Σχετικά με τη συλλήψη 4 αγωνιστών μετά τη λήξη της απεργιακής πορείας της 25ης Σεπτέμβρη στην Πάτρα

1378725_161418277398000_1340724794_n
το πανό του εργαλειοφόρου στην απεργιακή πορεία της 25ης Σεπτέμβρη 

Την Τετάρτη 25 Σεπτέμβρη, ημέρα απεργίας στο δημόσιο τομέα, η συνέλευση αναρχικών ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά – εργαλειοφόρος ήταν για ακόμα μια φορά στο δρόμο, στην κατεύθυνση της όξυνσης του ταξικού-κοινωνικού πολέμου. Η πορεία ήταν μικρή και υποτονική, καθώς οι ξεπουλημένες συνδικαλιστικές, γραφειοκρατικές ηγεσίες της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, σε συνδυασμό με τα εκλογικά «ζυγίσματα» των ηγεσιών της καθεστωτικής αριστεράς δεν στήριξαν τον αγώνα των καθηγητών που βρισκόταν σε εξέλιξη τον τελευταίο καιρό, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να αναδιπλωθούν και να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις τους. 

Ως αναρχικοί κοινωνικοί αγωνιστές, που τη λογική και την πρακτική μας την διέπουν η παρέμβαση σε κάθε πεδίο του κοινωνικού και του ταξικού αγώνα, βρεθήκαμε στην πορεία που ξεκίνησε από την πλατεία Γεωργίου και συμμετείχαμε στο αναρχικό μπλοκ του “εργαλειοφόρου” όπου διασχίζοντας κεντρικούς δρόμους της Πάτρας, καταλήξαμε στο ίδιο σημείο από το οποίο λίγο μετά διαλυθήκαμε. Αμέσως μετά, 4 σύντροφοι μας, μάζεψαν τις σημαίες μας με σκοπό να κατευθυνθούν λίγα μέτρα πιο μακριά προκειμένου να τις αφήσουν σε ένα αυτοκίνητο. Στη μέση της διαδρομής (στο πιο κεντρικό σημείο της πόλης, οδός Κορίνθου και Αγίου Νικολάου), οι σύντροφοι κυκλώνονται από μπάτσους της ομάδας ΔΙΑΣ οι οποίοι τους ακινητοποιούν, τους ψάχνουν τις τσέπες και τις τσάντες και τους προσαγάγουν στο μπατσομέγαρο. Λίγη ώρα αργότερα οι προσαγωγές μετατρέπονται σε συλλήψεις με την κατηγορία της οπλοκατοχής! Και αναρωτιέται κανείς ποια ήταν τα όπλα; Μα φυσικά οι σημαίες! Αργά το απόγευμα αφήνονται ελεύθεροι, ενώ ορίστηκε δικάσιμος για τις 6 Νοέμβρη.

Η επίθεση που δέχονται τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας από την κυριαρχία είναι άνευ προηγουμένου. Την ίδια ώρα, που το κράτος προσπαθεί με θεαματικό τρόπο να δείξει δήθεν όλη του την αυστηρότητα ενάντια στους ναζιστές της χρυσής αυγής που το ίδιο την χρησιμοποίησε ως μοχλό πίεσης και αποπροσανατολισμού της κοινωνίας και την εξέθρεψε συνειδητά, παράλληλα προσπαθεί να εμφανιστεί ως ο εγγυητής της ομαλότητας χρησιμοποιώντας τη θεωρία των 2 άκρων. Εξισώνοντας δηλαδή τους παρακρατικούς φονιάδες της χρυσής αυγής με τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας και ειδικότερα με τους αναρχικούς. Η ρητορική και πρακτική αυτή δεν πρόκειται να γίνει ανεκτή! Η πρωτοφανής σύλληψη των 4 συντρόφων για σημαίες(!) είναι το συμβολικό μήνυμα του κράτους ότι δίπλα στις προ μιας ημέρας φωτογραφίες με τις ελληνικές σημαίες της χρυσής αυγής, θα στέκονται αυτές της αναρχίας. Ένα ψευδεπίγραφο μήνυμα της κυριαρχίας ότι η σάπια δημοκρατία τους, το σάπιο σύστημα τους μπαίνει ανάχωμα απέναντι στην φασιστική απειλή από τη μια και ένα κυριολεκτικό μήνυμα στην απειλή της κοινωνικής επανάστασης από την άλλη. Ας δούμε όμως πως έχουν πραγματικά τα γεγονότα…

Το κράτος έκτακτης ανάγκης, όπως διαμορφώνεται σήμερα στον ελλαδικό χώρο αλλά και σε όλο το δυτικό κόσμο, μην έχοντας να προσφέρει πλέον ούτε το βασικό επίπεδο διαβίωσης στους υπηκόους του και θέλοντας παράλληλα να διαιωνίσει την εξουσία του τσακίζοντας τις αντιστάσεις των από τα κάτω, επενδύει στο φόβο και στον αποπροσανατολισμό. Η χρυσή εφεδρεία κάθε τέτοιου κράτους που ιστορικά έχει αποδειχτεί ότι είναι το αγαπημένο παιδί των αστών, είναι ο φασισμός. Ο φασισμός όμως θέριεψε, άπλωσε το δηλητήριο του σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας και άρχισε να φοβίζει τους εξουσιαστές. Οι κυβερνώντες αισθάνθηκαν ότι το θηρίο που εξέθρεψαν ίσως φάει και αυτούς τους ίδιους, άρα έπρεπε να πάρουν μέτρα εναντίον του. Η αφορμή δόθηκε με το αίμα του αντιφασίστα συντρόφου Παύλου Φύσσα ο οποίος έπεσε νεκρός μετά από οργανωμένη επίθεση των παρακρατικών της χρυσής αυγής που τον δολοφόνησαν με μαχαίρι. Το αίμα του ήταν αυτό που έδωσε στο κράτος τη δυνατότητα να γίνει πιο αυστηρό με τα παιδιά του τα οποία ξέφυγαν λίγο περισσότερο από τις πατρικές αγκάλες. Ο οπλισμός των ναζιστών, η εκπαίδευση των ταγμάτων εφόδου σε στρατόπεδα από εκπαιδευτές χρυσαυγίτες άντρες των ειδικών δυνάμεων και η αποδεδειγμένη στενή σχέση των μπάτσων με την παρακρατική συμμορία, οι οποίοι τους προσέφεραν ασυλία, πληροφορίες, ακόμα και έμψυχο δυναμικό, αποδεικνύουν περίτρανα τον διαπλεκόμενο ρόλο της χρυσής αυγής με το κράτος και τους μηχανισμούς του.

Στην άλλη πλευρά -και όχι στο άλλο άκρο-, βρίσκεται ο κόσμος του αγώνα. Ο κόσμος που προσπαθεί να σταθεί όρθιος με αξιοπρέπεια απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, στην υποβάθμιση και τη λεηλασία των ζωών μας, να αυτοοργανωθεί και να παλέψει για μια άλλη κοινωνία. Όχι αυτή του κράτους και των αφεντικών που ζουν παρασιτικά πάνω στην κοινωνία, την καθυποτάσσουν, την καταστέλλουν, ούτε αυτή των φασιστών και των διεστραμμένων μισάνθρωπων προτύπων τους, αλλά για μια αταξική κοινωνία της ισότητας και της αλληλεγγύης.

Η κυριαρχία, γνωρίζει πολύ καλά ότι ο μοναδικός της εχθρός είναι αυτοί που εξαθλιώνει και εξεγείρονται εναντίον της. Είναι ο κόσμος της ανασφάλιστης εργασίας, των πενιχρών μεροκαμάτων. Η εργατική τάξη, που βιώνει τις άθλιες συνθήκες εργασίας στους χώρους δουλειάς, τους εξευτελισμούς και την ταπείνωση από τα αφεντικά. Είναι η νεολαία που γνωρίζει πολύ καλά ότι το μέλλον της είναι η ανεργία και η φτώχεια. Είναι κοντολογίς οι από κάτω αυτού του κόσμου που δεν έχουν να χάσουν τίποτα παρά μόνο τις αλυσίδες τους!

Ως αναρχικοί, υψώνουμε τις μαυροκόκκινες σημαίες μας περήφανα και φωνάζουμε σε όλους τους τόνους ότι ο αντιφασιστικός αγώνας είναι κομμάτι του συνολικότερου αντικρατικού αγώνα! Οι 4 σύντροφοι μας, συνελήφθησαν ως αναρχικοί και ως αντιφασίστες, καθώς το κράτος από τη μια επιβάλλει το δόγμα μηδενικής ανοχής ενάντια στα αγωνιζόμενα κομμάτια που στρέφονται εναντίον του και παράλληλα αυτοανακηρύσσεται διαιτητής ανάμεσα σε αυτά που βαφτίζει ως άκρα. Στην πραγματικότητα όμως, το κράτος και οι φασίστες είναι τα συγκοινωνούντα δοχεία, οι δυο διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο αγώνας που εστιάζεται μόνο ενάντια στους ναζί, είναι αγώνας αποσπασματικός και καταδικασμένος να φτάσει μέχρι ένα ορισμένο σημείο πριν πάλι οπισθοχωρήσει. Εχθρός της κοινωνίας, εχθρός της ανθρωπότητας και δημιουργός όλων των παραγόντων που κρατάνε τον άνθρωπο όμηρο και καταδικασμένο σε μια άθλια ζωή είναι το κράτος. Η δημοκρατία, επιχειρεί να στήσει το σκηνικό των 2 άκρων, καθώς έχει συμφέρον στην αναπαραγωγή των υπαρχουσών δομών και της αστικής νομιμότητας. Το άκρο όμως είναι αυτοί. Από τη μια, το κράτος και το κεφάλαιο που τρομοκρατούν τους από τα κάτω αυτού του κόσμου είτε μέσω της καταστολής, είτε μέσω της ανεργίας, είτε μέσω της φοροληστείας και του γενικότερου εξατομικευμένου μοντέλου ζωής που προωθούν στο οποίο ο κοινωνικός κανιβαλισμός, ο ανταγωνισμός και ο ατομισμός επιβραβεύονται έναντι της αλληλεγγύης και της αμοιβαιότητας. Από την άλλη ο φασισμός ο οποίος εχθρεύεται την ανθρωπότητα και έχει πεταχτεί από τους λαούς στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Απέναντι στην κατασκευασμένη λογική των άκρων, παραμένουμε στο επίκεντρο των κοινωνικών και ταξικών αγώνων για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας

 Είμαστε αυτοί που δικαίως μας φοβούνται, που τρέμουν στην ύπαρξη μας και επιθυμούν τον αφανισμό μας γιατί γνωρίζουν καλά πως μέσα μας “κουβαλάμε έναν καινούριο κόσμο, εδώ, στις καρδιές μας. Αυτός ο κόσμος γεννιέται αυτή τη στιγμή”.

 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 4 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣΤΗΣ 25/9 ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

 ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ

  αναρχική ομάδα “Δυσήνιος Ίππος”

ΠΗΓΗ:http://ipposd.wordpress.com/

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *