Άρθρα ανά μήνα: Μάιος 2014

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ,μεταναστες,ΣΥΛΛΟΓΟΙ-ΣΩΜΑΤΕΙΑ-ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ

ΕΚ Σάμου για το έγκλημα στην Σάμο – Όχι άλλοι νεκροί μετανάστες και πρόσφυγες

Σχολιάστε

10170833_653804984674679_8036671324332116301_n

Εργατικό Κέντρο Σάμου

Το νέο έγκλημα που έγινε στη Σάμο και είχε 22 νεκρούς μετανάστες, μεταξύ των οποίων και μικρά παιδιά, είναι αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών πολέμων που ο ίδιος ο καπιταλισμός γεννά. Οι νεκροί της Σάμου, για τους οποίους εκφράζουμε τη θλίψη μας, έρχονται να προστεθούν στη μεγάλη λίστα θαλασσοπνιγμένων μεταναστών και προσφύγων στα νερά του Αιγαίου και της Μεσογείου. Καταγγέλλουμε την εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και των κομμάτων που τους στηρίζουν, για τους τραγικούς θανάτους ανθρώπων που ξεριζώνονται από τις πατρίδες τους προκειμένου να σωθούν από τον πόλεμο για το μοίρασμα των ενεργειακών πηγών ή να βρουν μια καλύτερη ζωή εξαιτίας της φτώχιας. Αυτή η πολιτική ευθύνεται που στον 21ο αιώνα άνθρωποι γίνονται θύματα σύγχρονων δουλεμπόρων και ταυτόχρονα δέχονται την καταστολή της κυβέρνησης. Που αντιμετωπίζονται σαν φθηνό αναλώσιμο δυναμικό.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

  1. Να τους παρασχεθεί όλη η απαραίτητη φροντίδα (ιατροφαρμακευτική, υγειονομική, διατροφής, στέγης κλπ), για τη διαμονή τους όσο χρειαστεί με αξιοπρεπείς και ανθρώπινες συνθήκες.
  2. Να δοθούν όλα τα απαραίτητα ταξιδιωτικά έγγραφα για να πάνε στις χώρες που επιθυμούν νόμιμα και με ασφάλεια.
  3. Να δοθεί άσυλο ή άλλης μορφής διεθνής προστασία σε όσους το ζητήσουν και προέρχονται από χώρες ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων.
  4. Οι διαδικασίες αυτές να γίνουν άμεσα και να απλοποιηθούν.
  5. Όσοι θελήσουν να παραμείνουν στη χώρα μας να νομιμοποιηθούν. Να εργαστούν με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Να νομιμοποιηθούν τα παιδιά τους.
  6. Να καταργηθούν η συνθήκη Σένγκεν και ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ, που κρατά ομήρους εκατοντάδες μετανάστες που έχουν προορισμό άλλες χώρες της Ε.Ε.
  7. Να σταματήσει η χώρα μας να συμμετέχει σε επεμβάσεις σε άλλες χώρες και σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
  8. Να φύγουν οι Έλληνες φαντάροι και όλοι οι στρατοί κατοχής από τις χώρες τους.
  9. Να σταματήσουν να λεηλατούν τον πλούτο αυτών των χωρών ντόπιοι και ξένοι δυνάστες, ενώ οι λαοί τους πεθαίνουν από την πείνα.

Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Όλοι είμαστε θύματα της ίδιας πολιτικής: της πολιτικής του καπιταλισμού και της Ε.Ε. Όχι στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Όχι άλλοι νεκροί μετανάστες και πρόσφυγες.

Η Διοίκηση

06/05/2014

ΑΝΕΡΓΟΙ-ΑΝΕΡΓΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ,εργατικα,εργατικά νέα,εργατικες ειδησεις &νεα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ

Επίσχεση εργασίας την εποχή της κρίσης. Tο παράδειγμα της PLEXACO

Σχολιάστε

Αντί Προλόγου
Τον Ιούλιο του 2012 και ενώ οι εργαζόμενοι της PLEXACO βρίσκονταν σε επίσχεση εργασίας, ένας εξ αυτών επισκέφτηκε δικηγόρο-εργατολόγο στην Αθήνα. Ο εργαζόμενος μόλις είχε περιγράψει στον δικηγόρο το γενικό πλαίσιο των γεγονότων και είχε αρχίσει να εξιστορεί τα φλέγοντα ζητήματα των ημερών εκείνων όταν αυτός τον διέκοψε λέγοντας «εάν ακούσετε για επενδυτές που ζητάνε μειώσεις μισθών 20%, μειώσεις προσωπικού 10% και μερικό κούρεμα των δεδουλευμένων τότε να ανPLEXACO_logoησυχείτε». Έκπληκτος ο εργαζόμενος του απάντησε «αυτά ακριβώς μας λέει ο πρόεδρος του σωματείου ότι ζητάει ο εργοδότης στις συναντήσεις διοίκησης και εργαζομένων, ως προαπαιτούμενα των επενδυτών». Η απάντηση του δικηγόρου «τότε πρέπει να τρέξετε».

Το παιγνίδι με τον επενδυτή
Όπως εξήγησε ο δικηγόρος στον εργαζόμενο με τη μέθοδο αυτή, τον υποτιθέμενο δηλαδή επενδυτή και τις απαιτήσεις του, οι εργοδότες κερδίζουν χρόνο και πολλές φορές διασπούν το μέτωπο των εργαζομένων, καθώς οι εργαζόμενοι εγκλωβίζονται σε μια διελκυστίνδα απόψεων και διαφωνιών για τη στάση που πρέπει να κρατήσουν έναντι αυτών των απαιτήσεων.
Επενδυτές οι εργαζόμενοι της PLEXACO δεν έχουν δει έως σήμερα, όπως δεν είχαν δει τα δυόμιση χρόνια πριν την επίσχεση που η εταιρεία καθυστερούσε τις πληρωμές. Από τότε ο εργοδότης τους, για να κατευνάσει την αγανάκτησή τους αφού παρόλο που η εταιρία δεν προλάβαινε λόγω που όγκου τους να εκτελέσει τις παραγγελίες αυτοί παρέμεναν απλήρωτοι, αλλά και την ανησυχία τους για το μέλλον, μιλούσε για επενδυτές που θα έφερναν λεφτά και θα απογείωναν την εταιρία. Κάποιος ο οποίος εμφανίστηκε ως εκπρόσωπος επίδοξου επενδυτή τον Ιούνιο του 2012 ήταν γνωστό λαμόγιο που παρείχε τέτοιου είδους υπηρεσίας σε αδίστακτους επιχειρηματίες.

Σύντομο ιστορικό
Η εταιρία PLEXACO είναι βιομηχανία παραγωγής εύκαμπτων πλαστικών σωλήνων. Το εργοστάσιο με 75 εργαζόμενους βρίσκεται στην ΒΙΠΕ Σχηματαρίου ενώ τα γραφεία με περίπου 20 εργαζόμενους βρίσκονται στα Μελίσσια Αττικής. Οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της εταιρίας PLEXACO είναι σε επίσχεση εργασίας από τον Απρίλιο του 2012. Η επίσχεση αυτή είναι η κατάληξη μιας ακολουθίας απεργιακών κινητοποιήσεων στα τέλη του 2011, αλλά και μιας πρώτης ενός μηνός επίσχεση εργασίας, από τα μέσα Ιανουαρίου ως τα μέσα Φεβρουαρίου του 2012. Την επίσχεση αυτή οι εργαζόμενοι διέκοψαν αφού ο εργοδότης τους έδωσε έναν μισθό και μια έγγραφη βεβαίωση (κατά τη διάρκεια τριμερούς συνάντησης στην επιθεώρηση εργασίας της Θήβας) για την αποπληρωμή σταδιακά εντός διμήνου των τριών καθυστερούμενων μισθών. Τέτοιες έγγραφες διαβεβαιώσεις σε τριμερής συναντήσεις είχαν αθετηθεί τρις φορές κατά τη διάρκεια του 2011.
Αργότερα τον Μάιο του 2012 όταν πλέον ήταν φανερό ότι η εταιρία πνέει τα λοίσθια «μπήκαν» στην επίσχεση εργασίας και οι εργαζόμενοι στα γραφεία της εταιρείας.
Πρέπει να τονισθεί ότι στην απόφαση για τη επίσχεση δεν βάρυνε τόσο η καθυστέρησης των μισθών όσο κυρίως το γεγονός ότι η εταιρείας αδυνατούσε να προμηθευτεί πρώτες ύλες για την εκτέλεση των παραγγελιών. Ήταν φανερό ότι η εταιρία όδευε προς τα βράχια και ο ιδιοκτήτης της σαν γνήσιος καπιταλιστής έχοντας, αρμέξει την αγελάδα μέχρι αυτή να καταρρεύσει, μάζευε το χρήμα για να συνεχίσει αλλού τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Στο χρονικό διάστημα των δυο μηνών μεταξύ των δύο επισχέσεων και ενώ η εταιρία έκανε τσίρο πάνω από 1,5 εκατομμύριο ευρώ πλήρωσε ενάμιση μισθό περίπου 150 χιλ. ευρώ στους εργαζόμενους. Την ίδια στιγμή φόραγε φέσια σε όποιον έκανε το λάθος να την προμηθεύσει με πίστωση και φυσικά στο κράτος, κυρίως στο ΙΚΑ.
Τον Δεκέμβριο του 2013 και αφού οι εργαζόμενοι κέρδισαν τις δίκες με τις οποίες διεκδίκησαν δεδουλευμένα, υπερημερίες και αποζημιώσεις η εταιρία κατέθεσε αίτηση υπαγωγής της στο περίφημο άρθρο 99.

Οι εργαζόμενοι και το σωματείο
Οι εργαζόμενοι της PLEXACO δεν είχαν σωματείο πριν την έναρξη του αγώνα τους. Το σωματείο δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων. Στο εργοστάσιο και στην εταιρία επικρατούσε ως το 2011 κοινωνική ειρήνη. Ο μέσος χρόνος που οι εργαζόμενοι βρίσκονταν στη PLEXACO υπερέβαινε τα δέκα χρόνια. Όπως είπε εργαζόμενος στο Διευθυντή του εργοστασίου, που προσπαθούσε να διαχειριστεί την κατάσταση την εποχή των κινητοποιήσεων «εμείς ούτε σωματεία, ούτε απεργίες ξέραμε, τα αφεντικά μας τα έμαθαν». Συνδικαλιστές βέβαια στο εργοστάσιο υπήρχαν ενταγμένοι σε κλαδικά-κομματικά σωματεία της περιοχής. Στην πορεία των κινητοποιήσεων οι κόντρες μεταξύ αυτών των σωματείων, λογικές παλαιοκομματικών επιδιώξεων στα κλαδικά σωματεία της Βοιωτίας και στο ΕΚ Θήβας μεταφέρθηκαν στο σωματείο της PLEXACO. Επικράτησε η λογική, αν δεν είσαι μαζί μου, με το κομματικό μου μαγαζί, είσαι εχθρός μου.
Παρά την απειρία τους σε αγώνες οι εργαζόμενοι αρχικά έδειξαν σθένος, αποφασιστικότητα και διάθεση για αγώνα. ‘Όμως τόσο οι παραπάνω λογικές όσο η στάση της διοίκησης του σωματείου έστειλαν τον κόσμο σπίτι του περιμένοντας δικαίωση από τα δικαστήρια.

Ο ρόλος του σωματείου
Είναι σε όλους μας γνωστό ότι στις μέρες που ζούμε τόσο οι διεκδικήσεις των εργαζομένων όσο και τα όπλα με τα οποία δίνουμε τους αγώνες μας δεν έχουν σχέση με αυτά που ξέραμε. Έτσι και οι τρόποι που δίνονταν οι εργατικοί αγώνες έως σήμερα είναι πλέον ανεπαρκείς και για το λόγο αυτό οι εμπειρίες κάθε μάχης, οι νίκες και οι ήττες κάθε σωματείου εργαζομένων πρέπει να δημοσιοποιούνται και να γίνονται μάθημα για τους υπόλοιπους. Για το λόγο αυτό θεωρούμε ότι είναι μεγάλο λάθος των εργαζομένων της PLEXACO και κατά συνέπεια του ΔΣ του σωματείου τους το ότι θέλησαν να κρατήσουν τον αγώνα τους στα στενά όρια του εργοστασίου, έχοντας ως σύμμαχο μόνο το ΕΚ Θήβας, έναν γραφειοκρατικό κομματικοποιημένο μηχανισμό. Δεν θέλησαν και δεν επιδίωξαν να έρθει ο αγώνας τους σε επαφή με τα άλλα σωματεία της περιοχής που έδωσαν και δίνουν παρόμοιους αγώνες και να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Να μάθουν ο ένας από την εμπειρία του άλλου. To ΕΚ Θήβας με το θεσμικό του κύρος και τις δυνατότητες που το κύρος αυτό αποφέρει σίγουρα μπορεί να λειτουργήσει ως αρωγός του αγώνα των εργαζομένων, όμως δεν μπορεί να δώσει στον αγώνα τους την δυναμική και αποτελεσματικότητα που μπορεί να δώσει η κοινή δράση με άλλα σωματεία, αλλά και συλλογικότητες και φορείς της περιοχής. Όπως είπε ο εργατολόγος στον εργαζόμενο τον Ιούλιο του 2012 «εγώ μπορώ να κερδίσω δίκες, τους αγώνες τους κερδίζουν η δική σας προσπάθεια και η αλληλεγγύη των άλλων εργαζομένων».

Οι λάθος επιλογές
Οι εργαζόμενοι της PLEXACO μέσω της δικηγόρου τους κ. Φουντέα ήρθαν σε συμφωνία με το εργοδότη, ο οποίος τους παραχώρησε το στοκ του εργοστασίου. Ότι είχε εναπομείνει από το στοκ δηλαδή αφού στους δυο μήνες που μεσολάβησαν μεταξύ των δυο επισχέσεων η μεγαλύτερη ποσότητα του στοκ είχε ξεπουληθεί αποφέροντας στην τσέπη του εργοδότη εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
Η συμφωνία προέβλεπε ότι οι εργαζόμενοι θα πάγωναν κάθε δικαστική διεκδίκηση των απαιτήσεων τους. Για την συμφωνία αυτή σήμερα οι εργαζόμενοι έχουν μετανιώσει πικρά. Το κέρδος των λίγων μισθών που τους απέφερε είναι δυσανάλογα μικρό σε σχέση με τα διεκδικούμενα από αυτούς ποσά. Ταυτόχρονα εγκλωβίστηκαν σε μια γκρίζα περιοχή μεταξύ εργασίας και ανεργίας, αφού ακόμα και σήμερα θεωρούνται εργαζόμενοι χωρίς όμως μισθό και χωρίς κανένα από τα δικαιώματα τις δυνατότητες που έχουν οι άνεργοι. Τα κέρδη που εργοδότη είναι για μας θολό τοπίο. Σίγουρα κέρδισε μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ αφού δεν επέδεσε το ΦΠΑ των πωλήσεων στην εφορία. Κέρδισε όμως και σχεδόν ένα χρόνο εφησυχασμού των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι της PLEXACO δεν είναι ανόητοι. Είναι άνθρωποι του μεροκάματου που βρέθηκαν εγκλωβισμένοι στη μέγγενη των ημερών που ζούμε. Ξέρουν όπως ξέρει κάθε εργαζόμενος που μένει άνεργος στις μέρες μας ότι έχουν μηδαμινές πιθανότητες να βρουν σύντομα δουλειά. Έτσι η πίεση των καθημερινών αναγκών, η ανάγκη του να ακούσουν καλά νέα, η επιθυμία να γυρίσουν με καλά νέα σπίτι τους, σε συνάρτηση το κύρος των λεγομένων κάποιων που εξ ορισμού γνωρίζουν περισσότερα, τους κάνουν να αποδέχονται τα πιο απίθανα σενάρια που μπορεί να λέγονται σε συναδελφικές παρέες, σε συνελεύσεις και σε κάθε είδους συναντήσεις.

Ο ρόλος του δικηγόρου.
Η σωστή επιλογή δικηγόρου είναι όχι βέβαια ικανή αλλά σίγουρα αναγκαία συνθήκη για την νομική τουλάχιστον δικαίωση των εργαζομένων. Οι μάχες των εργατικών σωματείων με αυτού του μεγέθους τους αντιπάλους, αυτού του επιπέδου οι δικαστικοί αγώνες απαιτούν έμπειρους δικηγόρους με βοηθούς και συνεργάτες που να μπορούν να προλαβαίνουν τις δικονομικές ντρίπλες που ο νόμος δίνει το δικαίωμα στα αφεντικά. Να παρακολουθούν καθημερινά κάθε νομική κίνηση των εργοδοτών, όπως αιτήσεις πτώχευσης και να αντιδρούν άμεσα. Να αντιλαμβάνονται πίσω από τις νομικές ή άλλες κινήσεις τις βαθύτερες επιδιώξεις των αφεντικών και των νομικών τους συμβούλων, επιδιώξεις που πολλές φορές είναι θολές. Το γεγονός αυτό σε συνάρτηση με την απογοήτευση των εργαζομένων και την απροθυμία τους να συνεχίσουν έναν αγώνα που είναι ψυχοφθόρος. Εδώ λοιπόν είναι σημαντικός ο ρόλος του δικηγόρου Να διαφωτίσει και να εμψυχώσει από κοινού βέβαια με την αλληλεγγύη και συμπαράσταση των άλλων εργαζομένων. Να τους δώσει να καταλάβουν δηλαδή ότι η λύση δεν είναι δικαστική αλλά πολιτική. Βέβαια στην περίπτωση της PLEXACO η δικηγόρος των εργαζομένων παίζει άλλο ρόλο.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν σαφή επιδίωξη. Πρέπει να ξέρουν τι θέλουν και τους τρόπους για να το πετύχουν. Εδώ σημαντικό ρόλο έχει ο δικηγόρος αλλά βεβαίως και το σωματείο. Οι επιλογές σε αυτές τις περιπτώσεις δύο. Η κατάληψη των μέσων παραγωγής από τους εργαζόμενους και η προσπάθεια επαναλειτουργίας του εργοστασίου υπό εργατικό έλεγχο όπως στην περίπτωση της ΒΙΟΜΕ ή η κατάσχεση της περιουσίας της εταιρείας και αλλά και του εργοδότη και πλειστηριασμός ώστε να πληρωθούν τα δεδουλευμένα και οι αποζημιώσεις των εργαζομένων Οι εργαζόμενοι δεν προστάτευσαν την περιουσία του εργοστασίου ουσιαστικά την δική τους περιουσία. Άφησαν τον μηχανολογικό και λοιπό εξοπλισμό στο έλεος πλιατσικολόγων της περιοχής με αποτέλεσμα το εργοστάσιο της PLEXACO σήμερα να είναι κουφάρι.

το κείμενο είναι αναδημοσίευση από το τρίτο τεύχος του εντύπου «εργατικός τύπος»

πηγή:ανεργοι-ανεργες στις γειτονιεςhttps://anergoigeitonion.espivblogs.net/2014/05/04/%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%87%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7/

διεθνη

Ουκρανία : Πρωτομαγιάτικους χαιρετισμούς από την συνδικαλιστική ένωση SAC και μια ανακοινωση απο την Αυτόνομη Ένωση Εργατών Κιέβου

Σχολιάστε

sac cat maydayΠρωτομαγιάτικους χαιρετισμούς από την συνδικαλιστική ένωση SAC

Στους καιρούς της φασιστικής κινητοποίησης και της ανόδου της ακροδεξιάς, είναι σημαντικότερο από ποτέ, να συζητήσουμε για αυτό και να γίνει πρακτική μας ο διεθνισμός.

Για να γίνει κατανοητό : το θεωρεί κάποιος τον εαυτό του σουηδό είναι μια επικίνδυνη σκέψη, το ίδιο επικίνδυνη όσο και κάποιος να θεωρείται ουκρανός. Δεν υπάρχει κάτι καλό στον εθνικισμό.

Πιστεύουμε πως τα μαυροκόκκινα σωματεία πρέπει να έχουν επαφή μεταξύ τους, να ανταλλάξουν εμπειρίες, να υπάρξουν κοινές στρατηγικές και υποστήριξη που είναι και το πιο κρίσιμο κομμάτι στη δουλειά μας.

Η διεθνής αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια μας είναι σημαντικότερη από ποτέ άλλοτε.

Η επίσκεψη των διεθνών επιτροπών SAC στο Κίεβο ήταν μια σημαντική εμπειρία για εμάς και ελπίζουμε να συνεχίσουν οι επαφές μαζί τους.

Η συνδικαλιστική ένωση SAC εύχεται στους συντρόφους της Αυτόνομης Ένωση Εργαζομένων μια καλή Πρωτομαγιά και καλή τύχη με την οργάνωση στους χώρους εργασίας!

Γιορτάστε μια μαυροκόκκινη Πρωτομαγιά, για ένα κόσμο χωρίς αφεντικά και σύνορα!!!!

Μετάφραση : Jonny B/ mpalothia

———————————————————————————

Mayday greetings from SAC syndikalisterna

In times of fascist mobilisation and a right wing on the rise it is more important than ever to talk about and make internationalism our ptactice.
To understand that to be Swedish is a dangerous thought, to be an Ukrainian is and dangerous thought. There is no good nationalism.

For us red and black unions to have contact to exchange experiences, find common strategies and get support is an crusial part of our work.
International solidarity and mutual aid is as important among us as ever.

SAC international committees visit in Kiev was an important experience for us, and we hope to continue to stay in touch.

SAC wishes our comrades in Autonomus workers union a good first of may and good luck with the work place organizing!

Celebrate a red and black mayday, for a world without bosses and borders!

ΠΗΓΗ:http://mpalothia.com/2014/04/30/%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-%CF%80%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B5%CF%84%CE%B9%CF%83/
ΠΗΓΗ:   #internationalsolidarity
ΠΗΓΗ:#redandblackmayday

————————————————————————————————-

Ανακοινωση απο την Αυτόνομη Ένωση Εργατών Κιέβου:

An account and analysis of the clashes in Odessa earlier this week between rival groups of Ukrainian and pro-Russian nationalists in which more than 40 people were killed, by the Kiev group of Ukrainian anarchist organisation Autonomous Workers Union. More than 40 people were killed and nearly 200 were wounded in the tragic clash of right-wing combatants in Odessa on May 2: football hooligans and Euromaidan self-defence on the one side; Stalinists, pro-Russian paramilitaries and local police force on the other.
It started as a belligerent mob, comprised of men with “St. George’s ribbons” and red armbands (such armbands were also spotted on some police officers), wielding clubs and firearms, approached the march “for united Ukraine” which was made up of right-wing football hooligans joined by a large crowd of civilian people. As fighting began between the sides, the riot police provided cover to the attackers and cooperated with them. 4 people were killed. It is noteworthy that in the previous days the Antimaidan protesters had repeatedly marched along the centre of Odessa and never met any physical counteraction either from their political opponents or the police.
Civilian “pro-Ukrainian” crowd didn’t disperse after the shootings; enraged, they started the counterattack. As the fighting became sufficiently intense, some of pro-Russian combatants withdrew to the Afina trading center, which was then blocked by the police. The crowd, incited by hooligans, followed the other part of the attackers and proceeded to rout the Antimaidan camp, located near the Trade Union house. The Antimaidan protesters fled to that building and then the entrances were barricaded. It should also be noted that Alexey Albu, leader of Stalinist Borotba organization, personally urged protesters to come inside the blocked building, although never joined them himself. We see this as a proof enough to any left or anarchist organization in the world to sever any ties, either financial or informational, with this organization. By sending them money you would fund the civil war; by spreading their statements and supporting them morally you would contribute to their war propaganda.
Violence continued, as Euromaidan crowd surrounded the Trade Union house and combatants from both sides fired shots and hurled Molotov cocktails both to and fro the roof of the building. At this moment is still unclear which factor contributed the most to the fire, which burned some and suffocated others to death.
Video: Civilians from “Euromaidan” crowd attempt to rescue people from the burning Trade Union house.
We are sure that the violence of right-wing hooligans was the integral part of this tragedy. However, it is clear that this violence was planned for and counted on. The people who should also be held responsible are the pro-Russian instigators and the local police, who supported them.
Members of AWU wish to express their deepest mourning for the victims. They fell prey to the interests of the forces that consistently try to instigate a civil war in Ukraine. Sadly, large parts of the working class are disoriented and serve as merely blind puppets in the hands of such forces, giving their lives for utterly stupid and meaningless things and ideas. The immediate effect of the escalation of this tragically pointless conflict is the split of the working class in Ukraine. While some workers are threatening with a political strike in support of the Antimaidan, several members of the (pro-Maidan) Confederation of Free Trade Unions are being kidnapped by Antimaidan forces. Instead of taking a united stance against the neoliberal policies of the government, proletarians are busy fighting each other for the interests of various bourgeois cliques.
The final result of such policies will be a civil war in Ukraine, which will mean an ultimate catastrophe for the working class. We are not pacifists and will be at the side of the working class whenever it fights against the bourgeoisie, no matter what forms this fight takes — but this is not the case in Ukraine nowadays. The disoriented and weak proletariat will be busy engaging in self-destruction; the outcomes will be drastic fall of life standards, rise of unemployment and criminal activities, and loss of huge number of lives. All prospects of working-class self-organization and mobilization will be buried for some time.
We can see that this scenario is being pushed forward by the alliance of various right-wing groups, nazis, conservatives and Stalinists. It is important to understand that Antimaidan cannot be considered a “working-class social protest”: the typical demands of this movement in various towns are dictated by the most reactionary clerical conservatives (abolition of electronic IDs because they include “the Number of the Beast”; banning of vaccination; etc.) and have little to do with the interests of workers.
On the other hand, we are disgusted by the reaction of the right-liberal and patriotic general public which takes delight in the Odessa deaths. However wrong the killed people might have been, they shouldn’t have died in this brutish accident. As Ukrainian workers side with various warring right-wing movements, they are sliding further from socialism to barbarism. The cure is well-known: we should realize our own class interests, organize at workplaces and direct our rage against the real enemy, not at each other. In days like these global workers’ solidarity means very much. The global working class is doomed to eliminate itself: either in the process of social revolution and construction of a classless society or in the process of a barbaric all-out war.
No gods, no masters, no nations, no borders!
Autonomous Workers’ Union – Kiev
5 May 2014

εργατικα,εργατικά νέα,εργατικες ειδησεις &νεα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ

ΠΛΉΡΗΣ ΔΙΚΑΊΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΜΈΝΗΣ ΣΥΝΑΔΈΛΦΟΥ ΑΠΌ ΤΗ ΜΚΟ “ΜΕΤΑΔΡΑΣΗ” [1]

Σχολιάστε 
[2]
 
		Η ΚΟΙΝΉ ΑΦΊΣΑ-ΚΆΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΣΒΕΜΚΟ ΚΑΙ
ΤΟΥ ΣΜΕΔ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΊΚΑΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΉΣ
ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΈΛΦΟΥ (29/1/2014)
 
  Πλήρης ήταν η δικαίωση της συναδέλφου,
μέλους του ΔΣ του Σωματείου Βάσης
Εργαζομένων Μη Κυβερνητικών
Οργανώσεων (ΣΒΕΜΚΟ) και μέλους του
Συλλόγου Μεταφραστών Επιμελητών
Διορθωτών, που απολύθηκε εκδικητικά
από τη δουλειά της ως διερμηνέα στις
συνεντεύξεις ασύλου και κατέθεσε αγωγή
κατά του εργοδότη της, της ΜΚΟ
"ΜΕΤΑδραση" (βλ. αναλυτικά για την
υπόθεση εδώ [3]). Το δικαστήριο που
συζήτησε την αγωγή της στις 29/1/2014
αποδέχθηκε εξολοκλήρου τα δίκαια
αιτήματα της συναδέλφου, ΑΚΥΡΏΝΟΝΤΑΣ
ΤΗΝ ΑΠΌΛΥΣΉ ΤΗΣ, ΑΝΑΓΝΩΡΊΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ
ΕΞΑΡΤΗΜΈΝΟ ΧΑΡΑΚΤΉΡΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΊΑΣ ΠΟΥ
ΠΑΡΕΊΧΕ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΏΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΚΟ
"ΜΕΤΑΔΡΑΣΗ" ΣΕ ΕΠΑΝΑΠΡΌΣΛΗΨΉ ΤΗΣ. 
 
  Ο ΣΜΕΔ εκφράζει την ικανοποίησή του
για την απόφαση του δικαστηρίου και
καλεί όλους τους διερμηνείς που
εργάζονται σε παρόμοιες συνθήκες να
ακολουθήσουν το παράδειγμα της
συναδέλφου και να μην εκχωρήσουν ούτε
κεραία από τα εργασιακά και
συνδικαλιστικά τους δικαιώματα.
 
  Συντασσόμαστε κι εμείς από την πλευρά
μας με τη σχετική ανακοίνωση του ΣΒΕΜΚΟ
[4], που τονίζει:
 
> Η νίκη της συναδέλφου είναι νίκη όλων
> μας. Είναι νίκη όλων των εργαζομένων
> (...) που βλέπουν τα εργασιακά τους
> δικαιώματα να καταστρατηγούνται, που
> υπόκεινται σε ψυχολογικούς
> εκβιασμούς και εργοδοτικές πιέσεις
> ενώπιον αυτονόητων διεκδικήσεων.
 
> Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΉ ΑΠΌΦΑΣΗ ΑΥΤΉ ΑΝΟΊΓΕΙ ΤΟ
> ΔΡΌΜΟ ΓΙΑ ΔΙΕΚΔΙΚΉΣΕΙΣ ΠΟΛΛΏΝ
> ΕΡΓΑΖΟΜΈΝΩΝ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΊΖΟΝΤΑΙ ΣΑΝ
> «ΕΡΓΟΛΆΒΟΙ» Ή «ΕΘΕΛΟΝΤΈΣ». Η ιστορία
> των ταξικών διεκδικήσεων όμως σε ένα
> τόσο δυσμενές πολιτικό τοπίο
> συνεχίζεται. (...) Είναι σαφές πως ο
> ατομικός δρόμος δεν εξασφαλίζει το
> δικαίωμα στην εργασία με αξιοπρέπεια.
> ΑΠΈΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΎΣΕΙΣ, ΤΗΝ ΑΠΛΉΡΩΤΗ
> ΕΡΓΑΣΊΑ, ΤΗΝ ΕΡΓΟΛΑΒΊΑ ΤΩΝ
> «ΜΠΛΟΚΆΚΗΔΩΝ», ΤΙΣ ΑΤΟΜΙΚΈΣ
> ΣΥΜΒΆΣΕΙΣ..., Η ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΉ ΔΡΆΣΗ, Η
> ΣΥΛΛΟΓΙΚΌΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΏΝΕΣ ΣΤΟΥΣ
> ΧΏΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΊΑΣ ΕΊΝΑΙ Η ΜΌΝΗ
> ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΉ ΑΠΆΝΤΗΣΗ.
 
-- 
SMED-logo-smaller-2Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών
Διορθωτών


Μαυρικίου 8 & Μαυρομιχάλη
  Αθήνα
 
Τ.Θ. 21028
Αθήνα 11410
 
Τηλ. Επικοινωνίας [νέο]: 6980 972580
 
Ηλ. Ταχυδρομείο: syl.smed@gmail.com
  Website: http://www.smed.gr/ [5]
Forum: http://smed.forumotion.net [6]
 
Links:
------
[1] http://www.smed.gr/2014/05/blog-post.html
[2] 
http://2.bp.blogspot.com/-Dl4fk0Sw7G4/U2KH-GO1rnI/AAAAAAAABPA/NrgdcoPrbWs/s1600/SVEMKO-SMED_Jan2014.jpg
[3] http://www.smed.gr/2014/01/291.html
[4] http://svemko.espivblogs.net/?p=409
[5] http://www.smed.gr/
[6] http://smed.forumotion.net
εργατικά νέα,εργατικες ειδησεις &νεα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ,πορειες-συγκεντρωσεις-διαδηλωσεις,ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ-ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΙ,ΣΥΛΛΟΓΟΙ-ΣΩΜΑΤΕΙΑ-ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ,σωματεια βασης

ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη

Σχολιάστε
ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη[μια περιγραφική ανταπόκριση
από τις απεργιακές μας κινητοποιήσεις την Κυριακή 4 Μάη]
Την Κυριακή 4 Μάη, στο πλαίσιο της πανελλαδικής απεργίας στο εμπόριο ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, σε συνέχεια της δυναμικής απεργιακής κινητοποίησης την Κυριακή 13 Απρίλη και του συνόλου των σχετικών συνεχών παρεμβάσεων σε χώρους του εμπορίου τόσο στο κέντρο όσο και στις γειτονιές κατά τους τελευταίους μήνες, και σύμφωνα με το σχέδιο δράσης που κατά τις τελευταίες του συνελεύσεις κατέστρωσε, προχώρησε στις ακόλουθες κινήσεις:
Ήδη από τις 10πμ προχωρήσαμε σε ιδιαίτερα μαζικές απεργιακές περιφρουρήσεις σε καταστήματα του κέντρου επί της Σταδίου (ΙΑΝΟΣ, TEZENiS, Accessorize, CALZEDONIA, ZARA). Παράλληλα, όπως είχε προκριθεί και από τις συζητήσεις εντός του Συντονιστικού δράσης, πραγματοποιούνταν μια σειρά από αντίστοιχες παρεμβάσεις – απεργιακές περιφρουρήσεις σε εμπορικά καταστήματα σε διάφορες περιοχές εκτός κέντρου, όπως στο Περιστέρι, στην Κυψέλη, στο Παγκράτι, στην Καισαριανή, στου Ζωγράφου, στην Ηλιούπολη και σε άλλες γειτονιές.
Έπειτα από αρκετές ώρες, κατά τις 2μμ ξεκίνησε από τον πεζόδρομο της Κοραή (όπου και ήταν το δημόσια ανακοινωμένο σημείο της απεργιακής συγκέντρωσης μας για τη 1.30μμ) μια ιδιαίτερα μαζική πορεία, που κινούμενη αρχικά επί της Πανεπιστημίου κατέφθασε στην αρχή της Αιόλου, όπου και παρέμεινε 15 περίπου λεπτά. Ενισχυόμενη και με συλλογικότητες που προσέρχονταν από τις δράσεις στις γειτονιές τους, η πορεία κινήθηκε επί της Αιόλου και στη συνέχεια ανέβηκε την Ερμού. Κατά τη διάρκεια της όλης διαδήλωσης, φωνάζονταν με ιδιαίτερο παλμό πολλά συνθήματα (όπως «Συνάδελφοι γερά, ούτε βήμα πίσω, καμία Κυριακή δε θα τους χαρίσω» , «Αν δεν αντισταθούμε σε κάθε μαγαζί, σκλάβους θα μας έχουνε για μια μπουκιά ψωμί», «βιτρίνες λουσάτες, απλήρωτοι εργάτες», «Δε σου λείπουν οι ώρες για να ψωνίσεις, σου λείπουνε τα φράγκα κι οι ώρες για να ζήσεις» κ.α.) μοιράζονταν κείμενα και πετάγονταν τρικάκια. Παράλληλα με το ανέβασμα μας στην Ερμού, από την μικροφωνική που βρισκόταν στα γραφεία της ΟΛΜΕ εκφωνούνταν διάφορα μηνύματα αγώνα. Η διαδήλωση ολοκληρώθηκε έπειτα από αρκετή ώρα στην αρχή της Ερμού στο Σύνταγμα.
Όλα συνεχίζονται…
 

 > H επόμενη συνέλευση (συνέλευση απολογισμού για τις έως τώρα δράσεις και για τη συνέχισή τους) του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια έχει οριστεί για την Τρίτη 13 Μάη στις 7μμ στα γραφεία του ΣΥΒΧΑ (Λόντου 6, Εξάρχεια)
> Το κείμενο του Συντονιστικού δράσης που μοιραζόταν βρίσκεται κι ΕΔΩ (καθώς και μετά τις φωτογραφίες)
[στη συνέχεια θα υπάρχει και εκτενέστερη τοποθέτηση του Συντονιστικού δράσης για τον αγώνα αυτό]
Ακολουθούν εικόνες από τις απεργιακές περιφρουρήσεις στο κέντρο και από τη διαδήλωση
ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη2 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη3 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη4 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη5 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη6 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη7 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη8 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη9 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη10 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη11 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη12 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη13 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη14 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη15 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη16 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη17 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη18 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη19 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη20 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη21 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη22 ανταπόκριση από την απεργιακή κινητοποίηση της Κυριακής 4 Μάη23
εργατικά νέα,ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ,εργοδοτική τρομοκρατία,ΣΥΛΛΟΓΟΙ-ΣΩΜΑΤΕΙΑ-ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ

“Οι πωλητές του μήνα” ή αλλιώς “Πήραν φωτιά τα μηχανάκια μου…” [ανακοίνωση του ΣΥΒΧΑ για το βιβλιοπωλείο Ιανός]

Σχολιάστε

ιανοςΈνα ιδιότυπο σκανάρισμα φαίνεται να λαμβάνει χώρα τους τελευταίους δύο μήνες στην «αλυσίδα πολιτισμού ΙΑΝΟΣ»: συνάδελφοι και συναδέλφισσες κυνηγούν τα βιβλία που πωλούν στους πελάτες προκειμένου να τα «σκανάρουν», με τα μηχανάκια που έχουν κρεμασμένα στο λαιμό τους. Μόνο που αυτό το σκανάρισμα δεν είναι ακριβώς «καταγραφή», όπως ενημερώνεται ο απορημένος και ανυποψίαστος πελάτης. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα νέο ευφάνταστο μέτρο της εργοδοσίας προκειμένου -μέσα από τα μηχανάκια, που φοράει ο κάθε εργαζόμενος ξεχωριστά- να καταγράφονται οι ατομικές του πωλήσεις.

Το νέο αυτό μέτρο δε θίγει άραγε την αξιοπρέπεια των εργαζομένων που είναι αναγκασμένοι να «κυνηγάνε τους πελάτες από πίσω», συχνά να γίνονται ακόμα και ενοχλητικοί υπό το φόβο της χαμηλής απόδοσης στην αξιολόγηση που θα τους γίνει; Κάτι τέτοιο δε σπέρνει τον ανταγωνισμό αντί για τη συνεργασία και την αλληλεγγύη μεταξύ των συναδέλφων; Μήπως τελικά, όλα γίνονται για να αναδειχτούν κάποιοι «καλοί» και «ικανοί», ή «πωλητές του μήνα» και κάποιοι άλλοι «μη αποδοτικοί»;

Φαίνεται ότι για χάριν της κερδοφορίας της επιχείρησης, δημιουργείται ένα πλαίσιο εργασίας, στο οποίο οι υπάλληλοι βγαίνουν στην κυριολεξία σ’ έναν παράλογο αγώνα δρόμου καταγραφής των περισσότερων πωλήσεων. Οι τελευταίες άραγε υπολογίζονται με βάση τον αριθμό των πωληθέντων βιβλίων ή, όπως ακούγεται στον κλάδο, με βάση τον συνολικό τζίρο που φέρνουν στην επιχείρηση;

Είναι σαφές ότι η νέα αυτή πρακτική της εργοδοσίας, ανοίγει με εύσχημο τρόπο την πόρτα για εύκολες απολύσεις, αφού οι συνάδελφοι που θα βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις της λίστας αξιολόγησης θα βρίσκονται υπό την απειλή της απόλυσης αν δεν «ανεβάσουν τα ποσοστά τους». Η επίκληση του αριθμού -και κυρίως της τιμής- των πωληθέντων βιβλίων ανά υπάλληλο, για την παρουσίαση μιας ενδεχόμενης απόλυσης ως δικαιολογημένης είναι τουλάχιστον αρρωστημένη. Είναι φανερό που οδηγούν όλα αυτά: αφού πρώτα η εργοδοσία εγκαινιάζει το αλληλοφάγωμα, τον ανταγωνισμό, το χυδαίο κυνήγι της πρωτιάς και κατ’ ουσίαν την παρότρυνση των υπαλλήλων να σπρώχνουν τα πιο ακριβά βιβλία στους υποψήφιους πελάτες -όλα αυτά σε πλήρη αντίθεση με το δημόσιο προφίλ «πολιτισμού» της επιχείρησης-, θα έρχεται μετά να αξιολογεί αρνητικά τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες που δεν τα πήγαν καλά σ’ αυτό τον αγώνα παραλογισμού.

Αν προσθέσουμε σε αυτά, τα απελευθερωμένα ωράρια, τα εξαήμερα που δουλεύουν οι εργαζόμενοι, τις Κυριακές και τις Λευκές Νύχτες, τις προσλήψεις επισφαλών εργαζομένων μέσω του νέου καθεστώτος των κοινωφελών προγραμμάτων, το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ επιβεβαιώνει τελικά περίτρανα στους υπαλλήλους του ότι δεν υπάρχει «αλυσίδα πολιτισμού» που να μη συνιστά ταυτοχρόνως και «αλυσίδα βαρβαρότητας». Άλλωστε, με αυτόν τον τρόπο -προσλήψεις με προγράμματα κατάρτισης και εξοντωτικά ωράρια- δε χτίστηκε στο παρελθόν ως μαγαζί;

Οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες δεν έχουν ανάγκη από κανένα μηχανάκι και άλλα παρόμοια νοσηρής εμπνεύσεως μέτρα για να κάνουν τη δουλειά τους με αξιοπρέπεια:

– Να αποσυρθούν άμεσα τα μηχανάκια από τους εργαζομένους στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ
– Όχι στο χυδαίο καθεστώς του «πωλητή του μήνα»
– Όχι στις απολύσεις
– Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας για όλους και όλες τους/τις εργαζομένους/ες

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210 – 3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com33579_164858033540185_6037521_n

http://bookworker.wordpress.com/2014/05/05/%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CF%89%CE%BB%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%AE%CE%BD%CE%B1-%CE%AE-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CF%82-%CF%80%CE%AE%CF%81%CE%B1%CE%BD-%CF%86%CF%89%CF%84/

αναρχοσυνδικαλισμός,ιστορια,ιστορικά

109 Χρόνια Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου (IWW)

Σχολιάστε

iww1

 

Oι Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου (Industrial Workers of the World) αποτελούν το συνώνυμο του ριζοσπαστικού εργατικού συνδικαλισμού στην Αμερική. Πρόκειται για μια άγνωστη και αθέατη πλευρά της Αμερικής και ενός διαχρονικού οράματος για οργάνωση και χειραφέτηση των εργαζομένων.

Οι απαρχές της ίδρυσης.

Από το 1870 και μετά, η οικονομική, πολιτική και κοινωνική αστάθεια κυριαρχούσε στις ΗΠΑ. Από την μία, υπήρχε έντονο ενδιαφέρον στους εργάτες για τις σοσιαλιστικές και τις αναρχικές ιδέες με αποτέλεσμα την μεγάλη εργατική εξέγερση του 1877, τα γεγονότα στο Σικάγο την Πρωτομαγιά του 1886, την απεργία Pullman το 1894, καθώς και τις αιματηρές απεργίες των ανθρακωρύχων στις δυτικές περιοχές των ΗΠΑ το 1890. Από την άλλη, με την καταστολή να εντείνεται, πολλά από τα συνδικάτα που συμμετείχαν στην καθεστωτική Αμερικανική Ομοσπονδία Εργασίας (American Federation of Labour) -κάτι αντίστοιχο με την ΓΣΕΕ- επέλεξαν τον δρόμο της υποταγής, τον συντηρητισμό, τα κλαδικά μικροσυμφέροντα, και τον αποκλεισμό γυναικών, μαύρων και άλλων εθνικών ομάδων.

iww2

Τα γεγονότα αυτά οδήγησαν στην ανάγκη ενός δυνατού συνδικαλιστικού κινήματος, ως απάντηση στην γενικευμένη καταστολή των αφεντικών και οδήγησαν στην δημιουργία των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (Industrial Workers of the World). Στην ιδρυτική συνάντηση στο Σικάγο τον Ιούνιο του 1905, συμμετείχαν διακόσοι αντιπρόσωποι από την Ομοσπονδία Ανθρακωρύχων των Δυτικών περιοχών των ΗΠΑ και από άλλα μικρότερα συνδικάτα, αναρχικοί και σοσιαλιστές. Με στόχο την οργάνωση ενάντια στον καπιταλισμό και τον εξαρτημένο συνδικαλισμό, το ιστορικό προοίμιο (Preamble) της IWW ήταν και παραμένει διαχρονικό:

«Η εργατική τάξη και τα αφεντικά δεν έχουν τίποτα το κοινό. Δεν μπορεί να υπάρξει καμία ειρήνη εφ” όσον η πείνα και η ανέχεια συνυπάρχουν ανάμεσα στα εκατομμύρια των εργαζόμενων, ενώ οι λίγοι, που αποτελούν την εργοδοτική τάξη κατέχουν όλο τον παραγόμενο πλούτο. Μεταξύ αυτών των δύο τάξεων η πάλη πρέπει να συνεχιστεί έως ότου οργανωθούν όλοι οι εργαζόμενοι του κόσμου, πάρουν την κατοχή των μέσων παραγωγής, καταργήσουν το σύστημα της μισθωτής εργασίας και ζήσουν σε αρμονία με τη φύση. Αντί του ιδεολογήματος, «μια δίκαιη αμοιβή ανά εργάσιμη ημέρα», πρέπει να υιοθετηθεί το διαρκές επαναστατικό πρόταγμα:Κατάργηση της Μισθωτής  Εργασίας.»

iww3

 

Η επιλογή του τρόπου οργάνωσης

Οι Βιομηχανικοί Εργάτες επέλεξαν να οργανωθούν με βάση τον Επαναστατικό Βιομηχανικό Συνδικαλισμό (Revolutionary Industrial Unionism) και την μέθοδο του «ενός δυνατού και ενιαίου συνδικάτου» (One Big Union) ανά Βιομηχανική δραστηριότητα  (πχ ναυτιλία) και όχι  ανά επιμέρους κλάδο ξεχωριστά ή ειδικότητα (πχ ναυτεργάτες, ή ασυρματιστές). Στόχος ήταν ο συνδυασμός και η ανάπτυξη της άμεσης δράσης και η δημιουργία τοπικών  τμημάτων οργανωμένων από την βάση χωρίς ιεραρχικές διαδικασίες. Οι πρωτεργάτες της IWW πίστευαν ότι με τον τρόπο αυτό θα πετύχαιναν καλύτερα αποτελέσματα και οι διεκδικήσεις τους θα ήταν πιο απειλητικές για την εργοδοσία,  με στόχο την νίκη έναντι του καπιταλισμού διαμέσου της γενικής απεργίας.

iww4

Λίγοι γνωρίζουν ότι με βάση το μοντέλο του Επαναστατικού Βιομηχανικού Συνδικαλισμού, οργανώθηκαν αργότερα μεγάλες Αναρχοσυνδικαλιστικές ομοσπονδίες της Ευρώπης όπως η CNT Ισπανίας που προσπάθησαν να το εφαρμόσουν στην πράξη σύμφωνα με τις τοπικές ιδιαιτερότητες. Η οικονομική άνθιση της παραγωγής κατά την διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου αποδίδεται ως αποτέλεσμα του αγροτικού κολεκτιβισμού, αλλά οφείλεται και στον Επαναστατικό Βιομηχανικό Συνδικαλισμό που ως οργανωσιακή μέθοδος, επιζητά  την ολιστική οργάνωση της παραγωγής από τους εργαζομένους «για να συνεχίσουν την παραγωγή όταν θα έχει νικηθεί ολοκληρωτικά ο καπιταλισμός ώστε να  διαμορφωθεί η δομή της νέας κοινωνίας μέσα στο κέλυφος της παλαιάς». Για τον λόγο αυτό ως την μέγιστη υποστήριξη στους εργαζομένους της CNT Ισπανίας κατά την διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου υπήρξε η “αδελφοποίηση” των δυο συνδικάτων και η αποστολή εθελοντών της IWW στην Καταλονία.

iww5iww6

Ως αποτέλεσμα αυτού του αντιεξουσιαστικού και αντιεραρχικού τρόπου αυτοοργάνωσης από την βάση, δημιουργήθηκαν οι πρώτες τριβές με αφορμή την ιδεολογική στροφή που επιχειρήθηκε από μέλη της σοσιαλιστικής παράταξης, οι οποίοι επιζήτησαν να δημιουργήσουν ένα συνδικάτο που θα είχε σχέση με πολιτικά κόμματα και εκπροσώπηση, κάτι που ο ριζοσπαστικός πυρήνας της IWW αρνήθηκε να αποδεχτεί. Αυτό οδήγησε, στην απόσχιση μικρού αριθμού συνδικαλιστών και την ίδρυση του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ. Οι Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου κατήγγειλαν τους μπολσεβίκους ότι πρόδωσαν την επανάσταση του 1917, ενώ αρνήθηκαν τα καλέσματα για συμμετοχή στην «κομουνιστική» Τρίτη διεθνή, ενώ από το 1989 υπερψηφίστηκε στην γενική συνέλευση η συνεργασία με την Διεθνή Ένωση Εργαζομένων (IWA – AIT και της φίλιας σχέσης με τον Αναρχοσυνδικαλισμό. Πρέπει να διευκρινιστεί όμως ότι η IWW δεν αποτελεί Αναρχική Πολιτική Οργάνωση, αλλά ούτε κάποια «αριστερή» παραφυάδα.

iww7

Οι δυναμικές κινητοποιήσεις

Παρόλες τις εσωτερικές διαμάχες εντός του συνδικάτου, οι οποίες έληξαν γρήγορα και άδοξα όπως ξεκίνησαν, οι Βιομηχανικοί Εργάτες συμμετείχαν σε πολλές απεργίες όπως αυτή του 1906 στο εργοστάσιο της General Electric στην Νέα Υόρκη. Πρόκειται για την πρώτη καταγεγραμμένη καθιστική διαμαρτυρία στις ΗΠΑ. Η δυναμική της άμεσης δράσης, γρήγορα δυνάμωσε την φήμη της IWW με αποτέλεσμα την αθρόα συμμετοχή εργατών. Την περίοδο από το 1911 ως το 1917, η IWW «σαρώνει» κυριολεκτικά στον Αμερικανικό συνδικαλισμό έχοντας μέσα σε έξι χρόνια 100.000 οργανωμένα μέλη και πλήθος συμπαθούντων και υποστηρικτών, οι οποίοι συμμετείχαν δυναμικά στην μεγάλη απεργία στις υφαντουργίες της περιοχής Lawrence το 1912,  απεργία διάσημη και ως  “Bread & Roses” από την ανακοίνωση των εργατών ότι θέλουν «ψωμί και τριαντάφυλλα» (συμβολισμός για το οικονομικό και βιοτικό επίπεδο που διεκδικούσαν). Η συνέχιση του αγώνα την επόμενη χρονιά στην  μεταξουργία Paterson καθώς και η οργάνωση των μεταναστών εργατών στον Νότο, των μεταλλωρύχων και των εργατών στην εξόρυξη πετρελαίου στα Νοτιοδυτικά, των  υπηρετριών στο Denver και των ξυλεργατών  στην Δύση ανέδειξαν την IWW ως ένα επικίνδυνο κοινωνικό αντίπαλο, αντίθετο στο Αμερικανικό όνειρο που οδηγούσε στην οικονομική εκμετάλλευση εργαζομένων και μεταναστών. Η δύναμη της IWW ήταν οι μετανάστες και οι αποκλεισμένοι από τα καθεστωτικά συνδικάτα.

iww8

 

Η επιτυχία των παρεμβάσεων των Βιομηχανικών Εργατών δημιούργησε πολλές αντιδράσεις. Η ρητορική περί του ταξικού πολέμου, η συντριβή του καπιταλισμού και το sabotage (με το οποίο η IWW εννοούσε την αναποτελεσματικότητα στην παραγωγή διαμέσου της δράσης και όχι την καταστροφή της παραγωγής), αποτέλεσε το φόβητρο των εργοδοτών, της κοινωνικής ελίτ και του κράτους. Για τηνIWW, ο ακηδεμόνευτος συνδικαλισμός, ο αντιιεραρχικός τρόπος οργάνωσης, η άμεση δράση και η κατάργηση της μισθωτής εργασίας, αποτέλεσαν τα συστατικά στοιχεία, ενάντια στο Αμερικανικό όνειρο.

Η ποινικοποίηση & η καταστολή. 

Για τον λόγο αυτό, διατάξεις σε τοπικό επίπεδο ψηφίστηκαν για την περιστολή των δημόσιων εκδηλώσεων και διαδηλώσεων με στόχο την αποδυνάμωση του δικαιώματος του ελεύθερου λόγου (Free Speech). Η IWW οδήγησε τον αγώνα για το δικαίωμα  έκφρασης σε όλη την επικράτεια των ΗΠΑ και συνέβαλε καθοριστικά στην ανάδειξη του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης ιδεών, κάτι που οι σημερινοί Αμερικανοί θεωρούν ως δεδομένο..

iww9

Ως συνέπεια  της γενικευμένης αντίστασης από την IWW και με τον αριθμό των μελών του συνδικάτου να έχει σχεδόν διπλασιαστεί το 1923, πολλές πολιτείες ψήφισαν νόμους ενάντια στον συνδικαλισμό τον οποίο σε πολλές περιπτώσεις παρομοίωσαν ως εγκληματική δραστηριότητα. Στην συνέχεια πολλά ομοσπονδιακά δικαστήρια χαρακτήρισαν τους Βιομηχανικούς Εργάτες, ως ανατρεπτική οργάνωση, οδηγώντας στην σύλληψη πολλών μελών του συνδικάτου, με αποκορύφωμα την επίθεση από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ με αφορμή την δυναμική εναντίωση του συνδικάτου στην εμπλοκή των ΗΠΑ στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Οι Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου πλήρωσαν ακριβά το αντίτιμο του διεθνισμού τους αρνούμενοι οποιαδήποτε ανάμιξη ή συμμετοχή στον Πόλεμο των αφεντικών.Η βαθιά εργατική & διεθνιστική τους αλληλεγγύη υπαγόρευσε έναν άνισο αγώνα ενάντια στην καθοδηγούμενη προσπάθεια να εμφανιστούν οι ΗΠΑ για πρώτη φορά ως έθνος. Σε αυτήν την απαρχή του αμερικανικού ιμπεριαλισμού η IWW επέλεξε τον δρόμο της αντίστασης με αποτέλεσμα να κατηγορηθεί ως φιλογερμανική και να επακολουθήσει η γενικευμένη διαπόμπευση και φημολογία εναντίων του συνδικάτου και τις δολοφονίες πολλών υποστηρικτών της.

iww10

Οι Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου σήμερα

Πολλοί νομίζουν ότι μετά την καταστολή του πρώτου παγκόσμιου πολέμου, η IWW διαλύθηκε. Είναι γεγονός ότι την δεκαετία του ’30 το συνδικάτο συρρικνώθηκε με πολλά μέλη του να αποσύρονται από την ενεργή συνδικαλιστική δράση ή να επιλέγουν έναν πιο «νομιμόφρον» αγώνα μέσα στα καθεστωτικά συνδικάτα. Η πρώτη ιστορική της περίοδο τελειώνει με το τέλος τους Ισπανικού εμφύλιου κατά την διάρκεια του οποίου, ανέπτυξε ιδιαίτερα δυναμική προπαγάνδα υπέρ των Ισπανών εργατών και της CNT, τους οποίους αυτόματα θεώρησε και ως δικούς της, -μετά το τέλος του Ισπανικού εμφυλίου- φροντίζοντας για όσους μετανάστευσαν στην Αμερική να βρουν εργασία και να έχουν την ίδια συνδικαλιστική προστασία όπως όλα τα εν ενεργεία μέλη του συνδικάτου.

Μετά το τέλος του δευτέρου πολέμου και μέχρι το 1950 η IWW συνεχίζει να υπάρχει, αλλά η απεύθυνση της είναι μικρή και ξεκινάει την οργάνωση της από την αρχή. Στην εποχή του ψυχρού πολέμου, για μια ακόμα φορά έχουμε την επίθεση του Μακαρθισμού με το πρόσχημα του κομμουνιστικού κινδύνου. Η IWW από φιλογερμανική, μετονομάζεται σε κομμουνιστικό υποχείριο με στόχο την δημόσια καταδίκη. Το 1950 με πρόφαση την κομμουνιστική απειλή, αφαιρείται από την IWW το δικαίωμα της εθνικής συλλογικής διαπραγμάτευσης. Η δεκαετία του ’60 δημιουργεί πρόσφορο έδαφος διαμέσου του αντιπολεμικού κινήματος και τον αγώνα για τα κοινωνικά δικαιώματα. Η επιστροφή στον ριζοσπαστικό συνδικαλισμό γίνεται αυτή την φορά μέσα από ένα πυρήνα νέων εργαζομένων, οι οποίοι βάζουν ξανά την αυτοργάνωση στο προσκήνιο. Δυστυχώς τα ναρκωτικά και η επίφαση της σεξουαλικής απελευθέρωσης οδηγούν την νεανική εξέγερση σε άλλα μονοπάτια εκτός του εργασιακού.

 

iww111

 

Από τις αρχές τις δεκαετίας του ’80 και ύστερα υπάρχει μια σταδιακή ανάπτυξη του συνδικάτου το οποίο επιλέγει να συνεχίζει να δρα τοπικά, αν και έχει κερδίσει το δικαίωμα συμμετοχής στις εθνικές συλλογικές διαπραγματεύσεις, για λόγους διαφάνειας και ελέγχου (Η Αμερικανική Ένωση Εργασίας έχει κατά καιρούς κατηγορηθεί ότι υποστηρίζεται από την Μαφία ή ότι δέχεται χρηματοδότηση από πολυεθνικές). Επιπλέον μετά από αναθεώρηση πολλών δικαστικών αποφάσεων, αρκετές πολιτείες και ομοσπονδιακά δικαστήρια αναγκάστηκαν να παραδεχτούν μεροληπτικές αποφάσεις και σκευωρίες εναντίων μελλών της IWW όπως η καταδίκη σε θάνατο του αγωνιστή Joe Hill το 1915 ή η δολοφονία της οικολόγου Judi Bari από το FBI την δεκαετία του 1970. Σήμερα η IWW δραστηριοποιείται στις ΗΠΑ εκπροσωπώντας τοπικά  (ανά περιοχή και πολιτεία) διάφορα συνδικάτα στον χώρο της τυπογραφίας, της ναυτιλίας, του λιανικού εμπορίου και του πανεπιστημιακού κλάδου. Εκτός Αμερικής υπάρχουν τμήματα στην Αγγλία, τον Καναδά, την Αυστραλία, και την Ηπειρωτική Ευρώπη, αριθμώντας μερικές χιλιάδες μέλη. Μια πιο εκτενή αναφορά  στην πολιτιστική – καλλιτεχνική συνεισφορά και στην δημιουργική εργατική προπαγάνδα των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου έχει ξεκινήσει με το άρθρο «Solidarity Forever» σχετικά με την μουσική των Wobblies, και θα συνεχιστεί με την παρουσίαση του εικαστικού έργου (αφίσες κλπ), σημαντικού μέρους της ιστορίας του συνδικάτου μας. Αξίζει να αναφερθεί ότι η γνωστή μαύρη γάτα (sabocat) της άμεσης δράσης είναι εικαστικό και λεκτικό δημιούργημα  της IWW.

 

iww12

 

Σε μια εποχή εξατομίκευσης, εσωστρέφειας και lifestyle, οι Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου, αποτελούν μια ιστορική, ηρωική σελίδα στον αγώνα για την ανθρώπινη χειραφέτηση. Τα λόγια του Joe Hill παραμένουν διαχρονικά: «Μην θρηνείται – Οργανωθείτε!!!» και όπως φαίνεται τίποτα δεν έχει τελειώσει για τον ριζοσπαστικό και όχι μόνο συνδικαλισμό.

Αργύρης Αργυριάδης

http://iww.org.gr/?p=803

ελευθεριακη συνδικαλιστικη ενωση

Η ΕΣΕ συμμετείχε στην μοτοπορεία των σωματείων βάσης

Σχολιάστε

ajbdccihΜε επιτυχία πραγματοποιήθηκε η μοτοπορεία των σωματείων βάσης, που ξεκίνησε από το Πεδίο του Άρεως, και αφού διέσχισε πολλές περιοχές των βορείων προαστίων, κατέληξε σε παρέμβαση στο καφέ Σκέρτσο στο Μαρούσι, που ως γνωστόν, ο ιδιοκτήτης Δ. Τυρολόγος, κακοποίησε εργαζόμενο μετανάστη στην επιχείρηση. Η μοτοπορεία είχε παλμό στα συνθήματα, ενώ διακριτικά εμφανίστηκαν για να φυλάξουν την κανονικότητα στα βόρεια προάστια, Ματ-Δελτα και Διας.
Η ΕΣΕ στηρίζοντας τα σωματεία βάσης συμμετειχε σε αυτη την μοτοπορεία.

εργατικα,εργατικά νέα,εργατικες ειδησεις &νεα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις

Δήλωση αλληλεγγύης απο την SAC(Sweden) για τον αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

Σχολιάστε

ΣΥΝΤ_ΚΥΡ1 ΣΥΝΤ_ΚΥΡ2

sac 1Ως διεθνής επιτροπή της SAC, εκφράζουμε την πλήρη υποστήριξή μας για τους εργαζομένους που απεργούν ως αντίδραση στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.                                                                                               Στην καπιταλιστική κρίση, η οποία έχει διαλύσει την ελληνική κοινωνία, οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να πληρώνουν οι ίδιοι τις περικοπές που έχει ζητήσει η Τρόικα έτσι ώστε να σώσει τις ελληνικές και τις ευρωπαικές τράπεζες. Μέσω της εργασίας μας γίνεται φανερό, ότι δεν είναι οι τράπεζες ή οι πολιτικοί που χτίζουν μία κοινωνία, αλλά εμείς που μαγειρεύουμε το φαγητό, φροντίζουμε τα παιδιά, καθαρίζουμε τους δρόμους και χτίζουμε τα σπίτια που όλοι μαζί είμαστε  η κοινωνία. Και θα πρέπει να παίρνουμε τους καρπούς της εργασίας μας.
   Όταν το κεφάλαιο επιτίθεται στους εργαζομένους της Ελλάδας, επιτίθεται ουσιαστικά στους εργαζομένους ολόκληρου του κόσμου. Πρόκειται για έναν αγώνα κοινό, από τις απεργίες στην Ελλάδα μέχρι τις καμπάνιες ενάντια στην επιτήρηση των εργαζομένων στον τομέα της οικιακής φροντίδας στην Σουηδία.
Η εργατική τάξη δεν έχει έθνος!
Διεθνής επιτροπή της SAC
Διεθνής επιτροπή της SUF

 

 

 

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΔΩ:ATHENS INDYMEDIAlogo

ΠΟΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ (ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ)…

και εδώ:

φωτογραφίες από κινητοποιήσεις ενάντια στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,καταληψεις-στεκια-αυτοδιαχειριζομενοι χωροι,κατάληψη,ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΚΟΥΖΙΝΕΣ

Αλληλέγγυο Μαγείρεμα στον εργάτη Γ., Τετάρτη, 7/05, 17:30

Σχολιάστε

Καθημερινή ιστορία νούμερο 1: μετανάστης, εργάτης σε διασκεδαστήριο, με αποδοχές 10 ευρώ τη 12ωρη βάρδια μένει απλήρωτος.

Καθημερινή ιστορία νούμερο 2: το αφεντικό στη διεκδίκηση των δεδουλευμένων απαντά με τον ξυλοδαρμό του εργαζόμενου στη διάρκεια του οποίου μάλιστα βουτάει έγγραφα και χρήματα που ανήκουν στον Γ. (έτσι, για να μην ξεχνάμε και ποιος κάνει κουμάντο στο μαγαζί).

Τα παραπάνω συμβαίνουν σε προάστιο των αθηνών. Οι μικρές μανωλάδες της πρωτεύουσας επωάζονται μέσα στην κρίση, στο νομιμοποιημένο ρατσισμό, στην ανοχή και τη σιωπή.

Ωστόσο, στο σημείο αυτό, η εξέλιξη δεν είναι η αναμενόμενη για τους νταήδες της επιχειρηματικότητας: ο Γ. δεν υποκύπτει, δεν μαζεύεται και δίνει μαζί με το σωματείο του (Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων) και συλλογικότητες εδώ και 2 μήνες αγώνα επιβίωσης και αξιοπρέπειας υπερασπιζόμενος αυτονόητα εργατικά δικαιώματα. Φυσικά, επειδή όπως λέει και η παροιμία «ο νόμος είναι σαν το φίδι, δαγκώνει μονάχα τους ξυπόλητους», αντιμετωπίζει και μήνυση από την πλευρά του πρώην αφεντικού για συκοφαντική δυσφήμιση και παρακίνηση σε διαδηλώσεις. Η δημοσιοποίηση της ακραίας εκμετάλλευσης προφανώς αποτελεί μεγαλύτερο έγκλημα από τη βάναυση παραβίαση στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων στο νομικό και πολιτικό πολιτισμό του άγριου νεοφιλελευθερισμού που επελαύνει στη δημοκρατική και ευνομούμενη ελλάδα.

Ο δρόμος της έμπρακτης ταξικής αλληλεγγύης μάς φέρνει λοιπόν για μια ακόμα φορά πάνω από τις κατσαρόλες μας.

Την Τετάρτη 7 του Μάη το μαγείρεμά μας θα είναι για τον εργάτη Γ. στα πλαίσια του πολύμορφου αγώνα που διεξάγεται όλον αυτόν τον καιρό. Με το κουτί μας θα συνεισφέρουμε στην κάλυψη των δικαστικών εξόδων γιατί όπως όλες γνωρίζουμε, στον καπιταλισμό η απονομή δικαιοσύνης (όπως και τόσα άλλα) δεν είναι τσάμπα…

Στρώνουμε το τραπέζι μας γύρω στις 17.30 στο Αυτόνομο Στέκι, Ζωοδόχου Πηγής 95-97 και Ισαύρων, στα Εξάρχεια.

Η Συλλογική Κουζίνα της Τετάρτης 

ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ

εργατικες ειδησεις &νεα,καλεσματα,ΣΥΛΛΟΓΟΙ-ΣΩΜΑΤΕΙΑ-ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ

ΣΜΕΔ – Κάλεσμα της νέας ανοιχτής Ομάδας Εργασίας για τη Διερμηνεία

Σχολιάστε
smed dierminiaΗ ομάδα εργασίας του ΣΜΕΔ για τη διερμηνεία δημιουργείται καταρχήν από την ανάγκη καταγραφής της πραγματικότητας που επικρατεί στον κλάδο και η οποία σε μεγάλο βαθμό είναι άγνωστη. Στόχος μας είναι, λοιπόν, σε πρώτο στάδιο να καταγραφούν οι συνθήκες εργασίας και οι αμοιβές στον κλάδο με βάση την εμπειρία των ίδιων των συναδέλφων, ανεξάρτητα από την ειδίκευση (ταυτόχρονη, διαδοχική ή ψιθυριστή διερμηνεία) και τον τομέα δραστηριοποίησής τους (απασχόληση σε συνέδρια, δικαστήρια, διμερείς συνεννοήσεις ή διαπραγματεύσεις, καθώς και, ολοένα περισσότερο, σε ΜΚΟ).
Σε δεύτερο στάδιο, αποσκοπούμε στην καλύτερη δυνατή ενημέρωση των συναδέλφων που δραστηριοποιούνται ή επιθυμούν να δραστηριοποιηθούν στον κλάδο της διερμηνείας, στην ανάπτυξη της συναδελφικής αλληλεγγύης μπροστά στα προβλήματα που ενδεχομένως αντιμετωπίζουν, καθώς και στην επεξεργασία προτάσεων και δράσεων για τη βελτίωση των όρων αμοιβής και εργασίας.
Στον κλάδο της διερμηνείας, όπως και σε αυτόν της μετάφρασης, είναι επιτακτικό να ανακτήσουμε τα παραδοσιακά μέσα εργατικής διαπραγμάτευσης και διεκδίκησης, επινοώντας συγχρόνως νέους τρόπους συλλογικής οργάνωσης και περιφρούρησης των εργασιακών και ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων.
Ο ΣΜΕΔ καλεί όλους τους συναδέλφους που ενδιαφέρονται να συζητήσουν τα προβλήματα του κλάδου της διερμηνείας και να διαμορφώσουν την αντίστοιχη ομάδα εργασίας για τη διερμηνεία σε μια πρώτη συνάντηση, την Τρίτη 13 Μαΐου, στις 7 μ.μ.,στα γραφεία του Συλλόγου (Μαυρικίου 8 & Μαυρομιχάλη, Νεάπολη Εξαρχείων).
διεθνη

ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ 40 ΝΕΚΡΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΟΔΗΣΣΟΥ!

Σχολιάστε

odisos.jpg-afisaΠένθος για τα θύματα της Οδησσού, του Κραματόρσκ, του Σλαβιάνσκ και του Ντονέτσκ… μιας άνισης μάχης ενάντια στον μπαντερικό Ναζισμό που κατευθύνεται από τη χούντα του Κιέβου κάτω από τις οδηγίες της κυβέρνησης των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Ο φασισμός, και η νεοφιλελεύθερη ουσία του, πρέπει να καταστραφούν!”

 

 

ΠΗΓΗ: http://ergatis.wordpress.com/