Αρχείο κατηγορίας αναρχικεΣ συλλογικοτητεΣ

Παρέμβαση στα γραφεία των Ελληνικών Πετρελαίων για τους δύο νεκρούς εργάτες

Οι συλλογικότητες “ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ – ομάδα για την εργατική αντεπίθεση” και η”αναρχική ομάδα ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ” πραγματοποίησαν παρέμβαση στα κεντρικά γραφεία των ΕΛΠΕ στο Μαρούσι.

Όπως αναφέρει η ανακοίνωση: “τις 8/5 στα διυλιστήρια του Ασπρόπυργου, στον όμιλο ΕΛΠΕ συμφερόντων Λάτση, γίνεται ανάφλεξη την ώρα που γίνονται επισκευαστικές εργασίες και τραυματίζονται βαριά 6 εργαζόμενοι. Λίγες μέρες μετά, στις 19/5, οι εργάτες Χ. Δευτεραίος και Ρ. Ντελιλάι, υπέκυψαν στα τραύματά τους. Το γεγονός αυτό αποτελεί μια ακόμα δολοφονική ενέργεια της εγχώριας αστικής τάξης, που στο βωμό της συσσώρευσης πλούτου δε διστάζει να πατήσει επί πτωμάτων, εντατικοποιώντας τους ρυθμούς εργασίας και αδιαφορώντας συνειδητά για τις συνθήκες και τα μέτρα ασφαλείας.”

Η ανακοίνωση συνεχίζει: “Οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ δουλεύουν πολλές υπερωρίες σε ένα πολύ επικίνδυνο περιβάλλον υπό την πίεση της παράδοσης των εργασιών. Τις επικίνδυνες εργασίες επιλέγουν να τις κάνουν με φθηνό και λειψά εκπαιδευμένο προσωπικό εργολάβων, γεγονός που αυξάνει τους κινδύνους για ατυχήματα κατακόρυφα.

Οι δολοφονίες αυτές αποκαλύπτουν για ακόμα μία φορά την εγκληματική φύση του καπιταλισμού και τον τρόπο που κερδοφορούν τα αστικά καθάρματα μέσω της υπερεκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.

Σε μια περίοδο που η τάξη μας δέχεται αδυσώπητη επίθεση από το κεφάλαιο, που στο όνομα των υπερκερδών του κάθε χρόνο εκατοντάδες εργάτες σκοτώνονται, τραυματίζονται ή ακρωτηριάζονται στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς, μοναδικό μας καθήκον είναι να οργανώσουμε και να οξύνουμε την πάλη μας για την ταξική αντεπίθεση, κρατώντας ζωντανή τη μνήμη των νεκρών μας.

Γι’ αυτό σήμερα, ως ελάχιστη ενέργεια, πραγματοποιήθηκε δυναμική παρέμβαση στα κεντρικά γραφεία των ΕΛΠΕ στο Μαρούσι.

ΛΑΤΣΗ ΔΟΛΟΦΟΝΕ

Η ΤΑΞΙΚΗ ΜΑΣ ΟΡΓΗ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ

ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ – ομάδα για την εργατική αντεπίθεση
αναρχική ομάδα ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ”

 

https://athens.indymedia.org/post/1544518/

 

ΑΝΤIΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ 23 ΜΑΗ

fgfgf  Το Σάββατο 23 Μάη οριζόντια και αντιεραρχικά οργανωμένες συλλογικότητες από το αναρχικό και      μαρξιστικό κίνημα οργανώνουν μία πορεία διαμαρτυρίας – κάλεσμα, προς τον «ελληνικό όσο και ευρύτερα
τον ευρωπαϊκό λαϊκό παράγοντα να βγει στο προσκήνιο και να αντιπαρατεθεί με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα (και κυρίως τον πυρήνα τους) και τους ντόπιους συνεργάτες τους για το δικό του συμφέρον και την επιβίωση»
.

Στην ανακοίνωση του καλέσματος, οι οργανώτριες συλλογικότητες, υπογραμμίζουν ότι  «οι λαοί της Ευρώπης, οι Έλληνες, Ισπανοί, Ιταλοί, Γερμανοί, Γάλλοι κλπ εργάτες δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Αντίθετα, έχουμε έναν κοινό εχθρό: την ιμπεριαλιστική πολιτική του γερμανικού κεφαλαίου και των διεθνών και ντόπιων συμμάχων του…Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργαζόμενους…Εμείς όμως που ζούμε στην ανεργία ή στην επισφαλή εργασία, με μειωμένους μισθούς ή συντάξεις, με αβέβαιο μέλλον και πετσοκομμένα δικαιώματα, δεν μένουμε θεατές απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας και στα κοράκια της ντόπιας και διεθνούς κερδοφορίας, δεν περιμένουμε κανένα να δώσει την μάχη για εμάς».

«Εμείς που δεν αντέχουμε να χάσουμε τίποτα παραπάνω, βγαίνουμε στο δρόμο για να κερδίσουμε τα πάντα».

Συγκέντρωση στην Ελληνική Ένωση Τραπεζών: Τετάρτη 20/5 12.00, Αμερικής 21Α

Πορεία προς τη γερμανική πρεσβεία: ΣΑΒΒΑΤΟ 23/5 12:00, ΟΜΟΝΟΙΑ

———————————————————————————————————

ΑΝΤIΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ 23 ΜΑΗ

 

Δεν θα γίνουμε αποικία του γερμανικού και κανενός άλλου ιμπεριαλισμού.

Γερμανοί και ευρωπαίοι εργάτες ζητάμε την αλληλεγγύη σας

απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου.

 

Την τελευταία περίοδο στο επίκεντρο των συζητήσεων βρίσκονται οι (όποιου είδους) διαπραγματεύσεις σχετικά με τη διαχείριση του δημόσιου χρέους μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαϊκών μηχανισμών, τους οποίους κατευθύνει ο γερμανικός ιμπεριαλισμός. Πέρα από το θέαμα, τις δηλώσεις και τα κάθε λογής κινδυνολογικά σενάρια, πέρα ακόμη και από το ζήτημα του δημόσιου χρέους, βρίσκεται η ουσία: αυτή την ώρα παίζεται η ζωή και το μέλλον κάθε εργαζόμενου στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ε.Ε..

Η Ε.Ε. δημιουργήθηκε εξ αρχής ως ιμπεριαλιστικό κέντρο, στο οποίο προσδέθηκαν πλήθος άλλες εξαρτημένες καπιταλιστικές χώρες. Από τη γέννησή της αποτελεί έναν διακρατικό μηχανισμό που χρησιμοποιεί ο εκάστοτε «τιμονιέρης» –εν προκειμένω το γερμανικό κεφάλαιο και οι λακέδες του– για να προωθεί τα συμφέροντά του σε βάρος όλων των εκμεταλλευόμενων της Ευρώπης. Τα στεγανά στα οποία έχει δημιουργηθεί η Ε.Ε., όπως και η πάγια καπιταλιστική, εκμεταλλευτική της κατεύθυνση και πολιτική αποδεικνύουν ότι μπορεί να λειτουργήσει μόνο υπέρ της θωράκισης του μεγάλου κεφαλαίου και διαψεύδουν κάθε ελπίδα για διαπραγμάτευση με αυτή σε φιλολαϊκή βάση.

Η τωρινή στρατηγική του γερμανικού ιμπεριαλισμού συνίσταται από την μια στον δημοσιονομικό και πολιτικό έλεγχο των κρατών-μελών μέσω του ελέγχου του χρέους. Από την άλλη, με όχημα το χρηματοπιστωτικό σύστημα, εξασφαλίζεται ότι τα κέρδη των τραπεζών από τον δανεισμό στα κράτη-μέλη παραμένουν ιδιωτικά, ενώ παράλληλα όλη η «χασούρα» μετατοπίζεται στον δημόσιο τομέα, μέσω της μετατροπής του χρέους σε δημόσιο και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Προφανής στόχος/αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η απομύζηση των εκμεταλλευόμενων της Ευρώπης στο διηνεκές, ενώ στην αιχμή αυτής της επίθεσης σήμερα βρίσκεται ο ευρωπαϊκός νότος.

Η εισαγωγή του Ευρώ και οι δημοσιονομικοί κανόνες που πρέπει να τηρούν τα μέλη της Ευρωζώνης, η παραγωγική συγκρότηση τους, οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ τους, υποτάχθηκαν στα συμφέροντα του γερμανικού κεφαλαίου για απορρόφηση των εμπορευμάτων του και αξιοποίηση των συσσωρευμένων κεφαλαίων του μέσω του δανεισμού, ιδίως προς τις χώρες του νότου. Η ελληνική αστική τάξη, τόσο κατά την ένταξή της στην ΕΟΚ όσο και στην ένταξη της στην Ευρωζώνη, αλλά και σήμερα σε σχέση με την διαχείριση του ζητήματος του χρέους και της προώθησης των καπιταλιστικών μεταρρυθμίσεων μέσα από τα κάθε είδους μνημόνια έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή: να προσδεθεί στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να εξυπηρετήσει πρώτα τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκοντας παράπλευρα δικά της οφέλη.

Είναι η ώρα τόσο ο ελληνικός όσο και ευρύτερα ο ευρωπαϊκός λαϊκός παράγοντας να βγει στο προσκήνιο και να αντιπαρατεθεί με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα (και κυρίως τον πυρήνα τους) και τους ντόπιους συνεργάτες τους για το δικό του συμφέρον και την επιβίωση.

Σε αυτή τη μάχη καλούμε να συμμαχήσουν μαζί μας, να δώσουν τους δικούς τους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση και την υποδούλωση όλοι οι λαοί της Ευρώπης. Απέναντι στην κοινή επίθεση που δεχόμαστε η νίκη μπορεί να έρθει μόνο μέσα από κοινούς αγώνες των εργαζομένων σε κάθε χώρα της Ε.Ε..

Η σύγκρουση, παρ’ όσα παραπλανητικά προπαγανδίζονται, δεν είναι ανάμεσα στην Ελλάδα και την Γερμανία, ανάμεσα στους Έλληνες και τους Γερμανούς · οι λαοί της Ευρώπης, οι Έλληνες, Ισπανοί, Ιταλοί, Γερμανοί, Γάλλοι κλπ εργάτες δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Αντίθετα, έχουμε έναν κοινό εχθρό : την ιμπεριαλιστική πολιτική του γερμανικού κεφαλαίου και των διεθνών και ντόπιων συμμάχων του. Το γερμανικό κεφάλαιο απομυζεί τους λαούς ειδικά του ευρωπαϊκού νότου, τους εξοντώνει -με την βοήθεια βεβαίως των ντόπιων αστών- προκειμένου να διασώσει τις δικές του τράπεζες και να συνεχίσει η χρηματιστηριακή συσσώρευση. Η πολιτική λιτότητας και η διαχείριση του χρέους, όπως πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια, συμφέρει το γερμανικό κεφαλαίο και η σύγκρουση μαζί της είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων της Ε.Ε..

Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Έχουν επιλέξει τη συμμαχία με τα ευρωπαϊκά μονοπώλια μέσω της Ε.Ε. για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα στην εκμετάλλευση και την κερδοφορία. Η ελληνική αστική τάξη παραπλανεί τις εργατικές και λαϊκές μάζες. Μας κοροϊδεύει γιατί την ιδία ώρα που τα μέσα προπαγάνδας της (ΜΜΕ και αστικά κόμματα) μιλάνε για πατριωτικό καθήκον και «Έλληνες ενωμένους στην κρίση», ακριβώς την ιδία ώρα πνιγούν την οικονομία της χωράς βγάζοντας πάνω από 25 δις στο εξωτερικό μέσα σε ένα μήνα, κάτι που έκαναν και στο παρελθόν. Οι Έλληνες εφοπλιστές δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ ως φορολογία αυτά τα χρόνια της κρίσης, ίσα ίσα έχουν πλουτίσει κι άλλο. Όταν οι αστοί μιλάνε για «χρέος προς την πατρίδα» εννοούν την βίαιη εξαθλίωση της μικρομεσαίας τάξης, της αγροτιάς και κυρίως της εργατικής τάξης. Δεν είναι διατεθειμένοι να μοιραστούν κομμάτι των κερδών τους, που έχουν συσσωρεύσει στο παρελθόν και μερίδα τους συνεχίζει να συσσωρεύει. Τα συμφέροντά τους ισούνται με την εξαθλίωσή μας.

Εμείς όμως που ζούμε στην ανεργία ή στην επισφαλή εργασία, με μειωμένους μισθούς ή συντάξεις, με αβέβαιο μέλλον και πετσοκομμένα δικαιώματα, δεν μένουμε θεατές απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας και στα κοράκια της ντόπιας και διεθνούς κερδοφορίας, δεν περιμένουμε κανένα να δώσει την μάχη για εμάς.

Εμείς που δεν αντέχουμε να χάσουμε τίποτα παραπάνω, βγαίνουμε στο δρόμο για να κερδίσουμε τα πάντα.

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 23/5 – 12.00 – ΟΜΟΝΟΙΑ

ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

 

αναρχική ομάδα ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ

ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ – ομάδα για την εργατική αντεπίθεση

Αντιφασιστικό Μέτωπο Καλλιθέας – Μοσχάτου

ΑΣΥΝΦ – Αναρχική Συλλογικότητα Νέας Φιλαδέλφειας

κομμουνιστική ομάδα ΛΑΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

αναρχική συλλογικότητα ΘΡΥΑΛΛΙΔΑ

κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Κ* ΒΟΞ

σύντροφοι/ συντρόφισσες

Για την εργοδοτική τρομοκρατία στα Everest (της γειτονιάς μας / Αφισάκι που κολλιέται στις γειτονιές της Κυψέλης και του Γκύζη )

afisa-35χ50-everest-page-001Αφισάκι που κολλιέται στις γειτονιές της Κυψέλης και του Γκύζη για ένα ακόμα περιστατικό εργοδοτικής τρομοκρατίας και εξώθησης σε παραίτηση με μαφιόζικες μεθόδους, αυτή τη φόρα στα Everest (Αγ. Μελετίου & Πατησίων) στην Κυψέλη

 

Περισσότερα για την υπόθεση και τις κινήσεις αλληλεγγύης στη σελίδα του Σωματείου Σερβίτόρων Μαγείρων http://somateioserbitoronmageiron.blogspot.gr/

Το αφισάκι σε μορφή pdf afisa-35χ50-everest

ΠΗΓΗ:Αναρχικοί και Κομμουνιστές από την Κυψέλη και το Γκύζη

Παρέμβαση στα γραφεία της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών

a b c[[Φωτογραφίες από την Παρέμβαση στα γραφεία της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών]]

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ – 20/5/2015

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 23/5 – 12.00 – ΟΜΟΝΟΙΑ

ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

ΦΟΡΤΩΣΑΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

 

Η μόνιμη επωδός για την δικαιολόγηση των αντιλαϊκών μέτρων που εφαρμόσθηκαν τα τελευταία χρόνια και οδήγησαν στην εξαθλίωση του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής κοινωνίας, ήταν ότι εξυπηρετούσαν τη προσπάθεια «διάσωσης της χώρας». Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η «διάσωση» ουσιαστικά ήταν η ενίσχυση του μεγάλου ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου, στυλοβάτης του οποίου είναι το τραπεζικό σύστημα, πάντα σε βάρος της ζωής και της επιβίωσης του εργαζόμενου λαού. Οι ελληνικές τράπεζες, έχουν λάβει από το 2008, περίπου 200 δις ευρώ, κυρίως με τη μορφή κρατικών εγγυήσεων για τη στήριξη της ρευστότητας τους, ενώ στα πλαίσια της ανακεφαλαιοποίησης ενισχύθηκαν με άλλα 40 περίπου δίς, ποσά που επιβάρρυναν το δημόσιο χρέος, και εξοικονομήθηκαν από περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών. Οι ελληνικές τράπεζες, ως αναποσπαστο κομμάτι του διεθνούς τραπεζικού συστήματος και υπηρετώντας την στρατηγική της Ε.Κ.Τ., συνέβαλαν στην επέκταση του δημοσίου και ιδιωτικού χρέους. Τα μεγάλα καπιταλιστικά συγκροτήματα δανείστηκαν από τις τράπεζες υπέρογκα ποσά, με ανύπαρκτες εγγυήσεις αποπληρωμής δημιουργώντας μονοπώλια στους σημαντικότερους τομείς της ελληνικής οικονομίας.Μέσα μαζικής ενημέρωσης, μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες, πολιτικά κόμματα συμμετείχαν στο χορό, «του δανεισμού χωρίς επιστροφή». Αυτές τις τρύπες του εκτεταμμένου δανεισμού που προήλθε μέσω της αλληλοπλοκής του μεγάλου κεφαλαίου με το τραπεζικό κεφάλαιο κλήθηκε να πληρώσει ο εργαζόμενος λαός, μέσω της μνημονιακής επιδρομής.

Παράλληλα, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τους οικονομικούς σχεδιασμούς της Ε.Κ.Τ. Μάλιστα μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος μεταφέρονται στο εσωτερικό οικονομικό πεδίο οι  ντιρεκτίβες που επιβάλλει η Ε.Κ.Τ. Η Ε.Κ.Τ είναι ένας μηχανισμός με κεντρική θέση στο θεσμικό σύστημα της Ε.Ε.. και πρωταγωνιστικό ρόλο στην επεξεργασία όλων των δημοσιονομικών πολιτικών που αφορούν την δημιουργία και διατήρηση του δημόσιου χρέους, ειδικά των κρατών της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Τα τελευταία χρόνια, εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, το «δημόσιο χρέος» αποτελεί το αποτελεσματικότερο όχημα των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, για την μεταφορά του κοινωνικού πλούτου από την εργαζόμενη τάξη στα καπιταλιστικά μονοπώλια και για τον αποτελεσματικότερο πολιτικό και οικονομικό έλεγχο των λαών. Η αύξηση των κρατικών χρεών πριμοδοτείται με σκοπό τη διαχείριση της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω του υπέρογκου κρατικού δανεισμού με κεφάλαια διάφορων μονοπωλιακών ομίλων. Η Ε.Κ.Τ. είναι πρωταγωνιστικός μηχανισμός, σε αυτή τη διαδικασία καπιταλιστικής επίθεσης αποτελώντας κεντρο του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος και εκπρόσωπο των καπιταλιστικών συμφερόντων. Καθοδηγητικό ρόλο στο μηχανισμό της Ε.Κ.Τ., έχει το γερμανικό κεφάλαιο. Χαρακτηριστική είναι η στάση της  Deutsche Bank, η οποία, μέσω της Ε.Κ.Τ., απαιτεί συνεχώς νέα, εξουθενωτικά για την κοινωνία, οικονομικά μέτρα και προσφάτως την υπογραφή τρίτου μνημονίου.

 

Η Ελληνική Ένωση Τραπεζών είναι ο φορέας εκπροσώπησης των ελληνικών και ξένων πιστωτικών ιδρυμάτων που λειτουργούν στην Ελλάδα και που συντέλεσαν στην εξαθλίωση των εργαζομένων προς όφελος του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου. Η «διάσωση της χώρας» μέσω των μνημονίων και των καταστροφικών για την εργατική τάξη μέτρων, ήταν στην πραγματικότητα ενίσχυση των τραπεζικών συγκροτημάτων και διευκόλυνση της υφαρπαγής του κοινωνικού πλούτου από το ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο.

Εμείς που ζούμε στην ανεργία ή στην επισφαλή εργασία, με μειωμένους μισθούς ή συντάξεις, με αβέβαιο μέλλον και πετσοκομμένα δικαιώματα, δεν μένουμε θεατές απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας και στα κοράκια της ντόπιας και διεθνούς κερδοφορίας, δεν περιμένουμε κανένα να δώσει την μάχη για εμάς.

 

Εμείς που δεν αντέχουμε να χάσουμε τίποτα παραπάνω, βγαίνουμε στο δρόμο για να κερδίσουμε τα πάντα.

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 23/5 – 12.00 – ΟΜΟΝΟΙΑ
ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

 

 

αναρχική ομάδα ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ
ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ -ομάδα για την εργατικη αντεπιθεση
Αντιφασιστικό Μέτωπο Καλλιθέας-Μοσχάτου
ΑΣΥΝΦ – Αναρχική Συλλογικότητα Νέας Φιλαδέλφειας
κομμουνιστική ομάδα ΛΑΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
αναρχική συλλογικότητα ΘΡΥΑΛΛΙΔΑ
κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Κ*ΒΟΞ
σύντροφοι/συντρόφισσες

 

 

ΠΗΓΗ:athens.indymedia.org

Αθήνα : Σάββατο 23/05, 12:00 – Αντιιμπεριαλιστική πορεία προς την Γερμανική πρεσβεία (όλα τα καλέσματα)

kgafissaghghgfgfgfΑΝΑΡΧΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ

 

Δεν θα γίνουμε αποικία του γερμανικού και κανενός άλλου ιμπεριαλισμού.

Γερμανοί και ευρωπαίοι εργάτες ζητάμε την αλληλεγγύη σας

απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου.

Την τελευταία περίοδο στο επίκεντρο των συζητήσεων βρίσκονται οι (όποιου είδους) διαπραγματεύσεις σχετικά με τη διαχείριση του δημόσιου χρέους μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαϊκών μηχανισμών, τους οποίους κατευθύνει ο γερμανικός ιμπεριαλισμός. Πέρα από το θέαμα, τις δηλώσεις και τα κάθε λογής κινδυνολογικά σενάρια, πέρα ακόμη και από το ζήτημα του δημόσιου χρέους, βρίσκεται η ουσία: αυτή την ώρα παίζεται η ζωή και το μέλλον κάθε εργαζόμενου στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ε.Ε..

Η Ε.Ε. δημιουργήθηκε εξ αρχής ως ιμπεριαλιστικό κέντρο, στο οποίο προσδέθηκαν πλήθος άλλες εξαρτημένες καπιταλιστικές χώρες. Από τη γέννησή της αποτελεί έναν διακρατικό μηχανισμό που χρησιμοποιεί ο εκάστοτε «τιμονιέρης» -εν προκειμένω το γερμανικό κεφάλαιο και οι λακέδες του- για να προωθεί τα συμφέροντά του σε βάρος όλων των εκμεταλλευόμενων της Ευρώπης. Τα στεγανά στα οποία έχει δημιουργηθεί η Ε.Ε., όπως και η πάγια καπιταλιστική, εκμεταλλευτική της κατεύθυνση και πολιτική αποδεικνύουν ότι μπορεί να λειτουργήσει μόνο υπέρ της θωράκισης του μεγάλου κεφαλαίου και διαψεύδουν κάθε ελπίδα για διαπραγμάτευση με αυτή σε φιλολαϊκή βάση.

Η τωρινή στρατηγική του γερμανικού ιμπεριαλισμού συνίσταται από την μια στον δημοσιονομικό και πολιτικό έλεγχο των κρατών-μελών μέσω του ελέγχου του χρέους. Από την άλλη, με όχημα το χρηματοπιστωτικό σύστημα, εξασφαλίζεται ότι τα κέρδη των τραπεζών από τον δανεισμό στα κράτη-μέλη παραμένουν ιδιωτικά, ενώ παράλληλα όλη η «χασούρα» μετατοπίζεται στον δημόσιο τομέα, μέσω της μετατροπής του χρέους σε δημόσιο και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Προφανής στόχος/αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η απομύζηση των εκμεταλλευόμενων της Ευρώπης στο διηνεκές, ενώ στην αιχμή αυτής της επίθεσης σήμερα βρίσκεται ο ευρωπαϊκός νότος.

Η εισαγωγή του Ευρώ και οι δημοσιονομικοί κανόνες που πρέπει να τηρούν τα μέλη της Ευρωζώνης, η παραγωγική συγκρότηση τους, οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ τους, υποτάχθηκαν στα συμφέροντα του γερμανικού κεφαλαίου για απορρόφηση των εμπορευμάτων του και αξιοποίηση των συσσωρευμένων κεφαλαίων του μέσω του δανεισμού, ιδίως προς τις χώρες του νότου. Η ελληνική αστική τάξη, τόσο κατά την ένταξή της στην ΕΟΚ όσο και στην ένταξη της στην Ευρωζώνη, αλλά και σήμερα σε σχέση με την διαχείριση του ζητήματος του χρέους και της προώθησης των καπιταλιστικών μεταρρυθμίσεων μέσα από τα κάθε είδους μνημόνια έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή: να προσδεθεί στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να εξυπηρετήσει πρώτα τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκοντας παράπλευρα δικά της οφέλη.

Είναι η ώρα τόσο ο ελληνικός όσο και ευρύτερα ο ευρωπαϊκός λαϊκός παράγοντας να βγει στο προσκήνιο και να αντιπαρατεθεί με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα (και κυρίως τον πυρήνα τους) και τους ντόπιους συνεργάτες τους για το δικό του συμφέρον και την επιβίωση.

Σε αυτή τη μάχη καλούμε να συμμαχήσουν μαζί μας, να δώσουν τους δικούς τους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση και την υποδούλωση όλοι οι λαοί της Ευρώπης. Απέναντι στην κοινή επίθεση που δεχόμαστε η νίκη μπορεί να έρθει μόνο μέσα από κοινούς αγώνες των εργαζομένων σε κάθε χώρα της Ε.Ε..

Η σύγκρουση, παρ’ όσα παραπλανητικά προπαγανδίζονται, δεν είναι ανάμεσα στην Ελλάδα και την Γερμανία, ανάμεσα στους Έλληνες και τους Γερμανούς · οι λαοί της Ευρώπης, οι Έλληνες, Ισπανοί, Ιταλοί, Γερμανοί, Γάλλοι κλπ εργάτες δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Αντίθετα, έχουμε έναν κοινό εχθρό : την ιμπεριαλιστική πολιτική του γερμανικού κεφαλαίου και των διεθνών και ντόπιων συμμάχων του. Το γερμανικό κεφάλαιο απομυζεί τους λαούς ειδικά του ευρωπαϊκού νότου, τους εξοντώνει -με την βοήθεια βεβαίως των ντόπιων αστών- προκειμένου να διασώσει τις δικές του τράπεζες και να συνεχίσει η χρηματιστηριακή συσσώρευση. Η πολιτική λιτότητας και η διαχείριση του χρέους, όπως πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια, συμφέρει το γερμανικό κεφαλαίο και η σύγκρουση μαζί της είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων της Ε.Ε..

Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Έχουν επιλέξει τη συμμαχία με τα ευρωπαϊκά μονοπώλια μέσω της Ε.Ε. για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα στην εκμετάλλευση και την κερδοφορία. Η ελληνική αστική τάξη παραπλανεί τις εργατικές και λαϊκές μάζες. Μας κοροϊδεύει γιατί την ιδία ώρα που τα μέσα προπαγάνδας της (ΜΜΕ και αστικά κόμματα) μιλάνε για πατριωτικό καθήκον και «Έλληνες ενωμένους στην κρίση», ακριβώς την ιδία ώρα πνιγούν την οικονομία της χωράς βγάζοντας πάνω από 25 δις στο εξωτερικό μέσα σε ένα μήνα, κάτι που έκαναν και στο παρελθόν. Οι Έλληνες εφοπλιστές δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ ως φορολογία αυτά τα χρόνια της κρίσης, ίσα ίσα έχουν πλουτίσει κι άλλο. Όταν οι αστοί μιλάνε για «χρέος προς την πατρίδα» εννοούν την βίαιη εξαθλίωση της μικρομεσαίας τάξης, της αγροτιάς και κυρίως της εργατικής τάξης. Δεν είναι διατεθειμένοι να μοιραστούν κομμάτι των κερδών τους, που έχουν συσσωρεύσει στο παρελθόν και μερίδα τους συνεχίζει να συσσωρεύει. Τα συμφέροντά τους ισούνται με την εξαθλίωσή μας.

Εμείς όμως που ζούμε στην ανεργία ή στην επισφαλή εργασία, με μειωμένους μισθούς ή συντάξεις, με αβέβαιο μέλλον και πετσοκομμένα δικαιώματα, δεν μένουμε θεατές απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας και στα κοράκια της ντόπιας και διεθνούς κερδοφορίας, δεν περιμένουμε κανένα να δώσει την μάχη για εμάς.

Εμείς που δεν αντέχουμε να χάσουμε τίποτα παραπάνω, βγαίνουμε στο δρόμο για να κερδίσουμε τα πάντα.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 23/5 – 12.00 – ΟΜΟΝΟΙΑ

ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

αναρχική ομάδα ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ
ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ – ομάδα για την εργατική αντεπίθεση
Αντιφασιστικό Μέτωπο Καλλιθέας – Μοσχάτου
ΑΣΥΝΦ – Αναρχική Συλλογικότητα Νέας Φιλαδέλφειας
κομμουνιστική ομάδα ΛΑΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
αναρχική συλλογικότητα ΘΡΥΑΛΛΙΔΑ
κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Κ* ΒΟΞ
σύντροφοι/ συντρόφισσες

Κεντρική αφίσα για την πορεία προς την Γερμανική πρεσβεία στις 23/5

ghghg

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ:ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗΣ -ΚΑΝΕΝΑ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

ΑΝΑΡΧΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ11079349_873007546107807_9161623187775248186_oΗ διαπραγμάτευση μεταξύ της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ και των πιστωτών αφορά έναν ακόμα γύρο αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων που θα επιβληθούν ως προϋπόθεση για την καταβολή της τελευταίας δόσης του τρέχοντος μνημονίου. Η  καταβολή της δόσης των 7,2 δις παρουσιάζεται ως επιτακτική, υπό το πρίσμα της αδυναμίας του ελληνικού κράτους να αποπληρώσει τους δανειστές του, έχοντας προσφάτως εξαντλήσει, μέσω της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που υφάρπαξε τα αποθεματικά των δήμων, και τα τελευταία αποθέματα εσωτερικού δανεισμού. Έτσι, η ασφυκτική δημοσιονομική κατάσταση, που επιβαρύνεται στο έπακρο λόγω της εξυπηρέτησης του χρέους, αξιοποιείται από τους πιστωτές ως μέσο πίεσης για την εφαρμογή συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων. Τα νέα μέτρα, που αυτή τη στιγμή εκπονούνται ως προϋπόθεση για την καταβολή της δόσης, θα αποτελέσουν τελικά το βραχυπρόθεσμο εχέγγυο για την παραμονή της χώρας στο ευρώ, μέχρι την τελειωτική σύναψη ενός νέου μνημονίου που θα οριστικοποιήσει την λεηλασία των χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων, αλλά, και την ολοκληρωτική υποταγή της συγκυβέρνησης στις αξιώσεις των δανειστών.

Το πλαίσιο μέσα στο οποίο συμβαίνουν οι διαπραγματεύσεις σκιαγραφείται μέσα από μια σειρά εκβιασμών, όμοιων με αυτούς που επικαλούνταν και η συγκυβέρνηση Σαμαρά–Βενιζέλου για να εφαρμόσει τα εκάστοτε αντιλαϊκά μέτρα, επαναλαμβάνοντας έτσι την πάγια τακτική της κοινωνικής τρομοκράτησης ώστε να παρουσιαστεί η όποια νέα συμφωνία ως ρεαλιστικό μέσο για την αποσόβηση της χρεοκοπίας. Όμως, οι ωμοί εκβιασμοί δεν αφορούν στενά την προετοιμασία της κοινωνίας για την αποδοχή ενός νέου μνημονίου, αλλά στοχεύουν και στην πολιτική απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ και των υπόλοιπων δυνάμει πολιτικών κομμάτων εξουσίας (πχ PODEMOS)  που επιδιώκουν μια ‘’φιλολαική’’ αλλαγή πλεύσης της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ.  Συγκεκριμένα, οι ευρωπαίοι και υπερατλαντικοί «εταίροι» υποχρεώνουν τη συγκυβέρνηση σε μια άτακτη οπισθοχώρηση, ακόμα και από τα ψήγματα των προεκλογικών υποσχέσεων που της έχουν απομείνει, στέλνοντας διεθνώς το μήνυμα της ‘’ταπεινωτικής συμμόρφωσης’’ που περιμένει όσους διανοούνται έστω και την παραμικρή υποψία απόκλισης από τις επιταγές της ΕΕ. Έτσι, με εργαλείο τις συμφωνίες που η ίδια η συγκυβέρνηση έχει υπογράψει με τους δανειστές, οι «εταίροι» υπονομεύουν την (υποτιθέμενη) διαπραγματευτική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ υποβαθμίζοντας τον υπουργό οικονομικών, διαρρέοντας σενάρια χρεοκοπίας, απειλώντας  μέσω της ΕΚΤ με εμπάργκο τις ελληνικές τράπεζες και απαιτώντας μέτρα για την καταβολή της δόσης.  Αυτοί οι ωμοί εκβιασμοί, που εκφράζονται αυτή τη στιγμή κυρίως μέσω της επαναφοράς των απειλών ενός GREXIT (το οποίο μπορεί πράγματι να αποτελεί ένα εναλλακτικό σχέδιο των ντόπιων και διεθνών ελίτ), λειτουργούν σε πρώτο χρόνο ως όχημα για τη «συμμόρφωση» αλλά και τον σταδιακό ανασχηματισμό της συγκυβέρνησης με συμμετοχή των ακραιφνώς μνημονιακών δυνάμεων εντός της  (΄΄κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης΄΄ με συμμέτοχους το ΠΟΤΑΜΙ και το ΠΑΣΟΚ), αφού το πολιτικό κόστος ενός νέου μνημονίου ενδεχομένως να δρομολογήσει κυβερνητικές ανακατατάξεις, αλλάζοντας άρδην το πολιτικό τοπίο της χώρας.

Απέναντι σε αυτά τα δεδομένα, τα αντανακλαστικά της συγκυβέρνησης και ειδικότερα του ΣΥΡΙΖΑ, που διέγραψε μονομιάς τις προεκλογικές του δεσμεύσεις για τη διαγραφή του χρέους ή έστω για την απαίτηση ρήτρας ανάπτυξης ως προϋπόθεση αποπληρωμής του, εκ των πραγμάτων δείχνουν να υποτάσσονται στις επιδιώξεις των πιστωτών, μέσω της σαφούς μετεκλογικής στροφής του στο θέσφατο της παραμονής στο ευρώ με κάθε κόστος. Με αφετηρία την κατάπτυστη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη, που αποτέλεσε τη θεσμική ανανέωση των όρων για την αμετάκλητη αιχμαλωσία της ελληνικής οικονομίας, δρομολογήθηκε η απόλυτη εποπτεία της συγκυβέρνησης και η σταδιακή της εναρμόνιση με τις επιταγές του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Η συγκεκριμένη συμφωνία προλόγιζε ξεκάθαρα  αυτό που θα ακολουθούσε, αφού η δέσμευση της συγκυβέρνησης για έγκαιρη αποπληρωμή τoυ χρέους, όπου μόνο για το δεύτερο εξάμηνο του 2015 προβλέπονται περίπου στα 20 δις, αυτή τη στιγμή αποτελεί έναν απροσπέλαστο εκβιασμό εφόσον ο κρατικός προϋπολογισμός επαρκεί μετά βίας για την κάλυψη των εσωτερικών αναγκών. Με άλλα λόγια το ελληνικό κράτος δεν έχει πόρους να εξυπηρετήσει το χρέος του αν δεν πάρει νέα κεφάλαια από τους δανειστές του, τροφοδοτώντας έτσι έναν αέναο κύκλο πιστωτικής αιχμαλωσίας. Η ελληνική οικονομία είναι απόλυτα εξαρτημένη από τα δάνεια των «εταίρων», αφού η μη καταβολή των δόσεων ή η μη αποπληρωμή τους θα σημάνει, στο πλαίσιο των συμφωνιών που έχει συνάψει και αυτή η συγκυβέρνηση, μια ακαριαία χρεοκοπία με ανυπολόγιστες συνέπειες. Έτσι, ο φαύλος κύκλος της εξυπηρέτησης του χρέους που αναγνωρίζεται de jure από τον ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί το κύριο διπλωματικό χαρτί των «θεσμών», αφού μέσω αυτού απειλούν για κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας είτε μέσω ενός GREXIT (εσχάτως με το σχέδιο χρεοκοπίας εντός του ευρώ), είτε μέσω άρνησης καταβολής των δόσεων αν δεν παρθούν αντιλαϊκά μέτρα, άρα με σταδιακή εσωτερική στάση πληρωμών για την εξυπηρέτηση των χρεολύσιων.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι ήδη ορατό ότι οι περίφημες «κόκκινες γραμμές» της συγκυβέρνησης ολοένα και θα σβήνουν μπροστά στη διαφαινόμενη αναδίπλωση για έναν «έντιμο συμβιβασμό» με τους δανειστές. Ήδη ασθμαίνουν και τα τελευταία προπύργια της «αριστερής» διαχείρισης, υπαναχωρώντας στην επαναφορά του βασικού μισθού στα 751, την επαναφορά του 13ου μισθού, την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, τη μείωση του αφοπολόγητου στα 5000 ευρώ, και την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Οι διαπραγματεύσεις που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στην ουσία αφορούν την επικοινωνιακή διαχείριση μιας νέας σειράς αντιλαϊκών μέτρων ( με αιχμή το συνταξιοδοτικό,τις ιδιωτικοποιήσεις, τις εργασιακές σχέσεις και τις φοροεπιβαρύνσεις ) που θα επισφραγιστούν με την επερχόμενη κεντρική συμφωνία για τη μεσοπρόθεσμη διευθέτηση του ελληνικού χρέους. Το eurogroup  της 11ης Μάη αποτελεί έναν κομβικό σταθμό πάνω σε αυτές τις εξελίξεις, αφού ένα νέο μνημόνιο είναι ήδη στα σκαριά και αυτό ακριβώς θα διευθετηθεί στη συνάντηση των ευρωπαίων ηγετών.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις οι όποιες αυταπάτες για τη σημερινή συγκυβέρνηση πρέπει να διαλυθούν, αντιλαμβανόμενοι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συμπλέει με τα συμφέροντα της ντόπιας και διεθνούς αστικής τάξης, θυσιάζοντας τα λαϊκά συμφέροντα στο βωμό της διαχείρισης της κρίσης υπέρ του κεφαλαίου. Μόνο η συγκρότηση ενός προλεταριακού-επαναστατικού μετώπου είναι ικανή να υπερασπιστεί τα δικά μας συμφέροντα, συσπειρώνοντας τις δυνάμεις κάτω από τα κεντρικά και επίκαιρα αιτήματα που μας διαχωρίζουν μαχητικά από την αστική τάξη και το «αριστερό» ή δεξιό προσωπικό της. Μας διαχωρίζουν από την παραίτηση, την ανάθεση και την υποταγή. Είναι λοιπόν καιρός να συνειδητοποιήσουμε πως δεν μπορεί να υπάρξει καμιά φιλολαϊκή πολιτική εντός της ΕΕ και πως ο μόνος δρόμος για λαϊκή ευημερία περνά μέσα από τη σύγκρουση με τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και τους ντόπιους συνεργάτες τους.

 

-ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΟΥΣ

-ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ

-ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ

-ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

 

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΕ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ, ΔΕΥΤΕΡΑ 11ΜΑΪΟΥ,6μ.μ.

 

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ:Κατάληψη στα γραφεία της Siemens / Αποκλεισμός των γραφείων της ΕΛΛΑΚΤΩΡ

CEtvqTgWIAAfOjoCEt_uCDW0AAdPnB Αυτή την ώρα πραγματοποιείται κατάληψη στα γραφεία της Siemens στο Μαρούσι.

Σύντροφοι και συντρόφισσες κατάφεραν και μπήκαν στα γραφεία. Οι εργαζόμενοι απομακρύνθηκαν χωρίς καμία άσκηση βίας εκτός από το απαραίτητο προσωπικό ασφαλείας.

Η κατάληψη εντάσσεται στην προπαγάνδιση της  πορείας ενάντια στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό που έχει καλεστεί το Σάββατο 23/05 στις 12:00

Λίγα λεπτά μετά την κατάληψη εμφανίστηκαν ΔΙΑΣ και και μια διμοιρία μπλε

Από τηλεφωνική επικοινωνία

Επίσης γίνεται ταυτόχρονη δράση από άλλη ομάδα συντρόφων με αποκλεισμό των γραφείων της ΕΛΛΑΚΤΩΡ της οικογένειας Μπόμπολα

Καταληψη τωρα στα γραφεια της SIEMENS και αποκλεισμος της εισοδου στην ΕΛΛΑΚΤΩΡ:

Δεν θα γίνουμε αποικία του γερμανικού και κανενός άλλου ιμπεριαλισμού.
Γερμανοί και ευρωπαίοι εργάτες ζητάμε την αλληλεγγύη σας.
Την τελευταία περίοδο στο επίκεντρο των συζητήσεων βρίσκονται οι (όποιου είδους) διαπραγματεύσεις σχετικά με τη διαχείριση του χρέους μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαϊκών μηχανισμών, τους οποίους κατευθύνει ο γερμανικός ιμπεριαλισμός. Πέρα από το θέαμα, τις δηλώσεις και τα κάθε λογής κινδυνολογικά σενάρια, πέρα ακόμη και από το ζήτημα του δημόσιου χρέους, βρίσκεται η ουσία: αυτή την ώρα παίζεται η ζωή και το μέλλον κάθε εργαζόμενου στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ε.Ε..
Η τωρινή στρατηγική του γερμανικού ιμπεριαλισμού συνίσταται από την μια στον δημοσιονομικό και πολιτικό έλεγχο των κρατών-μελών μέσω του ελέγχου του χρέους, από την άλλη, με όχημα το χρηματοπιστωτικό σύστημα, εξασφαλίζεται ότι τα κέρδη των τραπεζών από τον δανεισμό στα κράτη-μέλη παραμένουν ιδιωτικά, ενώ παράλληλα όλη η “χασούρα” μετατοπίζεται στον δημόσιο τομέα μέσω της μετατροπής του χρέους σε δημόσιο και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Η ελληνική αστική τάξη, τόσο κατά την ένταξή της στην ΕΟΚ όσο και κατά την ένταξη της στην Ευρωζώνη, αλλά και σήμερα, σε σχέση με την διαχείριση του ζητήματος του χρέους και της προώθησης των καπιταλιστικών μεταρρυθμίσεων μέσα από τα κάθε είδους μνημόνια, έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή: να προσδεθεί στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να εξυπηρετήσει πρώτα τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκοντας παράπλευρα δικά της οφέλη.
Είναι η ώρα τόσο ο ελληνικός όσο και ευρύτερα ο ευρωπαϊκός λαϊκός παράγοντας να βγει στο προσκήνιο και να αντιπαρατεθεί με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Σε αυτή τη μάχη καλούμε να συμμαχήσουν μαζί μας, να δώσουν τους δικούς τους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση και την υποδούλωση όλοι οι λαοί της Ευρώπης. Η σύγκρουση, παρ’ όσα παραπλανητικά προπαγανδίζονται, δεν είναι ανάμεσα στην Ελλάδα και την Γερμανία. Οι λαοί της Ευρώπης, οι Έλληνες, Ισπανοί, Ιταλοί, Γερμανοί, Γάλλοι κλπ εργάτες δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στο στενό οικονομικό πεδίο, παρόμοιες λογικές χειραγώγησης επικρατούν και σε όλους τους άλλους τομείς. Στην Ε.Ε. η υγεία, η παιδεία, η αγροτική πολιτική, το περιβάλλον, οι κοινωνικές παροχές όλα ελέγχονται και, αν χρειαστεί, τσακίζονται στο βωμό του κέρδους των καπιταλιστών. Οι “Ευρωπαικές αξίες”, που τόσο πολύ βάρος τους είχε δωθεί εδώ και δεκαετίες, πάνε περίπατο όταν τα συμφέροντα το απαιτούν, η γεωστρατηγική και οι παγκόσμιες ισσοροπίες είναι το παν! Άρα οι φασίστες στην Ουκρανία γίνονται “εταίροι” και οι μετανάστες των κατεστραμένων χωρών της Ασίας και της Αφρικής άψυχα νούμερα στη Μεσόγειο.
Η Ε.Ε αγκαλιά με τους άλλους “θεσμούς”, Δ.Ν.Τ, Π.Ο.Ε. Κλπ, δείχνει τα δόντια της αφού οι συνθήκες το επιτρέπουν. Αυτή η απόλυτη εξουσιαστική δομή δεν θα διστάσει να εξευτελίσει τις τοπικές κοινωνίες και να ποδοπατήσει το προλεταριάτο.
Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινλα συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Μας κοροιδεύουν, γιατί την ώρα που τα μέσα προπαγάνδας τους μιλάνε για πατριωτικό καθήκον, ακριβώς την ίδια ώρα πνίγουν την οικονομία της χώρας, βγάζοντας πάνω απο 25 δις στο εξωτερικό μέσα σε ένα μήνα. Οι Ελληνες εφοπλιστές δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ ως φορολογία αυτά τα χρόνια της κρίσης, ίσα ίσα έχουν πλουτίσει και άλλο. Όταν οι αστοί μιλάνε για “χρέος προς την πατρίδα”, εννοούν τη βίαιη εξαθλιωση της μικρομεσαίας τάξης, της αγροτιάς, και κυρίως της εργαατικής τάξης.
Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Μας κοροϊδεύουν, γιατί την ώρα που τα μέσα προπαγάνδας τους μιλάνε για πατριωτικό καθήκον, ακριβώς την ίδια ώρα πνιγούν την οικονομία της χώρας, βγάζοντας πάνω από 25 δις στο εξωτερικό μέσα σε ένα μήνα. Οι Έλληνες εφοπλιστές δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ ως φορολογία αυτά τα χρόνια της κρίσης, ίσα ίσα έχουν πλουτίσει κι άλλο. Όταν οι αστοί μιλάνε για “χρέος προς την πατρίδα” εννοούν την βίαιη εξαθλίωση της μικρομεσαίας τάξης, της αγροτιάς και κυρίως της εργατικής τάξης.
Εμείς όμως που ζούμε στην ανεργία ή στην επισφαλή εργασία, με μειωμένους μισθούς ή συντάξεις, με αβέβαιο μέλλον και πετσοκομμένα δικαιώματα, δεν μένουμε θεατές απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας, δεν περιμένουμε κανένα να δώσει την μάχη για εμάς.

Γι’ αυτούς τους λόγους, επιλέξαμε σήμερα να παρέμβουμε:
– Στα γραφεία της Siemens, μιας πολυεθνικής γερμανικής εταιρείας, από τους κυριότερους στυλοβάτες του γερμανικού καπιταλισμού, και ένας από τους βασικότερους διαπλεκόμενους εταίρους των ντόπιων αστών.
– Στην είσοδο-έξοδο της κατασκευαστικής εταιρείας Ελλάκτωρ, ιδιοκτησίας Μπόμπολα, από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις της ντόπιας ελίτ, που από τη μία καρπώνονταν τους πακτωλούς των χρημάτων που έρχονταν από την ΕΕ, αναλαμβάνοντας σχεδόν αποκλειστικά κάθε μεγάλο κατασκευαστικό έργο της χώρας, από την άλλη, μέσω των τηλεοπτικών σταθμών ιδιοκτησίας του, προσπαθεί να μας πείσει για την αναγκαιότητα των μνημονίων και της παραμονής στην ΕΕ.

Η ιστορία της Siemens είναι άρρηκτα δεμένη με την η ιστορία του καπιταλισμού στην Ευρώπη. Στα 168 χρόνια της έχει εμπλακεί σε εκατοντάδες υποθέσεις που αφορούν από δωροδοκίες κρατικών λειτουργών σε όλα τα επίπεδα (κοινώς μίζες), τεράστιες περιβαλλοντολογικές καταστροφές, στυγνή εκμετάλλευση των εργατών της, ενώ ήταν αμέριστη η στήριξή της στο ναζιστικό κόμμα και αποφασιστική η συνδρομή της στην ανάπτυξη της στρατιωτικής μηχανής του Χίτλερ: η Siemens διέθετε δίκες της εγκαταστάσεις μέσα στο στρατόπεδο του Άουσβιτς και εκατοντάδες έγκλειστοι του εργάζονταν στις γραμμές παραγωγής της.
Φυσικά μετά το τέλος του πολέμου, όπως έγινε και με τις περισσότερες γερμανικές εταιρίες, το ναζιστικό παρελθόν της βολικά ξεχάστηκε και μάλιστα χρηματοδοτήθηκε γενναία μέσω του σχεδίου Μάρσαλ (χρήματα από τη φορολόγηση Αμερικανών εργατών) ώστε να συμβάλει στην ανάπτυξη της Δυτικής Ευρώπης.
Η παρουσία της Siemens στην Ελλάδα σε σχέση με τις προμήθειες του ελληνικού δημοσίου ανάγεται στην ίδρυση του ΟΤΕ το 1949. Μέχρι το 1977 η Siemens σχεδόν μονοπωλούσε τις προμήθειες του ΟΤΕ σε τηλεπικοινωνιακό και υποστηρικτικό υλικό (ηλεκτροπαροχικά συστήματα, ηλεκτρολογικό υλικό κλπ.).
Στις μέρες μας, όταν ξέσπασε το τελευταίο σκάνδαλο, αποκαλύφθηκε ότι στο εσωτερικό της Siemens υπήρχε οργανωτική δομή από ανώτατα στελέχη που ενεργούσαν από κοινού ως οικονομική μαφία, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα τεχνάσματα αφενός για την εξασφάλιση μαύρου χρήματος, αφετέρου για την διοχέτευσή του χωρίς ίχνη για παράνομες πληρωμές και φέρεται να διέπρατταν συστηματικά δωροδοκίες κρατικών υπαλλήλων (υπηρεσιακών και πολιτικών στελεχών) σε όλο το πεδίο των δραστηριοτήτων της. Δηλαδή στο σύνολο σχεδόν των δομών του Ελληνικού Κράτους (Υπουργεία Συγκοινωνιών, Άμυνας, Πολιτισμού, Υγείας, Δημοσίας Τάξης, καθώς και ΔΕΚΟ, όπως ΟΤΕ και ΟΣΕ κλπ.). Σκοπός αυτής της δραστηριότητας ήταν να εξασφαλιστεί προνομιακή και δεσπόζουσα θέση στον ανταγωνισμό σχετικά με τις προμήθειες του ευρύτερου ελληνικού δημοσίου τομέα.
Ανάλογη δραστηριότητα είχε εκδηλωθεί από στελέχη της Siemens παράλληλα σε πολλές χώρες του κόσμου και με τέτοια οργάνωση και έκταση, ώστε δίκαια να μπορεί να χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο βιομηχανικό-οικονομικό σκάνδαλο στην μεταπολεμική Ευρώπη.
Η κυριαρχία της εταιρείας στις προμήθειες του ΟΤΕ και αργότερα στο σύνολο του ελληνικού δημοσίου τομέα, με βάση αυτήν την πρακτική, κατέδειξε την τεράστια έκταση που έχει λάβει η διαφθορά στο σύγχρονο ελληνικό κράτος, ανεξάρτητα με το ποιος πολιτικός σχηματισμός είχε τη διαχείριση.
Για εμάς που είμαστε στο στρατόπεδο των καταπιεσμένων η Siemens αποτελεί στόχο, καθώς συμπυκνώνει όλα τα αποκρουστικά χαρακτηριστικά του κεφάλαιου. Μια εταιρία-μεγαθήριο που στο πέρασμα του χρόνου αφήνει πίσω της ρημαγμένους τόπους, ζωές και συνειδήσεις.

Η ελληνική αστική τάξη έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή: να προσδεθεί στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να εξυπηρετήσει πρώτα τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκοντας παράπλευρα δικά της οφέλη. Λέγοντας ‘ελληνική αστική τάξη’, αναπόφευκτα το πρώτο όνομα που μας έρχεται στο μυαλό είναι ο Μπόμπολας και το οικονομικό του συγκρότημα, το οποίο ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα: κατασκευαστικές και ενεργειακές εταιρίες, τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης, καζίνο κ.α.. Η σχέση του εν λόγω καπιταλιστή με την Ε.Ε. είναι άρρηκτη. Μέσα σε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης, ο “εθνικός” εργολάβος εισέπραξε το 50% των κονδυλίων του ΕΣΠΑ για τον κατασκευαστικό κλάδο (περί τα 6 δισεκατομμύρια ευρώ), επιβάλλοντας το δικό του μονοπώλιο στα δημόσια έργα, πάντα με την αγαστή συνεργασία των ευρωπαϊκών θεσμών και του ντόπιου πολιτικού προσωπικού τους, ενώ συχνά τα ποσά του ΕΣΠΑ χρηματοδοτούσαν και μη κατασκευαστικές δραστηριότητες του ομίλου Μπόμπολα (όπως διαφημιστικές και δημοσκοπικές εταιρίες), δημιουργώντας οικονομικές τρύπες που καλείται να μπαλώσει ο ελληνικός λαός, μέσω των περικοπών που επέβαλλαν τα μνημονιακά μέτρα. Επίσης, οι εταιρείες του ομίλου, προχώρησαν σε εκτεταμμένο δανεισμό από τις ελληνικές τράπεζες (περίπου 3 δις ευρώ), ζημία που καλείται να καλύψει η εργατική τάξη, εφόσον τα χρήματα που εξοικονομούνται από τις περικοπές μισθών και συντάξεων θα στηρίξουν τα προγραμμάτα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Τον όμιλο Μπόμπολα θα τον βρούμε ακόμη ανάμεσα στους μετόχους της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός, εταιρεία που έχει αναλάβει την καταστροφική για το περιβάλλον επένδυση των μεταλλείων στις Σκουριές, και που σκανδαλωδώς απέκτησε την δημόσια έκταση από το Ελληνικό Δημόσιο έναντι ασήμαντου οικονομικού ανταλλάγματος. Παράλληλα, τα ραδιοτηλεοπτικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης του συγκροτήματος Μπόμπολα ανέλαβαν να χρυσώσουν το χάπι της οικονομικής αφαίμαξης του ελληνικού λαού. Τα παπαγαλάκια ωρύονταν καθημερινά υπέρ της αναγκαιότητας των μνημονίων για τη “διάσωση” της χώρας και επέρριπταν την ευθύνη για την οικονομική κρίση στους εργαζόμενους, ενώ οι μεγαλοδημοσιογράφοι του συγκροτήματος (Mega, Έθνος) έβγαζαν ‘λάδι’ το αφεντικό τους, μιλώντας για “υγιή” επιχειρηματικότητα και ανάγκη για επενδύσεις και δημόσια έργα .Ο ρόλος τους μάλιστα ήταν τόσο εξόφθαλμα δουλικός, ώστε αποτυπώθηκαν στη λαϊκή μνήμη ως θλιβερές καρικατούρες του σύγχρονου δωσιλογισμού.
Η περίπτωση του μεγαλοκαπιταλιστή Μπόμπολα αποδεικνύει περίτρανα ότι το ελληνικό κεφάλαιο καθώς και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Ο αγώνας των εκμεταλλευομένων απέναντι στο ιμπεριαλιστκό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Γερμανικού κεφαλαίου είναι και αγώνας ενάντια στην ντόπια αστική τάξη.

ΟΛΟΙ ΚΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ
Εμείς που δεν αντέχουμε να χάσουμε τίποτα παραπάνω, βγαίνουμε στο δρόμο για να κερδίσουμε τα πάντα.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 23/5 – 12.00 – ΟΜΟΝΟΙΑ
αναρχική ομάδα ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ
ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ -ομάδα για την εργατικη αντεπιθεση
Αντιφασιστικό Μέτωπο Καλλιθέας-Μοσχάτου
ΑΣΥΝΦ – Αναρχική Συλλογικότητα Νέας Φιλαδέλφειας
κομμουνιστική ομάδα ΛΑΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
αναρχική συλλογικότητα ΘΡΥΑΛΛΙΔΑ
κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Κ*ΒΟΞ
σύντροφοι/συντρόφισσες

 

δειτε περισσότερα:

Δρομογράφος

Μπαλοθιά

athens.indymedia.org

Καμία ειρήνη με το Κεφάλαιο & τον Ιμπεριαλισμό – Διαδηλώσεις: Δευτέρα 11.5, Προπύλαια 6μμ – Σάββατο 23.5, Ομόνοια 12μ.

ΑΝΑΡΧΟΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ

Τα προηγούμενα χρόνια προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι η ΕΕ είναι μια ισότιμη οικονομικοπολιτική ένωση των λαών. Το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης και οι καταστραφικές της συνέπειες κυρίως για τις φτωχότερες χώρες του νότου έρχεται να αποκαλύψει σε όλο και περισσότερους τόσο τις σχέσεις ανισομετρίας μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ όσο και τη συμμαχία των εγχώριων αστικών τάξεων εις βάρος των προλεταριακών συμφερόντων. Άλλωστε η υποτίμηση της εργασίας σε όλες τις χώρες της ΕΕ είναι κεντρική στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου για την έξοδο από την κρίση.

Μέσα σε αυτό το πολεμικό περιβάλλον, που δεσπόζει ο ευρωατλαντικός ιμπεριαλισμός, οι μηχανισμοί του ΔΝΤ και του ΝΑΤΟ, η θέση της Γερμανίας είναι κομβική. Αποτελώντας τον πυρήνα της ΕΕ έχει ειδικό ρόλο στη λήψη των αποφάσεων εκείνων που οδηγούν τους λαούς των χωρών της περιφέρειας στην απόλυτη εξαθλίωση, προκειμένου να παγιωθούν και να ενισχυθούν τα συμφέροντα του γερμανικού κεφαλαίου, οι ορέξεις του γερμανικού ιμπεριαλισμού.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχοντας συμβάλει, τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά, στην εμπέδωση του δόγματος ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ αποτελούν αναγκαίες συνθήκες για την ύπαρξη της Ελλάδας, υποσχόμενη παράλληλα το σκίσιμο των μνημονίων μέσω ενός εποικοδομητικού διαλόγου με τους «θεσμούς», έχει ήδη υποκύψει στην υπογραφή παράτασης του μνημονίου και την πλήρη αναγνώριση του χρέους.

Οι αυταπάτες περί φιλολαϊκής διαχείρισης της κρίσης εντός της ΕΕ κρατάνε αυτή τη στιγμή μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας σε θέση αναμονής. Μια στάση που αργά ή γρήγορα θα αποδειχθεί καταστροφική, καθώς μόνο η οργάνωση της τάξης μας και ο αγώνας με όλα τα μέσα μπορούν να θέσουν τους όρους για το γκρέμισμα των καπιταλιστικών και ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, να ανοίξουν το δρόμο για την κοινωνική επανάσταση.

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ & ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ

Διαδηλώσεις:

Δευτέρα 11/5, 18:00, συγκέντρωση στα Προπύλαια, πορεία προς τα γραφεία της ΕΕ

Σάββατο 23/5, 12:00, συγκέντρωση στην Ομόνοια, πορεία προς τη Γερμανική Πρεσβεία

Συνέλευση αναρχικών κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ- Κόκκινη Γραμμή:Κανένα νέο μνημόνιο – Ταξική Αντεπίθεση σε ντόπιο & διεθνές Κεφάλαιο: Διαδήλωση 11/5 Προπύλαια, 18.00

11079349_873007546107807_9161623187775248186_oΜετά τη συμφωνία της 20ής Φλεβάρη και την παράταση της μνημονιακής πολιτικής, ακόμα ένα Eurogroup στις 11 Μάη έρχεται να προλειάνει το έδαφος για την υπογραφή μιας νέας δανειακής σύμβασης κι ενός καινούργιου μνημονίου. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ παίρνει τη σκυτάλη των αντικοινωνικών πολιτικών που επιτάσσουν τα ευρωπαϊκά διευθυντήρια σε συνεργασία με την εγχώρια αστική τάξη (ΣΕΒ, εφοπλιστικό και τραπεζικό κεφάλαιο) και συμπυκνώνονται στις μειώσεις μισθούς και συντάξεων, στην απελευθέρωση των απολύσεων, στις ιδιωτικοποιήσεις και στην παραπέρα επέκταση της κοινωνικής λεηλασίας.

Τα προλεταριακά λαϊκά συμφέροντα μπορούν να εξυπηρετηθούν μόνο μέσα από τη σύγκρουση με την ΕΕ και τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Μόνο η οργάνωση της τάξης μας μπορεί να σταθεί πραγματικό ανάχωμα στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου και τις πολιτικές της κοινωνικής ερημοποίησης.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

ΚΑΝΕΝΑ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

ΚΑΜΙΑ ΑΥΤΑΠΑΤΗ ΓΙΑ ΦΙΛΟΛΑΪΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ  ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΕ

ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΝΤΟΠΙΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Διαδήλωση: Προπύλαια 11 Μάη στις 18.00

Συνέλευση αναρχικών κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ

Κόκκινη Γραμμή – ομάδα για την εργατική αντεπίθεση

Ηράκλειο Κρήτης:Εκδήλωση-συζήτηση της Αναρχικής συλλογικότητας Οκτάνα για την κοινωφελή εργασία με την ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ(ΣΚΥΑ)

cf83cebacf85ceb1ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΜΠΡΟΣΟΥΡΑΣ WORKFARE RELOADED ΑΠΟ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

ΣΑΒΒΑΤΟ 9/5, 19.00, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ, ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΥ 18

Αναρχική Συλλογικότητα Οκτάνα 

Τα προγράμματα ενοικιαζόμενης κοινωφελούς εργασίας (ΚΟΧ) και οι επιταγές εισόδου στην αγορά (voucher) αποτελούν συγκεκριμένες εφαρμογές της πολιτικής του workfare, της επιβολής δηλαδή καταναγκαστικής εργασίας χωρίς εργασιακά δικαιώματα προς τον ραγδαία αυξανόμενο αριθμό των ανέργων στην θέση του επιδόματος ανεργίας από τον ΟΑΕΔ, που οι επιβαλλόμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές έχουν βαφτίσει «ωφέλεια».

Χοντρικά, τι σημαίνει επιβολή της εργασίας ως «ωφέλειας»; Σημαίνει ότι τα αφεντικά προσπαθούν να επιβάλλουν στους ανέργους/επισφαλείς να δουλεύουν, όχι μόνο με τους όρους που συμφέρουν τα ίδια, δηλαδή με χαμηλό μισθό, περιορισμένα εργασιακά δικαιώματα, χωρίς συνδικαλιστική δυνατότητα, αλλά και όποτε και όταν αυτά τους χρειάζονται, με αποτέλεσμα να αφαιρείται και η ελάχιστη δυνατότητα που είχαν οι άνεργοι/ες να επιλέγουν το αν, το πότε και το που θα εργαστούν, ακόμα και ο ελάχιστος έλεγχος πάνω στις συνθήκες εργασίας τους. Το κράτος μέσω του ΟΑΕΔ μας λέει: «Όσοι/ες άνεργοι/ες ψάχνετε για δουλειά θα σας χρησιμοποιήσουμε όπου κι όποτε σας χρειαστούμε ως φθηνό/ανακυκλώσιμο/προσωρινό εργατικό δυναμικό που θα αντικαταστήσει τις τρύπες που δημιουργούνται λόγω της πολιτικής μας, αν συμφωνείτε έχει καλώς, αν όχι κομμένα τα επιδόματα». Αυτό γίνεται καλύτερα αντιληπτό αν αναλογιστούμε τη σταδιακή προσπάθεια υποκατάστασης του επιδόματος ανεργίας με τον πενιχρό μισθό των προγραμμάτων «κοινωφελούς» εργασίας ή, πιο συγκεκριμένα, την αντικατάσταση του επιδόματος ανεργίας από το επίδομα φτώχειας που θα αποκαλείται «εγγυημένο εισόδημα» και από το οποίο θα αποκλείονται όσοι/ες αρνούνται θέσεις εργασίας που θα τους προσφέρονται από τον ΟΑΕΔ, ένας εκβιασμός που δοκιμάστηκε για πρώτη φορά πέρυσι ξεσηκώνοντας αυθόρμητα αντιδράσεις πολλών ανέργων.

Τα προηγούμενα 2 χρόνια, σε χώρους κοινωφελούς εργασίας ορθώθηκαν μια σειρά αγώνων ενάντια στην εφαρμογή αυτής της στρατηγικής με αποδέκτη άμεσους ή έμμεσους εργοδότες, σε αυτή την περίπτωση, δήμους και ΜΚΟ. Κύριο σημείο τριβής αυτού του πρώτου κύκλου αγώνων ήταν αιτήματα που είχαν να κάνουν με την έγκαιρη καταβολή του μισθού. Επιμέρους κόντρες και αντιστάσεις εμφανίστηκαν, όμως, και για άλλα ζητήματα, όπως το δικαίωμα στην άδεια, το δικαίωμα στην απεργία, οι συνθήκες εργασίας, το αντικείμενο της εργασίας ή ακόμα και η ίδια η μορφή της ως «ωφέλειας». Σε κάθε περίπτωση, οι μικροί αυτοί αγώνες πέτυχαν κάτι εξαιρετικά σημαντικό: ανάγκασαν το κράτος να αναδιπλωθεί και να δοκιμάσει νέες μορφές επιβολής της εργασίας. Ως εκ τούτου, την τελευταία χρονιά εφαρμογής των προγραμμάτων εγκατέλειψε –πιθανόν προσωρινά– μοντέλα και δομές (όπως οι ΜΚΟ), ρίχνοντας το βάρος στην κεντρική διαχείριση των ανέργων μέσω ΟΑΕΔ, ο οποίος αναβαθμίζεται σταδιακά για να αναδειχθεί σε εργοδότη στρατιών ανέργων.

Μπαίνοντας στον τρίτο χρόνο εφαρμογής του workfare στην αναδιαρθρωμένη ελληνική πραγματικότητα και με την εμπειρία του «ωφελούμενου» να εξαπλώνεται πλέον σχεδόν σε κάθε νοικοκυριό, ηλικιακή κατηγορία και παραγωγικό κλάδο της οικονομίας, εκτιμούμε ότι το βασικό εμπόδιο στο να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση μας ως εκμεταλλευόμενοι και να αγωνιστούμε εναντίον της, το αίσθημα της προσωρινότητας (της υποτιθέμενης προσωρινότητας της κρίσης, των προγραμμάτων και της συνθήκης αυτής στη ζωή του καθενός και της καθεμίας μας), θα αρχίσει όλο και περισσότερο να εκλείπει. Είναι στρατηγικής σημασίας οι αγώνες που αρχίζουν να συγκροτούν τη συνείδηση της εργασιακής φιγούρας του «ωφελούμενου» να αποτελέσουν οργανικό κομμάτι της εργατικής αντεπίθεσης που έχει ανάγκη η εποχή μας, χωρίς αυτό να σημαίνει, σε ένα άλλο επίπεδο, ότι η συγκεκριμένη φιγούρα μπορεί από μόνη της να εκπληρώσει το σχέδιο ανασύνθεσης της κατακερματισμένης τάξης μας. Η εμπειρία του αγώνα από το πρώτο και το δεύτερο «κύμα» των κοινωφελών προγραμμάτων είναι από αυτήν την άποψη μια εξαιρετικά χρήσιμη εμπειρία που είναι απαραίτητο να κυκλοφορήσει και να αποτελέσει κατακτημένη γνώση για τις ερχόμενες φουρνιές ανέργων που θα εξαναγκάζονται στην εκμετάλλευση των πενταμήνων.  (Συνέλευση για την Κυκλοφορία των Αγώνων)

κατεβάστε τη μπροσούρα εδώ: http://skya.espiv.net/files/2015/01/workfare_reloaded.pdf

* το κείμενο μοιράζεται στο κατάστημα του ΟΑΕΔ στο Ηράκλειο

ΠΗΓΗ: oktana.espivblogs.net

Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό “Μαύρο & Κόκκινο”:ΜΑΥΡΟΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ | ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2015

ΜΑΥΡΟΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

μκ1η Μάη 1886 – 80.000 εργάτες στο Σικάγο και πάνω από 400.000 σε ολόκληρες τις Η.Π.Α. απεργούν με κύριο αίτημα το 8ωρο και διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. 4 αναρχικοί οργανωτές της απεργίας εκτελούνται και ένας αυτοκτονεί μέσα στο κελί του, μια μέρα πριν την εκτέλεση του.

1η Μάη 2015 – η επέλαση του καπιταλισμού οδηγεί στην ανάσχεση των συλλογικών κεκτημένων και εδραιώνει ένα καθεστώς πληρούς απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής

129 χρόνια μετά, ο αγώνας του Σικάγο παραμένει ζωντανός. Όπως τότε, έτσι και τώρα πραγματοποιείται μια γενικευμένη επίθεση στην εργατική τάξη υπό το πρόσχημα, όμως τώρα, της οικονομικής κρίσης. Η μεθόδευση αυτής της ληστρικής στρατηγικής από την άρχουσα τάξη επιτυγχάνεται μέσω της άρσης του 8ωρου εργασίας, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την εδραίωση της επισφαλούς εργασίας και την συνεχή μείωση του βασικού μισθού. Βασική συνθήκη λειτουργίας του καπιταλισμού είναι ,ανέκαθεν, το καθεστώς εξαίρεσης και η παρανομοποίηση της ύπαρξης και της εργασίας. Η άρχουσα τάξη, κοιτώντας πάντοτε την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της, εξασφαλίζει το φθηνότερο εργατικό δυναμικό μέσω της διατήρησης και κατά καιρούς της διόγκωσης μίας στρατιάς ανέργων.

Αυτά, σε συνδυασμό με την προώθηση της ατομικίστικης κοινωνικής ανέλιξης και τη γενίκευση της συνθήκης του κοινωνικού κανιβαλισμού, προσπαθούν να αδρανοποιήσουν το μόνο όπλο της εργατικής τάξης, την συλλογική της ταυτότητα , την ταξική της συνείδηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όποτε οι καταπιεσμένοι ορθώνουν το ανάστημα τους απέναντι στην εξουσία, δέχονται καταστολή απο μεριάς κράτους και παρακράτους, η οποία πραγματώνεται είτε άμεσα και βίαια, όπως στον κοινωνικό αγώνα των Σκουριών, είτε έμμεσα με πλάγιες μεθοδεύσεις, όπως στον αγώνα των εργατών της ΒΙΟ.ΜΕ.

Μέσα σε ένα περιβάλλον γενικότερης υποτίμησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αναδύθηκε από κομμάτι της κοινωνίας η ψευδαίσθηση της θεσμικής επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων, αναθέτοντας στον Σύριζα την άμβλυνση των κοινωνικών αντιθέσεων και την ομαλοποίηση της έκρυθμης κοινωνικής πραγματικότητας. Παρά το ριζοσπαστικό προσωπείο, που προβάλλει η αριστερά της “ελπίδας”, η ψυχολογία της γονατισμένης κοινωνίας, που αναμένει έξωθεν τη σωτηρία, και ο εγκλεισμός της σε λογικές περιθωριοποιήσης του αυτοκαθορισμού της, δεν αποδομήθηκαν. Ως αναρχικοί ,λοιπόν, αντιλαμβανόμαστε ότι δούλος δεν ειναι αυτός που παραμένει έγκλειστος στο κελί του, αλλά αυτός που περιμένει κάποιον να τον ελευθερώσει.

Ο καπιταλισμός από τη φύση του γεννά τα δίπολα εξουσιαστή-εξουσιαζόμενου, αφεντικού-εργάτη, έχοντας ως μήτρα την αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας. Η αλυσίδα της κοινωνικής εκμετάλλευσης σπάει, όταν το εργατικό κίνημα εναντιώνεται στη ρίζα του συστήματος. Η ρήξη με την πάσης φύσεως εξουσία πραγματώνεται μέσω αδιαμεσολάβητων εργατικών αγώνων. Οι προλεταριοι στην επέλαση του κεφαλαίου καλούμαστε να πιάσουμε το νήμα από το σημείο της συλλογικοποίησης των αγώνων μας με όρους ισότητας, συντροφικότητας και αλληλεγγύης.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Συγκέντρωση-Πορεία 1η Μάη 10.00 π.μ. ΚΑΜΑΡΑ

mauro-kokkino@hotmail.com
maurokokkino1936.wordpress.com