πηγη:tvxs.gr/node/139148

Φωτογραφία: Μενέλαος Μυρίλλας/FosPhotos

Η αρχική τοποθέτηση του υπεύθυνου αποκωδικοποίησης ναζιστικών κραυγών σε κατανοητό λόγο, δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος ακόμα και μεταξύ των υποστηρικτών της συμμορίας που εκπροσωπεί.[1] Αντίθετα, ένα ακόμα πλήγμα στο έτσι κι αλλιώς κατασκευασμένο κύρος των λεγόμενών του αποτέλεσαν οι αποδείξεις που ακολούθησαν για την άμεση σχέση του Ρουπακιά με τη ΧΑ.[2] Του Μιχάλη Ραγκούση

 
Κι αν αυτή η προσπάθεια έπεσε στο κενό, μια άλλη προσπάθεια έχει, κατά την ερμηνεία μας, ξεκινήσει σχεδόν ταυτόχρονα. Μέσω μηνυμάτων στην τηλεοπτική οθόνη, ανυπόγραφων δημοσιευμάτων και δημόσιων καταθέσεων απρόσωπων μαρτύρων, «προκύπτουν στοιχεία» που χρησιμοποιούνται στη συνέχεια για να δώσουν «νέα διάσταση στο θέμα» και να προκαλέσουν «ραγδαίες εξελίξεις». Για πρώτη φορά ίσως, η πορεία τέτοιων «ειδήσεων» δεν ξεκινάει από κάποιο από τα ανυπόληπτα μπλογκ της ακροδεξιάς[3] για να καταλήξει σε κάποια από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης.[4] Αντίθετα, όπως θα δείξουμε, νέα «αποκαλυπτικά στοιχεία» για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα εμφανίζονται ταυτόχρονα σε αμφίβολης προέλευσης και ποιότητας μπλογκ και σε έγκυρα, ανεξάρτητα, διακεκριμένα και διεθνούς κύρους κι αναγνώρισης μέσα ενημέρωσης (π.χ. ΣΚΑΪ). Θεωρούμε ότι, κατά κανόνα σκοπός ή κατ’ εξαίρεση απλά αποτέλεσμα μιας τέτοιας διακίνησης δημοσιευμάτων είναι η αποπολιτικοποίηση του γεγονότος, η πολύτροπη τροφοδότηση της θεωρίας των άκρων, κι η διατήρηση και συσπείρωση των υποστηρικτών των νεοναζί.

Ένα τέτοιο δημοσίευμα του ΣΚΑΪ προβλήθηκε λίγες ώρες μετά τη δολοφονία. Στην πρωινή εκπομπή Πρώτη Γραμμή(!) εμφανίστηκε μήνυμα στο οποίο αναφερόταν πως η δολοφονία έγινε «για το ποδόσφαιρο».[5] Απατώντας στις αντιδράσεις, ο ΣΚΑΪ αργότερα επικαλέστηκε επίσημη ανακοίνωση από την αστυνομία.[6] Οι δύο επίσημες ανακοινώσεις της αστυνομίας δεν αναφέρουν κανένα τέτοιο γεγονός.[7] Όπως αναφέρουν, κι όπως προέκυψε αργότερα κι από τις ομολογίες, ο Ρουπακιάς δεν βρισκόταν στον ίδιο χώρο με τον Φύσσα την ώρα του ποδοσφαιρικού αγώνα. Παρόλα αυτά, η ρητορική της αποπολιτικοποίησης της δολοφονίας και της ταυτόχρονης απαλλαγής της ΧΑ από την ηθική και φυσική αυτουργία είχε ήδη διατυπωθεί. Παράλληλα αποφεύχθηκε και η σύνδεση του γεγονότος στο Κερατσίνι με την επίθεση στο Πέραμα λίγες μέρες πριν και με την καταγεγραμμένη υπόσχεση του Χρυσαβγίτη Λαγού να συνδράμει ακόμα και σε επιθέσεις στη «φωλιά του κούκου(;)».[8]

Το δεύτερο δημοσίευμα δημιουργήθηκε στον… ΣΚΑΪ με την προβολή μηνύματος σύμφωνα με το οποίο κατά τη διάρκεια των αντιφασιστικών συγκεντρώσεων «αγανακτισμένοι πολίτες πετάνε πέτρες σε κουκουλοφόρους».[9] Το βίντεο βέβαια είχε κυκλοφορήσει λίγο πριν στο διαδίκτυο (από το info-war.gr) και είχε εντείνει την οργή για την ανοχή της αστυνομίας και την συνεργασία της με παρακρατικές ομάδες. Μαζί με τον Άρη Χατζηστεφάνου που ξεκίνησε να θέτει ερωτήματα στην αστυνομία, συντάχθηκε και δημοσιογράφος του BBC που ζητούσε εξηγήσεις και από την ελληνική κυβέρνηση.[10] Ύστερα από τόσα δημοσιεύματα στο παρελθόν για τη συνεργασία μελών της ΕΛΑΣ με τη ΧΑ, μάλλον στον ΣΚΑΪ (θεωρούν ότι) απευθύνονται σε αφελείς ή ανενημέρωτους.[11] Στόχος αυτής της προσέγγισης του βίντεο από τον ΣΚΑΪ ήταν, πάντα κατά την ερμηνεία μας, έμμεσα η τροφοδότηση της θεωρίας των άκρων και άμεσα η δημιουργία κλίματος ενάντια στους αντιφασίστες και αντιφασίστριες. Για το τελευταίο πάντως, τιμά τον ΣΚΑΪ το γεγονός ότι την ίδια ακριβώς αντιμετώπιση είχε το ίδιο βίντεο από τους γκεμπελίσκους της ΧΑ.[12]

Το επόμενο δημοσίευμα θεωρούμε ότι αποτελεί ξεκάθαρο μήνυμα διατήρησης της εκλογικής δυναμικής της ΧΑ και συσπείρωσης των σαστισμένων, σοκαρισμένων κι απογοητευμένων ψηφοφόρων της οργάνωσης.[13] Ο ανώνυμος συντάκτης του κειμένου στο bankingnews.gr καταθέτει τις δικές του απόψεις και για τη δολοφονία (αν και αρνείται τέτοια πρόθεση) και για την πορεία που πρέπει να χαράξει η ΧΑ για να διατηρήσει και να ενισχύσει την εκλογική δυναμική της. Το κείμενο χαρακτηρίζεται: Πρώτο, από ορολογία τύπου «δολοφονία αριστεριστή (…) από ένα πολίτη που συνδέεται με την τοπική οργάνωση της Χρυσής Αυγής». Δεύτερο, από προτροπές στον «γενικό γραμματέα Νίκο Μιχαλολιάκο» να αναθεωρήσει την ατζέντα της ΧΑ προς την πάταξη της διαφθοράς έτσι ώστε η ΧΑ να «σαρώσει την κοινωνία». Τρίτο, από το φετίχ του κομματικού σπεκουλαδόρου που λέγεται «κρυφές δημοσκοπήσεις». Τέταρτο, από υπονοούμενα για συμφέρον των κομμάτων της μεταπολίτευσης να βλάψουν τη ΧΑ (τι σύμπτωση το ίδιο να επικαλείται σταθερά κι η ΧΑ), και πέμπτο, από αξιώματα τύπου «Η Χρυσή Αυγή δεν σκοτώνει πολίτες» και Χρυσαβγίτες που «επιζητούν μέσα από την βία να διορθώσουν τα πράγματα»(!). Στόχος, ξεκάθαρος θεωρούμε, ο διαχωρισμός της ΧΑ από μεμονωμένες συμπεριφορές μελών της και συνεπώς η διατήρηση της στήριξης του πληθυσμού που (θα) ψήφιζε ΧΑ αλλά άρχισε να καταλαβαίνει ποια είναι αυτή η συμμορία μόλις προχθές.[14]

Στο ίδιο κλίμα, την ίδια μέρα με το άρθρο του bankingnews.gr κυκλοφορούσε ο πολυαναμενόμενος «Στόχος» της εβδομάδας. Το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας αναπαράγει ένα από τα βασικά επιχειρήματα του άρθρου του bankingnews.gr –και κεντρικό επικοινωνιακό τσιτάτο της ΧΑ– το οποίο είναι ο πόλεμος που έχουν κηρύξει το σύστημα της μεταπολίτευσης προς την αυτοαποκαλούμενη αντισυστημική ΧΑ.[15] Όπως τα κύρια επιχειρήματα της επίσημης γραμμής της ΧΑ που στοχεύουν στην αποσύνδεση του εγκλήματος από την οργάνωση έτσι κι ο Στόχος, επικαλούμενος την έννοια «προβοκάτσια»,[16] απευθύνεται είτε σε φανατικούς Χρυσαβγίτες είτε σε αφελείς κι ανενημέρωτους που δεν γνωρίζουν ή έχουν επίτηδες ξεχάσει ότι ο «ακτιβισμός» (όρος που χρησιμοποιήθηκε προκλητικά στο παρελθόν και από τον Λοβέρδο)[17] των δολοφόνων της ΧΑ δεν ξεκίνησε… από το Κερατσίνι. Ακόλουθοι αυτής της γραμμής, ισχυριζόντουσαν ήδη από την Πέμπτη ότι η δολοφονία είναι ανεξήγητη, ότι στήθηκε από κάποιους για να «κάνουν κακό στη ΧΑ».

Επιστρέφοντας στα σοβαρά μέσα ενημέρωσης, ο ΣΚΑΪ παρουσίασε μία ακόμα ανυπόγραφη (για την ακρίβεια, «απρόσωπη») μαρτυρία δίνοντας στο τηλεοπτικό κοινό νέα οπτική για τον Ρουπακιά: το προφίλ του επιχειρήθηκε να αναθεωρηθεί με βάση τις έννοιες «οικογενειάρχης, βιοπαλαιστής, υπεράνω υποψίας για δολοφονία». Κυριότερο όλων όμως, σε μία παράσταση με δυνατές ερμηνείες, ήταν ο αυθορμητισμός των παρουσιαστών του βραδινού δελτίου. Χάρη σε αυτόν, με έναν συμπτωματικό τρόπο, τα βλέμματα των τηλεθεατών εστίασαν στην, όπως ισχυρίστηκε στον ΣΚΑΪ μία φωνή, προηγούμενη πολιτική ταυτότητα του δράστη. Και ναι, αποκαλύφθηκε πως ο Ρουπακιάς ήταν αριστερός! Πήγαινε μάλιστα στη ΧΑ μόνο για το χαρτζιλίκι.[18] Το ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ εξελίχθηκε σύντομα από το δημοσιογραφικό πρακτορείο ‘makeleio.gr’.[19] Αυτό, αντί για την πλάτη του μάρτυρα, επικαλέστηκε αόρατες αστυνομικές πηγές για να μεταδώσει την αποκλειστική είδηση πως ο δολοφόνος ήταν πρώην μέλος του ΚΚΕ και μόνο η οικονομική ανάγκη τον έκανε να επισκέπτεται πού και πού την τοπική της ΧΑ. Για να δώσει μάλιστα κύρος και σε αυτήν την είδηση, το makeleio.gr αναδημοσίευσε την «πληροφορία» πως ο κατά ομολογία δολοφόνος ήταν παρών στην καφετέρια του Κερατσινίου κατά τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα της Τρίτης όπου και πρώτα διαπληκτίστηκε για το ποδόσφαιρό με τον Φύσσα. Τα τύπου «ο νοών νοείτω» υπονοούμενα στο τέλος του άρθρου του makeleio.gr απευθύνονται, θυμίζοντας την ακροδεξιά πρακτική, σε ψαγμένους αναγνώστες από συντάκτες που θέλουν να δείξουν πως κάτι ξέρουν.

Πολλά από τα δημοσιεύματα που αναφέρθηκαν θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως αποκαλυπτικά για τον φόβο που έχει κυριέψει τη ΧΑ, κάποιους ψηφοφόρους της και πολλούς υποστηρικτές της για απώλεια της εκλογικής της δυναμικής και δύναμης. Για να πούμε πως αυτή η απώλεια δεν είναι απλά φόβος αλλά πραγματικότητα θα μπορούσαμε να επικαλεστούμε μυστικές δημοσκοπήσεις αλλά θα μας διαψεύσει σύντομα η επίσημη ιστοσελίδα της ΧΑ με τις δικές της. Εξάλλου εκεί έχει ήδη αρχίσει από την Κυριακή η διασκεδαστική –αν δεν ήταν επικίνδυνη και προσβλητική για τους ίδιους τους αναγνώστες της και την νοημοσύνη μας– παρερμηνεία δημοσκοπήσεων.[20]

Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα παραπάνω δημοσιεύματα αντικρούουν προηγούμενα που με βάση επώνυμες καταγγελίες, φωτογραφίες, βίντεο και καταθέσεις έχουν αναδείξει την πολιτική διάσταση του θέματος και την άμεση σχέση του δολοφόνου με τη ΧΑ.[21] Παρόλο που ο πιο εμφανής στόχος των παραπάνω δημοσιευμάτων είναι η συσπείρωση και η εξομάλυνση της κατάστασης στους κόλπους των ψηφοφόρων της ΧΑ, εντούτοις η προσπάθεια αυτή έχει άλλη μία προέκταση. Στόχος γίνεται και το αντιφαστιστικό κίνημα το οποίο πρέπει να πειστεί ότι ο φόνος δεν ήταν πολιτικός, πρέπει να πεισθεί ότι οι περισσότεροι πολίτες είναι εναντίον του.

Το κίνημα αυτό βέβαια έχει δώσει αφορμές για μια τέτοια αντιμετώπιση: παρά τα βασανιστήρια, τις διώξεις, την εισβολή σε χώρους αντιφασιστικής δράσης, την προσπάθεια απαξίωσης αντιφασιστικών δράσεων με την μη-προβολή τους, το αντιφασιστικό κίνημα δυναμώνει καθημερινά. Αυτό δεν φαίνεται από κρυφές δημοσκοπήσεις, φαίνεται από τις δράσεις στις γειτονιές των πόλεων και στα χωριά. Φάνηκε επίσης στην ενεργοποίηση των αντιφασιστικών αντανακλαστικών αμέσως μετά τη δειλή (πώς άλλωστε θα δρούσε η ΧΑ;) πράξη των Χρυσαβγιτών. Φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο η ρητορική του κινήματος κι οι βασισμένοι σε αποδείξεις λόγοι που έχει προβάλει για να επικοινωνήσει το αντιφασιστικό του μένος εισέβαλαν μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα στον Τύπο και στην κοινωνία. Το να βλέπεις στον –μέχρι πρόσφατα αδρανή– Τύπο άρθρα που σχετίζουν άμεσα τους Χρυσαβγίτες με «καταδότες», «δοσίλογους», «ταγματασφαλίτες» και «γερμανοτσολιάδες» προσφέρει μία ικανοποίηση. Όμως, αυτή η ικανοποίηση δεν πρέπει να λειτουργήσει εφησυχαστικά: η παρακρατική κι η «καθωσπρέπει» αντεπίθεση που περιγράφεται σε αυτό το άρθρο θα συνεχιστεί και θα ενταθεί με διάφορους τρόπους –όχι μόνο σε επίπεδο προπαγάνδας.

Κλείνοντας, λόγω της μόδας ΧΑ, θα έχει περισσότερο ενδιαφέρον και δημοσιότητα από κάθε άλλη φορά η δίκη του Ρουπακιά. Τα πισώπλατα μαχαιρώματα, οι αλληλορουφιανιές κι οι αλληλοκατηγορίες έχουν περάσει στο αίμα (και την τιμή) των Χρυσαβγιτών.[22] Άρχισαν ήδη με τα αδειάσματα των φυσικού και wannabe αρχηγών της ΧΑ για τον Ρουπακιά. Ίσως, κάποτε, ο ίδιος που ήλπιζε μετά τη σύλληψη του στην βοήθεια των αρχηγών στους οποίους ήταν πιστός και, κατά την αντισυστημική-ελευθεριακή κουλτούρα της ΧΑ, τυφλά υπάκουος, να συγγράψει ένα βιβλίο. Και να γράφει ό,τι έγραψε ένας πρώην ταμίας της συμμορίας.[23] Ίσως, και να πει, «αν ανοίξω το στόμα μου θα διαλυθεί η ΧΑ».[24] Όπως έκανε πρόσφατα κι ο Περίανδρος, κατά πολλούς «Αντωνάκης».[25]

Εμείς δεν ελπίζουμε να αυτοδιαλυθεί η συμμορία-ντροπή. Κάναμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε οτιδήποτε θεμιτό για να εξαφανίσουμε τους αδολφολάγνους φασίστες άμεσα, τώρα.

[25] http://www.iospress.gr/ios2006/ios20061008.htm.

Πηγή φωτογραφίας: ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

“Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τον Αδόλφο μου”. Με αυτή την εύστοχη ατάκα σχολιάστηκε στα σόσιαλ μίντια η φωτογραφία από το πρωτοσέλιδο του Πρώτου Θέματος της Κυριακής 4/8/2013, που έδειχνε τον βουλευτή της Χρυσής Αβγής Ηλία Κασιδιάρη να λιάζεται στην παραλία με μια οξυζεναρισμένη ξανθιά, που εκ των υστέρων μάθαμε ότι είναι η “Μις Τουρισμός”.

Το στιγμιότυπο αυτό από την προσωπική ζωή της ναζιστικής τηλεπερσόνας δεν θα προκαλούσε από μόνο του καμιά αίσθηση. Μάλιστα θα ερχόταν να προστεθεί σε μια σειρά ακόμη life style δημοσιεύματα που από όταν το μόρφωμα μπήκε στη Βουλή, ασχολούνται ακόρεστα με οτιδήποτε αφορά τις “πιπεράτες” πτυχές του νεοναζισμού: με τα τακούνια της Ζαρούλια, το γάμο του Παναγιώταρου, τα ρούχα του Κασιδιάρη που πλένει ακόμα η μαμά του ή το σαμπουάν που βάζει στην κόμη του ο Μπαρμπαρούσης. Η διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά εκείνο που τράβηξε την προσοχή όλων δεν ήταν τα κιτς παντοφλάκια του Κασιδιάρη, αλλά μια σβάστικα να, με το συμπάθιο, που έχει σχεδιασμένη στο αριστερό του μπράτσο.

Αμέσως θυμηθήκαμε ότι το τουρλουμπούκι της μαιανδροσβάστικας είναι άμεσα εμπνευσμένο από ένα παλιότερο εξώφυλλο του περιοδικού Χ.Α. από το μακρινό 1986.

6.

Και οι δύο σβάστικες, βεβαίως, εμφανίζουν την ίδια απόκλιση 45 μοιρών από τον οριζόντιο άξονα, όπως το σύμβολο στη ναζιστική σημαία.

Σιγά τα χρυσά ωά, θα πει κανείς. Όλος ο βίος και η πολιτεία της Χρυσής Αβγής είναι μια πιστή αντιγραφή της ναζιστικής ιδεολογίας: τα σύμβολα, η ρητορική, η αρθρογραφία, η επιχειρηματολογία, τα συνθήματα, οι ύμνοι, η αισθητική, η πρακτική, η θέαση της ιστορίας, οι ενδυματολογικές επιλογές, ακόμη και η ίδια η ονομασία της οργάνωσης, έλκουν την καταγωγή τους από το σκοτεινό ναζιστικό παρελθόν. Το τατουάζ του Κασιδιάρη περιμέναμε για να αντιληφθούμε ότι η Χρυσή Αβγή είναι η ολική επαναφορά του γερμανοτσολιαδισμού;

Απάτη, δειλία και ψέματα

Αυτό που προκαλεί εντύπωση κάθε φορά που οι πολιτικάντηδες του νεοναζιστικού μορφώματος έρχονται αντιμέτωποι με τις κατηγορίες για φιλοχιτλερισμό, είναι η ευκολία με την οποία απαρνούνται την ιδεολογία τους. Κανείς από αυτούς δεν διαθέτει τα ελάχιστα ψήγματα θάρρους για να παραδεχτεί ότι αυτό που πλασάρει στο απελπισμένο κοπάδι των νεόπτωχων νοικοκυραίων είναι στην πραγματικότητα μια ελληνοποιημένη εκδοχή της χιτλερικής ιδεολογίας.

Οσάκις αποκαλύπτεται η στενή σχέση των χρυσαβγιτών με τα ναζιστικά τους πρότυπα, οι “ασυμβίβαστοι μαχητές” σκίζουν τα μιλιταριστικά ιμάτιά τους ότι όλα αυτά είναι συκοφαντίες, ότι η Χ.Α. είναι ένα ελληνικό πατριωτικό κίνημα κ.ο.κ. Το “ελληνοπρεπές” Sieg Heil που φέρει σε τατουάζ ο Παναγιώτης Ηλιόπουλος στο αριστερό του μπράτσο και αποτυπώθηκε σε φωτογραφία κατά τη διάρκεια ρατσιστικής αιμοδοσίας, βρέθηκε πριν από μήνες στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Θυμηθείτε με τι επιχειρήματα του χαμού προσπάθησε τότε ο ναζιστής βουλευτής να δικαιολογήσει το χιτλερικό τατουάζ.

Κάπως έτσι, και με την καθ΄όλα προβλέψιμη δόση κασιδιάρικου τσαμπουκά, επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για τον αγκυλωτό σταυρό ο συνοδός της ξανθιάς μοντέλας. Μην πάει το μυαλό σας στη σκέψη ότι ο εκλεκτός χρυσαβγίτης των media έκανε το συγκεκριμένο τατουάζ επειδή είναι ναζιστής. Ο λόγος που το έκανε είναι η ενασχόλησή του με την αρχαία τέχνη!

Διαβάστε με τι αποστομωτικά λόγια απάντησε σε όσους παρεξήγησαν τους συμβολισμούς του τατουάζ του:

Μείζον πολιτικό θέμα προέκυψε για ένα σύμβολο που έχω χαραγμένο εδώ και μία και πλέον δεκαετία στον αριστερό μου ώμο. Κάποιοι ανόητοι και ανθέλληνες αμφισβήτησαν την ελληνικότητα αυτού του συμβόλου.
Επειδή τα λόγια συνθλίβονται από την Αλήθεια που εμπεριέχουν οι εικόνες, θα παραθέσω ως απάντηση μία σειρά έργων της αρχαίας ελληνικής τέχνης. Έτσι απλά, για να καταρρεύσει η γελοία προπαγάνδα δεκαετιών, που μοναδικό σκοπό έχει να αμαυρώσει τη μοναδική Ιδέα που οδηγεί τα έργα, τις πράξεις και τις ζωές μας. Η Ιδέα αυτή είναι η Ελλάδα.

Πηγή (ανοίξτε με δική σας ευθύνη)

Στη συνέχεια ο ελληνολάτρης νέος τρίβει στα μούτρα των “ανθελλήνων” κάμποσες φωτογραφίες με αρχαίες και σύγχρονες απεικονίσεις αγκυλωτών σταυρών από αρχαιολογικά ευρήματα, μωσαϊκά, διακόσμους κ.ο.κ. Οι φωτογραφίες αυτές υποτίθεται πως “αποδεικνύουν” ότι ο λόγος που ο Κασιδιάρης σχεδίασε τη σβάστικα στο μπράτσο του δεν έχει να κάνει με τα ρατσιστικά του πιστεύω και τη λατρεία του προς τον Χίτλερ, αλλά με τα μουσειολογικά του ενδιαφέροντα.

“Η σβάστικα είναι αρχαιοελληνικό σύμβολο”. 
Ένα παραμύθι για α(γ)ρίους.

Ο ισχυρισμός ότι η σβάστικα διαθέτει κάποια “ελληνικότητα” έχει τόση βάση, όση βάση μπορεί να έχει ο ισχυρισμός ότι αποτελούν “ελληνικά σύμβολα” το τετράγωνο, ο ρόμβος, ο κύκλος και ο σταυρός.

Η σβάστικα δεν συναντάται μόνο σε ελληνικά αγγεία, ασπίδες και πανοπλίες για να διεκδικεί μια ελληνική μοναδικότητα. Απεναντίας, έχει εμφανιστεί σε τόσα αρχαιολογικά ευρήματα τόσων πολλών πολιτισμών σε ολόκληρο τον πλανήτη, που μάλλον πρέπει να θεωρηθεί ένα σύμβολο με οικουμενικό χαρακτήρα χωρίς φυλετικούς φραγμούς. Μάλιστα έχει εμφανιστεί και σε πολιτισμούς αρχαιότερους του ελληνικού, σε περιοχές όπως η Περσία, η Κίνα και οι Ινδίες. Επομένως αν θα έπρεπε σώνει και καλά να αναζητήσουμε κάποια εθνικότητα της σβάστικας, σίγουρα αυτή δεν θα ήταν ελληνική, όπως ισχυρίζεται ο ξερόλας Κασιδιάρης.

Για τους αρχαίους λαούς, και όχι μόνο για τα φύλα του ελλαδικού χώρου, η σβάστικα δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα απλό σύμβολο καλοτυχίας και ευημερίας. Η ίδια η λέξη “σβάστικα” είναι σανσκριτικής προέλευσης. Αποτελείται από τις λέξεις su- (“καλό”) και – asti (“έστω”, δηλ. “να είναι”). Η σύνθετη λέξη suasti σημαίνει ευημερία, ενώ με την προσθήκη της κατάληξης -ka (που σημαίνει “ψυχή”), μεταφράζεται ως “εκείνο που συνδέεται με την ευημερία”, το “ευοίωνο” ή αλλιώς “γούρι”.

H παλιότερη καταγραφή της λέξης suastika με αυτή την έννοια, βρίσκεται στο “Χαριβάμσα” (σανσκρ.: “Η γενεαλογία του Χάρι [=Βισνού]), ένα σημαντικό έργο της σανσκριτικής λογοτεχνίας με 16.374 στίχους σε έμμετρη μορφή, από τον 1ο ή 2ο μ.χ. αιώνα.

Ως αρχαιότερα ευρήματα όπου έχει πιθανολογηθεί η πρώτη εμφάνιση σβάστικας στην ιστορία θεωρούνται τα βραχιόλια από ελεφαντόδοντο που βρέθηκαν στον παλαιολιθικό οικισμό Μετσίν στη σημερινή Ουκρανία (γύρω στο 10.000 π.Χ.):

Μεταγενέστερες πιθανές εμφανίσεις της σβάστικας έχουμε κατά τη νεολιθική εποχή σε κεραμικά από το σπήλαιο Ντεβετάσκα της σημερινής Βουλγαρίας (περίπου 6.000 π.Χ.), αλλά και ευρύτερα στο νεολιθικό πολιτισμό Βίντσα, που άκμασε ανάμεσα στην 6η και την 3η χιλιετία π.Χ. κατά μήκος του ποταμού Δούναβη.Η πρώτη βεβαιωμένη εμφάνιση του συμβόλου φαίνεται να είναι σε σφραγίδες από τον πολιτισμό της κοιλάδας του Ινδού κατά την εποχή του Χαλκού (περ. 4η χιλιετία π.Χ.):

Παρόμοια σύμβολα εμφανίζονται από την εποχή του Χαλκού σε αγγειοπλαστική περιοχής της Ρωσίας, σε σχέδια του βόρειου Καύκασου (πολιτισμός Koban), του Αζερμπαϊτζάν, των Σκυθών και των Σαρματών, ενώ δεν είναι λίγες και οι εμφανίσεις τους σε ευρήματα της εποχής του Σιδήρου που βρέθηκαν στην Κίνα, στην Ιαπωνία, αλλά και στην Κορέα.Όσο μπαίνουμε στους ιστορικούς αιώνες, η σβάστικα χρησιμοποιείται πλέον από τους ινδοευρωπαϊκούς πολιτισμούς, όπως των Ινδοϊρανών, των Κελτών, των Ελλήνων, των γερμανικών φύλων και των Σλάβων, συνηθέστερα ως επαναλαμβανόμενο διακοσμητικό μοτίβο και σπανιότερα ως μεμονωμένο σύμβολο. Η αναπαραγωγή βέβαια συνεχίζεται από τους Ρωμαίους και μέσω αυτών μεταδίδεται στη ρομανική και τη γοτθική τέχνη της δυτικής Ευρώπης. Σβάστικες επίσης έχουν βρεθεί σε προκολομβιανούς πολιτισμούς των ιθαγενών της Βόρειας Αμερικής, στην Αίγυπτο και σε φυλές της Αφρικής.Μέχρι και σήμερα η σβάστικα αποτελεί ιερό σύμβολο του Ινδουϊσμού, του Βουδισμού και του Ζαϊνισμού.Ας δούμε μερικές από τις πολυάριθμες απεικονίσεις της:

Ετρουσκικό μενταγιόν (περ. 700-650 π.Χ.)

Μελανόμορφο ελληνικό αγγείο με τη θεά Άρτεμη πλαισιωμένη από ζώα (περ. 700 π.Χ.)

Αρχαίο ρωμαϊκό μωσαϊκό στη La Olmeda της Ισπανίας.

Χτένα από τον αρχαιολογικό χώρο του Nydam Mose στη Δανία (περ. 200-400 μ.Χ.)

Πύργος του αρμενικού φρουρίου Ani (10ος αιώνας μ.Χ.)

Χάραξη σε παράθυρο των μονολιθικών ορθόδοξων εκκλησιών στη Λελιμπέλα της Αιθιοπίας (12ος αιώνας μ.Χ.).

Έμβλημα δημοτικού σχολείου της Σιγκαπούρης.

Μπρούντζινος κλωβός σε βουδιστικό ναό κοντά στο Τόκιο της Ιαπωνίας.

Το κατώφλι ενός διαμερίσματος στη Μαχαράστρα της Ινδίας.

Ναός της Κορέας

Πατέντα που χρησιμοποιήθηκε από λαούς της Γκάνας στην Αφρική για τη μέτρηση του βάρους του χρυσού.

Ως μυστικιστικό σύμβολο πλαισιωμένο από εβραϊκά γράμματα, από το ιουδαϊκό καμπαλιστικό έργο “Παρασάτ Ελιέζερ”.

Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος…

Μετρήσατε σε πόσους πολιτισμούς συναντάται το συγκεκριμένο σύμβολο; Γιατί εμείς χαθήκαμε στο μέτρημα.  Ο Κασιδιάρης λέει ότι είναι ανόητος όποιος αμφισβητεί την ελληνικότητα της σβάστικας. Σύμφωνοι. Τότε όμως εξίσου ανόητος πρέπει να θεωρηθεί και όποιος αμφισβητεί την ουκρανικότητα, την ινδικότητα, την δανικότητα, τη γκανικότητα, την αιθιοπικότητα, την κινεζικότητα, την ιαπωνικότητα, την ετρουσκικότητα, την κορεατικότητα ή ακόμη και την… εβραϊκότητά της!

Αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο ο Κασιδιάρης αποφάσισε να χτυπήσει το συγκεκριμένο σύμβολο στο μπράτσο του. Και ο λόγος αυτός σχετίζεται αποκλειστικά με το γεγονός ότι το σύμβολο αυτό χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς Ναζί, δηλαδή τους ιδεολογικούς προγόνους κάθε συνειδητοποιημένου χρυσαβγίτη.

Οι Ναζί το καπηλεύτηκαν, το υιοθέτησαν, του άλλαξαν τα φώτα με τους μεταφυσικούς μυστικισμούς τους, το επέβαλαν ως σύμβολο μίσους, ρατσισμού, θανάτου και φυλετικής εξόντωσης και τέλος το κατέστησαν ένα σύμβολο αποτρόπαιο και συνώνυμο της φρίκης, για όσο τουλάχιστον η ανθρωπότητα θα διαθέτει μνήμη.

Το Jungle-Report παρουσίασε στο παρελθόν ένα αξιόλογο γερμανικό ντοκιμαντέρ για τις απαρχές της χρήσης του αγκυλωτού σταυρού στη σύγχρονη εποχή. Το ντοκιμαντέρ αυτό παρέχει ενδιαφέρουσες πληροφορίες για το μυστικιστικό υπόστρωμα που είχε καλλιεργηθεί κατά τον 19ο αιώνα από τους “Λιακόπουλους” εκείνης της εποχής, πάνω στο οποίο στηρίχτηκαν αργότερα κάποιοι για να εδραιώσουν τα παρανοϊκά ιδεολογήματα της “Θούλης”, της “άριας φυλής” και των “αρχέγονων συμβόλων” της.

Είναι απορίας άξιο, γιατί ο Κασιδιάρης περιορίστηκε να ανεβάσει φωτογραφίες από τις απεικονίσεις της σβάστικας σε έργα της αρχαίας ελληνικής τέχνης και δεν παρέθεσε ούτε μία από τις απεικονίσεις αυτού του συμβόλου σε πολυάριθμους άλλους πολιτισμούς. Μάλλον γιατί έτσι θα γκρεμιζόταν ο ισχυρισμός της προσήλωσης στην “ελληνικότητα”, αφού από έναν χρυσαβγίτη μπορείς να τα περιμένεις όλα, αλλά όχι και να υπερασπίζεται την… διαπολιτισμικότητα του συμβόλου που φέρει ως τατουάζ.

Το γεγονός ότι επικαλείται μόνο την αρχαιοελληνική εκδοχή του αγκυλωτού σταυρού κάνοντας ότι αγνοεί παντελώς την πολύ πρόσφατη και νωπή ναζιστική του χρήση, αποδεικνύει ότι ο κύριος αυτός θεωρεί τους οπαδούς του βλάκες. Και σε αυτό θα συμφωνήσουμε απόλυτα μαζί του.

Γιατί μόνο ένας βλαξ θα πίστευε ότι το πιο προβεβλημένο στέλεχος ενός ανοιχτά ναζιστικού κόμματος έκανε τατουάζ τον αγκυλωτό σταυρό για οποιονδήποτε άλλο λόγο εκτός από τη λατρεία του για τον Χίτλερ και το Τρίτο Ράιχ.

Γι’ αυτό άλλωστε δεν είχε κανένα πρόβλημα να συμπεριληφθεί το τατουάζ του που όλοι είδαμε σε φωτογραφικό αφιέρωμα του περιοδικού “Αντεπίθεση” με θέμα τα ναζιστικά τατουάζ (η μαιανδροσβάστικα του βουλευτή της Χ.Α. σε κύκλο, κάτω αριστερά). Το αφιέρωμα φέρει τον ελληνοπρεπή τίτλο “Tattoo88!”, όπου “88” στη συνθηματική αριθμολογία των νεοναζί σημαίνει Heil Hitler.

“Αντεπίθεση”, τεύχος 30, Σεπτ.-Οκτ. 2007, σελ. 20-21.

Απλά και ξεκάθαρα, για να ξεμπερδεύουμε με την προπαγάνδα για ηλίθιους: Ο κύριος αυτός με τη σβάστικα που βαράει 60χρονες γυναίκες και προαναγγέλλει άνανδρες κρυπτείες είναι ναζιστής.
Ναζιστής.
Όχι κινούμενος καμβάς αρχαίας ελληνικής τέχνης.

“Ελληνικότητα” ή ρεβάνς του γερμανικού ναζισμού;

Μέσα στην πλημμύρα της οικονομικής ύφεσης, η πιο δυσάρεστη συνέπεια υπήρξε το ξεχείλισμα του βόθρου που τόσα χρόνια γέμιζε κάτω από τα πόδια μας. Φυσικό είναι επομένως, μέσα στον χαλασμό, τα ναζιστικά βοθρολύματα να διεκδικούν τη ρεβάνς που επί δεκαετίες προσδοκούσαν. Πρώτο θύμα αυτής της ρεβάνς η ιστορία, αφού τα ελληνόφωνα τάγματα εφόδου έχουν ως διακηρυγμένο στόχο το ξαναγράψιμό της, σύμφωνα και με τις Πολιτικές τους Θέσεις: «Επανεγγραφή των ιστορικών βιβλίων και έμφαση στο μάθημα της Ελληνικής Ιστορίας. Ειδικές εξετάσεις για τους διδάσκοντες ώστε να επιβεβαιωθεί το γνωστικό τους επίπεδο και η εθνική τους συνείδηση».

Για να επιτευχθεί αυτή η χρυσαβγίτικη “επανεγγραφή της ιστορίας” το ναζιστικό μόρφωμα χρησιμοποιεί μια αναχρονιστική και αντιεπιστημονική εικόνα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Η εικόνα αυτή δεν είναι άλλη από εκείνη που μπορούμε να αντικρύσουμε μέσα από τον παραμορφωτικό φακό της ναζιστικής μυθολογίας.

Είναι τέτοια η προσπάθεια των σύγχρονων ταγματασφαλιτών να δικαιώσουν τον παππού τους τον Αδόλφο, που φτάνουν στο σημείο να παραχαράξουν όλη την ιστορία της αρχαιότητας προς όφελος των οραμάτων του Γκαίμπελς. Η δημοσιογραφική ομάδα του Ιού έχει κάνει μια εξαιρετική δουλειά σε πρόσφατες μελέτες της, αποδεικνύοντας ότι το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που ονειρεύονται οι “θεωρητικοί” της οργάνωσης δεν αποσκοπεί σε τίποτα άλλο από την εμπέδωση μιας διαστρεβλωμένης “ελληνικότητας”, έτσι όπως την εξέφραζαν οι ιδεολογικοί ταγοί του Τρίτου Ράιχ:

Στο “Αλφαβητάρι του ναζισμού” γίνεται μια πολύ καλή ανάλυση σχετικά με την άποψη των χρυσαβγιτών για αυτά που αποτελούν τη σχολική διδακτέα ύλη, με βάση τα επίσημα κείμενα, ντοκουμέντα και δημοσιεύσεις στον ιστότοπο της οργάνωσης, τα περισσότερα εντελώς πρόσφατα, του 2013.

Η άλλη πρόσφατη μελέτη του Ιού (“Ο μισελληνισμός των ελληναράδων”) που επίσης προκάλεσε αλλεπάλληλα εγκεφαλικά στους ινστρούχτορες των νεοναζί, είναι και αυτή ενδεικτική του πώς οι νοσταλγοί του “χιλιόχρονου Ράιχ” αντιλαμβάνονται τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό μέσα από το πρίσμα του ναζισμού. Με τον ίδιο τρόπο δηλαδή που τον αντιλαμβάνονταν και οι Γερμανοί κατακτητές.

Η ναζιστική ανάγνωση της αρχαιότητας αποτελεί πάγια προπαγανδιστική τακτική της οργάνωσης. Όπως γράφει ο Δημήτρης Ψαρράς στο βιβλίο του “Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής”:

(Τα έντυπα της Χ.Α.) περνούν το υπόγειο μήνυμα ότι ο γερμανικός εθνικοσοσιαλισμός υπήρξε φιλελληνικό ρεύμα, κατά συνέπεια δεν υπάρχει αντίφαση μεταξύ ελληνικού εθνικισμού και ναζισμού.

Στην απάντηση προς τους “γελοίους υβριστές του”, ο Κασιδιάρης παραθέτει πρώτη-πρώτη τη χρυσελεφάντινη ασπίδα του Φιλίππου Β’:

«Η παρουσία της σβάστικας δεν είναι καθόλου τυχαία. Αντιθέτως, δηλώνει τον ύψιστο βαθμό φυλετικής συνειδητοποίησης ενός εκλεκτού τμήματος του ελληνικού έθνους, το οποίο γνωρίζει και τιμά τις άριες καταβολές του. Ο Αγκυλωτός Σταυρός (Σβάστικα), όπως ήδη οι αναγνώστες του περιοδικού γνωρίζουν, είναι το κατεξοχήν Ιερό Σύμβολο της Ηλιακής Θρησκείας των Αρίων Λαών […] Εμείς οι Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές του Λαϊκού Συνδέσμου δίνουμε τη δική μας ιδιαίτερη μάχη για τη διατήρηση της Αρίας μας ταυτότητας. […] Όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε, ο Αγκυλωτός Σταυρός της Ιερής Ασπίδας του Φιλίππου θα παραμένει αιώνια για να μας θυμίζει τις ιστορικές καταβολές του Ελληνο-Αρίου Έθνους».

Όσον αφορά την έννοια «ΑΓΧΙΒΑΣΙΗΝ» που συναντάται ως μία και μόνη αποκομμένη λέξη στα άπαντα του σκοτεινού Εφεσίου σοφού, παραθέτω την ερμηνεία που δίνει ο Διογένης Λαέρτιος στους Βίους Φιλοσόφων: «Η εγρήγορση του όντος εκ της λήθης προς τον συμπαντικό λόγο εξ ου αντλεί και ενέργεια». Το «ΑΓΧΙΒΑΣΙΗΝ» αποτελεί σύμβολο της αξεπέραστης φιλοσοφίας των προσωκρατικών, που πριν από 2.500 χρόνια ανέπτυξαν συμπαντικές και κοσμολογικές θεωρίες, που σήμερα απλά καταφέρνουμε να επαληθεύσουμε.

Ενδιαφέρουσες οι φιλοσοφικές αναζητήσεις του “διαβασμένου” νέου. Δείχνουν αν μη τι άλλο πως όταν δεν οργανώνει τάγματα εφόδου και όταν δεν προετοιμάζει τα νέα Άουσβιτς για τους “εχθρούς της ράτσας” καταπιάνεται με τους προσωκρατικούς φιλοσόφους.

…αλλά και στο εξώφυλλο του δίσκου του συγκροτήματος black metal Naer Mataron, όπου συμμετέχει ο βουλευτής της Χ.Α. Γιώργος Γερμενής ή Καιάδας, και το οποίο κυκλοφόρησε το 2004 με τον τίτλο «Aghibasiin-Lessons on How To Defeat Death».

*

 

Στην πραγματικότητα είναι αμφίβολο αν ο Κασιδιάρης και οι όμοιοί του θα γνώριζαν το παραμικρό για τον Ηράκλειτο, αν αυτή του η λέξη δεν είχε χρησιμοποιηθεί το 1945 ως τίτλος ενός διαλόγου του Χάιντεγκερ, Γερμανού φιλοσόφου και συμβούλου σε θέματα παιδείας της ναζιστικής Γερμανίας.

Είναι να αναρωτιέσαι αν οι χρυσαβγίτες, βαθιά διαποτισμένοι από την πιο δολοφονική ιδεοληψία που γέννησε ο 20ός αιώνας, μπορούν να προσλάβουν, να σκεφτούν και να πράξουν οτιδήποτε χωρίς τα δεσμά της γερμανόφιλης ναζιστικής ψυχής τους.

Αλλά τότε δεν θα ήταν χρυσαβγίτες, έτσι δεν είναι;

της Μαρίας Γερογιάννη

• Φαινόμενα φασιστικής και ρατσιστικής βίας κατά μεταναστών καταγράφονται στην Ελλάδα από τη δεκαετία του 1990.
• Η δουλεία στη Νέα Μανωλάδα είναι μια παλιά ιστορία με πολύ χρήμα και την ανοχή μας τοπικής κοινωνίας που σωπαίνει συνένοχα.

Από τότε, καταγράφηκαν περιστατικά δολοφονίας μεταναστών εργατών επειδή ζήτησαν τα δεδουλευμένα, όπως στην περίπτωση πατατοπαραγωγού στη Βόρειο Ελλάδα που εκτέλεσε εν ψυχρώ τον 20χρονο εργάτη γης από την Αλβανία που απασχολούσε όταν εκείνος ζήτησε να πληρωθεί. Δεκάδες οι εξαφανίσεις και οι ξυλοδαρμοί στις αγροτικές περιοχές από τότε έως σήμερα, ενώ στην καλύτερη περίπτωση οι μεγαλοαγρότες αφού απομυζούν τους μετανάστες, στη συνέχεια τους καταδίδουν στην αστυνομία για να απελαθούν και να γλυτώσουν τα μεροκάματα.

[youtube]http://youtu.be/R5JwVDKfw6w[/youtube]

Ένα ντοκιμαντέρ για τη θεωρία των δύο άκρων και λοιπές θεωρίες για ακραίους… Αρχικά το ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε ως εισαγωγή για συνελεύσεις και εκδηλώσεις εντός του αντιφασιστικού κινήματος στη ελλάδα.

Πλέον, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους μισάνθρωπους της Χ.Α. με την “διακριτική” παρουσία των πραιτόρων της ελληνικής αστυνομίας, άρχισε να παίζει σε όλα τα ΜΜΕ με μεγαλύτερη ένταση η “ανανεωμένη” θεωρία των άκρων.

Αυτό το ντοκυμαντέρ από τη μία θέτει ερωτήματα για προβληματισμό και συζήτηση και συγχρόνως είναι η απάντησή μας στην καθεστωτικής εμπνεύσεως θεωρία των άκρων.

ΥΓ: τα στοιχεία που παρουσιάζονται στο βίντεο για τον τόπο και το χρόνο που γίνεται η συνέλευση δεν ισχύουν πλέον

=========

Στα Γιάννενα η συζήτηση έλαβε χώρο στην κατάληψη αντιβίωση στις 20 Απριλίου 2013. Μπορείτε να ακούσετε τι ειπώθηκε εκεί στην ιστοσελίδα του αυτόνομου ραδιοφώνου Ιωαννίνων:

http://radio-i.org/index.php/15-homepage/326-antifasalonica.html

=========

Το ντοκιμαντέρ στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό στη μπροσούρα “Ζουν ανάμεσά μας: Οι ρίζες των φασιστικών μορφωμάτων στην Ελλάδα και η αντιμετώπισή τους σήμερα” (δείτε το επισυναπτόμενο αρχείο brochure.pdf)

*γραφει ο  Ιός

Εδώ που τα λέμε, έχουν και οι ανά την Ευρώπην νοσταλγοί του ναζισμού το δίκιο τους. Αν δεν τιμήσουν αυτοί τους ομοϊδεάτες τους, οι οποίοι κείτονται στην Πηγάδα του Μελιγαλά, ποιος θα τους τιμήσει;

Για δεκαετίες υπήρξε το σύμβολο του επίσημου αντικομμουνισμού και της διατεταγμένα επιλεκτικής μνήμης του «κράτους των εθνικοφρόνων». Τη δεκαετία του ’80 λειτούργησε ως χώρος συσπείρωσης των νοσταλγών της παλιάς καλής εποχής. Ηρθαν κατόπιν οι καιροί της «εθνικής συμφιλίωσης», και η Πηγάδα του Μελιγαλά πέρασε στα αζήτητα.

Μόνο περιθωριακές ακροδεξιές γκρούπες ταξιδεύουν πια κάθε Σεπτέμβρη, για να δώσουν τον τόνο σε μια επιμνημόσυνη τελετή χωρίς πολιτικό αντίκρισμα για τους διεκδικητές του «μεσαίου χώρου».

Ωσπου, φέτος, ο ξεχασμένος Μελιγαλάς ξανάγινε είδηση χάρη στο πανευρωπαϊκό ναζιστικό φεστιβάλ «Κύμα Μίσους 2005». Μια συγκέντρωση εγχώριων χρυσαυγιτών, γερμανών νεοναζί, ιταλών φασιστών, ισπανών φαλαγγιτών κι άλλων ομοϊδεατών τους, που προβλέπεται να κορυφωθεί την ερχόμενη Κυριακή με τη δυναμική παρουσία των «κατασκηνωτών» στο ετήσιο μνημόσυνο της Πηγάδας.

*Οι επίσημες αντιδράσεις των εκπροσώπων της τοπικής κοινωνίας απέναντι σ’ αυτά τα σχέδια είναι καθαρά εχθρικές. «Ως δήμος, θεωρούμε ότι δεν υπάρχει καμία ταύτιση, ούτε έμμεση ούτε άμεση του χώρου της Πηγάδας με φιλοναζιστικές και φιλοφασιστικές οργανώσεις» εξηγεί στον «Ιό» η δήμαρχος Μελιγαλά, Ελένη Αλειφέρη-Καραθανάση. «Στην Πηγάδα υπάρχουν τα θύματα του Εμφυλίου, πολλοί απ’ αυτούς είχαν πολεμήσει το ναζισμό και το φασισμό. Γενικότερα, θεωρούμε απαράδεκτη την προσπάθεια εκμετάλλευσης των νεκρών της Πηγάδας για πολιτικές σκοπιμότητες».

Οσον αφορά τη συμμετοχή των ναζιστών στη φετινή τελετή, η δήμαρχος είναι σαφής: «Στην Πηγάδα υπάρχει ένα θρησκευτικό μνημόσυνο που γίνεται με επιμέλεια και φροντίδα του “Συλλόγου των Θυμάτων Πηγάδας”. Εκεί, ο καθένας είναι ελεύθερος να παραστεί. Αρκεί βέβαια να σέβεται το χώρο και την τελετή. Δεν είναι χώρος ένα μνημόσυνο για συνθήματα πολιτικά, ακραία ή μη… Είναι, κατά τη γνώμη μου, ένας χώρος προσευχής και περισυλλογής και τίποτε άλλο…».

*Την ίδια στάση κρατάει και ο οργανωτής του μνημοσύνου, πρόεδρος του «Συλλόγου Θυμάτων Πηγάδας Μελιγαλά» και δημοτικός σύμβουλος Επαμεινώνδας Μανιάτης. «Είμαστε αντίθετοι, διότι αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με το μνημόσυνο. Αν έρχονται σαν επισκέπτες, να δουν, είναι δεκτός ο καθένας. Εμείς στο χώρο της Πηγάδας δεχόμεθα όλους τους Ελληνες. Δεν θέλουμε όμως πολιτική εκμετάλλευση, απ’ οπουδήποτε κι αν προέρχεται».

Παρατηρούμε ότι η «Χρυσή Αυγή» είναι τακτικός θαμώνας των εκδηλώσεων κάθε Σεπτέμβρη. Ο κ. Μανιάτης το επιβεβαιώνει: «Μία ομάδα έρχεται, και μάλιστα καταθέτουν και στεφάνι. Γιατί εκεί, όποιος μας ζητήσει, βεβαίως επιτρέπουμε να καταθέσει στεφάνι». Παραδέχεται, επίσης, ότι η πολιτικοποίηση ήταν ανέκαθεν συνυφασμένη με την τέλεση του μνημοσύνου:

«Ετσι ήτανε από παλιά: ότι εδώ έγινε μια σφαγή από τους αναρχοκομμουνιστές. Αυτή είναι άλλωστε η αλήθεια». Ο ίδιος έχει χάσει τον πατέρα του, εκτελεσμένο από τον ΕΛΑΣ. «Εχω μια πικρία… Σας πληροφορώ, όμως, ότι έχω κάνει παρέα με ανθρώπους αριστερούς, και μάλιστα με ανθρώπους που τους είχαν πάει και στη Μακρόνησο. Ενας κόσμος, απ’ τους παλιούς, με είχαν δει και λέγανε “Τι κάνει αυτός;”».

Μακρονησιώτης πολιτικός κρατούμενος ίσον «σφαγέας». Παρά την προσπάθεια του συνομιλητή μας να φανεί μετριοπαθής, αυτή η εξίσωση αποκαλύπτει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα όρια της «εθνικής συμφιλίωσης» σε τούτο τον τόπο.

*Σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος κινείται ανακοίνωση των χρυσαυγιτών Μεσσηνίας στον τοπικό τύπο (17.8.05): «Εμείς», διακηρύσσουν οι οργανωτές του φεστιβάλ για το μνημόσυνο, «θα βρισκόμαστε πάντοτε εκεί για να τιμάμε με την παρουσία μας τους αγνούς έλληνες πατριώτες και τους ηρωικούς μαχητές των Ταγμάτων Ασφαλείας που έδωσαν τη ζωή τους για να μην υποδουλωθεί η πατρίδα μας στους εαμοβούλγαρους κομμουνιστοσυμμορίτες».

*Την εικόνα συμπληρώνουν οι δηλώσεις πολιτών στα τοπικά κανάλια: σ’ ένα τυπικό ρεπορτάζ του είδους, σχεδόν όλοι οι ερωτηθέντες τάχθηκαν κατά της παρουσίας των νεοναζί στο μνημόσυνο, φροντίζοντας όμως ταυτόχρονα να ξεκαθαρίσουν ότι «ο χώρος της Πηγάδας είναι ιερός» (BEST 25.8.05).

Αυτό που απουσιάζει ολοκληρωτικά από την όλη συζήτηση, είναι η ουσιαστική αποτίμηση του ετήσιου «μνημοσύνου» αυτού καθ’ εαυτού. Το διαπιστώνουμε, πάνω απ’ όλα, ξεφυλλίζοντας τα σχετικά δημοσιεύματα του αθηναϊκού και διεθνούς τύπου. Τι ακριβώς αφορά η επίμαχη τελετή, που ο πανευρωπαϊκός νεοναζισμός φιλοδοξεί να «τιμήσει» (ή να «αμαυρώσει») με την παρουσία του;

-Σύμφωνα με τους «New York Times», το ζήτημα αφορά «μια από τις ζοφερότερες ελληνικές επετείους: τη σφαγή 1.400 γυναικών και παιδιών από κομμουνιστές αντάρτες το 1944 στο Μελιγαλά» («Ν.Υ. Times» 10.8.05). Πηγή του δημοσιεύματος, όπως άλλωστε και των περισσότερων σχετικών αναφορών στο Διαδίκτυο, αποτελεί η διαβόητη «Μαύρη Βίβλος του Κομμουνισμού» των Κουρτουά και Σία (βλ. «Ιός» 11.11.2001 & 2.3.2002) -με κάποιες προσαρμογές επί το αντικομμουνιστικότερον, αφού το πρωτότυπο κείμενο μιλάει για «1.400 άντρες, γυναίκες και παιδιά και περίπου 50 αξιωματικούς και υπαξιωματικούς των Ταγμάτων ασφαλείας» που «δολοφονήθηκαν» από τον ΕΛΑΣ (σ. 347).

-Κατά την αγγλόφωνη έκδοση της «Καθημερινής», πάλι, στο Μελιγαλά έγινε «σφαγή εθνικιστών αντιστασιακών αγωνιστών και πολιτών» (4.6.05).

-Την ίδια ακριβώς διατύπωση υιοθετεί κι η ισραηλινή «Jerusalem Post» (4.6.05), που κατά τα άλλα διαρρηγνύει τα ιμάτιά της για τη χιτλερική μάζωξη.

Το απωθημένο παρελθόν

Αυτό που κανείς -εκτός από τους ίδιους τους ναζί- δεν φαίνεται (ή δεν θέλει) να θυμάται, είναι ποιοι ακριβώς είναι θαμμένοι στην περίφημη Πηγάδα. Η επιλεκτική αυτή αμνησία δεν είναι καθόλου περίεργη.

Η διακριτική αποσιώπηση της ταυτότητας των νεκρών αποτελεί συστατικό στοιχείο των «μνημοσύνων» του Μελιγαλά ήδη από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια και συνδέεται με τη γενικότερη στρατηγική βάσει της οποίας επιχειρήθηκε στη χώρα μας η «δικαίωση» του ένοπλου δωσιλογισμού.

Με δυο λόγια: αυτό που συνήθως αποκρύπτει η φιλολογία περί «αθώων θυμάτων» είναι (α) το ιστορικό γεγονός ότι ο Μελιγαλάς υπήρξε βάση και ορμητήριο των ένοπλων συνεργατών της Βέρμαχτ που το 1943-44 έπνιξαν στο αίμα τη Μεσσηνία και τους γύρω νομούς και (β) ότι το μακελειό του 1944 ήταν το αποτέλεσμα μιας από τις σκληρότερες μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ, με εξουσιοδότηση του συμμαχικού στρατηγείου και της κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Ας δούμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

*Κωμόπολη 2.482 κατοίκων το 1940, ο Μελιγαλάς χρησιμοποιήθηκε το 1941-43 ως βάση ιταλών καραμπινιέρων (1941-43) και μιας διλοχίας γερμανικού στρατού (1943-44).

*Οταν την άνοιξη του 1944 οι Γερμανοί συγκρότησαν τα Τάγματα Ασφαλείας, ένοπλους δωσιλογικούς σχηματισμούς με αποστολή την «αξιοποίηση της αντικομμουνιστικής μερίδας του ελληνικού λαού» για τη μετατροπή της αντιφασιστικής Αντίστασης σε εμφύλιο πόλεμο και την «εξοικονόμηση γερμανικού αίματος», εγκαταστάθηκε εκεί το 3ο Τάγμα Ασφαλείας Καλαμών-Μελιγαλά. Την υποστήριξή του ανέλαβε μια «πολιτική επιτροπή», με πρόεδρο τον πολιτευτή Περικλή Μπούτο και μέλη τον κοινοτάρχη, δυο δικηγόρους κι ένα γιατρό (Θεοδωρόπουλος 2001, σ. 133-4).

Ο τρόπος με τον οποίο «αξιοποιήθηκε» από τους ναζί αυτή η δωσίλογη «μερίδα του ελληνικού λαού» ήταν αναμενόμενος: Δεν πρόλαβε να εγκατασταθεί το Τάγμα στο Μελιγαλά, και τα γερμανικά αρχεία καταγράφουν τη συμμετοχή του σε «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις» των κατοχικών στρατευμάτων. Στηριγμένοι στη Βέρμαχτ, οι ταγματασφαλίτες αναλαμβάνουν να κονιορτοποιήσουν τη μαζική βάση του ΕΑΜ με μαζικές συλλήψεις, βασανιστήρια, εκτελέσεις και κάψιμο σπιτιών, εγκαινιάζοντας ένα φαύλο κύκλο βίας και αντεκδικήσεων, που θα οδηγήσει στις εκτελέσεις των ημερών της Απελευθέρωσης.

Η μάχη και η σφαγή

Η συμβολή τους στην πολεμική προσπάθεια του Αξονα υπήρξε ουσιαστική. Δεν είναι μόνο ο προϊστάμενός τους, αντιστράτηγος των SS Βάλτερ Σιμάνα που, στην τελική έκθεσή του προς τον Χίμλερ (2.11.44), διαπιστώνει ότι τα Τάγματα Ασφαλείας «ήταν πολύτιμες βοηθητικές μονάδες στην ενεργό καταπολέμηση των συμμοριών». Βρετανική έκθεση του 1944 τονίζει πως «η τοπική γνώση των προσώπων και του χώρου από τα Τάγματα Ασφαλείας, τους προσδίδει μοναδική αξία για τους Γερμανούς, που μπορούν έτσι να κρατήσουν την Ελλάδα με έναν ελάχιστο αριθμό δυνάμεων», (ΔΙΣ 1998, σ. 43). Αποκαλυπτική είναι τέλος η πρακτική της Βέρμαχτ να περιλαμβάνει τους νεκρούς, τραυματίες ή αγνοούμενους ταγματασφαλίτες στους πίνακες των δικών της απωλειών.

*Για τη στάση του πληθυσμού, αρκετά εύγλωττες είναι οι μεταπολεμικές αναμνήσεις του υποδιοικητή του Τάγματος Μελιγαλά, ταγματάρχη Καζάκου, για τις εκκαθαριστικές του καλοκαιριού του 1944 στον Ταΰγετο: «Η επιχείρησις αύτη απέβη άκαρπος», σημειώνει, «καθ’ όσον ο ΕΛΑΣ είχεν οργανώσει σχεδόν ολόκληρον την ύπαιθρον (Μεσσηνίας και Λακωνίας) από του εργάτου μέχρι του ανωτάτου τιτλούχου, ώστε επληροφορήθη εγκαίρως φαίνεται την όλην προπαρασκευήν» των Γερμανών και των συνεργατών τους.

Αντισυνταγματάρχης πλέον του ελληνικού στρατού, ο συντάκτης των παραπάνω γραμμών φροντίζει πάντως να διευκρινίσει, εν έτει 1955, ότι «η στάσις των Αρχών κατοχής υπήρξε ειλικρινής και φιλική» απέναντι στη μονάδα του (ΔΙΣ 1998, σ. 193). Αναφερόμενος πάλι στην αποχώρηση της Βέρμαχτ, δεν διστάζει να καταγγείλει τους Γερμανούς για «προδοτικήν στάσιν» (σ. 197).

*Οι Γερμανοί εγκατέλειψαν το Μελιγαλά στις 4.9.1944 και την Καλαμάτα την επομένη. Ο ΕΛΑΣ μπήκε στην μεσσηνιακή πρωτεύουσα στις 9 Σεπτεμβρίου, μετά ολοήμερη μάχη με τον εκεί «λόχο ασφαλείας» και τη χωροφυλακή. Στις 13 Σεπτεμβρίου ήρθε η σειρά του Μελιγαλά, όπου είχαν οχυρωθεί οι εναπομείναντες ταγματασφαλίτες. Οταν η ηγεσία τους απέρριψε το κάλεσμα του ΕΑΜ να καταθέσουν τα όπλα και να τεθούν στη διάθεση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, το λόγο είχαν τα όπλα. Οι αντίπαλες δυνάμεις ήταν ισοδύναμες αριθμητικά (1.000-1.200 ένοπλοι εκατέρωθεν), ενώ οι αντάρτες διέθεταν την υποστήριξη χιλιάδων χωρικών του εφεδρικού ΕΛΑΣ, που συνέρρεαν από τα πέριξ με αυτοσχέδιο οπλισμό.

Η μάχη κράτησε τρεις ολόκληρες μέρες (13-15.9.44). Το τελικό ανακοινωθέν του ΕΛΑΣ αναφέρει ότι σκοτώθηκαν 60 αντάρτες και 800 «ράλληδες». Ο δεύτερος αριθμός περιλαμβάνει προφανώς χοντρικά και τους εκτελεσμένους των επόμενων ημερών.

*Παρά τις αντιφάσεις, τις υπερβολές και τις αποσιωπήσεις τους, οι διαθέσιμες αφηγήσεις δίνουν μια γενική ιδέα όσων συνέβησαν μετά τη μάχη: Αρχικά σημειώθηκαν σποραδικοί φόνοι και καταστροφές περιουσιών. Ακολούθησε το ξεκαθάρισμα των συλληφθέντων με συνοπτικές διαδικασίες, από μια επιτροπή με επικεφαλής τους δικηγόρους Βασίλη Μπράβο και Γιάννη Καραμούζη. Από σημειώματα που δημοσιεύθηκαν αργότερα στον τοπικό εθνικόφρονα τύπο προκύπτει ότι αποφασιστικό ρόλο σ’ αυτή τη διαδικασία έπαιξαν οι τοπικές οργανώσεις της Εθνικής Πολιτοφυλακής, στις οποίες είχε ανατεθεί η συγκέντρωση στοιχείων για την προηγούμενη δράση κάθε αιχμαλώτου. Οσοι καταδικάζονταν οδηγούνταν σε ένα εγκαταλειμμένο ξεροπήγαδο έξω απ’ την κωμόπολη (την «Πηγάδα») κι εκτελούνταν.

*Πόσοι ήταν; Το 1945, το ιατροδικαστικό συνεργείο του Καψάσκη ανακοίνωσε ότι ξέθαψε 708 πτώματα. Στο μνημείο είναι γραμμένα 787 ονόματα από 61 πόλεις και χωριά. Η εθνικόφρων φιλολογία προβάλλει φυσικά πολύ μεγαλύτερα νούμερα: «περί τους 1.500 εις την Πηγάδα» μετρά ο Κώστας Καραλής (1958), «περί τα 1.800 άτομα πάσης ηλικίας και φύλου» βρίσκουν το Αρχηγείο Χωροφυλακής (1962) και ο καθηγητής Απόστολος Δασκαλάκης (1973), 1.900 τους θέλει ο Κων/νος Αντωνίου (1965), «άνω των 3.500 κατά τους μετριωτάτους υπολογισμούς» τους προτιμά η χουντική ιστορία του ΓΕΣ (1973). Ο Κοσμάς Αντωνόπουλος, πάλι, αναφέρει 2.100 «δολοφονηθέντες», παραθέτει όμως τα στοιχεία μόλις 699. Το βιβλίο που διανέμει ο «Σύλλογος Θυμάτων» περιέχει 1.144 ονόματα, ο συγγραφέας του όμως δείχνει μάλλον αναποφάσιστος: αλλού μιλάει για 1.500 νεκρούς (σ. 118), αλλού για «1.500 και πλέον» (σ. 115), αλλού για πάνω από 2.000 (σ. 26 & 166) κι αλλού για «5.000 εκατέρωθεν» (σ. 23). Σε κάθε περίπτωση, οι αριθμοί περιλαμβάνουν όχι μόνο τους «σφαγιασθέντες» αλλά και τους νεκρούς της τριήμερης μάχης.

*Την αντίθετη τάση επιδεικνύουν οι συγγραφείς της εαμικής πλευράς. Η αναλυτικότερη σχετική πηγή υπολογίζει 120 σκοτωμένους στη μάχη και 280-350 εκτελεσμένους στην Πηγάδα (Ξιάρχος 1982, σ. 38), ενώ δεν λείπουν αναφορές μέχρι και σε 1.200 νεκρούς.

*Πιο ενδιαφέρουσα απ’ αυτή την… κολοκυθιά αποδεικνύεται η εξέταση του καταλόγου της έκδοσης του «Συλλόγου Θυμάτων». Σε σύνολο 1.144 ονομάτων (οι 108 κάτοικοι Μελιγαλά) υπάρχουν μόνο 18 γυναίκες, 18 ηλικιωμένοι, ένας έφηβος και κανένα παιδί. Ολοι οι υπόλοιποι, το 96,8% του συνόλου, είναι άντρες λίγο πολύ μάχιμης ηλικίας. Κάθε άλλο παρά σφαγή «γυναικόπαιδων», δηλαδή…

Μνημόσυνο ακατονόμαστων

Ευθύς εξαρχής, οι εκδηλώσεις στη μνήμη των «σφαγιασθέντων» πήραν ρεβανσιστικό χαρακτήρα.

*Το πρώτο μνημόσυνο (24.6.45) καταλήγει σε απόπειρα λιντσαρίσματος των αντιστασιακών που κρατούνταν στη φυλακή της κωμόπολης (Β. Κλεφτόγιαννης, «Οπως τα ‘ζησα», σ. 143-4).

*Από το Σεπτέμβριο του 1945 η τελετή τυποποιείται, με φαινομενικό οργανωτή την κοινότητα και ουσιαστικό τη νομαρχία. Συμμετέχουν οι πολιτικές, εκκλησιαστικές, αστυνομικές και στρατιωτικές αρχές, τοπικοί πολιτικοί, τα σχολεία. Επί χούντας θα καθιερωθεί και αθλητικό τουρνουά ποδοσφαίρου και ανώμαλου δρόμου, με κύπελλα που αθλοθέτησαν τοπικοί παράγοντες και οι κυλινδρόμυλοι «Ευαγγελίστρια» («Θάρρος» 17.9.67).

*Παράλληλα, «διευθετείται» ο χώρος των εκδηλώσεων. Βασιλικό διάταγμα του 1953 συστήνει ερανική επιτροπή με πρόεδρο το μητροπολίτη και μέλη το νομάρχη, το διοικητή Χωροφυλακής κ.ά. Από τον δημοσιευμένο απολογισμό του εράνου, πληροφορούμαστε ότι τη μερίδα του λέοντος «συνεισέφεραν» τα σχολεία και οι φαντάροι: 244.413 και 65.529 δρχ. αντίστοιχα, σε σύνολο 332.614 («Σημαία» 19.9.54). Μ’ αυτά τα λεφτά χτίζεται παρεκκλήσι, «καλλωπίζεται» η Πηγάδα και υψώνεται ένας τεράστιος σταυρός.

Η τελική διαμόρφωση (μάντρες, πάρκινγκ κ.λπ.) θα γίνει επί χούντας, με πιστώσεις και επίβλεψη Ασλανίδη.

*Η χουντική επταετία γνωρίζει άλλωστε το απόγειο του ιδιότυπου αυτού γιορτασμού. Το 1967 το μνημόσυνο τιμά με την παρουσία του ο Παττακός, εξηγώντας ότι «η 21η Απριλίου απέτρεψε νέον Μελιγαλάν» και ανακοινώνοντας την αναβάθμιση της κοινότητας των 1.800 κατοίκων σε «ιστορικό» δήμο («Εθνος» 18.9.67).

*Το 1968 παρευρίσκεται πρώτη φορά ο «ανώτατος άρχων» της χώρας, στο πρόσωπο του αντιβασιλιά Ζωιτάκη («Θάρρος» 24.9.68). Το 1969, η επιμνημόσυνη λειτουργία μεταφέρεται από την κεντρική εκκλησία της κωμόπολης στο χώρο της Πηγάδας και η τροχαία εκδίδει προληπτικές οδηγίες για την κυκλοφορία («Θάρρος» 21.9.69).

*Το 1973, ενόψει φιλελευθεροποίησης, οι αρχές δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για το μνημόσυνο. Ειδικά δρομολόγια λεωφορείων και τρένων μεταφέρουν «προσκυνητάς» απ’ τους γύρω νομούς («Θάρρος» 14-16.9.73).

Αποκαλυπτικότερη είναι η «φρονηματιστική» λειτουργία της Πηγάδας τον υπόλοιπο χρόνο. Από τις τακτικές καταχωρίσεις του δελτίου πληροφοριών της νομαρχίας, πληροφορούμαστε ότι μεταφέρονται ομαδικά εκεί για «προσκύνημα» φαντάροι, ευέλπιδες, σπουδαστές επαγγελματικών σχολών, «κλιμάκια φοιτητών», δημόσιοι υπάλληλοι, φιλοξενούμενοι της «Εθνικής Εστίας», ταξιδιώτες των προγραμμάτων του «Εθνικού ιδρύματος» και -φυσικά- ολόκληρα σχολεία.

*Μετά τη Μεταπολίτευση ο επίσημος γιορτασμός συνεχίζεται, χωρίς ιδιαίτερους ενθουσιασμούς. Τον τόνο δίνουν τώρα οι δυναμικές εμφανίσεις της ακροδεξιάς: βασιλόφρονες που διαβεβαιώνουν ότι «σύντομα θα επιστρέψει ο Κωνσταντίνος», χουντικοί που προπηλακίζουν τον κοινοτάρχη «διότι ανεφέρθη στην αποκατάσταση του κοινοβουλευτισμού» (1976) και γιουχάρουν το νομάρχη (1977), χιτλερικοί που ψαρεύουν στα θολά νερά μιας εθνικοφροσύνης σοκαρισμένης απ’ την περιθωριοποίησή της… Ο τοπικός τύπος καταγράφει τα συνθήματα: «Τη λύση θα δώσει ο στρατός», «Ο Φλωράκης στο Γουδί», «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους».

*Ο κύκλος κλείνει το 1982, όταν το υπ. Εσωτερικών γνωστοποιεί στο δήμο τον τερματισμό της συμμετοχής των επίσημων κρατικών αρχών, «επειδή οι εκδηλώσεις αυτές αποτελούσαν κηρύγματα μισαλλοδοξίας και τροφοδοτούσαν επί 40 χρόνια το διχασμό». Τη σκυτάλη στην οργάνωση του μνημοσύνου παίρνει πια ο «Σύλλογος Θυμάτων Πηγάδας», που ιδρύθηκε το 1980.

*Από κοντά και η Ν.Δ., που βλέπει το μνημόσυνο του 1982 ως τη δέουσα απάντηση στην επίσημη αναγνώριση της εαμικής Αντίστασης. Ο νεαρός βουλευτής Αντώνης Σαμαράς ανακοινώνει π.χ. με ειδικό δελτίο τύπου την έλευσή του «για να παραστεί στο Μνημόσυνο των σφαγιασθέντων από τους εαμοκομμουνιστές» («Ελευθερία» 18.9.82). Σταδιακά, ωστόσο, η λογική του «μεσαίου χώρου» επικρατεί και τα φερέλπιδα στελέχη αποφεύγουν πια να δίνουν το παρών.

Η σταδιακή αυτή περιθωριοποίηση έχει, ωστόσο, ένα απροσδόκητο αποτέλεσμα: πρώτη φορά τα πράγματα λέγονται με το όνομά τους και οι πεσόντες ταγματασφαλίτες «τιμώνται» ως τέτοιοι. Ενα χαρακτηριστικό των επίσημων γιορτασμών ήταν η διακριτική αποφυγή κάθε αναφοράς στα δωσίλογα Τάγματα Ασφαλείας, με την προσφυγή σε εξωραϊστικά σχήματα λόγου: «αγρίως σφαγιασθέντες υπό αναρχικών στοιχείων», «μαρτυρικώς σφαγιασθέντες εθνικόφρονες πατριώτες», «θυσιασθέντες διά το μεγαλείον και την ελευθερίαν της Πατρίδος», «Ηρωες και Μάρτυρες οίτινες προσεφέρθησαν ολοκαύτωμα εις τον βωμόν της υπερτάτης θυσίας», ακόμη και «αδίκως σφαγιασθέντες διά την ελευθερίαν και τα ανθρώπινα δικαιώματα»!

*Μετά το 1982, αντίθετα, οι ομιλητές του «απολίτικου», «οικογενειακού» μνημοσύνου δεν αισθάνονται τέτοιου είδους αναστολές: «Το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και το ΕΛΑΣ υπήρξε χειρότερος κατακτητής από τους Γερμανούς και τους Ιταλούς» διαβάζουμε π.χ. στον πανηγυρικό που εκφώνησε το 1999 η Ειρήνη Δορκοφίκη, διαβεβαιώνοντας τους συγκεντρωμένους ότι ο χαρακτηρισμός των ταγματασφαλιτών ως «προδοτών» και «συνεργατών των κατακτητών» δεν είναι παρά «αισχρή συκοφαντία» των κομμουνιστών και λοιπών «ευρωλιγούρηδων».

Στην ομιλία πάλι του 1997, ο δικηγόρος Βασίλειος Δημαρέσης ξεκαθαρίζει: «Οι ηρωικοί νεκροί μας δεν πολέμησαν με Ελληνες, διότι οι Κομμουνιστές έπαυσαν να είναι Ελληνες, τα εγκλήματά τους είναι εγκλήματα ξένων, εγκλήματα γενοκτονίας»!

Αραγε, τι απ’ όλα αυτά θα μπορούσαν να «αμαυρώσουν» οι επίσημοι νοσταλγοί του Χίτλερ;

Τα ξεχασμένα θύματα

Μια ελάχιστα γνωστή πτυχή της τραγωδίας του Μελιγαλά αφορά τα θύματα των «αγρίως σφαγιασθέντων» ταγματασφαλιτών της Πηγάδας. Εδρα ιταλών καραμπινιέρων, γερμανικής διλοχίας και του Τάγματος Ασφαλείας, η κωμόπολη χρησιμοποιήθηκε σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής ως στρατόπεδο συγκέντρωσης, χώρος βασανιστηρίων και τόπος εκτελέσεων αντιστασιακών και ομήρων. Η απουσία μιας ολοκληρωμένης καταγραφής όσων σκοτώθηκαν απ’ τους ταγματασφαλίτες είναι αποκαλυπτική για το κλίμα που επικράτησε στην περιοχή, τόσο κατά τα μετεμφυλιακά χρόνια όσο και αργότερα. Καταφανώς ελλιπή, τα διαθέσιμα στοιχεία είναι ωστόσο διαφωτιστικά.

Ο απολογητής των ταγματασφαλιτών Κοσμάς Αντωνόπουλος παραθέτει τα ονόματα 27 ατόμων που εκτελέστηκαν στο Μελιγαλά από τις κατοχικές δυνάμεις. Οι 6 είναι κάτοικοι της κωμόπολης. Από τον πίνακα απουσιάζουν ωστόσο τα περισσότερα ονόματα που γνωρίζουμε από άλλες πηγές («Η Ελληνική Αντίστασις 1941-1945», Αθήναι 1964).

Στο «Μεσσηνιακό βιογραφικό λεξικό» του Νίκου Καράμπελα (1962) αναφέρονται τα ονόματα 16 εκτελεσμένων στο Μελιγαλά το 1943-44. Στο δικό του βιβλίο ο Σπύρος Ξιάρχος καταγράφει τρεις ομαδικές εκτελέσεις 22 ατόμων κι άλλους 23 μεμονωμένους φόνους («Η αλήθεια για το Μελιγαλά», Καλαμάτα 1982, σ. 46-47). Απροσδιόριστο παραμένει, τέλος, πόσοι απ’ τους 924 εκτελεσμένους Μεσσήνιους που μνημονεύονται σε πρόσφατη έκδοση, θανατώθηκαν στην έδρα του Τάγματος (Τάσος Αποστολόπουλος, «Μεσσηνιακή εκατόμβη 1940-1944», Καλαμάτα 2000).

Αποκαλυπτικότερες είναι κάποιες επιμέρους λεπτομέρειες: Στις 27.4.44 ο ΕΛΑΣ Λακωνίας σκότωσε σε ενέδρα τον γερμανό στρατηγό Κρεντς και 3 συνοδούς του. Ο «Στρατιωτικός Διοικητής Ελλάδος» διέταξε σε αντίποινα τον τουφεκισμό 200 «κομμουνιστών» στο σκοπευτήριο της Καισαριανής κι όσων χωρικών θα συναντούσαν τα στρατεύματά του στην ύπαιθρο μεταξύ Μολάων και Σπάρτης. Οπως διαβάζουμε στη σχετική ανακοίνωση, οι ταγματασφαλίτες του Παπαδόγκωνα έσπευσαν να τιμήσουν με τον τρόπο τους τη μνήμη του γερμανού στρατηγού: «Υπό την εντύπωσιν του κακουργήματος τούτου, Ελληνες εθελονταί εφόνευσαν αυτοβούλως 100 άλλους κομμουνιστάς» («Καθημερινή» 30.4.44). Σαράντα απ’ αυτές τις «αυτόβουλες» εκτελέσεις έγιναν από το Τάγμα Ασφαλείας Καλαμών-Μελιγαλά την Πρωτομαγιά του 1944 – τριάντα στην Καλαμάτα και δέκα στο νεκροταφείο του Μελιγαλά. Μεταξύ των τελευταίων ήταν και μια 18χρονη επονίτισσα, η Ασπασία Ξιάρχου, από τη γειτονική Ανθούσα. Είχε πιαστεί (και βασανιστεί) από τους ταγματασφαλίτες ενώ επέστρεφε από την Καλαμάτα για το μνημόσυνο της μάνας της. Ενας κρατούμενος διέφυγε και, την επομένη, εκτελέστηκαν στη θέση του άλλοι δύο (Γιάννης Σχινάς, «Η εθνική Αντίσταση στη Μεσσηνία», Αθήνα 1984, σ. 98-99).

Ακολούθησε στις 15.6.44 ο τουφεκισμός 10 κρατουμένων στο Μελιγαλά (ανάμεσά τους 2 γυναίκες κι ένας ηλικιωμένος ανάπηρος) -σε αντίποινα, προφανώς, για το θανάσιμο τραυματισμό του ταγματασφαλίτη ταγματάρχη Γεωργανά στην Καλαμάτα. Την επομένη, 27 κρατούμενοι, 22 άντρες και 5 γυναίκες, τουφεκίστηκαν από το λόχο Καλαμάτας στις όχθες του Νέδοντα.

Δυόμισι δεκαετίες μετά την επίσημη αναγνώριση της ΕΑΜικής Αντίστασης, μάταια θ’ αναζητήσει κανείς στο Μελιγαλά ή τα περίχωρά του κάποιο μνημείο γι’ αυτούς τους πεσόντες. «Δεν έχω ακούσει ποτέ κάτι τέτοιο», ήταν η απάντηση του προέδρου του «Συλλόγου Θυμάτων Πηγάδας» κ. Μανιάτη, όταν τον ρωτήσαμε για τους εκτελεσμένους από το Τάγμα Ασφαλείας. Στην Καλαμάτα, μια λιτή στήλη (χωρίς ονόματα ή αριθμούς) στήθηκε από το Δήμο στο χώρο των εκτελέσεων, μακριά από τα μάτια του κοινού, μόλις το 2002. Η επιγραφή κάνει λόγο για «εκτελεσθέντες πατριώτες από τους Γερμανούς και τους συνεργάτες τους», αποφεύγει όμως να αναφέρει την ακριβή ταυτότητα των εκτελεστών.

Επιστρέφοντας στην Αθήνα, σταματήσαμε στο επιβλητικό μνημείο για τους 204 εκτελεσμένους της Παλιόχουνης, λίγο πριν από τη Μεγαλόπολη. Απ’ αυτούς, οι 154 είχαν συλληφθεί από ταγματασφαλίτες στην Καλαμάτα και τουφεκίστηκαν απ’ τη Βέρμαχτ σε αντίποινα για την καταστροφή γερμανικής φάλαγγας απ’ τον ΕΛΑΣ. Το τμήμα της επιγραφής που πληροφορεί ότι σκοτώθηκαν «από τους Γερμανούς» έχει σβηστεί με φαιοπράσινη μπογιά.

————————————–

Διαβάστε:

• Τάσος Κωστόπουλος «Η αυτολογοκριμένη μνήμη. Τα Τάγματα Ασφαλείας και η μεταπολεμική εθνικοφροσύνη» (Αθήνα 2005, εκδ. «Φιλίστωρ»). Η κατοχική δράση των ταγματασφαλιτών, οι διασυνδέσεις και η αντιμετώπισή τους από το μεταπολεμικό «κράτος των εθνικοφρόνων». Εμφαση στην επιχειρηματολογία και τα ιδεολογήματα με τα οποία επιχειρήθηκε (και επιχειρείται ξανά στις μέρες μας) η «δικαίωση» του ένοπλου δωσιλογισμού.

• Ηλίας Θεοδωρόπουλος «Η πηγάδα του Μελιγαλά» (2α έκδοσις, Αθήνα 2001).Προπαγανδιστική έκδοση που διανέμεται από το «Σύλλογο Θυμάτων Πηγάδας Μελιγαλά». Ενδιαφέρον παρουσιάζουν ο αναλυτικός πίνακας με τα στοιχεία των σκοτωμένων και οι φιλοχουντικές κορόνες του συγγραφέα.

• Σπύρος Ξιάρχος«Η αλήθεια για το Μελιγαλά» (Καλαμάτα, Μάιος 1982).Περιγραφή της μάχης του Μελιγαλά από ένα τοπικό εαμικό στέλεχος. Χρήσιμη, κυρίως γιατί διασώζει πολλές κρίσιμες «λεπτομέρειες» που η κυρίαρχη αφήγηση κατά κανόνα αποσιωπά.

• Διονύσιος Παπαδόπουλος«Η ιστορία των Ταγμάτων Ασφαλείας» (εφημ. «Μεσσηνία» 19.5-8.9.1952).Η εκδοχή του (επιζήσαντος) διοικητή των ταγματασφαλιτών του Μελιγαλά, δημοσιευμένη λίγο μετά την αποστρατεία και απαλλαγή του για το αποτυχημένο πραξικόπημα του ΙΔΕΑ. Ακολούθησε η περιγραφή της αιχμαλωσίας και της διάσωσής του, την οποία ο ίδιος αποδίδει στις σχέσεις του με την Ιντέλιτζενς Σέρβις («Μεσσηνία» 15.9-17.11.1952).

• Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, «Αρχεία Εθνικής Αντίστασης» (Αθήνα 1998, 8 τόμοι).Στον 8ο τόμο περιλαμβάνεται η μεταπολεμική (1955) εξιστόρηση της δράσης του Τάγματος Ασφαλείας Καλαμών-Μελιγαλά από τον (επιζήσαντα) υποδιοικητή του, Παναγιώτη Καζάκο.

• Βασίλης Κλεφτόγιαννης«Οπως τα ‘ζησα. Μαρτυρία μιας βασανιστικής πορείας» (Αθήνα 1994).Αυτοβιογραφία ενός ελασίτη από το Μελιγαλά που πήρε μέρος στις μάχες με τους ταγματασφαλίτες της κωμόπολης.

(Ελευθεροτυπία, 11/9/2005)

Πηγή: http://parallhlografos.wordpress.com/2013/09/15/%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CF%8D%CF%81%CE%B7-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%AC%CE%B4%CE%B1/

Πηγή:http://www.iospress.gr/ios2005/ios20050911.htm

H άγνωστη ιστορία του ελληνοαμερικανικού ριζοσπαστισμού από την εποχή της μαζικής μετανάστευσης στις Ηνωμένες Πολιτείες έως τα χρόνια του Μακαρθισμού σε ένα ντοκιμαντέρ. Μία ιστορία συλλογικών αγώνων, ριζοσπαστικών ιδεών, συναρπαστικών διαδρομών και ξεχασμένων παραδόσεων που διαπλέκεται με τις εποχές της αναστάτωσης, τα κοινωνικά και πολιτικά κινήματα, τις διώξεις και τις συλλογικές απογοητεύσεις.

ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ στις 9:30μμ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Χθες το απόγευμα της Δευτέρας στις 17:00 πραγματοποιήθηκε μικροφωνική στην πλατεία Καλογήρων στο μετρό Δάφνης. Για 2 ώρες οι περίπου 40-50 συγκεντρωμένοι μοίρασαν κείμενα και κόλλησαν αφίσες. Ήταν ακόμα μία ενέργεια αντιπληροφόρησης γύρω από τα τελευταία γεγονότα με την δολοφονία του Π.Φύσσα στο Κερατσίνι και τους πυροβολισμούς στην αντιφασιστική πορεία που έγινε στη Δάφνη και στο Μπραχάμι την Παρασκευή.

Χθες το απόγευμα της Δευτέρας στις 17:00 πραγματοποιήθηκε μικροφωνική στην πλατεία Καλογήρων στο μετρό Δάφνης. Για 2 ώρες οι περίπου 40-50 συγκεντρωμένοι μοίρασαν κείμενα και κόλλησαν αφίσες. Ήταν ακόμα μία ενέργεια αντιπληροφόρησης γύρω από τα τελευταία γεγονότα με την δολοφονία του Π.Φύσσα στο Κερατσίνι και τους πυροβολισμούς στην αντιφασιστική πορεία που έγινε στη Δάφνη και στο Μπραχάμι την Παρασκευή. Κυρίως όμως ήταν μία έμπρακτη απόδειξη ότι οι δρόμοι και οι πλατείες της πόλης μας ανήκουν και θα υπερασπιστούμε την ελευθερία στις γειτονιάς μας. Ακολουθεί το κείμενο και η αφίσα που έχουμε εκδώσει ως συνέλευση και μοιράζαμε χθες.

Εδώ και πολλά χρόνια οι εγκληματικές τους επιθέσεις μένουν στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων, η κάλυψη τους από την αστυνομία ήταν για πολλούς κάτι σαν αστικός μύθος, η υπερπροβολή τους από τα μίντια θεωρήθηκε αυτονόητη εν καιρώ δημοκρατίας. Για ποια δημοκρατία μιλάτε; Κράτος και παρακράτος έκαναν τα αδύνατα-δυνατά ώστε η κοινωνία να εκφασιστεί, ώστε τα συσσίτια μόνο για Έλληνες να θεωρούνται κοινωνική προσφορά. Το ίδιο μαχαίρι που κόβει ψωμί μόνο για Έλληνες, σκότωσε τον Παύλο Φύσσα, έχει δολοφονήσει μετανάστες, έχει στείλει στο νοσοκομείο αγωνιστές.

Δράσεις για τον KillahP στα Μελίσσια

*************************************************************************************************************

Ανακοίνωση για τον τραυματισμένο & συλληφθέντα στην αντιφασιστική συγκέντρωση στη Κοζάνη

Ένα όργιο κρατικής βίας και τρομοκρατίας εξελίσσεται στην πόλη της Κοζάνης λίγο μετά τη διάλυση της αντιφασιστικής συγκέντρωσης που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 20/9/2013 στην πλατεία Γιολδάση. Η συγκέντρωση ήταν συνέχεια πολλαπλών αντιφασιστικών διαδηλώσεων που πραγματοποιήθηκαν στο νομό Κοζάνης (σε Πτολεμαΐδα και Κοζάνη) τις τελευταίες ημέρες με αφορμή τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στο κέντρο του Κερατσινίου. Στις διαδηλώσεις αυτές συμμετείχε πολύς κόσμος από την πόλη της Πτολεμαΐδας και της Κοζάνης, εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, μαθητές, καθηγητές, δάσκαλοι και γονείς, με αφορμή μάλιστα και την απόφαση των συνδικαλιστικών οργάνων δασκάλων και καθηγητών να δοθεί και αντιφασιστικός χαρακτήρας στις απεργιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών.

Στο κάλεσμα για αντιφασιστική συγκέντρωση στις 20/9/2013 ανταποκρίθηκαν περίπου 120 άτομα και κατά την τρίωρη διάρκεια της παρέμβασης αναρτήθηκαν πανό, στήθηκε μικροφωνική, μοιράστηκαν προκηρύξεις και γράφτηκαν συνθήματα. Η επιλογή της συγκέντρωσης στη συγκεκριμένη πλατεία σχετιζόταν προφανώς με την εδώ και μήνες λειτουργία των γραφείων της Χρυσής Αυγής σε παρακείμενο διαμέρισμα. Κατά τη διάρκειά της, οι συγκεντρωμένοι θέλησαν να εκφράσουν τη διαμαρτυρία και την οργή τους για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα με αποδέκτες τη γειτονιά που «φιλοξενεί» τα γραφεία της Χ.Α. και προφανώς τους ιθύνοντες τους «ευαγούς» αυτού παραρτήματος…

Μισή ώρα μετά την έναρξη της συγκέντρωσης, δεκάδες αστυνομικές δυνάμεις εμφανίστηκαν στην περιοχή με ρυθμό γεωμετρικής προόδου. Κι ενώ ήταν πρόδηλη η διάθεση των διαδηλωτών να διατηρήσουν για ένα εύλογο χρονικό διάστημα την πλατεία ως ένα δημόσιο χώρο διαμαρτυρίας, τα τάγματα εφόδου της αστυνομίας περιέφραξαν την πλατεία κι επιτέθηκαν απρόκλητα και λυσσαλέα στους συγκεντρωμένους, με ξεκάθαρη την πρόθεσή τους να τούς διαλύσουν δίχως καμία αναστολή. Το χτύπημα των συγκεντρωμένων ήταν τέτοιο που πολλά άτομα ποδοπατήθηκαν, ξυλοκοπήθηκαν και δέχτηκαν τα χημικά των αστυνομικών δυνάμεων καταπρόσωπα. Ανάμεσά τους και ο Χ.Ο., ο οποίος παρά την ηλικία του κατέληξε να δέχεται απανωτά χτυπήματα με τα γκλοπ και τις ασπίδες των ταγμάτων εφόδου των ΜΑΤ. Ο όχλος των εφορμούμενων δυνάμεων της «τάξης» δεν αρκέστηκε μονάχα στη «δημοκρατική βία» (που παραδόξως εξαιρείται από κάθε έννοια του «ακραίου») αλλά προχώρησε και σε χρήση χημικών έτσι ώστε οι συγκεντρωμένοι να «εξουδετερωθούν», να «λυγίσουν» και τελικά να πέσουν στα χέρια των διωκτικών αρχών και άλλων επίδοξων αρπακτικών. Ποδοπατημένος και αιμόφυρτος πλέον στο έδαφος, ο Χ.Ο., με αναπνευστικά προβλήματα από τη στοχευμένη χρήση χημικών, δέχτηκε μια τελική «φυσουνιά» στο πρόσωπο. Ο δόλος των ΜΑΤ που άδειασαν το χημικό στο πρόσωπό του ήταν αδιαμφισβήτητος. Οι θρασύδειλοι «προστάτες του πολίτη» συνέχισαν το «θεάρεστο» έργο τους στον λιπόθυμο και πεσμένο στο έδαφος Χ.Ο. με κλωτσιές σε σημεία του σώματός του τα οποία έχουν προσφάτως χειρουργηθεί με αποτέλεσμα να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του «παρά 2 εκατοστά» όπως ανέφεραν και οι σχετικές γνωματεύσεις των γιατρών.

Δε θα σταθούμε μόνο στις δημοκρατικές αντιφάσεις που προκύπτουν εύλογα από αυτή την καταγγελία ξυλοδαρμού από τα ΜΑΤ. Εξάλλου δεκάδες είναι τα αντίστοιχα περιστατικά που στέλνονται στις καλένδες των ΕΔΕ και άλλων κωμικοτραγικών «εσωτερικών ερευνών». Δε θα σταθούμε μόνο στην απαγόρευση της διέλευσης του πρώτου ασθενοφόρου από τα ακούνητα στρατιωτάκια των ΜΑΤ στο πεζοδρόμιο όπου ο Χ.Ο. είχε καταφύγει μετά από λίγο υποβασταζόμενος, με συνέπεια να τεθεί και πάλι η ζωή του σε κίνδυνο εξαιτίας τόσο της παρεμπόδισης διέλευσης του ασθενοφόρου από δυνάμεις των ΜΑΤ όσο και των αναπνευστικών προβλημάτων και των υπόλοιπων χτυπημάτων. Δε θα σταθούμε μόνο στις ύπουλες προσεγγίσεις που δέχτηκε στο νοσοκομείο από γνωστές «προσωπικότητες» της τοπικής Χρυσής Αυγής, οι οποίοι εμφανίστηκαν προκλητικά στα επείγοντα περιστατικά, μετά τη διάλυση της συγκέντρωσης, αναζητώντας προφανώς κάποιον τραυματισμένο διαδηλωτή σε ένα χώρο που -ιστορικά ακόμα και στις μεγαλύτερες θηριωδίες- έχει χαρακτηριστικά ασύλου. Δε θα σταθούμε τέλος στην οργανωμένη τους αναχώρηση από το νοσοκομείο όταν κατάλαβαν ότι ο χτυπημένος διαδηλωτής δεν είναι μόνος και δεν πρόκειται να αφεθεί μόνος από συναγωνιστές και φίλους του.

Θα σταθούμε και στην εκδικητικότητα των διωκτικών αρχών της πόλης που το τελευταίο 48ωρο αποφάσισαν να ενοχοποιήσουν με έναν πρωτόγνωρο και χυδαίο τρόπο το σύντροφο-φίλο-σύζυγο-πατέρα μας με σαφείς άνωθεν πολιτικές εντολές. Ενδεικτικό των σχετικών εντολών που έπεσαν είναι ότι η σύλληψή του έγινε δύο ώρες μετά την εισαγωγή του στα εξωτερικά ιατρεία. Όπως επίσης ότι στη δικογραφία που σχηματίστηκε για το πρόσωπό του αναδεικνύονται μια σειρά από ανυπόστατες και κατασκευασμένες κατηγορίες. Φαίνεται λοιπόν πως στοχευμένα ήθελαν να τον ενοχοποιήσουν για την εδώ και χρόνια αγωνιστική του δράση πολύ πριν τις 20/9/2013.

Θα σταθούμε και στις προσπάθειες συκοφάντησής του από πολλούς καλοθελητές που τις τελευταίες ημέρες επιχείρησαν αποτυχημένα να τον διασύρουν την στιγμή μάλιστα που ο ίδιος νοσηλευόταν στο νοσοκομείο. Κανένας αστυνομικός διώκτης, κανένας συντάκτης των ΜΜΕ και κανένας ανώνυμος αρθρογράφος δεν μπορεί να μιλάει για αυτόν δίχως αυτόν και φυσικά δίχως εμάς που τον γνωρίζουμε καλύτερα από κάθε άλλον.
Θα μιλήσουμε εμείς για αυτόν. Έναν αγωνιστή των τοπικών, κοινωνικών και εργασιακών αγώνων, που εδώ και 30 χρόνια ποτέ του δεν κρύφτηκε, ποτέ του δε μάσησε τα λόγια του, ποτέ του δεν παρακάλεσε, ποτέ του δεν έσκυψε το κεφάλι, ποτέ του δεν αρνήθηκε να υπερασπιστεί αδύναμους και διωκόμενους από την κατασταλτική μανία, ποτέ του δεν έκρυψε τις πολιτικές του απόψεις, ποτέ του δεν αρνήθηκε να σταθεί δίπλα σε απολυμένους, φτωχούς, κομμουνιστές, αντιεξουσιαστές, αναρχικούς, κυνηγημένους, απεργούς… Έναν αγωνιστή που οι τοπικές αρχές είχαν εδώ και χρόνια βάλει στο μάτι αφού τους ενοχλούσε η κοινωνική του δράση και η ευπρόσωπή του παρουσία. Αυτόν τον αγωνιστή, τώρα, οι τοπικές διωκτικές αρχές, κατόπιν προφανώς κεντρικής πολιτικής επιλογής για ανακοπή των αντιφασιστικών κινητοποιήσεων σε όλη την επικράτεια, επιχειρούν να του στρώσουν το ποινικό χαλί και να του κατασκευάσουν μια πλαστή εικόνα. Και αυτό σε έναν άνθρωπο που έχει εδώ και δεκαετίες ορίσει την πολιτική, προσωπική και επαγγελματική του ταυτότητα με βάση τις ξεκάθαρες επιλογές του και τίποτε άλλο. Αυτή την πολιτική, προσωπική και επαγγελματική του ταυτότητα θα υπερασπιστούμε, εμείς, αυτός και κάθε ένας-μία που τον έχει γνωρίσει. Και δυστυχώς για  την εξουσία, δε θα δυσκολευτούμε και πολύ, αφού οι κοινωνικές σχέσεις είναι πολύ πιο δυνατές από τις άνοστες σούπες των κατασταλτικών μαγειρείων του κράτους και του παρακράτους. Γνωρίζει πολύ καλά η τοπική κοινωνία…

Σε όσους λοιπόν κακόβουλους θελήσουν να αναμασήσουν την κατασταλτική ρητορεία των ταγμάτων εφόδου και των διωκτικών αρχών και να διαστρεβλώσουν την ταυτότητά του, διαμηνύουμε ότι θα εκτεθούν ανεπανόρθωτα. Και ότι δε θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια.

Στην ίδια κατεύθυνση της τρομοκράτησης και εγκληματοποίησης των αγωνιστών της περιοχής είναι και το πογκρόμ που εξαπόλυσε η αστυνομική διεύθυνση Κοζάνης μετά τη διάλυση της αντιφασιστικής συγκέντρωσης. Προσαγωγές και συλλήψεις αντιφασιστών από κατοικίες και  χώρους εργασίας με ανυπόστατες και κατασκευασμένες κατηγορίες, εντάλματα σύλληψης μέχρι και για ανθρώπους που δε ζουν και δε δραστηριοποιούνται στην Κοζάνη(!), υπαγορευμένες καταθέσεις ψευδομαρτύρων αστυνομικών σε δικογραφίες κ.ά. Και όλα αυτά, για να ποινικοποιηθούν πρόσωπα γνώριμα στις «αρχές» για τη συμμετοχή τους στους κοινωνικούς αγώνες. Για να ποινικοποιηθεί ο αντιφασισμός που δεν ελέγχεται από το φασισμό του συστήματος.

Το κατηγορητήριο που προσάπτουν στο Χ.Ο., όπως και στους υπόλοιπους έως τώρα συλληφθέντες, θυμίζει κάτι από τις «παλιές εποχές» των κρατικών σκευωριών. Τακτική που ακολουθεί την τελευταία περίοδο το καθεστώς απέναντι σε όσους-ες μετέχουν ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες.

Επιπλέον, στο πλαίσιο της τρομοκράτησης αγωνιστών, ένας αστυνομικός στρατός έχει στρατοπεδεύσει τις τελευταίες ημέρες σε κεντρικά σημεία της πόλης. Πτυχές αυτής της αστυνομοκρατίας  βιώσαμε τις δύο τελευταίες μέρες και στο νοσοκομείο της Κοζάνης. Πλήθος ένστολων εγκαταστάθηκαν αρχικά στο προαύλιο και μετέπειτα στο πεζοδρόμιο μπροστά από το νοσοκομείο. Η αποκορύφωση της στρατοπέδευσης ήταν η παρουσία δεκάδων αστυνομικών, μέσα και έξω από το δωμάτιο-κελί όπου φυλασσόταν για ένα 24ωρο ο συλληφθέντας. Αυτή η συνθήκη, οδήγησε τόσο εμάς όσο και τους γιατρούς σε έντονες διαμαρτυρίες για να διεκδικήσουμε το αυτονόητο: ο χώρος του νοσοκομείου δεν είναι ούτε αστυνομικό τμήμα, ούτε στρατόπεδο.

Γελιούνται όσοι πιστεύουν πως με τέτοιες μεθόδους θα καταφέρουν να μας/τον φοβίσουν. Γελιούνται αν νομίζουν ότι θα καταφέρουν να συκοφαντήσουν και να εγκληματοποιήσουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, για να προχωρήσουν στην περαιτέρω φτωχοποίηση και υποδούλωση της κοινωνίας. Γελιούνται αν νομίζουν ότι οι αγωνιστές θα ανασχέσουν τις επιλογές τους, θα φιμώσουν τα στόματά τους και θα ακυρώσουν τους εαυτούς τους απέναντι στον κοινωνικό εκφασισμό και τον ολοκληρωτισμό του κράτους. Οι δρόμοι του Κερατσινίου, οι δρόμοι της Κοζάνης αλλά και οι δρόμοι των περισσότερων πόλεων του ελλαδικού χώρου έδειξαν τις τελευταίες ημέρες μια διαφορετική κοινωνική δυναμική. Εκείνη τη δυναμική των αντιστεκόμενων και των εξεγερμένων που δίχως αρχηγούς, δίχως καθοδηγητές, δίχως ειδικούς, δίχως διακρίσεις, δίχως φετίχ και θεαματικές διαδικασίες, δίχως επιβολές, δίχως κανιβαλικές συμπεριφορές, δίχως προσωπικές ματαιοδοξίες, αλλά με πολλή αυταπάρνηση και βολονταρισμό, αλληλεγγύη και μοίρασμα, ισότητα και ελευθερία, θα δώσουν τέλος στο γερασμένο αυτό κόσμο.

Δεν είμαστε αφελείς και ούτε θα γίνουμε

Δε θα επιτρέψουμε καμιά διαστρέβλωση και συκοφάντηση

Μακριά τα χέρια σας από τους αγωνιστές

Απόσυρση όλων των κατηγοριών του Χ.Ο. και των άλλων διωκόμενων

Αλληλεγγύη στους διωκόμενους για τα γεγονότα της αντιφασιστικής συγκέντρωσης στην Κοζάνη

23/9/2013

Συγγενείς και φίλοι του τραυματία και διωκόμενου 54χρονου στην Κοζάνη

******************************************************************************************

6 σημεία για μια προεξαγγελθείσα δολοφονία…

α. Ο Παύλος Φύσσας έπεσε νεκρός από το μαχαίρι του χρυσαυγίτη δολοφόνου, Γιώργου Ρουπακιά, μεγαλοστελέχους της Τ.Ο. Νίκαιας της Χρυσής Αυγής και έμμισθου μπράβου των νεοναζί στην περιφέρεια Πειραιά, όταν αυτός και η παρέα του δέχτηκαν επίθεση από οργανωμένη ομάδα χρυσαυγιτών, το βράδυ της 17ης Σεπτέμβρη, στο Κερατσίνι.

β. Πρόκειται για την ίδια συμμορία που λίγες μέρες πριν επιτέθηκε στο Πέραμα σε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και μέλη του ΚΚΕ κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης. Είναι οι ίδιοι τραμπούκοι που, εδώ και κάποια χρόνια, δρουν μέσα στη νύχτα, ξυλοκοπώντας ανυπεράσπιστους μετανάστες επειδή δεν τους αρέσει το χρώμα τους και τραμπουκίζοντας νεολαίους επειδή δεν ταιριάζουν στην αισθητική τους.

γ. Δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο από τους φασίστες: Η Χρυσή Αυγή, κρατικό ενεργούμενο και υποχείριο από τη στιγμή της ίδρυσης της και πολιτικό εγγόνι των χιτών και των ταγματασφαλιτών της κατοχής και του εμφυλίου και κληρονόμος της παρακρατικής δράσης των γκοτζαμάνηδων που δολοφόνησαν το Λαμπράκη, αλλά και των κένταυρων και των rangers της ΟΝΝΕΔ που δολοφόνησαν και τον αγωνιστή καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα, μπορεί σήμερα να προωθείται διακαώς ως αντισυστημική δύναμη και να προβάλλει ένα δήθεν κοινωνικό προσωπείο, στην πραγματικότητα όμως υπάρχει για να αναπτύξει τα πιο συντηρητικά και αντιδραστικά ένστικτα μια κοινωνίας σε κρίση, διαλύοντας του όποιους συλλογικούς, ταξικούς δεσμούς είχε και προωθώντας το σταδιακό εκφασισμό της. Έφτασε ήδη ο καιρός που χρησιμοποιείται ξανά και εντελώς απροκάλυπτα ως συστημική εφεδρεία, βρισκόμενη στο πλευρό της κατασταλτικής και αντικινηματικής δράσης των επίσημων κρατικών δυνάμεων. Ενδεικτικά να αναφέρουμε τις επιθέσεις σε πάγκους μεροκαμματιάρηδων μικροπωλητών σε Ραφήνα και Μεσολόγγι, τις επιθέσεις σε καταλήψεις και ανοιχτά κοινωνικά κέντρα, τις αμέτρητες επιθέσεις σε μετανάστες με αποκορύφωμα τη δολοφονία τους ξυλοδαρμούς και τους τραμπουκισμούς αντιφασιστών νεολαίων και αγωνιστών σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης όσων αντιστέκονται στο καθεστώς της εξαθλίωσης και του ολοκληρωτισμού. Ίδια είναι και η στάση της στο εσωτερικό της βουλής καθώς, ανάμεσα σε άλλα, δε δίστασε να υπερψηφίσει την ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας και να υπερασπιστεί τα ιδιωτικά συμφέροντα διαφόρων επιχειρηματικών ομάδων.

δ. Δεν τρέφουμε καμιά αυταπάτη για το κράτος: Ο Δένδιας και ο στρατός κατοχής του μπορεί σήμερα να εμφανίζονται επικοινωνιακά ως λυτρωτές από τους δολοφόνους φασίστες, αργά ή γρήγορα όμως θα ξανασυμπράξουν μαζί τους για να οργανώσουν τους νέους αντικοινωνικούς και αντικινηματικούς σχεδιασμούς τους. Ο φασισμός σήμερα δεν είναι προνόμιο της Χρυσής Αυγής. Εκπορεύεται από το ίδιο το κράτος και επιβάλλεται σε κάθε πεδίο της καθημερινής ζωής με κυρίαρχο στόχο την καθυπόταξη των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας, την κατατρομοκράτηση των υπόλοιπων και την επιβολή παντού σιγής νεκροταφείου

ε. Πρόκειται για το ίδιο κράτος που καταδικάζει στην ανέχεια, την πείνα, την εξαθλίωση και το θάνατο εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους εξαιτίας της εφαρμογής ενός διευρυμένου σχεδιασμού ολοένα και εντεινόμενης επίθεσης σε βάρος της κοινωνίας, τόσο από τα εγχώρια πολιτικά και οικονομικά αφεντικά, όσο και τους υπερεθνικούς τους συμμάχους (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ). Ένας σχεδιασμός που έχει διαμορφώσει μια ζοφερή, αποπνικτική ατμόσφαιρα για εκατομμύρια προλετάριους. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο συνολικής επίθεσης της κυριαρχίας, την εμφάνιση τους έχουν κάνει και οι παρακρατικές-φασιστικές ομάδες κρούσης που έσπευσαν να συνδράμουν στη διαδικασία εγκαθίδρυσης του κρατικού ολοκληρωτισμού.

στ. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε να ελπίζουμε στην ανάπτυξη ενός ζωντανού και μαχητικού κινήματος που θα ανατρέψει την υπάρχουσα ζοφερή πραγματικότητα αντιπροτείνοντας μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης, τότε θα πρέπει άμεσα να ξεμπερδέψουμε με τους φασίστες δολοφόνους, μην αφήνοντας τους χώρο πουθενά για να διαχύσουν τις μισάνθρωπες αντιλήψεις τους. Παράλληλα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως ο βασικός εχθρός είναι το σύστημα που δημιουργεί τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, την καταπίεση, το ρατσισμό. Είναι το ίδιο σύστημα που γεννάει και τροφοδοτεί το φασισμό για να τον χρησιμοποιήσει ως πιστό μαντρόσκυλο απέναντι στις επερχόμενες κοινωνικές και ταξικές εξεγέρσεις.

ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΦΥΣΣΑ που δολοφονήθηκε από χρυσαυγίτες το βράδυ της Τρίτης 17 Σεπτέμβρη στο Κερατσίνι

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ σε κάθε απόπειρα εκδήλωσης τους στο κοινωνικό πεδίο

ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ – ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ

αναρχική ομάδα “Δυσήνιος Ίππος”

***********************************************************************************************

Μπάτσοι και Φασίστες τα δύο άκρα

Την Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη, στην περιοχή

Ο δολοφόνος Ρουπακιάς Γιώργος [ 2 ]  ομολογεί την δολοφονία καθώς και ότι είναι μέλος της ναζιστικής οργάνωσης Χ.Α.  Η ομολογία αυτή έρχεται μετά την προσπάθεια των μμε να κρύψουν τα πολιτικά κίνητρα της δολοφονίας.

Καλέσματα για συγκεντρώσεις 19 Σεπτεμβρίου
Ενημέρωση: Αθήνα | Πάτρα | Δράμα | Κατερίνη | Καστοριά | Ηγουμενίτσα | Ορεστιάδα | Λευκάδα | Τύρναβος |
Ενημέρωση για τους συλληφθέντες [ 1 | 2 | 3 ] | Κείμενο συλληφθέντων της 18 Σεπτεμβρίου |

Καλέσματα για τις πορείες στις 18 Σεπτεμβρίου
Αθήνα: Αντιφασιστική συγκέντρωση Τετάρτη 18 Σεπτέμβρη [ ενημέρωση | φώτο ] | Μηχανοκίνητη Πορεία (Περιστέρι) |

Θεσσαλονίκη [ ενημέρωση ] | Μυτιλήνη| Πάτρα [ ενημέρωση | 2 ] | Λάρισα [ ενημέρωση ] | Τρίκαλα [ ενημέρωση ] | Κοζάνη [ ενημέρωση ] | Κομοτηνή [ ενημέρωση | 2 ] | Ρέθυμνο [ ενημέρωση ] | Αγρίνιο | Χίος [ ενημέρωση ] | Κόρινθος [ ενημέρωση ] | Πρέβεζα [ ενημέρωση ] | Χανιά [ ενημέρωση ] | Βόλος | Βέροια [ ενημέρωση ] | Ηγουμενίτσα | Ηράκλειο [ ενημέρωση ] | Σπάρτη | Λιβαδειά [ ενημέρωση ] | Άρτα [ ενημέρωση ] | Μεσολόγγι | Σέρρες [ ενημέρωση ]  | Καρδίτσα [ ενημέρωση ] | Ιωάννινα [ ενημέρωση ] | Ναύπλιο | Σάμος  [ ενημέρωση | 2 ] | Ξάνθη [ ενημέρωση ] | Καβάλα | Ορεστιάδα | Κέρκυρα | Πύργος | Νάξος | Πάρος | Αλεξανδρούπολη | Αγρίνιο | Φολέγανδρος | Λαμία |

Εξωτερικό: Βαρκελώνη [ ενημέρωση ] | Λονδίνο | Λυών | Άμστερνταμ | Αμβούργο | Βερολίνο | Παρίσι |

Ανακοινώσεις: Ανταρσύα | ΕΕΚ | Κόντρα | Prolet Connect | Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας | Αντιφασιστική πρωτοβουλία Σάμου | Σωματείο ΠΑΣΕΤΙΜ (Wind) | ΟΚΔΕ Σπάρτακος |

ΜΕΓΑΡΑ: μικροφωνική και πορεία

Αντισυγκεντρωση για τα εγκαίνια των γραφείων της χα στη Δράμα

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ! Αναβολή εκδήλωσης για Ενίσχυση Φεστιβάλ!

Ανοικτή Αντιφασιστική Συνέλευση

Συνέλευση Χανιά

Συνάντηση συντονισμού Αντιφασιστικών Επιτροπών και Συλλογικοτήτων Αθήνας – Πειραιά, Παρασκ

Aγρίνιο/ Νέα αντιφασιστική συγκέντρωση
Συνέλευση Ηράκλειο Κρήτης

Mπλόκο στις ρατσιστικές εκδηλώσεις, Σάββατο 11.00 πμ, Νίκαια.

Κάλεσμα για ανοικτή αντιφασιστική συνέλευση

Αντιφασιστική συγκέντρωση ενάντια στα εγκαίνια γραφείων της Χ.Α.

Χαλκίδα: Κάλεσμα σε πορεία

Ενημέρωση από αντιφασιστική στη Ρόδο {19.09}

Ενημέρωση από Αγρίνιο

Αντιφασιστική πορεία στη Βέροια από καθηγητές

H Μάνα του Παύλου στον Skai nazi tv: Εσείς τον φάγατε το παιδί μου

για τα εγκαινια της Χ.Α. στην Καβαλα

Συγκεντρωμένο υλικό για Ρουπακιά, ΧΑ, ΔΙΑΣ, Αυτόπτες

Σερρες : Ενημερωση από αντιφασιστική 18-09-2013

Συλληφθέντες πορείας 18/9

Ανταπόκριση από την αντιφασιστική συγκέντρωση στην Αμφιάλη (18-09-2013)

Μπατζανάκης του δολοφόνου ο αρχηγός της Τ.Ο Χρυσής Αυγής Νίκαιας

Ενημέρωση από Θεσσαλονίκη

Ενημέρωση απο Τύρναβο

Αντιφασιστική πορεία στη Λευκάδα

ΕΠΕΙΓΟΝ! Ζητείται οπτικοακουστικό υλικό για συλληφθέντα

Αντιφασιστική – Απεργιακή πορεία στην Ορεστιάδα

Ενημέρωση από δικαστήρια Πειραιά

Ενημέρωση απο Ηγουμενιτσα

Για τη μνήμη του Π. Φύσσα απο καστορια

Ενημέρωση από Κατερίνη

Ενημέρωση για την υπόθεση του αναρχικού Μ. Τσιλιανίδη

Aλητεία χωρίς πάτο από Ευαγγελάτο και ΣΚΑΙ για τον δολοφόνο χρυσαυγίτη

Eνημέρωση απο Δράμα

Αγώνας Ταξικός, Αντιφασιστικός, είναι η απάντηση από εδώ και μπρός..

ΜΑΡΙΔΑ- Ο Παυλος Φυσσας ζει. Κάτω η κυβέρνηση και οι νεοναζι

 αντιφασιστικές κινητοποιήσεις για τον παύλο στην ευρώπη

Φωτογραφίες από την αντιφασιστική συγκέντρωση στο Αμστερνταμ

Αντιφασιστικη συγκεντρωση-πορεια Στοκχολμη.

Φλωρεντία – Αντιφασιστικό κάλεσμα – Σάββατο 17.00

Πατρα-Ενημερωση για τα χτεσινα επεισοδια

Αναβολή εγκαινίων των φασιστών στην Αν.Μακεδονία

Άρτα ενημέρωση από κινητοποιήσεις 19/9

Θεσσαλονίκη: Ενημέρωση για την αντιφασιστική πορεία

Ενημερωση απο αντιφασιστικη δραση στο παγκρατι

επιθεση σε φασιστομαγαζο (Θεσνικη)

Ενημέρωση από την αντιφασιστική πορεία στη Δάφνη – Φασίστας τράβηξε όπλο

Ενημερωση απο Εδεσσα

Κοζάνη: ενημέρωση από την αντιφασιστική συγκέντρωση στην πλ. Γιολδάση

Μεσολόγγι: Αντιφασιστική συγκέντρωση – Πορεία

Προβολή αναβάλλεται

Το αίμα κυλάει…

Εργατικά συνδικάτα καλούν σε πορεία ενάντια στην διανομή τροφίμων της Χ.Α. το Σάββατο στη

Αντιφασιστική πορεία:Παρασκευή 20/9 Θεσσαλονικη

Κτηνοτρόφοι Λακωνίας προς Χρυσή Αυγή:«Δεν θα σας χωρά ο τόπος»

ΑΡΤΑ – Δεν ξεχνάμε, δεν συγχωρούμε

Μεσολόγγι: Αντιφασιστική συγκέντρωση – Πορεία

Το αίμα κυλάει…(ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΜΕΔ)
Κομοτηνή: δίκη συλληφθέντων

Antifa συγκέντρωση στο Λονδίνο

Φρανκφούρτη: αντιφασιστική πορεία σήμερα

Τσάκισμα φασιστών στην Πάτρα

Συγκεντρωτική ενημέρωση από Αγρίνιο

ΑΝΤΙΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 21/9 ΩΡΑ 18:00 ΠΛΑΤΕΙΑ ΠΕΡΙΒΟΛΑΚΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟ

Πάτρα -Συγκέντρωση / Μικροφωνική και Συνέλευση

Κάλεσμα για μαθητική συνέλευση

Κοινωνικό Στέκι- Στέκι Μεταναστών Χανίων : Αγώνας Ταξικός, Αντιφασιστικός, είναι η απάντηση

Αντιφασιστικό Δίκτυο (UK). Αφίσα και κάλεσμα σε διαδήλωση στην Ελληνική πρεσβεία.
Λευκωσια 19 Σεμπτεβρη- Φωτογραφιες απο αντιφασιστικη πορεια/δραση

Αντιφασιστική / Απεργειακή πορεία στην Ηλιούπολη

Ο αρχιμαφιόζος Θέμος Αναστασιάδης ετοιμάζεται να πουλήσει αίμα

Χρυσαυγίτικοι νόμοι αποκλεισμού αλλοδαπών από την εκπαίδευση

Ρέθυμνο : Ενημέρωση από αντιφασιστική πορεία (20/9)

Ενημέρωση απο αντιφασιστική στη Νίκαια

Χρυσαυγίτης χτύπησε μετανάστη στο κέντρο της Λαμίας

ΜΑΤατζής σημάδεψε εν ψυχρώ στο μάτι διαδηλωτή. Παρόμοιο περιστατικό καταγράφηκε σε βίντεο.

Καλλιθέα: Ο Παύλος Φύσσας ζει – Θάνατος στο φασισμό

Αντιφασιστική πορεία

Κορυδαλλός: ανακοίνωση για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα (Killah P)

Ενημέρωση από την μεγάλη αντιφασιστική σύσκεψη της Παρασκευής

34χρονος αντιφασίστας νεκρός από νεοναζί δολοφόνο!

Μπάτσοι και Φασίστες τα δύο άκρα

Μικροφωνική στην πλατεία Κύπρου από Σωματείο Υπαλλήλων Δήμου Καλλιθέας

Λαμία: Αντιφασιστική συγκέντρωση

Αντιφασιστική συναυλία στην πλατεία Δημάδη – Αγρίνιο

21/9 στισ 19:00 Πλατεια Αγ.Λαυρας Αιγιο

Σκωτία :Συγκεντρωση για τη Δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Γερμανια (Ληψεία) αφίσα για Π.Φύσσα

Αντιφασιστική Συγκέντρωση στο Βερολίνο

Θεσσαλονίκη: Παρεμβάσεις αλληλεγγύης στις καταλήψεις

Aνάρτηση πανό σε γήπεδα για την δολοφονία Φυσσα

Αντιφασιστική Πορεία Μεσολόγγι

Όταν το Πρώτο Θέμα μυρίζει το πρώτο αίμα

Αντιφασιστική παρέμβαση στα Καρδαμίτσια (Ιωάννινα)

Αντιφασιστική παρέμβαση στη Νέα Μάκρη

Αντιφασιστική / Απεργειακή πορεία στην Ηλιούπολη

Κοζάνη : Σύλληψη τραυματία αντιφασίστα μέσα στο νοσοκομείο

Ανακοίνωση της οικογένειας του Παυλου Φύσσα σχετικά με την δημοσιευση φωτογραφίων του.

Τρίκαλα / Aντιφασιστική συγκέντρωση / Δευτέρα 23-9-2013 / ώρα: 21:00

Το Αίμα κυλαει…

Άρτα-κάλεσμα για συγκέντρωση,πορεία,συζήτηση

ΠΑΤΡΑ : Αντιφασιστική Πορεία Κυριακή 18:30 από την πλ.Παναχαϊκής.

Καλλιθέα: Ο Παύλος Φύσσας ζει – Θάνατος στο φασισμό

Κορυδαλλός: ανακοίνωση για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα (Killah P)

Ενημέρωση από την μεγάλη αντιφασιστική σύσκεψη της Παρασκευής

34χρονος αντιφασίστας νεκρός από νεοναζί δολοφόνο!

Μπάτσοι και Φασίστες τα δύο άκρα

πορείες αλληλεγγύης στην Γερμανία για τον Παύλο

Το ηχητικό της επικοινωνίας με τραυματία, χτυπημένο στο μάτι απο μπάτσο-Τζάνειο (20/09)

Το ηχητικό της επικοινωνίας με τραυματία, χτυπημένο στο μάτι απο μπάτσο-Τζάνειο (20/09)

Πεσιμο στα Εξαρχεια

φασιστας στην καλαρη στα γιαννενα

Καλεσμα για πορεια 22-9 Ναυπλιο

Αντιφασιστική απεργία την Τετάρτη 25 Σεπτέμβρη και διαδήλωση στα κεντρικά Γραφεία της Χ.Α

Μαθητική-Αντιφασιστική Πορεία(Ζωγράφου)
Κοπεγχάγη – Δράση αλληλεγγύης στον Παύλο

Συγκέντρωση στη μνήμη του Παύλου Φύσσα/ Σουηδία (Λούντ)

Στη μνήμη του Παύλου Φύσσα, Δράση άπο Montreal.Quebec

Στη μνήμη του Παύλου Φύσσα, Μάντσεστερ

Αντιφασιστική συγκέντρωση στην ελληνική πρεσβεία στη Μαδρίτη

πορείες αλληλεγγύης στην Γερμανία για τον Παύλο

Καρδίτσα: ενημέρωση από αυθόρμητη πορεία σήμερα το βράδυ

Συγκεντρωτικό αντιφασιστικών δράσεων ΣΥΡΟΣ

Αντίφα πορεία Καβάλα

Αντιφασιστική συγκέντρωση – Πορεία Κεφαλονιά

Aνάρτηση πανό σε γήπεδα για την δολοφονία Φυσσα

Αντιφασιστική Πορεία Μεσολόγγι

Όταν το Πρώτο Θέμα μυρίζει το πρώτο αίμα

Αντιφασιστική παρέμβαση στα Καρδαμίτσια (Ιωάννινα)

Αντιφασιστική παρέμβαση στη Νέα Μάκρη

Αντιφασιστική / Απεργειακή πορεία στην Ηλιούπολη

Ενημέρωση για τους συλληφθέντες της αστυνομοκρατούμενης Κοζάνης
Συνάντηση αναρχικών αντιφασιστών

Τρίκαλα / Aντιφασιστική συγκέντρωση / Δευτέρα 23-9-2013 / ώρα: 21:00

…σιγά μη φοβηθώ…

Διαδηλώση στο Λονδίνο για τη δολοφονία Φύσσα
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΠΟ ΔΑΝΙΑ

Ενιαίο αντιφασιστικό εργατικό μέτωπο – Αντιφασιστικές πολιτοφυλακές παντού

Χρυσή Αυγή: Όλο το πακέτο

Ενημέρωση από συναυλία στη Σάμο

Παύλος Φύσσας: Όρθιος μέχρι το τέλος!

Αντιφασιστική διαδήλωση / Παρασκευή 27-9 / Ζωγράφου

6 σημεία για μια προεξαγγελθείσα δολοφονία…

ΔΑΝΙΑ: Δράση αλληλεγγύης και αντίστασης από την Ομάδα Crisis Mirror στη Κοπεγχάγη

Διαδηλώση στο Λονδίνο για τη δολοφονία Φύσσα

Βερολίνο: Συγκέντρωση Σαββάτου για τον Παύλο Φύσσα

Ο πόλεμος δύο ολόκληρων κόσμων… για τον Παύλο Φύσσα

Για τον Παύλο Φύσσα

Σύλληψη 7 ατόμων για σπρέι ΤΩΡΑ στο Μαρούσι

Πάτρα: Αντιφασιστική πορεια στην Αγυια

Ζάκυνθος- Ενημέρωση από την αντιφασιστική συγκέντρωση και πορεία της Πέμπτης 19/9/13

XANIA – Πανεργατικό αντιφασιστικό συλλαλητήριο

Φωτογραφίες από την παρέμβαση αλληλεγγύης στο ατ λευκου πύργου

Ανακοίνωση τν Αγωνιστών Μαθητών Σπάρτης

Δράσεις για τον KillahP στα Μελίσσια

ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ, ΑΓΩΝΑΣ ΠΑΝΤΟΥ

Φλωρεντία: πορεία για τον Παύλο Φύσσα

Αντιφασιστική πορεία και συναυλία, Παρασκευή 27/09 στο Αιγάλεω

Αντιφασιστική πορεία στις 25/09 προσυγκέντρωση 17:00 Προπύλαια

Αντιφασιστική Διαδήλωση στην Κατερίνη

Αντιφασιστική πορεία Δράμας 22/09

Καταδικάστηκε ο χρυσαυγίτης στην Λαμία

Μονεμβάσια(Λακωνία):για τον Παύλο Φύσσα

Εdinburgh-Scotland, Συγκέντρωση για Φύσσα

****************************************************************************************

Αφίσα για Killah P από Αντιφασιστικη συνελευση Βεροιας/Στεκι La Rage

πλήρη ενημέρωση-Κομοτηνή

Αντιφασιστική συγκέντρωση απόψε 23-9-2013 στα Τρίκαλα.Αντιφασιστική Πορεία Στη Μυτιλήνη 18/9/2013

Αντιφασιστική Ιωάννινα,αφίσα

Αντιφασιστική συγκέντρωση – πορεία

Μονεμβάσια(Λακωνία):για τον Παύλο Φύσσα

Εdinburgh-Scotland, Συγκέντρωση για Φύσσα

Παύλος Φύσσας- Αλληλεγγύη από Μάλμο Σουηδίας

Παρέμβαση με πανό Λεωνίδιο

Hράκλειο :Αντιφασιστική/Αντικαθεστωτική Πορεία 25/9 -ωρα:19:00 – πλ.Ελευθερίας

Σπάρτη: Παύλο ζεις, όλα τώρα αρχίζουν..

Ερεσός, Λέσβος, Αντιφασισμός / Eresos, Lesvos Isla, Antinazism

αντιφασιστικη συναυλια καρδιτσα

Άρτα αντιφασιστική δράση Κυριακής –ενημέρωση.
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας για Αντιφασιστική Πορεία

 clip4kilahp – τιμής ένεκεν – Video κάλεσμα για αυτές της ημέρες:

[vimeo]https://vimeo.com/75289536[/vimeo]

clip4kilahp – τιμής ένεκεν from Anarchists Heraklion Crete on Vimeo.

***************************************************************************

εργατική- αντιφασιστική συγκέντρωση –πορεία την ΠΕΜΠΤΗ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 18:30 ΣΤΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓ.ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΑΙΓΑΛΕΩ

Τρίτη 24/9, Πλατεία Καισαριανής 18:00 Αντιφασιστική Πορεία

Αντιφασιστική Συνέλευση στην Ορεστιάδα, Τετάρτη 25/9

Βίντεο από την συγκέντρωση στην ελληνική πρεσβεία στην Μαδρίτη

Πόσες επιθέσεις, πόσοι τραμπουκισμοί, πόσοι θάνατοι ακόμα? Για εκείνους γνωρίζουμε. Το γκλομπ, το μαχαίρι, το πιστόλι, η προέκταση του παιδικού τους παιχνιδιού που παίζαν όλη μέρα. Προσωπική ευχαρίστηση στο τότε, στα χρόνια τα ενήλικα, στο τώρα ο θάνατος. Μα για εκείνους γνωρίζουμε. Αυτό που εξοργίζει πιο πολύ είναι αυτοί που εκμεταλλεύονται τους φονιάδες-τραμπούκους, για να γίνουν οι Ρομπέν των δασών της δημοκρατίας. Μιας δημοκρατίας που λες και φτιάχτηκα για αυτούς.
Με παχυλούς μισθούς (γι’αυτούς).
Με παροχές (γι’αυτούς).
Με κατανόηση από τη δικαιοσύνη (γι’αυτούς).
Και μας?
Τι μας μένει?
Να είμαστε απέναντι από τους Χρυσαυγίτες, απέναντι από τα σκυλιά και τα αφεντικά να κρύβονται πίσω από τα μαχαίρια τους, ακονίζοντάς τα κατά καιρούς για να είναι αιχμηρά και κοφτερά. Και μια μέρα οι ίδιοι θα εκτοπίσουν τους φονιάδες και θα αποκαταστήσουνε την ειρήνη, την τάξη και την ασφάλεια του τόπου. Και το παραμύθι τέλειωσε. Μόνο που τα παραμύθια τα λέμε για να κοιμούνται τα παιδιά. Μα εμείς βαρεθήκαμε να κοιμόμαστε και είπαμε να ξυπνήσουμε με μιας.
Ο ορισμός- ο ρατσισμός είναι η αντίληψη ότι οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίσοι μεταξύ τους αλλά διαχωρίζονται σε ανώτερους και κατώτερους διακρινόμενοι είτε από το χρώμα του δέρματος, είτε από την εθνικότητα, είτε από τη θρησκεία, από τη σεξουαλική ταυτότητα και τα πολιτικά πιστεύω.
Η διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου από τον ΟΗΕ (1948) θεσμοθέτησε την ισότητα μεταξύ όλων των ανθρώπων και αποτέλεσε την συνέχεια των συνταγμάτων των περισσότερων δημοκρατικών κρατών.
Τα γεγονότα-Παρασκευή βράδυ πριν από 2 εβδομάδες γύρω στις 9 στέλεχος του τμήματος της μονάδας απεξάρτησης 18 Άνω βρισκόταν έξω από το σταθμό του Μετρό Δάφνη, συνοδευόμενο από Αφρικανό φίλο του. Φασίστας που περνούσε με το ποδήλατό του από το πεζόδρομο πλησίασε απειλητικά και έφτυσε το στέλεχος του 18 στο πρόσωπο. Επακολούθησε συμπλοκή και ο φασίστας διέφυγε αιμόφυρτος αλλά αναγνωρίστηκε από μάρτυρες. Στη περιοχή έχουμε γίνει επιθέσεις στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι (Μαρίδα).
Χθες Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου μαχαιρώθηκε στο Κερατσίνι μέχρι θανάτου ο 35χρονος Παύλος Φύσσας γνωστός ράπερ-αντιφασίστας από στέλεχος της Χρυσής Αυγής.
(Αυτά τα γεγονότα είναι από τα τελευταία ανάμεσα σε άλλα αναρίθμητα τα οποία σχετίζονται με την ολοένα και αυξανόμενη και απροκάλυπτη φασιστική βία. Το φτύσιμο στο πρόσωπο στελέχους του 18 το εκλαμβάνουμε σαν φτύσιμο στο πρόσωπο όλων όσων βρισκόμαστε στο 18 Άνω είτε σαν θεραπευτές είτε σαν θεραπευόμενοι , σαν ολοκληρώσαντες είτε σαν γονείς και κηδεμόνες που τα παιδιά μας σωθήκανε από το πρόγραμμα. Οι μαχαιριές στην καρδιά που δέχτηκε ο Παύλος Φύσσας είναι μαχαιριά στην καρδιά όλων όσων έχουν παραμείνει άνθρωποι και παλεύουμε για μια ζωή χωρίς τάγματα εφόδου στις γειτονιές μας, με ίσα δικαιώματα, χωρίς επίπλαστους διαχωρισμούς, στίγματα και διακρίσεις, χωρίς υποδούλωση και εξαρτήσεις).
ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΜΙΑΣ…

ΠΗΓΗ:http://kdraseis18ano.squat.gr/?p=174

… η υποτίμηση της ζωής και της εργασίας, πολύ πριν την πούνε “κρίση”

Η επίθεση του κράτους και των εργοδοτικών ενώσεων ενάντια στη ζωή και την εργασία  έχει ξεκινήσει πολύ πριν τη λεγόμενη κρίση. Οι μισθοί ήταν παγωμένοι τα τελευταία 20 χρόνια, η ανεργία – ιδίως στους νέους και τις γυναίκες – ήταν σε ψηλά επίπεδα όλη τη δεκαετία του ΄90, όταν το 10% του πληθυσμού στην Ελλάδα ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας. Ωστόσο, αφεντικά και κράτος μιλούσαν για “ανάπτυξη”, ενώ υπήρχαν πόλεις ολόκληρες όπου η ανεργία ξεπερνούσε το 25%, ο έμμεσος μισθός είχε σχεδόν εξαφανιστεί και υπήρχαν μήνες όπου η ανασφάλιστη εργασία έφτανε σε επίπεδα 50-70%, στις  αρχές της δεκαετίας του 2000. Ήταν η εποχή που οι ελληνικές τράπεζες και ο ελληνικός στρατός συμμετείχαν στο πλιάτσικο των φτωχότερων χωρών από τα κράτη του “ανεπτυγμένου κόσμου”, μέσα από συμμετοχή σε πολέμους ή τη μεταστέγαση επιχειρήσεων στο εξωτερικό για την εκμετάλλευση φτηνής εργατικής δύναμης στις “αναπτυσσόμενες” χώρες. Και ενώ ένα μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης, οι μετανάστες/τριες ζούσαν (και ζουν) χωρίς στοιχειώδη πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Για τις ζωές και τα δικαιώματα των “από κάτω” δηλαδή, η ηθική και πολιτική κρίση ήταν εδώ πολύ νωρίτερα, παρά τα σημερινά παραμύθια των αφεντικών, του πολιτικού προσωπικού και των νεοναζί  λακέδων τους.

…η αναδιάρθρωση σήμερα

Μετά το 2008 ήταν πάλι το ντόπιο κεφάλαιο, οι εργοδοτικές ενώσεις των μεγάλων και των μικρών επιχειρήσεων που κυρίως μέσα από διακρατικές συμφωνίες ζήτησαν και επέβαλαν μια ομπρέλα υπερεθνικής θεσμικής τους προστασίας. Μέσα από την ένταξη στο ΔΝΤ, τα ντόπια και τα ξένα αφεντικά κατάφεραν το στόχο τους, να ρίξουν και άλλο τα μεροκάματα, να αυξήσουν και άλλο την ανεργία και τα ωράρια, μειώνοντας ακόμα περισσότερο τις θέσεις εργασίας ώστε να γίνουμε φτηνότεροι και πιο αναλώσιμοι.

…το περιβάλλον της απεργίας των εκπαιδευτικών

Η εκπαίδευση σαν κομμάτι του κοινωνικού καταμερισμού της εργασίας δέχεται επίθεση που περιλαμβάνει απολύσεις 10.000 αναπληρωτών/τριών, υποχρεωτικές αποσπάσεις και συγχωνεύσεις σχολείων και απολύσεις 2.500 περίπου καθηγητών/τριών από τα ΕΠΑΛ- ΕΠΑΣ μέσα στο καλοκαίρι. Έτσι μένουν στον “αέρα” και χωρίς αντικείμενο σπουδών 15.000 μαθητές. Και επειδή η εκπαίδευση είναι και μπίζνα, την ίδια εβδομάδα απολύσεων εμφανίζονται ιδιωτικά κέντρα σπουδών να προσφέρουν τις καταργημένες ειδικότητες. Ακόμη, πριν λίγες μέρες ψηφίζεται το νέο νομοσχέδιο, που ασκεί μεγαλύτερο ταξικό έλεγχο στην πρόσβαση στις τάξεις του λυκείου, ενώ στην τριτοβάθμια αναιρούνται τα τελευταία προσχήματα δημοκρατικής λειτουργίας με τα συμβούλια διοίκησης. Ανάλογες επιθέσεις έχουμε και στην υγεία με μειώσεις προσωπικού και πάγωμα στις προμήθειες των νοσοκομείων, στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης και ενός καθεστώτος υγείας  μόνο για προνομιούχους.

Σαν απάντηση σε όλα αυτά, την περασμένη βδομάδα μια σειρά από συνελεύσεις ανά νομούς, εργαζόμενων και απολυμένων στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αποφάσισαν  συνεχιζόμενες πενθήμερες απεργίες ενάντια στις απολύσεις και την μείωση θέσεων εργασίας. Παράλληλα, η συμμετοχή των μαθητών, η μαθητική απεργία, μπορεί να γίνει μία έκρηξη επικοινωνίας και διαλόγου της νεολαίας. Τα όνειρα τους και η φαντασία τους για το μέλλον, μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο γύρω μας. Η συλλογική τους δράση είναι αφετηρία μίας συζήτησης γύρω από τις δικές τους επιθυμίες και τις συλλογικές ανάγκες των μαθητικών κοινοτήτων. Η μαθητική απεργία είναι η ίδια μία διαδικασία ελευθεριακής, αυτοοργανωμένης και αμεσοδημοκρατικής πολιτικής κοινωνικοποίησης.

…τα μέσα του αγώνα: οι καταλήψεις και  οι γενικές απεργίες διαρκείας.

Εδώ και τρία χρόνια, από τις αρχές του 2010 μέχρι σήμερα, έχουν απεργήσει σχεδόν όλοι οι κλάδοι των εργαζομένων, συχνά με πολυήμερες απεργίες και όχι απλώς 24ωρες. Όλοι αυτοί οδηγούνται στην ήττα γιατί μεμονωμένα δεν μπορούν να νικήσουν τον συντονισμένο πόλεμο του κράτους, που χρησιμοποιεί την διάσπαση αυτή ως επιχείρημα, όπως και την προπαγάνδα μέσα από τα ΜΜΕ.

Η μόνη απεργία που θα είχε νόημα θα ήταν μια Γενική Απεργία Διαρκείας, με συντονισμό όλων των κλάδων, σε όλους τους τομείς της παραγωγής, και με την υποστήριξη μαθητών, ανέργων, φοιτητών, των πάντων αφού η υπεράσπιση του κοινωνικού πλούτου (φύση, υποδομές, εργασία) και των δημόσιων αγαθών (παιδεία, υγεία) είναι ευθύνη όλων μας.

Δεν ξεχνάμε πως το κράτος το τελευταίο διάστημα χτυπάει και τις καταλήψεις γιατί οι εκμεταλλευτές ξέρουν πως είναι χώροι αντίστασης και κινηματικής συλλογικής δράσης. Εμείς μιλάμε για αντιϊεραρχικά σωματεία βάσης και συνελεύσεις γειτονιάς. Μιλάμε για μαχητικές απεργίες και διαδηλώσεις, απεργιακά ταμεία,  καταλήψεις εργασιακών χώρων, μειώσεις στα ωράρια και αυξήσεις στους μισθούς σε όλους τους κλάδους ενάντια στην ανεργία και την υποτίμηση της ζωής. Μιλάμε για την υπεράσπιση μίας άλλης παιδείας, ελευθεριακής, ανθρώπινης και προσανατολισμένης στη συλλογική ανακάλυψη της γνώσης και των δυνατοτήτων μας μέσα από την αποδοχή της διαφορετικότητας, την πολιτική και συναισθηματική ωριμότητα και τον αλληλοσεβασμό μέσα από το παιχνίδι και το ενδιαφέρον για τον “άλλο”. Μία παιδεία απαλλαγμένη από τους νόμους και την αρχιτεκτονική του ιδρύματος, από την εκμετάλλευση και της καταπίεση από το κεφάλαιο. Στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές, στους δρόμους, εκεί είναι το πεδίο μάχης της ισότητας ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, της αλληλεγγύης ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό, του συλλογικού αγώνα ενάντια στον ατομικισμό. Λοιπόν, αρκετά μοιραστήκαμε την έλλειψη, ας μοιραστούμε την αφθονία…

ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ

κατάληψη Rosa Nera