Αρχείο ετικέτας φοιτητικό κίνημα

Περί security και χωροφυλακής … Μετά τις απολύσεις και την υποχρηματοδότηση τώρα security στις Σχολές

imagesΑρχίσαν να βάζουν Security στις σχολές.

Στην ΑΣΟΕΕ θέλουν να βάλουν από τον Σεπτέμβριο. Στο ΕΚΠΑ ήδη έχουν βάλει και ήδη συμπεριφέρονται σαν μπάτσοι

Ακολουθεί κείμενο από Α.Ρ.Εν.Α. (ΑΣΟΕΕ) και της ΑΡ.ΕΝ. ΕΚΠΑ.

Περί security και χωροφυλακής

«Την 04/09/2014, ημέρα Πέμπτη και ώρα 12.00μμ., θα διενεργηθεί ανοικτός δημόσιος διαγωνισμός με σφραγισμένες προσφορές και με κριτήριο κατακύρωσης την χαμηλότερη τιμή για την Παροχή Υπηρεσιών Προστασίας και Φύλαξης Εσωτερικών και Εξωτερικών Χώρων των Κτιριακών Εγκαταστάσεων του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών…».
Όταν οι μπράβοι των club απ’το Γκάζι αναλαμβάνουν  να φυλάξουν και τη δική μας σχολή…
Η πιο πάνω ανακοίνωση προαναγγέλλει την παρουσία ιδιωτικών εταιριών security από την ερχόμενη χρονιά στο χώρο του Πανεπιστημίου μας. Οι επιθυμίες της πρυτανείας αρχίζουν να παίρνουν σάρκα και οστά μετατρέποντας αυτό που κάποτε έμοιαζε παραλογισμός σε αυτονόητο. Υποθέτοντας όμως ότι οι αρμοδιότητες των security δε θα ναι να ελέγχουν τα ληγμένα πάσο των αιωνίων φοιτητών που θέλει να διαγράψει από τη νέα χρονιά ο υπουργός κ. Λοβέρδος, αξίζει να αναρωτηθούμε τους λόγους που τους φέρνουν κοντά μας.
Αρχικά ο ισχυρισμός ότι οι μικροκλοπές κατά καιρούς στο χώρο της σχολής μας καθιστούν αναγκαία την ύπαρξη τους, δεν ευσταθεί. Αφενός στην ΑΣΟΕΕ υπάρχουν ήδη 3 φύλακες και αν η διοίκηση ενδιαφέρεται για την περαιτέρω φύλαξη του χώρου, ας προσλάβει περισσότερους. Δεν είναι απαραίτητη η σύμβαση με κακοπληρωτές εργολαβίες, που ούτε οργανική σχέση με το Πανεπιστήμιο έχουν ενώ συχνά σχετίζονται με την αστυνομία, διάφορες φασιστικές ομάδες ή ακόμα και με το οργανωμένο έγκλημα. Αφετέρου, η ΑΣΟΕΕ ανεξαρτήτου μέτρων θα παραμείνει δημόσιος χώρος όποτε το ζήτημα των μικροκλοπών δε μπορεί να λυθεί και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να φροντίζουμε τα προσωπικά μας αντικείμενα.
Αξιοσημείωτο ακόμη είναι πως την ώρα που οι εστίες της Δροσοπούλου είναι κλειστές λόγω ελλιπούς χρηματοδότησης, σε κάθε μάθημα αντιστοιχεί ένα και μόνο σύγγραμμα (με ουκ ολίγες των περιπτώσεων τα απαιτούμενα για την εξέταση ναι είναι περισσότερα), 33 διοικητικοί υπάλληλοι απολύονται, φοιτητές διαγράφονται, η κάρτα σίτισης δεν μπορεί να δοθεί σε όλους και η αξιοπιστία της λέσχης υποτιμάται η διοίκηση του Πανεπιστημίου μας καταφέρνει να αποσπάσει κονδύλι  254.610,00 € (συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α). Για να προλάβουμε λοιπόν όσους θα τρέξουν να υπερασπιστούν την απόφαση της πρυτανείας ισχυριζόμενοι πως με αυτή την πολιτική η ΑΣΟΕΕ αποκτά χαρακτηριστικά Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου, θέλουμε να θέσουμε τον εξής προβληματισμό: “Ευρωπαϊκών προδιαγραφών” είναι ένα νεκρό εσωτερικά κέντρο κατάρτισης με αποκλεισμούς, υποστελεχωμένο και χωρίς παροχές ή ένα ζωντανό πανεπιστήμιο δωρεάν ακόμα και στα μεταπτυχιακά του με πλήρης κοινωνικές παροχές που προωθεί την καθολική μόρφωση και την ελευθερία ανάπτυξης νέων ιδεών και δράσεων. Τα αναβαθμισμένα site και logo είναι μόνο μια καλά μακιγιαρισμένη εικόνα για ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα που ο Δημόσιος και Δωρεάν χαρακτήρας του βρίσκεται υπό συνεχή κανονιοβολισμό από ένα σύστημα που οι ίδιοι οι καθηγητές υποστηρίζουν και συμμετέχουν στην ανάπτυξη και το σχεδιασμό του.
Στο διαταύτα…
Η κίνηση αυτή από τη μεριά της πρυτανείας δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα δείγμα αυτού που συμβαίνει στο γενικότερο σκηνικό της κοινωνίας. Για ακόμη μια φορά ο κ. Γάτσιος αποδεικνύεται αυταρχικότερος του αυταρχικού και μνημονιακότερος του μνημονίου. Ποιος μας εγγυάται ότι οι ιδιωτικές εταιρίες security δε θα έχουν κατασταλτικό ρόλο; Την περασμένη χρονιά ποιος φοιτητής αισθανόταν ασφαλής με τα ΜΑΤ να επιτίθενται κάθε τόσο και να ρίχνουν κρότου λάμψης μέσα στη σχολή; Στην αρχή με πρόσχημα το εμπόριο των μεταναστών-μικροπωλητών οι δυνάμεις καταστολής έφτασαν στην πόρτα μας, πλέον με τη συγκατάθεση από μεριά της πρυτανείας θα γίνουν καθεστώς. Καθεστώς που θα επιβάλλει ότι αυτό επιθυμεί. Αντί το Πανεπιστήμιο μας ή αλλιώς ο κοινωνικός μας χώρος να αποτελεί ελεύθερο χώρο διακίνησης ιδεών, μέσα στον οποίο οι φοιτητές θα μπορούν να συζητούν, να αναπτύσσουν δράσεις, να καλλιεργούν συνειδήσεις και να «βγαίνουν» επιστήμονες οικονομολόγοι, θα έχουμε να κάνουμε με ένα εργοστάσιο παραγωγής αναλώσιμων τεχνοκρατών που θα αδιαφορούν για το κοινωνικό γίγνεσθαι και οποιαδήποτε μορφής διαφωνία θα έχει απέναντι της τις ιδιωτικές εταιρίες security. Στο χέρι μας είναι να το αποτρέψουμε.

Ανακοίνωση Αριστερής Ενότητας ΕΚΠΑ για την εργολαβία security στο ΕΚΠΑ

Με έκπληξη διαπιστώσαμε από τα τέλη Αυγούστου πώς πλέον σε όλους  τους χώρους του ΕΚΠΑ κυκλοφορούν υπάλληλοι ιδιωτικής εταιρίας ασφάλειας. Μας ζητούν φοιτητικές ταυτότητες για να μπούμε στην πανεπιστημιούπολη, μας κοιτάζουν ύποπτα στους διαδρόμους ορισμένες φορές μας ζητούν το λόγο για να μπούμε σε συγκεκριμένες αίθουσες ή κτήρια. Η πανεπιστημιακή αστυνομία-και μάλιστα μέσω ιδιώτη εργολάβου-  είναι πλέον γεγονός.  Έτσι «καλύφθηκαν» τα κενά που άφησε πίσω της η απόλυση όλων των φυλάκων από τον προηγούμενο υπουργό παιδείας, Αρβανιτόπουλο. Έτσι φαίνεται λοιπόν πως οι απολύσεις των διοικητικών υπαλλήλων πέρα από την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την αντικατάστασή τους από μηχανισμούς με χαρακτήρα μαφίας (εργολαβίες) είχαν και σοβαρό αντίκτυπο στην ίδια την δημοκρατία και ελευθερία στο ΕΚΠΑ. Και σε αυτήν την διαδικασία, δεν θεωρούμε τυχαία ούτε την ομοιόμορφη περιβολή των σεκιουριτάδων η οποία τόσο πολύ μοιάζει με αυτή του αστυνομικού, για να συνηθίζουμε σιγά σιγά τον πλήρη έλεγχο, το δόγμα της ασφάλειας μέσω επιβολής, τον «νόμο και την τάξη» κατά Σαμαρά-Δένδια.
 Η απάντησή μας σε αυτά είναι απλή και σύντομη. Ό,τι και να κάνετε εμείς θα ζήσουμε αλλιώς. Οι μέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες!

 

https://athens.indymedia.org/post/1530361/

Ανακοίνωση – Κάλεσμα πάλης των Αγωνιστικών Κινήσεων ΑΕΙ-ΤΕΙ

Με τον πιο ωμό και ξεκάθαρο τρόπο, το υπ. Παιδείας, με ανακοίνωσή του μέσα στο καλοκαίρι, διευκρίνισε ότι οι διαγραφές 180.000 φοιτητών και σπουδαστών θα γίνουν κανονικά μέχρι τις 31 Αυγούστου.

Το γεγονός αυτό κάνει φανερή για ακόμα μια φορά την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να τσακίσει τα εναπομείναντα δικαιώματα σε όλους τους τομείς, χωρίς καμία εξαίρεση. Μετά τα μνημόνια, τις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις, το κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων, το ξεπούλημα δημόσιου πλούτου σε ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, την καταστρατήγηση εργατικών και λαϊκών ελευθεριών, διακηρύσσεται τώρα ότι εκατοντάδες χιλιάδες νεολαίοι θα στηθούν στον τοίχο και θα πεταχτούν έξω από τις σχολές.

Αφού πλέον το επιχείρημα της κυβέρνησης περί κόστους φοίτησης αποκαλύφτηκε ότι είναι εντελώς γελοίο, το υπουργείο παραδέχεται -εμμέσως πλην σαφώς- ότι ο λόγος των διαγραφών είναι ξεκάθαρα πολιτικός και ότι οι διαγραφές σχετίζονται με την αξιολόγηση, όπως αυτή ορίζεται από την ΕΕ.

Στόχος άλλωστε της ντόπιας αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού δεν είναι άλλος πέρα από το ξεπέρασμα της κρίσης τους, τη δημιουργία ενός παραδείσου κερδοφορίας του κεφαλαίου με φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό και ενός ορμητηρίου για τις γεωστρατηγικές βλέψεις του ιμπεριαλισμού στην ευρύτερη περιοχή.

Στα σχέδια του συστήματος, είναι άχρηστος και πρόβλημα ο υπάρχων αριθμός όσων αποκτούν πτυχίο, ειδικά όσο υπάρχουν το Άσυλο και οι συνδικαλιστικές ελευθερίες. Πολύ απλά γιατί για τις ανάγκες της αγοράς, είναι αναγκαίες όσο ποτέ, οι τεράστιες στρατιές ανέργων που θα έχουν σκυμμένο το κεφάλι στις ορέξεις των αφεντικών τους.

Αυτή την κατεύθυνση υπηρετεί ο νόμος πλαίσιο, κεντράροντας στις διαγραφές.

Οι διαγραφές εντάσσονται και λειτουργούν σαν επιστέγασμα στην εντατικοποίηση των σπουδών μας. Έρχονται και βάζουν ταφόπλακα στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Συμβάλλουν καθοριστικά στην οικοδόμηση ενός πανεπιστημίου με ακόμα μεγαλύτερους ταξικούς φραγμούς, όπου θέση σε αυτό δε θα έχουν όσοι προέρχονται από φτωχές και λαϊκές οικογένειες.

Η πειθάρχηση, η ανάπτυξη του κοινωνικού κανιβαλισμού και η άρση της έννοιας “συλλογική διεκδίκηση”, υλοποιείται μέσω της εντατικοποίησης και κύρια με τις διαγραφές, μια που θέση στο πανεπιστήμιο θα έχει μόνο όποιος θα είναι χωμένος στα βιβλία και θα είναι υποταγμένος σε όσα τον προστάζουν.

Η σπουδάζουσα νεολαία καλείται σήμερα να δώσει μάχη όχι μόνο για το δικαίωμά της στις σπουδές, αλλά συνολικά για το μέλλον της. Σε αυτό τον αγώνα μόνοι σύμμαχοι μπορεί να είναι η εργατική τάξη και ο αγωνιζόμενος λαός. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να σταθεί άμεσα στα δικά του πόδια και να σηκώσει κεφάλι, μακριά και κόντρα σε δήθεν συμβιβασμούς, ακαδημαϊκές και νομικές λύσεις. Μακριά και κόντρα στις κυβερνητικές παρατάξεις και τους “πεφωτισμένους” ακαδημαϊκούς, που τη μια μέρα έταζαν λαγούς με πετραχήλια και την επόμενη μας άφηναν ξεκρέμαστους.

Η αιχμή για το σήμερα μπορεί και πρέπει να είναι η πλήρης απόσυρση του μέτρου των διαγραφών, χωρίς άνω τελείες και λοιπά σημεία στίξης, που αποπροσανατολίζουν τη μάχη και θέτουν ψευτοδιλήμματα. Αυτό είναι το αίτημα που όχι μόνο θα μας κάνει μια γροθιά, αλλά θα αποτελέσει αγκάθι για το σύστημα και θα ανοίξει το δρόμο για τις επόμενες μάχες. Όλη η φιλολογία που αναπτύσσεται εξάλλου γύρω από το ζήτημα του διαχωρισμού “ενεργών – ανενεργών”, μοναδικό σκοπό έχει να διασπάσει τους φοιτητές, να στρέψει τον έναν ενάντια στον άλλον και τελικά να νομιμοποιήσει και να εμπεδώσει τη δυνατότητα του υπουργείου να πετάει κόσμο έξω από τις σχολές.

Απέναντι στις διαγραφές δε χωρούν λογικές μοιρολατρίας και ατομισμού. Οι 180.000 είναι μόνο η αρχή για κάποιους συναδέλφους μας, φέρνοντας τον κίνδυνο της διαγραφής όλων μας!

Η νίκη μπορεί να έρθει μονάχα αν πιστέψουμε στις δυνάμεις μας και οργανωθούμε στους Συλλόγους μας!

Καλούμε κάθε προοδευτική δύναμη και κάθε αγωνιστή να συμβάλλει στην ανάπτυξη ενός μαζικού φοιτητικού κινήματος με κύρια αιχμή την ολική ανατροπή του μέτρου των διαγραφών!

Καλούμε κάθε προοδευτική δύναμη και κάθε αγωνιστή να παλέψει ώστε να διεξαχθούν Γενικές Συνελεύσεις σε όλες τις σχολές, με στόχο τη την ανάπτυξη αγώνα σε κάθε Σύλλογο και τον πραγματικό συντονισμό μεταξύ τους!

Καλούμε να αναπτυχθεί άμεσα συνεννόηση και συντονισμός μεταξύ όσων θέλουν να συμβάλουν σε αυτή την κατεύθυνση! Απαιτείται όσο ποτέ να αναπτυχθεί Κοινή Δράση μεταξύ των δυνάμεων του κινήματος, με όρους συναγωνισμού, κόντρα στην επίθεση και επάνω στα άμεσα ζητήματα που τίθενται!

Να συμβάλλουμε ώστε να συνδεθεί η πάλη της σπουδάζουσας νεολαίας με άλλους αγωνιζόμενους κλάδους, κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική.

http://www.agonistikeskiniseis.org/main/index.php/2014-02-22-19-12-47/2014-06-21-11-24-08/item/251-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B5%CE%B9

Κίνηση αντίστασης: περί διαγραφής φοιτητών

Τα σχέδια της εξουσίας φαίνεται πώς δεν θέλουν τα δημόσια Πανεπιστήμια (και όχι οι “αιώνιοι” φοιτητές) να δουν φθινόπωρο. Πιο συγκεκριμένα στις 31 Αυγούστου το 90% των “αιώνιων” φοιτητών θα διαγραφούν από τα Πανεπιστήμια και το 60% από τα Τ.Ε.Ι..  Όμως ο Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Ανδρέας Λοβέρδος σε συνεννόηση με τις πρυτανικές αρχές δίνει μεγαλόψυχα μία ακόμα ευκαιρία στους φοιτητές επιτρέποντάς τους να συμμετάσχουν σε 2 ακόμα εξεταστικούς κύκλους σε όσους συμμετείχαν στις 2 τελευταίες εξεταστικές ή/και χρωστούν πτυχιακή εργασία ή πρακτική άσκηση.  Το σχέδιο αποβλέπει στην αποσυμφόρηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και στη μείωση των εξόδων για την εκπαίδευση (μετάφραση: στο κλείσιμο των δημόσιων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και στην ενίσχυση των ιδιωτικών κολλεγίων που εδώ και χρόνια προωθείται ως σχέδιο).

Τα αίτια όμως που ΦΑΙΝΕΤΑΙ να οδήγησαν στο σχέδια είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ανυπόστατα. Στην πραγματικότητα οι “αιώνιοι” φοιτητές ΕΙΝΑΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ, καθώς όποιος φοιτητής συμπληρώσει τον έκτο χρόνο φοίτησης χάνει όλες τις διευκολύνσεις που επιβαρύνουν οικονομικά το κράτος. Κατ’ αρχάς χάνει το πάσο άρα και το δικαίωμα του σε μειωμένα εισιτήρια, δεν δικαιούται στεγαστικό επίδομα μετά την ολοκλήρωση των διδακτικών ετών της σχολής και χάνει επίσης το δικαίωμα απόκτησης δωρεάν συγγραμμάτων. Με λίγα λόγια ο “αιώνιος φοιτητής” δικαιούται μόνο την παρακολούθηση μαθημάτων (η οποία ούτως ή άλλως είναι ελεύθερη για τον κάθε άνθρωπο) και την συμμετοχή τους στις εξετάσεις. Άρα λοιπόν με ποιόν τρόπο επιβαρύνουν οικονομικά οι “αιώνιοι” φοιτητές; Γιατί δεν μας διευκρινίζουν όμως πώς ένας φοιτητής που εργάζεται 40 και 48 και παραπάνω ώρες την εβδομάδα είναι παράλογο να ολοκληρώσει τις σπουδές του εκπρόθεσμα; Επίσης, τα επαρχιακά πανεπιστήμια και Τ.Ε.Ι. είναι αυτά που δίνουν οικονομική ανάσα σε πολλές πόλεις. Ανάμεσα σε αυτές και η Καλαμάτα στην οποία διαμένουν φοιτητές πανεπιστημίου και Τ.Ε.Ι. και κατ’ επέκταση νοικιάζουν σπίτια και αγοράζουν από τα τοπικά καταστήματα. Άρα λοιπόν μάλλον ωφέλιμοι παρά ζημιογόνοι είναι οι φοιτητές.

Όσο για την αποσυμφόρηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, που ξαφνικά θυμήθηκαν, να θυμίσουμε και εμείς ότι το σχέδιο για την κατάργηση πανεπιστημιακών ιδρυμάτων έρχεται σε αντίθεση. Να γίνει αποσυμφόρηση σε ποια πανεπιστήμια; Στα κλειστά; Τόσα χρόνια γιατί δεν χρειάστηκε αποσυμφόρηση; Ο σκοπός της εκδίωξης των “αιώνιων” φοιτητών είναι απλώς να ολοκληρωθεί όσο γίνεται ταχύτερα η φοίτηση για να μπει επιτέλους το πολυπόθητο λουκέτο, ώστε να μην αντιμετωπίσουν ένα κύμα φοιτητών που θα μείνει ξεκρέμαστο στη μέση των σπουδών του στην περίπτωση που τα πανεπιστήμια ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΩΡΑ, όπως άλλωστε και επιθυμούν. Προφανώς απλώς θα ανακοινώσουν τη μη είσοδο νέων φοιτητών στα προς κλείσιμο ιδρύματα και θα θέσουν χρονικό όριο στην ολοκλήρωση των σπουδών μετά την εκδίωξη των “αιώνιων” φοιτητών.

Το όλο σχέδιο δεν εξυπηρετεί σε τίποτα πέρα από την ενίσχυση ιδιωτικών κολλεγίων, που παρέχουν αμφιβόλου ποιότητας εκπαίδευση άρα και πτυχίο, άρα θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε ένα ΦΤΗΝΟ και ΑΝΕΙΔΙΚΕΥΤΟ εργατικό σώμα για να εκμεταλλεύονται τα αφεντικά και το κρατικό κεφάλαιο. Άλλωστε μην περιμένετε την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων που διατυμπανίζουν, απλώς εν μία νυκτί το κάθε κολλέγιο ή ιδιωτικό εκπαιδευτήριο ή όπως αλλιώς καλείται θα το ονομάσουν πανεπιστήμιο. Σε αυτές τις σχολές όπως είναι αναμενόμενο θα αναγκαστεί να καταφύγει πλήθος φοιτητών (το οποίο ασφαλώς θα μπορεί να καλύψει και τα έξοδα φοίτησης). Άρα και πάλι ο μέσος φοιτητής μένει ακάλυπτος, με τις σπουδές του κομμένες στη μέση και λογιζόμενος ως ΑΝΕΙΔΙΚΕΥΤΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ.

Άλλωστε τα πανεπιστήμια (και ιδίως της Καλαμάτας) έχουν δυσλειτουργίες πολύ σημαντικότερες, απορρέουσες σχεδόν στο σύνολό τους από το προσωπικό, διοικητικό και εκπαιδευτικό καθώς και από τις διευθύνσεις. Για να μας δώσουν μερικά στοιχεία μόνο για το πανεπιστήμιο Καλαμάτας σχετικά με τους διαφόρους καθηγητές που μας έφεραν από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο ή τους εργαζόμενους που ξαφνικά αντί για υπάλληλοι του ΟΣΕ παριστάνουν τους πανεπιστημιακούς φύλακες (κοινός πληρώνονται για να κάθονται), για τη διοίκηση του πανεπιστημίου που καταγγέλλει “ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ” (Μάλλον νόμιζαν ότι η καταγγελία πήγαινε στην Ε.Σ.Α.) και για τις διάφορες παρατάξεις που έχουν  αναγάγει  την καλπονοθεία, τους εκβιασμούς (ακόμα και χρησιμοποιώντας το όνομα της Χρυσής Αυγής) και την υπεξαίρεση σε αθλήματα.

https://athens.indymedia.org/post/1530098/

Βραζιλία: Η στρατιωτική αστυνομία επιτίθεται σε απεργούς εκπαιδευτικούς με σκοπό να καταστείλει την απεργία στο πανεπιστήμιο.

4 απεργοί τραυματίστηκαν, όταν η στρατιωτική αστυνομία επιτέθηκε στο πανεπιστήμιο για να καταστείλει τις διαμαρτυρίες ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του μεγαλύτερου δημόσιου εκπαιδευτικού ιδρύματος της πόλης του Σάο Πάολο.

20ago2014---grevistas-da-usp-universidade-de-sao-paulo-e-pm-policia-militar-entram-em-confronto-na-manha-desta-quarta-20-funcionarios-e-alunos-fazem-bloqueio-nas-tres-portarias-da-universidade-140

 

Η διοίκηση του πανεπιστημίου σχεδιάζει την απόλυση 3000 υπαλλήλων , με σκοπό να εξοικονομήσει από τους μισθούς τους 20000 δολάρια τον μήνα, χρήματα που θα διοχετευτούν σε μεγαλοστελέχη και ιδιωτικούς συμβαλλόμενους. Οι απεργοί καταγγέλλουν ότι η συνεχιζόμενη μείωση του δημόσιου προσωπικού οδηγεί στην κατάρρευση του πανεπιστημίου και ανοίγει τον δρόμο για την σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίησή του.

 

Φοιτητές υπερασπίζονται τους απεργούς από την επίθεση των δυνάμεων καταστολής.

 

 

Η στρατιωτική αστυνομία επιτίθεται ενάντια σε απεργούς και φοιτητές που διαμαρτύρονται ενάντια στην μετατροπή της εκπαίδευσης σε προνόμιο για λίγους.

 

 Photo: Blog do Comando de Greve Estudantil tá de cara nova ;)Ainda não é lá essas coisas, porque é o que dá pra fazer com temas gratuitos e também com o pouco tempo que podemos nos dedicar a isso, pq mil outras coisas estão rolando. Mas tá daora! Ajudem a divulgar! Levante e lute Movimento Estudantil! Pro estudantil também #NÃOtemARREGO http://greveusp2014.wordpress.com/

Φοιτητές στηρίζουν το εκπαιδευτικό προσωπικό στην απεργία τους και αντιστέκονται στην κρατική καταστολή. Οδοφράγματα στήθηκαν για την υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστήμιου από τις ορέξεις του κράτους.

 

 

Μετά την επίθεση της αστυνομίας οι απεργοί κλείδωσαν τις πόρτες του ιδρύματος και οι συγκρούσεις μεταφέρθηκαν στους γύρω δρόμους.

“Η επίθεση των δυνάμεων καταστολής, εκδηλώθηκε αμέσως μετά την ανακοίνωση από τους εκπαιδευτικούς υπάλληλους της έναρξης της απεργίας. Πρίν από αυτό είχαν προηγηθεί δύο μήνες κινητοποιήσεων και προσπάθειας εκ μέρους των εργαζωμένων να έρθουν σε διάλογο με την κυβέρνηση. Αντί αυτού το κράτος εξαπέλησε ενάντια τους ότι πιο βίαιο διαθέτει, με σκοπό να επιβάλει την πολιτική του, που στην ουσία είναι η καταστρατήγηση του δικαιώματος στην απεργία. Η στρατιωτική αστυνομία, το ξύλο και η φωτιά είναι ο μόνος διάλογος και δικαίωμα που διαθέτει και αναγνωρίζει το κράτος στην επιβολή των επιλογών του. Παρόλα αυτά το πανεπιστήμιο είναι δημόσιο και τέτοιο θα παραμείνει εξασφαλίζοντας την πρόσβαση σε αυτό της πλειοψηφίας του κόσμου που ουσιαστικά εξασφαλίζει και την λειτουργία του μέσω της φορολογίας», δήλωσε εκπρόσωπος του συνδικάτου των υπαλλήλων.

50f0f0a0-285b-11e4-a5c9-21cb12fe2317_3

Βίντεο απο την γενική συνέλευση των φοιτητών για την υποστήριξη των υπαλλήλων και του δημόσιου χαρακτήρα του πανεπηστημίου: http://youtu.be/-s6753PuG5s

Βίντεο απο την επίθεση της αστυνομίας ενάντια στους απεργους στην είσοδο του ισρύματος:http://www.youtube.com/watch?v=C7MUU16tHDs&list=UUAmGX-R4HuloOAiI5P_e5Gg#t=16

πηγη:http://revolution-news.com/military-police-attack-staff-university-brazil-crush-strike/

 Αναδημοσίευση από: https://athens.indymedia.org/post/1530096/

ΕΜΠ: Ταφόπλακα σε κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος

Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των διοικητικών και το καθηγητικό κατεστημένο του ΕΜΠ βάζουν ταφόπλακα σε κατακτήσεις γενεών του φοιτητικού κινήματος. Το φοιτητικό κίνημα οφείλει να τους σταματήσει. Οπως έδειξε πολύτιμα αντανακλαστικά στην αλληλεγγύη του στους απολυμένους διοικητικούς τον Ιούνη, κλείνοντας το ΕΜΠ, έτσι πρέπει να σταματήσει την αξιολόγηση τον Ιούλη.

Το καθηγητικό κατεστημένο του ΕΜΠ, σε αγαστή συνεργασία με την συνδικαλιστική γραφειοκρατία των διοικητικών υπαλλήλων του ιδρύματος, καλωσορίζει τους αξιολογητές της κυβέρνησης! Οι υπάλληλοι της ιδιωτικής εταιρίας που έλαβε γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό κορβανά, συγκεκριμένα 142.065 ευρώ, προκειμένου να πραγματοποιήσει αξιολόγηση με ανταγωνιστικά και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια σε 36 ανώτατα ιδρύματα, βάσει του νόμου Διαμαντοπούλου και του νόμου Αρβανιτόπουλου, σουλατσάρουν ανενόχλητοι στο Πολυτεχνείο! Μάλιστα, είναι το πρώτο ίδρυμα που επισκέπτονται κατόπιν δημόσιας πρόσκλησης της ίδιας της συγκλήτου του! Εφαρμόζοντας την αντιδραστική μεταρρύθμιση πρώτα στο ΕΜΠ, ανοίγουν το δρόμο άμεσα για όλα τα ιδρύματα της χώρας.

Συγχωνεύσεις τμημάτων, σημαντική μείωση των δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό, νέες απολύσεις υπαλλήλων των πανεπιστημίων και ένα πλαίσιο «εύρυθμης» λειτουργίας επιχειρήσεων που θα μπαίνουν ανενόχλητες πλέον στα πανεπιστήμια, αξιοποιώντας τις εργαστηριακές υποδομές και διευρύνοντας το εργασιακό καθεστώς γαλέρας στους μεταπτυχιακούς και ερευνητές, που σήμερα δουλεύουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία μόνο με μπλοκάκι, θα είναι τα πρώτα αποτελέσματα της αξιολόγησης. Στο εγγύς μέλλον, έχοντας διαμορφώσει μια ζοφερή κατάσταση για τη λειτουργία των πανεπιστημίων, θα επιβάλλουν δίδακτρα και εξέταστρα σε όλους τους φοιτητές, ιδιωτικοποιώντας πλήρως την ανώτατη εκπαίδευση, υλοποιώντας την αντιδραστική μεταρρύθμιση που οδηγεί τα πανεπιστήμια πίσω ολοταχώς στη δεκαετία του 60.

Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των διοικητικών εντελώς προκλητικά παρουσιάζει σε ψιθύρους, στα πηγαδάκια, στο παρασκήνιο -δημόσια ούτε που τολμά να βγάλει μια ανακοίνωση- το αποτέλεσμα της συμφωνίας που έκανε πριν τα Χριστούγεννα με τον Αρβανιτόπουλο, προκειμένου να σπάσει την απεργία και να αφήσει μόνους τους απεργούς στο ΕΚΠΑ, ως νίκη! Εμφανίζουν ως νίκη το γεγονός ότι ένας στους δυο συναδέλφους τους ρίχνεται στο Καιάδα της ανεργίας! 

Τώρα, ακόμη και μετά από αυτή την εξέλιξη, που δικαιώνει πλήρως όσους συναδέλφους τους θεωρούσαν ότι η απεργία έπρεπε να συνεχιστεί, μιας και η κυβέρνηση ήταν στριμωγμένη στο καναβάτσο και με ένα δυνατό χτύπημα θα οπισθοχωρούσε, αποσύροντας τις απολύσεις, συνεχίζουν να πατάνε πάνω σε «πτώματα» συναδέλφων τους, προκειμένου να υλοποιήσουν μια από τις πιο αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που έχει εφαρμοστεί ποτέ στο δημόσιο πανεπιστήμιο, προσφέροντας ολοφάνερα πλέον εκδούλευση στους κυβερνώντες. Υπόσχονται στους διαθέσιμους υπαλλήλους, που έχουν χάσει τη γη κάτω από τα πόδια τους, ότι με αυτόν τον τρόπο, επιδεικνύοντας δουλικότητα στην κυβέρνηση και συνεργώντας στην εφαρμογή των αντιδραστικών νόμων, θα τους «σώσουν», επαναφέροντάς τους μέσω της «ενδοϊδρυματικής κινητικότητας», εξασφαλίζοντας για το ΕΜΠ μια προνομιακή μεταχείριση από το υπουργείο, έναντι των διαθέσιμων από άλλα ιδρύματα.

Το σχέδιο αυτό το υλοποιούν εδώ και εφτά μήνες. Από την πρώτη στιγμή που έληξε η απεργία, καλούσαν τους διαθέσιμους να προσέρχονται στην εργασία τους «εθελοντικά», δηλαδή ως δούλοι, προκειμένου να βάλουν πλάτη στο σχηματισμό του οργανισμού του ιδρύματος. Κάθε χρονική στιγμή που εμφανιζόταν κάποιο ορατό νομικό ή πολιτικό εμπόδιο στην υποτιθέμενη συμφωνία με την κυβέρνηση, που δήθεν διασφάλιζε όλες τις θέσεις των διαθέσιμων στο ΕΜΠ, οι κοσμήτορες των σχολών καθησύχαζαν τους δύσπιστους. Εφτασαν στο σημείο να εμφανίσουν μέχρι και την αντιπρύτανη του ΕΜΠ στη συνέλευσή των διοικητικών, προκειμένου να πει το παραμύθι, ότι όλα βαίνουν καλώς και ότι δεν χρειάζονται καθόλου… δυναμικές ενέργειες (δηλαδή απεργία, κατάληψη του ιδρύματος κτλ.).

Ολα αυτά γίνονταν μέχρι το «πλήρωμα του χρόνου», τη λήξη της διάρκειας των διαθεσιμοτήτων στα μέσα του Ιούνη και την έναρξη των απολύσεων. Τη στιγμή δηλαδή που κάθε αποτέλεσμα αγωνιστικής κινητοποίησης θα είχε μηδαμινό αντίκτυπο συγκριτικά με μια δυναμική κινητοποίηση μήνες πριν, τη στιγμή που η πλειοψηφία των διαθέσιμων πίστευε σε ένα «θαύμα» και ξαφνικά επικράτησε η απόλυτη απογοήτευση. Τότε, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των διοικητικών σήκωσε δήθεν τα λάβαρα του… ξεσηκωμού! Οι φοιτητές του ΕΜΠ, εφαρμόζοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους απολυμένους διοικητικούς, ήταν αυτοί που έκλεισαν το ΕΜΠ και νυχθημερόν εξασφάλιζαν την περιφρούρησή του. Δεν ήταν οι διαθέσιμοι διοικητικοί υπάλληλοι του ΕΜΠ, πολύ περισσότερο δεν ήταν συνδικαλιστική γραφειοκρατία των διοικητικών.

Στη διάρκεια αυτής της κινητοποίησης, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των διοικητικών παρουσίαζε στους φοιτητές την επικείμενη αξιολόγηση ως… νίκη του κινήματος! Οτι δήθεν οι διοικητικοί κατάφεραν να πραγματοποιηθεί αξιολόγηση στο ΕΜΠ, όχι σύμφωνα με τους αντιδραστικούς νόμους (!), αλλά με βάση τα οργανογράμματα και μόνο για την υπαλληλική στελέχωση των σχολών, που έφτιαξαν οι διοικητικοί. Με αυτόν τον τρόπο θα εμφανιστούν δήθεν ανάγκες για επιπλέον προσωπικό και, μέσω της «ενδοϊδρυματικής κινητικότητας», τμήμα των διαθέσιμων που προοριζόταν για απόλυση θα επιστρέψει ξανά στο ΕΜΠ, διασφαλίζοντας τις θέσεις εργασίας.

Από την πλευρά της, η αντιπρύτανης του ΕΜΠ εκδίδει την εξής προκλητική ανακοίνωση: «Σήμερα, Παρασκευή 11.07.2014, πραγματοποιήθηκε η δεύτερη συνάντηση μελών της Ομάδας Διοίκησης Εργου για την ολοκλήρωση των μεταρρυθμιστικών δράσεων στο ΕΜΠ και αρμόδιων υπηρεσιακών παραγόντων με τους αξιολογητές του Εργου ‘’Τεχνική Υποστήριξη για την Αξιολόγηση των Σχεδίων των Οργανισμών των Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης’’ του ΥΠΑΙΘ. Στη συνάντηση καταγράφηκαν τα στοιχεία του ΕΜΠ αναφορικά με τιςεκπαιδευτικές, ερευνητικές και διοικητικές του δομές και αναγνωρίστηκε η ανάγκη εκτίμησης αντικειμενικών δεικτών με βάση τη διεθνή πραγματικότητα, στην κατεύθυνση της προώθησης της διεθνούς ανταγωνιστικότητας των ελληνικών Πανεπιστημίων. Μεταξύ άλλων συζητήθηκαν δυνατότητες καταγραφής της εξωστρέφειας των Ιδρυμάτων, της διαχείρισης του διοικητικού φόρτου από την αύξηση του φοιτητικού πληθυσμού λόγω μεταγραφών, της υποστήριξης των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών, της εργαστηριακότητας, της ερευνητικότητας και της περαιτέρω άντλησης ερευνητικών πόρων και διασύνδεσης με την παραγωγική δραστηριότητα, καθώς και της ενίσχυσης της δημιουργίας απασχόλησης»!

Το καθηγητικό κατεστημένο δεν προσπαθεί να κρυφτεί. Οι φοιτητές πρέπει να πάρουν ξανά την πρωτοβουλία στα χέρια τους. Κατέγραψαν, ως όφειλαν, την αλληλεγγύη τους στους εργαζόμενους διοικητικούς, τώρα όμως πρέπει να βάλουν κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.

Οσοι διοικητικοί χάβουν το παραμύθι που συνεχίζει να τους σερβίρει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, βάζοντας πλάτη στην εφαρμογή του νόμου, έχουν επιλέξει πλευρά. Είναι ξεκάθαρα με την πλευρά του αντιπάλου. Στο χέρι του φοιτητικού κινήματος είναι να επαναφέρει τους ταλαντευόμενους διοικητικούς, καταγγέλλοντας αρχικά και στη συνέχεια αποτρέποντας το έγκλημα που συντελείται αυτή τη στιγμή. Με τη σιωπή των φοιτητικών συλλόγων δικαιώνονται οι εχθροί του φοιτητικού κινήματος.

Από το 2006, τα συνθήματα ενάντια στην αξιολόγηση δονούν τα αμφιθέατρα, τις καταλήψεις, τις μαζικές πορείες των φοιτητών. Είναι χρέος των σημερινών φοιτητών να διατηρήσουν ως κόρη οφθαλμού τις κατακτήσεις των προγενέστερων γενεών και να στραπατσάρουν τα σχέδια όσων επιβουλεύονται το δημόσιο πανεπιστήμιο.

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014
Αναδημοσίευση από ΚΟΝΤΡΑ

ελευθεριακή τοπογραφία: μα που πήγε το φοιτητικό κίνημα;

κείμενο με αφορμή την κατάληψη του εμπ από τους αγωνιζόμενους διοικητικούς υπαλλήλους και την στάση των φοιτητών/φοιτητριών.

cropped-mais

 

Τις τελευταίες εβδομάδες διεξήχθη ένας δίκαιος αγώνας από τους διοικητικούς υπαλλήλους του Πολυτεχνείου της Αθήνας, ενάντια στη διαθεσιμότητα και στις απολύσεις. Μέχρι εδώ όλα καλά, στο πολυτεχνείο βέβαια δεν υπάρχουν μόνο αυτοί ,αλλά υπάρχουν και άλλες ομάδες/κατηγορίες ανθρώπων, όπως οι καθηγητάδες, οι κοσμήτορες, οι λέκτορες και το φοιτηταριάτο, «θεμέλια»  θα έλεγε κανείς μέλη της «κοινότητας».

Ο αγώνας των υπαλλήλων αυτός δημιούργησε μια διαφορετική κοινωνική πραγματικότητα για το χώρο του εμπ, κάνοντας να σπάσει η κανονικότητα των μαθημάτων και της έρευνας, και είναι φανερό πως προκειμένου να νικήσουν και να πετύχουν τον στόχο τους τέτοιοι αγώνες, είναι αναγκαίο να ανοιχτούν στην κοινωνία και να εξασφαλίσουν την αμέριστη αλληλεγγύη και άλλων αγωνιζόμενων κομματιών της.

Ένα από  αυτά τα κομμάτια κάποιος θα θεωρήσει τους φοιτητές/τριες, είναι όμως έτσι; Δικαιώνουν οι φοιτητές/τριες ή έστω ένα μεγάλο τμήμα των φοιτητών/τριών σήμερα τον τίτλο του « πρωτοπόρου, μαζικού, ανατρεπτικού» κινήματος που αποδίδουν κατά καιρούς διάφοροι; Μάλλον όχι… βέβαια το πιο εύκολο από μεριάς κάποιου είναι να κριτικάρει και σιχτιρίζει τους πάντες χωρίς ουσιαστική αιτιολόγηση, οπότε ένα σκέτο όχι ή μάλλον όχι, δεν αποτελεί  ουσιώδη απάντηση. Χρειάζεται και το «γιατί» του.

Είναι αλήθεια πως πλέον μεγάλη μερίδα φοιτητών/τριων τρέχουν πίσω από τα γεγονότα ή δεν τα ακολουθούν καθόλου, αδιαφορώντας παντελώς για το συμβαίνει γύρω τους, γεγονός που απορρέει από πολλούς παράγοντες. Το γενικότερο κλίμα πολιτικής/κοινωνικής απάθειας, μιζέριας και υπέρμετρης ατομικοποίησης συλλογικών προβλημάτων που προκύπτουν είναι αδιαμφισβήτητα κάποιοι από τους παραπάνω παράγοντες. Πέρα από τα γνωστά παραταξιακά στελέχη της ΔΑΠ,ΠΑΣΠ και όποιου άλλου συντηρητικού/αντιδραστικού/φασιστικού σχηματισμού.  Ο σημερινός «μέσος» φοιτητής/τρια δυστυχώς , πέρα από κάποιες εξαιρέσεις, έχει καταστεί σε μεγάλο βαθμό από την κυρίαρχη πρακτική ένα υποκείμενο που αφήνει όλες του τις ελπίδες σε ηγέτες είτε τους παραπάνω «μπουζοκόβιους», «κλαμπάδες» και «σημειωσάκηδες» είτε επαγγελματίες επίδοξους κομματάρχες της αριστερής φουρνιάς. Υπάρχουν και  περιπτώσεις ιδιαίτερα στο εμπ, (παλιότερα τουλάχιστον ήταν η «πόρτα» για το χρήμα και τη δόξα για τους πτυχιούχους του), που άτομα «μεθυσμένα» από τις υποσχέσεις για κοινωνική ανέλιξη, πλουτισμό ,φήμη και άλλα παρόμοια αγνοούν παντελώς την πολιτική διάσταση ενός κοινωνικού χώρου και κανιβαλίζουν με την πρώτη ευκαιρία ,έχοντας μονάχα στο κεφάλι τους πως και πότε θα τελειώσουν την εκάστοτε σχολή τους για να βρουν όχι απλά δουλειά αλλά και δουλειά με «υπεραμοιβή» και μάλιστα σε θέση διευθυντή/αφεντικού. Το να τελειώσει κάποιος τη σχολή του δεν αποτελεί έγκλημα, αλλά το να πατάει επί πτωμάτων χωρίς έλεος είναι πλήρως συγχρονισμός με την αστική ιδεολογία του ατομισμού και του «κοιτάω μόνο την πάρτη μου» και μόνο προτέρημα και κατόρθωμα δεν είναι. Η λέξη «καριερίστες» καθίσταται πλέον φτωχή για να περιγράψει την κατάσταση αυτού του είδους των φοιτητών.

Όμως παρόλη την δυσμένεια της κατάστασης, η απαισιοδοξία είναι ο χειρότερος σύμβουλος για οποιαδήποτε ανατροπή και ειδικά αυτού του συστήματος που μέσα στο πανεπιστήμιο προσπαθεί να επιβάλλει και εν μέρει το έχει καταφέρει συνθήκες κοινωνικού αυτοματισμού, άγριας εκμετάλλευσης (πχ απλήρωτες πρακτικές ή πενιχρές αμοιβές) και έντονης εντατικοποίησης. Για  αυτό δεν έχει νόημα μόνο η κριτική στην σημερινή κατάσταση αλλά είναι τεράστιας σημασίας ζήτημα η αντιπρόταση που θα σπάσει το φόβο και τη μοιρολατρία και θα στήσει ανάχωμα στην επέλαση των αφεντικών και στο πανεπιστήμιο και στην κοινωνία.

Η λογική της παραταξιακής σωτηρίας είναι καιρός πια να πάει περίπατο, η πραγματική λύση είναι η αδιαμεσολάβητη οργάνωση των αγωνιζόμενων φοιτητών μέσα από αντι-ιεραρχικές συνελεύσεις, εκεί όπου πραγματώνεται η αληθινή συμμετοχή, εκεί όπου οι σχέσεις που δημιουργούνται είναι πράγματι συντροφικές και όχι ψηφοφόρου-υποψηφίου, εκεί που κάθε αγώνας γίνεται από αληθινή ανάγκη για ένα καλύτερο κόσμο.

Επιπλέον , οι επευφημίες για κοινωνική κινητικότητα μάλλον θα πρέπει να κοπάσουν καθώς το σύστημα σταμάτησε να «πουλάει» ευημερία και γύρισε σελίδα. Αυτή τη συγκυρία και για πολύ ακόμα  κυριαρχεί η ωμή καταστολή(επιθέσεις αστυνομίας στους μετανάστες μικροπωλητές στην ΑΣΟΕΕ ,καθηγητικές απειλές σε αγωνιστές στο Φυσικομαθητικό, παραίνεση για σεκιούριτι στις σχολές), που μόνο με συλλογικές και δυναμικές διαδικασίες θα σταματήσει και όχι με «σπασμωδικά εγώ» που σπανίως γλιτώνουν από την καταστροφή.

Είναι καιρός να βγουν μπροστά ξανά οι αγωνιζόμενοι φοιτητές/τριες χωρίς αυταπάτες και να τολμήσουν να μπουν στο δρόμο του αγώνα και άτομα χωρίς κινηματικές εμπειρίες,να δείξουν την αλληλεγγύη τους με συντονισμένο αγώνα σε κάθε κομμάτι που δρα ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα και μακριά από λογικές φασισμού και ρατσισμού. Πέρα από αυτό να οργανωθούν και οι ίδιοι φοιτητές/τριες από τα κάτω για να πετύχουν επιμέρους νίκες ενάντια στα σχέδια των αφεντικών, αλλά και το βασικό κομμάτι της υπόθεσης είναι η καλλιέργεια συνολικής αμφισβήτησης του υπάρχοντος κοινωνικού σχηματισμού.

 ελευθεριακή τοπογραφία

χαρτογραφώντας την κοινωνική απελευθέρωση

https://eleutheriakitopografia.espivblogs.net/