Γράμμα του Nicola Sacco στο γιο του.

Σαν σήμερα, στις 23 Αυγούστου 1927, εκτελέστηκαν δύο από τις πιο γνωστές και ηρωικές φυσιογνωμίες του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ, οι  Ιταλοί μετανάστες, Nicola Sacco και Bartolomeo Vanzetti. Οι δύο τους, γνωστές μορφές του αναρχικού ρεύματος των ΗΠΑ και αποφασισμένοι συνδικαλιστές εργάτες μέχρι τέλους, έπεσαν θύματα μιας πολιτικής στοχευμένης εκστρατείας, και εν τέλει καταδικάστηκαν για ένα έγκλημα που δεν διέπραξαν ποτέ. Στην υπεράσπιση τους έγινε ένα συγκλονιστικό παγκόσμιο ρεύμα αλληλεγγύης, ενώ συγκινητική και πρωτοφανής ήταν η ατρόμητη και ανθρώπινη ταυτόχρονα στάση που κράτησαν μέχρι την τελευταία τους ανάσα. Πολλά έχουν γραφτεί και γυριστεί για την υπόθεση. Μπορείτε να δείτε δύο σύγχρονα αφιερώματα, ένα πολύ καλό του Ριζοσπάστη, ένα σημερινό του tvxs, να ακούσετε το infowar – αφιέρωμα του Άρη Χατζηστεφάνου, ενώ με μια αναζήτηση στο internet μπορείτε να βρείτε τη γνωστή ταινία και την πασίγνωστη μπαλάντα στη μνήμη τους με τη μουσική του Ennio Morricone και την φωνή της Joan Baez. Εδώ παραθέτουμε το συγκλονιστικό γράμμα του Joe Sacco στον γιο του, λίγες ώρες πριν οδηγηθεί στην ηλεκτρική καρέκλα. 

 

Το Γράμμα του Nicola Sacco στον γιό του.

 

 

 

Αν δεν αλλάξει κάτι, θα μας εκτελέσουν στην ηλεκτρική καρέκλα, αμέσως μετά τα μεσάνυχτα,

 

Επομένως είμαι εδώ τώρα,  δίπλα σου, με αγάπη και ανοιχτή καρδιά,

 

Όπως ήμουν και εχθές.

 

Μην κλάψεις, Dante. Αρκετά δάκρυα ξοδεύτηκαν,

 

σαν της μητέρας σου τα δάκρυα που στέρεψαν εφτά χρόνια τώρα,

 

χωρίς να κάνουν και κανένα καλό.

 

Για αυτό γιέ μου, αντί να κλάψεις, στάσου δυνατός και γενναίος,

 

για να μπορείς να παρηγορήσεις τη μητέρα σου.

 

.

 

Κι όταν θα θες να την αποσπάς από την αποκαρδιωτική μοναξιά,

 

να την πηγαίνεις μια μεγάλη βόλτα στην ήρεμη εξοχή,

 

να μαζεύετε λουλούδια από δω και από κει.

 

Και να ξεκουράζεστε κάτω από τη σκιά των δέντρων, δίπλα στη μουσική του νερού,

 

η γαλήνη της φύσης, θα της αρέσει τόσο πολύ,

 

Όπως σίγουρα και σε σένα.

 

Αλλά γιε μου, πρέπει να θυμάσαι: Μη δώσεις όλο σου τον εαυτό.

 

.

 

Χαμήλωσε λίγο τον εαυτό σου, μόνο ένα βήμα, για να βοηθήσεις τους αδύναμους στο πλάι σου.

 

Τους αδύναμους, που ζητούν βοήθεια, τους διωκόμενους και τα θύματα.

 

Είναι φίλοι σου, φίλοι δικοί μου και δικοί σου, είναι οι σύντροφοι που παλεύουν,

 

Ναι και καμιά φορά πέφτουν.

 

Όπως ο πατέρας σου, ο πατέρας σου και ο Bartolo, έπεσαν στη μάχη.

 

Πάλεψαν και έχασαν τη ζωή τους μόλις χθες, στη διεκδίκηση της ευτυχίας,

 

και της ελευθερίας για όλους.

 

.

 

Στον αγώνα της ζωής, θα βρεις, θα βρεις περισσότερη αγάπη.

 

Και επίσης στον αγώνα, είναι που θα σ’ αγαπήσουν. 

 

.

 

Απόδοση- Επιμέλεια: Θάνος Ανδρίτσος

πηγή:http://ilesxi.wordpress.com/2012/08/23/%CE%B3%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-nicola-sacco-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%BF/

[youtube]http://youtu.be/QKY1o_XOqDs[/youtube]

Το γράμμα του Nicola Sacco μελοποιημένο από τον μεγάλο Pete Seeger

ΣΑΜΟΣ:Διώκονται εργαζόμενοι που αντέδρασαν στην αιμοδοσία της Χρυσής Αυγής!

579420_457794864307158_1118607088_nΔιώκονται ποινικά εργαζόμενοι στο Γενικό Νοσοκομείο της Σάμου που αντέδρασαν στη ρατσιστική αιμοδοσία της Χρυσής Αυγής, τον περασμένο Απρίλη!

Αυτό έγινε, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα (22/8/2013) του Ριζοσπάστη,  μετά από αναφορά της διοικήτριας του Νοσοκομείου Σάμου, κας Σίδερη, στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Σάμου εναντίον των εργαζομένων! Και στη συνέχεια ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Σάμου και οι αστυνομικές αρχές προχώρησαν σε προκαταρκτική έρευνα και κάλεσαν τον πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων στο νοσοκομείο, Σταμάτη Φιλιππή, και την πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Σάμου, Ουρανία Αποστόλου, στο πλαίσιο προανακριτικής διαδικασίας. Η προκλητική αυτή κίνηση τόσο της διοικήτριας όσο και των δικαστικών και αστυνομικών αρχών έχει προκαλέσει την έντονη αντίδραση των εργαζομένων. Και μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, θα διωχθούν ποινικά άλλοι 10 εργαζόμενοι που συμμετείχαν στην κινητοποίηση…
 
Θυμίζουμε ότι ο Σύλλογος Εργαζομένων αλλά και φορείς του νησιού είχαν οργανώσει τέσσερις παραστάσεις διαμαρτυρίας πριν τη ρατσιστική φιέστα των φασιστοειδών της Χρυσής Αυγής και ζητούσαν από τη διοικήτρια να πάρει θέση και να μην επιτρέψει την αιμοδοσία. Μάλιστα, οι εργαζόμενοι στις 27 Απρίλη υπερασπίστηκαν τον πραγματικό χαρακτήρα της εθελοντικής αιμοδοσίας προσφέροντας οκτώ από αυτούς αίμα και σε αλλοδαπή ασθενή που κινδύνευε από αιμορραγία.
Ανακοίνωση για την υπόθεση εξέδωσε ο Σύλλογος Εργαζομένων Γενικού Νοσοκομείου Σάμου. Η ανακοίνωση γράφει, ανάμεσα σε άλλα, τα εξής:
«Στις 27 Απρίλη 2013 η φασιστική, νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή κάλεσε τα μέλη της σε πανελλαδική αιμοδοσία “μόνο για Ελληνες”, παραβιάζοντας ακόμη και την υπάρχουσα νομοθεσία και ιατρική δεοντολογία που δεν επιτρέπει καμιά φυλετική διάκριση στην εθελοντική αιμοδοσία. Με τον τρόπο αυτό εκδήλωσε για άλλη μια φορά το φασιστικό, ρατσιστικό της πρόσωπο, το στόχο της να διχάσει το λαό και τους εργαζόμενους με βάση φυλετικά κριτήρια, να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα από τον πραγματικό αντίπαλο, που δεν είναι άλλος από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που εμπορεύονται και το αγαθό της Υγείας, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες και τους μεγαλεμπόρους.
Ο Σύλλογος Εργαζομένων του Γενικού Νοσοκομείου Σάμου, λαμβάνοντας υπόψη το κάλεσμα της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία και του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, κάλεσε το υπουργείο Υγείας, το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας, τη διοίκηση του Νοσοκομείου Σάμου, τους επιστημονικούς φορείς και όλους τους φορείς του νησιού να αρνηθούν να συνεργαστούν και να ακυρώσουν την προγραμματισμένη με όρους αιμοδοσία της ναζιστικής ρατσιστικής Χρυσής Αυγής, που μοναδικός της σκοπός είναι να διχάζει το λαό και να δηλητηριάζει τις ψυχές των ανθρώπων και ιδιαίτερα της νεολαίας.
Η μαζική ανταπόκριση φορέων και του σαμιακού λαού ματαίωσε την αιμοδοσία της ρατσιστικής φασιστικής Χρυσής Αυγής με όρους. Υστερα από σχετική αναφορά της διοικήτριας του Νοσοκομείου Σάμου, κας Σίδερη, ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Σάμου διενεργεί προκαταρκτική έρευνα.
Σοβαρές ευθύνες φέρουν η διοίκηση του Νοσοκομείου αλλά και οι διωκτικές αρχές της Σάμου που, αντί να κινηθούν ενάντια σε όσους οργανώνουν ρατσιστικές φιέστες, δήθεν εθελοντικές αιμοδοσίες “μόνο για Ελληνες”, κινούν διαδικασίες ποινικών διώξεων εναντίον εκείνων που υπερασπίστηκαν τον πραγματικό χαρακτήρα της εθελοντικής αιμοδοσίας».

 

ΠΡΕΒΕΖΑ:παρεμβάσεις γιά δύο συλληφθέντες συντρόφους Θεσσαλονίκη αλλά και αντιφά

 

 

 

Πανό αλληλεγγύης αναρτήθηκαν στο antifa-live που έγινε στην Πρέβεζα στην περασμενη Παρασκευή. Το πρώτο πανό ήταν αντιφασιστικό και το δεύτερο ήταν από αλληλέγγυους για τους δυο προφυλακισμένους αναρχικούς της Θεσσαλονίκης που κατηγορούνται για το Σχέδιο Φοίνικας.

 

 ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ

ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΡΟΧΑΙΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΗΤΑΝ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ/Εδεσσα: Μοιρασμα κειμενων για τη δολοφονια του Θ.Κ

Χθες πεμπτη ομαδα συντροφων απο την πρωτοβουλια για την αυτοοργανωση εκαναν παρεμβαση στον χωρο που γινεται η λαικη αγορα με μοιρασμα κειμενων για την δολοφονια του Θ.Κ. Συνεχισαν το μοιρασμα και στο κεντρο της πολης με εκατονταδες κειμενα η ανταποκριση του κοσμου ηταν πολυ καλη ειδικα για μια μικρη επαρχιακη πολη που χρονια τωρα κοιμαται.

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:

Το βράδυ της 13ης Αυγούστου, σε τρόλεϊ με προορισμό το Περιστέρι γίνεται τυχαίος έλεγχος εισιτηρίου.

Ο 19χρονος Θανάσης Καναούτης δεν είχε εισιτήριο και από τη στιγμή που αυτό υπέπεσε στην αντίληψη του ελεγκτή, αρχίζει να δέχεται τις απειλές του.  Παρόλο που ο νεαρός προσπαθεί να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους δεν έχει εισιτήριο, ο ελεγκτής συνεχίζει να ξεστομίζει λογύδρια, συνοδευόμενα με  λεκτική και σωματική βία, ως ο πλέον «νομιμόφρων πολίτης» και στυγνός επαγγελματίας, στη μάχη του να πατάξει το φαινόμενο της ατιμωρησίας. Κάτω από αδιευκρίνιστες, κατά την αστυνομία, συνθήκες,  ο Θ.Κ.  ωθείται εκτός τρόλεϊ, ενώ αυτό ήταν εν κινήσει και βρίσκεται στο δρόμο με την πλάτη στο οδόστρωμα. Τα γεγονότα, οι αυτόπτες μάρτυρες αλλά και τα επίσημα πορίσματα των  ιατροδικαστών και πραγματογνωμόνων, δίνουν στοιχεία, που φαίνεται πως κάθε άλλο παρά ατύχημα ήταν.  Εν πολλοίς,  παρουσιάζονται ο ελεγκτής και ο οδηγός του τρόλεϊ,  ως συνένοχοι στη δολοφονία, ο καθένας με το ανάλογο μερίδιο ευθύνης που φέρει. Παράλληλα οι αρμόδιες αρχές, λειτουργώντας σε διατεταγμένη υπηρεσία, (αστυνομία, Η.Λ.Π.Α.Π.), παραποιούν σκόπιμα τα γεγονότα και δε ρίχνουν φως στην υπόθεση (ο θάνατος του Θ.Κ. χαρακτηρίστηκε ως τροχαίο ατύχημα!). Όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου σιγοντάρεται από τα Μ.Μ.Ε., όπως ακριβώς τους επιβάλλει το καθήκον τους, με παραπληροφόρηση και ψέματα.

Λένε πως : «Ο ελεγκτής έκανε την δουλειά του».

Απαντάμε πως: «Δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό».

Όταν οι ελεγκτές λαμβάνουν μεγάλο ποσοστό επί των προστίμων, που αποζητούν μετά μανίας ν’ αρπάξουν, δεν είναι εργαζόμενοι αλλά κυνηγοί κεφαλών και μπάτσοι των λεωφορείων. Τρέφονται από την ανικανότητα, των κοινωνικών στρωμάτων να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του κράτους. Τρέφονται από το σύστημα που βάζει την αντιστεκόμενη και δοκιμαζόμενη κοινωνία στον τοίχο. Νεκρό θα μπορούσε να είχε αφήσει τον Θανάση και τον κάθε Θανάση, ο εφοριακός, ο μπάτσος, ο τραπεζίτης, το αφεντικό, ο σεκιουριτάς, ο ελεγκτής. Άμεσα ή έμμεσα.

Όταν κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα απαιτεί την καταβολή ενός μισθώματος, το κυνήγι δεν σταματά ούτε στα αυτονόητα κοινωνικά δικαιώματα, ούτε στη μετακίνηση, στη στέγαση, στη σίτιση, στην παιδεία και στην υγεία. Η ένταξη όλων αυτών των κοινωνικών αγαθών στην σφαίρα της αγοράς και οι αυστηροί και συνεχείς έλεγχοι «τήρησης της νομιμότητας», είναι κομμάτια ενός γενικευμένου σχεδίου του αυταρχικού και ολοκληρωτικού κράτους για την επιβολή του πλήρους ελέγχου στη κοινωνία.

Αυτά τα σχέδια πρέπει να ανατρέψουμε με αδιαμεσολάβητους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες. Να διαλέξουμε την απέναντι πλευρά από λογαριασμούς, χρέη, εισιτήρια, χαράτσια, ελέγχους και κάθε είδους ελεγκτές νομιμότητας. Να προτάξουμε την αλληλεγγύη και τον κοινό μαζικό αγώνα, ενάντια στον εκβιασμό των «από τα κάτω», ενάντια στην κρατική τρομοκρατία

Να ξαναπάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΡΑΤΙΚΟ «ΑΤΥΧΗΜΑ»

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΘΑ ΓΙΓΑΝΤΩΝΟΝΤΑΙ

Πρωτοβουλία για την Αυτοοργάνωση

απο την Έδεσσα και την ευρύτερη περιοχή 

 

 

Μεννόγεια, ένα Κυπριακό κέντρο “φιλοξενίας

Η κατάσταση στη Μεννόγεια στην Κύπρο, άλλο ένα κέντρο “φιλοξενίας”, όπως μας την μεταφέρουν μετανάστες, πρόσφυγες, αιτητές ασύλου και μέλη της ΚΙΣΑ – Κίνησης για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό.
Μαρτυρίες μεταναστών:
(Patrick from Congo)

(Ali from Iran)

Οι κρατούμενοι στο Χώρο Κράτησης στη Μεννόγεια όχι μόνο δεν ενημερώνονται για το δικαίωμα τους να προσφύγουν στο Ανώτατο Δικαστήριο ενάντια στην απόφαση για κράτηση και απέλαση και μάλιστα με νομική αρωγή από το κράτος, αλλά ακόμα και εάν το γνωρίζουν και το ζητήσουν δεν έχουν πρόσβαση σε αυτό το δικαίωμα, διότι τα μεν κρατητήρια αρνούνται να τους μεταφέρουν στο δικαστήριο και ο δε πρωτοκολλητής αδυνατεί να μεταβεί στα κρατητήρια για να τους ορκίσει. Επομένως, δεν έχουν καμία πρόσβαση στη δικαιοσύνη.
Ταυτόχρονα, η ψυχολογική βία και η απάνθρωπη μεταχείριση χρησιμοποιούνται ως μοχλός πίεσης για να υπογράψουν ότι θα επιστρέψουν «εθελούσια» στην πατρίδα τους. Ενώ, σύμφωνα με τη νομοθεσία, έχουν κάθε δικαίωμα υποβολής αίτησης ασύλου ενώ ευρίσκονται στα κρατητήρια, το δικαίωμα αυτό καταστρατηγείται, αφού δεν παρέχονται αιτήσεις ασύλου στα κρατητήρια, παρά το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία πληροφόρησε ψευδώς περί του αντιθέτου την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Επιπλέον, από τη μία πλευρά τα Κρατητήρια της Μεννόγειας αρνούνται να τους μεταφέρουν στην Υπηρεσία Ασύλου ή στην ΥΑΜ (Υπηρεσία Αλλοδαπών και Μετανάστευσης) για να υποβάλουν αίτηση ασύλου, και από την άλλη η Υπηρεσία Ασύλου αρνείται να τους επισκεφτεί επικαλούμενη «έλλειψη» οδοιπορικών.
Οι κρατούμενοι υπόκεινται σε συνεχή έλεγχο και τιμωρητική μεταχείριση, η οποία περιλαμβάνει το δέσιμο τους με χειροπέδες σαν να πρόκειται για εγκληματίες, ακόμη και όταν πηγαίνουν στην τουαλέτα η στο χώρο επισκέψεων για να συναντήσουν τους δικούς τους. Επίσης τιμωρητική ήταν και η απομόνωση των 25 απεργών πείνας από την αστυνομία σε ξεχωριστό χώρο από τους υπόλοιπους κρατούμενους, καθόλη τη διάρκεια της τριήμερης απεργίας πείνας που είχαν πραγματοποιήσει τον προηγούμενο Ιούνιο.
Επιπρόσθετα, μερικοί κρατούμενοι υπόκεινται και σε φυσική βία, σε συνδυασμό με διάφορες άλλες μεθόδους, όπως τη διακοπή του τηλεφωνικού σήματος για αποκοπή της επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Οι επισκέψεις γίνονται μόνο με την οπτική και ακουστική παρουσία των αστυνομικών, ενώ παράλληλα οι ενδιαφερόμενες οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χρειάζονται γραπτή έγκριση από τον ίδιο τον Αρχηγό της Αστυνομίας Κύπρου για να επισκεφτούν τους κρατούμενους.
Ως αποτέλεσμα όλων αυτών των σκληρών και απάνθρωπων μέτρων, οι κρατούμενοι θεωρούν τις συνθήκες διαβίωσης ως απαράδεκτες και απαξιωτικές για την αξιοπρέπεια, τη φυσική τους επιβίωση ή ακόμα και για την ασφάλεια και την υγεία τους. Η ποιότητα του φαγητού είναι αρκετά κακή, με αποτέλεσμα πολλές φορές οι κρατούμενοι να μένουν χωρίς φαγητό για μια ολόκληρη μέρα και να επιβιώνουν μόνο με νερό. Ούτε οι κρατούμενοι έχουν έγκαιρη πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Όσοι χρειάζεται να επισκεφτούν γιατρό μπορεί να περιμένουν μέχρι και 2 εβδομάδες μετά από σχετική αίτηση για να δουν γιατρό, στον οποίο δεν δικαιούνται να απευθύνουν το λόγο, αφού ο αστυνομικός που τους συνοδεύει πρέπει να μιλάει για αυτούς.
Αύγουστος 2013
Βλ. επίσης:
    Κίνηση για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό (ΚΙΣΑ)
    – Δελτίο Τύπου – 26 Ιουνίου 2013
    21 Σύριοι πρόσφυγες σε απεργία πείνας στα κρατητήρια Μενόγιας
    – Δελτίο Τύπου – Παρασκευή, 5 Ιουλίου 2013
Άμεση διερεύνηση καταγγελιών για κακοποίηση κρατουμένων στα κρατητήρια της Μεννόγειας
– Ανακοίνωση – Δευτέρα, 8 Ιουλίου 2013
Ο Φιλελεύθερος, Σάββατο, 06.07.2013, σελ.20: Άλλο ένα κατακριτέο άρθρο από την εφημερίδα Ο Φιλελεύθερος, το οποίο προάγει τις διακρίσεις, τη ξενοφοβία και το ρατσισμό
    – Ανακοίνωση – Τετάρτη, 31 Ιουλίου 2013
    Επείγον κάλεσμα σε δράση! Χρειάζεται η αλληλεγγύη σας!
    Ανεξάρτητη Αρχή Πρόληψης των Βασανιστηρίων – Γραφείο της Επιτρόπου Διοικήσεως 
– Αρ. Φακ. ΕΜΠ 2.13 – 16/05/2013: Έκθεση αναφορικά με τις επισκέψεις που διενεργήθηκαν στο χώρο κράτησης μεταναστών στη Μενόγεια στις 14 Φεβρουρίου,3 και 19 Απριλίου 2013

Θεσ/νίκη 22/8/13 : Ενημέρωση απο την πορεία για τον Θανάση (Video+ Fotos)

 

καμαρα

 

[youtube]http://youtu.be/ay-jaClcz_c[/youtube]

Πάνω από 400 άτομα ξεκίνησαν πριν από λίγο πορεία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ως διαμαρτυρία για το θάνατο του 18χρονου Θανάση Καναούτη. Η κυκλοφορία των οχημάτων διακόπηκε. «Ο Θανάσης δεν ξεψύχησε λόγω ατυχήματος, ωθήθηκε στο θάνατο από τους κεφαλοκυνηγούς. Οι διώκτες του θα μπορούσαν να είναι πολλοί: μπάτσοι, τραπεζίτες, σεκιουριτάδες, αφεντικά, εφοριακοί. Όταν κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα απαιτεί την καταβολή ενός μισθώματος τότε το κυνήγι δεν σταματά ούτε στα αυτονόητα κοινωνικά δικαιώματα, ούτε στη μετακίνηση, ούτε στη στέγαση, τη σίτιση, την υγεία και την παιδεία» αναφέρει στην ανακοίνωσή της η
Συνέλευση Ενάντια στις Δολοφονίες Κράτους & Αφεντικών
Seleo.gr News

Στο κέντρο της Θεσσαλονίκης βρίσκεται η πορεία που πραγματοποιείται αυτή τη στιγμή για το θάνατο του 18χρονου Θανάση που έχασε τη ζωή του σε τρόλει έπειτα από διαπληκτισμό με ελεγκτή.

 

*******************
Πορεία για τη δολοφονία του Θανάση Καναούτη θεσσαλονικη 22/8/2013
από Συνέλευση Ενάντια στις Δολοφονίες Κράτους & Α 22:58, Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013
θεματικές: Κρατική καταστολή – Κοινωνικός έλεγχος \ Μετακινήσεις \ Αλληλεγγύη

περίπου 500, με παλμό, ξεκίνησε από καμάρα, πήγε εγνατία έστριψε στη δραγούμη κατέβηκε στη μητροπόλεως, και από γούναρη ανέβηκε ναυαρίνου και καμάρα, σε όλη τη διάρκεια της πορείας ματ δεξιά κι αριστερά

 

ΠΗΓΕΣ /ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ :

 

http://plateiamolaon.wordpress.com/2013/08/22/%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7-22813-%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%B9/

&

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1487085

 

 

 

 

Αίγυπτος: Η εκδίκηση του αστυνομικού κράτους

Μετάφραση: Athens Imc Translations Teamhttp://tahriricn.files.wordpress.com/2013/08/screenshot2013-08-17at5-12-19pm.png

Καθώς η τρέχουσα βία στην Αίγυπτο έχει συμβάλει για μια κατάσταση  σύγχυσης και  πόλωσης, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει η Αίγυπτος παραμένει η επιστροφή του αστυνομικού κράτους. Πιο συγκεκριμένα, η απειλή σχετίζεται, όχι μόνο με την ανασύσταση του αστυνομικού κράτους, το οποίο ποτέ στα αλήθεια δεν αποχώρησε μαζί με τον Hosni Mubarak , αλλά και η επιστροφή ως αυτονόητης, εάν όχι προφανούς, αποδοχής των κατασταλτικών πρακτικών και καταναγκαστικών μηχανισμών. Από αυτή την άποψη, η τρέχουσα σύγκρουση μεταξύ κράτους και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας είναι μια ζημιογόνα πιθανότητα. Το εκτεταμένο αίσθημα ενάντια στους Αδελφούς Μουσουλμάνους παρέχει αυτή την στιγμή στο κράτος τη νομιμότητα να ασκήσει βία εναντίον τους, καθώς και μια πιθανή κάλυψη για το μέλλον ώστε να χρησιμοποιήσει παρόμοιες τακτικές ενάντια σε άλλους αντικαθεστωτικούς.

Υπάρχει ένα πρόβλημα στον τρόπο που οι δυνάμεις ασφαλείας σκόρπισαν βίαια τις καθιστικές διαμαρτυρίες υπέρ του Mohamed Morsi, ακόμη και αν υπήρξαν ισχυρισμοί  ότι οι καθιστικές διαμαρτυρίες στην Nahda και Rabea συμπεριλάμβαναν όπλα. Ανεξάρτητα από το εάν  συμφωνεί ή όχι κάποιος με την Μουσουλμανική Αδελφότητα ή με τους στόχους αυτών των διαμαρτυριών, η δολοφονία περισσότερων από 500 ανθρώπων στρέφεται ενάντια σε οποιαδήποτε αίσθηση ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ηθικής. Ωστόσο εξίσου αξιοκαταφρόνητη και κατακριτέα είναι η εκμετάλλευση άοπλων ως ανθρώπινες ασπίδες από οπλισμένους διαδηλωτές. Πέραν της σοβαρής θεώρησης σχετικά με την ηθική πλευρά, παραμένουν και άλλα προβλήματα.

 

Η βίαιη διάλυση των διαμαρτυριών στην  Rabaa και Nahda σηματοδοτεί έναν θρίαμβο των λύσεων που δίνονται μέσω των δυνάμεων ασφαλείας έναντι  πολιτικών – τάση που χαρακτήρισε ένα μεγάλο μέρος της εποχής του Mubarak. Οι λύσεις αυτές σπάνια λύνουν ένα πρόβλημα χωρίς την υποστήριξη ενός πολιτικού σχεδίου δράσης, το οποίο φαίνεται να μην υπάρχει στην περίπτωσή μας. Δεν υπάρχει αμφιβολία  ότι οι ηγέτες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας έχουν μια μακροχρόνια ιστορία ανεπαρκής διαπραγματευτικής συμπεριφοράς, παρουσιάζοντας ακραία ισχυρογνωμοσύνη, και αποτυχίες στο να υποστηρίξουν μέχρι τέλος τις συμφωνίες τους σε πολλές περιπτώσεις, είτε βρισκόμενοι στην εξουσία είτε στην αντιπολίτευση. Αλλά αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που για να τους αντιμετωπίσεις χρειάζεται μια πολιτικά έμπειρη προσέγγιση, ενάντια στην λύση της ασφάλειας, η οποία το μόνο που μπορεί προσφέρει είναι να ενισχύσει την ακαμψία των Αδελφών Μουσουλμάνων, για να μην παραλείψουμε το κόστος σε ανθρώπινες ζωές που συνδέεται με τέτοια μέτρα.

 

Αντί της πολιτικής λύσης, η κυβέρνηση η οποία βρίσκεται υπό την κηδεμονία του στρατού, επέλεξε τον δρόμο των δυνάμεων ασφαλείας και της σύγκρουσης. Αυτός ο δρόμος το μόνο που θα προσφέρει είναι να τροφοδοτήσει περαιτέρω τους καταναγκαστικούς μηχανισμούς χωρίς να εγγυηθεί οποιοδήποτε  αποτέλεσμα, από άποψη πολιτικής σταθερότητας και κοινωνικής ειρήνης. Καθώς οι εξτρεμιστικές ομάδες ωθούνται στην απομόνωση οι ηγέτες της ασφάλειας θα βρουν αφορμές για να υιοθετήσουν αδιάκριτα μέτρα επιτήρησης, ανακρίσεις, βασανισμούς, και κατάχρηση, όλα με μηδενική διαφάνεια και υπευθυνότητα. Οι υποστηρικτές της καταστολής μεταξύ αυτών και εκείνοι που αντιτάσσονται στους Αδελφούς Μουσουλμάνους θα το δεχτούν πρόθυμα. Η τάση αυτή ενισχύεται και από το γεγονός ότι η καταστολή έχει εξουσιοδοτήσει ακραία στοιχεία μεταξύ των υποστηρικτών του καθαιρεθέντος Προέδρου.

 

Κάποιοι μπορεί να πουν ότι η αυξανόμενη επιρροή του τομέα της ασφάλειας θα περιοριστεί μόνο στην «αντιτρομοκρατία» και τις εξτρεμιστικές ομάδες των Ισλαμιστών που ενστερνίζονται τη βία. Υπάρχουν ξεκάθαρα σημάδια ότι δεν μιλάμε για μια τέτοια περίπτωση. Για παράδειγμα, αμέσως πριν από την καταστολή στις καθιστικές διαμαρτυρίες των Αδελφών Μουσουλμάνων, οι συνταξιούχοι στρατηγοί πήραν τον έλεγχο την κυβέρνησης με μια συντριπτική πλειοψηφία σε θέσεις στην επαρχία. Για πολλούς, αυτό ήταν ένα ξεκάθαρο σημάδι ότι το κράτος έχει επιλέξει να «διασφαλίσει» την εξουσία και τα πολιτικά αρχεία.

Επιπλέον, εκείνοι που θεωρούν ότι ο τομέας της ασφάλειας δεν θα υπερβεί τα όριά του παραβλέπουν σαφώς τη μακροχρόνια ιστορία της ανάμιξης του αιγυπτιακού κράτους στις πολιτικές και ιδιωτικές υποθέσεις στο όνομα της αντιτρομοκρατίας και της εθνικής ασφάλειας. Δεδομένου αυτής της πλούσιας ιστορίας, μπορούμε ακίνδυνα να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι σήμερα οι εγχώριες μυστικές υπηρεσίες κερδίζουν γρήγορα την λευκή επιταγή ώστε να αναμιχθούν στις υποθέσεις μας στο όνομα της εθνικής ασφάλειας. Σύντομα οι Αιγύπτιοι θα κληθούν να υποστηρίξουν την κυβέρνησή τους σε όποια απόφαση πάρει λόγω του ότι είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στους «βίαιους Ισλαμιστές.» Οι πολιτικοί αποστάτες όλων των προσανατολισμών θα είναι ευάλωτοι μπροστά στην κατηγορία ότι κρατάνε ήπια στάση απέναντι «στην τρομοκρατία» ή ότι στηρίζουν τους «ριζοσπάστες Ισλαμιστές.» Θα ενδιαφερθεί κανείς σε αυτό το υπό σύγχυση κράτος της ανασφάλειας;

 

Η Αίγυπτος, με άλλα λόγια, είναι σε μια επικίνδυνη πορεία. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να κάνουν κάποιον να πιστέψει ότι οι αστυνομικές δυνάμεις θα υιοθετήσουν τις βάναυσες πρακτικές τους στον ίδιο βαθμό με εκείνη της εποχής του Mubarak. Το αστυνομικό καθεστώς δεν έχει αλλάξει σε καμία περίπτωση, ποτέ δεν ανασχηματίστηκε, και δεν έχει λογοδοτήσει ποτέ για τα προηγούμενα εγκλήματα που έχει διαπράξει. Ο Υπουργός Εσωτερικών Mohamed Ibrahim έχει ήδη επισημάνει πως η επιστροφή στο παρελθόν είναι επικείμενη, ότι αποτελεί δέσμευση, «η ασφάλεια θα αποκατασταθεί σε αυτό το έθνος όπως ήταν πριν από τις 25 Ιανουαρίου, και ακόμα πιο πριν.»

 

Σιωπηροί υποστηρικτές της κρατικής ασφάλειας απαντούν ότι δεν υπήρχε κανένας άλλος τρόπος, ότι δεν υπήρχε κανένα περιθώριο για διαπραγματεύσεις με την Αδελφότητα, και ότι ο βίαιος διασκορπισμός των καθιστικών διαμαρτυριών ήταν αναγκαίος.

 

Μια τέτοια απάντηση, όμως, παραβλέπει τους μεγάλους περιορισμούς της λύσης της ασφάλειας για το υποκείμενο πρόβλημα, δηλαδή ότι η έκκληση στην μη συμμορφωμένη και χωρίς την κατάλληλη εκπαίδευση αστυνομία, για την επίλυση της αντιπαράθεσης μεταξύ της Αδελφότητας και της κυβέρνησης είναι σαν να ζητάς από έναν χασάπη να κάνει δουλειά ενός χειρουργού καρδιάς. Επιπλέον, θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει σε αντιδιαστολή: Ήταν αναγκαίο για την αστυνομία να στοχεύσει άοπλους πολίτες που κουβαλούσαν κάμερες; Ήταν αναγκαίο για τις δυνάμεις ασφαλείας να ανοίξουν πυρ εναντίον άοπλου πλήθους; Ήταν απαραίτητο για την αστυνομία να αφήσει απροστάτευτες όλες τις εκκλησίες που υπέστησαν επιθέσεις στον απόηχο της διάλυσης καθιστικών διαμαρτυριών;

 

Αλλά  βάζοντας στην άκρη τις αναλύσεις σχετικά με το τι θα μπορούσε η  αστυνομία να κάνει διαφορετικά, γεγονός παραμένει ότι η πρόσφατη βία  έχει μόνο εμβαθύνει την εμπιστοσύνη των πολιτών σχετικά με την κατάσταση  της ασφάλειας και θα απαλλάξει τους πολιτικούς από την εξεύρεση λύσεων για πολιτικές διαφορές. Με την αύξηση των κοινωνικών συγκρούσεων,  ιδιαίτερα των σεχταριστικών, οι υπηρεσίες ασφαλείας  θα ανακτήσουν και πάλι τον παραδοσιακό τους ρόλο ως κριτές αυτών των  συγκρούσεων, καθώς και την άδειά τους να χρησιμοποιούν καταχρηστικές,  καταπιεστικές τακτικές. Αυτή η συνεχής αίσθηση της ανασφάλειας θα  κατευθύνει την Αίγυπτο μακριά από την πραγματική δικαιοσύνη. Με την  ενδυνάμωση του τομέα της ασφάλειας, δεν θα υπάρχει λόγος ή κίνητρο να  ασκηθεί πίεση για επαναστατικά αιτήματα για πραγματικές μεταρρυθμίσεις  στο εσωτερικό της οργάνωσης της αστυνόμευσης . Είναι επίσης πιθανό ότι η  κλιμάκωση της βίας και της ρητορικής για υπερβολική ασφάλεια που  διαλαλεί το κράτος θα καταστήσουν δύσκολο για τους πολιτικούς  αντιφρονούντες, οι οποίοι είναι εξίσου αντίθετοι στην Μουσουλμανική  Αδελφότητα και το στρατό, να χρησιμοποιήσουν τη δράση στο δρόμο.

 

Κατά κάποιο τρόπο, η συγκρουσιακή προσέγγιση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, συνειδητά ή όχι, παίρνει πίσω με κατασταλτικό τρόπο την άδεια να σκοτώνει και να  καταστέλλει με ατιμωρησία, αλλά έτσι είναι όλοι όσοι πανηγυρίζουν  για την καταστολή των δυνάμεων ασφαλείας εναντίον της Αδελφότητας. Πολλές τέτοιες φωνές έχουν επικρίνει τον  Mohamed ElBaradie για την παραίτησή του από τη θέση του ως αντιπρόεδρος στον απόηχο της πρόσφατης βίας. Αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ρόλος για έναν πολιτικό σε  ένα κράτος που είναι έτοιμο να πάρει μια λύση ασφάλειας για την αντιμετώπιση κάθε σημαντικής πρόκλησης.

 

Καθώς αντιμετωπίζουμε το ερώτημα αν η Αίγυπτος θα δει την ”επιστροφή” της αστυνομίας όπως ήταν στην εποχή του Μουμπάρακ , ένας αριθμός κρίσιμων ερωτημάτων γεννιέται, τέτοια όπως: Αν έχει μείνει καθόλου επαναστατική θέρμη να αντισταθεί ενάντια σε μια τέτοια προοπτική; Ή έχουν οι επαναστατικοί δεσμοί στραγγιστεί μέσα στο αίμα και τις αποτυχημένες προσπάθειες στο να δημιουργήσουν μια δημοκρατική πολιτική τάξη;

 

Το αν θα προκύψει ένα νέο κύμα επαναστατικής κινητοποίησης  να αντισταθεί ενάντια στην αυξανόμενη δύναμη του κράτους ασφάλειας ή όχι, είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Αλλά είναι φανερό ότι η εμμονή για αντιπαράθεση ανάμεσα στο κράτος και την Μουσουλμανική Αδελφότητα δεν μπορεί παρά να εμβαθύνει την διασφάλιση των πολιτικών θέσεων με την ενίσχυση αιτημάτων για λύσεις ασφαλείας. Το τι θα χρειαστεί για να αντιστραφεί η επιστροφή του αστυνομικού κράτους, στο οποίο οι επαναστάτες αντιστάθηκαν με σκληρή δουλειά, είναι αβέβαιο. Κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι οι βίαιες αδικίες τις οποίες η αστυνομία είναι αποφασισμένη να διαπράττει, θα κάνουν πάντα δομικά την εξέγερση αναπόφευκτη. Αλλά αυτό σημαίνει ότι το ξαναζωντάνεμα  της αντίστασης θα έχει υψηλό κόστος, σαν αυτό που οι Khalid Said, Jika, Mohamed al-Guindy και πολλοί άλλοι έχουν πληρώσει.

 

 

πηγή: http://tahriricn.wordpress.com/2013/08/18/egypt-the-revenge-of-the-police-state/

πηγή:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1487036

 

 

 

 

 

Παρέμβαση στα ΜΜΜ στου Ζωγράφου από Βίλα

Aφίσα από την παρέμβαση που έγινε χθές το απόγευμα  στις γραμμές 230, 235 και 608 στου Ζωγράφου σχετικά με το θάνατο του 19 χρονου Θ. Κ. στο Περιστέρι. Μοιράστηκε κείμενο, πετάχτηκαν τρικάκια και κολλήθηκαν σχετικά αυτοκόλλητα, ενώ σε κάποιες γραμμές μπλοκαρίστηκαν τα μηχανήματα επικύρωσης εισιτηρίων.