την πεμπτη 5/3/15 το σωματειο προχωρησε σε ανακοινωμενη απο τα πριν παρεμβαση στην pizza panda, απαιτωντας την επαναπροσληψη των 2 διανομεων που εχουν απολυθει. γυρω στα 65 ατομα, παρα την συνεχη βροχωπτωση με 4 πανο, απο το σβεδι, το συνελευση βασης στον κλαδο του επισιτισμου, την εσε ιωαννινων και το ΝΑΡ – νκα.  την ερχομενη πεμπτη 19/3/15 θα ακολουθησει και νεα παρεμβαση και αυτη τη φορα ανακοινωμενη.επισης την παρασκευη 13/3/15, το βραδακι στην περιφερεια ιωαννινων, μοιραστηκαν κειμενα ενημερωσης, για το θεμα, καθως και του καινουργιου τευχους του περιοδικου, που εκδιδει το σωματειο, ¨ραχατι¨. ακολουθουν φωτογραφιες απο την παρεμβαση.

Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Διανομέων Ιωαννίνων

Καταδικάζουμε τη ρατσιστική επίθεση με απειλή όπλου στον Ξενώνα Ασυνόδευτων Ανηλίκων της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ στο Ωραιόκαστρο, την Παρασκευή, 09/01/2015.

Ο δράστης, Ι.Σ., πρώην πρόεδρος του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και στέλεχος της ΝΔ, εισέβαλε στο χώρο του Ξενώνα με αφορμή ανυπόστατη κατηγορία σχετικά με υποτιθέμενη κλοπή του σκύλου του. Υπό την απειλή περιστρόφου, «εξύβρισε χυδαία τους εργαζόμενους του ξενώνα και καταφέρθηκε κατά των παιδιών με ρατσιστικές αναφορές για την καταγωγή τους», κραυγάζοντας ταυτόχρονα «είμαι χειρότερος από τους χρυσαυγίτες». Αυτά καταγγέλλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι σε σχετική ανακοίνωσή τους [1].

Στις 14/01/2015 πραγματοποιήθηκε η δίκη απουσία του κατηγορουμένου. Το ρατσιστικό κίνητρο δεν έγινε δεκτό από την έδρα και ο δράστης καταδικάστηκε σε 9 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή, κατάσχεση του όπλου του και σε καταβολή αποζημίωσης ύψους 300 ευρώ.

Το ΣΒΕΜΚΟ στηρίζει την πρόθεση της ΑΡΣΙΣ να καταθέσει νέα μήνυση δυνάμει του αντιρατσιστικού νόμου, ώστε να αναγνωριστεί το ρατσιστικό κίνητρο. Κάθε προκλητική ρατσιστική επίθεση πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα και χωρίς συμβιβασμούς.

Οι εργαζόμενοι της ΑΡΣΙΣ, παρά τα σημαντικά εργασιακά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για τη σωστή λειτουργία των δομών και την παροχή των καλύτερων δυνατών υπηρεσιών στους ανήλικους ωφελούμενους. Η ανοχή στις ρατσιστικές επιθέσεις οδηγεί σε ακόμη περισσότερες παρόμοιες ενέργειες, ενώ οι έως τώρα κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν σαν όπλο το «χαρτί του ρατσισμού» για να διαιρέσουν τους εργαζόμενους, κάνοντας και το έργο τους ακόμη πιο δύσκολο. Ο φράχτης στον Έβρο, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και όλες οι σχετικές πολιτικές άνοιξαν το δρόμο και στους νεοναζί δολοφόνους της Χ.Α.

Δηλώνουμε σε όλους τους τόνους ότι στεκόμαστε στο πλευρό των εργαζομένων της ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ, των μεταναστών και οποιουδήποτε γίνεται δέκτης ρατσιστικών επιθέσεων.

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις ΜΚΟ-ΣΒΕΜΚΟ

1.http://arsis.gr/ratsistiki-epithesi-me-tin-apili-oplou-ston-xenona-asinodefton-anilikon-etounton-asilo-tis-arsis-sto-oreokastro/#more-3719

PANDA PIZZA

Just the way WE like it!

…με μαύρη εργασία …με απλήρωτα δώρα και επιδόματα…με κρύο …με βροχή …με 12 μποφόρ

…και προσφορά-δώρο για την πρωτοχροννιά: με κάθε κανονικού μεγέθους διεκδίκηση, δωρεάν 2 ζεστές απολύσεις!

Στις 31/12/14, παραμονή πρωτοχρονιάς, δυο συνάδελφοι διανομείς στην πιτσαρία “Panda Pizza”, έμαθαν μέσω sms ότι απολύονται. Ο λόγος ήταν ότι δεν δέχτηκαν να υπογράψουν εικονικά, πως εισέπραξαν το δώρο Χριστουγέννων και το επίδομα αδείας, καθώς και το ότι ζήτησαν να ασφαλίζονται για τις πραγματικές ώρες που εργάζονταν.

Oι συνάδελφοι εργάζονταν στο κατάστημα υπό “ιδανικές” συνθήκες, γνωστές σε όλους όσους δουλεύουν στον κλάδο του επισιτισμού: 4ωρη σύμβαση ενώ δούλευαν 7ωρο, μηχανάκι-βενζίνη-φθορές δικά τους, εξοπλισμός δικός τους, για νυχτερινά-Κυριακές-αργίες ούτε κουβέντα, “θελήματα” και εκτέλεση καθηκόντων πέραν των διανομών. Παράλληλα, με τις μακρινές διανομές εκτός πόλης, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών (καταιγίδες, ομίχλη, πάγος), αναγκάζονταν συχνά να καθαρίζουν τον χώρο, να κόβουν ζυμάρι στην κουζίνα, να μοιράζουν φυλλάδια πόρτα-πόρτα, να αδειάζουν τα νερά του ψυγείου, να ανεβοκατεβαίνουν στον πάνω χώρο (που είναι δήθεν self service) για να σερβίρουν ή να καθαρίσουν τα τραπέζια, να ανεβοκατεβαίνουν στο υπόγειο/αποθήκη/γιαπί κουβαλώντας κουτιά τροφίμων και άλλα πράγματα και “φυσικά” να πετάνε τα σκουπίδια, να φτιάχνουν συσκευασίες και να τακτοποιούν-ανανεώνουν το ψυγείο.

Στο μικρό χρονικό διάστημα που πρόλαβαν να δουλέψουν στο κατάστημα και προφανώς μπροστά στο σκιάχτρο της ανεργίας, δεν είχαν αρνηθεί όλες αυτές τις απαιτήσεις (εκτός από όταν τους ζητήθηκε να μαζέψουν κόπρανα σκύλων από το πεζοδρόμιο…!!!) και για αυτό μάλλον, οι εργοδότες περίμεναν ότι δεν θα αρνηθούν να υπογράψουν για χρήματα τα οποία δεν λαμβάνουν.

Την Τετάρτη 31/12 στις 01:00 τα ξημερώματα, ο ένας συνάδελφος, αφού τελείωσε την 7ωρη βάρδιά του (που τυπικά σύμφωνα με το πρόγραμμα τελείωνε στις 23:00…) του ζητήθηκε να υπογράψει ότι εισέπραξε δώρο Χριστουγέννων και επίδομα άδειας. Αφού του αποσαφηνίστηκε ότι δεν θα τα παραλάβει, ο συνάδελφος αρνήθηκε να υπογράψει. Έπειτα, η εργοδότης τον ενημέρωσε πως μέρος των χρημάτων της μισθοδοσίας του συναδέλφου, θα τα καταθέσει στην τράπεζα ως εικονική εξόφληση δώρου και επιδόματος αδείας. Είναι γνωστή τακτική για τα αφεντικά, εκμεταλλεύονται την αδήλωτη εργασία και μέρος των πραγματικών δεδουλευμένων το εμφανίζουν ως δώρα και επιδόματα. Γλυτώνουν έτσι τις εισφορές στο ΙΚΑ, εκβιάζοντας παράλληλα τους εργαζομένους για την εξόφληση των πραγματικών δεδουλευμένων. Στη συνέχεια ο συνάδελφος ζήτησε να ασφαλίζεται τις πραγματικές ώρες που εργάζεται και η εργοδότρια απάντησε ότι θα το σκεφτεί.

Το ίδιο απόγευμα, όταν τελείωσε την βάρδια και ο άλλος συνάδελφος, ήρθε αντιμέτωπος με την ίδια απαίτηση. Είχε προηγηθεί ένα ,εκ πρώτης όψεως, ακραίο αλλά εν τέλει χαρακτηριστικό παράδειγμα για τις συνθήκες εργασίας των ντελιβεράδων της πόλης. Ο συνάδελφος είχε μόλις επιστρέψει από παραγγελία σε Κατσικά, όπου οι εργοδότες τον έστειλαν, παρά τους ισχυρούς ανέμους που έπνεαν από το πρωί και παρά την ενημέρωση του διανομέα προς τα αφεντικά, ότι σε προηγούμενες παραγγελίες (π.χ. στη Γράμμου) ο αέρας τον πέταγε δεξιά αριστερά, ή ότι “μέσα στην πόλη με το ζόρι παλεύεται, αλλά παραέξω πρέπει να γίνεται χαλασμός” κτλ. Επόμενη στάση: Αμφιθέα, η απάντησή τους. (όπου μετά γράφτηκε ότι σημειώθηκαν άνεμοι μέχρι και 12 μποφόρ…). Από καθαρή τύχη γλύτωσε όταν δυνατοί άνεμοι τον έβγαλαν, πρώτα μέσα στο αντίθετο ρεύμα και μετά τον πέταξαν αντίθετα στα δεξιά του οδοστρώματος. Στην συνέχεια, αποκλείστηκε για ώρα στην περιοχή μέσα σε αστικό λεωφορείο, το οποίο σταμάτησε για να τον προστατεύσει, αφού με το ζόρι μπορούσε να σταθεί κανείς έξω όρθιος, ενώ και το ίδιο το πεσμένο μηχανάκι το έσερνε ο αέρας από δω κι από κει.

Στο σχόλασμα, αφού κατάφερε με δυσκολία να γυρίσει στο μαγαζί, μετά από ασθενή αποδυνάμωση των ανέμων, αρνήθηκε και αυτός να υπογράψει τις αποδείξεις και ενημέρωσε ότι ζητάει και αυτός τα νομότυπα. Ο διάλογος έληξε χωρίς κάποια κοινή συμφωνία και αναβλήθηκε για τις επόμενες μέρες. Αφού του ευχήθηκαν “καλή χρονιά” και “να περάσει καλά στο ρεβεγιόν”, μετά από περίπου μια ώρα, η εργοδότρια έστειλε ταυτόχρονα και στους δύο πανομοιότυπο μήνυμα στα κινητά τους τηλέφωνα, με το οποίο τους πληροφορούσε ότι “η συνεργασία λήγει σήμερα” και ότι θα έπρεπε να περάσουν μετά από 5 μέρες από την λογίστρια να πάρουν την απόλυσή τους.

Οι συνάδελφοι απάντησαν ότι δεν δέχονται την απόλυση και στις 2/1 το πρωί κατήγγειλαν όλα τα παραπάνω μαζί με τον εκδικητικό και καταχρηστικό χαρακτήρα της απόλυσής τους στην επιθεώρηση εργασίας, η οποία όρισε τριμερή συνάντηση. Το ίδιο μεσημέρι επισκέφτηκαν το μαγαζί μέλη του σωματείου που συνάντησαν μια εντελώς αδιάλλακτη στάση και μια κατηγορηματική άρνηση για οποιαδήποτε συζήτηση εκ μέρους των αφεντικών. Εν τω μεταξύ, ο ένας συνάδελφος όχι μόνο δεν είχε πάρει δώρο και επίδομα αλλά ούτε και το υπόλοιπο των δεδουλευμένων του, το οποίο τελικά εξοφλήθηκε λίγες ώρες μετά. Όταν το απόγευμα το μαγαζί ξανάνοιξε, πήγαν κανονικά για δουλειά, όπου δεν έγιναν δεκτοί. Στην τριμερή συνάντηση στην επιθεώρηση εργασίας, η εργοδοσία δεν δέχτηκε την επαναπρόσληψη και υποστήριξε ότι οι διανομείς δούλευαν 4ωρο και ότι έχουν εξοφληθεί όλα τα χρωστούμενα.

Αυτή την αδιαλλαξία την έχουμε ξανασυναντήσει. Είναι το ξεκάθαρο μήνυμα των αφεντικών ότι όποιος διεκδικεί, όχι κάτι παραπάνω, αλλά έστω και τα νομότυπα, θα απολύεται. Πατάει πάνω στην αδράνεια και την έλλειψη οργάνωσης της πλειοψηφίας των εργαζομένων που φοβούνται, πως αν μιλήσουν για το δίκιο τους, “την άλλη μέρα θα ψάχνουν για δουλειά” γιατί “ξέρεις πόσοι περιμένουν στη σειρά?”. Πρόκειται όμως, για την ίδια αδιαλλαξία που σπάει με το πρώτο δείγμα συλλογικού αγώνα και οργανωμένης διεκδίκησης, όπως έγινε και στις περιπτώσεις των επιχειρήσεων “Pizza fun” και “Bruno coffee stores”, όπου μετά τις εκδικητικές απολύσεις συναδέλφων και την αρχική αλαζονική άρνηση για οποιαδήποτε διαπραγμάτευση, οι συνάδελφοι τελικά επαναπροσλήφθηκαν και με πολύ καλύτερους όρους και ικανοποιημένα αιτήματα.

Στην εποχή αυτή της καπιταλιστικής κρίσης, η εκμετάλλευση, η ανεργία, η εξαθλίωση, η συνεχής κατάργηση όλο και περισσότερων κεκτημένων, δημιουργούν ένα τοπίο ζοφερό για τους εργαζόμενους και ιδανικό για κάθε λογής μικρά ή μεγάλα αφεντικά. Βρίσκουν ευκαιρία να στήσουν τις επιχειρήσεις τους πάνω στις πλάτες μας και μέσω της μαύρης εργασίας και όλων των ειδών τερτίπια, ελαχιστοποιούν το κόστος για να αυξάνουν τα κέρδη τους. Το δικό μας μήνυμα πρέπει να είναι ακόμα πιο ξεκάθαρο από το δικό τους και η μόνη απάντηση στους εκβιασμούς και τα γεμάτα έπαρση διλλήματα τους είναι η συλλογική δράση, η αυτοοργάνωση σε σωματεία βάσης και συνελεύσεις, ο αγώνας για ζωή με αξιοπρέπεια.

Απαιτούμε την άμεση επαναπρόσληψη των συναδέλφων στο κατάστημα “Panda Pizza”

και την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους.

Πρωτοβάθμειο σωματείο

Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Διανομέων Ιωαννίνων

Αναδημοσίευση από : Αυτόνομο Ραδιόφωνο Ιωαννίνων

Σε μια χώρα όπου οι άνεργοι ανέρχονται σε εκατομμύρια· όπου χιλιάδες οικογένειες βρίσκονται χωρίς ρεύμα και δεν μπορούν να καλύψουν ακόμα και τις βασικές τους ανάγκες, κράτος και κεφάλαιο, εντείνουν την επίθεση, αποδιαρθρώνοντας ότι έχει απομείνει. Αφού τελείωσαν με το ρεύμα, το νερό και τις δημόσιες συγκοινωνίες, ήρθε η σειρά της υγείας, της παιδείας και της στέγασης: απολύσεις για σχολικούς φύλακες και διοικητικούς υπαλλήλους, κλείσιμο του ΕΟΠΠΥ και τώρα κατασχέσεις και πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας.

Την ίδια στιγμή που γίνεται συζήτηση για τους «όρους και τις προϋποθέσεις των κατασχέσεων», εμείς βιώνουμε καθημερινά τη λεηλασία και την κατάσχεση της ίδιας μας της ζωής. Μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, αρπακτικά ελληνικά και ξένα επενδυτικά, τοκογλυφικά κεφάλαια ετοιμάζονται να επωφεληθούν κερδοσκοπώντας πάνω στις κατοικίες μας και στη γη. Αυτοί οργανώνονται. Θέλουν να συγκεντρωθεί στους λίγους ακόμα περισσότερος πλούτος και οι πλούσιοι να γίνουν πλουσιότεροι. Με κατοίκους χωρίς σπίτι συν τοις άλλοις, θα είναι πιο εύκολος και ο εκβιασμός για προσφορά φτηνού, ευέλικτου και πειθαρχημένου εργατικού δυναμικού (voucher, ενοικιαζόμενο προσωπικό, εθελοντική εργασία κ.ά.)

Το δικαίωμα στη πρώτη κατοικία δεν είναι ζήτημα πολυτέλειας αλλά βιοτική ανάγκη. Η πλήρης υποκρισία του ‘’κοινωνικού’’ κράτους κορυφώνεται την στιγμή που προσπαθεί να φανεί ευαισθητοποιημένο, ποινικοποιώντας ταυτόχρονα την οικειοποίηση άδειων χώρων και σπιτιών. Δεσμεύοντας ταυτόχρονα την ιδιοκτησία του λαού, δημιουργώντας στρατιές αστέγων που θα αναγκαστούν βρισκόμενοι στο δρόμο με τα παιδιά τους ή μόνοι να μπούνε στα άδεια σπίτια και χώρους. Σ’ αυτή την περίπτωση η μόνη λύση είναι η κατάληψη ιδιωτικών και δημόσιων χώρων για τη στέγαση των αστέγων.

Ως Σωματείο Ανέργων, Ανασφάλιστων και Επισφαλώς Εργαζομένων καλούμε κάθε άνεργο και επισφαλή εργαζόμενο σε αποκλεισμό του Ειρηνοδικείου για να διεκδικήσουμε ότι δικαιούμαστε, τα σπίτια μας! Καλούμε όλους τους φορείς και τις συλλογικότητες να σταθούν στο πλευρό μας, να πορευτούν μαζί μας και να απαιτήσουν κανένα σπίτι να μην βρεθεί στα χέρια τραπεζίτη ή όποιου άλλου κρατικού μηχανισμού. Όλοι μας, εργαζόμενοι ή μη πλέον βρισκόμαστε σε μία συνθήκη ανασφάλειας, εκμετάλλευσης, καταπίεσης και εξαθλίωσης. Αν δεν αντισταθούμε όλοι μαζί σ αυτήν την ολομέτωπη επίθεση, αύριο θα είμαστε οι επόμενοι. Κανένας μόνος, όλοι μαζί μπορούμε!

…ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ!

Σωματείο Ανέργων, Ανασφάλιστων και Επισφαλώς εργαζομένων Αχαΐας

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΓ.ΑΝΔΡΕΑΣ
Το πρωί της Τρίτης, 4/11/2014, μέλη του Σωματείου Ανέργων, Ανασφάλιστων και Επισφαλώς Εργαζομένων Αχαΐας, επισκεφθήκαμε το νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέα, με τον διευθυντή του οποίου είχαμε κλείσει ραντεβού συνάντησης, ώστε να συζητήσουμε για τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στον τομέα της υγείας και στα νοσοκομεία και να του καταθέσουμε τα αιτήματά μας σα σωματείο σε ό,τι αφορά τους άνεργους και όλους όσοι βιώνουν συνθήκη επισφάλειας και τίθενται σιγά σιγά στο κοινωνικό περιθώριο, είτε με όρους σκληρής εργασιακής εκμετάλλευσης είτε και ως έξτρα εργατικά χέρια που περισσεύουν και μη όντας πλέον χρήσιμα για το σύστημα απαξιώνονται και πρέπει να βγαίνουν από τη μέση.

Αν και ο διευθυντής είχε συμφωνήσει να συναντηθεί μαζί μας στις 11πμ, αρχικά μας ανακοινώθηκε πως έλειπε για κάποια άλλη δουλειά και δε θα μπορούσε να μας δει και τελικά κατέφθασε με περίπου μία ώρα καθυστέρηση και ύστερα από δικές μας πιέσεις, αφού παραβρεθήκαμε όλοι στο γραφείο του συνομιλώντας με το στέλεχος που τον αντικαθιστούσε, απαιτώντας απαντήσεις στα ερωτήματα και στα αιτήματά μας, απαντήσεις τις οποίες αδυνατούσε να μας προσφέρει. Όταν τελικά ο ίδιος ο διευθυντής εμφανίστηκε και – υποτίθεται πως – δέχθηκε να μας ακούσει, αντί να απαντήσει στα ζητήματα που του θέταμε προτίμησε να αποποιηθεί κάθε ευθύνη δηλώνοντάς μας ουσιαστικά πως αυτά που ζητάμε είναι εκτός πραγματικότητας, μα και πως δουλειά του ιδίου είναι να κάνει “διαχείριση” (όπως ο ίδιος είπε) του νοσοκομείου και όχι να παίρνει αποφάσεις αλλά απλώς να τηρεί κατά γράμμα τον νόμο.

ΙΚΑ ΑΓ.ΑΛΕΞΙΟΥ – ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΡΙΟΥ
Αποχωρώντας από τον χώρο του νοσοκομείου, αρκετοί από εμάς πήγαμε στο Ι.Κ.Α. του Αγίου Αλεξίου, στο οποίο βρισκόταν η μητέρα ανθρώπου που πάσχει από καρκίνο του πνεύμονα και την οποία οι γιατροί Ι.Κ.Α. και του νοσοκομείου του Ρίου έστελναν ο ένας στον άλλον, καθώς στο Ι.Κ.Α. ο υπεύθυνος γιατρός υποστήριζε πως η συνταγογράφηση των φαρμάκων από το Ρίο είχε γίνει από γιατρό μη υπεύθυνο (ασκούμενο) για κάτι τέτοιο και πως έτσι δεν μπορούσε να της δώσει τα φάρμακα, καθότι χρειαζόταν υπογραφή από τον διευθυντή του νοσοκομείου. Τελικά, έπειτα από επίμονη παρέμβαση των μελών του σωματείου και απευθείας τηλεφωνική επικοινωνία με το Ρίο, ο υπεύθυνος γιατρός του Ι.Κ.Α. δέχθηκε να παραδώσει τα φάρμακα στη γυναίκα, η οποία σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν αναγκασμένη να τρέχει από την Πάτρα στο Ρίο και πάλι πίσω ποιός ξέρει για πόσο καιρό, μέχρι κάποιος να αποφασίσει να κάνει το αυτονόητο και να την εξυπηρετήσει για κάτι τόσο απλό.

Εμείς, ως σωματείο και ως άνεργοι που θεωρούν τον αγώνα για τη διεκδίκηση των βασικών κοινωνικών αγαθών (υγεία-παιδεία-ρεύμα-νερό) και για την ανατροπή καταστάσεων και πολιτικών που καταδικάζουν ολόκληρα κοινωνικά κομμάτια σε εξαθλίωση, ως αυτονόητη στάση αξιοπρέπειας, δε σκοπεύουμε να σωπάσουμε μπροστά στον κανιβαλισμό που επιβάλλεται από τα πάνω και θα συνεχίσουμε με τον λόγο και τη δράση μας να στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όσους βρίσκονται στην ίδια ή και σε χειρότερη μοίρα από εμάς, σε όσους πλήττονται από ένα απάνθρωπο σύστημα που μετατρέπει την αξία της ζωής σε εμπόρευμα.

Διεκδικούμε και απαιτούμε για όλους τους ανέργους:
-Κατάργηση της 5ευρης “εισόδου” στα δημόσια νοσοκομεία
-Επίσπευση των ραντεβού εξέτασης και νοσηλείας, μείωση του χρόνου αναμονής για αυτά
-Να μην πληρώνουμε έξοδα εξετάσεων και νοσηλείας
-Εύκολη και δωρεάν πρόσβαση στα χρειαζούμενα φάρμακα

http://anergoipatra.wordpress.com/