NIKHΣΕ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ” ΒΟΤΑΝΟΠΩΛΕΙΟ”!

ΣΣΜ
Ο εναλλακτισμός στα Πετράλωνα πουλάει, τώρα μαθαίνει και να πληρώνει! 
Η συναδέλφισσα Δ.Π. εργαζόταν στην καφετέρια “Βοτανοπωλείο” στην πλατεία Μερκούρη, στα Άνω Πετράλωνα, για ένα χρόνο. Αρχές Μαρτίου, το πρώην αφεντικό της – εκδικητικά – δεν την έβαλε στο πρόγραμμα για δουλειά, μετά από απαίτησή της για τήρηση των ωραρίων, καταβολή των νόμιμων ωρομισθίων και ενσήμων και γενικότερα για βελτίωση των όρων εργασίας. Μετά από μερικές μέρες ύστερα από απαίτηση της ίδιας, ήρθε στα χέρια της και το χαρτί της απόλυσης. Τότε ξεκίνησε ο αγώνας της για διεκδίκηση όλων αυτών που της χρωστούσε ο ιδιοκτήτης του “Βοτανοπωλείου”.
Το σωματείο σερβιτόρων μαγείρων, σε συνδυασμό με συλλογικότητες και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους που υπάρχουν στην περιοχή, από την πρώτη στιγμή στάθηκε δίπλα στην Δ.Π. στηρίζοντας την με όποιο τρόπο μπορούσε. Από το ραντεβού στην επιθεώρηση εργασίας (όπου το αφεντικό δεν εμφανίστηκε), μέχρι την παρέμβαση στο “Βοτανοπωλείο”, η οποία ήταν μαζική και έδωσε στο αφεντικό να καταλάβει ότι μόνο αν ικανοποιούσε τις απαιτήσεις της θα “έβρισκε την ηρεμία του”.
 Οι αντιδράσεις του αφεντικού στην αρχή ήταν οι αναμενόμενες. Πανικός, σπασμωδικές αντιδράσεις και λασπολόγηση. Τις λίγες φορές που ήρθαμε σε επαφή μαζί του, μίλαγε για ψέματα και υπερβολές από την μεριά της συναδέλφισσας και μας διαβεβαίωνε ότι είναι νόμιμος και πως δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Η ρητορική του φάνηκε να πείθει και τους εργαζόμενους-ες της καφετέριας, οι οποίοι/ες έβγαλαν ανακοίνωση υπέρ του αφεντικού τους.
 Η κατάληξη όμως του αγώνα μας ήρθε ως η καλύτερη απάντηση και έδειξε πως οι μαζικές, κινηματικές διεκδικήσεις φέρνουν αποτέλεσμα. Κάτω από τον φόβο ενός συνεχόμενου συνδικαλιστικού αγώνα, το αφεντικό του “Βοτανοπωλείου” υποχώρησε και ικανοποίησε της απαιτήσεις της Δ.Π. μέχρι τελευταίου σεντ. Χωρίς τα συνηθισμένα παζάρια και διακανονισμούς. Με σκυμμένο το κεφάλι, έδωσε όλα τα χρήματα που χρωστούσε στην συναδέλφισσα και παραδέχτηκε το λάθος του, ζητώντας συγνώμη και δηλώνοντας ότι θα είναι τυπικός από δω και πέρα.
 Ξέρουμε πολύ καλά ότι τα αφεντικά δεν τα πιάνουν κρίσεις συνειδήσεως. Ξέρουμε ότι δε φοβούνται τα πρόστιμα και τους νόμους, αφού το κράτος έχει βάλει πλάτες στην ασυδοσία και τη βαναυσότητα που βιώνουμε. Ξέρουμε ότι το μόνο που φοβούνται είναι ο μαζικός, κινηματικός αγώνας των εργαζομένων. Ας είναι λοιπόν….
 Όσο δεν μας σέβονται, θα μας βρίσκουν μπροστά τους!
Όλες και όλοι μαζί μπορούμε να πάρουμε αυτά που μας ανήκουν!

Κλωτσώντας καθαρίστριες: Η εποχή των τραμπούκων της δεξιάς και των ομόσταυλων τους.

Η αλήτικη επίθεση του Καχριμάνη(περιφερειάρχη Ηπείρου) στις καθαρίστριες  δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία ακόμη ένδειξη τη εποχής των τραμπούκων της Δεξιάς και των ομόσταυλών τους πάνω στις ζωές των απλών ανθρώπων.
 
-Πριν λίγες ημέρες αυτός ο “Κύριος”  επισκέφθηκε με κάθε σοβαρότητα,  μαζί με ντόπιους βουλευτές και παρατρεχάμενους του Μνημονίου και την αναγκαία επένδυση  από τοπικά ΜΜΕ,  τα έργα στην Ιόνια Οδό. Η επίσκεψη δεν αφορούσε βέβαια την εικόνα των εργαζομένων στα έργα(αν και πότε πληρώνονται, υπό ποιες συνθήκες δουλεύουν  κλπ) αλλά ζήτησαν την επίσπευση των έργων τα οποία  πρέπει να ολοκληρωθούν πάραυτα μιας και τα διόδια δεν μπορούν να περιμένουν και οι εργολάβοι πιέζουν και  πρέπει να ικανοποιηθούν. Οι  εργολάβοι των διοδίων(Μπόμπολας κλπ) βλέπετε δεν είναι καθαρίστριες…


-Λίγες  μόνο μέρες μετά το ξεπούλημα της ΔΩΔΩΝΗΣ είχε συναντηθεί με τους νέους ιδιοκτήτες της, επισημοποιώντας τη νομιμοποίηση από τις αρχές του ξεπουλήματος και της συνεργασίας των αρχών με τους νέους ιδιοκτήτες, ενάντια στα συμφέροντα των κτηνοτρόφων…

Οι κλοτσιές στις καθαρίστριες από τους τραμπούκους της δεξιάς είναι κεντρική πολιτική επιλογή, είτε αφορούν ένστολους άνδρες των ΜΑΤ που ξυλοκοπούν καθαρίστριες στην Αθήνα, είτε αφορά δικαστές  που νομιμοποιούν τις παράνομες απολύσεις των καθαριστριών, ενώ έκριναν ως αντισυνταγματικές τις δικές τους μειώσεις μισθών, είτε αφορά συγκεκριμένους τραμπουκισμούς από καθαρόαιμους δεξιούς σαν τον Καχριμάνη. 


Οι τραμπούκοι της δεξιάς σαν τον Καχριμάνη δεν είναι μόνοι τους  , φυλάσσονται από ένστολους αστυνομικούς, προστατεύονται  από  δικαστές και εισαγγελείς που δεν θα τους ασκήσουν ποτέ δίωξη για «εξύβριση» για οποιαδήποτε «προσβολή» κατά των καθαριστριών κλπ , προβάλλονται συνεχώς από ΜΜΕ (κυρίως τοπικά αλλά και πανελλαδικά) και βέβαια στηρίζονται από πανίσχυρα οικονομικά κυκλώματα που λυμαίνονται σήμερα την Ελλάδα και κάνουν τις δουλειές τους(πχ ΔΩΔΩΝΗ).


Οι τραμπούκοι μπορούν χωρίς κανένα πρόβλημα.  είτε δίωξης, είτε αρνητικής προβολής από τα ΜΜΕ, είτε οτιδήποτε,  να κλωτσούν καθαρίστριες και την ίδια στιγμή να βάζουν φαρδιές πλατιές τις υπογραφές τους στο ξεπούλημα  και στην εκμετάλλευση μιας ολόκληρης χώρας..
 

Είναι η εποχή των τραμπούκων της δεξιάς και των ομόσταυλών της  και ή θα απαντηθεί ως έτσι, αρνούμενοι τους όρους της θυματοποίησης, παλεύοντας  με κάθε μέσο ή η εποχή τους θα μας συντρίψει…

 

 

 

Αλληλεγγύη στις καθαρίστριες
Ταξικός,  κοινωνικός αγώνας  με κάθε μέσο

 

 

 

 

ΥΓ: Αυτός ο τραμπούκος είναι περιφερειάρχης σε μία περιοχή(Ήπειρο) με τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας, με δημόσιο και φυσικό πλούτο που είναι έτοιμοι να λεηλατήσουν, σε μία περιοχή όπου τα εργασιακά δικαιώματα που έχουν απομείνει  γίνονται τροφή για εκμετάλλευση (τεράστιες καθυστερήσεις σε μισθούς σε σχεδόν όλες τις εταιρείες, αρμόδιες υπηρεσίες σε απόλυτη σύμπνοια με τους εργοδότες κλπ).

ΣΩ.Β.Α ‘Αρτας

 

Απειλείται το αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ

biomeΜε δικαστική προσφυγή που κατατέθηκε ξαφνικά επιχειρείται η επιστροφή της εξαφανισμένης εδώ και δυόμισι χρόνια εργοδοσίας της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (ΒΙΟΜΕ) στην Θεσσαλονίκη στη διοίκηση του εργοστασίου και η εκδίωξη των εργαζόμενων από αυτή.

Η εργοδοσία, η οποία έχει καταδικαστεί σε 126 μήνες φυλάκισης συνολικά για χρέη προς τους εργαζόμενους, σε συνεργασία με τη διορισμένη σύνδικο, ζητά να επιστρέψει για να οδηγήσει σε πτώχευση τη ΒΙΟΜΕ ώστε να αποφύγει τα χρέη προς τους εργαζόμενους, αλλά και προς το ΙΚΑ και το Δημόσιο, καθώς και να εκκενώσει το εργοστάσιο. Η αίτηση θα εκδικαστεί στις 8 Ιουλίου.

Η Ένωση Τεχνικών Ελληνικής Ραδιοφωνίας και η Ένωση Τεχνικών Ραδιοφωνίας Μακεδονίας – Θράκης  δηλώνουν τη στήριξή τους στους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ, οι οποίοι με τον πολύχρονο μαχητικό αγώνα τους και την προσπάθειά τους να λειτουργήσουν οι ίδιοι το εργοστάσιο έχουν βάλει φραγμό στην εργοδοτική λεηλασία και έχουν ανοίξει το δρόμο για να πάρουμε την παραγωγή και τη ζωή μας στα χέρια μας: «Η εργοδοτική αυθαιρεσία δεν θα περάσει! Θα μας βρουν απέναντί τους! Όλοι και όλες μαζί θα υπερασπιστούμε το δικαίωμα των εργαζομένων να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Να απορριφθεί η κατάπτυστη αίτηση που πρόκειται να εκδικαστεί στις 8 Ιούλη. Αλληλεγγύη και στήριξη στο αυτοδιαχειριζόμενο εγχείρημα των εργατών της ΒΙΟΜΕ για τη νίκη του δίκαιου αγώνα τους»!

https://athens.indymedia.org/post/1527347/

Σύγχρονοι σκλάβοι στην γαλέρα του τουρισμού

Ο τίτλος δεν είναι παραπλανητικός ούτε αποτελεί ευφημισμό.Οι πρακτικές που χρησιμοποιούν τα σύγχρονα «δουλεμπορικά» στον κλάδο του τουρισμού, που προσφέρουν τζάμπα εργαζόμενους – «πρακτικάριους»,getimage1403850078 έρχονται στο φώς της δημοσιότητας με το άρθρο που αναδημοσιεύουμε παρακάτω(Διατηρούμε το αναφαίρετο δικαίωμα να μην αναφέρουμε την πηγή καθώς υπάρχει τεράστιο χάσμα ιδεολογικών διαφορών και όχι επειδή προέρχεται από κάποιο καθεστωτικό με την στένη έννοια του όρου.Οστόσο η σοβαρότητα του θέματος επιβάλλει την δημοσιοποίηση του).Εξακολούθως να αναφέρουμε πως τα σύγχρονα «δουλεμπορικά» στον κλάδο του τουρισμού διαφημίζουν την πραμάτεια τους με το μανδύα της «πρακτικής άσκησης» . Αποκαλυπτικά στοιχεία για τους όρους απασχόλησης των «πρακτικάριων» στα ξενοδοχεία δίνει ιστοσελίδα εταιρείας που τους προωθεί σε ξενοδοχειακές μονάδες.

salut y Ⓐnarcosindicalismo

(Σχετικά με την φώτο:στην ιστοσελίδα της, η εταιρεία αναφέρεται αναλυτικά στους όρους με τους οποίους «προσφέρει» φτηνούς εργαζόμενους στις ξενοδοχειακές μονάδες)

Ακολουθεί η πλήρης ανάπτυξη της είδησης όπως την βρήκαμε στο διαδίκτυο:

 

Μια αποκαλυπτική εικόνα για τον τρόπο που γίνεται η μετακίνηση χιλιάδων σπουδαστών από την Ελλάδα και το εξωτερικό, προκειμένου να απασχοληθούν σε ξενοδοχειακές μονάδες, με το μανδύα της «πρακτικής άσκησης», δίνει ο ιστότοπος μιας εταιρείας που παίζει το ρόλο του «διαμεσολαβητή» και απευθύνεται σε επιχειρηματίες του Τουρισμού.

Η συγκεκριμένη εταιρεία  είναι μια από τις πολλές που κάνουν αυτήν τη δουλειά, με τους ίδιους πάνω – κάτω όρους. Η εταιρεία έχει έδρα τη Βουλγαρία και «καλύπτει θέσεις εργασίας σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό». Στόχος της είναι, σύμφωνα με όσα γράφει στην ιστοσελίδα της, «η προσφορά προσωπικού με όσο το δυνατόν χαμηλότερο κόστος για τους εργοδότες και τις επιχειρήσεις τους».

Σύμφωνα με την εταιρεία, «το προσωπικό που διαθέτουμε είναι από χώρες που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κυρίως από Τσεχία, Σλοβακία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Εσθονία, Λιθουανία, Πολωνία κ.τ.λ». Για κάθε «δουλειά» που κλείνει, η εταιρεία παίρνει προμήθεια «250 ευρώ ανά άτομο, ανεξάρτητα από την εθνικότητα ή το πόστο εργασίας». Ενημερώνει μάλιστα τους πελάτες της ότι «ΦΠΑ δεν υπάρχει εφόσον η εταιρεία σας είναι δηλωμένη ως ενδοκοινοτική», επαληθεύοντας ότι η ίδια η ΕΕ ενθαρρύνει τη διακίνηση εργαζομένων με αυτόν τον τρόπο, καταργώντας ακόμα και τον ΦΠΑ στις συναλλαγές ανάμεσα στις εμπλεκόμενες εταιρείες.

Η λειτουργία της εταιρείας και οι υπηρεσίες που προσφέρει είναι καθ’ όλα προβλεπόμενες από την ευρωπαϊκή και την εθνική νομοworkersθεσία. Είναι και αυτό μια απόδειξη ότι η συντριβή των εργασιακών σχέσεων και η γενικευμένη δράση των σύγχρονων «δουλεμπορικών» φέρουν τη σφραγίδα του κράτους και της ΕΕ, με στόχο να εξασφαλίσει η εργοδοσία ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη.

Επιβεβαιώνεται, επίσης, ότι οι συνθήκες δουλειάς στον Τουρισμό καμιά σχέση δεν έχουν με τη λάμψη της «βιτρίνας» που φιλοτεχνούν για τον κλάδο οι επιχειρηματικοί όμιλοι και η κυβέρνηση, κομπάζοντας για τις αυξημένες αφίξεις και τα έσοδα.

Χρόνος εργασίας χωρίς «ταβάνι»

Στην ιστοσελίδα της, η εταιρεία ενημερώνει ότι «και φέτος παρέχει υπηρεσίες εύρεσης και διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού σε δύο κατηγορίες», μία από τις οποίες είναι «μαθητευόμενοι που πραγματοποιούν την πρακτική τους άσκηση στον τουριστικό – ξενοδοχειακό κλάδο». Εξηγεί ότι «σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν οι σπουδαστές/φοιτητές Τουριστικών Επιχειρήσεων/ Επαγγελμάτων από την Ελλάδα καθώς και από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, οι όποιοι ενδιαφέρονται να πραγματοποιήσουν την πρακτική τους άσκηση σε ελληνικά ξενοδοχεία». Οι ηλικίες των σπουδαστών, «κυμαίνονται από 18 έως 30 ετών».

Σύμφωνα με την εταιρεία: «Ο μαθητευόμενος κατά τη διάρκεια της πρακτικής του ασκήσεως θα εισπράττει μηνιαίο επίδομα, για την αντιμετώπιση των μικροεξόδων του από την επιχείρηση, το πόσο των 400 ευρώ καθαρά (…) συν 6 ευρώ κάθε μήνα για την ασφάλισή του στο ΙΚΑ βάσει νόμου (…) Οι φοιτητές θα λαμβάνουν τέσσερα ρεπό μηνιαίως (…) Ο εργοδότης υποχρεούται να παραχωρεί στους σπουδαστές τουλάχιστον δύο πλήρη γεύματα ημερησίως, καθώς επίσης και δωρεάν στέγαση σε δίκλινα – τρίκλινα δωμάτια (…) Η διάρκεια της σύμβασης ορίζεται στη διάρκεια μιας τουριστικής σαιζόν (Απρίλιο έως και Νοέμβριο). Μετά τη λήξη του συμβολαίου, κι αφού ολοκληρωθεί η πρακτική άσκηση του κάθε μαθητευόμενου, ο εργοδότης οφείλει να καταβάλλει το χρηματικό ποσό της τάξεως των 200 ευρώ κατά την αναχώρησή του, ως ένδειξη μιας υγιούς και επιτυχημένης συνεργασίας».

8 χαμενεσ ωρες για μια μπουκια ψωμιΔηλαδή, σπουδαστές τουριστικών σχολών, ηλικίας μέχρι 30 χρόνων, απασχολούνται με κανονικό ωράριο, έξι μέρες τη βδομάδα, σε ξενοδοχειακές μονάδες, στις οποίες διαμένουν κιόλας, με «μισθό» 400 ευρώ, για οκτώ μήνες, όσο διαρκεί η τουριστική σεζόν. Τα γεύματα που υποχρεούται να δίνει ο εργοδότης είναι δύο, που σημαίνει ότι αν θέλει το «κάτι παραπάνω» στο φαγητό του, θα πρέπει να το πληρώσει από την τσέπη του.

Βάζοντας κάτω τα νούμερα, προκύπτουν τα εξής: Ένας επιχειρηματίας στον τομέα του Τουρισμού, μπορεί με περίπου 3.700 ευρώ τη σεζόν (3.248 οι «μισθοί» και η Ασφάλιση στο οκτάμηνο, 250 ευρώ η προμήθεια και 200 ευρώ τα έξοδα αναχώρησης) να εξασφαλίσει έναν σπουδαστή – εργαζόμενο για τα ξενοδοχεία του και να τον χρησιμοποιήσει όπως αυτός θέλει, αφού είναι γνωστή η κατάσταση που επικρατεί στις τουριστικές μονάδες σε ό,τι αφορά τα ωράρια, τα πόστα, τις πληρωμές κ.ά. Άλλωστε, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η εταιρεία δεν αναφέρει τίποτα για τον ημερήσιο χρόνο που ο εργοδότης μπορεί να απασχολεί το

Εργαζόμενος – «κτήμα» της εταιρείας

Ενδεικτικός είναι και ο τρόπος που περιγράφονται οι υποχρεώσεις του σπουδαστή, αν αποφασίσει να φύγει από τη δουλειά: «Ο σπουδαστής οφείλει να κάνει τα καθήκοντα του ημερησίως και να λαμβάνει σίτιση και στέγαση έως ότου σταλθεί σε νέο εργοδότη και έως ότου έρθει ο αντικαταστάτης του στο ξενοδοχείο για να καλύψει τη θέση του», σημειώνει η εταιρεία, ενώ ενημερώνει ότι «η σύμβαση ισχύει εφόσον υπογραφεί από εργοδότη και διαμεσολαβητή», χωρίς καμιά ανάμειξη του σπουδαστή, ο οποίος παρουσιάζεται ούτε λίγο, ούτε πολύ να είναι «κτήμα» της εταιρείας που ανέλαβε να τον προωθήσει σε κάποια δουλειά.

Με έμμεσο τρόπο, η εταιρεία διαφημίζει αυτήν την κατηγορία των εργαζομένων ως τη φτηνότερη και την πιο αποδοτική, που δεν έχει τα «βαρίδια» των εργαζομένων με προϋπηρεσία στον κλάδο του Τουρισμού. Μιλώντας για τη δεύτερη κατηγορία του προσωπικού που διακινεί στα ξενοδοχεία, η εταιρεία ενημερώνει ότι σ’ αυτήν «ανήκουν ειδικευμένοι και ανειδίκευτοι εργάτες με ποίκιλλες μισθολογικές απαιτήσεις ανάλογα με την προϋπηρεσία του καθενός». Δηλαδή, ακριβότεροι και με μεγαλύτερες απαιτήσεις από τους «πρακτικάριους» σπουδαστές.

Κλείνοντας την παρουσίασή της, η εταιρεία καθησυχάζει τους πελάτες της ξενοδόχους ότι «είναι υποχρεωμένη να αναλάβει την αντικατάσταση όποιων ατόμων έχουν κριθεί ακατάλληλα από τους εργοδότες για την εργασία που προσελήφθησαν ή για όσα άτομα αποχώρησαν από την επιχείρηση χωρίς να έχουν σοβαρούς λόγους, χωρίς επιπλέον χρέωση, μέσα σε 10-15 ημέρες»…

«Κοστίζουν» στον εργοδότη τρεις φορές λιγότερο!

Τι κερδίζει ο εργοδότης από την απασχόληση των «πρακτικάριων»; Κατ’ αρχήν, να πούμε ότι με βάση τα προβλεπόμενα από τη νομοθεσία, μια τουριστική επιχείρηση δεν μπορεί να απασχολεί «πρακτικάριους» σε ποσοστό μεγαλύτερο από το 17% του προσωπικού της. Ακόμα όμως και αυτό το μεγάλο ποσοστό δεν είναι αρκετό για τους ξενοδόχους. Η φτηνή εργασία των «πρακτικάριων» είναι δέλεαρ για τους εργοδότες στις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, που απασχολούν πολύ περισσότερους απ’ όσους προβλέπει ακόμα κι αυτή η φιλεργοδοτική νομοθεσία.

Μια σύγκριση με το «κόστος» που συνεπάγεται για την εργοδοσία μια καμαριέρα, έγγαμη, χωρίς προϋπηρεσία, που δουλεύει εποχικά και πληρώνεται με βάση τη σύμβαση, είναι αποκαλυπτική. Συνυπολογίζοντας τον κατώτερο προβλεπόμενο μισθό, το εποχικό επίδομα, το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας και τη δουλειά τις Κυριακές, ο εργοδότης θα πρέπει να καταβάλει σε μηνιαία βάση 1.466 ευρώ μεικτά, με βάση ακόμα και αυτή την κατάπτυστη Σύμβαση που έχει υπογράψει η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας στον Τουρισμό – Επισιτισμό. Στο ποσό αυτό περιλαμβάνονται και οι εργοδοτικές εισφορές.

Αντίθετα, ένας «πρακτικάριος» στοιχίζει στο μεγαλοξενοδόχο μόλις 462 ευρώ το μήνα (!), χωρίς καμιά άλλη υποχρέωση. Είναι δηλαδή τρεις φορές φτηνότερος από έναν εργαζόμενο χωρίς προϋπηρεσία, που αμείβεται με τη Σύμβαση. Το στοιχείο αυτό δε δείχνει μόνο τα τεράστια περιθώρια κέρδους που συνεπάγεται για τον εργοδότη η απασχόληση του «πρακτικάριου», αλλά και το μέγεθος της εργασιακής εκμετάλλευσης που υφίστανται χιλιάδες νέοι, με το μανδύα της πρακτικής άσκησης. Όλα αυτά σε μια περίοδο που, όπως οι ίδιοι κομπάζουν, μόνο το 1ο τρίμηνο του 2014, οι αφίξεις και τα έσοδα είναι κατά 30% αυξημένα στον κλάδο, σε σχέση με πέρσι!

Βέβαια, πρέπει να αναλογιστεί κανείς ότι ακόμα και αυτή η απαράδεκτη κλαδική Σύμβαση δεν τηρείται ή παραβιάζεται σε πολλές περιπτώσεις, ενώ και η απληρωσιά πάει σύννεφο στις ξενοδοχειακές μονάδες. Προκύπτει δηλαδή ότι τα συμφέροντα των εργαζόμενων και των «πρακτικάριων» είναι κοινά απέναντι στους μεγαλοξενοδόχους, που θησαυρίζουν στην κυριολεξία από τη δουλειά ξενοδοχοϋπαλλήλων, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας με την οποία τους απασχολούν.

 

Αντί επιλόγου:[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=TqJ5mjy9-mQ[/youtube]

Τα προσωπικά δεδομένα στη νέα εποχή της επιτήρησης

Δημοσιεύτηκε από

προσωπικα_δεδομενα

Αν και υπάρχουν πολλά άρθρα στο osarena, για την ιδιωτικότητα και την προστασία των προσωπικών δεδομένων, είπα να το μαζέψω λίγο ώστε να το εξετάσουμε από κάθε παράμετρο, καθώς η τεχνολογία δεν αρχίζει ούτε σταματάει στο διαδίκτυο. Να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για αυτά, τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, μα και τι προβλέπουν οι χάρτινοι νόμοι για όλα αυτά.
O 21oς αιώνας θα μείνει ιστορικά σαν τη νέα εποχή της επιτήρησης και του ελέγχου των μαζών, σε κάθε τομέα, από τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς, μέχρι την κατανάλωση. Οι τακτικές που εφάρμοζε η Κίνα και κατέκριναν οι δυτικές κοινωνίες τον προηγούμενο αιώνα είναι πλέον οικουμενικές και οι δυστοπικές κοινωνίες που θα εδραιώσουν την ανθρώπινη ύπαρξη και εξέλιξη του ανθρωπίνου γένους στους επόμενους αιώνες έχουν πλέον εδραιωθεί. Η λογοτεχνία και η επιστημονική φαντασία έχει μιλήσει αρκετές δεκαετίες πριν για αυτήν την εξέλιξη, με πιο χαρακτηριστικά τα γραφόμενα των Όργουελ (1984), Gimpson (ο Νευρομάντης), Tevis (Έτος 2500 μχ). Αν και οι ιστορίες είναι διαφορετικές, το σενάριο είναι το ίδιο όσον αφορά την ανθρωπότητα η οποία βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό αποχαυνωμένη και αποκομμένη από την γνώση και πλήρως εξαρτημένη από τις εταιρείες-κυβερνήσεις.
Η νέα αυτή εποχή της επιτήρησης, φέρνει μαζί της και τεχνολογίες οι οποίες αναπτύσσονταν χρόνια πριν και που απώτερο σκοπό έχουν, όχι την βοήθεια στην ανθρωπότητα μα, τον έλεγχο αυτής. Αναφέρομαι φυσικά στην Βιοτεχνολογία/Βιομετρία η οποία σύντομα θα μπει στην καθημερινότητά μας με τις νέες βιομετρικές ταυτότητες, αν και μέσω της αποθήκευσης γενετικού υλικού υφίσταται καιρό πριν.

Η άνευ όρων παράδοση:

Οι άνθρωποι έχουμε απολέσει την ατομική μας ελευθερία και έχουμε παραδώσει τον έλεγχο της ζωής μας όχι τώρα, μα από πάντα, υποκύπτοντας στον υπερκαταναλωτισμό και δεχόμενοι πως ανάμεσά μας υπάρχουν “μεγάλοι” άνδρες που θα μας καθοδηγήσουν και θα μας σώσουν. Μα κανείς δεν αναλογίζεται (και αν το κάνει το αποδιώχνει επειδή του είναι δυσάρεστο), πως από αυτό που πρέπει να σωθούμε είναι από τον ίδιο μας τον (κακό) εαυτό και την απόλυτη παράδοσή μας στις αισθήσεις.
Η βιοτεχνολογική επανάσταση είναι ένα από τα μεγάλα ζητήματα της εποχής μας και κατά πάσα πιθανότητα το πιο κρίσιμο τις αμέσως επόμενες δεκαετίες, αλλά οι απαρχές της θα πρέπει να αναζητηθούν σε ένα προπολεμικό (1932) μυθιστόρημα, τον Γενναίο νέο κόσμο του Χάξλεϊ, όπου ο κοινωνικός δαρβινισμός επιβάλλεται μέσω της πολιτικής καταστολής, με την συμμετοχή της επιστήμης, και όπου ο 20ός αιώνας, αλλά και ο επόμενος, είναι οι εφιάλτες του 19ου αιώνα και τα εκδικητικά φαντάσματα του Δαρβίνου και των μαθητών του. Τα σύγχρονα πολιτικά και οικονομικά συστήματα έχουν τη δύναμη, μέσω της τεχνολογίας, να ελέγξουν το πεδίο των σημασιών και την διαλεκτική όπως και τις επιπτώσεις των νοημάτων.
Η τεχνολογία, επιταχύνοντας τον χρόνο, τον καταργεί. Κατάργηση του χρόνου, ωστόσο, σημαίνει και το τέλος της ιστορικής εποχής και ριζική μεταβολή του ποιού των συγκινήσεών της, δεδομένου ότι συνεπάγεται και το τέλος των διαδικασιών ή των κοινωνικών ζυμώσεων και την κυριαρχία μιας παγκόσμιας διαχειριστικής κοινωνίας. Ο χρόνος ως παρελθόν, παρόν και μέλλον καταργείται και αντικαθίσταται από μια σειρά ανταποκρίσεις. Ίσως τα παραπάνω να μη συνιστούν απλώς μια σκοτεινή προφητεία.

Και έτσι ήδη βρισκόμαστε σε μια εποχή που τα παιδιά που θα γεννηθούν από εδώ και πέρα, μα και όσα ήδη βρίσκονται στις ηλικίες των 4 με 5 χρόνων, δεν θα έχουν σαφή την έννοια της ιδιωτικότητας και των προσωπικών δεδομένων, με μια καθοδηγούμενη “κουλτούρα” δοσμένη στην απόλαυση της αίσθησης και στην απαλοιφή των ευθυνών, μέσα σε έναν καταναλωτισμό από gadgets και μηχανές που θα δουλεύουν για εμάς, επιτηρώντας μας στην ουσία, να είμαστε “καλοί πολίτες’. Δεν είναι ανάγκη να πάμε μακρυά, δείτε όσα αρχίζουν με την λέξη “smart” (smart-ohones, smart-tv, κλπ). Η ευγονική έχει περάσει ως κοινωνικό αγαθό στην ανθρωπότητα και όταν κάποια στιγμή αντιληφθούμε πως με αυτήν παραδώσαμε τον έλεγχο του σώματος και της διατροφής μας θα είναι πλέον πολύ αργά καθώς θα είμαστε εξαρτημένοι απόλυτα. Και εδώ δεν είναι ανάγκη να κάνουμε υποθέσεις. Η Monsanto, Nestle, τα ανθρώπινα πειράματα των πολυεθνικών της φαρμακευτικής στην Αφρική είναι ήδη γεγονός. Το επόμενο βήμα ήταν και η ασφάλεια που και αυτή πλέον έχει πολυεθνικό ονοματεπώνυμο (BlackWater). Έτσι από άκρη σε άκρη του πλανήτη τα επόμενα χρόνια ο φόβος και η πείνα θα κρατούν τους ανθρώπους σε μια κατάσταση εγρήγορσης και ανησυχίας με πολλά αρνητικά αποτελέσματα στην ψυχοσύνθεση και την σωματική υγεία, καθώς οι ανθρώπινες λειτουργίες δεν είναι σχεδιασμένες για μια μόνιμη κατάσταση επαγρύπνησης.

To παρόν:

Μια μεγάλη πλειοψηφία εξυμνεί την τεχνολογία, προσδιορίζοντάς της εμμέσως πλην σαφώς ακόμα και θεϊκές ιδιότητες. Αυτό όμως είναι απολύτως εσφαλμένο, καθώς η τεχνολογία που δίδεται στις μάζες είναι πεπαλαιωμένη για αυτούς που την δημιουργούν και δεν θα δινόταν αν δεν αποτελούσε ένα ακομα ισχυρό μέσον για τον έλεγχο των πληθυσμών.
Στις μέρες μας χρειάστηκε ένας Snowden για να μάθουμε πως η επιτήρηση και ο έλεγχος είναι εδώ και δεν αποτελούν προϊόντα επιστημονικής φαντασίας. Βέβαια και αυτό έχει ήδη αρχίσει να ξεχνιέται, με τον ίδιον ακριβώς τρόπο που ξεχάστηκε ο προκάτοχος και η βάση όλου αυτού, το Echelon, κάποιες δεκαετίες πριν.
Σε αυτό θα βοηθήσουν οι διαφημίσεις και η συνεχής παρότρυνση για γκάτζετς και απόκτηση προϊόντων που θα κάνουν “θαύματα” και θα συμβάλλουν στο να γινόμαστε πιο τεμπέληδες σε σώμα και νου και όλο πιο εξαρτημένοι από τις πολυεθνικές. Συσκευές, λογισμικά, χάπια, τροφές για την “ευκολία” μας και που αποδεδειγμένα πλέον όλο και πιο εύκολα υποκύπτουμε σε αυτά. Από δίπλα ο καταιγισμός του life-styling που θα σε θεωρεί υποδεέστερο αν δεν ακολουθείς την τελευταία λέξη της μόδας σε κάθε τομέα, δημιουργώντας ψυχαναγκαστικές εξαρτήσεις και διαταραγμένες σκέψεις.

Το Διαδίκτυο:

Προχωρώντας, βρισκόμαστε μπροστά σε μιαν άλλη διαπίστωση: πως η απομάκρυνση από το σύστημα αξιών ή αυτό που ευσχήμως αποκαλείται παραδοσιακή κριτική του πολιτισμού και η εστίαση του ενδιαφέροντος στην παρέκκλιση, με άλλα λόγια στο διαφυγόν ή «ξεστρατισμένο» σήμα, είχε αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός τεράστιου ανταγωνιστικού πεδίου στον πολιτισμό της Δύσης, όπου η εικονική πραγματικότητα δεν είναι παρά ο θρίαμβος του σολιψισμού. Το ότι η υψηλή τεχνολογία και η εικονική πραγματικότητα έχουν σολιψιστικό και επομένως, ως ένα βαθμό, θεολογικό περιεχόμενο δεν αποτελεί σημερινή διαπίστωση. Η ραγδαία εξάπλωση του Internet, λ.χ., σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης δεν αποδεικνύει απλώς ότι τα δισεκατομμύρια των χρηστών του δίνουν ένα σχεδόν εδεμικό περιεχόμενο στο Δίκτυο, αλλά και το ότι σήμερα το κινούν εμφανίζεται να προσελκύει πολύ λιγότερο ενδιαφέρον από την ίδια την κίνηση. Η επιγραμμική πρόσβαση του κοινού σε πολιτιστικά αγαθά έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Η δομή της κυκλοφορίας τέτοιων αγαθών τείνει όλο και περισσότερο προς την καθετοποίηση και τη συγκέντρωση. Ο τρόπος με τον οποίο το ευρύ κοινό ιδιοποιείται τις τεχνολογίες της πληροφορίας είναι κρίσιμος για τη δομή και την οργάνωση του δυνητικού δημόσιου χώρου. Δυστυχώς, για μεγάλο κομμάτι των χρηστών του διαδικτύου η επιλογή εργαλείων και πρακτικών για την πρόσβαση σε πολιτιστικά και πληροφοριακά αγαθά γίνεται με καθαρά ουτιλιταριστικά κριτήρια. Το αποτέλεσμα είναι να ενισχύεται η τάση για συγκέντρωση των πληροφοριακών και τεχνικών πόρων στα χέρια μονοπωλίων, κάτι που υποσκάπτει την αρχή της διαδικτυακής ουδετερότητας.
Η ανάδυση ολιγοπωλίων στο τομέα της εμπορικής διανομής πολιτιστικών και πληροφοριακών αγαθών από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 είχε ήδη αρχίσει να αλλάζει τα δεδομένα. Για παράδειγμα, η Google με το YouTube κυριάρχησε στον τομέα του video streaming και η Apple με το iTunes στην επιγραμμική διανομή μουσικής. Η εξέλιξη αυτή έχει σαφώς αρνητικές επιπτώσεις στην πολιτική οικονομία του διαδικτύου. Τα διαδικτυακά μονοπώλια έχουν πλέον το πάνω χέρι ακόμη και επί παραγωγών περιεχομένου με παραδοσιακή πολιτική επιρροή, όπως οι εκδότες. Σε επίπεδο ελευθερίας έκφρασης η εξέλιξη είναι επίσης αρνητική. Τα ολιγοπώλια πλέον ελέγχουν το τι θα δούμε, ακούσουμε, διαβάσουμε, κατεβάσουμε, γκρεμίζοντας την βασική αρχή της αρχιτεκτονικής του διαδικτύου, επιτείνοντας και επιταχύνοντας την μονοδρόμηση της πληροφοριακής ροής, από λίγους μονοπωλιακούς κόμβους προς το ευρύ κοινό.
Σε αυτά τα ολιγοπώλια ανήκουν και τα λεγόμενα social media που χτίστηκαν και δημιουργήθηκαν με βάση τις πλαστές ανάγκες της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, δημιουργώντας συν τ’ άλλα ενοχές στους ανθρώπους για την έλλειψη της κοινωνικοποίησής τους, αναλαμβάνοντας αυτά ρόλο ψυχολόγου, προξενήτρας, καθοδήγησης σκέψης και πολλών άλλων. Και οι άνθρωποι τα δέχτηκαν εύκολα, υπέκυψαν σε αυτά κάνοντάς τα παντοδύναμα με την συνεχή ροή προσωπικών τους πληροφοριών για να εντυπωσιάσουν τους άλλους, μετρώντας τις φίλιες και διαπροσωπικές σχέσεις με τα likes.
Υπέκυψαν στις υποτιθέμενες ευκολίες λογισμικού που απλόχερα τους προσέφεραν η Microsoft, Apple, Google, Yahoo και τις αποδέχτηκαν ζητωκραυγάζοντας και δημιουργώντας γύρω τους κοινότητες θαυμαστών, κάνοντας ακόμα και αυτές τις ίδιες τις εταιρείες να απορούν για την ανθρώπινη αφέλεια και ηλιθιότητα και κάνοντάς τις να αποθρασυνθούν ακόμα περισσότερο αποκτώντας μεγαλύτερη ισχύ και ξεχειλισμένα θησαυροφυλάκια (δείτε αναλυτικότερα: Θα επιβιώσει ο καπιταλισμός εν μέσω «αφθονίας αξίας»; [Το ερώτημα της αξίας του Facebook]).

Ο καπιταλισμός κάνει πάρτι:

Μιλώντας για τεχνολογία, οι περισσότεροι σκέφτονται συνειρμικά διαδίκτυο, υπολογιστές και ρομποτική. Όμως η τεχνολογία δεν είναι μόνο αυτά. Τεχνολογία είναι η φαρμακευτική, ο τρόπος παρασκευής τροφών, η εμφιάλωση και συσκευασία τους, ακόμα και το τραπεζο-οικονομικό σύστημα. Όλα αυτά συγκαταλέγονται κάτω από τον μανδύα της εξέλιξης που γέννησε ένα από τα μεγαλύτερα θηρία και κτήνη που ‘πάτησαν” στην γη και αυτό είναι ο καπιταλισμός. Αυτό ακριβώς είναι η απαρχή των δυστοπικών κοινωνιών του παρόντος και του μέλλοντος που θα χειροτερέψουν ακόμα περισσότερο.
Για να επιβιώσει ο καπιταλισμός χρειαζεται να έχει τον έλεγχο σε κάθε τι, από διατροφή, υγεία, είδη πρώτης ανάγκης και αυτό το επιτυγχάνει ελέγχοντας τις κοινωνίες διά μέσω του χρήματος. Η κάθε πτυχή της καθημερινότητας και της τεχνολογίας, κινείται με βάση το κέρδος και το χρήμα, το οποίο καταλήγει στις τράπεζες, δημιουργώντας έτσι άνισα κοινωνικά στρώματα, με αποτέλεσμα την διάσπαση των κοινωνιών, ώστε αυτές να μην μπορούν να δουν τον εχθρό και το κτήνος, μα να αντιμάχονται αναμεταξύ τους.
Η εμφάνιση της βιομετρίας την ίδια εποχή, όπου η κουβέντα για τα προσωπικά δεδομένα και την ιδιωτικότητα βρίσκεται στο αποκορύφωμά της, δεν είναι καθόλου τυχαία ή συμπτωματική. Οι μελλοντικές γενιές, το αναφέραμε και στην αρχή, δεν θα τα γνωρίσουν όλα αυτά, μα θα ζουν σε έναν γυάλινο κόσμο, νομίζοντάς τον μάλιστα ως τον σωστό! Θα δέχονται τον μπάτσο μέσα στο ίδιο τους μυαλό και δεν θα έχουν καν την βούληση ή την ώριμη σκέψη να το αντικρούσουν.

Πώς αντιστεκόμαστε; Τι μπορούμε να κάνουμε τώρα;

How-To’s και μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Κατ αρχάς θα πρέπει να αποδεχθείτε το γεγονός πως κάποια πράγματα που φαντάζουν ως ευκολίες δεν είναι καθόλου τέτοια και να είσαστε έτοιμοι να τα εγκαταλείψετε. Παραφράζοντας λίγο τα λόγια του Κάλβου:

Θέλει τόλμη και θυσίες η ελευθερία.

(διότι στερούμενοι το δικαίωμα της ιδιωτικότητας, δεν υπάρχει και πραγματική ελευθερία)

Κάτι ακόμα σημαντικό είναι να συνειδητοποιήσετε πως όλες αυτές οι πολυεθνικές κάθε είδους και σε κάθε τομέα, οι τράπεζες, οι πολιτικοί, οι μπάτσοι και το δικονομικό σύστημα, δεν είναι με το μέρος σας. Όχι απλά δεν είναι φίλοι σας, μα είναι εχθροί σας και μόνο ως τέτοιους θα πρέπει να τους αντιμετωπίζετε.
Θα πρέπει ακόμα να γνωρίζετε πως όλες οι εταιρείες με τις οποίες συνδιαλέγεστε και ζητούν τα προσωπικά στοιχεία, συλλέγουν και μεταπωλούν ή επωφελούνται με άλλους τρόπους των προσωπικών σας δεδομένων. Για παράδειγμα, όταν υπογράφατε εκείνα τα χαρτιά στην τράπεζα για το δάνειο/κάρτα που σας τα έβαζαν με σειρά, χωρίς να δείτε τι ανέγραφαν στις πολλές σελίδες και με τα μικρά γράμματα, αναφέρουν πως τους παραχωρείτε και το δικαίωμα εκμετάλλευσης των προσωπικών σας δεδομένων. Αυτό εξηγεί, για παράδειγμα, το γιατί οι διάφορες εισπρακτικές εταιρείες που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια από αεριτζήδες, έχουν τα πλήρη στοιχεία σας. Το ίδιο ισχύει και για τα στοιχεία σας που έχουν, οι πάροχοι (πχ, σταθερής/κινητής τηλεφωνίας), το ίδιο και αυτήν την καρτούλα που βγάζετε στα super-markets για να έχετε έκπτωση 0.045 λεπτά στον συνολικό λογαριασμό. Όλα αυτά τα προσωπικά σας στοιχεία χρησιμοποιούνται με πολλούς τρόπους.
Από την μια γνωρίζουν με ποιους μιλάτε, επικοινωνείτε, πότε, τι λέτε, τι ψωνίζετε, σε ποιο σημείο βρίσκεστε όταν κάνετε αναλήψεις και αγορές και κάθε άλλη λεπτομέρεια που συνθέτουν την ίδια σας την ζωή.
Λίγα 24ωρα πριν είδαμε διθυραμβικά άρθρα για το ‘έξυπνο σπίτι” που ανακοίνωσε η google. Αυτό σημαίνει πως σας απαλλάσσει πλέον από… δύσκολες χειρωνακτικές εργασίες, όπως για παράδειγμα να κλείνετε τους διακόπτες με το φως και αυτοί θα κλείνουν αυτόματα μόλις ανιχνεύουν πως πήγατε για ύπνο ή φύγατε. Πιο απλά; Θα γνωρίζουν με κάθε λεπτομέρεια και τι ακριβώς κάνετε μέσα στο σπίτι σας και πότε.
Προσθέστε σε αυτά και τις αναρίθμητες κάμερες σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους σε συνδυασμό με την τεχνολογία της βιομετρίας και αναλογιστείτε την ζωή σας σε ελάχιστα χρόνια από σήμερα. Την ζωή των παιδιών σας.

Λαμβανομένων αυτών υπόψη, ας έρθουμε στο τώρα και ας δούμε πώς μπορείτε να κινηθείτε:

  • 1. Χρήση του νόμου 2472/1997 προς όφελός σας:

Ο Νόμος 2472/1997 σας δίνει δικαιώματα έναντι όλων όσων τηρούν και επεξεργάζονται τα προσωπικά σας δεδομένα. Τα δικαιώματα αυτά είναι:

Το δικαίωμα ενημέρωσης:

Ο υπεύθυνος επεξεργασίας οφείλει να σας ενημερώνει για τη συλλογή των προσωπικών σας δεδομένων. Έχετε δικαίωμα να γνωρίζετε την ταυτότητα του υπεύθυνου επεξεργασίας, τον σκοπό για τον οποίο συλλέγει και επεξεργάζεται τα δεδομένα, καθώς και ποιοι είναι οι αποδέκτες των δεδομένων αυτών.
-Πιο συγκεκριμένα, όπως αναλύονται στο άρθρο 11, του Ν. 2472/1997:

1. Ο υπεύθυνος επεξεργασίας οφείλει, κατά το στάδιο της συλλογής δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, να ενημερώνει με τρόπο πρόσφορο και σαφή το υποκείμενο για τα εξής τουλάχιστον στοιχεία:

  1.  την ταυτότητά του και την ταυτότητα του τυχόν εκπροσώπου του
  2. τον σκοπό της επεξεργασίας.
  3. τους αποδέκτες ή τις κατηγορίες αποδεκτών των δεδομένων.
  4. την ύπαρξη του δικαιώματος πρόσβασης

2. Εάν για τη συλλογή των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ο υπεύθυνος επεξεργασίας ζητεί την συνδρομή του υποκείμενου, οφείλει να το ενημερώνει ειδικώς και εγγράφως για τα στοιχεία της παρ. 1 του παρόντος άρθρου καθώς και για τα δικαιώματά του, σύμφωνα με τα άρθρα 11 έως και 13 του παρόντος νόμου. Με την αυτή ενημέρωση ο υπεύθυνος επεξεργασίας γνωστοποιεί στο υποκείμενο εάν υποχρεούται ή όχι να παράσχει τη συνδρομή του, με βάση ποιες διατάξεις, καθώς και για τις τυχόν συνέπειες της αρνήσεώς του.

3. Εάν τα δεδομένα ανακοινώνονται σε τρίτους, το υποκείμενο ενημερώνεται για την ανακοίνωση πριν από αυτούς.

4. Με απόφαση της Αρχής, μπορεί να αρθεί εν όλω ή εν μέρει η υποχρέωση ενημέρωσης σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 3, εφόσον η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα γίνεται για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για τη διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων. Σε επείγουσες περιπτώσεις η άρση της υποχρέωσης ενημέρωσης μπορεί να γίνει με προσωρινή, άμεσα εκτελεστή, απόφαση του Προέδρου, ο οποίος πρέπει να συγκαλέσει το συντομότερο την Αρχή για την έκδοση οριστικής απόφασης επί του θέματος.

5. Με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων εκ των άρθρων 12 και 13, η υποχρέωση ενημέρωσης δεν υφίσταται όταν η συλλογή γίνεται αποκλειστικά για δημοσιογραφικούς σκοπούς και αφορά δημόσια πρόσωπα.

6. Ειδικά όταν πρόκειται για αρχεία που τελούν υπό την επεξεργασία του Υπουργείου Οικονομικών ή του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και αφορούν τη μη εκπλήρωση υποχρεώσεων σε σχέση με φόρους, τέλη, δασμούς και ασφαλιστικές εισφορές, εφόσον το αρχείο πρόκειται να δημοσιοποιηθεί για λόγους δημοσίου συμφέροντος και σε αυτό περιέχονται δεδομένα για περισσότερα από χίλια (1.000) φυσικά πρόσωπα, η ενημέρωση των υποκειμένων των δεδομένων, κατά την παράγραφο 3, μπορεί να γίνεται με δημόσιες ανακοινώσεις κοινής λήψης μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης και του διαδικτύου στις οποίες καλούνται τα υποκείμενα των δεδομένων να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους εντός προθεσμίας που τάσσεται με την πρόσκληση η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη των οκτώ (8) ημερών από τη δημόσια ανακοίνωση.

Με απλά λόγια αυτό σημαίνει πως μπορείτε να ζητήσετε γραπτώς από όσες εταιρείες έχετε συνδιαλλαγεί και κατέχουν προσωπικά σας δεδομένα να σας ενημερώσουν:

  • ποια δεδομένα σας έχουν
  • πού τα έχουν χρησιμοποιήσει
  • το γιατί τα έχουν χρησιμοποιήσει
  • ποιος είναι ο υπεύθυνος για αυτό (ονοματεπώνυμο)

Λαμβάνοντας την απάντηση, έχετε σύμφωνα με το άρθρο 12 του ίδιου νόμου τα εξής δικαιώματα:
Το δικαίωμα πρόσβασης

Έχετε δικαίωμα να γνωρίζετε εάν προσωπικά δεδομένα που σας αφορούν αποτελούν ή αποτέλεσαν αντικείμενο επεξεργασίας. Συγκεκριμένα έχετε δικαίωμα να ζητείτε και να λαμβάνετε από τον υπεύθυνο επεξεργασίας, χωρίς καθυστέρηση και κατά τρόπο εύληπτο και σαφή, πληροφορίες για τα δεδομένα που σας αφορούν, όπως την φύση τους, την προέλευση τους, τους σκοπούς της επεξεργασίας και τους αποδέκτες τους.
-Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ισχύουσα διάταξη:

1. Καθένας έχει δικαίωμα να γνωρίζει εάν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που τον αφορούν αποτελούν ή αποτέλεσαν αντικείμενο επεξεργασίας. Προς τούτο, ο υπεύθυνος επεξεργασίας, έχει υποχρέωση να του απαντήσει εγγράφως.

2. Το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να ζητεί και να λαμβάνει από τον υπεύθυνο επεξεργασίας, χωρίς καθυστέρηση και κατά τρόπο εύληπτο και σαφή, τις ακόλουθες πληροφορίες:

  1. Όλα τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν, καθώς και την προέλευσή τους.
  2. Τους σκοπούς της επεξεργασίας, τους αποδέκτες ή τις κατηγορίες αποδεκτών.
  3. Την εξέλιξη της επεξεργασίας για το χρονικό διάστημα από την προηγούμενη ενημέρωση ή πληροφόρησή του.
  4. Τη λογική της αυτοματοποιημένης επεξεργασίας. Το δικαίωμα πρόσβασης μπορεί να ασκείται από το υποκείμενο των δεδομένων και με τη συνδρομή ειδικού.
  5. Κατά περίπτωση, τη διόρθωση, τη διαγραφή ή τη δέσμευση (κλείδωμα) των δεδομένων των οποίων η επεξεργασία δεν είναι σύμφωνη προς τις διατάξεις του παρόντος νόμου, ιδιώς λόγω του ελλιπούς ή ανακριβούς χαρακτήρα των δεδομένων, και
  6. Την κοινοποίηση σε τρίτους, στους οποίους έχουν ανακοινωθεί τα δεδομένα, κάθε διόρθωσης, διαγραφής ή δέσμευσης (κλειδώματος) που διενεργείται σύμφωνα με την περίπτωση 5  εφόσον τούτο δεν είναι αδύνατον ή δεν προυποθέτει δυσανάλογες προσπάθειες.

3. Το δικαίωμα της προηγούμενης παραγράφου και τα δικαιώματα του άρθρου 13 ασκούνται με την υποβολή της σχετικής αίτησης στον υπεύθυνο της επεξεργασίας και ταυτόχρονη καταβολή χρηματικού ποσού, το ύψος του οποίου, ο τρόπος καταβολής του και κάθε άλλο συναφές ζήτημα ρυθμίζονται με απόφαση της Αρχής. Το ποσό αυτό επιστρέφεται στον αιτούντα εάν το αίτημα διόρθωσης ή διαγραφής των δεδομένων κριθεί βάσιμο είτε από τον υπεύθυνο της επεξεργασίας είτε από την Αρχή, σε περίπτωση προσφυγής του σ’ αυτήν. Ο υπεύθυνος έχει υποχρέωση στην περίπτωση αυτή να χορηγήσει στον αιτούντα, χωρίς καθυστέρηση δωρεάν και σε γλώσσα κατανοητή, αντίγραφο του διορθωμένου μέρους της επεξεργασίας που τον αφορά.

4. Εάν ο υπεύθυνος επεξεργασίας δεν απαντήσει εντός δεκαπέντε (15) ημερών ή εάν η απάντησή του δεν είναι ικανοποιητική, το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να προσφύγει στην Αρχή. Στην περίπτωση κατά την οποία ο υπεύθυνος επεξεργασίας αρνηθεί να ικανοποιήσει το αίτημα του ενδιαφερόμενου, κοινοποιεί την απάντησή του στην Αρχή και ενημερώνει τον ενδιαφερόμενο ότι μπορεί να προσφύγει σε αυτήν.

5. Με απόφαση της Αρχής, ύστερα από αίτηση του υπεύθυνου επεξεργασίας, η υποχρέωση πληροφόρησης, σύμφωνα με τις παρ. 1 και 2 του παρόντος άρθρου, μπορεί να αρθεί, εν όλω ή εν μέρει, εφ’ όσον η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα γίνεται για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για τη διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων. Στην περίπτωση αυτή ο Πρόεδρος της Αρχής ή ο αναπληρωτής του προβαίνει σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες και έχει ελεύθερη πρόσβαση στο αρχείο.

6. Δεδομένα που αφορούν την υγεία γνωστοποιούνται στο υποκείμενο μέσω ιατρού.

Για να ασκήσετε το δικαίωμα πρόσβασης σας ξεκινήστε στέλνοντας μια συστημένη επιστολή στον υπεύθυνο επεξεργασίας. Κρατήστε αντίγραφο της επιστολής, την ταχυδρομική απόδειξη, και απάντηση/εις που τυχόν θα σας στείλουν. Η επιστολή είναι απλή:

Κύριε/κυρία … Παρακαλώ, σύμφωνα με το νόμο 2472/1997 άρθρο 12, ενημερώστε με γραπτώς και με σαφήνεια ποια προσωπικά μου δεδομένα τηρείτε στα αρχεία σας …

Και φυσικά, σύμφωνα με το άρθρο 13 του ιδίου νόμου, έχετε και το δικαίωμα αντίρρησης:
Έχετε δικαίωμα να προβάλλετε αντιρρήσεις με αίτημά σας προς στον υπεύθυνο επεξεργασίας και να ζητήσετε την διόρθωση ή διαγραφή των προσωπικών σας δεδομένων.

Για να ασκήσετε το δικαίωμα αντίρρησής σας ξεκινήστε στέλνοντας μια συστημένη επιστολή στον υπεύθυνο επεξεργασίας. Κρατήστε αντίγραφο της επιστολής, την ταχυδρομική απόδειξη, και απάντηση/εις που τυχόν θα σας στείλουν. Ο υπεύθυνος επεξεργασίας οφείλει να σας απαντήσει εγγράφως εντός δεκαπέντε (15) ημερών. Σε περίπτωση που ο υπεύθυνος επεξεργασίας δεν απαντήσει εντός δεκαπέντε (15) ημερών ή εάν η απάντησή του δεν είναι ικανοποιητική, τότε μπορείτε να υποβάλετε αναφορά/καταγγελία στην Αρχή και να ζητήσετε να εξετάσει το αίτημα σας.

-Πιο συγκεκριμένα:

1. Το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να προβάλλει οποτεδήποτε αντιρρήσεις για την επεξεργασία δεδομένων που το αφορούν. Οι αντιρρήσεις απευθύνονται εγγράφως στον υπεύθυνο επεξεργασίας και πρέπει να περιέχουν αίτημα για συγκεκριμένη ενέργεια, όπως διόρθωση, προσωρινή μη χρησιμοποίηση, δέσμευση, μη διαβίβαση ή διαγραφή. Ο υπεύθυνος επεξεργασίας έχει την υποχρέωση να απαντήσει εγγράφως επί των αντιρρήσεων μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών. Στην απάντησή του οφείλει να ενημερώσει το υποκείμενο για τις ενέργειες στις οποίες προέβη ή, ενδεχομένως, για τους λόγους που δεν ικανοποίησε το αίτημα. Η απάντηση σε περίπτωση απόρριψης των αντιρρήσεων πρέπει να κοινοποιείται και στην Αρχή.

2. Εάν ο υπεύθυνος επεξεργασίας δεν απαντήσει εμπροθέσμως ή η απάντησή του δεν είναι ικανοποιητική, το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να προσφύγει στην Αρχή και να ζητήσει την εξέταση των αντιρρήσεών του. Εάν η Αρχή πιθανολογήσει ότι οι αντιρρήσεις είναι εύλογες και ότι συντρέχει κίνδυνος σοβαρής βλάβης του υποκειμένου από την συνέχιση της επεξεργασίας, μπορεί να επιβάλλει την άμεση αναστολή της επεξεργασίας έως ότου εκδώσει οριστική απόφαση επί των αντιρρήσεων.

3. Καθένας έχει δικαίωμα να δηλώσει στην Αρχή ότι δεδομένα που τον αφορούν δεν επιθυμεί να αποτελέσουν αντικείμενο επεξεργασίας από οποιονδήποτε, για λόγους προώθησης πωλήσεως αγαθών ή παροχής υπηρεσιών εξ αποστάσεως. Η Αρχή τηρεί μητρώο με τα στοιχεία ταυτότητας των ανωτέρω. Οι υπεύθυνοι επεξεργασίας των σχετικών αρχείων έχουν την υποχρέωση να συμβουλεύονται πριν από κάθε επεξεργασία το εν λόγω μητρώο και να διαγράφουν από το αρχείο τους τα πρόσωπα της παραγράφου αυτής.

Η επιστολή που θα στείλετε, είναι απλή:

Κύριε/κυρία … Παρακαλώ, σύμφωνα με το νόμο 2472/1997 άρθρο 13, διορθώστε ως εξής (…) ή διαγράψτε τα προσωπικά μου δεδομένα που τηρείτε στα αρχεία σας.

Ευνόητο πως όλα τα παραπάνω, μπορείτε να τα ζητήσετε από providers, τράπεζες, δημόσιες υπηρεσιες, νοσοκομεία, ακόμα και τα πολυεθνικά super-markets που έχετε βγάλει εκπτωτικές κάρτες, κάνοντας το λάθος να δώσετε τα πραγματικά σας στοιχεία.
Ακόμα, ειδικά για τους παρόχους τηλεφωνίας και internet, πρέπει να λάβετε υπόψη σας και το Μητρώο του άρθρου 11:

Σύμφωνα με το άρθρο 11 του Ν. 3471/2006 κάθε πάροχος υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών οφείλει να τηρεί έναν ειδικό κατάλογο (εφ΄ εξής Μητρώο) με στοιχεία των συνδρομητών του, οι οποίοι έχουν ζητήσει να μην δέχονται τηλεφωνικές κλήσεις με ανθρώπινη παρέμβαση για σκοπούς απ’ ευθείας εμπορικής προώθησης προϊόντων ή υπηρεσιών και για κάθε είδους διαφημιστικούς σκοπούς. Αυτό προβλέπεται γιατί πλέον (από τον Σεπτέμβριο του έτους 2011) η εμπορική προώθηση μέσω κλήσεων με ανθρώπινη παρέμβαση επιτρέπεται και χωρίς την πρότερη συγκατάθεση του συνδρομητή.

Το Μητρώο είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερομένου (νομικού ή φυσικού προσώπου) που προβαίνει σε διαφήμιση (διαφημιστής ή διαφημιζόμενος) και ο οποίος έχει ο ίδιος την υποχρέωση να το αναζητήσει και να το λάβει υπ’ όψη του κατά την διενέργεια οποιασδήποτε διαφημιστικής του ενέργειας μέσω τηλεφωνικών κλήσεων με ανθρώπινη παρέμβαση.

Αυτό σημαίνει πως αφού αυθαίρετα, μα με νομική κάλυψη, οι εταιρείες αυτές έχουν εκμεταλλευτεί τα προσωπικά σας στοιχεία, μπορείτε να τα ανακαλέσετε.
Οι συνδρομητές που επιθυμούν μέρος ή το σύνολο των συνδέσεών τους να ενταχθεί ή να διαγραφεί από το Μητρώο, μπορούν να υποβάλλουν σχετικό αίτημα είτε στο δίκτυο καταστημάτων τους ή με τηλεφωνική κλήση στα ανάλογα νούμερα (τετραψήφια συνήθως) της κάθε εταιρείας. Συνιστώμενο είναι εκτός αυτού, να υποβάλετε και γραπτώς το αίτημά σας, κρατώντας αντίγραφο της αίτησής σας και της απάντησης που θα λάβετε.

Επιπλέον:
Δημιουργήστε μια λίστα με τους spamers που σας ενοχλούν τηλεφωνικά σε σταθερό και κινητό τηλέφωνο, με τα νούμερά τους.
Να λάβετε υπόψη πως με την σημερινή τεχνολογία, ασχέτως το σε ποια περιοχή σας δείχνει η συσκευή σας ή τα πρώτα ψηφία για την χώρα που ανήκει αυτός ο αριθμός (Ελλάδα στην προκειμένη), αυτός μπορεί να είναι οπουδήποτε στον πλανήτη.
Κάνοντας έναν έλεγχο στο διαδίκτυο με αυτούς τους αριθμούς, θα ανακαλύψετε πως ανήκουν σε άλλες υπηρεσίες/εταιρείες των παρόχων που πουλάνε πχ: συνδρομητική τηλεόραση και άλλες υπηρεσίες ή και σε εισπρακτικές εταιρείες οι οποίες εμφανίζονται και ως νομικά τμήματα (όσον αφορά τις τραπεζικές δοσοληψίες).

Γιατί αυτό;

Αυτό συνεπάγεται πως τα δεδομένα σας έχουν ταξιδέψει παντού και σίγουρα έχει χαθεί ο έλεγχος. Και επειδή κάνοντας όλα τα παραπάνω του νόμου 2472/1997, δεν σημαίνει πως τα όσα σας απαντήσουν θα ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, καθώς αυτό θα δυσχέραινε την θέση τους.
Με αυτή την καταγραφή των τηλεφωνημάτων όμως, θα έχετε ένα ακόμα αποδεικτικό στοιχείο στα χέρια σας. Μπορείτε στην συνέχεια να ενημερώσετε γραπτώς τους παρόχους, ακόμα και με εξώδικο αν έχετε αυτή την δυνατότητα, είτε με καταγγελία στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να κινηθούν αυτεπάγγελτα οι διαδικασίες (χωρίς βέβαια να σημαίνει πως θα γίνει, μην ξεχνάτε πως το δικονομικό σύστημα δρα προς όφελος των εταιρειών και όχι του πολίτη).

>>> δείτε αναλυτικότερα, όλες τις σχετικές διατάξεις του νόμου: [ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ]

privacy

Για την κίνησή σας στο Διαδίκτυο:

Εδώ τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, καθώς έχετε να κάνετε με κολοσσούς και με διαφορετικές νομοθεσίες και σίγουρα δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσετε να βγάλετε άκρη με καμία νόμιμη διαδικασία. Από την άλλη, υπάρχει και αποθράσυνση της εξουσίας, όπου με αιχμή του δόρατος την NSA επωφελούνται όλες οι υπόλοιπες κυβερνήσεις στον κόσμο μέσω των αντιστοίχων υπηρεσιών τους:

Μην ξεχνάτε πως η NSA αντλεί μαζικά πληροφορίες απευθείας από τους σέρβερς των Google, Facebook, Microsoft, Yahoo, AOL, Apple, Paltalk, Verizon και άλλων.

Τι σημαίνει αυτό;

Ότι, ανά πάσα στιγμή, αμερικανικές υπηρεσίες ασφαλείας μπορούν να γνωρίζουν το περιεχόμενο και τα χαρακτηριστικά των τηλεπικοινωνιών οποιουδήποτε χρήστη του διαδικτύου στον πλανήτη.
Αυτή η δυνατότητα είναι νομικά κατοχυρωμένη ήδη από το 2008 και την ψήφιση υπό την προεδρία Μπους του FISA Amendments Act, συνέχεια του γνωστού Patriot Act που επιβλήθηκε μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001. Παρόλες τις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει, το FISA ανανεώθηκε υπό την προεδρία Ομπάμα στα τέλη του 2012. Πλέον μαθαίνουμε ότι η αμερικάνικη κυβέρνηση υπερέβη ακόμη κι αυτό το αντιδραστικό νομικό πλαίσιο γενικεύοντας και εμβαθύνοντας τις δυνατότητες παρακολούθησης και επιτήρησης που διαθέτει στα πρότυπα της Κίνας. Αυτό σημαίνει ότι εκτός από την παραδοσιακή παρακολούθηση συγκεκριμένων ατόμων στο διαδίκτυο, οι υπηρεσίες ασφαλείας μπορούν να επεξεργάζονται τεράστιες ποσότητες δεδομένων (big data mining) που αφορούν ολόκληρες ομάδες πληθυσμού.

[info:Το FISA προβλέπει ότι οι αμερικανικές Αρχές μπορούν να ζητήσουν πληροφορίες από οποιοδήποτε πάροχο τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών που εδράζεται στις ΗΠΑ για οποιοδήποτε πελάτη τους υπό δύο όρους: ο πρώτος είναι ότι η παρακολούθηση καλύπτεται από δικαστική επιταγή και αφορά συγκεκριμένα πρόσωπα· ο δεύτερος ότι η επιτηρούμενες τηλεπικοινωνίες λαμβάνουν χώρα εκτός των ΗΠΑ.]

Έτσι, το θέμα είναι ατομική μα και συλλογική ευθύνη του καθενός μας. Μην γελιέστε πλέον με το διαδίκτυο και τα όσα άτοπα κυκλοφορούν. Ως δεδομένο θα πρέπει να έχετε ότι πλέον το web, από εργαλείο στην υπηρεσία της δημοκρατίας, μετατρέπεται στη μεγαλύτερη μηχανή επιτήρησης της ανθρώπινης ιστορίας, σε Πανόπτικον του Bentham.

[info: Το Πανοπτικό είναι ένας τύπος κτιρίου-φυλακής που σχεδιάστηκε από τον Άγγλο φιλόσοφο και κοινωνιολόγο Τζέρεμι Μπένθαμ το 1785. Η ιδέα του σχεδιασμού επιτρέπει την συνεχή επίβλεψη (-opticon) όλων ( pan-) των κρατουμένων (δείτε σχετικά στην wikipedia)]

Τα τελευταία χρόνια, εν μέσω κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, η ηγεμονία του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού αμφισβητείται. Το διαδίκτυο αποτελεί πεδίο καλλιέργειας και διάχυσης αυτής της αμφισβήτησης.
Η απάντηση του κράτους και του κεφαλαίου είναι η επιβολή ενός ιδιότυπου καθεστώτος πληροφοριακού ελέγχου, παράλληλα με την αστυνομική βία στο δρόμο. Με πρόφαση την τρομοκρατία, την παιδοφιλία ή την πειρατεία δικαιολογείται η κατάφωρη παραβίαση ατομικών δικαιωμάτων όπως η ιδιωτικότητα και η δυνατότητα για απρόσκοπτη επικοινωνία και πληροφόρηση.
Η επιτήρηση των μέσων πληροφόρησης και δικτύωσης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εντατικοποίησης των αυταρχικών τάσεων σε Ευρώπη και ΗΠΑ (αστυνομική βία, άνοδος της ακροδεξιάς ιδεολογίας, ποδηγέτηση των ΜΜΕ). Ως τέτοια θέτει υπό αμφισβήτηση τον (πολιτικά) φιλελεύθερο χαρακτήρα του δυτικού καπιταλισμού.
Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι το τίμημα που πληρώναμε για την δωρεάν χρήση των Google, Facebook, Skype κλπ. ήταν η βιομηχανοποιημένη μαζική εμπορική εκμετάλλευση των προσωπικών μας δεδομένων και των κοινωνικών σχέσεων που αναπτύσσουμε στο διαδίκτυο. Πλέον αποδεικνύεται ότι το τίμημα ίσως να είναι ακόμη ακριβότερο και βαθιά πολιτικό.

Η ταυτοποίηση του χρήστη γίνεται είτε επώνυμα είτε όχι, είτε με την άμεση γνώση του, είτε όχι (αλλά με την συναίνεσή του). Για την αυτόματη διαδικασία συλλογής προσωπικών στοιχείων χρησιμοποιούνται τα Cookies, δηλαδή μικρά αρχεία κειμένου τα οποία αποθηκεύονται στον υπολογιστή κατά την πλοήγηση στο διαδίκτυο. Όσο περισσότερες υπηρεσίες χρησιμοποιούμε, τόσο περισσότερα γνωρίζει η εταιρεία για εμάς προσωπικά.

Παραδείγματα προσωπικών μετρήσεων (πληροφορίες από τον Νίκο Σμυρναίο):

Screenshot

Η αξία των προσωπικών δεδομένων σε αριθμούς:

  • Η ψηφιακή ζωή κάθε Ευρωπαίου σύμφωνα με την Βoston Consulting Group αξίζει €600
  • Tα προσωπικά δεδομένα στην ΕΕ θα αποφέρουν €330 δισ. το 2020
  • Το facebook έχει $5 ετήσιο τζίρο ανα προφίλ

Tι μπορούμε να κάνουμε εδώ και τώρα:

1, Χρησιμοποιήστε κρυπτογράφηση παντού (#encrypt), μα κυρίως στην επικοινωνία σας (στο tag αναφέρονται όλα όσα θα έπρεπε να ξέρετε και σε πολλές περιπτώσεις με αναλυτικούς οδηγούς).
Ιδιαίτερα για τα mail σας σταματήστε να χρησιμοποιείτε υπηρεσίες των Google, Microsoft, Yahoo, Yandex, κλπ. Αν πιστεύετε πως σας δυσκολεύει η συνεχής κρυπτογράφηση, προτιμήστε μια υπηρεσία για αυτό. Μια προσιτή από όλους, είναι το scranble.io (περισσότερα: #privacyMails).
Παροτρύνετε όσους ξέρετε, φίλους, γνωστούς συγγενείς, να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τις ανωτέρω υπηρεσίες.

2. Αλλάξτε browser. Είναι πλέον πασίγνωστο πως:

  • Safari = Apple
  • Internet Explorer = Microsoft
  • Chrome = Google
  • Firefox = ελεύθερο λογισμικό και addons

Προτιμήστε τον τελευταίο. Αν θέλετε άλλους εναλλακτικούς, δείτε αυτό το άρθρο.

3. Αλλάξτε μηχανή αναζήτησης. Η Google και η Bing συλλέγουν ασύστολα στοιχεία για εσάς. Προτιμήστε μια άλλη, όπως την DuckDuckGo (περισσότερες: #search engine).

4. Χρησιμοποιήστε για το chat σας, μια ασφαλή υπηρεσία και όχι αυτές των πολυεθνικών. Ψαχτείτε λίγο να δείτε ποια σας ταιριάζει και καλέστε όλους όσους μπορείτε να μεταβούν σε αυτήν. Δείτε σχετικά: #privacyChating.

5. Αποφύγετε κάθε υπηρεσία της google, όπως για παράδειγμα τους χάρτες που έχει, καθώς λειτουργούν ως απόλυτα στοιχεία εντοπισμού. Προτιμήστε το Open Street Map σε συνδυασμό με το Merkaartor.

6. Ακόμα και οι video-players που έχουν από default τα λειτουργικά της Microsoft και Apple, καταγράφουν δεδομένα σας και τα αποστέλλουν. Αν και υπάρχουν πολλοί εναλλακτικοί media players, μια απο τις πιο καλές λύσεις είναι ο VideoLan (VLC).

7. Κάντε έναν έλεγχο στις εφαρμογές που έχετε εγκατεστημένες στον υπολογιστή σας, ιδιαίτερα αν έχετε Windows και OSX. Διαγράψτε όσες δεν χρειαζόσαστε.

8. Χρησιμοποιήστε λίγα addons στον Firefox που συμβάλλουν στην προστασία της ιδιωτικότητάς σας [κάποιες προτάσεις θα βρείτε σε αυτό το άρθρο, καθώς και σε αυτό (διαβάστε και τα σχόλια)].

9. Αλλάξτε ή σταματήστε την συμπεριφορική διαφήμιση στο διαδίκτυο (δείτε πώς, θα σας βοηθήσει και το PrivacyFix).

10. Διαγράψτε τους λογαριασμούς σας από τις σελιδες κοινωνικής δικτύωσης, ιδιαίτερα από το Facebook. Θα δείτε πως δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να γίνει αυτό.

11. Το osarena, έχει κάνει μια από τις πιο καλές και πλήρεις δουλειές στο web, για όλα αυτά. Ίσως να είναι και η μοναδική ιστοσελίδα που έχει όλο το λογισμικό προστασίας της ιδιωτικότητας συγκεντρωμένο και με αναλυτικές παρουσιάσεις του καθενός. Αξίζει να βάλετε bookmark αυτές τις σελίδες, να τις μελετήσετε και αρχίσετε να χρησιμοποιείτε αυτά τα λογισμικά:

12. Αν έχετε ιστοσελίδα, σεβαστείτε τους ανθρώπους που σας διαβάζουν επειδή, το να μιλάτε για ασφάλεια και ιδιωτικότητα και να μην τα εφαρμόζετε πρώτα εσείς, είναι φαύλο.
Αν θέλετε να βλέπετε την κίνηση της σελίδας σας, σταματήστε το GoogleAnalytics και τo Alexa που καταγράφουν τόσο μαζικά, όσο και μεμονωμένα. Προτιμήστε το ανοιχτού κώδικα Piwik.
Για σύστημα σχολιασμού σταματήστε να χρησιμοποιείτε Disqus, Livefyre και άλλα που καταγράφουν τα πάντα  εκμεταλλευόμενοι τους επισκέπτες σας. Προτιμήστε κάτι εναλλακτικό και ανοιχτού κώδικα.

Σχετικά με τα τηλέφωνά σας:

H πολυεθνική Vodafone, ήταν μια από αυτές που θορυβήθηκαν μετά τον σάλο με τον Snowden και έτσι για να μην χάσει πελατεία, έβγαλε την ουρά της απ’ έξω (φυσικά τα ίδια ακριβώς κάνουν όλοι): Vodafone: Μιλάτε, (Εμείς & οι Κυβερνήσεις) Σας Ακούμε!

Όμως δεν αρκεί αυτό, καθώς πλέον τα σημερινά smart-phones (το “smart” που λέγαμε και πιο πάνω) είναι οι μεγαλύτεροι ρουφιάνοι.
-Είναι γνωστό πως:

  • iPhone = Apple
  • WindowsPhone = Microsoft
  • Android = Google
  • Firefox OS for Mobile = Ελεύθερο λογισμικό (βασίζεται στην CyanogenMod)

Τουλάχιστον στο θέμα των smart-phones, η επιλογή σας θα πρέπει να είναι μια συσκευή με το FirefoxOS.
Όμως εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά μα πρώτα, θα πρέπει να κάνετε ορισμένες ερωτήσεις στον εαυτό σας και να απαντήσετε με ειλικρίνεια:

  • Πόση ανάγκη έχετε ένα “έξυπνο” τηλέφωνο;
  • Πόσο τοις % από τις λειτουργίες του χρησιμοποιείτε;
  • Ποια είναι η κύρια χρήση που το θέλετε; Επικοινωνία με φωνή και μηνύματα;

Θα συμφωνήσω πως οι λειτουργίες που έχει μπορεί να είναι χρήσιμες για έναν επαγγελματία εν κινήσει, για έναν που έχει ιστοσελίδα και θέλει να την ελέγχει από παντού και αντίστοιχες περιπτώσεις.
Όταν όμως διαβάζω πως το χρησιμοποιούν για παιχνίδια, θλίβομαι. Παραβλέπω πως η συντριπτική πλειοψηφία των παιχνιδιών για συσκευές είναι από αυτά που χλευάζουν και απαξιώνουν για το desktop τους και αναρωτιέμαι το πόσο έντονη είναι η ανθρώπινη μοναξιά.
Προσωπικά πιστεύω πως ο καθένας, ασχέτως εμφάνισης και διάπλασης με λίγο θάρρος και θράσος αν βγει εκεί έξω και μιλάει στους ανθρώπους θα βρει παρέα, ίσως και τον έρωτα. Δεν μιλάω φυσικά για ανθρώπους που μπορεί να μην έχουν κάποια αρτιμέλεια ή άλλα προβλήματα υγείας, οπότε σε αυτήν την περίπτωση μπορεί οι εν λόγω συσκευές να είναι μια παρηγοριά και εκτόνωση.

Όμως αυτό που έχω εξακριβώσει, όπως και πολλοί από εσάς, είναι πως η πλειοψηφία επιδιώκει να έχει τέτοιες συσκευές για να πουλάει μούρη (θυμάστε τι λέγαμε στην αρχή για τις πλαστές ανάγκες που έχει δημιουργήσει ο καπιταλισμός με γκάτζετς και όλα αυτά;) και αυτό είναι ακόμα πιο θλιβερό. Ψέματα, είναι κατάντια.

Αναρωτηθείτε λοιπόν, αν μπορείτε πράγματι να κάνετε την δουλειά σας μια χαρά και με μια απλή συσκευή. Προσωπικά, αν και έχω την άνεση να αγοράσω μια οποιαδήποτε συσκευή, δεν το κάνω επειδή δεν το έχω ανάγκη, μια χαρά με εξυπηρετεί και το απλό μου τηλέφωνο με τα πλήκτρα. Να μιλάω μόνο θέλω άλλωστε. Αν ζείτε για να προσπαθείτε να εντυπωσιάζετε τους άλλους και σας ενδιαφέρει το αν θα σας κρίνουν για τα υλικά σας αγαθά, σαφώς και δεν θα πρέπει να διαμαρτύρεστε για όλα όσα αναγράφονται στο άρθρο και συμβαίνουν γύρω σας. Είσαστε άλλωστε οι ηθικοί αυτουργοί των δυστοπικών κοινωνιών και ενεργοί συμμέτοχοι.

Σε κάθε περίπτωση, η επιλογή είναι δική σας. Στο πιο πάνω link με το Prism Break, θα βρείτε και το σχετικό υλικό για να προστατεύσετε σε μεγάλο βαθμό την ιδιωτικότητά σας και με αυτές τις συσκευές.

Επιπλέον:

1. Σε πολλές χώρες του κόσμου, ομάδες με καλυμμένα τα πρόσωπα σπάνε και καταστρέφουν τις κάμερες σε δημόσιους χώρους. Δεν το βρίσκω καθόλου άσχημο ή ανήθικο σαν πράξη.

2. Δείξτε αλληλεγγύη. Δεν σας φταίει ο άνθρωπος της διπλανής σας πόρτας. Δεν σας οδήγησε στην παρακμή ο δημόσιος/ιδιωτικός υπάλληλος. Είπαμε πιο πριν ποιοι είναι οι πραγματικοί εχθροί. Εναντιωθείτε σε αυτούς και όλοι μαζί.

3. Ερωτευτείτε. Θα σας κάνει να δείτε τον κόσμο γύρω  σας διαφορετικά. Ακόμα και αν έχετε έναν άνθρωπο δίπλα σας καιρό, ερωτευτείτε τον ξανά. Τι πιο όμορφο από το να αρχίσεις να ερωτεύεσαι από την αρχή έναν άνθρωπο που δεν έπαψες ποτέ να αγαπάς;

[το άρθρο έγινε με την βοήθεια του Κωνσταντίνου και της Έλενας]

από το osArena

Ζωολογικοί κήποι με ανθρώπους; Φυσικά και υπήρξαν!

Οι ανθρώπινοι «ζωολογικοί» κήποι, που ονομάζονταν επίσης «εθνολογικές εκθέσεις» ή «Negro Villages», ήταν χώροι (περιφραγμένα θεματικά πάρκα) στα οποία εκθέτονταν δημόσια ζωντανοί άνθρωποι τον 180, τον 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα. Αυτό συνέβαινε ώστε οι «πολιτισμένοι» Ευρωπαίοι να δείξουν και να τονίσουν τις πολιτιστικές διαφορές μεταξύ εκείνων δηλαδή του δυτικού πολιτισμού και των μη ευρωπαϊκών λαών. Όπως ήταν επόμενο αυτά τα θεματικά πάρκα χρησιμοποιήθηκαν συχνά ή μόνο για ρατσιστικούς σκοπούς και για να επιβεβαιώσουν έτσι την θεωρία του Δαρβίνου.

Ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους βρίσκουμε στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, τη Βαρσοβία, τη Βαρκελώνη, το Αμβούργο και άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Ένα «Negro Village» ήταν ο πόλος έλξης για τους παριζιάνους το 1889. Πάνω από 28 εκατομμύρια τον επισκέφτηκαν.

Τους Αφρικανούς τους φωτογράφιζαν δίπλα σε πιθήκους και χιμπατζήδες για να δείξουν στους επισκέπτες, ότι ήταν πιο «συγγενείς» με τα ζώα παρά με τον άνθρωπο. Το 1860, ο Ζωολογικός Κήπος του Παρισιού περιελάμβανε και αιχμάλωτους Ζουλού, Σενεγαλέζους και μαύρους από την Γκαμπόν. Το 1878 στον Ζωολογικό Κήπο του Βερολίνου βρίσκονταν Λάπωνες και Πυγμαίοι.

Το ίδιο έτος, ένας περιοδεύων ζωολογικός κήπος περιέφερε στη Γερμανία Νούβιους, Λάπωνες, Εσκιμώους, Καλμούχους, βουδιστές μοναχούς, Σουδανούς και Ινδιάνους, τους οποίους μάλιστα παρουσίαζε ως εξωτικά είδη. Ευτυχώς το αίσχος αυτό σταμάτησε στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όχι όμως και για τα ζώα.

Για τα ζώα το μαρτύριο συνεχίζεται…

Η αιχμαλωσία ζώων έχει τις ρίζες της στους αρχαίους χρόνους. Το πρώτο θηριοτροφείο θεμελιώθηκε την εποχή των φαραώ, από γυναίκα φαραώ. Αλλού αναφέρεται, ότι πρώτος ο Μέγας Αλέξανδρος δημιούργησε θηριοτροφείο στη Βαβυλώνα, κι αλλού ότι ο πρώτος ζωολογικός κήπος ανήκε στην αρχαία Κίνα.

Τα περιοδεύοντα θηριοτροφεία εμφανίστηκαν στην Ευρώπη ήδη από τα τέλη του 18ου αιώνα. Ήταν οι πρόδρομοι των σύγχρονων τσίρκο, τα οποία συνήθως συμπεριλάμβαναν όχι μόνο την έκθεση ζώων, αλλά και πρωτόγονων ανθρώπινων φυλών, καθώς και εκθέσεις ανθρώπων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (Freakshows).

Στους νεότερους χρόνους, στις περισσότερες πρωτεύουσες και μεγαλουπόλεις υπήρχαν ζωολογικοί κήποι με μεγάλους αριθμούς άγριων ζώων. Σήμερα τα ζωολογικά πάρκα, δεν έχουν καμιά σχέση με τα κολαστήρια των ζωολογικών κήπων τού χθες. Όμως για τα ζώα δεν αλλάζει τίποτε, αφού γεννιούνται και πεθαίνουν ως ζωντανά μουσειακά εκθέματα, αιχμάλωτα στα χέρια των ανθρώπων.

Σήμερα πλέον, οι ζωολογικοί κήποι έχουν πάψει να εκθέτουν μέλη του δικού μας είδους σε κλουβιά, αλλά συνεχίζεται η σύλληψη άλλων ζώων, η φυλάκισή τους, ο «εγκλιματισμός» τους και η χρήση τους για λόγους ψυχαγωγίας ή απλώς για την ικανοποίηση της ανθρώπινης περιέργειας. Στη νέα ηθική που εδραιώνεται στις μέρες μας, τα ζωολογικά πάρκα δεν έχουν καμιά θέση.

Αλμπερτ Σβάιτσερ: «Ποτέ δεν πάω σε ζωολογικό κήπο, γιατί δεν αντέχω τη λυπηρή εικόνα των ζώων σε αιχμαλωσία».

Πηγές:
– Ρόζα Μηνακούλη, περιοδικό «Γεωτρόπιο» τεύχος 418 Σαββατιάτικης Ελευθεροτυπίας, 19 Απριλίου 2008
– Άρθρο «Ο Κήπος των Ζώων» σελ. 18-24


Πηγή: Ζωολογικοί κήποι με ανθρώπους; Φυσικά και υπήρξαν! | www.zoosos.gr