Έφυγε από τη ζωή ο αγωνιστής εκδότης Μιχάλης Πρωτοψάλτης

ΜΙΧΑΛΗΣ

Αύριο στις 5:30 στο νεκροταφείο των Αγίων Αναργύρων η κηδεία του Μιχάλη Πρωτοψάλτη.

γραφει ο   

Τον Μιχάλη τον γνώρισα στην πλατεία τελη της δεκαετίας του 70 .Τον θυμαμαι στις πορείες και τις καταλήψεις.Στην καταληψη της Βαλτετσίου

να βγάζει πύρινους λόγους.Αλλα και στις πορείες ηταν φωτιά.Μπροστάρης πάντα μαζι με τον αείμνηστο Χρήστο Κωνσταντινίδη,τον Θέμη  και πολλούς άλλους αγωνιστές του λόγου αλλά και της πραξης.Ημουν μόλις 17 χρονών,κυριολεκτικά πρώτη φορα στους δρόμους.Ηταν η χρονιά  της διπλής δολοφονίας,του Κουμή και τηςΚανελλοπούλου.Πρώτη φορά στους δρόμους και πέσανε πυροβολισμοι…

Αργότερα όταν βρέθηκα μαζι τους στου δρόμους της φωτιάς,κατά εναν περίεργο τρόπο ενοιωθα ασφαλής δίπλα  τους.

“Ο ΚΟΚΟΡΑΣ ΠΟΥ ΛΑΛΕΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ” μαζι με το επίσης  ιστορικό “ΙΔΕΟΔΡΟΜΙΟ” του Λεωνίδα Χρηστάκη,ήταν απο τα πρώτα αναρχικά περιοδικά που κυριολεκτικά κατασπάραζα καθε μήνα.Εκτοτε ακολούθησαν πολλα.Αλλά αυτά τα δύο συνέβαλλαν στις πρώτες συνειδητοποιήσεις και στην πολιτικοποίηση μου.Οφείλω πολλά.Και λυπαμαι που στο τελευταίο b-festival δεν του το είπα.ΚΑΛΟ ΤΑΞΊΔΙ ΣΥΝΤΡΟΦΕ……

 

και ενα σχόλιο απο τον Αργύρη Αργυριαδη:

Η κηδεία του Μιχάλη Πρωτοψάλτη θα γίνει αύριο στις 17.30 στο νεκροταφείο των Αγίων Αναργύρων.  Όσοι/ες θέλετε να έρθετε, μπορείτε να πάρετε το λεωφορείο Α10 από σταθμό Λαρίσης και να κατεβείτε στη στάση νεκροταφείο.

Θλιμμένη μέρα για τα αναρχικά γράμματα η σημερινή. Ο Μιχαήλ (ήθελε να τον λένε έτσι, όπως λέγαν και τον Μπακούνιν) πάντα έλεγε “διάβαζε Αναρχικά βιβλία, να γίνεις Άνθρωπος”. Σήμερα όσο ποτέ αυτό είναι όχι μόνο απαραίτητο, αλλά επιβεβλημένο. Θα μου λείψουν οι συζητήσεις μαζί σου Μιχάλη μα πιο πολύ τα βιβλία που δεν πρόλαβες να εκδόσεις. Αλλά δεν κλαίμε για τους νεκρούς μας. Φέρουμε την μνήμη τους στους αγώνες μας. Συνεχίζουμε με  πάθος για την Ελευθερία και τον Κοινωνικό Αναρχισμό.

Μια φίλη τον έλεγε βιβλιοπελαργό και του άρεσε του Μιχαήλ αυτή η παραφορά του ονόματος του εκδοτικού του οίκου. Ο βιβλιοπελαργός αν και πέταξε σήμερα, δεν θα φύγει ποτέ από κοντά μας.

ΠΗΓΗ:

———–

Ο Μιχάλης Πρωτοψάλτης έφυγε πριν λίγο αναπάντεχα από τη ζωή. Ήταν αγωνιστής, εκδότης του αντιεξουσιαστικού, εναλλακτικού περιοδικού “Ανθη του Κακού” και το «Ο Κόκκορας που Λαλεί στο Σκοτάδι», διευθυντής των εκδόσεων Βιβλιοπέλαγος.

Βιογραφικό

Ο Μιχαήλ Πρωτοψάλτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 από γονείς φιλολόγους. Ξεκίνησε και ολοκλήρωσε τη Μέση Εκπαίδευση στη σχολή Μωραΐτη, σπούδασε Σκηνοθεσία στη σχολή Σταυράκου, Ηλεκτρονικά στα ΚΑΤΕΕ Αθήνας και Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 αναθεωρεί πολλά από τα θέσφατα του αναρχισμού (κυρίως σε θέματα βίας και μη συμμετοχής στους θεσμούς), εκδίδει το αντιεξουσιαστικό-εναλλακτικό περιοδικό «Άνθη του Κακού»anthi2 και στα τέλη της ίδιας δεκαετίας προσχωρεί στην Οικολογική Εναλλακτική Ένωση Πολιτών, γίνεται από τα ιδρυτικά μέλη των Οικολόγων Εναλλακτικών και υποψήφιος για το ευρωπαϊκό και εθνικό κοινοβούλιο στις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις του 1989-90.

Το Φεβρουάριο του 1973 βρέθηκε στα κυνηγητά γύρω από την κατάληψη της Νομικής και λίγους μήνες αργότερα, στις 4 Νοεμβρίου, στη διαδήλωση μετά το μνημόσυνο του Παπανδρέου παίρνει το βάπτισμα του πυρός. Στην εξέγερση του Νοέμβρη η συλλογική ψυχική ανάταση του μαζεμένου κόσμου έξω από το κατειλημμένο Πολυτεχνείο, η αίσθηση ότι οι ίδιοι άνθρωποι είναι οι δημιουργοί της ιστορίας τους και η μέθεξη στην εξέγερση, στη γιορτή χωρίς αρχή και τέλος, τον σημαδεύουν ανεξίτηλα. Στην ιωαννιδική δικτατορία μαζί με συμμαθητές του φτιάχνει μια μικρή αντιστασιακή ομάδα.

Στη Μεταπολίτευση συμμετείχε ενεργά στο αναρχικό κίνημα της εποχής. Εξέδιδε το περιοδικό «Ο Κόκκορας που Λαλεί στο Σκοτάδι», και συμμετείχε σε αναρίθμητες επιτροπές αλληλεγγύης σε κρατουμένους και υπεράσπισης πολιτικών, κοινωνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το 1978-79 συμμετείχε στις αυτόνομες ομάδες και στις φοιτητικές καταλήψεις και στις αρχές της δεκαετίας του ’80 πρωταγωνιστεί στην έκδοση της αναρχικής εφημερίδας «Αλληλεγγύη». Για τη δράση του επανειλημμένα έχει συλληφθεί, διωχθεί και φυλακιστεί ενώ έχει υποστεί 13 (!) κατ’ οίκον έρευνες από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.

Το 1998 ίδρυσε τις εκδόσεις «Βιβλιοπέλαγος», έναν πολιτικοποιημένο εκδοτικό οίκο που εκδίδει ως επί το πλείστον ελληνική και ξένη λογοτεχνία, ιστορικά, οικολογικά και φεμινιστικά βιβλία καθώς και κόμιξ. Από το 2001 το «Βιβλιοπέλαγος» επεκτείνει τη δραστηριότητά του και στη διακίνηση βιβλίου διακινώντας τίτλους από δεκάδες ανεξάρτητους, προοδευτικούς και ποιοτικούς εκδοτικούς οίκους και πολιτικές συλλογικότητες, στην προσπάθεια να αναδειχθούν ζητήματα που η τηλεόραση και τα μεγαθήρια της πληροφόρησης υποβαθμίζουν.
Πολιτικά εμπνεύστηκε από τη θεωρία της κοινωνικής οικολογίας του Μάρεϊ Μπούκτσιν.

Εργαζόταν ως φυσικός ενώ παράλληλα διεύθυνε τις εκδόσεις«Βιβλιοπέλαγος» και το ομώνυμο πρακτορείο διακίνησης βιβλίου. Ήταν πατέρας δύο παιδιών.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ:http://www.avgi.gr/article/2688457/efuge-apo-ti-zoi-o-agonistis-ekdotis-mixalis-protopsaltis

Διαβάστε και κατεβάστε σε PDF το έκτακτο τεύχος Μαίου του περιοδικού της ΣΒΕΟΔ “Το Ρελαντί”

Διαβάστε και κατεβάστε από ΕΔΩ το έκτακτο τεύχος Μαίου του περιοδικού της ΣΒΕΟΔ “Το Ρελαντί” για τις απολύσεις στην speedex.

Solidarity with the Workers’ Occupation of the Greif-Sanjut factory in Istanbul!

The International Solidarity Commission (ISC) of the Industrial Workers of the World (IWW) sends our solidarity to all workers occupying the Greif-Sanjut factory, a division of the US enterprise, Greif, since February 10. We condemn the police and gendarmerie raid in the early daylight hours of April 10. Due to this attack many workers have been taken into custody and abused, including, Mehmet Ali Karabulut, who was reporting for the left publication Kizil Bayrak.

The Greif factory, a manufacturer of packaging products, has been occupied by 500 workers who are members of the Confederation of Revolutionary Trade Unions in Turkey (DİSK). Workers at the Greif factory are struggling for several issues. The most urgent problems are: low wages, which are currently below the poverty line; 44 subcontractor companies working for the Greif bosses, and excessive workplace accidents. Workers, including the core workforce and subcontracted workers, decided to occupy the factory after the managers refused to negotiate concerning their problems.

The occupation process has worked through direct democracy with 14 workers’ committees inside the factory. Every decision has been discussed and made by the workers and committee decisions are discussed at the general assembly. Female and male workers alike have expressed in videos and interviews that they have gained confidence through the occupation and by taking matters into their own hands.

Shamefully, however, occupying workers at Greif, who are members of DİSK, have not been receiving solid support from the bureaucracy of the confederation. The confederation is dependent on the legal framework and negotiations with the bosses and thus the union bureaucracy turned its backs on the workers’ militant direct action. The union bureaucracy, including the so-called professionals, is aware of the fact that workers’ control and self-management are a real threat to their interests.

Since the IWW’s founding in 1905, we have striven to build unions based on the direct strength of workers on the job, through strikes and occupations such as the brave workers at Greif have done. We salute the resisting workers at Greif and encourage them in their struggle.

Industrial Workers of the World
International Solidarity Commission

SolFed chalks up another wages win with Brighton Hospitality Workers

Victory in wages dispute! Following a prolonged campaign against a high-profile Brighton grocer, a former cashier worker & BHW member has received £1,250 in owed wages and unpaid holiday entitlement. The worker, who was on a zero-hours contract, was sacked without notice following 3 weeks when the bosses refused to give her any hours. She was also owed holiday pay from the previous & current holiday year for leave she was prevented from taking.

Our demands were issued in a letter citing working time regulations & with a financial breakdown of money owed, including a demand for average pay for the 3 weeks of denied work. The grocery’s owners attempted to retain control throughout the conflict by trying to isolate and intimidate the former worker, cancelling meetings at the last moment, withdrawing offers and threatening to sack staff. However, BHW stood firm and matters recently came to a head when the worker, supported by a comrade, demanded a meeting in the bosses’ office. Meanwhile, a potential picket of 16 SolFed & BHW members made their presence felt outside, armed with leaflets informing customers about the exploitative conditions inside. Clearly anxious at the threat of direct action and the bad publicity this would create, payment was immediately made in full.

BHW currently has members among the cashier staff and they’ll be reporting on developments at the store, which has earned a reputation for bullying management, illegal contracts and a lack of dignity and respect for workers. This is the fourth successive wages victory for BHW & SolFed and testifies to the strength and effectiveness of workers’ self-organisation, solidarity & direct action.

Brighton Hospitality Workers is an initiative of Brighton SolFed and was formed in response to the widespread exploitation of workers, many of them immigrant, in Brighton’s hospitality sector. We hold weekly advice & propaganda workshops, flyposting of busy areas and a stall on Saturday afternoons where we distribute workers’ rights info and raise the profile of BHW by approaching workers in local businesses. Brighton SolFed has recently dedicated their newsletter, Direct Action Solidarity, to BHW, and a PDF is available below.

Linux και Αναρχία

Δημοσιεύτηκε από

anarchy-and-free-software2

Η πρόσβαση στους υπολογιστές -και οτιδήποτε θα μπορούσε να σε διδάξει κάτι για τον τρόπο που ο κόσμος λειτουργεί- πρέπει να είναι απεριόριστη και απόλυτη.

R. Stallman

Θα με πιστεύατε εάν σας έλεγα ότι θα μπορούσατε να κάνετε ακτιβισμό χωρίς να εργάζεστε μέσα στο «σύστημα», χωρίς να διακινδυνεύετε πως θα… κονομήσετε κάποια ποινή φυλάκισης και πως, όχι μόνον δεν θα σας κοστίσει τίποτα απολύτως μα, θα εξοικονομήσετε και πολλά χρήματα; Για σκεφτείτε το λίγο˙ έχετε την επιλογή είτε να συνεχίσετε να υποστηρίζετε εταιρείες που βασίζονται σε νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας είτε να επιλέξετε κάποιες άλλες λύσεις που αναπτύσσονται και ακμάζουν χωρίς την απειλή της βίας. Η επιλογή είναι καθαρά δική σας. Θέλετε να συμμετέχετε σε αυτό το είδος ακτιβισμού;

Ο λόγος για το λειτουργικό σύστημα που επιλέγετε να χρησιμοποιήσετε στον υπολογιστή σας. Εάν έχετε τα Windows της Microsoft (ασχέτου έκδοσης), τότε αυτό που στην πραγματικότητα κάνετε είναι να χτυπάτε την ελευθερία. Γιατί; Μα, πέραν του ότι το λέει ο Στάλλμαν ( :D ), τα Windows της Mircosoft (τα ίδια ισχύουν φυσικά και για το λογισμικό της Apple) βασίζονται σε νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας για να εμποδίσουν τόσο τους χρήστες όσο και τους προγραμματιστές να αντιγράψουν ή έστω να αλλάξουν στο παραμικρό στην αρχιτεκτονική του λογισμικού της.

Για να καταλάβετε πόσο όλη αυτή λογική καταστρατηγεί κάθε ίχνος Ελευθερίας, φανταστείτε να αγοράζατε ένα σπίτι που στους όρους του συμβολαίου θα σας απαγόρευε την οιανδήποτε τροποποίηση ή προσθήκη. Όπως το αγοράσετε, έτσι θα πρέπει να το διατηρήσετε.

Μα, αφού το αγόρασα˙ είναι δικό μου. Εγώ θα το χρησιμοποιήσω και θέλω να αλλάξω…

Τι κι αν δεν σε βολεύει και θέλεις να κάνεις κάποιες αλλαγές;

Δεν πα ’να θέλεις; Απαγορεύεται!

Και, φυσικά, απαγορεύεται και η αντιγραφή του.

Μα, το είδε ο αδερφός μου και του άρεσε˙ θέλει να φτιάξει ένα ίδιο. Τι πειράζει;

Απλούστατον (sic)˙

απαγορεύεται!

Κανείς άλλος δεν μπορεί να φτιάξει ένα παρόμοιο˙ ούτε καν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ίδια δομική τέχνη για να κατασκευαστεί κάποιο άλλο σπίτι.
Μπορείτε να το διανοηθείτε; Αλήθεια, πώς θα αντιδρούσατε σε αυτήν την περίπτωση; Θα το αφήνατε να περάσει στο ντούκου και θα το αγοράζατε ένα τέτοιο σπίτι; Παρόλο που θα ήταν κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο πως δεν είστε κατ’ ουσίαν ο ιδιοκτήτης του;

Είτε το δείτε από την πλευρά της αναρχίας είτε το σκεφτείτε από την ηθική αξία του πράγματος, είναι προφανές πως η αρχή της ατομικής ιδιοκτησίας δεν συνάδει με αυτήν της πνευματικής ιδιοκτησίας. Ας μην μείνουμε όμως στην ηθική του θέματος και ας προχωρήσουμε σε κάποιους πιο πρακτικούς λόγους.
Τα Windows της Microsoft είναι γραμμένα με τέτοιο τρόπο που να μην μπορούν ούτε οι χρήστες αλλά ούτε και οι προγραμματιστές να διαβάσουν τον πηγαίο κώδικα. Φανταστείτε δηλαδή να μην μπορείτε να επιθεωρήσετε το ίδιο σας το σπίτι. Δεν θα είχατε ιδέα για το εάν και κατά πόσον τα θεμέλιά του είναι ελαττωματικά. Θα μπορούσαν κάλλιστα να υπάρχουν τερμίτες που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές στο κτίριο. Τα υδραυλικά και τα ηλεκτρολογικά θα μπορούσαν να είναι σε άθλια κατάσταση. Θα μπορούσαν να υπάρχουν ένα σωρό ανθυγιεινές συνθήκες για τις οποίες θα έχετε πλήρη άγνοια και που, ενδεχομένως, θα απειλούν την ασφάλειά σας.
Το λειτουργικό σύστημα των Windows ή οποιοδήποτε λογισμικό που δεν αφήνει τους χρήστες και τους προγραμματιστές να επιθεωρήσουν την αρχιτεκτονική του μπορεί να περιέχει κακόβουλο κώδικα που απειλεί την προστασία της ιδιωτικής σας ζωής. Για παράδειγμα, μπορεί να υπάρχει κώδικας στον Internet Explorer, τον browser της Microsoft, στον Outlook mail client τους ή στο σύνολο του λειτουργικού συστήματος των Windows, που στέλνει τα στοιχεία σας κατ’ ευθείαν στην NSA. Η αλήθεια είναι ότι δεν θα το ξέρετε και δεν υπάρχει και κανένας τρόπος να το μάθετε.
Το μόνο που γνωρίζουμε μετά βεβαιότητας είναι ότι, στα Windows, το κακόβουλο λογισμικό επικρατεί. Είναι και θέμα τεχνικής. Με απλά λόγια, φανταστείτε το σπίτι σας να είναι εντελώς ευάλωτο στα στοιχεία της φύσης και στους εισβολείς και εσείς να μην έχετε δικαίωμα να το προστατέψετε. Ούτε να το οχυρώσετε με δομικά υλικά για υγρασία, μούχλα, πυρκαγιά αλλά ούτε και να κάνετε το πιο απλό πράγμα στον κόσμο, να βάλετε μια κλειδαριά ασφαλείας στην πόρτα σας. Ανίκανοι να αντιδράσετε και να προστατέψετε εαυτούς, να πρέπει να εξαρτιέστε πάντα από τον καιρό, από τις πυροσβεστικές και αστυνομικές υπηρεσίες.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα Windows˙ θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως η υπ’ αριθμόν ένα απειλή, για την online ασφάλειά μας, είναι το λειτουργικό μας σύστημα.
Η λύση; Το GNU/Linux. Το Ελεύθερο και open-source λογισμικό. Ό,τι μέτρα και να λάβετε με τα κλειστά ιδιοταγή λογισμικά, θα είναι απλά ημίμετρα. Για να χτυπήσετε το κακό στην ρίζα του και να προστατευθείτε online, κρίνεται απαραίτητη η μετάβαση σε Linux.
Το θεωρώ περιττό να τονίσουμε και τα πλεονεκτήματά του όπως ότι είναι πολύ πιο εύκολο στην χρήση από τα Windows και τρέχει πολύ πιο γρήγορα ο υπολογιστής.
Δεν στερείται το παραμικρό από θέμα εμφάνισης, το αντίθετο μάλιστα. Το Linux είναι το δώρο που ήρθε για να ξαναφέρει την χαρά στην τεχνολογία των υπολογιστών.
Και το κυριότερο; Μας δίνει την ευκαιρία να σταματήσουμε να υποστηρίζουμε το εταιρικό κράτος, επιλέγοντας το Ελεύθερο λογισμικό έναντι των τυραννικών ομολόγων του.
Είναι αναμενόμενο τα κράτη να έχουν μια αέναη επιθυμία να ρυθμίζουν και να ελέγχουν (ΚΑΙ) το Ιντερνέτ, αφού είναι το σύγχρονο μέτωπο της Ελευθερίας και της Ελεύθερης σκέψης. Τα κράτη και οι πολιτείες θέλουν να πολεμήσουν και αυτό το, τελευταίο ίσως, μέτωπο.
Μετατρέπουν τις ιδέες σε ιδιοκτησία.

Αναρχικά σκεφτόμαστε όλοι, καθημερινά.

45

Απλά, οι περισσότεροι είτε το απωθούμε είτε το ντύνουμε με πιο συμβατικά ρούχα. Παίρνουμε επιλεκτικά αυτό που μας συμφέρει και «βαφτίζουμε» ιδεολογικά την τεμπελιά μας επειδή δεν έχουμε σκεφτεί ρεαλιστικά το ενδεχόμενο μιας αναρχικής κοινωνίας. Το άλλο, το πρότυπο, το κατεστημένο, αυτό που έχουμε τόσα χρόνια είναι πιο «σίγουρο»˙ σαν τα Windows ένα πράγμα!

Μπορεί να μην υπάρχει διανομή του Linux ονόματι «Αναρχία», μα χρησιμοποιώντας Linux αντιτίθεσαι στις οιεσδήποτε κατευθυντήριες γραμμές προσπαθεί να σου επιβάλλει το εταιρικό κράτος. Δεν δέχεσαι τίποτα απριόρι και οικοδομείς/αναπτύσσεις εσύ την αρχιτεκτονική των ιδεών σου, γιατί αυτό είναι το λογισμικό˙ εφαρμογή ιδεών.
Οι περιορισμοί που τραβούν την διαχωριστική γραμμή εκεί που τελειώνει η ελευθερία του ενός και αρχίζει η ελευθερία του άλλου, δεν είναι ενεργοί στο Ελεύθερο λογισμικό. Η δική μου Ελευθερία συνεχίζεται και αναπτύσσεται παράλληλα με την δική σου.
Λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι η λέξη αναρχία, κυριολεκτικά σημαίνει την απουσία της κυβέρνησης (άνευ αρχής),

είναι το Linux/GNU η απόλυτη Αναρχία;
Αν ο Ανοιχτός Κώδικας, απελευθερωμένος από κάθε είδους πατέντα και επιβολή, δεν είναι η πλήρης έννοια της αναρχίας, τότε τι είναι;

O ελεύθερος και ανοιχτός κώδικας του Linux, όπως και ο αναρχισμός δεν είναι ουτοπία. Οι αναρχικοί «χτίζουν» τα οράματά τους για το μέλλον της κοινωνίας, παρατηρώντας την ζωή στην παρούσα στιγμή (όπως είχε πει και ο Κροπότκιν).
Η ανάπτυξη και η επέκταση κλειστών λειτουργικών συστημάτων, όπως τα Windows και το OSX, είναι καθαρά προϊόντα του καπιταλισμοί που εξυπηρετούν μια γενικότερη τακτική του συστηματικού του πλαισίου. Το ζούμε άλλωστε, καθώς με την διάδοση της ψηφιακής πρόσβασης, ολοένα και περισσότερο η κοινωνική και οικονομική πόλωση επιταχύνεται.
Οι σύγχρονες αναρχικές πρακτικές εμφανίζουν μία έντονη αμφιθυμία προς την τεχνολογία, με την ενεργό αντίσταση να συνυπάρχει με την εκτεταμένη χρήση και την ανάπτυξη. Η ευρεία αναρχική πολιτική της τεχνολογίας μπορεί να ευθύνεται γι’ αυτές τις διαφορετικές εκφράσεις, μέσα σε ένα συνεκτικό πλαίσιο. Πολλοί σύγχρονοι αναρχικοί πιστεύουν ότι η τεχνολογία δεν είναι εγγενώς καλή ή κακή, αλλά ότι πρέπει να αποτελεί αντικείμενο ενδελεχούς μελέτης και να εφαρμόζεται με έναν κοινωνικά υπεύθυνο τρόπο έτσι ώστε να εξυπηρετεί καλύτερα εκείνους που την χρησιμοποιούν καθώς και εκείνους στους οποίους επιδρά. Ο Langdon Winner αλλά και άλλοι σημαντικοί θεωρητικοί της τεχνολογίας υιοθετούν την ενύπαρξη των κοινωνικών σχέσεων στον τεχνολογικό σχεδιασμό και στην ανάπτυξη. Αυτή η οπτική δίνει στους αναρχικούς το έναυσμα να κρίνουν τις τεχνολογίες, ανάλογα με την προώθηση των ιεραρχικών ή μη ιεραρχικών κοινωνικών πρακτικών τους, οδηγώντας τους σε τρεις επιλογές δράσης: την κίνηση κατάργησης των άδικων νόμων, την συγκρατημένη έγκριση και την ενεργό προώθηση.

Στο linux υπάρχει ο root (που δίνει και το sudo su)
Στον αναρχισμό είναι η αυτοοργάνωση των κοινωνιών. Κοινώς, όλοι δίνουμε sudo su.

Είναι πολύ απλό, αν συγκρίνουμε τις δομές ανάπτυξης των συγκεκριμένων λειτουργικών συστημάτων, καθώς μέσα σε μια ιεραρχική κοινωνία (Microsoft/Apple) η τεχνολογία τείνει να επιβάλλει εκ νέου την ιεραρχία και την κυριαρχία. Οι διευθυντές/καπιταλιστές θα επιλέξουν την τεχνολογία που όχι μόνον θα προστατεύει αλλά και θα αυξάνει την εξουσία τους (και τα κέρδη τους βεβαίως-βεβαίως) και που, πάντως, σίγουρα δεν θα τους αποδυναμώνει. Έτσι, ενώ συχνά ισχυρίζονται πως η τεχνολογία είναι «ουδέτερη», αυτό δεν ισχύει και δεν μπορεί, δηλαδή, ποτέ να ισχύσει. Με απλά λόγια, η «πρόοδος» μέσα σε ένα ιεραρχικό σύστημα θα αντικατοπτρίζει τις δομές εξουσίας του συστήματος και κατά συνέπεια θα μεταδίδεται και στην κοινωνία (χρήστες).
Λαμβάνοντας υπόψη της βασικές αρχές του ελεύθερου λογισμικού, θα δούμε πως εμπεριέχουν σε αρκετά σημεία τους, μια αναρχική θεώρηση καθώς συνδυάζονται άρρηκτα με την ελευθεριακή σκέψη. Σε αρκετά σημεία της όλης φιλοσοφίας του Ελεύθερου Λογισμικού θα βρούμε στοιχεία του Προμηθεϊκού αντικαπιταλισμού (η προμηθεϊκή διάσταση ενσαρκωμένη στη μορφή του καινοτόμου βιομηχάνου που εφαρμόζει τα πορίσματα της επιστήμης και προωθεί την βιομηχανική ανάπτυξη) και της πρωτογονιστικής κριτικής του πολιτισμού. Το Ελεύθερο Λογισμικό υιοθετεί την ενύπαρξη των κοινωνικών σχέσεων στον τεχνολογικό σχεδιασμό και στην ανάπτυξη. Αυτή η οπτική δίνει στους αναρχικούς το έναυσμα να κρίνουν τις τεχνολογίες, ανάλογα με την προώθηση των ιεραρχικών ή μη ιεραρχικών κοινωνικών πρακτικών τους, οδηγώντας τους σε τρεις επιλογές δράσης: την κίνηση κατάργησης των άδικων νόμων, την συγκρατημένη έγκριση και την ενεργό προώθηση.

Kαι παραφράζοντας ελαφρώς τα λόγια του καλού φίλου αντιεξουσιαστή και πολιτικού κρατούμενου Γιάννη Μιχαηλίδη:

linux

Το άρθρο αυτό, αποτελεί συνέχεια των:
Ελεύθερο Λογισμικό Μαρξισμός και Αναρχία: Ο Πηγαίος Κώδικας
Σύγχρονη Τεχνολογία, Καπιταλισμός και Αναρχισμός!
Είναι το Διαδίκτυο, η Αναρχία σε όλο της το μεγαλείο; [Crypro Anarchy]
Computers VS Computing – Εγκαταλείποντας την ψηφιακή Ουτοπία
Mια κριτική ματιά στην τεχνολογία [Η μηχανή του ελέγχου]
>>> περισσότερα στα tags: #anarchism και #capitalism.

[το άρθρο είναι συνεργατικό]

από το osareana.net

προτεινόμενη διανομή linux από τον anarchosyndikalist

http://www.linuxmint.com/

Αλληλεγγύη στο Flaskô: ένα εργοστάσιο υπό εργατικό έλεγχο στη Βραζιλία

flasko

Το εργοστάσιο έχει καταληφθεί εδώ και 11 χρόνια, και ήταν ανενεργό για τρεις μήνες αφότου το αφεντικό απέλυσε τους εργάτες και πούλησε τα μηχανήματα. Η κατάληψη έγινε μετά την κατοχή δύο άλλων εργοστασίων (Cipla και Interfibra) του ίδιου επιχειρηματικού ομίλου. Σε αυτά τα εργοστάσια, το κράτος παρενέβη, απολύοντας τους εργάτες και τη διαλύοντας τους κλάδους.

Η νομική ανασφάλεια είναι σοβαρή – τα μηχανήματα και τα εργαλεία του εργοστασίου δημοπρατούνται από την κυβέρνηση – αλλά ευτυχώς, δεν υπάρχει αγοραστής.
Το επιθυμητό αποτέλεσμα της γραφειοκρατικής διαδικασίας είναι το τέλος αυτών των λόγων ανησυχίας, και η δικαστική αβεβαιότητα των εργατών. Τα χρέη του πρώην εργοδότη του έχουν κάνει τον αγώνα του εργατών να καταλήξει απαιτώντας εθνικοποίηση, αλλά υπό εργατικό έλεγχο.

Υπάρχει μια εκστρατεία συγκέντρωσης υπογραφών online τώρα προκειμένου να αναγκάσει τους γερουσιαστές στη Βραζιλία να δώσουν το Flaskô στους εργάτες, και να το εθνικοποιήσουν, απαλλάσσοντας τους εργάτες από τα χρέη που είχαν συσσωρευθεί από τους πρώην εγκληματίες εργοδότες τους. Χρειάζονται βοήθεια, αλληλεγγύη και υποστήριξη. Παρακαλώ βοηθήστε να αυξηθεί η προβολή του θέματος κάνοντας share αυτό το άρθρο/κόμικ και την έκκληση με αυτό το hashtag:

#flaskonosenadoflasko-01 flasko-02 flasko-03 flasko-04 flasko-05 flasko-06 flasko-07 flasko-08

 

ΠΗΓΗ:http://aixmi.wordpress.com/2014/05/19/αλληλεγγύη-στο-flasko-ένα-εργοστάσιο-υπό-ερ/flasko/

ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ – ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΘΕΛΟΥΣΙΑ ΕΞΟΔΟ ΕΞΩ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ

you are fired.jpg2Η εταιρία speedex το απόγευμα της Τρίτης 6/5 έστειλε με εξώδικα την καταγγελία της σύμβασης εργασίας σε 14 εργαζόμενους στο κατάστημα της στον Βοτανικό – την ώρα που κάποιοι απο αυτούς εργάζονταν και κάποιοι δεν είχαν φτάσει στο σπίτι τους έχοντας τελειώσει την βάρδια τους – στρώνοντας έτσι τον δρόμο των ομαδικών απολύσεων στον κλάδο της ταχυμεταφοράς-ταχυδρόμησης και γενικότερα της αλλαγής του εργασιακού χάρτη , που έτσι κι αλλιώς ήταν μαύρος . Η εταιρία φρόντισε να διασφαλίσει την μεταφορά και την διαλογή των αποστολών της σε άλλο σημείο (hub) με την διακίνηση τους να γίνεται από τα υποκαταστήματα της τα λεγόμενα «franchise».

Το ίδιο απόγευμα όλοι οι εργαζόμενοι στο κατάστημα του Βοτανικού που ενημερώθηκαν για την κατάσταση αυτή πήραν την απόφαση να μη φύγει κανένα ταχυδρομικό αντικείμενο από το κατάστημα και να ειδοποιηθούν όλοι οι συνάδελφοι εκεί. Απαιτώντας από την διοίκηση του σωματείου να κατεβάσουν τα στελέχη της εταιρίας να δώσουν λόγο γι αυτές τις απολύσεις , η απάντηση που πήραν από μέλη της διοίκησης ήταν ότι στελέχη και ταχυδρομικά αντικείμενα ήταν εξαφανισμένα από της 2 περίπου το μεσημέρι!!!.

Το επιχειρησιακό σωματείο κάτω από την πίεση που του ασκήθηκε από τους συναδέλφους προχώρησε στην κήρυξη 24ωρης απεργίας 7/5 από τις 12.00 το βράδυ έως τις 12.00 της επόμενης μέρας. Το κατάστημα περιφρουρήθηκε από τους απεργούς αλλά και αλληλέγγυους που μαζεύτηκαν για στήριξη των εργαζομένων στο άκουσμα των ομαδικών απολύσεων, την ώρα που μέλη των διοικήσεων των δυο σωματείων έφυγαν από τις εγκαταστάσεις του Βοτανικού ψάχνοντας που εγκαταστάθηκε το πρόχειρο κέντρο διαλογής της εταιρίας. Σε αυτό το διάστημα υπήρξαν και επισκέψεις της αστυνομίας…

Η εταιρία για ακόμα μια φορά κινήθηκε νομικά απέναντι στην απεργία του σωματείου όπου κρίθηκε παράνομη , απόφαση που βγήκε και επιδόθηκε αργά το βράδυ.

Ωστόσο είχε προκηρύξει 24ωρη στον κλάδο των ταχυμεταφορών για τiς 8/5 το εργατικό κέντρο Αθήνας και για την επόμενη 9/5 μια ακόμη 24ωρη από την ομοσπονδία ιδιωτικών υπάλληλων, στο όνομα πάντα της στήριξης του αγώνα των εργαζομένων στηspeedex , όπως έγραφαν στα κείμενα καταγγελίας που εξέδωσαν τις προηγούμενες μέρες.

Το πρωί της Τετάρτης 7/5 στην απεργία στο Βοτανικό η συμμέτοχη των εργαζομένων ήταν παραπάνω από την αναμενόμενη σχεδόν καθολική , πράγμα που δημιούργησε νέα δεδομένα σε αυτό τον αγώνα και αναστάτωση σε κάποιους.

Την ώρα που η διοίκηση του σωματείου θα έπρεπε να έχει βγάλει δελτίο τύπου για το τι συμβαίνει κοινωνώντας την κατάσταση στον κόσμο , να ενημερώσει με κείμενο τους κατοίκους του Βοτανικού για το τι γίνεται στην γειτονία τους , να καταγγείλει με τους απολυμένους στην επιθεώρηση εργασίας τις απολύσεις που για εμάς σαν ΑΠΕΤΤ είναι παράνομες έτσι και αλλιώς, ξανασκεφτήκαν ότι θα πρέπει να συνεχιστεί η έρευνα του «χαμένου» HUB. Μετά από πολύωρες έρευνες σε δρόμους και χωράφια τελικά με την δεύτερη φορά ανακαλύφθηκε ότι η διαλογή γινόταν στην Αυλώνα και όπως αποδείχτηκε με εργαζόμενους της μιας ημέρας και με αμοιβή 2 ευρώ την ώρααπό εργολάβο που έχει υπογράψει ιδιωτικό συμφωνητικό με την εταιρία speedex για την ενοικίαση του χώρου ώστε να γίνεται η διαλογή των ταχυδρομικών αντικειμένων από την 1 Απρίλη του 2014 !!! , σύμφωνα πάντα με την ενημέρωση του Δ/Σ του Σωματείου Εργαζομένων speedex.

ΑΡΑΓΕ ΕΤΣΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΗΣ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΑΣ – ΤΑΧΥΔΡΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ;,

Μετά από δυο μέρες με τους εργαζόμενους στο HUB της εταιρίας στην Κηφισιά, με την διακίνηση των ταχυδρομικών αντικειμένων να γίνεται κανονικά από την Πέμπτη το βράδυ με αρχή τα ταχυδρομικά αντικείμενα του υποκαταστήματος speedex στον Βοτανικό, με τις νταλίκες να μπαινοβγαίνουν χωρίς καμία παρεμπόδιση έστω και για τα μάτια του κόσμου από τους παραβρισκόμενους, κατάληξε για μια ακόμα φορά να περάσει η πρόταση της εταιρίας που ήταν αποτέλεσμα «μαραθώνιας και σκληρής διαβούλευσης» μιας πρότασης που είναι κάπως ¨μπερδεμένη¨ με αίσθηση επιστροφής των συναδέλφων στην εργασία αλλά που σίγουρα σε μια καλύτερη επαναπροσέγγιση αφήνει πολλά κενά.

Κενά που πιστεύουμε σαν ΑΠΕΤΤ πως θα χρησιμοποιηθούν ενάντια και στους 14 απολυμένους συναδέλφους σε πρώτο χρόνο , αλλά και θα ανοίξουν το δρόμο για πιο γενικευμένες πρακτικές από την speedex προς όφελoς της, αλλά και προς όφελος όλων των αφεντικών στην ταχυμεταφορά – ταχυδρόμηση σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Ηπρώτη κίνηση έγινε με την πρόταση της speedex στους εργαζόμενους να φύγουν με εθελούσια έξοδο και μάλιστα αμέσως μετά τα γεγονότα των απολύσεων ( την έχουμε στα χέρια μας για όποιον ενδιαφέρεται) . Επειδή ο δρόμος που περπατάμε είναι δύσκολος και παραμονεύουν παγίδες και το γεγονός ότι δόθηκε ένας αγώνας με τα λάθη του και τα σωστά του, από συναδέλφους που έτσι κι αλλιώς έχει συμφωνηθεί ένας απολογισμός όλων αυτών, εμείς σαν εργατικό σχήμα έχουμε τις εξής απορίες ,

– Πότε θα γυρίσουν οι συνάδελφοι μας ξανά στην εργασία τους;

– Πόσοι από αυτούς δέχτηκαν να φύγουν οριστικά από την εταιρία;

– Πόσοι από αυτούς θα γυρίσουν με επαναπρόσληψη και θα έχουν την ίδια ειδικότητα;

– Πόσοι από αυτούς θα γυρίσουν με διαφορετική ειδικότητα;

– Και αν γυρίσουν σε τι καθεστώς βρίσκονται τώρα; ( ακούγεται ότι είναι σε άδεια;!!!)

-Τι χρονικό όριο έχει βγει ( κακώς για εμάς γιατί αφού βρέθηκε λύση πρέπει να είναι και άμεσα εκτελεστή, αλλά…) μέσα από τις ¨διαβουλεύσεις¨ μεταξύ σωματείου και εταιρίας ώστε να γυρίσουν οι συνάδελφοι στα καθήκοντα τους;

– Σε περίπτωση μη υλοποίησης των συμφωνηθέντων , θα πάει το σωματείο να καταγγείλει έστω και τώρα την εταιρία στα αρμόδια όργανα; ( δεν μιλάμε μόνο για την Σ.ΕΠ.Ε)

-Πως θα απαντήσει το σωματείο στην πρόκληση της εταιρίας για την εθελούσια έξοδο και μάλιστα μέσα σε ένα θολό τοπίο που μπορεί να δημιουργεί τρόμο και να παρθούν αποφάσεις εν θερμό;

Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να αφήσουμε τους 14 συναδέλφους μας μόνους( είτε σε γραφεία της εταιρίας ή του σωματείου ή απέναντι από τους τοίχους των σπιτιών τους), για εμάς πρέπει να γυρίσουν πίσω με συλλογικό τρόπο και ταχτική με απόφαση που θα παρθεί από την Γενική Συνέλευση. Επειδή η εθελούσια έξοδος είναι η δεύτερη επιθετική κίνηση της εταιρίας μετά τις απολύσεις , με λεφτά που είναι τα δεδουλευμένα όλων, μέσα από την μείωση στους μισθούς κατά 6% πριν ένα χρόνο, μας βάζει σε σκέψεις.

-Η υπογραφή από τους συναδέλφους στην λογική της ¨ευκαιρίας¨ και έτσι όπως είναι διατυπωμένη στο χαρτί κάνει την εταιρία την μόνη κερδισμένη γιατί όποιος υπογράφει αποδέχεται και ταυτόχρονα συνομολογεί πως η εταιρία δεν έχει να δώσει δουλειά.

– Η εταιρία σε δεύτερο χρόνο να επικαλεστεί χασούρα που δεν θα μπορεί να την αντιμετωπίσει παρά μόνο με το να δώσει τμήματα σε εργολάβους με κακοπληρωμένους εργαζόμενους, άρα και άλλες απολύσεις.

Επειδη αυτοί που θα την υπογράψουν αργά ή γρήγορα – γρήγορα λέμε εμείς θα έρθουν αντιμέτωποι με το τέρας της ανεργίας και την ανέχεια, κάνει ακόμα πιο μεγάλη και επιτακτική την ανάγκη το σωματείο να καλέσει Γενική Συνέλευση ώστε και να γίνει ενημέρωση , να ακουστούν απόψεις και να αποφασίσουμε το πως πάμε στην συνέχεια και για τις απολύσεις που έχουν γίνει αλλά και για το κόψιμο της εθελούσιας εξόδου.

Επειδή τίποτα δεν έχει τελειώσει και πιστεύουμε πως η εταιρία δεν θα κάνει τα ¨συμφωνηθέντα¨ πράξη όπως πάντα άλλωστε , επειδή μιλάμε για την επιβίωση όλων μας σε ένα εργασιακό τοπίο αβέβαιο, για να μην βρεθούμε πάλι με την έκπληξη αγκαλιά και ¨πέσουμε από τα σύννεφα¨ προτείνουμε και παροτρύνουμε τους συναδέλφους να απαιτήσουν τώρα Γενική Συνέλευση.

 

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

 

ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ 14 ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ

ΟΧΙ ΕΡΓΟΛΑΒΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΣΠΗΝΤΕΞ

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΘΕΛΟΥΣΙΕΣ

 

ο αγώνας συνεχίζεται…

 

Αθήνα 18Μάη 2014

 

 

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΤΑΧΥΜΕΤΑΦΟΡΑΑΧΥΔΡΟΜΗΣΗ

3 Εργατικά ατυχήματα μέσα σε ένα μήνα στην Κρήτη

εργατικά ατυχήματα.jpg3

Ο όρος “εργατικό ατύχημα” αποτελεί την πλήρη συγκάλυψη από τη μεριά των αφεντικών μιας δολοφονίας που οι ίδιοι διέπραξαν…

Ηράκλειο 14 Μάη 2014 : Νεαρός εργάτης που δούλευε σε βιοτεχνία επεξεργασίας χαρτιού στον Πύργο του Δήμου Αρχανών – Αστερουσίων ,κατά τη διάρκεια χειρισμού μηχανήματος, ιμάντας εγκλώβισε το χέρι του, με αποτέλεσμα το σοβαρότατο τραυματισμό του.

Ηράκλειο 12 Μάη 2014 : Νεκρός ανασύρθηκε 60χρονος εργάτης  καθως έπεσε στο κενό από μπαλκόνι 5ου ορόφου, κτιρίου επί της οδού Γιαμαλάκη στο κέντρο του Ηρακλείου,ενώ προσπαθούσε να επιδιορθώσει ανελκυστήρα.

Χανιά 8 Μάη 2014 : Ακαριαίος θάνατος 39χρονου εργάτη που ανασύρθηκε νεκρός μετά απο 6 ημέρες από βάθος 17 μέτρων σε πηγάδι στο Κόκκινο Μετόχι στα Χανιά λόγω κατολίσθησης. Ο 40χρονος  μετανάστης εργάτης εκτελούσε εργασίες στο πηγάδι, συμπαρέσυρε τα τοιχώματα του πηγαδιού, με αποτέλεσμα να καταπλακωθεί από χώμα.

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ

Οι δολοφονίες εργατών δεν είναι αριθμοί σε στατιστικούς πίνακες .Είναι καθημερινές πτυχές ενός διαρκούς ταξικού πολέμου. Και ο εχθρός είναι ανελέητος.

Αναδημοσίευση από : candiaalternativa.info

ΣΥΒΧΑ & ΕΣΕ – παρέμβαση διαμαρτυρίας έξω από το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ για τα μηχανάκια-scanners

Την Παρασκευή 16/5 ο Σύλλογος Βιβλίου Χάρτου Αττικής, πραγματοποίησε παρέμβαση διαμαρτυρίας έξω από τον ΙΑΝΟ επί της Σταδίου απαιτώντας να αποσυρθούν τα μηχανάκια-scanners της αναξιοπρέπειας από τους εργαζόμενους του βιβλιοπωλείου. Η παρέμβαση διήρκεσε για δυο ώρες (19.40μμ-21.40μμ) με μοίρασμα της σχετικής ανακοίνωσης και συζητήσεις  με κόσμο που περνούσε έξω από το βιβλιοπωλείο ή και εισερχόταν σε αυτό.

Για την κατάσταση στο βιβλιοπωλείο Ιανός βλ. και την ανακοίνωση του ΣΥΒΧΑ Οι πωλητές του μήνα” ή αλλιώς “Πήραν φωτιά τα μηχανάκια μου…” [ανακοίνωση του ΣΥΒΧΑ για το βιβλιοπωλείο Ιανός]

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής: http://bookworker.wordpress.com

syVxa ianos

Ακολουθεί φωτογραφία της συμμετοχής της Ελευθεριακής Συνδικαλιστικής Ένωσης σε παρέμβαση στον ΙΑΝΟATT00000

ΜΌΝΟ ΓΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΝΑΓΝΩΡΊΖΟΥΝ ΑΔΕΙΕΣ ΣΕ «ΩΦΕΛΟΥΜΕΝΟΥΣ»!

synekoxΟι εργαζόμενοι στα κοινωφελή πρόγραμματα μπορεί να μη δικαιούμαστε τακτικές άδειες και να χάνουμε το ημερομίσθιο αν τύχει και αρρωστήσουμε, αλλά όταν πρόκειται για το ζήτημα του να ψηφίσουμε αυτούς που μας φέραν τέτοιου είδους εργασιακές συνθήκες, ως δια μαγείας έχουμε το δικαίωμα να λείψουμε από την δουλειά μας!

Σύμφωνα με το έγγραφο που απέστειλε πριν λίγες μέρες η «Γενική Γραμματεία διαχείρισης κοινοτικών και άλλων πόρων, ειδική υπηρεσία συντονισμού και παρακολούθησης δράσεων ΕΚΤ», η υπέυθυνη δηλαδή υπηρεσία του Υπουργείου Εργασίας για τα 5μηνα, προς την διοίκηση του ΟΑΕΔ:

«Σε ό,τι οφορά την απουσiα τωv ωφελουμέvων των προγραμμάτωv Κοινωφελούς χαρακτηρα για την άσκηοη του εκλογικoύ τους δικαιώματος, σας εvημερώνοuμε ότι ο αναγκαίος για τη μετάβαοη τωv ωφελουμέvωv πρoς και από τοv τόπο άσκησης του εκλoγικού τους δικαιώματος χρόvος λογίζεται ως χρόνος διαvυθείς εvτός του προγράμματος και ως εκ τούτου η αvαλογούσα δαπάνη απoτελεi επιλέξιμη δαπάvη καλυπτόμεvη από τoυς πόρoυς του προγράμματος».

Κράτος, ΟΑΕΔ, Ε.Ε. έχουν το μαχαίρι και το καρπούζι κι ανάλογα με το συμφέρον τους, που αυτή τη στιγμή εκφράζεται σε ψήφους, μας αναγνωρίζουν όποτε γουστάρουν το δικαίωμα απουσίας από την εργασία.

Εμείς πάλι επιμένουμε ότι δεν τους χρωστάμε τίποτα και θέλουμε όλα τα εργασιακά δικαιώματα, δηλαδή 2 μέρες άδεια το μήνα, αναρρωτικές, άδειες θανάτου, για παρουσία σε δικαστήρια κτλ. Kαι η εκλογική άδεια είναι το τελευταίο που μας απασχολεί.

Φυσικά όλα αυτά  θα τα κατακτήσουμε στους δρόμους, όχι στις κάλπες.

http://synekox.espivblogs.net/2014/05/18/mono-gia-eklges-anagnorizoun-adeies-se-ofeloumenous/

Κείμενο που μοιράζεται στους ΟΑΕΔ : Πες μου ένα ψέμα ν” αποκοιμηθώ: Το κοινωνικό μέρισμα και λοιπά (προεκλογικά) νανουρίσματα

ανεργοι-ανεργες στις γειτονιες

Τη στιγμή που ξεκινάς να διαβάζεις το παρόν κείμενο -αν δεν το έχεις ήδη καταλάβει-έχουμε σωθεί! Η Ελλάδα έχει βγει στις αγορές, η Κομισιόν προβλέπει 0,6% ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας στο 26% (από 27,3%) το 2014 και τα μαγαζιά θα είναι ανοιχτά και τις Κυριακές ώστε να μπορέσει να ξοδευτεί το πρωτογενές πλεόνασμα που τρέχει απ” τα μπατζάκια μας.  Εν ολίγοις, επιβεβαιώνεται αργά αλλά σταθερά το όραμα του νυν πρωθυπουργού (και τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης) ο οποίος το Σεπτέμβριοτου 2011 από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης είχε ευχηθεί “να γιορτάσουµε σε 10 χρόνια, το 2021, στην επέτειο 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 την οικονοµική µας απελευθέρωση, ελεύθεροι από τους δανειστές, το ∆ΝΤ και τη «βοήθεια» των εταίρων”.

Στο πλαίσιο λοιπόν αυτού του πρωτόγνωρου εορταστικού κλίματος για την προγραμματισμένη επανάσταση και την απελευθέρωσή μας σε 7 χρόνια από τώρα, η κυβέρνηση αποφάσισε να χαρούμε και εμείς οι άνεργοι/ες, μοιράζοντας 450 ολόκληρα εκατομμύρια ευρώ υπό τη μορφή εφάπαξ οικονομικής ενίσχυσης-κοινωνικού μερίσματος.
Το μέρισμα ξεκινά από 500 ευρώ για τον άγαμο χωρίς παιδιά και φθάνει στα 833,30 ευρώ για μια τετραμελή οικογένεια. Μα πόσο ωραία είναι η ζωή των ανέργων! Πόσο λαμπρό διαγράφεται το μέλλον μας! Ένα ανοιξιάτικο αεράκι φέρνει την αισιοδοξία, τη χαρά και την ελπίδα σε όσους και όσες από εμάς είχαμε πιστέψει ότι κάποια στιγμή ήταν πιθανό να καταλήξουμε σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας. Ας κάνουμε “θετικές σκέψεις”, ας χαρούμε και ας γιορτάσουμε! Κι αφού γιορτάσουμε στον ύπνο μας, καλό θα ήταν να ξυπνήσουμε για ν” αντικρύσουμε -επιτέλους-την αλήθεια.

Τη στιγμή που γράφεται το παρόν κείμενο, έχουν εγκριθεί περίπου λίγο παραπάνω από το 1/4 των αιτήσεων για το κοινωνικό μέρισμα (περίπου 265 χιλιάδες σε σύνολο 800+χιλιάδων). Ως γνωστόν, οι αιτήσεις όσων δηλώνουν φιλοξενούμενοι, έχουν ήδη απορριφθεί-φανταζόμαστε με τη λογική ότι ο/η φιλοξενούμενος/η δεν έχει ανάγκη, εφόσον έχει τουλάχιστον ένα κεραμίδι πάνω απ” το κεφάλι του/της. Και όχι μόνο αυτό, αλλά το γεγονός ότι το 1/3 των φορολογούμενων δηλώνουν ότι φιλοξενούνται, παρουσιάστηκε από τα καθεστωτικά ΜΜΕ ως “νέο κόλπο φοροδιαφυγής”. Κουβέντα για τους 1,5 εκατομμύριο ανέργους, αμελητέος ο αριθμός και με κανέναν τρόπο δε σχετίζεται με τον υψηλό αριθμό φιλοξενούμενων.  Βάσει της λογικής του κράτους και των καθεστωτικών ΜΜΕ, όσοι δηλώνουν φιλοξενούμενοι, είναι στην πραγματικότητα στυγνοί καπιταλιστές και κρυφολεφτάδες που προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να κρύψουν εισοδήματα. Μήπως όσοι και όσες φιλοξενούμαστε, όντας άνεργοι/ες, έχουμε λεφτά και δεν το έχουμε καταλάβει;

Μήπως το επίδομα ανεργίας -αν βέβαια το δικαιούμαστε- φτάνει και περισσεύει για ν” ανταπεξέλθουμε στο μηνιαίο κόστος ενοικίου και τρεχόντων εξόδων; Μήπως, τελικά, θα έπρεπε να ζούμε στο δρόμο; Και πόσο, αλήθεια, θα βόλευε το κράτος να είμαστε άστεγοι/ες, καθώς αυτοί αποκλείονται εκ των πραγμάτων από το κοινωνικό μέρισμα, εφόσον δεν έχουν διεύθυνση μόνιμης κατοικίας!

Όμως ο τραγέλαφος της περίφημης “κοινωνικής πολιτικής και ευαισθησίας” του κράτους, δε σταματάει εδώ. Το γεγονός ότι πολλοί/ές από εμάς είμαστε μακροχρόνια άνεργοι/ες, δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο στην έγκριση του κοινωνικού μερίσματος.  Ως αποτέλεσμα, συμβαίνει το εξής παράδοξο: κάποιος που είναι άνεργος π.χ. τα τελευταία 5 χρόνια, να μη δικαιούται το μέρισμα επειδή δηλώνει φιλοξενούμενος! Αναρωτιόμαστε λοιπόν: τα σαΐνια του Υπουργείου Οικονομικών και της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων (που όλα τα συνδυάζει και όλα τα ανακαλύπτει) δεν μπορούσαν να διασταυρώσουν τα δεδομένα των φορολογικών δηλώσεων με τα αντίστοιχα -ψηφιακά- δεδομένα των μητρώων του ΟΑΕΔ; Ρητορικό το ερώτημα κι ακόμα και αν υπήρχε απάντηση αυτή θα ήταν αυτονόητη -και θετική.

Γιατί δεν το έκαναν λοιπόν;

Για τον ίδιο λόγο που, με υπουργική απόφαση -όπως είχαμε αναφέρει και σε προηγούμενο κείμενό μας- το επίδομα μακροχρόνια ανέργων ουσιαστικά καταργήθηκε, αφού πρώτα, παραπλανητικά και επικοινωνιακά, δήθεν διευρύνθηκαν τα ηλικιακά όρια των δικαιούχων
από 20 έως 66 έτη. Το 70% των ανέργων είναι πλέον μακροχρόνια άνεργοι και καταλαβαίνουμε όλοι τους λόγους αυτής της απόφασης: πολύ λιγότερες δαπάνες για τους ανέργους, μεγαλύτερο πλεόνασμα για την κυβέρνηση και τα νούμερα της επιτυχίας που παρουσιάζει. Έτσι, το υποτιθέμενο επίδομα μακροχρόνιας ανεργίας το παίρνουν γύρω στα 15.000 άτομα από 418.000 που το δικαιούνταν.

Επομένως, οι κρατικές προεκλογικές κορώνες περί “κοινωνικής πολιτικής” υπέρ των ανέργων δεν μας ξεγελούν. Δεν αποτελούν παρά μέρος μιας ευρύτερης επικοινωνιακής στρατηγικής κενής νοήματος και ουσίας, που απλά εντείνεται στο πλαίσιο του προεκλογικού κλίματος. Την ίδια στιγμή που το κράτος, λίγο πριν τις αυτοδιοικητικές και ευρωπαϊκές εκλογές, διακηρύσσει την “ευαισθησία” του απέναντι στις “ευπαθείς κοινωνικές ομάδες”, ο αριθμός των ανέργων, απόρων και αστέγων αυξάνεται σταθερά, οι υπηρεσίες υγείας καθίστανται προσβάσιμες σε ολοένα και μικρότερα κομμάτια της κοινωνίας, ο ρυθμός απολύσεων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα εξακολουθεί να είναι σταθερός, η καταστολή αυξάνεται εκθετικά, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών καλά κρατούν και δεκάδες άντρες, γυναίκες και παιδιά γνωρίζουν καθημερινά την “ευαισθησία” του κράτους στον πάτο του Αιγαίου.

Ας μην είμαστε όμως άδικοι· υπάρχει και μια κοινωνική ομάδα απέναντι στην οποία η ευαισθησία του κράτους είναι όντως ειλικρινής. Στις 9 Μαΐου 2014,75.000 ένστολοι έλαβαν εφάπαξ χρηματική ενίσχυση συνολικού ύψους 37 εκατομμυρίων ευρώ. Το καταλαβαίνουμε, είναι πράγματι κουραστικό να χτυπάς, να βασανίζεις και να σκοτώνεις. Τα κεφάλια δεν ανοίγουν εύκολα, οι κραυγές όσων βασανίζονται προκαλούν ηχορύπανση και πονοκέφαλο και αυτοί που βγαίνουν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν απειλούν την ευταξία και διώχνουν τους τουρίστες. Ως εκ τούτου τα παιδιά με τις στολές πρέπει να παραμείνουν ευχαριστημένα και χορτάτα για να συνεχίσουν το σημαντικό τους έργο. Εξάλλου, όσο η ρητορική περί ξεπεράσματος της κρίσης, ανάπτυξης και ευημερίας συνεχίσει να διαψεύδεται από την πραγματικότητα, τόσο το έργο των δυνάμεων καταστολής θα γίνεται όλο και σημαντικότερο. Και ας μην ξεχνάμε και τα ψηφαλάκια· ανέκαθεν ο θερμότερος υποστηρικτής, το πιστό σκυλί του φασιστικού κράτους, ήταν ο χορτάτος ένστολος.

Όμως κάποιοι και κάποιες από εμάς δε χορταίνουμε με παραμύθια περί μερισμάτων, επιδομάτων, ανάπτυξης, ευημερίας και ξεπεράσματος της κρίσης. Δε νανουριζόμαστε με ψέμματα και ούτε αποκοιμιόμαστε με προεκλογικές φανφάρες. Εξακολουθούμε να κοιτάμε το παρόν και το μέλλον με τα μάτια και τ” αυτιά μας ανοιχτά, γιατί οι εικόνες που βλέπουμε είναι πολύ σκληρές για να μας αποκοιμίσουν και τα ψέμματα που ακούμε υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και μας εξοργίζουν. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για όσα διεκδικούμε, με τον μόνο τρόπο που πιστεύουμε ότι αξίζει: με αλληλεγγύη, συλλογική δουλειά και το κεφάλι ψηλά, μακριά από παραμύθια για μια σαθρή πραγματικότητα “ευημερίας” και “δικαιοσύνης” που δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει ποτέ στον καπιταλισμό.

Μάϊος 2014

άνεργοι/άνεργες από τις γειτονιές της αθήνας http://anergoigeitonion.espivblogs.net/

Μήνυμα αλληλεγγύης στους Τούρκους ανθρακωρύχους από τους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ.

viome turkey

Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟ.ΜΕ. έχοντας συνεχείς επαφές και ανταλλάσσοντας συνεχώς εμπειρίες με συναδέλφους από την Τουρκία, αποστέλλουμε την βαθιά μας θλίψη προς τους ανθρακωρύχους αδελφούς μας και στις οικογένειες τους και αναρωτιόμαστε ενώ είναι τόσο καλά τα ανθρακωρυχεία γιατί συνέβη ένα τόσο μεγάλο ατύχημα;

Τι δουλειά είχε ένας δεκαπεντάχρονος μέσα στα ορυχεία; την στιγμή που η κυβέρνηση της Τουρκίας αναρωτιέται τι δουλειά είχε ένας δεκαπεντάχρονος σε διαδήλωση .

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες δεν είναι ατύχημα είναι δολοφονία και έτσι πρέπει να δικάσει τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς η τουρκική δικαιοσύνη .

Είμαστε ταξικά αδέλφια και οφείλουμε να στηρίξουμε τα αδέλφια μας

Με αγανάκτηση και αγωνιστικότητα οι εργαζόμενοι στην ΒΙΟ.ΜΕ.