Τις άθλιες συνθήκες εργασίας που επικρατούν στα Public αποκαλύπτει κείμενο του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου, το οποίο μοιράστηκε σε εργαζόμενους σε διάφορα καταστήματα public στην Αττική, καλώντας τους να συσπειρωθούν στο Σωματείο τους.

Το κείμενο αναδημοσιεύεται απο το σάιτ παντιερα

Ολόκληρο το κείμενο του ΣΥΒΧΑ: 

Προς τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες στα Public

Ορθοστασία, στόχοι, συμπληρωματικές πωλήσεις, μυστηριώδεις πελάτες, remodelling, νυχτερινές υπερωρίες για μηνιαίες απογραφές. Αυτά είναι κάποια από τα στοιχεία που συνθέτουν την καθημερινότητα των συναδέλφων μας στα Public. Και επειδή στη συγκεκριμένη επιχείρηση αρέσει πολύ το «μυστήριο», θα δανειστούμε ένα απόφθεγμα από τον μετρ των αστυνομικών μυθιστορημάτων: «Ο κόσμος είναι γεμάτος από προφανή πράγματα, τα οποία ουδέποτε παρατηρεί κανείς» (Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, Το σκυλί των Μπάσκερβιλ).

Πράγματι, πίσω από τα πορτοκαλί μπλουζάκια και τα χαμόγελα βρίσκεται ένα ολόκληρο εργασιακό πρότυπο, το οποίο δοκιμάζει τις αντοχές των εργαζομένων. Βρίσκεται καταρχάς η απουσία σκαμπό και η υποχρέωση των υπαλλήλων να δουλεύουν 8ωρα όρθιοι ακόμα και μπροστά από τον υπολογιστή.

Στους εργαζόμενους και στις εργαζόμενες τίθενται υπέρογκοι και ανέφικτοι στόχοι, οι οποίοι πολλές φορές παίρνουν τον χαρακτήρα των συμπληρωματικών και ετερόκλητων πωλήσεων. Έτσι σε όλους τους τομείς των πωλήσεων από την τεχνολογία, την κινητή και το gaming έως τον «πολιτισμό», οι υπάλληλοι αναγκάζονται πολύ συχνά να προωθούν στον πελάτη προϊόντα κατά πολύ διαφορετικά από το αντικείμενο της εργασίας τους και μάλιστα να αξιολογούνται για αυτά είτε με μπόνους είτε με απολύσεις (με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πίεση για συνδέσεις wind).

Η λογική της επιβράβευσης ή της απόλυσης δημιουργεί ένα εργασιακό περιβάλλον ανταγωνισμού μεταξύ των συναδέλφων τόσο μεταξύ των καταστημάτων, όσο πολλές φορές και στο ίδιο κατάστημα από όροφο σε όροφο.

Η εντατικοποίηση της εργασίας και η συνεχής ψυχολογική πίεση για επιθετικές πωλήσεις απογειώνεται από το περίφημο θεσμό του mystery shopper. Κοινώς πρόκειται για κατάσκοπο που παριστάνει τον πελάτη για λογαριασμό της επιχείρησης και αξιολογεί εν αγνοία του/της εργαζόμενου/ης τις «επιδόσεις» του/της. Πιο κοινώς πρόκειται για ρουφιάνο που παραπέμπει σε πρακτικές άλλων εποχών. Μέσα από αυτήν την πρακτική, οι συνάδελφοι στα Public είναι διαρκώς υπό το φόβο ότι ο οποιοσδήποτε πελάτης είναι εν δυνάμει ένας mystery shopper που καταγράφει και φακελώνει την οποιαδήποτε κίνησή τους.

Το πιεστικό καθεστώς εργασίας στα Public δεν εξαντλείται φυσικά μόνο στους υπαλλήλους της εταιρείας στη λιανική πώληση. Το διοικητικό προσωπικό της επιχείρησης στα γραφεία της εργάζεται επίσης με χαμηλούς μισθούς και συχνά με απλήρωτες υπερωρίες.

Το έδαφος για όλα τα παραπάνω, που αναγκάζονται να δέχονται οι συνάδελφοι, βρίσκεται φυσικά στην πολιτική της επιχείρησης που πολεμά κάθε δυνατότητα πραγματικής αλληλεγγύης μεταξύ των συναδέλφων και συλλογικής διεκδίκησης:

Οι ατομικές συμβάσεις, οι απολύσεις ακόμα και κατά τη διάρκεια άδειας, η κακοπληρωμένη εργασία, οι μειώσεις μισθών και η εργοδοτική αυθαιρεσία δημιουργούν ένα καθεστώς, στο οποίο ο κάθε εργαζόμενος και εργαζόμενη νιώθει ανήμπορος/η να παλέψει ώστε να μπει ένα φρένο στις «εξυπνάδες» που σκαρφίζονται κάθε φορά τα «επιτελεία» της επιχείρησης.

Ακριβώς όμως επειδή σε κάθε επιχείρηση οι διεκδικήσεις των εργαζομένων καρποφορούν μόνο όταν τα δικαιώματά τους γίνονται αντικείμενο συλλογικής και οργανωμένης πάλης, πιστεύουμε ότι οι συνάδελφοι στα Public έχουν μόνο να κερδίσουν ερχόμενοι στο Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής.

Πρόκειται για ένα Σύλλογο που δίνει καθημερινά μάχες για τα εργατικά συμφέροντα και παλεύει ενάντια σε κάθε είδους εργοδοτική αυθαιρεσία. Από τα στοιχειώδη, όπως η καταβολή αποζημιώσεων σε περιπτώσεις απολύσεων (όπως έχει πετύχει για απολυμένους συναδέλφους ακόμα και στα Public), το δικαίωμα στην απεργία, έως και τα συλλογικά συμφέροντα του κλάδου όπως η διεκδίκηση συλλογικών συμβάσεων και η υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας.

Η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη είναι το όπλο των εργαζομένων απέναντι στις ασυδοσίες των εργοδοτών. Τα συμφέροντά μας είναι κοινά και είμαστε εμείς οι ίδιοι αυτοί που καλούμαστε να τα υπερασπιστούμε. Δε δεχόμαστε να δουλεύουμε με μειωμένους μισθούς, ούτε ανεχόμαστε την καταπάτηση της αξιοπρέπειάς μας ως εργαζόμενοι για χάριν των κερδών του κάθε αφεντικού.

Θέλουμε ανθρώπινες συνθήκες εργασίες με δικαιώματα για να κάνουμε τη δουλειά μας με αξιοπρέπεια. Ακριβώς επειδή «παρατηρούμε τα προφανή», παλεύουμε καθημερινά και καλούμε τους συναδέλφους μας στα Public να παλέψουν μαζί μας.

Γιατί, το μόνο πραγματικό άλυτο «μυστήριο» αφορά την πλευρά της εργοδοσίας, είτε είναι στα Public είτε οπουδήποτε αλλού: γιατί υπάρχουν ακόμα εργαζόμενοι που παλεύουν και επιμένουν; γιατί υπάρχουν ακόμα συλλογικοί αγώνες των εργαζομένων; Όλοι και όλες εμείς, ο κόσμος της εργασίας, γνωρίζουμε την απάντηση.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής

Απόπειρα χειροδικίας καταγγέλλουν καθαρίστριες …
Από φερόμενο ως εκπρόσωπο του πρώην εργολάβου. Από 500 μέχρι 2.500 οι οφειλές
Απόπειρα χειροδικίας καταγγέλλουν οι καθαρίστριες του Νοσοκομείου Βόλου, καθώς μετά την τριμερή σήμερα στην Επιθεώρηση Εργασίας, όπου φερόμενος ως εκπρόσωπος του πρώην εργολάβου, που τους οφείλει και χρήματα, προσπάθησε σύμφωνα με τις ίδιες, να χειροδικήσει σε βάρος του μέλους της Διοίκησης του Σωματείου Δέσποινας Κουρτέση. Οι καθαρίστριες καταγγέλλουν ότι με τη νέα σύμβαση καθαριότητας που υπογράφηκε για το Νοσοκομείο Βόλου, οι μισές (15 τον αριθμό) απολύθηκαν ήδη.
Οι απολυμένες καθαρίστριες του Νοσοκομείου Βόλου και το Σωματείο πήγαν σήμερα στην Επιθεώρηση Εργασίας όπου είχε προγραμματιστεί τριμερής συνάντηση για τις τρεις απολυμένες με την προηγούμενη εταιρία.
Σύμφωνα με το μέλος της Διοίκησης του Σωματείου Δέσποινα Κουρτέση, πήγε κάποιος ως εκπρόσωπος του πρώην εργολάβου, μπήκε στην Επιθεώρηση και έκλεισε την πόρτα, ενώ ήταν με τον προϊστάμενο.

«Εγώ άνοιξα την πόρτα και ζήτησα να μιλήσουν και οι εργαζόμενες. Μου απάντησε «φύγε από δω μωρή, βρωμιάρα, αλήτισσα», επιχείρησε να με χαστουκίσει, αλλά τον έσπρωξα, επενέβησαν οι άλλοι και γλίτωσα το ξύλο», δήλωσε η κα Κουρτέση.
«Εμείς οι βρωμιάρες όμως τους καθαρίζουμε και οι ίδιοι τα οικονομάνε», ανέφερε . Το μέλος της Διοίκησης του Σωματείου τόνισε ότι επειδή πρόκειται για καθαρίστριες δεν σημαίνει ότι πρέπει να τις εκμεταλλεύονται ούτε να δουλεύουν «μαύρα», αφού υπέγραφαν για τέσσερις ώρες και εργάζονταν οκτώ.
«Η Επιθεώρηση Εργασίας δεν αναγνωρίζει τίποτα, λέει ότι τα χρήματα αυτά ήταν μαύρα και ας μην υπογράφατε», δήλωναν αγανακτισμένες οι καθαρίστριες.

Σύμφωνα με τις απολυμένες ο πρώην εργολάβος καθαριότητας του Νοσοκομείου οφείλει σε κάθε μια καθαρίστρια, ποσό από 500 μέχρι και 2.500 €.
Οι μισές μένουν απολύονται

Για σήμερα οι καθαρίστριες είχαν προγραμματίσει 24ωρη απεργία για τις εργαζόμενες στο Νοσοκομείο, αλλά δεν έγινε, όπως κατήγγειλαν, διότι «μέσα στη νύχτα καλέστηκε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρο, με τον διοικητή του Νοσοκομείου και την εταιρία και κάλεσαν τηλεφωνικά τις εργαζόμενες καθαρίστριες ποιες ήθελαν να εργαστούν, αφού υπογράφηκε η νέα σύμβαση με τον εργολάβο».
Η Δέσποινα Κουρτέση δήλωσε ότι «ο πρόεδρος του ΕΚΒ δεν κάλεσε το Σωματείο και καμία εργαζόμενη, πήγε μόνος του, τα βρήκαν μεταξύ τους και σύμφωνα με τη νέα σύμβαση μένουν εκτός εργασίας οι μισές καθαρίστριες 15 τον αριθμό». Μάλιστα ανέφερε ότι υπάρχει έγκυος καθαρίστρια που δεν την ξαναπροσέλαβε ο νέος εργολάβος και μια άλλη που είχε άδεια γιατρού και απολύθηκε.
Οι καθαρίστριες ανέφεραν ότι είχαν επικοινωνία με τον διοικητή του Νοσοκομείου που τους είπε ότι δεν αναλαμβάνει ευθύνη, γιατί τα κανονίζει ο εργολάβος. Είπε ότι κάλεσε τον θεσμό, που είναι το Εργατικό Κέντρο. «Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 15 απολυμένες καθαρίστριες και γι’ αυτό ευθύνεται και το Εργατικό Κέντρο Βόλου», δήλωσε η κα Κουρτέση.
Το Σωματείο Καθαριστριών δηλώνει ότι θα συνεχίσει να παλεύει για να προσληφθούν και οι άλλες 15 καθαρίστριες και θα αγωνιστεί για να μπουν καθαρίστριες αορίστου χρόνου στα Νοσοκομεία, τα Πανεπιστήμια και τα σχολεία.
«Πεταχτήκαμε στο δρόμο»

Η Αλεξάνδρα Ακριτίδου, εκ των απολυμένων καθαριστριών από το Νοσοκομείο, τόνισε ότι χθες ενημερώθηκε ότι από τις 00.01 ξεκίνησε η νέα εργολαβία, ενώ τόνισε ότι «ενημερώθηκαν κάποιες τηλεφωνικά ότι συνεχίζουν και οι υπόλοιπες πεταχτήκαμε στο δρόμο, ενώ υπάρχουν οικογένειες που πρέπει να ζήσουν».
Όπως ανέφερε, είναι μια δύσκολη δουλειά που δεν την κάνει ο καθένας.«Επειδή είμαστε καθαρίστριες δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε σπουδάσει, δεν έχουμε κάποια αξία και κάποιο λόγο σ’ αυτή τη ζωή και δεν πρέπει να μας φέρονται έτσι», ήταν η δήλωση της κας Ακριτίδου.
ΠΗΓΗ:https://ergatis.wordpress.com
 

Αποκαλύψεις σόκ απο τα ετήσια στοιχεία του ΙΚΑ για το 2013. Υποαπασχόληση και μισθοί – ψίχουλα διαλύουν την εργατική τάξη.Ενώ καθεστώς τείνουν να γίνουν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας.Επίσης σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΚΑ εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι δε θα πάρουν σύνταξη ποτέ.

απο το μπλογκ

Ακολουθεί η είδηση όπως την αλιεύσαμε στο διαδικτυο:

Υποαπασχόληση, αποδοχές – φιλοδώρημα, στέρηση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που κυνηγάνε το μεροκάματο για δεκάδες χρόνια. Αυτή την πραγματικότητα καταγράφουν τα ετήσια στοιχεία του ΙΚΑ για το 2013. Στοιχεία που υπογραμμίζουν ότι αποτελεί τουλάχιστον εμπαιγμό ο πρόσφατος ισχυρισμός του υπουργού Εργασίας ότι «η μισθωτή απασχόληση στην Ελλάδα “ξαναζωντανεύει”, επιδεικνύοντας ένα πρωτόγνωρο δυναμισμό». Αυτό που πραγματικά ζωντανεύει είναι η εργασιακή ζούγκλα, που κατατρώει τις ζωές των εργαζομένων για να βγάζει κέρδη το κεφάλαιο.

Ενα γενικό στοιχείο είναι ότι πάνω από το 50% των ασφαλισμένων μισθωτών στο ΙΚΑ υποαπασχολούνται, δεν εργάζονται δηλαδή με σχέση πλήρους απασχόλησης. Συναφές με αυτό είναι και το στοιχείο που δείχνει ότι στις κοινές επιχειρήσεις και τα οικοδομοτεχνικά έργα, από τους 2.244.508 μισθωτούς – ασφαλισμένους που καταγράφηκαν στο ΙΚΑ το 2013, μόνο οι 1.540.252 (68,62%) έχουν δικαίωμα περίθαλψης! Οι υπόλοιποι, δηλαδή, δε συμπληρώνουν τα αναγκαία ένσημα για να δικαιούνται στοιχειώδεις παροχές Υγείας.

Τα στοιχεία που ακολουθούν αφορούν μόνο στις κοινές επιχειρήσεις, όπου συγκεντρώνεται το 95,91% των μισθωτών.

• Ο μέσος όρος των ετήσιων αποδοχών όσων έκαναν μέχρι 99 ένσημα ήταν μόλις 886 ευρώ.
• Ο μέσος όρος των ετήσιων αποδοχών όσων έκαναν από 100 έως 149 ένσημα ήταν 2.546 ευρώ.

Κατά τα λοιπά, ο μέσος όρος των ετήσιων αποδοχών των «τυχερών» που έκαναν από 250 μέχρι 300 μεροκάματα, είναι μόλις 10.437 ευρώ!

Να σημειωθεί ότι οι ετήσιες αποδοχές υπολογίζονται αφού αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές προς το ΙΚΑ. Ομως, ούτε το ποσό που μένει είναι αυτό που παίρνουν στο χέρι οι εργαζόμενοι, γιατί δεν έχει αφαιρεθεί ακόμα ο φόρος και άλλες κρατήσεις.

• Οι 523.310 (24,30% επί του συνόλου των μισθωτών) έκαναν από 1 έως 99 μεροκάματα.
• Οι 228.472 (10,61%) έκαναν από 100 έως 149 μεροκάματα.

Αλλοι 1.045.542 (48,57%) εργαζόμενοι …«κατόρθωσαν» να κάνουν από 250 έως 300 μεροκάματα.

Είναι φανερό από τα στοιχεία ότι η υποαπασχόληση καλπάζει, με τις ελαστικές μορφές να κυριαρχούν. Μαζί τους ευδοκιμούν η μαύρη εργασία, τα ωράρια λάστιχο, η εκ περιτροπής εργασία. Η κατάσταση αυτή, όμως, δεν έπεσε από τον ουρανό, ούτε είναι αποκλειστικά παράγωγο της κρίσης. Για του λόγου το αληθές, θυμίζουμε ένα αποκαλυπτικό απόσπασμα από την εισηγητική έκθεση νομοσχεδίου για τα εργασιακά το 2010, όπου, μεταξύ άλλων, αναφέρονταν:

«Εδώ και δύο δεκαετίες και πλέον αναπτύσσονται στην αγορά εργασίας νέες μορφές απασχόλησης κατ’ απόκλιση από τον παραδοσιακό τρόπο απασχόλησης, με όλο και μεγαλύτερο αυξανόμενο αριθμό εργαζομένων. Ο παραδοσιακός τύπος σύμβασης εργασίας πλήρους απασχόλησης για αόριστο χρόνο σε συγκεκριμένο εργοδότη, με σταθερό ωράριο και σταθερό μισθό, έπαψε να είναι κυρίαρχος (…) Οι ευέλικτες σχέσεις εργασίας ανθούν. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης οι συμβάσεις έργου, μερικής απασχόλησης, προσωρινής απασχόλησης, δανεισμού εργαζομένων, ορισμένου χρόνου, τηλεργασίας, ετοιμότητας εργασίας ή εργασία μετά από κλήση ή τηλε-ετοιμότητα ή συνδυασμός αυτών, συνιστούν τη νέα πραγματικότητα στην αγορά εργασίας».

Πρόκειται για κυνική ομολογία ότι η στρατηγική της ΕΕ και η εφαρμογή της στα κράτη – μέλη, ανεξάρτητα από τους ρυθμούς και το εύρος των ανατροπών στην κάθε χώρα, είχαν ως στόχο και ως αποτέλεσμα το χτύπημα της μόνιμης και σταθερής εργασίας, μέσα από την εισαγωγή και γενίκευση των ευέλικτων μορφών εργασίας.

Οι 2.244.508 μισθωτοί – ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ, είναι όσοι έχουν κάνει έστω κι ένα μεροκάματο το 2013. Ομως το «Εργάνη» δίνει το μέσο όρο των απασχολουμένων καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Από αυτό προκύπτει ότι ο μέσος όρος των μισθωτών, αυτοί δηλαδή που απασχολούνται σε σταθερή βάση όλο το έτος, το 2013 ήταν μόλις 1.371.450 άτομα! Με άλλα λόγια, οι περίπου 900 χιλιάδες άνθρωποι, που εμφανίζονται στις καταστάσεις του ΙΚΑ, βρίσκονται στη δίνη ανακύκλωσης της ανεργίας, κάνοντας μερικά μεροκάματα το χρόνο.

Εξίσου σημαντικό είναι το στοιχείο πως από το βασικό όγκο των μισθωτών μόλις το 70% δουλεύει πάνω από 35 ώρες τη βδομάδα. Περίπου το 20% δουλεύει από μία έως 20 ώρες τη βδομάδα και το 10% από 20,1 έως 35 ώρες τη βδομάδα.

Οπως προκύπτει όμως από τα στοιχεία του ΙΚΑ, ο μέσος όρος των μεροκάματων για το σύνολο των εργαζομένων στις κοινές επιχειρήσεις είναι 200 το χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι οι σημερινοί εργαζόμενοι, αν τους αντιμετωπίζαμε ως σύνολο, με τους σημερινούς ρυθμούς απασχόλησης, θα πάρουν την κατώτερη σύνταξη μετά από 30 ολόκληρα χρόνια δουλειάς!

Στα επιμέρους στοιχεία η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη, τουλάχιστον για το 35% των εργαζομένων. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΚΑ, 751.782 εργαζόμενοι έχουν κάνει μέχρι 149 μεροκάματα το 2013. Δηλαδή για να μπορέσουν να συμπληρώσουν 6.000 ένσημα πρέπει να δουλεύουν στην καλύτερη περίπτωση (149 ένσημα) πάνω από 40 χρόνια. Ακόμα χειρότερα, όσοι κάνουν 100 ένσημα, πρέπει να δουλεύουν περίπου 60 χρόνια και πάει λέγοντας! Στην πράξη οι άνθρωποι αυτοί θα πεθάνουν πριν προλάβουν να αποκτήσουν το δικαίωμα στη σύνταξη – ψίχουλα.

Η σύγκριση των στοιχείων είναι εξίσου αποκαλυπτική. Το 2009 το σύνολο των μεικτών αποδοχών (περιλαμβάνονται και οι ασφαλιστικές εισφορές εργοδοτών και εργαζόμενων) του συνόλου των εργαζομένων στις κοινές επιχειρήσεις, ασφαλισμένων στο ΙΚΑ, ήταν αυξημένο κατά 28,5% σε σχέση με το 2013, ενώ το σύνολο των μισθωτών ήταν αυξημένο κατά 10,89%. Το στοιχείο αυτό επιβεβαιώνει ότι ένα μεγάλο τμήμα των εργαζομένων έχει πεταχτεί στην ανεργία αλλά και το βαθμό καταλήστευσής του.

ΠΗΓΗ

Για πανω απο 4 ωρες το Σωματειο της WIND μαζι με αλληλεγγυους μοιρασε 5.000 ανακοινωσεις προς τους καταναλωτες.

Πολλες φορες υπευθυνοι του περιπτερου της WIND ζητουσαν να αποχωρησουμε.

Πολλοι καταναλωτες ζητουσαν ενημερωση σχετικα με τις απολύσεις και τη μειωση των μισθων, επιδοματων που ζητα η Διοικηση της εταιρειας. Επισης ζηταγαν πως μπορουν να στηριξουν την προσπαθεια των εργαζομενων.

Σημαντικη ηταν η στηριξη απο σωματεια, φορεις, συλλογικοτητες και συνελευσεις γειτονιων.

ΠΗΓΗ:ATHENS INDYMEDIA

Του Δημήτρη Τρίμη 

Το επόμενο διάστημα, όπως έχει γίνει γνωστό, αναμένονται και νέες βίαιες κυβερνητικές παρεμβάσεις (κατ’ απαίτηση των τροϊκανών) εναντίον της εργατικής τάξης στο Ασφαλιστικό και στο δικαίωμα της απεργίας και του συνδικαλισμού. Μπορεί τα «μνημόνια» να φεύγουν, καθώς οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος… ανοίγουν τα φτερά τους στις αγορές, με νέα «πρωτογενή πλεονάσματα», αλλά οι «βρόμικες» δουλειές δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί. Το «πειραματόζωο», εν προκειμένω ο ελληνικός λαός, πρέπει να αποστερηθεί όλα του τα δικαιώματα, διότι τότε εύκολα θα γονατίσει, θα δουλέψει εντατικά και αγόγγυστα, με το λιγότερο ασφαλώς δυνατό κόστος, ανεβάζοντας την παραγωγικότητα της σμπαραλιασμένης οικονομίας.

Καθώς λοιπόν βαδίζουμε για την οιονεί ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης και τη θεσμοθέτηση κι άλλων εμποδίων κατά του απεργιακού δικαιώματος, με στόχο πρακτικά να μην μπορούν να υπάρξουν συνδικάτα και απεργιακές κινητοποιήσεις στο εξής, τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ανέλαβαν… υπηρεσία.

Τα ΜΜΕ της διαπλοκής, έχοντας τη σχετική τεχνογνωσία (που αναφέρεται σε όλα τα σχετικά με τα «προγράμματα διάσωσης» χρεοκοπημένων χωρών πολιτικά εγχειρίδια) από τη «νικηφόρα» επικοινωνιακή διαχείριση των προηγούμενων «μεταρρυθμίσεων» εναντίον της ελληνικής κοινωνίας, τις τελευταίες μέρες ετοιμάζουν το έδαφος για να ξεκινήσει η νέα καμπάνια – αυτήn τη φορά κατά των «προνομίων των συνδικαλιστών». Το «Εθνος της Κυριακής» (26/10/14), λ.χ., κυκλοφόρησε με τον εξής ψευδεπίγραφο πρωτοσέλιδο τίτλο: «Κόβουν προνόμια από τους συνδικαλιστές – Αλλάζει έπειτα από 32 χρόνια ο συνδικαλιστικός νόμος 1264». Το μήνυμα της φιλο-μνημονιακής εφημερίδας -το οποίο αναπαρήγαγαν δεκάδες άλλα «πρόθυμα» ψηφιακά μέσα- είναι σαφές και ισχυρό (μας λέει ότι «αλλάζει ένας νόμος που πάλιωσε και κόβονται ορισμένα σκανδαλώδη προνόμια των εργατοπατέρων»), αλλά πέρα για πέρα κατασκευασμένο. Αν δει κανείς τις εσωτερικές σελίδες του «Εθνους» προσεκτικά, θα καταλάβει ότι ανάμεσα σε μέτρα περιορισμού έως καταργήσεως των ημερών αδείας από τη δουλειά στα μέλη των διοικήσεων των συνδικαλιστικών οργανώσεων και στη δυνατότητα του εργοδότη να μεταθέτει σε οποία θέση θέλει εκείνος έναν εργαζόμενό του, όταν αυτός εκλεγεί σε κάποιο συμβούλιο σωματείου ή ομοσπονδίας, γράφεται με ψιλά γράμματα η πραγματική είδηση: «Η προειδοποίηση της προκήρυξης μιας απεργίας πρέπει να γίνεται τουλάχιστον 48 ώρες πριν, η συνδικαλιστική προστασία θα καλύπτει μόνο επτά μέλη της διοίκησης των σωματείων, εάν συμφωνήσει και η εργοδοτική πλευρά, και ότι όποιος συνδικαλιστής υποπέσει σε αδίκημα (δηλαδή αν π.χ. συλληφθεί σε μια εργατική διαμαρτυρία) θα απολύεται». Και για όσους δεν κατάλαβαν τις αγνές δημοκρατικές προθέσεις των νέων μέτρων, ανάμεσα στα άλλα «προνόμια» των συνδικαλιστών που καταργούνται -για το καλό μας- σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα του «Εθνους», είναι και το δικαίωμα των σωματείων να πραγματοποιούν συσκέψεις και ενημερώσεις στους εργασιακούς χώρους…

Η οργουελιανή δημοσιογραφία της εφημερίδας του κ. Μπόμπολα συνοψίζεται στο κύριο άρθρο, όπου ο συγγραφικός οίστρος φτάνει στο εξής ποιητικό αποτέλεσμα: «Την τροποποίηση της συγκεκριμένης νομοθεσίας δεν την καθιστά επιβεβλημένη απλώς και μόνο η μεγάλη διάρκεια ισχύος της, αλλά και το γεγονός ότι στο χρονικό αυτό διάστημα εντοπίστηκε καταχρηστική άσκηση δικαιωμάτων και αδίστακτη εκμετάλλευση προνομίων […] Αλλωστε, αυτός είναι βασικά ο λόγος που η ιδιότητα του συνδικαλιστή έχει απολέσει το κύρος που διέθετε σε άλλες περιόδους…»

Δηλαδή, ο κ. Μπόμπολας, πρώτον, χαιρετίζει τη μνημονιακή πρωτοβουλία των κυρίων Σαμαρά, Βενιζέλου και Βρούτση, οι οποίοι έχουν κι αυτοί την ίδια αγωνία με εκείνον, για την ανάκτηση του χαμένου κύρους των συνδικαλιστών, και δεύτερον, προαναγγέλλει ότι η κατάργηση διά νόμου του «προνομίου» των απεργιών είναι όρος για «να αποφύγουμε να ξαναζήσουμε καταστάσεις που μας στοίχισαν και εξακολουθούν να μας στοιχίζουν ακριβά…». Σαν να λέει, αρκετά… παίξαμε την ταξική πάλη, τώρα θα στοιχίσει ακριβά αποκλειστικά σε σας το κόστος της… ανάπτυξης.

Πηγή:www.efsyn.gr/?p=247666

Εναλλακτικός σύνδεσμος:https://athens.indymedia.org/post/1533389/

Δείτε σχετικό δημοσίευμα στο omnia sunt communia:https://omniasuntcommunia.espivblogs.net/?p=9301

O αγώνας των εμποροϋπαλλήλων ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, εδώ και αρκετούς μήνες, είναι κομβικής σημασίας για τον κλάδο του εμπορίου και την επιβίωση των εργαζομένων, αλλά και για όλη την εργατική τάξη.

Αυτός ο αγώνας διεξάγεται κάτω από δύσκολες συνθήκες. Η κυβέρνηση, που προασπίζει τα συμφέροντα των αφεντικών, τα κέρδη των πολυεθνικών και των μεγάλων ομίλων, έχει εξαπολύσει ένα απίστευτο κύμα λασπολογίας ενάντια στις κινητοποιήσεις των εμποροϋπαλλήλων και των αλληλέγγυων σε αυτούς. Την ίδια στιγμή, στο όνομα της «ανάπτυξης», πάνω από 500.000 εργαζόμενοι στο εμπόριο συνθλίβονται καθημερινά βιώνοντας τη συρρίκνωση μισθών, την απληρωσιά, την ελαστικοποίηση του εργάσιμου χρόνου, την εντατικοποίηση της εργασίας και τους κάθε είδους εκβιασμούς…

Οι εμποροϋπάλληλοι, μαζί με το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα απελευθερωμένα ωράρια (αποτελούμενο από ταξικά σωματεία, εργατικές συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιάς), κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα μέτωπο πάλης με κεντρικό αίτημα την κατάργηση της αθλιότητας που λέγεται δουλειά την Κυριακή. Ακόμα και χωρίς τη συνδικαλιστική κάλυψη για απεργία από την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων κινήθηκαν επίμονα και σταθερά καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού με αποκλεισμούς καταστημάτων, παρεμβάσεις, συζητήσεις και αυτοοργανωμένες δράσεις. Αρνήθηκαν το νέο καθεστώς και κατάφεραν να παίξουν κεντρικό ρόλο στην προσωρινή απόφαση που καταργεί τη λειτουργία των καταστημάτων τις 52 Κυριακές του χρόνου.

Επειδή η εργατική τάξη στο σύνολό της χτυπιέ-ται αμείλικτα από το αστικό μπλοκ, αγώνες σαν αυτόν που δίνουν οι εμποροϋπάλληλοι πρέπει να αγκαλιάζονται και να στηρίζονται από κάθε εργάτη και εργάτρια, κάθε άνεργη και άνεργο, από το σύνολο της Τάξης μας, ως μέρος της πάλης Τάξης Εναντίον Τάξης.

Ας δώσουμε δύναμη στον αγώνα των εμποροϋπαλλήλων!

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ 22 ΟΚΤΩΒΡΗ

18.00 ΧΑΥΤΕΙΑ (ΣΤΑΔΙΟΥ & ΑΙΟΛΟΥ)

ΑΠΕΡΓΙΑ 2 ΝΟΕΜΒΡΗ

11 ΕΡΜΟΥ & ΚΟΡΝΑΡΟΥ

Ομάδες Ανέργων Εργαζομένων στους Δρόμους για την προλεταριακή αλληλεγγύη

http://efimerida-oaed.espivblogs.net/