Αρχείο κατηγορίας Ταξική Πάλη

Ζωγράφου : Ανταπόκριση από την παρέμβαση στον φούρνο «Το Χωριάτικο» (16/5)

2015-05-16-13-50-53-e1431884795287 2015-05-16-13-51-07-e1431884807536 11146614_832359603486634_3806555898248043446_nΤο Σάββατο 16 Μαΐου και για περίπου μιάμιση ώρα πραγματοποιήθηκε παρέμβαση από περίπου 50 συντρόφους και συντρόφισσες στον φούρνο “Το Χωριάτικο”, στο κεντρικό σταυροδρόμι της περιοχής του Ζωγράφου στο πλαίσιο διαμαρτυρίας και ανάδειξης του ζητήματος των αδελφών Γιαννακόπουλων, επιχειρηματιών και ιδιοκτητών της γνωστής αλυσίδας φούρνων “Το Χωριάτικο” και “Αττικοί φούρνοι”, οι οποίοι έχουν συλληφθεί και διαφύγει τρεις φορές στο παρελθόν, με την κατηγορία ότι διευθύνουν κύκλωμα πορνείας, εμπορίας γυναικών (trafficking) που ελέγχει το 80% των εκδιδόμενων γυναικών στην Ελλάδα.

Η κινητοποίηση καλέστηκε από την Αυτόνομη Συνέλευση Ζωγράφου και συμμετείχαν σε αυτήν σύντροφοι και συντρόφισσες από τον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο «Βίλα Ζωγράφου», την αναρχική συλλογικότητα «Μαύρο Δάσος» και άλλες συλλογικότητες από τις ανατολικές συνοικίες, όπως και αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι.

Το κείμενο που μοιράστηκε:

Το Χωριάτικο – Ο Σωματέμπορος της Γειτονιάς

Οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι, επιχειρηματίες και ιδιοκτήτες της γνωστής αλυσίδας φούρνων “Το Χωριάτικο” και “Αττικοί φούρνοι”, έχουν συλληφθεί και διαφύγει τρεις φορές στο παρελθόν (την τελευταία φορά με ελάχιστες ποινές οι οποίες ουσιαστικά τους συγχαίρουν για το “έργο” τους), με την κατηγορία ότι διευθύνουν κύκλωμα πορνείας, εμπορίας γυναικών (trafficking) που ελέγχει το 80% των εκδιδόμενων γυναικών στην Ελλάδα.

Οι συγκεκριμένοι φούρνοι λειτουργούν ως βιτρίνα για ξέπλυμα χρήματος οργανωμένου κυκλώματος εμπορίας σαρκός το οποίο συνεργάζεται με offshore εταιρία που διαχειριζόταν 5 μεγάλα στριπτιτζάδικα στην Αθήνα καθώς και με μαφιόζικα κυκλώματα της Ρωσίας. Παράλληλα οι επιχειρηματίες διέθεταν μια πολυκατοικία στη Λ. Ηρακλείου 29, όπου κρατούσαν φυλακισμένες μετανάστριες που διάφοροι πελάτες βίαζαν επί πληρωμή.

Δεν είναι όμως περίεργο το γεγονός ότι τα μέλη του κυκλώματος αυτού κυκλοφορούν ακόμα ελεύθερα αφού έχουν την άμεση υποστήριξη και συνεργασία της ελληνικής αστυνομίας. Ο απόστρατος αστυνομικός και νυν υπεύθυνος προσωπικού στους φούρνους το “Το Χωριάτικο”, Κωνσταντίνος Κύρος, μέσω των επαφών του εξασφάλιζε χαρτιά σε γυναίκες από Ρωσία, Λιθουανία και Πολωνία οι οποίες με την υπόσχεση της εργασίας στην Ελλάδα τελικά εξαναγκάζονταν να εκδίδονται ή να δουλεύουν σε στριπτιτζάδικα. Ο συγκεκριμένος αστυνομικός είχε αποταχθεί λόγω κατάχρησης 70 εκατομμυρίων δραχμών από το ταμείο του Τμήματος Αλλοδαπών. Στις 28 Απρίλη δικάστηκαν για τρίτη φορά… και η σωματεμπορία συνεχίζεται…

Το δικαστήριο έκρινε ομόφωνα ένοχο τον ιδιοκτήτη της αλυσίδας φούρνων Άγγελο Γιαννακόπουλο με ποινή κάθειρξης 10 χρόνια και έξι μήνες για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, σωματεμπορία και ηθική αυτουργία σε απάτη. Αντίστοιχα στον Κωνσταντίνο Κύρο και στα υπόλοιπα μέλη του κυκλώματος επιβλήθηκαν ποινές κάθειρξης αρκετών ετών. Τελικά όλοι τους αφού πλήρωσαν τις εγγυήσεις, από 20.000 έως 200.000, ευρώ, αφέθηκαν ελεύθεροι και επέστρεψαν στις δουλειές τους, στην σωματεμπορία, στο δουλεμπόριο, στο ξέπλυμα χρήματος. Προφανώς δεν περίμενε κανείς κάτι διαφορετικό.

Το Χωριάτικο και οι Αττικοί Φούρνοι είναι βιτρίνες εξαναγκαστικής πορνείας

Καμία ανοχή στους σωματέμπορους και στις βιτρίνες τους

syneleysizografou.blogspot.gr

villazografou.espivblogs.net

https://mpalothia.wordpress.com

I.W.W:How to Fire Your Boss / Πώς να απολύσετε το Αφεντικό σας

«How to Fire Your Boss – A Workers Guide to Direct Action» φυλλάδιο που εκδόθηκε από τους BossBusters, και αποτελεί ένα σχέδιο δράσης των μελών της I.W.W. στην περιοχή το Σαν Φρανσίσκο (ΗΠΑ), τροποποιήθηκε κατά την μετάφραση του ώστε να είναι πιο κοντά και σύμφωνα με τα ελληνικά δεδομένα.

Ιανουάριος 2015
Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου (IWW)
iwwgreece@yahoo.gr

308296_166119493467601_1020087176_n
Πώς να απολύσετε το Αφεντικό σας
Οδηγός Άμεσης Δράσης για Εργαζόμενους

Η εργασία για την επιβίωση, ως ταπείνωση είναι πολύ γνωστή σε όσους υποχρεώνονται να την κάνουν. Η Δημοκρατία, η βασική αρχή πάνω στην οποία υποτίθεται ότι βασίζεται η σύγχρονη κοινωνία, εξαφανίζεται την στιγμή που χτυπάμε την κάρτα στο τόπο εργασίας. Μη έχοντας λόγο για το τι παράγουμε, ή το πώς οργανώνεται η παραγωγή αυτή, και με μόνο ένα μικρό μέρισμα στην αξία της παραγωγής να επιστρέφει στην μισθοδοσία μας, έχουμε κάθε δικαίωμα να νοιώθουμε αγανάκτηση.

Τελικά, χρειάζεται να δημιουργήσουμε μια κοινωνία στην οποία οι εργαζόμενοι να παίρνουν όλες τις αποφάσεις για την παραγωγή και την διανομή των ειδών που παράγουν και τις υπηρεσίες που προσφέρουν. Οι βλαβερές ή άχρηστες βιομηχανίες όπως αυτές των όπλων και των χημικών προϊόντων, ή οι απάτες των τραπεζών και των ασφαλιστικών εταιρειών θα μπορούσαν να καταργηθούν. Τα πραγματικά απαραίτητα είδη όπως η διατροφή, η στέγη και η ενδυμασία θα μπορούσαν να εξασφαλίζονται από την εργασία όλων για λίγες μόνο ώρες τη βδομάδα.

Ωστόσο, μέχρι τότε όμως, πρέπει να αναπτύξουμε στρατηγικές οι οποίες να προεικονίζουν αυτό τον στόχο αλλά ΚΑΙ να αντιταχθούμε στην καθημερινή ελεεινή πραγματικότητα της σύγχρονης μισθωτής σκλαβιάς. Το BossBusters, είναι ένα σχέδιο δράσης των μελών των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου IWW , θεωρεί ότι η Άμεση Δράση στον χώρο εργασίας είναι το κλειδί για την πραγματοποίηση και των δύο αυτών στόχων. Αλλά τι είναι η Άμεση Δράση?

Η Άμεση Δράση είναι η κάθε μορφή πάλης ταξικού & κοινωνικού ανταγωνισμού η οποία τσακίζει την δυνατότητα των αφεντικών να βγάζουν κέρδος και τους αναγκάζει να αποδέχονται τα αιτήματα των εργαζομένων. Η πιο γνωστή μορφή Άμεσης Δράσης είναι η απεργία όπου οι εργαζόμενοι απλά σταματούν την δουλειά τους και αρνούνται να παράγουν κέρδη για τα αφεντικά μέχρι να γίνουν δεκτά τα αιτήματά τους. Η απεργία είναι η προτιμητέα επιλογή των «επαγγελματικών ενώσεων» όπως η ΓΣΕΕ, αλλά είναι αποδεδειγμένα ένας από τους λιγότερο αποτελεσματικούς τρόπους αντιμετώπισης των αφεντικών.

Τα αφεντικά, με τα τεράστια οικονομικά τους αποθέματα, είναι πιο εύκολο να αντέξουν μια μεμονωμένη έστω και παρατεταμένη απεργία διαρκείας σε έναν κλάδο απ’ ότι οι εργαζόμενοι. Σε πολλές περιπτώσεις, με δικαστικές αποφάσεις, ακολουθεί μέχρι και η επιστράτευση τους για λόγους δημόσιου συμφέροντος (αφορά τον δημόσιο τομέα). Και το χειρότερο απ’ όλα, η μεμονωμένη απεργία διαρκείας όταν ηττηθεί δίνει την ευκαιρία στα αφεντικά να επαναπροσλάβουν τους απεργούς εργαζόμενους συχνά με χειρότερους όρους. Γι αυτό και επιδιώκεται η Γενική Απεργία Διαρκείας όλων των εργαζομένων για το σταμάτημα όλης της οικονομίας.

Οι εργαζόμενοι εφόσον δεν μπορούν να συμμετέχουν σε μια γενική απεργία διαρκείας όλων των εργαζομένων ή δεν μπορούν να απεργήσουν μεμονωμένα, είναι πιο αποτελεσματικοί στην διεκδίκηση των αιτημάτων τους όταν παραμένουν στην εργασία τους και υιοθετούν την Άμεση Δράση σαν μορφή πάλης.

Σκοπίμως μειώνοντας τα κέρδη των αφεντικών ενώ συνεχίζοντας να εισπράττουν την μισθοδοσία τους, μπορούν να τσακίσουν την αντίσταση των αφεντικών χωρίς να τους δίνουν την ευκαιρία να αντικαταστήσουν τους εργαζόμενους χωρίς επιπλέον κόστος στην παραγωγή. Με τον όρο Άμεση Δράση εννοούνται όλες οι τακτικές εκείνες που μπορούν να υλοποιήσουν από μόνοι τους οι εργαζόμενοι, χωρίς την βοήθεια κυβερνητικών αντιπροσώπων ή γραφειοκρατών συνδικαλιστών. Η προσφυγή στην Επιθεώρηση Εργασίας μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να είναι κατάλληλη κίνηση αλλά αυτό ΔΕΝ είναι μορφή Άμεσης Δράσης.

Ακολουθούν σύντομες περιγραφές των πλέον δημοφιλή μορφών της Άμεσης Δράσης που έχουν χρησιμοποιηθεί με επιτυχία από τους εργαζόμενους για να πετύχουν τους διεκδικητικούς τους στόχους. Ισως αναρωτηθεί κανείς αν από τεχνική πλευρά, οι μορφές αυτές είναι ενδεχομένως παράνομες. Η ανασκόπηση της εργατικής ιστορίας και των ταξικών αγώνων αποκαλύπτει ότι η κάθε μεγάλη νίκη του εργατικού κινήματος επιτεύχθηκε με μαχητικές τακτικές Άμεσης Δράσης οι οποίες ήταν παράνομες για την εποχή τους – παράνομες τακτικές που αποτελούσαν στόχο για την εργοδοτική καταστολή.
Αν και στα χαρτιά το νόμιμο δικαίωμα των εργαζομένων να οργανώνονται παραμένει «επίσημα» αναγνωρισμένο στην ουσία όμως υπάρχουν τέτοια πληθώρα περιοριστικών μέτρων που η αποτελεσματική διεκδικητική δράση παραμένει πάντα δύσκολή όσο και πριν. Για τον λόγο αυτό, ο κάθε εργαζόμενος που μελετάει την πιθανότητα εφαρμογής μορφών της Άμεσης Δράσης στο χώρο εργασίας – παρακάμπτοντας το νομικό σύστημα και πλήττοντας τα αφεντικά στα αδύνατα σημεία – θα πρέπει να γνωρίζει καλά την εργατική νομοθεσία, και το πώς εφαρμόζεται και το πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί ενάντια σε εργαζόμενους ακτιβιστές. Θυμηθείτε ότι κάθε εργασιακός αγώνας αποτελεί συλλογική δράση και όχι ατομική υπόθεση. Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι θα πρέπει να συνειδητοποιούν ότι ο αγώνας μεταξύ των αφεντικών και των εργαζομένων δεν είναι αθλοπαιδιά – είναι ταξικός πόλεμος. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι εργαζόμενοι πρέπει να χρησιμοποιούν αποτελεσματικές μορφές πάλης, άσχετα αν αυτό θα είναι αρεστό στα αφεντικά (και τα δικαστήριά τους).
Ας δούμε λοιπόν μερικές από τις πιο πετυχημένες μορφές Άμεσης Δράσης:

ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗ ΡΥΘΜΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (SLOWDOWN)

Η επιβράδυνση της εργασίας έχει μια μακρά και ένδοξη ιστορία. Το 1899, οι οργανωμένοι λιμενεργάτες της Γλασκόβης, στη Σκοτία απαίτησαν αύξηση των μισθών κατά 10% και μετά από άρνηση της εργοδοσίας κατεβήκανε σε απεργία. Τα αφεντικά προσέλαβαν απεργοσπάστες από τους αγροτικούς εργάτες της περιοχής και οι απεργοί υποχρεώθηκαν να αναγνωρίσουν την ήττα τους και να επιστρέψουν στις θέσεις τους με τους παλιούς μισθούς. Αλλά πριν επιστρέψουν στις θέσεις τους άκουσαν τα παρακάτω λόγια από τον γραμματέα της ένωσής τους:

“Επιστρέφετε στην δουλειά με τους παλιούς μισθούς. Τα αφεντικά μας δήλωσαν επανειλημμένα ότι ήσαν υπερευχαριστημένοι με την εργασία των αγροτικών εργατών που είχαν φέρει στις θέσεις μας όσο είχαμε απεργία. Αλλά εμείς είδαμε πως δουλεύανε οι απεργοσπάστες. Είδαμε ότι δεν ήξεραν να περπατήσουν πάνω στα καράβια και ότι τους έπεφταν τα μισά εμπορεύματα που κουβαλούσανε. Με λίγα λόγια, δύο από αυτούς με το ζόρι να βγάζανε όσοι δουλειά βγάζει ένας από εμάς. Ωστόσο, τα αφεντικά δήλωναν γοητευμένοι από την εργασία αυτών των ανθρώπων. Συνεπώς δεν μας μένει παρά να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους. Δουλέψτε όπως δουλεύανε οι απεργοσπάστες αγρότες.”
Η εντολή ακολουθήθηκε κατά γράμμα. Μετά από λίγες μέρες οι εργοδότες κάλεσαν τον γραμματέα της ένωσής ικετεύοντάς τον να πει στους λιμενεργάτες να δουλέψουν όπως πριν και ότι ευχαρίστως θα έκαναν την αύξηση του 10% στους μισθούς

Στις αρχές του περασμένου αιώνα, κάποιοι εργάτες που έφτιαχναν τις σιδηροδρομικές γραμμές στην Ιντιάνα των ΗΠΑ ειδοποιήθηκαν ότι είχε γίνει περικοπή στους μισθούς τους. Οι εργάτες αμέσως πήγαν στο σιδηρουργείο και κόντυναν τα φτυάρια τους κατά δυο ίντσες. Επιστρέφοντας στη δουλεία τους είπαν στο αφεντικό «μικρός μισθός, μικρό φτυάρι».

Ή φανταστείτε αυτό. Οι οδηγοί των τραίνων της BART (υπηρεσία σαν τον Αττικό μετρό) έχουν δικαίωμα να ζητήσουν δέκα φορές στην βάρδια διάλειμμα «501» (για να πάνε στις τουαλέτες) σε οποιοδήποτε σημείο της κύριας γραμμής και ο Κεντρικός Έλεγχος δεν μπορεί να το αρνηθεί. Στην πραγματικότητα αυτό σπάνια συμβαίνει. Αλλά τι θα γινόταν αν ξαφνικά κάθε οδηγός έκανε δέκα φορές παρατεταμένα διαλείμματα «501» σε κάθε διαδρομή?

ΑΠΕΡΓΙΑ ΖΗΛΟΥ – ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ

Σχεδόν κάθε εργασία καλύπτεται από ένα λαβύρινθο οδηγιών, κανονισμών, διατάξεων και πάει λέγοντας, πολλοί από τους οποίους είναι ανεδαφικοί και μη εφαρμόσιμοι και που γενικά αγνοούνται. Οι εργαζόμενοι παρακάμπτουν συχνά τις εντολές και καταφεύγουν σε δικές τους λύσεις και πρακτικές απλά και μόνο για να επιτυγχάνουν τους στόχους παραγωγικότητας της εταιρείας. Συχνά αυτό γίνεται με την συναινετική «άγνοια» της εργοδοσίας και των διευθυντών που έχουν την ευθύνη της εφαρμογής των κανονισμών αφού κατανοούν ότι τέτοιες παρακάμψεις είναι απαραίτητες προκειμένου να καλύπτονται οι απαιτήσεις της παραγωγής.

Τι θα γινόταν όμως αν οι εργαζόμενοι ακολουθούσαν κατά γράμμα την κάθε διάταξη και τον κάθε κανονισμό? Αποτέλεσμα θα ήταν η σύγχυση – με πτώση της παραγωγικότητας. Και το καλύτερο απ’ όλα είναι ότι κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει τους εργαζόμενους για την τακτική τους αφού σε τελική ανάλυση απλά «ακολουθούν του κανονισμούς».
Με τις κρατικοποιήσεις, οι απεργίες απαγορευόντουσαν στους Γαλλικούς σιδηροδρόμους. Αλλά οι εργαζόμενοι στους σιδηρόδρομους βρήκαν ωστόσο τρόπο για να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους. Κάποιος νόμος καλούσε τον μηχανικό να ελέγχει και να επιβεβαιώνει την ασφάλεια διέλευσης πάνω από όποια γέφυρα πρόκειται να περάσει το τραίνο. Αν μετά από τον προσωπικό έλεγχο της γέφυρας, είχε την όποια αμφιβολία τότε έπρεπε να συμβουλευτεί το υπόλοιπο πλήρωμα του τραίνου. Φυσικά ο παραπάνω έλεγχος γινόταν σε κάθε γέφυρα και φυσικά ακολουθούσε και η συμβουλευτική σύσκεψη με το υπόλοιπο πλήρωμα. Επίσης φυσικά, οι καθυστερήσεις ήταν τρομακτικές.

Για να πετύχουν κάποια αιτήματα οι εργαζόμενοι στα Αυστριακά ταχυδρομεία ακολούθησαν πιστά την διάταξη να ζυγίζουν προσεκτικά όλα τα γράμματα, πακέτα, κτλ για να επιβεβαιώνουν ότι είχαν τα ανάλογα γραμματόσημα. Πριν δεν ζύγιζαν τα όσα γράμματα και δέματα είχαν εμφανώς λειψό βάρος ακολουθώντας μεν το πνεύμα της διάταξης αλλά όχι κατά λέξη. Πηγαίνοντας όμως το κάθε ξεχωριστό γράμμα ή δέμα στις ζυγαριές για προσεκτικό ζύγισμα και μετά επιστρέφοντάς το στην κανονική του θέση, οι ταχυδρομικοί υπάλληλοι κατάφεραν να προκαλέσουν την πλήρη συμφόρηση των ταχυδρομείων από την δεύτερη κιόλας μέρα.

ΑΠΕΡΓΙΑ ΜΕ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα των εργαζομένων στην παροχή υπηρεσιών είναι ότι πολλές μορφές Άμεσης Αντίδρασης, όπως η επιβράδυνση, πλήττουν τους καταναλωτές (κυρίως συνάδελφους εργαζόμενους) περισσότερο από τα αφεντικά. Ένας τρόπος παράκαμψης του προβλήματος είναι να παρέχουν καλύτερες ή φθηνότερες υπηρεσίες – φυσικά σε βάρος των αφεντικών.

Οι εργαζόμενοι στο Mercy Hospital στη Γαλλία, φοβούμενοι ότι η όποια απεργία τους θα ήταν σε βάρος των νοσηλευόμενων, αρνήθηκαν να κόβουν τα χρεωστικά για θεραπευτικές αγωγές, εξετάσεις κτλ των ασθενών. Το αποτέλεσμα ήταν η καλύτερη περίθαλψη αφού υπήρχε περισσότερος χρόνος να ασχοληθούν με τους ασθενείς χωρίς το τροχοπέδη της αντίστοιχης γραφειοκρατίας, και μάλιστα όλα αυτά δωρεάν. Τα έσοδα του νοσοκομείου μειώθηκαν στα μισά και πανικόβλητη η διοίκηση αποδέχθηκε όλα τα αιτήματα των εργαζομένων μέσα σε τρεις μέρες.
Το 1968, οι εργαζόμενοι στα τραίνα και τα μέσα μαζικής μεταφοράς αντέδρασαν στην άρνηση του αιτήματός τους για αυξήσεις με δωρεάν εξυπηρέτηση των πολιτών. Οι οδηγοί και οι εισπράκτορες πηγαίνανε κανονικά για δουλειά αλλά οι εισπράκτορες δεν έκοβαν εισιτήρια. Είναι μάλλον περιττό να αναφερθεί η απόλυτη συμπαράσταση των πολιτών.

Στην Νέα Υόρκη, μέλη των IWW εργαζόμενοι στα εστιατόρια αφού είχαν ηττηθεί μετά από μια απεργία κατάφεραν να πετύχουν αρκετά από τα αιτήματά τους ακολουθώντας τις οδηγίες του σωματείου της I.W.W. “γεμίστε τα πιάτα, βάλτε διπλές μερίδες και κάντε λογαριασμούς προς τα κάτω».

ΚΑΘΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ

Μια απεργία δεν χρειάζεται να είναι διαρκείας για να πετύχει. Με καλό συντονισμό και στον κατάλληλο χρόνο, μια απεργία μπορεί να πετύχει μέσα σε λίγα λεπτά. Τέτοιες απεργίες είναι οι καθιστικές απεργίες όπου όλοι σταματάνε ταυτόχρονα την εργασία τους και κάθονται κάτω ή με την μορφή των «ομαδικών παραπόνων» όπου όλοι παρατάνε την θέση τους για να πάνε στο γραφείο της Διεύθυνσης για να συζητήσουν κάποιο σοβαρό ζήτημα.

Στο Ντιτρόιτ των ΗΠΑ, οι I.W.W. χρησιμοποίησαν την καθιστική απεργία με εξαιρετικά αποτελέσματα στα εργοστάσια της Hudson Motor Car Company μεταξύ 1932 και 1934. “Κάτσε και βλέπε τον μισθό σου να ανεβαίνει» ήταν το σύνθημα σε αυτοκόλλητα που κυλούσαν σε διάφορα εξαρτήματα στη γραμμή συναρμολόγησης. Οι σταθερά συνεχιζόμενες καθιστικές απεργίες οδήγησαν σε αύξηση των μισθών κατά 100% (από $.75 την ώρα σε $1.50) και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης.

Θεατρικοί κομπάρσοι μέλη των IWW που αντιμετώπιζαν περικοπή μισθών κατά 50% περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να κάνουν την κίνησή τους. Το θεατρικό έργο προέβλεπε 150 κομπάρσους ντυμένους σαν Ρωμαίοι οι οποίοι θα κουβαλούσαν την Βασίλισσα πάνω από τη σκηνή. Όταν έφτασε η ώρα να την ανεβάσουν στη σκηνή, οι κομπάρσοι την περικύκλωσαν και αρνήθηκαν να κουνηθούνε μέχρι που οι μισθοί όχι απλά επανήλθαν αλλά τριπλασιάστηκαν. Όλα αυτά μέσα σε λίγα λεπτά.

Οι καθιστικές καταλήψεις παραμένουν ισχυρά όπλα. Το 1980, η εταιρεία KKR Corporation ανακοίνωσε ότι θα έκλεινε το εργοστάσιό της στο Houdaille του Ontario και θα το μετέφερε στη Νότια Καρολίνα. Οι εργαζόμενοι αντέδρασαν με κατάληψη του εργοστασίου για δυο βδομάδες αναγκάζοντας την KKR Corporation να διαπραγματευτεί με δίκαιους όρους για το κλείσιμο του εργοστασίου που συμπεριλαμβάνανε πλήρεις συντάξεις, αποζημιώσεις και ασφάλιση υγείας.

ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ

Οι μη προβλέψιμες τακτικές αγώνα αποτελούν εξαιρετικό όπλα στα χέρια των εργαζομένων. Το 1991 στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ οι εκπαιδευτικοί χρησιμοποίησαν την Επιλεκτική Απεργία με μεγάλη επιτυχία. Πικετοφορία την Δευτέρα και Τρίτη, στη δουλειά τη Τετάρτη, απεργία τη Πέμπτη και πάλι για δουλεία τη Παρασκευή. Την επόμενη βδομάδα το ίδιο.

Αυτή η τακτική εμπόδισε τους διευθυντές να προσλάβουν απεργοσπάστες και επιπλέον υποχρέωσε τους διευθυντές που είχαν χρόνια να μπουν σε αίθουσες διδασκαλίας για να καλύψουν τα κενά όσο έλλειπαν οι δάσκαλοι. Η τακτική ήταν τόσο αποτελεσματική που η Πολιτειακή νομοθεσία στη Πενσυλβάνια τροποποιήθηκε μέσα σε ελάχιστο χρόνο ώστε η Εκλεκτική Απεργία να είναι πλέον παράνομη στην Πολιτεία αυτή.

ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ

Μερικές φορές το να λες απλά την αλήθεια στο κόσμο σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στον χώρο εργασίας ασκεί σημαντική πίεση στα αφεντικά. Οι καταναλωτικές επιχειρήσεις όπως τα εστιατόρια και τα συσκευαστήρια ειδών διατροφής είναι ιδιαίτερα ευάλωτα. Και πάλι, όπως με την «Απεργία Με Προσφορά Υπηρεσιών», κερδίζεις με τον τρόπο αυτό, την υποστήριξη των πελατών, των οποίων τα χρήματα μπορούν να αναπτύξουν ή να διαλύσουν μια επιχείρηση.

Οι Δημόσιες Αποκαλύψεις μπορεί να είναι απλές συζητήσεις με κάποιο πελάτη ή δραματικές όπως αυτές του μηχανικού που αποκάλυψε την παραποίηση των σχεδίων του υπό κατασκευή (το 1981) πυρηνικού αντιδραστήρα στο Diablo Canyon (Καλιφόρνια, ΗΠΑ). Το βιβλίο του Upton Sinclair’s με τίτλο «Η Ζούγκλα» (The Jungle) ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων για τις απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής στην βιομηχανία επεξεργασίας και συσκευασίας κρεάτων όταν κυκλοφόρησε. Όπως η «Εργασία Σύμφωνα με τους Κανονισμούς» θέτει τέλος στην συνηθισμένη χαλάρωση των προτύπων, έτσι και οι Δημόσιες Αποκαλύψεις ξεσκεπάζουν τα πάντα σε όλους.
ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ (ΜΑΖΙΚΗ ΑΝΑΡΡΩΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ)

Πρόκειται για μια καλή μορφή απεργίας χωρίς να απεργούν οι εργαζόμενοι. Ο σκοπός της είναι να δημιουργηθεί πρόβλημα στην εργοδοσία όταν ξαφνικά όλοι ή οι περισσότεροι εργαζόμενοι δηλώσουν ξαφνικά ασθένεια την ίδια μέρα ή τις ίδιες μέρες. Σε αντίθεση με την τυπική απεργία, η «Απεργία Ασθένειας με μαζική Αναρρωτική Άδεια» μπορεί να χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά σε συγκεκριμένα τμήματα ή χώρους εργασίας και να είναι πετυχημένη ακόμα και χωρίς επίσημη συνδικαλιστική οργάνωση. Είναι δε η παραδοσιακή μορφή Άμεσης Δράσης στους δημόσιους υπάλληλους και σε τομείς όπου η απεργία είναι παράνομη.

Η Απεργία Ασθένειας με Μαζική Αναρρωτική άδεια μπορεί να είναι αποτελεσματική και μόνο με τον υπαινιγμό ότι πρόκειται να εφαρμοστεί. Σε ένα νοσοκομείο στο New England αναφέρθηκε στον Διευθυντή ότι κάποια ίωση «κυκλοφορούσε» και ότι θα ήταν πρόβλημα αν δεν υπήρχαν αρκετοί υγιείς εργαζόμενοι για την κάλυψη των αναγκών. Ταυτόχρονα – εντελώς συμπτωματικά βέβαια – το γραφείο προσωπικού δεχόταν δεκάδες τηλεφωνήματα από μέλη του προσωπικού που ρωτούσαν τι υπόλοιπο αναρρωτικής άδειας του απέμενε. Ο Διευθυντής έλαβε το μήνυμα και το αίτημα ικανοποιήθηκε.

ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ (ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ
ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΗΓΟΥΣ)

Ο καλύτερος τρόπος για να γίνει κάτι είναι να το οργανώσουμε μόνοι μας. Αντί να περιμένουμε τα χρόνια προβλήματα να λυθούν «εταιρικά» και οι αναγκαίες αλλαγές που απαιτούνται να γίνουν από ανάλγητους διευθυντές, έχουμε συχνά την δυνατότητα να τα εφαρμόσουμε μόνοι μας χωρίς την έγκριση των αφεντικών.
Ο ιδιοκτήτης μιας καφετέριας στο Σαν Φρανσίσκο δεν ήταν ιδιαίτερα τακτικός στις εργοδοτικές υποχρεώσεις του με αποτέλεσμα κάποια βδομάδα οι εργαζόμενοι δεν έλαβαν τους μισθούς τους. Ο ιδιοκτήτης τους επιβεβαίωνε συνεχώς ότι σύντομα θα πληρωνόντουσαν αλλά τελικά οι εργαζόμενοι έδωσαν μόνοι τους τη λύση. Στο τέλος της κάθε μέρας πληρωνόντουσαν μόνοι τους από το ταμείο αφήνοντας τις σχετικές αποδείξεις για τα ποσά που έπαιρναν «προκαταβολικά» οπότε δεν μπορούσε να τεθεί νομικό θέμα. Έγινε η αναμενόμενη σύγκρουση αλλά από τότε οι μισθοί πληρωνόντουσαν τακτικότατα στο τέλος της εβδομάδας.

ΣΑΜΠΟΤΑΖ

Σαμποτάζ είναι ένας όρος γενικής χρήσης για μια πλειάδα από τεχνάσματα και ενέργειες δολιοφθοράς ποικίλης βαρύτητας για να θυμίζουν στα αφεντικά πόσο αυτοί χρειάζονται τους εργαζόμενους (και πόσο οι εργαζόμενοι δεν χρειάζονται τα αφεντικά). Αν και οι περισσότερες τακτικές σαμποτάζ είναι μη-βίαιες οι περισσότερες είναι σαφώς μη αποδεκτές από το κοινωνικό σύνολο. Αυτές θα πρέπει να εφαρμόζονται μόνο στις πιο ακραίες καταστάσεις όταν πλέον πρόκειται για καθολικό ταξικό πόλεμο μεταξύ εργαζομένων και αφεντικών.

Η καταστροφή μαγνητικού αποθηκευτικού υλικού (όπως δισκέτες, cd και ανεπαρκώς προστατευμένων σκληρών δίσκων ηλεκτρονικών υπολογιστών) είναι εφικτή αν εκτεθούν σε ισχυρά μαγνητικά πεδία. Βέβαια είναι εξ ίσου εύκολό να «παραπέσουν» αυτά τα μαγνητικά αποθηκευτικά μέσα που περιέχουν σημαντικά δεδομένα. Εξ ίσου εύκολη είναι η αγορά ποντικών ή κάποιων εντόμων από κατάστημα με κατοικίδια ζώα και η απελευθέρωσή τους σε κάποιο κατάλληλο χώρο. Για περισσότερη έμφαση βοηθάει και ένα ανώνυμο τηλεφώνημα στη Διεύθυνση Υγιεινής ή στα ΜΜΕ.

Κάτι που προβληματίζει σε κάθε απεργία είναι η επίταξη των απεργών. Σε μια απεργία σιδηροδρομικών εργατών το 1886 το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε όταν οι εργαζόμενοι φεύγοντας από την δουλειά έπαιρναν μαζί τους και κάποιο «ενθύμιο». Κατά περίεργο τρόπο τα ενθύμια αυτά ήταν κάποια μικρά αλλά απαραίτητα εξαρτήματα χωρίς τα οποία δεν ήταν δυνατόν να δουλέψουν. Βέβαια, σήμερα είναι ασφαλέστερο για τους εργαζόμενους να κρύψουν απλά τα διάφορα εξαρτήματα στο χώρο εργασίας παρά να προσπαθούν να τα βγάλουν λαθραία από αυτόν.
Χρησιμοποιήστε επίσημα έγγραφα της διεύθυνσης για να παραγγείλετε τεράστιες ποσότητες από άχρηστες προμήθειες και ζητήστε να παραδοθούν στο γραφείο του Διευθυντή. Αν η εταιρεία διαθέτει τηλεφωνικό αριθμό 0800- τότε πείτε στους φίλους και γνωστούς να μπλοκάρουν τις γραμμές με αγανακτισμένα τηλεφωνήματα σχετικά με το υπάρχον πρόβλημα. Δείξτε δημιουργικότητα με ένα σωληνάριο κόλλας. Οι δυνατότητες είναι απεριόριστες… 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Το καλύτερο βέβαια όπλο, είναι η οργάνωση. Αν ένας εργαζόμενος σηκωθεί και διαμαρτυρηθεί τότε τα αφεντικά μπορούν να τον λιώσουν εύκολα. Οι ποδοπατημένοι εργαζόμενοι χωρίς δύναμη και ηθικό, δεν είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι στις οικογένειές τους, στους φίλους τους και στα κοινωνικά κινήματα γενικότερα. Αλλά αν οι εργαζόμενοι διαμαρτυρηθούν ενωμένοι τότε τα αφεντικά δεν έχουν άλλη επιλογή από το να τους πάρουν στα σοβαρά. Τα αφεντικά μπορούν εύκολα να απολύσουν κάποιους μεμονωμένους εργαζόμενους, αλλά θα ήταν πολύ πιο δύσκολό έως ακατόρθωτο να απολύσουν όλους τους εργαζόμενους.
Όλες οι τακτικές που αναφέρθηκαν εδώ βασίζονται στην αλληλεγγύη για να πετύχουν, στις συντονισμένες δράσεις και αντιδράσεις μεγάλων αριθμών εργαζομένων. Οι μεμονωμένες τακτικές σαμποτάζ δεν προσφέρουν παρά ένα φευγαλέο αίσθημα εκδίκησης, πού μπορεί ομολογουμένως να είναι ο μοναδικός τρόπος διατήρησης της λογικής σε μια δύσκολη μέρα στον χώρο εργασίας. Αλλά για το πραγματικό αίσθημα συλλογικής ενδυνάμωσης τίποτα δεν είναι καλύτερο από την Άμεση Δράση μιας μεγάλης ομάδας δυσαρεστημένων εργαζομένων για να πάει καλά η ημέρα.
Άλλωστε μόνο η συλλογική:
Άμεση Δράση – φέρνει ικανοποίηση*!
*Direct Action –Gets Satisfaction!

To χρονικό του αγώνα στο κάτεργο του Νιάρχου

Το κέντρο πολιτισμού ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος , είναι ένα μεγάλο έργο , το πρώτο μεγάλο έργο, μιας νέας εποχής.
Δίνει πολύ καθαρά , τις νέες συνθήκες που θα ισχύουν στον κατασκευαστικό κλάδο «μετά την κρίση».
Οι εταιρείες που επέζησαν νιώθουν μια χαρά, από 60 και 70 ευρώ τα μεροκάματα πέσανε στα 30-35 ευρώ.
Τώρα είστε νόμιμοι, τώρα σας αρέσει ο νόμος , τον επικαλείστε.
4,20 ευρώ η ώρα, τόσα λέει ο νόμος , και εσείς σαν νομοταγείς πολίτες , δεν το θέλετε να μας πεθάνετε στη πείνα αλλά σας αναγκάζει ο νόμος, η κακιά η τρόικα.
Όταν έλεγε ο νόμος ότι απαγορεύεται η δουλειά στην οικοδομή το Σάββατο, πιέζατε τους εργάτες να δουλεύουν Σάββατο και να καταπατούν το πενθήμερο ,ήσασταν παράνομοι.
Όταν οι υπερωρίες πληρώνονταν με 25% ,με 50% και 75%, και ο νόμος έλεγε ότι ασφαλίζονταν, εσείς τις πληρώνατε απλώς ωρομίσθιο, ήσασταν παράνομοι.
Όταν λέει ο νόμος όσα μεροκάματα κάνει ο εργάτης πρέπει να ασφαλίζονται εσείς του κόβετε τα μισά ,είσαστε παράνομοι.
Γιατί να δουλεύουμε 12 ώρες και να ασφαλιζόμαστε τις 8;
Το ένσημο είναι το ακαθάριστο μεροκάματό μας, μιλάμε για καθαρή κλοπή.
Και κλοπή από τη τσέπη μας και από τα δημόσια έσοδα.
Πόσα είναι τα κλεμμένα ένσημα από την κατασκευή της βιβλιοθήκης, του πάρκινγκ και της λυρικής, ξέρετε;
Αν κλέψουμε 10 ευρώ από τράπεζα θα πάμε φυλακή 20 χρόνια, ενώ εσείς κλέβετε κάθε μέρα τα δικά μας τα λεφτά που σας δίνουμε για να καταθέσετε στο ΙΚΑ και να πληρώσετε την ασφάλισή μας (αυτό είναι το ένσημο), και όχι μόνο δεν είστε παράνομοι , όχι μόνο δεν σας κυνηγάει η ΔΙΑΣ και η ΔΕΛΤΑ αλλά όλη αυτή την κλοπή την λέτε επιχειρηματικότητα.
Αφού εσείς είστε παράνομοι, δικαιούμαστε λοιπόν και εμείς να είμαστε παράνομοι.
Δεν φοβάστε μήπως κάποιος πάρει τηλέφωνο το ΣΔΟΕ (1517);
Δεν φοβάστε μήπως κάποιος εργαζόμενος πάρει τηλέφωνο το ΙΚΑ Καλλιθέας
(210-9546730) και έρθει για έλεγχο;

ΖΗΤΑΜΕ
Αυξήσεις , μεροκάματο 50 ευρώ ,
προσλήψεις
όχι υπερωρίες ,(αν βιάζεστε να τελειώσετε το έργο να κάνετε βάρδιες 8ωρες),
(και τι έγινε αν τελειώσει 6 μήνες μετά, δεν τον πειράζει τον Σταύρο το Νιάρχο εκεί ψηλά που είναι)
δουλειά Δευτέρα Παρασκευή
Όχι δουλειά τα Σαββατοκύριακα

–Δεν ντρέπεστε υποκριτές του ιδρύματος Νιάρχου, να κάνετε τάχαμου κοινωνικό έργο για τη φτώχεια και να στερείτε χιλιάδες θέσεις εργασίας με τις χιλιάδες παράνομες υπερωρίες που κάνει το έργο ;
Την ώρα που 1500000 είναι οι άνεργοι , χιλιάδες οι άνεργοι οικοδόμοι που πεινάνε, εσείς επιβάλετε ωράρια του μεσαίωνα, 10 και 12 ώρες δουλειά!
Που είναι η κυβέρνηση και το υπουργείο εργασίας;
Πρέπει να απαγορευτούν αυστηρά οι υπερωρίες όσο υπάρχει έστω και ένας άνεργος στον ΟΑΕΔ.
Καταργείτε το 8ωρο , να είστε περήφανοι, πλουτίζετε πάνω στο αίμα χιλιάδων εργατών που πάλεψαν για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς.
–Δίνεται μεγάλη σημασία στα μέτρα ασφαλείας και καλά κάνετε, αλλά ένας εργάτης που δουλεύει 12 ώρες δεν καταλαβαίνετε ότι είναι τόσο κουρασμένος που δεν έχει καλά ανακλαστικά και γενικώς ρισκάρει να πάθει κάτι από «απροσεξία».
Και πιθανόν να καταφέρετε να μην έχετε ούτε ένα νεκρό εργάτη στο έργο , (σε αντίθεση με τα ολυμπιακά έργα όπως λέτε οι ίδιοι). Δεν θα πεθαίνουμε στα έργα από ατυχήματα , αλλά στο σπίτι μα ς από την πείνα, αλλά εσείς δεν θα έχετε καμιά ευθύνη!!!
Νομίζετε ότι παράγετε πολιτισμό. Πολιτισμός δεν είναι να ακούς φλάουτα, όμποε και βιολοντσέλα και από την άλλη να αναγκάζεις ανθρώπους να ζουν σε συνθήκες μεσαίωνα (12ωρα και μεροκάματα πείνας).
Τραβάτε το σκοινί , είστε από πάνω, κάνετε ότι θέλετε….
Το μόνο που κάνετε είναι να μας βοηθάτε να μαθαίνουμε , να αποκτάμε εμπειρία, να ξαναοργανωθούμε στις νέες συνθήκες.
Όλη αυτή την ιστορία εδώ και πέντε χρόνια με την κρίση και τα μνημόνια τις τράπεζες και όλα αυτά , εμείς τα πληρώσαμε.
Ή άνεργοι, ή δουλειά χωρίς δικαιώματα.
Όταν είχε δουλειά (ολυμπιάδα, μεγάλα έργα), έλεγαν οι εταιρείες,
«δουλέψτε τώρα που έχει δουλειά να βγάλετε κανένα φράγκο και αφήστε τις μαλακίες για αγώνες και οργανώσεις»
Η πλειοψηφία των εργατών άκουσε τα αφεντικά και έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά , 2000 και 3000 ευρώ ήταν συνηθισμένα μηνιάτικα για εργάτες των έργων.
Ακολουθήσαμε τις εταιρείες , να τα αποτελέσματα.
Τώρα λένε, «μη μιλάς τώρα που έχεις δουλίτσα, ο κόσμος πεινάει»
Άντε πάλι να τσιμπήσουμε , να μη μιλήσουμε να πάρουμε τα 30 ευρώ και να είμαστε ευχαριστημένοι.
Που θα μας οδηγήσει αυτό;;;;
Δυστυχώς, δεν υπάρχει για τον εργάτη άλλος δρόμος από το δρόμο του αγώνα.
Όπως μπορούμε και συνεννοούμαστε τόσοι διαφορετικοί άνθρωποι, και δουλεύοντας οργανωμένα, κατασκευάζουμε τέτοια δύσκολα έργα, πρέπει να μάθουμε να συνεννοούμαστε για το κοινό μας συμφέρον, για το συμφέρον μας σαν εργάτες.
Δεν θα ησυχάσουμε αν δεν φτιάξουμε οργανώσεις δυνατές, που θα μπορούν να τα βάζουν με τις εταιρείες, μέσα στις εταιρείες, μέσα στο έργο, μέσα στην παραγωγή, εκεί που πονάνε, εκεί που είναι αδύναμοι, εκεί που εμείς ελέγχουμε τις εξελίξεις.
Που θα μπορούν να υπερασπίζονται το δικαίωμα μας να ζούμε και εμείς σαν άνθρωποι και όχι σαν ζώα όπως μας θέλουν.

ΤΑ ΚΙΤΡΙΝΑ ΚΡΑΝΗ
Οκτώβρης 2014

Για τις υπερωρίες
( Νόμος 3863/2010, άρθρο 74 παράγραφος 10)
ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ, παράδειγμα. Ένας εργάτης παίρνει 40 ευρώ μεροκάματο στο 8ωρο ,άρα 5 ευρώ την ώρα ,την πρώτη ώρα υπερωρία πρέπει να την πληρωθεί
+20% (1 ευρώ)+5 = 6 ευρώ η ώρα, τη δεύτερη ώρα + 40%(2 ευρώ +5)=7 ευρώ
Εφόσον είναι νόμιμη , δηλαδή δηλώνεται στην επιθεώρηση εργασίας και υπογράφεται από τον εργαζόμενο. Αλλιώς είναι παράνομη και αμείβεται
+80% (4 ευρώ +5)=9 ευρώ.
Για το Σάββατο
Σύμφωνα με τον Νόμο 3846/2010, άρθρο 8,  η εργασία που παρέχεται την έκτη ημέρα της εβδομάδος, κατά παράβαση του συστήματος πενθήμερης εργασίας, ανεξάρτητα από τις προβλεπόμενες κυρώσεις, αμείβεται με το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο προσαυξημένο κατά 30%
Η δουλειά το Σάββατο πληρώνεται +30% γιατί στην Ελλάδα ισχύει το πενθήμερο Δευτέρα Παρασκευή ,δηλαδή στο παράδειγμά μας ο εργάτης θα πάρει 40+12 ευρώ =52 ευρώ
Για την Κυριακή
Όταν δουλεύεις Κυριακή πληρώνεσαι +75%Δηλαδή στο παράδειγμά μας ο εργάτης θα πάρει 40 +30 ευρώ =70 ευρώ
Βέβαια αυτά ακούγονται αστεία , μιας και οι έλληνες εργολάβοι έχουν μάθει να δουλεύουν πάντα παράνομα. Ο μόνος νόμος που σέβονται είναι να κονομήσουν όσα μπορούν παραπάνω, καταπατώντας τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Δεν δίνουν λοιπόν το 20% στην υπερωρία, τσαμπουκά, κλέβουν 1 !!! ευρώ την πρώτη ώρα , 2 ευρώ τη δεύτερη ώρα, (στην πραγματικότητα 4+4 (+80%) ευρώ γιατί είναι παράνομες), 12 ευρώ από το Σάββατο, 40 ευρώ από την Κυριακή, σύνολο τη βδομάδα 92 ευρώ,368 ευρώ το μήνα από ένα εργαζόμενο!!!!(που δουλεύει 2 ώρες υπερωρία τη μέρα και όλα τα Σάββατα και τις Κυριακές). Υπολογίστε και ότι δεν ασφαλίζουν τις υπερωρίες , κλέβουν και από κεί.
Στην ουσία οι εργάτες δουλεύουμε ανασφάλιστοι μετά τη λήξη του νόμιμου ωραρίου (μετά τις 15.30 το μεσημέρι).
Υπάρχουν αυτή τη στιγμή , ανήλικοι κρατούμενοι στις φυλακές , που έχουν καταδικαστεί 3 χρόνια φυλακή, γιατί έκλεψαν μια τσάντα με 10 ευρώ.!!!
Τι πρέπει να γίνει με τους εργολάβους;
Πρακτικά ο νόμος δεν τους κάνει τίποτα , δεν έχουν συνέπειες, παρόλο που καταπατάνε νόμους, κλέβουν λεφτά από εργάτες και το δημόσιο.
Ο κόσμος λέει ότι φταίνε οι πολιτικοί και οι «κακοί» δημόσιοι υπάλληλοι , ενώ οι εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα και το κέρδος τους είναι πίσω από τους πολιτικούς και τους «κακούς» δημόσιους υπαλλήλους.
Βέβαια για να πούμε και την αλήθεια, η «σοβαρή» ΤΕΡΝΑ και ο «σοβαρός» Πιάνο, έχουν το πάνω χέρι, αλλά αυτοί φυλάνε μια χαρά τον κώλο τους.
Βάζουν τους εργολάβους να υπογράφουν ότι θα τηρούν το ωράριο 7.30-15.30 και κάνουν τον Πόντιο Πιλάτο, νίπτοντας τας χείρας τους.
Και μιλάμε ότι καταπατάνε ένα νόμο που ψηφίστηκε το 2010, κατάργησε ένα σωρό κατακτήσεις , δικός τους νόμος, των εταιρειών και των εργολάβων.
Δεν δίνουν το ένα ευρώ παραπάνω στην υπερωρία, οι απατεώνες και σίγουρα το κάνουν για να μεγαλώνουν το κέρδος τους ,κλέβοντας όσο μπορούν τους εργάτες, αλλά το πιο επικίνδυνο είναι ότι έτσι μαθαίνουν τους εργάτες ότι δεν υπάρχει 8ωρο, ότι θα δουλεύουμε όσες ώρες θέλουν αυτοί.
Ο στόχος τους είναι η κατάργηση του 8ωρου.
Για αυτό θεωρούμε πολύ σημαντικό να δώσουμε τη μάχη με όλες μας τις δυνάμεις να πληρώνεται παραπάνω η υπερωρία.
Δεν θέλουμε να κάνουμε υπερωρίες ,αλλά όταν γίνονται πρέπει να πληρώνονται παραπάνω, και να ασφαλίζονται.
ΖΗΤΑΜΕ
Να απαγορευτούν οι υπερωρίες όσο υπάρχει έστω και ένας άνεργος στον ΟΑΕΔ
Να αναγνωριστούν οι παράνομες υπερωρίες σαν έγκλημα εις βάρος των ανέργων και του εργαζόμενου λαού.
Να είναι η παράνομη υπερωρία ποινικό αδίκημα και να διώκεται όπως η μη καταβολή του δώρου.( να μπορείς να πάρεις τηλέφωνο την αστυνομία, να συλλάβουν τον εργοδότη και να τον πάνε αυτόφωρο)
.Να τιμωρείται με αυστηρές ποινές .
Να θεωρείται οικονομικό έγκλημα που ζημιώνει τα δημόσια έσοδα (κλέψιμο εσόδων από ΙΚΑ, εφορία ),να αναρτώνται στο διαδίκτυο τα ονόματα και φωτογραφίες των εργοδοτών που αναγκάζουν τους εργάτες να κάνουν υπερωρίες.
ΚΙΤΡΙΝΑ ΚΡΑΝΗ
Φλεβάρης 2015

Σάββατο 16 Μάη, Εκδήλωση για την προσπάθεια εγκληματοποίησης των συνδικαλιστικών αγώνων.

Αναδημοσίευση από ΣΒΕΟΔ

AfisaDioxeis

Σωματεία βάσης, ταξικοί συνδικαλιστικοί αγώνες, και η προσπάθεια εγκληματοποίησής τους από κράτος και αφεντικά μέσω της αναβίωσης του συνδικαλιστικού της ασφάλειας. Σάββατο 16 Μάη 18:00, ΕΜΠ κτίριο Γκίνη.

Η στρατηγική επιλογή κράτους και αφεντικών να εγκληματοποιήσουν τον συνδικαλισμό βάσης και τον μαχητικό συνδικαλισμό δεν είναι πρωτόγνωρη. Έτσι, βλέπουμε να επανεμφανίζεται σήμερα και πάλι στο προσκήνιο το αφήγημα που θέλει τους συνδικαλιστές βάσης να συστήνουν σωρηδόν «εγκληματικές οργανώσεις» και οι εργατικές διεκδικήσεις, οι στάσεις εργασίας, οι απεργίες και κάθε είδους εργατική παρέμβαση να βαφτίζονται εκβιασμός και εγκληματική συμπεριφορά. Με αυτόν τον τρόπο τα αφεντικά επιδιώκουν να μας επιβάλλουν τη σιωπή και την υποταγή. Απέναντί τους οφείλουμε να ορθώσουμε αντιστάσεις, να δυναμώσουμε τον συνδικαλισμό βάσης και να προωθήσουμε την αυτοοργάνωση στους χώρους δουλειάς.

ΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ Η ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ!

 

Συζήτηση Σάββατο 16 Μάη στις 18.00 κτίριο Γκίνη, Πολυτεχνείο (είσοδος από Στουρνάρη)
 Εργατική Ομοσπονδία Βάσης

 

 

Δείτε την αφίσα σε pdf : AfisaDioxeis

Η μπροσούρα είναι αποτέλεσμα σύνθεσης – συνδιαμόρφωσης της Εργατικής Ομοσπονδίας Βάσης (ΕΡΓ.Ο.ΒΑ). Δείτε την εδώ

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ:Κατάληψη στα γραφεία της Siemens / Αποκλεισμός των γραφείων της ΕΛΛΑΚΤΩΡ

CEtvqTgWIAAfOjoCEt_uCDW0AAdPnB Αυτή την ώρα πραγματοποιείται κατάληψη στα γραφεία της Siemens στο Μαρούσι.

Σύντροφοι και συντρόφισσες κατάφεραν και μπήκαν στα γραφεία. Οι εργαζόμενοι απομακρύνθηκαν χωρίς καμία άσκηση βίας εκτός από το απαραίτητο προσωπικό ασφαλείας.

Η κατάληψη εντάσσεται στην προπαγάνδιση της  πορείας ενάντια στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό που έχει καλεστεί το Σάββατο 23/05 στις 12:00

Λίγα λεπτά μετά την κατάληψη εμφανίστηκαν ΔΙΑΣ και και μια διμοιρία μπλε

Από τηλεφωνική επικοινωνία

Επίσης γίνεται ταυτόχρονη δράση από άλλη ομάδα συντρόφων με αποκλεισμό των γραφείων της ΕΛΛΑΚΤΩΡ της οικογένειας Μπόμπολα

Καταληψη τωρα στα γραφεια της SIEMENS και αποκλεισμος της εισοδου στην ΕΛΛΑΚΤΩΡ:

Δεν θα γίνουμε αποικία του γερμανικού και κανενός άλλου ιμπεριαλισμού.
Γερμανοί και ευρωπαίοι εργάτες ζητάμε την αλληλεγγύη σας.
Την τελευταία περίοδο στο επίκεντρο των συζητήσεων βρίσκονται οι (όποιου είδους) διαπραγματεύσεις σχετικά με τη διαχείριση του χρέους μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των ευρωπαϊκών μηχανισμών, τους οποίους κατευθύνει ο γερμανικός ιμπεριαλισμός. Πέρα από το θέαμα, τις δηλώσεις και τα κάθε λογής κινδυνολογικά σενάρια, πέρα ακόμη και από το ζήτημα του δημόσιου χρέους, βρίσκεται η ουσία: αυτή την ώρα παίζεται η ζωή και το μέλλον κάθε εργαζόμενου στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ε.Ε..
Η τωρινή στρατηγική του γερμανικού ιμπεριαλισμού συνίσταται από την μια στον δημοσιονομικό και πολιτικό έλεγχο των κρατών-μελών μέσω του ελέγχου του χρέους, από την άλλη, με όχημα το χρηματοπιστωτικό σύστημα, εξασφαλίζεται ότι τα κέρδη των τραπεζών από τον δανεισμό στα κράτη-μέλη παραμένουν ιδιωτικά, ενώ παράλληλα όλη η “χασούρα” μετατοπίζεται στον δημόσιο τομέα μέσω της μετατροπής του χρέους σε δημόσιο και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Η ελληνική αστική τάξη, τόσο κατά την ένταξή της στην ΕΟΚ όσο και κατά την ένταξη της στην Ευρωζώνη, αλλά και σήμερα, σε σχέση με την διαχείριση του ζητήματος του χρέους και της προώθησης των καπιταλιστικών μεταρρυθμίσεων μέσα από τα κάθε είδους μνημόνια, έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή: να προσδεθεί στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να εξυπηρετήσει πρώτα τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκοντας παράπλευρα δικά της οφέλη.
Είναι η ώρα τόσο ο ελληνικός όσο και ευρύτερα ο ευρωπαϊκός λαϊκός παράγοντας να βγει στο προσκήνιο και να αντιπαρατεθεί με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Σε αυτή τη μάχη καλούμε να συμμαχήσουν μαζί μας, να δώσουν τους δικούς τους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση και την υποδούλωση όλοι οι λαοί της Ευρώπης. Η σύγκρουση, παρ’ όσα παραπλανητικά προπαγανδίζονται, δεν είναι ανάμεσα στην Ελλάδα και την Γερμανία. Οι λαοί της Ευρώπης, οι Έλληνες, Ισπανοί, Ιταλοί, Γερμανοί, Γάλλοι κλπ εργάτες δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε.
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στο στενό οικονομικό πεδίο, παρόμοιες λογικές χειραγώγησης επικρατούν και σε όλους τους άλλους τομείς. Στην Ε.Ε. η υγεία, η παιδεία, η αγροτική πολιτική, το περιβάλλον, οι κοινωνικές παροχές όλα ελέγχονται και, αν χρειαστεί, τσακίζονται στο βωμό του κέρδους των καπιταλιστών. Οι “Ευρωπαικές αξίες”, που τόσο πολύ βάρος τους είχε δωθεί εδώ και δεκαετίες, πάνε περίπατο όταν τα συμφέροντα το απαιτούν, η γεωστρατηγική και οι παγκόσμιες ισσοροπίες είναι το παν! Άρα οι φασίστες στην Ουκρανία γίνονται “εταίροι” και οι μετανάστες των κατεστραμένων χωρών της Ασίας και της Αφρικής άψυχα νούμερα στη Μεσόγειο.
Η Ε.Ε αγκαλιά με τους άλλους “θεσμούς”, Δ.Ν.Τ, Π.Ο.Ε. Κλπ, δείχνει τα δόντια της αφού οι συνθήκες το επιτρέπουν. Αυτή η απόλυτη εξουσιαστική δομή δεν θα διστάσει να εξευτελίσει τις τοπικές κοινωνίες και να ποδοπατήσει το προλεταριάτο.
Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινλα συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Μας κοροιδεύουν, γιατί την ώρα που τα μέσα προπαγάνδας τους μιλάνε για πατριωτικό καθήκον, ακριβώς την ίδια ώρα πνίγουν την οικονομία της χώρας, βγάζοντας πάνω απο 25 δις στο εξωτερικό μέσα σε ένα μήνα. Οι Ελληνες εφοπλιστές δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ ως φορολογία αυτά τα χρόνια της κρίσης, ίσα ίσα έχουν πλουτίσει και άλλο. Όταν οι αστοί μιλάνε για “χρέος προς την πατρίδα”, εννοούν τη βίαιη εξαθλιωση της μικρομεσαίας τάξης, της αγροτιάς, και κυρίως της εργαατικής τάξης.
Το ελληνικό κεφάλαιο και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Μας κοροϊδεύουν, γιατί την ώρα που τα μέσα προπαγάνδας τους μιλάνε για πατριωτικό καθήκον, ακριβώς την ίδια ώρα πνιγούν την οικονομία της χώρας, βγάζοντας πάνω από 25 δις στο εξωτερικό μέσα σε ένα μήνα. Οι Έλληνες εφοπλιστές δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ ως φορολογία αυτά τα χρόνια της κρίσης, ίσα ίσα έχουν πλουτίσει κι άλλο. Όταν οι αστοί μιλάνε για “χρέος προς την πατρίδα” εννοούν την βίαιη εξαθλίωση της μικρομεσαίας τάξης, της αγροτιάς και κυρίως της εργατικής τάξης.
Εμείς όμως που ζούμε στην ανεργία ή στην επισφαλή εργασία, με μειωμένους μισθούς ή συντάξεις, με αβέβαιο μέλλον και πετσοκομμένα δικαιώματα, δεν μένουμε θεατές απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας, δεν περιμένουμε κανένα να δώσει την μάχη για εμάς.

Γι’ αυτούς τους λόγους, επιλέξαμε σήμερα να παρέμβουμε:
– Στα γραφεία της Siemens, μιας πολυεθνικής γερμανικής εταιρείας, από τους κυριότερους στυλοβάτες του γερμανικού καπιταλισμού, και ένας από τους βασικότερους διαπλεκόμενους εταίρους των ντόπιων αστών.
– Στην είσοδο-έξοδο της κατασκευαστικής εταιρείας Ελλάκτωρ, ιδιοκτησίας Μπόμπολα, από τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις της ντόπιας ελίτ, που από τη μία καρπώνονταν τους πακτωλούς των χρημάτων που έρχονταν από την ΕΕ, αναλαμβάνοντας σχεδόν αποκλειστικά κάθε μεγάλο κατασκευαστικό έργο της χώρας, από την άλλη, μέσω των τηλεοπτικών σταθμών ιδιοκτησίας του, προσπαθεί να μας πείσει για την αναγκαιότητα των μνημονίων και της παραμονής στην ΕΕ.

Η ιστορία της Siemens είναι άρρηκτα δεμένη με την η ιστορία του καπιταλισμού στην Ευρώπη. Στα 168 χρόνια της έχει εμπλακεί σε εκατοντάδες υποθέσεις που αφορούν από δωροδοκίες κρατικών λειτουργών σε όλα τα επίπεδα (κοινώς μίζες), τεράστιες περιβαλλοντολογικές καταστροφές, στυγνή εκμετάλλευση των εργατών της, ενώ ήταν αμέριστη η στήριξή της στο ναζιστικό κόμμα και αποφασιστική η συνδρομή της στην ανάπτυξη της στρατιωτικής μηχανής του Χίτλερ: η Siemens διέθετε δίκες της εγκαταστάσεις μέσα στο στρατόπεδο του Άουσβιτς και εκατοντάδες έγκλειστοι του εργάζονταν στις γραμμές παραγωγής της.
Φυσικά μετά το τέλος του πολέμου, όπως έγινε και με τις περισσότερες γερμανικές εταιρίες, το ναζιστικό παρελθόν της βολικά ξεχάστηκε και μάλιστα χρηματοδοτήθηκε γενναία μέσω του σχεδίου Μάρσαλ (χρήματα από τη φορολόγηση Αμερικανών εργατών) ώστε να συμβάλει στην ανάπτυξη της Δυτικής Ευρώπης.
Η παρουσία της Siemens στην Ελλάδα σε σχέση με τις προμήθειες του ελληνικού δημοσίου ανάγεται στην ίδρυση του ΟΤΕ το 1949. Μέχρι το 1977 η Siemens σχεδόν μονοπωλούσε τις προμήθειες του ΟΤΕ σε τηλεπικοινωνιακό και υποστηρικτικό υλικό (ηλεκτροπαροχικά συστήματα, ηλεκτρολογικό υλικό κλπ.).
Στις μέρες μας, όταν ξέσπασε το τελευταίο σκάνδαλο, αποκαλύφθηκε ότι στο εσωτερικό της Siemens υπήρχε οργανωτική δομή από ανώτατα στελέχη που ενεργούσαν από κοινού ως οικονομική μαφία, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα τεχνάσματα αφενός για την εξασφάλιση μαύρου χρήματος, αφετέρου για την διοχέτευσή του χωρίς ίχνη για παράνομες πληρωμές και φέρεται να διέπρατταν συστηματικά δωροδοκίες κρατικών υπαλλήλων (υπηρεσιακών και πολιτικών στελεχών) σε όλο το πεδίο των δραστηριοτήτων της. Δηλαδή στο σύνολο σχεδόν των δομών του Ελληνικού Κράτους (Υπουργεία Συγκοινωνιών, Άμυνας, Πολιτισμού, Υγείας, Δημοσίας Τάξης, καθώς και ΔΕΚΟ, όπως ΟΤΕ και ΟΣΕ κλπ.). Σκοπός αυτής της δραστηριότητας ήταν να εξασφαλιστεί προνομιακή και δεσπόζουσα θέση στον ανταγωνισμό σχετικά με τις προμήθειες του ευρύτερου ελληνικού δημοσίου τομέα.
Ανάλογη δραστηριότητα είχε εκδηλωθεί από στελέχη της Siemens παράλληλα σε πολλές χώρες του κόσμου και με τέτοια οργάνωση και έκταση, ώστε δίκαια να μπορεί να χαρακτηριστεί ως το μεγαλύτερο βιομηχανικό-οικονομικό σκάνδαλο στην μεταπολεμική Ευρώπη.
Η κυριαρχία της εταιρείας στις προμήθειες του ΟΤΕ και αργότερα στο σύνολο του ελληνικού δημοσίου τομέα, με βάση αυτήν την πρακτική, κατέδειξε την τεράστια έκταση που έχει λάβει η διαφθορά στο σύγχρονο ελληνικό κράτος, ανεξάρτητα με το ποιος πολιτικός σχηματισμός είχε τη διαχείριση.
Για εμάς που είμαστε στο στρατόπεδο των καταπιεσμένων η Siemens αποτελεί στόχο, καθώς συμπυκνώνει όλα τα αποκρουστικά χαρακτηριστικά του κεφάλαιου. Μια εταιρία-μεγαθήριο που στο πέρασμα του χρόνου αφήνει πίσω της ρημαγμένους τόπους, ζωές και συνειδήσεις.

Η ελληνική αστική τάξη έχει κάνει μια στρατηγική επιλογή: να προσδεθεί στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και να εξυπηρετήσει πρώτα τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκοντας παράπλευρα δικά της οφέλη. Λέγοντας ‘ελληνική αστική τάξη’, αναπόφευκτα το πρώτο όνομα που μας έρχεται στο μυαλό είναι ο Μπόμπολας και το οικονομικό του συγκρότημα, το οποίο ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα: κατασκευαστικές και ενεργειακές εταιρίες, τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης, καζίνο κ.α.. Η σχέση του εν λόγω καπιταλιστή με την Ε.Ε. είναι άρρηκτη. Μέσα σε περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης, ο “εθνικός” εργολάβος εισέπραξε το 50% των κονδυλίων του ΕΣΠΑ για τον κατασκευαστικό κλάδο (περί τα 6 δισεκατομμύρια ευρώ), επιβάλλοντας το δικό του μονοπώλιο στα δημόσια έργα, πάντα με την αγαστή συνεργασία των ευρωπαϊκών θεσμών και του ντόπιου πολιτικού προσωπικού τους, ενώ συχνά τα ποσά του ΕΣΠΑ χρηματοδοτούσαν και μη κατασκευαστικές δραστηριότητες του ομίλου Μπόμπολα (όπως διαφημιστικές και δημοσκοπικές εταιρίες), δημιουργώντας οικονομικές τρύπες που καλείται να μπαλώσει ο ελληνικός λαός, μέσω των περικοπών που επέβαλλαν τα μνημονιακά μέτρα. Επίσης, οι εταιρείες του ομίλου, προχώρησαν σε εκτεταμμένο δανεισμό από τις ελληνικές τράπεζες (περίπου 3 δις ευρώ), ζημία που καλείται να καλύψει η εργατική τάξη, εφόσον τα χρήματα που εξοικονομούνται από τις περικοπές μισθών και συντάξεων θα στηρίξουν τα προγραμμάτα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Τον όμιλο Μπόμπολα θα τον βρούμε ακόμη ανάμεσα στους μετόχους της εταιρίας Ελληνικός Χρυσός, εταιρεία που έχει αναλάβει την καταστροφική για το περιβάλλον επένδυση των μεταλλείων στις Σκουριές, και που σκανδαλωδώς απέκτησε την δημόσια έκταση από το Ελληνικό Δημόσιο έναντι ασήμαντου οικονομικού ανταλλάγματος. Παράλληλα, τα ραδιοτηλεοπτικά και έντυπα μέσα ενημέρωσης του συγκροτήματος Μπόμπολα ανέλαβαν να χρυσώσουν το χάπι της οικονομικής αφαίμαξης του ελληνικού λαού. Τα παπαγαλάκια ωρύονταν καθημερινά υπέρ της αναγκαιότητας των μνημονίων για τη “διάσωση” της χώρας και επέρριπταν την ευθύνη για την οικονομική κρίση στους εργαζόμενους, ενώ οι μεγαλοδημοσιογράφοι του συγκροτήματος (Mega, Έθνος) έβγαζαν ‘λάδι’ το αφεντικό τους, μιλώντας για “υγιή” επιχειρηματικότητα και ανάγκη για επενδύσεις και δημόσια έργα .Ο ρόλος τους μάλιστα ήταν τόσο εξόφθαλμα δουλικός, ώστε αποτυπώθηκαν στη λαϊκή μνήμη ως θλιβερές καρικατούρες του σύγχρονου δωσιλογισμού.
Η περίπτωση του μεγαλοκαπιταλιστή Μπόμπολα αποδεικνύει περίτρανα ότι το ελληνικό κεφάλαιο καθώς και η αστική τάξη κάθε χώρας δεν έχουν κοινά συμφέροντα με τους εργαζόμενους. Ο αγώνας των εκμεταλλευομένων απέναντι στο ιμπεριαλιστκό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Γερμανικού κεφαλαίου είναι και αγώνας ενάντια στην ντόπια αστική τάξη.

ΟΛΟΙ ΚΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ
Εμείς που δεν αντέχουμε να χάσουμε τίποτα παραπάνω, βγαίνουμε στο δρόμο για να κερδίσουμε τα πάντα.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 23/5 – 12.00 – ΟΜΟΝΟΙΑ
αναρχική ομάδα ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ
ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ -ομάδα για την εργατικη αντεπιθεση
Αντιφασιστικό Μέτωπο Καλλιθέας-Μοσχάτου
ΑΣΥΝΦ – Αναρχική Συλλογικότητα Νέας Φιλαδέλφειας
κομμουνιστική ομάδα ΛΑΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
αναρχική συλλογικότητα ΘΡΥΑΛΛΙΔΑ
κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο Κ*ΒΟΞ
σύντροφοι/συντρόφισσες

 

δειτε περισσότερα:

Δρομογράφος

Μπαλοθιά

athens.indymedia.org

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στην ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΑ – ΤΑΧΥΔΡΟΜΗΣΗ// ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 1886….ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2015 , ¨ Όσα τα κέρδισες με τα μαρτύρια τα παζαρεύουν πάλι στα χαρτιά ¨

εστάλη στο omnia sunt communia

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ  1886….ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ  2015 ,

¨  Όσα τα κέρδισες με τα μαρτύρια τα παζαρεύουν πάλι στα χαρτιά ¨

αρχείο λήψης

Εργαζόμενε, άνεργε, συνταξιούχε, φοιτητή

Οι συνέπειες της βάρβαρης καπιταλιστικής επίθεσης που ζούμε και θέλει να μας φτάσει στην εξαθλίωση, στην απομόνωση, στην πλήρη απαξίωση της ανθρώπινης υπόστασης μας ως γονείς και ως εργαζόμενους, κάνουν  την φετινή πρωτομαγιά ως μέρα απολογισμού και αποφάσεων επίκαιρη παρά ποτέ και για έναν ακόμα λόγο.

Πολύ πείστηκαν πως με μια κυβέρνηση ¨αριστεράς¨ τα προβλήματα θα λυθούν με έναν μαγικό τρόπο ,  πείστηκαν πως η ελπίδα θα έρθει – μέσω αυτής της ¨αριστεράς¨-   και θα χτυπάει τον ζουρνά στον βάρβαρο καπιταλισμό και αυτός θα χορεύει μέχρι να  γίνει ¨ανθρώπινος¨ .

Εμείς λέμε πως καμιά κυβέρνηση δεν θα μας λύσει τα προβλήματά μας αν εμείς μένουμε απαθείς και μη ενεργοί  απέναντι σε αυτά , είναι ιστορικά αποδεδειγμένο και αποδεικνύεται και σήμερα με την σημερινή κυβέρνηση  πως με την ανάθεση  και την ¨εντολή¨ διαχείρισης του καπιταλισμού τίποτα δεν έχει κερδηθεί για την εργατική τάξη  και σίγουρα ο καπιταλισμός σαν κοινωνικοοικονομικό σύστημα δεν μπορεί να γίνει ¨ανθρώπινος¨ γιατί από την φύση του είναι καταστροφικός.

Οι εργατικοί αγώνες και τα αποτελέσματά τους  είναι αυτά  που θα καθορίζουν σε καθημερινή βάση την επόμενη μέρα της τάξης μας και  το μέλλον αυτής  .    Οι αγώνες που δόθηκαν από τις προηγούμενες γενιές εργατών – εργαζομένων και κέρδισαν σημαντικά πράγματα ( 8ώρο, μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες ,  κοινωνική περίθαλψη , δωρεάν παιδεία , δωρεάν υγεία, κλπ.)   προς όφελος όλης της εργατικής τάξης , το καπιταλιστικό σύστημα  βλέπουμε να μας τα παίρνει πίσω το ένα μετά το άλλο, για να μπορέσει να σταθεί όρθιο.  

Με το πρόσταγμα των καπιταλιστών και  κάθε λογής αφεντικού ( μικρού -μεσαίου-μεγάλου), να τελειώνουν από το βραχνά των παραπάνω κεκτημένων που κερδήθηκαν μέσο φωτιάς και σιδήρου, σήμερα μπροστά στα μάτια μας βλέπουμε την κρίση του τόσου ¨καλού και επιτυχημένου καπιταλιστικού συστήματος¨ και μέσα από αυτή να αυγατίζει τα κέρδη αυτών και να κάνει της δικές μας ζωές μίζερες και γεμάτες φόβο για το τι μας ξημερώνει αύριο.

Η φετινή εργατική πρωτομαγιά μας βρίσκει με κυβέρνηση ¨αριστεράς¨ μιας ¨αριστεράς¨ που διαβουλεύεται με τους ¨εταίρους ¨ σε εσωτερικό και εξωτερικό και τα μαντάτα δεν είναι καλά , εμείς από την μεριά μας δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι ήδη  μετράμε πάνω από ενάμιση εκατομμύριο ανέργους, ¨εργατικά ατυχήματα¨, αυτοκτονίες συνάνθρωπων μας ,δολοφονίες τα λέμε εμείς, μας βρίσκει χωρίς δωρεάν παιδεία και υγεία, μας βρίσκει με την μαύρη και απλήρωτη εργασία παρών  και την υποβάθμιση της προσωπικότητας του εργάτη – εργαζόμενου μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Μας βρίσκει με μια γενικευμένη – εναρμονισμένη κρατική και εργοδοτική  καταστολή, μας βρίσκει στο τέλος εποχής των Συλλογικών Συμβάσεων ή την αποδόμηση αυτών, που  πλέον δεν είναι όπλο του εργάτη – εργαζόμενου, αλλά των κάθε λογής αφεντικού.  

 

Συναδέλφισσες ,συνάδελφοι

Στον κλάδο της ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΑΣ-ΤΑΧΥΔΡΟΜΗΣΗΣ τα αφεντικά εναρμονισμένα στη γραμμή της τάξης τους ,συμμετέχουν στη δημιουργία του εργασιακού μεσαίωνα και της δικής μας φτωχοποίησης-εξαθλίωσης, με πρόσχημα την καπιταλιστική κρίση .

Εκμεταλλευόμενοι την απουσία ΚΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ  -στα μέτρα του να ζούμε αξιοπρεπώς και όχι να επιβιώνουμε και σίγουρα όχι για κομματικούς σκοπούς –   με συνειδητή επιλογή των ξεπουλημένων εργατοπατέρων της ΟΙΥΕ και όχι μόνο. Επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις  με μειώσεις μισθών και νέα ήθη όπως αυτά της μισθολογικής πληρωμής με κουπόνια , του ¨μερίσματος¨ των κερδών της ¨εταιρίας¨ με κουπόνια ,  της αποδοχής της ενοικιαζόμενης εργασίας , της υπογραφής σύμβασης που υπονομεύει δώρα και πληρωμή της άδειας  είναι γεγονός.

Αν πάρουμε υπόψη μας ότι τα αφεντικά κάθε λογής με τις κυβερνήσεις τους, κάνουν την δουλειά τους για τα συμφέροντα της τάξης τους,  τα ερωτήματα που μπαίνουν σε εμάς είναι:

τι έκαναν – τι κάνουν  για αυτό οι ¨ειδικοί¨ εκπρόσωποι της εργατικής τάξης ,οι ειδικοί της δημιουργικής ασάφειας, αυτοί οι εργατοπατέρες που μιλούν για την κυβέρνηση της Αριστεράς και την ιστορική ευκαιρία που έχουν τα συνδικάτα να πάρουν πίσω βήμα – βήμα τα χαμένα, αυτοί οι εργατοπατέρες που όπου δεν τους βολεύει ο ταξικός αγώνας  τον φωτογραφίζουν με λέξεις όπως¨ ψευτοεπαναστατικό – βερμπαλιστικό – απογειωμένο ¨ συνδικαλισμό.

Πρέπει όμως να δούμε  τι κάναμε – τι θα κάνουμε εμείς ως εργατική τάξη για την συνέχιση αυτών των αγώνων μέχρι την τελική χειραφέτηση της τάξης  μας ;

Εμείς λέμε πως δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από την ξεπουλημένη συνδικαλιστική – κομματική γραφειοκρατία, δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από το κάθε κοινοβουλευτικό ¨Κόμμα της εργατικής τάξης¨. Η πρόταση μας είναι πως πρέπει να βρεθούμε , να μοιραστούμε τους φόβους μας και τις αγωνίες μας για το αύριο και μέσα από αυτό να προχωρήσουμε  σε ένα κοινό δρόμο χωρίς πίσω γυρίσματα και αμήχανες λογικές , βάζοντας στόχο τα δικά μας θέλω και τα δικά μας προστάγματα για ζωή και όχι για επιβίωση.

¨πάρε τηλέφωνο τη μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς¨

ο αγώνας συνεχίζεται…

 

           ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ

 

                                                                                                                        Αθήνα 28 Απρίλη 2015

 

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στην ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΑ – ΤΑΧΥΔΡΟΜΗΣΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ-ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΕΡΓΑΤΗ ΟΥΑΛΙΝΤ ΤΑΛΕΜΠ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ – ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΕΡΓΑΤΗ ΟΥΑΛΙΝΤ ΤΑΛΕΜΠ ΠΟΥ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΤΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΤΟ 2012 ΠΛ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ – ΑΘΗΝΑ 28/04/2015 – 18.00

Η συγκέντρωση αλληλεγγύης-μικροφωνική καλεί στη συνέχιση της δίκης των βασανιστών του Ουαλίντ την Πέμπτη 30/4/2015 στα δικαστήρια Πειραιά. Σχετικά με τα γεγονότα:

4

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ  ΣΤΟΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΕΡΓΑΤΗ ΟΥΑΛΙΝΤ ΤΑΛΕΜΠ

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΠΕΙΡΑΙΑ 30/4/2015 – 9πμ

                                                                                                        (οδός σκουζέ και φίλωνος)

Στις 3/11/2012, o αιγύπτιος εργάτης Ουαλίντ Τάλεμπ μεταφέρει  μέσα στη τσάντα του στο φούρνο (Star) όπου εργάζεται στη Σαλαμίνα  το ποσό των –περίπου- 12.000 ευρώ, δεδουλευμένα μηνών του ίδιου και άλλων συμπατριωτών του, τα οποία έχουν σκοπό να στείλουν στις οικογένειές τους στην Αίγυπτο. Το αφεντικό του, Γιώργος Σγούρδας, που ενημερώνεται γι’ αυτό από τον Ουαλίντ του κλέβει τα χρήματα και με τη συνδρομή του γιου του Σταμάτη (που έχει συχνά πάρε-δώσε με τα τοπικά γραφεία της χρυσής αυγής) και του Γ. Ζαχαριάδη, του περνούν στο λαιμό αλυσίδα 8 μέτρων, την κλείνουν με λουκέτο και τον μεταφέρουν σ’ ένα στάβλο. Εκεί φτάνει και ο Φ. Ζότο. Για 18 ώρες τον έχουν δεμένο, τον χτυπούν με την αλυσίδα και με γροθιές μέχρι λιποθυμίας, τον περιλούζουν με μπίρα βρίζοντας τη θρησκεία του, τον εξευτελίζουν με φρικτές μεθόδους. Όταν το πρωί φεύγουν οι βασανιστές του, ο Ουαλίντ καταφέρνει να σπάσει το λουκέτο της αλυσίδας με μια πέτρα και να διαφύγει. Κάτοικοι της Σαλαμίνας τον βρίσκουν σε κεντρικό δρόμο, σχεδόν αναίσθητο και με την αλυσίδα ακόμη στο λαιμό του.

Ο Ουαλίντ, παρά τις μόνιμες σωματικές βλάβες που έχει υποστεί από το βασανισμό (οριστική απώλεια όρασης από το αριστερό μάτι, επιδεινώση παλαιότερου προβλήματος υγείας στα πόδια, συνεχείς έντονοι πονοκέφαλοι), παρά τις απειλές και την σχεδόν καθημερινή  τρομοκράτηση από τους βασανιστές του, παρέμεινε στη Σαλαμίνα, δείχνοντας αξιοπρέπεια και σθένος.

Στη δίκη που ξεκίνησε στις 10/3/2015 και συνεχίστηκε στις 31/3/2015, οι 4 βασανιστές του, που δικάζονται για αρπαγή, ληστεία, επικίνδυνη σωματική βλάβη και προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας, επιβεβαίωσαν τον μισανθρωπισμό και την απόλυτα συνειδητή πράξη τους, είτε εκφοβίζοντας τον Ουαλίντ είτε χασκογελώντας. Τους κόπηκε ο αέρας όμως, όταν κατάλαβαν ότι ο Ουαλίντ δεν είναι μόνος του, ότι αλληλέγγυος κόσμος ήταν εκεί για να απαντήσει σε οποιαδήποτε πρόκληση και ότι θα είναι και στη δίκη στις 30/4/2015.

Από τις απεργίες των αιγύπτιων αλιεργατών στο λιμάνι της Μηχανιώνας και των πακιστανών εργατών στη Σκάλα Λακωνίας μέχρι τις εργασιακές συνθήκες δουλείας στο πτηνοτροφείο της Χαλανδρίτσας και τα  φραουλοχώραφα της Μανωλάδας, από την επίθεση φασιστών σε αιγύπτιους ψαράδες στο Πέραμα μέχρι  το βιτριόλι στο πρόσωπο της Κ. Κούνεβα και το βασανισμό της μετανάστριας από τη Βουλγαρία στην Εύβοια, μετανάστες εργάτες, μετανάστριες εργάτριες «αμείβονται» με πυροβολισμούς, βασανιστήρια, ξυλοδαρμούς, βαρβαρότητα. Καθημερινά, μετανάστες και μετανάστριες ζουν σε «καθεστώς εξαίρεσης», αντιμετωπίζουν κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις, ρατσισμό, εγκλεισμό σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

 

Ενάντια στην εργασιακή εκμετάλλευση, το θεσμικό και κοινωνικό ρατσισμό
Ενάντια στη ναζιστική αντίληψη που θέλει τους μετανάστες υπάνθρωπους και σκλάβους, στην εξουσία των αφεντικών και στον εκμηδενισμό της ανθρώπινης υπόστασης μέσα από βασανιστήρια…

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΜΟΝΟΣ

ΚΑΜΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΑ ΜΟΝΗ

 

Αντιφασίστες/τριες από τις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας

http://antifascismroute.espivblogs.net/- antifascism_route@espiv.net

 

Νομοσχέδιο Σκουρλέτη: Νομιμοποιεί την κατάργηση των Κλαδικών Συμβάσεων και την ισοπέδωση όλων των μισθών στο ύψος του βασικού

Ως non paper διένειμε στις 21 Απρίλη ο Π. Σκουρλέτης στις εφημερίδες το νομοσχέδιο με το οποίο τροποποιείται ο νόμος 1876/1990 για τις ελεύθερες συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Το νομοσχέδιο διοχετεύθηκε προφανώς για να δημοσιευτεί, όχι όμως ως επίσημο έγγραφο του υπουργού Εργασίας, για προφανείς λόγους. Το παζάρι με την τρόικα στο Παρίσι και τις Βρυξέλλες συνεχίζεται και οι πληροφορίες λένε ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο θα αλλάξει άρδην. Ετσι, οι μεν κλακαδόροι της συγκυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου θα «εκλαϊκεύουν» το νομοσχέδιο ως μια απόδειξη ότι η κυβέρνηση υλοποιεί τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, ενώ η κυβέρνηση θα το χρησιμοποιεί ως διαπραγματευτικό χαρτί, προκειμένου να αποσπάσει μερικά ψίχουλα από τον γερμανογαλλικό άξονα και να τα παρουσιάσει στο πόπολο ως αποτέλεσμα των «σκληρών διαπραγματεύσεών» της με τους «θεσμούς».

Το νομοσχέδιο εισηγείται την κατάργηση ορισμένων διατάξεων που είχαν εισαχθεί με μνημονιακούς νόμους, όμως την ίδια στιγμή δεν εισηγείται την αναβίωση των κλαδικών συμβάσεων που ίσχυαν μετά την επιβολή της 6ης Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου το Φλεβάρη του 2012. Δεν εισηγείται επίσης την κατάργηση των ατομικών συμβάσεων με τις οποίες οι καπιταλιστές κατήργησαν όλες τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και έφεραν τους μισθούς στο επίπεδο του κατώτατου μισθού της ΕΓΣΣΕ των 586 και 511 ευρώ (για εργαζόμενους πάνω και κάτω από τα 25 χρόνια, αντίστοιχα).

Χρησιμοποιούμε τη λέξη εισηγείται και όχι καταργεί, γιατί η συγκυβέρνηση μπορεί να υποκύψει στις πιέσεις των ιμπεριαλιστικών κυβερνήσεων της Γερμανίας και της Γαλλίας και να μην καταργήσει ούτε αυτές τις μνημονιακές αντεργατικές διατάξεις, με το πρόσχημα «να μην πέσει η χώρα στα βράχια». Ομως, ακόμη και αν το νομοσχέδιο προωθηθεί, η εργατική τάξη και όλοι οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ικανοποιηθούν με την κατάργηση αυτών των επιμέρους αντεργατικών μνημονιακών διατάξεων. Υπάρχουν σημαντικοί λόγοι γι’ αυτό.

Με τους μνημονιακούς νόμους 3899/2010 και 4024/2011 η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου επεχείρησε, μέσω της θέσπισης επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων εργασίας, να χτυπήσει τις κλαδικές συμβάσεις και να τις φέρει στο επίπεδο της ΕΓΣΣΕ, στο επίπεδο των 751 ευρώ. Αυτό επιδιώχτηκε δίνοντας προτεραιότητα στις επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας έναντι των κλαδικών και ποντάροντας στο ότι οι καπιταλιστές, με τον εκβιασμό και τις απειλές, θα επιβάλουν τους όρους τους στα εργοστασιακά σωματεία και στους εργαζόμενους. Αυτό το σχέδιο δεν περπάτησε για διάφορους λόγους, που δεν μας είναι γνωστοί και δεν έχει καμιά αξία να τους εξετάσουμε εδώ.

Τη σκυτάλη από την κυβέρνηση Παπανδρέου παρέλαβε η συγκυβέρνηση Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ). Προκειμένου να επιβάλει στην εργατική τάξη και στους εργαζόμενους τη θέληση των καπιταλιστών για κλαδικά μεροκάματα και μισθούς (με τους οποίους αμειβόταν το 92,5% των μισθωτών) στα επίπεδα της ΕΓΣΣΕ (με την οποία αμειβόταν μόνο το 7,5%  των εργαζόμενων της χώρας), στις 14 Φλεβάρη του 2012 ψήφισε το μνημονιακό νόμο 4046 και στις 28 Φλεβάρη εξέδωσε την 6η Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ). Με την 6η ΠΥΣ έγιναν μεγάλες ανατροπές στον κατώτατο μισθό και μεροκάματο της ΕΓΣΣΕ, στη διάρκεια των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (προκειμένου να καταργηθούν πολλά επιδόματα από τις συλλογικές συμβάσεις όλων των τύπων), ενώ άνοιξε ο δρόμος για την κατάργηση όλων των κλαδικών συμβάσεων εργασίας.

Μέχρι το Φλεβάρη του 2012, πριν δηλαδή την ψήφιση του νόμου 4046/2012 και την 6η ΠΥΣ, η ισχύς όλων των ΣΣΕ ήταν από ένα χρόνο μέχρι αόριστης διάρκειας. Ετσι, όλοι οι όροι προηγούμενων  συλλογικών συμβάσεων εργασίας ίσχυαν μόνιμα και όχι για το χρονικό διάστημα ισχύος της σύμβασης με την οποία συμφωνήθηκαν. Με την 6η ΠΥΣ ο χρόνος ισχύος των ΣΣΕ όλων των τύπων έγινε από ένα μέχρι τρία χρόνια το πολύ, προφανώς για να καταργηθεί μια σειρά επιδομάτων που καταβάλλονταν μόνιμα και επί χρόνια. Στην παράγραφο 4 του άρθρου 2 της 6ης ΠΥΣ αναφέρεται ότι μετά τη λήξη της ΣΣΕ και στο βαθμό που δεν υπογράφτηκε νέα ΣΣΕ ή νέα Ατομική ή Τροποποιημένη Ατομική Σύμβαση, θα ισχύουν: α) ο κατώτατος μισθός ή κατώτατο μεροκάματο της Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και β) τα επιδόματα τριετιών, τέκνων, σπουδών και επικινδύνου εργασίας, στο βαθμό που προβλέπονταν στις ΣΣΕ που έληξαν ή καταγγέλθηκαν. Αν δεν υπήρχε στην 6η ΠΥΣ η ρήτρα ότι οι συμβάσεις εργασίας ισχύουν μόνο για τρία χρόνια, τότε θα ίσχυαν όλα τα καταβαλλόμενα επιδόματα και όχι μόνο τα τέσσερα. Επίσης, εκτός από τη μείωση του κατώτατου μισθού και μεροκάματου, δε θα μπορούσαν να καταργηθούν οι Κλαδικές ΣΣΕ ειδικά και όλες οι ΣΣΕ γενικά, και παραπέρα τα καταβαλλόμενα επιδόματα, με την υπογραφή ή τροποποίηση Ατομικών Συμβάσεων Εργασίας.

Στην περίπτωση που υπογράφονται νέες Ατομικές Συμβάσεις Εργασίας, σύμφωνα με την 6η ΠΥΣ, παύουν να ισχύουν τόσο ο βασικός μισθός (ή το βασικό μεροκάματο) και τα τέσσερα επιδόματα. Αυτή τη διάταξη οι καπιταλιστές την εφάρμοσαν κατά κόρον, μια και δεν μπόρεσαν να χτυπήσουν τον κατώτατο μισθό και το κατώτατο μεροκάματο των κλαδικών συμβάσεων εργασίας με την υπογραφή νέων ΣΣΕ. Και όχι μόνον αυτό, αλλά εκμεταλλεύτηκαν και το άρθρο 1 της 6ης ΠΥΣ, σύμφωνα με το οποίο μειώνονται κατά 22% και 32% τα κατώτατα της ΕΓΣΣΕ και έτσι οι μισθοί των 586 και 511 ευρώ έγιναν καθεστώς για όλες τις ειδικότητες που αμείβονταν με βάση τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας.

Πώς το αντιμετωπίζει αυτό το νομοσχέδιο Σκουρλέτη; Εισάγει δύο διατάξεις, μία στο άρθρο 17 και μία στο άρθρο 16. Η διάταξη του άρθρου 17, που είναι το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 1, αναφέρει: «Κανονισμοί εργασίας και Οργανισμοί Προσωπικού, που καταρτίστηκαν με συλλογικές συμβάσεις εργασίας οι οποίες έληξαν ή καταργήθηκαν σύμφωνα με την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου αριθμός 6/2012, αναβιώνουν και επανέρχονται σε ισχύ ως συλλογικές συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου».

Κανονισμοί εργασίας και Οργανισμοί Προσωπικού με βάση ΣΣΕ που έληξαν ή καταργήθηκαν από την 6η ΠΥΣ δεν     φτιάχτηκαν. Εκείνο που έγινε μαζικά από τους καπιταλιστές ήταν να επιβάλουν, με την απειλή της απόλυσης, τα 586 και 511 ευρώ το μήνα στη συντριπτική πλειοψηφία της εργατικής τάξης και όλων των εργαζόμενων. Ο Σκουρλέτης, όμως, με την παραπάνω διάταξη εξαιρεί από την αναβίωση τις ατομικές συμβάσεις εργασίας που είχαν υπογραφείπριν την ψήφιση των μνημονιακών νόμων και που στη συνέχεια καταργήθηκαν με την 6η ΠΥΣ και παγιώθηκαν στα 586 και 511 ευρώ το μήνα.

Υπάρχει και το άρθρο 16. Σύμφωνα μ’ αυτό, εάν υπογραφούν από τώρα και στο εξής ατομικές συμβάσεις εργασίας κατά παράβαση της διάταξης που εισάγεται, οι συμβάσεις αυτές είναι παράνομες. Η διάταξη αυτή θ’ αρχίσει να ισχύει μετά την έναρξη ισχύος του νομοθετήματος του Σκουρλέτη! Ετσι, η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου έρχεται να σφραγίσει τις ατομικές συμβάσεις εργασίας που υπογράφτηκαν μέχρι τώρα, κατ’ εφαρμογήν των μνημονιακών ρυθμίσεων.

Ο Π. Σκουρλέτης σφραγίζει τα 586 ευρώ για το σύνολο των εργαζόμενων και δίνει τη δυνατότητα (με το άρθρο 15) να αρχίσει να αυξάνεται ο βασικός μισθός πάνω από τα 586 ευρώ, είτε με ΣΣΕ (σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 1), είτε με τη ρύθμιση για 650 ευρώ από τον Οκτώβρη του 2015 και 751 ευρώ από τον Ιούλη του 2016. Φυσικά, αυτή η δυνατότητα θα υπάρξει αν η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου ψηφίσει αυτές τις διατάξεις και φροντίσει να υλοποιηθούν.

Ενώ από τη μια καταργεί την 6η ΠΥΣ, με την οποία είχε καθιερωθεί ως χρόνος ισχύος μιας ΣΣΕ η τριετία, από την άλλη το νομοσχέδιο Σκουρλέτη, στο άρθρο 7, απαλείφει τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 1, σύμφωνα με την οποία οι ΣΣΕ που είναι διάρκειας τουλάχιστον ενός χρόνου γίνονται διαρκείας. Αυτή η διαφοροποίηση δεν είναι επουσιώδης και σε επόμενο δημοσίευμα θα αναφερθούμε αναλυτικά. Είναι πολύ σημαντική και σε συνδυασμό με την καθιέρωση του δικαιώματος της μονομερούς προσφυγής στον ΟΜΕΔ και από τους καπιταλιστές εργοδότες, θα παίξει καταλυτικό ρόλο στο να παγιωθεί η κατάργηση όλων των ΣΣΕ (εκτός της ΕΓΣΣΕ) και να δίνονται αυξήσεις με το σταγονόμετρο πάνω από τα 586 ευρώ το μήνα.

Αυτό το μέλλον προδιαγράφει για την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου και αυτό η εργατική τάξη δεν πρέπει να της το επιτρέψει!

ΚΟΝΤΡΑ –  ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 25 ΑΠΡΙΛΗ

ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ DITA ΣΤΗΝ ΤΟΥΖΛΑ ΤΗΣ ΒΟΣΝΙΑΣ-ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

A closed Dita factory is seen in Tuzla

 

Τούζλα, 16 Απριλίου 2015
Εμείς, οι εργάτες του εργοστασίου καθαριστικών DITA με έδρα την Τούζλα, αντιπαλεύουμε ένα κύμα διεφθαρμένων ιδιωτικοποιήσεων, εκμετάλλευσης και υπεξαίρεσης περουσιακών στοιχείων εργοστασίων, που καταστρέφει την βιομηχανία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.
Εδώ και περισσότερο από δύο χρόνια περιφρουρούμε το εργοστάσιο ασταμάτητα για να το προφυλάξουμε από αφαίρεση μηχανημάτων και άλλων περιουσιακών στοιχείων.
Η διαδκασία ιδιωτικοποίησης του DITA πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με διεφθαρμένους πολιτικούς, δικαστικούς και τράπεζες, οι οποίες δεν τήρησαν την δέουσα επιμέλεια και παρείχαν τοξικά δάνεια στους νέους ιδιοκτήτες – τα κεφάλαια των οποίων δεν έφτασαν ποτέ στο εργοστάσιο.
Η χώρα μας πάσχει από έλλειψη νομιμότητας: εγκληματικές ελίτ προώθησαν τροπολογίες στον ποινικό κώδικα, με αποτέλεσμα κανένα δικαστήριο να μην μπορεί να δικάσει οικονομικά και εμπορικά εγκλήματα.
Αυτή η νομιμοποιημένη ληστεία μας έχει αφαιρέσει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα: μας χρωστούν πάνω από 40 μηνιαίους μισθούς, πράγμα που μας έχει αφήσει πεινασμένους και εξαθλιωμένους, ενώ αναγκαστήκαμε να παρακολουθούμε μέλη των οικογενειών μας να πεθαίνουν επειδή δεν μπορούμε να καλύψουμε ιατρικά έξοδα.
Τώρα ξεκίνησαν οι διαδικασίες χρεωκοπίας. Είμαστε αποφασισμένοι να διατηρήσουμε την κατάληψη του εργοστασίου και αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε την αρμοδιότητα του συνδίκου που διαχειρίζεται την χρεωκοπία, εκτός αν προστατευτούν τα συμφέροντα των εργατών ή βρεθεί νέα επένδυση για να επανενεργοποιηθεί το εργοστάσιο.
Βρισκόμαστε σε κρίσιμο σημείο. Χωρίς στήριξη εκτός του εργοστασίου είναι πιθανόν ζήτημα ημερών πριν αναγκαστούμε να στήσουμε οδοφράγματα και να αντισταθούμε στην καταστολή των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας.
Απευθύνουμε επείγουσα έκκληση στο διεθνές συνδικαλιστικό κίνημα για ηθική και υλική υποστήριξη.

Οι εργοστασιακοί εργάτες τηςDITA
Emina Busuladžić, Eπικεφαλής της Απεργιακής Επιτροπής
Dževad Mehmedović, Συνδικαλιστικός Εκπρόσωπος του Συνδικάτου Εργατών Εκτός Μετάλλου
Επικοινωνία: busuladzic.emina@gmail.com

 

https://athens.indymedia.org/post/1543221/

 

Tσιμέντα Χαλκίδας: Κρατάνε το εργοστάσιο στα χέρια τους

Αναδημοσίευση από: ertopen

Περιφρουρήσεις από τους εργαζόμενους.

Στην ανακοίνωσή της η Ένωση Eργαζομένων Τσιμέντων Χαλκίδας, αναφέρει:

a82fb7c447edd6f348ad3b28d410f733_L

“Συνάδελφοι

Η πολυεθνική Lafarge συνεχίζει για 25ο μήνα την εφαρμογή του σχεδίου ομαδικών απολύσεων που αποφάσισε στις 25-3-2013.

Μετά και τις τελευταίες απολύσεις που πραγματοποίησε την 1η Απριλίου έχει αφήσει ουσιαστικά χωρίς φύλαξη το εργοστάσιο, με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο τόσο η ασφάλεια του εργοστασίου αλλά και των 8 συναδέλφων που απέμειναν στη φύλαξη, από πιθανές κακόβουλες ενέργειες, ιδίως τις νυχτερινές ώρες.

Επειδή ο πολύμηνος αγώνας μας για την ακύρωση ΟΛΩΝ των απολύσεων και την επαναλειτουργία του εργοστασίου προϋποθέτει, ΠΡΩΤΑ ΑΠ’ ΟΛΑ, να το διαφυλάξουμε «ζωντανό», το Δ.Σ. του σωματείου μας από το βράδυ της 1ης Απριλίου έχει ήδη οργανώσει ομάδες ενίσχυσης της φύλαξης του.

Σε πρώτη φάση η ενίσχυση της φύλαξης αφορά στις νυχτερινές ώρες από 8 το βράδυ μέχρι 7 το πρωί, σε καθημερινή βάση και σε δύο ομάδες  (8 έως 1 και 1 έως 7) ανάλογα με την δυνατότητα των συμμετεχόντων.

Καλούμε λοιπόν ΟΛΑ τα μέλη του σωματείου μας να ενισχύσουν αυτήν την πρωτοβουλία.

ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ

ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΖΩΝΤΑΝΟ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ”.