Άρθρα ανά μήνα: Ιούνιος 2014

Απεργιακές Κινητοποιήσεις,απεργίες,εργατικα,εργατικες ειδησεις &νεα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις

Σε κατάληψη προχώρησαν στη SPIDER στα Γιάννενα

Σχολιάστε

Στην απεργία και οι εργαζόμενοι στη μεταλλοβιομηχανία

Σε κατάληψη του εργοστασίου προχώρησαν από σήμερα οι απλήρωτοι εργαζόμενοι στη SPIDER, στη Βιομηχανική Περιοχή Ιωαννίνων με αίτημα την καταβολή των δεδουλευμένων τους. Στην απεργιακή κινητοποίηση η οποία ξεκίνησε την περασμένη Τετάρτη 28 Μαΐου, συμμετέχουν από τη Δευτέρα 2/6 και οι εργαζόμενοι στη μεταλλοβιομηχανία, έπειτα από σχετική απόφαση την οποία έλαβε το Σωματείο Μετάλλου του νομού Ιωαννίνων.

Οι εργαζόμενοι στο κομμάτι της μεταλλοβιομηχανίας είναι απλήρωτοι για οκτώ μήνες και συμπορεύτηκαν με την απόφαση των εργαζομένων στην διαλογή των ανακυκλώσιμων υλικών να απεργήσουν (έναν μήνα απλήρωτοι), όπως και των εργαζομένων στη συλλογή των απορριμμάτων (τέσσερις μήνες απλήρωτοι).

Επιπλέον αίτημα των εργαζομένων στην διαλογή – επεξεργασία των σκουπιδιών είναι η ένταξή τους στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, αίτημα για το οποίο την περασμένη Παρασκευή 30/5 προχώρησαν σε παράσταση διαμαρτυρίας στο τοπικό υποκατάστημα του ΙΚΑ (προκαλεί εύλογα ερωτηματικά η σιωπή της τοπικής Επιθεώρησης Εργασίας στο αίτημα των εργαζομένων).

Η απεργιακή κινητοποίηση στη SPIDER αποκτά έντονη πολιτική διάσταση καθώς ο Κωνσταντίνος Πέτσιος, εις εκ των μετόχων της επιχείρησης, η οποία μεταξύ άλλων εμπορεύεται κάδους ανακύκλωσης προμηθεύοντας Δήμους σε όλη τη χώρα, διατελεί πρόεδρος του απερχόμενου περιφερειακού συμβουλίου Ηπείρου.

Για την καταβολή των δεδουλευμένων τους οι εργαζόμενοι έχουν ουκ ολίγες φορές απευθυνθεί στην περιφερειακή αρχή με τον περιφερειάρχη Αλέκο Καχριμάνη (Νέα Δημοκρατία) να αρνείται συζήτηση του θέματος στο συμβούλιο.

Μετέφερε την παραγωγή στη Σερβία

«Οι εργάτες της Ανακύκλωσης στέλνουν δυνατό μήνυμα στην εργοδοσία με 5η μέρα απεργίας, ότι δεν υποτάσσονται στην εξαθλίωση. Στέλνουν μήνυμα σε όλους τους εργαζόμενους, να μην υποταχτούν στη λογική που καλλιεργούν όλοι οι εργοδότες, η κυβέρνηση, τα συμβιβασμένα συνδικάτα: δηλαδή να είμαστε ευχαριστημένοι που έχουμε δουλειά και ας είναι δουλειά για ψίχουλα, δουλειά χωρίς δικαιώματα, δουλειά που κινδυνεύει η υγεία και η ζωή μας. Να κάνουμε ότι δεν βλέπουμε ότι ο πλούτος που παράγουμε οι εργαζόμενοι είναι αμύθητος. Συνάδελφοι ακούστε τη φωνή των εργατών της ανακύκλωσης. Ο αγώνας μας είναι και δικός σας.

Η εργοδοσία της ‘Spider’ δείχνει το δρόμο σε όλους τους εργοδότες της περιοχής. Έχει αφήσει απλήρωτους για μήνες τους εργάτες στο εργοστάσιο της Μεταλλουργίας, τους οδηγούς της συλλογής απορριμμάτων, τους εργάτες της ανακύκλωσης στον Ασπρόπυργο. Πρόκειται για την ίδια εργοδοσία που μετέφερε το εργοστάσιο κατασκευής κάδων από τα Γιάννενα στη Σερβία γιατί εκεί είναι πιο φτηνά τα μεροκάματα. Τώρα δίνει αναγκαστικές άδειες στους εργαζόμενους γιατί έπεσε η δουλειά, άνοιξε το δρόμο για την ανεργία για να εξασφαλίσει τα κέρδη της. Να ποιος κλείνει τα εργοστάσια, ποιος αφήνει άνεργους και νηστικούς τους εργάτες!»,

….τονίζει σε ανακοίνωσή της η απεργιακή επιτροπή των εργαζομένων στη «SPIDER Γενική Ανακύκλωση ΑΕ»   καταγγέλλοντας ακόμη ότι την προηγούμενη εβδομάδα, που το σωματείο και οι εργαζόμενοι της Ανακύκλωσης προσπάθησαν να πραγματοποιήσουν συνάντηση με την εργοδοσία, αντιμετωπίστηκαν με τραμπουκισμούς και απειλές, ότι θα φωνάξει την αστυνομία.

Τη συμπαράστασή της στην απεργία έχει εκφράσει και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ιωαννίνων, ενώ δεν έχει ακόμη τοποθετηθεί το Εργατικό Κέντρο της πόλης.

http://www.pamvotispress.gr/se-katalipsi-prochorisan-sti-spider/

Δεν είναι να απορεί κανένας με αυτά τα αφεντικά, με άπειρες επιδοτήσεις, δάνεια και πρακτικά με ελάχιστα δικά τους χρήματα έστησαν τη βιομηχανία κατασκευής κάδων σκουπιδιών προμηθεύοντας σχεδόν όλους τους δήμους. Δεν τους έφτασε, προχώρησαν και στη συλλογή και διαλογή απορριμάτων πατώντας πάνω στους χρεωκοπημένους δήμους, τις εργασιακές ολιγόμηνες συμβάσεις απασχόλησης και σε ευνοϊκές νομοθεσίες. Η μεταφορά του εργοστασίου, που πληρώθηκε από το κράτος τελικά, στη Σερβία είναι η φυσική εξέλιξη αφού ο συγκεκριμένος μέτοχος πέτυχε και το ανάλογο πολιτικό κύρος-ασυλία στην περιγέρεια με την εκλογή του.

Κανονικοί μαφιόζοι !

Πηγή: Εργασιακό Δελτίο

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ,διεθνη,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ΣΥΛΛΟΓΟΙ-ΣΩΜΑΤΕΙΑ-ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ

ΜΗΝΥΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΥΒΧΑ: Αλληλεγγύη στην απεργία των ταχυδρομικών υπάλληλων στα βορειοδυτικά προάστια του Παρισιού[το μήνυμα συμπαράστασης στα ελληνικά και στα γαλλικά]

Σχολιάστε
solidarityΟι ταχυδρομικοί υπάλληλοι στα βορειοδυτικά προάστια του Παρισιού απεργούν εδώ και 4 μήνες. Η απεργία ξεκίνησε από ένα συγκεκριμένο κατάστημα, όπου κάποιοι συνάδελφοι απολύθηκαν. Η άρνηση της διοίκησης ακόμα και να συζητήσει με τους εργαζόμενους για το ζήτημα, πυροδότησε μια απεργία που γρήγορα εξαπλώθηκε και στα γύρω ταχυδρομικά καταστήματα των βορειοδυτικών προαστίων.
Η διοίκηση υποτίμησε την αγωνιστική αποφασιστικότητα και τη δύναμη της ταξικής αλληλεγγύης και δεν περίμενε ότι η απεργία θα πάρει τέτοιες διαστάσεις και τέτοια διάρκεια.
Παρά την εργοδοτική τρομοκρατία που απειλεί συνδικαλιστές με απόλυση, παρά το ότι κάλεσε ειδικό σώμα της αστυνομίας να επέμβει ενάντια στη «συνδικαλιστική βία» και παρά την άρνηση της Ομοσπονδίας των Ταχυδρομικών να καλύψει την απεργία, οι απεργοί ταχυδρομικοί συνεχίζουν.
Στη Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων και ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα, όπου δρα το σωματείο μας, αντιμετωπίζουμε παρόμοιες, αν όχι χειρότερες συνθήκες.
Οι μειώσεις των μισθών και οι απολύσεις θερίζουν, ενώ η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ αρνείται να οργανώσει την αντίσταση.
Οι μαζικές απολύσεις στον κλάδο μας στοχεύουν πολλές φορές τα μαχητικά μέλη του σωματείου μας, ώστε να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των συναδέλφων.
Για μας, η κάθε απόλυση είναι και μια μάχη, η κάθε απεργία μια δοκιμασία. Σε αυτόν το λυσσαλέο πόλεμο του ντόπιου και του ξένου κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους, όπλο αποτελεί η ενότητα των εργατών. Οι εμπειρίες μας, τόσο στους αγώνες μας, όσο και στους αγώνες άλλων κλάδων όπου έχουμε συμβάλει, όπως στην ηρωική 9μηνη απεργία των χαλυβουργών, δείχνουν ξεκάθαρα πόσο σημαντικό είναι το ενιαίο μέτωπο των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Δηλώνουμε ότι είμαστε στο πλευρό σας με όλα τα μέσα. Ο αγώνας των ταχυδρομικών είναι αγώνας όλων των εργαζομένων, στο κλάδο σας, στη χώρα σας, αλλά και διεθνώς.
– Η αλληλεγγύη είναι μια προλεταριακή αρετή !
– Νίκη στην Απεργία των ταχυδρομικών στα βορειοδυτικά προάστια του Παρισιού.
– Να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες ενάντια στους συνδικαλιστές συναδέλφους.
 
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com
*  *  *
Communiqué de soutien
 
Solidarité avec la grève des employés de la Poste de la banlieue nord-ouest de Paris.
Les postiers de la banlieue parisienne sont en grève depuis 4 mois. La grève a commencé dans un établissement, où quelques collègues ont été licenciés. Le refus de la direction de simplement discuter de la question avec les travailleurs, a déclenché une grève qui s’est rapidement étendue aux établissements postaux voisins de la banlieue nord-ouest.
La direction a sous-estimé la combattivité, la détermination et la force de la solidarité de classe et ne s’attendait pas à ce que la grève prenne une telle ampleur et dure aussi longtemps.
Malgré l’intimidation patronale qui menace des syndicalistes de licenciements, malgré le fait qu’elle ait fait appel à un corps spécial de la police pour intervenir contre la « violence syndicale » et malgré le refus de la fédération des postiers de soutenir la grève, les facteurs en grève tiennent bon.
Dans la Grèce de la crise et des mémorandums et en particulier dans le secteur privé, où intervient notre syndicat, nous avons affaire à des conditions similaires, sinon pires.
Les baisses de salaires et les licenciements pleuvent, tandis que la bureaucratie syndicale de la GSEE refuse d’organiser la résistance.
Es licenciement massifs dans notre secteur ciblent très souvent les membres combattifs de notre syndicat, afin de saper le moral et la combattivité des collègues.
Pour nous, chaque licenciement est aussi une lutte, chaque grève une épreuve. Dans cette guerre acharnée du capital local et étranger contre les travailleurs, l’unité des travailleurs est une arme. Nos expériences, tant à travers nos propres luttes, qu’à travers les luttes d’autres secteurs que nous avons soutenus, comme la grève héroïque de 9 mois de Halivourgia, montrent clairement à quel point le front unique des travailleurs contre l’arbitraire patronal est important.
Nous déclarons être à vos côtés par tous nos moyens. La lutte des postiers est la lutte de tous les travailleurs, dans votre branche, dans votre pays, mais aussi au niveau international.
– La solidarité est une vertu prolétarienne !
– Victoire pour la grève des postiers de la banlieue parisienne !
– Retrait de toutes les accusations contre les collègues syndicalistes.
 
ASSOCIATION SYNDICALE DES TRAVAILLEURS DES LIBRAIRIES, PAPETERIES ET MAISONS D’ÉDITION du secteur de l’ATTIQUE (Athènes, Grèce) | sylyp_vivliou@yahoo.gr –  bookworker.wordpress.com
 
ανακοινωσειΣ αλλων συλλογικοτητων,διεθνη,Εκδήλωση-Συζήτηση,καταληψεις-στεκια-αυτοδιαχειριζομενοι χωροι

Εκδήλωση – Συζήτηση -Το επαναστατικό κίνημα στην Τουρκία

Σχολιάστε

Εκδήλωση – Συζήτηση:

Το επαναστατικό κίνημα στην Τουρκία

 

 

-Ενημέρωση για τα τελευταία γεγονότα στην Τουρκία (Η εξέγερση στο Gezi park, Η δολοφονία του Berkin Elvan, Η εκατόμβηστο ορυχείο Soma, Οι κινητοποιήσεις, οι κρατικές δολοφονίες διαδηλωτών και οι ένοπλες δράσεις που ακολούθησαν)

-Οι διώξεις στην Ελλάδα των αγωνιστών από την Τουρκία.

-Ενημέρωση συντρόφων για την συμμετοχή του Κ*ΒΟΞ στην διεθνής συνάντηση “Eyup Bas” στην Ισταμπουλ στα μέσα Απρίλη.

Θα ακολουθήσει συζήτηση για κοινές δράσεις αλληλεγγύης

 

Λαϊκό Μέτωπο (Halk Cephesi) – Κ*ΒΟΞ

 

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014 7μμ στο Κ*ΒΟΞ

Αντιπληροφόρηση,διεθνη,κρατική καταστολή

Βραζιλία : Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου 2014 Γρασίδι, Bussines και αίμα

Σχολιάστε

Βραζιλία. Παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου 2014 Γρασίδι, Bussines και αίμα

“Θέλουμε φαγητό και όχι ποδόσφαιρο” (σύνθημα σε τοίχο) 

 

Από τις αρχές του Ιούνη, στη χώρα της Σάμπα, του καρναβαλιού, του ποδοσφαίρου αλλά κυρίως της φτώχειας, έχει ξεσπάσει μια μεγαλειώδης εξέγερση από χιλιάδες Βραζιλιάνους, εναντίον του Μουντιάλ που φέτος το καλοκαίρι θα διοργανωθεί εκεί. Με κύρια συνθήματα “θέλουμε, φαγητό, στέγη, εκπαίδευση και υγεία αντί για γήπεδα και μπάλα”, οι αγωνιζόμενοι πληβείοι των φαβέλας, οι ανέστιοι και οι ιθαγενείς που ξεριζώνονται από τη γη τους – προκειμένου να χτιστούν φαραωνικά γήπεδα ποδοσφαίρου – έχουν εξεγερθεί και με καθημερινές σχεδόν συγκρούσεις με τη πιο διεφθαρμένη αστυνομία του πλανήτη, μάχονται για την αξιοπρέπειά τους και το δικαίωμα στη ζωή ενάντια στη συνεχιζόμενη εξαθλίωση τους.

Στις κεντρικές πόλεις της αχανούς χώρας, εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλώνουν και επιτίθενται σε καπιταλιστικά κτήρια, τράπεζες και τις αστυνομικές ορδές. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο διαδηλωτές έβγήκαν στους δρόμους των 16 μεγαλύτερων πόλεων της χώρας. Μόνο στο Ρίο ντε Τζανέιρο, οι διαδηλωτές ξεπέρασαν τις 300.000. Στο Ρίο, στην Μπραζίλια και στο Σάο Πάολο οι διαδηλωτές πολιόρκησαν τα τοπικά κοινοβούλια ανεβαίνοντας στις ταράτσες και προσπάθησαν να εισβάλλουν από τα παράθυρα. Πυρπόλησαν τράπεζες και αναποδογύρισαν αυτοκίνητα. Η απάντηση από το κράτος η γνωστή συνταγή: χημικά και πλαστικές σφαίρες από τις ειδικές δυνάμεις της στρατιωτικής αστυνομίας. Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν αρχικά για την αύξηση των εισιτηρίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς και τις υπέρογκες δημόσιες δαπάνες για την οργάνωση του Μουντιάλ 2014. Ειδικές δυνάμεις της στρατιωτικής αστυνομίας διέλυσαν το πλήθος κάνοντας χρήση δακρυγόνων και σφαιρών από καουτσούκ και προχώρησαν σε μεγάλο αριθμό συλλήψεων. Οι διαδηλώσεις είναι οι μεγαλύτερες που έχει γνωρίσει η χώρα μετά το 1992, όταν ξέσπασε κύμα λαϊκής οργής κατά της διαφθοράς της κυβέρνησης του τότε προέδρου Φερνάντο Κολόρ ντε Μέλο, ο οποίος παραιτήθηκε κατά τη διάρκεια της πολιτικής του δίκης στη Γερουσία. Οι διαδηλωτές οργανώθηκαν μέσω των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, στην πλειονότητα νέοι, κατέβηκαν στους δρόμους. Πρόκειται για νέους κυρίως που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη του στα πολιτικά κόμματα. Φυσικά πρωταρχικό ρόλο στις συγκρούσεις παίζει το Αναρχικό μαύρο μπλόκ.

Βραζιλιάνοι: «Μην έρθετε για το Μουντιάλ»

Οι πολιτικοί με τις παχυλές αμοιβές, που δίνουν δουλειές και τζάμπα ταξίδια στους συγγενείς τους, βρέθηκαν από την αρχή στο στόχαστρο. Η κοινωνική ανισότητα και το τεράστιο κόστος της διοργάνωσης του Μουντιάλ και των Ολυμπιακών Αγώνων είναι ανάμεσα στα βασικά ζητήματα που θέτουν οι διαδηλωτές, μαζί με τη διαφθορά, το έγκλημα και την αστυνομική βία. Στο επίκεντρο των διαδηλώσεων τοποθετήθηκε και ο πρόσφατος αγώνας της Εθνικής Βραζιλίας με αυτή του Μεξικό. Το γήπεδο μετατράπηκε σε μια οργισμένη “κραυγή” αφού για τα περίπου 12 δισ. δολάρια που εκτιμάται ότι θα διατεθούν μόνο για το Μουντιάλ του 2014, όταν την ίδια στιγμή υπάρχουν μεγάλες «τρύπες» στις κοινωνικές δαπάνες, η κοινωνική ανισότητα εντείνεται και σχεδόν 50 εκατ. Βραζιλιάνοι ζουν κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας.

Αναμφίβολα το ποδόσφαιρο έχει χαρίσει πολλές όμορφες στιγμές στους Βραζιλιάνους, δίνοντάς τους την ευκαιρία να πανηγυρίσουν τις επιτυχίες των ομάδων τους και πάνω από όλα της εθνικής τους. Αυτή τη φορά, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά, καθώς κατεβαίνουν στους δρόμους και τα στάδια για να διαμαρτυρηθούν και να συγκρουστούν. Κι αυτό είναι κάτι που δεν αρέσει σε πολλούς, ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται και ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (FIFA), Γιόζεφ Μπλάτερ, ο οποίος βλέπει να απειλείται μια επιχείρηση με τζίρο εκατοντάδων εκατομμυρίων, που υπόσχεται πολλά κέρδη. «Η Βραζιλία μας ζήτησε αυτό το Μουντιάλ. Δεν την υποχρεώσαμε να το αναλάβει. Ηξεραν ότι, προκειμένου να το διοργανώσουν, θα έπρεπε να κατασκευαστούν στάδια», δήλωσε ο Μπλάτερ, ζητώντας ουσιαστικά τον τερματισμό των διαδηλώσεων με κάθε μέσο. Ο Αυτοκράτορας του επαγγελματικού παγκόσμιου ποδοσφαίρου μπορεί να βλέπει τα υπέρογκα κέρδη να απειλούνται από την εξέγερση του Βραζιλιάνικου λαού, το ποδόσφαιρο όμως δεν μπορεί να αποσιωπήσει την τεράστια ανάπτυξη του κεφαλαίου στα χέρια λίγων, τις αυξήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης και στις τιμές των ΜΜΜ και γενικότερα τη φτώχεια που απλώνεται στις φτωχογειτονιές της Βραζιλίας.

Εκτός από τον Μπλάτερ, ένας ακόμη δούλος του χρήματος και κάποτε ποδοσφαιρικό ίνδαλμα, ο αποκαλούμενος σήμερα “κύριος master card” Πελέ, κάλεσε τους χιλιάδες διαδηλωτές να φύγουν από τους δρόμους και να αφοσιωθούν στο ποδόσφαιρο. Σε μια σύντομη τηλεοπτική του εμφάνιση στο δίκτυο O Globo TV, ο Πελέ δήλωσε: «Ας ξεχάσουμε όλη αυτή την αναταραχή που συμβαίνει στη Βραζιλία, όλες αυτές τις διαδηλώσεις και ας θυμηθούμε ότι η εθνική μας ομάδα είναι η χώρα μας και το αίμα μας». Αυτές οι δηλώσεις εξόργισαν τους Βραζιλιάνους με αποτέλεσμα να τον χλευάσουν χωρίς… έλεος στα social media. Αντίθετα ένας άλλος μεγάλος Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής (που έχει περάσει και από τα ελληνικά γήπεδα) ο Ριβάλντο τάχθηκε στο πλευρό των Βραζιλιάνων διαδηλωτών και ενάντια στη σπατάλη του Παγκοσμίου Κυπέλλου: «Είναι απαράδεκτο να υπάρχουν ελλείψεις σε νοσοκομεία και σχολεία και να ξοδεύονται τόσα εκατομμύρια για να φιλοξενήσουμε το Μουντιάλ. Εχει δίκιο ο κόσμος που διαμαρτύρεται για την κοινωνική αδικία», τόνισε ο 41χρονος Βραζιλιάνος που όπως θύμισε, έχει ακόμα έναν λόγο να θυμώνει: «Ακόμα υποφέρω όταν σκέφτομαι πως ο πατέρας μου πέθανε, επειδή δεν υπήρξε έγκαιρη διακομιδή στο νοσοκομείο, επειδή δεν υπήρχαν ασθενοφόρα. Ας δίναν αυτά τα χρήματα για το λαό!»

Το Μουντιάλ εξαθλιώνει από όπου περνά

Έχουν περάσει μόνο τέσσερα χρόνια από το προηγούμενο μουντιάλ που διοργανώθηκε στη Νότια Αφρική, ένα μουντιάλ που βάφτηκε στο αίμα από τους εκατοντάδες θανάτους εργατών που έχτιζαν τα ποδοσφαιρικά στάδια, τις δολοφονίες απεργών από την Νοτιοαφρικανική αστυνομία στις διαδηλώσεις στις οποίες απαιτούσαν τα δεδουλευμένα τους και η εξαθλίωση συνεχίζει να υπάρχει σε κάθε χώρα που αναλαμβάνει τη μεγαλύτερη εμπορικά αθλητική διοργάνωση του πλανήτη.

Το 2022 το Εμιράτο του Κατάρ έχει αναλάβει το επόμενο μουντιάλ (πληρώνοντας και λαδώνοντας αδρά στελέχη της FIFA) και ήδη οι επιπτώσεις στους φτωχοδιάβολους έχουν αρχίσει να υφίστανται. Στις 4/10/13 διαδήλωση διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκε έξω από τα γραφεία όπου διενεργείται το συμβούλιο της FIFA στη Ζυρίχη, με τους διαδηλωτές να διαμαρτύρονται για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας των μεταναστών στο Κατάρ ενόψει του Μουντιάλ του 2022. Οι διαδηλωτές κρατούσαν κάρτες που ανέφεραν: «Όχι στο Παγκόσμιο Κύπελλο χωρίς εργασιακά δικαιώματα» μαζί με ένα πανό που είχε το ίδιο μήνυμα. Έχουμε αναφερθεί αρκετές φορές μέσα από τις σελίδες της Άπατρις σχετικά με την εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου, τα τεράστια κέρδη που αυτό αποφέρει στους επιχειρηματίες που επενδύουν σε αυτό, καθώς και τη πλήρη χειραγώγηση του πλήθους μέσα από συνδέσμους-στρατούς προβατοποιημένων οπαδών. Το μήνυμα που μεταδίδουν οι χιλιάδες των εξεγερμένων Βραζιλιάνων είναι στο ίδιο πλαίσιο: “ Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, εξαθλιώνει, χειραγωγεί και κυρίως σκοτώνει”. Δεν ξεχνάμε ότι σε αυτό το πανηγύρι των πολυεθνικών θα λάβει μέρος και η Εθνική Ελλάδας, της υπερχρεωμένης χώρας, της οποίας οι πολιτικές των τελευταίων κυβερνήσεων μπορεί να έχουν “Βραζιλιανοποιήσει” το λαό της, αλλά λεφτά για υπερατλαντικά ταξίδια και χλιδάτες διακοπές (με σαμπάνια, χαβιάρι, κόκα και μοντέλες) των κρατικοδίκαιων κηφήνων της συνεχίζουν να βρίσκονται και να υπάρχουν

Η βιτρίνα του θεάματος με το καρναβάλι της ανάπτυξης και την λατρεία του ποδοσφαίρου θα σπάσει από τους φτωχοδιάβολους που δεν έχουν ούτε τα βασικά για την επιβίωση τους στις αμέτρητες φτωχοσυνοικίες της χώρας.

Η αρχή έγινε. Ο πραγματικός αγώνας διεξάγεται στους δρόμους ενάντια σε θέαμα, κράτος και αστυνόμους.

Ένας navajo 3 Antifa

*Δημοσιεύτηκε στο φύλλο 24 (χειμώνας 2014) της εφημερίδας δρόμου Άπατρις

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ,εργοδοτική τρομοκρατία,ΣΥΒΧΑ,ΣΥΛΛΟΓΟΙ-ΣΩΜΑΤΕΙΑ-ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ

ΣΥΒΧΑ: Ψήφισμα συμπαράστασης στις απολυμένες συναδέλφισσες της εταιρίας Online Sales

Σχολιάστε
Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στις συναδέλφισσες Ε.Δ. και Η.Κ. που απολύθηκαν παράνομα και εκδικητικά από την εταιρία Online Sales και στηρίζουμε τον αγώνα των ίδιων και της «Συνέλευσης εργαζομένων και ανέργων τηλεφωνητ(ρι)ών – Proledialers» για την επαναπρόσληψή τους.
Τους δύο μήνες που η Ε.Δ. εργαζόταν στην εν λόγω εταιρεία ζητούσε συνεχώς τη σύμβασή της, αλλά κι ένα συμπληρωματικό έγγραφο (μέσα στους όρους του οποίου ήταν και η απαίτηση οποιοσδήποτε εργαζόμενος, από τη στιγμή που θα αποχωρούσε από την εταιρεία και για ένα χρόνο μετά, να μην εργαστεί σε άλλο «ανταγωνιστικό» τηλεφωνικό κέντρο!). Έπειτα από την πάροδο δύο μηνών η εταιρεία τελικά «φιλοτιμήθηκε» να δώσει αντίγραφο της σύμβασης, αλλά απέφυγε να δώσει το συμπληρωματικό αυτό έγγραφο ανακοινώνοντας ότι θα το δώσει κάποια άλλη στιγμή. Στην απλή ερώτηση της συναδέλφισσας αν θα το πάρει σίγουρα στα χέρια της, το αφεντικό την απέλυσε με την αιτιολογία ότι τόλμησε να τον αμφισβητήσει!
Η Η.Κ. απολύθηκε επειδή αρνήθηκε να συνεχίσει να δουλεύει απλήρωτη και πέραν του ωραρίου της, μέχρι να πιάσει το «στόχο πώλησης» της εταιρείας.
Τέτοια κρούσματα οξυμένης έντασης εργοδοτικής ασυδοσίας και τρομοκρατίας (εκδικητικές απολύσεις, απλήρωτες υπερωρίες, ψυχολογική πίεση,…) όπως και οι μισθοί πείνας βέβαια, είναι πολύ απλά η πραγματικότητα σε πάρα πολλά τηλεφωνικά κέντρα αλλά και σε πάρα πολλούς εργασιακούς χώρους και κλάδους, όπως και στον δικό μας σε ένα μεγάλο βαθμό. Οι εργοδότες, εκμεταλλευόμενοι τον εκβιασμό της ανεργίας και την ολοένα και πιο ευνοϊκή γι’ αυτούς εργατική νομοθεσία, αλλά και υπερβαίνοντας δίχως κανέναν ουσιαστικό περιορισμό ακόμα κι αυτήν, μετατρέπουν τους χώρους εργασίας σε σύγχρονα κάτεργα.
Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα, ο μόνος δρόμος για εμάς τους εργαζόμενους είναι η συναδελφική αλληλεγγύη, η από τα κάτω οργάνωσή μας και η συλλογική αντίσταση σε κάθε χώρο δουλειάς. Η σύνδεση όλων των αντιστάσεων μας και σε διακλαδικό επίπεδο. Η συνειδητοποίηση ότι όλοι εμείς έχουμε τη δύναμη στα χέρια μας να βάλουμε φρένο στην επίθεσή τους και να υπερασπιστούμε την αξιοπρέπειά μας και τα εργατικά μας συμφέροντα και δικαιώματα.
Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας:
Τετάρτη 4/6, 1μμ στο τηλεφωνικό κέντρο της Online Sales (σταθμός μετρό Κεραμεικός)
Δευτέρα 16/6, 10πμ στην Επιθεώρηση Εργασίας, Αγησιλάου 10

ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΜΕΝΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΩΝ ΜΑΣ
 
ΚΑΤΩ Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΣΥΔΟΣΙΑ
 
ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΣΥΒΧΑ-1Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
Αγροτική Παραγωγή,διεθνη

Ένα σύστημα που ταΐζει τις εταιρείες κι όχι τους ανθρώπους

Σχολιάστε

Hungry for Land

Γιατί ο κόσμος είναι όλο και πιο πεινασμένος; Επειδή οι μικροί αγρότες χάνουν την πρόσβαση στις γεωργικές εκτάσεις. Σύμφωνα με την GRAIN, διεθνή μη κερδοσκοπική οργάνωση για την υποστήριξη των μικρών αγροτών, οι μικροί γεωργοί συνήθιζαν να παράγουν το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων, ωστόσο, πλέον κατέχουν μόλις το 25% της γεωργικής γης. Τα εταιρικά και εμπορικά καλλιεργήσιμα εδάφη, οι μεγάλες επιχειρήσεις βιοκαυσίμων και οι κερδοσκόποι εκτοπίζουν τους μικρούς γεωργούς από τη γη τους.

 
«Οι μικροί γεωργοί χάνουν της γη τους με αυξανόμενους ρυθμούς. Πρόκειται για μια αγροτική αντι-μεταρρύθμιση» εξηγεί ο Henk Hobbelink, συντονιστής της GRAIN. «Η συντριπτική πλειοψηφία των οικογενειών που ασχολούνται με την αγροτική παραγωγή κατέχουν σήμερα λιγότερα από δυο εκτάρια γης για τις καλλιέργειες τους και το μερίδιο αυτό συρρικνώνεται συνεχώς» τονίζει μιλώντας στο IPS. «Αν δεν γίνει κάτι δραστικό για να αντιστραφεί αυτή η τάση, ο κόσμος θα χάσει κάθε ικανότητα να θρέφει τον εαυτό του».

Η έκθεση της GRAIN «Hungry for Land» («Πεινασμένοι για Γη») περιλαμβάνει νέα στοιχεία που δείχνουν ότι οι μικρές καλλιέργειες καταλαμβάνουν λιγότερο από το 25% της καλλιεργήσιμης γης παγκοσμίως και μόλις το 17% αν εξαιρεθούν οι αντίστοιχες εκτάσεις σε Ινδία και Κίνα. Παρ’ όλα αυτά οι μικροκαλλιεργητές εξακολουθούν να παρέχουν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής τροφίμων καθώς είναι πολύ πιο παραγωγικοί από τους μεγάλους εταιρικούς συνεταιρισμούς.

Σύμφωνα με τις καταγραφές της έκθεσης αν όλοι οι εκμεταλλευτές γης στην Κεντρική Αμερική έφταναν σε παραγωγικότητα τους μικροκαλλιεργητές η περιοχή θα παρήγαγε τρεις φορές περισσότερο φαγητό.

«Κάθε μέρα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με απέλαση από τη γη μας. Είναι κάτι που γίνεται συστηματικά» δηλώνει η Μαρίνα Ντος Σάντος, μέλος του Εθνικού Συντονισμού του Κινήματος των Ακτημόνων της Βραζιλίας. «Θέλουμε γη για να ζούμε και να παράγουμε. Αυτό είναι το δικαίωμά μας και το διεκδικούμε ενάντια στην αρπαγή της γης από τις μεγάλες εταιρείες που το μόνο που επιδιώκουν είναι η κερδοσκοπία».

Το 2014 είναι το Παγκόσμιο Έτος της Αγροτικής Οικογένειας και ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών για τη Διατροφή και τη Γεωργία (FAO) καθώς και πολλοί ειδικοί αναγνώρισαν τη σημασία των μικρών γεωργικών επιχειρήσεων για τη σίτιση του κόσμου. Ωστόσο, υπερεκτιμούν την έκταση που καλλιεργείται από μικροκαλλιεργητές.

«Δεν μπορούσα να πιστέψω στα αυτιά μου όταν ο FAO ανακοίνωσε ότι οι μικροκαλλιεργητές διαχειρίζονται το 70% του συνόλου των γεωργικών εκτάσεων. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την εμπειρία της GRAIN, δήλωσε ο Hobbelink.

Οι ερευνητές της οργάνωσης έψαξαν μέσα σε βουνά δεδομένων σε όλες της χώρες καθώς και τις ίδιες τις στατιστικές του FAO αναζητώντας τους ιδιοκτήτες των γεωργικών εκτάσεων. Σε αρκετές χώρες είναι δύσκολο να προσδιορίσει κανείς το ιδιοκτησιακό καθεστώς των αγροτικών εκτάσεων ενώ υπάρχουν και διαφορετικοί ορισμού για το πως προσδιορίζεται μια μικρή φάρμα ή ένα οικογενειακό αγρόκτημα. Μερικά γιγαντιαία εταιρικά αγροκτήματα θεωρούνται οικογενειακές επιχειρήσεις.

«Η έκθεσή μας περιγράφει πώς κάναμε την ανάλυσή μας. Ελέγξαμε τα ευρήματά μας από διαφορετικές πηγές και τα δικά μας αποτελέσματα είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα από τον αριθμό που δίνει ο FAO, τονίζει Hobbelink.

«Πρόκειται για μια σημαντική έκθεση και καταλήγει σε αντίστοιχα συμπεράσματα με τη δική μας έρευνα» τονίζει ο Frederic Mousseau, διευθυντής της Oakland Institute, ένα think tank με έδρα τις ΗΠΑ που ασχολείται με θέματα γης διεθνώς. «Οι μικροί καλλιεργητές μπορούν να τροφοδοτήσουν τα μελλοντικά εννέα δισεκατομμύρια ανθρώπων στον πλανήτη εάν έχουν τη γη» σημειώνει ο Mousseau στο IPS.

«Το σημερινό παγκόσμιο σύστημα τροφίμων έχει συσταθεί για να παρέχει καύσιμα και τρόφιμα για τις δυτικές αγορές. Όχι για να ταΐζει τους ανθρώπους» σημειώνει.

Η Ζιμπάμπουε είχε επικριθεί σκληρά από τη διεθνή κοινότητα για την ανακατανομή της γης στους μικροκαλλιεργητές το 2000. Τώρα παράγει πάνω από το 90% των τροφίμων που χρειάζεται η χώρα σε σύγκριση με το 60% – 70% που παρήγαγε πριν από το 2000. «Οι περισσότερες γυναίκες κατέχουν πλέον τη γη τους κάτι που είναι κλειδί για την επισιτιστική κυριαρχία» τονίζει η Elizabeth Mpofu, γενική συντονίστρια της οργάνωσης La Via Campesina.

«Από τη στιγμή που ξέσπασε η επισιτιστική κρίση του 2008 – 2009 από τη Wall Street έως τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα υπήρξε μια βιασύνη να αγοραστούν χωράφια σε όλο τον κόσμο» εξηγεί ο Mousseau. Υπολογίζεται ότι περίπου 250 εκ. εκτάρια στις αναπτυσσόμενες χώρας κατέληξαν στα χέρια εταιρειών μεταξύ του 2000 και του 2011. Το ίδιο συνέβη στις ΗΠΑ.

Σε πολλές περιοχές του κόσμου η τιμή της γης ανέβηκε κατακόρυφα ωθώντας πολλούς αγρότες να την εγκαταλείψουν. «Στις ΗΠΑ το μεγαλύτερο ποσοστό εκτάσεων ανήκει σε εταιρικά συγκροτήματα που προσλαμβάνουν εργάτες και όχι αγρότες» σημειώνει ο Mousseau.

Οι επενδυτές βλέπουν τη γη ως μια ασφαλή επένδυση ειδικά στις ΗΠΑ που δίνονται μεγάλες επιδοτήσεις στις καλλιέργειες. Ως αποτέλεσμα ένα κεφάλαιο περίπου 10 δισ. δολαρίων είναι έτοιμο να επενδυθεί στην αγορά γης, σύμφωνα με την έκθεση του Oakland Institute «Down on the Farm» («Κάτω στα χωράφια»). Επιπλέον τονίζεται ότι κατά τα επόμενα 20 χρόνια, περίπου 400 εκ. στρέμματα ή περίπου το ήμισυ του συνόλου των γεωργικών εκτάσεων των ΗΠΑ, θα αλλάξουν χέρια όταν η σημερινή γενιά θα αρχίσει να συνταξιοδοτείται. «Οι επενδυτές περιμένουν ανυπόμονα να αγοράσουν» καταλήγει η έκθεση.

Σύμφωνα με τον Mousseau αυτά θα είναι άσχημα νέα για την παραγωγή τροφίμων, τη γεωργία, το περιβάλλον και την οικονομία. «Οι ΗΠΑ αλλά και πολλές άλλες χώρες κάνουν προπαγάνδα ότι η εμπορική, μεγάλης κλίμακας γεωργία θα ταΐσει τον κόσμο, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα συμβάλει στην ανάπτυξη της οικονομίας. Αντ’ αυτού οι κυβερνήσεις θα έπρεπε να ευνοούν τους μικρούς αγρότες κι όχι τις εταιρείες».

«Τα στοιχεία πολλών μελετών δείχνουν ότι οι μικροί γεωργοί παράγουν περισσότερα τρόφιμα με πιο οικολογικό τρόπο που δεν βλάπτει το έδαφος και το νερό και με πολύ χαμηλότερες εκπομπές CO2» σημειώνει ο Hobbelink. «Οι μικροί γεωργοί δίνουν σε κάθε εκτάριο της πολύτιμης γης τους όλη την προσοχή και τη φροντίδα τους».

Πηγή: tvxs.gr

διεθνη,καταστολή,κρατική καταστολή,Κρατική τρομοκρατία

Τουρκία: Φυλάκιση έως 98 χρόνια για ένα κόκκινο φουλάρι που «υποδήλωνει σοσιαλισμό»

Σχολιάστε

Ποινή φυλάκισης έως και 98 ετών αντιμετωπίζει «η κοπέλα με το κόκκινο φουλάρι» στην Τουρκία, κατά κόσμον Αϊσέ Ντενίζ Καρατζαγίλ, μεταξύ άλλων λόγω του χρώματος του φουλαριού.

Η 20χρονη νεαρή είχε συλληφθεί τον Σεπτέμβριο σε στάση λεωφορείου στο κέντρο της Αττάλειας, ενώ περίμενε την αδελφή της για να επιστρέψουν στο σπίτι τους. Παρέμεινε υπό κράτηση τέσσερις μήνες, με τους εισαγγελείς να την κατηγορούν για σχέσεις με «παράνομες τρομοκρατικές οργανώσεις μαρξιστικού – λενινιστικού προσανατολισμού» εξαιτίας του κόκκινου φουλαριού που «υποδήλωνε τη σχέση της με τον σοσιαλισμό».

Το κατηγορητήριό της περιλαμβάνει συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, παραβίαση του νόμου περί συνάθροισης και αντίσταση κατά της αρχής.

Μαζί με τη νεαρή κοπέλα, κατηγορίες αντιμετωπίζουν τέσσερις διαδηλωτές, με την ποινή φυλάκισης που έχουν ζητήσει οι εισαγγελείς να κυμαίνεται από 11 έως 95 χρόνια κατά περίπτωση.

Πηγή: Mavrilista

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ,διαδηλωσειΣ -πορειεΣ συγκεντρωσειΣ,δρασειΣ,εργατικα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ,ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ,εργοδοτική τρομοκρατία,μεταναστες,ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ,πορειες-συγκεντρωσεις-διαδηλωσεις,ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΕΡΒΙΤΟΡΩΝ ΜΑΓΕΙΡΩΝ(ΣΣΜ)

ΠΟΣΕΣ ΔΙΜΟΙΡΙΕΣ ΦΥΛΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ CAFE SCHERZO ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ;

Σχολιάστε

Μετά τις μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις που επιστρατεύτηκαν την Παρασκευή στην Θεσσαλονίκη για να εμποδίσουν τη διέλευση των διαδηλωτών προς την επιχείρηση Φούρνος του Λάμπρου, ΜΑΤ προστάτεψαν και τον Τυρολόγο του cafe Scherzo που θυμίζουμε στέλνει στο νοσοκομείο εργαζομένους και πυροβολεί με καραμπίνες σε ακάλυπτους για να εμποδίσει παρεμβάσεις αλληλέγγυων. 

Το Σάββατο 31 Μαΐου πραγματοποίησε παρέμβαση το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού, στο cafe Scherzo στο Μαρούσι με την παρουσία περίπου 100 αλληλέγγυων. Το μαγαζί είχαν περικυκλώσει αστυνομικές δυνάμεις που δε μας επέτρεψαν να πλησιάσουμε. Μείναμε για μία ώρα λίγα μέτρα από την είσοδο του μαγαζιού, φωνάζοντας συνθήματα έχοντας διμοιρίες ΜΑΤ απέναντί μας και δεκάδες αστυνομικούς να μας απωθούν. Συνάδελφοι πέρασαν και μοίρασαν κείμενα και τρικάκια. Tέλος, πέρασε πορεία έξω από το μαγαζί, που συνεχίστηκε στο κέντρο του Αμαρουσίου με μόνιμη τη συνοδεία δυνάμεων. 

Συμπέρασμα: Σωματεία βάσης και αλληλέγγυοι αποτρέπονται από το να διεκδικήσουν δεδουλευμένα συναδέλφου και να συγκεντρωθούν έξω από το μαγαζί αφεντικού που χρωστάει, δέρνει μετανάστες εργάτες και πυροβολάει δέκα φορές με καραμπίνα κατά τη διάρκεια παρέμβασης, στο πίσω μέρος του μαγαζιού.

 

 

scherzo 1 scherzo 2 scherzo 3 scherzo 4 scherzo 5

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ,εργατικα,εργατικά νέα,εργατικες ειδησεις &νεα,εργατικοί αγώνες& εργατικές διεκδικήσεις,ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ,ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Παρέμβαση στο “Βοτανοπωλειο”

Σχολιάστε

paremvasi_votanopolio_1_tr

Τα τελευταία χρόνια στα Πετράλωνα, είτε ως Λαϊκή Συνέλευση είτε ως πρωτοβουλίες κατοίκων, έχουμε βρεθεί αρκετές φορές να συζητάμε για την
εξάπλωση των χώρων διασκέδασης στην γειτονιά μας. Μεταξύ άλλων μας απασχολεί ο σεβασμός των μαγαζιών στους κατοίκους της γειτονιάς αλλά και οι εργασιακές
συνθήκες που επικρατούν τη στιγμή που η ανάπτυξη “εναλλακτικών διασκεδασουπόλεων” γίνεται με μοναδικό κριτήριο το κέρδος των αφεντικών.

Σε κάθε προσπάθεια που έχει γίνει ενάντια στην καταπάτηση της ποιότητας ζωής μας (πορείες, συλλογικές κουζίνες, δημιουργία του Συλλογικού Χώρου για την
Τροφή) είχαμε στο πλάι μας την συντρόφισσα Δ.Π. η οποία εργαζόταν στη καφετέρια “Βοτανοπωλείο”, στην πλατεία Μερκούρη στα Άνω Πετράλωνα. Οι
συνθήκες εργασίας της συμβάδιζαν με το πνεύμα της εποχής:
  • Μη καταβολή ενσήμων τους πρώτους μήνες Μισά ένσημα για 8ωρη, 9ωρη, 10ωρη, ακόμα και 11ωρη εργασία τους επόμενους μήνες
  • Μη καταβολή υπερωριακού ωρομισθίου και ωρομισθίου αργίας Μη καταβολή επιδομάτων και δώρων
  • Ελαστικότητα στα πόστα και υπερβολικός φόρτος εργασίας (καλούταν να κάνει όλα τα πόστα ταυτόχρονα και να βγάλει δουλειά τριών εργαζομένων)
  • Εξοντωτικά ωράρια (ως και 11 ώρες) χωρίς διάλειμμα για ξεκούραση ή φαγητό (ούτε καν για να πάει τουαλέτα)
  • Ελαστικό ωράριο (ανάλογα με την δουλειά που είχε το μαγαζί, την καλούσαν να έρθει μέχρι και 3 ώρες νωρίτερα, ενημερώνοντάς την μισή ώρα πριν )
  • Αδυναμία διαχείρισης του προσωπικού της χρόνου λόγω του αλλοπρόσαλλου προγράμματος
  • Μη παραχώρηση άδειας εργασίας και αναρρωτικής άδειας
Πριν δύο μήνες και ενώ η Δ.Π. είχε τραυματιστεί στον αυχένα μετά από 11ωρη βάρδια, ο ιδιοκτήτης της καφετέριας ακύρωσε αυθαίρετα την ολιγοήμερη άδεια
που είχαν συμφωνήσει ήδη από τον Ιανουάριο. Όταν η συντρόφισσα διεκδίκησε τα αυτονόητα, η απάντηση του αφεντικού ήταν ο εκβιασμός. Εκδικητικά αφαίρεσε το
όνομά της από το πρόγραμμα για δέκα ημέρες και ουσιαστικά, όταν αυτή επέστρεψε, την κάλεσε να παραιτηθεί αφού “δεν ήταν ικανοποιημένη από τις
συνθήκες εργασίας”... Η Δ.Π. αρνήθηκε να υποκύψει στον εκβιασμό και ακολούθησε η απόλυσή της.

Με την συμπαράσταση των συναδέλφων και συναδελφισσών της από το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων, η Δ.Π. διεκδικεί  να της καταβληθούν όλες οι νόμιμες
αποδοχές της σύμφωνα με το πραγματικό ωράριο και ωρομίσθιο και  όχι σύμφωνα με τα όσα πλασματικά δηλώνει το “αφεντικό” για να βάλει περισσότερα φράγκα
στην τσέπη του. Ως Συλλογικός Χώρος για την Τροφή απαιτούμε να καταβληθούν οι νόμιμες αποδοχές στη Δ.Π. και στεκόμαστε αλληλέγγυα σ' αυτόν τον αγώνα…



Ο ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΣΜΟΣ ΠΟΥΛΑΕΙ, ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΚΙΟΛΑΣ

αναρχικεΣ συλλογικοτητεΣ,ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ,καταληψεις-στεκια-αυτοδιαχειριζομενοι χωροι

“Φάμπρικα Υφανέτ”, Θεσ/νίκη : 10 χρόνια κατάληψη – 2-8 Ιούνη, 7 ημέρες γενεθλίων

Σχολιάστε

2-8 Ιούνη 2014

7 ημέρες γενεθλίων στη Φάμπρικα Υφανέτ

Εκδηλώσεις / Συζητήσεις / Εκθέσεις / Συναυλίες / Γιορτές

10 ΧΡΟΝΙΑ ΦΑΜΠΡΙΚΑ ΥΦΑΝΕΤ

2004

Μέσα στο σκοτάδι που καλύπτει την πόλη για χρόνια φτιαγμένο με περισσή υπομονή από πρωτεργάτες-μάγους του εθνικού κορμού και “άγιους παπάδες” φλογερών κηρυγμάτων, με ολυμπιακά όνειρα πράσινης ανάπτυξης της τρομερής και φοβερής πρωτεύουσας των Βαλκανίων, κεντημένο σε υπερλούξ αίθουσες γραφείων με επιμονή από θαμμένες μνήμες διωγμών, δολοφονιών και αποκλεισμών, υφασμένο από πανίσχυρους δράκους της πατριαρχίας και της κυριαρχίας του εμπορεύματος καλά φυλαγμένο από πρίγκηπες και πριγκήπισσες της αθλιότητας των καλλιτεχνικών κύκλων, από αφέντες της επισφάλειας, κι εκατό επίδοξους κατασκευαστές της υποθαλλάσσιας αρτηρίας

το παλιό εργοστάσιο της Υφανέτ φωτίζεται και παίρνει τη σκυτάλη από άλλες μικρότερες ή και μεγαλύτερες στιγμές αγώνων

2014

Περάσανε 10 χρόνια κι ακόμη συνεχίζει να εκπέμπει από τις γειτονιές της Τούμπας στις απεργίες και στις συγκρούσεις, στους αγώνες ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας

Επιμένουμε στα πρώτα μας ξόρκια,

Να ξαναεφεύρουμε την επανάσταση.

Να κάνουμε την αυτοοργάνωση λέξη επικίνδυνη

10 χρόνια προσπαθούμε η ιστορία αυτή να ψιθυρίζεται από τον ένα στην άλλη μέσα σ’ αυτήν την πόλη

[youtube]http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=dxlRzdTF3YUhttps://www.facebook.com/messages/100001643620904[/youtube]

ΔΕΥΤΕΡΑ 2/6

19:00 Εκδήλωση-συζήτηση: “Κοινοί αγώνες ντόπιων & μεταναστών ενάντια στις επιθέσεις στην ΑΣΟΕΕ και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών” με συμμετοχή από τη Συνέλευση Μεταναστών & Αλληλέγγυων ΑΣΟΕΕ

21:00 Συλλογική κουζίνα από μεταναστευτικές κοινότητες

ΤΡΙΤΗ 3/6

19:00 Εκδήλωση-συζήτηση: “καλωσορίσατε στο gentrification” αστικές πολιτικές εξευγενισμού και αντιστάσεις/ η περίπτωση της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων Μπάσταρδες με μνήμη reloaded

22:00 Meze Bar

TETAΡTH 4/6

21:00 Προβολή ντοκυμαντέρ “we were here” (2011) + “electro diamond night Μωβ Καφενείο

ΠΕΜΠΤΗ 5/6

19:00 Εκδήλωση-συζήτηση: Hiphop, φυλή και τάξη στην εξέγερση του L.A. το ’92

προβολη ντοκυμαντέρ “uprising: Hip hop & the L.A. Riots

+παρουσίαση μπροσούρας

+συζήτηση με την ομάδα σουαράπ

21:30 hip hop live

Local Guests / Δυστοπία / Javaspa / nosfi

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6/6

16:00 τουρνουά pingpong

19:00 Εκδήλωση-συζήτηση: Κρίση, εξώσεις, πλειστηριασμοί. Οι αγώνες για το ζήτημα της στέγασης στην Ιταλία και η αντίσταση στην αναδιάρθρωση στις γειτονιές μας με συντρόφους του C.O.A. Transiti 28 (Μιλάνο) και την Ανοιχτή συνέλευση αγώνα κατοίκων Τούμπας

22.00 Συναυλία: Τούρι Μπέρι / M.A.t.E. / PhonotribeProject

+ after Party

ΣΑΒΒΑΤΟ 7/6

17:00 BMX Jump (διαγωνισμός ΒΜΧ)

19:00 Εκδήλωση: ΙΣΤΑΝΜΠΟΥΛ η πιο όμορφη πόλη. Η εξέγερση του πάρκου Γκεζί. Βιβλιοπαρουσίαση και συζήτηση με μέλη της ομάδας «Τα Κοινά Μας» (Müşterekler)

22:00 Συναυλία: Rebecca Challis / Birthday Micks / Electro Vampires

ΚΥΡΙΑΚΗ 8/6

19:00 Εκδήλωση 3 χρόνια, 2 timelines και οι τομές με τη δράση μας. τροχήλατο (Βόλος)

21:00 Συναυλία: Home ‘n’ dry / ΓΚΟΥΛΑΓΚ / Pol Pot Orchestra

Πηγή: http://www.yfanet.net/

Αντιπληροφόρηση,Καθεστωτικά ΜΜΕ

ΜΜΕ, η πολιτική ως θέαμα, και οι προκλήσεις για την αντιπληροφόρηση – κινηματική ενημέρωση

Σχολιάστε

Ο καπιταλισμός, τουλάχιστον στη νεωτερική και σύγχρονη φάση του, είναι οργανωμένος ως θέαμα. Παράγει και εγκαθιστά έναν ορισμένο τρόπο επικοινωνίας και διάδοσης της πληροφορίας, ο οποίος γίνεται αναγκαίο οργανικό στοιχείο της λειτουργίας του και της αναπαραγωγής του. Τα σύγχρονα αστικά πολιτικά συστήματα, για παράδειγμα, δεν θα μπορούσαν να σταθούν ούτε λεπτό χωρίς τον πολύπλευρα υποστηρικτικό ρόλο των ΜΜΕ. Κι αυτό όχι μόνο λόγω της προπαγάνδας-διαστρέβλωσης-απόκρυψης, αλλά και του ακόμη βαθύτερου (και πιο κρυμμένου) ρόλου τους στη νομιμοποίηση και αναπαραγωγή ενός ολόκληρου συστήματος αξιών και τρόπων ζωής, δίχως τα οποία δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει ο καπιταλισμός.

Συνηθίζουμε τελευταία, λόγω των εξελίξεων, να αναδεικνύουμε το ρόλο των ΜΜΕ στη νομιμοποίηση και διάδοση αντιδραστικών, ρατσιστικών και φασιστικών ιδεών, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμη και χωρίς την προσφυγή σε τέτοιους λόγους, τα ΜΜΕ νομιμοποιούν και διαδίδουν μαζικά τις βασικές αξίες και ορίζουσες της αστικής κοινωνίας, καθιστώντας τες αυτονόητες και άρα εκτός αναστοχασμού, όπως τον ανταγωνισμό ως φυσική κατάσταση του ανθρώπου, την ιερότητα της ιδιοκτησίας, την ανισότητα ως αναγκαία συνθήκη της λεγόμενης αξιοκρατίας, το ιδιωτικό κέρδος ως φυσικό και αναγκαίο αποτέλεσμα της οικονομικής δραστηριότητας, και πολλά άλλα.

Από την εποχή δε της ανάδυσης της μαζικής πολιτικής, τα ΜΜΕ έχουν λάβει μια καίρια καταστατική θέση εντός της έννοιας της “δημοκρατίας”, αφού σύμφωνα τουλάχιστον με τη φιλελεύθερη θέση η δημοκρατία για να λειτουργήσει απαιτεί την ελεύθερη και όσο πιο πλήρη ενημέρωση του πολίτη, και ταυτόχρονα τον υποτιθέμενο ανεξάρτητο έλεγχό της από τα ΜΜΕ. Το ίδιο το κοινοβουλευτικό παιχνίδι δεν θα μπορούσε να έχει τις διαστάσεις που έχει παρά μόνο ως θέαμα που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια και τα αυτιά εκατομμυρίων ανθρώπων, ικανό να συγκινήσει και να συνεπάρει μαζικά στην “εθνική πολιτική ζωή”, με τους “ηρωϊσμούς” και τις “μεγάλες ιδέες” της αλλά και με τις ίντριγκες και τα παρασκήνιά της.

Όπως αναφέρει σε ένα βιβλίο του ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν, είναι σαν να έχει αντιστραφεί το “πανοπτικόν” του Μπένθαμ, δηλ. η παρακολούθηση των πολλών από τους λίγους (όπως σε μια φυλακή), και να έχουμε περάσει σε μια κατάσταση όπου οι λίγοι (οι “διάσημοι”, οι “διακεκριμένοι”) παρακολουθούνται από τους πολλούς, διαρκώς εκτεθειμένοι στο άγρυπνο μάτι της δημοσιότητας. Ιδιαίτερα δε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, φαίνεται να γίνεται πράξη το “ουδέν κρυπτόν υπό του ήλιου”, αφού τα πάντα μπορούν να γίνουν αμέσως γνωστά σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο, οπουδήποτε κι αν συνέβησαν και όσο κρυφά κι αν οργανώθηκαν.

Έτσι, δίπλα στην παραδοσιακή διάσταση των ΜΜΕ ως “στυλοβάτη της δημοκρατίας” έχουμε πλέον και τη διάσταση της εγκαθίδρυσης ενός καθεστώτος “παγκόσμιας διαφάνειας”, που δίνει υποτίθεται για πρώτη φορά την ευκαιρία ενός μαζικού δημοκρατικού ελέγχου όχι μόνο της “εθνικής ζωής” αλλά και των παγκόσμιων υποθέσεων.

Όσους κλονισμούς κι αν έχει δεχθεί αυτή η αφήγηση, λόγω των αυξανόμενων αποκαλύψεων για τον συγκεντρωτικό οικονομικό και πολιτικό έλεγχο των ΜΜΕ, παραμένει ωστόσο κυρίαρχη, ενώ τα ίδια τα ΜΜΕ παρά τη φθορά τους εξακολουθούν να ελέγχουν την καρδιά και το νου της τεράστιας πλειοψηφίας. Αυτό συμβαίνει γιατί έχει μεταλλαχθεί η ίδια η φύση των ιδιωτών καταναλωτών σε “θεαματικούς καταναλωτές”, δηλ. σε ανθρώπους συνηθισμένους να αποκτούν πρόσβαση στην καταναλωτική ζωή, και άρα και στην πολιτική ως καταναλωτικό θέαμα, με τη μεσολάβηση των ΜΜΕ.

Γιατί “θέαμα” δεν σημαίνει μόνο έλεγχο, καθοδήγηση και εμπορευματική αξιοποίηση της επικοινωνίας και της πληροφορίας, αλλά και έναν ορισμένο τρόπο τυποποίησης της πληροφορίας και της ενημέρωσης, και κυρίως ενοποίησής τους με τον πολιτισμό, την οικονομία και την πολιτική. Ακόμη και η πιο “αθώα” είδηση, αλλά ακόμη και η πιο “αθώα” διαφήμιση, εμπεριέχει και τα τρία αυτά στοιχεία: πολιτισμικές αξίες, οικονομικά συμφέροντα, πολιτικές στάσεις. Αυτό που διαφέρει κάθε φορά είναι η αναλογία τους. Το “θέαμα”, λοιπόν, δεν είναι ένα συγκεκριμένο προϊόν αλλά ο κώδικας μέσω του οποίου κωδικοποιούνται περιεχόμενα με τρόπο που να ξεφεύγουν από το στοχασμό και την κριτική. Γι’ αυτό άλλωστε ο κώδικας αυτός δίνει προνομιακή αξία και θέση στην εικόνα, που μπορεί να επιβάλλεται βίαια, καταιγιστικά και με λιγότερες αντιστάσεις…

Όλα αυτά, πέρα από το επίπεδο της αναγκαίας αποκάλυψης και καταγγελίας, θέτουν σοβαρά ερωτήματα για τον τύπο της πληροφόρησης-ενημέρωσης που αντιστοιχεί στα μέσα και τους σκοπούς του ανταγωνιστικού προς τον καπιταλισμό κινήματος.

Υπάρχουν δύο τουλάχιστον κεντρικές προσεγγίσεις (με πολλά παρακλάδια και συνδυασμούς μεταξύ τους): 1) να αναγκάσουμε τα κυρίαρχα ΜΜΕ να ασχοληθούν με “μας”, να πιέσουμε με διάφορους τρόπους για να φτάσει η φωνή μας εκεί, 2) να οργανώσουμε τα ανεξάρτητα μέσα επικοινωνίας και ενημέρωσης του κινήματος.

Η πρώτη προσέγγιση οδηγεί απευθείας στο φετιχισμό του κυρίαρχου θεάματος. Ας σκεφτούμε, για παράδειγμα, πόσες φορές έχουν γίνει πράγματα (συμβολικές εντελώς συγκρούσεις, θεαματικές ενέργειες, κ.λπ) μόνο και μόνο για να παιχτούν στην τηλεόραση. Ας σκεφτούμε όμως και ότι ακόμη κι αν φτάσει η φωνή του κινήματος στα ΜΜΕ, ακόμη κι αν δεν γίνει το σύνηθες και κραυγαλέο που είναι τα κοψίματα, η διαστρέβλωση κ.λπ., ο αντιπολιτευτικός λόγος δεν διακόπτει τη ροή και το νόημα του θεάματος αλλά λειτουργεί νομιμοποιητικά για το κυρίαρχο θέαμα δίνοντάς του δημοκρατικές περγαμηνές (η μόνιμη επωδός των ΜΜΕ είναι “εμείς δίνουμε μικρόφωνο σε όλες τις απόψεις”). Ή ακόμη, πώς προσαρμόζεται ο αντιπολιτευτικός λόγος προκειμένου να γίνει σχετικά σεβαστός στα ΜΜΕ…

Δε λείπουν τα “φωτογενή” ή “επικοινωνιακά” πρόσωπα. Είναι η ίδια η φύση αυτού του τύπου της επικοινωνίας-ενημέρωσης που είναι εχθρική προς έναν ουσιαστικό αντικαπιταλιστικό και αντιεξουσιαστικό λόγο και παρουσία, γιατί υποβαστάζεται από νοητικές και αισθητικές προϋποθέσεις που εξοβελίζουν κάθε κριτική, ώστε αυτός ο λόγος όταν φιλοξενηθεί εκεί είτε παρουσιάζεται ως “γραφικότητα”, είτε γελοιοποιείται, είτε αποτελεί μια ασήμαντη λεπτομέρεια μέσα στη συνολική ροή του θεάματος.

Η δεύτερη προσέγγιση, που είναι προφανώς σωστή, έρχεται αντιμέτωπη με ένα βαθύτερο ζήτημα από το οποίο έχουν ταλαιπωρηθεί και διαστρεβλωθεί πολλές προσπάθειες μέχρι τώρα. Είναι η υιοθέτηση του ίδιου κώδικα απλώς με διαφορετικά περιεχόμενα, η οποία ενέχει τον κίνδυνο της “θεαματικοποίησης” του κινήματος, δηλαδή της απορρόφησής του εντός του συστημικού θεάματος τελικά. Ο ίδιος φετιχισμός του θεάματος που πριν απευθυνόταν στα κυρίαρχα ΜΜΕ, τώρα απευθύνεται στα δικά μας μέσα ενημέρωσης (π.χ., κάνουμε κάτι μόνο και μόνο για να μπει στο Indymedia…). Αναπαράγεται ο ίδιος διαχωρισμός μιας κεντρικής πηγής πληροφόρησης και καταναλωτών πληροφόρησης, απλώς εναλλακτικής τώρα. Ο ίδιος καταμερισμός “ειδικών”, “διανοουμένων”, “δημοσιογράφων” και “αδαών”. Το ίδιο κυνήγι της θεαματικότητας-ακροαματικότητας.

Τα κινηματικά ανταγωνιστικά μέσα επικοινωνίας-πληροφόρησης δεν πρέπει να είναι ένας αντιπολιτευτικός κρίκος της αλυσίδας του θεάματος, αλλά η εκρίζωση του θεάματος από το χώρο της επικοινωνίας-πληροφόρησης. Η άρση όλων των παραπάνω διαχωρισμών και καταμερισμών, η διαμόρφωση μιας διαφορετικού τύπου δημόσιας σφαίρας ισότιμων δρώντων υποκειμένων, δημιουργών και συνομιλητών, με στόχο τον εμπλουτισμό της θεωρίας και πράξης του κινήματος και την άμεση δράση, και όχι τη διαμόρφωση μιας νέας ιεραρχίας γεγονότων, λόγων, προσώπων ή ομάδων.

Τα δικά μας μέσα δε “δίνουν μικρόφωνο”, γιατί θέλουμε να καταργηθεί το “μικρόφωνο” ως μέσο που κατέχουν κάποιοι διαχωρισμένα από το ίδιο το κίνημα και την πράξη του, γιατί θέλουμε το “μικρόφωνο” να διαχυθεί παντού όπου καθημερινά παράγεται λόγος και πράξη αντικαπιταλιστική-αντιεξουσιαστική, και η έκφρασή τους να είναι όσο το δυνατόν πιο άμεση και αδιαμεσολάβητη.

Τα δικά μας μέσα δε θέλουμε να αντικαταστήσουν απλώς τα κυρίαρχα, αλλά να συμβάλουν στη δημιουργία μιας κουλτούρας που δεν θα έχει ανάγκη τη διαμεσολάβηση του θεάματος, ούτε τη θεαματική επιβεβαίωση, αλλά θα έχει στο κέντρο της την ελεύθερη ανταλλαγή και το μοίρασμα των εμπειριών, των σκέψεων και των αγωνιών αγωνιζόμενων υποκειμένων.

Στον επικοινωνιακό-πληροφορικό καπιταλισμό της εποχής μας, άλλωστε, ακόμη και η εναλλακτική πληροφόρηση ενσωματώνεται στην αξία των εμπορευματοποιημένων ψηφιακών κοινωνικών δικτύων. Στο περίφημο ερώτημα της “αξίας του Facebook”, η απάντηση (όπως έχει δείξει ο Μισέλ Μπάουενς) είναι ότι το περιεχόμενο πληροφορίας που εμείς παράγουμε δίνει την εμπορευματική αξία στο δίκτυο. Και μάλιστα, όσο περισσότερο παράγουμε και διακινούμε τέτοιο περιεχόμενο, τόσο μεγαλύτερη αξία παράγεται. Σήμερα, λοιπόν, το Facebook και το Twitter είναι γεμάτο ανεξάρτητους παραγωγούς εναλλακτικής πληροφόρησης, πολιτισμικού περιεχομένου και ιδεών, και αυτή η άμισθη συνεισφορά τους μετατρέπεται σε οικονομικό κέρδος για τους κατόχους των δικτύων αυτών (για να μην αναφερθούμε στις τεράστιες βάσεις δεδομένων και αυτοφακελώματος που δημιουργούμε). Η απελευθέρωση αυτού του εκρηκτικού, εν δυνάμει επαναστατικού, δυναμικού ανεξάρτητης επικοινωνίας-πληροφόρησης-δημιουργίας από τα δεσμά των εταιριών και του κράτους, η εξάπλωση και σε άλλους τομείς της ζωής των σχέσεων ελεύθερου μοιράσματος που υποβαστάζει αυτά τα δίκτυα, πρέπει να είναι ο στόχος των ανταγωνιστικών κινηματικών μέσων, κάτι που αποτελεί αναγκαίο υλικό όρο για την ανεξαρτησία και την αυτονομία του κινήματος.

Τοποθέτηση στη συζήτηση “Συστημική προπαγάνδα VS κινηματική δημοσιογραφία” που έγινε στο πλαίσιο του φεστιβάλ του Ράδιο Ένταση, στις 25 Απριλίου, στη Νομική.

Πηγή: Eagainst