Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας… ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ ΣΤΟ ΚΛΑΔΟ‏

Συναδέλφισες  Συνάδελφοι
 
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας εκφράζει την αλληλεγγύη κα την συμπαράσταση του στους  εργαζομένους των εταιριών  ΠΡΑΚΤΙΚΕΡ και ΚΑΡΦΟΥΡ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ που η εργοδοσία μειώνει τους μισθούς τους για να μην χάσει από τα ομολογουμένως τεράστια κέρδη που είχαν τα προηγούμενα χρόνια και εξακολουθούν και έχουν ακόμα και σήμερα σε περίοδο κρίσης.
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας καταγγέλλει σε όλους τους εργαζόμενους στο εμπόριο ότι η ΚΑΡΦΟΥΡ  ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ και τα ΠΡΑΚΤΙΚΕΡ έχουν πρωτοστατήσει μέχρι σήμερα στην εφαρμογή όλων των ελαστικών μορφών απασχόλησης, στην κατάργηση της Κυριακής αργίας, στο κλείσιμο καταστημάτων, σε απολύσεις, στο πετσόκομμα των μισθών των εργαζομένων.
Σήμερα χρειάζεται όσο ποτέ άλλοτε να δυναμώσει η κοινή δράση επιχειρησιακών- κλαδικών σωματείων, όλων των εργαζομένων στο εμπόριο, να απαντήσουμε ενιαία απέναντι στην οργανωμένη επίθεση των μονοπωλίων και των πολυεθνικών, στόχος τους είναι να μην αφήσουν τίποτα όρθιο από δικαιώματα και κατακτήσεις που γνώρισαν οι εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια.
Σήμερα χρειάζεται να βγάλουν συμπεράσματα για τον ρόλο του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού στο κλάδο, της πλειοψηφίας της ΟΙΥΕ γιατί μαζί με την εργοδοσία σχεδιάζουν την επίθεση στους εργαζομένους, παίρνουν μέρος στην τρομοκρατία και τον εκφοβισμό τους, καμιά εμπιστοσύνη σε αυτούς που βάζουν τα κέρδη των εργοδοτών πάνω από της ζωές της δικές μας και των οικογενειών μας.
Οι μειώσεις μισθών, η μερική απασχόληση, η προσωρινή απασχόληση εφαρμόζονται από την εργοδοσία με τη υπογραφή του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) που είναι πλειοψηφία στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) .
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας θα πάρει πρωτοβουλίες για να ενημερωθούν όλοι οι εργαζόμενοι στο κλάδο με συσκέψεις, με εξορμήσεις στα καταστήματα, για την προετοιμασία των εργαζομένων, ώστε να απαντήσουν αγωνιστικά στην τρομοκρατία της εργοδοσίας.
ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
 
Απαντάμε με αιτήματα που αγκαλιάζουν το σύνολο των εργαζομένων στον κλάδο αγωνιζόμαστε:
·          Υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης  918 ευρώ βασικός μισθός.
·          Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους τους εργαζόμενους.
·          Ωράριο εργασίας 40ωρο-8ωρο-5θήμερο.
·          Κυριακή υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα για όλο το χρόνο.
 
ΤΟ Δ.Σ.

Απολύθηκαν όλοι οι εργαζόμενοι της εταιρείας Καριπίδη. Ανακοίνωση – κάλεσμα της Ο.Ε.Χ.Β.Ε.

Ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας Ελλάδος (Ο.Ε.Χ.Β.Ε.)

          ΑΠΟΛΥΘΗΚΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΡΙΠΙΔΗ
                   ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 15/1/2014 ΣΤΙΣ 8.00π.μ.
            ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ

    Με μια αισχρή δήλωση-καταγγελία, της εταιρείας ΑΦΟΙ ΚΑΡΙΠΙΔΗ, που  αποτυπώνει ανάγλυφα την εποχή που βιώνουμε και αναδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες της πολιτείας για τον «σταυρό» που φορτώνονται οι εργαζόμενοι και ο λαός, απολύει το σύνολο των εργαζομένων.

    Σας εκθέτουμε το κείμενο όπως ακριβώς δόθηκε στους εργαζόμενους.
«….. Δυστυχώς με νεότερη νομοθετική ρύθμιση, δίδεται το δικαίωμα στον ασφαλιστικό φορέα ΙΚΑ, όταν υπάρχουν οφειλές, να στερεί στον οφειλέτη, τη δυνατότητα εισόδου στο σύστημα ηλεκτρονικής καταχώρησης των καταστάσεων ασφάλισης (ΑΠΔ), και κατ’ επέκταση της ασφαλιστικής κάλυψης των σ’ αυτή απασχολούμενων γεγονός το οποίο συνέβη και στην επιχείρησή μας. Ως εκ τούτου  στερούμεθα αναίτια πλέον, να σας παρέχουμε ασφαλιστική κάλυψη και συνακόλουθα με τούτο δεν δυνάμεθα να σας απασχολούμε ανασφάλιστους. Μέσα στα πλαίσια της καλής πίστης και προκειμένου να σας παρασχεθεί η δυνατότητα εγγραφής στο Ταμείο Ανεργίας, με την παρούσα καταγγέλλουμε την από 2/10/1995 υφιστάμενη μεταξύ μας εργασιακή σχέση.
Σας ενημερώνουμε ότι αδυνατούμε να καταβάλλουμε την νόμιμη αποζημίωσή σας, η οποία ανέρχεται στο ποσόν των …………μέχρι 8/1/2014 ………».
Είναι βέβαιο όμως ότι οι συγκεκριμένες απολύσεις είναι παράνομες για τους παρακάτω λόγους:
Η εταιρεία ΚΑΡΙΠΙΔΗ, φαίνεται  ότι μεταβιβάστηκε (ενοικιάστηκε) από 12/12/2013 στην άγνωστη νεοϊδρυθείσα εταιρεία, LOW POWER GREINTECH MON IKE, ενώ οι απολύσεις πραγματοποιήθηκαν στις 8/1/2014 χωρίς καταβολή αποζημίωσης !!!
Καταστρατηγώντας βάναυσα ακόμα και το Π.Δ. υπ’ αριθ. 178/12-7-2002, που προστατεύει δήθεν, τα δικαιώματα των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβίβασης της εταιρείας, παρόλα αυτά ο νέος υποτιθέμενος εργοδότης αδιαφορεί πλήρως λέγοντας ότι, εγώ ενοικίασα τις εγκαταστάσεις της εταιρείας και δεν μ’ ενδιαφέρουν οι εργαζόμενοι !!
Χιλιάδες συνάδελφοί μας, απολύονται καθημερινά μέσα από παράνομες διαδικασίες, πολλές φορές χωρίς να αποζημιώνονται και αναγκάζονται να κινηθούν δικαστικά μέσα από μια επίπονη διαδικασία που για να τελεσιδικήσει μπορεί να περάσουν και πέντε (5) χρόνια.
Εκατοντάδες επιχειρηματίες-απατεώνες χωρίς να διαθέτουν ίδια κεφάλαια  δανειζόντουσαν εκατομμύρια ευρώ για να επενδύσουν, υποτίθεται, στις επιχειρήσεις τους και τα έστελναν κατευθείαν στους προσωπικούς τους λογαριασμούς.

Σήμερα καλείται ο εξαθλιωμένος ελληνικός λαός μέσα από την ανά-κεφαλαιοποίηση των Τραπεζών να στηρίξει το σάπιο τραπεζικό σύστημα που έδινε ανεξέλεγκτα  δάνεια και τα οποία κατασπατάλησαν οι τραπεζίτες από κοινού με  διαπλεγμένους επιχειρηματίες.
Ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι βασανίζονται από ένα νομικό πλαίσιο που βολεύει και εξυπηρετεί όλους αυτούς, που με δανεικά χρήματα έστηναν επιχειρήσεις και σήμερα έχουν κλείσει,  παραμένοντας εγκλωβισμένοι χωρίς απόλυση, χωρίς αποζημίωση, χωρίς να έχουν εξοφληθεί ούτε τα δεδουλευμένα τους, χωρίς  να μπορούν να αποδείξουν ότι είναι ουσιαστικά, άνεργοι.
Μέσα απ’ αυτό το απαράδεκτο νομικό πλαίσιο που επιτρέπει στους εργοδότες να ζητούν και να παίρνουν συνεχής αναβολές χωρίς κανένα ουσιαστικό λόγο οι εργαζόμενοι παραμένουν εγκλωβισμένοι και μόνιμα θύματα.

ΑΛΗΘΕΙΑ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΤΟΧΟΙ ;

Τρανταχτό παράδειγμα , ο μέγας επενδυτής της χώρας μας, Λαυρέντης Λαυρεντιάδης !!!, που έστειλε χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία  από τις εταιρείες του κλάδου μας ΝΕΟΧΗΜΙΚΗ, ΙΝΤΕΡΚΕΜ,ΜΠΑΛΗΣ,ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ και ALAPIS, ενώ οι προσωπικοί του λογαριασμοί αυξάνονταν συνεχώς.
Τις  αμαρτίες αυτών των εργοδοτών και της αδιάφορης κυβέρνησης πληρώνουν  οι 300 εργαζόμενοι-άνεργοι, της εταιρείας ΠΕΤΖΕΤΑΚΙΣ:  Τρία  (3)  χρόνια   ταλαιπωρούνται   δικαστικά μέσα   από  παράλογες αναβολές που εξυπηρετούν μόνο τον εργοδότη, διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα τουλάχιστον να μπορούν ν’ αποδείξουν ότι είναι άνεργοι και όχι εργαζόμενοι, σε μια επιχείρηση  κλειστή αφού καμία αποζημίωση  δεν τους έχει  καταβληθεί αλλά ούτε και στο Ταμείο Ανεργίας μπορούν να εγγραφούν.
Η Ομοσπονδία μας αποφάσισε, με τους εργαζόμενους-απολυμένους του εργοστασίου ΑΦΟΙ ΚΑΡΙΠΙΔΗ και τους άνεργους-εργαζόμενους της εταιρείας ΠΕΤΖΕΤΑΚΙΣ, να πραγματοποιήσουμεσυγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Εργασίας, την Τετάρτη 15/1/2014 και ώρα 8.00 π. μ. , με προσυγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος.
Καλούμε τα Σωματεία – μέλη μας αλλά και γενικότερα τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, να ενισχύσουν με την παρουσία τους ένα δίκαιο αγώνα, που στόχο έχει να ανατραπεί στην πράξη αυτή η βάρβαρη πολιτική σε βάρος των εργαζομένων.

ΟΛΟΙ   ΜΑΖΙ   ΟΛΟΙ  ΕΝΩΜΕΝΟΙ
ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

Επιτροπή εργαζομένων στην Pizza Fun- Οι πίτσες είναι εντάξει;;

Οι πίτσες είναι εντάξει;;

Πρόσφατα, διανομέας από το κατάστημα pizza fan Κυψέλης είχε τροχαίο εν ώρα εργασίας με αποτέλεσμα να τον τραυματισμό του που τον έθεσε εκτός δουλειάς. Όταν κάλεσε στο μαγαζί για να ενημερώσει, το πρώτο πράγμα που τον ρώτησε η υπεύθυνη ήταν αν χάλασαν οι πίτσες από τη πτώση. Συνάδελφός του που έσπευσε στο σημείο του ατυχήματος για συμπαράσταση, δέχτηκε παρατηρήσεις από την υπεύθυνη: «Φύγε από εκεί, κρυώνουν οι πίτσες» και «οι πελάτες κάνουν παράπονα».

Συνήθως, σε περίπτωση ατυχήματος, ο πρώτος που καταφτάνει είναι το αφεντικό ή το τσιράκι του. Όχι τόσο για να τσεκάρει την υγεία του υπαλλήλου αλλά για να βγάλει το κουτί από το μηχανάκι. Στην καλύτερη, φροντίζει να συνοδεύσει τον εργαζόμενο ως το νοσοκομείο για να μη του ξεφύγει κουβέντα για εργατικό ατύχημα. Το παραπάνω εργατικό ατύχημα δεν έχει δηλωθεί. Το ίδιο συμβαίνει και με τα περισσότερα εργατικά ατυχήματα στην pizza fan (και όχι μόνο). Καθώς τα αφεντικά πιέζουν τους/τις εργαζόμενους-ες να μη τα δηλώσουν ως τέτοια. Και συνήθως αυτό γίνεται με την απειλή της απόλυσης.

Πάντως, δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που έχουμε ακούσει ή βιώσει αντίστοιχη μεταχείριση. Τέτοιες φράσεις δείχνουν πως οι συνάδελφοί μας χάνουν την ίδια τους την ανθρωπιά πάνω στο φόρτο της δουλειάς. Αυτό συμβαίνει σαν αποτέλεσμα της αλλοτρίωσης των ανθρώπων. Η λογική του «κοιτάω την πάρτη μου πάνω απ’ όλα, θα ‘μια άσσος στη δουλειά, ας πάνε να πνιγούν οι υπόλοιποι». Στην pizza fan οι εργάτες δουλεύουν σαν ρομπότ. Ναι μεν γιατί η δουλειά είναι τυποποιημένη αλλά επίσης γιατί είναι εντατικοποιημένη (δηλαδή, συμπιέζεται ο χρόνος εργασίας και τα εργατικά χέρια, ενώ ο φόρτος της παραμένει ίδιος). Οπότε οι συνάδελφοι δεν σκέφτονται τίποτα άλλο πέρα από την ίδια τη δουλειά, αγνοώντας τους κινδύνους που αυτή κρύβει. Εξού και οι σκατόψυχες ερωτήσεις από συναδέλφους.

Γιατί είναι συχνά οι παραγγελίες καθυστερημένες; Η μητρική εταιρεία, από το ξεκίνημα της pizza fan, έχει καθιερώσει ένα σύστημα καταμέτρησης χρόνου. Κατά την στιγμή της λήψης της παραγγελίας από το τηλεφωνικό κέντρο, δηλώνεται στον πελάτη σε πόση ώρα θα είναι το φαί σπίτι του. Δηλαδή από τη στιγμή που θα έρθει η παραγγελία στο μαγαζί με φαξ, θα βγει στην οθόνη που υπάρχει στην κουζίνα, θα ετοιμαστεί η πίτσα, θα ψηθεί, θα πακεταριστεί και θα δοθεί σε διανομέα. Οι χρόνοι παράδοσης της πίτσας στο πελάτη κυμαίνεται από 20 λεπτά μέχρι μιάμιση ώρα. Όταν η δουλειά αυξάνεται πρέπει να αυξηθεί και ο χρόνος παράδοσης. Όμως η συντριπτική πλειοψηφία των εργοδοτών πιέζουν τους υπεύθυνους να μην “ανεβάσουν” χρόνο ώστε να μην αποθαρρυνθούν οι πελάτες από το να παραγγείλουν και έτσι να μην πέσει ο τζίρος του μαγαζιού. Δηλαδή, το τηλεφωνικό κέντρο πληροφορεί τον πελάτη πως το φαί θα φτάσει σε κάποιο λογικό χρονικό διάστημα προκειμένου ο πελάτης να κάνει την παραγγελία άσχετα από τον πραγματικό χρόνο παράδοσης.

Η πίεση μεταφέρεται στους εργάτες. Η κουζίνα ακούει όλη την γκρίνια, τα νεύρα, το άγχος, την πίεση των υπευθύνων. Από την άλλη, οι διανομείς παίρνουν αυτές τις “καθυστερημένες” ή τις οριακά στο χρόνο παραγγελίες. Είναι οι τελευταίοι στην αλυσίδα παραγωγής και καλούνται να πάνε εμπρόθεσμα το φαί. Πέρα από τους υπεύθυνους που ασκούν πιέσεις για να σπεύσει, ο διανομέας είναι αυτός που αντιμετωπίζει την ξινίλα των πελατών.

Στο τέλος της βάρδιας δε, υπάρχει καταγεγραμμένη η απόδοση των διανομέων (και της κουζίνας) στο σύστημα της pizza fan στο οποίο έχουν πρόσβαση οι υπεύθυνοι και οι ανώτεροί τους. Η απόδοση αυτή εκφράζεται με ένα νούμερο που δείχνει αν οι διανομείς είναι «σβέλτοι». Γενικότερα, είναι καταγεγραμμένα δεδομένα όπως πόσες παραγγελίες πήρανε, πότε τις πήρανε, πόσο «γρήγορα» πήγαν τις παραγγελίες, πόσα χρήματα είναι να παραδώσουν κλπ και είναι αποθηκευμένα για να τα ανακαλεί κάποιος-α όποτε θελήσει. Κάτι σαν στατιστικά ποδοσφαιριστών. Μόνο που στην pizza fan οι εργάτες με το ζόρι παίρνουν το βασικό μισθό και δεν έχουν τη χλιδή των ποδοσφαιριστών. Άρα τα αφεντικά γνωρίζουν και απειλούν πλαγίως ή μη με απολύσεις τους/τις εργαζόμενους-ες αν δεν γρηγορεύουν. Και αντίθετα με τους ποδοσφαιριστές σε περίπτωση τραυματισμού θα έρθουν αντιμέτωποι-ες με τις πολυέξοδες και χρονοβόρες ιατρικές διαδικασίες που η δημόσια υγεία προσφέρει.

Οπότε αν απορεί κανείς γιατί είναι αυξημένα τα εργατικά “ατυχήματα” στους διανομείς η απάντηση είναι η εξής: Τρέχουν, βάζοντας σε ρίσκο τη σωματική τους ακεραιότητα για να κρατήσουν τη δουλειά. (Δεν υπάρχει διανομέας που θα γούσταρε να τρέχει με την ψυχή στο στόμα ή να πάει ανάποδα δρόμους ή να παραβιάζει φανάρια, να ζημιωθεί χρηματικά και σωματικά, για να παραδώσει μία πίτσα.) Στις πιτσαρίες dominos είχε καθιερωθεί ένα point system αντίστοιχο που όμως αν η πίτσα δεν πήγαινε στην ώρα της o πελάτης έτρωγε τζάμπα. Σιγά που θα έμπαινε μέσα η εταιρεία. Την νύφη την πλήρωνε ο διανομέας τελικά. Γι’ αυτό εκείνην την περίοδο η dominos είχε τα πιο πολλά εργατικά “ατυχήματα” στον κλάδο. Να γιατί όλα αυτά δεν είναι τυχαία.

Σαν να μην έφταναν αυτά, η μητρική εταιρεία της pizza fan έχει θεσπίσει το σύστημα των παραπόνων. Τα παράπονα γίνονται από πελάτες που καλούν για να ρωτήσουν γιατί καθυστερεί η παραγγελία και για πάρα πολλούς άλλους λόγους (λόγους, αληθείς ή ψευδείς στους οποίους τα αφεντικά της pizza fan έχουν στηριχθεί για να απολύσουν εργαζόμενους-ες). Αν κάποιο κατάστημα έχει πολλά παράπονα μπαίνει στο στόχαστρο της μητρικής εταιρείας. Η μητρική δίνει συστάσεις και κατευθύνσεις στο ανάλογο αφεντικό και μετά το αφεντικό στους υπευθύνους. Δε νοείται κατάστημα καθημερινά να υπερβεί ένα συγκεκριμένο νούμερο παραπόνων. Όλα αυτά που σας περιγράφουμε δε μεταφέρονται σαφώς με ήρεμο τρόπο, αλλά με πίεση. Μέσα στις δουλειές λοιπόν του υπευθύνου είναι να μετατρέψει τη πίεση αυτή σε ευχαριστημένους πελάτες. Στόχος πια γίνεται η πίτσα να φτάσει ζεστή και γρήγορα στον πελάτη. Αν ο διανομέας χτυπήσει κάπου στη διαδρομή σκοπός είναι τι είπαμε; Η πίτσα να φτάσει ζεστή και γρήγορα στον πελάτη. Είναι οι πίτσες καλά; Ποια παραγγελία είναι που εκκρεμεί να παραδοθεί; Αυτά μας ρωτάνε.

Οπότε, ναι εννοείται, δε νοιάζονται για εμάς τους εργάτες. Πρέπει να νοιαστούμε εμείς για εμάς. Δεν προσλαμβάνουν άτομα για να βγει πιο άνετα η δουλειά. Πιέζουν τα ήδη υπάρχοντα να δουλεύουν όλο και πιο γρήγορα, όλο και πιο σκληρά. Επειδή τα αφεντικά γνωρίζουν ότι είμαστε με το μαχαίρι στο λαιμό, προσπαθούν να μας εκμεταλλευτούν όσο δεν πάει. Τα κορμιά μας όμως κανένα αφεντικό δεν τα υπολογίζει. Είναι αναλώσιμα. Και όταν «χαλάνε» από τη δουλειά υπάρχουν άλλα τόσα να τα διαδεχτούν.

Τα αφεντικά της pizza fan κάνουνε περιουσίες από τη δουλειά μας. Γινόμαστε σαράβαλα ώστε να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Γιατί, πια, έτσι επιβάλλει η εξόντωση που ονομάζουμε εργασία.

Τα εργατικά ατυχήματα δεν είναι ατυχήματα. Δεν τα παθαίνουμε από την κακή μας την τύχη. Είναι οι όροι της δουλειάς που μας θέλει νέους-ες, ωραίους-ες γρήγορους-ες, αποδοτικούς-ές και να μην αντιμιλάμε στο αφεντικό.

Όλα καλά στην pizza fan. Όλα καλά.

Μία υποσημείωση: Τέτοια ατυχήματα σαν αυτό δεν ήταν ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο στην pizza fan. Πριν δύο χρόνια, διανομέας στο κατάστημα pizza fan Ελληνικού σκοτώθηκε σε τροχαίο την ώρα της δουλειάς. Δεν σκοτώθηκε από απροσεξία, όπως και όλοι εμείς δεν χτυπάμε γιατί είμαστε αφηρημένοι. Πέθανε για να είναι γρήγορος, γιατί εντατικοποίηση σημαίνει να σε ντοπάρουν με άγχος. Ο θάνατός του θα μείνει στην ιστορία ως ατύχημα. Αλλά όχι από εμάς τους συναδέλφους και συναδέλφισσες εργάτες και εργάτριες που ξέρουμε πως ο θάνατός του ήταν μία συνέπεια της εργατικής καθημερινότητας. Είναι αυτή η καθημερινότητα που τελικά όλοι-ες ζούμε για να δουλεύουμε. Είναι η κτηνωδία της επιβίωσης.

http://pizzafanworkers.wordpress.com/2014/01/12/%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%BE%CE%B5%CE%B9/#more-437