πρωτ.αναρχικών/αντιεξουσιαστών από τους πρόποδες του Υμηττού:Ο αγώνας για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας συνεχίζεται…

Κείμενο που μοιράζεται την τελευταία περίοδο στους δρόμους, τις πλατείες και τα καταστήματα των ανατολικών συνοικιών στα πλαίσια των κινητοποιήσεων για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας.

Ο αγώνας για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας συνεχίζεται…

kyriakh1 kyriakh2Μετά τη νομοθετική επιβολή των 7 εργάσιμων Κυριακών στο χώρο του εμπορίου, η συμμαχία κράτους/αφεντικών/εμπορικών συλλόγων τον περασμένο Απρίλη επιχείρησε να εφαρμόσει πιλοτικά το μέτρο των 52 εργάσιμων Κυριακών σε 10 επιλεγμένες περιοχές. Το κυριακάτικο άνοιγμα των καταστημάτων στο κέντρο της Αθήνας πλάι στην θεαματική προβολή του από τους mediaκους μηχανισμούς προπαγάνδας δημιουργεί άλλη μια συνθήκη εξαίρεσης που επιβάλλεται για «έκτακτους λόγους» και «ειδικούς σκοπούς»: για την «εξυπηρέτηση του εμπορικού τζίρου, της τουριστικής κίνησης, της εθνικής οικονομίας που ανακάμπτει». Πίσω από τα οργανωμένα ψέματα των ΜΜΕ, βρίσκεται η αλήθεια που γνωρίζουμε όλοι όσοι βιώνουμε καθημερινά την σκλήρυνση των συνθηκών εκμετάλλευσης, μέσα και έξω από τους εργασιακούς χώρους: στόχος τους είναι η πλήρης κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, σε όλες τις περιοχές, σε όλους τους εργασιακούς κλάδους.

Η στρατηγική των αφεντικών για την έξοδο από την κρίση, για την πολυπόθητη ανάπτυξη και την ανάκαμψη της εθνικής τους οικονομίας περνά πάνω από τις ζωές μας. Το πλεόνασμα που διαφημίζει η κλίκα κράτους/αφεντικών/ΜΜΕ είναι οι ανθρωπο-θυσίες των εκμεταλλευόμενων: τα μεροκάματα-ψίχουλα, οι πετσοκομμένες συντάξεις, τα κλεμμένα ένσημα, τα ωράρια-λάστιχο, η ανακύκλωση των ανέργων μέσα από προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, οι φόροι, τα εισιτήρια, τα αντίτιμα. Ταυτόχρονα, οι φόβοι μας, η γενικευμένη πειθαρχία και σιωπή, η αστυνομοκρατία, η προθυμία να βγάλουμε το μάτι του διπλανού μας και ο κατακερματισμός της τάξης μας δεν είναι παρά το λάδι στα γρανάζια τους. Είναι η νέα πραγματικότητα που γεννά η ωμή επιβολή της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στο παρόν και το μέλλον μας.

…έχει αποτελέσματα…

Από τον Απρίλιο και για 4 μήνες, στο κέντρο της Αθήνας δόθηκε μια επίμονη μάχη ενάντια στο κυριακάτικο άνοιγμα των καταστημάτων. Εργατικά σωματεία βάσης, συλλογικότητες εργαζομένων και ανέργων, συνελεύσεις γειτονιάς και πολιτικές ομάδες στο πλάι των αγωνιζόμενων εμποροϋπαλλήλων έδωσαν μαθήματα ταξικής αλληλεγγύης και συναδελφικότητας απέναντι στην μοιρολατρία, τον φόβο και την εργοδοτική τρομοκρατία. Μέσα από τον οριζόντιο συντονισμό και την επικοινωνία, τις καθημερινές παρεμβάσεις ενημέρωσης, τις απεργιακές περιφρουρήσεις και τους αποκλεισμούς, πήραν τον αγώνα στα χέρια τους φέρνοντας τα πρώτα αποτελέσματα. Ήδη, το ΣτΕ ανέστειλε προσωρινά την εφαρμογή του μέτρου για τις 52 εργάσιμες Κυριακές ενώ εργαζόμενοι-ες από τον χώρο του εμπορίου έχουν αποκτήσει αυτοπεποίθηση και οργανώνουν σε σταθερή βάση τον αγώνα και τις διεκδικήσεις τους. Και όλα αυτά, χωρίς κανέναν εργατοπατέρα, χωρίς κανέναν κοινοβουλευτικό μεσσία. Με μόνα όπλα την ταξική αλληλεγγύη, την οργάνωση και την αντίσταση μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς.

Την Κυριακή 2 Νοεμβρίου οργανώνεται η επόμενη μάχη. Οργανώνεται η απεργία στον κλάδο του εμπορίου ενάντια σε μια από τις 7 εργάσιμες Κυριακές που αποτελούν το «ανοιχτό παραθυράκι» για την ανά πάσα στιγμή γενίκευση τους. Μια απεργία που επιβλήθηκε «από τα κάτω», από τον κόσμο του αγώνα και την επιμονή των αγωνιζόμενων εμποροϋπαλλήλων, στους γραφειοκράτες συνδικαλιστές του εμπορίου. Για εμάς, κάθε εργάσιμη Κυριακή είναι αιτία πολέμου! Μέσα από τον οριζόντιο συντονισμό των κοινοτήτων αγώνα, των αγωνιζόμενων εργαζομένων και ανέργων των ανατολικών συνοικιών, συνεχίζουμε να στοχεύουμε στην κατάργηση του μέτρου στη πράξη. Η μαζική και δυναμική παρουσία στους δρόμους των γειτονιών μας μαζί με τους απεργιακούς αποκλεισμούς αποτελούν τα όπλα μας για να μπλοκάρουμε το κυριακάτικο άνοιγμα των μαγαζιών. Στις 2 Νοέμβρη και κάθε Κυριακή, κανένας εργαζόμενος να μη φοβηθεί να απεργήσει, κανένας να μη βρει ευκαιρία για κυριακάτικα ψώνια!

 

…και μας αφορά όλους και όλες…

Το νέο παραγωγικό μοντέλο του καπιταλισμού δεν αναγνωρίζει καθημερινές, Κυριακές και αργίες. Στα σύγχρονα εργασιακά κάτεργα, το σύνολο του χρόνου μας αποτελεί βορά στις ορέξεις των αφεντικών: διαθέσιμοι και υπάκουοι 7 μέρες την εβδομάδα, 24 ώρες το 24ωρο. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και οι Λευκές Νύχτες της καταναλωτικής μαστούρας δεν είναι μόνο προκλήσεις για τα ιστορικά κεκτημένα της εργατικής τάξης, αλλά ένα ακόμα χτύπημα στο ήδη κατακρεουργημένο 5μερο/8ωρο σκλαβιάς.

Αντί να αγανακτούμε χωρίς προοπτική, ας προτάξουμε τη δική μας συλλογική δύναμη, τα δικά μας ταξικά αυτονόητα. Κάθε απόλυση, κάθε χαμένο ένσημο ή υπερωρία, κάθε λεπτό απλήρωτο εργασίας, κάθε εργοδοτικός τσαμπουκάς να μας βρει αμείλικτα ενωμένους και άμεσους. Χωρίς εργατοπατέρες και ειδικούς, να οργανώσουμε κοινότητες αγώνα μέσα και έξω από τους εργασιακούς χώρους. Να συνδέσουμε τις εργατικές διεκδικήσεις με το σύνολο των αγώνων ενάντια στην επέλαση του κεφαλαίου στις ζωές μας: στις γειτονιές, τα νοσοκομεία, τους ΟΑΕΔ, τα σχολεία. Αντί να φαγωθούμε για τα ψίχουλα που μας πετάνε, να απαλλοτριώσουμε το χρόνο και τον πλούτο που νέμονται τα αφεντικά εις βάρος μας. Στη φτώχεια, το φόβο και τη μιζέρια που σπέρνουν κράτος και αφεντικά, να απαντήσουμε με τις δικές μας άγριες απεργίες μπλοκάροντας την ομαλή παραγωγή και κυκλοφορία των εμπορευμάτων. Να οργανώσουμε την κοινωνική/ταξική μας αντεπίθεση, για την κοινωνική επανάσταση, για τον κόσμο της ισότητας, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας.

 πρωτ.αναρχικών/αντιεξουσιαστών από τους πρόποδες του Υμηττού

 

ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

ΑΠΕΡΓΙΑ στον κλάδο του εμπορίου

 

 

Αρχεία:

kyriakh.pdfkyriakh2.pdf

 

ΟΥΤΕ 52 ΟΥΤΕ ΚΙ 7 ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ

10_10_14_nea_smyrni_synt_drasis_iΕδώ και αρκετούς  μήνες, εργοδότες – επιχειρήσεις προσπαθούν να εφαρμόσουν πιλοτικά το μέτρο των 52 «εργάσιμων Κυριακών» στο χώρο του εμπορίου αλλά βρίσκουν εμπόδιο τις δυναμικές κινητοποιήσεις που διεξάγουν οι εμποροϋπάλληλοι και μαζί τους το Συντονιστικό Δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα απελευθερωμένα ωράρια (αποτελούμενο από εργατικά σωματεία, συλλογικότητες εργαζομένων – ανέργων και συνελεύσεις γειτονιών). Στις 11/9 το ΣτΕ βάζει προσωρινά φρένο στις 52 Κυριακές. Ο αγώνας όμως δεν τελειώνει εδώ. Αφενός μεν γιατί η απόφαση μπορεί να αλλάξει από την μια μέρα στην άλλη, αφετέρου δε γιατί οι 7 εργάσιμες Κυριακές που ισχύουν σήμερα λειτουργούν ως παραθυράκι για να ξανανοίξει το ζήτημα της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας. Αντιθέτως ο αγώνας κλιμακώνεται με εξορμήσεις ενημέρωσης, αποκλεισμούς καταστημάτων και απεργίες μέχρι και την κατάργηση του μέτρου που λέγεται «Δουλειά την Κυριακή».

Α) ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στο εμπόριο εντάσσεται σε μια γενικότερη τάση ξεχειλώματος των ωραρίων και εντέλει επιδείνωσης των συνθηκών εργασίας. Ο εν δυνάμει εργάσιμος χρόνος των υπαλλήλων στο εμπόριο επεκτείνεται ακόμη περισσότερο με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την προσωπική τους ζωή. Ο εργαζόμενος μετατρέπεται λοιπόν σε ένα σύγχρονο είλωτα ο οποίος υποχρεώνεται ανά πάσα στιγμή να είναι διαθέσιμος στις απαιτήσεις του αφεντικού του. Εμπεδώνεται έτσι η αντίληψη ότι οι δικές του ανάγκες, οι δικές του επιθυμίες και οι δικοί του ρυθμοί ζωής ταυτίζονται με αυτούς του εργοδότη και της εθνικής οικονομίας. Ήδη σε κάποιους δήμους έχει εφαρμοστεί το μέτρο της “λευκής νύχτας” όπου τα μαγαζιά μένουν ανοικτά έως αργά το βράδυ “για να τονωθεί η ζήτηση και να ζωντανέψει η πόλη” ΄όπως ισχυρίζονται. Λες και ζωντάνεμα μιας πόλης είναι οι γυαλιστερές βιτρίνες, η κουλτούρα της κατανάλωσης, τα κουρασμένα χαμόγελα των υπαλλήλων και όχι η δημιουργική δραστηριότητα των ανθρώπων της.
Θεωρούμε επομένως ότι η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας δε σηματοδοτεί μόνο ακόμη μια (βαρετή) μέρα στη δουλειά αλλά κυρίως ένα ακόμη βήμα στην πειθάρχηση των εργαζομένων και στην υποτίμηση της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης που γίνεται μπαλάκι στα χέρια των ελίτ. Και είναι αλήθεια ότι ο φόβος της απόλυσης πλανάται πάνω από όσους δε συναινούν στις εργοδοτικές επιταγές.

Β) ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ

Η ρητορική του κράτους και της εργοδοσίας θέλει η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στο εμπόριο να είναι απαραίτητη ώστε να τονωθεί η αγορά, να έλθουν επενδύσεις και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Ας αναρωτηθούμε όμως ποιός πράγματι κερδίζει από αυτό. Έτσι κι’ αλλιώς η μισθωτή εργασία αποτελεί μια εκμεταλλευτική συνθήκη από την οποία καλό θα ήταν να απαλλαγεί κάποτε η κοινωνία. Τα όποια κέρδη επομένως έρθουν θα πάνε στις τσέπες των αφεντικών ενώ οι υπάλληλοι θα συνεχίσουν να αμείβονται με τους εξευτελιστικούς μισθούς του μνημονίου. Και θα πρέπει να πουν και ευχαριστώ που τους δίνεται η δυνατότητα να κάνουν ένα ακόμη ταπεινωτικό μεροκάματο. Ακόμη κι’ αν κάποιοι βρουν δουλειά μόνο την κυριακή θα πρόκειται για απασχόληση δίχως ουσιαστικό οικονομικό αντίκρισμα με αμοιβή που θυμίζει χαρτζιλίκι.
Και ας αναρωτηθούμε επίσης πόσους ακόμη συμβιβασμούς πρέπει να κάνουμε ώστε να έρθει η περιβόητη ανάπτυξη. Πόσο ακόμη πρέπει να ξεζουμιστούμε ώστε να ανέβουν οι δείκτες και να ικανοποιηθούν οι αγορές ενώ εμείς θα συνεχίζουμε να ζούμε στη μιζέρια και τη καχεξία. Εξάλλου για τον περισσότερο κόσμο εκείνο που λείπει πραγματικά δεν είναι μία ακόμη μέρα για να ψωνίσει αλλά ο χρόνος και τα χρήματα για να ζήσει.

Γ) ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ Η ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι κομμάτι της συνολικής επίθεσης στην εργασία, της εντεινόμενης πρόθεσης εργοδοτών και εξουσίας να άρουν κάθε περιορισμό που τους έχει τεθεί ύστερα από αγώνες ώστε να μπορούν να ρυθμίζουν τις σχέσεις εργασίας δίχως να δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Για αυτό και είναι ουτοπικό να πιστεύουμε ότι αφορά μόνο τους υπαλλήλους στο εμπόριο. Αν δε τους σταματήσουμε τώρα, στο μέλλον θα ακολουθήσουν πολλές άλλες κατηγορίες εργαζόμενων, κυρίως στον ιδιωτικό τομέα (τράπεζες, εταιρίες, ιδιωτικά εκπαιδευτήρια). Είναι ενδεικτικό ότι τα καταστήματα του ΟΤΕ, ύστερα από την ιδιωτικοποίησή του, παραμένουν ανοικτά ως το βράδυ. Γιατί όχι και την κυριακή ?
Υπουργείο, εργοδότες και ΜΜΕ ισχυρίζονται ότι μας  διευκολύνουν ως καταναλωτές. Πρόκειται όμως για επιχείρημα παγίδα. Καταναλωτές, εργαζόμενοι ή άνεργοι είναι ρόλοι στους οποίους όλοι εναλλασσόμαστε. Ο διαχωρισμός αυτός είναι τεχνητός και στην πραγματικότητα χρησιμεύει στους εργοδότες για να μας  χειραγωγήσουν προς όφελος τους.

Δ) ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΩΣ ΕΡΓΑΤΕΣ 
ΚΑΙ ΟΧΙ ΩΣ ΠΕΛΑΤΕΣ Η ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Ως κάτοικοι της πόλης (εργαζόμενοι,άνεργοι,φοιτητές,μαθητές) πιστεύουμε ότι μόνο αν αντιληφθούμε την κοινότητα των αναγκών και των συμφερόντων μας θα μπορέσουμε να αντισταθούμε στο ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζεται. Για αυτό το λόγο συμπαραστεκόμαστε στις κινητοποιήσεις των υπαλλήλων εμπορίου και στις απεργίες που πραγματοποιούν τις κυριακές και οι οποίες οργανώνονται από ένα Συντονιστικό δράσης στο οποίο συμμετέχουν όχι μόνο πρωτοβάθμια σωματεία αλλά και συνελεύσεις κατοίκων από διάφορες γειτονιές. Καλούμε όλους να χρησιμοποιήσουν την επιλογή που έχουν και να μη ψωνίσουν την κυριακή δείχνοντας έτσι έμπρακτη αλληλεγγύη σε έναν αγώνα αυτο-οργανωμένο και ακηδεμόνευτο από κόμματα.  Εμείς θα είμαστε δίπλα στους εργαζόμενους στο εμπόριο σε ένα αγώνα που θεωρούμε κοινό καθώς αναγνωρίζουμε ένα κομμάτι από τη δική μας συνθήκη στο δικό τους παρόν. Και το μέλλον τους θα είναι και δικό μας.
Απεργία στον κλάδο του εμπορίου
Κυριακή 2 Νοέμβρη
 
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 11πμ Ερμού & Κορνάρου
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 9πμ Μετρό Νομισματοκοπείο
(από την μεριά του Βασιλόπουλου)
Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγ. Παρασκευής
Ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγίας Παρασκευής
http://anoixtisyneleysiagparaskevis.blogspot.com

Κείμενο που μοιράζεται στις γειτονιές του Γκύζη και της Κυψέλης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

Αν θέλεις να ψωνίζεις Κυριακή,
Ετοιμάσου να δουλεύεις Κυριακή!

10_10_14_nea_smyrni_synt_drasis_aΚαι ενώ η αξία της ζωής στην ελληνική κοινωνία μοιάζει να κοστολογείται μόλις σε μερικά λεπτά του ευρώ, τα αφεντικά προσπαθούν να καθιερώσουν μία νέα εφεύρεση. Το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων και τις Κυριακές. Ο πρόσφατος νόμος προβλέπει τη λειτουργία τους για επτά Κυριακές το χρόνο, οι οποίες στη συνέχεια με υπουργική απόφαση αυξήθηκαν σε 52 για συγκεκριμένες αρχικά περιοχές (απόφαση που πάγωσε προσωρινά το ΣΤΕ, κρατώντας όμως σε ισχύ το μέτρο για τις 7). Έτσι παρουσιάζεται το πρωτοποριακό φαινόμενο, σε μια χώρα στην οποία οι άνθρωποι χάνουν τα σπίτια τους και αυτοκτονούν εξαιτίας της βίαιης φτωχοποίησης που έχουν υποστεί, να τους δίνεται ταυτόχρονα η δυνατότητα να καταναλώνουν ακόμα και τις Κυριακές. Λες κι αυτό που λείπει από όλους μας είναι μια παραπάνω μέρα για ψώνια. Η αντίφαση αυτή θα μπορούσε να αποτελεί και ειρωνεία του καθεστώτος απέναντι στους υπηκόους του, όμως όχι μόνο χιούμορ δεν είναι, αλλά αντίθετα, είναι άλλο ένα σοβαρότατο βήμα για το απόλυτο ξεπούλημα των ζωών μας, για χάρη των αγορών, του ανταγωνισμού, και εν τέλη, του κεφαλαίου γενικότερα.

Ποιός ωφελείται ?

Φυσικά, το άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές μπορεί να γεμίσει ορισμένες τσέπες μεγαλοαφεντικών, αλλά δεν πρόκειται να βελτιώσει τις δικές μας ζωές. Για τους περισσότερους το μέλλον είναι βαμμένο με τα πιο ζοφερά χρώματα… αυτά της φτώχειας, της κατάσχεσης, της αυτοκτονίας. Σήμερα μόνο οι πλούσιοι θα γίνουν πλουσιότεροι. Και μάλιστα, μόνο οι πολύ πλούσιοι. Τα μεγάλα εμπορικά κέντρα και οι κάθε λογής μεγαλοεπιχειρηματίες είναι οι ωφελημένοι. Αυτοί είναι, άλλωστε, που χρόνια τώρα πίεζαν για όλο και πιο ελαστικά ωράρια, για όλο και πιο επισφαλείς εργατικές σχέσεις, για σύγχρονα σκλαβοπάζαρα. Πνεύμα σύμφωνο με τις βασικές αρχές της καπιταλιστικής λογικής, δηλαδή, την συσσώρευση του κεφαλαίου, την εντατικοποίηση της εργασίας, την καθυπόταξη ολόκληρης της ζωής μας στους ρυθμούς και τους κανόνες του χρήματος.

Η σύγχρονη σκλαβιά

Ταυτόχρονα μεγάλο στοίχημα της κυριαρχίας αποτελεί η μεταμόρφωση των ανθρώπων, σε μάζες ανειδίκευτων και επισφαλών εργατών που ζουν μόνο για να δουλεύουν και αμείβονται με ψίχουλα. Πλέον δουλεύουμε ασταμάτητα, όλες τις ώρες και τις ημέρες της εβδομάδας. Μας μετατρέπουν σε μηχανές, ρομπότ, που δουλεύουν ολοένα και πιο πολύ και κοστίζουν τα ελάχιστα. Αυτοί θα χτυπούν τα τύμπανα κι εμείς θα χορεύουμε στους ρυθμούς της “ανάπτυξης”. Έχουμε φτάσει στο σημείο να παρακαλάμε για μια δουλειά, δυνάστη της ζωής μας, που θα μας ρουφάει όλη τη ζωτικότητα και όλο το χρόνο μας.

Αυτός είναι ο άνθρωπος που επιδιώκουν να πλάσουν. Πειθήνιο όργανό τους και δούλος τους. Χωρίς άποψη, χωρίς χρόνο για σκέψη, μια μηχανή παραγωγής και κατανάλωσης προϊόντων και υπηρεσιών. Δικαιώματα που κερδήθηκαν έναν αιώνα πριν με αγώνες και αίμα χιλιάδων εργατών, εγκαταλείπονται αμαχητί, μπροστά στην αυταρχική επέλαση του κεφαλαίου και της εξουσίας. Έτσι, στο παρόν, η επιταγή είναι να δουλεύουμε ασταμάτητα, να καταναλώνουμε πολύ, και αν τελικά κάπου χάνει η εξίσωση, μπορούμε να τους αδειάζουμε τη γωνιά πηδώντας από κάποιο μπαλκόνι.

Ο καταναλωτισμός σαν κοινωνική αδιαφορία

Το μέτρο αυτό, βέβαια, όπως και όλα τα άλλα, τα οποία έχουν οδηγήσει τις ζωές μας στην απόλυτη απαξίωση, χρειάζονται και αυτούς που θα τα δικαιώσουν και θα τα επιβεβαιώσουν. Όλες αυτές τις ουρές των, χρήσιμων για το σύστημα, ηλιθίων, που θα τρέξουν στα καταστήματα κυριακάτικα. Αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους που έχουν συρθεί εκεί μέσα με το ζόρι, αμειβόμενοι με ψίχουλα.

Αδιαφορώντας και για το γεγονός ότι το πιλοτικό αυτό πρόγραμμα σε κοντινό χρόνο θα αποτελεί μόνιμη κατάσταση. Είναι απαραίτητες για την κυριαρχία όλες αυτές οι άχρωμες και άοσμες μάζες καταναλωτών – τηλεζόμπι, που ακολουθούν πιστά τις προσταγές του νόμου και την ηθική των πολιτικών ηγετών τους. Αυτοί γίνονται οι χειρότεροι εχθροί των συνανθρώπων τους. Είναι οι ίδιοι που χρόνια πριν εναλλάσσονταν στα πολιτικά γραφεία παρακαλώντας για μια θέση στο δημόσιο, ή σέρνονταν στους δρόμους αυτής της πόλης, κοιτώντας ειρωνικά και αφ υψηλού όσους μάχονταν για έναν διαφορετικό κόσμο. Είναι η λογική του “παρτάκια”, αυτού που ενδιαφέρεται μόνο για το σπίτι του, κι ας καίγεται το διπλανό του. Είναι όλοι αυτοί που συναινούν στα εγκλήματα της εξουσίας. Είναι αυτοί που βρίσκουν καταφύγιο στους νόμους και στην τηλεοπτική ηθική για να κρύψουν την αδιαφορία τους και τελικά την βαρεμάρα τους για την ίδια την ζωή. Και είναι αυτή η ιδεολογία του μαλάκα που θα οδηγήσει κάποιον με 50 ευρώ όλα κι όλα στην τσέπη μέσα σε ένα εμπορικό πολυκαταστήματα κυριακάτικα.

Να αντισταθούμε στα σύγχρονα στρατόπεδα εργασίας.

Να καταστρέψουμε τα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς.

Τον τελευταίο χρόνο ο αγώνας των εμποροϋπαλλήλων, μαζί με το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, και την πλαισίωση τους από αλληλέγγυους και αλληλέγγυες , διεξάγουν ένα πολύ σημαντικό και δύσκολο αγώνα. Όλο αυτό το διάστημα έχουν πραγματοποιηθεί αυτοοργανωμένοι και αδιαμεσολάβητοι αγώνες: αποκλεισμοί καταστημάτων – δυναμικές περιφρουρήσεις, παρεμβάσεις, πορείες και σαμποτάζ, σπάζοντας συλλογικά το κλίμα φόβου και απάθειας. Όλο το καλοκαίρι, στο κέντρο της Αθήνας, στο εμπορικό «καμάρι» της Ερμού, ο κόσμος του αγώνα στηρίχθηκε στις δικές του δυνάμεις, μακρυά από το θεσμικό συνδικαλισμό και έδειξε έμπρακτα, με την οργάνωση και την αποφασιστικότητά του πως οι Κυριακές μας δεν ανήκουν στα αφεντικά και στους τραπεζίτες. Είναι δικές μας και θα τις αξιοποιήσουμε για να ζήσουμε και να ονειρευτούμε. Θα τις αξιοποιήσουμε για να οργανώσουμε την ημέρα που τα Mall δε θα ορθώνονται σαν σύμβολα της κατανάλωσης και της ματαιότητας της βιτρίνας, αλλά θα στέκουν καμένα και έρημα πια…

Σύμβολα μιας εποχής που υποχώρησε μπροστά στην ορμητική βία της επανάστασης, με μοναδικό στόχο να ζήσει επιτέλους ελεύθερος ο Άνθρωπος.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΥ

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΜΕ ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΝΟΕΜΒΡΗ

11:00, ΕΡΜΟΥ & ΚΟΡΝΑΡΟΥ

Αναρχικοί και Κομμουνιστές από την Κυψέλη και το Γκύζη

Κάλεσμα Πρωτοβουλίας για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών: ΑΝΕΡΓΟΙ & ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΚΟΙΝΟ ΑΓΩΝΑ

na_mi_zisoume_sa_douloi_1

Είμαστε κάποιοι από το ενάμισι εκατομμύριο άνεργους. Από τον 1 στους 3 που οι στατιστικές λένε πως δουλεύουμε με μερική εργασία λιγότερων των οχτώ ωρών. Αλλά και εργαζόμενοι με πλήρες ωράριο, που ζούμε καθημερινά με την απειλή από το αφεντικό, πως η όποια αντίστασή μας, η όποια διεκδίκησή μας, θα σημαίνει απόλυση γιατί οι άνεργοι είναι πολλοί. Τελικά, είμαστε εργαζόμενοι και άνεργοι, που έχουμε τον ίδιο αντίπαλο και εκμεταλλευτή, το ίδιο το κράτος με το πολιτικό του προσωπικό, αλλά και τα αφεντικά. Ξέρουμε τι σημαίνει να αγωνιάς για το πώς θα βγουν τα προς το ζην, γνωρίζουμε τη συνεχή απόρριψη από το κράτος. Για αυτό, και κουραστήκαμε πλέον, να διαβάζουμε και να ακούμε από τους μεγαλοεκδότες και τα κανάλια τους, για το πόσο άσχημα περνάμε.

Έταξαν χρυσά κουτάλια με την ΟΝΕ και το ευρώ, με τις Ολυμπιάδες και τα μεγάλα έργα, με το χρηματιστήριο. Ακόμα και τώρα, διηγούνται παραμύθια πως ότι περνάμε είναι προσωρινό, πως το σύστημα έχει προβλήματα που θα ξεπεραστούν. Ο κάθε ένας από εμάς, ξέρει πλέον από την εμπειρία του, πως το σύστημα δεν έχει προβλήματα. Το ίδιο το σύστημα είναι το πρόβλημα, ο ίδιος ο καπιταλισμός, που σε όλο τον κόσμο σαπίζει, παρακμάζει χωρίς καμιά θετική προοπτική.

 

Εμείς δεν επιλέγουμε την αναμονή απέναντι σε αυτή την κατάσταση. Ως Πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών, καλούμε σε άμεση πάλη για τη μείωση του χρόνου που δουλεύουμε, ώστε να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Να μη φορολογείται η εργατική τάξη, εργαζόμενοι και άνεργοι, με δωρεάν μετακίνηση, υγεία, στέγαση, παιδεία, με εργατικό έλεγχο, ώστε να μπορούμε να υποδείξουμε την απαλλοτρίωση σπιτιών, τον έλεγχο των ασφαλιστικών ταμείων κ.τ.λ. Να πάρουμε στα χέρια μας, να απαλλοτριώσουμε την περιουσία όσων κλείνουν δουλειές, όσων καταχρώνται δημόσιο χρήμα όπως και την εκκλησιαστική περιουσία. Την εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση, με εργατικό έλεγχο. 

 

Παλεύουμε για την πολιτική ανεξαρτησία των εργαζομένων και των ανέργων από το κράτος και τις κυβερνήσεις του, από τα αφεντικά και το κεφάλαιο, από τους γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

 

Προτείνουμε την γενική πολιτική απεργία διαρκείας. Κανένας εργατικός κλάδος μόνος δεν μπορεί να υπερασπιστεί το οποιοδήποτε δικαίωμά του. Και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να το κάνει με τις απεργίες της μιας ημέρας, χωρίς προοπτική. Στη γενική πολιτική απεργία διαρκείας, που μπορούν και οι άνεργοι να συντονίσουν τη δική τους δράση, και που θα είναι ταυτόχρονα και μια από τις μορφές που θα εκδηλώσουμε την εξέγερσή μας. Στην παρέμβαση στη γειτονιά, στην πόλη, πανελλαδικά, να δημιουργούμε εστίες σύγκρουσης με την πολιτική και το σύστημά τους, για κάθε εργατικό και λαϊκό πρόβλημα.

 

Η ανεργία μας, όπως και το ότι οι δουλειές όσων από εμάς τις έχουν ακόμα, συνεχώς κουτσουρεύονται μισθολογικά και ασφαλιστικά, δείχνουν ένοχο το χρέος, που με ότι έχουν υπογράψει εδώ και τέσσερα χρόνια θα καλούμαστε να το πληρώνουμε για δεκαετίες. Παλεύουμε για την άμεση και μονομερή διαγραφή του χρέους, μαζί με την ανατροπή της κυβέρνησης.

 

Η λύση του γόρδιου δεσμού της ανεργίας, της αφαίμαξης για το χρέος τους, η πάλη για εξασφάλιση αξιοπρεπούς εργασίας για όλους μας, είναι συνδεδεμένη τελικά με την επαναστατική πάλη για την εξουσία των ίδιων των εργαζομένων, για την εξουσία μας, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση. 

 

Ταυτόχρονα, είμαστε εργαζόμενοι και άνεργοι, που δεν δίνουμε χώρο στους ναζί και τους φασίστες. Σε αυτούς που επανειλημμένα έχουν επιχειρήσει μέσα και έξω από τη Βουλή, να βάλουν πλάτη στις δουλειές των τραπεζιτών και των εφοπλιστών.

 

Έχουμε πρόσωπο και φωνή. Ας οργανώσουμε τα δικά μας ανεξάρτητα όργανα πάλης. Τις δικές μας συλλογικότητες αλληλεγγύης, τα κέντρα του αγώνα μας. Που μόνο έτσι, στην προσπάθεια αυτή, θα παρεμβαίνουμε στα  άμεσα και ζωτικά προβλήματα επιβίωσης.

 

 

 

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΓΩΝΑ ΕΡΓΑΤΩΝ

 

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου, 6μμ, Νίκης 4 στο Σύνταγμα

 

Αίθουσα εκδηλώσεων ΤΕΕ

 

http://kentroagona-ergaton.blogspot.gr/

σποτ ΡΑΔΙΟΦΡΑΓΜΑΤΩΝ για Κυριακατικη αργια

ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ
ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΙ 7
ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

Κυριακή 2 Νοέμβρη 2014 :: απεργία στον κλάδο του εμπορίου

απεργιακή συγκέντρωση: 11πμ, Ερμού & Κορνάρου

Bίλα Ζωγράφου:Προπαγανδιστικές δράσεις στα ανατολικά ενάντια στην Κυριακάτικη αργία ενοψει Κυριακής 2/11

DSC_0169Στο πλαίσιο δράσεων ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, την Τετάρτη 29/10 και την Πέμπτη 30/10 πραγματοποιήθηκαν μέσα από τον συντονισμό των οριζόντιων σχημάτων αγώνα στα ανατολικά, προπαγανδιστικές δράσεις ενόψει της απεργίας στον κλάδο του εμπορίου. Πιό συγκεκριμένα και τις δύο μέρες, δεκάδες σύντροφοι και συντρόφισσες, προχώρησαν σε μαζικά μοιράσματα κειμένων στους εμπορικούς δρόμους των γειτονιών μας, προτρέποντας τους καταναλωτές να μην ψωνίζουν τις Κυριακές και τους εργαζόμενους να στηρίξουν την κυριακάτικη απεργία. Επιπλέον, κολληθήκαν αφίσες, πεταχτήκανε τρικάκια και μπήκανε πανό σε Ζωγράφου, Ιλίσια, Καισαριανή, Παγκράτι και Βύρωνα τα οποία καλούν στην απεργιακή συγκέντρωση την Κυριακή, στις 2 Νοέμβρη, στις 11:00 στην Ερμού και Κορνάρου.  Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα απελευθερωμένα ωράρια, συνεχίζεται…

 

αναδημοσιευση από:

http://villazografou.squat.gr/