Την Τρίτη 24 του Φλεβάρη στις 9.00πμ, στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων, στο κτίριο 9, αίθουσα 14 εκδικάζεται η αγωγή που έχει καταθέσει η απολυμένη συνάδελφος Α.Σ. κατά του ιδιοκτήτη του φροντιστηρίου «Πρίσμα» Βασιλείου Γκούμα με αίτημα την επαναπρόσληψή της. Η συνάδελφος απολύθηκε, επειδή προσέφυγε με το σωματείο μας στην Επιθεώρηση Εργασίας, προκειμένου να της καταβληθούν οφειλόμενα δεδουλευμένα περίπου δύο ετών.

Θυμίζουμε ότι την Τετάρτη 5 του Νοέμβρη 2014, στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων, εκδικάστηκε με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων η απαίτηση του εργοδότη του φροντιστηρίου «Πρίσμα» Β. Γκούμα: «να απαγορευθεί στο σωματείο και στους καθ΄ ων (της απολυμένης συναδέλφου Α.Σ., του προέδρου του ΔΣ του ΣΕΦΚ, Κλέαρχου Σμυρναίου και του ειδικού γραμματέα του ΔΣ του ΣΕΦΚ και εκπροσώπου του σωματείου στο ΔΣ της ΟΙΕΛΕ Διονύση Αμπάτη), η πραγματοποίηση συγκεντρώσεων έμπροσθεν του φροντιστηρίου και σε ακτίνα περιμετρικά μικρότερη των 200 μέτρων με απειλή χρηματικής ποινής 5.000 Ευρώ και προσωπική κράτηση 1 μηνός σε κάθε φυσικό πρόσωπο των καθ΄ ων για κάθε παραβίαση της εκδοθησομένης απόφασης…». Εκκρεμεί η έκδοση της σχετικής απόφασης. Στις 7 του Οκτώβρη 2014, απορρίφθηκε η απαίτηση του εργοδότη να εκδοθεί προσωρινή διαταγή για την απαγόρευση έξω από το φροντιστήριο «Πρίσμα» των συγκεντρώσεων του ΣΕΦΚ. Η υπόθεση αυτή, δεν αποτελεί, μια ακόμη απόλυση ανάμεσα στις εκατοντάδες χιλιάδες των 4 τελευταίων χρόνων.
Αναδεικνύει με τον πιο αυταρχικό τρόπο την επιδίωξη της εργοδοτικής ένωσης, μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων, να προχωρήσουν σε υποτίμηση της εργατικής δύναμης, σε προσλήψεις εργαζομένων χωρίς δικαιώματα, με εικονικά ένσημα, με τζάμπα για τους εργοδότες εργασία, μέσω των προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με voucher. Προϋπόθεση για να διαμορφωθεί η συνθήκη αυτή είναι να βρεθούν εκτός χώρων εργασίας όσες/οι υπερασπίζονται την αξιοπρέπειά τους, πιστεύουν στην αξία του συλλογικού αγώνα και της αλληλεγγύης, παλεύουν μαζί με το σωματείο, υλοποιώντας τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων.
Αναδεικνύει τον ρόλο του κατασταλτικού μηχανισμού, την ευκολία με την οποία εκδίδονται εισαγγελικές παραγγελίες προς τα αστυνομικά τμήματα για την τρομοκράτηση εργαζομένων είτε με την παρουσία ισχυρών δυνάμεων καταστολής στις εργατικές συγκεντρώσεις έξω από τις επιχειρήσεις των αφεντικών είτε με την «πρόσκληση» στο Α.Τ. της απολυμένης συναδέλφου «δι’ υπόθεσίν της» είτε με κατασταλτικές δυνάμεις «δέλτα» οι οποίες περικύκλωσαν τα γραφεία πρωτοβάθμιων σωματείων και στη συνέχεια βρίσκονταν έξω από το φροντιστήριο, όπου έγινε η κινητοποίηση, στις 11 του Οκτώβρη, παρά την απόρριψη της απαίτησης του εργοδότη να εκδοθεί προσωρινή διαταγή απαγόρευσης των συγκεντρώσεων.
Αναδεικνύει την ευκολία με την οποία εργοδότες είτε με εισαγγελικές παραγγελίες είτε με μηνύσεις είτε με ασφαλιστικά μέτρα χαρακτηρίζουν παράνομες εργατικές συγκεντρώσεις, λένε ψέματα και μόνο ψέματα, και απαιτούν, με αστυνομική εισαγγελική δικαστική βούλα, να θέσουν εκτός νόμου τον εργατικό αγώνα, μετατρέποντας τους χώρους εργασίας στον ιδιωτικό τομέα σε χώρους δουλοπαροικίας, όπου το αφεντικό πληρώνει και απολύει όποτε γουστάρει γιατί αλλιώς… υπάρχει και ο νόμος!
Αναδεικνύει τον εργασιακό μεσαίωνα των φροντιστηρίων, που οι εργοδότες των φροντιστηρίων έχουν επιβάλει εδώ και δεκαετίες: συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα. Όταν ο εργαζόμενος διεκδικεί, συμμετέχει στο σωματείο δεν… απολύεται, απλώς δεν… ανανεώνεται η σύμβασή του, σύμφωνα με τον… νόμο. Έτσι ο εργοδότης του φροντιστηρίου Πρίσμα απέλυσε τη συνάδελφο Α.Σ. (9/5/2014), η οποία κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες της επιχείρησης 24 χρόνια, καθώς αυτή και μόνο αυτή δίδασκε το αντικείμενο της πολιτικής οικονομίας, γιατί διεκδίκησε (1/4/2014) στην Επιθεώρηση Εργασίας ανατολικού τομέα και επέβαλε να της καταβάλει 5.700 Ευρώ, δεδουλευμένα 2 χρόνων (με μηνιαίο μισθό 270 Ευρώ καθαρά), αλλά και γιατί, όπως δήλωσε ο ίδιος στην Επιθεώρηση Εργασίας, δεν αρκέστηκε να προσφύγει στην Επιθεώρηση, πήγε και στο σωματείο της, τον ΣΕΦΚ…
Αναδεικνύει την εργοδοτική ασυδοσία, καθώς ο εργοδότης αρνείται να εφαρμόσει εκτός από την απόφαση της Επιθεώρησης Εργασίας και την απόφαση της Διεύθυνσης Αμοιβής Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας, η οποία στις 13/10/2014, τον κάλεσε: «εντός 8 ημερών να απαντήσει εγγράφως σχετικά με τους πιθανούς τρόπους επίλυσης της διαφοράς, ώστε να επαναπροσληφθεί η εργαζόμενη». Αντίθετα, δήλωσε ότι οι ώρες εργασίας του καθηγητή που έχει προσληφθεί στη θέση της συναδέλφου είναι 5 ώρες τη βδομάδα, δηλαδή 200 Ευρώ μισθός, αλλά είναι αποφασισμένος να μην την επαναπροσλάβει… Για μισθό 200 Ευρώ, όσο τα μισά δίδακτρα 1 μαθητή του φροντιστηρίου, απολύει, υποβάλει μηνύσεις, απαιτεί να απαγορευθούν συγκεντρώσεις στο κέντρο της πόλης…
Αναδεικνύει τον μηχανισμό αλλοτρίωσης του καθηγητή στα φροντιστήρια που για χρόνια «κοινωνικοποιήθηκε» από τα αφεντικά με την κουλτούρα του «περαστικού»: υποτιμημένη εργατική δύναμη, αλλά το αφεντικό είναι ξηγημένο και δίνει ιδιαιτεράκια… Έτσι ο εργοδότης του φροντιστηρίου Πρίσμα, μετά από 24 χρόνια συνεχούς εργασίας, απέλυσε τη συνάδελφο Α.Σ. γιατί εκτός της διεκδίκησης να της καταβληθούν τα δεδουλευμένα, όπως δήλωσε ο ίδιος στην Επιθεώρηση Εργασίας, η συνάδελφος Α.Σ. αρνήθηκε και να δουλέψει σε συνθήκη μαύρης εργασίας στο σπίτι μαθητή, ικανοποιώντας την απαίτησή του…

Ο αγώνας δεν ποινικοποιείται, δεν καταστέλλεται,
συνεχίζεται:

Ο ΣΕΦΚ καλεί σε συγκέντρωση αλληλεγγύης και αντίστασης, την Τρίτη 24 του Φλεβάρη, στις 9.00πμ, στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων, κτίριο 9, αίθουσα 14.
Καλούμε σωματεία, εργατικές συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιάς, εργαζομένους και ανέργους, μαθήτριες/τές, φοιτήτριες/ές στη συγκέντρωση ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία, τις εκδικητικές συνδικαλιστικές διώξεις και την ποινικοποίηση της εργατικής διεκδίκησης, για να αποδείξουμε στην πράξη ότι η επιβολή εργασιακού μεσαίωνα στον ιδιωτικό τομέα δεν θα περάσει…

Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)
Μέλος ΟΙΕΛΕ
Ανδρέα Λόντου 6, 10681 Αθήνα
τηλ. 210-3820537, 6977652768,
6937547624, 6978613862
e-mail: sefk@sefk.gr, www.sefk.gr

ΑΜΕΣΗ ΠΑΛΗ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ & 

ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΟΑΣΘ

Τα Μ.Μ.Μ. πρωτοεμφανίσθηκαν την εποχή της πρώτης Βιομαχανικής Επανάστασης στις αρχές του 19ου αιώνα, παράλληλα με την έντονη εκβιομηχάνιση των αστικών κέντρων. Η ανάγκη για τα Μ.Μ.Μ. προέκυψε με σκοπό την εξυπηρέτηση των σύγχρονων βιομηχανικών εργατών παραμένοντας ανέκαθεν μέσα προορισμένα για τα χαμηλότερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα. Πιο συγκεκριμένα το 1957 πραγματοποιείται η σκανδαλώδης ίδρυση του Ο.Α.Σ.Θ. παράλληλα με την κατάργηση του τραμ, το οποίο χαρακτηρίστηκε ως «αναχρονιστικό». Ο Ο.Α.Σ.Θ είναι η πρώτη και μοναδική εταιρία πανευρωπαϊκά, που κατέχει μονοπώλιο υπηρεσίας κοινής ωφέλειας με κρατική επιχορήγηση (για τη διατήρηση των κομίστρων σε χαμηλό επίπεδο) χωρίς να είναι υπόλογος για τις πρακτικές του στο κράτος. Οι μεγαλομέτοχοι του Ο.Α.Σ.Θ. είναι ταυτόχρονα μισθωτές και εκμισθωτές του και σε αρκετές περιπτώσεις και υπάλληλοι του ίδιου του οργανισμού με τεράστια κέρδη σε βάρος του και σε βάρος των κρατικών επιχορηγήσεων (οι μεγαλομέτοχοι είναι ιδιοκτήτες των εγκαταστάσεων του Ο.Α.Σ.Θ και τις επινοικιάζουν στον οργανισμό). Η τιμολογιακή πολιτική καθορίζεται από το εκάστοτε Υπουργείο Μεταφορών και ο οργανισμός υποχρεούται σε εφαρμογή της (η επιχορήγηση επικυρώνεται με Κ.Υ.Π.). Ενδεικτικά το ετήσιο λειτουργικό κόστος ανέρχεται στα 190 εκατομμύρια ευρώ, ενώ τα έσοδα στα 60εκ. και το αντιστάθμισμα καλείται να καταβληθεί από το κράτος (ο Ο.Α.Σ.Θ. λαμβάνει τετραπλάσια κρατική επιχορήγηση συγκριτικά με τον Ο.Α.Σ.Α.).

Τα τελευταία χρόνια ο Ο.Α.Σ.Θ. έχει προβεί σε δικαστικές διαμάχες με το κράτος, ώστε να μην του επιβληθούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές των μνημονίων, ενώ παράλληλα διατηρεί πελατειακά συστήματα ( μίζες , βίσματα ) σε κοινό προσανατολισμό με το κράτος. Μέσα στην ερχόμενη τριετία η κρατική επιχορήγηση θα πέσει σταδιακά κάτω από το υποδιπλάσιο (από 102 εκατομμυρια ετησίως σε 44) και τη μείωση των επιχορηγήσεων θα κληθούν παραδοσιακά να την πληρώσουν οι επιβάτες. Αναφορικά από το 2001 μέχρι σήμερα, η αύξηση των κομίστρων ανέρχεται στο 400% (από 0,30 €/100 δραχμές σε 1,20 € για δύο μετακινήσεις).Συν τοις άλλοις, όποιος δεν καταβάλλει το προβλεπόμενο κόμιστρο και εντοπιστεί από ελεγκτή, καλείται να πληρώσει πρόστιμο ύψους 80 €, το οποίο σε διάστημα μερικών μηνών (αν δεν αποπληρωθεί εγκαίρως) σχεδόν πενταπλασιάζεται και μπαίνει στον Τειρεσία.

Ο Ο.Α.Σ.Θ. ακολουθώντας τα χνάρια του κράτους προβαίνει σε παθητική και ενεργητική έμμεση και άμεση τρομοκρατία των επιβατών (έμμεσα βομβαρδίζει τον επιβάτη με οπτικοαουστικά μηνύματα για την επικύρωση εισιτηρίου και πιθανότητα ελέγχου, ενώ άμεσα οι ελεγκτές και ενίοτε οι οδηγοί παίζουν το ρόλο του μπάτσου). Σε περιπτώσεις που ο επιβάτης δεν κατέχει νόμιμο επικυρωμένο εισιτήριο και αρνείται να επιδείξει τα στοιχεία του, παρατηρούνται φαινόμενα παράνομης παρακράτησης του επιβάτη, όπως και περιπτώσεις κοινωνικού, φυλετικού κ.λπ. ρατσισμού. Από πλευράς των σεκουριτάδων-ελεγκτών-οδηγών παρατηρείται εξαναγκαστική αποβίβαση του παραβάτη (Θανάσης Καναούτης 19χρονος νεκρός σε τρόλεϊ της Αθήνας). Στα πλαίσια αυτής της τρομοκρατίας, παρατηρείται κοινωνικός κανιβαλισμός μεταξύ των επιβατών (από ρουφιανέματα μέχρι επίκριση, κατάδειξη και εξύβριση). Στα πλαίσια του καπιταλισμού και στο σύγχρονο νεοφιλελευθερισμό, καλείται και πάλι να πληρώσει τη νύφη ο κόσμος της εργασίας. Ιδιαίτερα σε μία πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη, όπου έχει καταγραφεί το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας πανελλαδικά, προσθέτοντας σε όλα αυτά την κατακόρυφη μείωση των εισοδημάτων και την αύξηση της φορολογίας. Ουσιαστικά οι αυξήσεις των εισιτηρίων και το σύστημα ελέγχου του Ο.Α.Σ.Θ. οδηγούν σε κοινωνικούς αποκλεισμούς και κοινωνικό δαρβινισμό.

Να βάλουμε φρένο στα σχέδια κράτους-κυβέρνησης και των αφεντικών του ΟΑΣΘ. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι μετανάστες δεν αντέχουν το βάρος του κόστους μετακίνησης. Να συλλογικοποιήσουμε τις αρνήσεις να οργανώσουμε την αντίσταση. Εδώ και τώρα να μειωθούν τα κόμιστρα σε αντιστοιχία με την πραγματική κατάσταση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Να απελευθερωθεί η μετακίνηση για τις κοινωνικά και οικονομικά ευπαθείς ομάδες, (μαθητες/φοιτητές, χαμηλόμισθοι, άνεργοι, Α.Μ.Ε.Α., συνταξιούχοι κλπ). Κατάργηση των ελέγχων και της εταιρικής τρομοκρατίας. Οι συνεπιβάτες/αγωνιστές προωθούμε την αλληλεγγύη μεταξύ μας με απώτερο σκοπό την ενίσχυση της κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης και της εξάλειψης του κοινωνικού κανιβαλισμού. Έξω οι σεκιουριτάδες από τα λεωφορεία, καμία κράτηση επιβάτη. Να τιμωρήσουμε τους δολοφόνους του Θ. Καναούτη που τον «αποβίβασαν» από τη ζωή για 1,30^Ε.

Οι μεταφορές, όπως και άλλες υπηρεσίες (υδροδότηση, ηλεκτροδότηση, παιδεία, υγεία) είναι δημόσια αγαθά, δεν είναι και δεν πρέπει να είναι επικερδείς επιχειρήσεις στα χέρια λίγων και εκλεκτών, οι οποίοι θα εντείνουν τους αποκλεισμούς των κοινωνικά αδύναμων. Οριστική λύση στο ζήτημα των μεταφορών μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από την πάλη ώστε αυτές να γίνουν πραγματικά δημόσιες συγκοινωνίες. Η ίδρυση ενός δημόσιου φορέα μετακίνησης που θα περάσει εξολοκλήρου στους εργαζόμενους, με κοινωνική εποπτεία, οι συγκοινωνίες στο σύνολό τους να κοινωνικοποιηθούν ώστε να καλύψουν την βασική τους λειτουργία την εξυπηρέτηση δηλαδή των κοινωνικών αναγκών και όχι τα κέρδη των εργολάβων της μετακίνησης.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΑΥΡΙΟ

Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό

«Μαύρο & Κόκκινο»