Αρχείο κατηγορίας κατάληψη

Βίντεο από την κατάληψη στα κεντρικά γραφεία της Siemens

Το απόγευμα στις 11η του Μάη του 2015, Aναρχικοί και Aντιεξουσιαστές κατέλαβαν για αρκετές ώρες την έδρα της πολυεθνικής εταιρείας Siemens στην Αθήνα, στο πλαίσιο του ταξικού πολέμου, ζητώντας την Αλληλεγγύη από τους Γερμανούς και Ευρωπαίους εργαζόμενους στον Αγώνα κατά του Ελληνικού και της Ευρωπαϊκού καπιταλιστικού συστήματος.

Παράλληλα προπαγάνδισαν την Πορεία προς την Γερμανική Πρεσβεία το Σάββατο 23 Μάη

 

[youtube]https://youtu.be/8t2KYIRGvZE[/youtube]

Ανταπόκριση από τον απεργιακό αποκλεισμό για την Κυριακάτικη Αργία στο “ΑΒ Βασιλόπουλος” στου Ζωγράφου στις 3/5

από: Βίλα Ζωγράφου

4-e1430831112923 1-e1430831104217 3-e1430831123450

Την Κυριακή 3/5, πραγματοποιήθηκε πολύωρος απεργιακός αποκλεισμός στον ΑΒ Βασιλόπουλο επί της Κουσίδου στου Ζωγράφου, δράση που εντάσσεται στις κινητοποιήσεις για υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας αλλά και στην επαναπρόσληψη της Ελένης Σ. από τη συγκεκριμένη αλυσίδα. Η παρέμβαση, ανοιχτά καλεσμένη από την κατάληψη Βίλα Ζωγράφου, πλαισιώθηκε από συλλογικότητες από τα ανατολικά, τη συλλογικότητα “εργαζόμενοι/εργαζόμενες στο εμπόριο – Ορθοστασία” καθώς και από αλληλέγγυο κόσμο. Κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού μοιράστηκαν κείμενα για την κυριακάτικη αργία και για την απολυμένη συναδέλφισσα, πετάχτηκαν εκατοντάδες τρικάκια και κρεμάστηκαν πανό. Με το πέρας της δράσης, έγινε μαζικό μοίρασμα στη λεωφόρο Παπάγου, που ολοκληρώθηκε με παρέμβαση στον καινούργιο μεγάλο ΑΒ, ο οποίος θα ανοίξει τις επόμενες μέρες.

ΣΜΕΔ: Για τα γεγονότα στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών (17/4/2015)

Δύο εβδομάδες μετά τα γεγονότα στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών, μερικά πράγματα παραμένουν απολύτως επίκαιρα:

prytaneia

Ως εργαζόμενοι βιώνουμε ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια μία άνευ προηγουμένου επίθεση. Με όπλο την τρομοκρατία του χρέους εξελίσσεται εναντίον μας μια γενικευμένη λεηλασία: δραματική μείωση μισθών, τεράστια αύξηση της φορολόγησης της εργατικής τάξης, λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, μείωση συντάξεων, διάλυση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, απολύσεις και ανεργία…
Για την επιβολή αυτής της βίαιης απαξίωσης, κράτος και κεφάλαιο ενίσχυσαν το κατασταλτικό τους οπλοστάσιο. Οι απόπειρες συλλογικής αντίστασης σε αυτό το καθεστώς έκτακτης ανάγκης έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με τη βίαιη καταστολή και τη χυδαία συκοφάντηση: συνδικαλιστικές διώξεις, απαγόρευση απεργιών και επιστράτευση απεργών, εισβολές σε κατειλημμένους εργασιακούς χώρους, επιθέσεις της αστυνομίας σε απεργιακές φρουρές που υπερασπίζονται την κυριακάτικη αργία με αποκλεισμούς καταστημάτων, ενώ οι πανεργατικές απεργιακές διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων πνίγηκαν στα χημικά και χτυπήθηκαν άγρια από τα ΜΑΤ με αποτέλεσμα δεκάδες συλλήψεις και διώξεις που εκκρεμούν μέχρι σήμερα.
Είναι σαφές ότι οι ειδικοί κατασταλτικοί νόμοι που εφαρμόζονται σε μαζική κλίμακα εναντίον κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων αποτελούν την άλλη όψη της οικονομικής επίθεσης που δεχόμαστε. Ο «κουκουλονόμος» ο οποίος ποινικοποιεί τη χρήση μέσων αυτοπροστασίας, όπως τις μάσκες κατά των δακρυγόνων, είναι το κατεξοχήν εργαλείο με το οποίο διώκονται διαδηλωτές σε βαθμό κακουργήματος. Ο «τρομονόμος» χρησιμοποιήθηκε για να βαφτιστούν «εγκληματική οργάνωση» οι κάτοικοι της Χαλκιδικής που αγωνίζονται ενάντια στα μεταλλεία χρυσού, με τρόπο ενδεικτικό για το πώς μπορεί να λειτουργήσει ως όπλο σε βάρος συλλογικών αγώνων. Στόχος αυτών των νόμων είναι η τρομοκράτηση όλων όσοι επιμένουν να αγωνίζονται ενάντια στην έρημο της καπιταλιστικής αξιοποίησης.
Από τις 2 Μαρτίου δεκάδες πολιτικοί κρατούμενοι ξεκίνησαν απεργία πείνας έχοντας τα εξής αιτήματα:
  • την κατάργηση των επονομαζόμενων «αντιτρομοκρατικών» νόμων, δηλαδή των άρθρων 187 και 187Α του Ποινικού Κώδικα
  • την κατάργηση της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμο»)
  • την κατάργηση του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ
  • την κατάργηση της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA
  • την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται.
Στο πλαίσιο των δράσεων αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκε κατάληψη στο κτίριο της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ με στόχο τη δημιουργία κέντρου αγώνα και ενημέρωσης για την απεργία πείνας. Η κατάληψη αυτή συκοφαντήθηκε όσο λίγες αγωνιστικές δράσεις τα τελευταία χρόνια. Αριστερή κυβέρνηση και δεξιά αντιπολίτευση συναγωνίζονταν για το ποιος θα εκστομίσει τη ζοφερότερη καταγγελία: οι καταληψίες είναι πρεζέμποροι, είναι πράκτορες που θέλουν να υπονομεύσουν την νέα ελληνική κυβέρνηση, είναι κάτι περιθωριακοί που καταλύουν τη δημοκρατία, καμία ανοχή σε αυτούς που έχουν καταστρέψει τα πανεπιστήμιά μας, σίγουρα θα έχουμε νεκρό… Αυτή η ιδεολογική προπαγάνδα συνοδεύτηκε από ένταση της αστυνομικής καταστολής: δεκάδες προσαγωγές και συλλήψεις ανθρώπων που κινούνταν στην ευρύτερη περιοχή της Πρυτανείας ή έβγαιναν από το κατειλημμένο κτίριο (ανάμεσά τους και μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, μαζί με τον γιο του, όπως κατήγγειλε το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων WIND) και ασφυκτικός κλοιός έτσι ώστε να μην μπορούν να πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις, συζητήσεις και διαδηλώσεις που είχαν καλεστεί. Αποκορύφωμα της καταστολής ήταν η καταπάτηση του ασύλου με την εισβολή των δυνάμεων καταστολής, η εκκένωση της κατάληψης και η σύλληψη όλων όσοι βρίσκονταν μέσα στο κτίριο.
Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι υπόθεση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια. Αφορά όλους όσοι αγωνίζονται μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια, όλους όσοι χρησιμοποιούν τους πανεπιστημιακούς χώρους ως κέντρα αγώνα, ως σημεία συνάντησης, συζήτησης και δράσης. Η «κατάλυση της έννοιας του ακαδημαϊκού ασύλου από εξωσχολικούς» είναι μια πάγια αντιδραστική θέση που απλώς επαναλαμβάνεται από την τωρινή κυβέρνηση. Όσο για την «εύρυθμη λειτουργία του πανεπιστημίου» που υποτίθεται ότι θίχτηκε από την κατάληψη της Πρυτανείας («κινδυνεύουν τα προγράμματα», ακούγαμε στα τηλεοπτικά κανάλια…), αρκεί να αναφέρουμε την άποψη των καθ’ ύλην αρμόδιων, του Συλλόγου Διοικητικών Υπαλλήλων του ΕΚΠΑ:

Σε ό,τι αφορά τις πρυτανικές αρχές (…) εμφάνιζαν το πανεπιστήμιο να λειτουργεί άψογα μέχρι την παραμονή της κατάληψης και να καταρρέει την επόμενη. Πρόκειται για το ίδιο πανεπιστήμιο όμως που υπολειτουργεί από το Σεπτέμβρη του 2013 με τις διαθεσιμότητες, που ήδη από πιο πριν είχε απολέσει μέρος των αποθεματικών του, στο όνομα της «εθνικής προσπάθειας για δημοσιονομική εξυγίανση», που υποχρηματοδοτείται σταθερά και που όλο και μεγαλύτερα τμήματα της λειτουργίας του παραδίδονται στο κεφάλαιο, αποκλείοντας όλο και μεγαλύτερο αριθμό φοιτητών από τις σπουδές τους και εξαθλιώνοντας τους εργαζόμενους του. (…) Η μετατροπή του θέματος μιας κατάληψης, που για τη λειτουργία του πανεπιστημίου ελάχιστη ως καμία σημασία είχε, σε μείζον ζήτημα ήταν επιλογή παραγόντων εντός και εκτός πανεπιστημίου που στόχευαν στην εμπέδωση μιας «κατάστασης έκτακτης ανάγκης», με θύματα τα δικαιώματα και τους αγώνες. Στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας βρέθηκαν κάποιοι που θυμούνται τη λειτουργία του πανεπιστημίου μόνο όταν η αναφορά σ’ αυτήν μπορεί να αξιοποιηθεί για τα δικά τους συμφέροντα.

Βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον των απεργών πείνας και των αλληλέγγυων ήταν ότι αυτός ο αγώνας είναι ακατανόητος διότι η κυβέρνηση θα ικανοποιήσει, από μόνη της, τα αιτήματά τους μέσω του νομοσχεδίου για την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ. Κατ’ αρχάς, δεν περιέχονταν όλα τα αιτήματα των απεργών πείνας στο νομοσχέδιο. Ακόμα και οι διατάξεις για τον «κουκουλονόμο» και τη λήψη DNA δεν υπήρχαν στο αρχικό νομοσχέδιο, μπήκαν ως τροπολογίες αποκλειστικά και μόνο λόγω της πίεσης του αγώνα και ικανοποιήθηκαν μόνο εν μέρει. Κατά δεύτερον, οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να αγωνίζονται όσο ακατανόητο κι αν φαίνεται αυτό στην οποιαδήποτε κυβέρνηση. Μια πρόχειρη απόδειξη: η συνεχιζόμενη κίνηση πολιτικής ανυπακοής στον «κουκουλονόμο» από διωκόμενους (μεταξύ των οποίων και μία συνάδελφος, μέλος του ΣΜΕΔ) που δήλωσαν ότι παύουν να τηρούν τον περιοριστικό όρο που τους έχει επιβληθεί, να παρουσιάζονται τακτικά στα αστυνομικά τμήματα της περιοχής τους.
Από την πλευρά μας, καταγγέλλουμε την απαράδεκτη εισβολή των δυνάμεων καταστολής στην κατάληψη της Πρυτανείας και την κατάλυση του ασύλου. Περιφρουρούμε μέσα από τους αγώνες μας το πανεπιστημιακό άσυλο ως αυτό που είναι: ένας ανοιχτός χώρος για όλους όσοι αγωνίζονται, ένας χώρος όπου έχουμε τη δυνατότητα να αναπτύξουμε τη δική μας δημόσια σφαίρα, τη δημόσια σφαίρα του αγώνα, ενάντια στην κυρίαρχη ιδεολογία και προπαγάνδα.
Απαιτούμε την παύση όλων των διώξεων που έχουν ασκηθεί εναντίον των συλληφθέντων της κατάληψης της Πρυτανείας και όλων όσοι διώκονται λόγω της έμπρακτης αλληλεγγύης τους στον αγώνα των απεργών πείνας.
Στηρίζουμε την πολιτική ανυπακοή στον «κουκουλονόμο», όπως εκφράζεται με τις δηλώσεις διωκόμενων να μην παρουσιάζονται στα αστυνομικά τμήματα.
Καμία ανοχή απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας

Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου:AΝ Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΙΑ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ! Απεργιακή συγκέντρωση 3/5, στην πλατεία Γαρδένιας, Ζωγράφου

kiriakatiki

AΝ Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΙΑ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ

Η πραγματικότητα είναι ίδια για όλους: δουλεύοντας ή καταναλώνοντας την Κυριακή στηρίζεις την απλήρωτη εργασία, συμβάλλεις στην ισοπέδωση των εργατικών δικαιωμάτων και της ίδιας σου της ζωής.

 

ΔΕΝ δουλεύουμε – ΔΕΝ ψωνίζουμε
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ

 

Μπλοκάρουμε την αγορά ενάντια στις αυταπάτες της κατανάλωσης και της ανάπτυξης.

ΠΟΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ

 

Κυριακή 3/5

  • Απεργιακή συγκέντρωση στις 09:00 στην πλατεία Γαρδένιας στου Ζωγράφου
  • Aπεργιακή κουζίνα στις 15:00 στη Βίλα Ζωγράφου

 

 

Αυτοδιαχειριζόμενος Κοινωνικός Χώρος Βίλα Ζωγράφου

villazografou.squat.gr

Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής : Για την κατάληψη της νομικής (13/3 – 18/3) και μερικές πολιτικές προεκτάσεις της

Για την κατάληψη της νομικής (13/3 – 18/3) και μερικές πολιτικές προεκτάσεις της

Την Παρασκευή 13/3/2015 καταλήφθηκε η Νομική Σχολή σε ένδειξη αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους, που βρίσκονταν σε απεργία πείνας με τα εξής αιτήματα: κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’, των τρομονόμων, του κουκουλονόμου, της βίαιης λήψης DNA, της πρόσβασης και ανάλυσης του DNA από πραγματογνώμονα βιολόγο, καθώς και την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων. Τέλος, στα αιτήματα περιλαμβανόταν και η άμεση αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού και των συγγενών και φίλων των μελών της ΣΠΦ.

Η συγκεκριμένη κατάληψη προχώρησε σε ορισμένες ενέργειες κι είχε χαρακτηριστικά που μας βρίσκουν αντίθετους. Κατ’ αρχήν, από το πρωί της πρώτης μέρας υπήρχε face control σε (αλληλέγγυους και μη) φοιτητές. Έπειτα, κατά τη διάρκεια της «ανοιχτής» συνέλευσης της κατάληψης, γίναμε δέκτες του εκβιασμού μερίδας της συνέλευσης να ανοίξουμε και να τους παραχωρήσουμε το χώρο του ΑΚΝ, ειδάλλως θα το παραβίαζαν. Για να είμαστε σαφείς, πήγαμε στη συνέλευση με την προοπτική να εξετάσουμε ενδεχόμενη συμμετοχή μας στην κατάληψη, καθώς συμμεριζόμαστε πλήρως τα αιτήματα των απεργών, όπως άλλωστε έχει αποδείξει και η όλη στάση μας (εκδηλώσεις για ζητήματα που αφορούν την κατάσταση εξαίρεσης και τον εγκλεισμό, συμμετοχή σε προγενέστερους αγώνες κλπ). Ωστόσο, με τους όρους του «όλα ή τίποτα» και μάλιστα με τον επιθετικό τρόπο με τον οποίο μας τέθηκαν, είναι αυτονόητο πως δεν θα μπορούσαμε να συμμετέχουμε και αποχωρήσαμε χαρακτηριζόμενοι ως «εχθροί του κινήματος και φίλοι του κράτους».

Τις ημέρες που ακολούθησαν, η κατάληψη λειτούργησε μ’ έναν εξαιρετικά κλειστό τρόπο, αποκλείοντας όσους αλληλέγγυους δεν πληρούσαν τα χαρακτηριστικά που έτασσε. Εν τέλει, πραγματοποίησαν τον εκβιασμό τους και εισέβαλαν στο ΑΚΝ, αφαιρώντας χρήματα απ’ το ταμείο και αρκετά αναλώσιμα. Παράλληλα, παραβίασαν το στέκι του Ράδιο Ένταση και βανδάλισαν στέκια αριστερών σχημάτων. Προφανώς, το ζήτημα για εμάς δεν είναι τα χρήματα και τα αναλώσιμα, αλλά η πράξη καθαυτή, δηλαδή η εισβολή σ’ έναν κατειλημμένο χώρο που τοποθετεί εαυτόν στο πλαίσιο του αντικαπιταλιστικού κινήματος και προτάσσει μεταξύ άλλων την κοινωνική αλληλεγγύη.

Φυσικά δεν πέσαμε από τα σύννεφα, καθώς τέτοιες πρακτικές μας είναι γνωστές από το παρελθόν. Αυτές δεν εμφανίστηκαν από το μηδέν, αλλά απορρέουν από μια κλειστή, ιδεολογική θεώρηση της αλληλεγγύης. Δηλαδή, οι «ειδικοί της αλληλεγγύης», οι οποίοι συγκροτούν ένα υποκείμενο αγώνα, επιτρέπουν τη συμμετοχή στην αλληλεγγύη μόνο σε όσους συγκεντρώνουν τα πολιτικά χαρακτηριστικά που αυτοί έχουν επιλέξει. Εν προκειμένω, μόνο όσοι κατ’ αυτούς είναι αναρχικοί (και όχι «ρεφορμιστές αναρχικοί», «αριστεροί» κτλ). Έτσι, στο όνομα αυτής της ιδεολογικής καθαρότητας και ηθικής υπεροχής, δικαιολογούνται πράξεις, όπως η εισβολή σ’ έναν κατειλημμένο χώρο.

Για εμάς, το ζήτημα της αλληλεγγύης αφορά ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια και δεν μπορεί να αποτελεί προϊόν ιδιοποίησης από κανέναν. Αντίθετα, όπως έχει αποδείξει η εμπειρία αγώνων του παρελθόντος, η αλληλεγγύη έχει αντίκρισμα όταν αποτελεί τόπο συνάντησης των καταπιεσμένων ενάντια σε επιθετικές κρατικές πολιτικές (π.χ. το υπάρχον καθεστώς εξαίρεσης).

Θεωρούμε απαραίτητο να ανοίξει ένας κινηματικός διάλογος συλλογικοτήτων και ατόμων γύρω από αυτές τις πρακτικές, να σταματήσει να αποτελεί θέμα ταμπού, έτσι ώστε να προχωρήσουμε ένα βήμα μπροστά και να αναδείξουμε την κοινωνική δυναμική που μπορούν να αποκτήσουν οι εκάστοτε αγώνες. Επίσης, μπορεί να αποτελέσει έναυσμα για την επανανοηματοδότηση της έννοιας της αλληλεγγύης στην προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης.

Υ.Γ. Σεβόμενοι τον αγώνα των απεργών πείνας, συμμεριζόμενοι πλήρως τα αιτήματά τους και θεωρώντας τους εαυτούς μας κομμάτι του κινήματος αλληλεγγύης, επιλέξαμε να μη δημοσιοποιήσουμε τις θέσεις μας για την κατάληψη της Νομικής και την εισβολή στο ΑΚΝ όσο η απεργία βρισκόταν σε εξέλιξη. Η έκβαση της με την ικανοποίηση των περισσότερων αιτημάτων των πολιτικών κρατουμένων, δεν συνεπάγεται ούτε την άρση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης ούτε την άρση των άθλιων συνθηκών φυλάκισης. Μας δίνει, όμως, δύναμη, για να συνεχίσουμε τον αγώνα αυτόν.

ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΛΑΚΕΣ, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής

H mpalothia αναδημοσιεύει από athens.indymedia.org

Oι Διοικητικοί του ΕΚΠΑ καταγγέλλουν την κυβέρνηση για την παραβίαση του ασύλου

10384314_641421719323286_5349109818992002317_nΣυντριπτική απάντηση στην κυβέρνηση και στα παπαγαλάκια των αστικών ΜΜΕ δίνει με ανακοίνωσή του το ΔΣ του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΕΚΠΑ. Καταγγέλλει την κυβέρνηση για την ωμή παραβίαση του ασύλου, στέκεται στο πλευρό των απεργών πείνας και των συλληφθέντων στην Πρυτανεία αλληλέγγυων, διακηρύσσει πως άσυλο σημαίνει ελεύθερη διακίνηση ιδεών και κινηματική δράση και καλεί σε υπεράσπισή του.

 

 

 

Παραθέτουμε ολόκληρη την ανακοίνωση.

Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού
Πανεπιστημίου Αθηνών                                                             
Μέλος της Ο.Δ.Π.Τ.Ε.
Πανεπιστημίου 30
email: sdpekpa@gmail.com
http://sdpekpa.blogspot.gr/                                 

Αθήνα, 19 Απριλίου 2015
Α.Π. 1507

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Την Παρασκευή, 17/4/2015, η βίαιη εκκένωση της Πρυτανείας από την Αστυνομία, ολοκλήρωσε το σήριαλ «Νόμος και Τάξη», που παιζόταν τις τελευταίες μέρες, με μια συνεχιζόμενη εκστρατεία παραπληροφόρησης που μόνο στόχο είχε τη νομιμοποίηση της εισβολής των αστυνομικών δυνάμεων στην Πρυτανεία.

– Καταγγέλλουμε την εισβολή της αστυνομίας στην Πρυτανεία.

– Καταγγέλλουμε την πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να δώσει εντολή καταπάτησης του ασύλου από τα ΜΑΤ.

– Καταγγέλλουμε τις πανεπιστημιακές αρχές, που, παίζοντας δικά τους πολιτικά παιχνίδια, φρόντισαν να φέρουν τις αστυνομικές δυνάμεις μέσα στο ΕΚΠΑ, επιδιώκοντας και τον κοινωνικό αυτοματισμό στην επίθεση εναντίον του ασύλου.

Σε ό,τι αφορά τις πρυτανικές αρχές, από την πρώτη στιγμή, κάλεσαν τις αστυνομικές δυνάμεις να εισβάλουν στο κτήριο και αναλώθηκαν σε μια σειρά ανακοινώσεων οι οποίες μόνο την πραγματικότητα δεν απηχούσαν. Εμφάνιζαν το πανεπιστήμιο να λειτουργεί άψογα μέχρι την παραμονή της κατάληψης και να καταρρέει την επόμενη. Πρόκειται για το ίδιο πανεπιστήμιο όμως, που υπολειτουργεί από το Σεπτέμβρη του 2013 με τις διαθεσιμότητες, που ήδη από πιο πριν είχε απωλέσει μέρος των αποθεματικών του, στο όνομα της «εθνικής προσπάθειας για δημοσιονομική εξυγίανση», που υποχρηματοδοτείται σταθερά και που όλο και μεγαλύτερα τμήματα της λειτουργίας του παραδίδονται στο κεφάλαιο, αποκλείοντας όλο και μεγαλύτερο αριθμό φοιτητών από τις σπουδές τους και εξαθλιώνοντας τους εργαζόμενους του.

Οι πρυτανικές αρχές, αντί να πιέσουν για την άρση των προβλημάτων, φρόντισαν να συγκαλύψουν την απώλεια 399 εργαζομένων, εδώ και ενάμιση χρόνο, την παντελή απουσία θέρμανσης, φύλαξης και καθαριότητας σε κρίσιμους χώρους του, την έλλειψη στοιχειωδών υλικών στις υπηρεσίες, κλπ.

Η μετατροπή του θέματος μιας κατάληψης, που για τη λειτουργία του πανεπιστημίου ελάχιστη ως καμία σημασία είχε, σε μείζον ζήτημα ήταν επιλογή παραγόντων εντός και εκτός πανεπιστημίου που στόχευαν στην εμπέδωση μιας «κατάστασης έκτακτης ανάγκης», με θύματα τα δικαιώματα και τους αγώνες. Στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας βρέθηκαν κάποιοι που θυμούνται τη λειτουργία του πανεπιστημίου μόνο όταν η αναφορά σ’ αυτήν μπορεί να αξιοποιηθεί για τα δικά τους συμφέροντα.

Ως εργαζόμενοι, τα ίδια επιχειρήματα ακούγαμε και στην επί τρεισήμισι μήνες απεργία μας, από την τότε κυβέρνηση και τους υποστηρικτές της. Και τότε, κατά τη γνώμη εκείνων που θυμούνται το πανεπιστήμιο μόνο για να πλήξουν κινητοποιήσεις και φωνές ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και τη διάλυσή του, για όλα τα δεινά του πανεπιστημίου και της ελληνικής οικογένειας, φταίγαμε εμείς.

Η υποκριτική συζήτηση που διεξάγεται αυτές τις μέρες είναι επικίνδυνη. Επιχειρεί να συγκαλύψει τα πραγματικά προβλήματα, για να διασφαλίσει ότι από Δευτέρα θα γυρίσουμε στην κανονικότητα και θα έχει εμπεδωθεί η άποψη ότι το πανεπιστήμιο δεν έχει κανένα πρόβλημα. Τακτικές αυτού του είδους δε θα μας βρουν ούτε συμμάχους ούτε συνένοχους.

– Αντιστεκόμαστε και αποκρούουμε κάθε προσπάθεια συκοφάντησης των αγώνων. Στεκόμαστε στο πλευρό των απεργών πείνας και των δίκαιων αιτημάτων τους. Καταγγέλλουμε την προσπάθεια φίμωσης του κινήματος αλληλεγγύης και απαιτούμε την άρση κάθε δίωξης εναντίων όλων των συλληφθέντων στο πλαίσιο μιας σκευωρίας ενάντια στους κοινωνικούς αγώνες.

– Επισημαίνουμε ότι η πρόσκληση από τις Πανεπιστημιακές Αρχές των αστυνομικών δυνάμεων, η απουσία κάθε προσπάθειας διαλόγου και πολιτικής προσέγγισης βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την έννοια του δημόσιου ακαδημαϊκού Ιδρύματος και της δημοκρατίας. Σε όλους αυτούς που θέλουν να μετατρέψουν το Πανεπιστήμιο σε «υγειονομική ζώνη» για το κράτος και το κεφάλαιο απαντάμε ότι η επιβολή της αστυνομοκρατίας και της κρατικής καταστολής ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. Το Πανεπιστήμιο θα παραμείνει δημόσιος χώρος παραγωγής και μετάδοσης γνώσης, ελεύθερης διακίνησης ιδεών και πολιτικής κινηματικής δράσης.

– Καλούμε τους όψιμους «υπερασπιστές» της λειτουργίας του Πανεπιστημίου να στρέφουν την προσοχή τους στα πραγματικά προβλήματά του και να σταματήσουν τη συστηματική συκοφάντηση των τμημάτων εκείνων της πανεπιστημιακής κοινότητας που αγωνίζονται για δημόσια δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση, για τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα τους.

– Καλούμε τους πανεπιστημιακούς που από τις θέσεις που κατέχουν σήμερα σε υπουργεία ανακαλύπτουν «παραβιάσεις του ασύλου» όταν σ’ αυτό διεξάγονται κινητοποιήσεις και όχι όταν επεμβαίνει η αστυνομία και που ισχυρίζονται ότι τα Ιδρύματα στα οποία δίδασκαν μέχρι χθες είναι «άντρα ανομίας», να θυμηθούν το ρόλο τους ως δάσκαλοι κι όχι ως παιδονόμοι.

– Υπερασπίζουμε το πανεπιστημιακό άσυλο και καλούμε όλα τα μαχόμενα τμήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας σε κοινή δράση και συμπόρευση.

Το Δ.Σ.

 

Αναδημοσίευση από ΚΟΝΤΡΑ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης:ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑΣ

10384314_641421719323286_5349109818992002317_nΑπό τις 2 Μαρτίου μέλη του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων, και σε μεταγενέστερο χρόνο και πολιτικοί κρατούμενοι από την Τουρκία που βρίσκονται φυλακισμένοι στις ελληνικές φυλακές, βρίσκονται σε απεργία πείνας απαιτώντας την κατάργηση των άρθρων 187 και 187Α, της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμος»), του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ, της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA, καθώς και την πρόσβαση κι ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης τους κατηγορουμένου, αν το επιθυμεί, την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων και την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται.

Στις 47 μέρες απεργίας πείνας, ξεδιπλώθηκαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελλάδας, προς υποστήριξη των απεργών πείνας και στήριξη των αιτημάτων τους, εκατοντάδες κινήσεις αλληλεγγύης, με παρεμβάσεις, πορείες, καταλήψεις ραδιοφωνικών σταθμών και γραφείων του κυβερνώντος κόμματος, μηχανοκίνητες πορείες κ.α. Κινήσεις που χτυπήθηκαν από την «κυβέρνηση της Αριστεράς» σε επικοινωνιακό επίπεδο, μέσω των Μ.Μ.Ε., μέσω της, πάντα ανεξάρτητης κομματικής νεολαίας της, των συνελεύσεων «με ομοφωνία» στο σταθμό «στο Κόκκινο», αλλά και με απλή, παραδοσιακή καταστολή.

Μία από αυτές της κινήσεις ήταν η, εδώ και 19 ημέρες, κατάληψη του κτιρίου της πρυτανείας του ΕΚΠΑ. Οι σύντροφοι που κατέλαβαν το κτήριο ώστε να το μετατρέψουν σε ανοιχτό κέντρο αγώνα και αντιπληροφόρησης, βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή στο μάτι του κυκλώνα της καταστολής. Με επικοινωνιακές τακτικές που θα ζήλευε και η Δεξιά, η κυβέρνηση επιστράτευσε κάθε πιθανό και απίθανο επιχείρημα για «πρεζάκιδες», για «τρομερές καταστροφές», για «εμπόριο ναρκωτικών». Κάθε λογής τρομοϋστερικοι τίτλοι ειδήσεων καλούσαν σε επέμβαση των ΜΑΤ, με αποκορύφωμα το παροιμιώδους γελοιότητας «θα χαθούν ζωές» των Πρυτανικών αρχών, που έσπευσαν να αναπαράγουν τα κανάλια.

Με την λασπολογία στο ένα χέρι και την καταστολή στο άλλο,  κυβέρνηση απέδειξε ότι δεν πρόκειται να άρει το ασφυκτικό πλαίσιο καταστολής ή να αγγίξει τον τρομονόμο αργότερα, όπως διατείνεται, γιατί πολύ απλά τα χρειάζεται και βλέπουμε πως ήδη τα χρησιμοποιεί. Είδαμε την πρυτανεία να τελεί υπό αστυνομικό αποκλεισμό, ο οποίος εμπόδιζε κάθε πρόσβαση στο κτήριο, είδαμε τους μπάτσους να απαγορεύουν την τροφοδοσία των καταληψιών, ακόμα και με προσαγωγές ατόμων που επιχείρησαν να μεταφέρουν φαγητό, είδαμε δεκάδες προσαγωγές γύρω από το κατειλημμένο κτήριο, είδαμε τη σύλληψη μίας συντρόφισσας καθώς έφευγε από την κατάληψη αργά εχθές το βράδυ και την εκκένωση του κτηρίου νωρίς σήμερα το πρωί, το οποίο οι αλληλέγγυοι αρνήθηκαν να αφήσουν παρά τις συστηματικές απειλές της κυβέρνησης και τις υπόγειες προτάσεις για ασφαλή φυγάδευση από πίσω πόρτα, αν δέχονταν να λήξουν την κατάληψη.

Είδαμε, όμως, και τους συντρόφους να αντιστέκονται στην προσπάθεια  τρομοκράτησης της κυβέρνησης, να κρατούν το κτήριο κατειλημμένο επί 19 ημέρες, να κάνουν ανοιχτές συνελεύσεις, δράσεις αντιπληροφόρησης, να διοργανώνουν πορείες και να αντιστέκονται στην μαύρη προπαγάνδα της κυβέρνησης, η οποία φαίνεται ότι πολύ γρήγορα άρχισε να δημιουργεί το δικό της δίκτυο καλοθελητών δημοσιογράφων.

Είδαμε στην πράξη ότι οι φωνές αλληλεγγύης δεν καταστέλλονται, δεν φιμώνονται, δεν τρομοκρατούνται.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ


ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ

 

 

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

lib_thess@hotmail.com
www.libertasalonica.wordpress.com

 

ΙΣΠΑΝΙΑ:120.000 κατασχέσεις το 2014!Οικογένειες ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ!

Πηγή:ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ των ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

spain-eksoseis_0Στιγμιότυπο από διαδήλωση πολιτών κατά των εξώσεων

Με όλα τα υπάρχοντα τους στο χέρι και υπό την επίβλεψη ισχυρών δυνάμεων της αστυνομίας, 20 οικογένειες βρέθηκαν χθες (Τετάρτη) στο δρόμο στη Μαδρίτη, θύματα έξωσης με δικαστική απόφαση. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία σχεδόν 35.000 κύριες κατοικίες κατασχέθηκαν το 2014 στην Ισπανία- δηλαδή  περίπου ενενήντα πέντε την ημέρα – από ιδιοκτήτες που δεν μπορούσαν πλέον να αποπληρώνουν τα δάνειά τους.

Το κτίριο που εκκενώθηκε από τους ενοίκους του, βρίσκεται στο κέντρο της πρωτεύουσας.

Δείτε το σχετικό βίντεο:

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=xqcwYjh-u-c

 

Χωρίς στέγη τώρα βρίσκονται άλλα συνολικά 46 άτομα, μεταξύ αυτών 13 παιδιά, δυο σοβαρά ασθενείς και μια ηλικιωμένη γυναίκα. Τα διαμερίσματα είχαν «καταληφθεί» από το κίνημα κατά των εξώσεων (PAH) από τον Μάιο του 2014, στο πλαίσιο της εκστρατείας για τη στέγαση οικογενειών που έχουν χάσει στα σπίτια τους.

evictions                                                             Στο δρόμο 20 οικογένειες

Το κτίριο ανήκει στην κατασκευαστική εταιρεία  Promociones Calvin SL, που αρνήθηκε να συνομιλήσει με την οργάνωση, παρότι το κτίριο παραμένει ακατοίκητο και εμπορικά ανεκμετάλλευτο για μεγάλο χρονικό διάστημα και αρνήθηκε να σχολιάσει την έξωση.

Οι ακτιβιστές μέχρι σήμερα έχουν καταφέρει αν βρουν στέγη σε 2.500 ανθρώπους σε όλη τη χώρα. Τώρα η προσωρινή επιλογή για λίγες ημέρες είναι οι οικογένειες αυτές να μείνουν σε κάποιο ξενοδοχείο που θα ορίσουν οι κοινωνικές υπηρεσίες.

eviction-spain evictions-spain3_0

Οπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της οργάνωσης, «οι εξώσεις αυτές είναι αποτέλεσμα πολιτικών αποφάσεων, γι αυτό και αποκηρύσσουμε την κυβέρνηση και τον Δήμο Μαδρίτης οι οποίοι αντί να ασχολούνται με τα σκάνδαλα διαφθοράς τους και τους κατοίκους της πρωτεύουσας, προτιμούν να επενδύουν το δημόσιο χρήμα στην κινητοποίηση ισχυρών δυνάμεων αστυνομίας  προκειμένου να αφήσουν στο δρόμο 46 ανθρώπους».

Εκατό κατασχέσεις την ημέρα

Το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ισπανίας (ΙΝΕ) ανακοίνωσε συγκεκριμένα την κατάσχεση προς πώληση 34.680 πρώτων κατοικιών πέρσι, αριθμός που δείχνει ετήσια αύξηση κατά 7,4%.

Και μπορεί οι ένοικοι των κατοικιών να μην εκδιώχθηκαν από τις δυνάμεις της τάξης, αναγκάστηκαν όμως να εγκαταλείψουν τις εστίες τους παραδίδοντας τα κλειδιά τους στην τράπεζα για να τακτοποιήσουν την οφειλή τους ή να φύγουν πριν από την άφιξη των δικαστικών κλητήρων. Κατάληξη που θα είχαν και χιλιάδες ελληνικά νοικοκυριά αν η νέα κυβέρνηση δεν ανανέωνε την προστασία της κύριας κατοικίας.

Τα στοιχεία ωστόσο είναι ακόμη πιο δραματικά αν συμπεριληφθούν σε αυτά και οι δευτερεύουσες κατοικίες, τα γραφεία, τα εμπορικά καταστήματα, τα αγροτεμάχια και τα οικόπεδα: σε αυτήν την περίπτωση πραγματοποιήθηκαν 119.442 κατασχέσεις καταγράφοντας αύξηση κατά 9,3% το 2014.

Στην Ισπανία, η οποία επλήγη διπλά το 2008 από την οικονομική κρίση και το σκάσιμο της φούσκας της αγοράς ακινήτων, σχεδόν ένας στους τέσσερις (23,7%) σε ηλικία εργασίας είναι άνεργος και οι εξώσεις ιδιοκτητών που δεν μπορούσαν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους είναι μια σκληρή πραγματικότητα για δεκάδες οικογένειες καθημερινά, μερικές φορές με τραγική κατάληξη.

Και όπως είναι φυσικό, έχουν ξεσηκώσει την οργή της κοινής γνώμης, τα τελευταία χρόνια, που ενισχύει το γεγονός ότι ο ισπανικός τραπεζικός τομέας αποτέλεσε το 2012 αντικείμενο ενός ευρωπαϊκού σχεδίου διάσωσης ύψους 41,3 δισ. ευρώ, το οποίο επιβαρύνει ακόμη τα δημόσια οικονομικά και τους Ισπανούς φορολογουμένους.

Θεσσαλονίκη : Πρώτη ανακοίνωση του κατειλημμένου Εργατικού Κέντρου

Μετά από 6 χρόνια βίαιης αναπροσαρμογής των όρων εκμετάλλευσης, καταπίεσης και καταστολής των καταπιεσμένων από το κράτος και το κεφάλαιο, μια περίοδο που κάθε αγώνας χτυπιόταν ανηλεώς από την εξουσία, το τιμόνι της διακυβέρνησης ανέλαβαν ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ. Με τον κύριο κυβερνητικό εταίρο να έχει συνυπάρξει στους αγώνες που ξεπήδησαν τα τελευταία χρόνια, μια μεγάλη μερίδα των »από τα κάτω», όχι μόνο τον ψήφισαν αναθέτοντας, έτσι, την επίλυση των προβλημάτων τους στην υποσχεσιολογία του, αλλά του δίνουν και μια περίοδο χάριτος περιμένοντας καρτερικά να παρέχει ακόμη και τα ελάχιστα για τα οποία έχει δεσμευτεί. Υπάρχει, ταυτόχρονα, μια κοινωνική επανανομιμοποίηση της θεσμικής διαμεσολάβησης, της ίδιας της δημοκρατικής λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος, τη στιγμή που η ιστορική μνήμη μας δείχνει πως έχουμε δύναμη να αλλάξουμε την πραγματικότητα αλλά και τους συσχετισμούς δύναμης μέσα στον κοινωνικό ανταγωνισμό μόνο όταν στηριζόμαστε στις δικές μας δυνάμεις, στις δικές μας αποφάσεις, στους δικούς μας ακηδεμόνευτους αγώνες.

Όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε πως στο όνομα των »έντιμων συμβιβασμών» των πολιτικών διαχειριστών των ζωών μας με τους ευρωπαίους εταίρους προετοιμάζεται η διαιώνιση των δουλικών συνθηκών ζωής που βιώνουμε… όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε πως στο όνομα της εθνικής ενότητας προτάσσεται από την μεγαλύτερη μερίδα των πολιτικών κομμάτων, δυσχεραίνουν οι όροι της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης μας για να συνεχίσει να λειτουργεί η κρατική και καπιταλιστική μηχανή… όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε πως στο όνομα της ασφάλειας, η καταστολή, ακόμη και μεταλλαγμένη συνεχίζει να επιτελεί τον ίδιο ρόλο (χαρακτηριστικό παράδειγμα, το άνοιγμα δικογραφίας για την κατάληψη στην Πρυτανεία του ΑΠΘ και στην Νομική Αθηνών), τόσο πιο γρήγορα θα αποκτήσουμε και τη συνείδηση πως, είτε αφορά επί μέρους ζητήματα, είτε αφορά τη συνολική ανατροπή της μεγάλης φυλακής που βρισκόμαστε έγκλειστοι, την λύση μπορεί να δώσει μόνο ο ανυποχώρητος, αντιιεραρχικός, συγκρουσιακός αγώνας.

Ανεξάρτητα, λοιπόν, από το ποιός αναλαμβάνει τα ηνία της εξουσίας κάθε φορά, για όσους και όσες δεν πέφτουν στην φάκα, η ελπίδα παραμένει ζωντανή μόνο μέσα στον αγώνα. Τη στιγμή αυτή γίνεται ακόμη πιο αναγκαία η επαγρύπνιση από το σύνολο των καταπιεσμένων σε όλα τα ζητήματα:

είτε αναφέρονται στην καταστολή (απεργία πείνας φυλακισμένων και μεταναστών), είτε στην ανατίμηση της ζωής των οικονομικά εξαθλιωμένων και κοινωνικά αποκλεισμένων (αγώνες στους χώρους εργασίας), είτε στην προάσπιση της φύσης από την επέλαση του κεφαλαίου (όπως συμβαίνει στις Σκουριές), αποτελεί συνεχές ζητούμενο η στήριξη στις δυνάμεις των συλλογικών και ακηδεμόνευτων αγώνων.

Μακριά από κομματικές επιταγές η σύνδεση και η επικοινωνία των κινημάτων μεταξύ τους, αποτελεί κομβικό σημείο στην συνέχιση τους. Σπάζοντας τους συντεχνιακούς φραγμούς που αναπαράγουν την ίδια την φύση του καπιταλιστικού συστήματος, οφείλουμε να αναζητήσουμε τους δρόμους για την επανάσταση, συνδέοντας τις δυνάμεις μας αδιαμεσολάβητα πέρα από »κυβερνητικές υποσχέσεις» που είτε εκπληρώνονται, είτε αθετούνται. Θελει, επομένως, συνεχή επαγρύπνιση από τη μεριά μας, γιατί εκτός από την καχυποψία για τις όποιες υποσχέσεις ελλοχεύει ο κίνδυνος για τη δημιουργία κομματικών στρατών σε πιθανή ικανοποίηση συντεχνιακών ζητημάτων. Θέλει υπομονή, δύναμη και θέληση για να μην οδηγηθούμε σε παύση των αγώνων, για να μπορέσουμε να απαντήσουμε συλλογικά και συνολικά στα προβλήματα που το σύστημα παράγει.

Από τις 2 Μαρτίου έχει ξεκινήσει απεργία πείνας από την πλειοψηφία των πολιτικών κρατουμένων από την Ελλάδα και την Τουρκία που βρίσκονται έγκλειστοι στις ελληνικές φυλακές. Πιο συγκεκριμένα, στις 2 Μαρτίου, απεργία πείνας ξεκίνησαν οι πολιτικοί κρατούμενοι Κώστας Γουρνάς, Δημήτρης Κουφοντίνας, Νίκος Μαζιώτης και τα μέλη του Δ.Α.Κ, Τάσος Θεοφίλου, Γιώργος Καραγιαννίδης, Αργύρης Ντάλιος, Αντώνης Σταμπούλος και Φοίβος Χαρίσης, ενώ σταδιακά προστέθηκαν,στις 3 Μαρτίου ο Γιωργος Ιγγλέσης, στις 9 Μαρτίου ο Γρηγόρης Σαραφούδης (Δ.Α.Κ.), στις 11 Μαρτίου οκτώ αγωνιστές από την Τουρκία (πραγματοποιούν κυλιόμενη απεργία πείνας), στις 16 Μαρτίου ο Δημήτρης Μπουρζούκος, Δημήτρης Πολίτης (Δ.Α.Κ.) και ο αγωνιστής από την Τουρκία Mustafa Lafci. Ενώ από τις 23 Μαρτίου συμμετέχει και ο Γιάννης Μιχαηλίδης (Δ.Α.Κ.).Σήμερα την απεργία πείνας συνεχίζουν τα μέλη του Δ.Α.Κ. και οι αγωνιστές από την Τουρκία, με αιτήματα την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ, του κουκουλονόμου και των τρομονόμων 187 και 187α, την απελευθέρωση του πολυτραυματία Σάββα Ξηρού και την οριοθέτηση στην χρήση DNA. Τα συγκεκριμένα αιτήματα, όπως και ο αγώνας στο σύνολο του, δεν αφορά μόνο τους αγωνιστές εντός των τοιχών. Αποτελεί ένα συνολικό αγώνα ενάντια στην καταστολή, το καθεστώς εξαίρεσης και την γενικότερη στρατηγική οχύρωσης κράτους και κεφαλαίου ενάντια στους υπάρχοντες και δυνάμει εχθρούς του. Οι τελευταίοι δεν είναι άλλοι από τους καταπιεσμένους και η επίθεση των εξουσιαστών εναντίον τους στα συγκεκριμένα πλαίσια, ίσως δεν έχει ως όπλα τις απολύσεις και τις εξώσεις, αλλά περιλαμβάνει την χωροταξική ή κοινωνική τους απομόνωση, τον εκφοβισμό τους και τελικά την σωματική και ψυχική τους εξόντωση. Η αντεπίθεση, λοιπόν, οπλίζεται με τα σώματα των φυλακισμένων ως ανάχωμα, με καταλήψεις κτιρίων ως εστίες δράσεων και αντιπληροφόρησης, με παρεμβάσεις σε ΜΜΕ για τη διάχυση των προταγμάτων, με τα πανό, τις μικροφωνικές, τις πορείες, τις συγκρούσεις και τις επιθέσεις που διαχέουν στις πόλεις τα αιτήματα του αγώνα. Εμείς από την πλευρά μας, θέλοντας να δημιουργήσουμε ένα κέντρο αγώνα που θα αποτελεί σημείο σύνδεσης των ανθρώπων και των αγώνων που δεν διατίθενται να αφομοιωθούν, επιλέξαμε να καταλάβουμε το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, απελευθερώνοντας το για λίγο από την γραφειοκρατική εξουσία. Καλούμε κάθε αγωνιζόμενο και κάθε αγωνιζόμενη να πλαισιώσει την κατάληψη, αλλά και τον αγώνα των απεργών πείνας από τις 2/3 στις φυλακές και από 23/3 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Παρανεστίου Δράμας.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ

Καλούμε σε συνέλευση στο Ε.Κ.Θ. στις 17.00 για τη συνδιαμόρφωση της συνέχισης των δράσεων. Συνέλευση αναρχικών ενάντια στις ειδικές συνθήκες κράτησης και το θεσμό του εγκλεισμού από το κατειλημμένο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.

https://mpalothia.wordpress.com/2015/04/07/%CE%B8%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BA%CE%B7-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CF%84/

Ζητείται νέος/-α δημοσιογράφος, για σοβαρή εργασία. Μισθός 0 € / η αλλοιώς:πως ο Γιάννης Πολίτης προτρέπει τους φοιτητές των ΜΜΕ να δουλεύουν αμισθί

Παρέμβαση στο μάθημα “Ειδησεογραφία και Ρεπορτάζ” του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποίησε το Στέκι ΕΜΜΕ. Μοιράστηκαν κείμενα που κατήγγειλαν την απαράδεκτη, αλλά συνήθη πρακτική της άμισθης εργασίας υπό τον μανδύα της πρακτικής άσκησης. Το μοίρασμα του παρακάτω διαφωτιστικού κειμένου ήταν η απάντηση των φοιτητών στα όσα απαράδεκτα πράγματα εκστόμισε ο γνωστός “συνάδελφος” Γιάννης Πολίτης σε προηγούμενη διάλεξη του στο συγκεκριμένο μάθημα. Μάλιστα, η επιλογή του συγκεκριμένου “δημοσιογράφου” να πείσει πως διαστρεβλώθηκαν όσα έλεγε και ότι δεν τα εννοούσε έτσι, αποδεικνύει ότι το ξεμπρόστιασμα τέτοιων λογικών είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο γιατί, δυστυχώς, οι νέοι συνάδελφοί μας, είτε προέρχονται από πανεπιστημιακά ιδρύματα είτε από ιδιωτικές σχολές, γαλουχούνται με τη λογική “να δουλέψω τζάμπα για να μάθω τη δουλειά και να δικτυωθώ.

Θα το υπενθυμίσουμε για μια ακόμα φορά πως η άμισθη εργασία είναι υποτίμηση της εργασιακής μας αξίας, υποτίμηση των αγώνων που έχουν γίνει για την υπεράσπιση των μισθών μας, υποτίμηση των ανέργων συναδέλφων μας που δεν δέχονται να υποκύψουν και να δουλέψουν με μισθούς πείνας, στο κάτω κάτω, υποτίμηση της ίδιας μας της αξιοπρέπειας μπροστά στα “θέλω” του κάθε εργοδότη που επιθυμεί με το δυνατότερο μικρό κόστος να πετύχει το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα γι’ αυτόν. Για αυτό, όποτε ο κάθε Γιάννης Πολίτης προβαίνει σε αντίστοιχες δηλώσεις, θα υπάρχει πάντα απάντηση από όσους επιλέγουν να υπερασπίζονται την τάξη τους και όχι την πάρτη τους.    Το κείμενο των συναδέλφων από το “Στέκι ΕΜΜΕ

Στις 3/3 στο μάθημα επιλογής ”Ειδησεογραφία και Ρεπορτάζ” που διεξάγεται κάθε Τρίτη 1-4, ο ”μεγαλοδημοσιογράφος” Γιάννης Πολίτης κατά τη διάρκεια της παράδοσης έθιξε το θέμα της άμισθης εργασίας στα πλαίσια της πρακτικής άσκησης στο χώρο των media.

Η απλήρωτη εργασία για τον κ.Πολίτη συνεπάγεται μια αναγκαιότητα που πρέπει να ακολουθήσουν οι φοιτητές/-τριες , προκειμένου να αποκτήσουν εφόδια/ προϋπηρεσία για τον τρόπο που θα δουλέψουν μελλοντικά στον κλάδο , καθώς το Πανεπιστήμιο δε σε προετοιμάζει για το επάγγελμα σε αντίθεση με την εργασιακή εμπειρία.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα που χρησιμοποίησε ήταν πρώτα η ακραία περίπτωση της NESTLE όπου θεσμοθετήθηκε η δωρεάν απασχόληση 1000 εργαζομένων για 1 χρόνο , από τους οποίους θα προσλάμβανε τους 10, ενώ οι υπόλοιποι 990 θα προσέφεραν τζάμπα εργατικά χέρια για 365 μέρες και θα ανταμείβονταν με την εξοικείωση στον τρόπο λειτουργίας και οργάνωσης της μεγαλύτερης πολυεθνικής στον κλάδο του επισιτισμού (εδώ γελάμε).
Δεν έμεινε μόνο εκεί αλλά στη συνέχεια προχώρησε αναφερόμενος στη συνεργασία της εφημερίδας ”ΤΑ ΝΕΑ” , στην οποία εργάστηκε για 28 χρόνια και διετέλεσε προϊστάμενος της ηλεκτρονικής έκδοσής της, με τους σπουδαστές/-στριες της Παντείου. Πιο συγκεκριμένα , διαμαρτυρήθηκε για την ανάμειξη συνδικαλιστών που παρότρυναν τους εργαζόμενους/-μενες να διεκδικήσουν μισθό για την εργασία τους, ισχυριζόμενος ότι : ”Δε φτάνει που τους μαθαίνουμε τη δουλειά , μας πηγαίνουν και στα δικαστήρια”.
Δε μας εκπλήσσουν τα λόγια του κ. Πολίτη , καθώς πέρα από τη συμμετοχή του στη φυλλάδα ”TΑ ΝΕΑ” υπήρξε :
• μέλος της πρώτης δημοσιογραφικής ομάδας του ρουφιανοκάναλου MEGA channel επί 14 χρόνια ως πολιτικός συντάκτης και επικεφαλής του τηλεοπτικού ρεπορτάζ
• επί 9 χρόνια γενικός διευθυντής στους ραδιοφωνικούς σταθμούς ΒΗΜΑ fm , CITY και Αθήνα 9,84
• πολιτικός σχολιαστής στο κεντρικό δελτίο της ΕΡΤ από το 2004 έως το 2013
Πλέον είναι :
• αρθρογράφος και πολιτικός αναλυτής στη REAL NEWS και REAL FM του Χατζηνικολάου
• ιδρυτής του blog AdARTes που το στελέχωσαν και το συντηρούν πολλοί/- ές φοιτητές/- τριες απ’το τμήμα μας φυσικά δίχως χρηματικές απολαβές.

Θεωρούμε ανεπίτρεπτη την εισαγωγή και την αναπαραγωγή του λόγου και της γραμμής των αφεντικών στη σχολή μας και γενικότερα στο Πανεπιστήμιο , από ανθρώπους που λειτουργούν ως φερέφωνα της εξουσίας.
Για εμάς, ο θεσμός της πρακτικής άσκησης δημιουργήθηκε για την κερδοφορία των αφεντικών πάνω στις πλάτες των νέων εργαζομένων, που είτε είναι απλήρωτοι είτε δουλεύουν με ψίχουλα.
Το όφελος της εργοδοσίας είναι διπλό , καθώς αφ’ ενός οι φοιτητές/ -τριες εργάζονται σκληρά και αφ’ ετέρου το κόστος για τα αφεντικά είναι μηδενικό, αφού η παραγόμενη εργασία είτε είναι δωρεάν είτε τα ελάχιστα λεφτά της αμοιβής τους προέρχονται από διάφορα προγράμματα τύπου ΕΣΠΑ.
Η μαθητεία στην πράξη θα πει άμισθη εργασία ή εργασία ανασφάλιστη με μισθό – χαρτζιλίκι σε κάτεργα με απλήρωτες υπερωρίες που υπάγεται μόνο στα πλαίσια της καπιταλιστικής ηθικής που προωθεί την ασύστολη κερδοσκοπία των αφεντικών σε βάρος των εργαζομένων.Το καθεστώς της άμισθης εργασίας προάγει τον κοινωνικό κανιβαλισμό και την ανταγωνιστικότητα που καλλιεργείται τόσο στο Πανεπιστήμιο όσο και στην κοινωνία ευρύτερα.
Το Πανεπιστήμιο είναι ο χωροχρόνος όπου συχνά η ακαδημαϊκή μας φύση μετατρέπεται σε εργατοώρα, σ’ ένα σκλαβοπάζαρο με καριερίστικες αυταπάτες. Μέσω αυτής της ευκαιρίας και σε συνδυασμό με το προσκύνημα των αφεντικών , οι ενδιαφερόμενοι/ -ες φαντασιώνονται ότι μεταγενέστερα θα καταλάβουν μια υψηλόβαθμη θέση που θα τους προσφέρει φράγκα, αναγνώριση κι εξουσία, συμβαδίζοντας με τις μικροαστικές αντιλήψεις για την επιτυχία και την καταξίωση.
Η πραγματικότητα όμως διαφέρει. Πέρα απ’την καταπίεση και την αφαίμαξη που υφίστανται οι φοιτητές/ – τριες αποδέχονται παράλληλα ένα δουλικό ρόλο και συμφιλιώνονται με τις επιταγές κράτους και κεφαλαίου , εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των αφεντικών.
Εμείς από την πλευρά μας ως φοιτητές/-τριες κι ως κομμάτι του ευρύτερου κινήματος, αρνούμαστε να το βουλώνουμε στο θέμα της πρακτικής άσκησης, είτε είναι άμισθη, είτε κακοπληρωμένη και ανασφάλιστη, είτε υποχρεωτική , είτε ”προαιρετική” , είτε μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων , είτε από το γλύψιμο σε λαμόγια καθηγητές .ΘΑ ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ ΔΙΑΡΚΩΣ ΟΤΙ Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΤΕΙΑ , ΕΙΝΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΑΥΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ.
Όταν πρόκειται για μαύρη εργασία, έχουμε κάθε δίκιο με το μέρος μας να διαλύουμε τα πανηγύρια που πουλάνε ακριβές ψευδαισθήσεις για να κερδίσουν τα αφεντικά φθηνούς κι αναλώσιμους δούλους.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

katalhpsioshmoΣΤΕΚΙ ΕΜΜΕ 

ΠΗΓΗ:ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ

Κατάληψη στην Πρυτανεία του Α.Π.Θ.

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΣΘΩΤΗ ΣΚΛΑΒΙΑ

Η 11η Σεπτεμβρίου 2001 υπήρξε η αφορμή για τη σκλήρυνση του κατασταλτικού πλαισίου στο εσωτερικό των δυτικών κοινωνιών. Στην Ελλάδα η επιπλέον αφορμή που χρησιμοποιήθηκε από την εξουσία ήταν η δράση των ένοπλων επαναστατικών ομάδων και κυρίως της 17Ν. Η ψήφιση του πρώτου τρομονόμου (άρθρο 187 του ΠΚ) το 2001 και του δεύτερου τρομονόμου (άρθρο 187Α του ΠΚ) το 2004 ήταν η πρώτη πράξη της κατασταλτικής επίθεσης. Τον Απρίλιο του 2009, έπειτα από την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και υπό τη σκιά της καπιταλιστικής κρίσης που είχε ξεσπάσει σε διεθνές επίπεδο ψηφίστηκε ο περιβόητος κουκουλονόμος, που μετατρέπει σε ιδιώνυμο αδίκημα την κάλυψη των χαρακτηριστικών κατά την τέλεση συγκεκριμένων πράξεων που σχετίζονται με κινηματικές πρακτικές αυτοάμυνας και αντιβίας. Το 2014 ψηφίστηκε η κατασκευή φυλακών τύπου Γ’, των σύγχρονων λευκών κελιών της ελληνικής δημοκρατίας. Σε όλο αυτό το διάστημα είδαμε ακόμη τα περίφημα τρομοδικεία (μια επανάληψη των δικονομικών συνθηκών των έκτακτων στρατοδικείων), την ποινικοποίηση προσωπικών και κοινωνικών σχέσεων, την απομόνωση αγωνιστών στα υπόγεια του Κορυδαλλού, τις σκευωρίες εναντίον συντρόφων, τις προφυλακίσεις και καταδίκες συντρόφων, χωρίς κανένα στοιχείο, τις εισβολές σε σπίτια λόγω ανώνυμων (ασφαλίτικων) καταγγελιών, τους βασανισμούς συλληφθέντων και την ολοένα και πιο σκληρή στάση της αντιτρομοκρατικής που πλέον συμπυκνώνει την ουσία του κράτους.

Όποιος πιστεύει πως όλα τα παραπάνω είναι απλά μια μάχη του κράτους δικαίου ενάντια σε περιθωριακές ομάδες και φαινόμενα, είναι αφελής ή, το πιθανότερο, έχει συμφέρον να προσποιείται ότι το κάνει. Η κατασταλτική επίθεση που δέχονται τα πιο δυναμικά κομμάτια του κινήματος επιτελεί διπλό ρόλο. Το κράτος προσπαθεί να ελέγχει και να κρατά δέσμιο το κίνημα μέσω των διώξεων και του αναπόφευκτου κόστους (οικονομικού και άλλου) που αυτές συνεπάγονται και ταυτόχρονα να τρομοκρατήσει τα τμήματα της κοινωνίας που έχουν τη διάθεση να αντισταθούν. Ο ιδεολογικός πόλεμος δε διεξάγεται στη σάλα του δημοκρατικού κράτους όπως αφελώς πιστεύει το μεγαλύτερο κομμάτι της αριστεράς (κυβερνώσας και μη) αλλά στο ανελέητο πεδίο της ταξικής πάλης. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν πρόκειται να άρει το ασφυκτικό πλαίσιο καταστολής πολύ απλά γιατί θα το χρειαστεί πολύ σύντομα.Ότι δεν καταφέρνει η κυβέρνηση -η κάθε κυβέρνηση- με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών/ τριών και την καταστολή, όσα ξεφεύγουν από την αστυνομική κτηνωδία, αναλαμβάνει να ολοκληρώσει η δήθεν ανεξάρτητη δικαστική εξουσία. Όλες οι συνιστώσες της κρατικής εξουσίας συνασπίζονται ενάντια στον κοινό εχθρό: αυτούς που αντιστέκονται και θα συνεχίσουν να αντιστέκονται με κάθε τρόπο και από κάθε θέση. Για να το καταφέρουν δε διστάζουν να καταργούν στην πράξη ακόμα και τον θεμελιώδη νόμο της “δημοκρατίας” τους, το σύνταγμα. Εμείς ξέρουμε καλά όμως κάτι που ολοένα και περισσότεροι αρχίζουν να αντιλαμβάνονται: ότι η υποτιθέμενη “δημοκρατία” τους είναι ένα άλλοθι για να επιτευχθεί ο μεγάλος στόχος του κράτους και του κεφαλαίου, που δεν είναι άλλος από τη συντριβή όσων τους δημιουργούν προβλήματα στην προσπάθειά τους να πετσοκόψουν εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα δεκαετιών. Θέλουν να καταστήσουν τους προλετάριους όχι μόνο φθηνούς και αναλώσιμους αλλά κυρίως φοβισμένους και ανήμπορους να αντιδράσουν.

Όπως αναφέρει το Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων «Σε αυτό το καθεστώς εξαίρεσης εντάσσεται η αντιμετώπιση του εσωτερικού εχθρού (με την εφαρμογή του «τρομονόμου» για τους κατηγορούμενους για ένοπλη πάλη και του «κουκουλονόμου» για όσους συλλαμβάνονται μετά από συγκρούσεις σε πορείες), του λεγόμενου «οργανωμένου εγκλήματος» ή καλύτερα της «μαύρης» καπιταλιστικής λειτουργίας, των μεταναστών οι οποίοι πλέον κρατούνται χωρίς τη διάπραξη κάποιου αδικήματος, αλλά απλώς λόγω της υπαρξής τους. Των χούλιγκαν που διώκονται με ειδικούς αθλητικούς νόμους, των γυναικών που στιγματίστηκαν ως μάστιγα για την κοινωνία κι ο κατάλογος μπορεί να συνεχιστεί. Ό,τι εν δυνάμει μπορεί να προκαλέσει κλυδωνισμούς στην αποτελεσματική συστημική λειτουργία αντιμετωπίζεται με κάποια ειδική ρύθμιση.»Ο αγώνας ενάντια στην καταστολή δεν είναι υπόθεση των αναρχικών αλλά όλης της εργατικής τάξης. Και για αυτό, η απεργία πείνας των μέλων του Δικτύου Αγωνιστών Κρατουμένων, των Κ. Γουρνά και Ν. Μαζιώτη και των πολιτικών κρατούμενων από την Τουρκία πρέπει να γίνει υπόθεση όλων των καταπιεσμένων κι εκμεταλλευόμενων. Τα αιτήματα των απεργών πείνας, είναι αιτήματα όλων μας και η νίκη τους θα είναι νίκη όλου του κινήματος.

Απαιτούμε:
• Την κατάργηση των άρθρων 187 και 187Α
• Την κατάργηση της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά («κουκουλονόμος»)
• Την κατάργηση του νομικού πλαισίου που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ.
• Την κατάργηση της εισαγγελικής διάταξης που επιβάλλει τη βίαιη λήψη του DNA
• Την πρόσβαση κι ανάλυση του γενετικού δείγματος από πραγματογνώμονα βιολόγο της εμπιστοσύνης τους κατηγορουμένου, αν το επιθυμεί
• Την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μίγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων
• Την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού προκειμένου να μπορεί να λάβει τη νοσηλεία που χρειάζεται.
• Καμία ποινικοποίηση προσωπικών και οικογενειακών σχέσεων των πολιτικών κρατουμένων.

Στηρίζουμε την κατάληψη της πρυτανείας του Α.Π.Θ. και καλούμε όλο τον κόσμο του αγώνα σε αυτή

ΠΟΡΕΙΑ

1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015

17:00, στην ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΗ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
1/4/2015lib_thess@hotmail.com
https://libertasalonica.wordpress.com/2015/04/01/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B7%CF%88%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%81%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1-%CF%80-%CE%B8/