουγεννιάτικος εφιάλτης» & ΜΠΑΡ οικονομικής ενίσχυσης του Συλλόγου / αφίσα

christmassnightmare:: ΠΡΟΒΟΛΗ & ΜΠΑΡ ::

Παρασκευή 19 Δεκέμβρη, 9.15μμ (ακριβώς),
στα γραφεία του ΣΥΒΧΑ (Λόντου 6, 2ος , Εξάρχεια)

 

:: Προβολή της ταινίας του Tim Burton «Χριστουγεννιάτικος εφιάλτης»

 

:: Μετά την προβολή (δηλαδή στις 10.30μμ) θα ακολουθήσει μπαρ οικονομικής ενίσχυσης του συλλόγου

 

Όποια-ος συναδέλφισσα-ος βιβλιοϋπάλληλος ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στην κινηματογραφική ομάδα του συλλόγου, ας επικοινωνήσει μαζί μας στο e-mail: sylyp_vivliou@yahoo.gr ή κάθε Πέμπτη από τις 7.30 μ.μ. στα γραφεία μας ή στο τηλ: 2103820537

 

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ:Παρ.19/12, 9.15μμ, στα γραφεία μας] ΠΡΟΒΟΛΗ «Χριστουγεννιάτικος εφιάλτης» & ΜΠΑΡ οικονομικής ενίσχυσης του Συλλόγου μας

Eκδήλωση-συζήτηση για τα 100 χρόνια απο την δολοφονία του Joe Hill

Η ΕΣΕ ΑΘήνας με αφορμή τη συμπλήρωση ενός αιώνα από την κρατική δολοφονία του σουηδικής καταγωγής επαναστάτη συνδικαλιστή Joe Hill διοργάνωνει εκδήλωση με τη γενική γραμματέα του αναρχοσυνδικαλιστικού συνδικάτου της Σουηδίας SAC, Liv Marend   για την ιστορία του  Joe Hill και τη σημασία του επαναστατικού συνδικαλισμού στις μέρες μας.
 Print
Ο Joe Hill ήταν μέλος  των «Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου» (IWW, γνωστοί και ως «Wobblies»), της πρώτης σημαντικής οργάνωσης του ταξικού εργατικού κινήματος στις ΗΠΑ. Ήταν μετανάστης από τη Σουηδία και ήρθε σε επαφή με τους Wobblies γύρω στο 1910, όταν δούλευε στις αποβάθρες στο Σαν Πέντρο της Καλιφόρνια. Ήταν γνωστό στέλεχος των IWW, αλλά και τραγουδοποιός, με τραγούδια όπως «The preacher and the slave /Ο ιεροκήρυκας και ο σκλάβος», «There is Power in a Union /Υπάρχει δύναμη στο σωματείο», «Workers of the world awaken! /Εργάτες όλου του κόσμου, ξυπνήστε!» κ.ά. Κατηγορήθηκε για τη δολοφονία ενός μπακάλη και του γιου του, άτομα τα οποία ούτε καν γνώριζε. Ο Hill αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι συμμετείχε στη δολοφονία.Έτσι κι αλλιώς κανείς στην πραγματικότητα, ούτε οι κατήγοροί του, πίστευαν ότι θα μπορούσε να έχει οποιαδήποτε σχέση. Η δίκη ήταν πολιτική και υπήρξε  τεράστια διεθνής κινητοποίηση για την απελευθέρωσή του.
Ο Joe Hill εκτελέστηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1915. Το σώμα του στάλθηκε στο Σικάγο όπου αποτεφρώθηκε. Οι στάχτες του τοποθετήθηκαν σε εξακόσιους μικρούς φακέλους και στάλθηκαν σε σωματεία σε όλον τον κόσμο. Κάποιοι από αυτούς τους φακέλους ανοίχτηκαν στις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις του 1916 και οι στάχτες του  σκόρπισαν πάνω από τα επαναστατικά λάβαρα των συντρόφων του.
Η παρακαταθήκη τουκαταγράφεται στο τελευταίο γράμμα του προς τον Μπιλ Χέιγουντ, επίσης μέλος των IWW: «Αντίο Μπιλ. Πεθαίνω σαν αληθινός επαναστάτης. Μην χάσετε χρόνο σε θρήνους. Οργανωθείτε..!».

[Παρ.7/11, 9.15μμ, γραφεία ΣΥΒΧΑ] προβολή ταινίας: “Κατάσταση πολιορκίας” του Κ. Γαβρά

syvxa_provoli_kat_pol_7_11_14

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου, 21:15, στα γραφεία του ΣΥΒΧΑ (Λόντου 6, 2ος όροφος, Εξάρχεια)

 

Προβολή ταινίας :

Κατάσταση πολιορκίας
[état de siège] του Κώστα Γαβρά

Πολιτικό θρίλερ, βασισμένο στην πραγματική ιστορία της απαγωγής από τους Τουπαμάρος, αντάρτες πόλης της Ουρουγουάης, του Νταν Μιτριόνε, αξιωματούχου των Ηνωμένων Πολιτειών και εκπαιδευτή των λατινοαμερικανικών αστυνομιών στις σύγχρονες “τεχνικές ανάκρισης” της CIA.

 

>> Όποια-ος συναδέλφισσα-ος βιβλιοϋπάλληλος ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στην κινηματογραφική ομάδα του συλλόγου, ας επικοινωνήσει μαζί μας στο e-mail: sylyp_vivliou@yahoo.gr ή κάθε Πέμπτη από τις 7.30 μ.μ. στα γραφεία μας ή στο τηλ: 2103820537

 

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής

[Παρ.7/11, 9.15μμ, γραφεία ΣΥΒΧΑ] προβολή ταινίας: “Κατάσταση πολιορκίας” του Κώστα Γαβρά

Στέκι στη Μόδη: 20/10 Βραδιά ενημέρωσης και αλληλεγγύης για τους εργαζόμενους του ΙΚΕΑ στην Piacenza Ιταλίας

clash-city-workers

’Η Διεθνής καμπάνια ενάντια στο ΙΚΕΑ στην Ιταλία’’

από τους ClashCityWorkers

 

‘’Ένα χτύπημα σε έναν από μας, είναι χτύπημα σε όλους μας’’

Πάρτε μια κλασσική απεργία, όπου κουνάς τη σημαία σου ή ανεβαίνεις σε μια στέγη για να διαμαρτυρηθείς.. μπορείς να περάσεις όλη σου τη ζωή εκεί και τίποτα δεν θα αλλάξει. Τέρμα πια στις απεργίες πείνας! Ήρθε η ώρα να πεινάσει ο εργοδότης! Όσο για εμάς, υποφέρουμε αρκετά καθημερινά στον χώρο εργασίας. Αυτός δεν είναι ο δικός μας αγώνας, είναι ο αγώνας όλων μέσα στην κρίση: αν κερδίσουμε σε ένα τόπο, οι συνθήκες γίνονται καλύτερες για όλους (Συνέντευξη του Μοχάμεντ Αραφάτ, εργαζόμενο στον τομέα των logistics, Uninomade.org, 01/11/2013)

‘’Ο εργαζόμενος στην αποθήκη δεν έχει τίποτα να φοβάται’’: αυτό είναι το σλόγκαν που στηρίζει την εθνική μέρα κατά του IKEA, που ξεκίνησε από τα δύο σωματεία βάσης S.I. Cobas και ADLCobas για τις 26 Ιούλη. Η καμπάνια εναντίον της γνωστής συναρμολόγησέ-το-μόνος-σου εταιρείας επίπλων εγγράφεται εντός ενός ευρύτερου κύκλου αγώνων στον τομέα των logistics, που ξεκίνησαν στις πικετοφορίες του 2008 με το μπλοκάρισμα της εισόδου της αποθήκης της εταιρείας Bennet στο Origio. Αυτοί οι αγώνες, που συμπεριλαμβάνουν αρκετές εταιρείες (όπως η TNT, η DHL, η Esselunga, η Granarolo) προέκυψαν από τις διεκδικήσεις των εργατών για καλύτερες συνθήκες εργασίας, δικαιότερους μιθούς και την προστασία της αξιοπρέπειας των εργατών, και έχουν θέσει στο στόχαστρο ένα διεστραμμένο σύστημα outsourcing που χρησιμοποιείται από τις εταιρείες προκειμένου να αποφύγουν να συμμορφωθούν με τις συλλογικές συμβάσεις και με τις εγγυήσεις που θα πρέπει να καταβάλλονται στους εργαζόμενους.

Ο τομέας των logistics στην Ιταλία έχει όντως την ιδιαιτερότητα να βασίζεται στο outsourcing των συμβάσεων σε εξωτερικές ‘’συνεργασίες’’[1], οι οποίες λειτουργώντας με αυτη την ιδιότητα, επιτρέπουν στους ‘’συνεργάτες’’ να μειώνουν τα εργατικά κόστη, αποφεύγοντας υποχρεώσεις των συμβάσεων και επι της ουσίας συγκροτώντας μια ενδιάμεση οντότητα ανάμεσα στους εργαζόμενους και τον (πραγματικό) εργοδότη, ο οποίος μπορεί πλέον να κρύβεται πίσω από το άλλοθι του ‘’εγώ δεν γνώριζα’’.

Αυτό το σύστημα εκμετάλλευσης επιδεινώνεται περαιτέρω από το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού στον τομέα των logistics αποτελείται από μετανάστες, το πιο ευάλωτο κομμάτι του εργατικού δυναμικού. Οι μετανάστες όχι μόνο αναγκάζονται να υφίστανται τις ίδιες απαράδεκτες εργασιακές συνθήκες με τους Ιταλούς συναδέλφους τους, αλλά και να αντιμετωπίσουν ένα σύστημα λαϊκού και θεσμικού ρατσισμού, ενσωματωμένο στον μεταναστευτικό νόμο ‘’Bossi- Fini’’ του 2001. Σύμφωνα με αυτόν η άδεια παραμονής των μεταναστών στη χώρα υπόκειται στην σύμβαση εργασίας τους, κάνοντας τους εύκολα θύματα για τους εργοδότες.

Η περίπτωση του αγώνα των εργαζομένων του ΙΚΕΑ δεν αποτελεί εξαίρεση στο σύστημα που περιγράψαμε παραπάνω: οι εργαζόμενοι στις αποθήκες στο εργοστάσιο του ΙΚΕΑ στην Piacenza είναι κυρίως μετανάστες και δεν έχουν προσληφθεί απευθείας από την εταιρεία. Αντίθετα, προσλαμβάνονται μέσω της κοινοπραξίας της CGS. Στα μέσα Οκτώβρη το 2012 οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν απεργία ενάντια στους πενιχρούς μισθούς τους και για μια πιο ισότιμη κατανομή του φόρτου εργασίας. Αυτός ο αγώνας για την απλή συμμόρφωση με την συλλογική σύμβαση εργασίας και με τα πιο βασικά εργασιακά δικαιώματα συνάντησε άμεσα την αντίσταση της CGS και του IKEA, των οποίων η απόφαση ήταν να μην παραχωρήσουν κανένα δικαίωμα στους εργάτες και να μειώσουν την δύναμή τους μέσα από τιμωρητικές ενέργεις και απειλές για διαθεσιμότητα, μετάθεση ή απόλυση των εργατών που συμμετείχαν στον αγώνα. 107 εργάτες απολύθηκαν με την αιτιολόγηση ότι η απεργία είχε προκαλέσει ζημία για τις συνεργαζόμενες εταιρίες στις παραγγελίες που έρχονταν από το ΙΚΕΑ. ‘’ 107 δουλειές στον αέρα εξαιτίας των διαμαρτυριών των εργαζόμενων’’, ήταν ο τίτλος της τοπικής εφημερίδας ‘’IlPiacenza’’: δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να διαβάσουμε τα ψιλά γράμματα και να καταλάβουμε ότι οι εργάτες απολύθηκαν επειδή τόλμησαν να απαιτήσουν την τήρηση βασικών κανονισμών σύμβασης, εργασιακής υγείας και κανόνων ασφαλείας.

Μετά από μήνες αγώνα, οι εργαζόμενοι αποταστάθηκαν τον Ιανουάριο του 2013. Αλλά το ΙΚΕΑ δεν ήταν έτοιμο να υποχωρήσει: τον προηγούμενο Μάιο, 33 από τους πιο ενεργούς και συνδικαλιζόμενους εργάτες τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και αργότερα 24 από αυτούς απολύθηκαν.

Σε αυτό το πλαίσιο η SICobas και η ADLCobas κάλεσαν σε εθνική μέρα αλληλεγγύης στις 26 Ιούλη. Η ανάγκη να ενισχυθεί η συμμαχία εναντίον του ΙΚΕΑ είναι άμεση, ειδικά δεδομένης της διστακτικότητας της εταιρείας να υποκύψει στα αιτήματα των εργαζομένων και να διαπραγματευτεί. Υπό αυτή την ανάγκη, πολλοί άλλοι υποστηρικτές (εναλλακτικά μέσα, συλλογικότητες φοιτητών, άλλα σωματεία κτλ.) στήριξαν την καμπάνια και οργάνωσαν διαδηλώσεις σε 13 πόλεις, εξαπλώνοντας την αλληλεγγύη και έξω από τα σύνορα της Ιταλίας, με διαμαρτυρίες στην Κόρδοβα, στο Βερολίνο, στη Βιέννη και στο Αμβούργο.

Η απάντηση του ΙΚΕΑ σε αυτή την μέρα δράσης δεν άλλαξε από την προηγούμενη μη-διαπραγματευτική γραμμή του. Σε καμία περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι και οι αλληλέγγυοι σε αυτούς σταματάνε τον αγώνα. Η άρνηση του ΙΚΕΑ να υποχωρήσει δεν μας εκπλήσσει: η διοίκηση γνωρίζει ότι έχει πολλά να χάσει από την νίκη των εργαζομένων, πολύ πέρα από την Piacenza. Το λέμε και οι ίδιοι: ΄΄Ο αγώνας του ενός είναι αγώνας όλων’’. Η διοίκηση του ΙΚΕΑ ξέρει πως κάθε δικαίωμα που κερδίζεται στην Piacenza είναι μια νίκη για όλους τους εργαζόμενους του ΙΚΕΑ. Όπως ο AldoMilani, ο εθνικός συντονιστής για την SICobas έχει δηλώσει σε συνέντευξη με θέμα τους αγώνες στο Granarolo[2]: Στην Bartolini, την TNT, την DHL, την GLS κλπ έχουμε πετύχει κάποιες νίκες που θέτουν υπό αμφισβήτηση την συλλογική σύμβαση και προετοιμάζουν το έδαφος για την κατάργηση του συστήματος των εξωτερικών συνεργασιών[3].

Επιπλέον, η σημασία του αγώνα των εργαζομένων του ΙΚΕΑ στην Piacenza ταξιδεύει πέρα από τα εθνικά σύνορα: το ΙΚΕΑ είναι μια πολυεθνική εταιρεία που λειτουργεί παγκόσμια. Η αποθήκη στην Piacenza είναι μόνο ένας από πολλούς κόμβους που συνθέτουν μεγάλες αλυσίδες παραγωγής και προμήθειας που λειτουργούν εντός μιας διεθνούς κλίμακας. Έτσι, οι εργαζόμενοι στην Piacenza έχουν πολλά περισσότερα κοινά με τους εργαζόμενους στην Πολωνία, την Αργεντινή ,τις Η.Π.Α., την Κίνα ή οπουδήποτε αλλού απ’ ότι νομίζουν:

΄΄Έχει διατυπωθεί πως η παγκοσμιοποιημένη παραγωγή όχι μόνο δημιουργεί μια παγκόσμια εργατική τάξη που όλο και περισσότερο μοιράζεται κοινές συνθήκες ζωής και εργασίας, αλλά επίσης δημιουργεί ένα παγκόσμιας κλίμακας εργατικό δυναμικό που συχνά έχει απέναντί του τον ίδιο πολυεθνικό εταιρικό εργοδότη’’ (Silver 2003:9).

Από τη μία, αυτά τα παγκόσμια δίκτυα επιτρέπουν στο κεφάλαιο να μεταφέρει την παραγωγή όταν τα αιτήματα των εργαζομένων γίνονται ‘’απαιτητικά’’ ( και εν γένει όταν οι συνθήκες κερδοφορίας τίθενται σε κίνδυνο), κάνοντας την θέση του ‘’αγώνα για τον πάτο’’[4] μια πραγματική απειλή. Από την άλλη, αν απλά αντιστρέψουμε την οπτική μας μπορούμε να δούμε πώς η τοποθέτηση εντός διεθνών αλυσίδων παραγωγής και διανομής μπορεί να διευρύνει το πεδίο των εργατικών δράσεων.

Επιπλέον, η κινητικότητα του κεφαλαίου δεν είναι απεριόριστη: η ικανότητά του να μετακινεί την παραγωγή σε κάθε γωνιά του κόσμου- όπου τα κόστη εργασίας και τα επίπεδα εργατικής οργάνωσης είναι χαμηλά-  εξαρτάται έντονα από το δίκτυο μεταφοράς και αποθηκών που συγκροτούν τον τομέα των logistics , που επιτρέπει την παγκόσμια κίνηση των εμπορευμάτων. Αυτό το δίκτυο όμως, απαιτεί την δημιουργία χωρικών διαμορφώσεων που είναι σταθερές[5], όπως συγκεκριμένες περιοχές δραστηριότητας όπου τα εμπορεύματα στοκάρονται, ταξινομούνται και διανέμονται. Αυτό κάνει δύσκολη και δαπανηρή για το ΙΚΕΑ και άλλες εταιρείες την μεταφορά των επιχειρήσεων αλλού. Η αποθήκη του ΙΚΕΑ στην Piacenza είναι ένα παράδειγμα: παρά την αρχική αντίδραση του ΙΚΕΑ στις απεργίες του 2012, που ήταν να απειλήσει ότι θα μετακινηθεί κάπου αλλού, η κεντρικότητα που έχει ο πόλος των logistics στην Piacenza για την πολυεθνική εταιρεία[6] όχι μόνο ακύρωσε κάθε πλάνο μετακίνησης αλλά κινητοποίησε νέες επενδύσεις από την εταιρεία (και από άλλες πολυεθνικές όπως η Whirlpool και η Amazon).

Ότι έχει ειπωθεί μέχρι στιγμής αφορά τις αντικειμενικές συνθήκες εντός των οποίων συμβαίνει ο αγώνας μας: η παγκόσμια οικονομία διαρκώς ενσωματώνεται, όχι μόνο μέσα από τα οικονομικά αλλά και μέσω μεγάλων αλυσίδων παραγωγής και προμήθειας που διαπερνούν τα εθνικά σύνορα. Ο κόσμος, λοιπόν είναι ακόμα πιο ενοποιημένος. Τουλάχιστον απ’ την πλευρά του κεφαλαίου: δεν υπαρχει καμιά αμφιβολία ότι η αστική τάξη λειτουργεί σε παγκόσμιο επίπεδο, και μάλιστα επιτυχώς. Και ότι έχει απέναντί της ένα προλεταριάτο που, αντιθέτως, λειτουργεί στην καλύτερη περίπτωση εντός των εθνικών συνόρων. Το ζήτημα εδώ είναι υποκειμενικό.  Η μετατροπή σε πολιτικό υποκείμενο, ικανό να λειτουργεί σε παγκόσμιο επίπεδο είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο- από τους εργάτες της αποθήκης στην Ιταλία, στους εργαζόμενους στην Lear στην Αργεντινή, περνώντας από αυτούς που εκμεταλλεύεται η βιομηχανία fastfood στην Αμερική ή στα Κινέζικα εργοστάσια- τώρα περισσότερο από ποτέ.

Για αυτό τον λόγο, ο αγώνας στο ΙΚΕΑ στην Piacenza- ο οποίος ξαφνικά έχει λάβει διεθνείς διαστάσεις- μιλάει πιθανά σε όλους τους εργαζόμενους του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι πρωταγωνιστές του είναι μετανάστες εργάτες, πολλοί απ΄τους οποίους έφτασαν στην Ιταλία μετά την συμμετοχή τους στην Αραβική Άνοιξη. Η στήριξη του αγώνα στο ΙΚΕΑ δεν σημαίνει μόνο την στήριξη των εργαζόμενων της Piacenza, αλλά μπορεί να βοηθήσει να μπουν τα θεμέλια για ένα πραγματικό διεθνισμό.

 

[1] Η ιδιαιτερότητα με τον τομέα των logistics στην Ιταλία δεν είναι η στρατηγική του outsourcing αυτή καθεαυτη, που υιοθετείται ευρέως, αλλά ο ρόλος που οι συνεργασίες έρχονται να παίξουν εντός αυτού. Το σύστημα των συνεργασιών έχει επεκταθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες εντός του Ιταλικού οικονομικού ιστού, συγκεκριμένα στα logistics, στο λιανικό εμπόριο και στον τομέα παροχής υπηρεσιών. Σαν μια μορφή συμμαχίας μεταξύ του κεφαλαίου και της εργασίας (προς όφελος της τελευταίας) και σύμφωνα με τις αρχές της αμοιβαιότητας και της δημοκρατικής συμμετοχής, οι συνεργατικές είναι σήμερα ‘’προσωρινές αντιπροσωπείες’’ που εγγυώνται ένα ευέλικτο εργατικό δυναμικό για ένα σύστημα παραγωγής και διανομής βασισμένο στη λογική ‘’πάνω στην ώρα’’.

[2] Οι εργαζόμενοι στην εταιρεία γαλακτοκομικών Granarolo ξεκίνησαν απεργία τον Απρίλιο του 2013 για να απαιτήσουν δικαιότερους μισθούς και την κατάργηση της παρακράτησης 35% του μισθού τους με την δικαιολογία μιας μονόπλευρα διαγνωσμένης ‘’κατάσταση κρίσης’’. Η Granolo απέλυσε 41 από τους εργαζόμενους που απεργούσαν και τους μήνυσε για την καταστροφή της δημόσιας εικόνας της εταιρείας. Αλλά οι εργαζόμενοι δεν παραιτήθηκαν απ’ τον αγώνα και πολύ πρόσφατα κατάφεραν να υποχρεώσουν την Legacop(η εν λόγω ‘’συνεργατική’’) να υπογράψει μια συμφωνία που προβλέπει την αποκατάσταση των εργαζομένων και την απόσυρση των κατηγοριών εναντίον τους.

[3]  Πηγή: sicobas.org/granarolo/1631-vincere-e-possibile-generalizzare-la-logistica-delle-lotte

[4] Η θέση αυτή εξηγεί την κρίση την οποία περνάει το εργατικό κίνημα τις τελευταίες δεκαετίες ρίχνοντας την ευθύνη στην υπερκινητικότητα του κεφαλαίου και την επακόλουθη δημιουργία ‘’μιας αγοράς εργασίας στην οποία όλοι οι εργαζόμενοι του κόσμου αναγκάζονται να ανταγωνιστούν’’ (Silver 2003:3-4)

[5] Για περισσότερα επάνω στην παραγωγή του ‘’αμετακίνητου κεφαλαίου’’, δείτε TheLimitstoCapital, DavidHarvey

[6] Η Piacenza είναι ένας στρατηγικός κόμβος που δίνει στο ΙΚΕΑ πρόσβαση στην αγορά της περιοχής της Μεσογείου.

 

Πηγή: Στέκι στη Μόδη

 

Ανακοίνωση της Ελευθεριακής Πρωτοβουλίας για τη ΒΙΟ.ΜΕ.

Ανακοίνωση της Ελευθεριακής Πρωτοβουλίας για τη ΒΙΟ.ΜΕ.
Κάλεσμα στη μηχανοκίνητη πορεία Δευτέρα 1.09. 17.30 Καμάρα

1380826_593851617398633_1469938014_n
Τον Ιούλιο, οι εργάτες της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής βρέθηκαν μπροστά σε μία αναπάντεχη επίθεση: η σύνδικος, Α. Σεμερτζίδου της μητρικής εταιρίας Φίλκεραμ, κατέθεσε δικαστική προσφυγή, ζητώντας τον ορισμό προσωρινής διοίκησης, αποτελούμενης από τσιράκια της εργοδοσίας και την ίδια την ιδιοκτήτρια, Χ. Φιλίππου. Η οικογένεια Φιλίππου, αφού καταχρέωσε το εργοστάσιο με πολλά εκατομμύρια ευρώ, αφού άφησε τους εργαζόμενους απλήρωτους και σε επίσχεση εργασίας, αφού καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 23 και 123 μήνες αντίστοιχα σε φυλάκιση, αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να πάρει πίσω την ιδιοκτησία της.

Η απόφαση όμως του δικαστηρίου άλλαξε τα σχέδια της, καθώς δεν «δικαίωσε» τη –με κάθε νόμο αυτού του συστήματος – ιδιοκτήτρια, Χ. Φιλίππου. Το δικαστήριο όρισε ως προσωρινή διοίκηση ένα από τα άτομα που πρότειναν οι εργάτες και δύο από τον κατάλογο του πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης.
Η Φιλίππου φυσικά δεν τo έβαλε κάτω με αυτή την αναποδιά. Έψαξε και βρήκε έναν άλλο τρόπο να χρησιμοποιήσει το δικαστικό σύστημα- τον φυσικό σύμμαχο κάθε αφεντικού. Χρησιμοποίησε την ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, δείχνοντας ότι στον ταξικό πόλεμο τα αφεντικά μας είναι δυστυχώς πιο ενωμένα από εμάς, και την έβαλε να καταθέσει αίτηση για πτώχευση λόγω χρεών της ΒΙΟΜΕ. Φυσικά καμία περίπτωση δεν υπάρχει να πάρει όντως η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ τα χρωστούμενα από τη ΒΙΟΜΕ, καθώς προηγούνται αυτής μία μακριά σειρά πιστωτών.

Αυτή τη φορά οι δικαστές στάθηκαν στο ύψος του πραγματικού τουςς ρόλου και δικαίωσαν την εταιρία, κηρύσσοντας την ΒΙΟΜΕ χρεοκοπημένη.
Λίγο η αλληλεγγύη μεταξύ των αφεντικών, λίγο ο φόβος εξάπλωσης του παραδείγματος της ΒΙΟΜΕ ανάμεσα στους εργάτες των Τσιμέντων Χαλκίδας, με τους οποίους οι εργάτες της ΒΙΟΜΕ είχαν έρθει σε επαφή, η Lafarge, στην οποία ανήκει ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, μπλέχτηκε στην ιστορία για να αποκατασταθεί επιτέλους η τάξη και να μπει φρένο στο εγχείρημα που αμφισβητεί έμπρακτα την ατομική ιδιοκτησία και δίνει στους εργαζόμενους μία διέξοδο επιβίωσης και αγώνα.

Και αυτή την φορά η εργοδοσία και τα σκυλιά της θα μας βρουν μπροστά τους. Και αυτή τη φορά θα αμυνθούμε στην προσπάθεια να ξεπουληθεί κάθε γρανάζι του εργοστασίου και να πεταχτούν οι εργαζόμενοι στο δρόμο.
Στην απόφαση του δικαστηρίου απαντάμε ότι το εργοστάσιο θα μείνει στα χέρια των εργατών. Δεν μας νοιάζει το «δικαίωμα» της Φιλίππου και της κάθε Φιλίππου, δεν μας νοιάζουν οι τίτλοι ιδιοκτησίας, δεν μας νοιάζουν οι αποφάσεις των δικαστηρίων.
Στην νομιμότητα τους απαντάμε με το δίκιο.
Στους μπάτσους που θα έρθουν θα απαντήσουμε με τη αλληλεγγύη μας στους εργάτες της ΒΙΟΜΕ.

ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΔΕΥΤΕΡΑ 1 / 9, στις 17.30, στην ΚΑΜΑΡΑ
κατάληξη στο εργοστάσιο όπου θα πραγματοποιηθεί η θεατρική παράσταση
ΑΝΤΙΓΟΝΗ από τους theatre de Votanique.

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
30/ 08/ 2014

Rosa Nera, Χανιά : Τετάρτη 09/07, 23:30 – Δύο Θεατρικά Μονόπρακτα των Ντάριο Φο & Φράνκα Ράμε στο Βραδινό Καφενείο

Την Τετάρτη 9 Ιουλίου, στις 11:30, το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών και η Κατάληψη Rosa Nera σας καλούν στο βραδινό καφενείο της Κατάληψης, όπου θα παρουσιαστούν δύο μονόπρακτα των Ντάριο Φο και Φράνκα Ράμε.

Πρόκειται για το “Εγώ η Ούλρικε καταγγέλω” και το “Συνέβη αύριο“.

Τα μονόπρακτα προέρχονται από τον κύκλο μονολόγων “Όλο σπίτι, κρεββάτι και εκκλησία” (Tutti casa letto e chiesa, 1977), όπως παρουσιάστηκαν από το Σύλλογο Φίλων Θεάτρου των Χανίων.

Τα δύο μονόπρακτα εντάσσονται στην περίοδο της δουλειάς των Ντάριο Φο και Φράνκα Ράμε μέσα από τη θεατρική ομάδα“Collettivo Teatrale La Comune”τις δεκαετίες του ’70 και του ’80.

Το 1973 το “Collettivo Teatrale La Comune” καταλαμβάνει ένα εγκαταλελειμμένο εμπορικό κτίριο στο κέντρο του Μιλάνου και το μετονομάζει σε “Παλατάκι της Ελευθερίας” (Palazzina Liberty).
Μέσα από την κατάληψη, και μέσα στα κινήματα της εποχής το “Collettivo Teatrale La Comune” διέδιδε και υποστήριζε με κάθε τρόπο τους εργατικούς απεργιακούς αγώνες στην Ιταλία, όπως και τις διεκδικήσεις των νέων κοινωνικών κινημάτων της εποχής. Θεματικές της δράσης του και της συλλογικής θεατρικής του παραγωγής, ήταν η αυτοδιαχείριση, η ελευθερία και τα δικαιώματα της γυναίκας, ο ιμπεριαλισμός, η αστυνομική και η φασιστική βαρβαρότητα.

Η κρατική λογοκρισία, αστυνομία και η καθολική εκκλησία προσπάθησαν πολλές φορές να διακόψουν τις πολιτικές παραστάσεις του Collettivo Teatrale La Comune με αστυνομικές εισβολές και συλλήψεις των μελών του. Το 1973, σε μία απόπειρα τρομοκράτησης, μια ομάδα νεοφασιστών και χαφιέδων είχε απαγάγει και βιάσει την Φράνκα Ράμε. Αυτή θα επιστρέψει στη σκηνή μετά από δύο μήνες, με αντιφασιστικούς μονόλογους.

Τα μονόπρακτα που θα παρουσιαστούν, πρωτοπαρουσιάστηκαν από την Φράνκα Ράμε το 1977 στην Κατάληψη του “Palazzina Liberty” στο Μιλάνο, και τα έσοδα των παραστάσεων πήγαιναν σε ανάγκες κατειλημένων εργοστασίων, σε πολιτικούς κρατούμενους, σε υποδομές του φεμινιστικού κινήματος και σε συμβουλευτικούς σταθμούς.

Η Φράνκα Ράμε και ο Ντάριο Φο έχουν αναγνωριστεί πλέον ως σημαντικοί δημιουργοί του ευρωπαϊκού θεάτρου. Τα έργα τους ανήκουν στη συλλογική συνείδηση και τη ζωντάνια των κινημάτων της ισότητας, της αντίστασης και της αλληλεγγύης.

Κατάληψη Rosa Nera και Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών

Από : rosanera.squat.gr

DSC02073

DSC02075

http://mpalothia.com/2014/07/08/rosa-nera-%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%AC-%CF%84%CE%B5%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7-0907-2330-%CE%B4%CF%8D%CE%BF-%CE%B8%CE%B5%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%80/

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΔΙΗΜΕΡΟ 28-29 ΙΟΥΝΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ

antifa2Στην εποχή της κρίσης, πλάι στην οικονομική εξαθλίωση φυτρώνει η φασιστική απειλή. Ένα σάπιο σύμπλεγμα κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών θρέφει, καλλιεργεί και υλοποιεί εθνικιστικές, αναχρονιστικές και αντιδραστικές αντιλήψεις και πρακτικές, στοχεύοντας πρωτίστως όσους είναι στο κοινωνικό περιθώριο (μετανάστες, ρομά κ.α.) και όσους έχουν επιλέξει το δρόμο της αντίστασης και του αγώνα (αναρχικούς, αριστερούς, απεργούς κ.α.). Το μαχαίρι που δολοφόνησε τον Π. Φύσσα, τα τάγματα εφόδου και τα χρυσαυγίτικα πογκρόμ δεν ήταν παρά η λογική συνέχεια ενός ακροδεξιού μηχανισμού (κρατικού και παρακρατικού) το οποίο επέλεξε να πνίξει στο αίμα και στα δακρυγόνα τις κινητοποιήσεις, να εφαρμόσει μία απάνθρωπη μεταναστευτική πολιτική (στρατόπεδα συγκέντρωσης, «Ξένιος Δίας» και αστυνομικά πογκρόμ, συνοριακοί στρατοί και Frontex, Φαρμακονήσι), να επιτεθεί σε κοινωνικούς χώρους (στέκια και καταλήψεις), με ΜΜΕ και δικαστικό σύστημα πιστούς στο ρόλο τους. Πάνω σε αυτό το έδαφος εδραιώθηκε η ΧΑ ως πολιτική δύναμη και μαζί με αυτήν έσπασε το ταμπού της εθνικιστικής ιδεολογίας. Όσο όμως και αν εστιάζουμε στους μηχανισμούς οι οποίοι έθρεψαν το αυγό του φιδιού, η εκκόλαψή του δε θα μπορούσε να είχε γίνει αν δυστυχώς στην κοινωνία μας δεν ήταν υπαρκτό εκείνο το ιδεολογικό και συνειδησιακό υπόβαθρο που θα το επέτρεπε, τόσο σαν ιστορικός απόηχος των σκοτεινών στιγμών της σύγχρονης ιστορίας (συνεργάτες των ναζί, μετεμφυλιακοί αντικομμουνιστές, φιλοχουντικοί και βασιλικοί) όσο και σα στάση του σύγχρονου «Ελληνάρα», ο οποίος φέρει σεξιστικές, ρατσιστικές, ομοφοβικές και εθνοκεντρικές αντιλήψεις.

Στο Χαλάνδρι, λόγω της συντονισμένης και έγκαιρης ανάδειξης πρωτοβουλιών και συλλογικοτήτων (όπως οι «Σβήστες Τους» και η Κατάληψη Πραπόπουλου), αλλά και λόγω κοινωνικών χαρακτηριστικών της περιοχής, οι φασιστικοί θύλακες και οι πυρήνες της Χ.Α. είναι αρκετά περιορισμένοι. Παρολ’ αυτά, μια σειρά ζητημάτων επιβάλουν την τοποθέτηση και την απάντησή μας. Η αντίληψη ότι οι Ρομά, ως μειονότητα, πρέπει να ζουν είτε γκετοποιημένοι και περιθωριοποιημένοι κοινωνικά, είτε να φύγουν από το Χαλάνδρι παρόλο που ζουν εδώ για αρκετές δεκαετίες ήδη, είναι βαθειά ρατσιστική. Παράλληλα, η αναδιαμόρφωση του κέντρου του Χαλανδρίου σε ζώνη διασκέδασης, αλλοιώνει το ύφος της περιοχής, η οποία συνδέεται με τη «νύχτα» και τα παρελκόμενά της. Είναι γνωστή άλλωστε η σχέση της συμμορίας της Χ.Α. με τη μαφία και τη «νύχτα».
Για εμάς, το σύνθημα «Αντίσταση, Αλληλεγγύη, Αυτοοργάνωση» αποτελεί οδηγό. Επιλέξαμε να μην επιτρέψουμε στις οποίες διαφωνίες χωρίζουν τις συλλογικότητες των δύο διοργανωτών να μας στερήσουν την προοπτική της κοινής δράσης, ειδικά στο ζήτημα της αντιμετώπισης της φασιστικής απειλής και των εθνικιστικών αντιλήψεων στην περιοχή. Γι αυτό, προχωρήσαμε στη διοργάνωση του αντιφασιστικού φεστιβάλ στην περιοχή μας. Η οικειοποίηση του δημόσιου χώρου, η ανάδειξή του ως κέντρο μιας διαφορετικού τύπου κοινωνικοποίησης και η αξιοποίησή του ως μια εναλλακτική επιλογή διασκέδασης και πολιτισμού, μπορούν να συμβάλλουν στο να διαμορφωθούν εκείνες οι σχέσεις στη νεολαία της περιοχής οι οποίες θα αποκρούσουν τις όποιες απόπειρες του εθνικισμού και του φασισμού να εισβάλει στην περιοχή μας.
Σας καλούμε να παρευρεθείτε στο διήμερο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ στο Χαλάνδρι, στις 28 και 29 Ιούνη και να πλαισιώσετε τις δράσεις του.
“Σβήστε τους” και “Κατάληψη Πραπόπουλου”

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων: Γλέντι Οικονομικής Ενίσχυσης για την κάλυψη δικαστικών και ιατρικών εξόδων συναδέλφου μετανάστη που ξυλοκοπήθηκε από το αφεντικό του στο cafe Scherzo στο Μαρούσι

ΣΣΜ

 

 

 

Παρασκευή 20 Ιουνίου ρεμπέτικο γλέντι οικονομικής ενίσχυσης για την κάλυψη δικαστικών και ιατρικών εξόδων συναδέλφου μετανάστη που ξυλοκοπήθηκε από το αφεντικό του στο cafe Scherzo στο Μαρούσι.  

  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΙΟΥΝΙΟΥ
 20:00 
 KATAΛΗΨΗ ΕΠΑΥΛΗΣ ΚΟΥΒΕΛΟΥ
 ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΚΑΙ ΣΟΛΩΝΟΣ 
 ΜΑΡΟΥΣΙ

Κατάληψη Βοτανικού Κήπου Πετρούπολης : 2ο Φεστιβάλ (19 έως 22/06) “ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ: Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΜΑΣ”

Κατάληψη Βοτανικού Κήπου Πετρούπολης

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος

2ο Φεστιβάλ

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ: Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΜΑΣ  απο τις 19 έως τις 22 Ιουνίου.

Στα 5 χρόνια λειτουργίας και δράσης του Βοτανικού Κήπου, οι ομάδες έχουν εμφυσήσει ζωή στο χώρο της κατάληψης, που οι θεσμικές αρχές είχαν εγκαταλείψει, και έχουν γίνει αμέτρητες εκδηλώσεις απεύθυνσης στην τοπική κοινωνία και ευρύτερα στην πολιτεία. Εμμένουμε ακόμα να προτάσσουμε την αυτοδιαχείριση και την αυτοργάνωση ˙ την αυτοθέσμιση και την αυτονομία ˙ την άμεση  κοινωνική, πολιτισμική, οικολογική και πολιτική δράση.

Στο 2ο Φεστιβάλ των Ομάδων του Βοτανικού Κήπου, οι δράσεις που διοργανώνουμε εκδηλώνουν την ανησυχία μας για την επέλαση του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας και του νεοναζισμού. Η ομάδα του Εργαστηρίου Γλώσσας καλεί σε Ανοιχτό Μάθημα-Συζήτηση για το πώς αντιμετωπίζει το σύστημα τον Άλλο και τον ονοματίζει χυδαία λαθρομετανάστη. Η ομάδα του Γυάλινου, η οποία καλλιεργεί και διατηρεί τράπεζα σπορών από παραδοσιακές ποικιλίες και δείχνει έμπρακτα πως μπορούμε να δράσουμε ενάντια στην εμπορευματοποίηση και υβριδοποίηση των σπόρων, διοργανώνει συζήτηση για το θέμα των σπόρων, με καλεσμένους από καλλιεργητικά δίκτυα και ακτιβιστές για το ζήτημα των κοινών.  Η συνέλευση της κατάληψης είναι ενεργή στο πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων και ως εκ τούτου διοργανώνει εκδήλωση για το πείραμα του αστικού συνεταιρισμού ανακύκλωσης ΜοίκοΝος, με καλεσμένους από τη Μύκονο και την ΠΡΩΣΥΝΑΤ. Επίσης, δεδομένου ότι η συνέλευση έχει επεξεργαστεί διεξόδους από τη κρίση μέσω της συνεργατικής και αλληλεγγύης οικονομίας, διοργανώνει συζήτηση για τα αυτοργανωμένα συνεργατικά εγχειρήματα, τη δικτύωση, τα προβλήματα και τις προοπτικές τους.

Η ομάδα του Παιδικού Εργαστηρίου θα παρουσιάσει θεατρική παράσταση και δρώμενα, όπου τα παιδιά καλούνται να συμμετέχουν ενεργά και όχι ως παθητικοί καταναλωτές, καθώς και ταινία φτιαγμένη από τα ίδια τα παιδιά. Η ομάδα της Βιβλιοθήκης θα παρουσιάσει ποιητική βράδια για τους καταραμένους ποιητές, η ομάδα Νήματος καλλιτεχνικές δημιουργίες, η ομάδα Εναέριων Ακροβατικών επιδείξεις, καθώς επίσης θα γίνει σεμινάριο παρασκευής σαπουνιού και θα υπάρχει έκθεση βιβλίου. Θα παρουσιαστεί θεατρικό δρώμενο εμπνευσμένο από το πρόβλημα της χρήσης των ναρκωτικών, καθώς και θεατρικός μονόλογος, που αναφέρεται στον αγώνα των καθαριστριών. Κάθε βράδυ θα γίνουν συναυλίες και μουσικά δρώμενα. Το φεστιβάλ θα κλείσει με τη θεατρική παράσταση Αντιγόνη*, διασκευή της τραγωδίας με πολιτικές προεκτάσεις, από την ομάδα theatre de Votanique.

Πέμπτη 19/06

19:00 – 22:00 Εργαστήρι: 

Αυτοοργανωμένα Συνεργατικά Εγχειρήματα – Κολεκτίβες: Δικτύωση, προβλήματα, προοπτικές

Ομιλητές:

Βιομε, Εκδόσεις Συναδέλφων κ.α.

22:00 Συναυλία

Blues Nick Tsiamtsikas Blues Band, Daddy’s Work Blues Band, Alpha Bang

Παρασκευή 20/06

19:00 – 21:00 Ανοιχτό μάθημα Εργαστηρίου Γλώσσας – Εκδήλωση:

Πρόσφυγας, μετανάστης ή “λαθρομετανάστης” ; Πώς το σύστημα αντιμετωπίζει τον ξένο, τον Άλλο

Ομιλητές:

Όλγα Λαφαζάνη, μέλος του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών

Νασίμ Λομανί, μέλος του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών

Δήμητρα Σπαθαρίδου, συντονίστρια δράσεων και ακτιβισμού της Διεθνούς Αμνηστίας

21:00 – 22:00 Θεατρικές παραστάσεις:

«Άτομος πορεία» για την αλλοτριωτική επενέργεια της τοξικοεξάρτησης

«Το κίτρινο σκυλί» του Μισέλ Φάις, θεατρικός μονόλογος.

22:00 Συναυλία Freestyle Industrial Electronica

Hologramme, White Noise Disipline

Σάββατο 21/06

12:00 – 13:00 “Το Πανηγύρι της Φαντασίας” από την ομάδα Teatro – Theama

Εντυπωσιακός ξυλοπόδαρος, ζογκλέρ, animateur και τεράστια φουσκωτή φιγούρα καρτούν ύψους 3,5 μ. που κινείται, χορεύει, παίζει και ξετρελαίνει μικρούς και μεγάλους, θα δώσουν ρυθμό δημιουργώντας ένα υπέροχο θέαμα γεμάτο χρώματα, φαντασία, μουσική και χορό!

Συλλογική κουζίνα

18:00 – 20:00 Σεμινάριο παρασκευής στερεού σαπουνιού από τον Θοδωρή “tkant”

19:00 – 21:00 Εκδήλωση – συζήτηση:

Εμπορευματοποίηση των δημόσιων αγαθών : Η περίπτωση των ΣΠΟΡΩΝ

Ομιλητές:

Αντώνης Μπρούμας, Χώρος Συνάντησης για τα Κοινά

Κώστας Κουτής, Δίκτυο “Αιγίλοπας”Άρης Παύλος, Πελίτι, ομάδα Αίγινας

21:00 – 22:30 Εκδήλωση – παρουσίαση:

«Καταραμένοι ποιητές …από θεούς και ανθρώπους μισημένοι, σαν άρχοντες που ξέπεσαν νεκροί … » από την ομάδα Βιβλιοθήκης

22:30 Συναυλία HipHop

Μόνιμος Κάτοικος (συμμετέχει η Μαρία Καρέτσου)

Think Twice & DJ Madness Key X–kape

Ατάραχος Ταξιδευτής

DJVanilla

Κυριακή 22/06

12:00 – 13:00 “Ταξίδι στην Παραμυθοχώρα” από την Ντιάνα Καβέτσου και την θεατρική ομάδα Ιπτάμενες Κούκλες. Ένα εντυπωσιακό happening που συνδυάζει την αφήγηση παραμυθιών με γιγαντόκουκλες και μουσική … θα μας θυμίσει κάτι από τις αφηγήσεις της γιαγιάς και θα παρασύρει τα παιδιά στο όνειρο και στη μαγεία …

Συλλογική κουζίνα

19:00 – 21:00 Εκδήλωση – συζήτηση:

Διαχείριση απορριμμάτων – Το πείραμα της Μυκόνου και άλλες πρωτοβουλίες

Ομιλητές:

Βαγγέλης Στογιάννης, ΠΡΩΣΥΝΑΤ (Πρωτοβουλία Συνεννόησης για τη Διαχείριση των Απορριμμάτων) και εκπρόσωπος του Συνεταιρισμού ανακύκλωσης ΜΟΙΚΟΝΟΥ

21:00 – 22:30 Θεατρική παράσταση:«Αντιγόνημε αφορμή την Αντιγόνη του Σοφοκλή, από την θεατρική ομάδα theatre de Votanique

22:30Μουσικό θέαμα με κρουστά

QUILOMBO

Στη διάρκεια του φεστιβάλ θα πραγματοποιηθούν επίσης:

Παρουσίαση Ηλιακού Φούρνου από την κολεκτίβα Αυτάρκεια

Επίδειξη από την Ομάδα Εναέριων Ακροβατικών

Έκθεση δημιουργιών από το Εργαστήρι Νήματος

Έκθεση βιβλίων

Αναδημοσίευση από : votanikoskipos.blogspot.gr

PARTY για την οικονομική ενίσχυση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής Παρασκευή 20 Ιούνη 10 μ.μ

 

PrintPARTY για την οικονομική ενίσχυση
του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής
Παρασκευή 20 Ιούνη 10 μ.μ
στο Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων
Ερμού 134-136, πεζόδρομος / δίπλα στον σταθμό ΗΣΑΠ “Θησείο”
…………………………………………………………………………………
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής
http://bookworker.wordpress.com/