Αρχείο ετικέτας Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων

Παρέμβαση από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων στα Εξάρχεια : τσιν τσιν στην υγειά των ανασφάλιστων

Παρέμβαση πραγματοποιήσαμε την Παρασκευή 5/9 στο μαγαζί ΤσινΤσιν στα Εξάρχεια (Κιάφας 6 & Ακαδημίας 76). Σαν Σωματείο προχώρησαμε σε αυτήν την πρώτη παρέμβαση με σκοπό να κάνουμε σαφές στο αφεντικό του μαγαζιού ότι η ανασφάλιστη εργασία, οι απλήρωτες άδειες και ο εμπαιγμός των εργαζομένων δε θα γίνουν δεκτά. Κανένας εργαζόμενος δεν είναι μόνος του και μέσα από τη συλλογική δράση θα υπερασπιστούμε τα εργατικά μας συμφέροντα!
Μέλη του σωματείου και αλληλέγγυοι (περίπου 60 άτομα) παραμείναμε έξω από το μαγαζί για παραπάνω από μία ώρα, μοιράζοντας κείμενα και φωνάζοντας συνθήματα. Μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:
tsintsin photo
τσιν τσιν στην υγειά των ανασφάλιστων
Ο Βασίλης Ρ. ξεκίνησε να δουλεύει ως barman στο μαγαζί «τσιν τσιν» στα Εξάρχεια τον Σεπτέμβρη του 2012. Το αφεντικό της επιχείρησης ,Δημήτρης Χασιούρας , ανακοινώσε στο meeting προσωπικού, που πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο του 2014, περικοπές στα μεροκάματα και μειώσεις μισθών (ενώ ταυτόχρονα προσέλαβε έναν ακόμα υπάλληλο) . Επιχείρημα του για τις μειώσεις ήταν πως “το μαγαζί δεν βγαίνει”, τη στιγμή που κατά γενική ομολογία είχε μια ανοδική χρονιά. Προκειμένου να δικαιολογήσει τις αποφάσεις του αυτές, ανέφερε ότι “τα χρήματα είναι πολλά για τις ώρες που δουλεύετε”. Να σημειωθεί πάντως ότι η βραδινή βάρδια στο εν λόγω μαγαζί ξεκινάει στις 9μμ και δεν σταματά ποτέ πριν τις 6πμ. Ανέφερε επίσης στους εργαζόμενους ότι “δεν έχετε κάνει θυσίες για το μαγαζί” , απαιτώντας ταυτόχρονα για περισσότερες. Με τη λέξη θυσίες τα αφεντικά εκτός από το να ικανοποιούν τη μεγαλομανία τους (ωσάν προφήτες, θεοί, ημίθεοι και αρχηγοί που οδηγούν το ποίμνιο) συγχρόνως εννοούν μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας και οπισθοχώρησή μας από τα δικαιώματα και τα συμφέροντά μας. 
Στο συγκεκριμένο μπαράκι μόνο το 1/3 των εργαζομένων του είναι ασφαλισμένοι, και όχι για όλες τις μέρες και ώρες και ούτε για την πραγματική ειδικότητα και ημερομίσθιο, χωρίς επιδόματα, υπερωρίες, άδειες και προσαυξήσεις. Βάσει αυτών των δεδομένων και της κακής εργασιακής κατάστασης ο συνάδελφος παραιτήθηκε και διεκδίκησε τα οφειλόμενα. Τότε λοιπόν ξεκίνησε απ’ τη μεριά του αφεντικού ένα παιχνίδι εμπαιγμού. Αρνήθηκε να καταβάλει το πραγματικό συνολικό ποσό επικαλούμενος τα μειωμένα δηλωμένα ένσημα και ισχυριζόμενος ότι στο «τσι τσιν» ισχύει ένα “αυτοσχέδιο καθεστώς”. 
Η Ελενη Χ. ξεκίνησε να εργάζεται ως σερβιτόρα στο ίδιο μαγαζί τον Ιανουάριο του 2013 για δυο φορές την εβδομάδα, κάθε Παρασκευή και Σάββατο. Όλο αυτό το διάστημα δούλευε ανασφάλιστη, χωρίς τις νόμιμες προσαυξήσεις, τη στιγμή που η βάρδια της δεν τελείωνε πριν τις 7πμ. Οι διεκδικήσεις της για ένσημα, επιδόματα και εξομοίωση του μισθού της με των υπόλοιπων σερβιτόρων, καθώς και η υπενθύμιση στο αφεντικό των υποχρεώσεών του, οδήγησαν στην απόλυσή της στις αρχές Ιουλίου. Συγκεκριμένα την ημέρα εκείνη το αφεντικό της κούνησε επιδεικτικά κάποια χρήματα, τα οποία δεν ανταποκρίνονταν ούτε στο ελάχιστο σε αυτά που τις χρωστούσε και τα οποία δεν δέχτηκε. Όταν του ανέφερε ότι η απόλυσή της πρέπει να γίνει νομότυπα με χαρτί απολύσεως, της είπε ” εξαφανίσου απ’ το μαγαζί μου”. Στο παρελθόν μάλιστα είχε ζητήσει να τον χαιρετάει “με προσοχή” γιατί του είχε φανεί αδιάφορος ο τρόπος που τον χαιρετούσε. Επίσης της ανέφερε ότι δεν προσαρμόζεται σε αυτό, που μόνο ο ίδιος αντιλαμβανόταν να υπάρχει και το ονομάτιζε ως ” οικογενειακό και σπιτικό κλίμα του μαγαζιού”, καθώς στην πραγματικότητα στο μαγαζί επικρατούσε ένα καθεστώς εκνευρισμού, φόβου και αυταρχισμού. Εργαζόμενοι/ες που διαμαρτυρηθήκαν γι’ αυτή την κατάσταση, έλαβαν την απάντηση ότι ευθύνονται οι ίδιοι, αφού όπως δήλωσε “μου δημιουργούνται νεύρα με το που ανεβαίνω το σκαλοπάτι του μαγαζιού”. Το όμορφο αυτό οικογενειακό κλίμα οδήγησε σε ακόμα δυο παραιτήσεις. 
Όταν το σωματείο ζήτησε να βρεθεί μαζί του, επικαλέστηκε λόγους υγείας και στη συνέχεια απέφυγε κάθε επαφή. Τέλος σε μια απεγνωσμένη προσπάθειά του να συσπειρώσει όσους ακόμα εργαζόμενους νομίζει ότι έχει στο πλευρό του, δημιουργεί ένα κλίμα αυτολύπησης και εκφοβισμού λέγοντας ότι αν εκπληρωθούν οι απαιτήσεις των Β.Ρ. και Ε.Χ. το μαγαζί θα κλείσει. 
Το σωματείο συνεχίζοντας την πορεία του και τις δράσεις του για την ταξική αλληλεγγύη και αντεπίθεση, μέσα από τους δρόμους της αυτοοργάνωσης και της άμεσης δράσης δε θα μείνει αμέτοχο στην εκμετάλλευση των συναδέλφων. Η συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση έχει αποδείξει ότι μπορεί να καταφέρει πολλά και ακόμα περισσότερα. 
ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ 
Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων & 
λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού

Σωματείο Σερβιτόρων – Μαγείρων – Κείμενο που μοιράστηκε σε μαγαζιά στα Εξάρχεια: Ούτε αναλώσιμοι – ούτε αφανείς

ΣΣΜ
(Kείμενο που μοιράστηκε στα μαγαζιά των Εξαρχείων) 
ΟΥΤΕ ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΙ-ΟΥΤΕ ΑΦΑΝΕΙΣ
 Η συναδέλφισσα Ν.Σ εργαζόταν, μέσω ενός προγράμματος νέων του ΟΑΕΔ , στο μαγαζί ΑΦΑΝΕΙΣ στην οδό Κωλέττη στα Εξάρχεια. Από τα μέσα Μαρτίου ως τέλη Μαΐου είχε πληρωθεί μόνο τις 10 μέρες του Μάρτη και το δώρο του Πάσχα. Από τις αρχές Μαΐου και ως τα τέλη του ιδίου μήνα προσπαθούσε να επικοινωνήσει με τον υπεύθυνο του καταστήματος, για να συνεννοηθεί για την πληρωμή του Απριλίου που θα ήταν και επί της ουσίας, ο πρώτος ολόκληρος μήνας εργασίας.
 Ως και τα τέλη Μαΐου παράμεινε απλήρωτη ενώ ο εν λόγω υπεύθυνος είτε δεν απαντούσε στις συνεχείς κλήσεις της είτε κατέφευγε στην γνωστή ημερολογιακή μετάθεση της επόμενης παρασκευής. Η τακτική αυτή υποστηρίζονταν και από τον δεύτερο υπεύθυνο του μαγαζιού ,ο οποίος διαβεβαίωνε κάθε φορά ότι η πληρωμή θα γίνει στο τέλος της εβδομάδας.Τέλη Μαΐου που επικοινώνησε μαζί του για τελευταία φορά,της ανήγγειλε ότι αδυνατεί να πληρώσει και ότι το μαγαζί πρόκειται να κλείσει στα τέλη της εβδομάδας, επιβεβαιώνοντας έτσι τον εμπαιγμό της προηγούμενης περιόδου.
 Η συναδέλφισσα επικοινώνησε με το σωματείο σερβιτόρων μαγείρων, το οποίο επισκέφτηκε το κατάστημα εξηγώντας αυτά που θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα, ότι δηλαδή η καθυστέρηση του μισθού είναι απαράδεκτη και ότι σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τις δηλώσεις φαινομενικής αδυναμίας από πλευράς του αφεντικού. Η παρέμβαση του σωματείου ήταν καταλυτική αφού την ίδια κιόλας μέρα ο υπεύθυνος επικοινώνησε μαζί της για την διαδικασία της πληρωμής η οποία και πραγματοποιήθηκε μέσα στις επόμενες ημέρες.
 Παρόλο που η πληρωμή αποτελεί ηθική και υλική δικαίωση, ωστόσο η αποφυγή της τείνει να γίνει πάγιο χαρακτηριστικό των σύγχρονων εργασιακών σχέσεων. ” Υπαρξιακά και αναστολές ” των αφεντικών,με τον τρόπο μάλιστα που έχουν καταλήξει πλέον να αντιμετωπίζονται ως συνηθισμένα περιστατικά, δεν θα πρέπει να θεωρούνται μέρος αυτών.Η ”Εχθρικότητα” και η “έλλειψη εμπιστοσύνης” για την οποία εγκαλέστηκε η συναδέλφισσα κατά την πληρωμή της από τον υπεύθυνο, ονομάζεται διεκδίκηση και προκύπτει από το γεγονός ότι εκείνος θεωρεί ότι μπορεί να επιλέξει κατά τη δική του βούληση και διάθεση για τον αν θα πληρώσει τους εργαζόμενους/ες η όχι.
 Τα Εξάρχεια αποτελούν τη δεύτερη μεγαλύτερη πιάτσα στην Αθήνα και παρά το κλίμα πολιτικοποίησης και ριζοσπαστισμού, οι συνθήκες εργασίας είναι μια από τα ίδια (χωρίς ένσημα, δώρα κ.ο.κ.). Η εκμετάλλευση αποτελεί και εδώ την επικρατούσα συνθήκη. Το συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε και από αυτό τον αγώνα είναι ότι η συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση μπορεί να καταφέρει πολλά και ακόμα περισσότερα. Για μας οι εργατικοί αγώνες ξεκινούν από την ανάγκη μας για βελτίωση των όρων και των συνθηκών εργασίας μας, αλλά δε σταματάν εκεί, καθώς το ζητούμενο μας είναι η οργάνωση και η χειραφέτηση της τάξης μας.
Το σωματείο σερβιτόρων μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού μαζί με άλλα σωματεία βάσης λειτουργεί χωρίς ιεραρχία, ειδικούς και κόμματα,μέσα από τις γενικές συνελεύσεις.Γενική συνέλευση κάθε Τετάρτη στις 13:30 στα γραφεία μας.
 Για την εναντίωση στην εκμετάλλευση από όπου και αν προέρχεται και όπου κι αν υπάρχει. Για την ταξική μας αξιοπρέπεια!!!

NIKHΣΕ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ” ΒΟΤΑΝΟΠΩΛΕΙΟ”!

ΣΣΜ
Ο εναλλακτισμός στα Πετράλωνα πουλάει, τώρα μαθαίνει και να πληρώνει! 
Η συναδέλφισσα Δ.Π. εργαζόταν στην καφετέρια “Βοτανοπωλείο” στην πλατεία Μερκούρη, στα Άνω Πετράλωνα, για ένα χρόνο. Αρχές Μαρτίου, το πρώην αφεντικό της – εκδικητικά – δεν την έβαλε στο πρόγραμμα για δουλειά, μετά από απαίτησή της για τήρηση των ωραρίων, καταβολή των νόμιμων ωρομισθίων και ενσήμων και γενικότερα για βελτίωση των όρων εργασίας. Μετά από μερικές μέρες ύστερα από απαίτηση της ίδιας, ήρθε στα χέρια της και το χαρτί της απόλυσης. Τότε ξεκίνησε ο αγώνας της για διεκδίκηση όλων αυτών που της χρωστούσε ο ιδιοκτήτης του “Βοτανοπωλείου”.
Το σωματείο σερβιτόρων μαγείρων, σε συνδυασμό με συλλογικότητες και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους που υπάρχουν στην περιοχή, από την πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα στην Δ.Π. στηρίζοντας την με όποιο τρόπο μπορούσε. Από το ραντεβού στην επιθεώρηση εργασίας (όπου το αφεντικό δεν εμφανίστηκε), μέχρι την παρέμβαση στο “Βοτανοπωλείο”, η οποία ήταν μαζική και έδωσε στο αφεντικό να καταλάβει ότι μόνο αν ικανοποιούσε τις απαιτήσεις της θα “έβρισκε την ηρεμία του”.
 Οι αντιδράσεις του αφεντικού στην αρχή ήταν οι αναμενόμενες. Πανικός, σπασμωδικές αντιδράσεις και λασπολόγηση. Τις λίγες φορές που ήρθαμε σε επαφή μαζί του, μίλαγε για ψέματα και υπερβολές από την μεριά της συναδέλφισσας και μας διαβεβαίωνε ότι είναι νόμιμος και πως δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Η ρητορική του φάνηκε να πείθει και τους εργαζόμενους-ες της καφετέριας, οι οποίοι/ες έβγαλαν ανακοίνωση υπέρ του αφεντικού τους.
 Η κατάληξη όμως του αγώνα μας ήρθε ως η καλύτερη απάντηση και έδειξε πως οι μαζικές, κινηματικές διεκδικήσεις φέρνουν αποτέλεσμα. Κάτω από τον φόβο ενός συνεχόμενου συνδικαλιστικού αγώνα, το αφεντικό του “Βοτανοπωλείου” υποχώρησε και ικανοποίησε της απαιτήσεις της Δ.Π. μέχρι τελευταίου σεντ. Χωρίς τα συνηθισμένα παζάρια και διακανονισμούς. Με σκυμμένο το κεφάλι, έδωσε όλα τα χρήματα που χρωστούσε στην συναδέλφισσα και παραδέχτηκε το λάθος του, ζητώντας συγνώμη και δηλώνοντας ότι θα είναι τυπικός από δω και πέρα.
 Ξέρουμε πολύ καλά ότι τα αφεντικά δεν τα πιάνουν κρίσεις συνειδήσεως. Ξέρουμε ότι δε φοβούνται τα πρόστιμα και τους νόμους, αφού το κράτος έχει βάλει πλάτες στην ασυδοσία και τη βαναυσότητα που βιώνουμε. Ξέρουμε ότι το μόνο που φοβούνται είναι ο μαζικός, κινηματικός αγώνας των εργαζομένων. Ας είναι λοιπόν….
 Όσο δεν μας σέβονται, θα μας βρίσκουν μπροστά τους!
Όλες και όλοι μαζί μπορούμε να πάρουμε αυτά που μας ανήκουν!

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ Η ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ: Athinai Bistrot

ΣΣΜ

Tην Τετάρτη 18 Ιουνίου το σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδου του επισιτισμού με την παρουσία αλληλέγγυων πραγματοποίησε μαζικό μοίρασμα κειμένου στην περιοχή της Ακρόπολης. 

Το κείμενο που μοιράστηκε:

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ Η ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ:
Athinai Bistrot

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με άλλη μια περίπτωση εργοδοτικής αυθαιρεσίας στο καφέ-εστιατόριο Athinai bistro, στην άκρως τουριστική περιοχή της Αθήνας, στον πεζόδρομο Μακρυγιάννη. Τα αφεντικά του μαγαζιού Πέτρος και Λευτερης Παυλής προχώρησαν σε εκδικητικές απολύσεις την Δευτέρα του Πάσχα αφού οι συνάδελφοι τόλμησαν να ζητήσουν το δώρο τους τη Μ. Τετάρτη. Μάλιστα, το εν λόγω κατάστημα δεν είναι πρώτη φορά που απολύει αφού μέσα σε ούτε ένα χρόνο λειτουργίας του έχει απολύσει 6 συνολικά άτομα. 
 Η πρώτη απόλυση έγινε εντελώς απροειδοποίητα και μέσω τηλεφώνου σε συναδέλφισσα, η οποία τις προηγούμενες μέρες εν ώρα εργασίας ψυχολογικό πόλεμο για την ποιότητα της δουλειάς της. Μη έχοντας λάβει τα δεδουλευμένα , τα επιδόματα και δώρα που της αναλογούσαν προχώρησε σε καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας όπου κατά τη διάρκεια των διαδικασιών η εργοδοσία προσφέρθηκε να δώσει τα χρήματα που διεκδικούσε η συναδέλφισσα .Ωστόσο, τις επόμενες μέρες η στάση της εργοδοσίας άλλαξε με αποτέλεσμα να μην καταβληθούν ποτέ τα δεδουλευμένα ενώ κατέληξαν μέχρι και να στέλνουν υβριστικά μηνύματα στο κινητό της συναδέλφου. 
 Αφού έγιναν και άλλες απολύσεις, κάποιοι συνάδελφοι που μπήκαν σε διαδικασία διεκδικήσεων, αποζημιώθηκαν με βάση αυτά που απαιτούσαν. Στη συνέχεια η εργοδοσία του athinai bistro απολύει και τους επόμενους δύο συναδέλφους τη Δευτέρα του Πάσχα, στη λήξη της βραδινής τους βάρδιας λέγοντας τους ότι λήγει η συνεργασία τους χωρίς μάλιστα να υπάρχει ο παραμικρός λόγος απόλυσης. 
 Οι συνάδελφοι, ξέροντας τον χαρακτήρα και τον τρόπο που λειτουργούν τα αφεντικά, κατάλαβαν ότι η απόλυσή τους ήταν καθαρά εκδικητική, αφού λίγες μέρες πριν είχαν ζητήσει το δώρο του Πάσχα, καθώς και τις συμβάσεις εργασίας που δεν είχαν πάρει ποτέ στα χέρια τους. Επιπλέον, είχαν ήδη ανακαλύψει πως η εργοδοσία κολλούσε λιγότερα από μισά ένσημα από την πρώτη μέρα εργασίας τους εν αγνοία των εργαζομένων ,ενώ η απάντηση των αφεντικών ήταν πως κάτι τέτοιο είναι αυτονόητο για το μεροκάματο που έπαιρναν, παρόλο που οι ίδιοι είχαν προτείνει το μεροκάματο αυτό με ολόκληρα ένσημα.
 Την ίδια στιγμή που η “βαριά βιομηχανία” της Ελλάδας, ο επισιτισμός-τουρισμός, υπερπολλαπλασιάζει τα έσοδά του, γνωρίζουμε πως το 42% αύξηση της απασχόλησης που ευαγγελίζεται για τα επόμενα χρόνια θα προέρχεται από εργαζόμενους που βιώνουμε τον πιο βάρβαρο εργασιακό μεσαίωνα. Μαύρη εργασία ή στην καλύτερη ένα ένσημο τετράωρου, όλο και μικρότερα μεροκάματα, χωρίς ωράρια, απλήρωτα δώρα, υπερωρίες, βραδινά και πάντα με το τσεκούρι της απόλυσης σε όποιον σκεφτεί να ζητήσει τα αυτονόητα. Αυτό είναι το succes story των αφεντικών και η «ανάπτυξή» τους θα έρθει μέσα από τη μεγαλύτερη καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων και το ξεζούμισμά μας. 
 Οι συνάδελφοι από τη μέρα απόλυσής τους κινήθηκαν μαζί και θα διεκδικούν τα δικαιώματα τους μέχρι να δικαιωθούν. Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων προσπαθεί να είναι παρόν σε κάθε αγώνα που συμβαίνει, σε κάθε προσπάθεια να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας μας. Το σωματείο μας λειτουργεί με οριζόντιες διαδικασίες όπου όλα τα μέλη του έχουν λόγο και ευθύνη για τις κινήσεις, το λόγο και τις πράξεις του. Δουλεύουμε σε έναν κλάδο όπου η εργασιακή κατάσταση του κάθε μαγαζιού επηρεάζει και τα υπόλοιπα και για αυτό για εμάς ο αγώνας κάθε εργαζόμενου/ης είναι αγώνας όλων μας. Τα αφεντικά συνεχώς επικαλούνται την «πιάτσα», δηλαδή το τί συνθήκες επικρατούν στα γύρω μαγαζιά και είναι ώρα να επικαλούμαστε τους δικούς μας αγώνες, τους αγώνες που δημιουργούνται από τα κάτω, από εμάς τους ίδιους.

  ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων: Γλέντι Οικονομικής Ενίσχυσης για την κάλυψη δικαστικών και ιατρικών εξόδων συναδέλφου μετανάστη που ξυλοκοπήθηκε από το αφεντικό του στο cafe Scherzo στο Μαρούσι

ΣΣΜ

 

 

 

Παρασκευή 20 Ιουνίου ρεμπέτικο γλέντι οικονομικής ενίσχυσης για την κάλυψη δικαστικών και ιατρικών εξόδων συναδέλφου μετανάστη που ξυλοκοπήθηκε από το αφεντικό του στο cafe Scherzo στο Μαρούσι.  

  ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20 ΙΟΥΝΙΟΥ
 20:00 
 KATAΛΗΨΗ ΕΠΑΥΛΗΣ ΚΟΥΒΕΛΟΥ
 ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΚΑΙ ΣΟΛΩΝΟΣ 
 ΜΑΡΟΥΣΙ

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗΝ PIZZA FAN! ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗΝ PIZZA FAN ΣΕΠΟΛΙΩΝ

solidarity.fist_.finger1

Στις 4 Φλεβάρη 2014 πραγματοποιήθηκε το δικαστήριο της συναδέλφισσας Π.Π. για την ακύρωση της εκδικητικής της απόλυσης από το κατάστημα της Pizza Fan Σεπολίων. Η αγωγή της συναδέλφισσας περιελάμβανε επιπλέον την απαίτηση να αναγνωριστεί η υπαλληλική της ιδιότητα (απολύθηκε με αποζημίωση εργάτη) καθώς και οι πραγματικές ώρες και ημέρες εργασίας που -όπως έχει γίνει κανόνας στην εν λόγω αλυσίδα- ήταν περισσότερες από αυτές της σύμβασής της.

Η απόφαση της δίκης βγήκε στα μέσα Μαΐου. Ακύρωση της απόλυσης της συναδέλφισσας, πληρωμή μισθών υπερημερίας καθώς και ποσό για ηθική βλάβη. 10.500 ευρώ συνολικά. Η απόφαση αυτή αποτελεί μεγάλη νίκη όσον αφορά τα σωματεία ΣΒΕΟΔ και ΣΣΜ και τους αγώνες τους στην pizza fan. Νίκη και για όσες συλλογικότητες, ομάδες, άνεργους κι εργαζόμενους από άλλους κλάδους συμμετείχαν με τον τρόπο τους σε αυτούς τους αγώνες. Η απόφαση δικαιώνει νομικά πλέον τα λεγόμενα των σωματείων για την pizza fan Σεπολίων, που δεν απέχουν από τα λεγόμενα που ισχύουν για κάθε κατάστημα της pizza fan. Τέτοιες νίκες δείχνουν στα αφεντικά της pizza fan πως η αυθαιρεσία τους έχει όρια. Όταν κάποιο μέλος σωματείου κατόπιν διεκδικήσεων απολύεται, όμως παίρνει πίσω τη δουλειά, φαίνεται στους/στις υπόλοιπους-ες εργαζόμενους-ες πως τα σωματεία κερδίζουν αγώνες όταν παλεύουν και άρα είναι άξια εμπιστοσύνης. Επίσης φαίνεται πως τα καθεστώτα που το κάθε αφεντικό εφαρμόζει, μπορούν να ανατραπούν.

Αναμένουμε την εκδίκαση της υπόθεσης της Π.Π. στις 10/12 για τα δεδουλευμένα καθώς και της Ι.Μ. που εργαζόταν στο ίδιο κατάστημα στις 17/12.

ΕΝΗΜEΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ

Τα αφεντικά της Pizza Fan Σεπολίων, ονόματι Πρινάρης και Στρατουδάκη, επέλεξαν να εκπροσωπηθούν  από τον  κ. Μερεκούλια, τον δικηγόρο που χειρίζεται γενικότερα τις υποθέσεις της Pizza Fan και ο οποίος πολύ συχνά βρίσκεται σε δίκες και σε τριμερής συναντήσεις στην Επιθεώρηση Εργασίας για διάφορα αφεντικά του εν λόγω brand name. Όπως, μάλιστα, ο ίδιος έχει δηλώσει, είναι ο νομικός σύμβουλος της μητρικής εταιρείας, ο αρμόδιος να βγάζει κάθε φορά το φίδι από την τρύπα σε εργατικά ζητήματα που προκύπτουν στα καταστήματα franchise – παρόλο που στα καταστήματα αυτά υπεύθυνος για το προσωπικό είναι ο εκάστοτε εργοδότης.

Πέραν όμως της συγκεκριμένης επιλογής δικηγόρου (ή επιβολής κι ανάθεσης;) – και ό, τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται και να κάνει ξεκάθαρη τη σχέση και εξάρτηση, στρατηγική και χρηματική, καταστήματος και μητρικής – τα αφεντικά του καταστήματος Σεπολίων έσυραν στο δικαστικό μέγαρο πέντε από τους εργαζόμενους, είτε απειλώντας, είτε τάζοντας περισσότερες ώρες εργασίας, ώστε να καταθέσουν ψευδείς ένορκες μαρτυρίες λίγο πριν από την ημέρα της εκδίκασης της υπόθεσης. Όλοι και όλες τους κατέφθασαν  συνοδεία των αφεντικών, Πρινάρη και Στρατουδάκη, και όλη η διαδικασία πραγματοποιήθηκε υπό την εποπτεία τους. Από την πλευρά των σωματείων παρευρέθησαν μέλη από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων (ΣΣΜ) και ένα από τη Συνέλευση Βάσης Οδηγών Δικύκλων (ΣΒΕΟΔ) καθώς και η συνάδελφος Π.Π.

Κατά τη διάρκεια των καταθέσεων, τα αφεντικά δασκάλεψαν τους εργαζόμενούς τους να απαντήσουν καταφατικά σε όσα ρωτούσε η δικαστική υπάλληλος. Επίσης τους διέταζαν να μην σκύβουν το κεφάλι, ένδειξη προφανώς ντροπής, αλλά εκείνοι τους αγνόησαν κατά την παρουσία της συναδέλφου. Στις καταθέσεις τους, υπέγραψαν πως κανείς και καμία πότε δεν έχει δουλέψει παραπάνω ώρες και ημέρες από αυτό που αναγράφεται στη σύμβαση, πως στην πιτσαρία που εργάζονται τα αφεντικά τους είναι απολύτως τυπικά, πως απέλυσαν την Π.Π. για οικονομοτεχνικούς λόγους και πως έχουν δει την Π.Π. να δουλεύει σε κρεοπωλείο στην Ομόνοια (!!). Παρόλα αυτά, μία από τις ψευδομάρτυρες ζήτησε επιτόπου συγγνώμη στην Π.Π. ενώ μια δεύτερη της είπε πως το έκανε για να καταφέρει να πάρει σύνταξη. Σε προσωπικές κουβέντες που έγιναν κατόπιν με όλους τους, φάνηκε πραγματικά πως κανείς τους δεν είχε ιδέα τι υπέγραψε.

Την ημέρα της εκδίκασης της υπόθεσης, η αίθουσα ήταν γεμάτη με αλληλέγγυους-ες και η έκπληξη για τα αφεντικά της Pizza Fan δεν άργησε να έρθει. Μέλος του σωματείου ΣΒΕΟΔ που δουλεύει ακόμα στο κατάστημα Σεπολίων, συνάδελφος της Π.Π. για σχεδόν 1 ½ χρόνο, εμφανίστηκε λίγο πριν ξεκινήσει η δίκη και άφησε αποσβολωμένους αφεντικά και δικηγόρο. Η συνάδελφος Κ.Π. παρευρέθη και υπερασπίστηκε τα λεγόμενα της Π.Π. περιγράφοντας το αληθινό καθεστώς εργασίας  και την καθημερινή πραγματικότητα που επικρατεί σε αυτό το κατάστημα, τα όσα ζει και βλέπει η ίδια, την άκρατη εργοδοτική αυθαιρεσία και τις συνεχείς παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας.

Στη συνέχεια παρουσιάστηκε ένας από τους ψευδομάρτυρες, αδερφός του ενός αφεντικού, ονόματι Μιχάλης Στρατουδάκης, ο οποίος προφανώς δεν είχε μάθει καλά το ποίημα του και έτσι, άδοξα υπέπεσε σε «λανθασμένες» για τα αφεντικά ειλικρίνειες. Ενώ, αρχικά, ισχυρίστηκε πως η Π.Π. απολύθηκε για οικονομοτεχνικούς λόγους και άρα το προσωπικό μειώθηκε, σε ερώτηση του προέδρου για τον αριθμό των εργαζομένων την παρούσα στιγμή στο μαγαζί, αυτός ισχυρίστηκε πως είναι μεγαλύτερος από αυτόν προ της απόλυσης της Π.Π.

Τα μέλη των σωματείων έθεσαν πολύ καλά στα αφεντικά της PizzaFan και σε κάθε αφεντικό πως απέναντι τους δεν έχουνε φοβισμένα ανθρωπάκια να παρακαλάνε για τρία μεροκάματα. Αλλά έχουν ανθρώπους που στέκονται δίπλα στους συναδέλφους τους και που καταλαβαίνουν πως η λύση για τα προβλήματα της εξαθλίωσης που ζούμε δεν είναι να κάνουμε τα στραβά μάτια στα αφεντικά και τις παράλογες απαιτήσεις τους, αλλά να απαντάμε σε αυτούς συλλογικά.

 

 

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓYΗ Η ΣΥΝΑΔΕΛΦΙKH ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚA ΦEΡΝΕΙ ΤΑΡΑΧH!

 

http://somateioserbitoronmageiron.blogspot.gr/2014/06/pizza-fan.html

ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΒΟΤΑΝΟΠΩΛΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΥ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ

paremvasi_votanopolio_1_tr

Το σωματείο μας την Κυριακή 01/06 πραγματοποίησε παρέμβαση στο μαγαζί Βοτανοπωλείο για την υπόθεση της συναδέλφισσας Δ.Π. που εργαζόταν και απολύθηκε από το συγκεκριμένο κατάστημα. Η συναδέλφισσα, με την στήριξη του σωματείου, διεκδικεί δώρα, άδειες , επιδόματα που δεν της έχουν δοθεί καθώς και διαφορά ενσήμων. Μετά την παρέμβαση συντάχθηκε ένα κείμενο με τίτλο ‘’ Απάντηση στην παρέμβαση στο Βοτανοπωλείο΄’, το οποίο υπογράφουν εργαζόμενοι του μαγαζιού και με αφορμή αυτό πρέπει μάλλον να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.

Το σωματείο δεν θέλει να μπει σε μια διαδικασία αντιπαράθεσης με συναδέλφους, στόχος μας είναι πάντοτε η αντιπαράθεση με τα αφεντικά για να βελτιώσουμε συλλογικά ως εργαζόμενοι τις ζωές μας, χωρίς βέβαια και ποτέ να επικροτούμε νοοτροπίες που αναπαράγουν εργοδοτικές αντιλήψεις. Κοινώς, μεγάλη χάρη θα κάνουμε στο αφεντικό του Βοτανοπωλείου αν αναλωθούμε σε μια τέτοια διαμάχη, ενώ ο ίδιος συνεχίζει να αρνείται να πληρώσει τα δεδουλευμένα της συναδέλφισσας Δ.Π..

Επειδή γράφτηκαν κάποια πράγματα περί ‘’εκβιαστικών και βιαστικών κινήσεων του σωματείου’’ θα θέλαμε να μιλήσουμε λίγο για τους καθημερινούς εκβιασμούς που αντιμετωπίζουμε από την πρώτη μέρα που πιάνουμε δουλειά σε ένα οποιοδήποτε μαγαζί. Ένας εκβιασμός συνεχής, που ξεκινά από τη στιγμή που προσλαμβάνεσαι και “συμφωνείς” να δουλεύεις με μισά ή καθόλου ένσημα, χωρίς επιδόματα και δώρα σε καθεστώς πλήρους ανασφάλειας και ανεργίας. Αυτό συνεχίζεται με τα ελαστικά ωράρια που σου επιβάλλονται, την ανοχή που κάνεις για να μη χάσεις τη δουλειά σου και φτάνει εώς την απόλυση , για τη διεκδίκηση των δεδουλευμένων. Άλλωστε, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις διεκδικήσεων, όπου μέσω της νομικής οδού  δικαιώνονται τα συμφέροντα των αφεντικών και προωθείται η εργοδοτική αυθαιρεσία. Όσο υπάρχουν νόμοι και παραθυράκια, όσο ο νόμος είναι το δίκιο του εργοδότη, από τα λίγα όπλα που μας απομένουν είναι η δημοσιοποίηση των διεκδικήσεων και οι μαζικές κινητοποιήσεις – παρεμβάσεις.
Επίσης, συνολικά μιλώντας, ας πούμε δύο λόγια για το επιχείρημα των αφεντικών: ότι οι αγώνες και οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων , ‘’ δηλαδή οι παρεμβάσεις που κάνουνε, κλείνουν τα μαγαζιά’’. Είναι όμως έτσι; Η αλήθεια είναι όμως ότι παρόλο που κλαίγονται, τα αφεντικά τα ίδια κλείνουν τα μαγαζιά τους και όχι οι εργαζόμενοι. Ένα αφεντικό σήμερα μπορεί να κλείσει ένα μαγαζί εδώ και με τις αποταμιεύσεις που έχει κάνει τόσα χρόνια (π.χ παρακράτηση ενσήμων, δεδουλευμένων και δώρων από τους εργαζόμενους του) να ανοίξει ένα άλλο μαγαζί αύριο παραπέρα, αναλόγως τι τον συμφέρει επιχειρηματικά, χωρίς και την ενοχλητική ύπαρξη εργαζομένων στη δούλεψη του που να διεκδικούν. Άλλωστε, και σε περιόδους καλύτερης καπιταλιστικής ανάπτυξης για τα αφεντικά , η μόνιμη ρήση τους , ήταν και είναι, ότι ‘’ ζορίζονται και δεν βγαίνουν’’. Γιατί και πιο παλιά έδιναν αφειδώς αυξήσεις ,ολόκληρα ένσημα και δώρα, ή μας έβαζαν τόσα χρόνια συνεταίρους στα κέρδη τους; Εν τέλει, από πότε τα συμφέροντα τα δικά μας ως εργατών πρέπει να ταυτίζονται με τα συμφέροντα των αφεντικών μας;
Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού δεν είναι κάτι το απρόσωπο: είμαστε εργαζόμενοι στον τεράστιο αυτό κλάδο, έχουμε βασικές ανάγκες και επιθυμίες και δουλεύουμε για να επιβιώσουμε, πολλές φορές κάτω από άσχημες συνθήκες. Στον λίγο προσωπικό χρόνο που μας απομένει, μαχόμαστε για να βελτιώσουμε τους όρους δουλειάς και τη ζωή μας συνολικότερα, τη δική μας και των συναδέλφων μας. Κι αυτό γιατί η κατάσταση που επικρατεί σε ένα μαγαζί επηρεάζει διαδοχικά και τα άλλα και η αδιαφορία μας ανοίγει την όρεξη των αφεντικών.
Το σωματείο λειτουργεί με οριζόντιες διαδικασίες όπου όλα τα μέλη του έχουν λόγο και ευθύνη για το λόγο και τις πράξεις του και είναι ανοιχτό σε κάθε εργαζόμενο/η που θέλει να συλλογικοποιηθεί και να αγωνιστεί. Ο αγώνας κάθε εργαζόμενου/ης είναι αγώνας όλων. Όσο τα αφεντικά αυθαιρετούν και επιχειρηματολογούν με τη φράση “κοίτα,σε άλλα μαγαζιά είναι χειρότερα”,συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε σε κάθε μαγαζί , μέχρι να αλλάξουμε την “πιάτσα”.
ΕΜΕΙΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΤΟΥΣ, ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ
ΤΑ ΠΑΝΤΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Ανακοίνωση του Συλλόγου Σερβιτόρων Μαγείρων για την παρέμβαση στη καφετέρια «βοτανοπωλείο» (Άνω Πετράλωνα)

Την Κυριακή 1 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο μαγαζί “Βοτανοπωλείο” στην πλατεία Μερκούρη στα Πετράλωνα με την παρουσία περίπου 50 ατόμων, συνθήματα και μοίρασμα κειμένων.
Ακολουθεί το σχετικό κείμενο.

 

 

ΤΟ “ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ” ΜΟΥ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΠΑΤΙΝΙ Μ’ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ

Η συνάδελφος Δ.Π. δούλευε για εφτά μήνες στη καφετέρια «Βοτανοπωλείο», στην πλατεία Μερκούρη στα Άνω Πετράλωνα. Οι συνθήκες εργασίας της συμβάδιζαν με το πνεύμα της εποχής:
•Μη καταβολή ενσήμων τους πρώτους μήνες
•Μισά ένσημα για 8ωρη, 9ωρη, 10ωρη, ακόμα και 11ωρη εργασία
•Μη καταβολή υπερωριακού ωρομισθίου και ωρομισθίου αργίας
•Μη καταβολή επιδομάτων και δώρων
•Ελαστικότητα στα πόστα και υπερβολικός φόρτος εργασίας (έπρεπε να κάνει όλα τα πόστα ταυτόχρονα, και να βγάλει δουλειά τριών εργαζομένων)
•Εξοντωτικά ωράρια (ως και 11 ώρες), χωρίς διάλειμμα για ξεκούραση ή φαγητό (ούτε καν για να πάει τουαλέτα)
•Ελαστικό ωράριο (ανάλογα με την δουλειά που είχε το μαγαζί, την καλούσαν να έρθει μέχρι και 3 ώρες νωρίτερα, ενημερώνοντας την μισή ώρα πριν)
•Μη ικανότητα διαχείρισης του προσωπικού της χρόνου, αφού το πρόγραμμα εργασίας το όριζε το αφεντικό
•Μη παραχώρηση αναρρωτικής άδειας και άδειας εργασίας
Η έλλειψη σεβασμού των αφεντικών απέναντι στους εργαζόμενους είναι γνωστή, αλλά μερικές φορές το θράσος ξεπερνάει κάθε όριο. Η Δ.Π. είχε ζητήσει ήδη από τον Ιανουάριο να έχει ρεπό το τετραήμερο της 25ης Μαρτίου. To αφεντικό είχε συμφωνήσει , αλλά τελευταία στιγμή επειδή υπήρχε η εκτίμηση ότι θα έχει δουλειά την ημέρα της 25ης Μαρτίου, την έβαλε με το έτσι θέλω στο πρόγραμμα. Όταν η συναδέλφισσα του υπενθύμισε ό,τι είχαν συμφωνήσει, εκδικητικά την άφησε 10 μέρες χωρίς μεροκάματο.
Αυτό ήρθε παράλληλα με τον τραυματισμό της στον αυχένα μετά από μια βαριά 11ωρη βάρδια (Κυριακή 16 Μαρτίου). Η συναδέλφισσα παραπονέθηκε στο αφεντικό, ζητώντας να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας και να της καταβληθούν τα νόμιμα. Η απάντηση τυπική, λες και βγήκε από το εγχειρίδιο του καλού αφεντικού, ήταν η εξής: «έτσι θα είναι η δουλειά από δω και πέρα, αν δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις είναι δικό σου πρόβλημα».
Μετά την 10ήμερη «σωφρονιστική» άδεια, το αφεντικό την κάλεσε να μιλήσουνε. Της είπε ότι από την στιγμή που δεν είναι ικανοποιημένη με την δουλειά – ειδικά όταν αλλού είναι χειρότερα – δεν καταλαβαίνει γιατί συνεχίζει να έρχεται για δουλειά. Ως δια μαγείας, στο επόμενο πρόγραμμα το όνομα της δεν υπήρχε.
Η συναδέλφισσα διεκδικεί να της καταβληθούν όλες οι νόμιμες αποδοχές της, βάση του καθαρού ωρομισθίου της (5€/ώρα) και του πραγματικού χρόνου εργασίας της (και όχι του εικονικού που δηλώνει ο εργοδότης), όπως επίσης και να της κολληθούν τα ένσημα που αντιστοιχούν στα παραπάνω.
Το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων προσπαθεί να είναι παρόν σε κάθε αγώνα στον κλάδο μας, σε κάθε προσπάθεια να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας μας. Το σωματείο μας λειτουργεί με οριζόντιες διαδικασίες όπου όλα τα μέλη του έχουν λόγο και ευθύνη για τις κινήσεις, το λόγο και τις πράξεις του. Δουλεύουμε σε έναν κλάδο όπου η εργασιακή κατάσταση του κάθε μαγαζιού επηρεάζει και τα υπόλοιπα και για αυτό για εμάς ο αγώνας κάθε εργαζόμενου/ης είναι αγώνας όλων. Τα αφεντικά συνεχώς επικαλούνται την «πιάτσα», δηλαδή το τί συνθήκες επικρατούν στα γύρω μαγαζιά και είναι ώρα να επικαλούμαστε τους δικούς μας αγώνες, τους αγώνες που δημιουργούνται από τα κάτω, από εμάς τους ίδιους.
ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ
Δείτε σχετικά και εδώ 

ΠΟΣΕΣ ΔΙΜΟΙΡΙΕΣ ΦΥΛΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ CAFE SCHERZO ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ;

Μετά τις μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις που επιστρατεύτηκαν την Παρασκευή στην Θεσσαλονίκη για να εμποδίσουν τη διέλευση των διαδηλωτών προς την επιχείρηση Φούρνος του Λάμπρου, ΜΑΤ προστάτεψαν και τον Τυρολόγο του cafe Scherzo που θυμίζουμε στέλνει στο νοσοκομείο εργαζομένους και πυροβολεί με καραμπίνες σε ακάλυπτους για να εμποδίσει παρεμβάσεις αλληλέγγυων. 

Το Σάββατο 31 Μαΐου πραγματοποίησε παρέμβαση το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού, στο cafe Scherzo στο Μαρούσι με την παρουσία περίπου 100 αλληλέγγυων. Το μαγαζί είχαν περικυκλώσει αστυνομικές δυνάμεις που δε μας επέτρεψαν να πλησιάσουμε. Μείναμε για μία ώρα λίγα μέτρα από την είσοδο του μαγαζιού, φωνάζοντας συνθήματα έχοντας διμοιρίες ΜΑΤ απέναντί μας και δεκάδες αστυνομικούς να μας απωθούν. Συνάδελφοι πέρασαν και μοίρασαν κείμενα και τρικάκια. Tέλος, πέρασε πορεία έξω από το μαγαζί, που συνεχίστηκε στο κέντρο του Αμαρουσίου με μόνιμη τη συνοδεία δυνάμεων. 

Συμπέρασμα: Σωματεία βάσης και αλληλέγγυοι αποτρέπονται από το να διεκδικήσουν δεδουλευμένα συναδέλφου και να συγκεντρωθούν έξω από το μαγαζί αφεντικού που χρωστάει, δέρνει μετανάστες εργάτες και πυροβολάει δέκα φορές με καραμπίνα κατά τη διάρκεια παρέμβασης, στο πίσω μέρος του μαγαζιού.

 

 

scherzo 1 scherzo 2 scherzo 3 scherzo 4 scherzo 5

Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΤΣΑΚΙΣΕΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ CAFE SCHERZO

Συνάδελφος μετανάστης, μέλος του σωματείου, εργαζόταν στο μαγαζί SCHERZO στο Μαρούσι, Βορέα 8, για περίπου πέντε μήνες έως και 12 ώρες την ημέρα, 30 ημέρες το μήνα, για 10 ευρώ την ημέρα! Κατά τη διάρκεια αποπληρωμής κάποιων δεδουλευμένων, από τα χιλιάδες ευρώ που του χρωστούσαν, ο συνάδελφος ξυλοκοπήθηκε από το αφεντικό Δημήτρη Τυρολόγο, ο οποίος επίσης του πήρε την τσάντα που περιείχε προσωπικά έγγραφα και χρήματα. Ο συνάδελφος παρέμεινε 3 ημέρες στο νοσοκομείο.

 

Όταν το περιστατικό γνωστοποιείται στο σωματείο, ξεκινά ένας αγώνας διεκδίκησης που περιλαμβάνει δύο παράλληλες κατευθύνσεις: την κινηματική, και την θεσμική. Κοινός σκοπός των παραπάνω είναι να υπερασπιστούμε τον συνάδελφό μας μέχρι την τελική του δικαίωση, να ενημερώσουμε για τις συνθήκες εργασιακής σκλαβιάς στον κλάδο μας και να ξεκαθαρίσουμε στα αφεντικά ό,τι δεν κατάλαβαν ακόμα: κάτω τα ξερά σας από τους συναδέλφους μας!

 

Στο κινηματικό επίπεδο, εδώ και 4 μήνες, γίνονται παρεμβάσεις διαμαρτυρίας έξω απ’το SCHERZO CAFÉ, σχεδόν κάθε εβδομάδα, όπου μοιράζονται χιλιάδες κείμενα και πετάγονται τρικάκια. Έχει διοργανωθεί μικροφωνική παρέμβαση στο σταθμό ΗΣΑΠ στο Μαρούσι καθώς και πορεία αντιπληροφόρησης στην περιοχή. Την πρωτομαγιά, σε συνεργασία  με την Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλων, πραγματοποιήθηκε μοτοπορεία, η οποία κατέληξε στο εν λόγω μαγαζί. Σε όλες τις δράσεις συμμετείχαν εκατοντάδες άτομα από αλληλέγγυα σωματεία και συνελεύσεις.

 

Σε θεσμικό επίπεδο, στην τελευταία  επιθεώρηση εργασίας ο Τυρολόγος  δεν καταδέχτηκε να εμφανιστεί, πράγμα το οποίο συνεπάγεται πλέον την δικαστική διεκδίκηση των δεδουλευμένων. Να αναφερθεί επίσης ότι ο Τυρολόγος, με την θρασύδειλη συμπεριφορά που τον διακατέχει και εκμεταλλευόμενος την ιδιότητα του συναδέλφου ως μετανάστη, έχει ήδη υποβάλλει μήνυση εναντίον του, με σκοπό τον εκφοβισμό και την τρομοκρατία μιας ενδεχόμενης απέλασης. Ωστόσο και ο εργαζόμενος έχει καταθέσει μήνυση για το περιστατικό του ξυλοδαρμού του. Παρά τις μηνύσεις και τη δικαστική οδό που έχει πάρει η υπόθεση, το σωματείο δίνει συνέχεια στο δημόσιο λόγο και τις κινηματικές δράσεις του, επικοινωνώντας, με αυτόν τον τρόπο, τη διάθεσή του να μην αφήσει αναπάντητη καμία συμπεριφορά τέτοιου είδους.

 

Είναι φανερό ότι ο αγώνας μας, η συσπείρωση των εργαζομένων και η αλληλεγγύη των συλλογικοτήτων της περιοχής, προξενούν «παροξυσμό» στα αφεντικά. Έτσι μόνο μπορούν να εξηγηθούν οι απειλές που δέχτηκε επανειλημμένα το σωματείο, ότι θα σταλούν χρυσαυγίτες να κάψουν τα γραφεία του. Έτσι μόνο μπορούν να εξηγηθούν οι πυροβολισμοί του Τυρολόγου, στον ακάλυπτο χώρο της γαλέρας του, κατά τη διάρκεια παρέμβασης του σωματείου. Κι αν δεν πρόκειται για «παροξυσμό» τότε σίγουρα αναδεικνύουν μια μαφιόζικη συμπεριφορά, η οποία δεν μας φοβίζει, αντίθετα μας εξοργίζει και προσθέτει έναν ακόμα λόγο στην αναγκαιότητα για παρουσία – παρέμβαση στο εν λόγω μαγαζί.

 

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤOΟΡΓΑΝΩΣΗ –ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

 

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΕΡΒΙΤΟΡΩΝ ΜΑΓΕΙΡΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΤΟΥ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΥ

Λόντου 6 και Μεσολογγίου
τηλ. 210- 3820537 / 6997736504 ssm.info@gmail.com / protovouliaergazomenon@yahoo.com

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΣΑΛΑΝΤΙΝ! Παρέμβαση Παρασκευή 23/5

Χτες Παρασκευή 23/05 πραγματοποιήθηκε δυναμική παρέμβαση του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού, στο μεζεδοπωλείο Σαλαντίν, με τη συμμετοχή και δεκάδων αλληλέγγυων. Αυτό που έγινε σαφές και χτες στα αφεντικά του Σαλαντίν, είναι ότι δεν μας λυγίζουν ούτε το θράσος και η αδιαλλαξία τους, ούτε τα ασφαλιστικά μέτρα (που τους περιορίζουν 500 μέτρα μακριά από το μαγαζί) εναντίον των 3 απολυμένων συναδέλφων μας. Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί μέχρι την  δικαίωση τους, δεν κάνουμε ούτε βήμα πίσω!

ssm_sal_23_5_14_d

ssm_sal_23_5_14_d2jpg

http://somateioserbitoronmageiron.blogspot.gr/

ΣΣΜ