Δίκη Ουαλίντ 3η ημέρα

Σήμερα (Πέμπτη 30/4) συνεχίστηκε η δίκη των βασανιστών του Ουαλίντ Τάλεμπ. Πριν ξεκινήσει η δίκη ο Ουαλίντ κυκλοφορούσε ελευύθερος στον χώρο του δικαστηρίου, ενώ οι κατηγορούμενοι ήταν φυγαδευμένοι κάπου στο κτίριο.Στο ακροατήριο υπήρχε χώρος μόνο για τους/τις αλληλέγγυους/ες στον Ουαλίντ.

Πρώτη κατέθεσε η ταμίας στον κεντρικό φούρνο του Σγούρδα στην Σαλαμίνα, που είναι μόνο πρατήριο και δεν δούλευε εκεί ο Ουαλίντ. Ισχυριζόταν πως ο Ουαλίντ έκλεψε λεφτά απ’τον φούρνο αλλά οι αντιφάσεις που έπεσε ήταν πολλές και δεν έπεισε. Οι ισχυρισμοί της εκνεύριζαν το ακροατήριο που διαμαρτυρόταν γι’ αυτά που ακουγόντουσαν στην αίθουσα.

Ακολούθησε ο αδερφός του Ουαλίντ. Αναφέρθηκε στις σχέσεις του Μάνη (γιο του Σγούρδα και ένας εκ των τεσσάρων βασανιστών) με την Χρυσή Αυγή, στους βασανισμούς, στην άθλια κατάσταση που βρήκε τον αδερφό του μετα τους βασανισμούς, στα πολλά και χρόνια προβλήματα υγείας που άφησαν οι βασανισμοί στον Ουαλίντ και στις απειλές που δέχονται αυτός και ο αδερφός του απ’τον Σγούρδα.

Στη συνέχεια κατέθεσε η εκπρόσωπος απ’την Αιγυπτιακή κοινότητα και μετά μια κοινωνιολόγος που εργάζεται στην υπηρεσία ασύλου .Η δεύτερη αναφέρθηκε στα ρατσιστικά χαρακτηριστικά της υπόθεσης αλλά και στα ψυχολογικά προβλήματα που έχει πλέον ο Ουαλίντ μετά τους βασανισμούς.

Στο διάλειμμα που ακολούθησε οι κατηγορούμενοι παρέμειναν στην αίθουσα και δε τόλμησαν να πάνε ούτε μέχρι τη τουαλέτα, ενώ οι αλληλέγγυοι/ες βγήκαν έξω και κατηγορούσαν αλλά και ειρωνευόντουσαν τους βασανιστές μέχρι που οι μπάτσοι έκλεισαν τις πόρτες. Ακολούθησαν έντονοι διάλογοι με τους μάρτυρες υπεράσπισης και τον δικηγόρο των βασανιστών αλλά και γελοιοποίησή τους.

Όταν συνεχίστηκε η δίκη κατατέθηκαν διάφορα έγγραφα και από τις δύο μεριές. Η πολιτική αγωγή κατέθεσε φωτογραφίες που έδειχναν την τρισάθλια κατάσταση που βρέθηκε ο Ουαλίντ αλλά και πάρα πολλές ιατρικές γνωματεύσεις.

Η δίκη θα συνεχιστεί στις 27 Μαϊου.

H ΟΡΜΑ θα είναι και πάλι στα δικαστήρια και καλεί όλους τους αντιφασίστες και αντιφασίστριες να δώσουμε μαζί την μάχη ενάντια στα αφεντικά και τους φασίστες, μαχητικά οργανωμένα, διεθνιστικά αντικαπιταλιστικά!

 

παρέμβαση για τον Ουαλίντ στο πανεπιστήμιο Πειραιά

Λίγο πριν την συνέχεια της δίκης του Ουαλίντ την 30 Απριλίου, η ΟΡΜΑ μαζί με άλλους αντιφασίστες παρέμβηκαν στο Πανεπιστήμιο Πειραιά την Τρίτη 28 Απριλίου.

Σπάσαμε το δαπίτικο κλίμα μίας σχολής προσαρμοσμένης στις επιταγές του νεοφιλελευθερισμού  της εξατομικοποίησης και των εξορμήσεων στην Μύκονο. Μούγκα οι δαπίτες με τα μάτια καρφωμένα στο πάτωμα καθώς οι κοκκινόμαυρες σημαίες παρέλασαν μπροστά τους και το κτίριο αντήχησε από τα συνθήματα της μάχης ενάντια σε κάθε είδους φασισμό.

Η συνέχεια στις αριστερές παρατάξεις της σχολής να δώσουν το δικό τους μάθημα αντιφασισμού.

ΟΡγάνωσηΜαχητικού Αντιφασισμού

Οι ανθρακωρύχοι στις ένοπλες δυνάμεις των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ: Γιατί το τάγμα Ανθρακωρύχων (Schachtjorskaja) πολεμάει ενάντια στη χούντα του Κιέβου.

Ρεπορτάζ της Susann Witt-Stahl για το Jungewelt

Στο Ντονμπάς οι μάχιμες μονάδες ανθρακωρύχων έχουν μεγάλη παράδοση. Για παράδειγμα, η 383η Μεραρχία Πεζικού, η οποία επανδρώθηκε το 1941 από ανθρακωρύχους εθελοντές και συμμετείχε στην άμυνα του Ντονιέτσκ, στις μάχες στην Κριμαία και αργότερα στο Βερολίνο, έχει εξαιρετική φήμη. Τιμήθηκε από την ηγεσία του Κόκκινου Στρατού για «την αυταπάρνηση, το θάρρος και την επιμονή της». Σήμερα οι ανθρακωρύχοι προσπαθούν να συνεχίσουν αυτή την παράδοση, πολεμώντας στο πλευρό των ανταρτών στις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντονιέτσκ (DNR) και του Λουγκάνσκ (LNR).

Στα τέλη του Μάη του τρέχοντος έτους περίπου 1.000 μέλη της ένωσης των ανθρακωρύχων που είχαν συνταχθεί με το Ντονιέτσκ είχαν ζητήσει την απόσυρση των στρατευμάτων της «χούντας του Κιέβου» και την ανεξαρτησία του Ντονμπάς. Πολλοί από αυτούς προσχώρησαν το καλοκαίρι στα στρατεύματα των Λαϊκών Δημοκρατιών και σήμερα βρίσκονται σχεδόν σε όλες τις στρατιωτικές μονάδες.

«Έχω μάθει να μη φοβάμαι», λέει ο 45χρονος πυροβολητής Βλαντιμίρ από το Ντονιέτσκ, ο οποίος έχει δουλέψει 25 χρόνια σαν το σκυλί στα ορυχεία και είναι εδώ και μερικούς μήνες μέλος του τάγματος Oplot (Οχυρό). «Η δουλειά στα ορυχεία είναι επίσης εξαιρετικά επικίνδυνη. Συχνά συμβαίνουν κι εκεί εκρήξεις», απαντάει στο ερώτημα για το πώς αισθάνεται που ρισκάρει τη ζωή του στο μέτωπο. Ήθελε να υπερασπιστεί την περιοχή από τους επιδρομείς από τη Δύση, αυτός είπε ότι ήταν ο λόγος για τον οποίο μπήκε στο στρατό. «Αυτός εδώ είναι ένας πόλεμος για τον εθνικισμό και το φασισμό, που υποκινήθηκε από πολύ πλούσιους ανθρώπους.»

Ορισμένες μονάδες αποτελούνται σχεδόν αποκλειστικά από ανθρακωρύχους. Αυτό ισχύει, για παράδειγμα, για το τάγμα Kalmius, το όνομα του οποίου προέρχεται από τον ποταμό που συνδέει το Ντονιέτσκ με το λιμάνι της πόλης της Μαριούπολης. Το τάγμα αυτό εκτελεί ειδικές αποστολές, όπως η αναγνώριση εχθρικού εδάφους, και διαθέτει δική του πυροβολαρχία. Πολέμησε στις σκληρές μάχες στο αεροδρόμιο του Ντονιέτσκ έναντια στο Δεξιό Τομέα και τους ξένους μισθοφόρους και συμμετείχε στις επίσης σκληρές μάχες για τα στρατηγικής σημασίας υψώματα κοντά στην πόλη Snizhne στα ρωσικά σύνορα, στη διάρκεια των οποίων ο ουκρανικός στρατός κατέστρεψε το μνημείο Σάουρ-Μογκίλα, αφιερωμένο στην αντίσταση ενάντια στο γερμανικό φασισμό κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πολλοί από τους ανθρακωρύχους, εξοργισμένοι από τα εγκλήματα των Ουκρανών φασιστών, αποφάσισαν να αφήσουν το σφυρί και το καλέμι και να πιάσουν το όπλο. «Δεν κάνουν καμία διάκριση μεταξύ αμάχων και στρατιωτών», λέει ο Bergmann Wlad και διηγείται ότι είχε βρει στο δρόμο από το Ντονιέτσκ προς τη Μαριούπολη μια ολόκληρη οικογένεια σε ένα αυτοκίνητο που φέρεται να δολοφονήθηκε από επιδρομές των ταγμάτων εθελοντών του ουκρανικού στρατού. Ο 29χρονος Oleg από το Shakhtyorsk λέει πως ήταν η σφαγή στις 2 Μάη στο Κτήριο των Συνδικάτων στην Οδησσό αυτό που αποτέλεσε το κίνητρό του για να συμμετάσχει στον εμφύλιο πόλεμο. Όπως ένα μεγάλο ποσοστό των συντρόφων του, έτσι και ο Oleg θέλει να αποτρέψει την οικονομική αιμορραγία της πατρίδας του. «Ολοένα και περισσότερα ορυχεία κλείνουν, πολλοί από εμάς έχουν χάσει τις δουλειές τους.»

Η ουκρανική στρατιωτική επίθεση στο Ντονμπάς είναι ιδιαίτερα σκληρή για τους ανθρακωρύχους. Τρία ορυχεία στο Ντονιέτσκ έχουν καταστραφεί από πυραύλους Grad, τα άλλα ορυχεία της περιοχής έπρεπε προσωρινά να κλείσουν. Κατά τη διάρκεια των συνεχών βομβαρδισμών στα ορυχεία ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε  να διακοπεί η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, να πέσουν οι επικοινωνίες, και έτσι οι εργάτες βρίσκονταν σε κίνδυνο να θαφτούν ζωντανοί, λέει ο Stanislaw Retinskij, Γραμματέας στο Υπουργείο Πληροφοριών της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ.

Η Λαϊκή Δημοκρατία έχει περάσει νόμους που εγγυώνται στους συγγενείς των ανθρακωρύχων επαναπρόσληψη μετά από ένα νικηφόρο τέλος του πολέμου. Αλλά κάτι τέτοιο βρίσκεται στο μακρινό μέλλον. Επί του παρόντος, οι αντάρτες ανθρακωρύχοι χαρακτηρίζονται από τους νέους κυβερνήτες του Κιέβου ως «τρομοκράτες».

«Δεν είμαστε ούτε αυτονομιστές ούτε τρομοκράτες. Είμαστε μέλη της εργατικής τάξης», δήλωσαν ανθρακωρύχοι στις 18 Ιούνη σε μια μαζική διαδήλωση μπροστά από το άγαλμα του Λένιν στο Ντονιέτσκ. «Θέλουμε ειρήνη στη χώρα μας, και θέλουμε να ακουστούμε. Το Κίεβο στέλνει μισθοφόρους και δολοφόνους, τανκς και αεροπλάνα εναντίον μας. Ζητάμε την άμεση κατάπαυση του πυρός.» Όταν η κατάπαυση του πυρός δε συνέβη, όπως ήταν αναμενόμενο, ανακοίνωσαν: «Είναι δικαίωμα των ανθρακωρύχων να πάρουν τη μοίρα τους στα χέρια τους.» Λίγο αργότερα θα σχηματιζόταν το τάγμα Schachtjorskaja, αποτελούμενο από χίλιους ανθρακωρύχους.

*Η Καμπάνια θα συνεδριάσει αυτή την Τετάρτη, 26/11, ώρα 19:00, στον χώρο της Λέσχης Αναιρέσεις, Ιπποκράτους 175.

ΠΗΓΗ:https://solidarityantifascistukraine.wordpress.com/

Στην εποχή της κρίσης, πλάι στην οικονομική εξαθλίωση φυτρώνει η φασιστική απειλή. Ένα σάπιο σύμπλεγμα κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών θρέφει, καλλιεργεί και υλοποιεί εθνικιστικές, αναχρονιστικές και αντιδραστικές αντιλήψεις και πρακτικές, στοχεύοντας πρωτίστως όσους είναι στο κοινωνικό περιθώριο (μετανάστες, ρομά κ.α.) και όσους έχουν επιλέξει το δρόμο της αντίστασης και του αγώνα (αναρχικούς, αριστερούς, απεργούς κ.α.). Το μαχαίρι που δολοφόνησε τον Π. Φύσσα, τα τάγματα εφόδου και τα χρυσαυγίτικα πογκρόμ δεν ήταν παρά η λογική συνέχεια ενός ακροδεξιού μηχανισμού (κρατικού και παρακρατικού) το οποίο επέλεξε να πνίξει στο αίμα και στα δακρυγόνα τις κινητοποιήσεις, να εφαρμόσει μία απάνθρωπη μεταναστευτική πολιτική (στρατόπεδα συγκέντρωσης, «Ξένιος Δίας» και αστυνομικά πογκρόμ, συνοριακοί στρατοί και Frontex, Φαρμακονήσι), να επιτεθεί σε κοινωνικούς χώρους (στέκια και καταλήψεις), με ΜΜΕ και δικαστικό σύστημα πιστούς στο ρόλο τους. Πάνω σε αυτό το έδαφος εδραιώθηκε η ΧΑ ως πολιτική δύναμη και μαζί με αυτήν έσπασε το ταμπού της εθνικιστικής ιδεολογίας. Όσο όμως και αν εστιάζουμε στους μηχανισμούς οι οποίοι έθρεψαν το αυγό του φιδιού, η εκκόλαψή του δε θα μπορούσε να είχε γίνει αν δυστυχώς στην κοινωνία μας δεν ήταν υπαρκτό εκείνο το ιδεολογικό και συνειδησιακό υπόβαθρο που θα το επέτρεπε, τόσο σαν ιστορικός απόηχος των σκοτεινών στιγμών της σύγχρονης ιστορίας (συνεργάτες των ναζί, μετεμφυλιακοί αντικομμουνιστές, φιλοχουντικοί και βασιλικοί) όσο και σα στάση του σύγχρονου «Ελληνάρα», ο οποίος φέρει σεξιστικές, ρατσιστικές, ομοφοβικές και εθνοκεντρικές αντιλήψεις.

Στο Χαλάνδρι, λόγω της συντονισμένης και έγκαιρης ανάδειξης πρωτοβουλιών και συλλογικοτήτων (όπως οι «Σβήστες Τους» και η Κατάληψη Πραπόπουλου), αλλά και λόγω κοινωνικών χαρακτηριστικών της περιοχής, οι φασιστικοί θύλακες και οι πυρήνες της Χ.Α. είναι αρκετά περιορισμένοι. Παρολ’ αυτά, μια σειρά ζητημάτων επιβάλουν την τοποθέτηση και την απάντησή μας. Η αντίληψη ότι οι Ρομά, ως μειονότητα, πρέπει να ζουν είτε γκετοποιημένοι και περιθωριοποιημένοι κοινωνικά, είτε να φύγουν από το Χαλάνδρι παρόλο που ζουν εδώ για αρκετές δεκαετίες ήδη, είναι βαθειά ρατσιστική. Παράλληλα, η αναδιαμόρφωση του κέντρου του Χαλανδρίου σε ζώνη διασκέδασης, αλλοιώνει το ύφος της περιοχής, η οποία συνδέεται με τη «νύχτα» και τα παρελκόμενά της. Είναι γνωστή άλλωστε η σχέση της συμμορίας της Χ.Α. με τη μαφία και τη «νύχτα».
Για εμάς, το σύνθημα «Αντίσταση, Αλληλεγγύη, Αυτοοργάνωση» αποτελεί οδηγό. Επιλέξαμε να μην επιτρέψουμε στις οποίες διαφωνίες χωρίζουν τις συλλογικότητες των δύο διοργανωτών να μας στερήσουν την προοπτική της κοινής δράσης, ειδικά στο ζήτημα της αντιμετώπισης της φασιστικής απειλής και των εθνικιστικών αντιλήψεων στην περιοχή. Γι αυτό, προχωρήσαμε στη διοργάνωση του αντιφασιστικού φεστιβάλ στην περιοχή μας. Η οικειοποίηση του δημόσιου χώρου, η ανάδειξή του ως κέντρο μιας διαφορετικού τύπου κοινωνικοποίησης και η αξιοποίησή του ως μια εναλλακτική επιλογή διασκέδασης και πολιτισμού, μπορούν να συμβάλλουν στο να διαμορφωθούν εκείνες οι σχέσεις στη νεολαία της περιοχής οι οποίες θα αποκρούσουν τις όποιες απόπειρες του εθνικισμού και του φασισμού να εισβάλει στην περιοχή μας.
Σας καλούμε να παρευρεθείτε στο διήμερο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ στο Χαλάνδρι, στις 28 και 29 Ιούνη και να πλαισιώσετε τις δράσεις του.
“Σβήστε τους” και “Κατάληψη Πραπόπουλου”