Αρχείο ημέρας 03/10/2013

αναρχικεΣ συλλογικοτητεΣ,καταληψεις-στεκια-αυτοδιαχειριζομενοι χωροι,κατάληψη

Χανιά: Αλληλεγγύη στις καταλήψεις (αφίσα και κείμενο)

Σχολιάστε

Οι ιδέες δεν εκκενώνονται, δεν καταστέλλονται, δεν φυλακίζονται

Η πρόσφατη ιστορία του σαρωτικού κύματος εκκενώσεων καταλήψεων στον ελλαδικό χώρο ξεκινάει τον Αύγουστο του 2012. Η αρχή γίνεται με την δημοτική αγορά της Κυψέλης, ενώ η 2η πράξη περιλαμβάνει την κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη ένα μήνα μετά. Στη συνέχεια, η κρατική καταστολή οξύνεται κατά την διάρκεια του χειμώνα και τη σκυτάλη παίρνουν η κατάληψη Villa Amalia, η κατάληψη Σκαραμαγκά, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΑΣΟΕΕ, ενώ στη Λέλας Καραγιάννη 37, αστυνομικές δυνάμεις ετοιμάζουν τηλεοπτική υπερπαραγωγή, αλλά λίγη ώρα αργότερα εγκαταλείπουν τον χώρο, μετατρέποντας την επιχείρηση σε φιάσκο. Στο ίδιο χρονικό διάστημα γίνονται προσπάθειες φίμωσης των ελεύθερων φωνών του indymedia (ενημερωτική κινηματική ιστοσελίδα) και των αυτοοργανωμένων ραδιοσταθμών 98fm και Ράδιο Ένταση. Οι απαντήσεις από την πλευρά των αγωνιζόμενων δεν αργούν να έρθουν, κι έτσι άμεσα πραγματοποιούνται πολύμορφες δράσεις αλληλεγγύης σε όλη την επικράτεια. Το επόμενο επεισόδιο της κρατικής επίθεσης, λαμβάνει χώρα το φετινό καλοκαίρι με την εκκένωση της κατάληψης κελί ελευθερίας στην Ηγουμενίτσα, το αναρχικό στέκι Ναδίρ, τις τρεις καταλήψεις της Πάτρας: Μαραγκοπούλειο, αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στο ΤΕΙ και Παράρτημα (κέντρο αγώνα και κινητοποιήσεων από το 1973), μιας πόλης με ιδιαίτερα δυναμικό παρελθόν και παρόν. Σειρά έχουν η Βάλβειος βιβλιοθήκη στο Μεσολόγγι, η Αντιβίωση στα Γιάννενα και το Ορφανοτροφείο στη Θεσσαλονίκη, ενώ με παράλληλη στοχοποίησή τους, εισβολές πραγματοποιούνται στο ΑΠΘ και σε αυτοδιαχειριζόμενα στεκια στο ΕΜΠ.

Οι καταλήψεις, τα στέκια και οι αυτοοργανωμένοι χώροι αποτελούν εστίες αντίστασης σε κράτος και κεφάλαιο που ολοένα και περισσότερο επιτίθονται στους πιο αδύναμους αυτού του κόσμου. Είναι χώροι όπου συναντιούνται άνθρωποι που οργανώνονται και δρουν συλλογικά ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας με βάση την ισότητα και την αλληλεγγύη, μέσα από ακηδεμόνευτες και οριζόντιες διαδικασίες ενάντια σε κάθε είδους ρατσισμό, φασισμό και σεξισμό. Αποτελούν ανοιχτούς κοινωνικούς χώρους που στεγάζουν πολιτικά εγχειρήματα, πολιτιστικές και αντιεμπορευματικές δομές όπως συλλογικές κουζίνες, χαριστικά παζάρια, βιβλιοθήκες, γυμναστήρια, ομάδες αυτομόρφωσης κτλ. Διαχρονικά ήταν και είναι αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών αγώνων απέναντι σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης, καταπίεσης και εξουσίας παλεύοντας για ένα κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.

Γι’ αυτό βρίσκονταν πάντα στο στόχαστρο της κρατικής και παρακρατικής καταστολής αποτελώντας απειλή και εχθρό για το σύστημα και τα τσιράκια του. Τα ΜΜΕ αναλαμβάνουν σκούζοντας, την παρουσίαση εύπεπτων εικόνων από “εν δυνάμει” γιάφκες για τα μάτια του κόσμου. Στο πλευρό τους οι φασίστες της χρυσής αυγής (και λοιπά κατακάθια), άξιοι συνεχιστές των προγόνων τους, στηρίζουν τα αντεργάτικά νομοσχέδια, επιτίθενται στους κοινωνικούς αγώνες προσπαθώντας να διασπείρουν τον φόβο, και αποτελούν το μακρύ χέρι του κράτους όποτε αυτό τα βρίσκει σκούρα. Το κράτος προσπαθώντας να φτιάξει μια νέα κοινωνική συναίνεση εφευρίσκει θεωρίες τύπου “δύο άκρων”, τις οποίες προωθεί μέσω της μιντιακής προπαγάνδας στη βάση του «πες πες κάτι θα μείνει», επιχειρώντας να αποπολιτικοποιήσει τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο και όσους/ες τον υποστηρίζουν και να τους εξισώσει με τα ναζιστικά αποβράσματα και τις μισαλλόδοξες ιδεοληψίες τους.

Οι εν λόγω κατασταλτικές επιχειρήσεις ωστόσο δεν αφορούν μόνο τους αυτοοργανωμένους χώρους (κατειλημμένους ή μη) αλλά απλώνονται στο ευρύτερο κοινωνικό πεδίο. Από την αιματηρή καταστολή των εξεγέρσεων των μεταναστών που βρίσκονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης (πχ Αμυγδαλέζα) και την επίθεση που εξαπολύθηκε εναντίον των κατοίκων στη Χαλκιδική (που μάχονται για την αξιοπρέπεια στη ζωή και για την υπεράσπιση της φύσης). Παράλληλα, ούτε καν οι παραδοσιακές συνδικαλιστικές διεκδικήσεις δεν απολαμβάνουν την κρατική ανοχή, όπως έδειξαν οι πρόσφατες επιστρατεύσεις των απεργών του ΜΕΤΡΟ, των ναυτεργατών και των καθηγητών.

Αυτό που συμβαίνει είναι ένας επαναπροσδιορισμός του τί επιτρέπεται πλέον ως αντίσταση και τί όχι. Αν μπορείς να διαθέτεις κέντρα ή χώρους αγώνα και ζύμωσης, αν μπορείς να απεργείς (επιστρατεύσεις, απολύσεις, πειθαρχικά), αν μπορείς να διαδηλώνεις (νομοσχέδιο για τον περιορισμό στις μικρές πορείες, απαγορεύσεις συγκεντρώσεων) και γενικά αν μπορείς να παλεύεις για ένα καλύτερο αύριο. Το κοινωνικό κράτος καταρρέει συθέμελα, παρασέρνοντας μαζί του τις μέχρι πρότινος κοινωνικές σχέσεις, και ταυτόχρονα επιβάλλονται νέες. Όλα αυτά, ενώ στα μεσαία και στα χαμηλά στρώματα η εξαθλίωση απλώνεται, οι πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών είναι προ των πυλών, η δημόσια εκπαίδευση και υγεία διαλύονται. Ο μόνος δρόμος για την επιβίωση του κεφαλαίου είναι το ολοκληρωτικό αύριο. Το στοίχημα για την κυριαρχία είναι να καταλάβει κάθε δημόσιο χώρο, να πάρει πίσω κάθε κατάκτηση των αγώνων, να επιβάλει την συνήθεια στον φόβο και στην απάθεια, να εγκαθιδρύσει μια ασφυκτική κατάσταση επιτήρησης και ελέγχου, ώστε να αποτρέπει προληπτικά κάθε είδος αντίστασης. Και ο λόγος είναι ξεκάθαρος αφού πλέον, σε μια κοινωνία που θυμίζει καζάνι που βράζει, κάθε έστω και μικρή διατάραξη της τάξης μπορεί να γίνει η αφορμή για το ξέσπασμα ανεξέλεγκτων καταστάσεων κοινωνικών εκρήξεων. Όσο κι αν το καθεστώς φαντάζει πάνοπλο και άτρωτο, κάτι τέτοιο αναμφίβολα το τρομάζει σε μεγάλο βαθμό.

Να βγούμε στην αντεπίθεση

Όσο και αν το κράτος προσπαθεί να τρομοκρατήσει τα καταπιεζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, οι αγώνες για την ελευθερία δεν πρόκειται να σταματήσουν. Ήμασταν και θα είμαστε εδώ. Οχυρώνουμε τις αντιστάσεις μας και συνεχίζουμε χτίζοντας δεσμούς αλληλεγγύης με τα ταξικά μας αδέρφια: τους μετανάστες, τους άνεργους, τους εργάτες, τη νεολαία, με κάθε κατατρεγμένο αυτού του κόσμου. Αναγνωρίζουμε τους εχθρούς μας στο κράτος και στο κεφάλαιο, στα αφεντικά και στους φασίστες και παλεύουμε για την ανατροπή τους. Ο δρόμος για την ελευθερία δεν είναι εύκολος, αλλά είναι καθήκον μας να τον περπατήσουμε. Οι καταλήψεις είναι ζωτικό και αναπόσπαστο κομμάτι των κινημάτων και είμαστε αποφασισμένοι να τις υπερασπιστούμε όσο κι αν κρώζουν οι παπαγάλοι των εξουσιαστών. Δεν είναι τα ντουβάρια αλλά οι ιδέες και οι σχέσεις που δημιουργούνται μεταξύ των ατόμων και αυτά ούτε εκκενώνονται, ούτε καταστέλλονται. Είναι ένα ζωντανό πρόταγμα στο εδώ και στο τώρα για το πώς θέλουμε να ζούμε. Ελεύθεροι και όχι σαν δούλοι. Η επίθεση λοιπόν στις καταλήψεις και τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους δεν αφορά μόνο το αναρχικούς/αντιεξουσιαστές, αλλά όλες και όλους που εντάσσουν τον εαυτό τους στο πλευρό των καταπιεσμένων και αγωνιζόμενων ανθρώπων.

αλληλεγγύη στις καταλήψεις και τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους

αυτοοργανωμένοι αγώνες

για μια κοινωνία ελευθερίας-ισότητας και αλληλεγγύης

συνέλευση αναρχικών/αντιεξουσιαστών “σαλταδόροι”

 

καταληψεις-στεκια-αυτοδιαχειριζομενοι χωροι,κατάληψη

Αυτομόρφωση στο παιδικό στέκι Φτου Ξελεφτερία

Σχολιάστε

DSC00067Γειά σε όλους, όλες

Το περασμένο Σάββατο στο στέκι συζητήσαμε την ιδέα της αυτομόρφωσης, κ το πως θα μπορούσαμε να την εντάξουμε σαν διαρκή διαδικασία που να αφορά όλη την ομάδα, ενήλικες και παιδιά, στις δραστηριότητες του παιδικού στεκιού.
Έγινε  συνέλευση, στην οποία η  πλειοψηφία ήταν κάτω των 10 ετών, για το πως ακριβώς θα το οργανώσουμε όλο αυτό κ τελικά πήρε την παρακάτω μορφή, προς το παρόν:
Η ιδέα είναι το ένα Σάββατο να φέρνουμε όλοι πληροφορίες και υλικό σχετικό με το θεμα, π.χ. βιβλία, ζωγραφιές, αντικείμενα, ίσως και κάποια βιντεάκια και να συζητάμε όλοι όλες μαζί τις γνώσεις, το υλικό και  τις εμπειρίες που βρήκαμε – είχαμε – ανακαλύψαμε. Και μετά, το επόμενο Σάββατο, να πηγαίνουμε σε έναν χώρο σχετικό με το θέμα, που θα τον έχουμε αποφασίσει όλοι μαζί.
Τα θέματα που έβαλαν τα παιδιά και οι μεγάλοι, για αρχή,  είναι 1. Δεινόσαυροι 2. Ακρόπολη  3. Τελεφερίκ Πάρνηθα  4. Φάλαινες  5. Νερό 6. Βιβλία
Αυτό το Σάββατο, στις 17:00, θα αρχίσουμε να συζητάμε και να βρούμε υλικό για τους δεινόσαυρους, και (αν δεν αλλάξει κάτι με τη νέα συζήτηση) το επόμενο Σάββατο θα πάμε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.  Σας περιμένουμε όλους όλες, μικρούς μεγάλους, για να μοιραστούμε όσα ξέρουμε, να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε πάλι όλοι μαζί πιο θα είναι το επόμενο θέμα, σε μια διαδικασία που θα θέλαμε να είναι υπό συνεχή αναδιαμόρφωση…

Στην κατάληψη του πρωην ΠΙΚΠΑ, Τιμοδήμου κ Αντωνιάδου, στα Πετράλων

μπατσοι-καταστολη

Eνα πρώτο κείμενο του συντρόφου που τραυματίστηκε στο μάτι.

Σχολιάστε

Καλημέρα σας σύντροφοι και φίλοι ,
δεν μπορώ να γράψω πολλά γιατί δεν βλέπω καλά , μπερδεύω τα κουμπιά και το μυαλό μου ακόμα βρίσκεται σε μια σχετική σύγχυση. ‘Ήθελα απλά να σας χαιρετίσω και να σας πω ότι το ηθικό είναι ανεβασμένο και ας λένε οι γιατροί ότι δεν υπάρχει περίπτωση να ξανά δω από το ένα μάτι. Περιμένω ακόμα ένα τελευταίο χειρουργείο για να σώσουμε άπλα το όργανο τον βολβό δηλαδή ώστε να μη χρειαστεί να το αφαιρέσουμε και αυτό . Δεν με τρομάζει τίποτα , δεν με ρίχνει τίποτα και περιμένω πως και πως να κατέβω πάλι μαζί σας στους δρόμους της φωτιάς.

1056_404551146283243_1841987897_nΜε τη πρώτη ευκαιρία θα γράψω ένα κείμενο για τα γεγονότα και τις κοινωνικοπολιτικές μου θέσεις (δεν τις έκρυψα ποτέ) απλά λίγη υπομονή γιατί για μένα πλέον η γραφή είναι ( τουλάχιστον για τώρα ) υπερπροσπάθεια από πολλές απόψεις

Την αλληλεγγύη μου στις καταλήψεις-αυτοοργανωμένους χώρους και εγχειρήματα, σε όλες τις αναρχικές και αντιφασιστικές συλλογικότητες , στους συλληφθέντες μας και σε όλους τους εξεγερμένους αυτής της χώρας.

όταν έχουμε το κεφάλια μας ψηλά πάντα θα μας ρίχνουν μια σφαίρα, για να τα κατεβάζουμε, αν τα ξανασηκώσουμε έχουμε νικήσει !!!

Γαβριηλ Α

αναρχικεΣ συλλογικοτητεΣ

8 χρόνια αναρχικός μαύρος σταυρός

Σχολιάστε
(A)Closing 8 years continuous (was a time in the past for which no information available) presence in Greece, anarchist black cross publish the following translation for the old generations to remember and the younger to learn… The original text is here: http://www.abcf.net/about-us/. In seeking reconstitution of the anarchist black cross on a national, European and worldwide level, each additional translation into another language, general assistance or participation is welcome. You can Subscribe and post on our free mailing list:
https://lists.riseup.net/www/info/anarchistblackcrossgreece
For the financial support of political prisoners-persecuted there is a bank account, paypal and bitcoin. Send us email with the amount you want to put and which prisoner you want to support or if you want, we can manage the amount to cover the needs equally. We will send you a confirmation email and the appropriate account which you request.  Collectives and individuals who would like to create silkscreen workshop in Athens, let contact us by email.
Solidarity with those who persecuted for the Delta Squat in Thessaloniki.
trial 04/10/2013
En el cierre de 8 años de existencia continua (hay un tiempo al pasado, para lo cual no existen informaciones) en grecia, la Cruz Negra Anarquista publica esta traducción para que recuerden los viejos y aprendan los nuevos… el texto inicial existe aqui: http://www.abcf.net/about-us/ . A la intenta de la reconstitución de la Cruz Negra Anarquista al nivel nacional, europeo y internacional, cada traducción adicional en otro idioma, ayuda en general o participación, está bienvenida. Podéis suscribir y publicar en nuestra lista de correo electrónico libremente al:
Por ayuda financiera de los presos políticos hay cuenta bancaria, paypal y bitcoin. Enviáis email con el importe que váis a enviar y a quien prisonero quieréis que nos enviemos, o mejor, si quieréis que nos gestionemos el importe para satisfacer las necesidades igualmente. Nosotros, osenviamos un email de afirmación y la cuenta correspodiente al cual os demandáis utilizar.
Solidaridad con los perseguidos por la ocupación “Delta” a Thessalonica.
Juicio 02-10-2013
Κλείνοντας 8 χρόνια συνεχόμενης(υπήρξε και ένα διάστημα στο παρελθόν για το οποίο δεν υπάρχουν πληροφορίες) παρουσίας στον ελλαδικό χώρο, ο αναρχικός μαύρος σταυρός δημοσιεύει την παρακάτω μετάφραση για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι… Το αυθεντικό κείμενο βρίσκεται εδώ: http://www.abcf.net/about-us/ . Στην προσπάθεια επανασύστασης του αναρχικού μαύρου σταυρού σε πανελλαδικό, πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, κάθε επιπλέον μετάφραση σε άλλη γλώσσα, γενικότερη βοήθεια ή συμμετοχή είναι ευπρόσδεκτη. Μπορείτε να κάνετε Subscribe και να δημοσιεύσετε στην mailing list μας ελεύθερα:
https://lists.riseup.net/www/info/anarchistblackcrossgreece
Για την οικονομική ενίσχυση των πολιτικών κρατουμένων-διωκόμενων υπάρχει λογαριασμός τραπέζης,paypal και bitcoin. Στέλνετε email με το ποσό που θα βάλετε και σε ποιόν κρατούμενο θέλετε να τα στείλουμε ή αν θέλετε να διαχειριστούμε το ποσό εμείς ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες ισότιμα. Σας στέλνουμε email επιβεβαίωσης και τον ανάλογο λογαριασμό που ζητήσατε να χρησιμοποιήσετε.
Συλλογικότητες και άτομα που θα ήθελαν να δημιουργηθεί εργαστήριο μεταξοτυπίας στην Αθήνα, ας επικοινωνήσουν μαζί μας με email.
Αλληλεγγύη στους διωκόμενους για την κατάληψη Δέλτα στη Θεσσαλονίκη
Δίκη 02-10-2013
Από την αρχή του εικοστού αιώνα, ο Αναρχικός Μαύρος Σταυρός (ABC), είναι στην πρώτη γραμμή υποστήριξης αυτών που φυλακίζονται για τον απελευθερωτικό αγώνα. Μέχρι πρόσφατα, η ιστορία του κινήματος ABC είχε χαθεί στις σελίδες του χρόνου. Η σημερινή γενιά των ABC συλλογικότητων έχασε τις ρίζες της διατηρώντας λίγες πληροφορίες σχετικά με την οργάνωση. Τώρα μπορούν να τεθούν και να απαντηθούν συγκεκριμένα ερωτήματα σχετικά με την καταγωγή μας. Έχουμε ήδη αρχίσει να ξανα-ανακαλύπτουμε τις ρίζες μας.Το έτος προέλευσης είναι ένα βασανιστικό ερώτημα σχετικά με την ιστορία του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού, επίσης γνωστός ως Αναρχικός Ερυθρός Σταυρός (ARC). Σύμφωνα με τον Rudolph Rocker, που διετέλεσε ταμίας του Αναρχικού Ερυθρού Σταυρού στο Λονδίνο, η οργάνωση ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια της
“ταραχώδους περίοδου μεταξύ 1900 και 1905”. Παρά τη συμμετοχή του στα αρχικά στάδια, δεν πιστεύουμε ότι αυτές οι ημερομηνίες είναι πολύ ακριβείς. Σύμφωνα με τον Harry Weinstein, έναν από τους δύο άνδρες που ξεκίνησαν την οργάνωση, άρχισε μετά τη σύλληψή του τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο του 1906. Μόλις αφέθηκε, ο Weinstein μαζί με άλλους παρείχαν είδη ένδυσης για αναρχικούς που καταδικάστηκαν σε εξορία στη Σιβηρία. Αυτά ήταν τα πρώτα στάδια του ARC. Συνέχισε τις προσπάθειές του στη Ρωσία μέχρι την άφιξή του στη Νέα Υόρκη τον Μάιο του 1907. Μόλις έφτασε, βοήθησε να δημιουργηθεί στη Νέα Υόρκη Αναρχικός Ερυθρός Σταυρός.Άλλες πηγές τοποθετούν έτος προέλευσης το 1907. Κατά τη διάρκεια του Ιουνίου και του Αυγούστου του 1907, αναρχικοί και σοσιαλιστές επαναστάτες συγκεντρώνονται στο Λονδίνο για δύο συνέδρια. Πιστεύεται ότι η Vera Figner, μια επαναστάτρια σοσιαλίστρια, συναντήθηκε με τους αναρχικούς για να συζητήσουν την κατάσταση των πολιτικών κρατούμενων στη Ρωσία. Μετά από αυτή τη συνάντηση, ο Αναρχικός Ερυθρός Σταυρός οργανώθηκε στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη. Επιπροσθέτως σε αυτές τις πληροφορίες, ξέρουμε ότι μέλη της οργάνωσης ήταν σε δίκη το 1906-1907 στη Ρωσία. Ως εκ τούτου, πιστεύουμε ότι η πιο ακριβής ημερομηνία της καταγωγής του Αναρχικού Ερυθρού Σταυρού είναι τα τέλη του 1906 με αρχές του 1907 για το Ρωσικό τμήμα και Ιούνιο ή Αύγουστο του 1907 η δημιουργία του Διεθνούς τμήματος.

Ωστόσο, η αιτία για τη δημιουργία του Αναρχικού Ερυθρού Σταυρού δεν αμφισβητείται. Σχηματίστηκε από διάσπαση από τον Πολιτικό Ερυθρό Σταυρό (PRC). Ο PRC ελεγχόταν από τους σοσιαλδημοκράτες και αρνήθηκε να παράσχει υποστήριξη σε αναρχικούς και κοινωνικούς επαναστάτες πολιτικούς κρατούμενους, παρά τις συνεχείς δωρεές από διάφορους αναρχικούς και κοινωνικούς επαναστάτες. Όπως ένας πρώην πολιτικός κρατούμενος και μέλος του Αναρχικού Ερυθρού Σταυρού δήλωσε: “Σε ορισμένες φυλακές δεν υπήρχε ιδιαίτερη διάκριση μεταξύ των αναρχικών και των υπόλοιπων πολιτικών κρατουμένων,αλλά σε άλλες δεν δώθηκε καμία βοήθεια στους αναρχικούς”. Ο νεοσυσταθείς ARC θεώρησε τις ενέργειες αυτές εγκληματικές και ορκίστηκε ότι σε κάθε φυλακή όπου οι αναρχικοί ήταν πλειοψηφία, ο ARC θα παρείχε υποστήριξη σε όλους τους αναρχικούς και τους κοινωνικούς επαναστάτες πολιτικούς κρατούμενους.

Λόγω της υποστήριξης των Πολιτικών Κρατουμένων, μέλη της ομάδας συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν από το τσαρικό καθεστώς. Η οργάνωση κρίθηκε παράνομη και η συμμετοχή σε αυτήν ήταν επαρκής λόγος για σύλληψη και φυλάκιση στη φυλακή Artvisky, μια από τις χειρότερες φυλακές καταναγκαστικών έργων στη Σιβηρία. Μέλη του ARC και άλλοι κρατούμενοι που κατάφεραν να δραπετεύσουν από τη φυλακή έφυγαν από τη Ρωσία και δημιούργησαν τμήματα στο Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη, το Σικάγο και σε άλλες πόλεις στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.

Η επανάσταση του 1917 γιορτάστηκε από όλες τις Σοσιαλιστικές, Αναρχικές και Κομμουνιστικές κοινότητες. Ο ARC διαλύθηκε και τα μέλη του άρχισαν να κάνουν σχέδια για να επιστρέψουν στη Ρωσία με την ελπίδα να συμμετέχουν στη νέα κοινωνία. Δυστυχώς, η επιστροφή τους έγινε δεκτή με την καταστολή των Μπολσεβίκων, παρόμοια με εκείνη της εποχής του τσάρου. Μετά από μερικά χρόνια χειμερίας νάρκης, η ομάδα αναγκάστηκε να επανέλθει για να βοηθήσει τους πολιτικούς κρατουμένους στη νέα κοινωνία των Μπολσεβίκων. Για άλλη μια φορά η οργάνωση έγινε παράνομη και η ένταξη σήμαινε φυλάκιση ή/και θάνατο.

Κατά τη διάρκεια του ρωσικού εμφύλιου πολέμου, το όνομα του ARC άλλαξε σε Αναρχικός Μαύρος Σταυρός για να αποφεύγεται η σύγχυση με τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, επίσης, οργάνωση αρωγής της χώρας. Επίσης κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου η οργάνωση δημιούργησε μονάδες αυτοάμυνας έναντι πολιτικών επιδρομών των Κοζάκων και του κόκκινου στρατού.

Κατά τις επόμενες 7 δεκαετίες η ομάδα θα συνεχίσει με διάφορα ονόματα, αλλά πάντα θεωρούσε τον εαυτό της μέρος του ευρύτερου σχηματισμού του Αναρχικού Ερυθρού Σταυρού / Αναρχικού Μαύρου Σταυρού. Η υποστήριξη του ABC προς τους πολιτικούς κρατούμενους εξαπλώνεται στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη. Αυτό που κάποτε ήταν μια τυπική ρωσική εβραϊκή οργάνωση, έχει πλέον πολλά πρόσωπα και εθνότητες.

Στη δεκαετία του 80, ο ABC άρχισε να αναπτύσσεται και νέες ομάδες ABC άρχισαν να εμφανίζονται στη Βόρεια Αμερική. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το όνομα ABC έχει διατηρηθεί στη ζωή από μια σειρά εντελώς αυτόνομων ομάδων διάσπαρτων σε όλη τη χώρα και έχει φτάσει να ασχολείται με μια ευρεία ποικιλία θεμάτων των φυλακών.

Κατά τις δεκαετίες του 90 και του 00 υπήρχαν διάφορες δομές του ABC στη Βόρεια Αμερική (ABCC, ABCN, ABCF). Οι σχέσεις μεταξύ αυτών των σχηματισμών θεωρούνται πάντα επίπονες. Το Break the Chains συνέδριο τον Αύγουστο του 2003, μαζί με τις παράλληλες συζητήσεις ανάμεσα στις κολλεκτίβες, επέφερε μια καλύτερη σχέση συνεργασίας μεταξύ ABCF και ABCN σχηματισμών. (Η ABCC ήταν βραχύβιος σχηματισμός, διαλύθηκε στις αρχές της δεκαετίας 90)

Πληροφορίες για τον αναρχικό μαύρο σταυρό σε άλλες γλώσσες:
Information for anarchist black cross in other languages:
Mexico: http://www.abajolosmuros.org/?profile=olive

http://www.facebook.com/anarchistblackcrossgreece