Ένα ρεπορτάζ της ελεύθερης ΕΡΤ3 για τον ένα χρόνο απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων της Coca Cola 3Ε.

1 Οκτ 2014

Oι εργαζόμενοι της Κόκα Κόλα 3Ε Θεσσαλονίκης έκλεισαν χθες έναν χρόνο απεργίας

Σε αυτό το χρονικό διάστημα η εταιρεία Coca Cola 3 E και οι συνεργάτες της στην Ελλάδα “προσπαθούν να εμποδίσουν την απεργία και να φοβίσουν τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες αλλά και τις οικογένειες τους” όπως καταγγέλει το σωματείο.

Μία τέτοια περίπτωση αφορούσε και την προχθεσινή Δίκή όπου η εταιρία διεκδικούσε 250.000 η οποία τελεικά αναβλήθηκε για το 2015. Επιπλέον εκκρεμεί αγωγή για ακόμα 1.000.000 ενώ την επόμενη Τετάρτη θα δικαστεί η αγωγή των εργαζόμενων για να βγουν οι απολύσεις παράνομες. Στην παρουσίαση της εκπομπής ο Σταύρος Πανούσης και ο Χρήστος Αβραμίδης

 

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=BvlOBM6LJfI#t=94[/youtube]

Σωματείο Εργαζομένων Vodafone: NA ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΦΘΕΙ Ο ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΗΤΣΗΣ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ – ΛΗΞΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥ

Δευτέρα 6/10/2014, 9:00 πμ., Πρωτοδικείο Αθηνών («Ευελπίδων»), Κτήριο 9

 

Στις 30 Απριλίου 2011, ο συνάδελφός μας Ανδρέας Μήτσης, τυπικά και μόνο υπάλληλος της εταιρείας Infoassist, και επί τρεισήμισι χρόνια εργαζόμενος ως ‘επινοικιαζόμενος’ για λογαριασμό της Vodafone στο τμήμα τηλεφωνικής τεχνικής υποστήριξης πελατών, με ενεργή συμμετοχή στις κινητοποιήσεις του επιχειρησιακού Σωματείου της Vodafone, απολύθηκε και από τις δύο εταιρείες με το πρόσχημα της «περικοπής προσωπικού». Η απόλυση αυτή ήρθε μετά την συμμετοχή και ενεργό υποστήριξη του συναδέλφου στην επιτυχημένη 24ωρη Πανελλαδική Απεργία του Σωματείου μας στις 24/03/2011 ενάντια στις απολύσεις/εξωθήσεις σε ‘παραίτηση’ που εξαπέλυσε η Διοίκηση της Vodafone στην Διεύθυνση Εξυπηρέτησης Πελατών. Μετά από αυτή την απεργία η διοίκηση αναδιπλώθηκε  στο θέμα των απολύσεων και σε συνδυασμό με τις κινητοποιήσεις που ακολούθησαν, αναγκάστηκε να υπογράψει την ανανέωση της ΕΣΣΕ 2011-2012.  

O συνάδελφος προχώρησε μαζί με το Σωματείο μας στην καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας της παράνομης και καταχρηστικής απόλυσής του από την Infoassist, ζητώντας την ανάκλησή της και την καταβολή των δεδουλευμένων του. Στη συζήτηση της εργατικής διαφοράς στις 21 Ιουνίου 2011, ο εκπρόσωπος της Infoassist απέδωσε την απόλυση του συναδέλφου στη ‘γενικότερη ύφεση’. Ο ισχυρισμός του όμως δεν ευσταθεί αφού, πρώτον, ο συνάδελφος Ανδρέας Μήτσης είναι ο μοναδικός εργαζόμενος που απολύθηκε από την Infoassist στη συγκεκριμένη περίοδο, και δεύτερον, έκτοτε η Infoassist έχει κάνει δεκάδες προσλήψεις, χωρίς όμως να επαναπροσλάβει τον συνάδελφο σε κάποια από αυτές τις θέσεις.

Η ευθύνη της απόλυσης ανήκει τόσο στην Infoassist όσο και στη Vodafone. Η διοίκηση της Vodafone δίπλα στους δικούς της υπαλλήλους απασχολεί εκατοντάδες ‘επινοικιαζόμενους’ εργαζόμενους από διάφορες εταιρείες (συμπεριλαμβανομένης και της Infoassist). Ενώ όλοι οι εργαζόμενοι κάνουμε την ίδια δουλειά, οι ‘επινοικιαζόμενοι’ συνάδελφοί μας δεν έχουν συλλογική εκπροσώπηση και δεν καλύπτονται από την Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας της Vodafone, με αποτέλεσμα να εργάζονται με πολύ χειρότερους όρους (χαμηλότεροι μισθοί, ατομικές συμβάσεις, συχνά ορισμένου χρόνου ενός και δύο μηνών κλπ.). Έτσι προσπαθούν να διαιρούν τους εργαζόμενους, να υπονομεύουν και να αποδυναμώνουν τους αγώνες μας και τις συλλογικές μας διεκδικήσεις. Αυτή είναι η πραγματική αιτία της απόλυσης του συναδέλφου.

Στις 6 Οκτωβρίου 2014 και ώρα 9:00 πμ. εκδικάζεται στο Πρωτοδικείο Αθηνών, κτίριο 9 (πρώην Σχολή Ευελπίδων)  η αγωγή του συναδέλφου και η διεκδίκηση της ανάκλησης της απόλυσής του και της καταβολής των δεδουλευμένων του. Το Σωματείο μας στηρίζει αυτό το δίκαιο και αυτονόητο αίτημα του συναδέλφου μας Ανδρέα Μήτση και θα βρεθεί στο πλευρό του για να τον υπερασπιστεί στην επικείμενη δικαστική διαδικασία. Εκεί καλούμε όλους τους συναδέλφους, για να επιδείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας και να στηρίξουμε με την παρουσία μας το δίκαιο αίτημα του συναδέλφου. Αρνούμαστε να υποκύψουμε στον φόβο και τις πιέσεις, διότι πλέον έχουμε βιώσει πως τα σχέδια για απολύσεις/μη ανανεώσεις συμβάσεων, μειώσεις μισθών, καταστρατήγηση του ωραρίου είναι ήδη εδώ και θα προχωρούν όσο δεν αντιστεκόμαστε.

Εκτός από την έμπρακτη παρουσία μας στην εκδίκαση της υπόθεσης, είναι αναγκαία και η οικονομική αλληλεγγύη απέναντι στο συνάδελφο, ο οποίος είναι σχεδόν 4 χρόνια άνεργος και τα δικαστικά έξοδα αγγίζουν τα 850 ευρώ. Όποιος συνάδελφος θέλει να συνεισφέρει μπορεί να απευθυνθεί στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου. Η όποια οικονομική βοήθεια είναι απαραίτητη για να ανταπεξέλθουμε στα δικαστικά κόστη.

 

 Το ΔΣ του Πανελληνίου Σωματείο Εργαζομένων Vodafone

 

 

 

Ο αγώνας δεν ποινικοποιείται, δεν καταστέλλεται! Σχετικά με τον αγώνα ενάντια στην απόλυση εργαζόμενης στο φροντιστήριο ΠΡΙΣΜΑ και στην εργοδοτική τρομοκρατία

Ο εργοδότης Βασίλειος Γκούμας απαιτεί να απαγορευθεί το δικαίωμα της συγκέντρωσης, με ασφαλιστικά ασφαλιστικά μέτρα κατά της απολυμένης συναδέλφου, κατά του ΣΕΦΚ, της απολυμένης συναδέλφου, του προέδρου του ΔΣ του ΣΕΦΚ, Κλέαρχου Σμυρναίου και του ειδικού γραμματέα του ΔΣ του ΣΕΦΚ και εκπροσώπου του σωματείου στο ΔΣ της ΟΙΕΛΕ Διονύση Αμπάτη:

«να απαγορευθεί στο σωματείο και στους καθ΄ ων, η πραγματοποίηση συγκεντρώσεων  έμπροσθεν του φροντιστηρίου και σε ακτίνα περιμετρικά μικρότερη των 200 μέτρων με απειλή χρηματικής ποινής ύψους 5.000 Ευρώ και προσωπική κράτηση  1 μηνός σε κάθε φυσικό πρόσωπο των καθ΄ ων για κάθε παραβίαση της εκδοθησομένης απόφασης και της προσωρινής διαταγής»

Ο αγώνας δεν ποινικοποιείται, δεν καταστέλλεται

 

Καλούμε το Σάββατο 4 του Οκτώβρη στις 10.00πμ στα γραφεία μας Λόντου 6 και Μεσολογγίου προσυγκέντρωση για την κινητοποίηση στο φροντιστήριο «Πρίσμα» (Ακαδημίας και Γενναδίου).

…..

Καλούμε σε μαζική συγκέντρωση Αλληλεγγύης τη Δευτέρα 6 Οκτώβρη στις 9.00πμ, στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων (κτίριο 5) όπου θα συζητηθεί η απαίτηση του εργοδότη Γκούμα  να εκδοθεί  προσωρινή διαταγή για την ποινικοποίηση του αγώνα και την απαγόρευση συγκεντρώσεων του σωματείου έξω από το φροντιστήριο «Πρίσμα» και την επιβολή χρηματικής ποινής ύψους 5.000 Ευρώ και προσωπική κράτηση  1 μηνός στους 3 συναδέλφους για κάθε κινητοποίηση.

 

 

ΣΕΦΚ

 

Κροπότκιν: Αυτή είναι απεργία (1889)

γράφει η blackgcat

 

Μεταφράζουμε ένα κείμενο του Kropotkin για τη μεγάλη απεργία των Λονδρέζων λιμενεργατών. Ο Kropotkin το 1889 θέτει ζητήματα για τη γενική απεργία και το επαναστατικό υποκείμενο, που έχει τη δική του σημασία και συμβολή   1 ½ σχεδόν αιώνα μετά, σε μια περίοδο ανηλεούς ταξικού πολέμου.

 

Λίγα λόγια για την απεργία:

Οι εργάτες στις προβλήτες του Λονδίνου, εμπορικού κέντρου ήταν ανειδίκευτοι, κακοπληρωμένοι, και αντιμετώπιζαν συνεχώς κινδύνους και φυσικά άθλιες συνθήκες εργασίας. Ως ανειδίκευτοι εργάτες δεν ήταν οργανωμένοι, καθώς ο συντεχνιακός συνδικαλισμός ηγεμόνευε τους εργατικούς αγώνες. Στις προβλήτες του Λονδίνου μόνο οι εξειδικευμένοι εργάτες, όπως οι ξυλουργοί, ήταν οργανωμένοι. Εξάλλου, οι λιμενεργάτες, δεν είχαν σταθερή εργασία, αλλά επιλέγονταν καθημερινά για την φορτοεκφόρτωση όταν έφτανε πλοίο, και αυτό γιατί τα αφεντικά δεν αναγνώριζαν δικαιώματα στους εργάτες, ούτε και ήθελαν να τους πληρώνουν όταν δεν είχε δουλειά.

 

Το 1888 η αυθόρμητη και επιτυχημένη απεργία των γυναικών που εργάζονταν στα σπίρτα στο εργοστάσιο Bryant & May, αποτέλεσε τη σπίθα για τους ανειδίκευτους εργάτες που άρχισαν δειλά δειλά να οργανώνονται. Η σπίθα έγινε φωτιά, όταν ξέσπασε η μεγάλη απεργία στις 14 Αυγούστου 1889 στις προβλήτες του Λονδίνου, και κατέληξε στη νίκη των απεργών.

Οι ανειδίκευτοι εργάτες φρόντισαν ο αγώνας τους να γίνει γνωστός σε κάθε άκρη του Λονδίνου και της Αγγλίας, διαχέοντας την απεργία σε άλλους ανειδίκευτους επίσης κλάδους εργασίας στα λιμάνια. Πικετοφορίες και πορείες ήταν μερικές από τις πρακτικές τους.  Σύντομα, η απεργία έλαβε τον χαρακτήρα της γενικής απεργίας παραλύοντας το Λονδίνο, αναγκάζοντας τους διαχειριστές των προβλητών να υποχωρήσουν στα αιτήματα των εργατών για σταθερούς μισθούς και bonus γρήγορης φορτοεκφόρτωσης.

Η νίκη αυτή αποτέλεσε σταθμό για το βρετανικό εργατικό κίνημα: έθεσε τη βάση για τη δημιουργία ισχυρών συνδικάτων με την εισροή ανειδίκευτων εργατών, διαρρηγνύοντας τον συντεχνιακό συνδικαλισμό. Η νίκη όμως ήταν μεγαλύτερη γιατί έδωσε το μήνυμα σε όλους τους ανειδίκευτους εργάτες της Αγγλίας να πιστέψουν ότι οργανωμένοι μπορούν να κατακτήσουν τα δικαιώματά τους. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους: το 1988 750.000 ήταν οι εγγεγραμμένοι σε συνδικάτα, – φυσικά και λόγω της υποτίμησης της ανειδίκευτης εργασίας-. Το 1892 έφτασαν όμως το 1.5 εκατομμύριο μέλη.

Πηγή: http://www.portcities.org.uk/

 

Ακολουθεί το άρθρο του Kropotkin από το Revolution Sociale μετάφραση blackgcat – omnia sunt communia

Kropotkin: Αυτή είναι απεργία (1889)

 

Η απεργία των λονδρέζων λιμενεργατών

 

dockers3

 

Τον Αύγουστο του 1889, οι λιμενεργάτες του Λονδίνου κατέβηκαν σε απεργία. Ο αναρχοκομμουνιστής Peter Kropotkin, αναγνώρισε τη σημασία του γεγονότος, και δημοσίευσε το παρακάτω άρθρο τον Σεπτέμβριο του 1889. Όπως τονίζει ο Kropotkin, οι λιμενεργάτες ήταν οι ανειδίκευτοι εργάτες που οι μαρξιστές και άλλοι σοσιαλιστές της εποχής, θεωρούσαν απίθανο να ενστερνιστούν τον σοσιαλισμό, σε αντίθεση με τους βιομηχανικούς εργάτες που «ενώνονται» υπό το σύστημα της μαζικής παραγωγής. Οι αναρχικοί, αντίθετα, θεωρούσαν όλους τους καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους ως επαναστατικό υποκείμενο, συμπεριλαμβανομένων των ανειδίκευτων εργατών, των αγροτών αλλά ακόμα και του λούμπεν προλεταριάτου, των αστέγων και των ανέργων. Ο Kropotkin υποστηρίζει ότι, οι αναρχικοί θα μπορούσαν να πετύχουν πολλά περισσότερα αν συνεργάζονταν με αυτές τις κατηγορίες εργατών και οργάνωναν μια γενική απεργία ενάντια στον καπιταλισμό και το κράτος.

south_side_central_strike_committee9

—————————————————————————————————————————————————

 

Τι είναι απεργία

 

Αναζητούμε μάταια στην πρόσφατη μνήμη μας έστω μία απεργία που να είναι τόσο σημαντική όσο αυτή που ξέσπασε στις προβλήτες του Λονδίνου και συνεχίζεται ακόμη.

Υπήρξαν και άλλες απεργίες, πολλές και πιο βίαιες. Ωστόσο, καμία δεν έφερε τη νοηματοδότηση της επαναστατικής σοσιαλιστικής ιδέας.

 

Καταρχήν, το σοσιαλιστικό κίνημα γεννήθηκε μέσα σε ένα περιβάλλον καλύτερα αμειβόμενων κλαδικών επαγγελμάτων και συγκέντρωσε την ελίτ των εργατών, που πάντα υποτιμούν τα ανειδίκευτα επαγγέλματα (όπως αυτό των λιμενεργατών).  Οι προλετάριοι αρέσκονται στο να αναφέρονται σε αυτούς ως «μάζα χωρίς [ταξική] συνείδηση, ανίκανη να οργανωθεί, εξαθλιωμένη από τη φτώχια».

 

Εμείς γνωρίζουμε ότι είμαστε αντίθετοι με αυτήν την άποψη. Και τώρα αυτοί οι λιμενεργάτες, που δεν μπορούν να μετέχουν στις σοσιαλιστικές συναντήσεις ούτε να διαβάσουν τα κείμενά μας, που όμως βιώνουν την καταπίεση και τη μισούν πιο αυθεντικά από τους καλοδιαβασμένους εργάτες, έρχονται να επιβεβαιώσουν την ουσία της ιδέας αυτών που γνωρίζουν το λαό και τον σέβονται.

 

Απόλυτη αλληλεγγύη κυριαρχεί ανάμεσα στους λιμενεργάτες. Και για αυτούς, το να απεργήσουν είναι πολύ πιο δύσκολο, σε σχέση με τους μηχανικούς ή τους ξυλουργούς.

 

Το μόνο που χρειάστηκε ήταν ο Tillet, ένας πολύ νέος άνδρας και ασθενικός, να αφιερωθεί για δύο χρόνια και να εργαστεί για την απαρχή της οργάνωσης ανάμεσα στους λιμενεργάτες – την ίδια στιγμή που οι σοσιαλιστές αμφισβητούσαν ότι θα μπορούσε να τα καταφέρει – μέχρι τη στιγμή που χιλιάδες κλάδοι των εργατών που σχετίζονται με τη φόρτωση των πλοίων, σταμάτησαν τη δουλειά, επιδεικνύοντας συγκινητική αλληλεγγύη.

 

Γνώριζαν καλά ότι για αυτούς η απεργία είναι συνώνυμη της πείνας· αλλά δεν δίστασαν.

Και ήταν μια πείνα απόλυτης φρίκης. Είναι απαίσιο να βλέπει κανείς εξαθλιωμένους άνδρες, ήδη εξαντλημένους από την έλλειψη φαγητού, να σέρνουν τα πόδια τους μετά από μια πορεία 20 χλμ. στο Hyde Park και πίσω, να καταρρέουν, να λιποθυμούν στις πόρτες φθηνών εστιατορίων, όπου σπρώχνονται πλήθη για να λάβουν κουπόνια και σούπα.

Μια απίστευτη οργάνωση, αυθόρμητη γεννήθηκε από τα σπάργανα αυτών των ανειδίκευτων εργατών, που συχνά αποκαλούνται υποτιμητικά ως «κοπάδι» ακόμα και από τους σοσιαλιστές.

 

Εκατοντάδες φυλλάδια μοιράζονταν καθημερινά. Ποσά από 10 έως 30.000 φράγκα συγκεντρώθηκαν σε βοήθεια – το μεγαλύτερο μέρος σε πένες προερχόμενες από εράνους – καταμετρήθηκαν και διανεμήθηκαν. Αυτοσχέδια εστιατόρια στήθηκαν και γέμισαν με φαγητό και άλλα. Και εκτός από τους Tillet, Burns, Mann και Champion, που ήταν ήδη έμπειροι – όλα οργανώθηκαν από τους λιμενεργάτες που πολύ απλά προσήλθαν να βοηθήσουν. Μια μεγάλη οργάνωση, απόλυτα αυθόρμητη.

Είναι μια εικόνα αυτοοργάνωσης κατά την Επανάσταση, μόνο που είναι καλύτερη καθώς είναι ως επί το πλείστων ακηδεμόνευτη.

Περιττό να αναφέρουμε, ότι αν αυτή η μάζα των 150.000 απεργών δεν αισθανόταν ότι η Μπουρζουαζία τώρα είναι ενωμένη και δυνατή, δεν θα εναντιωνόταν ενωμένη σαν μια γροθιά ενάντια στον πλούτο του West-End. Μόνο και μόνο οι συζητήσεις των ομάδων στο δρόμο το δηλώνει απερίφραστα.

 

8hours_labour

 

 

Ωστόσο η απεργία έχει ακόμα μεγαλύτερη επιρροή.

 

Επιβεβαιώνει τη δύναμη της οργάνωσης της μάζας των 150.000 ανδρών από κάθε γωνιά της Αγγλίας, που δεν γνωρίζουν ο ένας τον άλλον, πολύ φτωχοί για να είναι στρατευμένοι σοσιαλιστές. Ταυτόχρονα, αποδεικνύει με έναν τρόπο που προκαλεί ανατριχίλα στην μπουρζουαζία, το πόσο ένα μεγάλο αστικό κέντρο τελεί υπό το έλεος 200-300 χιλιάδων εργατών.

Όλη η εμπορική δραστηριότητα της Αγγλίας έχει ήδη διαταραχθεί από την απεργία. Η γέφυρα του Λονδίνου, ένα παγκόσμια εμπορικό κέντρο, έχει σιγάσει. Τα πλοία που έρχονται από όλον τον κόσμο, τρέπονται σε φυγή σαν να πρόκειται για μια πόλη δηλητηριασμένη, και κατευθύνονται σε άλλα λιμάνια της Αγγλίας. Εμπορεύματα – βουνό – από νωπό κρέας, φρούτα, φαγητά όλων των ειδών, έρχονται καθημερινά, και σαπίζουν στα πλοία που φρουρούνται από στρατιώτες. Το σιτάρι δεν φτάνει στα μαγαζιά που αδειάζουν κάθε μέρα. Και εάν οι έμποροι κάρβουνου δεν βιάζονταν να ικανοποιήσουν ό,τι ζήτησαν οι μεταφορείς του, τότε το Λονδίνο θα είχε μείνει χωρίς καύσιμο για τη φωταγώγηση των εκατομμυρίων σπιτιών. Θα είχε βυθιστεί στο σκοτάδι, εάν οι εργαζόμενοι στο αέριο, είχαν αφήσει την εργασία τους, όπως είχαν υπονοήσει, αν και είχαν βγει νικητές σε μια απεργία που έλαβε χώρα τον προηγούμενο μήνα. Το Λονδίνο θα είχε μείνει χωρίς κανένα μέσο μεταφοράς, αν ο Burns δεν διέταζε τους οδηγούς των τραμ να παραμείνουν στις θέσεις τους.

 

Η απεργία διαχύθηκε σαν χείμαρρος. Εκατοντάδες εργοστάσια κάθε είδους, μερικά μεγάλα, άλλα μικρότερα, δεν προμηθεύονταν το αλεύρι, το λεμόνι,  την καολίνη, τους ελαιούχους σπόρους, και άλλα, που τους παραδίδονταν καθημερινά, με αποτέλεσμα να έχουν σβήσει τις μηχανές τους, ρίχνοντας στους δρόμους κάθε μέρα νέα μήτρα απεργών.

 

Ήταν η γενική απεργία, το πάγωμα της ζωής αυτού του παγκόσμιου κέντρου εμπορίου, που προκάλεσε η απεργία τριών ή τεσσάρων νευραλγικών κλάδων εργασίας.

 

Και είναι και αυτά τα άρθρα στις εφημερίδες που μυρίζουν τρόμο. Ποτέ η μπουρζουαζία δεν ένιωσε στο πετσί της πόσο υποταγμένη είναι στην εργατιά. Ποτέ οι εργάτες δεν ένιωσαν πόσο είναι ηγέτες της κοινωνίας. Το γράψαμε, το είπαμε. Αλλά η πράξη αυτή καθαυτή έχει μεγαλύτερη επιρροή από το μελάνι! Η πράξη απέδειξε τη δύναμη των εργατών.

 

Ναι αυτοί είναι τα αφεντικά. Και όταν θα έρθει η μέρα, όταν αυτοί οι αναρχικοί που έχουν εξαντληθεί σε κενές συζητήσεις, θα ακολουθήσουν το παράδειγμα του Tillet, -όμως με πιο στέρεες και πιο επαναστατικές ιδέες – , όταν θα έρθει η μέρα που θα εργαστούν μέσα από τους κόλπους των εργατών για να προετοιμάσουν το πάγωμα της εργασίας σε κλάδους που προμηθεύουν τους άλλους, τότε θα έχουν  συμβάλλει περισσότερο στην προετοιμασία της κοινωνικής, οικονομικής Επανάστασης, σε σχέση με όλους τους συγγραφείς, τους δημοσιογράφους και τους εκπροσώπους του σοσιαλιστικού κόμματος. 

 

Μιλάμε συχνά για τη γενική απεργία. Τώρα βλέπουμε ότι για να την πετύχουμε, δεν αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση όλοι οι εργάτες να σταματήσουν την εργασία τους την ίδια ημέρα. Είναι απαραίτητο να μπλοκάρουμε τα προμηθευτικά δίκτυα της μπουρζουαζίας και των εργοστασίων της

 

Peter Kropotkin

La Révolte, 7th September 1889

 

rc3a9volte

 

ανταπόκριση από τη νέα παρέμβαση (Πέμπτη 2/10) στον Ιανό ενάντια στις εκδικητικές απολύσεις [+3η ανακοίνωση ΣΥΒΧΑ]

Την Πέμπτη 2/10/2014 από τις 6.30μμ μέχρι τις 8μμ ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής με τη συμμετοχή αρκετών συναδέλφων και αλληλέγγυων προχωρήσαμε σε μια ακόμα παρέμβαση έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός στην Αθήνα (επί της Σταδιου) ενάντια στις εκδικητικές απολύσεις δύο συναδέλφων μας από το bazaar του Ιανού, έπειτα από την άρνηση τους να υπογράψουν κείμενο της εργοδοσίας, κείμενο τυφλής υποταγής στις επιταγές της, υπέρ των scanners και εναντίον του Συλλόγου μας και να εργαστούν πολλές παραπάνω ώρες στην πρόσφατη μετακόμιση του bazaar. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης μοιραζόταν η νέα σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου μας (βλ. και παρακάτω), γινόταν συζητήσεις με διερχόμενους και το αναγνωστικό κοινό, κολλήθηκαν αφισάκια στη γύρω περιοχή, πετάχτηκαν τρικάκια, φωνάζονταν συνθήματα, ενώ με πανό ενάντια στις απολύσεις στεκόμαστε μπροστά από τις εισόδους του βιβλιοπωλείου και του μουσικού Ιανού. Σε συνέχεια της ενημέρωσής μας προς όσους πήγαιναν προς τις εισόδους των δυο καταστημάτων για την υπόθεση και γενικά για τις εργασιακές συνθήκες κάτεργου που εφαρμόζονται στον Ιανό, η συντριπτική πλειοψηφία αυτών επέλεγε να μην εισέλθει, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς την εργοδοσία και δύναμη προς εμάς για τη συνέχιση του αγώνα μας.

 

ianos_syvxa_2102014_d ianos_syvxa_2102014_b ianos_syvxa_2102014_c ianos_syvxa_2102014_a

 

Στη συνέχεια παραθέτουμε την τελευταία σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου μας που μοιραζόταν, ενώ μέσα από το blog μας μπορείτε να βρείτε την πρώτη σχετική ανακοίνωσή μαςIANOS: Οι αλυσίδες του πολιτισμού με scanners και απολύσεις / η εμπειρία-μαρτυρία δύο συναδέλφων μας που απολύθηκαν από το bazaar του Ιανού, τη δεύτερη “ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ BAZAAR ΙΑΝΟΣ”, ανταπόκριση από τις υπόλοιπες παρεμβάσεις που μέχρι σήμερα έχουν γίνει [Σαβ.19/7 | Τετ. 27/8 | Πέμπτη4/9 | Πέμπτη 11/9 ] και το αρχείο δημοσιεύσεων για τον αγώνα ενάντια στα “μηχανάκια” της αναξιοπρέπειας στα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ: http://goo.gl/wxUzVI

> το ακόλουθο κείμενο σε pdf ::https://bookworker.files.wordpress.com/2014/10/keimeno_ianos_apolyseis_1020141.pdf

ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ
ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ BAZAAR ΙΑΝΟΣ

Έχουν περάσει 3 μήνες από τις απολύσεις των δύο συναδέλφων μας από τον χώρο ”πολιτισμού” ΙΑΝΟΣ. Μέσα σε αυτούς τους 3 μήνες δε σταματήσαμε να διεκδικούμε την επαναπρόσληψή τους με διάφορα μέσα, όπως παρεμβάσεις έξω από τα βιβλιοπωλεία της αλυσίδας, με προσφυγή προς την αρμόδια επιθεώρηση εργασίας και με την καθημερινή αλληλεγγύη στον δίκαιο αυτόν αγώνα.

Τα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ έχουν εδραιώσει ένα καθεστώς ξεκάθαρης υποτίμησης του εργατικού δικαίου και υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων τους. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις πολλές διαφορετικές συμβάσεις, τις επιβαλλόμενες ώρες (ακόμα και ημέρες!) εργασίας πέραν της υπογραφείσας σύμβασης και τις αντίστοιχες «μαύρες αποδοχές», τις απλήρωτες υπερωρίες, την ορθοστασία, τις απολύσεις, τα πρόστιμα προς τους εργαζόμενους, τις μεταθέσεις τους από το ένα μαγαζί στο άλλο, την μετατροπή τους σε «πολυεργαλεία» (…στην γλώσσα των στελεχών της εταιρείας), το υπέρογκο κουβάλημα των εμπορευμάτων με πανάρχαιες μεθόδους, τις παράλογες απαιτήσεις (π.χ. μετακόμιση του BAZAAR σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα) και φυσικά την απολύτως εχθρική στάση απέναντι στο δικαίωμα της συνδικαλιστικής δράσης. Σε όλα αυτά προστίθενται τα «απελευθερωμένα» ωράρια, τα εξαήμερα, οι «ανοιχτές Κυριακές» και οι «Λευκές Νύχτες», οι προσλήψεις επισφαλών εργαζομένων μέσω του νέου καθεστώτος των κοινωφελών προγραμμάτων και παλιότερα των stage. Και βέβαια η πρόσφατη επιβολή της χρήσης των περιβόητων scanners, που κρεμάστηκαν στο λαιμό των εργαζομένων για την καταμέτρηση των ατομικών επιδόσεών τους και την επακόλουθη πλήρη επικράτηση του κανιβαλικού ανταγωνισμού μεταξύ τους. Ο αγώνας από το κλαδικό σωματείο ενάντια στην επιβολή των scanners βρήκε συμμάχους τόσο στο αναγνωστικό κοινό όσο και στους κόλπους των εργαζομένων.

Η απόλυση των δυο συναδέλφων ήρθε -όπως και οι υπόλοιπες απολύσεις και εξωθήσεις σε παραίτηση που έγιναν ακριβώς την ίδια περίοδο σε συναδέλφους και συναδέλφισσες από τον Ιανό (σε Αθήνα & Θεσσαλονίκη)-ως απάντηση στην άρνησή τους να υπογράψουν ένα κατάπτυστο κείμενο που επέβαλε στους εργαζόμενους η εργοδοσία, κείμενο που δήλωνε πλήρη υποταγή στις μεθόδους της και καταφερόταν ενάντια στο σωματείο, και τον αγώνα του ενάντια στο καθεστώς των scanners καθώς και στη μη συγκατάβασή τους στο να δουλεύουν καθημερινά για πολλές παραπάνω ώρες -και χωρίς επιπλέον αμοιβή- κατά τη διάρκεια της πρόσφατης μετακόμισης του BAZAAR από τη Σταδίου στην Ακαδημίας.

Στην τέλεση της εργατικής διαφοράς και στην τριμερή συνάντηση ανάμεσα στην επιθεώρηση εργασίας, στους δύο απολυμένους και στους εκπροσώπους του σωματείου μας, κατέρρευσε το επιχείρημα της αναγκαστικής απόλυσης των δύο, λόγω οικονομικών κριτηρίων καθώς η εταιρία προσέλαβε νέους πωλητές μετά τις απολύσεις, κάτι που απεφάνθη και η ίδια η επιθεωρήτρια. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η εργοδοσία ήθελε να απαλλαγεί από τις φωνές όσων τολμούν να διεκδικούν τα δικαιώματα τους, να αντιστέκονται στις αντεργατικές πρακτικές της εταιρίας και να συμβάλλουν στη συλλογική οργάνωσή μας ως συνειδητοποιημένοι εργαζόμενοι και στην οικοδόμηση δεσμών αλληλεγγύης μέσα στο χώρο δουλειάς.

Ακόμα όμως και μετά από το ξεσκέπασμα των συμπεριφορών και του ρόλου της εργοδοσίας, αυτή προέβη στην απόλυση ενός εργαζομένου που δεν δέχθηκε να τροποποιηθούν τα καθήκοντά του σε ένα θολό καθεστώς και να αναλάβει ευθύνες που δεν του αντιστοιχούσαν. Εκδικητικά μετατέθηκε και η γυναίκα του σε πιο μακρινό κατάστημα της αλυσίδας.

Από την πλευρά μας, ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής μαζί με όλους τους συναδέλφους μας που υψώνουν το ανάστημά τους, μαζί με όλους όσους βιώνουν για τα καλά όλα τα παραπάνω, δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε ούτε βήμα πίσω! Με τους συλλογικούς και αδιάκοπους εργατικούς αγώνες μας επιχειρούμε να δώσουμε ένα τέλος στην ασυδοσία και την τρομοκρατία όλων των εργοδοτών του κλάδου. Η δύναμη των επιχειρήσεων είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στις πλάτες των οποίων χτίζονται τα υπερκέρδη των αφεντικών. Δεν πρόκειται να συναινέσουμε στην πλήρη καταπάτηση των εργατικών κεκτημένων μας. Απεναντίας παλεύουμε και διεκδικούμε καλύτερες συνθήκες εργασίας. Στεκόμαστε ανάχωμα στην προσπάθεια των «από πάνω» να επιβληθούν και να λεηλατήσουν κάθε πτυχή της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας.

Κάθε απόλυση και ο αγώνας για την ανάκλησή της είναι υπόθεσή όλων μας, όλων των συναδέλφων του κλάδου κι όλων των εργαζομένων, όλου του κόσμου που βιώνει την εκμετάλλευση, όλου του κόσμου του αγώνα.

Καλούμε τους συναδέλφους στον ΙΑΝΟ να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους, να μην ξαναπέσουν στην παγίδα της εργοδοσίας, βάζοντας τις υπογραφές τους σε κατάπτυστα, αντισυναδελφικά και καταφανώς ψευδή κείμενα ή και να τα μοιράζουν κιόλας.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και το αναγνωστικό κοινό να σταθούν δίπλα μας στον αγώνα αυτό. Να απαιτήσουμε να επιστρέψουν οι συνάδελφοι στη δουλειά με ευνοϊκότερους και ξεκάθαρους όρους.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής
sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com

Ανακοίνωση της Κλαδικής ένωσης Εκπαίδευσης της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ για την καταστολή που δέχτηκαν μαθητές στην Καισαριανή: Το «Νέο Λύκειο» έρχεται να επιβληθεί με τα όπλα

Το «Νέο Λύκειο» έρχεται να επιβληθεί με τα όπλα

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 22/9 στην Καισαριανή είδαμε την αποθράσυνση της κρατικής καταστολής σε όλο της το μεγαλείο. Μαθητές του ΕΠΑΛ της περιοχής που πήγαν να καταλάβουν το σχολείο τους διαμαρτυρόμενοι για φασιστικές συμπεριφορές διαφόρων καθηγητών αλλά και για την υποτίμηση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης που δέχονται, σημαδεύτηκαν από όπλα μπάτσων και προσήχθησαν στο τμήμα.

Το «Νέο Λύκειο» έρχεται να επιβληθεί με τα όπλα. Η περαιτέρω εντατικοποίηση του προγράμματος διδασκαλίας και των εξετάσεων των μαθητών, η μείωση του διδακτικού προσωπικού, η συγχώνευση σχολικών μονάδων και οι νέες μέθοδοι επιτήρησης εντός των σχολείων (κάμερες, συνεχείς αστυνομικές περιπολίες γύρω από τα σχολεία), συνθέτουν το σκηνικό της συνολικής επίθεσης του Κεφαλαίου στον κλάδο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, Και μέσα σε όλο αυτό, οι μαθητές θα πρέπει να ασχολούνται μόνο με τα μαθήματά τους αλλιώς θα δέχονται τις σφαίρες των μπάτσων, οι καθηγητές θα επιστρατεύονται κάθε φορά που θα κηρύττουν απεργίες και οι γονείς θα πληρώνουν εκατοντάδες ευρώ κάθε μήνα για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του «Νέου Λυκείου».

Η επίθεση αυτή στο μαθητικό κίνημα δεν είναι τυχαία. Ως γνωστόν το μαθητικό κίνημα έχει παίξει πολύ μεγάλο ρόλο στον κοινωνικό ανταγωνισμό εδώ και δύο δεκαετίες. Από τις καταλήψεις διαρκείας ενάντια στον Νόμο Αρσένη, από τις καταλήψεις αλληλεγγύης στους φοιτητές το 2006-2007, ως τις καταλήψεις και τις συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής τον Δεκέμβρη του ΄08 μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και πέρυσι μετά το θάνατο του Παύλου Φύσσα.

Μέσα κι έξω απ’τις σχολικές αίθουσες διεξάγεται ένας πόλεμος. Στο ένα στρατόπεδο βρίσκονται το Κράτος, το Κεφάλαιο, οι μπάτσοι και οι φασίστες και στο άλλο όλοι αυτοί οι μαθητές, οι καθηγητές και οι εργατικές οικογένειες που αγωνίζονται ενάντια στην εξαθλίωση των όρων ζωής τους. Οι καταλήψεις των σχολείων, οι απεργίες, οι συνελεύσεις μαθητών και καθηγητών και η αλληλεγγύη είναι μερικά από τα όπλα.

Η οργάνωση της τάξης μας μέσα στα σχολεία, στις σχολές και τις γειτονιές θα τσακίσει την κρατική καταστολή. Μέσα από την κοινή συμπόρευση μαθητών και καθηγητών, μέσα από συνελεύσεις σε όλα τα σχολεία, μέσα από απεργίες κάθε φορά που προσπαθεί το Κεφάλαιο προσπαθεί να επιβάλλει περαιτέρω τον έλεγχό του στα σχολεία.

Η Κλαδική ένωση Εκπαίδευσης Α.Π.Ρ καλεί κάθε συνδικάτο, κάθε συνέλευση γειτονιάς, κάθε συλλογικότητα να καταδικάσει το γεγονός και να σταθεί αλληλέγγυο στον αγώνα των μαθητών της Καισαριανής αλλά και όλων των μαθητών οι οποίοι καθημερινά διεξάγουν αγώνα ενάντια στην υποτίμηση των ζωών τους.

ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ-ΚΑΤΕΡΓΟ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

 

ekpaideusi

Στημένο «εργοδοτικό» σωματείο στα Κέντρα Ξένων Γλωσσών

Της Χρύσας Βαϊνανίδη

 

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποιούν σήμερα από τις 09.00 το πρωί οι εργαζόμενοι στα Κέντρα Ξένων γλωσσών – καθώς μετά από καταγγελία εργαζομένου – οδηγείται στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών η πρόεδρος του «αντεργατικού» Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Ξένων Γλωσσών Νομού Αττικής, Άρτεμις Κυπριώτου. Γράφει η Χρύσα Βαϊνανίδη

 

 
Σύμφωνα με τις καταγγελίες, το εν λόγω σωματείο, που διαχειρίζεται τις συλλογικές συμβάσεις, απαρτίζεται σχεδόν αποκλειστικά από συγγενείς ιδιοκτητών μεγάλων ιδιωτικών φροντιστηρίων (EUROPALSO, ΌΜΗΡΟΣ) και λειτουργεί σε πλήρη ταύτιση με τα συμφέροντα των εργοδοτών και των φροντιστηρίων εις βάρος των εργαζομένων σε όλο τον κλάδο.
 
Το εν λόγω κλαδικό σωματείο δεν είναι ανοικτό για όλους τους εργαζόμενους. Κατά καιρούς έχουν απορριφθεί πολλές αιτήσεις εγγραφών, καθώς τα μέλη του σωματείου αρνούνται ως φαίνεται να εγγράψουν εργαζόμενους … με συνδικαλιστική δράση. 
 
Το Δεκέμβριο του 2009, το «εργοδοτικό» σωματείο πραγματοποιεί εκλογές στο ξενοδοχείο President. Εργαζόμενος, ο οποίος είχε ήδη κάνει αίτηση εγγραφής, την ημέρα διεξαγωγής των εκλογών προσέρχεται στο ξενοδοχείο προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για το γεγονός ότι δεν ενημερώθηκε για τη διεξαγωγή τους και να καταθέσει ένσταση.
 
Στην προσπάθεια του να εισέλθει όμως στην αίθουσα, εμποδίζεται από άνδρες της ιδιωτικής ασφάλειας ισχυριζόμενοι «ότι το όνομα του δεν βρίσκεται στη λίστα» και του ζήτησαν να αποχωρήσει. Ο εργαζόμενος, αφού κάλεσε δικηγόρο, με συνοδεία αστυνομικής δύναμης μπαίνει στο χώρο και καταθέτει τρεις ενστάσεις:
 
Η πρώτη αφορούσε τον αποκλεισμό του από τις εκλογές, η δεύτερη για τη μη παρουσία δικαστικών εκπροσώπων κατά τη διάρκεια εκλογής εφορευτικής επιτροπής (κατά παράβαση του νόμου) και η τρίτη αφορούσε την παρεμπόδιση του από τους μπράβους.
 
Μετά από κείμενο – καταγγελία που κατατέθηκε στον Προϊστάμενο Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών με αίτημα την προστασία των συνδικαλιστικών του δικαιωμάτων -και ύστερα από πέντε ολόκληρα χρόνια- ο εργαζόμενος έλαβε κλήση να παραστεί αύριο ως μάρτυρας στη δίκη κατά της προέδρου του «στημένου» σωματείου, Άρτεμις Κυπριώτου.
 
Ερωτηματικά διεγείρει το γεγονός ότι η αυτεπάγγελτη δίωξη που της ασκήθηκε από τον εισαγγελέα ήταν για χρήση παράνομης βίας και όχι για παρεμπόδιση της άσκησης του συνδικαλιστικού του δικαιώματος, ούτε για το ότι εξελέγη εφορευτική επιτροπή των αρχαιρεσιών δίχως την παρουσία δικαστικού λειτουργού όπως ορίζει η νομοθεσία.
 
Με σύνθημα «παλεύουμε για γνήσιες και συλλογικές συμβάσεις εργασίας ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα» διοργανώνεται αύριο συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα δικαστήρια από την Ενωτική Πρωτοβουλία Ξένων Γλωσσών, «ώστε να μπει ένα τέλος στην ασυδοσία και την αυθαιρεσία που επικρατεί στον κλάδο».
 
Στην αυριανή δίκη θα παραστεί και ο Αντιπρόεδρος της ΟΙΕΛΕ Δημήτρης Κάζαγλης, όντας αυτόπτης μάρτυρας της «εκλογικής παρωδίας του ψευδοσωματείου και των άθλιων πρακτικών της Προέδρου του» όπως επισημαίνει σε ανακοίνωση η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών.
 
Συμβάσεις με 2,70 καθαρά, 250 ευρώ το μήνα με πλήρες ωράριο
 
Μέχρι σήμερα, με τις πλάτες του εργοδοτικού σωματείου, οι μειώσεις των αποδοχών έχουν φτάσει μέχρι και 90%, με αποκορύφωμα το «εκτρωματικό» 3,52 ευρώ μικτά την ώρα που υπεγράφη το 2013 με τρίχρονη ισχύ.
 
Τη στιγμή που οι μισθοί των εκπαιδευτικών στα φροντιστήρια ξένων γλωσσών μειώνονται δραματικά, οι δαπάνες μαθητών και γονέων για την εκμάθηση ξένων γλωσσών στα φροντιστήρια ολοένα και αυξάνονται.
 
Έρευνα του Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου Μακεδονίας (09 /2012) φανερώνει την σημαντική επιβάρυνση του ετήσιου οικογενειακού προϋπολογισμού από την καταβολή των διδάκτρων:
 
* το 48% των γονέων δαπανά από 700 έως 1.500 ευρώ ετησίως
* το 16% από 1.500 – 2.200
* το 8% 2.000 έως 3.000 ευρώ
* το 3% έως και 4.000 ευρώ
 
Σύμφωνα με παλαιότερη ετήσια έκθεση του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ  (2011) για την αγορά υπηρεσιών ξένων γλωσσών μόνο το έτος 2008 οι ετήσιες δαπάνες των νοικοκυριών ανήλθαν στα 858,4 εκ. ευρώ, δηλαδή που αντιστοιχεί στο 16.4% των συνολικών δαπανών για αγαθά και υπηρεσίες εκπαίδευσης. Κατακόρυφη αύξηση κατά 27% παρουσίασαν οι δαπάνες για τις ξένες γλώσσες από το 2004 έως το 2008.
 

 

αναδημοσίευση: tvxs

Ψήφισμα & συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες στο Κερατσίνι

034Το πρωτοβάθμιο σωματείο Συνέλευση Βάσης εργαζομένων οδηγών δικύκλου (ΣΒΕΟΔ), το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων & λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού (ΣΣΜ) και η Συνέλευση εργαζομένων, ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ Καταγγέλουμε την ωμή επίθεση που δέχτηκε η αντιφασιστική πορεία στις 18 Σεπτέμβρη 2014 στο Κερατσίνι, η οποία πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από μέλη της Χρυσής Αυγής.

Το πρωτοβάθμιο σωματείο Συνέλευση Βάσης εργαζομένων οδηγών δικύκλου (ΣΒΕΟΔ), το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων & λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού (ΣΣΜ) και η Συνέλευση εργαζομένων, ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ

Καταγγέλουμε την ωμή επίθεση που δέχτηκε η αντιφασιστική πορεία στις 18 Σεπτέμβρη 2014 στο Κερατσίνι, η οποία πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από μέλη της Χρυσής Αυγής.
Ως εργαζόμενοι και άνεργοι, ως αντιφασίστες και αγωνιζόμενοι, πολλοί από εμάς συμμετείχαμε στην αντιφασιστική πορεία, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα τοπικών συλλογικότητων και γενικότερων φορέων της περιοχής. Συμμετείχαμε για να διατρανώσουμε όχι απλά την αντίθεσή μας αλλά και την αποφασιστικότητά μας απέναντι στην παρουσία των χρυσαυγιτών στους χώρους που δουλεύουμε και στις γειτονιές μας, στους χώρους που ζούμε, γιατί ξέρουμε ότι ο αντιφασιστικός αγώνας είναι αγώνας ταξικός. Ο φασισμός δεν κρύβεται όμως μόνο στους μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής. Έχει και θεσμικό πρόσωπο.
Και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα το απόγευμα της Πέμπτης 18/9, όταν το σώμα της πορείας που είχε ήδη κοπεί στα δύο, δέχτηκε τη μανιασμένη επίθεση όλων των σωμάτων της αστυνομίας. ΜΑΤ εφόρμησαν στο πλήθος χτυπώντας με τα γκλομπ και πετώντας αμέτρητα δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης πάνω στα σώματα των διαδηλωτών, ενώ την ίδια ώρα ομάδες ΔΕΛΤΑ περικύκλωναν τον κόσμο της διαδήλωσης. Το αποτέλεσμα ήταν εκτεταμένοι ξυλοδαρμοί, δεκάδες τραυματίες και 64 συλλήψεις. Τα κατασκευασμένα και αυθαίρετα κατηγορητήρια κατέληξαν στην ομηρία 61 ατόμων με πλημμελήματα και 3 ατόμων με κακουργήματα.
Η ένταση της επίθεσης της αστυνομίας και η προσπάθεια να διαλυθεί με κάθε τρόπο η διαδήλωση δεν είναι γεγονότα τυχαία ή αποκομμένα. Η καταστολή στις διαδηλώσεις έρχεται να συμπληρώσει τα μαχαιρώματα μεταναστών, την τρομοκράτηση εργαζομένων, τις οργανωμένες απεργοσπασίες, το άνοιγμα δουλεμπορικών γραφείων, την ψήφιση όλο και πιο σκληρών αντεργατικών νόμων με μόνο σκοπό την όλο και μεγαλύτερη υποτίμηση και υπόταξη της εργατικής τάξης. Οι φασίστες – θεσμικοί και μη – είναι τα εργαλεία του συστήματος και του κεφαλαίου απέναντι σε όσους αντιστέκονται και αγωνίζονται.
Γνωρίζουμε ότι οι καταγγελίες δεν έχουν τίποτα να πουν σε αυτό το «κράτος έκτακτης ανάγκης» και ότι η απάντηση θα δοθεί με την άνοδο του ταξικού εργατικού και κοινωνικού κινήματος, με την αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζόμενους χωρίς διαχωρισμούς φυλής ή καταγωγής, με την ανοιχτή ιδεολογική αντιπαράθεση και με την ιστορική συνείδηση, που οφείλουμε να διαμορφώσουμε για να κατανικήσουμε το φόβο και την παθητική στάση απέναντι στη ρατσιστική-φασιστική βία.
Οι απαντήσεις και οι μάχες δίνονται και θα δίνονται κάθε μέρα στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές μας και στους δρόμους. Και αυτό είναι ένα ραντεβού το οποίο δεν πρόκειται να χάσει κανείς μας, όση καταστολή και αν συναντήσουμε και όσα δικαστήρια και αν στηθούν.
 
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ 
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙ
 
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 64 συλληφθέντες της αντιφασιστικής πορείας στο Κερατσίνι
Πέμπτη 2/10, 13.00 στα δικαστήρια Πειραιά

Σωματείο Σερβιτόρων – Μαγείρων: Εκδήλωση-Συζήτηση & PARTY οικονομικής ενίσχυσης στο Μαρούσι

Εκδήλωση-Συζήτηση & PARTY οικονομικής ενίσχυσης στο Μαρούσι
 
Με αφορμή την υπόθεση του Scherzo καφέ στο Μαρούσι σας καλούμε σε ανοιχτή εκδήλωση-συζήτηση σχετικά με τις νέες συνθήκες εκμετάλλευσης και την εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους εργασίας, την περίπτωση των μεταναστ(ρι)ών εργατ(ρι)ών και τους σύγχρονους εργατικούς αγώνες.
Θα ακολουθήσει ΠΑΡΤΥ οικονομικής ενίσχυσης του συναδέλφου Γ. στην ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΠΑΥΛΗΣ ΚΟΥΒΕΛΟΥ.

Συνέλευση αλληλεγγύησς στον Γ.
(πρόσβαση μέσω λεωφορείου (Α8) και του ΗΣΑΠ)

schezo εκδήλωση

Από την παρέμβαση στο Ε.Τ.Ε.Α

Από την παρέμβαση διαμαρτυρίας στα κεντρικά του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης (Ε.Τ.Ε.Α) στην Φιλελλήνων για την καταγγελία του δουλεμπορίου της «κοινωφελούς» εργασίας και του αυταρχισμού του διοικητή Ε.Τ.Ε.Α, Αναστάσιου Παπανικολάου. Στην συγκέντρωση συμμετείχαν και εργαζόμενοι από την «κοινωφελή» εργασία στο ασφαλιστικό ταμείο

 

etea2 Φωτογραφία0071

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ:http://anergoigeitonion.espivblogs.net/2014/09/27/%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ad%ce%bc%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%bf-%ce%b5-%cf%84-%ce%b5-%ce%b1/ανεργοι-ανεργες στις γειτονιες

Ο ρόλος της Nestlé σε δολοφονίες συνδικαλιστών εργαζομένων της στην Κολομβία

2e1ax_omniatv_entry_nestle_f_redcolombia_org

 

Το ανώτατο δικαστήριο της Ελβετίας πρόκειται, να αποφασίσει κατά πόσο θα διερευνηθεί η σχέση ανώτατων διαχειριστών της Nestlé-της μεγαλύτερης με βάση τα έσοδα εταιρείας τροφίμων στον κόσμο- με τη δολοφονία ενός πρώην υπαλλήλου στην Κολομβία.

Παραστρατιωτικοί κακοποιοί βασάνισαν και σκότωσαν τον συνδικαλιστή ακτιβιστή Luciano Romero το 2005, λίγο πριν ο ίδιος καταθέσει στο Μόνιμο Λαϊκό Δικαστήριο για τις εταιρικές και συνδικαλιστικές πολιτικές της Nestle.

Κατώτερα ελβετικά δικαστήρια έχουν αποφανθεί ενάντια στο να γίνει έρευνα στην εταιρεία,  παρά τις συστάσεις από έναν Κολομβιανό δικαστή, αλλά η χήρα του Romero, κατέθεσε έφεση στις αρχές του τρέχοντος έτους στο Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Ελβετίας.

b2ap3_thumbnail_131-298x300 (1)

 

Ο θάνατος του Romero, ο οποίος εργάστηκε στην θυγατρική της Nestle, τη Cicolac για είκοσι χρόνια, ήταν μια πάρα πολύ εξοικειωμένος και γνώριζε τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι συνδικαλιστές στην Κολομβία. Παραστρατιωτικές ομάδες από την δεξιά πτέρυγα , που συχνά ενθαρρύνονται από δημόσιους αξιωματούχους, έχουν συχνά επιτεθεί σε συνδικαλιστές.

 

Θαρραλέος δικαστής αναγκάστηκε σε εξορία

Η υπόθεση του Ρομέρο τράβηξε την προσοχή της διεθνούς κοινότητας, όταν ένας κολομβιανός δικαστής καταδίκασε τους δολοφόνους του σε φυλακή- σπάνιο γεγονός, σε μια χώρα, όπου η δικαιοσύνη συνήθως υποκλίνεται στην πολιτική και οικονομική εξουσία. Και αυτός ο δικαστής, ο José Nirio Sanchez, δήλωσε ότι πρέπει να υπάρξει περαιτέρω έρευνα, τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, στο ρόλο που έπαιξε η Nestlé στη δολοφονία. Αλλά ο ίδιος ο δικαστής αναγκάστηκε σε εξορία στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά από αυτή την απόφαση.
Ο δικαστής Sanchez, δήλωσε αργότερα, ότι ήταν εκείνοι που διέταξαν την εκτέλεση και έδωσαν και τα χρήματα-τους οποίους ονόμασε «διανοούμενους» παίκτες, οι οποίοι είναι και οι βασικοί υπεύθυνοι για τη συνεχιζόμενη βία. “Έτσι, τα εγκλήματα αυτά δεν θα σταματήσουν, δεδομένου ότι οι αληθινοί δράστες δεν διώκονται,” δήλωσε στην αμερικανική Βουλή Επιτροπής Παιδείας και Εργασίας το 2009.

132-300x295

ο δικαστής José Nirio Sanchez το 2009 (photo: Adam Wright, Metropolitan Washington Council, AFL-CIO)

 

Καμία προστασία για τους εργαζόμενους.

Η νομική ομάδα της χήρας του Ρομέρο στην Ελβετία και η συνδικαλιστική ένωση της Κολομβίας , SINALTRAINAL, υπέβαλαν αίτηση στους Ελβετούς εισαγγελείς, να εξετάσουν το ρόλο της Nestle στη δολοφονία. Υποστήριξαν ότι τα στελέχη της Nestlé είναι συνένοχοι στο φόνο, επειδή δεν έκαναν τίποτα για να αποτρέψουν τη δολοφονία, παρά το γεγονός ότι ενημερώθηκαν για τις απειλές θανάτου εναντίον του.

Χειρότερα ακόμα, στελέχη της Nestlé μπορεί ακόμη και να γνωρίζει τους εκπροσώπους της εταιρείας, που ενθάρρυναν τη δολοφονία του Ρομέρο.

Το Ευρωπαϊκό Κέντρο για τα Συνταγματικά και Ανθρώπινα Δικαιώματα (ECCHR) προσχώρησε στην υπόθεση, υποστηρίζοντας ότι οι διαχειριστές της Nestlé γνώριζαν, ότι οι εκπρόσωποι της εταιρείας στην Κολομβία, διατηρούσαν στενούς δεσμούς με τις παραστρατιωτικές ομάδες. Ακόμη περισσότερο, είπε η ECCHR, στελέχη της εταιρείας, αναφέρονταν στον Romero ως «αντάρτη», κάτι που στην Κολομβία, ισοδυναμεί με θανατική καταδίκη.

Μεγάλη προστασία για τη Nestlé

Τον Μάιο του 2013, περισσότερο από ένα χρόνο μετά, αφού η χήρα του Ρομέρο και η SINALTRAINAL, ζήτησαν από τους Ελβετούς εισαγγελείς, να ερευνήσουν τη σχέση της Nestlé  με τη δολοφονία, το αίτημα απορρίφθηκε. Οι Εισαγγελείς, δήλωσαν, πως μια τέτοια έρευνα αποκλείστηκε από ένα καταστατικό περιορισμών: πάρα πολύς χρόνος έχει περάσει από τη δολοφονία. Το Καντόνιο (Περιφερειακό ) Δικαστήριο του Vaud υποστήριξε τους εισαγγελείς, κάτι που οδηγήσε στην έφεση προς το Ανώτατο Δικαστήριο.

Οι δικηγόροι της χήρας του Romero, έχουν επίσης κατηγορήσει το ελβετικό γραφείο εισαγγελέων, ότι  χρησιμοποιήσε τυπικότητες ως δικαιολογίες, για να καθυστερήσει τις διαδικασίες-ουσιαστικά εξαντλώντας το χρόνο σχετικά με το καταστατικό των περιορισμών-προκειμένου να προστατεύσουν μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας.
“Αυτό θα ήταν το εύλογο συμπέρασμα,” είπε η Annelen Micus, νομικός σύμβουλος του ECCHR, στο «WhoWhatWhy». “Δεν είναι σύνηθες να ασχολούνται με υποθέσεις κατά αυτόν τον τρόπο. Αν φαίνεται, πως οι εισαγγελείς δεν θα προχωρήσουν σε μια έρευνα, συνήθεως το ανακοινώνουν μέσα σε δύο μήνες. “

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά, που οι Ελβετοίεισαγγελείς αρνήθηκαν να διερευνήσουν καταγγελίες εναντίον της Nestlé. Πρόσφατα απέρριψαν μια υπόθεση κατά της εταιρείας, όταν κατηγορήθηκε, πως προσέλαβε μία εταιρεία ασφαλείας, για να διεισδύσουν και να κατασκοπεύσει μια ελβετική ΜΚΟ, μέλη της οποίας επρόκειτο,  να γράψουν ένα βιβλίο σχετικά με τις πολιτικές της Nestle. Η υπόθεση τελικά εκδικάστηκε σε αστικό δικαστήριο, όπου, τον Ιανουάριο του 2013, η Nestle βρέθηκε ένοχη.

Η τρέχουσα υπόθεση εναντίον του γιγαντιαίου ομίλου τροφίμων είναι μια δοκιμασία για ένα δεκαετή νόμο σχετικά με την εταιρική ευθύνη στην Ελβετία. Σύμφωνα με την Micus, ο νόμος επιτρέπει στα ελβετικά δικαστήρια να αποδώσουν στις εταιρείες ποινική ευθύνη για πράγματα, που συμβαίνουν σε εργαζόμενους στο εξωτερικό. Για δέκα χρόνια ο νόμος αυτός υπάρχει μόνο στα χαρτιά, δεν έχει ακόμη χρησιμοποιηθεί σε καμία περίπτωση σχετική με τα δικαιώματα των ανθρώπων.

«Είναι μια ευκαιρία να δημιουργήσει ένα πρότυπο για την επιμέλεια των ανθρώπινων δικαιωμάτων» είπε η Micus στο WhoWhatWhy. Μια απόφαση υπέρ της έρευνας θα μπορούσε να αποτελέσει προηγούμενο για περαιτέρω περιπτώσεις.

Άλλοι δολοφονημένοι εργαζόμενοι της Nestlé

Η προσφυγή στην υπόθεση Romero έρχεται μόλις μήνες μετά, αφού ο Oscar Lopez Triviño, ένας άλλος υπάλληλος της Nestlé στην Κολομβία, δολοφονήθηκε. Όπως ο Romero, ανήκε στην συνδικαλιστική ένωση SINALTRAINAL και σύμφωνα με ορισμένες πηγές, ήταν ο 14ος ενεργός ή πρώην υπάλληλος της Nestlé που δολοφονήθηκε στην Κολομβία από το 1986-οι περισσότεροι από αυτούς επικεφής της SINALTRAINAL. Η Nestle αναγνώρισε ότι επτά από τους συνδικαλιζόμενους εργαζομένους της, καθώς και αρκετοί εργαζόμενοι της σε υπαλληλικές θέσεις, έχουν σκοτωθεί. 

134-300x156

Ένα πανό τιμά μερικούς από τους δολοφονημένους συνδικαλιστές οι οποίοι εργάστηκαν στο Nestlé.

Αλλά ο εκπρόσωπος της Νεστλέ, ο Philippe Aeschlimann είπε στο WhoWhatWhy, ότι η εταιρεία απορρίπτει όλες τις αιτιάσεις της SINALTRAINAL, και αναφέρει ότι η Nestlé ακολουθεί όλα τα προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας για τους επικεφαλής των συνδικάτων, όπως την προσωρινή μετεγκατάστασή τους, ενώ διαθέτει και αυξημένη ασφάλεια στα σπίτια τους και στα κεντρικά γραφεία της Ένωσης. « Αυτά δεν έχουν σχεδιαστεί για να αντικαταστήσουν την υποχρέωση του κράτους για την προστασία τους, αλλά το συνδικάτο απέρριπτε συχνά την προσφορά της προστασίας, με το επιχείρημα ότι η προστασία των ηγετών τους ήταν  ευθύνη της κυβέρνησης της Κολομβίας”, είπε ο Aeschlimann. Δήλωσε επίσης ότι :”η Nestlé καταδικάζει όλες τις μορφές βίας. Εμείς δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ βία, ούτε έχουμε συνδέσεις με εγκληματίες. Δεν έχουμε καμία απολύτως ευθύνη, άμεσα ή έμμεσα, ούτε μέσω δράσης, ούτε λόγω παράλειψης για τη δολοφονία του Luciano Romero. “

Ακτιβιστές για τα δικαιώματα εργασίας θα παρακολουθούν στενά την επερχόμενη απόφαση του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου της Ελβετίας. Μικρή απορία: Λίγα μέσα υπάρχουν για να προστατεύσουν εκείνους, που στέκονται όρθιοι για τα δικαιώματα των εργαζομένων σε χώρες με ελάχιστη «ισχύ των νόμων». Οδηγώντας εταιρείες να λογοδοτήσουν στα πάτρια εδάφη τους, σε χώρες του Πρώτου Κόσμου, που ισχυρίζονται ότι είναι πολιτισμένες και αξιοπρεπείς, μπορεί να είναι η καλύτερη στρατηγική “του κράτους δικαίου.”

Παρακολουθήστε στο βίντεο, την μαρτυρία του δικαστή José Nirio Σάντσες, το 2009  ενώπιον της Βουλής Επιτροπή για την Εκπαίδευση και την Εργασία (ένας Άγγλος μεταφραστής μεταφράζει την ισπανική δήλωση).

 

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=wIwu_zBxcbY[/youtube]

 

(πηγή : http://whowhatwhy.com/2014/04/23/news-item-nestles-colombian-problem/)

(Αναδημοσίευση από: Omnia TV μετάφραση, επιμέλεια Sylvia)

 

 

 

 

 

[Πέμπτη 2/10, 6.30 μμ] κάλεσμα σε νέα παρέμβαση έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός ενάντια στις εκδικητικές απολύσεις

Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής καλούμε την Πέμπτη 2 Οκτώβρη στις 6.30 μμ σε νέα παρέμβαση έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός (στη Σταδίου) ενάντια στις εκδικητικές απολύσεις των συναδέλφων μας από το Bazaar του Ιανού στο κέντρο της Αθήνας.
ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥΣ – Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ!
ImageProxy.mvc
Στη συνέχεια παραθέτουμε την πρόσφατη σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου μας, ενώ μέσα από το blog μας μπορείτε να βρείτε την πρώτη σχετική ανακοίνωσή μας “IANOS: Οι αλυσίδες του πολιτισμού με scanners και απολύσεις / η εμπειρία-μαρτυρία δύο συναδέλφων μας που απολύθηκαν από το bazaar του Ιανού, ανταπόκριση από τιςπαρεμβάσεις που μέχρι σήμερα έχουν γίνει [Σαβ.19/7 Τετ. 27/8 |Πέμπτη 4/9 | Πέμπτη 11/9 ]  και το αρχείο δημοσιεύσεων για τον αγώνα ενάντια στα “μηχανάκια” της αναξιοπρέπειας στα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ:http://goo.gl/wxUzVI
[το ακόλουθο κείμενο σε pdf]
ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ
ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ BAZAAR ΙΑΝΟΣ
Για μια ακόμη φορά βρισκόμαστε σε έναν αγώνα ενάντια σε εκδικητικές απολύσεις συναδέλφων μας σε ένα ακόμα χώρο «πολιτισμού», όπου πίσω από τις βιτρίνες του κρύβονται διάφορες εκφάνσεις εργοδοτικής τρομοκρατίας και αυθαιρεσίας/ασυδοσίας και ιστορίες εργασιακής πραγματικότητας για πολύ γερά νεύρα!
Ενδεικτικά αναφέρουμε τις πολλές διαφορετικές συμβάσεις, τις επιβαλλόμενες ώρες (ακόμα και ημέρες!) εργασίας πέραν της υπογραφείσας σύμβασης και τις αντίστοιχες «μαύρες αποδοχές», τις απλήρωτες υπερωρίες, την ορθοστασία, τις απολύσεις, τα πρόστιμα προς τους εργαζόμενους, τις μεταθέσεις τους από το ένα μαγαζί στο άλλο, την μετατροπή τους σε «πολυεργαλεία» (…στην γλώσσα των στελεχών της εταιρείας), το υπέρογκο κουβάλημα των εμπορευμάτων με πανάρχαιες μεθόδους, τις παράλογες απαιτήσεις (π.χ. μετακόμιση του BAZAAR σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα) και φυσικά την απολύτως εχθρική στάση απέναντι στο δικαίωμα της συνδικαλιστικής δράσης. Σε όλα αυτά προστίθενται τα «απελευθερωμένα» ωράρια, τα εξαήμερα, οι «ανοιχτές Κυριακές» και οι «Λευκές Νύχτες», οι προσλήψεις επισφαλών εργαζομένων μέσω του νέου καθεστώτος των κοινωφελών προγραμμάτων και παλιότερα των stage. Και βέβαια η πρόσφατη επιβολή της χρήσης των περιβόητων scanners, που κρεμάστηκαν στο λαιμό των εργαζομένων για την καταμέτρηση των ατομικών επιδόσεών τους και την επακόλουθη πλήρη επικράτηση του κανιβαλικού ανταγωνισμού μεταξύ τους.
Η απόλυση των δυο συναδέλφων ήρθε -μαζί με άλλες αντίστοιχες απολύσεις-ως απάντηση στην άρνησή τους να υπογράψουν ένα κατάπτυστο κείμενο που επέβαλε στους εργαζόμενους η εργοδοσία, κείμενο που δήλωνε πλήρη υποταγή στις μεθόδους της και καταφερόταν ενάντια στο σωματείο, καθώς και στη μη συγκατάβασή τους στο να δουλεύουν καθημερινά για πολλές παραπάνω ώρες -και χωρίς επιπλέον αμοιβή- κατά τη διάρκεια της πρόσφατης μετακόμισης του BAZAAR από τη Σταδίου στην Ακαδημίας.
Οι συνάδελφοι προχώρησαν σε καταγγελία της απόλυσής τους στην επιθεώρηση εργασίας (πριν από μερικές ημέρες έγινε και η τριμερής συνάντηση) και έχει ξεκινήσει ήδη από τον Ιούλιο ένας κύκλος κινητοποιήσεων.
Οι ισχυρισμοί της εργοδοσίας από την πρώτη στιγμή ως σήμερα, ότι δήθεν δεν πρόκειται για εκδικητικές απολύσεις είναι τελείως ανυπόστατοι. Έκαναν λόγο για μείωση του προσωπικού του κεντρικού BAZAAR, ότι οι πωλητές σε αυτά είναι εποχιακοί και ότι δήθεν έγιναν οι «αναγκαίες» απολύσεις βάσει κοινωνικοοικονομικών κριτηρίων. Ωστόσο, τόσο τώρα, όσο και αμέσως μετά τις απολύσεις το εν λόγω κατάστημα BAZAAR συνέχισε να λειτουργεί με τον ίδιο αριθμό εργαζομένων, ενώ οι συνάδελφοι είχαν υπογράψει συμβάσεις αορίστου χρόνου. Από την άλλη, με ανακοίνωσή της η ΙΑΝΟΣ Α.Ε. δήλωνε πριν από 2 μήνες ότι «Ο ΙANOS σήμερα, ακολουθώντας μια σταθερή πορεία ανάπτυξης, είναι από τις λίγες εταιρείες στον χώρο του βιβλίου που προσλαμβάνει αντί να απολύει συνεργάτες».
Οι απολύσεις αυτές, όπως και οι υπόλοιπες απολύσεις και εξωθήσεις σε παραίτηση που έγιναν ακριβώς την ίδια περίοδο σε συναδέλφους και συναδέλφισσες από τον Ιανό (σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη), που επίσης είχαν αρνηθεί να υπογράψουν το προαναφερόμενο κείμενο, είχαν ξεκάθαρο εκδικητικό χαρακτήρα. Και βέβαια οι απολύσεις αυτές έγιναν και προς παραδειγματισμό όλων. Η εργοδοσία του Ιανού ήθελε να ξεφορτωθεί (το ίδιο κάνει διαχρονικά και το ίδιο θα επιχειρήσει και στη συνέχεια) με κάθε τρόπο τους εργαζόμενους που έχουν το σθένος και την αξιοπρέπεια να αντισταθούν στις αντεργατικές τακτικές της και να συμβάλλουν στη συλλογική οργάνωσή μας ως συνειδητοποιημένοι εργαζόμενοι και στην οικοδόμηση δεσμών αλληλεγγύης μέσα στο χώρο δουλειάς.
Οι απολύσεις αυτές ήρθαν σε μια περίοδο που δινόταν ένας αγώνας από το κλαδικό σωματείο ενάντια στο καθεστώς των scanners. Με τα τελευταία καταγράφονται οι πωλήσεις των εργαζομένων ξεχωριστά και αξιολογούνται στο τέλος κάθε μήνα (…και μάλιστα με βάση τον τζίρο που φέρνουν στα κέρδη και όχι με βάση τον αριθμό των πωληθέντων βιβλίων). Αυτή η πρακτική, η οποία επίσης προβλέπει την ανακήρυξη του «πωλητή του μήνα» και θέτει αυτούς που θα βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις της λίστας αξιολόγησης υπό την απειλή της απόλυσης αν δεν «ανεβάσουν τα ποσοστά τους», ενσταλάζει στους εργαζόμενούς την κουλτούρα του κυνηγιού του μπόνους, της προώθησης των πιο ακριβών βιβλίων στους πελάτες, και ταυτόχρονα το φόβο της απόλυσης και τον κανιβαλικό ανταγωνισμό μεταξύ των συναδέλφων. Πρόκειται για έναν σημαντικό αγώνα για τη διαφύλαξη της αξιοπρέπειας μας. Για έναν αγώνα που η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων τον αισθάνονταν και δικό τους αγώνα, άσχετα με τον βαθμό στον οποίο μπόρεσαν ή επέλεξαν να το καταδείξουν. Άσχετα ακόμα που τελικά με την υπογραφή τους στο κείμενο της εργοδοσίας, η πλειοψηφία αυτών ουσιαστικά στάθηκε ενάντια στον αγώνα αυτό! Πρόκειται για ένα αγώνα που έγινε υπόθεση και μεγάλου μέρος του αναγνωστικού κοινού και πελατών του ΙΑΝΟΥ που δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι την πρακτική αυτή και είτε προχώρησαν σε παράπονα είτε επέλεγαν να μην αγοράζουν βιβλία από εκεί. Τον αγώνα αυτό για την άμεση απόσυρση των scanners, και φυσικά την όποια γενίκευσή του και για όλα τα ζητήματα εργοδοτικής αυθαιρεσίας στα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ, προσπάθησε λοιπόν να υπονομεύσει η εργοδοσία με τις απολύσεις, αλλά και με τις ψευδείς και συκοφαντικές ανακοινώσεις της.
Πίσω από όλη αυτήν την ιστορία δεν μπορούμε να μην σταθούμε στο ρόλο της εργοδοσίας του Ιανού, του Νίκου Καρατζά που πρόσφατα καταδικάστηκε και για την «υπόθεση Τσοχατζόπουλου». Ας σταθούμε όμως λίγο παραπάνω στο ρόλο του ως εργοδότη, μιας και ως τέτοιος αποτελεί κλασική περίπτωση φορέα εργοδοτικής τρομοκρατίας, αυθαιρεσίας, ασυδοσίας κι αλαζονείας βάσει και όλων όσων αναφέρθηκαν παραπάνω. Από όποια σκοπιά κι αν το δούμε, ο Ν. Καρατζάς προβάλλεται (και με κάθε τρόπο ένα τέτοιο προφίλ το επιβάλει και μέσα στο χώρο δουλειάς) ως αυτός που είναι άτρωτος και κανένας, ούτε και οι νόμοι οι ίδιοι, δεν μπορεί να τα βάλει μαζί του. Πόσο μάλλον οι απλοί εργαζόμενοί του! Κάτι που μέσω του δικηγόρου του φρόντισε να διατυπωθεί ξεκάθαρα ακόμα και στην πρόσφατη σχετική τριμερή συνάντηση στην επιθεώρηση εργασίας.
Στο σημείο αυτό κρίνουμε σκόπιμο να αναφερθούμε και στην εξέλιξη της υπόθεσης του συναδέλφου μας από τον Ιανό Θεσσαλονίκης που πρόσφατα δικαιώθηκε από το Εφετείο. Επρόκειτο για μια υπόθεση αγώνα με κοινά χαρακτηριστικά με αυτή των πρόσφατων γεγονότων στον Ιανό. Ο συνάδελφος είχε πριν μερικά χρόνια διεκδικήσει τη σύμφωνα με το νόμο προσαυξημένη πληρωμή της κυριακάτικης εργασίας, κάτι που τελικά κερδήθηκε. Ωστόσο, η εργοδοσία προχώρησε από τη μία στην εκδικητική μετάθεσή του και από την άλλη σε κυκλοφορία κειμένου με τις υπογραφές (και πάλι!) της πλειοψηφίας των εργαζομένων που καταφερόταν εναντίον του κι εναντίον του Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Θεσσαλονίκης.
Από την πλευρά μας, ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής μαζί με όλους τους συναδέλφους μας που υψώνουν το ανάστημά τους, μαζί με όλους όσους βιώνουν για τα καλά όλα τα παραπάνω, δεν είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε ούτε βήμα πίσω! Με τους συλλογικούς και αδιάκοπους εργατικούς αγώνες μας επιχειρούμε να δώσουμε ένα τέλος στην ασυδοσία και την τρομοκρατία όλων των εργοδοτών του κλάδου. Και δε δεχόμαστε με τίποτε τις όποιες συκοφαντίες κάποιων από τους τελευταίους περί δήθεν «επιλεκτικών αντιστάσεων». Οι μάχες που έχουμε δώσει σε τόσους και τόσους χώρους δουλειάς καταδεικνύουν ξεκάθαρα το πόσο ανυπόστατοι είναι οι τέτοιου είδους ισχυρισμοί των εργοδοτών, που έρχονται αντιμέτωποι με τη δίκαιη αντίδρασή μας στις αντεργατικές και αντισυνδικαλιστικές μεθοδεύσεις τους.
Και στο σημείο αυτό θα θέλαμε να κάνουμε μια πρόσθετη μνεία στο ζήτημα της αξιοπρέπειάς μας ως εργαζόμενοι και στο δίκιο της διεκδίκησης των εργατικών μας συμφερόντων. Στην αξιοπρέπεια των συναδέλφων μας που εργάζονται στον ΙΑΝΟ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη που γνωρίζοντας τις ενδεχόμενες συνέπειες της στάσης τους επέλεξαν να μην υπογράψουν το κείμενο «δήλωσης τυφλής υποταγής στην εργοδοσία και στις τακτικές της και καταδίκης του σωματείου». Και βέβαια στην εν συνεχεία αξιοπρεπή στάση μας να καταδεικνύουμε έμπρακτα ότι απαντάμε δυναμικά σε κάθε επίθεση που δεχόμαστε από την εργοδοσία. Όπως γίνεται και μέσα από τον αγώνα ενάντια στις απολύσεις. Μέσα από τον αγώνα για επαναπρόσληψη, αγώνας που δεν είναι λίγες οι φορές που έχει φέρει αποτέλεσμα, καταδεικνύουμε ότι η παντοδυναμία των αφεντικών είναι ένα μύθευμα μέσα στα μυαλά των ιδίων και εμείς ως εργαζόμενοι έχουμε το δίκιο και την δύναμη να διεκδικούμε σε κάθε εργασιακό χώρο αυτά που μας ανήκουν και να μην σκύβουμε το κεφάλι στις επιταγές των «από πάνω». Κάτι που πραγματικά μπορούμε να το πετύχουμε μέσα από τη συλλογική οργάνωσή μας ως εργαζόμενοι στο χώρο δουλειάς μας και την ενεργή συμμετοχή στο σωματείο μας, την αλληλεγγύη μεταξύ μας, μεταξύ όλων των εργαζομένων και των ανέργων, τη συναίσθηση της εκ φύσεως διαμάχης με μας τον κόσμο της εργοδοσίας.
Κάθε απόλυση και ο αγώνας για την ανάκλησή της είναι υπόθεσή όλων μας, όλων των συναδέλφων του κλάδου κι όλων των εργαζομένων, του κόσμου που βιώνει την εκμετάλλευση, όλου του κόσμου του αγώνα.
Καλούμε τους συναδέλφους στον ΙΑΝΟ να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους, να μην ξαναπέσουν στην παγίδα της εργοδοσίας, βάζοντας τις υπογραφές τους σε κατάπτυστα, αντισυναδελφικά και καταφανώς ψευδή κείμενα ή και να τα μοιράζουν κιόλας.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και το αναγνωστικό κοινό να σταθούν δίπλα μας στον αγώνα αυτό. Να απαιτήσουμε όλοι μαζί να επιστρέψουν οι συνάδελφοι στη δουλειά με ευνοϊκότερους και ξεκάθαρους όρους.
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210-3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | http://bookworker.wordpress.com