γράφει η blackgcat:

Χτες 22 Μαρτίου, ενώθηκαν στη Μαδρίτη οι λεγόμενες πορείες αξιοπρέπειας· μια πρωτοβουλία πολιτών που οδήγησε εδώ και ένα μήνα εκατοντάδες χιλιάδες Ισπανούς, από όλα τα γεωγραφικά πλάτη της χερσονήσου, να ξεκινήσουν την πορεία διαμαρτυρίας ακόμα και πεζή.

Η πόλη της Μαδρίτης δέχτηκε τους διαδηλωτές που εξέφρασαν μία από τις δυναμικότητες διαδηλώσεις μετά το 2012, μια κραυγή για την οριακή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει μεγάλη μερίδα του πληθυσμού. Στο επίσημο site της πρωτοβουλίας αναφέρεται ότι οι διαδηλωτές έφτασαν τα 2 εκατομμύρια κόσμου!

Τα αιτήματά τους, όπως διατυπώνονται στο σχετικό μανιφέστο (βλ. παρακάτω), αναφέρονται στην ταπείνωση και στο αδιέξοδο της  ανεργίας και της μετανάστευσης, στις  εξώσεις, και στην πλειονότητα του φτωχοποιημένου ισπανικού λαού που το μέλλον του «υποθηκευτεί επ’ αόριστον». Αναφορά γίνεται, φυσικά, και στις πρόσφατες εξελίξεις, που θυμίζουν άλλες εποχές, σχετικά με το θέμα του περιορισμού των αμβλώσεων. Σε ένα όμως σύνθημα, συνοψίζεται η ουσία: «ψωμί, δουλειά και στέγη για όλους». Πολλά από τα συνθήματα που ακούστηκαν χτες το βράδυ από δρόμους της Μαδρίτης, είχαν αναφορά στο ταξικό χαρακτήρα που θυμίζει άλλες εποχές, γεγονός που επισημαίνεται από πολλούς σήμερα. Για όλους αυτούς τους λόγους, μα κυρίως γιατί, όπως οι ίδιοι αναφέρουν, «μας έχουν κλέψει την ελευθερία»,  η φωνή τους διαπέρασε τα σύνορα  της Ισπανίας χτες.

Φυσικά το κράτος καταστολής είχε οχυρωθεί για την αντιμετώπιση της λαϊκής οργής. Διαδηλωτές αναφέρουν ότι χρησιμοποιήθηκαν ισχυρά χημικά που είχαν να κάνουν την εμφάνισή τους χρόνια. Πραγματοποιήθηκαν 28 συλλήψεις και 100 τραυματισμοί (και μπάτσων)..

Για περισσότερες φωτογραφίες για τη διαδήλωση και την καταστολή:

https://www.flickr.com/photos/marchasdeladignidad/sets/72157642766691374/

Παραθέτουμε το Μανιφέστο της  Πρωτοβουλίας 22Μ :

Πηγή το επίσημο site της πρωτοβουλίας :

http://marchasdeladignidad.org/

Προκήρυξη  Πορείες 22M ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Πορείες για την αξιοπρέπεια Μαδρίτη, 22 Μαρτίου

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΕΞΩ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ

ΨΩΜΙ , ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΕΓΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ

Το 2014 βρεθήκαμε σε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση, οριακή, έκτακτης ανάγκης για την κοινωνία, που μας καλεί να δώσουμε μια μαζική συλλογική απάντηση της εργατικής τάξης, των πολιτών και των λαών. Εκατομμύρια εργαζομένων βρίσκονται άνεργοι. Το να έχεις τα χέρια σου για να δουλέψεις, να έχεις ένα επάγγελμα, να έχεις διάθεση και δυνατότητα να εργαστείς χειρωνακτικά ή πνευματικά και να μη βρίσκεις μια αξιοπρεπή εργασία είναι ταπεινωτικό. Γίνεται σπατάλη του συλλογικού ταλέντου μιας κοινωνίας και υποθηκεύεται επ’ αόριστον το μέλλον της. Δεν αξίζει στους εργαζόμενους αυτή η προσβολή της συλλογικής μας αξιοπρέπειας. Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες έχασαν το σπίτι τους. Δεν υπάρχει τίποτα πιο απάνθρωπο από το να γίνεται έξωση σε μια οικογένεια, μόνο για να τροφοδοτηθεί η ακόρεστη απληστία των ασυνείδητων τραπεζιτών. Τους τραπεζίτες αυτούς τροφοδοτούν τα κράτη υπηρέτες της τρόικας σε βάρος της εργατικής τάξης που γίνεται ολοένα και φτωχότερη και των πιο ανυπεράσπιστων ανθρώπων. Στο μεταξύ, οι εργοδότες, εκμεταλλευόμενοι το δράμα της μαζικής ανεργίας, σφίγγουν τα λουριά με τη μείωση των μισθών, και τη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας όσων ακόμα έχουν δουλειά. Οι εργαζόμενοι αυτοί, μπροστά στη δύσκολη κατάσταση , δεν μπορούν ούτε να αμφισβητήσουν το ρόλο τους των απλών θυμάτων εκμετάλλευσης του κεφαλαίου. Το σύστημα προσπαθεί να μας υποχρεώσει να δείχνουμε ευγνωμοσύνη στους επιχειρηματίες τους οποίους μετατρέπει σε ευεργέτες της κοινωνίας. Είναι ώρα να μοιραστούμε την εργασία και τον πλούτο, και οι εργαζόμενοι να μπορούν να αισθάνονται κύριοι του μέλλοντός τους. Η νεολαία μας δεν έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει μια ζωή αξιοπρεπή με τις σημερινές πολιτικές και αναγκάζεται να μεταναστεύσει στο εξωτερικό όπως παλιότερα οι γονείς και οι παππούδες μας. Λέμε όχι στο πατριαρχικό σύστημα που μας ωθεί σε περασμένες εποχές, στερώντας μας το δικαίωμα να αποφασίζουμε για το σώμα μας, και μας αρνείται τη δυνατότητα να αποφασίζουμε αν θέλουμε ή όχι να γίνουμε μητέρες, επιβάλλοντάς μας την επιστροφή στο σπίτι για να αφοσιωθούμε στο μωρό. Υποφέρουμε από τις πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΡΡ (Λαϊκού Κόμματος) με επιταγή της Τρόικας (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα και Ευρωπαϊκή Επιτροπή), που αποτελούνται από την κλοπή των δικαιωμάτων και τη γενική φτωχοποίηση της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Οι πολιτικές αυτές βασίζονται στην πληρωμή ενός παράνομου χρέους, που δεν έχουν συνάψει οι πολίτες, αλλά είναι προϊόν της αισχροκέρδειας των τραπεζών και των υπερβολών των διαφόρων κυβερνήσεων. Ιδιωτικοποιούν ότι είναι κερδοφόρο ενώ περικόπτουν τον προϋπολογισμό για την υγεία, την παιδεία, την εξάρτηση, τις δημόσιες συγκοινωνίες. το νερό, την ενέργεια, τις επικοινωνίες, κοινωνικές υπηρεσίες, κτλ …πράγμα που επηρεάζει αρνητικά τα πολιτικά μας δικαιώματα. Κοροϊδεύουν τους ηλικιωμένους που έχουν υποστεί τεράστια απώλεια της αγοραστικής τους δύναμης, ενώ βλέπουν τις οικονομίες μιας ζωής να εξαφανίζονται από την τραπεζική απάτη των προνομιούχων και άλλων ποινικών χρηματοοικονομικών προϊόντων. Η κυβέρνηση του PSOE (Σοσιαλιστικού Κόμματος) με τη βοήθεια του PP(Λαϊκού Κόμματος), τροποποίησε το άρθρο 135 του Συντάγματος για να δοθεί προτεραιότητα στην πληρωμή του χρέους έναντι των δικαιωμάτων και αναγκών των ανθρώπων. Το δικαιολόγησαν λέγοντας ότι είχαμε ζήσει πάνω από τις δυνατότητές μας και έπρεπε να έχουμε λιτότητα και επομένως, ήταν επιτακτική ανάγκη να μειώσουμε το έλλειμμα. Ωστόσο, δεν έγινε καμία περικοπή όταν ήρθε η ώρα να δοθούν δεκάδες χιλιάδες εκατομμυρίων ευρώ για να σωθούν οι τράπεζες και οι κερδοσκόποι. Εκμεταλλεύονται την κρίση για να περιορίσουν τα δικαιώματά μας. Οι πολιτικές αυτές των περικοπών προκαλούν βάσανα, φτώχεια, πείνα ακόμα και θανάτους και όλα αυτά για να συνεχίσουν οι τράπεζες και η οικονομική εξουσία να έχουν μεγάλα οφέλη εις βάρος της ζωής μας. Γιατί μας έχουν κλέψει την ελευθερία. Στον καπιταλισμό περισσεύουν οι ελευθερίες και τα δικαιώματα της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Είναι ένα σύστημα που αναζητά αποκλειστικά το ιδιωτικό όφελος λίγων και μας οδηγεί αμείλικτα σε μια περιβαλλοντική και κοινωνική καταστροφή ανυπολόγιστης σημασίας. Για την πλειοψηφία της κοινωνίας αυτή η κρίση-απάτη σημαίνει ένα γιγαντιαίο ανθρώπινο δράμα. Ωστόσο, για μία ασήμαντη μειοψηφία αποτελεί μεγάλη επιχείρηση. Και όταν διαμαρτυρόμαστε, πάντα παίρνουμε την ίδια απάντηση : καταστολή και ποινικοποίηση του ταξικού συνδικαλισμού και των κοινωνικών κινημάτων. Είναι ένα σύστημα που χρειάζεται την καταστολή για να διατηρηθεί και πρέπει να νικηθεί με τους αγώνες στο δρόμο. Η αποσύνθεση του καθεστώτος που προέκυψε από το Σύνταγμα του 78 είναι φανερή εξ αιτίας των ίδιων στοιχείων που υπάρχουν από τη γέννησή του, το οποίο δημιουργήθηκε εναντίον του λαού, είναι διαβρωμένο από τη διαφθορά και δεν έχει καμία νομιμότητα. Τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας, τα έχουν κλέψει για να προωθήσουν τα συμφέροντα μιας μειοψηφίας και να εξασφαλίσουν τα οφέλη τους, οι ίδιοι αυτοί που μας έχουν φέρει στην κατάσταση αυτή της κοινωνικής εξαίρεσης, βασιζόμενοι στη διάλυση της δημόσιας παιδείας και υγείας, στη δραστική μείωση της σύνταξης των ηλικιωμένων μας, στην κατάσχεση των σπιτιών μας το κλείσιμο των επιχειρήσεων, στην απόλυση χιλιάδων εργαζομένων. Οι διάφορες κυβερνήσεις βρίσκονται εκτός του νόμου, μετατρέπουν σε επιχειρήσεις τα δικαιώματα που τόσο κόστισαν για να κατακτηθούν και υποστηρίζουν τη διαφθορά, γεγονός εκτεταμένο αλλά όχι ανεξάρτητο από το οικονομικό σύστημα, που εντάσσεται στην ίδια τη δομή αυτής της κοινωνίας και είναι απαραίτητη για την ανάπτυξή της. Τόσο οι διαφθορείς όσο και οι διεφθαρμένοι αποτελούν μέρος του άδικου αυτού συστήματος παραγωγής και κατανομής του πλούτου. Καλούμε τους λαούς να ασκήσουν την κυριαρχία τους υψώνοντας τη φωνή από κάτω προς τα πάνω, δημοκρατικά, για τη δημιουργία μιας συνταγματικής διαδικασίας που να εγγυάται πραγματικά τις δημοκρατικές ελευθερίες, το δικαίωμα να αποφασίζουν και τα θεμελιώδη δικαιώματα του ατόμου. Από την ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ 22Μ, θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να αρθρώσουμε μια κινητοποίηση ενωτική, μαζική και συντριπτική εναντίον των πολιτικών που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Μια κινητοποίηση ενάντια στην πληρωμή του χρέους, για αξιοπρεπή εργασία, για το βασικό εισόδημα, τα κοινωνικά δικαιώματα, τις δημοκρατικές ελευθερίες, ενάντια στις περικοπές, στην καταστολή, για μια κοινωνία ελεύθερων ανδρών και γυναικών, μια κινητοποίηση ενάντια σε ένα σύστημα, ένα καθεστώς και κυβερνήσεις που μας προσβάλλουν και δε μας εκπροσωπούν. Απαιτούμε, επομένως, να φύγουν. Να φύγει η κυβέρνηση και το ΡΡ, και επίσης, όλες οι κυβερνήσεις που περιορίζουν τα θεμελιώδη κοινωνικά δικαιώματα, όλες οι κυβερνήσεις που συνεργάζονται με τις πολιτικές της Τρόικας. Γι’ αυτό καλούμε να γεμίσουμε με αξιοπρέπεια και εξέγερση τη Μαδρίτη, πρωτεύουσα του ισπανικού κράτους, στις 22 Μαρτίου. Τη μέρα αυτή, θα φτάσουμε στη Μαδρίτη, οι πορείες από όλα τα γεωγραφικά πλάτη της Χερσονήσου και καλούμε τους κατοίκους της Μαδρίτης να βγουν στο δρόμο και να ενωθούν με αυτή τη μεγάλη κινητοποίηση της πλειοψηφίας της κοινωνίας.