Επιλέξαμε συνειδητά να μην τοποθετηθούμε για τα γεγονότα της εκτέλεσης και την ακατάσχετη προβοκατορολογία που ακολούθησε και αντ’ αυτού να αναμείνουμε τη δημοσίευση της προκήρυξης. Τώρα, λοιπόν, που το τοπίο αρχίζει να ξεκαθαρίζει, είναι η στιγμή όσοι φωτογραφίζοντας τη μηδενιστική τάση έκλειναν το μάτι στην καταστολή, να το βουλώσουν και να χωθούν και πάλι στις τρύπες τους και τα μικρομάγαζα των Εξαρχείων, το μοναδικό μετερίζι από το οποίο είναι ικανοί να διεξάγουν τον ασφαλίτικο αγώνα τους. Μετά την εκτέλεση, ως έτοιμοι από καιρό, έσπευσαν να μιλήσουν για νεομηδενιστικό φασισμό, να αποδελτιώσουν τα χαρακτηριστικά του νέου αναρχικού αντάρτικου πόλης, να αποστασιοποιηθούν από τους «δολοφόνους και τους τρομοκράτες».
Φυσικά, δεν έχουμε ψευδαισθήσεις ενότητας και συντροφικότητας, εμείς πρώτοι κόβουμε τους δεσμούς με τη σήψη του χώρου και την πολιτικάντικη λογική του. Δεν έχουμε καμία επαφή με ένα χώρο που ερμηνεύει την πραγματικότητα και πορεύεται με βάση τους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς και τον παλμό του κοινωνικού κοπαδιού. Η μεταξύ μας διαφορά είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ. Αντίθετα από τους αναρχολακέδες και τους πατεράδες των συνελεύσεων, εμάς δε μας βαραίνει καμιά αλυσίδα υποκατάστασης του Κράτους και επίδειξης της πολιτικής μας πραμάτειας στην –ούτως ή άλλως αδιάφορη- μάζα. Η λογική των ρεφορμιστών ταιριάζει στις συνήθειες ενός μικροαστού μαγαζάτορα ρουφιάνου και όχι τυχαία. Είναι κατανοητό πως κάποιοι έχουν από καιρό επιλέξει να βαδίσουν μαζί με την κοινωνία και για να το πετύχουν αυτό, επιστρατεύουν κάθε πρόσφορο μέσο επιρροής, αφουγκραζόμενοι τις ανάγκες, αλλά σε καμία περίπτωση τη διάθεση, της πλέμπας.
Κοινωνικά ιατρεία, αυτοοργανωμένα μαθήματα, παιδικοί σταθμοί και καταλήψεις στέγης είναι μερικές μόνο από τις εκφάνσεις της ρεφορμιστικής προσπάθειας για δημοσκοπική άνοδο και αλλαγή των ενδοεξουσιαστικών συσχετισμών. Είναι λογικό, λοιπόν, το νέο αναρχικό αντάρτικο το οποίο ούτε συνδιαλέγεται με την κοινωνία, ούτε ενδιαφέρεται για τη γνώμη της, αλλά αντίθετα επιτίθεται στα σύμβολα και τις αξίες της, να προκαλεί με κάθε του χτύπημα σύγχυση στους θιασώτες της άμεσης δημοκρατίας και των αμφιθεατρικών παρεμβάσεων. Η μηδενιστική κριτική στα φαντάσματα του υπάρχοντος, το Κράτος, την Κοινωνία, την Ηθική και τη Δημοκρατία ούτε από αυτοοργανωμένα εργαστήρια βιτρό έχει ανάγκη, ούτε από τη συμπάθεια του βάλτου. Υπάρχει και πραγματώνεται στο εδώ και το τώρα και εκφράζεται πολύμορφα και επιθετικά. Και είναι ακριβώς αυτή η έκφραση που ανατρέπει τους σχεδιασμούς των ρεφορμιστών και προκαλεί τις επακόλουθες εναντίον της επιθέσεις.
Ας έρθουμε, όμως, στους πολιτικάντηδες της καθεστωτικής αναρχίας, εκείνους που σε ρόλο μπάτσου και ρουφιάνου ξεκίνησαν με τα κείμενα-σκουπίδια που δημοσίευσαν λίγες ώρες μετά τις εκτελέσεις και χωρίς καν να περιμένουν τη δημοσίευση μιας προκήρυξης, να φωτογραφίζουν ή και να μιλούν ανοιχτά για νεομηδενιστικό φασισμό. Και επειδή οι ρουφιάνοι έχουν όνομα και υπόσταση, το κείμενο αναφέρεται στις ανακοινώσεις των αρλεκίνων του Αυτόνομου Στεκιού, του Αντιφασιστικού Μετώπου Γερανείων, το κείμενο του Λάμπε Ρατ και τους παραλημένους της Συσπείρωσης Αναρχικών που έσπευσαν μία μέρα μετά από το γεγονός να ξεθάψουν τον ασύρματο και να μιλήσουν για ανθρώπους που προδίδουν τις ιδέες για τις οποίες μάχονται. Περιμέναμε κάτι διαφορετικό από τους χαφιέδες και τους λασπολόγους των συνελεύσεων ; Όχι. Ήρθε, όμως, η στιγμή να σταματήσει το θέατρο σκιών και να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του. Καθένας κάνει τις επιλογές του. Κάποιοι έκαναν τη δική τους όταν έτρεξαν να πετάξουν από τις πλάτες της αναρχίας την ευθύνη, χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει τίποτα ακόμη. Έκαναν τη δική τους επιλογή όταν προσέφεραν απλόχερα σε κάθε ενδιαφερόμενο πολιτική και ηθική νομιμοποίηση με τη στοχοποίηση ενός ρεύματος. Έκαναν τέλος τη δική τους επιλογή όταν μετέτρεψαν τους εαυτούς τους σε θλιβερούς δημοσιογραφίσκους και προβοκατορολόγους.
Και τώρα που δημοσιεύτηκε η ανάληψη και είναι φανερό πως καμία σχέση με τη μηδενιστική τάση και το νέο αναρχικό αντάρτικο δεν έχει, αλλά αντίθετα αποθεώνει τον αντιφασισμό, τις καταλήψεις και τον κοινωνικών αγώνα της ρεφορμιστικής αναρχίας μέσα στο γενικότερο διαλεκτικό χάος της, οι γραφειοκράτες σιγούν. Όλοι εκείνοι που τόσες μέρες μιλούσαν ανοιχτά για νεομηδενιστές και φετιχιστές της βίας ας κάνουν τον κόπο να εξέλθουν των τρυπών τους και να τοποθετηθούν. Ας τοποθετηθούν, επίσης, οι φιόγκοι της κατάληψης Σινιάλο που έσπευσαν να προβοκατορολογήσουν, φοβούμενοι την κοινωνική αντίδραση.
Στο σημείο αυτό είναι απαραίτητο να γίνει μια αναφορά στο κείμενο του Αυτόνομου Στεκιού. Οι «σύντροφοι» γράφουν (οι επισημάνσεις δικές μας) :
Δεν θα πέσουμε στον -ισχυρό είναι αλήθεια- πειρασμό να κάνουμε υποθέσεις για την πατρότητα της συγκεκριμένης δολοφονικής ενέργειας. Εμείς δε θα μπορούσαμε να γνωρίζουμε ποιοι είναι οι εμπνευστές και οι φυσικοί αυτουργοί της, εάν πρόκειται για «χρήσιμους ηλίθιους», για φετιχιστές της βίας και του νεομηδενισμού, για πράκτορες ή επαγγελματίες δολοφόνους, για ξεκαθάρισμα λογαριασμών ή εσωτερικές διαφορές. Αυτό που γνωρίζουμε με σιγουριά είναι ποιοι δεν είναι. Δεν είναι όλες και όλοι αυτοί που κατεβαίνουν σε πορείες, που υπερασπίζονται «γη και ελευθερία» όπως στις Σκουριές, που αγωνίζονται μαζί με τους μετανάστες, τους άνεργους, τους απολυμένους, που δημιουργούν και στηρίζουν δομές κοινωνικής αλληλεγγύης όπως κοινωνικά ιατρεία, συλλογικές κουζίνες, αυτοδιαχειριζόμενες βιβλιοθήκες.. Δεν είναι αυτοί κι αυτές που κόντρα στον αυξανόμενο εκφασισμό ολοένα και μεγαλύτερων κομματιών της κοινωνίας, λειτουργούν σε κοινωνικούς χώρους αυτοοργάνωσης και ελευθερίας, σε στέκια και καταλήψεις, που συναποφασίζουν τις όποιες δράσεις τους μέσα από ανοιχτές συνελεύσεις και οριζόντιες διαδικασίες. Οι δολοφόνοι και οι τρομοκράτες δεν είμαστε όλες και όλοι εμείς που συνειδητοποιούμε ότι ο πήχης της βίας ανεβαίνει ανεξέλεγκτα και εις βάρος μας, που ξέρουμε ότι είμαστε οι πιθανοί στόχοι μελλοντικών φασιστικών αντιποίνων αλλά παρόλα αυτά αρνούμαστε να στρατιωτικοποιηθούμε και συνεχίζουμε τον κοινωνικό μας αγώνα χωρίς να κάνουμε βήμα πίσω.
Η τελευταία περίοδος καταδεικνύει την τρομακτική ολίσθηση των γραφειοκρατών προς την πολιτική διαχείριση, τη νομιμότητα και την πλήρη απαξίωση κάθε εξεγερτικής διεργασίας. Δεν εκπλήσσεται κανείς για την επίδειξη της κοινωνικής πραμάτειας που γίνεται παραπάνω, αλλά η ξεκάθαρη αποστασιοποίηση από τους «δολοφόνους» και τους «τρομοκράτες», συμβάλλει σε αυτό ακριβώς που σημειώθηκε παραπάνω, στη ρουφιανιά –πολιτική και προσωπική- και το κλείσιμο του ματιού στους συναδέλφους τους στην Αλεξάνδρας και την Κατεχάκη. Τρομοκρατείστε «σύντροφοι» ; Ε, τότε ας στείλουμε στο διάολο όχι μόνο τους εκτελεστές των ναζιστών (οι οποίοι με τη δική σας προσπάθεια σχετίζονται), αλλά και όλους τους ένοπλους αντάρτες. Ευτυχώς, αρκετοί από τους άλλους, τους νεομηδενιστές του φετιχισμού της βίας είναι κλειδωμένοι στα κάτεργα της Δημοκρατίας ! Οι σηψαιμικές καταληψούλες, τα στέκια και οι δανειστικές σας βιβλιοθήκες δεν κινδυνεύουν άμεσα από τα φρικτά «φασιστικά αντίποινα»…
Για το υπόλοιπο του αποσπάσματος, η απάντηση είναι ξεκάθαρη, όχι επειδή ταυτιζόμαστε με τους ΟΠΛΑτζήδες εκτελεστές (θυμάστε ρουφιάνοι ποιος έχει τις αναφορές του στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ;), αλλά επειδή το κείμενό σας είναι το ιδανικότερο επιστέγασμα του επιχειρήματος περί διαφορετικών κόσμων. Πράγματι, δεν είμαστε αυτοί πως στεγάζουν τη μιζέρια τους στις καταλήψεις της γειτονιάς, δεν είμαστε αυτοί που στήνουν νηπιαγωγεία για να τους συμπαθήσει η πλέμπα, δεν είμαστε αυτοί που αναγνωρίζουν επαναστατικά υποκείμενα και στέκονται δίπλα σε μετανάστες ανεξαρτήτως επιλογών και τοποθέτησης καθαγιάζοντας μια ταυτότητα. Για εμάς, ούτε ανάγκη για μαζική απεύθυνση υπάρχει, ούτε για άμβλυνση της κριτικής και της επίθεσης. Οι αγκυλώσεις, οι ελιγμοί και ο χαφιεδισμός είναι προνόμιο μόνο των γραφειοκρατών και των πολιντικάντηδων. Η μηδενιστική επίθεση στο υπάρχον δεν ενδιαφέρεται να μετρήσει απώλειες χειροκροτητών, δεν αναπαράγει στερεοτυπικές μπούρδες περί αντιποίνων και όξυνσης της καταστολής. Εναντιώνεται σε κάθε αλυσίδα εδώ και τώρα, δεν αναμένει αντικειμενικές συνθήκες, ούτε λαϊκά πανηγύρια και επαναστάσεις λοβοτομημένων ανδραπόδων. Οπότε, οι λογικές κινηματικής λογιστικής ανήκουν στον ίδιο ρεφορμιστικό βούρκο στον οποίο κατοικοεδρεύουν οι συνειδήσεις και οι πράξεις σας.
Ας γίνει εδώ κάτι ξεκάθαρο. Όποιος αισθάνεται το βάρος ασήκωτο, ας αποχωρήσει και ας κλείσει το στόμα του μια και καλή. Εάν οι ρεφορμιστές θέλουν, μπορούν να συνεχίσουν απερίπαστοι τις μίζερες υπάρξεις τους στα πεδία βολής των εξαρχειώτικων καφενείων. Όταν, όμως, γλοιώδη ανθρωπάκια αποφασίζετε να παίξετε το ρόλο του ρουφιάνου και του εκκολαπτόμενου αντιτρομοκρατικάριου, να έχετε στο μυαλό σας ότι ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Και η ευθύνη για αυτές ανήκει στον ίδιο…
Niger Lupus Negationis και Parabellum (In gladi veritas)
από τη διαχειριστική ομάδα του Parabellum
και το Μέτωπο Αναρχομηδενιστικής Συνείδησης για τη Διάχυση του Αρνητικού
Πρακτορολογία και Πράκτορες
«Να κάνεις αυτά που νομίζεις πως είναι σωστά, έστω κι αν κάνοντας αυτά πρόκειται να σε κακολογήσουν. Γιατί ο όχλος είναι κακός κριτής κάθε καλού πράγματος»
Πυθαγόρας
Σε αυτό το άρθρο δεν εξετάζεται το κατά πόσον ήταν σωστή η ενέργεια του Ν. Ηράκλειου ή κατά πόσο συμφωνεί κανείς με την προκήρυξη, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν ακόμα ένα πολιτικό κείμενο άτομα που περνιούνται και για σοβαρά.
Αυτή η αντιμετώπιση δεν είναι άλλη από την πάγια, κλασική και εύκολη λύση της πρακτορολογίας και της συκοφαντίας. Μην έχοντας κανένα επιχείρημα για να απαντήσουν στο περιεχόμενο, μην έχοντας το επίπεδο να κάνουν μια κριτική είναι πιο εύκολο να αφορίσουν ένα κείμενο και να το συκοφαντήσουν χωρίς καν να το έχουν διαβάσει.
Κανονικά δεν θα χρειαζόταν να ασχοληθούμε με δαύτους περισσότερο από μια απαξιωτική ματιά. Επειδή όμως οι υποστηρικτές της θεωρίας συνωμοσίας είναι απελπιστικά πολλοί θα χρειαστεί να δώσουμε κάποιες σοβαρές και εμπεριστατωμένες απαντήσεις. Θα αποδομήσουμε λοιπόν τα κυριότερα “επιχειρήματα” και θα δούμε ποια είναι πραγματικά η προβοκατόρικη τακτική.
Η οργάνωση σχηματίζει αρκτικόλεξο ΜΕΛΟ
Το πρώτο και σοβαρότερο “επιχειρήμα” της θεωρίας περί πλαστής προκήρυξης είναι πως αν ενώσεις τα αρχικά της οργάνωσης που ανέλαβε την ευθύνη για την ενέργεια αυτά σχηματίζουν τη λέξη “ΜΕΛΟ”. Προσπερνώντας το πόσο ρηχό είναι να κρίνεις κάποιον απ’ το όνομα του και όχι απ’ αυτά που λέει, να πούμε πως η οργάνωση δεν βγάζει αρκτικόλεξο ΜΕΛΟ!
Η οργάνωση επέλεξε να υπογράψει ολογράφως χρησιμοποιώντας το όνομα Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις, που ακόμα και αρχικά να θες να του βγάλεις προκύπτει ΜΛΕΔ. Για να γίνει το ΜΛΕΔ, ΜΕΛΟ και να χρησιμοποιηθεί στη συνέχεια και ως “επιχείρημα” απαιτείται μεγάλη φαντασία, ή πολιτική αλητεία.
Να σημειώσουμε πως οι συνωμοσιολόγοι προσπάθησαν να αναδείξουν το υποτιθέμενο όνομα ΜΕΛΟ σε επιχείρημα για τη μη σοβαρότητα της οργάνωσης σε μια εποχή που την εξουσία διεκδικεί αριστερό κόμμα με όνομα ΣΥΡΙΖΑ και σε μια εποχή που ο “σοβαρός” πολιτικός διάλογος συμβαίνει μεταξύ των:
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
ΚΚΕ (μ-λ)
ΚΚΕ (Μ-Λ)
(Μ-Λ) ΚΚΕ
Η προκήρυξη ήταν σε φλασάκι
Ορισμένα απ’ τα απολιθώματα που προσπαθούν να ασκήσουν κριτική επικαλούνται ως επιχείρημα το γεγονός πως η προκήρυξη στάλθηκε με φλασάκι. Προφανώς οι ίδιοι θεωρούν ότι ένα κείμενο για να είναι σοβαρό πρέπει να είναι γραμμένο σε κιτρινιασμένο χαρτί και σφραγισμένο με κερί και σφραγίδα. Με την ίδια λογική πάντως αν θέλουν να είναι φυσιογνωμικά εντάξει θα έπρεπε να σπεύσουν να κλείσουν τα sites που διατηρούν οι οργανώσεις και τα κόμματα τους.
Ο μόνος λόγος που θα ήταν πράγματι καλό η προκήρυξη να είναι σε έντυπη μορφή θα ήταν για να έχει τη δυνατότητα επικύρωσης με σφραγίδα που θα της προσέδιδε μοναδικότητα. Βέβαια που να πάει το μυαλό των απολιθωμάτων μας τόσο μακριά. Για τους χαζοχαρούμενους βροντόσαυρος της πολιτικής ανάλυσης η σκέψη για προκήρυξη σε φλασάκι ήταν αρκετά αστεία ώστε να στέκει από μόνη της σαν επιχείρημα και να σημαίνει μάλιστα και την μη γνησιότητα της.
Μέρος και μέρα παράδοσης
Η επιλογή του τόπου και του χρόνος στον οποίο επιλέχθηκε να σταλεί η προκήρυξη καθώς και η χρονική στιγμή της ενέργειας στο Ν. Ηράκλειο βρήκαν έδαφος για το διαχρονικό επιχείρημα όσων κάνουν λόγο για προβοκάτσιες. Χαρακτηρίστηκε λοιπόν ως ύποπτο και άκαιρο, ενώ ειπώθηκε πως ακόμη και να μην είναι θα λειτουργήσει σαν προβοκάτσια για το κίνημα. Αν και εδώ “κίνημα” μάλλον θεωρούν μόνο τους εαυτούς τους.
Για να απαντήσουμε σε αυτό το “επιχείρημα” αρκεί να σκεφτούμε με ποιον συγκεκριμένο τρόπο χτυπήθηκε η πορεία του πολυτεχνείου την επόμενη ημέρα καθώς και πόσο “άκαιρη” μπορεί να είναι η πρώτη εμφάνιση μιας Ε.Ο. παραμονή της επετείου του πολυτεχνείου. Προφανώς κάποιοι προτιμούν να βλέπουν ψεκασμούς και συνωμοσίες παρά συμβολισμούς.
Ο χώρος και ο χρόνος δεν ήταν καθόλου ύποπτα. Ήταν συμβολικά. Εκείνο όμως που είναι πραγματικά ύποπτο είναι η στάση όλων αυτών των συνωμοσιολόγων να στηρίζουν στα λόγια (προφανώς για ψηφοθηρικούς λόγους) κάθε επαναστατικό κίνημα ή δράση σε κάθε γωνιά της Γης, σε όλη την ιστορία, εκτός απ’ αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα σήμερα. Θεωρούν δηλαδή πως οι συνθήκες για δράση, οι λόγοι που γεννούν την αντίσταση και η ταξική πάλη έχει βάση παντού εκτός από εδώ. Ή αλλιώς όσο πιο μακριά τόσο πιο επαναστατικά.
Αστείο είναι βέβαια πως όλες αυτές οι επαναστατικές οργανώσεις και τα κινήματα του εξωτερικού (Tupamaros, RAF, IRA, Ερυθρές Ταξιαρχίες κ.λπ.) γυρνάνε την πλάτη στους γραφικούς μας αριστεριστές αλλά σπεύδουν να στηρίξουν σε εκδηλώσεις και σε κινήσεις τις ελληνικές Ε.Ο. όποτε τους έχει ζητηθεί, όπως σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης για την 17Ν ή τον ΕΛΑ.
Μυστήρια πράγματα… Μάλλον οι προβοκάτορες όλης της Γης συμμάχησαν.
“Αν δεν μπορώ εγώ δεν μπορεί κανείς”
Αυτή η άποψη βασίζεται στην εγωιστική πεποίθηση πως αν κάποιος δεν είναι ο ίδιος ικανός να κάνει κάτι τέτοιο τότε και κανείς άλλος δεν πρέπει να μπορεί. Πέφτοντας σε ακόμα μια αντίφαση, οι πρακτορολόγοι της φρόνιμης αριστεράς και αναρχίας απ’ τη μια κατηγορούν τον ανταρτοπόλεμο ως εύκολο και ανέξοδο (αποκαλούν δηλαδή εύκολο το να πιάσει κάποιος το όπλο και να σκοτώσει έναν άλλο άνθρωπο) και την ίδια στιγμή ομολογούν πως οι ίδιοι δεν μπορούν να το κάνουν. Προσθέτοντας μάλιστα πως αφού δεν μπορούν να το κάνουν οι ίδιοι, αυτή η ελίτ της θεωρίας, της δράσης και της ελπίδας τότε κανείς άλλος δεν μπορεί.
Ο αγώνας και η επανάσταση είναι κατορθώματα σπουδαία επειδή μεταξύ άλλων είναι δύσκολα και επικίνδυνα. Αν ο καθένας μπορούσε να τα κάνει τότε δεν θα ήταν τόσο σπουδαία, δεν θα μέναν στην ιστορία και ούτε θα γράφονταν τραγούδια. Η επανάσταση θα είχε ήδη γίνει και θα είχε κερδίσει. Δεν γίνεται όμως, γιατί αφενός είναι δύσκολο και απ’ την άλλη έχεις και τον καθένα κάθε φορά που κάποιος πάει την υπόθεση κάπου έξω απ’ τα νερά τους και τις παροπίδες τους να θέλουν να τον φάνε.
Αν οι διάφοροι αυτοαποκαλούμενοι υπερεπαναστάτες ή οι διάφοροι “λυσσασμένοι μαχητές” είναι αρκετά χίπιδες για να κάνουν κάτι παραπάνω από μεγάλα λόγια στα καφενεία καλύτερα να καταπιούν τον εγωισμό τους και να μην κάνουν μεγάλες και περίπλοκες συνωμοσίες. Όχι τίποτε άλλο, γίνονται και ρεζίλι ακόμα περισσότερο.
Κρίνοντας λοιπόν απ΄τους χλεχλέδες και τους χαλβάδες που υποστηρίζουν πως αν δεν μπορούν οι ίδιοι δεν γίνεται να μπορεί κανείς εμείς ευχόμαστε να μην ισχύει, γιατί διαφορετικά αν περιμένουμε απ’ αυτούς ούτε σε χίλια χρόνια δεν θα δούμε άσπρη μέρα.
Παραείναι καλό για να είναι αληθινό
Κι όμως, μεταξύ των “επιχειρημάτων” που προσπαθούν να βγάλουν πλαστή την προκήρυξη βρίσκεται και εκείνη η άποψη που λέει πως το κείμενο είναι πολύ καλό για να είναι πραγματικό! Συγκεκριμένα αναφέρεται πως “οι παράνομες αναρχικές οργανώσεις των τελευταίων χρόνων δεν είχαν σοβαρό λόγο, χρησιμοποιούσαν πιο πεζοδρομιακό λεξιλόγιο ενώ δεν επιδίωκαν τη λαϊκή στήριξη, επομένως αυτή είναι πολύ καλή για να είναι αληθινή”!
Ο δημοσιογραφάκος Βαξεβάνης απ’ την άλλη έρχεται και τερματίζει το καντράν της ανοησίας παρατηρώντας πως “στην προκήρυξη δεν υπάρχουν λάθη ενώ χρησιμοποιούνται μεσότιτλοι”! Τι θέλει να μας πει με αυτό ο Βαξεβάνης; Πως μόνο οι μπάτσοι και οι Χρυσαυγίτες μπορούν να γράψουν ένα κείμενο χωρίς λάθη ενώ οι “υπάνθρωποι” της τρομοκρατίας θα έκαναν λάθη; Η πραγματικότητα πάντως το ανάποδο έχει δείξει. Όσο για τους μεσότιτλους να ενημερώσουμε τον βλακάκο δημοσιογράφο πως πέρα από την 17Ν, πέρα από το ίδιο το κείμενο που διαβάζεις αυτή τη στιγμή μεσότιτλους χρησιμοποιύσε και ο Λένιν. Δεν είχαμε καμία αμφιβολία πως αν ζούσε σήμερα ο σύντροφος Ίλιτς θα διωκόταν ως τρομοκράτης ή ως προβοκάτορας. Τώρα έχουμε και την ομολογία.
Αυτή είναι εν τέλει η ουσία του Γκεμπελισμού. Ομοβροντία “επιχειρημάτων” τα οποία αν και αποδομούνται εύκολα αν τα πιάσεις ένα – ένα όταν πέφτουν σαν κοινή γραμμή συσκότισης τότε δημιουργούν μια χάβρα. Μια εσκεμμένα θολωμένη κατάσταση που το μόνο που αντιπροσωπεύει είναι η θολούρα μέσα στο κρανίο των πρακτορολόγων.
Γιατί η προκήρυξη είναι γνήσια
Είδαμε τα σπουδαιότερα επιχειρήματα που ήθελαν την προκήρυξη πλαστή. Για το επιχείρημα “και έχω ακόμα πολλούς λόγους να αμφιβάλω” δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Ας πούμε λοιπόν τώρα και τους λόγους για τους οποίους είναι γνήσια.
Πρώτα απ’ όλα δεν έχει λόγο να μην είναι. Η πιο απλή εξήγηση συνήθως είναι και η σωστή (το ξυράφι του Όκαμ). Αν δηλαδή μια προκήρυξη δεν υπάρχει λόγος να μην είναι γνήσια δεν χρειάζεται να κοπιάσουμε να αποδείξουμε ότι είναι γνήσια.
Μετά, είναι 18 σελίδες. Μια προβοκάτσια δεν είναι ποτέ τόσο μακροσκελής για δύο κυρίως λόγους:
1) Δεν χρειάζεται. Μια προβοκάτσια είναι προβοκάτσια επειδή προβοκάρει. Ταυτολογία μεν αλλά αναγκαία εδώ που έχουμε φτάσει. Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει για ποιο λόγο είναι προβοκάτσια και μάλιστα με 18 σελίδες κείμενο.
2) Είναι επικίνδυνο να αποκαλυφθεί. Ένας μπάτσος όσο περισσότερες σελίδες γράφει για κάτι που δεν πιστεύει τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να κάνει κάποιο λάθος και να καρφωθεί. Γι’ αυτό και οι πλαστές προκηρύξεις όπως πχ κάποιες που έχει καταγγείλει η 17Ν είναι μίας, άντε δύο σελίδων.
Στη συνέχεια, για να είναι μια δράση ή μια προκήρυξη προβοκατόρικη πρέπει να εξυπηρετεί κάποιο σκοπό. Να πλήττει το κίνημα με συγκεκριμένο τρόπο. Διαφορετικά δεν έχει λόγο να γίνει. Ας δούμε λοιπόν την ενέργεια και την προκήρυξη.
Μετά τη ενέργεια στο Ν. Ηράκλειο ειπώθηκε πως αυτή θα είναι αιτία και αφορμή για να υπάρξουν αντίποινα απ’ την μεριά των Ναζί.
Πολλοί επίσης λέγανε πως η επιλογή της 16ης Νοέμβρη ως ημερομηνία για την δημοσίευση της προκήρυξης ήταν προβοκατόρικη γιατί τώρα θα αποτελέσει πάτημα για να χτυπηθεί η πορεία του πολυτεχνείου.
Και τελικά διαψεύστηκαν και για τα δύο.
● Όπως ήταν αναμενόμενο καμία ενέργεια δεν έγινε απ’ τους Ναζί σαν απάντηση στην εκτέλεση των δύο μελών τους. Στη θρασυδειλία των ναζί ήρθε και κυριάρχησε ο τρόμος της νέας οργάνωσης.
● Ενώ η πορεία του πολυτεχνείου δε όχι απλώς δεν βρήκε αφορμή για να χτυπηθεί αλλά αντιθέτως ήταν απ’ τις πιο ήσυχες πορείες πολυτεχνείου που έχουν γίνει.
Τι μας λεν αυτά τα δύο; Πως όχι μόνο ενέργεια και προκήρυξη δεν ήταν στημένες προβοκάτσιες αλλά ούτε καν λειτούργησαν προβοκατόρικα!
Αντιθέτως της δολοφονίας Φύσσα δεν προηγήθηκε καμία ενέργεια ανταρτοπόλεμου παρά μόνο οι δράσεις του “μαζικού κινήματος” και της φρόνιμης αριστεράς. Αυτό τι σημαίνει;
Αν απ’ την άλλη ενέργεια και προκήρυξη αποτελούσαν αφορμή για να γίνουν αντίποινα ή να χτυπηθεί η πορεία αυτό θα σημαίνει ότι δεν θα έπρεπε να γίνει; Φυσικά και όχι! Και αυτό είναι και το παράδειγμα και η τακτική που υπενθύμισε η οργάνωση με την επιλογή του μνημείου Πεσόντων Καισαριανής ως τοποθεσία για την παράδοση της προκήρυξης. Όπως ο ΕΛΑΣ το 1944 εκτέλεσε έναν στρατηγό και τρεις αξιωματικούς των ναζί παρόλο που αυτό σαν απάντηση ήξεραν ότι θα έφερνε και έφερε την εκτέλεση 200 αιχμαλώτων κομμουνιστών έτσι και κάθε λαός πολέμησε κι ας ήξερε ότι μετά θα τον χτυπήσουν χειρότερα. Είναι παράλογη πολυτέλεια να ζητάει κανείς τις συνθήκες στις οποίες θα αγωνιστεί χωρίς να υπάρξει απάντηση, χωρίς να έχει απώλειες και μεγάλο θράσος και ιστορική προσβολή να βαφτίζει τέτοιου επιπέδου δράσεις ως επαναστατικές.
Εκτός αν θέλει κανείς να καταδικάσει ή να καταγγείλει τώρα και τον ΕΛΑΣ. Αν και στην πραγματικότητα αυτό έχει ήδη γίνει. Ο ΕΛΑΣ, ο όρκος, οι αγώνες, ο Βελουχιώτης έχουν ήδη προδοθεί, και απ’ ό,τι φαίνεται πολλοί θα ήταν έτοιμοι σήμερα να τους ξαναπροδώσουν.
Η λογική που λέει να μην αντιδράμε για να μην χτυπηθούμε είναι ακριβώς αυτό που ήθελε η χούντα των συνταγματαρχών, που θέλει ο Σαμαράς και που θέλει εν γένει κάθε ολοκληρωτικό καθεστώς. Ησυχία, τάξη και ασφάλεια.
Την επόμενη φορά που κάποιος θα θελήσει να φωνάξει σε πορεία:
ΚΑΙ ΤΩΡΑ – ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ – ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ’40
ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ
Ας το σκεφτεί και μια δεύτερη φορά. Γιατί διαφορετικά είτε γελοιοποιείται ή προσβάλει τους αγώνες που δίνονταν το ’40.
Συμπέρασμα;
Για όσους δεν το έχουν πάρει χαμπάρι ακόμα η ολοκληρωτική κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου δεν χρειάζεται δικαιολογίες ή προβοκάτσιες για να χτυπήσει. Η δολοφονία Φύσσα, η δολοφονία Γρηγορόπουλου παλιότερα, το κλείσιμο της ΕΡΤ, οι εκκενώσεις καταλήψεων, οι άγριοι ξυλοδαρμοί στις πορείες και στα τμήματα, όλα αυτά δεν χρειάστηκαν καμία δικαιολογία. Ούτε είχε προηγηθεί καμία ενέργεια. Είναι η σκληρή πολιτική που αναγκαζόμαστε να πολεμήσουμε.
Οι μόνοι που έπληξε αυτή η ενέργεια επιχειρησιακά ήταν η Χρυσή Αυγή και ηθικά η κυβέρνηση που την συσχετίζει μέσω στοιχείων με τους Ναζί θυμίζοντας το εθνικιστικό παρελθόν κορυφαίων στελεχών της και αναφέροντας αναλυτικά και καταιγιστικά τις άθλιες ενέργειες παρακράτους και Χρυσής Αυγής σε όλη τη μεταπολίτευση.
Αν πάλι όλη η ιστορία ήταν φτιαχτή και το συμπέρασμα είναι πως “σκοτεινοί κύκλοι” εκτελούν το παρακράτος και ξεμπροστιάζουν την κυβέρνηση τότε εμείς δεν έχουμε παρά να περιμένουμε.
Στο ίδιο έργο θεατές
Τέλος να πούμε πως ακόμη και αν είναι η προκήρυξη είναι πλαστή όσοι υποστηρίζουμε τη γνησιότητα της το πολύ – πολύ να την πατήσαμε από ένα καλοστημένο παιχνίδι της ΓΑΔΑ. Αν όμως δεν είναι έτσι και οι συγγραφείς της είναι αγωνιστές, ανεξάρτητα αν συμφωνεί κάποιος μαζί τους ή όχι, η σπίλωση τους παραμένει σπίλωση και δεν έχει διαφορά αν γίνεται από “κομμουνισταράδες” ή απ’ τον Πρετεντέρη. Η συκοφαντία παραμένει συκοφαντία.
Μετά απ’ όλα αυτά λοιπόν θα πάρει κανείς το ρίσκο να έχει συκοφαντήσει αγωνιστές που ρισκάρουν τη ζωή τους και την ελευθερία τους βασισμένος στα παραπάνω και παρόμοιου επιπέδου “επιχειρήματα” με τα οποία γελάει ο κόσμος; Η απάντηση δυστυχώς είναι πως ναι. Σε αυτό τον “προοδευτικό” και “ριζοσπαστικό” χώρο έχουμε πολλά καθάρματα που ενώ ξέρουν ή υποθέτουν πως η πρακτορολογία τους δεν ισχύει οι ίδιοι την υιοθετούν αφού είναι η εύκολη λύση. Κατηγορούν τον επικίνδυνο και δύσκολο ανταρτοπόλεμο ως ανέξοδο την ίδια στιγμή που η πάγια τακτική τους είναι η πραγματικά ανέξοδη τακτική της συκοφάντησης προκειμένου να λερώσουν όσα δεν κατανοούν, σε όσα δεν μπορούν να απαντήσουν και όσα δεν μπορούν να φτάσουν.
Και προς επίρρωση όλων των παραπάνω
Η ενέργεια στο Ν. Ηράκλειο και η προκήρυξη που ακολούθησε δεν εξετάστηκαν απ’ τους συνωμοσιολόγους και κρίθηκαν ως προβοκατόρικες και πλαστές με βάση συγκεκριμένα στοιχεία και σε συγκεκριμένες συνθήκες όπως υποστηρίζουν οι γελοίοι. Συγκεκριμένα αν ανατρέξει κανείς στις ανακοινώσεις όλων αυτών των οργανώσεων και των ανθρώπων σε όλη την μεταπολίτευση θα δει πως κάθε ενέργεια και κάθε προκήρυξη συκοφαντούνταν απ’ τους ίδιους ανθρώπους και τα ίδια κόμματα με τα ίδια ακριβώς λόγια, με τα ίδια ακριβώς “επιχειρήματα”. Κάθε ενέργεια ήταν άκαιρη όποτε και αν συνέβαινε και ύποπτη όποιον και αν στόχευε. Και ποιος τελικά απ’ όλους αυτούς ήταν όντως προβοκάτορας; 17Ν, ΕΛΑ, Αντικρατική Πάλη, Επαναστατικός Αγώνας, ΣΠΦ. Τόσα χρόνια οι ίδιες και οι ίδιες προσπάθειες απαξίωσης απ’ τους ίδιους ανθρώπους δράσεων και λόγου που δεν μπορούν να φτάσουν και κάνουν κρεμαστάρια.
Αν πάλι υπάρχει έστω και ένας, λογικό άνθρωπος, που δεν έχει πειστεί ακόμα μπορεί να κάνει το επόμενο πείραμα. Να περιμένει την επόμενη ενέργεια αντάρτικου πόλης και ας επιβεβαιώσει την παρακάτω προφητεία:
Κάθε οργάνωση θα καταδικάσει και θα καταγγελθεί πως είναι ύποπτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα επισημάνει πως ακόμα και αν δεν είναι ενέργεια του παρακράτους θα λειτουργήσει προβοκατόρικα, το ΚΚΕ πως από πίσω κρύβονται “σκοτεινοί και ύποπτοι κύκλοι” και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μαζί με τον υπόλοιπο συρφετό του αριστερισμού πως τέτοιες άκαιρες ενέργειες χτυπάνε το μαζικό λαϊκό εργατικό κίνημα και τα κερδισμένα με αγώνες κεκτημένα δημοκρατικά του δικαιώματα.
Η πραγματικότητα τελικά είναι πως όσο μάχιμη μούρη και να πουλάνε οι διάφοροι “επαναστάτες” των Εξαρχείων, με όσα τατουάζ, περίεργα ξυρίσματα και σοβιετικά αμπέχονα κι αν εφοδιάζονται, τρέμουν στην ιδέα μην τυχόν και είναι πραγματική ενέργεια και προκήρυξη. Γιατί τότε αυτό θα σήμαινε πως σύμφωνα με τα ίδια τους τα λεγόμενα θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Τα ίχνη του λέοντα…
Στον ανακριτή τρεις για την επίθεση κατά μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα
Tρεις κλήσεις σε απολογία απέστειλαν οι Εφέτες Ανακρίτριες που χειρίζονται τη μεγάλη υπόθεση για παράνομη δράση στελεχών και μελών της Χρυσής Αυγής, σε κατηγορούμενους που εμπλέκονται στην δικογραφία της επίθεσης κατά μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα – Δίκη την Τετάρτη μελών του ταγμάτος εφόδου του Αγ. Παντελεήμονα
550_334_12654.jpg
Οι τρεις κατηγορούμενοι, που είχαν απολογηθεί για απόπειρα ανθρωποκτονίας κ.α στον ανακριτή Πειραιά, καλούνται τώρα από τις Εφέτες κυρίες Κλάπα και Δημητροπούλου να λογοδοτήσουν και για την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης.
Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες, οι δικαστικοί λειτουργοί εξετάζουν στοιχεία για τη δράση συγκεκριμένου βουλευτή του κόμματος ο οποίος φαίνεται να εργαζόταν σε νυχτερινά κέντρα ως πορτιέρης.
Όπως είναι γνωστό, οι ανακρίτριες έχουν ήδη καλέσει σε απολογία στις 25 Νοεμβρίου τους τρεις βουλευτές της Χρυσής Αυγής, των οποίων ήρθη πρόσφατα η ασυλία μες την κατηγορία της ένταξης και διεύθυνσης σε εγκληματική οργάνωση, ενώ κλήση σε απολογία έχουν αποστείλει και σε ένα ακόμη πρόσωπο που προέκυψε εμπλοκή του από την επεξεργασία στοιχείων της άρσης τηλεφωνικού απορρήτου μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα, αλλά και από διασταύρωση στοιχείων από μαρτυρικές καταθέσεις.
Οι δύο δικαστικοί λειτουργοί έχουν εξετάσει και εξετάζουν αυτόπτες μάρτυρες, μεταξύ αυτών αιρετούς και πολιτικά πρόσωπα, ενώ βρίσκονται εν αναμονή των απαντήσεων της Αστυνομίας για τα όπλα που βρέθηκαν στην κατοχή βουλευτών αλλά και μελών της Χρυσής Αυγής.
Από την αναφορά των Αστυνομικών Αρχών για το ποια όπλα από τα κατασχεθέντα, διέθεταν άδειες θα εξαρτηθεί και το αν και σε βάρος ποιών κατηγορουμένων θα απαγγελθεί η κατηγορία της διακεκριμένης οπλοκατοχής, αδίκημα που περιλαμβάνεται ήδη στην δικογραφία για την υπόθεση.
Αντίστοιχα οι δύο ανακρίτριες αναμένουν και τα αποτελέσματα των ερευνών που διενεργούνται από την Αστυνομία σε κατασχεθέντες ηλεκτρονικούς υπολογιστές κατηγορουμένων.
Πηγή: ΑΜΠΕ
Τετάρτη 20/11: Δίκη μελών του ταγμάτος εφόδου του Αγ. Παντελεήμονα
Δικάζονται την Τετάρτη 20 Νοέμβρη στο Β’ Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών (κτίριο 7, αίθουσα 2, πινάκιο 4, στην Ευελπίδων) οι γνωστοί ως “κάτοικοι” της Πλατείας Αμερικής Νίκος Παπαβασιλείου και Γιώργος Περρής για εμπρησμό από πρόθεση, παράνομη βία από κοινού και διακεκριμένη περίπτωση φθορά από κοινού.
Ο Παπαβασιλείου δουλεύει σε νυχτερινά κέντρα ως τραγουδιστής και είναι μέλος της Χρυσής Αυγής (υπάρχουν φωτογραφίες του με μπλουζάκι, στο σπίτι του βρέθηκαν συνθήματα της οργάνωσης και κατά δήλωσή του στην απολογία του αποκαλεί το πιτ-μπουλ που διαθέτει “Χρυσαυγή”). Εμφανίζεται σε πλήθος φωτογραφιών με τον δολοφόνο του Παύλου Φύσσα Γιώργο Ρουπακιά (δεν είναι τυχαίο ότι σε αναρτήσεις στο facebook ο Παπαβασιλείου δήλωνε μέλος του πυρήνα Νίκαιας). ‘Εχει κατηγορηθεί στο παρελθόν για υπόθεση ναρκωτικών. Τον Σεπτέμβρη του 2012 στα πλαίσια φασιστικής περιπολίας στην οποία συμμετείχε ξυλοκοπήθηκε από μέλη της αντιφασιστικής μοτοπορείας.
Ο Περρής είναι κατά δήλωσή του “αγανακτισμένος” ψηφοφόρος της Νέας Δημοκρατίας, είχε ήδη αναγνωριστεί από τα μέλη της Τανζανικής Κοινότητας τον Σεπτέμβρη του 2012 ως μέλος της ομάδας που έσπασε τα γραφεία της και σε βάρος του εκκρεμεί ποινική δίωξη (ο ίδιος είχε μηνύσει τα θύματά του για “εξύβριση”, “απειλή” και “συκοφαντική δυσφήμιση”).
Οι Παπαβασιλείου και Περρής είχαν συγκροτήσει φασιστικό τάγμα εφόδου που “αστυνόμευε” την περιοχή από τον Σεπτέμβρη του 2012, όταν είχαν σπάσει τα γραφεία της Τανζανικής Κοινότητας.
Οι Παπαβασιλείου και Περρής δικάζονται γιατί το βράδυ της 13/05/2013 προς 14/05/2013 απείλησαν με βία τον Καμερουνέζο ιδιοκτήτη του μπαρ Cointreau στην οδό Λεμεσού στην Πλατεία Αμερικής να μην ανοίξει το κατάστημά του και στη συνέχεια κατά τις 2:00 τα ξημερώματα τού έβαλαν φωτιά χρησιμοποιώντας βαριοπούλα για να σπάσουν τη τζαμαρία και βενζίνη για τον εμπρησμό.
Στην αρχή οι Παπαβασιλείου και Περρής αρνήθηκαν ότι συμμετείχαν στον εμπρησμό. Εμφάνισαν τη δράση τους ως αποτέλεσμα της “αγανάκτισης” των κατοίκων για την εγκληματικότητα και τη φασαρία που προκαλούν οι Αφρικανοί μετανάστες στην περιοχή. Στις απολογίες τους, οι Παπαβασιλείου και Περρής μιλούν ανοιχτά για συγκρότηση σώματος που “αστυνόμευε” και “περιπολούσε” την περιοχή (οι εκφράσεις είναι δικές τους) με βάρδιες, σε “ομάδες των πέντε”.
Στη συνέχεια όμως, ο Παπαβασιλείου, σε συμπληρωματική του κατάθεση, παραδέχτηκε ότι “μετά από σύσκεψη τεσσάρων ατόμων, εμού, του Γιώργου, του Αντώνη και του κ. Θοδωρή, αποφασίσαμε να προκαλέσουμε μικρή υλική ζημιά στο μαγαζί… Εγώ και ο Αντώνης πήραμε τη μοτοσυκλέτα του, πήγαμε στο πλησιέστερο βενζινάδικο στη συμβολή των οδών Αγίου Μελετίου και Γ’ Σεπτεμβρίου, προμηθευτήκαμε 750 ml βενζίνης… επιστρέψαμε στην οδό Λεμεσού… εκεί μας περίμεναν ο κ. Θοδωρής και ο Γιώργος… εγώ πήρα τη βαριοπούλα από τα χέρια του Γιώργου και κατάφερα χτύπημα στη τζαμαρία…πήρα το μπουκάλι της βενζίνης, περιέλουσα το τζάμι εξωτερικά και από την οπή που δημιούργησα έριξα το υπόλοιπο της βενζίνης στην κουρτίνα… μόλις συνεννοηθήκαμε με τους υπόλοιπους ότι είμαστε έτοιμοι να βάλουμε φωτιά, το έκανε ο Αντώνης. Τότε εγώ με τον Γιώργο ανεβήκαμε γρήγορα στο σπίτι του Γιώργου και οι άλλοι έτρεξαν και εκείνοι προς τα σπίτια τους. Ό,τι έκανα, το έκανα για το γενικότερο καλό και φυσικά δεν υπήρχε κίνδυνος να τραυματιστεί κανένας. Σε καμιά περίπτωση δεν υπάρχει οικονομικό κίνητρο είτε “προστασίας” σχετικά με το ανωτέρω κατάστημα. Ας με κρίνει η Ελληνική Δικαιοσύνη”.
Οι Παπαβασιλείου και Περρής αφέθηκαν ελεύθεροι μετά τη σύλληψή τους και την απαγγελία κατηγοριών. Είναι εντυπωσιακό ότι παρά το ότι στη δικογραφία υπάρχει το πλήρες ονοματεπώνυμο του – κατά Παπαβασιλείου – φυσικού αυτουργού του εμπρησμού, ονόματι Αντώνιου Μπολέτη, δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα η σύλληψή του, αν και ο Διευθυντής της Υποδ/νσης Ασφάλειας Αθηνών Ιωάννης Φραγκίσκος δήλωνε γραπτα ότι διενεργούνται σχετικές έρευνες. Το ίδιο ισχύει για πολλά ακόμα ονόματα που περιλαμβάνονται στη δικογραφία: “κ. Θοδωρής”, “κ. Βαγγελης”, “Κ. Κυριάκος”, και για άλλους αόριστα αναφερόμενους.
Μέλη της πρωτοβουλίας για την Πολιτική Αγωγή του Αντιφασιστικού Κινήματος θα παραστούν στη δίκη με στόχο την καταδίκη των εγκληματιών και την ανάδειξη της σύνδεσής τους με τη ναζιστική Χρυσή Αυγή.