ΕΜΠ: Ταφόπλακα σε κατακτήσεις του φοιτητικού κινήματος

Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των διοικητικών και το καθηγητικό κατεστημένο του ΕΜΠ βάζουν ταφόπλακα σε κατακτήσεις γενεών του φοιτητικού κινήματος. Το φοιτητικό κίνημα οφείλει να τους σταματήσει. Οπως έδειξε πολύτιμα αντανακλαστικά στην αλληλεγγύη του στους απολυμένους διοικητικούς τον Ιούνη, κλείνοντας το ΕΜΠ, έτσι πρέπει να σταματήσει την αξιολόγηση τον Ιούλη.

Το καθηγητικό κατεστημένο του ΕΜΠ, σε αγαστή συνεργασία με την συνδικαλιστική γραφειοκρατία των διοικητικών υπαλλήλων του ιδρύματος, καλωσορίζει τους αξιολογητές της κυβέρνησης! Οι υπάλληλοι της ιδιωτικής εταιρίας που έλαβε γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό κορβανά, συγκεκριμένα 142.065 ευρώ, προκειμένου να πραγματοποιήσει αξιολόγηση με ανταγωνιστικά και ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια σε 36 ανώτατα ιδρύματα, βάσει του νόμου Διαμαντοπούλου και του νόμου Αρβανιτόπουλου, σουλατσάρουν ανενόχλητοι στο Πολυτεχνείο! Μάλιστα, είναι το πρώτο ίδρυμα που επισκέπτονται κατόπιν δημόσιας πρόσκλησης της ίδιας της συγκλήτου του! Εφαρμόζοντας την αντιδραστική μεταρρύθμιση πρώτα στο ΕΜΠ, ανοίγουν το δρόμο άμεσα για όλα τα ιδρύματα της χώρας.

Συγχωνεύσεις τμημάτων, σημαντική μείωση των δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό, νέες απολύσεις υπαλλήλων των πανεπιστημίων και ένα πλαίσιο «εύρυθμης» λειτουργίας επιχειρήσεων που θα μπαίνουν ανενόχλητες πλέον στα πανεπιστήμια, αξιοποιώντας τις εργαστηριακές υποδομές και διευρύνοντας το εργασιακό καθεστώς γαλέρας στους μεταπτυχιακούς και ερευνητές, που σήμερα δουλεύουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία μόνο με μπλοκάκι, θα είναι τα πρώτα αποτελέσματα της αξιολόγησης. Στο εγγύς μέλλον, έχοντας διαμορφώσει μια ζοφερή κατάσταση για τη λειτουργία των πανεπιστημίων, θα επιβάλλουν δίδακτρα και εξέταστρα σε όλους τους φοιτητές, ιδιωτικοποιώντας πλήρως την ανώτατη εκπαίδευση, υλοποιώντας την αντιδραστική μεταρρύθμιση που οδηγεί τα πανεπιστήμια πίσω ολοταχώς στη δεκαετία του 60.

Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των διοικητικών εντελώς προκλητικά παρουσιάζει σε ψιθύρους, στα πηγαδάκια, στο παρασκήνιο -δημόσια ούτε που τολμά να βγάλει μια ανακοίνωση- το αποτέλεσμα της συμφωνίας που έκανε πριν τα Χριστούγεννα με τον Αρβανιτόπουλο, προκειμένου να σπάσει την απεργία και να αφήσει μόνους τους απεργούς στο ΕΚΠΑ, ως νίκη! Εμφανίζουν ως νίκη το γεγονός ότι ένας στους δυο συναδέλφους τους ρίχνεται στο Καιάδα της ανεργίας! 

Τώρα, ακόμη και μετά από αυτή την εξέλιξη, που δικαιώνει πλήρως όσους συναδέλφους τους θεωρούσαν ότι η απεργία έπρεπε να συνεχιστεί, μιας και η κυβέρνηση ήταν στριμωγμένη στο καναβάτσο και με ένα δυνατό χτύπημα θα οπισθοχωρούσε, αποσύροντας τις απολύσεις, συνεχίζουν να πατάνε πάνω σε «πτώματα» συναδέλφων τους, προκειμένου να υλοποιήσουν μια από τις πιο αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που έχει εφαρμοστεί ποτέ στο δημόσιο πανεπιστήμιο, προσφέροντας ολοφάνερα πλέον εκδούλευση στους κυβερνώντες. Υπόσχονται στους διαθέσιμους υπαλλήλους, που έχουν χάσει τη γη κάτω από τα πόδια τους, ότι με αυτόν τον τρόπο, επιδεικνύοντας δουλικότητα στην κυβέρνηση και συνεργώντας στην εφαρμογή των αντιδραστικών νόμων, θα τους «σώσουν», επαναφέροντάς τους μέσω της «ενδοϊδρυματικής κινητικότητας», εξασφαλίζοντας για το ΕΜΠ μια προνομιακή μεταχείριση από το υπουργείο, έναντι των διαθέσιμων από άλλα ιδρύματα.

Το σχέδιο αυτό το υλοποιούν εδώ και εφτά μήνες. Από την πρώτη στιγμή που έληξε η απεργία, καλούσαν τους διαθέσιμους να προσέρχονται στην εργασία τους «εθελοντικά», δηλαδή ως δούλοι, προκειμένου να βάλουν πλάτη στο σχηματισμό του οργανισμού του ιδρύματος. Κάθε χρονική στιγμή που εμφανιζόταν κάποιο ορατό νομικό ή πολιτικό εμπόδιο στην υποτιθέμενη συμφωνία με την κυβέρνηση, που δήθεν διασφάλιζε όλες τις θέσεις των διαθέσιμων στο ΕΜΠ, οι κοσμήτορες των σχολών καθησύχαζαν τους δύσπιστους. Εφτασαν στο σημείο να εμφανίσουν μέχρι και την αντιπρύτανη του ΕΜΠ στη συνέλευσή των διοικητικών, προκειμένου να πει το παραμύθι, ότι όλα βαίνουν καλώς και ότι δεν χρειάζονται καθόλου… δυναμικές ενέργειες (δηλαδή απεργία, κατάληψη του ιδρύματος κτλ.).

Ολα αυτά γίνονταν μέχρι το «πλήρωμα του χρόνου», τη λήξη της διάρκειας των διαθεσιμοτήτων στα μέσα του Ιούνη και την έναρξη των απολύσεων. Τη στιγμή δηλαδή που κάθε αποτέλεσμα αγωνιστικής κινητοποίησης θα είχε μηδαμινό αντίκτυπο συγκριτικά με μια δυναμική κινητοποίηση μήνες πριν, τη στιγμή που η πλειοψηφία των διαθέσιμων πίστευε σε ένα «θαύμα» και ξαφνικά επικράτησε η απόλυτη απογοήτευση. Τότε, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των διοικητικών σήκωσε δήθεν τα λάβαρα του… ξεσηκωμού! Οι φοιτητές του ΕΜΠ, εφαρμόζοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους απολυμένους διοικητικούς, ήταν αυτοί που έκλεισαν το ΕΜΠ και νυχθημερόν εξασφάλιζαν την περιφρούρησή του. Δεν ήταν οι διαθέσιμοι διοικητικοί υπάλληλοι του ΕΜΠ, πολύ περισσότερο δεν ήταν συνδικαλιστική γραφειοκρατία των διοικητικών.

Στη διάρκεια αυτής της κινητοποίησης, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των διοικητικών παρουσίαζε στους φοιτητές την επικείμενη αξιολόγηση ως… νίκη του κινήματος! Οτι δήθεν οι διοικητικοί κατάφεραν να πραγματοποιηθεί αξιολόγηση στο ΕΜΠ, όχι σύμφωνα με τους αντιδραστικούς νόμους (!), αλλά με βάση τα οργανογράμματα και μόνο για την υπαλληλική στελέχωση των σχολών, που έφτιαξαν οι διοικητικοί. Με αυτόν τον τρόπο θα εμφανιστούν δήθεν ανάγκες για επιπλέον προσωπικό και, μέσω της «ενδοϊδρυματικής κινητικότητας», τμήμα των διαθέσιμων που προοριζόταν για απόλυση θα επιστρέψει ξανά στο ΕΜΠ, διασφαλίζοντας τις θέσεις εργασίας.

Από την πλευρά της, η αντιπρύτανης του ΕΜΠ εκδίδει την εξής προκλητική ανακοίνωση: «Σήμερα, Παρασκευή 11.07.2014, πραγματοποιήθηκε η δεύτερη συνάντηση μελών της Ομάδας Διοίκησης Εργου για την ολοκλήρωση των μεταρρυθμιστικών δράσεων στο ΕΜΠ και αρμόδιων υπηρεσιακών παραγόντων με τους αξιολογητές του Εργου ‘’Τεχνική Υποστήριξη για την Αξιολόγηση των Σχεδίων των Οργανισμών των Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης’’ του ΥΠΑΙΘ. Στη συνάντηση καταγράφηκαν τα στοιχεία του ΕΜΠ αναφορικά με τιςεκπαιδευτικές, ερευνητικές και διοικητικές του δομές και αναγνωρίστηκε η ανάγκη εκτίμησης αντικειμενικών δεικτών με βάση τη διεθνή πραγματικότητα, στην κατεύθυνση της προώθησης της διεθνούς ανταγωνιστικότητας των ελληνικών Πανεπιστημίων. Μεταξύ άλλων συζητήθηκαν δυνατότητες καταγραφής της εξωστρέφειας των Ιδρυμάτων, της διαχείρισης του διοικητικού φόρτου από την αύξηση του φοιτητικού πληθυσμού λόγω μεταγραφών, της υποστήριξης των μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών, της εργαστηριακότητας, της ερευνητικότητας και της περαιτέρω άντλησης ερευνητικών πόρων και διασύνδεσης με την παραγωγική δραστηριότητα, καθώς και της ενίσχυσης της δημιουργίας απασχόλησης»!

Το καθηγητικό κατεστημένο δεν προσπαθεί να κρυφτεί. Οι φοιτητές πρέπει να πάρουν ξανά την πρωτοβουλία στα χέρια τους. Κατέγραψαν, ως όφειλαν, την αλληλεγγύη τους στους εργαζόμενους διοικητικούς, τώρα όμως πρέπει να βάλουν κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.

Οσοι διοικητικοί χάβουν το παραμύθι που συνεχίζει να τους σερβίρει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, βάζοντας πλάτη στην εφαρμογή του νόμου, έχουν επιλέξει πλευρά. Είναι ξεκάθαρα με την πλευρά του αντιπάλου. Στο χέρι του φοιτητικού κινήματος είναι να επαναφέρει τους ταλαντευόμενους διοικητικούς, καταγγέλλοντας αρχικά και στη συνέχεια αποτρέποντας το έγκλημα που συντελείται αυτή τη στιγμή. Με τη σιωπή των φοιτητικών συλλόγων δικαιώνονται οι εχθροί του φοιτητικού κινήματος.

Από το 2006, τα συνθήματα ενάντια στην αξιολόγηση δονούν τα αμφιθέατρα, τις καταλήψεις, τις μαζικές πορείες των φοιτητών. Είναι χρέος των σημερινών φοιτητών να διατηρήσουν ως κόρη οφθαλμού τις κατακτήσεις των προγενέστερων γενεών και να στραπατσάρουν τα σχέδια όσων επιβουλεύονται το δημόσιο πανεπιστήμιο.

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014
Αναδημοσίευση από ΚΟΝΤΡΑ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *