Γράφει ο kokkiniotis

Υπάρχουν ‘’αντικειμενικές’’ ειδήσεις στην τηλεόραση; Θεωρεί κανείς ότι μπορείς να μάθεις την αλήθεια στα δελτία των 8.00;

Και όμως! Υπάρχει ένα κανάλι που το λέει καθαρά: «Τα Νέα του ΑΝΤ1»! Όχι τα γεγονότα, οι ειδήσεις, αλλά «τα νέα του ΑΝΤ1». Ειλικρινέστερη δήλωση προθέσεων ενημέρωσης δε θα μπορούσε να υπάρξει. Κάπου εδώ όμως,  στον τίτλο, σταματάει η ειλικρίνεια και αρχίζει ο γκεμπελισμός.

Είδαμε τον τρόπο που παρουσίασε το κανάλι του ΑΝΤ1 τις κινητοποιήσεις του κόσμου της εργασίας στη Θεσσαλονίκη ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας (2/11/2014). Μπορείτε να το παρακολουθήσετε κι εσείς, εδώ από το 6.53’ και για τεσσεράμισι λεπτά.

«Διαδηλωτές που αντιδρούν στο άνοιγμα των καταστημάτων και την Κυριακή, πιάστηκαν στα χέρια ακόμα και με καταναλωτές, με αποτέλεσμα να επέμβει η αστυνομία».

Στα ίδια τους τα μονταρισμένα πλάνα όμως βλέπουμε καθαρά, έναν και όχι πολλούς “καταναλωτές”, να επιτίθεται απρόκλητα στους διαδηλωτές και να τους χτυπάει με γροθιές. Με επέμβαση των ψυχραιμοτέρων δεν πήρε έκταση το επεισόδιο. Η χρονική σύμπτωση της αψυχολόγητης επίθεσης, την ώρα που έφθαναν στο χώρο τα ΜΑΤ, δημιούργησε προβληματισμό σε παριστάμενους για το αν αυτή ήταν τυχαία.

Το ρεπορτάζ όμως συνεχίζεται:

«Με γροθιές επιτέθηκαν σε καταναλωτή [τώρα τού μιλάνε στον ενικό…] υπάλληλοι που αντιδρούν στη λειτουργία των καταστημάτων και την Κυριακή. Ο άνδρας επιχείρησε να σπάσει κλοιό διαδηλωτών και δέχθηκε άγρια επίθεση με μπουνιές. Άμεση ήταν η επέμβαση της αστυνομίας. Άνδρες των ΜΑΤ απώθησαν με τις ασπίδες τους  τούς διαδηλωτές που είχαν αποκλείσει την είσοδο του πολυκαταστήματος…»

Ώστε για αυτό τελικά επενέβη η αστυνομία…

Στο μεταξύ λεζάντες – σούπερ υποτιτλίζουν το σπικάζ:

ΕΙΚΟΝΕΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΜΕ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΝΑ ΧΤΥΠΟΥΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ

Είχαμε ξεφύγει λοιπόν απ’ τη μιζέρια, και κάποιοι θέλουν να μας γυρίσουν πίσω, μακριά από τη χαρά της Κυριακάτικης απλήρωτης επιπλέον εργασίας. Η ‘’είδηση’’ όμως συνεχίζεται, τα σούπερ επίσης:

«Την ώρα πάντως που η αγορά διψάει για ρευστό και οι έμποροι αγωνίζονται με νύχια και με δόντια για να κρατηθούν, κάποιοι φορώντας τη μάσκα του παλαιοσυνδικαλιστή βάζουν αναχώματα στην ανάπτυξη. Γιατί τέτοιες πρακτικές, μόνο τροχοπέδη είναι για την οικονομία.»
ΖΕΣΤΟ ΧΡΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ  ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ.
ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΜΕ ΜΑΤ ΚΑΙ ΠΡΟΠΗΛΑΚΙΣΜΟΥΣ

Και καλά οι εργαζόμενοι, που ξεζουμίζονται ακόμη περισσότερο, απλήρωτοι μάλιστα πολλές φορές, αγνοούνται από την παρουσίαση. Δεν ανέφεραν όμως, έστω για τα μάτια, τις αντιρρήσεις από το χώρο των εμπόρων οι οποίοι επισημαίνουν με στοιχεία ότι το άνοιγμα της Κυριακής δεν φέρνει περισσότερα έσοδα στα μαγαζιά. Η ‘πίττα’ είναι συγκεκριμένη, όπως λένε, απλώς μοιράζεται διαφορετικά, υπέρ των πολυκαταστημάτων και σε βάρος των μικρότερων επιχειρήσεων που οδηγούνται στο κλείσιμο.

Κάπου εδώ, η ‘ενημέρωσή’ μας κορυφώνεται: Μπαίνει στο παιχνίδι ο σχολιαστής Ν. Ρογκάκος με μια γκεμπελική επίθεση στον κόσμο του αγώνα. Το ύφος, η φρασεολογία και το πάθος του, μας θύμισε τον Γεωργαλά στην εκπομπή που διατηρούσε ως υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ στη χουντική ΥΕΝΕΔ. Τον θυμηθήκαμε σε μια από τις εκπομπές με προπαγανδιστικό περιεχόμενο «ΕΗΔ» (Εθνικής Ηθικής Διαπαιδαγώγησης) να λέει χαρακτηριστικά όταν αυξήθηκε η τιμή του ψωμιού: «Αλλά, άλλωστε, ποιος τρώει στις μέρες μας ψωμί από το φούρνο; Όλοι παίρνουμε τυποποιημένο!», διαφημίζοντας παράλληλα την επιχείρηση πολιτικού του φίλου. Ας ακούσουμε όμως τον άξιο διάδοχό του:

«Αυτές οι εικόνες Ρίτσα, μπορούν να προκαλέσουν μόνον θλίψη. Με έναν συνδικαλιστή, να κυνηγά και να χτυπά τον καταναλωτή που θέλει να καταθέσει τις οικονομίες του και να ψωνίσει κάτι από τα ανοιχτά μαγαζιά. Μία κοινωνία όμηρη των συνδικαλιστών! Αυτό ήταν εδώ και πολλές δεκαετίες  αυτή η χώρα και έφτασε μία ανάσα από τη χρεοκοπία.
(Σούπερ: ΟΙ ΣΥΝΤΕΧΝΙΕΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ)

»Παντού έκαναν κουμάντο οι συνδικαλιστές, που φρόντισαν βεβαίως πρώτα για την τσέπη τους [ο ίδιος, να υποθέσουμε, μας ενημερώνει αφιλοκερδώς…] και μετά για τους ομοϊδεάτες τους, και ερωτώ εγώ τον κύριο που κυνηγούσε τον καταναλωτή, πού είναι η δημοκρατία για την οποία κόπτεται; Πόσο δημοκρατικό είναι να επιβάλλεις με την βία τις απόψεις σου;

[Σούπερ: ΠΟΣΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΕΙΣ(sic) ΜΕ ΤΗΝ ΒΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΟΥ; -Έλα ντε! Ωραία λεζάντα κάτω από τα ΜΑΤ…]

»Βεβαίως, δεν ξέρω από ποιο κόμμα είναι ο συνδικαλιστής, αλλά έχω να πω, ότι την επαναστατική τους γυμναστική, την εκτέλεσε άψογα.

[Σούπερ: ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΟ-ΠΑΤΕΡΕΣ]

»Και περιμένει τώρα την επιβράβευση από τους καθοδηγητές του. [Εσείς, κύριε;] Ποσώς βεβαίως ενδιαφέρεται για την προκοπή αυτής της χώρας. [Εσείς, κύριε;] Μέχρι νόμο είχαν καταφέρει να φτιάξουν οι αθεόφοβοι οι συνδικαλιστές, για να μην τιμωρούνται.

[Σούπερ: ΜΕΧΡΙ ΝΟΜΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥΣ ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ. Τι μαθαίνουμε… Τους νόμους τους φτιάχνουν οι συνδικαλιστές! Όμως υπάρχει και συνέχεια.]

Τον θυμόμαστε εκείνον τον υποψήφιο δήμαρχο της Νέας Φιλαδέλφειας [της Νέας Χαλκηδόνας ήταν, αλλά δεν θα τα χαλάσουμε] τον κύριο Τομπούλογλου, που πιάστηκε επ’ αυτοφώρω να λαδώνεται. Ε, λοιπόν, αυτός ακόμη δεν μπορεί να εκδιωχθεί από την τράπεζα που δούλευε, επειδή τον καλύπτει ο συνδικαλιστικός νόμος. Αν είναι ποτέ δυνατόν! Ούτε στη Μποτσουάνα δεν συμβαίνει αυτό. Αυτός λοιπόν ο συνδικαλιστικός νόμος για τον οποίον γίνεται σκληρή διαπραγμάτευση για την τρόικα, για να αλλάξει, και πάλι κολλάμε και διστάζουμε να τον αλλάξουμε. Δηλαδή, κινδυνεύουμε να τινάξουμε στον αέρα τις διαπραγματεύσεις επειδή ακόμη υπάρχουν κατάλοιπα του κακώς εννοούμενου συνδικαλισμού. Μ’ αυτά και μ’ αυτά όμως, η χώρα βρίσκεται σε μια διαρκή κρίση και αμφισβήτηση. Και πληρώνει το τίμημα των μεταρρυθμίσεων που δεν τόλμησε ποτέ να κάνει. Ας γίνει επιτέλους κάτι σωστό, έστω και την ύστατη ώρα γιατί, η χώρα είναι στο μεταίχμιο. Ή θα πάρει ανάσα οριστικά, ή θα ξανακυλήσει στο γκρεμό. Αυτή τη φορά όμως αν γίνει κάτι τέτοιο, δεν θα έχει, Ρίτσα, επιστροφή.»

Και δώστου πλάνα από τη σύλληψη του Τομπούλογλου, πάνω στις εικόνες των διαδηλωτών. Μόνο που ξέχασε να μας αναφέρει, ότι ο Τομπούλογλου δεν ήταν «υποψήφιος δήμαρχος της Νέας Φιλαδέλφειας» αλλά διάσημο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, επί δεκαετίες υποψήφιος βουλευτής της Β’ Αθηνών και δημοτικός σύμβουλος, και εν πάση περιπτώσει δεν συνελήφθη να παίρνει 25.000 προσημειωμένα ευρώ ως συνδικαλιστής αλλά σαν Πρόεδρος του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού», διορισμένος από τη Νέα Δημοκρατία και στηριζόμενος από αυτόν και τους ομοίους του.

Ο Τομπούλογλου, οι αγωνιστές του εργατικού κινήματος, οι πολυπόθητες για το κεφάλαιο ‘μεταρρυθμίσεις’, η ανάπτυξη που ήρθε και οι συνδικαλιστές μας γυρίζουν πίσω, τα ΜΑΤωμένα ψώνια, όλα μαζί, εικόνες, λεζάντες-σούπερ και εξοργιστικά κηρύγματα μίσους κατά του κόσμου της εργασίας, αχταρμάς. Ζούμε στην εποχή του Γεωργαλά; Όχι, έχουμε τους Γεωργαλάδες της εποχής μας. Εκείνος τουλάχιστον, είχε δική του εκπομπή σχολιασμού, την προπαγάνδα του δεν μας την σερβίριζε για είδηση.

ΠΗΓΗ:ΠΑΝΤΙΕΡΑ

Στις 2 Νοέμβριου κηρύχθηκε πανελλαδική απεργία στον κλάδο του εμπορίου ενάντια στη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Σε διάφορες πόλεις απεργοί και αλληλέγγυοι περιφρούρησαν την απεργία, ώστε να μην φτάσουν ακόμα πιο κάτω τα εργασιακά μας δικαιώματα. Στη Θεσσαλονίκη ο “συντονισμός δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας” οργάνωσε πορεία και παρεμβάσεις σε μαγαζιά της πόλης που άνοιξαν την Κυριακή. Σκοπός ήταν να εκδηλωθεί η έμπρακτη αλληλεγγύη στους εργαζόμενους που αναγκάζονται να δουλέψουν τις Κυριακές υπό τον φόβο της απόλυσης.

Προσπάθησαν στην αρχή κάποιοι εξαγριωμένοι πελάτες, τσιράκια των αφεντικών και θιασώτες του καπιταλιστικού μοντέλου της ακραίας εκμετάλλευσης των εργαζομένων, να ψωνίσουν σπρώχνοντας και χτυπώντας εργαζόμενους. Αφού δεν κατάφεραν να εξασκήσουν το “ιερό δικαίωμα της κατανάλωσης”, ανέλαβαν οι δυνάμεις αποκατάστασης της οικονομικής τάξης να καθαρίσουν την είσοδο του Attica στη Τσιμισκή, αφήνοντας πίσω τους τραυματίες και χτυπημένους διαδηλωτές. Η εντολή από το πολυκατάστημα ήταν σαφής: έπρεπε να ξαναρρεύσει το χρήμα στα ταμεία του, να παραδειγματιστούν οι εργαζόμενοι του, να κολακευτούν οι κυριακάτικοι καταναλωτές. Η ανταπόκριση της αστυνομίας ήταν ανάλογη: προσπάθεια συλλήψεων, ξυλοδαρμός και ποδοπάτημα αγωνιστών και καταστολή κάθε συνδικαλιστικής δράσης.

Είναι γνωστό άλλωστε πως στον καπιταλισμό, και την δημοκρατία που αυτός έχει επιβάλει, η κατανάλωση είναι πάνω από κάθε εργασιακό δικαίωμα που έχει κατακτηθεί με αγώνες και αίμα. Το ξέρουμε πως τα αφεντικά φοβούνται κάθε φορά που αντικρίζουν οργανωμένη και αποφασιστική εργατική δράση και για αυτό το λόγο συνεχίζουμε τον αγώνα μέχρι την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς και την απελευθέρωση της κοινωνίας από τα δεινά της.

ΕΣΕ Θεσσαλονίκης
http://www.esethessalonikis.gr/

Οι Ουκρανοί αναρχικοί δίνουν τη δική τους άποψη σχετικά με την εξελισσόμενη κατάσταση στη χώρα, καθώς η εξέγερση συνεχίζεται και ο αριθμός των νεκρών εκτοξεύεται. Καθώς τα γεγονότα τρέχουν με τρομακτική ταχύτητα στην Ουκρανία ήδη σε κάποια σημεία ακόμα και αυτή η ανακοίνωση που είναι δημοσιευμένη πριν 3 μέρες είναι σε κάποια σημεία ξεπερασμένη

Εμφύλιος πόλεμος άρχισε εχθές στην Ουκρανία. Μια λιγότερο από ειρηνική διαδήλωση συγκρούστηκε με τις δυνάμεις ασφαλείας του κράτους και τμήματα σχηματίστηκαν από τους θιασώτες της σημερινής κυβέρνησης κοντά στο Vekhovna Rada (το Κοινοβούλιο). Στις 18 Φεβρουαρίου, η αστυνομία, μαζί με τους παραστρατιωτικούς, προκάλεσαν ένα λουτρό αίματος στις κυβερνητικές συνοικίες κατά τη διάρκεια των οποίων σκοτώθηκαν πολλοί διαδηλωτές. Σφαγείς από τις ειδικές μονάδες τελείωσαν τη δουλειά συλλαμβάνοντας τους υπόλοιπους. Οι αντιπρόσωποι του κυβερνώντος Κόμματος των Περιφερειών και των αστών λακέδων τους από το “Κομμουνιστικό” Κόμμα της Ουκρανίας έφυγαν από το Κοινοβούλιο μέσω μιας υπόγειας σήραγγας. Η ψηφοφορία για τις συνταγματικές τροποποιήσεις, με σκοπό να περιορίσουν την προεδρική εξουσία, δεν έλαβαν χώρα ύστερα από όλα αυτά. [Σ.τ.μ. οι διαβουλεύσεις αυτές έλαβαν χώρα τελικά εχθές 21 Ιανουαρίου]

Μετά την ήττα τους στις κυβερνητικές συνοικίες, οι διαδηλωτές υποχώρησαν στη Μεϊντάν. Στις 6 μ.μ., το Υπουργείο Εσωτερικών και το Γραφείο Εσωτερικής Ασφάλειας (SBU) έδωσαν τελεσίγραφο στους διαδηλωτές, απαιτώντας να διαλυθούν. Στις 8:00 μ.μ., ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας και παραστρατιωτικοί, που είναι εξοπλισμένοι με κανονάκια νερού και τεθωρακισμένα οχήματα, άρχισαν την επιδρομή τους στα οδοφράγματα. Η αστυνομία, τα ειδικά τμήματα της SBU, καθώς και φιλοκυβερνητικοί στρατιώτες έκαναν χρήση των όπλων τους. Ωστόσο, οι διαδηλωτές κατάφεραν να κάψουν ένα από τα τεθωρακισμένα οχήματα της αστυνομίας, και αποδείχθηκε ότι κυβερνητικές δυνάμεις δεν ήταν οι μόνες που έχουν στην κατοχή τους όπλα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν από την αστυνομία (στις 19 Φεβρουαρίου, στις 4 μ.μ.), 24 άτομα έχασαν τη ζωή τους: 14 διαδηλωτές και 10 αστυνομικοί. Τριάντα ένας αστυνομικοί τραυματίστηκαν από πυροβολισμούς. Ακόμη και αν η εκτίμησή τους για τις απώλειες από την πλευρά της αστυνομίας είναι ακριβής, ο αριθμός των θυμάτων μεταξύ των διαδηλωτών ήταν σίγουρα μειωμένος. Οι γιατροί στη Μαϊντάν αναφέρουν ότι τουλάχιστον 30 σκοτώθηκαν.

Είχε κανείς την εντύπωση ότι ο Πρόεδρος Γιανουκόβιτς ήταν βέβαιος ότι από το πρωί η αντίσταση θα συνθλιβόταν, και έτσι έδωσε εντολή στους ηγέτες της αντιπολίτευσης να συναντηθούν με αυτόν στις 11 π.μ. στις 19 Φεβρουαρίου. Καθώς οι διαπραγματεύσεις δεν έλαβαν χώρα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το σχέδιο της κυβέρνησης έχει αποτύχει. Κατά τη διάρκεια της ανεπιτυχούς απόπειρας να καθαρίσουν την Μεϊντάν, οι πολίτες αρκετών δυτικών περιοχών κατέλαβαν διοικητικά κτίρια και κυνήγησαν την αστυνομία. Αυτή τη στιγμή η αστυνομία, ως θεσμικό όργανο, δεν υπάρχει στη Lviv. Σύμφωνα με την SBU, οι διαδηλωτές έχουν απαλλοτριώσει 1500 πυροβόλα όπλα. Σε λιγότερο από 24 ώρες, η κεντρική κυβέρνηση έχασε τον έλεγχο πάνω σε ένα τμήμα της χώρας. Αυτή τη στιγμή, η μόνη λύση μπορεί να είναι η παραίτηση του Προέδρου, ωστόσο, αυτό θα σήμαινε ότι ο ίδιος, η οικογένειά του, και οι πολλοί στενοί συνεργάτες και εξαρτώμενοι απ’ αυτόν, που αποτελούν μια μάλλον μεγάλη ομάδα στην κυβέρνηση, θα έχαναν τα οφέλη τους. Είναι πιθανόν ότι δεν θα το δεχθούν αυτό.

Σε περίπτωση νίκης του Γιανουκόβιτς, θα γίνει ο απόλυτος κυρίαρχος, και οι υπόλοιποι θα είναι καταδικασμένοι σε μια ζωή στην οποία θα αντιμετωπίζουν τη φτώχεια, τη διαφθορά, και την κατάργηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών τους. Οι επαναστατημένες περιοχές ζουν την εμπειρία τώρα τεράστιων αποκαταστάσεων “συνταγματικής τάξεως”. Δεν είναι απίθανο ότι η κατάργηση τέτοιων “τρομοκρατικών ομάδων” στη Γαλικία θα έχει το χαρακτήρα της εθνοκάθαρσης. Οι τρελοί ορθόδοξοι ακροδεξιοί από το Κόμμα των Περιφερειών, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, έβλεπαν τους συντηρητικούς Ελληνο-Καθολικούς ως τους υποστηρικτές των “Ευροσοδόμων” (“Eurosodom”). Μια τέτοια “αντιτρομοκρατική” πράξη θα πρέπει να πραγματοποιηθεί με τη βοήθεια του στρατού, όπως ο Υπουργός Άμυνας, Λέμπεντεφ, έχει ήδη ανακοινώσει.

Σήμερα, η Ουκρανία αντιμετωπίζει μια τραγωδία, αλλά η πραγματική φρίκη θα ξεκινήσει όταν η κυβέρνηση διασπάσει την αντιπολίτευση και “σταθεροποιήσει” την κατάσταση. Σημάδια προετοιμασίας μιας μαζικής εκκαθάρισης έγιναν αισθητά ήδη από τις αρχές Φεβρουαρίου, όταν άνοιξαν ποινικές υποθέσεις εναντίον των τμημάτων αυτοάμυνας της Μεϊντάν ως παράνομοι στρατιωτικοί σχηματισμοί. Σύμφωνα με το Άρθρο 260 του Ποινικού Κώδικα, τα μέλη των εν λόγω τμημάτων μπορούν να αντιμετωπίσουν φυλάκιση 2 έως 15 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει να βάλει περισσότερους από 10 χιλιάδες πολίτες πίσω από τα σίδερα. Στις περιοχές, καθώς και στην πρωτεύουσα, ειδικά “τάγματα θανάτου” δρουν ως υποστήριξη στις κοινές αστυνομικές δυνάμεις. Για παράδειγμα, την ευθύνη για το κάψιμο ζωντανής μια ακτιβίστριας στη Μεϊντάν από το Zaporozhye υποστηρίχθηκε από ένα τέτοιο “τάγμα θανάτου,” το οποίο αυτοαποκαλείται “Sebastopol Ghosts.” Ανακοίνωσαν ότι είναι έτοιμοι να υποβάλλουν τους συμμετέχοντες στη Μεϊντάν στα Ανατολικά σε παρόμοιες θεραπευτικές αγωγές.

Σε περίπτωση νίκης της Αντιπολίτευσης η ζωή θα είναι μακράν του τελείου επίσης. Παρά το γεγονός ότι οι φασίστες αποτελούν τη μειοψηφία των διαδηλωτών, είναι αρκετά δραστήριοι και δεν είναι τα κοφτερότερα εργαλεία στην αποθήκη. Λίγες μέρες εκεχειρίας στα μέσα Φεβρουαρίου οδήγησαν σε συγκρούσεις μεταξύ των δεξιών ομάδων, με αποτέλεσμα αρκετές άσκοπες και βίαιες συγκρούσεις, καθώς επίσης και επιθέσεις σε ιδεολογικά ‘αιρετικούς.’ Εκτός από τους φασίστες, παλιοί και έμπειροι της Αντιπολίτευσης θα επιχειρήσουν επίσης να καταλάβουν την εξουσία. Πολλοί από αυτούς έχουν ήδη κάποια εμπειρία συνεργασίας με την κυβέρνηση και δεν είναι άσχετοι με τη διαφθορά, την ευνοιοκρατία, και τη χρήση των κονδυλίων του προϋπολογισμού για προσωπικά συμφέροντα.

Οι “παραχωρήσεις” που η Αντιπολίτευση απαιτεί στο Κοινοβούλιο αυτή τη στιγμή είναι θλιβερές. Ακόμη και το Σύνταγμα του 2004, που προσπαθούν να αποκαταστήσουν, δίνει πολύ μεγάλη δύναμη στον Πρόεδρο (ο έλεγχος πάνω στα ΜΑΤ και τις ειδικές δυνάμεις είναι ένα παράδειγμα), και του αναλογικού εκλογικού συστήματος, με κλειστές λίστες, παραδίδει το κοινοβούλιο στον έλεγχο μιας ομάδας δικτατορόφιλων ηγετών, οι οποίοι μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Μαζί με τον Πρόεδρο θα κυβερνούν χωρίς εμπόδια.

Το δεύτερο αίτημά τους – ο διορισμός του Υπουργικού Συμβουλίου που να αποτελείται από ηγέτες της Αντιπολίτευσης – είναι εντελώς επαίσχυντο. Ρισκάρουν δηλαδή οι άνθρωποι την υγεία τους, την ελευθερία, και τη ζωή για χάρη κάποιου να γίνει πρωθυπουργός, και κάποιου άλλου να πάρει την ευκαιρία να ελέγχει τη ροή των διεφθαρμένων χρημάτων; Αυτή είναι η λογική έκβαση του προτιμητέου κινητήριου πάθους των συνομιλιών σχετικά με το “έθνος,” και εστιάζοντας σε κάθετες δομές που είναι δεμένες με τους ίδιους μισητούς πολιτικούς, αντί της ανάπτυξης από τα κάτω οργανισμών γύρω από τα οικονομικά και υλικά συμφέροντα. Αυτό είναι το κύριο μάθημα που η Μεϊντάν έχει να μάθει ακόμα.

Ωστόσο, θα είμαστε σε θέση να εφαρμόσουμε αυτό το μάθημα στην πράξη μόνο αν η σημερινή κυβέρνηση χάσει τη μάχη.
Η Αντιπολίτευση μέσα και έξω από το Κοινοβούλιο έχει σπάσει σε πολλές εχθρικές και ανταγωνιστικές μεταξύ τους φατρίες. Αν κερδίσει, το καθεστώς που θα ακολουθήσει θα είναι ασταθές και χωρίς συνοχή. Θα είναι τόσο αστικό και κατασταλτικό, όσο ήταν το Κόμμα των Περιφερειών πριν από την πρώτη παράσταση βίας εναντίον των διαδηλωτών τον Νοέμβριο.

Η ευθύνη για το αίμα που έχει χυθεί βαραίνει εν μέρει και την ΕΕ που δέχεται ευχαρίστως τα χρήματα από τα διεφθαρμένα καθάρματα στην Ουκρανία, τη Ρωσία, και ορισμένες χώρες της Αφρικής, ενώ επιμελώς παραμελεί να ελέγχει την πηγή αυτών των “επενδύσεων.” Μόνο μετά αφού δει τα πτώματα των θυμάτων τέτοιων “επενδυτών,” που θα γίνει τόσο πολύ συναισθηματική και γεμάτη ανθρωπιστικό πάθος.

Αυτός δεν είναι δικός μας πόλεμος, αλλά η νίκη της κυβέρνησης θα σημάνει την ήττα των εργατών. Η νίκη της Αντιπολίτευσης επίσης δεν υπόσχεται τίποτα καλό. Δεν μπορούμε να καλέσουμε το προλεταριάτο να θυσιαστεί για χάρη της Αντιπολίτευσης και των συμφερόντων της. Πιστεύουμε ότι η έκταση της συμμετοχής σε αυτή τη σύγκρουση είναι θέμα προσωπικής επιλογής. Ωστόσο, ενθαρρύνουμε όλους να αποφεύγουν να στρατολογούνται για να υπηρετούν στις εσωτερικές στρατιωτικές δυνάμεις που ελέγχονται από τον Γιανουκόβιτς, και να σαμποτάρουν με όλα τα διαθέσιμα μέσα τις ενέργειες της κυβέρνησης.

Ούτε θεοί, ούτε αφέντες, ούτε έθνη, ούτε σύνορα!

Οργάνωση Κιέβου AWU (Αυτόνομη Ένωση Εργατών)

ΠΗΓΗ:http://aixmi.wordpress.com/2014/02/22/update-%ce%b7-%ce%ac%cf%80%ce%bf%cf%88%ce%b7-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bf%cf%85%ce%ba%cf%81%ce%b1%ce%bd%cf%8e%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9%ce%ba%cf%8e%ce%bd-%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9/

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1516910

Η φασιστική τρομοκρατία συνεχίζεται.Το φασισιστικό συνταγματικό τόξο όλο και πιο κυνικά δείχνει το αληθινό του πρόσωπο καθημερινά.Μετά τις χουντικές φασιστικές εντολές για φακελώματα στα σχολεία από την Χ.Α.ΕΛ.ΑΣ μπάτσοι επισκέφτηκαν δημοτικά σχολεία και νηπιαγωγεία στην Αγία Παρασκευή με σκοπό να συλλέξουν προσωπικά στοιχεία εκπαιδευτικών και αυτό χωρίς να έχει ενημερωθεί  η αρμόδια Δ/νση ΠΕ Β’ Αθήνας ή να υπάρχει επίσημη ενημέρωση από το υπ. Παιδείας.

Στο Κερατσίνι κλήθηκε από το τμήμα της περιοχής η διευθύντρια λυκείου του Κερατσινίου για να καταθέσει ονόματα μαθητών που συμμετείχαν στις μαθητικές καταλήψεις τον περασμένο Οκτώβριο. Σε αντίθεση με τον διευθυντή του γυμνασίου στο οποίο συστεγάζονται και ο οποίος αρνήθηκε να ενημερώσει τις αστυνομικές αρχές, η διευθύντρια του λυκείου έδωσε 8 ονόματα ανήλικων μαθητών.

Οι μαθητές, κλήθηκαν μετά από 5 ολόκληρους μήνες με την σειρά τους να καταθέσουν και να ενημερωθούν ότι θα κατηγορηθούν για κακουργηματικές πράξεις. Η αστυνομική αυθαιρεσία ωστόσο, δεν σταμάτησε στην έκδοση της κατηγορίας από την αστυνομία αντί για τις δικαστικές αρχές. Σύμφωνα με μαρτυρίες μαθητών που κλήθηκαν να καταθέσουν, ενημερώθηκαν, μετά το πέρας της κατάθεσής τους, ότι δεν θα είναι σε θέση να υποβάλουν μηχανογραφικό δελτίο για τις πανελλαδικές εξετάσεις καθώς κατηγορούνται για κακουργήματα και με “λερωμένο” ποινικό μητρώο

Η τοπική ΕΛΜΕ  υποστηρίζει ότι τέτοιο ενδεχόμενο δεν μπορεί να υπάρξει και ότι θα προχωρήσουν σε ψήφισμα και παράσταση διαμαρτυρίας δίοτι αυτό θεωρείται παρέμβαση στο εκπαιδευτικό έργο, ενώ διευκρίνησαν ότι, παρά το γεγονός ότι η διευθύντρια του σχολείου καλύπτεται νομικά, δεν παύει να είναι ηθικά και παιδαγωγικά υπόλογη.

Η γενική γραμματέας του συλλόγου “Ο Περικλής” δήλωσε σε καθεστωτική ιστοσελίδα της Αριστεράς πως: “Zητήσαμε να μάθουμε βάση ποιας εντολής μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο επισημαίνοντας παράλληλα ότι εμείς δεν ανήκουμε στο υπ. Δημοσίας Τάξης αλλά είμαστε υπάλληλοι του υπ. Παιδείας. Τότε μας επέδειξαν το σχετικό έγγραφο της ΓΑΔΑ που δίνει εντολή στους αστυνομικούς διευθυντές να επισκεφτούν τα σχολεία και να «μεθοδεύσουν» προσωπικές επαφές και συναντήσεις με τους διευθυντές προκειμένου οι τελευταίοι να τους αναφέρουν προβλήματα ή ζητήματα και να καταθέσουν αιτήματα που αφορούν στη λειτουργία των σχολείων και τα οποία υπάγονται στις αρμοδιότητες του υπ. Δημοσίας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη. Εδώ υπάρχει ένα μεγάλο ερωτηματικό. Ποια είναι αυτά τα ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία ενός σχολείου και θα μπορούσαν να υπάγονται σε αυτό το υπουργείο;”

Επίσης αναφέρει πως: “Δεν μας είπαν απολύτως τίποτα. Δεν έθεσαν αυτοί ζητήματα. Ζητούσαν από τους διευθυντές να καταθέσουν αιτήματα για τα προβλήματα των σχολείων που αφορούν τις αρμοδιότητες της αστυνομίας. Το δε έγγραφο αναφέρει ότι οι αρχές θα προβούν σε εμπεριστατωμένες εκθέσεις – αναφορές προς την ηγεσία της αστυνομίας προκειμένου να ενημερωθεί και να προχωρήσει σε ότι κινήσεις είναι να κάνει” προσθέτωντας “«Είναι πρωτόγνωρο. Δουλεύω πάρα πολλά χρόνια στην εκπαίδευση. Το να βλέπει κάποιος αστυνομικούς να έρχονται ένστολοι στο σχολείο, να ζητούν προσωπικά στοιχεία συναδέλφων δημιουργεί ένα κλίμα περίεργο. Γιατί να πάρουν το κινητό τηλέφωνο του διευθυντή του σχολείου. Αν θέλουν να έχουν μια υπηρεσιακή επαφή – κι αν αυτό εμπίπτει στην αρμοδιότητά τους – θα έπρεπε να μείνουν στη υπηρεσιακό τηλέφωνο του σχολείου» προσθέτει και σημειώνει: «η αστυνομία στο σχολείο δημιουργεί ένα κλίμα τρομοκρατίας, ένα κλίμα που δεν το έχουμε ζήσει ποτέ. Εγώ τουλάχιστον που δουλεύω 29 χρόνια δεν το έχω ζήσει. Πριν από εμένα μπορεί και να υπήρχε. Την εποχή της Χούντας

  Πηγές: http://www.alfavita.gr/  &

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1515957

δείτε επίσης:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1515748

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=6NsU7YDPCEg

σχετικά δημοσιεύματα στο omnia sunt communia:https://omniasuntcommunia.espivblogs.net/2014/02/11/%cf%87%ce%bf%cf%85%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b5%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b3%ce%b1%ce%b4%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%86%ce%b1%ce%ba%ce%ad%ce%bb/        &

Κερατσίνι – Αστυνομική τρομοκρατία σε ανήλικους μαθητές