Αρχείο κατηγορίας υγεια

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟΥ ΕΣΥ ΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ // 7 ΜΑΗ, 11.00

Εστάλη με e-mail στο omnia sunt communia

Αγαπητοί συμπολίτες,

αρχείο λήψηςΚλείνουμε μία βδομάδα επίσχεσης των γιατρών στο Νοσοκομείο της Κέρκυρας όπως και σε δεκάδες νοσοκομεία της χώρας. Αφορμή αυτού του πανελλαδικού κύματος κινητοποιήσεων είναι η 4μηνη καθυστέρηση αποπληρωμής των δεδουλευμένων μας εφημεριών , ζήτημα αξιοπρεπούς διαβίωσης και στοιχειώδους στήριξης ανθρώπων που με μόχθο και αυτοθυσία κρατάνε όρθιο το ΕΣΥ.

 

Πραγματική αιτία ωστόσο , του ξεσηκωμού κυρίως των νέων γιατρών δεν είναι άλλη από τον ” αργό θάνατο ” του συστήματος υγείας που βιώνουμε κάθε μέρα με την πλήρη απαξίωση των υγειονομικών λειτουργών στο σύνολο τους και κυρίως τη συνεχή υποβάθμιση των παροχών υγείας προς τον ελληνικό λαό.

 

Απαιτούμε:

-Άμεση αποπληρωμή των δεδουλευμένων εφημεριών.

Σαφές χρονοδιάγραμμα αποζημίωσης.

 

-Να προχωρήσουν άμεσα οι διορισμοί μόνιμου και επικουρικού προσωπικού όλων των ειδικοτήτων και ανάπτυξη όλων των αναγκαίων τμημάτων του Νοσοκομείου

 

-Εργασιακή αξιοπρέπεια για όλους τους υγειονομικούς. Άμεση αθώωση των συναδέλφων ειδικευόμενων γιατρών για το περιστατικό στο νοσοκομείο Ρεθύμνου.

 

-Κίνητρα οικονομικά και εκπαιδευτικά για την αποφυγή της μετανάστευσης των νέων ιατρών.

 

-Στελέχωση και νόμιμη λειτουργία του τμήματος επειγόντων περιστατικών.

 

-Να σταματήσει η αυταρχική νοοτροπία με τα καθημερινά “εντέλλεσθαι” σε ειδικευόμενους για διακομιδές .Στελέχωση του ΕΚΑΒ Κέρκυρας ώστε να μην κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές

 

-Στήριξη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας Στον αγώνα αυτό σας θέλουμε συμπαραστάτες.

 

Στα πλαίσια της επίσχεσης και των πολύμορφων δράσεων που αποφασίσαμε , σας καλούμε σε ανοιχτή σύσκεψη στο αμφιθέατρο του Νοσοκομείου , την Πέμπτη 7 Μαΐου και ώρα 11πμ

 

Ειδικευόμενοι γιατροί ΓΝ Κέρκυρας – Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Κέρκυρας

 

Κέρκυρα 4- 5- 15

 

ΕΠΙΣΧΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑΤΡΩΝ Γ. Ν. ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΩΝ ΥΓΕΙΑΣ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ!

Στάλθηκε με e-mail στο omnia sunt communia

28079_10151244692408290_597309323_n

Το νοσοκομείο και οι δομές υγείας στην Κέρκυρα αποτελούν παράδειγμα πιστής
εφαρμογής των καταστροφικών πολιτικών στο χώρο της Υγείας. Συνεχίζεται και
οξύνεται η τεράστια υποστελέχωση αφού από τις συνολικά 672(λοιπό
προσωπικό)+133 (Ιατρικό προσωπικό) οργανικές θέσεις που προβλέπονται από
τον Οργανισμό οι 363 είναι κενές, η μη πλήρωσή των οποίων επιβαρύνει το
υπάρχον προσωπικό με εξαντλητικές ευθύνες και αρμοδιότητες. Το προσωπικού
δεν έχει ακόμα λάβει την κανονική του άδεια για το 2014 ενώ το σύνολο των
χρωστούμενων αδειών και εβδομαδιαίων ρεπό ανέρχεται περίπου στα 5.000!! Το
νοσοκομείο και τα κέντρα υγείας είναι στα όρια της λειτουργικής
κατάρρευσης. Ενδεικτικά μόνο θυμίζουμε:

Εδώ και μήνες λειτουργούμε με μόλις ένα Νευρολόγο με αποτέλεσμα να κλείσει
η νευρολογική κλινική.

Το Ακτινολογικό Εργαστήριο έχει αποδεκατιστεί καθώς καλείται να
εξυπηρετήσει τους ασθενείς με μόλις 7 άτομα προσωπικό.

Τα περισσότερα τμήματα του Νοσοκομείου λειτουργούν με την χειρότερη από
ποτέ αναλογία νοσηλευτών/κλίνη.

Το τμήμα Επειγόντων Περιστατικών συνεχίζει να λειτουργεί στον …αυτόματο
πιλότο χωρίς τη στελέχωσή του με τους κατάλληλα ειδικευμένους ιατρούς όπως
ορίζει η νόμιμη λειτουργία.

Ζωτικής σημασίας δομές για ένα περιφερειακό Νοσοκομείο ,όπως ο μαγνητικός
τομογράφος δεν λειτουργεί, στο Χειρουργείο λόγω της υποστελέχωσης δεν
μπορούν να αναπτυχθούν όλες οι χειρουργικές αίθουσες , ενώ Μονάδες
Αυξημένης Φροντίδας , Μονάδα Νεογνών και Μαιευτήριο παραμένουν κλειστές.

Οι υπηρεσίες του ΕΚΑΒ βρίσκονται σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση, καθώς
μόλις 2 ασθενοφόρα καλούνται να εξυπηρετήσουν ολόκληρο το νησί της Κέρκυρας
όλο το 24ωρο. Ως εκ τούτου η διακομιδή και μεταφορά επειγόντων περιστατικών
είναι δυσχερέστατη και επιπλέον δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες του
ίδιου του Νοσοκομείου.

Την ίδια στιγμή και ενώ μειώνεται χρόνο με το χρόνο δραματικά ο
προϋπολογισμός του Νοσοκομείου γινόμαστε μάρτυρες της κατασπατάλησης του
δημοσίου χρήματος υπέρ εργολάβων, όπως για παράδειγμα στη φύλαξη και στην
καθαριότητα.

Οι νοσοκομειακοί γιατροί δουλεύουμε κατά μέσο όρο πάνω από 80 ώρες
εβδομαδιαίως, καλύπτουμε πολύ περισσότερες εφημερίες από όσες προβλέπονται
στο πλαφόν εφημέρευσης ( σημειώνουμε ότι η ωριαία αποζημίωση των εφημεριών
μας φτάνει στο ….αστρονομικό ποσό των 2,9 ευρώ την ώρα) και αγωνιζόμαστε
καθημερινά με τους συναδέλφους νοσηλευτές και το σύνολο των εργαζομένων να
κρατήσουμε τα νοσοκομεία όρθια.

Όσοι επιλέξαμε να μείνουμε στα δημόσια ελληνικά νοσοκομεία παρά την αθρόα
μετανάστευση των νέων και την σωματική και ψυχική εξάντληση των μεγαλύτερων
, το κάνουμε γιατί θέλουμε να προσφέρουμε. Σε αυτά τα πλαίσια, η αποπληρωμή
όλων των χρωστούμενων εφημεριών της τελευταίας τριετίας και η έγκριση του
κονδυλίου για τις εφημερίες του 2015 – που δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα –
αποκτά για μας ζωτική σημασία για να ανταπεξέλθουμε στις άμεσες βιοτικές
μας ανάγκες αλλά και μια κίνηση από μεριάς κεντρικής διοίκησης ότι το ΕΣΥ
θα στηριχθεί!

Πιστεύουμε ότι η αξιοπρέπεια των εργαζόμενων και η ανασυγκρότηση της
Δημόσιας Υγείας δεν μπορεί και δεν πρέπει να εξαρτάται από καμιά
διαπραγμάτευση με τους τοκογλύφους δανειστές. Αντίθετα, οι άμεσες μαζικές
προσλήψεις στα νοσοκομεία , η ηθική και οικονομική στήριξη των εργαζομένων
σε αυτά , η ανάσχεση του κύματος μετανάστευσης των νέων γιατρών και
συνολικά η αναστροφή της καταστροφικής πορείας του ΕΣΥ πρέπει να είναι
προτεραιότητα για μία κυβέρνηση που διαμηνύει ότι ”η ελπίδα έρχεται”.

Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον Κερκυραϊκό λαό, *οι νοσοκομειακοί γιατροί
του ΕΣΥ ξεκινάμε επίσχεση εργασίας από 29/4 και λειτουργία με προσωπικό
ασφαλείας.*

Απαιτούμε:

*- Άμεση αποπληρωμή των δεδουλευμένων εφημεριών. Σαφές χρονοδιάγραμμα
αποζημίωσης. Αλλαγή του καθεστώτος αποπληρωμής των εφημεριών με νομοθετική
ρύθμιση που θα προβλέπει την άμεση καταβολή τους από τον προϋπολογισμό του
κράτους και μόνο. Να καταργηθεί το πλαφόν αποζημίωσης των εφημεριών.*

*- Να προχωρήσουν άμεσα οι διορισμοί σε όλες τις προκηρυγμένες θέσεις και
να προκηρυχτούν οι θέσεις μόνιμου και επικουρικού προσωπικού που παρέμειναν
κενές.*

*- Εργασιακή αξιοπρέπεια για όλους τους υγειονομικούς. Άμεση αθώωση των
συναδέλφων ειδικευόμενων γιατρών για το περιστατικό στο νοσοκομείο
Ρεθύμνου. Καμία ποινικοποίηση της ιατρικής πράξης. Ηθική και νομική κάλυψη
όλων των εργαζόμενων στα νοσοκομεία.*

*- Κίνητρα οικονομικά και εκπαιδευτικά για την αποφυγή της μετανάστευσης
των νέων ιατρών.*

*- Επιτέλους να προχωρήσει η στελέχωση και νόμιμη λειτουργία του τμήματος
επειγόντων περιστατικών.*

*- Να σταματήσει η αυταρχική νοοτροπία με τα καθημερινά “εντέλλεσθαι” σε
ειδικευόμενους για διακομιδές και εργασία πέραν των όσων προβλέπει η
ισχύουσα νομοθεσία.*

*- Να σταματήσουν οι μετακινήσεις γιατρών από τα κέντρα υγείας στο
νοσοκομείο. Η πρωτοβάθμια περίθαλψη αποδυναμώνεται με τέτοιες πρακτικές και
αυξάνεται περαιτέρω ο φόρτος εργασίας στο νοσοκομείο.*

*- Στελέχωση του ΕΚΑΒ Κέρκυρας με προσωπικό, ώστε να μην κινδυνεύουν
ανθρώπινες ζωές*

Καλούμε στη συγκρότηση ενός Πανκερκυραϊκού Μετώπου για την Υγεία.

*Γενική συνέλευση της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ Κέρκυρας*

*την Τρίτη 28/4/2105*

*ώρα 12 πμ.*

*στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου*

*Το Δ.Σ. της ΕΓΕΣΥΚ*

 

 

Παύση πληρωμών στο ΙΑΣΩ – Σε κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι.

του Θωμά Σίδερη
πηγή: ERTopen
cf40c803860c26e86b5aba474229cf21_XLΣε νέες κινητοποιήσεις προχώρησαν σήμερα το πρωί οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού μαιευτηρίου ΙΑΣΩ μπροστά στην παράνομη και αυταρχική απόφαση της διοίκησης να προχωρήσει σε παύση πληρωμών και να μην καταβάλει τους μισθούς στους περίπου 780 εργαζομένους.

Οι εργαζόμενοι του ΙΑΣΩ προχώρησαν το πρωί της Πέμπτης 2 Απριλίου σε τρίωρη στάση εργασίας, από τις 11 μέχρι και τις 2 το μεσημέρι, απαιτώντας την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων τους. Χθες πραγματοποιήθηκε γενική συνέλευση των εργαζομένων ώστε να αποφασιστεί η μορφή των κινητοποιήσεων.

Από την πλευρά της η διοίκηση του νοσοκομείου αρνείται πεισματικά να συζητήσει επί της ουσίας με τους εκπροσώπους των εργαζομένων και φυσικά να δεσμευτεί για την καταβολή των δεδουλευμένων τους και του δώρου του Πάσχα. Ωστόσο, όταν οι εργαζόμενοι αποφάσισαν στη γενική τους συνέλευση την έναρξη των κινητοποιήσεων, η διοίκηση του μαιευτηρίου προχώρησε στην καταβολή του 50% του μισθού του Μαρτίου προκειμένου να μην προβούν στην εξαγγελθείσα στάση εργασίας.

Η διοίκηση του ΙΑΣΩ αποφεύγει συστηματικά να δώσει σαφή απάντηση για το πότε θα καταβληθεί το σύνολο του μισθού στους εργαζόμενους του μαιευτηρίου επιρρίπτοντας τις ευθύνες στον ΕΟΠΥΥ για την καθυστέρηση των καταβολών του προς το μαιευτήριο όσον αφορά στις οφειλές του οργανισμού για εξετάσεις και νοσήλια.

Οι εργαζόμενοι από την πλευρά τους απαιτούν την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων τους, έχοντας τη συμπαράσταση της ΓΣΕΕ και της Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας. Ήδη οι κύριοι Στάθης Τραχανατζής και Αντώνης Ράπτης, εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ και της ΟΣΝΙΕ αντίστοιχα, βρίσκονται στο προαύλιο μαζί με τους εργαζόμενους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το ΙΑΣΩ προχωρά σε στάση πληρωμών, ενώ από χθες ανεστάλη η διαπραγμάτευση των μετοχών της εταιρείας στο Χρηματιστήριο Αθηνών, λαμβάνοντας υπόψη σχετικό αίτημα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, η διαπραγμάτευση ανεστάλη καθώς το Χ.Α. έκρινε ότι υπάρχουν βάσιμοι λόγοι υποψίας ότι οι ετήσιες οικονομικές καταστάσεις της χρήσης 2014 που δημοσιοποιήθηκαν την 31/03/2015, δεν έχουν καταρτιστεί σύμφωνα με τις διατάξεις των ΔΛΠ/ΔΠΧΑ, όπως προκύπτει από την έκθεση ελέγχου του νόμιμου ελεγκτή της.

προειδοποιητική στάση εργασίας την Πέμπτη 2 Απριλίου στο Νοσοκομείο και τα ΚΥ της Κέρκυρας

στάλθηκε με e-mail στο omnia sunt communia

Οι εργαζόμενοι στην υγεία στην Κέρκυρα καταγγέλλουν μεταξύ άλλων την απαξίωση του ΕΣΥ, την έλλειψη στελέχωσης που είναι επικίνδυνη για τους ασθενείς, τις απλήρωτες εφημερίες. Στα πλαίσια των κινητοποιήσεων τους, πραγματοποιούν προειδοποιητική στάση εργασίας την Πέμπτη 2 Απριλίου στο Νοσοκομεία και στα κέντρα υγείας του νησιού.

redblack small

Κέρκυρα 29/3/2015

 

Δελτίο τύπου: προειδοποιητική στάση εργασίας την Πέμπτη 2 Απριλίου στο Νοσοκομείο και τα ΚΥ της Κέρκυρας

 

Με αποφάση του διευρυμένου ΔΣ της ένωσης γιατρών ΕΣΥ Κέρκυρας, αποφασίστηκε η προκήρυξη κινητοποιήσεων για τους γιατρούς του νοσοκομείου και των ΚΥ της Κέρκυρας ξεκινώντας με προειδοποιητική στάση εργασίας την Πέμπτη 2 Απρίλη από της 9 έως τις 11 το πρωί.

 

Αιτήματα μας:

–         Η στελέχωση του ΓΝ Κέρκυρας με μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Η άμεση προκήρυξη θέσεων επικουρικών ιατρών για όλα τα τμήματα του νοσοκομείου που βρίσκονται στο κόκκινο (παιδιατρική, νευρολογική, μονάδα νεφρού, Καρδιολογική, ΩΡΛ κοκ).

–         Η λειτουργία του τμήματος επειγόντων με το προσωπικό που έχει προσληφθεί για το σκοπό αυτό. Είναι απαράδεκτο να βγάζουν τις εφημερίες επειγόντων, ειδικευόμενοι-εκπαιδευόμενοι γιατροί χωρίς την ενεργό και συνεχή παρουσία επιμελητή, όπως ορίζει η νομοθεσία αλλά και κάθε λογική ασφάλειας για τους προσερχομένους. Το γεγονός αυτό είναι αδιανόητο καθώς το κράτος έχει προσλάβει ιατρικό προσωπικό για το σκοπό αυτό στο νοσοκομείο Κέρκυρας και καθώς υπάρχει σαφής νομοθεσία για το ποιες ιατρικές ειδικότητες πρέπει να εργάζονται σε αυτό.

–          Να αποπληρωθούν επιτέλους οι δεδουλευμένες εφημερίες Δεκεμβρίου 2014, Ιανουαρίου 2015, Φεβρουαρίου 2015.

–         Η διοίκηση του νοσοκομείου να σεβαστεί τους γιατρούς που νυχθημερόν αγωνίζονται για μπορεί να λειτουργήσει. Να σταματήσει η αυταρχική νοοτροπία με τα καθημερινά “εντέλλεσθαι” σε ειδικευόμενους για διακομιδές και εργασία πέραν των όσων προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία και οι αποφάσεις του κεντρικού συμβουλίου υγείας.

–         Η μονιμοποίηση των ειδικευμένων γενικών ιατρών των κέντρων υγείας που προσελήφθησαν μετά την 1/1/2010 και απολύονται βάση του νόμου Βορίδη του Δεκεμβρίου του 2014 (σε αναντιστοιχία με όλους τους υπόλοιπους γιατρούς του ΕΣΥ)

–         Να σταματήσουν οι μετακινήσεις γιατρών από τα κέντρα υγείας στο νοσοκομείο. Η πρωτοβάθμια περίθαλψη αποδυναμώνεται με τέτοιες πρακτικές και αυξάνεται περαιτέρω ο φόρτος εργασίας στο νοσοκομείο με αποτέλεσμα την επιδείνωση της κατάστασης και την ταλαιπωρία των κατοίκων της περιφέρειας του νησιού.

–         Να σταματήσουν οι γιατροί των κέντρων υγείας και του νοσοκομείου να πληρώνουν από τη τσέπη τους την επιστροφή από τις διακομιδές που κάνουν με τα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ.

–        Να παρθούν ποινικά μέτρα από την πολιτεία απέναντι σε όσους προπηλακίζουν λεκτικά ή και σωματικά γιατρούς σε ώρα εργασίας. Να σταματήσουν τα ευχολόγια από πλευράς κυβέρνησης. Τα πρόσφατα περιστατικά βιαιοπραγιών σε Μυτιλήνη, Κοζάνη και Φλώρινα δείχνουν έναν πολύ άσχημο κατήφορο απέναντι σε λειτουργούς του συστήματος υγείας, για τον οποίο προφανώς οι γιατροί μαζί με την κοινωνία είναι τα θύματα και όχι οι θύτες. Η πολιτεία οφείλει να προστατεύσει τους εργαζομένους από τέτοιες καταστάσεις.

–     Να παρθούν μέτρα από την πολιτεία για την προστασία του ιατρικού λειτουργήματος. Είναι αδύνατο να καταδικάζονται νέοι συνάδερφοι, επειδή πράττουν το κατά δύναμη, επειδή ένα περιστατικό μπορεί να τύχει να έχει άσχημη κατάληξη. Προσπαθούμε στο μέτρο του εφικτού να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας, αλλά δεν είμαστε θεοί. Η πρόσφατη καταδίκη ειδικευόμενων γιατρών στο Ρέθυμνο που όπως αποδείχθηκε από την ακροαματική διαδικασία έπραξαν τα ιατρικώς δέοντα αντί να αποδίδει ευθύνες, στην ουσία ποινικοποιεί την ιατρική πράξη.

–         Η στελέχωση του ΕΚΑΒ Κέρκυρας με προσωπικό, ώστε να μην κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές από την έλλειψη ασθενοφόρων που οφείλεται στην Έλλειψη προσωπικού.

–         Να αρχίσει επιτέλους η διεκδίκηση όλων των φορέων για να λειτουργήσουν τμήματα του νοσοκομείου που έχει ανάγκη το νησί μας (μονάδα νεογνών, αιμοδυναμικό), ώστε να σταματήσει η ταλαιπωρία σε νοσοκομεία των Ιωαννίνων, των Αθηνών και της Πάτρας.

 

Για το Δ.Σ. της ένωσης γιατρών ΕΣΥ

 

Ο πρόεδρος                                                                              Ο Αντιπρόεδρος

Λευτέρης Μαρκάτης                                                                  Φοίβος Κακαβίτσας

Μια προσπάθεια αποτίμησης του αγώνα στο Κέντρο Υγείας Ζαγκλιβερίου

αναδημοσίευση από σκυα.

 

Πριν μερικά χρόνια κάποιες απόπειρες απολύσεων σε ένα Κέντρο Υγείας (Κ.Υ.) λίγα χιλιόμετρα έξω από την Θεσσαλονίκη στέκονται αφορμή να ξεκινήσει ένας πολύχρονος αγώνας που καταφέρνει να θέσει στο κέντρο του το ζήτημα της υγείας μέσα από την δημιουργία μιας διαφορετικού τύπου σχέσης μεταξύ υγειονομικών και χρηστών υπηρεσιών υγείας. Ο αγώνας στο Ζαγκλιβέρι και στα γύρω χωριά, καταφέρνοντας να συνενώσει διαφορετικές κατηγορίες εργαζομένων του Κ.Υ. μαζί με κατοίκους της περιοχής ντόπιους και μετανάστες, αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους αγώνες στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, λόγω της ριζοσπαστικότητας και των αυτόνομων χαρακτηριστικών που έλαβε. Προκειμένου να κυκλοφορήσει η συγκεκριμένη κινητοποίηση συστάθηκε στην Αθήνα μια πρωτοβουλία αλληλεγγύης με σκοπό να κάνει γνωστά τόσο τα περιεχόμενα, όσο και να συμβάλλει στην έμπρακτη στήριξή του. Η πρωτοβουλία αλληλεγγύης διοργάνωσε τον Ιανουάριο του 2007 δημόσια εκδήλωση με τους πρωταγωνιστές αυτού του αγώνα, την οποία εξέδωσε λίγο καιρό μετά σε μορφή μπροσούρας, προτού παύσει την δράση της. Παρόλα αυτά, τα γενικότερα συμπεράσματα από αυτήν την εμπειρία έμειναν σε εκκρεμότητα. Κάποιοι από τους συμμετέχοντες τότε στην πρωτοβουλία αυτή με την συλλογικότητα Νομάδες Αντιροής είχαμε αναλάβει να δημοσιεύσουμε ένα κείμενο συνολικής αποτίμησης πάνω τόσο στην σημασία του συγκεκριμένου αγώνα, όσο αναφορικά και με την εμπειρία εμπλοκής μας με την πρωτοβουλία αλληλεγγύης. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν συνέβη αφού το κείμενο που είχε γραφτεί με σκοπό να έρθει προς συζήτηση ουδέποτε συζητήθηκε: η συλλογικότητα των Νομάδων έπαψε να υφίσταται μετά τον Δεκέμβρη του 2008 δίνοντας την θέση της στην δημιουργία της συνέλευσης που πήρε το όνομα για την κυκλοφορία των αγώνων. Το παρακάτω (εσωτερικό) κείμενο που γράφτηκε στις αρχές του 2009, αν και σε αρχικό στάδιο, έθετε κάποιες κατευθύνσεις που καθόρισαν μια στάση απέναντι σε επόμενους αγώνες και κινήσεις ανάλογης μορφής, πάνω σε ζητήματα που επανέρχονται και που μοιάζουν σήμερα αυτονόητα ή δεδομένα. Ένας αγώνας που έστω κι αν δείχνει μακρινός χρονικά, παραμένει κοντινός πρακτικά.

(Επιμέλεια: F.G.A.)

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟ ΖΑΓΚΛΙΒΕΡΙ

Μετά την συμμετοχή μας στην πρωτοβουλία αλληλεγγύης για τον αγώνα των κατοίκων και των υγειονομικών στο Ζαγκλιβέρι, θεωρήσαμε ότι έπρεπε να αποτιμήσουμε αυτή μας την εμπειρία, να βγάλουμε όποια πολιτικά συμπεράσματα ήταν δυνατόν και να τα καταγράψουμε για χρήση μελλοντική. Έχουμε σκοπό να το κάνουμε αυτό σε κάθε αγώνα που συμμετέχουμε με σκοπό να μένει σαν κριτική αποτίμηση που θα μας βοηθά να αντλήσουμε διδάγματα για μελλοντικές παρεμβάσεις και για να μπορούμε την πείρα μας να την μοιραζόμαστε και να την συζητάμε και με άλλους.

Α) Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟ ΖΑΓΚΛΙΒΕΡΙ

Συζητώντας πάνω στα αίτια του αγώνα θελήσαμε καταρχήν να δούμε τα χαρακτηριστικά εκείνα που τον έκαναν ιδιαίτερο και που, συν τοις άλλοις, τράβηξαν και μας κοντά του.

Σε αυτά συγκαταλέγεται, καταρχήν, η κινητοποίηση για αρκετούς μήνες των κατοίκων από τα χωριά της περιοχής που μέσα από επιτροπές που έφτιαξαν, χωρίς την διαμεσολάβηση των συνήθων τοπικών παραγόντων, διεκδίκησαν μαχητικά τα αιτήματά τους. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ότι οι επιτροπές δημιουργήθηκαν από ανθρώπους που δεν είχαν καμία προηγούμενη ενασχόληση με τα κοινά, άνθρωποι δηλαδή χωρίς ιδιαίτερη πολιτική, ή και, κινηματική πείρα, γυναίκες αγροτικών περιοχών και ηλικιωμένοι, ως επί το πλείστον. Μια ομάδα ευάλωτη δηλαδή με την πρώτη ματιά και σχετικά “κλειστή” από ευρύτερα ερεθίσματα.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό που είναι ενδιαφέρον, όσο και προκλητικό σε επίπεδο ανάλυσης, ήταν η συνάντηση των εργαζόμενων στο κέντρο υγείας, με τους αποδέκτες των υπηρεσιών υγείας. Δηλαδή, από την μια εκείνων που υπόκεινται στην εργασιακή εκμετάλλευση και από την άλλη εκείνων που έχουν ανάγκη την εργασία των πρώτων για να επιβιώσουν. Είναι δηλαδή το δίπολο εργαζόμενου-πελάτη μόνο που τώρα οι τροχιές δεν είναι σύγκρουσης, αλλά αλληλεγγύης. Ο αγώνας στο Ζαγκλιβέρι είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που απέτυχε η παρέμβαση της εξουσίας του κεφαλαίου που σκοπό έχει πάντα να πολώνει αυτή τη σχέση ώστε να εμφανίζει ξένους τους μεν στους δε, να τους διαχωρίζει και τέλος να τους αντιπαραθέτει, μέσα στην αγορά σαν πωλητές υπηρεσιών-καταναλωτές και αντίστοιχα στην πολιτική σφαίρα σαν δημοσίους υπαλλήλους-πολίτες. Ακριβώς επειδή στις σύγχρονες συνθήκες έκρηξης του τριτογενή τομέα, σε πολλούς αγώνες ερχόμαστε αντιμέτωποι με την πόλωση αυτής της σχέσης γι’ αυτό είναι σημαντικό να εντοπίσουμε τους λόγους που στην συγκεκριμένη περίπτωση είχαμε την αξιοποίησή της προς όφελος του ανταγωνισμού.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο του αγώνα ήταν ότι έγινε γύρω από το ζήτημα της υγείας. Και αυτό όχι μόνο γιατί σπανίζουν σήμερα οι αγώνες με αιτήματα μη οικονομικά, αλλά και γιατί το ζήτημα της υγείας είναι εκ των πραγμάτων ένα “δύσκολο” ζήτημα. Ένα ζήτημα που εμπλέκει τεράστια συμφέροντα, που εμφανίζονται στους αποδέκτες της περίθαλψης, άλλοτε με τη μορφή της επιστημονικής αυθεντίας, άλλοτε με την μορφή του οικονομικού εκβιασμού, άλλοτε με την μορφή του μονοπωλίου του ελεγχόμενου από την κεντρική εξουσία. Είναι δύσκολο λοιπόν να αρθρώσεις λόγο ανταγωνιστικό ότι εξαρτάται απ’ αυτό η υγεία σου και των δικών σου ανθρώπων.

Αυτά θα χαρακτηρίζαμε σαν πολύ ιδιαίτερα στοιχεία του αγώνα γύρω απ’ το κέντρο υγείας, αλλά παράλληλα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ξεκίνησε από μια συλλογικότητα που θέλησε να θέσει το ζήτημα της οργάνωσης στους χώρους δουλειάς αδιαμεσολάβητα και μακριά από τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες. Έχουμε δηλαδή ουσιαστικά δύο αγώνες που διεξάγονται παράλληλα και αλληλοτροφοδοτούνται: ένας των εργαζομένων και ένας των κατοίκων, ο καθένας με τις δικές του οργανωτικές δομές που όμως συντονίζονται. Και αυτό το λέμε γιατί οι κινητοποιήσεις αφορούσαν πολλά ζητήματα και συνεχίζονται μάλιστα μέχρι σήμερα.

Εκτιμώντας λοιπόν την σημασία αυτού του αγώνα ερχόμαστε στο γιατί κρίνουμε ότι ξεκίνησε. Το ότι υπήρχαν τα προβλήματα που υπήρχαν στην περιοχή ασφαλώς ήταν η βάση που συσπείρωσε τους κατοίκους. Αυτό όμως που έχει σημασία από κινηματική σκοπιά είναι τα ιδιαίτερα στοιχεία που υπήρξαν και έκαναν δυνατό αυτό τον αγώνα σε αντίθεση με περιπτώσεις που και πάλι υπάρχουν χίλιες αιτίες, αλλά τίποτα συλλογικό δεν γίνεται. Οι αγώνες σαν κοινωνικά γεγονότα δεν υπάγονται ασφαλώς σε οποιαδήποτε απλοϊκή νομοτέλεια. Μπορούμε πάντοτε όμως να ψηλαφούμε παράγοντες καθοριστικούς, στάσεις υποκειμένων σημαντικές, επιλογές που πήγαν μπροστά τα πράγματα και κοινωνικοϊστορικές συνθήκες που λειτούργησαν προς όφελος του αγώνα.

Σε σχέση μ’ αυτό, λοιπόν, σίγουρα σημαντικό ρόλο έπαιξε η στάση των δύο συντρόφων που λειτούργησαν σαν αρχικός πυρήνας για την συσπείρωση, των εργαζομένων στο κέντρο υγείας αρχικά και στην συνέχεια με την όλη στάση τους κατάφεραν σε κρίσιμες καμπές του αγώνα να βοηθήσουν προς την ανάπτυξή του και την ποιοτική του βελτίωση. Έχει τεράστια σημασία να εντοπίσουμε ακριβώς τους τρόπους με τους οποίους έγινε αυτό, δεδομένου του, στην καλύτερη περίπτωση, ατυχούς τρόπου που συνηθίζουν τα πολιτικά υποκείμενα να παρεμβαίνουν στους κοινωνικούς αγώνες, προσπαθώντας στην καλύτερη περίπτωση να εξάγουν πολιτικές μεθόδους και στάσεις που μπορεί να έχουν κάποια αξία μόνο στα πλαίσια πολιτικών δράσεων –για να μην αναφερθούμε βέβαια στις περιπτώσεις που επιχειρείται το καπέλωμα των αγώνων προς όφελος πολιτικών επιδιώξεων.

Αντίθετα, στο Ζαγκλιβέρι οι σύντροφοι επέλεξαν καταρχήν τον δύσκολο δρόμο του να λειτουργήσουν συλλογικά, για ζητήματα που τους αφορούσαν και τους ίδιους, βλέποντας έτσι τους γύρω τους στην πράξη ως ίσους και όχι με τον αέρα εκείνου που “σαν ανώτερος άνθρωπος” έρχεται να ενδιαφερθεί για ζητήματα που τον ίδιο δεν τον επηρεάζουν, αλλά παρόλα αυτά κινητοποιείται “για το καλό των άλλων”. Πατώντας σε σχέσεις που είχαν αναπτυχθεί σε βάθος χρόνου, είχαν χτιστεί μέρα-την-μέρα, στιγμή την στιγμή, σχέσεις καθημερινής αλληλοεκτίμησης και σεβασμού. Παρεμβαίνοντας όχι σαν ειδήμονες ή “ιδεολογικά καθαροί” ή σαν οι “προχωρημένοι” της ιστορίας, ξεκαθαρίζοντας την θέση τους κάθε φορά, αλλά σεβόμενοι και την εκάστοτε θέση του κόσμου που συμμετείχε, αναγνωρίζοντας τελικά πως η κινηματικές διαδικασίες πλάθουν τα αγωνιζόμενα υποκείμενα και οι πειραματισμοί σ’ αυτό το επίπεδο ούτε καταστρέφουν τις διαδικασίες ούτε τις “λερώνουν”, αλλά αντίθετα είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάπτυξή τους.

Εκεί θα πρέπει να εντοπίσουμε την ιδιαιτερότητα που έκανε δυνατό το ξεκίνημα των κινητοποιήσεων.

Αν η αρχή όμως είναι το ήμισυ του παντός θα πρέπει τώρα να μας απασχολήσει, τι ήταν το άλλο μισό που οδήγησε στην μεγέθυνση των συλλογικοτήτων, στην επέκταση του αγώνα και στην νικηφόρα έκβασή του, τουλάχιστον σε ότι αφορά στο πρώτο κεντρικό αίτημα που ήταν η μη απόλυση των γιατρών, δεδομένου ότι όπως προείπαμε οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και τι στάθηκε εμπόδιο στην παραπέρα μεγέθυνση του αγώνα, αφού για να έχουμε μια χρήσιμη κινηματικά εικόνα θα πρέπει να σκεφτόμαστε και τα μεν και τα δε.

Εκείνο που τροφοδότησε ασφαλώς τις διαδικασίες ήταν από την μια οι άθλιες συνθήκες εργασίας που σε μας είναι γνωστές συνήθως από την επαφή μας με το σύστημα υγείας σαν ασθενείς και από την άλλη οι προβληματικές συνθήκες περίθαλψης που μας είναι για τους ίδιους λόγους δυστυχώς, επίσης γνωστές. Αυτές οι συνθήκες τροφοδότησαν τον αγώνα, αυτές καθόρισαν την σύσταση των αγωνιζόμενων υποκειμένων, αυτές έθεσαν και τα όρια του.

Εκτός από τους εργαζόμενους στο κέντρο υγείας, που κινητοποιήθηκαν μέσω της «Σύσκεψης εργαζομένων» και που αποτελούνταν από άνδρες και γυναίκες διαφόρων ειδικοτήτων και κοινωνικών προφίλ, στις επιτροπές κατοίκων η πλειοψηφία των συμμετεχόντων ήταν γυναίκες με παιδιά, οι συγγενείς τους και ηλικιωμένοι. Εκείνοι δηλαδή ακριβώς που έχουν περισσότερο ανάγκη τις υπηρεσίες υγείας. Αλλά και αυτό είναι το προκλητικό για κάθε γραμμική ανάγνωση, που είναι επίσης εξαιρετικά ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και σε μειονεκτική θέση σε ένα περιβάλλον όπως αυτό της επαρχίας, τουλάχιστον όσον αφορά τις γυναίκες.

Από την άλλη, απουσιάζουν από τον αγώνα οι νέοι παρ’ ότι λόγω θέσης θα είχαν μεγαλύτερη ευχέρεια κινητοποίησης. Και εδώ φαίνεται πως υπάρχει και ένα όριο του αγώνα. Ότι δηλαδή μη καταφέρνοντας να ανοιχτεί στις μικρότερες ηλικίες, που είναι και οι πιο παραγωγικές και δραστήριες, δεν κατάφερε να πάει ακόμα παραπέρα και να γίνει αφορμή για ευρύτερες κινητοποιήσεις, αφού μην ξεχνάμε κάθε αγώνας διαμορφώνει σχέσεις και στάσεις που επηρεάζουν ευρύτερα το περιβάλλον που πραγματοποιείται και πάνε πολύ πιο μακριά από τους άμεσους στόχους που τίθενται. Γι’ αυτό και, παρεμπιπτόντως, η κινητοποίηση των γυναικών τις περιοχής, με ό,τι αυτό σημαίνει για τις συνθήκες της επαρχίας, δεν θα πρέπει να βλέπουμε ότι έπαιξε απλά το ρόλο του μέσου για την κατάκτηση της νίκης, αλλά και της διαδικασίας σπασίματος των συντηρητικών σχέσεων που υπήρχαν και δημιουργίας νέων πιο προοδευτικών. Διαδικασία που όσο ο αγώνας συνεχιζόταν, βάθαινε και έτσι εξηγείται ο πολλαπλασιασμός των αιτημάτων με το καιρό και η ποικιλομορφία τους.

Ένα άλλο στοιχείο που θεωρούμε ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του αγώνα και θετικά και αρνητικά ήταν η έλλειψη πείρας των αγωνιζόμενων υποκειμένων. Αυτό, σίγουρα, στάθηκε αρκετές φορές εμπόδιο στην διάρκεια του αγώνα για προφανείς λόγους. Ήταν όμως και θετικό τελικά γιατί βοήθησε να διεξαχθεί ο αγώνας χωρίς τις στρεβλώσεις που εμφανίζονται συχνά σε κινητοποιήσεις που παρεμβαίνουν αγωνιστές με ισχυρές πολιτικές απόψεις.

Τέλος, ένα σημαντικό στοιχείο για την εξέλιξη των κινητοποιήσεων ήταν ότι ο αγώνας διεξήχθη σε ένα σύμπλεγμα επαρχιακών κοινοτήτων, αρκετά μακριά δηλαδή από την μητρόπολη. Αυτό τον περιόρισε κατά πολύ και ως προς το ότι βρισκόταν μακριά από συστάδες αγωνιστών που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν –αν και πάλι μπαίνει το ζήτημα ότι θα μπορούσαν και να τον βλάψουν–, αλλά κυρίως μακριά από τους μαζικούς κοινωνικούς χώρους των μεγάλων πόλεων, στους οποίους θα μπορούσαν να αναζητηθούν σύμμαχοι.

Αυτή η απόσταση από τις μεγάλες πόλεις και ο κίνδυνος της απομόνωσης του αγώνα ήταν που έκανε και απαραίτητη την ύπαρξη της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης.

Β) Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Η πρωτοβουλία αλληλεγγύης ήταν το αποτέλεσμα της αυθόρμητης πρότασης από κάποιους συντρόφους, κατά την διάρκεια ενημέρωσης που πραγματοποιούσαν οι δύο σύντροφοι της «Σύσκεψης» σε ανοιχτή εκδήλωση. Δεν ήταν λοιπόν προσχεδιασμένη ενέργεια και δεν είχε γι’ αυτό τον λόγο κάποιο ιδιαίτερο σκεπτικό από πίσω, πέραν εκείνου που υποδήλωνε το όνομά της. Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε όμως ότι για μερίδα αριστεριστών -κάποιοι απ’ τους οποίους συμμετείχαν στην πρωτοβουλία- είναι συνήθης πρακτική η δημιουργία επιτροπών αλληλεγγύης για διάφορα θέματα και επομένως η παραπάνω άποψη περί έλλειψης ιδιαίτερου σχεδίου γύρω απ’ το τι θα έκανε η πρωτοβουλία αφορά μάλλον τον υπόλοιπο κόσμο, μεταξύ των οποίων και τα μέλη της ομάδας μας που συμμετείχαν.

Το βέβαιο όμως είναι ότι δεν ήταν προσχεδιασμένη ενέργεια και γι’ αυτό ο κόσμος που την απάρτιζε ήταν εξαρχής ετερόκλητος τόσο πολιτικά όσο και από πλευράς κινήτρων ανάμιξής του στην πρωτοβουλία. Υπήρχαν, καταρχήν, οι φίλοι και παλιοί σύντροφοι των δύο συντρόφων της σύσκεψης, που κινητοποιήθηκαν αρχικά εξαιτίας της φιλικής σχέσης και του προσωπικού ενδιαφέροντος, υπήρχαν κάποιοι αριστεριστές και κάποιοι αναρχικοί που είδαν την πρωτοβουλία μέσα στα κλασικά, θα λέγαμε, πλαίσια αλληλεγγύης και τέλος τα μέλη των νομάδων που κινητοποιηθήκαμε με κίνητρο τον ιδιαίτερο ριζοσπαστισμό που εμφάνισε ο αγώνας.

Τα διαφορετικά κίνητρα που έφεραν τον κόσμο στην πρωτοβουλία οδήγησαν γρήγορα και σε διαφορετικές αντιλήψεις γύρω απ’ τους συγκεκριμένους στόχους που θα έπρεπε να έχει. Από την μια, εκείνοι που είχαν προσωπικές σχέσεις με τους συντρόφους, οι αριστεριστές και οι αναρχικοί έβλεπαν την πρωτοβουλία σαν ένα ακόμα μέσο για την επίτευξη των αιτημάτων που είχε θέσει ο αγώνας στο Ζαγκλιβέρι και έβλεπαν τον ίδιο τον αγώνα σαν συνέχεια των αγώνων που δίνονται γενικά στο χώρο της υγείας (δηλ. απεργίες, συγκεντρώσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας από συνδικαλιστές του κλάδου κτλ.). Από την άλλη, τα μέλη της ομάδας μας κυρίως και κάποιοι σύντροφοι ατομικά, χωρίς να έχουμε προσωπικές σχέσεις με τους συντρόφους απ’ την Θεσσαλονίκη στην πλειοψηφία μας και, έχοντας ήδη προβληματισμούς από τον τρόπο που έχουμε δει να λειτουργούν πρωτοβουλίες αλληλεγγύης στο παρελθόν, θεωρούσαμε ότι καλύτερες υπηρεσίες στους αγωνιζόμενους του Ζαγκλιβεριου, αλλά και συνολικά στον ανταγωνισμό θα προσφέρονταν με την διερεύνηση του αγώνα, με την ανάδειξη των νέων στοιχείων που έφερνε (δηλαδή του αδιαμεσολάβητου χαρακτήρα του, της συνάντησης διαφόρων κοινωνικών υποκειμένων, της ριζοσπαστικότητας κτλ.) και την όσο γινόταν πιο πλατιά προπαγάνδιση γύρω από αυτά, με λίγα λόγια την κυκλοφορία του. Ενώ δηλαδή οι πρώτοι θεωρούσαν ότι στόχος μας θα έπρεπε να είναι η διακίνηση ψηφισμάτων σε συνδικαλιστές, το μάζεμα υπογραφών, η χρήση των μήντια για να προκληθεί ντόρος γύρω απ’ το θέμα και έτσι να ασκηθεί πίεση στους διοικούντες για την ικανοποίηση των αιτημάτων, εμείς θεωρούσαμε ότι έπρεπε πρώτα να επεξεργαστούμε τα δεδομένα του αγώνα και στην συνέχεια να βρούμε τρόπους προώθησής του στους άμεσα ενδιαφερόμενους θεωρώντας ότι η καλύτερη εξέλιξη θα ήταν η δημιουργία με αφορμή τις κινητοποιήσεις στο Ζαγκλιβέρι και άλλων εστιών αντίστασης. Ενώ δηλαδή οι μεν έβλεπαν εργαλειακά την πρωτοβουλία, θεωρώντας ότι έπρεπε κυρίως να διεκπεραιώνει, οι δε θεωρούσαμε ότι η πρωτοβουλία θα έπρεπε να είναι μια πλήρης διαδικασία που να συναντιέται τακτικά, να επεξεργάζεται τα ζητήματα που άπτονται του αντικειμένου της και να βάλει στόχους δράσης για την διεύρυνση του αγώνα και στην Αθήνα.

Αυτή η διάσταση σημάδεψε όλη την πορεία της πρωτοβουλίας, οδήγησε σε αποχωρήσεις και τριβές και κορυφώθηκε κατά την προετοιμασία της μοναδικής δημόσιας εκδήλωσης που οργάνωσε η πρωτοβουλία. Για να μην απαριθμήσουμε περιττές λεπτομέρειες θα πούμε μόνο ότι ενώ η άποψη των πρώτων ήταν ότι χρειαζόμαστε μια εκδήλωση στο κέντρο της Αθήνας, που να απευθύνεται σε αγωνιστές και συνδικαλιστές, με προσκεκλημένους γνωστούς συνδικαλιστές του χώρου της υγείας, που να έχει σαν αντικείμενο την παρουσίαση των προβλημάτων της και να επικεντρώνει στις διώξεις που ασκούνταν στην σύσκεψη, η δεύτερη άποψη ήθελε εξαρχής μια διαφορετική εκδήλωση που να προσπαθεί να βάλει το ζήτημα του αγώνα στους άμεσα ενδιαφερόμενους δηλαδή σε υγειονομικούς και ασθενείς κατά βάση, που να μην θυματοποιεί τους αγωνιστές, αλλά αντίθετα να δείχνει τα σημεία της δύναμής τους, και αυτό για να προβληματίσει γύρω απ’ το περιεχόμενο του αγώνα. Γι’ αυτό και προτάθηκε η εκδήλωση να γίνει στο αμφιθέατρο της κατειλημμένης ιατρικής, γι’ αυτό υπήρξε η επιμονή τον κύριο και μοναδικό λόγο στην εκδήλωση να τον έχουν οι αγωνιζόμενοι, δηλαδή μέλη των επιτροπών κατοίκων και μέλη της σύσκεψης, γι’ αυτό και δόθηκε τόση σημασία απ’ την πλευρά μας στη προπαγάνδισή της.

Η αντίθεση που δημιουργήθηκε οδήγησε ουσιαστικά και στην διάλυση της πρωτοβουλίας. Η παραπάνω περιοδολόγηση δεν γίνεται όμως για να δείξουμε πόσο καλοί ήμασταν εμείς μέσα στην πρωτοβουλία, αλλά για να φανούν οι λόγοι που καταλήξαμε σήμερα στα συγκεκριμένα συμπεράσματα, τα οποία είναι:

Πρώτον ότι τα λάθη μας ήταν αποτέλεσμα και του ότι ήμασταν -οι Νομάδες- μια νέα διαδικασία, που μπήκε χωρίς προετοιμασία στην πρωτοβουλία. Μέσα όμως από την εμπειρία μας αυτή μας προέκυψε το πόσο σημαντικό είναι το ζήτημα της κυκλοφορίας των αγώνων. Αποφασίσαμε λοιπόν ότι θα πρέπει να το επεξεργαστούμε πιο συγκεκριμένα και πιο συστηματικά, τι εννοούμε με αυτό και πώς επιτυγχάνεται.

Δεύτερον, ότι τα ζητήματα διαφορετικών αντιλήψεων που υπήρχαν δεν ήταν απλά δευτερεύοντα ζητήματα πάνω στα οποία διαφωνούσαμε επιδεικνύοντας σχολαστικισμό, αλλά ουσιαστικά ζητήματα που καθόρισαν την επιτυχία του εγχειρήματος. Η επιτυχία της εκδήλωσης στην οποία συνεισφέραμε στον μεγαλύτερο βαθμό αυτό αποδεικνύει. Αν είχαμε υπάρξει διαλλακτικοί σήμερα δεν θα υπήρχε το ντοκουμέντο της εκδήλωσης που αποτελεί χρήσιμο εργαλείο αγώνα με τις καταγραφές που περιέχει, αλλά ένα απονευρωμένο κείμενο κριτικής στο υπουργείο υγείας.

Τρίτον, ότι η προσπάθειά μας να λειτουργήσουμε συναινετικά στα πλαίσια της πρωτοβουλίας με σκοπό να διατηρηθεί η πολυσυλλεκτικότητα της πέρα από ιδεολογικοπολιτικές καθαρότητες, που ούτως ή άλλως αντιπαθούμε, αποδείχθηκε μάλλον προβληματική. Αυτό όχι όμως γιατί ήταν κακή σαν πολυσυλλεκτικότητα, αλλά γιατί δεν ήταν τέτοια. Γιατί με λίγα λόγια ήταν η συνάντηση αγωνιστών του α/α χώρου και όχι μια τυχαία συνάντηση αλληλέγγυων με κριτήρια ταξικά ή κοινωνικά. Έτσι το παρελθόν του καθενός βάραινε στις πράξεις του περισσότερο απ’ την λογική του. Καταλήγουμε επομένως ότι σε άλλες περιπτώσεις θα είμαστε πολύ πιο προσεκτικοί σε σχέση με τις συμπράξεις που επιλέγουμε.

Τέταρτον, αποτιμώντας συνολικά την εμπλοκή μας στην πρωτοβουλία, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε θεωρούμε πως ήταν θετική. Και γιατί μας επέτρεψε να δούμε από πιο κοντά τον αγώνα και να γνωρίσουμε καλύτερα τα ίδια τα υποκείμενά του, προμηθεύοντάς μας εξαιρετικά σημαντικές εμπειρίες αγώνα, αλλά και γιατί αναγνωρίζουμε πως ήταν μια προσπάθεια που βοήθησε και τον ίδιο τον αγώνα, κυρίως ηθικά, αφού κατάφερε σε κρίσιμες στιγμές να στείλει το μήνυμα στους ίδιους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους ότι δεν είναι μόνοι, να τους ενθαρρύνει. Και επομένως παρότι ήταν εξαιρετικά επίπονη, δεν ήταν μια χωρίς νόημα προσπάθεια.

Νομάδες Αντιροής

Σχετικές δημοσιεύσεις

800 ειδικευμένοι γιατροί στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας του ΕΣΥ απολύονται.. Οι τελευταίες πράξεις μιας μνημονιακής κυβέρνησης που διέλυσε το ΕΣΥ και την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας

Από e-mail που λάβαμε από την Ένωση Γιατρών ΕΣΥ Κέρκυρας

Αφορά σε άλλη μια τροπολογία που πέρασε αυτές τις ημέρες που μόνο κατ΄ επίφαση ρυθμίζει την υποστελέχωση του ΕΣΥ. Ουσιαστικά, με την τροπολογία αντίθετα συντελείται ένα ακόμα πλήγμα στη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, ενώ τα Κέντρα Υγείας και τα περιφερειακά ιατρεία της χώρας, ουσιαστικά προωθείται να στελεχώνονται από ανειδίκευτους γιατρούς στα πλαίσια του αγροτικού τους. Ακόμα μια ντροπολογία δηλαδή που υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

 

redblack small 

 

αρχείο λήψηςΜε το νομοσχέδιο περί παρατηρητηρίου άνοιας πέραν της πλειάδας τροπολογιών πέρασε και μια αρκετά σημαντική διάταξη. Αυτή του ξεμπλοκαρίσματος των κρίσεων των προσληφθέντων γιατρών στο ΕΣΥ από το 2009 και στη συνέχεια. Μπλοκάρισμα που είχε δημιουργηθεί προ διετίας όταν η νομική υπηρεσία του υπουργείου υγείας ανακάλυψε από το πουθενά, κώλυμα στη συνταγματικότητα του ν.3754/2009.

Είναι προφανής ο λόγος που ανακαλύφθηκε το κώλυμα συνταγματικότητας σε έναν νόμο που επικύρωνε τις τελευταίες προσλήψεις που έγιναν στο ΕΣΥ πριν και κατά τα χρόνια του μνημονίου. Και ο λόγος δεν είναι άλλος από το πάγωμα τον προσλήψεων, με εντολή της τρόικας και της μνημονικής κυβέρνησης. Μετά από 2 χρόνια αβεβαιότητας και σε προεκλογικούς ρυθμούς το ζήτημα λοιπόν δεδομένης της υποστελέχωσης η οποία μαστίζει το ΕΣΥ ήταν ανάγκη το ζήτημα να επιλυθεί, καθώς θα έκλειναν τμήματα και νοσοκομεία.

Με την ψηφιση του πρόσφατου νόμου το ζήτημα επιλύθηκε, εν μέρει όμως…
Με βάση τον ψηφισθέντα νόμο παραμένουν στον αέρα όλοι οι εξειδικευμένοι γενικοί/οικογενειακοί γιατροί που προσελήφθηκαν τα τελευταία χρόνια, καθώς ο νόμος τους εξαιρεί. Αυτοί οι γιατροί που με μέτριους υπολογισμούς είναι πανω από 800 σε όλη την Ελλάδα, είναι οι γιατροί που στηρίζουν την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Αυτή δηλαδή τη βαθμίδα υγείας που έχει σαν σκοπό την αποφυγή της υποβάθμισης του επιπέδου της υγείας του πληθυσμού. Αυτής της βαθμίδας υγείας που τόσο ο προηγούμενος υπουργός υγείας κ.Γεωργιάδης όσο και όλη η κυβέρνηση εκθείαζε στα λόγια μόνο με το θεάρεστο έργο της δημιουργίας του ΠΕΔΥ. Όπως δείχνουν όμως οι πράξεις της κυβέρνησης μόνο αυτό την αναβάθμιση δεν ήθελαν τελικά..

Στην παρούσα φάση ο υπουργός υγείας αφήνει λοιπόν να λήξουν σταδιακά οι δοκιμαστικές θητείες όλων των ειδικευμένων γενικών γιατρών που διορίστηκαν μετά το 2010 ως μόνιμοι γιατροί του ΕΣΥ, μην δίνοντας τους μάλιστα ούτε το δικαίωμα της επαναπρόσληψης σε κάποιο ιατρείο, καθώς παραμένει το όριο ηλικίας για τις προσλήψεις του δημοσίου στα 45 χρόνια που οι περισσότεροι γιατροί μετά την πρώτη πενταετία συνήθως κατέχουν. Και αναφερόμαστε σε γιατρούς που προσελήφθηκαν σε θέσεις μονίμων ιατρών του ΕΣΥ…

Ταυτόχρονα με την ουσιαστική απολύση όσων ειδικευμένων γιατρών προσλήφθηκαν σε όλα τα Κέντρα υγείας και τα περιφερειακά ιατρεία της χώρας από το 2010 μέχρι σήμερα, το χειρότερο για τον πληθυσμό είναι ότι αυτά αφήνονται  να επιστρέψουν σταδιακά στο καθεστώς του1970, των ανειδίκευτων γιατρών δηλαδή  που θα κάνουν το αγροτικό τους απλά αντιγράφοντας συνταγές.. . Καμιά δικαιολογία δε δόθηκε από τον υπουργό υγείας, όταν του τέθηκε το ζήτημα στη βουλή  για την εξαίρεση αυτή..

Στην Κέρκυρα μόνο, των 2 βουλευτών που ανήκουν στην κυβερνητική πλειοψηφία, το 60% των γενικών ιατρών των κέντρων υγείας του νομού που εργάζονται αυτή τη στιγμή θα απολυθούν με τη λήξη της σύμβασης τους, σταδιακά μέσα στην επόμενη 5ετία.. .. Κάνεις όμως από τους βουλευτές αυτούς δεν άρθρωσε λόγο στο κοινοβούλιο.

  • Αλήθεια αυτόείναι το όραμα της Κυβέρνησης για την πρωτοβάθμια υγεία;;; Η επιστροφή 40 χρόνια πίσω;;;
  • Αυτόείναι το νέο δημιούργημα  της Κυβέρνησης για ένα ανεξάρτητο δίκτυο πρωτοβάθμιας φροντίδας – ΠΕΔΥ, που θα προλαμβάνει την υπερφόρτωση των νοσοκομείων;;;;Με ανειδίκευτους γιατρούς;;;
  • Αυτόείναι το όραμα για την αποτροπή της φυγής επιστημόνων στο εξωτερικό;;; Η απόλυση γιατρών στα 45 τους; Ηλικία στην οποία θα γίνουν περιζήτητοι σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη καθώς θα έχουν αποκτήσει πρώτα τα χρόνια της απαραίτητης εργασιακής εμπειρίας στο ΕΣΥ;;;
  • Ποια άραγε πρέπει να είναι η στάση γιατρών πουεξαπατήθηκαν από ένα μοντέλο συστήματος που από το μακρινό 1997, κάλυπτε τα κενά των ανειδίκευτων αγροτικών με εξειδικευμένους γιατρούς για την καλύτερη στελέχωση της πρωτοβάθμιας, οι οποίοι  που τώρα τους πετάει δια βίας εκτός του ΕΣΥ;;;
  • Ποια πρέπει να είναι η στάση όλων μας ως πολιτών απέναντι σε όσους διέλυσαν την δημόσια υγεία στη χώρα μας;;;

Το Δ.Σ. Της ένωσης γιατρών ΕΣΥ ν.Κέρκυρας

 

 

Oχι Στο Κλείσιμο Των Ψυχιατρείων / Προκήρυξη Το Αρχιπέλαγος Της Ψυχής

OXI ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΩΝ

omilia-psyxiki-ygeia

(Δαφνί – Δρομοκαίτειο)

 

Η συγκυβέρνηση της ΝΔ – ΠΑΣΟΚ μαζί με την τρόικα έχουν κηρύξει πόλεμο. Πόλεμο στα δικαιώματα και στις ανάγκες μας. 
 
Το δικαίωμα στην Δημόσια – Δωρεάν Υγεία έχει γίνει παρελθόν για τα πλατιά στρώματα της κοινωνίας. Όλα τα δικαιώματα μας έχουν γίνει εμπόρευμα. Έχεις να πληρώσεις καλώς….αλλιώς στα αζήτητα…
 
Το κλείσιμο των ψυχιατρείων (Δαφνί, Δρομοκαίτειο) που έχει αποφασίσει η κυβέρνηση δεν είναι αποσυλοποίηση των πασχόντων αλλά το αποτέλεσμα μιας ανάλγητης πολιτικής που θα οδηγήσει τους πασχόντες σε αδιέξοδα, στο δρόμο…Η κυβέρνηση θεωρεί τους ψυχικά πάσχοντες περιττούς, αντιπαραγωγικούς, παράσιτα στην καπιταλιστική ζούγκλα.

 

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ


Ενώ έχουμε το κλείσιμο και τις συγχωνεύσεις νοσοκομείων, τις ελλειψεις νοσηλευτικού προσωπικού, τα μισά πολυιατρεία του ΙΚΑ έκλεισαν, την

πολιτική που υποβαθμίζει και απαξιώνει παραπέρα την δημόσια – δωρεάν υγεία με σκοπό να κυριαρχεί στο τομέα της υγείας η επιχειρηματική δράση που σκοπό έχει το κέρδος και τη μίζα. Τα ράντζα και η υποχρηματοδότηση είναι ο κανόνας που κυριαρχεί στο παιχνίδι της κερδοσκοπίας των νοσηλευτικών ιδρυμάτων.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΓΩΝΑΣ – ΑΝΑΤΡΟΠΗ


Μόνος δρόμος, ο δρόμος του ενωμένου αγώνα για την υπεράσπιση της ΔΗΜΟΣΙΑΣ – ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑΣ. Όχι στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση του τομέα της υγείας. Ανατροπή της πολιτικής Κυβέρνησης – τρόικας.

 
ΤΟ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
 
Αυτόνομη Μαχητική Ομάδα (Για Την Υγεία)

Περιστέρι / Κινητοποίηση Νοσοκομείων Δυτικής Αθήνας / Δεκέμβρης 2014 / Toarxipelagosthscyxhs.blogspot.com

ΠΑΤΡΑ: ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΒΑΣΗΣ ΑΝΕΡΓΩΝ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΦΑΛΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΧΑΪΑΣ

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΓ.ΑΝΔΡΕΑΣ
Το πρωί της Τρίτης, 4/11/2014, μέλη του Σωματείου Ανέργων, Ανασφάλιστων και Επισφαλώς Εργαζομένων Αχαΐας, επισκεφθήκαμε το νοσοκομείο του Αγίου Ανδρέα, με τον διευθυντή του οποίου είχαμε κλείσει ραντεβού συνάντησης, ώστε να συζητήσουμε για τη γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στον τομέα της υγείας και στα νοσοκομεία και να του καταθέσουμε τα αιτήματά μας σα σωματείο σε ό,τι αφορά τους άνεργους και όλους όσοι βιώνουν συνθήκη επισφάλειας και τίθενται σιγά σιγά στο κοινωνικό περιθώριο, είτε με όρους σκληρής εργασιακής εκμετάλλευσης είτε και ως έξτρα εργατικά χέρια που περισσεύουν και μη όντας πλέον χρήσιμα για το σύστημα απαξιώνονται και πρέπει να βγαίνουν από τη μέση.

Αν και ο διευθυντής είχε συμφωνήσει να συναντηθεί μαζί μας στις 11πμ, αρχικά μας ανακοινώθηκε πως έλειπε για κάποια άλλη δουλειά και δε θα μπορούσε να μας δει και τελικά κατέφθασε με περίπου μία ώρα καθυστέρηση και ύστερα από δικές μας πιέσεις, αφού παραβρεθήκαμε όλοι στο γραφείο του συνομιλώντας με το στέλεχος που τον αντικαθιστούσε, απαιτώντας απαντήσεις στα ερωτήματα και στα αιτήματά μας, απαντήσεις τις οποίες αδυνατούσε να μας προσφέρει. Όταν τελικά ο ίδιος ο διευθυντής εμφανίστηκε και – υποτίθεται πως – δέχθηκε να μας ακούσει, αντί να απαντήσει στα ζητήματα που του θέταμε προτίμησε να αποποιηθεί κάθε ευθύνη δηλώνοντάς μας ουσιαστικά πως αυτά που ζητάμε είναι εκτός πραγματικότητας, μα και πως δουλειά του ιδίου είναι να κάνει “διαχείριση” (όπως ο ίδιος είπε) του νοσοκομείου και όχι να παίρνει αποφάσεις αλλά απλώς να τηρεί κατά γράμμα τον νόμο.

ΙΚΑ ΑΓ.ΑΛΕΞΙΟΥ – ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΡΙΟΥ
Αποχωρώντας από τον χώρο του νοσοκομείου, αρκετοί από εμάς πήγαμε στο Ι.Κ.Α. του Αγίου Αλεξίου, στο οποίο βρισκόταν η μητέρα ανθρώπου που πάσχει από καρκίνο του πνεύμονα και την οποία οι γιατροί Ι.Κ.Α. και του νοσοκομείου του Ρίου έστελναν ο ένας στον άλλον, καθώς στο Ι.Κ.Α. ο υπεύθυνος γιατρός υποστήριζε πως η συνταγογράφηση των φαρμάκων από το Ρίο είχε γίνει από γιατρό μη υπεύθυνο (ασκούμενο) για κάτι τέτοιο και πως έτσι δεν μπορούσε να της δώσει τα φάρμακα, καθότι χρειαζόταν υπογραφή από τον διευθυντή του νοσοκομείου. Τελικά, έπειτα από επίμονη παρέμβαση των μελών του σωματείου και απευθείας τηλεφωνική επικοινωνία με το Ρίο, ο υπεύθυνος γιατρός του Ι.Κ.Α. δέχθηκε να παραδώσει τα φάρμακα στη γυναίκα, η οποία σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν αναγκασμένη να τρέχει από την Πάτρα στο Ρίο και πάλι πίσω ποιός ξέρει για πόσο καιρό, μέχρι κάποιος να αποφασίσει να κάνει το αυτονόητο και να την εξυπηρετήσει για κάτι τόσο απλό.

Εμείς, ως σωματείο και ως άνεργοι που θεωρούν τον αγώνα για τη διεκδίκηση των βασικών κοινωνικών αγαθών (υγεία-παιδεία-ρεύμα-νερό) και για την ανατροπή καταστάσεων και πολιτικών που καταδικάζουν ολόκληρα κοινωνικά κομμάτια σε εξαθλίωση, ως αυτονόητη στάση αξιοπρέπειας, δε σκοπεύουμε να σωπάσουμε μπροστά στον κανιβαλισμό που επιβάλλεται από τα πάνω και θα συνεχίσουμε με τον λόγο και τη δράση μας να στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όσους βρίσκονται στην ίδια ή και σε χειρότερη μοίρα από εμάς, σε όσους πλήττονται από ένα απάνθρωπο σύστημα που μετατρέπει την αξία της ζωής σε εμπόρευμα.

Διεκδικούμε και απαιτούμε για όλους τους ανέργους:
-Κατάργηση της 5ευρης “εισόδου” στα δημόσια νοσοκομεία
-Επίσπευση των ραντεβού εξέτασης και νοσηλείας, μείωση του χρόνου αναμονής για αυτά
-Να μην πληρώνουμε έξοδα εξετάσεων και νοσηλείας
-Εύκολη και δωρεάν πρόσβαση στα χρειαζούμενα φάρμακα

http://anergoipatra.wordpress.com/

Συνέλευση Αναρχικών/Αντιεξουσιαστών Σχολών Υγείας:Ασφυκτιώντας σε ένα βούρκο γιατρών

145823-08_31ij7q0751_131204.Με αφορμή την παρουσία χρυσαυγιτών στον ιατρικό σύλλογο, δημιουργείται μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να κυκλοφορήσει από το σύνολο των πολιτικών χώρων ένας safe και ακίνδυνος αντιφασιστικός λόγος, που θα ξεπλύνει την ιατρική ταυτότητα, βλέποντας τον φασισμό να έρχεται από κάπου μακριά και πάντα με συντεχνιακό βλέμμα έξω από την “ιατρική μας καθημερινότητα”. Ως συλλογικότητα που επιθυμεί να έρθει σε ρήξη με την υγεία που αναβλύζει η σχολή, κάναμε διαλογή κάποιων σημείων που θέτουν σε ορατότητα τον καθημερινό, μοριακό φασισμό που αυτή αναπαράγει.

(Άλλωστε, ως αντιφασίστριες/στες με μνήμη, δεν ξεχνάμε ότι το επάγγελμα που έδωσε τα περισσότερα οργανωμένα μέλη στο NSDAP, το εθνικοσοσιαλιστικό γερμανικό κόμμα, ήταν αυτό της ιατρικής, με το υγειονομικό προσωπικό ως επιστημονικο-τεχνική πρωτοπορία να εξοπλίζει τη ναζιστική ευγονική με τα εργαλεία της ευθανασίας των διανοητικά αναπήρων, των υποχρεωτικών στειρώσεων και της επιμέλειας της φυλετικής υγιεινής. Το Άουσβιτς, ως κορύφωση της κάθαρσης του γερμανικού λαού από τους μολυσματικούς μη-κανονικούς του, δεν θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα χωρίς την πολύπλευρη συμβολή της ιατρικής τεχνογνωσίας.)

To the points: Θέτοντας την ιατρική κουλτούρα και δεοντολογία σε αντιφασιστική κριτική

  • Σε νοηματικό επίπεδο, η ιατρική κοινότητα στη βάση της συναδελφικής αλληλεγγύης τρέφει την κουλτούρα της συμβολικής ανωτερότητάς της, μέσω της ρατσιστικής υποτίμησης όσων κατασκευάζει ως γνωσιακά κατώτερους στον ευρύτερο υγειονομικό κλάδο (φαρμακοποιούς, οδοντιάτρους, νοσηλευτικό προσωπικό, κτηνιάτρους κλπ), αλλά και αυτών που στελεχώνουν τον πάτο της εργασιακής ιεραρχίας εκτελώντας χειρωνακτικές εργασίες (καθαρίστριες, τραυματιοφορείς). Η ίδια αναπαράγει στα νοσοκομεία και στις κλινικές μια ιεραρχία στρατώνα, και διαπαιδαγωγεί με βάση τις αξίες της πειθαρχικής υπακοής στην εξουσία/αυθεντία των εκάστοτε ανωτέρων (ειδικευόμενοι, αναπληρωτές, διευθυντές κλπ).

  • Η θεραπευτική τεχνική ως δραστηριότητα κανονικοποίησης, συγκροτεί μια πρακτική που θέτει τα όρια του κανονικού. Το ιατρικό βλέμμα και ο ψυχιατρικός λόγος επιτηρούν τα σώματα και τις συμπεριφορές, τα κατανέμουν στο δίπολο υγιής/ασθενής, διατηρούν το προνόμιο της ιδρυματοποίησής τους και του εγκλεισμού τους σε άσυλα.

  • Πάνω στην ιατρική αφήγηση και κατασκευή των ανώτερων, κανονικών σωμάτων θεμελιώθηκε η ρατσιστική ιεραρχία των φυλών την εποχή της δυτικής αποικιοκρατίας, που επενδύει και σήμερα τις εκάστοτε ιμπεριαλιστικές τακτικές. Το καθεστώς αλήθειας του φυλετισμού, δηλαδή η υπεροχή των λευκών, ευρωπαικών πληθυσμών έναντι των “βαρβαρικών, πρωτόγονων φυλών” άντλησε ιδέες και πρακτικές από το ιατρολογικό οπλοστάσιο (π.χ. η ανατομία κλήθηκε να προσφέρει τεκμήρια κατωτερότητας εξετάζοντας και συγκρίνοντας το μέγεθος του κρανίου μεταξύ ευρωπαίων και ιθαγενών, ώστε να αποδεχθεί η διαφορά εγκεφάλου/νοημοσύνης ανάμεσα στους δύο και να επενδυθούν επιστημονικά οι τεχνικές εξόντωσής τους).

  • Η ιατρική κουλτούρα αναπαράγει στο εσωτερικό της τους μύθους της αρτιμέλειας και του δυνατού, καθαρού οργανισμού. Η στοχευμένη φετιχοποίηση της ιατρικής μέριμνας του ατομικού ή κοινωνικού σώματος, την συγκροτεί σε “δύναμη καταστολής” όταν καλείται να διαφυλάξει τη λαϊκή υγιεινή από τη μολυσματικότητα όσων κάνουν χρήση ψυχοτρόπων, των οροθετικών, των sex-workers και των πολυεθνικών μεταναστών.

  • Ο ιατρικό-δικαστικός λόγος κατέχει την εξουσία να αποφασίζει για το φύλο των intersex/ερμαφρόδιτων ατόμων επιβάλλοντάς στα σώματά τους να ακολουθήσουν ένα από τα δύο φύλα και εμφυλοποιώντας τα στο δίπολο άντρας-γυναίκα που ορίζεται ως πρότυπο της σεξουαλικής υγείας. Είναι ακριβώς ο ιατρικός λόγος που κατασκεύασε την κατηγορία του βιολογικού φύλου, όρισε τον κανονικό άντρα/την κανονική γυναίκα με ανατομικό τρόπο, ανάλογα με τα όργανα αναπαραγωγής, και ονόμασε ως υγιή την επιθυμία/έλξη για το αντίθετο φύλο στο υπόδειγμα της ετεροκανονικότητας. Αυτός δημιούργησε αυτά τα ασφυκτικά κανονιστικά πρότυπα στα οποία όποιος δεν συμμορφώνεται, υφίσταται κυρώσεις. Κατ’ αυτόν τον τρόπο τα trans άτομα παθολογικοποιούνται και υποβάλλονται σε υποχρεωτική στείρωση για να αναγνωριστεί το φύλο τους. Ενώ τα genderqueer ατόμα, αυτ@ που δεν αυτοπροσιορίζονται ούτε ως γυναίκες ούτε ως άντρες όχι μόνο παθολογικοποιούνται αλλά διαγράφονται εντελώς, καθώς δεν αναγνωρίζεται καμιά υπόσταση στη ταυτότητα τους.

  • Αντίστοιχα διαπλέκεται με τον κρατικό λόγο στην υπονόμευση της αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος. Καταστέλλει το δικαίωμα όσων γυναικών επιθυμούν να υποβληθούν σε έκτρωση, ώστε να αποφύγουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, θέτοντάς τες σε ανεπιθύμητες κυοφορίες που τις εξαναγκάζουν στο ρόλο της μητρότητας και της διαφύλαξης της αναπαραγωγής του μελλοντικού πληθυσμού του έθνους και των εργατικών δυνάμεων της οικονομίας. Άλλωστε σύμπτωμα της σύμφυσης του κυρίαρχου ιατρικού λόγου με τα εθνικά συμφέροντα, είναι η παροχή αντισυλληπτικών φαρμάκων και μεθόδων σε γυναίκες που ανήκουν σε εθνικές μειονότητες ώστε να περιοριστεί ο κίνδυνος του αφελληνισμού και η διασάλευση της ομοιογένειας του του ελληνικού κράτους από την αναπαραγωγή των εθνικά Άλλων που πραγατοποιείται εντός των συνόρων του.

  • Οι κώδικες και οι αξίες του πεδίου της βιο-ηθικής διατηρούν εξαναγκαστικά στη ζωή άτομα που έχουν εκφράσει την επιθυμία τους να μην λάβουν θεραπευτική αγωγή, διαιωνίζοντας μια ζωή που έχει γίνει γι’αυτά αφόρητη.

  • Η ιατρική τεχνική διαλέγεται με τις ανάγκες της συσσώρευσης και της οικονομίας. Σε καιρούς ανάπτυξης αναλαμβάνει την επιδιόρθωση των εργατικών δυνάμεων, την ενδυνάμωση της ποιότητας του οργανισμού και την μέριμνα για τις ικανότητές του ώστε να καταστεί παραγωγικό σώμα ικανό προς αποδοτική εργασία. Σε περιόδους κρίσης και αναδιάρθωσης του κεφαλαίου, όπου η οικονομία αποβάλλει τμήματα πληθυσμού ως υπεράριθμα, η επίθεση στον μισθό παράλληλα με την ιδιωτικοποίηση των υγειονομικών μονάδων, θέτουν τον τομέα της υγείας ως προνομιακό τόπο στον οποίο συντελείται η έμμεση εκκαθάριση όσων “πλεονάζουν” και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν πρόσβαση σε ένα minimum περίθαλψης.

Ο ιατρικός λόγος ως επιστημονικό πεδίο είναι τόπος στον οποίο εκτυλίσσονται πολλαπλές στρατηγικές εξουσίας και αντίστασης. Γι’αυτό υπάρχει η δυνατότητα να αναδιαταχθεί, και να αποσυνδεθεί από τις παραπάνω κανονικότητες και σχέσεις εξουσίας ώστε να χρησιμοποιηθεί ως μέσο πολιτικής αμφισβήτησης. Χωρίς να αποσιωπούμε τις όποιες ριζοσπαστικές πρακτικές ταξικής αλληλεγγύης και ενδυνάμωσης των μειονοτικών ταυτοτήτων που παράγονται εντός της ιατρικής κοινότητας, δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε το ότι η καταγωγή και η κυρίαρχη εκδοχή ακόμα σε μεγάλο βαθμό είναι αυτή που ανέφεραμε πιο πάνω.

Outro: Πού στοχεύουμε;

Το τσάκισμα οποιασδήποτε προσπάθειας των χρυσαυγιτών να γίνουν μια νόμιμη και αποδεκτή ορατότητα τίθεται ως πρωταρχικό καθήκον στην ατζέντα του αντιφασισμού. Τα προγράμματα αιμοδοσίας μόνο για Έλληνες, οι καθαρές φυλές, η αφήγηση περί υπέρτερων ελληνικών γονιδίων κλπ, συγκροτούν την πιο οξυμένη και βίαιη κωδικοποίηση του εθνορατσισμού της ελληνικής κοινωνίας και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται επιθετικά. Έξω λοιπόν οι φασίστες απ’ τον ιατρικό σύλλογο και με θεσμικές αποφάσεις και με μαχητικό αντιφασισμό. Αλλά διώχνοντας τους φασίστες πρέπει να αυτοαμφισβητήσουμε ταυτόχρονα τις ρατσιστικές βάσεις πάνω στις οποίες έχει χτιστεί ο ιατρικός λόγος. Γιατί η σβάστικα είναι μόνο η ναζιστική κορυφή του παγόβουνου ενός πλέγματος σχέσεων γνώσης/εξουσίας, στις οποίες οι γιατροί ως ειδικοί επί του σώματος κατέχουν κεντρική θέση.

Η αντιφασιστική κριτική λοιπόν είναι ισχυρή εφόσον είναι συνολική, εφόσον στοχεύει στα πολλαπλά σημεία που τέμνουν την ιατρική ταυτότητα με σχέσεις εξουσίας. Η αφήγηση περί κάποιων γραφικών φασιστών που εισβάλλουν στην καθημερινότητά μας αορατοποιεί και συγκαλύπτει αυτό το γεγονός, ξεκόβωντας το πρόβλημα από τη ρίζα.

Και για το τέλος:

Συνάδελφοι…δεν είμαστε!!!

Συνέλευση Αναρχικών/Αντιεξουσιαστών Σχολών Υγείας

mail επικοινωνίας: aasxolwnygeias@espiv.net

Χρυσαυγίτικος συνδυασμός στον Ιατρικό Σύλλογο

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθήνας επέτρεψε τη συμμετοχή παράταξης της Χρυσής Αυγής στις εκλογές του. Τέσσερις παρατάξεις ζητούν την αποπομπή της.
 
iatroi-tou-ellinismou-346x230

Οργή και ανησυχία στο ιατρικό προσωπικό της χώρας προκαλεί η επιτυχημένη, όπως όλα δείχνουν, προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να κατέβει -πρώτη φορά- στις εκλογές του Ιατρικού Συλλόγου της Αθήνας.

Μεγάλη ένταση επικράτησε προχθές κατά τη συνεδρίαση του συλλόγου, εξαιτίας της απόφασης του προεδρείου να επιτρέψει στην παράταξη «Ιατροί του Ελληνισμού», που πρόσκειται ξεκάθαρα στη Χρυσή Αυγή, να κατέβει στις εκλογές.

Ενώ όλοι οι συνδικαλιστικοί φορείς των γιατρών έχουν ξεκαθαρίσει επανειλημμένα ότι όχι μόνο δεν θα κάνουν διακρίσεις στην περίθαλψη αλλά ίσα ίσα θα προσφέρουν σε οποιονδήποτε έχει ανάγκη, η πλειοψηφία του Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου της Αθήνας, επικαλούμενη την εισήγηση της νομικής του υπηρεσίας, αποφάσισε τελικά -επί υπουργίας Βορίδη- να επιτρέψει τη συμμετοχή μιας παράταξης φασιστών σε μια κίνηση που προκάλεσε αντιδράσεις εξαιτίας του προφανούς πολύ αρνητικού συμβολικού και ουσιαστικού περιεχομένου της.

Τέσσερις συνδυασμοί ζήτησαν να μην επικυρωθεί το χρυσαυγίτικο ψηφοδέλτιο, τονίζοντας ότι «παραβιάζει βασικές αρχές της ιατρικής δεοντολογίας, όπως την χωρίς καμία διάκριση παροχή ιατρικής φροντίδας ανεξάρτητα φυλής, χρώματος, θρησκείας, σεξουαλικών προτιμήσεων κ.λπ.».

Στο ψηφοδέλτιο των «Ιατρών του Ελληνισμού» φιγουράρουν ονόματα όπως αυτό του υμνητή της χούντας Κωνσταντίνου Παρασχάκη, που μεταξύ άλλων έδινε βεβαιώσειςγια άδειες οπλοφορίας και αναβολές από τα δικαστήρια στους ναζιστές της Χ.Α. Εκτός του Παρασχάκη, στο ψηφοδέλτιο συμμετέχουν οι γιατροί: Δημήτριος Δολτσινιάδης, Παναγιώτης Κελεπούρης, Αθηνά Ματαράγκα, Δημήτριος Παπαχρήστος και Γιώργος Χατζηαντωνίου.

 

Κ.Ζαφ.
efsyn.gr

Διαβάστε τις αντιδράσεις των σωματείων : ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ!

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ:Ένταση στον Ευαγγγελισμό: ΜΑΤ εναντίον γιατρών που διαμαρτύρονται για τη διάλυση της δημόσιας υγείας.

1622148_835589239814540_4141684632999887038_nΈνταση ΤΩΡΑ στον Ευαγγγελισμό: ΜΑΤ εναντίον γιατρών που διαμαρτύρονται για τη διάλυση της δημόσιας υγείας.

Οι δυνάμεις καταστολής απαγορεύουν στις διαδηλωτές να να εισέλθουν στο νοσοκομείο για να “υποδεχθούν” τον ακροδεξίο υπερασπιστή του κεφαλαίου Βορίδη, ο οποίος θα πραγματοποιήσει εγκαίνια σε νέα πτέρυγα χειρουργείων (από χορηγία εννοείται) αντί του Σαμαρά, ο οποίος φοβούμενος τις διαμαρτυρίες την έκανε λόγω “ανειλημμένων υποχρεώσεων¨”

φώτο: Μ. Συνοδινός

ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ!

ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΧΡΥΣΗ-ΑΥΓΗΕνώ η υγεία ξεπουλιέται, η φτώχεια βαθαίνει και οι ανασφάλιστοι πληθαίνουν , για πρώτη φορά στην ιστορία του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας, η Χρυσή Αυγή επιχειρεί να κατέβει στις εκλογές. 

 
Αυτή η συμμορία που προσπάθησε να οργανώσει αιμοληψίες μόνο για Έλληνες, που οργάνωνε ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις με τις πλάτες της αστυνομίας, που στηρίζει την κυβέρνηση των μνημονίων ,της φτώχειας και της τρομοκρατίας σε βάρος του λαού, που συναλλάσσεται ανοιχτά με τους εφοπλιστές και τους τοκογλύφους τραπεζίτες.
Επιδιώκει να κατέβει στις εκλογές για να είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης και των πιο σκληρών επιχειρηματικών συμφερόντων στον ΙΣΑ. Για να βοηθήσει στη διάλυση και το ξεπούλημα της Υγείας αλλά και στην εμπέδωση της ρατσιστικής πολιτικής με την εκδίωξη των μεταναστών και των ανασφάλιστων από το δημόσιο σύστημα υγείας.
Είναι πρόκληση – έστω και η παρουσία της – στις εκλογές του ΙΣΑ, όταν η Χρυσή Αυγή είναι υπόδικη με την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης, όταν οι επιθέσεις της σε ανυπεράσπιστους μετανάστες, ομοφυλόφιλους, νεολαίους που δεν τους αρέσει η φάτσα τους και αγωνιστές συνεχίζονται αμείωτες, όταν ακόμα και σήμερα δηλώνουν αμετανόητοι για ότι έχουν κάνει. Είναι πρόκληση, ένα μόλις χρόνο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, να διεκδικεί τη συμμετοχή της στις εκλογές του ΙΣΑ και να μην γίνεται δεκτή η ένσταση μας στο προεδρείο του για τον αποκλεισμό της. Είναι τέλος πρόκληση να φιγουράρουν ονόματα στο ψηφοδέλτιο τους σαν του ψυχίατρου Παρασχάκη που έδινε βεβαιώσεις για άδεια οπλοφορίας, και αναβολές από τα δικαστήρια στους φασίστες της Χ.Α.
Καλούμε όλες τις παρατάξεις που συμμετέχουν στις εκλογές του ΙΣΑ, να απαιτήσουν την άμεση απόσυρση του ψηφοδελτίου της Χ.Α. και την παρεμπόδιση κάθε πράξης προβολής του ψηφοδελτίου της.
Δεν δεχόμαστε τα επιχειρήματα που ήδη ακούγονται περί “ελευθερίας -δικαιωμάτων” ή ότι ο αποκλεισμός του ψηφοδελτίου της Χ.Α. θα μας γυρίσει μπούμερανγκ. Δεν δεχόμαστε ξανά, όπως στις δημοτικές εκλογές και τις ευρωεκλογές, τη νομιμοποίηση της ύπαρξης των φασιστών από τα ΜΜΕ σαν κάθε “κυριλέ” κοινοβουλευτικό κόμμα. Αυτό εξάλλου είναι και το παιχνίδι των Σαμαροβενιζέλων που τολμάνε να αποφυλακίζουν μέσα στο κατακαλόκαιρο δύο βουλευτές της Χ.Α. – ψάχνοντας ψηφαλάκια για τον πρόεδρο της δημοκρατίας – αλλά και που καθυστερούν προκλητικά την έναρξη της δίκης του φύρερ Μιχαλολιάκου και των Κασιδιάρηδων…
Το ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ μαζί με τους συναγωνιστές της υπόλοιπης αριστεράς μέσα στα νοσοκομεία και κάθε αντιφασίστα δώσαμε και δίνουμε τη μάχη για δημόσια και δωρεάν υγείαγια ΟΛΟΥΣ, ενάντια στο μαύρο μέτωπο, κυβέρνησης, Ε.Ε., επιχειρηματιών. Πρωτοστατήσαμε ώστε να αποτύχουν οι ρατσιστικές αιμοδοσίες των φασιστών καθώς και οι ρατσιστικές πολιτικές όλων των κυβερνήσεων στα δημόσια νοσοκομεία. Έτσι θα συνεχίσουμε!
ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΟΝ ΙΣΑ
(ΑΡΣΙ, ΝΥΣΤΕΡΙ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ)