Αρχείο κατηγορίας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης:ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ

10384314_641421719323286_5349109818992002317_nΑπό τις 2 Μαρτίου μέλη του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων, και σε μεταγενέστερο χρόνο και πολιτικοί κρατούμενοι από την Τουρκία που βρίσκονται φυλακισμένοι στις ελληνικές φυλακές, βρίσκονται σε απεργία πείνας απαιτώντας την κατάργηση των άρθρων 187 και 187Α, της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμος»), του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ, της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA, καθώς και την πρόσβαση κι ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης τους κατηγορουμένου, αν το επιθυμεί, την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων και την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται.

Στις 47 μέρες απεργίας πείνας, ξεδιπλώθηκαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελλάδας, προς υποστήριξη των απεργών πείνας και στήριξη των αιτημάτων τους, εκατοντάδες κινήσεις αλληλεγγύης, με παρεμβάσεις, πορείες, καταλήψεις ραδιοφωνικών σταθμών και γραφείων του κυβερνώντος κόμματος, μηχανοκίνητες πορείες κ.α. Κινήσεις που χτυπήθηκαν από την «κυβέρνηση της Αριστεράς» σε επικοινωνιακό επίπεδο, μέσω των Μ.Μ.Ε., μέσω της, πάντα ανεξάρτητης κομματικής νεολαίας της, των συνελεύσεων «με ομοφωνία» στο σταθμό «στο Κόκκινο», αλλά και με απλή, παραδοσιακή καταστολή.

Μία από αυτές της κινήσεις ήταν η, εδώ και 19 ημέρες, κατάληψη του κτιρίου της πρυτανείας του ΕΚΠΑ. Οι σύντροφοι που κατέλαβαν το κτήριο ώστε να το μετατρέψουν σε ανοιχτό κέντρο αγώνα και αντιπληροφόρησης, βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο μάτι του κυκλώνα της καταστολής. Με επικοινωνιακές τακτικές που θα ζήλευε και η Δεξιά, η κυβέρνηση επιστράτευσε κάθε πιθανό και απίθανο επιχείρημα για «πρεζάκιδες», για «τρομερές καταστροφές», για «εμπόριο ναρκωτικών». Κάθε λογής τρομοϋστερικοι τίτλοι ειδήσεων καλούσαν σε επέμβαση των ΜΑΤ, με αποκορύφωμα το παροιμιώδους γελοιότητας «θα χαθούν ζωές» των Πρυτανικών αρχών, που έσπευσαν να αναπαράγουν τα κανάλια.

Με την λασπολογία στο ένα χέρι και την καταστολή στο άλλο,  κυβέρνηση απέδειξε ότι δεν πρόκειται να άρει το ασφυκτικό πλαίσιο καταστολής ή να αγγίξει τον τρομονόμο αργότερα, όπως διατείνεται, γιατί πολύ απλά τα χρειάζεται και βλέπουμε πως ήδη τα χρησιμοποιεί. Είδαμε την πρυτανεία να τελεί υπό αστυνομικό αποκλεισμό, ο οποίος εμπόδιζε κάθε πρόσβαση στο κτήριο, είδαμε τους μπάτσους να απαγορεύουν την τροφοδοσία των καταληψιών, ακόμα και με προσαγωγές ατόμων που επιχείρησαν να μεταφέρουν φαγητό, είδαμε δεκάδες προσαγωγές γύρω από το κατειλημμένο κτήριο, είδαμε τη σύλληψη μίας συντρόφισσας καθώς έφευγε από την κατάληψη αργά εχθές το βράδυ και την εκκένωση του κτηρίου νωρίς σήμερα το πρωί, το οποίο οι αλληλέγγυοι αρνήθηκαν να αφήσουν παρά τις συστηματικές απειλές της κυβέρνησης και τις υπόγειες προτάσεις για ασφαλή φυγάδευση από πίσω πόρτα, αν δέχονταν να λήξουν την κατάληψη.

Είδαμε, όμως, και τους συντρόφους να αντιστέκονται στην προσπάθεια  τρομοκράτησης της κυβέρνησης, να κρατούν το κτήριο κατειλημμένο επί 19 ημέρες, να κάνουν ανοιχτές συνελεύσεις, δράσεις αντιπληροφόρησης, να διοργανώνουν πορείες και να αντιστέκονται στην μαύρη προπαγάνδα της κυβέρνησης, η οποία φαίνεται ότι πολύ γρήγορα άρχισε να δημιουργεί το δικό της δίκτυο καλοθελητών δημοσιογράφων.

Είδαμε στην πράξη ότι οι φωνές αλληλεγγύης δεν καταστέλλονται, δεν φιμώνονται, δεν τρομοκρατούνται.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ


ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ

 

 

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

lib_thess@hotmail.com
www.libertasalonica.wordpress.com

 

Κατάληψη στην Πρυτανεία του Α.Π.Θ.

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ

Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 υπήρξε η αφορμή για τη σκλήρυνση του κατασταλτικού πλαισίου στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών. Στην Ελλάδα η επιπλέον αφορμή που χρησιμοποιήθηκε από την εξουσία ήταν η δράση των ένοπλων επαναστατικών ομάδων και κυρίως της 17Ν. Η ψήφιση του πρώτου τρομονόμου (άρθρο 187 του ΠΚ) το 2001 και του δεύτερου τρομονόμου (άρθρο 187Α του ΠΚ) το 2004 ήταν η πρώτη πράξη της κατασταλτικής επίθεσης. Τον Απρίλιο του 2009, έπειτα από την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και υπό τη σκιά της καπιταλιστικής κρίσης που είχε ξεσπάσει σε διεθνές επίπεδο ψηφίστηκε ο περιβόητος κουκουλονόμος, που μετατρέπει σε ιδιώνυμο αδίκημα την κάλυψη των χαρακτηριστικών κατά την τέλεση συγκεκριμένων πράξεων που σχετίζονται με κινηματικές πρακτικές αυτοάμυνας και αντιβίας. Το 2014 ψηφίστηκε η κατασκευή φυλακών τύπου Γ’, των σύγχρονων λευκών κελιών της ελληνικής δημοκρατίας. Σε όλο αυτό το διάστημα είδαμε ακόμη τα περίφημα τρομοδικεία (μια επανάληψη των δικονομικών συνθηκών των έκτακτων στρατοδικείων), την ποινικοποίηση προσωπικών και κοινωνικών σχέσεων, την απομόνωση αγωνιστών στα υπόγεια του Κορυδαλλού, τις σκευωρίες εναντίον συντρόφων, τις προφυλακίσεις και καταδίκες συντρόφων, χωρίς κανένα στοιχείο, τις εισβολές σε σπίτια λόγω ανώνυμων (ασφαλίτικων) καταγγελιών, τους βασανισμούς συλληφθέντων και την ολοένα και πιο σκληρή στάση της αντιτρομοκρατικής που πλέον συμπυκνώνει την ουσία του κράτους.

Όποιος πιστεύει πως όλα τα παραπάνω είναι απλά μια μάχη του κράτους δικαίου ενάντια σε περιθωριακές ομάδες και φαινόμενα, είναι αφελής ή, το πιθανότερο, έχει συμφέρον να προσποιείται ότι το κάνει. Η κατασταλτική επίθεση που δέχονται τα πιο δυναμικά κομμάτια του κινήματος επιτελεί διπλό ρόλο. Το κράτος προσπαθεί να ελέγχει και να κρατά δέσμιο το κίνημα μέσω των διώξεων και του αναπόφευκτου κόστους (οικονομικού και άλλου) που αυτές συνεπάγονται και ταυτόχρονα να τρομοκρατήσει τα τμήματα της κοινωνίας που έχουν τη διάθεση να αντισταθούν. Ο ιδεολογικός πόλεμος δε διεξάγεται στη σάλα του δημοκρατικού κράτους όπως αφελώς πιστεύει το μεγαλύτερο κομμάτι της αριστεράς (κυβερνώσας και μη) αλλά στο ανελέητο πεδίο της ταξικής πάλης. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν πρόκειται να άρει το ασφυκτικό πλαίσιο καταστολής πολύ απλά γιατί θα το χρειαστεί πολύ σύντομα.Ότι δεν καταφέρνει η κυβέρνηση -η κάθε κυβέρνηση- με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών/ τριών και την καταστολή, όσα ξεφεύγουν από την αστυνομική κτηνωδία, αναλαμβάνει να ολοκληρώσει η δήθεν ανεξάρτητη δικαστική εξουσία. Όλες οι συνιστώσες της κρατικής εξουσίας συνασπίζονται ενάντια στον κοινό εχθρό: αυτούς που αντιστέκονται και θα συνεχίσουν να αντιστέκονται με κάθε τρόπο και από κάθε θέση. Για να το καταφέρουν δε διστάζουν να καταργούν στην πράξη ακόμα και τον θεμελιώδη νόμο της “δημοκρατίας” τους, το σύνταγμα. Εμείς ξέρουμε καλά όμως κάτι που ολοένα και περισσότεροι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται: ότι η υποτιθέμενη “δημοκρατία” τους είναι ένα άλλοθι για να επιτευχθεί ο μεγάλος στόχος του κράτους και του κεφαλαίου, που δεν είναι άλλος από τη συντριβή όσων τους δημιουργούν προβλήματα στην προσπάθειά τους να πετσοκόψουν εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα δεκαετιών. Θέλουν να καταστήσουν τους προλετάριους όχι μόνο φθηνούς και αναλώσιμους αλλά κυρίως φοβισμένους και ανήμπορους να αντιδράσουν.

Όπως αναφέρει το Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων «Σε αυτό το καθεστώς εξαίρεσης εντάσσεται η αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού (με την εφαρμογή του «τρομονόμου» για τους κατηγορούμενους για ένοπλη πάλη και του «κουκουλονόμου» για όσους συλλαμβάνονται μετά από συγκρούσεις σε πορείες), του λεγόμενου «οργανωμένου εγκλήματος» ή καλύτερα της «μαύρης» καπιταλιστικής λειτουργίας, των μεταναστών οι οποίοι πλέον κρατούνται χωρίς τη διάπραξη κάποιου αδικήματος, αλλά απλώς λόγω της υπαρξής τους. Των χούλιγκαν που διώκονται με ειδικούς αθλητικούς νόμους, των γυναικών που στιγματίστηκαν ως μάστιγα για την κοινωνία κι ο κατάλογος μπορεί να συνεχιστεί. Ό,τι εν δυνάμει μπορεί να προκαλέσει κλυδωνισμούς στην αποτελεσματική συστημική λειτουργία αντιμετωπίζεται με κάποια ειδική ρύθμιση.»Ο αγώνας ενάντια στην καταστολή δεν είναι υπόθεση των αναρχικών αλλά όλης της εργατικής τάξης. Και για αυτό, η απεργία πείνας των μέλων του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων, των Κ. Γουρνά και Ν. Μαζιώτη και των πολιτικών κρατούμενων από την Τουρκία πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των καταπιεσμένων κι εκμεταλλευόμενων. Τα αιτήματα των απεργών πείνας, είναι αιτήματα όλων μας και η νίκη τους θα είναι νίκη όλου του κινήματος.

Απαιτούμε:
• Την κατάργηση των άρθρων 187 και 187Α
• Την κατάργηση της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμος»)
• Την κατάργηση του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ.
• Την κατάργηση της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA
• Την πρόσβαση κι ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης τους κατηγορουμένου, αν το επιθυμεί
• Την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων
• Την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται.
• Καμία ποινικοποίηση προσωπικών και οικογενειακών σχέσεων των πολιτικών κρατουμένων.

Στηρίζουμε την κατάληψη της πρυτανείας του Α.Π.Θ. και καλούμε όλο τον κόσμο του αγώνα σε αυτή

ΠΟΡΕΙΑ

1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015

17:00, στην ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΗ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
1/4/2015lib_thess@hotmail.com
https://libertasalonica.wordpress.com/2015/04/01/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%88%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1-%CF%80-%CE%B8/

Ανακοίνωση για τις προληπτικές προσαγωγές στην πορεία στις 31/ 03/ 2015

Η ψήφιση του πρώτου τρομονόμου (άρθρο 187 του ΠΚ) το 2001 και του δεύτερου τρομονόμου (άρθρο 187Α του ΠΚ) το 2004 ήταν η πρώτη πράξη της κατασταλτικής επίθεσης του κράτους, στα πλαίσια της σκλήρυνσης του κατασταλτικού πλαισίου στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών. Τον Απρίλιο του 2009, έπειτα από την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και υπό τη σκιά της καπιταλιστικής κρίσης που είχε ξεσπάσει σε διεθνές επίπεδο ψηφίστηκε ο περιβόητος κουκουλονόμος, που μετατρέπει σε ιδιώνυμο αδίκημα την κάλυψη των χαρακτηριστικών κατά την τέλεση συγκεκριμένων πράξεων που σχετίζονται με κινηματικές πρακτικές αυτοάμυνας και αντιβίας. Το 2014 ψηφίστηκε η κατασκευή φυλακών τύπου Γ’, των σύγχρονων λευκών κελιών της ελληνικής δημοκρατίας. Σε όλο αυτό το διάστημα είδαμε τα τρομοδικεία, την ποινικοποίηση προσωπικών και κοινωνικών σχέσεων, την απομόνωση αγωνιστών στα υπόγεια του Κορυδαλλού, τις σκευωρίες εναντίον συντρόφων, τις προφυλακίσεις και καταδίκες συντρόφων, χωρίς κανένα στοιχείο, τις εισβολές σε σπίτια λόγω ανώνυμων (ασφαλίτικων) καταγγελιών, τους βασανισμούς συλληφθέντων και την ολοένα και πιο σκληρή στάση της αντιτρομοκρατικής που πλέον συμπυκνώνει την ουσία του κράτους.

Στις 2 Μαρτίου τα μέλη του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων Α. Σταμπούλος, Τ. Θεοφίλου, Φ. Χαρίσης, Α. Ντάλιος και Γ. Καραγιαννίδης και οι αγωνιστές Δ. Κουφοντίνας, Κ. Γουρνάς, Ν. Μαζιώτης ξεκίνησαν απεργία πείνας απαιτώντας την κατάργηση των άρθρων 187 και 187Α, της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμος»), του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ, της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA, καθώς και την πρόσβαση κι ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης τους κατηγορουμένου, αν το επιθυμεί, την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων και την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται. Σε μεταγενέστερο χρόνο ξεκίνησαν απεργία πείνας και άλλα μέλη του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων καθώς και οι πολιτικοί κρατούμενοι από την Τουρκία που βρίσκονται φυλακισμένοι στις ελληνικές φυλακές.

Εχθές, στις 31/03/2015, πριν την προγραμματισμένη κεντρική πορεία αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας και κατά τη διάρκεια της προσυγκέντρωσης, έγιναν 16 προληπτικές προσαγωγές συντρόφων/ισσών οι οποίοι συμμετέχουν στο “Συντονισμό αναρχικών συλλογικοτήτων για την αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας καθώς πήγαιναν, με τις σημαίες τους, προς την Καμάρα. Οι προσαχθέντες αφέθηκαν όταν η πορεία είχε σχεδόν ολοκληρωθεί.

Το κράτος δημιούργησε αυτό το σφιχτό πλέγμα διατάξεων και μέτρων για έναν λόγο: για να καταστείλει όσα κομμάτια της εργατικής τάξης αντιστέκονται, καθώς τσακίζει τα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα δεκαετιών. Και για αυτό δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι η «κυβέρνηση της Αριστεράς» θα το καταργήσει, όπως έχει πολλαπλώς δεσμευτεί ότι θα κάνει, όσο ήταν στην αντιπολίτευση. Γιατί θα το χρειαστεί σύντομα.

Το ίδιο κράτος θα περιφρουρήσει αυτό, το τόσο απαραίτητο για το τσάκισμα του κινήματος, πλαίσιο. Και αυτό είναι που τώρα βλέπουμε να κάνει. Με «προληπτικές προσαγωγές», με απειλές για είσοδο των ΜΑΤ στο άσυλο, αμφότερα «μέτρα» που ο ΣΥΡΖΑ πολλάκις είχε χαρακτηρίσει αντιδημοκρατικά και απαράδεκτα, πριν γίνει κυβέρνηση και τα εφαρμόσει και ο ίδιος, με μία καλά ενορχηστρωμένη επίθεση λασπολογίας, από την οποία τίποτα δεν θα είχε να ζηλέψει η Δεξία.

Εμείς δηλώνουμε ότι τίποτα δεν περιμέναμε και τίποτα δεν περιμένουμε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και καθόλου δεν μας σοκάρει ή μας τρομάζει η καταστολή, κανονική ή ροζ.

Ο αγώνας ενάντια στην καταστολή δεν είναι υπόθεση των αναρχικών αλλά όλης της εργατικής τάξης. Η νίκη των απεργών πείνας θα είναι νίκη όλου του κινήματος.

 

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

Ανακοίνωση για τις προληπτικές προσαγωγές στην πορεία στις 31/ 03/ 2015

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ

Η ανάληψη της εξουσίας από την «αριστερά της ελπίδας» και οι δεσμεύσεις περί κατάργησης των φυλακών τύπου Γ’, δεν αποτελούν εχέγγυο ούτε για μας, και σίγουρα ούτε για τους φυλακισμένους. Σε ένα πλαίσιο αποδοχής και αναπαραγωγής του υπάρχοντος καπιταλιστικού συστήματος που δεν στοχεύει, παρά στην περαιτέρω εξαθλίωση των υποτελών τάξεων, και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τη σειρά της, θα φροντίσει να διαμορφώσει τις απαραίτητες συνθήκες εξαίρεσης, εκβιασμού και καταστολής των αγωνιζόμενων, με στόχο την αποδυνάμωση της άμυνας των καταπιεσμένων, απέναντι στη συνεχή επίθεση που δέχεται από το κράτος και το κεφάλαιο.

Από την πλευρά μας, δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για τη νέα κυβέρνηση. Γνωρίζοντας ότι τίποτα δεν έχει παραχωρηθεί από την εξουσία χωρίς αγώνα, υποστηρίζουμε και συμμετέχουμε έμπρακτα στην πάλη των πολιτικών κρατουμένων, οι οποίοι προτάσσουν το σώμα τους, ως έσχατο μέσο διεκδίκησης και απαιτούμε την άμεση δικαίωση των αιτημάτων τους.

Yιοθετούμε, λοιπόν, το πλαίσιο αιτημάτων των κρατουμένων, όπως εκφράστηκε από τις ανακοινώσεις έναρξης της απεργίας πείνας από 2/3, των Δ. Κουφοντίνα, Κ. Γουρνά, Ν. Μαζιώτη και του Δίκτυου Αγωνιστών Κρατουμένων (Δ.Α.Κ.).

Οι απεργοί πείνας απαιτούν την κατάργηση:
• του άρθρου 187
• του άρθρου 187Α
• της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμος»)
• του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ’
• της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA
• της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων,

επίσης απαιτούν:
• την πρόσβαση και ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης τους κατηγορουμένου, αν το επιθυμεί
• την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού, προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται.

Αυτές oι διεκδικήσεις είναι πιο επίκαιρες από ποτέ, καθώς όλες οι παραπάνω κατασταλτικές διατάξεις είχαν και εξακολουθούν να έχουν ως στόχο την εξόντωση και την τρομοκράτηση των αγωνιζόμενων και στις δύο πλευρές του συρματοπλέγματος, καθώς ο τρομονόμος (187) και η επέκτασή του (187Α), υπάγοντας όλες τις επιμέρους κατηγορίες στο πλαίσιο συγκρότησης και συμμετοχής σε «τρομοκρατική οργάνωση», μεγιστοποιεί τις ποινές και επιτρέπει ακόμα και την ποινικοποίηση πολιτικών, φιλικών και συγγενικών σχέσεων.

Η επιβαρυντική διάταξη του «κουκουλονόμου», παρά τις υποσχέσεις των κατά καιρούς κυβερνήσεων για την κατάργησή της, χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον ως το βασικό εργαλείο για την αναβάθμιση των πλημμεληματικών κατηγοριών σε κακουργήματα. Είναι γεγονός ότι η συγκεκριμένη διάταξη έχει βρει εφαρμογή σε δεκάδες περιπτώσεις διαδηλωτών και κοινωνικών αγωνιστών.

Το αίτημα της οριοθέτησης της επεξεργασίας και της χρήσης του γενετικού υλικού, υπό την προϋπόθεση της συγκατάβασης του κρατουμένου και της επιστημονικής επίβλεψης από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης του, αποβλέπει στην αποφυγή των, κατά τη συνήθη τακτική της αντιτρομοκρατικής, στημένων υποθέσεων με κατασκευασμένα αποδεικτικά στοιχεία (βλ. Τάσος Θεοφίλου), αλλά και στην αμφισβήτηση της θεώρησης της ανάλυσης του DNA ως επαρκούς στοιχείου ενοχοποίησης των κατηγορούμενων.

Οι φυλακές υψίστης ασφαλείας που αποτελούν το κατ’ εξοχήν σύμβολο του καθεστώτος εξαίρεσης που χρησιμοποιεί το κράτος απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους, αποσκοπούν στον εκφοβισμό του κοινωνικού συνόλου, στην εκδίκηση, μέσω της τιμωρίας και της απομόνωσης των κρατουμένων. Επιπλέον, χαρακτηριστική είναι η αναβάθμιση του ρόλου της ΕΛ.ΑΣ. σε όργανο επιβολής του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

Η παρατεταμένη κράτηση του Σάββα Ξηρού με διαγνωσμένη αναπηρία στο ποσοστό του 98% αποτελεί βασανιστήριο που αποδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την εκδικητικότητα του κράτους και της εξουσίας.

Αντιλαμβανόμαστε την ένταση της καταστολής απέναντι σε οποιονδήποτε αντιστέκεται και την αναβάθμιση του νομικού οπλοστασίου του ελληνικού κράτους ως την άλλη πλευρά του νομίσματος των πολιτικών λιτότητας, των μειώσεων μισθών και συντάξεων, των περικοπών σε όλες τις δημόσιες παροχές, δηλαδή της υποτίμησης και εξαθλίωσης της εργατικής τάξης.
Την ίδια στιγμή που η τάξη μας δέχεται την μεγαλύτερη επίθεση εδώ και χρόνια, το κράτος εξαπολύει την πιο σκληρή επίθεση απέναντι στα κομμάτια της που σηκώνουν το ανάστημα τους.

Όπως αναφέρουν στην ανακοίνωση τους οι αγωνιστές κρατούμενοι Κ. Γουρνάς και ο Δ. Κουφοντίνας: «Επειδή η καταστολή είναι η άλλη όψη της λιτότητας, ο αγώνας του λαϊκού κινήματος κατά της λιτότητας είναι αξεχώριστος από τον αγώνα κατά της καταστολής και ιδιαίτερα κατά του μόνιμου καθεστώτος εκτάκτων μέτρων. Γι’ αυτό ζητάμε τη συμπαράσταση ολόκληρης της αγωνιζόμενης κοινωνίας.» Και γι’ αυτό πρέπει να την έχουν.


Η δικαίωση των αιτημάτων των πολιτικών κρατουμένων που βρίσκονται σε απεργία πείνας,
θα είναι νίκη όλου του κινήματος.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
(αναρχική συλλογικότητα «Άνω Θρώσκω» | Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης |
συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό «Μαύρο & Κόκκινο» |
αναρχική ομάδα Θεσσαλονίκης «Πυρανθός»)

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ

Για τον αγώνα των απεργών πείνας

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ
Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 υπήρξε η αφορμή για τη σκλήρυνση του κατασταλτικού πλαισίου στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών. Στην Ελλάδα η επιπλέον αφορμή που χρησιμοποιήθηκε από την εξουσία ήταν η δράση των ένοπλων επαναστατικών ομάδων και κυρίως της 17Ν. Η ψήφιση του πρώτου τρομονόμου (άρθρο 187 του ΠΚ) το 2001 και του δεύτερου τρομονόμου (άρθρο 187Α του ΠΚ) το 2004 ήταν η πρώτη πράξη της κατασταλτικής επίθεσης. Τον Απρίλιο του 2009, έπειτα από την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και υπό τη σκιά της καπιταλιστικής κρίσης που είχε ξεσπάσει σε διεθνές επίπεδο ψηφίστηκε ο περιβόητος κουκουλονόμος, που μετατρέπει σε ιδιώνυμο αδίκημα την κάλυψη των χαρακτηριστικών κατά την τέλεση συγκεκριμένων πράξεων που σχετίζονται με κινηματικές πρακτικές αυτοάμυνας και αντιβίας. Το 2014 ψηφίστηκε η κατασκευή φυλακών τύπου Γ’, των σύγχρονων λευκών κελιών της ελληνικής δημοκρατίας. Σε όλο αυτό το διάστημα είδαμε ακόμη τα περίφημα τρομοδικεία (μια επανάληψη των δικονομικών συνθηκών των έκτακτων στρατοδικείων), την ποινικοποίηση προσωπικών, κοινωνικών, ακόμα και οικογενειακών σχέσεων, την χρήση του τρομονόμου για την αναβάθμιση «απλών» αδικημάτων, την απομόνωση αγωνιστών στα υπόγεια του Κορυδαλλού, τις σκευωρίες εναντίον συντρόφων, τις προφυλακίσεις και καταδίκες συντρόφων, χωρίς κανένα στοιχείο, τις εισβολές σε σπίτια λόγω ανώνυμων (ασφαλίτικων) καταγγελιών, τους βασανισμούς συλληφθέντων και την ολοένα και πιο σκληρή στάση της αντιτρομοκρατικής που πλέον συμπυκνώνει την ουσία του κράτους.Όποιος πιστεύει πως όλα τα παραπάνω είναι απλά μια μάχη του κράτους δικαίου ενάντια σε περιθωριακές ομάδες και φαινόμενα, είναι αφελής ή, το πιθανότερο, έχει συμφέρον να προσποιείται ότι το κάνει. Η κατασταλτική επίθεση που δέχονται τα πιο δυναμικά κομμάτια του κινήματος επιτελεί διπλό ρόλο. Το κράτος προσπαθεί να ελέγχει και να κρατά δέσμιο το κίνημα μέσω των διώξεων και του αναπόφευκτου κόστους (οικονομικού και άλλου) που αυτές συνεπάγονται και ταυτόχρονα να τρομοκρατήσει τα τμήματα της κοινωνίας που έχουν τη διάθεση να αντισταθούν. Ο ιδεολογικός πόλεμος δε διεξάγεται στη σάλα του δημοκρατικού κράτους όπως αφελώς πιστεύει το μεγαλύτερο κομμάτι της αριστεράς (κυβερνώσας και μη) αλλά στο ανελέητο πεδίο της ταξικής πάλης. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν πρόκειται να άρει το ασφυκτικό πλαίσιο καταστολής πολύ απλά γιατί θα το χρειαστεί πολύ σύντομα.Ότι δεν καταφέρνει η κυβέρνηση -η κάθε κυβέρνηση- με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών/ τριών και την καταστολή, όσα ξεφεύγουν από την αστυνομική κτηνωδία, αναλαμβάνει να ολοκληρώσει η δήθεν ανεξάρτητη δικαστική εξουσία. Όλες οι συνιστώσες της κρατικής εξουσίας συνασπίζονται ενάντια στον κοινό εχθρό: αυτούς που αντιστέκονται και θα συνεχίσουν να αντιστέκονται με κάθε τρόπο και από κάθε θέση. Για να το καταφέρουν δε διστάζουν να καταργούν στην πράξη ακόμα και τον θεμελιώδη νόμο της “δημοκρατίας” τους, το σύνταγμα. Εμείς ξέρουμε καλά όμως κάτι που ολοένα και περισσότεροι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται: ότι η υποτιθέμενη “δημοκρατία” τους είναι ένα άλλοθι για να επιτευχθεί ο μεγάλος στόχος του κράτους και του κεφαλαίου, που δεν είναι άλλος από τη συντριβή όσων τους δημιουργούν προβλήματα στην προσπάθειά τους να πετσοκόψουν εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα δεκαετιών. Θέλουν να καταστήσουν τους προλετάριους όχι μόνο φθηνούς και αναλώσιμους αλλά κυρίως φοβισμένους και ανήμπορους να αντιδράσουν.

Όπως αναφέρει το Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων «Σε αυτό το καθεστώς εξαίρεσης εντάσσεται η αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού (με την εφαρμογή του «τρομονόμου» για τους κατηγορούμενους για ένοπλη πάλη και του «κουκουλονόμου» για όσους συλλαμβάνονται μετά από συγκρούσεις σε πορείες), του λεγόμενου «οργανωμένου εγκλήματος» ή καλύτερα της «μαύρης» καπιταλιστικής λειτουργίας, των μεταναστών οι οποίοι πλέον κρατούνται χωρίς τη διάπραξη κάποιου αδικήματος, αλλά απλώς λόγω της υπαρξής τους. Των χούλιγκαν που διώκονται με ειδικούς αθλητικούς νόμους, των γυναικών που στιγματίστηκαν ως μάστιγα για την κοινωνία κι ο κατάλογος μπορεί να συνεχιστεί. Ό,τι εν δυνάμει μπορεί να προκαλέσει κλυδωνισμούς στην αποτελεσματική συστημική λειτουργία αντιμετωπίζεται με κάποια ειδική ρύθμιση.»
Ο αγώνας ενάντια στην καταστολή δεν είναι υπόθεση των αναρχικών αλλά όλης της εργατικής τάξης. Και για αυτό, η απεργία πείνα που ξεκίνησαν, από τις 2 Μάρτη, τα μέλη του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων, Α. Σταμπούλος, Τ. Θεοφίλου, Φ. Χαρίσης, Α. Ντάλιος και Γ. Καραγιαννίδης και οι Δ. Κουφοντίνας, Κ. Γουρνάς, Ν. Μαζιώτης και στην οποία αναμένεται να συμμετάσχουν και οι υπόλοιποι συμμετέχοντες στο Δίκτυο σύντροφοι, πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των καταπιεσμένων κι εκμεταλλευόμενων.

Στηρίζουμε τα αιτήματα των απεργών πείνας. Απαιτούμε:

• Την κατάργηση των άρθρων 187 και 187Α
• Την κατάργηση της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμος»)
• Την κατάργηση του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ.
• Την κατάργηση της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA
• Την πρόσβαση κι ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης τους κατηγορουμένου, αν το επιθυμεί
• Την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων
• Την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται.

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
lib_thess@hotmail.com
https://libertasalonica.wordpress.com/2015/03/12/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CF%8E%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CF%82/

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ:ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία ΘεσσαλονίκηςΔεν πέρασαν ούτε 15 μέρες «αριστερής κυβέρνησης» και η φούσκα της κοινωνικής ειρήνης ήδη έσπασε από την επίθεση των ΜΑΤ στην Πλατεία Εξαρχείων και στην κατάληψη ΒΟΞ στις 07/02.  Έπειτα από επίθεση και κάψιμο περιπολικού κοντά στην πλατεία, διμοιρίες ΜΑΤ και μοτοσικλετιστές της ομάδας ΔΕΛΤΑ εισέβαλλαν στα Εξάρχεια και άρχισαν να κυνηγούν κόσμο. Τα αποτελέσματα : πολλά ανοιγμένα κεφάλια, περίσσια δόση καφρίλας από τα ένστολα καθίκια και πολυάριθμες συλλήψεις. Δεν έλλειψε, για ακόμη μια φορά, και η προσπάθεια εισβολής στον κοινωνικό χώρο Κ*ΒΟΞ, η οποία στέφθηκε, ως συνήθως, με αποτυχία, αφού οι σύντροφοι κατάφεραν να απωθήσουν τις ορδές των μπάτσων.

Εντέλει, «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν».

Το αν δόθηκε εντολή να εισβάλλουν τα ΜΑΤ στα Εξάρχεια ή να επιδοθούν στο αγαπημένο τους σπορ- την άσκηση βίας εναντίον πολιτών, δεν έχει απολύτως καμία σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι το κράτος καταστολής δείχνει, και σε αυτή τη συγκυρία, παρών. Η επίθεση στο ΒΟΞ και στην πλατεία αποτελεί επίθεση ενάντια στην κοινωνία που αγωνίζεται, και βουλώνει επιτέλους τα στόματα όσων πίστευαν σε αφοπλισμούς μπάτσων και κατάργηση ειδικών σωμάτων. Πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους ότι η χτεσινή εισβολή είναι απλά μια επίθεση εναντίον όσων αγωνίζονται, αλλά και όσων τολμούν να αμφισβητούν εν τοις πράγμασι ακόμη και μια «αριστερή κυβέρνηση». Το «νέο δόγμα αστυνόμευσης», που σχεδιάζει η νέα διοίκηση του υπουργείου ΠΡΟΠΟ δε σημαίνει τίποτα, όχι μόνο για την κοινωνία που αντιστέκεται, αλλά για οποιονδήποτε που αντιλαμβάνεται ότι όταν η εξουσία, μπλε, πράσινη, κόκκινη, μωβ νιώθει να απειλείται, έχει ΠΑΝΤΑ, ως απάντηση, την καταστολή.

Προεκλογικά, η θέση της αστυνομίας σε μια αριστερή κυβέρνηση βασίστηκε σε ευχολόγια. Η θεαματική κίνηση της απομάκρυνσης των κάγκελων της Βουλής, τα οποία, δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι θα επιστρέψουν όταν ο λαός δείξει την αποφασιστικότητα να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, ήταν το μόνο που έκανε το υπουργείο ΠΡΟΠΟ για να δικαιολογήσει την «αριστεροσύνη» του. Πριν μία εβδομάδα, μπάτσοι επιτέθηκαν στην κατάληψη Βύρωνος της Καβάλας μαζί με τα φιλαράκια τους, τους φασίστες, και τώρα, έδειξαν πάλι τους γνωστούς παληκαρισμούς στα Εξάρχεια. Ο περίφημος «εκδημοκρατισμός» της αστυνομίας ακούγεται σαν ανέκδοτο ακόμη και στα αυτιά του πιο καλοπροαίρετου. Η θέση της αστυνομίας σε μια αριστερή κυβέρνηση, είναι ίδια με αυτή σε μια οποιαδήποτε κυβέρνηση: είναι εκεί για να υπερασπίζεται το δίκαιο των αφεντικών, απέναντι στους εργάτες, είναι εκεί για να στηρίζει τα τείχη μεταξύ της εξουσίας και του λαού, είναι εκεί για να εφαρμόζει το μονοπώλιο της βίας των ισχυρών.

Η πολιτική συγκυρία που διανύουμε αποτελεί, και πρακτικά πλέον, το τέλος της μεταπολίτευσης του δικομματισμού. Στις εκλογές, η ακρωτηριασμένη, από την κρίση, ελληνική κοινωνία, προτίμησε τη σιγουριά μιας αριστερής κυβέρνησης, από τον καθημερινό αγώνα στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Η αυταπάτη ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σημαίνει την απαρχή μιας «ελπίδας για τον τόπο» δεν είναι ακόμα ορατή στην πλειοψηφία.

Πρόσφατα, η θεωρία της «καλύτερης διαπραγμάτευσης» στην Ευρώπη και του «τσαμπουκά στη Μέρκελ», που συσπείρωσε ευρύτατα κομμάτια του κόσμου στο ΣΥΡΙΖΑ, ξεπέρασε την ψήφο και έλαβε και κινηματικά χαρακτηριστικά, όταν στις τελευταίες συγκεντρώσεις σε διάφορες ελληνικές πόλεις, κομμάτια της αριστεράς, αλλά και απλός κόσμος δήλωσε τη συμπαράσταση του στον υπουργό οικονομικών Βαρουφάκη, στη διαπραγμάτευση με τους Γερμανούς δανειστές της Ελλάδας. Και σα να μην έφτανε αυτό, η Χρυσή Αυγή, ο Κοκός, ο Αμβρόσιος, ο Μπαλτάκος και διάφορα άλλα φασισταριά εξέφρασαν ανοιχτά τη στήριξή τους στην κυβέρνηση, η οποία, γι’ αυτούς επιτελεί το «εθνικό της καθήκον» και επιδεικνύει «πατριωτισμό».

Ο πατριωτισμός ενός διαταξικού και αρκετές φορές απολιτίκ χυλού «αντιμνημονιακών δυνάμεων», δεν αφήνει κανένα περιθώριο αισιοδοξίας. Οι εκμεταλλευόμενοι αυτού του τόπου δεν μπορούν να ελπίζουν σε καμιά εθνική συνεννόηση, σε καμιά κοινωνική ειρήνη που διαβουλεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Η επιστροφή σε μια σοσιαλδημοκρατία του ’80 δεν μπορεί παρά να είναι μια φάρσα της ιστορίας. Η προσμονή ξένων επενδυτών δεν μπορεί να είναι το πρόταγμα ενός λαού, ο οποίος ολοένα κι εξαθλιώνεται, πόσο μάλλον να είναι το πρόταγμα της αριστεράς, πόσο μάλλον του επαναστατικού κινήματος. Η επαναφορά του πατριωτικού λόγου, της ελληνικής σημαίας στο Σύνταγμα δεν είναι παρά ένας φτηνός τυχοδιωκτισμός που δε θα αργήσει να στραφεί μπούμεραγκ εναντίον του κινήματος και των διεκδικήσεών του.

 

Εμείς, ντόπιοι και μετανάστες, θύματα της επίθεσης κράτους και κεφαλαίου, ΔΕΝ σκύβουμε το κεφάλι ΟΥΤΕ περιμένουμε από τους διαχειριστές της εξουσίας σωτήριες λύσεις. Δεν έχουμε κοινά λάβαρα ούτε κοινά αιτήματα με τα αφεντικά μας. Οι αιώνιοι ταγοί τους, δεξιοί κι αριστεροί κυβερνήτες αυτού του σαπιοκάραβου, θα μας βρίσκουν απέναντί τους. Ως την κοινωνική επανάσταση,  ως την αναρχία.

 

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

08/02/15

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ:ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ / ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

a72014c9aa4502a54c49103aeaf26118Στους καιρούς της εξαθλίωσης της εργατικής τάξης και της κατάστασης εξαίρεσης στην οποία βρίσκονται οι άνεργοι έρχεται ο νόμος που προβλέπει τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων για 7 Κυριακές τον χρόνο, που με υπουργική απόφαση αυξάνονται σε 52. Έστω κι αν το ΣτΕ πάγωσε προσωρινά την υπουργική απόφαση, η πρόθεση κράτους και καπιταλιστών για πλήρη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.

Πού στοχεύει η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας;

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας αλλά και η πλήρης ελαστικοποίηση των ωραρίων είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που εντάθηκε με αφορμή την κρίση. Στο επίκεντρο αυτής της αναδιάρθρωσης είναι οι εργασιακές σχέσεις ως ο παράγοντας που πάνω του στηρίζεται η εκμετάλλευση των εργαζομένων, η παραγωγή υπεραξίας και τελικά τα κέρδη των καπιταλιστών. Είναι ένα μέτρο που θα ωφελήσει άμεσα κυρίως τους μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου του εμπορίου και τα μεγάλα εμπορικά κέντρα, θα ευνοήσει δηλαδή την περαιτέρω συσσώρευση κεφαλαίου. Είναι ακόμα όμως άλλη μια επίθεση σε εργασιακά κεκτημένα που ανοίγει τον δρόμο για την περαιτέρω εντατικοποίηση κι αυταρχικοποίηση των ήδη επισφαλών εργασιακών σχέσεων σύμφωνα με το κυρίαρχο πνεύμα της πλήρους εμπορευματοποίησης των ζωών μας. Για να επιβιώσει ο καπιταλισμός που βρίσκεται σε κρίση πρέπει να επεκταθεί επιθετικά σε ολοένα και περισσότερα σημεία όπου μέχρι τώρα δεν είχε εκμεταλλευτεί επαρκώς. Ο στόχος είναι η μετατροπή των εργαζόμενων σε εργατικές μηχανές με ελάχιστα δικαιώματα που όταν δε δουλεύουν θα είναι πειθήνιοι καταναλωτές. Δηλαδή η ολοκληρωτική μετατροπή της ζωής σε έναν κύκλο παραγωγής υπεραξίας, κατανάλωσης εμπορευμάτων και συσσώρευσης κεφαλαίου. Αυτή είναι η περιβόητη καπιταλιστική ανάπτυξη. Όποιος νομίζει ότι αυτή η επίθεση στον ελεύθερο χρόνο των εργαζομένων θα σταματήσει στο εμπόριο είναι πολύ γελασμένος.

Η ιερή συμμαχία της εμπορευματοποίησης των ζωών μας

Αυτή η προσπάθεια συσπειρώνει ένα διευρυμένο μέτωπο δυνάμεων που η καθεμιά με τον τρόπο της συνεισφέρει στον κοινό στόχο. Κινητήρια δύναμη είναι φυσικά οι καπιταλιστές και βασικός μοχλός η κυβέρνηση που χρησιμοποιώντας τον κρατικό μηχανισμό λειτουργεί σαν εντολοδόχος του κεφαλαίου. Αυτή φυσικά είναι και μια από τις βασικές λειτουργίες του κράτους στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Ο ρόλος της δικαστικής εξουσίας είναι επίσης σαφής κι ευδιάκριτος και μια πρόχειρη ματιά στον ρόλο που έπαιξε στο πετσόκομμα των εργατικών δικαιωμάτων τα τελευταία χρόνια δεν αφήνει το γεγονός της προσωρινής απόφασης του ΣτΕ να θολώσει τα νερά. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ έχουν αναλάβει τον ρόλο της ιδεολογικής εμπροσθοφυλακής προσπαθώντας να παρουσιάσουν την κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων ως λύση στην κρίση τους και να τη διαφημίσουν όσο πιο πολύ γίνεται, την ίδια στιγμή που παρουσιάζουν οποιαδήποτε αντίδραση σαν αντικοινωνική κι επιζήμια για τους εργαζόμενους. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στις χιπστεροφασιστικές free press φυλλάδες που με τη δήθεν αποϊδεολογικοποιημένη κι αισθητικοποιημένη οπτική τους αποκρυσταλλώνουν το περιεχόμενο του κοινωνικού εκφασισμού ως επιθετικού νεοφιλελευθερισμού. Οι εμπορικοί σύλλογοι στην πλειοψηφία τους βοήθησαν κι αυτοί με τον τρόπο τους. Αρχικά με την παλινωδία του «7 Κυριακές κι όχι 52» όπου έδειξαν να μην καταλαβαίνουν πως η ηγεμονία ανήκει πλέον στους μεγαλοαστούς κι όχι στους ίδιους, κι οποιαδήποτε αλλαγή στην κυριακάτικη αργία δε θα έμενε εκεί αλλά θα παρέσερνε τα πάντα. Έπειτα με την εισαγωγή θεσμών που συμβάλλουν στην ελαστικοποίηση των ωραρίων όπως οι «λευκές νύχτες» όπου οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν ως τα μεσάνυχτα για να αυξηθεί ο τζίρος. Στις «λευκές νύχτες» συνέβαλαν και αρκετοί δήμοι που στήριξαν πολλές τέτοιες προσπάθειες, ακόμη και δήμαρχοι που ανήκουν στην αριστερά, αποδεικνύοντας τον ρόλο της ως αριστεράς του κεφαλαίου και εν δυνάμει διαχειριστικής δύναμης τους συστήματος κι όχι δύναμης ανατροπής του. Τέλος, οι αλαλάζοντες καταναλωτές που είναι πρόθυμοι να προτάξουν τα στήθη τους για να ψωνίσουν την Κυριακή παίζουν τον ρόλο των χρήσιμων ηλίθιων που δεν αντιλαμβάνονται ότι η πλήρης κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων θα επηρεάσει κι αυτούς.

Η σημασία του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας

Δεν πρέπει να ξεχνάμε τον άμεσο αντίκτυπο της εντατικοποίησης της εργασίας στις ζωές των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή που η επίσημη ανεργία είναι στο 26% ο ελεύθερος χρόνος των εργαζόμενων ψαλιδίζεται. Η έννοια του ελεύθερου χρόνου στενεύει για να χωράει μόνο την κατανάλωση και την απολύτως αναγκαία ξεκούραση. Το εργατικό κίνημα πρέπει να κατανοήσει το ζήτημα του ελεύθερου χρόνου ως ίδιας σημασίας με τον μισθό, ως πλευρές του ίδιου πράγματος. Οφείλει να επανανοηματοδοτήσει την έννοια του ελεύθερου χρόνου έξω κι ενάντια στον καπιταλισμό, ως χρόνου που οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούν για να οργανώσουν την αντίστασή τους στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, να δημιουργήσουν τον δικό τους πολιτισμό, να ζήσουν έξω από την κυριαρχία του εμπορεύματος. Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας πρέπει να νικήσει για να δώσει μια πνοή στους εργατικούς αγώνες και να εμπλουτίσει το περιεχόμενό τους.

Τι να κάνουμε

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας δεν αφορά μόνο τους εμποροϋπάλληλους αλλά όλους τους εργαζόμενους. Οι απεργίες των σωματείων του κλάδου τις Κυριακές που είναι ανοιχτά τα καταστήματα είναι απαραίτητες και πρέπει να στηριχτούν, αλλά δεν αρκούν. Είναι απαραίτητος ο οριζόντιος συντονισμός ευρύτερων κομματιών της τάξης μας, σωματείων βάσης, εργατικών σχημάτων και συλλογικοτήτων ώστε αυτές οι απεργίες να αποκτήσουν γενικευμένα χαρακτηριστικά. Σε αυτή την προσπάθεια ο θεσμικός συνδικαλισμός και οι ηττημένες λογικές και πρακτικές του είναι βάρος κι όχι σύμμαχος. Για να κερδίσουμε αυτή τη μάχη ο δρόμος είναι ένας: πρέπει να καταστρέψουμε τη λειτουργία της αγοράς τις Κυριακές. Με μαζικές πορείες, δυναμικές παρεμβάσεις και αποκλεισμούς καταστημάτων, σαμποτάζ, κλεισίματα δρόμων να δημιουργήσουμε ένα πολύμορφο κίνημα μέχρι να το πάρουν απόφαση ότι τις Κυριακές μας δεν πρόκειται να τις χαρίσουμε στον κόσμο του εμπορεύματος. Τις Κυριακές μας θα τις χρησιμοποιήσουμε για να γλεντήσουμε και να συζητήσουμε, για να ερωτευθούμε και να οργανώσουμε την Κοινωνική Επανάσταση που θα σαρώσει τον κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου και θα οικοδομήσει την ελευθερία.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣΕλευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 18/1

11πμ, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων (Σόλωνος και Ασκληπιού)

10:30 πμ Τσιμισκή με Αριστοτέλους – Θεσσαλονίκη.

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας αλλά και η πλήρης ελαστικοποίηση των ωραρίων είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που εντάθηκε με αφορμή την κρίση. Είναι ένα μέτρο που θα ωφελήσει άμεσα κυρίως τους μεγαλοεπιχειρηματίες του κλάδου του εμπορίου και τα μεγάλα εμπορικά κέντρα, θα ευνοήσει δηλαδή την περαιτέρω συσσώρευση κεφαλαίου. Είναι άλλη μια επίθεση σε εργασιακά κεκτημένα που ανοίγει τον δρόμο για την περαιτέρω εντατικοποίηση κι αυταρχικοποίηση των ήδη επισφαλών εργασιακών σχέσεων σύμφωνα με το κυρίαρχο πνεύμα της πλήρους εμπορευματοποίησης των ζωών μας. Για να επιβιώσει ο καπιταλισμός που βρίσκεται σε κρίση πρέπει να επεκταθεί επιθετικά σε ολοένα και περισσότερα σημεία όπου μέχρι τώρα δεν είχε εκμεταλλευτεί επαρκώς. Ο στόχος είναι η μετατροπή των εργαζόμενων σε εργατικές μηχανές με ελάχιστα δικαιώματα που όταν δε δουλεύουν θα είναι πειθήνιοι καταναλωτές.

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας δεν αφορά μόνο τους εμποροϋπάλληλους αλλά όλους τους εργαζόμενους. Οι απεργίες των σωματείων του κλάδου τις Κυριακές που είναι ανοιχτά τα καταστήματα είναι απαραίτητες και πρέπει να στηριχτούν, αλλά δεν αρκούν. Είναι απαραίτητος ο οριζόντιος συντονισμός ευρύτερων κομματιών της τάξης μας, σωματείων βάσης, εργατικών σχημάτων και συλλογικοτήτων ώστε αυτές οι απεργίες να αποκτήσουν γενικευμένα χαρακτηριστικά. Σε αυτή την προσπάθεια ο θεσμικός συνδικαλισμός και οι ηττημένες λογικές και πρακτικές του είναι βάρος κι όχι σύμμαχος. Για να κερδίσουμε αυτή τη μάχη ο δρόμος είναι ένας: πρέπει να καταστρέψουμε τη λειτουργία της αγοράς τις Κυριακές. Με μαζικές πορείες, δυναμικές παρεμβάσεις και αποκλεισμούς καταστημάτων, σαμποτάζ, κλεισίματα δρόμων να δημιουργήσουμε ένα πολύμορφο κίνημα μέχρι να το πάρουν απόφαση ότι τις Κυριακές μας δεν πρόκειται να τις χαρίσουμε στον κόσμο του εμπορεύματος. Τις Κυριακές μας θα τις χρησιμοποιήσουμε για να γλεντήσουμε και να συζητήσουμε, για να ερωτευθούμε και να οργανώσουμε την Κοινωνική Επανάσταση που θα σαρώσει τον κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου και θα οικοδομήσει την ελευθερία.

Διαβάστε σχετικά στο omnia sunt communia:

https://omniasuntcommunia.espivblogs.net/?p=10765

Ενάντια στην κυριακάτικη εργασία. (ΕΣΕ Θεσ/νίκης),             https://athens.indymedia.org/post/1538416/

κάλεσμα σε απεργιακή διαδήλωση από το Συντονιστικό δράσης, https://athens.indymedia.org/post/1538410/

Ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. (Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσ/νίκης)                                                                                        https://athens.indymedia.org/post/1538432/

 

ΕΣΕ Θεσ/νίκης:Συγκέντρωση-Πορεία

Την Κυριακή 18/01 στις 10.30 θα πραγματοποιηθει συγκεντρωση (Τσιμισκή με Αριστοτέλους) και πορεία στο κέντρο της πόλης.2014_10_Kiriakatiki_poster_small_b

 

Για όσα συνέβησαν στις 6 Δεκέμβρη 2014

episodia-sti-Thessaloniki-640x336Με αφορμή τη συμπλήρωση 6 χρόνων από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και δείχνοντας την αλληλεγγύη τους στον αναρχικό κρατούμενο Νίκο Ρωμανό που βρίσκεται στην 26η μέρα απεργίας πείνας, ζητώντας τη λήψη εκπαιδευτικών αδειών, χιλιάδες άνθρωποι πορεύτηκαν δυναμικά στους κεντρικούς δρόμους της Θεσσαλονίκης, συγκροτώντας μια ογκώδη διαδήλωση.
Λίγο πριν φτάσει η διαδήλωση στην πλατεία Αριστοτέλους, ομάδα άγνωστων ατόμων, κινούμενα στις παρυφές της πορείας, πραγματοποίησαν εμπρηστική επίθεση σε κατάστημα, εν ώρα λειτουργίας, τη στιγμή που μέσα βρίσκονταν εργαζόμενοι και άλλος κόσμος. Σύντροφοι και συντρόφισσες από τα αναρχικά/αντιεξουσιαστικά και άλλα οργανωμένα μπλοκ αντέδρασαν άμεσα και ψύχραιμα, έσβησαν την φωτιά, έσπασαν τα τζάμια του καταστήματος προκειμένου να γλιτώσουν τον εγκλωβισμένο κόσμο από ασφυξία και τους βοήθησαν να βγουν ώστε να αποτραπούν τα χειρότερα.
Ενέργειες όπως η συγκεκριμένη εμπρηστική επίθεση δεν συνάδουν με τη λογική και τις πρακτικές του κινήματος – ενός κινήματος που αγωνίζεται για ζωή και ελευθερία – και τις θεωρούμε ξεκάθαρα εχθρικές απέναντί μας. Εκτός των άλλων, λειτουργούν συκοφαντικά και επιβαρυντικά σε αγωνιστές που συλλαμβάνονται από τις δυνάμεις καταστολής.
Για όλους αυτούς τους λόγους, εμείς από την πλευρά μας ξεκαθαρίζουμε ότι τέτοιες ενέργειες δεν θα γίνουν ανεκτές.
Ø ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣTEΣ
Ø ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 6/12
Ø ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟΥΣ 2 ΝΕΚΡΟΥΣ ΣΥΡΙΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Ø ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 10/11 ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΜΠΟΥΡΖΟΥΚΟ

Αναρχική Συλλογικότητα Άνω Θρώσκω, Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό Μαύρο και Κόκκινο, Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης, ΕΣΕ Θεσσαλονίκης, ΕΚΧ Σχολείο, Κατάληψη Φάμπρικα Υφανέτ, Αντιεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης, Αναρχική Ομάδα Πυρανθός, Σύντροφοι-συντρόφισσες

Αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας / Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

το παθος για την λευτερια.1jpgΟ Νίκος Ρωμανός βρίσκεται από τις 10 Νοέμβρη σε απεργία πείνας. Είχε προηγηθεί ο Ηρακλής Κωστάρης ο οποίος είχε ξεκινήσει την απεργία από τις 28 Οκτώβρη. Και οι δύο διεκδικούν τα πιο βασικά και αυτονόητα: τις άδειες τους. Άδειες τις οποίες ακόμα και οι νόμοι αυτού του κράτους ορίζουν ότι δικαιούνται. Και οι δύο πέρασαν στο πανεπιστήμιο ενώ βρίσκονταν στη φυλακή. Και οι δύο δικαιούνται εκπαιδευτικές άδειες. Και οι δύο για καθαρά πολιτικούς λόγους δεν τις παίρνουν.

Το να πούμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που το κράτος δείχνει το εκδικητικό του πρόσωπο απέναντι σε πολιτικού κρατουμένους, φαντάζει πια αστείο. Προηγήθηκε η υπόθεση του Σ. Ξηρού, του Σακκά, του Στρατούλη και πολλών άλλων αγωνιστών που δέχτηκαν την επίθεση του κράτους. Εντός και εκτός των τοιχών τα κομμάτια της κοινωνίας που επιμένουν αν αγωνίζονται βιώνουν την συνθήκη έντασης της καταστολής και την επέκταση της κατάστασης εξαίρεσης. Κορυφαίες στιγμές της έντασης αυτής ήταν η δημιουργία των φυλακών τύπου ‘Γ στο Δομοκό και η κατάργηση των αδειών στους πολιτικούς κρατούμενους.

Ακολουθώντας την πολιτική του προκατόχου του, Δένδια, ο νέος υπουργός δημόσιας τάξης Κικίλιας σε αγαστή συνεργασία με το Υπουργείο Δικαιοσύνης και τους διευθυντές των φυλακών, παραβιάζουν προκλητικά ακόμα και τους δικούς τους (!) νόμους. Με ξεκάθαρα εκδικητικά κίνητρα καταπατούν κάθε δικαίωμα των κρατουμένων, χτίζοντας βήμα- βήμα μία φυλακή, όπου οι ζωές των εγκλείστων εξαρτώνται αποκλειστικά από τα κέφια του εκάστοτε υπουργού, διευθυντή, ανθρωποφύλακα και πάει λέγοντας. Το μήνυμα έχει προφανή σκοπό να κατασαστήσει σαφές τι περιμένει όποιον επιμένει να αντιστρατεύεται τα συμφέροντα του κράτους και των αφεντικών, είτε αυτός αγωνίζεται με αξιοπρέπεια μέσα στη φυλακή, είτε εκτός αυτής… Ε λοιπόν θα μας βρουν απέναντι τους!

Είμαστε δίπλα σε όποιον/α κρατούμενο/η αγωνίζεται για καλυτέρευση των συνθηκών κράτησης.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΡΩΜΑΝΟ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑΡΗ

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΙΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

Αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας Κωστάρη-Ρωμανό

lib_thess@hotmail.com

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσ/νίκης :Απεργιακή συγκέντρωση

Γενική απεργία 27/11/2014

Η κήρυξη της πανελλαδικής απεργίας στις 27 Νοεμβρίου από την ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με αφορμή τον προϋπολογισμό, είναι ακόμη μια προσπάθεια των οργανώσεων του κρατικού συνδικαλισμού για «επιστροφή στην κανονικότητα». Έχοντας καταφέρει τα προηγούμενα χρόνια να εκτονώσει την κοινωνική οργή και να αποδυναμώσει το εργατικό και κοινωνικό κίνημα που πάλεψε και παλεύει ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα στους καιρούς της μνημονιακής επέλασης, επιστρέφει στο παλιό μοτίβο των επετειακών απεργιών που δε σημαίνουν απολύτως τίποτα για τους εργαζόμενους και αδυνατούν να αποτελέσουν, έστω και συμβολικά την παραμικρή απειλή για το κράτος και τα αφεντικά.
Μεγάλο κομμάτι του γραφειοκρατικού συνδικαλισμού έχει προσχωρήσει πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ και φοράει έναν μανδύα αγωνιστικότητας. Μια αγωνιστικότητα όμως που καλλιεργεί την ανάθεση και την αντίληψη ότι η λύση των προβλημάτων της εργατικής τάξης θα έρθει με την έλευση μιας αριστερής κυβέρνησης. Δεν είναι παρά η μετεξέλιξη του κρατικού συνδικαλισμού που κύριο στόχο έχει το καναλιζάρισμα των αγώνων των εργαζομένων και την κοινωνική και ταξική ειρήνη.
Κοινωνική και ταξική ειρήνη όμως μόνο από την πλευρά των εργαζόμενων γιατί το κράτος και το κεφάλαιο συνεχίζουν να διεξάγουν έναν σκληρό ταξικό πόλεμο ενάντια στους καταπιεσμένους κι εκμεταλλευόμενους. Η επίσημη ανεργία παραμένει πάνω από 25%, οι περισσότεροι εργαζόμενοι δουλεύουν ανασφάλιστοι και με μισθούς πείνας, η δημόσια υγεία έχει διαλυθεί προς όφελος των εταιριών, τα σχολεία υπολειτουργούν, τα πανεπιστήμια αυταρχικοποιούνται και μετατρέπονται σε think tank της κυριαρχίας, οι μεταφορές με τα ΜΜΜ ακριβαίνουν συνεχώς ενώ γίνονται σε όλο και πιο άθλιες συνθήκες, η κυριακάτικη αργία καταργείται και ολοένα και περισσότερες πλευρές της κοινωνικής ζωής εμπορευματοποιούνται για να συμβάλλουν στα αυξανόμενα κέρδη των καπιταλιστών. Ταυτόχρονα χτίζονται φυλακές τύπου Γ’, αυθαίρετα κόβονται δικαιώματα των κρατουμένων όπως οι εκπαιδευτικές άδειες με βάση πολιτικά κι ιδεολογικά κριτήρια, κλείνουν κοινωνικές δομές που αφορούν μετανάστες και πρόσφυγες, δικαστήρια παίρνουν συνεχώς αποφάσεις ενάντια σε εργαζόμενους, απεργίες κι εργατικούς-κοινωνικούς αγώνες, η κρατική καταστολή αυξάνεται συνεχώς και ο χρυσαυγιτισμός αναδεικνύεται σε κυρίαρχη ιδεολογία και πρακτική της αστυνομίας. Ο εκφασισμός του κράτους και των εξουσιαστικών μηχανισμών (με την έννοια της αυταρχικοποίησης και της μονιμοποίησης της κατάστασης έκτακτης ανάγκης κι εξαίρεσης) δεν είναι μονάχα ευσεβής πόθος του, ανεκδιήγητου αλλά ειλικρινή ταυτόχρονα, πρώην αντιπρύτανη του ΑΠΘ, Τζιφόπουλου αλλά μια διαδικασία σε πλήρη εξέλιξη.
Η απάντηση δε μπορεί να έρθει ούτε από τις κάλπες, ούτε από τον κρατικό-γραφειοκρατικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, ούτε από τον κομματικό συνδικαλισμό του ΠΑΜΕ. Οι κατεστημένες δομές του εργατικού κινήματος αποτελούν βαρίδι στα πόδια της εργατικής τάξης και όπλο στα χέρια της κυριαρχίας. Σπέρματα της ελπίδας βρίσκονται στους αγώνες ενάντια σε πλευρές της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης όπως των δασκάλων ενάντια στην αξιολόγηση και των καθαριστριών ενάντια στις απολύσεις, στην ανάπτυξη δομών κοινωνικής αλληλεγγύης, στην πάλη ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, στους μαχητικούς αντιφασιστικούς αγώνες, στις καταλήψεις σχολείων και σχολών, στα νέα περιεχόμενα που φέρνει ο αγώνας των εργατών της ΒΙΟΜΕ. Η δημιουργία εργατικών σχημάτων, συλλογικοτήτων και σωματείων βάσης, η ανάπτυξη κοινοτήτων αγώνα και ο οριζόντιος συντονισμός τους έξω κι ενάντια στο κράτος, στα αφεντικά και στους εργατοπατέρες, είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε αν θέλουμε να σταματήσουμε την επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας στις ζωές μας. Η πάλη για τα αυτονόητα είναι συνδεδεμένη όσο ποτέ άλλοτε με τον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά του κράτους και του κεφαλαίου.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

27 ΝΟΕΜΒΡΗ 09:30 ΚΑΜΑΡΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣΕλευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
libertasalonica.wordpress.com

lib_thess@hotmail.com

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης:Για τη δολοφονία του ΘανάσηΚαναούτη και τη δίωξη μελών της ΕΠΘ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ 1,40 ΣΤΟΙΧΙΖΟΥΝ ΟΙ ΖΩΕΣ ΠΟΛΕΜΟ ΣΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΙ ΕΛΕΓΚΤΕΣ

10704068_1489419767978168_1605991237662800511_nΔεν μας εκπλήσσει καθόλου το γεγονός ότι το κράτος επέλεξε τον Αύγουστο για να εξαπολύσει μια σειρά από κατασταλτικές επιθέσεις ενάντια σε όσους έχει ορίσει ως εχθρούς του, τους κοινωνικούς αγωνιστές, τους φτωχούς και τους μετανάστες.

Αν μιλήσουμε για την Αμυγδαλέζα και το κολαστήριο στο οποίο στοιβάζονται μετανάστες, οι οποίοι δεν έχουν διαπράξει κανενός είδους έγκλημα, η εξέγερση η οποία ξέσπασε λόγω της απόφασης παράτασης κράτησής τους από 12 σε 18 μήνες, και η οποία βάφτηκε με αίμα ήταν αναμενόμενη. Το κράτος και τα κατασταλτικά του όργανα, για ακόμη μια φορά, δείχνουν τα δόντια τους στην πιο αδύναμη κοινωνικά ομάδα που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη χώρα, οι απάνθρωπες συνθήκες κράτησης και η δογματική επιμονή στη διατήρηση αυτής της κατάστασης από την πλευρά του κράτους μας δείχνει ξεκάθαρα το πρόσωπο του πραγματικού, για την κοινωνία, εχθρού: κράτος, μπάτσοι, φασίστες, αφεντικά, χέρι – χέρι. Το να τους τα κόψουμε αποτελεί καθήκον όχι μόνο του αναρχικού κινήματος, αλλά του ίδιου του λαού.

Σαν να μην έφτανε η βίαιη καταστολή της εξέγερσης στην Αμυγδαλέζα, η εξουσία αποφάσισε το σφράγισμα μιας σειράς καταλήψεων στην πόλη της Πάτρας, με πρόσχημα την «δημιουργική αξιοποίησή τους».H αλήθεια είναι, ότι η συγκεκριμένη απόφαση δεν αποτελεί τίποτα άλλο από την εκδίκηση του ακροδεξιού κράτους στον αντιφασιστικό αγώνα τον οποίο διεξήγαγαν οι καταληψίες, σύντροφοι, αλλά και η ίδια η πατρινή κοινωνία στην πόλη τους εξαιτίας της παρουσίας νεοναζί χρυσαυγιτών.

Και αυτή η «επίδειξη δύναμης» του κράτους πραγματοποιήθηκε καλοκαίρι όπου τα αντανακλαστικά του κινήματος δείχνουν ισχνά. Η κατάσταση εξαίρεσης που γίνεται νομιμη έκφραση του κρατικού εκφασισμού, πάνω στα κορμιά των “λαθρομεταναστών” την προηγούμενη Τρίτη αποδείχτηκε ότι μπορεί να γίνει και δικαιολογία δολοφονίας ενάντια σε “λαθρεπιβάτη”. Το δόγμα της ζωής “που είναι άξια να βιωθεί” δεν είναι απλά μια φιλοσοφία αποκλεισμού, είναι η νέα ολοκληρωτική κατασκευή μιας συναίνεσης που όσο επιτυχαίνει την αδράνεια της κοινωνίας, θα σκορπά τη βία, το θάνατο και την τρομοκρατία στους καταπιεσμένους. Για έναν 18χρονο, τον Θανάση Κανούτη ο οποίος δεν είχε κόψει εισιτήριο στο τρόλεϊ γεγονός που προκάλεσε την βίαιη αποπομπή του από το βαγόνι, από ελεγκτή και οδηγό, και οδήγησε στον ακαριαίο θάνατό του, το κράτος τα όργανα του, και οι σύγχρονοι κεφαλοκηνυγοί δεν έδειξαν κανένα οίκτο, όπως ήταν αναμενόμενο. Αντ’ αυτού ο ελεγκτής διατράνωνε λίγη μόλις ώρα μετά το συμβάν ότι το θύμα “μπορεί να ήταν και αναρχικός”. Το ότι αυτό το σκουλήκι, ανήκει οργανικά στην πλευρά του κυβερνητικού και χρυσαυγίτικου μισανθρωπισμού το γνωρίζαμε, ότι η ιδιότητα του αναρχικού παίζει το ρόλο του εσωτερικού εχθρού για την εξουσία, το πιστεύαμε, ότι αυτή και μόνον η ιδιότητα ως καταδίκη στα χείλη και του τελευταίου υπαλληλίσκου του εξουσιαστικού βόθρου σημαίνει “ζωή ανάξια να βιωθεί” και ταυτόχρονα αποτελεί την καλύτερη πρώτη δικαιολογία για την δολοφονία όσων περισσεύουν, ένα πράγμα σημαίνει…ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ.

Ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου με αυτό τον συγκεκριμένο τρόπο δείχνει ουσιαστικά πόσο αξίζει μια ανθρώπινη ύπαρξη στο μυαλό κάθε γραφειοκράτη, «που κάνει τη δουλειά του» και πόσο «ευαίσθητο» είναι το κράτος και η δικαιοσύνη γι’ αυτή την υπόθεση: οδηγός και ελεγκτής, μελλοντικοί κατηγορούμενοι για ανθρωποκτονία από πρόθεση, αφέθηκαν ελεύθεροι.

Με αφορμή το γεγονός της δολοφονίας μετά από ανοιχτή συγκέντρωση, 7 σύντροφοι και συναγωνιστές, ανάμεσά τους και μέλη της Ελευθεριακής Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης, έβαψαν με σπρέι εκδοτήριο εισιτηρίων του ΟΑΣΘ. Αυτή η τόσο επικίνδυνη για την κοινωνία πράξη κινητοποίησε πλήθος αστυνομικών δυνάμεων που συνέλαβε τους συντρόφους αλλά και κάποιους περαστικούς. Συνολικά 13 άτομα συνελήφθηκαν με την κατηγορία της διακεκριμένης φθοράς κατά συναυτουργία και αφού μεταφέρθηκαν υπό την συνοδεία-πομπή κάθε είδους μπάτσων, έκατσαν δύο μέρες στα κρατητήρια για παραδειγματισμό. Δεν τρομοκρατούμαστε, συνεχίζουμε τον αγώνα δηλώνοντας ότι και αυτή η δίκη θα μετατραπεί σε βήμα καταδίκης των πραγματικών δολοφόνων που αυτοί αποκρύβουν.

Το κράτος και η δικαιοσύνη πιστή στο ραντεβού τους με το άδικο, πράττουν και σε αυτή την περίπτωση το αυτονόητο: καλύπτουν τα «παιδιά τους» και τιμωρούν τους πραγματικούς εχθρούς τους, τον αγωνιζόμενο λαό και το κίνημα. Ας μην αφήσουμε καμιά επίθεση αναπάντητη.

Καλούμε αγωνιζόμενα σωματεία, κινήσεις και συνελεύσεις πολιτών, πολιτικές ομάδες και οργανώσεις να στηρίξουν έμπρακτα τους διωκόμενους.

ΑΘΩΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 7 ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ
ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ, ΤΡΙΤΗ 27/08 ΣΤΙΣ 11:30

ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 22 /08 18.00 ΚΑΜΑΡΑ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

http://libertasalonica.wordpress.com/2013/08/19/%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%B7-%CE%B6%CF%89%CE%AE-%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-140-e-%CE%B1/