Ανακοίνωση της Κλαδικής ένωσης Εκπαίδευσης της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε για τις δηλώσεις του Υπουργείο Παιδείας περί διαγραφών

Βρισκόμαστε στα μέσα Αυγούστου, δηλαδή μέσα ακόμη στην καρδιά του καλοκαιριού κατά την οποία ολοκληρώθηκαν εν είδει τιμωρίας και οι τελευταίες διαλέξεις/εξεταστικές στα ιδρύματα, στα οποία οι φοιτητές/τριες και οι εργαζόμενοι/ες είχαν το θράσος να αγωνιστούν και να απεργήσουν. Είμαστε, βέβαια και αρκετό καιρό μετά το εσωκυβερνητικό καβγαδάκι Μητσοτάκη-Λοβέρδου για το ποιος θα απολύσει τους περισσότερους, αλλά μόνο λίγες μέρες μετά τις δηλώσεις του δεύτερου και τις αντίστοιχες ανακοινώσεις από το Υπουργείο Παιδείας εν όψει της έναρξης της εκπαιδευτικής σεζόν.

Στις δηλώσεις του μιλάει με πόνο, λέει πως δεν του πάει η καρδιά να κάνει ΑΣΕΠ για να προσλάβει μόνο 300 άτομα και πως έδωσε περιθώρια στους αιώνιους με τις διπλές εξεταστικές να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Διαβεβαίωσε, επίσης, ότι οι διαγραφές αφορούν μόνο τους «λιμνάζοντες» φοιτητές και ότι αυτή θα είναι η πρώτη και τελευταία φορά που η διαδικασία κινείται απ” το υπουργείο. Παραμένει πολύ ασαφές ποιοι ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία, αλλά όντας σε «σε συνεργασία με τα Συντονιστικά τους Όργανα» υποψιαζόμαστε ότι αυτό εν τέλει θα αποφασιστεί από το Συμβούλιο Διοίκησης κάθε σχολής, το οποίο θυμίζουμε ότι συγκροτήθηκε με βάση τον νόμο Αρβανιτοπούλου και αποτελείται από εξωπανεπιστημιακούς μανατζερ που εδώ και περίπου 2 χρόνια συνεδριάζουν σε απόλυτη μυστικότητα σε όλα τα ιδρύματα.

Την στιγμή που ακόμη και οι πρυτάνεις έχουν ευθυγραμμιστεί με αυτό που φωνάζει για χρόνια το φοιτητικό κίνημα, ότι οι αιώνιοι φοιτητές δεν κοστίζουν τίποτα, αναρωτιέται κανείς για ποιο λόγο συμβαίνουν όλα αυτά; Στην σύντομη ανακοίνωση του Υπουργείου αναφέρεται χαρακτηριστικά πως στόχος είναι «η αποκατάσταση της έννοιας του κύκλου σπουδών, καθώς και η αποφυγή μιας σειράς γραφειοκρατικών προβλημάτων αλλά και η αλλοίωση των στοιχείων που σχετίζονται με το φοιτητικό δυναμικό των πανεπιστημίων και των Τ.Ε.Ι.». Τι σημαίνει αυτό; Καταρχάς, ότι επιβάλλεται η εντατικοποίηση και το εξοντωτικό ν+2, το οποίο σφίγγει τον κλοιό της πίεσης γύρω από όλους φοιτητές και δείχνει την λαιμητόμο σε όποιον αναγκάζεται να δουλεύει παράλληλα ή δεν μπορεί να παρακολουθήσει τέτοιους ρυθμούς σπουδών. Είναι εξίσου σαφές, πως απομακρυνόμαστε ακόμη περισσότερο από οποιαδήποτε ελευθεριακή οπτική για την παιδεία και τείνουμε σε μια εκπαιδευτική διαδικασία η οποία θα δομείται και θα κρίνεται αποκλειστικά με όρους επιχειρηματικής αποδοτικότητας με φοιτητές που θα διαμορφώνονται στο μοντέλο του εξειδικευμένου πειθήνιου εργαζόμενου. Κατά δεύτερον, τα «γραφειοκρατικά προβλήματα» και η «αλλοίωση των στοιχείων», αφήνουν ξεκάθαρα να εννοηθεί πως οι διαγραφές αποσκοπούν και στην μείωση της χρηματοδότησης, η οποία γίνεται με το κεφάλι.

Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι θα γίνει τον Σεπτέμβρη και αυτό απευθύνεται προς δύο πλευρές. Από τη μία προς το υπουργείο και την κυβέρνηση, που εμφανίζονται με την σιγουριά του Ναπολέοντα για την εφαρμογή όσων αναγγέλλουν, για να τους θυμίσει ότι παραμονεύουν και τα Βατερλώ. Από την άλλη, προς όλους εκείνους που περιμένουν οι κινητοποιήσεις να πέσουν απ” τον ουράνο. Σε όλους αυτούς απαντάμε πως το μόνο πράγμα που θα πέσει απ” τον ουρανό το φθινόπωρο είναι η βροχή.

Για όλα τα άλλα οφείλουμε να φροντίσουμε από μόνοι μας: δημιουργώντας ελευθεριακά σχήματα στους συλλόγους μας και θέτοντας τα σε κατάσταση μάχης, προετοιμάζοντας τις γενικές συνελεύσεις και τις καταλήψεις διαρκείας στο πλάι των εργαζομένων, συντονίζοντας από τα κάτω τον αγώνα μας σε όλες τις σχολές.

-ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ-ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΕΙ-ΤΕΙ
-ΚΟΙΝΕΣ ΔΟΜΕΣ ΑΓΩΝΑ ΦΟΙΤΗΤΩΝ-ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ
-ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΑΖΙΚΟ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Η κατάσταση που επικρατεί τον τελευταίο καιρό στη Νέα Φιλαδέλφεια έχει προ πολλού πάψει να έχει ως κύριο άξονά της το γήπεδο της ΑΕΚ. Έχει να κάνει με την αρπαγή των δημόσιων χώρων από το Κεφάλαιο, την λεηλασία του πρασίνου και την τσιμεντοποίηση περιοχών όπως το Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας προς όφελος των πλουσίων. Εντάσσεται στην στρατηγική ενός κομματιού του Κεφαλαίου να μετατρέπει ολόκληρες πόλεις σε «φέουδα» μεγαλοεπιχειρηματιών, οι οποίοι θα εκμεταλλεύονται την οικονομική ζωή των Δήμων, θα επιβάλουν συνθήκες εργασιακής γαλέρας και θα δημιουργούν οικονομικές παντοκρατορίες στις πλάτες των εργατών. Αυτό είναι το σχέδιο του μεγαλομαφιόζου, Δημήτρη Μελισσανίδη για την Νέα Φιλαδέλφεια και η εναντίωση στις προθέσεις του είναι επιτακτική.

Η δολοφονική επίθεση στους κατοίκους της Νέας Φιλαδέλφειας και στον αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό χώρο «Στρουγκα», που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 20/6, η επίθεση σε ανθρώπους που αγωνίζονται ενάντια στα σχέδια του Μελισσανίδη και του Ρυθμιστικού Νομοσχεδίου που τα ευνοεί, αποτελεί εκ των πραγμάτων την υπεράσπιση των παραπάνω επιδιώξεων του Κεφαλαίου. Όποιοι θέτουν τους εαυτούς τους απέναντι στο κοινωνικό κίνημα και δρουν τραμπούκικα εναντίον του θα αντιμετωπιστούν ως αυτό που αντικειμενικά είναι: Ως τσάτσοι των αφεντικών, ως στρατός ιδιωτικών συμφερόντων, ως εχθροί όλων όσων αγωνίζονται για έναν δικαιότερο κόσμο. Οι απειλές και οι τρομοκρατικές ενέργειες δεν θα περάσουν. Το αντικαπιταλιστικό κίνημα θα τις τελειώσει.

Η κατάσταση στην Νέα Φιλαδέλφεια δεν είναι ζήτημα που αφορά αποκλειστικά την Νέα Φιλαδέλφεια, ούτε έχει να κάνει αποκλειστικά με την εναντίωση ανέγερσης γηπέδου της ΑΕΚ στην περιοχή, όπως προσπαθούν να μας πείσουν τα μηντιακά παπαγαλάκια του Μελισσανίδη τον τελευταίο καιρό. Η υλοποίηση των σχεδίων του Μελισσανίδη στην περιοχή θα ανοίξει τον δρόμο ώστε σύντομα όλες οι γειτονιές και όλοι οι δημόσιοι χώροι να μετατραπούν σε τσιφλίκια μεγαλοεπιχειρηματιών. Η αποτροπή των σχεδίων του Μελισσανίδη και η συνολική εναντίωση στο Ρυθμιστικό Σχέδιο, που ευνοεί την καπιταλιστική «ανάπτυξη» και την λεηλασία των δημόσιων χώρων είναι ζητήματα όλων μας.

Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε συμμετέχει στην διαδήλωση, που καλούν τοπικοί φορείς και συλλογικότητες στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας, την Πέμπτη 3 Ιούλη, στις 19.00, στην Πλατεία Πατριάρχου.

Ενώ ο οικονομικός πόλεμος που υφίσταται η τάξη μας μαίνεται, το κράτος-κεφάλαιο και τα καθεστωτικά μέσα επιχειρούν να καλλιεργήσουν ένα ψευδές κλίμα που δημιουργεί αυταπάτες για ανάπτυξη και έξοδο από την κρίση. Η οικονομική και πολιτική κατοχή της εργασίας από το κεφάλαιο έχει λάβει πλέον χαρακτήρα ολοκληρωτικού πολέμου. Βιώνουμε την πλήρη απαξίωση του εργατικού δυναμικού και μια παρατεταμένη ανεργία που οδηγεί καθημερινά την εργατική τάξη στην φτωχοποίηση και την εξαθλίωση της.

Η εξέγερση του Σικάγου το 1886, η Κομμούνα του Παρισιού, η γέννηση των Σοβιέτ στη Ρωσία, η επανάσταση του 1936 στη Βαρκελώνη,  είναι μερικές μόνο από τις μεγάλες μάχες αυτού του πολέμου, που συνεχίζεται καθημερινά στους δρόμους και σε κάθε εργασιακό χώρο. Οι οργανώσεις και οι δομές, οι εξεγέρσεις και οι επαναστάσεις αυτές είναι εικόνες μιας νέας κοινωνίας που προωθεί την αυτοργάνωση, την αλληλεγγύη και την ισότητα.

Σ’ αυτές τις συνθήκες του ολοκληρωτικού πολέμου που μας επιβλήθηκε οφείλουμε να αρνηθούμε κάθε ιεραρχική δομή και κάθε λογική ανάθεσης με μέσο την οριζοντιότητα και όπλο την αλληλεγγύη. Κρίνεται επιτακτική η ανάγκη να αντισταθούμε στις μαζικές απολύσεις, τις μειώσεις μισθών, τα απελευθερωμένα ωράρια, την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και την γενικότερη υποτίμηση των ζωών μας κάτω από το σύγχρονο καθεστώς εργασιακής τρομοκρατίας.

Κράτος και αφεντικά θα ήθελαν την πρώτη του Μάη να είναι απλά μια αργία. Εμείς απαντάμε ότι είναι απεργία, υπενθυμίζουμε τους αγώνες και τις ιστορικές διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος προωθώντας τις μαζικές κινητοποιήσεις, γεμίζοντας τους δρόμους και  οργανώνοντας την ταξική μας αντεπίθεση στην κοινωνία φυλακή. Εναντία σε κράτος, φασίστες, αφεντικά και εργατοπατέρες.

– Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΞΙΚΟΣ

– ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΤΑΞΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

– ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Μετά από μια σειρά καταπάτησης εργασιακών δικαιωμάτων, οφείλουμε να κάνουμε την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας την σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι της ανοχής μας…

Ενάντια στα αφεντικά που εξακολουθούν να βλέπουν… μισοάδειο το ποτήρι των κερδών τους παρά τα όσα έχουν καταχρηστικά πάρει απ’ τους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι που έχουν ήδη οδηγηθεί σταδιακά αντιμέτωποι με τον πάτο του ποτηριού, οφείλουν να βάλουν ένα τέρμα στην οικονομική αφαίμαξη της τάξης τους πριν αιφνιδίως βρεθούν αντιμέτωποι και με την ολική εξαθλίωσή τους.

Την Κυριακή 13/4 κι ενώ διανύουμε τον 5ο μήνα εφαρμογής του νόμου που καταργεί την Κυριακάτικη αργία, η ΟΙΥΕ (Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος) έχει προκηρύξει πανελλαδική απεργία για τους εργαζόμενους του κλάδου του εμπορίου.

Μετά τα «απελευθερωμένα» ωράρια και τις «λευκές νύχτες», το Κράτος-Κεφάλαιο επανέρχεται με την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, που έχει ανεπίσημα περάσει την σφαίρα του πειραματικού σταδίου και οδεύει προς καθιέρωση με την αμέριστη συμπαράσταση του Κράτους που την νομιμοποιεί εξυπηρετώντας ξεκάθαρα τα συμφέροντα των αφεντικών, όπως άλλωστε πάντα.

Επιπλέον, οι εργαζόμενοι δεν απειλούνται μόνο με απόλυση σε περίοδο κρίσης, αλλά εργάζονται περισσότερο με το υπάρχον εργατικό δυναμικό μικρότερο, χωρίς ρεπό και φυσικά χωρίς την αμοιβή που αντιστοιχεί στις επιπρόσθετες εργατοώρες. Μέσα σ’ αυτό το καθεστώς εργασιακής τρομοκρατίας, οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να μένουν αμέτοχοι και να αναμένουν μοιρολατρικά τα όσα Κράτος και Κεφάλαιο επιφυλάσσουν για το μέλλον τους. Η εργατική τάξη οφείλει να προετοιμάσει το έδαφος της γενικής απεργίας και της κοινωνικής επανάστασης με μοναδικό γνώμονα το ταξικό της συμφέρον και μοναδικό πρόταγμα την αλληλεγγύη μεταξύ των κατώτερων οικονομικών στρωμάτων.

• ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ, ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
  ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
• ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΚΩΝ ΜΑΣ
• ΔΕ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ. ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας προσπάθειας των νεοναζί της Χρυσής Αυγής να φτιάξουν εκ νέου το πληγωμένο image τους ενόψει των δημοτικών εκλογών. Μετά το κόλπο της βιντεοσκοπημένης συνομιλίας Μπαλτάκου-Κασιδιάρη, σειρά είχαν οι δηλώσεις του υποψήφιου αντιπεριφερειάρχη Πειραιά, Μουλιανάκη, ο οποίος μιλώντας σε φασιστική μάζωξη στο δημαρχείο του Περάματος εξαπέλησε απειλές εναντίον των σωματείων που δραστηριοποιούνται στην Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Ο Μουλιανάκης είπε συγκεκριμένα: «Αυτοί οι λακέδες του ΠΑΜΕ θα εξαφανιστούν, θα τους τελειώσουμε».

 Οι διακυρήξεις του συγκεκριμένου φασίστα δεν προκαλούν ιδιαίτερη απορία. Είναι άλλωστε το ίδιο φασιστικό μόρφωμα που σκότωσε τον μετανάστη εργάτη, Σαχτζάτ Λουκμάν, η ίδια συμμορία που αφαίρεσε την ζωή από τον Παύλο Φύσσα, οι ίδιοι δολοφόνοι που τον περασμένο Σεπτέμβρη πραγματοποίησαν μια δολοφονική επίθεση σε συνδικαλιστές της Ζώνης. Μεγαλύτερη απορία προκαλεί το γεγονός ότι ακόμα και μετά από όλα αυτά τα περιστατικά υπάρχουν ακόμα κάποιοι που πέφτουν από τα σύννεφα κάθε φορά που ένας από τους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής συστήνεται ως τέτοιος.

 Για το γεγονός ότι οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής ξαναβγαίνουν από τις τρύπες τους υπάρχει συγκεκριμένη εξήγηση: Ήταν το ίδιο το σύστημα που υπηρετούν που είχε απαγορεύσει την δολοφονική τους δράση και είναι το ίδιο σύστημα που ποτέ δεν θα μπει στην διαδικασία να τους τελειώσει ολοκληρωτικά. Και όσο κάποιοι αφελώς συνεχίζουν να εναποθέτουν τις ελπίδες τους για την καταπολέμηση του φασισμού σε θεσμικές λύσεις, ο τελευταίος θα επιστρέφει διαρκώς με το αληθινό του πρόσωπο.

 Ο φασισμός δεν εκδημοκρατίζεται, ουτε μετασχηματίζεται σε κάτι νομιμόφρονο. Ο φασισμός δεν νικιέται από τις κυβερνήσεις. Μόνο η δράση της εργατικής τάξης θα τσακίσει τον φασισμό γιατί μόνο σε αυτή στοχεύει η επίθεσή του. Αν οι μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής θέλουν τόσο πολύ να «εξαφανίσουν» ή να «τελειώσουν» τον οποιοδήποτε εργάτη, θα βρουν απέναντι τους την συλλογική δύναμη της τάξης που αγαπάνε να πολεμούν. Η αντιφασιστική και αντικαπιταλιστική πτέρυγα του κόσμου της Εργασίας οφείλει σήμερασήμερα να συσπειρωθεί ενάντια σε κάθε επίσημο ή ανεπίσημο τσιράκι του Κεφαλαίου και να πετύχει αυτό που καμία κυβέρνηση και κανένας θεσμός δεν έχει την πρόθεση ή την δυνατότητα να πράξει: Να τσακίσει τον φασισμό σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε κοινωνικό πεδίο της ζωής μας.

 -ΤΑΞΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

 -ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

 -ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ