Κατάσχεση μισθού εργαζόμενου στα πεντάμηνα από την εφορία!

Σύμφωνα με καταγγελία του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, η Α’ ΔΟΥ προχώρησε στην κατάσχεση του μισθού εργαζόμενου στα 5μηνα Κοινωφελούς Εργασίας στο Δήμο Λάρισας, έναντι οφειλής που είχε στην εφορία, αφού επί 4 χρόνια πριν μπει στο 5μηνο, ήταν άνεργος.
 
 Η ανακοίνωση του Εργατικού Κέντρου Λάρισας : 
 
«Αίσχος! Η Α’ Δ.Ο.Υ προχώρησε στην κατάσχεση του μισθού εργαζόμενου στα 5μηνα Κοινωφελούς Εργασίας στο Δήμο Λάρισας, έναντι οφειλής που είχε στην εφορία, αφού επι 4 χρόνια πριν μπει στο 5μηνο, ήταν άνεργος.  Το αποτέλεσμα είναι τραγικό, αφού δεν έχει ούτε για να φάει ο συνάδελφός μας αυτός.
 
Το Εργατικό Κέντρο Ν. Λάρισας, καταγγέλει την απαράδεκτη τακτική της κυβέρνησης που από τη μια καταδικάζει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία και στη φτώχεια και από την άλλη δίνει εντολή για την κατάσχεση των εξευτελιστικών μισθών ακόμα και των εργαζόμενων με 5ημνα Κοινωφελούς Εργασίας, βυθίζοντας τους στην απόγνωση.
 
Το Εργατικό Κέντρο Ν. Λάρισας, απαιτεί την άμεση επιστροφή του μισθού που παρακρατήθηκε από τον συγκεκριμένο συνάδελφο, από την Α’ Δ.Ο.Υ. Για τον σκοπό αυτό θα πραγματοποιήσει σήμερα Δευτέρα στις 12 το μεσημέρι παράσταση διαμαρτυρίας στον διευθυντή της Α’ Δ.Ο.Υ.
 
Να σταματήσει κάθε διαδικασία κατάσχεσης μισθών, συντάξεων, πρώτης και δεύτερης κατοικίας με σημερινή αντικειμενική αξία 300.000 ευρώ και 150 τ.μ για τετραμελή οικογένεια και αντίστοιχα 200.000 ευρώ και 100 τ.μ για μεμονωμένο ζευγάρι.
 
Διαγραφή χρεών από τόκους για άνεργους και εργαζόμενους, με μισθό κάτω από 1.500 ευρώ μεικτά και αναστολή πληρωμής δανείων για όσο διαρκεί η κρίση.
Απαλλαγή από την φορολογία για ζευγάρι μισθωτών, συνταξιούχων, αυτοαπασχολούμενων, μικρών αγροτών, με ετήσιο εισόδημα έως 40.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά +5.000 για κάθε παιδί».

Σω.ματείο Β.άσης Α.νέργων και επισφαλώς εργαζόμενων (ΣΩ.Β.Α.) – Κάλεσμα σε συγκέντρωση στα κεντρικά του ΟΑΕΔ 27/2

Για τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας (ΚΟΧ) και την επιταγή εισόδου στην αγορά εργασίας (Voucher) 

Εδώ και αρκετό καιρό έχει ξεκινήσει η εφαρμογή ενός νέου εργασιακού μοντέλου από πλευράς κράτους και κεφαλαίου για την υποτιθέμενη ανακούφιση νέων ή/και μακροχρόνια ανέργων. Τα προγράμματα κοινωφελούς χαρακτήρα (ΚΟΧ), πεντάμηνης (κυρίως) διάρκειας παρουσιάστηκαν ως προγράμματα μέσω ΕΣΠΑ. Οι θέσεις εργασίας υποτίθεται ότι αφορούν διάφορες δραστηριότητες που «ω

φελούν το κοινωνικό σύνολο», με απώτερο σκοπό να μετατρέψουν τον εργαζόμενο σε “ωφελούμενο”, δημιουργώντας μια νέα εργασιακή υπερελαστική σχέση εργασίας κομμένη και ραμμένη στα μέτρα κράτους και αφεντικών.

Φέτος τη σκυτάλη από τις ΜΚΟ πάιρνει το ίδιο το κράτος μέσω του ΟΑΕΔ. Με μισθό 420 ευρώ για τους νέους κάτω των 25 ετών και 490 ευρώ για τους υπόλοιπους, χωρίς άδειες ακόμα και για θέματα υγείας και γενικότερα με ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα. Όσον αφορά αυτό καθεαυτό το αντικείμενο της κοινωφελούς εργασίας, δεν είναι τίποτε άλλο από την κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών του δημοσίου και έχει να κάνει με θέσεις που έμειναν κενές μετά από χιλιάδες απολύσεις / μετατάξεις / διαθεσιμότητες στο δημόσιο.

Στην ίδια κατεύθυνση βρίσκεται και το πρόγραμμα του ΟΑΕΔ με την ονομασία «Επιταγή εισόδου στην αγορά εργασίας για άνεργους νέους μέχρι 29 ετών» (VOUCHER) και αφορά άνεργους νέους απόφοιτους δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι εργασιακές συνθήκες είναι εξίσου δυσμενείς με τα κοινωφελή προγράμματα ενώ επιπλέον, δεν υπάρχουν συντάξιμα ένσημα για όσους εργαστούν στα πλαίσια της πρακτικής άσκησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η προκήρυξη προβλέπει ακόμα και καθυστερήσεις πληρωμών σε περίπτωση που δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες πιστώσεις.

Από την πρώτη κιόλας στιγμή έγινε ξεκάθαρο για όλους τους εργαζόμενους στα προγράμματα αυτά ότι ο άνεργος αποτελεί για μία ακόμη φορά το πειραματόζωο του νέου εργασιακού μεσαίωνα. Τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, ειδικά στους νέους, σε συνδυασμό με τη σκληρή λιτότητα που έχει επιβληθεί μέσω μνημονίων, προσφέρουν ένα γόνιμο έδαφος για την εφαρμογή των χειρότερων αντεργατικών μέτρων.

Το συγκεκριμένο θέμα λοιπόν αφορά σύσσωμο το εργατικό κίνημα, διότι τα προγράμματα αυτά δεν είναι ειδικές περιπτώσεις πρόσκαιρης αντιμετώπισης της εργασίας, αλλά ένα νέο εργασιακό καθεστώς, που σκοπό έχει την επιβολή της φτώχιας και της εξαθλίωσης, με σύμμαχο τη ΓΣΕΕ που για άλλη μία φορά αντί να καταγγείλει τα προγράμματα αυτά, συνεχίζει να συμμετέχει ενεργά είτε ως εργοδότης είτε ως ΚΕΚ.

Πέρα από την καταστρατήγηση των εργασιακών κεκτημένων, η μικρή σε διάρκεια σύμβαση και ο κατακερματισμός των ανέργων, δυσχεραίνουν σε μεγάλο βαθμό την οργάνωσή τους και τη συλλογική διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στα προγράμματα κοινωφελούς χαρακτήρα (ΚΟΧ) και VOUCHER να συμμετέχουν στο Σωματείο Βάσης Ανέργων και Eπισφαλώς Eργαζομένων, προκειμένου να διεκδικήσουμε συλλογικά και αδιαμεσολάβητα όλα τα εργασιακά μας δικαιώματα.

Απαιτούμε

  • Πλήρη εργασιακά δικαιώματα και άμεση απόσυρση της διάταξης που εξαιρεί τους εργαζόμενους στα ΚΟΧ από την εργατική νομοθεσία
  • Άμεση καταβολή των δεδουλευμένων, μηνιαία και σταθερή πληρωμή
  • Εργασία με αξιοπρεπείς μισθούς και επίδομα ανεργίας για όλους χωρίς προυποθέσεις
  • Ελεύθερες μετακινήσεις για όλους, άνεργους και εργαζόμενους στα προγράμματα του ΟΑΕΔ
  • Όχι στις απολύσεις και τις διαθεσιμότητες

Βλ. αφίσα καλέσματος σε pdf: http://swbanergwn.espivblogs.net/files/2014/02/alimos.pdf

 cf83cf89ceb2ceb1

ΣΩματείο Βάσης Ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων

http://swbanergwn.espivblogs.net/2014/02/24/24021401/

 

 

Παρέμβαση για συνάδελφο μετανάστη που ξυλοκοπήθηκε από το αφεντικό του.

Το Σάββατο 22/2, μετά από κάλεσμα του σωματείου και με τη συμμετοχή αλληλέγγυων συλλογικοτήτων και σωματείων, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση έξω από το μαγαζί “SCΗERZO” στο Μαρούσι. Συνάδελφος μετανάστης που εργαζόταν στο  συγκεκριμένο κατάστημα ξυλοκοπήθηκε από το αφεντικό του γιατί διεκδίκησε τα δεδουλευμένα του. Για περίπου 2 ώρες,  200 και παραπάνω άτομα φώναζαν συνθήματα, μοίρασαν τρικάκια, ενημέρωσαν κόσμο και γειτονικά μαγαζιά. Το μοίρασμα και η ενημέρωση συνεχίστηκε σε μια σύντομη πορεία, που ακολούθησε την παρέμβαση. 
Σκοπός μας σ’αυτήν την πρώτη, αλλά σίγουρα όχι τελευταία παρέμβασή μας στο μαγαζί SCHERZO, είναι να καταστήσουμε σαφές ότι η ταξική αλληλεγγύη και οργάνωση μπορεί να τσακίσει τη βία και την τρομοκρατία των αφεντικώνΣΣΜ_ΜΑΡΟΥΣΙΟΠΟΙΟ ΧΕΡΙ ΑΦΕΝΤΙΚΟΥ ΣΗΚΩΝΕΤΑΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΡΓΑΤΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΒΕΤΑΙ

 

Συνάδελφος, μετανάστης, μέλος του Σωματείου Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών επαγγελμάτων του κλάδου του Επισιτισμού, εργαζόταν στο μαγαζί SCHERZO, στο Μαρούσι, Βορέα 8, για περίπου πέντε μήνες εώς και 12 ώρες τη μέρα, 30 ημέρες το μήνα, για 10 Ευρώ τη μέρα. Σε μόνιμο καθεστώς ομηρίας από τα αφεντικά, καθώς εκτός από τον καθαρισμό του καταστήματος και τη λάντζα, ήταν υποχρεωμένος να τρέχει για δουλειές, που αφορούσαν τόσο το μαγαζί όσο και προσωπικά το αφεντικό. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, του χρωστούσαν και δεδουλευμένα. Κατά τη διάρκεια αποπληρωμής κάποιων χρωστούμενων, ο συνάδελφος ξυλοκοπήθηκε από το αφεντικό Δημήτρη Τυρολόγο, ο οποίος επίσης, του πήρε την τσάντα με προσωπικά έγγραφα και χρήματα, με αποτέλεσμα ο συνάδελφος να παραμείνει 3 ημέρες στο νοσοκομείο.

 

Παρ’όλη την αγριότητα της εργασιακής του καθημερινότητας, ο συνάδελφος κινήθηκε από την αρχή με καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας. Μετά τον ξυλοδαρμό του διεκδίκησε και συνεχίζει να διεκδικεί την αξιοπρέπεια του να είναι κανείς εργάτης, απευθυνόμενος σε αλληλέγγυους κοινωνικούς χώρους και το σωματείο.

 

Η περίπτωση του συναδέλφου μας στο SCHERZO δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό, ούτε το αφεντικό του ένας οξύθυμος εργοδότης. Είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση, όταν ντόπιοι και μετανάστες εργάτες ζητούμε δεδουλευμένα, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, χρωστούμενα μεροκάματα πείνας και ένσημα, να εισπράττουμε από τα αφεντικά ειρωνία, άρνηση και ξύλο.

 

Στη σημερινή εποχή που το κεφάλαιο αποκαλεί “κρίση”, οι μετανάστες/στριες αποτελούν το πιο υποτιμημένο κομμάτι της εργατικής τάξης, φέροντας όλα τα δεινά μιας “χώρας υποδοχής σε κρίση”. Αν δε σκοτωθούν στον Έβρο, αν δεν πνιγούν στο Φαρμακονήσι, αν δε δολοφονηθούν στη Μανωλάδα, καταλήγουν σε κάτεργα όπως αυτά του επισιτισμού και τότε οι ταξικές αντιθέσεις και οι κοινωνικές-φυλετικές ανισότητες αποκτούν κτηνώδη χαρακτηριστικά. Οι μετανάστες/στριες είναι καταδικασμένοι να δουλεύουν για την καπιταλιστική μηχανή με εξευτελιστικά μεροκάματα, απάνθρωπα ωράρια, φυσικά, χωρίς ένσημα, και με μόνιμη την απειλή της απόλυσης, της επίθεσης και της απέλασης, βιώνοντας διάχυτα τον ρατσισμό, τους ξυλοδαρμούς και τις δολοφονίες.

 

Στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι. Το χέρι που σηκώθηκε απο τα αφεντικά στο μετανάστη εργάτη, αύριο θα σηκωθεί σε όλη την εργατική τάξη. Η βία στους μετανάστες εργάτες σήμερα, είναι εικόνα από το αύριο όλης της τάξης. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για μετανάστες είναι τα ίδια στρατόπεδα που θα κρατήσουν έγκλειστους τους περισευούμενους του αύριο. Άνεργοι, άστεγοι, τοξικοεξαρτημένοι, ψυχικά ασθενείς, κοινωνικοί αγωνιστές περισσεύουν σε ένα σύστημα που χρειάζεται μόνο σκλάβους να μοχθούν για την “έλευση της ανάπτυξης”. Η εργοδοτική τρομοκρατία, οι επιτάξεις των απεργιακών κινητοποιήσεων, η καταστολή κοινωνικών και ταξικών αγώνων, η στέρηση κάθε ελπίδας για αξιοπρέπεια στη ζωή και την εργασία είναι ολοφάνερα εδώ.

 

Ως εργαζόμενοι στα κάτεργα του επισιτισμού, σ’ ένα κλάδο που τα μνημόνια έχουν επιβληθεί χρόνια τώρα και οι σκληρές συνθήκες εργασίας είναι καθεστώς, δεν έχουμε παρά να σταθούμε αλληλέγγυοι σε κάθε εργάτη/τρια που αντιστέκεται, μάχεται, διεκδικεί. Με τη συμμετοχή μας στο σωματείο βάσης του κλάδου, μέσα από οριζόντιες διαδικασίες και σε συνεργασία με μαχητικά σωματεία από άλλους κλάδους, αναπτύσσουμε την ταξική μας συνείδηση, τονώνουμε την ταξική μας αυτοπεποίθηση και οργανώνουμε τη δράση μας απέναντι σε μικρά και μεγάλα αφεντικά.

 

Κι αν θεωρούν ότι μπορούν να μας τρομάξουν, η απάντησή μας θα είναι η συλλογική μας δράση, που νικάει το φόβο.

Κι αν δε μας σέβονται πρέπει να αρχίσουν να μας φοβούνται.

 

ΝΑ ΑΝΑΚΟΨΟΥΜΕ ΤΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΩΝ

 

 

ΤΑΞΙΚΟ ΜΙΣΟΣ-ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ-ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Σωματείο Σερβιτόρων ΜαγείρωνΣΣΜ

Λακωνία:ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΜΟΛΑΩΝ

NOSOKOMEIOΜολαων

Η βιομηχανία διώξεων που έχει στηθεί απο το μνημονιακό καθεστώς με σκοπό τον “αποκεφαλισμό” κάθε αγωνιστή, που συμμετέχει και πρωτοστατεί στους αγώνες για την υπεράσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων και αγαθών συνεχίζεται. Μετά τη συνδικαλιστική δίωξη της Προέδρου των Δασκάλων στην περιοχής μας, σειρά έχει η Αντιπρόεδρος του Συλλόγου εργαζομένων του Νοσοκομείου Μολάων.

Η Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων του Νοσοκομείου μας, ιδρυτικό και συντονιστικό μέλος της Επιτροπής Πολιτών για την υγεία στην περιοχή μας, πρωτοστατεί τα τελευταία τρία χρόνια, στους αγώνες ενάντια σε κάθε επίθεση στο χώρο της υγείας και παλεύει μέσα και έξω απο το νοσοκομείο για τη στήριξη του Νοσοκομείου Μολάων. Μέσα στο νοσοκομείο παλεύει, για τη στήριξή του, δουλεύοντας ατελείωτες ώρες πέραν του ωραρίου της, χωρίς καμμία αμοιβή, ενώ έξω συντονίζει και συμμετέχει σε ενημερωτικές δράσεις που αφορούν στις εξελίξεις στα θέματα της υγείας και ειδικότερα σε ότι αφορά στη λειτουργία του Νοσοκομείο μας.

Στα πλαίσια της προσπάθειας “των σωτήρων μας” να ξεπουλήσουν τα πάντα σε τιμή ευκαιρίας, χωρίς να υπάρχουν αντιδράσεις, έχουν εξαπολύσει ένα κυνήγι μαγισσών στους χώρους δουλειάς, ψηφίζοντας και τους ανάλογους νόμους, για να τσακίσουν κάθε αγωνιστική φωνή που βγαίνει προς την κοινωνία. Ο πολίτης πρέπει να βλέπει μόνο τηλεόραση, δεν πρέπει να ενημερώνεται απο κανέναν άλλο για τις πραγματικές συνθήκες στα νοσοκομεία και τις δρομολογούμενες εξελίξεις στο χώρο της υγείας, αλλά κυρίως, δεν πρέπει να αγωνίζεται για να διεκδικεί το δικαίωμά του στο κοινωνικό αγαθό που λέγεται υγεία. Θέλουν εργαζόμενους και πολίτες να σκύβουν το κεφάλι και να δέχονται σιωπηλά την εξαθλίωσή τους.

Μέσα απο τους αγώνες των εργαζομένων του νοσοκομείου μας, σε συστράτευση με την Επιτροπή Πολιτών για την Υγεία και κοινές δράσεις με άλλα Νοσοκομεία και άλλες ομάδες εργαζομένων, η φωνή μας έγινε πολύ δυνατή, έφτασε μέχρι το Υπουργείο και ενόχλησε.

Η νέα Διοίκηση του Γενικού Νοσοκομείου Λακωνίας ανέλαβε να φιμώσει αυτές τις φωνές.

Σε έλεγχο που “έστησε” συγκεκριμένη ημέρα, κατά την οποία, η Διοίκηση γνώριζε ότι απουσίαζαν με αναρρωτική άδεια οι υπεύθυνοι υπάλληλοι, η Διοίκηση κάλεσε την Αντιπρόεδρο του Συλλόγου με την ιδιότητά της ως Προϊσταμένης του Οικονομικού Τμήματος να παραδώσει στοιχεία.

Η Αντιπρόεδρος “τόλμησε”, ως όφειλε, να ζητήσει απο τη Διοίκηση την απόφαση που διατάσσει τον έλεγχο (δεν της την έδωσαν ποτέ) και επίσης ενημέρωσε ότι εν απουσία των υπαλλήλων, σεβόμενη την ιεραρχία, την αρχή της καλής πίστης,της χρηστής διοίκησης αλλά και την προσωπικότητα των συναδέλφων της, παρά την καλή της πρόθεση να βοηθήσει, ο έλεγχος θα πρέπει να οριστεί σε ημέρα που θα βρίσκονται οι υπεύθυνοι υπάλληλοι στην υπηρεσία.

Εξαιτίας αυτού, η Αντιπρόεδρος του Συλλόγου μας, διώκεται με τις “στημένες” κατηγορίες της παράβασης υπαλληλικού καθήκοντος, σοβαρή απείθεια και άρνηση ή παρέλκυση υπηρεσίας. Παράλληλα παύεται απο τα καθήκοντα της Προϊσταμένης Διεύθυνσης και Οικονομικού και μετακινείται στο Νοσοκομείο της Σπάρτης, 70 χιλιόμετρα μακρυά απο το Νοσοκομείο Μολάων για να τελειώνουν μια και καλή.

Η δίωξή της ήταν προσχεδιασμένη και μεθοδευμένη, καθώς ο νέος Αναπληρωτής Διοικητής Παναγόπουλος Δημήτρης, πτυχιούχος ΚΑΤΕΕ Τουριστικών Επαγγελμάτων, απο την πρώτη κιόλας μέρα που ανέλαβε καθήκοντα στο τέλος Δεκεμβρίου 2013, καταδείκνυε επιθετικότητα, απροθυμία συνεργασίας μαζί της και την παραγκώνιζε στα καθήκοντά της.

Με τη μετακίνηση της συναδέλφου Αντιπροέδρου στη Σπάρτη και μετά την τελυταία αποχώρηση, λόγω εγκυμοσύνης, της υπαλλήλου του Λογιστηρίου, δεν υπάρχει κανένας υπάλληλος που να γνωρίζει το οικονομικό αντικείμενο στο Νοσοκομείο με τραγικές συνέπειες για τη λειτουργία του. Μήπως, παράλληλα, ο στόχος του αναπληρωτή Διοικητή είναι και το Νοσοκομείο; Το Νοσοκομείο ήταν η πρώτη φορά που τον Ιανουάριο 2014 δεν κατάφερε, με ευθύνη του αναπλ. Διοικητή να ανταποκριθεί στις διοικητικές του υποχρεώσεις στο Υπουργείο και το ίδιο θα συμβεί και τον τρέχοντα μήνα.

Όλες αυτές οι ενέργειες της Διοίκησης, είναι αυθαίρετες, παράνομες και καταχρηστικές και ειδικότερα η μετακίνηση της Αντιπροέδρου του Συλλλόγου παραβαίνει κατάφωρα το άρθρο 14 παρ. 9, του ν. 1264/1982 και έχει ζητηθεί, ήδη, τόσο απο το Σύλλογό μας όσο και απο την ΠΟΕΔΗΝ, η άμεση ανάκλησή τους.

Η δίωξή της συναδέλφου είναι ξεκάθαρα συνδικαλιστική, με στόχο τη φίμωση και τρομοκράτηση της ίδιας αλλά και όλων των εργαζομένων, την επιβολή της υποταγής στις αυθαιρεσίες της διοίκησης και την ανεμπόδιστη εφαρμογή των βάρβαρων πολιτικών τους για τη τελική διάλυση της δημόσιας υγείας.

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΠΟ 7π.μ – 10π.μ. ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ

ΣΤΙΣ 25/2/2014

ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ Δ.Σ. ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ 6η ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΜΒΟΥΝ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΔΙΩΞΗ, ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΡΗΘΕΙ Η ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ.

ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΓΑΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ. ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ, ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ, ΤΟΥΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ, ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.

Αλληλέγγυοι/ες από Σπάρτη

Επιστολή του Τάσου Θεοφίλου για την καταδίκη του

Τασος Θ“ Έτσι θα παραμείνω κάποια χρόνια ακόμα στην φυλακή με την δύναμη που μου δίνει η συνείδηση ότι όπως και κάθε αναρχικός δεν είμαι “άδικα” μέσα. Διέπραξα το αδίκημα που περικλείει όλα τα αδικήματα. Στον ταξικό πόλεμο πήρα θέση με τους αδικημένους. Η φυλακή για έναν αναρχικό δεν είναι τιμωρία αλλά ένα ακόμα πεδίο αγώνα  ”

Επιστολή του Τάσου Θεοφίλου για την καταδικαστική απόφαση για τα γεγονότα της Πάρου, την αθωωσή του για την ΣΠΦ και την αντιέφεση που του ασκήθηκε από τον εισαγγελέα Δράκο δημοσιεύθηκε στο atens.indymedia.org.

 

«Λίγες μέρες μετά την  καταδικαστική απόφαση σε βάρος μου από το  Γ’τριμελές εφετείο κακουργημάτων και την 25ετή ποινή κάθειρξης που μου επιβλήθηκε για γεγονότα που μόνο από την τηλεόραση γνωρίζω, θεωρώ ότι προκύπτουν κάποια υπαρξιακής φύσης ερωτήματα και βγαίνουν κάποια πολιτικής φύσης συμπεράσματα.

 

Ξεκινώντας από τα ερωτήματα λοιπόν, προκύπτει η απορία για το πως γίνεται ένας άνθρωπος, όπως ο πρόεδρος της έδρας, που θα ήταν ριψοκίνδυνο να του αναθέσει κανείς ακόμα και την διοίκηση επαρχιακού καφενείου, να έχει μια τέτοια εξουσία στα χεριά του. Πως γίνεται ο ίδιος αυτός άνθρωπος με την ίδια νοσηρή αφέλεια που δίκασε την υπόθεση μου να έχει δικάσει και καταδικάσει εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες ανθρώπους κι αυτό να μην αποτελεί σκάνδαλο. Πως γίνεται αυτός ο εμφανώς μη ευφυής άνθρωπος να κρατά στα χέρια του χιλιάδες ζωές. Πως γίνεται το κράτος να στελεχώνεται από τόσο ανεπαρκείς ανθρώπους και να μην μπορούμε ακόμα να οργανώσουμε την εναντίον του επανάσταση. Πως γίνεται η εισαγγελέας της έδρας να μη θεωρεί τουλάχιστο άκομψο να ρίχνει μερικούς υπνάκους στην διάρκεια της διαδικασίας  και μην νιώθει καν την ανάγκη να ρίξει μια ματιά στα πρακτικά πριν την αγόρευσή της.

 

Όσοι παρακολούθησαν την δίκη μπόρεσαν να συμπεράνουν ότι η αγόρευση της αφορούσε μάλλον άλλη υπόθεση. Πως γίνεται αυτοί που δε θεωρούν την ποινική δικαιοσύνη  ντροπή της ανθρωπότητας, αλλά “λειτούργημα”, να την κουρελιάζουν μετατρέποντας την σε βρακολάστιχο. Πως γίνεται ένας πρόεδρος και μια εισαγγελέας να μην ντρέπονται να ξεστομίζουν δημόσια ότι οι υπερασπιστικοί ισχυρισμοί του κατηγορούμενου δεν μπορούν να γίνουν δεχτοί γιατί δεν τους εξέθεσε στους ειδικούς εφέτες ανακριτές, απαξιώνοντας με τον πιο ευθυνόφοβο τρόπο το βασικότερο υποτίθεται στάδιο της διαδικασίας που είναι η δίκη.

 

Όμως, έχουν σημασία κάποια πολιτικά συμπεράσματα. Όπως το ότι το δικαστήριο αναγνώρισε εμμέσως με την απόφαση του την πολιτική διάσταση της δίωξης, καθώς αν δεν την αναγνώριζε θα έπρεπε να με αθωώσει, δεδομένου ότι το κατηγορητήριο είχε καταρρεύσει από τις πρώτες συνεδριάσεις. Όμως διάλεξε μια πολιτικά- και όχι δικαστικά- μέση λύση. Μια μέση λύση για να εξισορροπήσει τις πιέσεις που ασκούταν από τα πάνω, εν μέσω του “αντιτρομοκρατικού” πυρετού, με τις πιέσεις που ασκούταν από τα κάτω, πιέσεις που ασκούμε σε κάθε μικρή ή μεγάλη μάχη που δίνουμε όλοι μας. Πιέσεις που ακόμη μέσα στο κλίμα της αυταρχικής επέλασης είναι ζωντανές χάρη στην αποφασιστικότητα, τη μαχητικότητα και την αλληλεγγύη μας.

 

Αυτό το κομμάτι λοιπόν, τόσο οι αλληλέγγυοι που παρακολουθούσαν τη δίκη όσο και η κινηματική δημοσιογραφία, εμπόδισε τις αυθαιρεσίες του προέδρου και τις χυδαιότητες της πολιτικής αγωγής (που ακροβατούσε ανάμεσα στην ακροδεξιά γραφικότητα και την επικίνδυνη άγνοια της ποινικής νομοθεσίας), να μείνουν στα στενά όρια της δικαστικής αίθουσας βάζοντας ένα σχετικό φρένο στις παλαβομάρες τους. Το δικαστήριο προχώρησε σε μια ποντιοπιλατική και ευθυνόφοβη, χειρουργικής ακρίβειας λύση, μεταθέτοντας στο εφετείο όλες τις ευθύνες και όλα τα ενδεχόμενα – ακόμα και αυτό της αντιέφεσης, όπως τελικά έγινε.

 

Έχει και μία σημασία ότι δεν είναι μια απόφαση που νομιμοποίησε το dna ως στοιχείο, καθότι το αντικείμενο πάνω στο οποίο υποτίθεται ότι βρέθηκε το dna είναι ανύπαρκτο, αλλά μια απόφαση που νομιμοποιεί την αστυνομικοδικαστική ασυδοσία που έφτασε στο ζενίθ της με την αντιέφεση που άσκησε ο εισαγγελέας  Δράκος.

 

Δεν μπορεί επίσης, να περάσει απαρατήρητο ότι παρότι το δικαστήριο δε χρειάστηκε στοιχεία για να με καταδικάσει για τη ληστεία της Πάρου, αυτή η έλλειψη ταυτόχρονα στάθηκε αρκετή ώστε να με απαλλάξει από τις κατηγορίες της συμμετοχής και ένταξης στη ΣΠΦ. Έτσι από πολιτικής άποψης, είναι σημαντικό ότι δεν έγινε ακόμα ένα βήμα προς την εμπέδωση του δόγματος Μarini.

 

Έτσι θα παραμείνω κάποια χρόνια ακόμα στην φυλακή με την δύναμη που μου δίνει η συνείδηση ότι όπως και κάθε αναρχικός δεν είμαι “άδικα” μέσα. Διέπραξα το αδίκημα που περικλείει όλα τα αδικήματα. Στον ταξικό πόλεμο πήρα θέση με τους αδικημένους. Η φυλακή για έναν αναρχικό δεν είναι τιμωρία αλλά ένα ακόμα πεδίο αγώνα. Χώρος για απογοήτευση δεν υπάρχει παρά μόνο η πεισματική όξυνση προς τα εμπρός. Ως την καταστροφή και της τελευταίας φυλακής, από την Attica ως τον κορυδαλλό, από pelican bay ως το Δομοκό, από το Γκουαντάναμο ως την Αμυγδαλέζα.

 

Τάσος Θεοφίλου

 

Φυλακές Δομοκού

 

24/2/14»

Όταν η ανάθεση της Eurovision στον Ανδρέα Κουρή γίνεται σκάνδαλο διετίας

eurovision_μπατσο

Όπως πληροφορούμαστε από πληθώρα δημοσιευμάτων στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, η ανάθεση της διοργάνωσης του φετινού ελληνικού τελικού της Eurovision στο τηλεοπτικό κανάλι MAD του επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά είναι μια τελειωμένη υπόθεση. Σε τέτοιο βαθμό που αποτελεί μια ακόμη πιο εξόφθαλμη σκανδαλώδη διαδικασία σε σχέση με πέρσι, κατά την οποία ένας κρατικός φορέας παραχωρεί δωρεάν και ως δώρο μια τέτοια μεγάλη, κερδοφόρα διοργάνωση μαζί με ένα (άγνωστο) μέρος των κερδών της σε έναν ιδιώτη με τεράστιες οφειλές, εκτός των άλλων, και προς το Δημόσιο.
Υπενθυμίζουμε ότι και ο περσινός ελληνικός τελικός της Eurovision, διοργανώθηκε από το MAD με απευθείας ανάθεση από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΡΤ, λίγους μήνες πριν μπει το λουκέτο στο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα από την κυβέρνηση. Και, μάλιστα με παντελώς αδιαφανείς διαδικασίες, αφού δεν έγινε ποτέ γνωστό ποιοι ήταν οι όροι αυτής της συμφωνίας μεταξύ της ΕΡΤ και του MAD, αλλά και ποια ήταν τα κέρδη αυτής της συνεργασίας τόσο για τους μεν όσοι και για τους δε. Για το συγκεκριμένο ζήτημα δεν εκδόθηκε ουδεμία ανακοίνωση από τη διοίκηση του δημόσιου φορέα που αξιοποιούσε τα χρήματα των ελλήνων φορολογούμενων, ούτε καν στη «Διαύγεια», ως είχε υποχρέωση να κάνει σύμφωνα με το νόμο.
Αλλά, για ποιο νόμο άραγε να μιλάμε; Για ένα νόμο σαν αυτόν που μέσα σε ένα βράδυ έριξε στο σκοτάδι τη δημόσια ραδιοτηλεόραση και άφησε στο δρόμο 2.500 εργαζόμενους; Μήπως για το νόμο που έχει μπερδέψει τα… μπούτια όχι των πολιτών, αλλά των ίδιων των κυβερνητικών στελεχών, που αφορά τη ΝΕΡΙΤ και τη Δημόσια Τηλεόραση (ΔΤ);
Αν η σκανδαλώδης αδιαφάνεια στην ανάθεση του περσινού διαγωνισμού της Eurovision στο MAD του Ανδρέα Κουρή κυριάρχησε πέρσι, φέτος , με τις ταχυδακτυλουργίες της κυβέρνησης -και προσωπικά του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και του αρμόδιου υπουργού Παντελή Καψή- αναμένεται να είναι ο μεγάλος νικητής του διαγωνισμού. Διότι, απ’ όσο έχουμε καταλάβει, η ΝΕΡΙΤ είναι ο φορέας που έχει τη δυνατότητα να διαχειριστεί τα δικαιώματα για τη διοργάνωση της Eurovision για την Ελλάδα. Επειδή, όμως, η ΝΕΡΙΤ δεν έχει στελεχωθεί ακόμη, θα «νοικιάσει» τις τηλεοπτικές υπηρεσίες της ΔΤ, πληρώνοντας από τα δικά μας λεφτά (το γνωστό ανταποδοτικό τέλος) . Με τη σειρά της, η ΔΤ θα προχωρήσει στη συνδιοργάνωση της Eurovision με το μουσικό κανάλι MAD. Αν μη τι άλλο, αυτό το «τρενάκι» του «δώσε» ο ένας στον άλλο είναι φανερό ότι τελικό αποδέκτη τού «πάρε» έχει τον Ανδρέα Κουρή.
Το ερώτημα είναι ένα και η απάντηση είναι εύκολο να δοθεί, διαφορετικά είναι φανερό ότι ηθελημένα-μα διόλου επιμελημένα- αποκρύπτεται. Πόσα είναι τα «δώσε» και πόσα τα «πάρε» σε αυτό το σκάνδαλο της ανάθεσης της Eurovision (με κρυφές συμφωνίες κάτω από το τραπέζι) από μια δημόσια επιχείρηση που ανήκει στο δημόσιο τομέα και εποπτεύεται από το Κράτος σε έναν ιδιώτη επιχειρηματία;
Και, άραγε, γιατί δεν δίνεται στη δημοσιότητα η σύμβαση που υπογράφτηκε πέρσι μεταξύ της διοίκησης της ΕΡΤ και του Ανδρέα Κουρή για την ανάληψη του διαγωνισμού και γιατί κρύβεται η φετινή με τη ΝΕΡΙΤ ή τη ΔΤ; Μα τι να λέμε τώρα; Ποιού διαγωνισμού (που λέει κι ένας άλλος νόμος για τα νταλαβέρια του Δημοσίου); Ας μην ξεχνιόμαστε… Για απευθείας ανάθεση από το Δημόσιο σε έναν ιδιώτη επιχειρηματία λέμε. Για ένα τόσο απλόχερο δώρο σε βαθμό που το σόου φέτος θα ονομαστεί «Eurosong 2014 – a MAD show»! Για τα απευθείας δώρα του κρατικού μηχανισμού σε επιλεγμένους επιχειρηματίες μιλάμε, λοιπόν. Αυτά τα ίδια που χαρίζονται τόσα χρόνια στους καναλάρχες στην οικογένεια των οποίων ανήκει και ο όμιλος MAD του Ανδρέα Κουρή. Που, παρεμπιπτόντως, τελευταία η κοιλιά του φουσκώνει και από την απλόχερη κρατική διαφήμιση.
ΥΓ: Κατά τα λοιπά, κανένας υπουργός δεν γνωρίζει ότι ο Ανδρέας Κουρής κάνει δουλειές με το Κράτος συνεχίζοντας ακάθεκτος την επιχειρηματική του δραστηριότητα, την ώρα που χρωστάει στο Δημόσιο, λόγος για τον οποίο είναι άλλωστε υπόδικος. Όπως, επίσης, κανείς δε γνωρίζει για τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που οφείλει στους απολυμένους των καταστημάτων Metropolis, ισχυριζόμενος ότι «δεν έχει» να τους πληρώσει.

 

Απολυμένοι/ες καταστημάτων Metropolis

http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr/2014/02/eurovision.html

http://ergazomenoimetropolis.blogspot.gr/

Τι κοινό έχουν;

keimeno-04-gia-5mhna-giannina

Αφίσα/κείμενο για τις εργασιακές συνθήκες στα 5μηνα προγράμματα “κοινωφελούς εργασίας” που μοιράζεται στα Ιωάννινα.

επόμενη συνέλευση την Τετάρτη 26/02 στις 19.00 στο εργατικό κέντρο.

Ανοιχτή συνέλευση εργαζομένων στα 5μηνα

Ουκρανία: Το βάπτισμα του αίματος / κειμενο της RKAS* **

*Η RKAS – Επαναστατική Συνομοσπονδία Αναρχικών είναι μια διεθνής αναρχοσυνδικαλιστική συνομοσπονδία.Τμήματα και μεμονωμένα μέλη της RKAS υπάρχουν στην Ουκρανία, τη Ρωσία, τη Γεωργία, τη Βουλγαρία

**Μετάφραση: εργατική εφημερίδα Δράση

UKRAINEΓια τι έχυσε το αίμα του ο ουκρανικός λαός και στο όνομα τίνος ενδεχομένως να το χύσει στο μέλλον; Για τα συμφέροντα της εγκληματικής ολιγαρχίας; Για τη νεοναζιστική μειονότητα; Για τον ευρωπαϊκό ή για το ρωσικό ιδιοκτήτη; Πότε θα είμαστε έτοιμοι να χύσουμε το αίμα μας για τα δικά μας συμφέροντα; Για τα συμφέροντα των εργαζομένων; Για τους εαυτούς μας και όχι για τους πολιτικούς, την αντιπολίτευση, τη γραφειοκρατία, τα αυτοκρατορικά ή εθνικά συμφέροντα; Ναι, χρειαζόμαστε έναν αγώνα! Χρειάζεται να ανατρέψουμε την κυβέρνηση. Αλλά δεν χρειάζεται να βάλουμε στη θέση της μια νέα! Ναι, αυτο-οργάνωση, αλλά στο όνομα της αυτοδιεύθυνσης! Και όχι να παραδοθούμε σε νέους ολιγάρχες, ακόμη και αν μιλούν σωστά ουκρανικά. Δεν χρειαζόμαστε ένα δεξιό Μαϊντάν, ένα Μαϊντάν χειραγωγημένο από τους πολιτικούς και τις οργανώσεις, αλλά μια νέα Μαχνοβτσίνα. Ένα κοινωνικό επαναστατικό κίνημα των πλέον μειονεκτούντων τμημάτων του λαού, ενωμένων σε ένα κοινό σκοπό: τη γέννηση μιας κοινωνίας χωρίς δούλους και αφέντες!

Στις 19 Ιανουαρίου, είδαμε πώς η Ουκρανία βαφτίστηκε. Με αίμα, φωτιά και νερό. Ο δαίμονας βγήκε από το μπουκάλι, η πολιτική στρατηγική του Μαϊντάν (“πλατεία” στα ουκρανικά) απέτυχε. Μια πολιτική αντιπαράθεση σαν την “Πορτοκαλί Επανάσταση” του 2004 μετατράπηκε σε ταραχές από το πιο ριζοσπαστικό τμήμα της αντιπολίτευσης.

Ξεκίνησε όταν το Κοινοβούλιο, με ταχύτητα ήχου, θέσπισε ένα πρωτότυπο σύνολο νόμων. Βουλευτές του Κόμματος των Περιφερειών, πρότειναν τη γρήγορη μετατροπή της “ολιγαρχικής δημοκρατίας” σε “αστυνομική δικτατορία”. Όπως εξήγησαν αυτοί οι επίδοξοι μεταρρυθμιστές στους δημοσιογράφους: “κάναμε αυτή την πρόταση σε σχέση με την επιδείνωση της κοινωνικο-πολιτικής κατάστασης στην Ουκρανία.” Δεν ήθελαν να επιδεινωθεί, και την επιδείνωσαν ακόμη περισσότερο. Αυτό το πέτυχαν άψογα. Το κυρίαρχο κόμμα μάλλον δεν θα μπορούσε να κάνει χειρότερο βήμα. Αλλά η εξουσία, δυστυχώς για αυτούς, έχασε χρόνο για ανάληψη αποφασιστικής δράσης. Οι άνθρωποι στο Μαϊντάν επιβεβαιώθηκαν. Είχαν ήδη αισθανθεί τη δύναμή τους. Και δεν είχαν καμία πρόθεση να παραιτηθούν από αυτή. Νόμοι κατά του εξτρεμισμού θεσπίστηκαν την Κυριακή, συμβολικά στην Εορτή της Βάπτισης.

Και τότε, τι καταπληκτική σύμπτωση, κάποιοι άγνωστοι θιασώτες της αντιπολίτευσης φώναξαν στο πλήθος: “Πάμε στην οδό Χρουσέβσκοχο! Να κάνουμε έφοδο στα κυβερνητικά κτίρια!”. Και πήγαν. Δεν έχει σημασία ότι από το βήμα φώναξαν ότι αυτό δεν είναι σύμφωνο με το σχέδιο και κανείς δεν πρέπει να πάει. Η διαμαρτυρία άρχισε να βγαίνει εκτός του ελέγχου των ηγετών. Το βράδυ, ενισχυμένα στρατεύματα των ειδικών δυνάμεων “Berkut” βγήκαν στους δρόμους και προσπάθησαν να θέσουν τους θεσπισμένους νόμους της κυβέρνησης σε ισχύ. Ένα αστυνομικό κανόνι νερού πήρε θέση ενώπιον των διαδηλωτών. Το βάπτισμα άρχισε! Κανείς δεν περίμενε να είναι έτσι. Αλλά οι υπογεγραμμένοι από τον Γιανουκόβιτς ηλίθιοι νόμοι προκάλεσαν εξέγερση, εμφύσησαν νέα δύναμη στους διαδηλωτές, ένωσαν πολλούς, οι οποίοι πριν κοίταζαν ήρεμα όλα όσα συνέβαιναν, με τους ενεργούς διαδηλωτές.

Τώρα, η πλειοψηφία του ουκρανικού πληθυσμού είναι εναντίον της κυβέρνησης. Οι ειρηνικές διαδηλώσεις μετατράπηκαν, στην πράξη, σε οδομαχίες, η διαμαρτυρία ξέφυγε από τον έλεγχο των ηγετών της αντιπολίτευσης. Οι Γιάτσενιουκ και Ταϊνίμποκ αποκηρύσσουν τη βία. Οι μαχητές αποκαλούνται προβοκάτορες. Ο Κλίτσκο προσπαθεί να σταθεί ανάμεσα στις ειδικές δυνάμεις και τους μαχητές του Μαϊντάν με την ελπίδα να σταματήσει την αιματοχυσία. Αλλά δεν τα κατάφερε. Οι μαχητές του Μαϊντάν αποτελούνται κυρίως από ακτιβιστές του λεγόμενου “Δεξιού Τομέα”. Αυτό λέει πολλά. Στο δρόμο κυριαρχούν ακραίοι εθνικιστές και νεοναζί. Έχουν μια μοναδική ευκαιρία να πάρουν το βάπτισμα του πυρός και σκλήρυναν στις μάχες με την αστυνομία. Δίνουν τον τόνο της “επαναστατικής Μαϊντάν”. Ακολουθούνται από κοινούς ανθρώπους. Οι ακροδεξιοί οργανώνονται, ενώνονται, ρίχνουν συνθήματα και έχουν στρατηγική. Και έχουν στήριξη από τους περισσότερους πολίτες που ήρθαν στο Μαϊντάν και οι οποίοι, στην αρχή, ήθελαν “μόνο” να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους για τη σημερινή κυβέρνηση. Στις 19 Ιανουαρίου το βράδυ, το Μαϊντάν χωρίζεται σε “νόμιμους” και “παράνομους”. Οι Γιάτσενιουκ και Ταϊνίμποκ συναντιούνται με τους υποστηρικτές τους στην Πλατεία Ανεξαρτησίας (Μαϊντάν), και οι ριζοσπάστες ηγούνται στις οδομαχίες στην οδό Χρουσέβσκοχο.

Ενώ οι Ουκρανοί εθνικιστές γιορτάζουν την κορυφαία στιγμή τους με κυβόλιθους και ρόπαλα, ενώ απαγάγουν και χτυπούν μπάτσους, και φωνάζουν χαρμόσυνα “Yolka!” σε καμένα αστυνομικά λεωφορεία, οι ρώσοι σωβινιστές τρίβουν τα χέρια τους και γιορτάζουν τη νίκη τους. Ένας ρώσος ηγέτης του απαγορευμένου Εθνικού Μπολσεβίκικου Κόμματος, κομμουνιστής και εθνικιστής, ο Λίμονοφ, δήλωσε ότι η Ουκρανία διασπάται και σε κάθε περίπτωση είναι καλό για τη Ρωσία. Αφήστε το δυτικό τμήμα της Ουκρανίας να το πάρει η Ευρώπη, και το αριστερό τμήμα, με πρωτεύουσα το Χάρκοβο, θα γίνει φιλο-ρωσικό! Τέτοιες είναι οι προσδοκίες των Ρώσων ιμπεριαλιστών.

Οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ είναι, επίσης, σε θέση ετοιμότητας. Ο εκπρόσωπος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ στο Λευκό Οίκο, Κέιτλιν Χέιντεν, κατηγόρησε την κυβέρνηση της Ουκρανίας για την κλιμάκωση της κατάστασης. Ο Χέιντεν απαίτησε την απόσυρση των ειδικών δυνάμεων από το κέντρο του Κιέβου και την έναρξη διαλόγου με την αντιπολίτευση. Σε αντίθετη περίπτωση, είπε, οι ουκρανικές αρχές να περιμένουν επιβολή κυρώσεων. Σημείωσε ότι η κατάσταση έχει επιδεινωθεί λόγω του γεγονότος ότι η ουκρανική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει τα δικαιολογημένα παράπονα του λαού. Είναι ενδιαφέρον, τι κυρώσεις περιμένει και η κυβέρνηση των ΗΠΑ, καθώς αγνοεί τις διαθέσεις διαμαρτυρίας του λαού της… Σιάτλ ’99, Occupy Wall Street…

Το φάντασμα του εμφυλίου πολέμου που θα διαιρέσει τη χώρα μας σε δύο μέρη -το αριστερό και το δεξιό, με τα σύνορα κατά μήκος του ποταμού Δνείπερου- ίπταται ήδη. Σε Λβιβ και Ιβανό – Φράνκισκ ήδη χτίζουν οδοφράγματα. Θα χαιρόμασταν για όλα αυτά αν το Μαϊντάν ήταν αριστερό. Δυστυχώς, είναι άκρως δεξιό. Και παρά το γεγονός ότι η κύρια επωδός των διαδηλωτών ηχεί σαν “ο λαός ενάντια στην διεφθαρμένη αρχή”, αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό αφορά εξίσου και την άλλη αρχή. Και την αρχή η οποία δεν είναι καλύτερη από εκείνη κατά της οποίας στρέφονται οι διαμαρτυρίες.

Τα γεγονότα είναι πολύ παρόμοια με τις “επαναστάσεις” των πρόσφατων χρόνων που πραγματοποιούν ένα ξένο σενάριο. Η Αραβική Άνοιξη είχε γίνει για μας μια αρνητική εμπειρία και ένα μάθημα για να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτοκρατορίες, τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση, περιμένουν να διαιρέσουν την Ουκρανία και να την κάνουν αποικία τους. Το Μαϊντάν είναι αδιέξοδο. Και θα οδηγήσει μόνο σε απώλεια της ανεξαρτησίας, σε ένα αστυνομικό κράτος, δεν έχει σημασία με ποια παραλλαγή. Σε μια φιλοδυτική δημοκρατία, ένα εθνικιστικό καθεστώς, ή ένα ολιγαρχικό μονοπώλιο…

Σε όλο αυτό το βάπτισμα του αίματος, ένα σημαντικό νήμα χάθηκε. Για τι έχυσε το αίμα του ο ουκρανικός λαός και στο όνομα τίνος ενδεχομένως να το χύσει στο μέλλον; Για τα συμφέροντα της εγκληματικής ολιγαρχίας; Για τη νεοναζιστική μειονότητα; Για τον ευρωπαϊκό ή για το ρωσικό ιδιοκτήτη; Πότε θα είμαστε έτοιμοι να χύσουμε το αίμα μας για τα δικά μας συμφέροντα; Για τα συμφέροντα των εργαζομένων; Για τους εαυτούς μας και όχι για τους πολιτικούς, την αντιπολίτευση, τη γραφειοκρατία, τα αυτοκρατορικά ή εθνικά συμφέροντα;

Ναι, χρειαζόμαστε έναν αγώνα! Χρειάζεται να ανατρέψουμε την κυβέρνηση. Αλλά δεν χρειάζεται να βάλουμε στη θέση της μια νέα! Ναι, αυτο-οργάνωση, αλλά στο όνομα της αυτοδιεύθυνσης! Και όχι να παραδοθούμε σε νέους ολιγάρχες, ακόμη και αν μιλούν σωστά ουκρανικά.

Υπάρχει ένας τρίτος δρόμος. Ο δρόμος της επανάστασης του λαού. Όχι σχεδιασμένες πολιτικές στρατηγικές των κυρίαρχων ελίτ, αλλά μια επανάσταση, το θέμα της οποίας είναι ότι οι αυτοοργανωμένοι εργαζόμενοι κατανοούν με σαφήνεια τα συμφέροντά τους και γνωρίζουν με σαφήνεια όχι μόνο σε τι αντιπαρατίθενται, αλλά, το πιο σημαντικό, αυτό που επιδιώκουν! Δεν χρειαζόμαστε ένα δεξιό Μαϊντάν, ένα Μαϊντάν χειραγωγημένο από τους πολιτικούς και τις οργανώσεις, αλλά μια νέα Μαχνοβτσίνα. Ένα κοινωνικό επαναστατικό κίνημα των πλέον μειονεκτούντων τμημάτων του λαού, ενωμένων σε ένα κοινό σκοπό: τη γέννηση μιας κοινωνίας χωρίς δούλους και αφέντες!

Τι να κάνουμε τώρα; Συγκεντρώστε τα άτομα που είναι σε θέση να δεχθούν μια τέτοια λογική αγώνα. Συνενώστε τους. Εργαστείτε για τη δημιουργία ενός μαζικού κινήματος. Εγγενώς αναρχικό. Δημιουργείστε έναν ισχυρό πυρήνα της αναρχικής οργάνωσης.

Το Μαϊντάν θα τελειώσει. Και δεν έχει σημασία πώς θα τελειώσει, το αποτέλεσμά του δεν θα είναι προς όφελος του λαού. Δεν θα είναι υπέρ των σκληρά εργαζομένων, των φτωχών και μεσαίων στρωμάτων των φοιτητών, των ανθρακωρύχων, των χωρικών, των κατοίκων των παραγκουπόλεων των αστικών κέντρων. Δεν θα είναι προς όφελος της πλειοψηφίας των ατόμων που έχυσαν το αίμα τους στις 19 Ιανουαρίου στο Κίεβο. Και τότε το επόμενο βήμα μας είναι να αποτρέψουμε ένα επόμενο Μαϊντάν, και να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για να ξεκινήσει μια νέα ιδέα του Μάχνο. Μια νέα φάση του αγώνα έρχεται. Αυτός ο αγώνας θα διεξαχθεί νόμιμα ή υπόγεια, σε μια αποικιακή χώρα διχασμένη από τις αυτοκρατορίες, ή σε ένα ναζιστικό ενιαίο κράτος, αν οι εθνικές ολιγαρχίες κερδίσουν ή η μεταπρατική αστική τάξη. Είμαστε κάτω από το μαύρο πανό της εργασίας ενάντια στο κεφάλαιο και το κράτος!

Και όσοι συμφωνείτε μαζί μας – ενωθείτε!

 

samurai

 RKAS them. Makhno

 19 Ιαν 2014

πηγές:tahriricn

drasilogoεργατική εφημερίδα Δράση:Ουκρανία: Το βάπτισμα του αίματος

Read more at:
https://linksunten.indymedia.org/de/node/106593

 

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΊΟ ΠΡΟΣ «ΩΦΕΛΟΥΜΕΝΟΥΣ»

Παρακαλούμε επιλέξτε μια απάντηση για κάθε ερώτηση
 
1. Πως αισθάνεσαι που εργάζεσαι στα 5μηνα(ΚΟΧ);
 
Α: Δικαιωμένη/ος που επιτέλους προσλήφθηκα στο Δημόσιο.
Β: Ικανοποίηση που βρήκα μια δουλίτσα ώστε να μην επιβαρύνω πια άλλους για την επιβίωσή μου.
Γ: Εκνευρισμό που αναγκάζομαι να δουλεύω με τέτοιες συνθήκες εργασίας
 
2. Τι πιστεύεις οτι εξυπηρετούν τα ΚΟΧ;
 
Α: Το κοινό καλό.
Β: Τον εξορθολογισμό των υπηρεσιών και την μείωση της ανεργίας.
Γ: Την επιβολή νέων, μεσαιωνικών όρων εργασίας στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
 
3. Τι πιστεύεις οτι εξυπηρετείς εσυ με την εργασία σου;
 
Α: Την κοινωνία γενικά.
Β: Καλύπτω ανάγκες που λόγω της τεμπελιάς των δημοσίων υπαλλήλων, κάποιος έπρεπε να τις κάνει.
Γ: Καλύπτω πάγιες και διαρκείς ανάγκες, στην θέση όσων απολύθηκαν ή βγήκαν σε διαθεσιμότητα.
 
4. Πως σου φαίνεται οτι δουλεύεις με όρους κατα παρέκλιση της εργατικής νομοθεσίας;
 
Α: Τι είναι η εργατική νομοθεσία;
Β: Τι σημαίνει κατα παρέκλιση;
Γ: Απαράδεκτο. Δεν ανέχομαι να έχω μόνο υποχρεώσεις και κανένα δικαίωμα.
 
5. Έχεις διαβάσει την σύμβαση σου την ημέρα που την υπέγραφες;
 
Α: Όχι. Γιατί να φάω τον χρόνο μου;
Β: Έριξα μια ματιά, δεν κατάλαβα και πολλά και υπέγραψα βιαστικά.
Γ: Ναι. Παρ΄ότι μου πέσαν τα μαλλιά με αυτά που διάβαζα, υπέγραψα γράφοντας απο κάτω ¨με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματός μου» και κράτησα ένα αντίγραφο.
 
6. Είσαι ικανοποιημένος/η απο τον μισθό σου;
 
Α: Φυσικά. Με 491 ευρώ άλλωστε, μπορείς να κάνεις τα πάντα!
Β: Όχι. Είναι πολύ λίγα, αλλά τι να κάνουμε, κρίση, κρίση!
Γ: Όχι βέβαια. Είναι μισθός πείνας.
 
7. Πως σου φαίνεται που δεν έχεις δικαίωμα για άδεια;
 
Α: Θέλω να δουλέψω, όχι να παίρνω αδειες και να βολτάρω.
Β: Παίρνω άδειες. Αν παρακαλέσω λίγο τον προϊστάμενο.
Γ: Διεκδικώ τις άδειες μου ανεξάρτητα απο την «διακριτική ευχέρεια του εργοδότη».
 
8. Πως σου φαίνεται που δεν έχεις δικαίωμα για απεργία;
 
Α: Πολύ σωστό. Δεν γίνεται μια χούφτα χαραμοφάηδων να παραλύει τα πάντα, να εμποδίζει τον κόσμο να δουλέψει και να ψωνίσει, να κλείνει δρόμους κλπ.
Β: Με τις απεργίες δεν καταφέρνουμε τίποτα. Αν έχω κάποιον «γνωστό» ίσως καταφέρω περισσότερα.
Γ: Ότι και ναι να γίνει, την μέρα της απεργίας δεν πρόκειται να πατήσω εδω μέσα. Τι θα μου κάνουν; Θα με απολύσουν;
 
9. Πιστεύεις στην μονιμοποίησή σου μετα το πέρας του 5μηνου;
 
Α: Πολύ πιθανόν. Αν αξίζω θα τα καταφέρω.
Β: Δεν νομίζω. Εκτός αν ψηφίσω τον επόμενο δήμαρχο.
Γ. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;
 
10. Θα ήθελες να αλλαξει κάτι στην εργασιακή σου συνθήκη;
 
Α: Όχι. Όλα μου φαίνονται μια χαρά.
Β: Δεν θέλω να μπω σε μπελάδες. Θα κάνω υπομονή να τελειώσει το 5μηνο, να πάρω τα λεφτά και να φύγω.
Γ: Ναι. Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας. Πρέπει όσοι εργαζόμαστε στα 5μηνα να συναντηθούμε και να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας απέναντι σε όσους μας θέλουν δούλους.
 
Αν έχεις περισσότερα Α:
            Βλέπεις πολύ τηλεόραση. Η αισχρή εργασιακή σου καθημερινότητα είναι ότι καλύτερο μπορούσε να σου συμβεί και βοηθάς με την απάθεια σου το Κράτος και τα αφεντικά, να κάνουν ότι γουστάρουν πάνω στην ζωή των εργαζομένων. Τελικά είσαι ότι καλύτερο μπορούσε να συμβεί στον εργοδότη σου. Και την τσέπη του.
Αν έχεις περισσότερα Β:
             Αναζητάς ατομικές λύσεις για να βελτιώσεις την ζωή σου. Συμβιβάζεσαι με την ιδέα οτι η κατάσταση είναι διαμορφωμένη έτσι και δεν αλλάζει. Πρέπει να εντοπίσεις ποιοί και πόσα κερδίζουν απο την δουλειά σου. Αυτή η εργασιακή συνθήκη που βιώνεις τώρα ως προσωρινή, θα γίνεται με τον καιρό όλο και πιο μόνιμη κι αν δεν αντιδράσεις, θα είσαι απλά ένα ακόμη χρήσιμο- και υποταγμένο- εργαλείο, για τα κέρδη τους.
Αν έχεις περισσότερα Γ:
            Δεν μπορείς να ανεχτείς την κοροϊδία που σου παρουσιάζουν ως ¨κοινωφελή εργασία». Γνωρίζεις οτι οι μόνοι «ωφελούμενοι» απο αυτή την ιστορία είναι τα αφεντικά και το Κράτος, που απο την εκμετάλλευση του κόπου σου κερδίζουν πολλαπλά. Δεν σκύβεις το κεφάλι στην εκχώρηση των εργασιακών σου δικαιωμάτων και αντιλαμβάνεσαι οτι κανείς δεν θα λύσει τα προβλήματά σου πέρα απο εσένα τον ίδιο. Πρέπει να αναζητήσεις τους συναδέλφους σου που οργανώνονται και κάνουν ήδη δράσεις αναφορικά με τα 5μηνα.
 
 
 

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Ιωαννίνων404941_367433303363758_570441726_n

ΣΣΜ:ο εναλλακτισμός πουλάει,ας μάθει και να πληρώνει

ΣΣΜ-ζΟι δράσεις συνεχίζονται μέχρι την ακύρωση των 3 απολύσεων.
Μια αφίσα από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων για όλα τα “εναλλακτικά” αφεντικά που στις διεκδικήσεις των εργαζόμενων απαντούν με απολύσεις.ο

Εξέγερση στην Βοσνία – Ερζεγοβίνη,αναλυτική ενημέρωση

Βοζνιαγραφει ο Νίκος

Όταν η άρχουσα ελίτ από την Βοσνία – Ερζεγοβίνη οδήγησε σε εξαθλίωση τεράστια μάζα της εργατικής τάξη και κατέστρεψε την ζωές χιλιάδων εργαζομένων στην Τούζλα δίνοντας στα μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα τα 4 μεγαλύτερα εργοστάσια(ιδιωτικοποίηση) xιλιάδες διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους συγκρούστηκαν με τους μπάτσους, κατέστρεψαν κυβερνητικά-προεδρικά κτίρια. Η κυβέρνηση των καντονιών παραιτήθηκε (10 καντόνια της Ομοσπονδίας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης είναι οι μονάδες του δεύτερου επιπέδου της τοπικής αυτονομίας και ομοσπονδιακές μονάδες της Ομοσπονδίας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης , μία από τις δύο πολιτικές οντότητες της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης… Τα καντόνια ή κομητείες της Ομοσπονδίας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης δημιουργήθηκαν από την Βοσνιακή-Κροατική Συμφωνία της Ουάσιγκτον του 1994…) , και ένα πολιτικό παιχνίδι γύρω από την καρέκλα της εξουσίας. Οι διαδηλώσεις έχουν πρόταγμα.Είναι εναντίον των καπιταλιστών , ανεξαρτήτως της εθνοτικής τους ταυτότητας , καθώς και εναντίον κάθε εθνικισμού και εναντίον των πολιτικών κομμάτων(πολιτικής εξουσίας), αφού οι πολιτικοί θεωρούνται από τους ανθρώπους ότι όλοι είναι με το μέρος της άρχουσας ολιγαρχίας .Οι διαδηλωτές κάθονται στα κατεστραμμένα κυβερνητικά κτίρια(ερείπια) και λένε η εξουσία το άξιζε.Το ποσοστό ανεργίας της Βοσνίας είναι πάνω από 30 % .

Οι κρατικοί υπάλληλοι έφυγαν από τη μανία των διαδηλωτών . Σε μια βόρεια πόλη της Βοσνίας , άνθρωποι διαδήλωσαν το Σάββατο μπροστά από το νέο μέγαρο ενός ισχυρού τοπικού κυβερνώντος κόμματος του SDA . Ο Asim Kamber (κυβερνητικός) πλαισιωμένος από μπάτσους απείλησε διαδηλωτές , αφού πήρε το όπλο του και το έστρεψε προς τους ανθρώπους που του φώναζαν κλέφτη , κλέφτη...
Δημιουργική καταστροφή του καπιταλισμού που εξαθλίωσε τους Βόσνιους σε σύμπραξη με τους φεουδάρχες βαρόνους της Δύσης που πλουτίζουν στο όνομα της αγοράς . Τελικά πήραν αυτό που τους άξιζε .Υπομείναμε τον εξουσιαστικό καπιταλισμό για δύο δεκαετίες , είπε ένας διαδηλωτής από το Σεράγεβο προτρέποντας τους ανθρώπους να βγουν στους δρόμους..Οι μπάτσοι έφθασαν για να επιτεθούν στους εργαζόμενους στην Τούζλα , προκειμένου να καταστείλουν την εξέγερση. Την Πέμπτη στην Τούζλα , οι εργαζόμενοι από Vladom TK πήραν τους δρόμους για να διαδηλώσουν αποφασισμένοι να σώσουν τις θέσεις εργασίας τους . Οι εργαζόμενοι στην Τούζλα διαδήλωσαν ειρηνικά μέχρι την επίθεση των ΜΑΤ . 5.000 κάτοικοι της περιοχής βγήκαν στους δρόμους απαντώντας στην κρατική καταστολή και συγκρούστηκαν σφοδρά με τους μπάτσους.Μπατσικά οχήματα πυρπολήθηκαν μετά από την επίθεση των ΜΑΤ και κυβερνητικά κτίρια. Σε λιγότερο από 24 ώρες διαδηλώσεις-συγκρούσεις αλληλεγγύης ξέσπασαν σε πολλές περιοχές, πόλεις(σε 20 πόλεις). Κυβερνητικά γραφεία και η Προεδρία στο Σεράγεβο πυρπολήθηκαν , το ίδιο συνέβη και στη Ζένιτσα . Οι άνθρωποι πλημμύρισαν τους δρόμους σε Bihac ενώ αργότερα εκατοντάδες βγήκαν στους δρόμους σε Banja Luca , την πρωτεύουσα του Σερβικού μισού της χώρας .Είμαστε όλοι πολίτες της Βοσνίας και όλοι έχουμε τις ίδιες δύσκολες ζωές εδώ δήλωσε ένας από τους διοργανωτές,ο Aleksandar Zolja του αγώνα στην Banja Luca…  Πρέπει να παραμείνουμε ενωμένοι για να επιβιώσει η Τούζλα .. Στους τοίχους των κυβερνητικών κτιρίων στην Τούζλα διαδηλωτές έγραψαν θάνατος στον εθνικισμό .Μια δυνατή κραυγή, στην περιοχή όπου οι άνθρωποι υπέστησαν μερικές από τις χειρότερες εθνοτικές σφαγές στο τέλος του περασμένου αιώνα .
Όλοι στους δρόμους . Θάνατος στον εθνικισμό ένα χαρακτηριστικό γκράφιτι σε κυβερνητικό κτίριο στην Τούζλα(υπάρχει και φώτο) . Μια κραυγή που ενώνει τους ανθρώπους που εργάζονται , δεδομένου ότι η εξέγερση είναι το σαφές αποτέλεσμα του ταξικού πολέμου ενάντια στις άρχουσες ελίτ εις βάρος των ατόμων που εργάζονται για δεκαετίες τώρα .

Αυτό είναι ένα έτος εκλογών , αλλά παντού οι διαδηλωτές απορρίπτουν τα εξουσιαστικά πολιτικά κόμματα και αυτές οι διαμαρτυρίες επιτίθενται σε όλους τους πολιτικούς .
Στις ζητωκραυγές του πλήθους των ειρηνικών κατοίκων ένας παππούς έγραψε σε ένα κυβερνητικό κτίριο στο Σεράγεβο : Αυτός που σπέρνει την πείνα θερίζει οργή ​​.
Η περιοχή χτυπήθηκε και καταστράφηκε από τις εγκληματικές ιδιωτικοποιήσεις η οποία δημιούργησε μια φεουδαρχικού τύπου άρχουσα τάξη και ανάγκασε εργοστάσια να κλείσουν σε μια χώρα όπου ένας στους 4 έχει πλέον μείνει χωρίς δουλειά και δεν έχει τα μέσα για να επιβιώσει . Στην περιοχή βόρειας της Βοσνίας , περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι είναι άνεργοι .
Τέσσερις εταιρείες , οι οποίες απασχολούσαν χιλιάδες ντόπιους ιδιωτικοποιήθηκαν από το κράτος και οι νέοι ιδιοκτήτες πούλησαν τα περιουσιακά στοιχεία , απέλυσαν τους εργαζομένους ,και κήρυξαν πτώχευση Δεν έχουν καταβληθεί οι μισθοί των εργαζομένων κι ένας από τους εργάτες έκανε απόπειρα αυτοκτονίας .

Είναι ο κλασικός τρόπος λειτουργίας της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης παντού στην Ανατολική Ευρώπη , ακόμη και στη Δυτική και χαιρετίστηκε από τις καπιταλιστικές ελίτ ως <<μεταρρύθμιση>>. Παντού στην Ανατολική Ευρώπη η ιδιωτικοποίηση έχει παραχθεί από βαρόνους του καπιταλισμού βυθίζοντας την εργατική τάξη σε συνθήκες εξαθλίωσης και δημιουργώντας  οικονομική μετανάστευση ως φθηνό εργατικό δυναμικό για τη Δυτική άρχουσα ελίτ. οι άνθρωποι έχουν εξαγριωθεί και με τους παγκόσμιους συνδέσμους-μαφίες του εξουσιαστικού καπιταλισμού την ΕΕ- ΗΠΑ που έχουν παίξει βρώμικα και αιματηρά παιχνίδια πάνω τους κατά τις τελευταίες δεκαετίες . Τα καθεστωτικά μέσα έχουν αρχίσει μια άθλια αξιολύπητη προπαγάνδα ενάντια στους διαδηλωτές σε πλήρη συμπόρευση με την εξουσία.Έχουν γίνει πολλές συλλήψεις και υπάρχουν πάνω από 100 τραυματίες εξεγερμένοι αλλά και πολλά γουρούνια.(θα ενημερώσω ακριβέστερα αργότερα) Η κυβέρνηση συνέλαβε επίσης τον Aldin Širanović , (ένας από τους <ηγέτες> της ομάδας Stroke) η οποία με την ομάδα εξέγερση βοήθησε τους ανθρώπους να οργανωθούν.Έχει αφεθεί ελεύθερος.

Πρέπει να ξυπνήσουν όλοι από την κατάσταση αδρανοποίησης . Δεν υπάρχει διέξοδος άλλος, αλλά της Επανάστασης , δήλωσαν διαδηλωτές

 

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=1Nsj20l3Fpw

 

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=W0JZbce1RaM

 

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=1dgyl21inMY

 

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=UfnbJ3mpKnM

 

https://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=XXvty6Yjd9c

https://www.facebook.com/photo.php?v=487509311359684&set=vb.486748144769134&type=2&theater

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1515459

φωτορεπορτάζ απο την προ-χθεσινή συγκέντρωση έξω απο το praktiker Βολου

praktiker Βολου-1 praktiker Βολου-2 praktiker Βολου-3 praktiker Βολου-4 praktiker Βολου-5

φωτογραφίες απο την προ-χθεσινή συγκέντρωση έξω απο το praktiker Βολου