http://www.sparrowmedia.net/2013/11/jeremy-hammond-sentence/

«Στόχευσα τα συστήματα επιβολής του νόμου, λόγω του ρατσισμού και της ανισότητας με την οποία το ποινικό δίκαιο έχει επιβληθεί. Στόχευσα τους κατασκευαστές και τους  διανομείς του στρατιωτικών και αστυνομικού εξοπλισμού που επωφελούνται από τα όπλα που χρησιμοποιούνται για την προώθηση των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων των  ΗΠΑ στο εξωτερικό και για να κατασταλούν  οι άνθρωποι στην χώρα. Στόχευσα τις επιχειρήσεις  ασφάλειας και πληροφοριών, επειδή εργάζονται  μυστικά, για την προστασία των κρατικών και εταιρικών συμφερόντων σε βάρος των ατομικών δικαιωμάτων, την υπονόμευση και απαξίωση ακτιβιστών, δημοσιογράφων και άλλων ατόμων που αναζητούν την αλήθεια, και στη διάδοση της παραπληροφόρησης».

Ο Jeremy Hammond, είναι ένας 28χρονος πολιτικός ακτιβιστής.  Καταδικάστηκε σήμερα σε 10 χρόνια στη φυλακή μετά την αποδοχή του  για την συμμετοχή στους Anonymous και σε επιθέσεις ενάντια σε υπολογιστές της ιδιωτικής εταιρείας πληροφοριών Strategic Forecasting (Stratfor).  . Η ακρόαση στην Αίθουσα Συνεδριάσεων στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο για τη Νότια Περιφέρεια της Νέας Υόρκης γέμισε  σε ένα ξέσπασμα  υποστήριξης από  δημοσιογράφους, ακτιβιστές και άλλους πολίτες,  οι οποίοι βλέπουν τις δράσεις Jeremy Hammond ως μια μορφή πολιτικής ανυπακοής, και ως κίνητρο στην επιθυμία τους να διαμαρτυρηθούν και να εκθέσουν τις μυστικές δραστηριότητες των ιδιωτικών εταιρειών πληροφοριών.

Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ JEREMY HAMMOND ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΝΗΣ | 15/11/2013

Καλημέρα. Σας ευχαριστώ για αυτή την ευκαιρία.

Το όνομά μου είναι ο Jeremy Hammond και είμαι εδώ για να καταδικαστώ για hacking δραστηριότητες που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της ενασχόλησής μου με Anonymous. Είμαι φυλακισμένος  στο MCC για τους τελευταίους 20 μήνες και είχαν πολύ χρόνο για να σκεφτώ για το πώς θα ήθελα να εξηγήσω τις πράξεις μου. Πριν ξεκινήσω, θέλω να αφιερώσω μια στιγμή για να εξάρω το έργο των ανθρώπων που με στήριξαν.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους δικηγόρους και όλους όσους εργάστηκαν για την περίπτωσή μου: τους Elizabeth Fink, Susan Kellman, Sarah Kunstler, Emily Kunstler, Margaret Kunstler και Grainne O’Neill. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τους National Lawyers Guild, the Jeremy Hammond Defense Committee and Support Network, Free Anons, the Anonymous Solidarity Network, Anarchist Black Cross , και όλους τους άλλους που με έχουν βοηθήσει με το γράψιμο επιστολών υποστήριξης, που μου στέλνουν γράμματα, που είναι παρόντες στο δικαστήριο , καθώς εκείνους που στηρίζουν την διάδοση της υπόθεσής μου.. Θέλω επίσης να απευθυνθώ τους αδελφούς και τις αδελφές μου πίσω από τα κάγκελα και εκείνους που είναι ακόμα εκεί έξω και αγωνίζονται ενάντια στην εξουσία.
Οι πράξεις πολιτικής ανυπακοής και η άμεση δράση για τις οποίες απολογούμαι σήμερα είναι σύμφωνα με τις αρχές του κοινωνικού δικαίου και της ισότητας που καθοδήγησαν πάντα τη ζωή μου. Μπήκα σε δεκάδες εταιρείες υψηλού προφίλ και  κυβερνητικά όργανα, κατανοώντας ξεκάθαρα ότι αυτό που έκανα ήταν αντίθετο προς το νόμο, και ότι οι ενέργειές μου θα μπορούσαν να με οδηγήσουν στην ομοσπονδιακή φυλακή.
Αλλά ένιωθα ότι είχα την υποχρέωση να χρησιμοποιήσω τις ικανότητές μου για να εκθέσω και να συμβάλω στην αντιμετώπιση της  αδικίας και της ανάδειξης την αλήθειας στο φως. Θα μπορούσα να επιτύχω τους ίδιους στόχους με νομικά μέσα; Έχω δοκιμάσει τα πάντα από την υπογραφή αναφορών έως την συμμετοχή μου σε ειρηνικές διαμαρτυρίες και έχω διαπιστώσει ότι οι έχοντες την εξουσία δεν θέλουν η αλήθεια να φανεί. Όταν μιλάμε για την αλήθεια στην εξουσία, μας αγνοούν στην καλύτερη περίπτωση και μας καταστέλλουν βίαια, στη χειρότερη. Αντιμετωπίζουμε μια δομή εξουσίας που δεν σέβεται το δικό της σύστημα ελέγχου και ισορροπιών, και που αδιαφορεί για τα δικαιώματα των πολιτών  ή για την γνώμη της διεθνής κοινότητας. Την εισαγωγή μου στην πολιτική έγινε όταν ο Τζορτζ Μπους έκλεψε τις προεδρικές εκλογές το 2000, τότε, εκμεταλλεύτηκαν τα κύματα του ρατσισμού και του πατριωτισμού μετά την 11/9 για να ξεκινήσουν τους απρόκλητους ιμπεριαλιστικούς πολέμους κατά του Ιράκ και του Αφγανιστάν. Πήρα τους δρόμους σε ένδειξη διαμαρτυρίας αφελώς πιστεύοντας ότι οι φωνές μας θα ακουστούν στην Ουάσιγκτον και θα μπορούσαμε να σταματήσουμε τον πόλεμο.
Αντ ‘αυτού, χαρακτηριστήκαμε ως προδότες, ξυλοκοπηθήκαμε και συληφθήκαμε. Έχω συλληφθεί για πολλές πράξεις πολιτικής ανυπακοής στους δρόμους του Σικάγο, αλλά δεν ήταν μέχρι το 2005 που  χρησιμοποιούσα τις δεξιότητες του υπολογιστή μου για να αμφισβητήσω  το νόμο στην πολιτική διαμαρτυρία.
Συνελήφθηκα από το FBI για hacking στα συστήματα πληροφορικής της δεξιάς και  υπέρ του πολέμου ομάδας που ονομάζεται Πολεμιστής διαμαρτυρίας, μια οργάνωση όπου πωλούνται ρατσιστικές t-shirts στην ιστοσελίδα τους και παρενοχλούνται αντιπολεμικές ομάδες. Κατηγορήθηκα βάση του νόμου Ηλεκτρονικής Απάτης και κατάχρησης, καταδικάστηκα σε δύο χρόνια φυλάκιση. Στη φυλακή είδα την άσχημη πραγματικότητα για το πώς το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης, καταστρέφει τις ζωές των εκατομμυρίων ανθρώπων που κρατούνται σε αιχμαλωσία πίσω από τα κάγκελα.
Η εμπειρία αυτή ενδυνάμωσε την αντίθεσή μου στις κατασταλτική μορφές  και τη σημασία του να εξεγείρεται  κανείς για αυτό που πιστεύει. Όταν βγήκα, ήμουν πρόθυμος να συνεχίσω τη συμμετοχή μου στους αγώνες για κοινωνική αλλαγή. Δεν ήθελα να πάω πίσω στη φυλακή, γι ‘αυτό επικεντρώθηκα στην στα πλαίσια του νόμου, οργάνωση της κοινότητας. Αλλά με την πάροδο του χρόνου,  απογοητεύτηκα με τους περιορισμούς, που επιβάλει η ειρηνική διαμαρτυρία, θεωρώντας ότι είναι ρεφορμιστική και αναποτελεσματική. Η κυβέρνηση Ομπάμα συνεχίζει τους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, κλιμάκωσε τη χρήση των drones, και απέτυχε να κλείσει το Γκουαντάναμο. Αυτή την περίοδο παρακολουθούσα τις δράσεις  των ομάδων, όπως Wikileaks και Anonymous. Ήταν πολύ ενθαρρυντικό να βλέπουμε τις ιδέες του hactivism  να αποδίδουν καρπούς. Ήμουν ιδιαίτερα συγκινημένος από την ηρωική δράση της Τσέλσι Manning, ο οποίος είχε αποκαλύψει τις αγριότητες που διαπράχθηκαν από τις δυνάμεις των ΗΠΑ στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Πήρε ένα τεράστιο προσωπικό ρίσκο να διαρρεύσει αυτές τις πληροφορίες – πιστεύοντας ότι το κοινό είχε το δικαίωμα να γνωρίζει  και ακόμα ελπίζει ότι οι αποκαλύψεις της θα είναι ένα θετικό βήμα για να σταματήσουν αυτές οι κακοποιήσεις.
Είναι συγκινητικό να μαθαίνουμε για την απάνθρωπη μεταχείριση της στις στρατιωτικές φυλακές. Σκέφτηκα πολύ και σκληρά για την επιλογή αυτής της πορείας και πάλι. Έπρεπε να ρωτήσω τον εαυτό μου, αν ήμουν ικανός να ακολουθήσω το παράδειγμα της Chelsea Manning που έπεσε σε αυτόν τον  αβυσσαλέο εφιάλτη της φυλακή για την αλήθεια,;
Πίστεψα ότι ο καλύτερος τρόπος για να επιδείξω την  αλληλεγγύη που αισθανόμουν προς εκείνη ήταν να συνεχίσω το έργο της δημοσιοποιώντας   και  αντιμετωπίζοντας την διαφθορά. Εντάχθηκα στους  Anonymous, γιατί πιστεύω στην αυτόνομη, αποκεντρωμένη άμεση δράση. Εκείνη την περίοδο οι Anonymous είχαν εμπλακεί σε δράσεις για τη στήριξη της Άνοιξης των αραβικών εξεγέρσεων , κατά της λογοκρισίας, καθώς και για την υπεράσπιση των Wikileaks. Είχα πολλά να συνεισφέρω, συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών δεξιοτήτων, και του πώς να αρθρωθούν καλύτερα οι ιδέες και οι στόχοι. Ήταν μια συναρπαστική στιγμή – η γέννηση ενός κινήματος ψηφιακής αντίστασης , όπου οι θέσεις και οι δυνατότητες του χακτιβισμού είχαν οριοθετηθεί. Ενδιαφερόμουν ιδιαίτερα για το έργο των χάκερ της LulzSec οι οποίοι είχαν καταφέρει να χτυπήσουν ορισμένους σημαντικούς στόχους και γινόταν όλο και περισσότερο πολιτικοί. Αυτή την περίοδο, για πρώτη φορά άρχισα να μιλάω με τον Sabu, ο οποίος ήταν πολύ ανοικτός για τα χτυπήματα που υποτίθεται ότι διέπραξε, και ενθάρρυνε τους χάκερ για να ενωθούν και να επιτεθούν σε μεγάλα κρατικά και εταιρικά συστήματα κάτω από το λάβαρο της αντι-Ασφαλείας.
Αλλά πολύ νωρίς κατά την αρχή της συμμετοχής μου, οι άλλοι hackers Lulzsec συνελήφθησαν, αφήνοντας σε εμένα το έργο του σπασίματος των συστημάτων και της γραφής των  τα δελτίων τύπου. Αργότερα, θα μάθαινα ότι ο Sabu ήταν ο πρώτος που συνέλαβε η αστυνομία, και ότι όλη την ώρα που μιλούσα με τον ίδιο αυτός ήταν ένας πληροφοριοδότης του FBI.
Οι Ανώνυμος συμμετείχαν επίσης στα πρώτα στάδια του Occupy Wall Street.  Συμμετείχα τακτικά στις κινητοποιήσεις στους δρόμους ως μέρος του Occupy Chicago και ήμουν πολύ ενθουσιασμένος να βλέπω την γέννηση ενός παγκόσμιου μαζικού κινήματος ενάντια στις αδικίες του καπιταλισμού και του ρατσισμού. Σε αρκετά σύντομο διάστημα, οι «καταλήψεις» ήρθαν στο τέλος τους, έκλεισαν κάτω από το βάρος της αστυνομικής καταστολής  και τις μαζικές συλλήψεις διαδηλωτών που τους ώθησαν  έξω από τα δημόσια πάρκα.

Η καταστολή των Anonymous και του κίνημα Occupy αποτέλεσε το επίκεντρο για το AntiSec και τους επόμενους μήνες – η πλειοψηφία των δράσεών  μας εναντίον στόχων της αστυνομίας ήταν σε αντίποινα για τις συλλήψεις των συντρόφων μας. Στόχευσα τα συστήματα επιβολής του νόμου, λόγω του ρατσισμού και της ανισότητας με την οποία το ποινικό δίκαιο έχει επιβληθεί.
Στόχευσα τους κατασκευαστές και τους  διανομείς του στρατιωτικών και αστυνομικού εξοπλισμού που επωφελούνται από τα όπλα που χρησιμοποιούνται για την προώθηση των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων των  ΗΠΑ στο εξωτερικό και για να κατασταλούν  οι άνθρωποι στην χώρα. Στόχευσα τις επιχειρήσεις  ασφάλειας και πληροφοριών, επειδή εργάζονται  μυστικά, για την προστασία των κρατικών και εταιρικών συμφερόντων σε βάρος των ατομικών δικαιωμάτων, την υπονόμευση και απαξίωση ακτιβιστών, δημοσιογράφων και άλλων ατόμων που αναζητούν την αλήθεια, και στη διάδοση της παραπληροφόρησης.
Η κυβέρνηση γιορτάζει την καταδίκη και τη φυλάκιση μου, ελπίζοντας ότι θα κλείσει την πόρτα για την πλήρη ιστορία. Πήρα την ευθύνη για τις ενέργειές μου, με ομολόγησα την «ενοχή» μου, τώρα πρέπει η κυβέρνηση να λογοδοτήσει για τα εγκλήματά της.
Οι ΗΠΑ χρησιμοποίησε την απειλή των χάκερ, προκειμένου να δικαιολογήσει το ξόδεμα δισεκατομμυρίων δολαρίων  για την κυβερνο-ασφάλεια  του βιομηχανικού συμπλέγματος, αλλά είναι επίσης υπεύθυνη για την ίδια συμπεριφορά που διώκει επιθετικά και ισχυρίζεται ότι εργάζονται για την πρόληψη.
Η υποκρισία του “νόμου και της τάξης» και οι αδικίες που προκαλεί ο καπιταλισμός δεν μπορεί να θεραπευτούν με τη θεσμική μεταρρύθμιση, αλλά μέσω της πολιτικής ανυπακοής και την άμεση δράση. Ναι, παρέβησα το νόμο, αλλά πιστεύω ότι μερικές φορές οι νόμοι πρέπει να ξεπεραστούν ώστε να δημιουργηθεί χώρος για αλλαγή.