Καταργούνται έννοιες και δικαιώματα

Του Δημήτρη Τρίμη 

chessΤο επόμενο διάστημα, όπως έχει γίνει γνωστό, αναμένονται και νέες βίαιες κυβερνητικές παρεμβάσεις (κατ’ απαίτηση των τροϊκανών) εναντίον της εργατικής τάξης στο Ασφαλιστικό και στο δικαίωμα της απεργίας και του συνδικαλισμού. Μπορεί τα «μνημόνια» να φεύγουν, καθώς οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος… ανοίγουν τα φτερά τους στις αγορές, με νέα «πρωτογενή πλεονάσματα», αλλά οι «βρόμικες» δουλειές δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί. Το «πειραματόζωο», εν προκειμένω ο ελληνικός λαός, πρέπει να αποστερηθεί όλα του τα δικαιώματα, διότι τότε εύκολα θα γονατίσει, θα δουλέψει εντατικά και αγόγγυστα, με το λιγότερο ασφαλώς δυνατό κόστος, ανεβάζοντας την παραγωγικότητα της σμπαραλιασμένης οικονομίας.

Καθώς λοιπόν βαδίζουμε για την οιονεί ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης και τη θεσμοθέτηση κι άλλων εμποδίων κατά του απεργιακού δικαιώματος, με στόχο πρακτικά να μην μπορούν να υπάρξουν συνδικάτα και απεργιακές κινητοποιήσεις στο εξής, τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ανέλαβαν… υπηρεσία.

Τα ΜΜΕ της διαπλοκής, έχοντας τη σχετική τεχνογνωσία (που αναφέρεται σε όλα τα σχετικά με τα «προγράμματα διάσωσης» χρεοκοπημένων χωρών πολιτικά εγχειρίδια) από τη «νικηφόρα» επικοινωνιακή διαχείριση των προηγούμενων «μεταρρυθμίσεων» εναντίον της ελληνικής κοινωνίας, τις τελευταίες μέρες ετοιμάζουν το έδαφος για να ξεκινήσει η νέα καμπάνια – αυτήn τη φορά κατά των «προνομίων των συνδικαλιστών». Το «Εθνος της Κυριακής» (26/10/14), λ.χ., κυκλοφόρησε με τον εξής ψευδεπίγραφο πρωτοσέλιδο τίτλο: «Κόβουν προνόμια από τους συνδικαλιστές – Αλλάζει έπειτα από 32 χρόνια ο συνδικαλιστικός νόμος 1264». Το μήνυμα της φιλο-μνημονιακής εφημερίδας -το οποίο αναπαρήγαγαν δεκάδες άλλα «πρόθυμα» ψηφιακά μέσα- είναι σαφές και ισχυρό (μας λέει ότι «αλλάζει ένας νόμος που πάλιωσε και κόβονται ορισμένα σκανδαλώδη προνόμια των εργατοπατέρων»), αλλά πέρα για πέρα κατασκευασμένο. Αν δει κανείς τις εσωτερικές σελίδες του «Εθνους» προσεκτικά, θα καταλάβει ότι ανάμεσα σε μέτρα περιορισμού έως καταργήσεως των ημερών αδείας από τη δουλειά στα μέλη των διοικήσεων των συνδικαλιστικών οργανώσεων και στη δυνατότητα του εργοδότη να μεταθέτει σε οποία θέση θέλει εκείνος έναν εργαζόμενό του, όταν αυτός εκλεγεί σε κάποιο συμβούλιο σωματείου ή ομοσπονδίας, γράφεται με ψιλά γράμματα η πραγματική είδηση: «Η προειδοποίηση της προκήρυξης μιας απεργίας πρέπει να γίνεται τουλάχιστον 48 ώρες πριν, η συνδικαλιστική προστασία θα καλύπτει μόνο επτά μέλη της διοίκησης των σωματείων, εάν συμφωνήσει και η εργοδοτική πλευρά, και ότι όποιος συνδικαλιστής υποπέσει σε αδίκημα (δηλαδή αν π.χ. συλληφθεί σε μια εργατική διαμαρτυρία) θα απολύεται». Και για όσους δεν κατάλαβαν τις αγνές δημοκρατικές προθέσεις των νέων μέτρων, ανάμεσα στα άλλα «προνόμια» των συνδικαλιστών που καταργούνται -για το καλό μας- σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο δημοσίευμα του «Εθνους», είναι και το δικαίωμα των σωματείων να πραγματοποιούν συσκέψεις και ενημερώσεις στους εργασιακούς χώρους…

Η οργουελιανή δημοσιογραφία της εφημερίδας του κ. Μπόμπολα συνοψίζεται στο κύριο άρθρο, όπου ο συγγραφικός οίστρος φτάνει στο εξής ποιητικό αποτέλεσμα: «Την τροποποίηση της συγκεκριμένης νομοθεσίας δεν την καθιστά επιβεβλημένη απλώς και μόνο η μεγάλη διάρκεια ισχύος της, αλλά και το γεγονός ότι στο χρονικό αυτό διάστημα εντοπίστηκε καταχρηστική άσκηση δικαιωμάτων και αδίστακτη εκμετάλλευση προνομίων […] Αλλωστε, αυτός είναι βασικά ο λόγος που η ιδιότητα του συνδικαλιστή έχει απολέσει το κύρος που διέθετε σε άλλες περιόδους…»

Δηλαδή, ο κ. Μπόμπολας, πρώτον, χαιρετίζει τη μνημονιακή πρωτοβουλία των κυρίων Σαμαρά, Βενιζέλου και Βρούτση, οι οποίοι έχουν κι αυτοί την ίδια αγωνία με εκείνον, για την ανάκτηση του χαμένου κύρους των συνδικαλιστών, και δεύτερον, προαναγγέλλει ότι η κατάργηση διά νόμου του «προνομίου» των απεργιών είναι όρος για «να αποφύγουμε να ξαναζήσουμε καταστάσεις που μας στοίχισαν και εξακολουθούν να μας στοιχίζουν ακριβά…». Σαν να λέει, αρκετά… παίξαμε την ταξική πάλη, τώρα θα στοιχίσει ακριβά αποκλειστικά σε σας το κόστος της… ανάπτυξης.

 

Πηγή:www.efsyn.gr/?p=247666

Εναλλακτικός σύνδεσμος:https://athens.indymedia.org/post/1533389/

Δείτε σχετικό δημοσίευμα στο omnia sunt communia:https://omniasuntcommunia.espivblogs.net/?p=9301

 

Κανενα καταστημα WIND ανοιχτο την Κυριακη 2/11. Συγκεντρωση 2/11 ωρα 9 πμ στο καταστημα της Wind, Σταδιου 7

10_10_14_nea_smyrni_synt_drasis_i2/11/14 ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

 

ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ WIND ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 2/11

 

ΕΝΙΣΧΥΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ

ΚΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΣΣΕ ΣΤΗ WIND

 

      Η κυριακάτικη εργασία , η οποία είχε επεκταθεί για 52 Κυριακές και τώρα επανήλθε στις 7 (με διαφοροποιήσεις ανά περιοχή), είναι ένα σοβαρό ζήτημα που υπάγεται στην γενικότερη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η οποία μεταφράζεται με φθηνή ή απλήρωτη εργασία, ελαστικά ωράρια, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, ανεργία, ανασφάλιστη εργασία, προγράμματα ‘μαθητείας’, ποινικοποίηση συνδικαλισμού κλπ. Η κυριακάτικη εργασία, συχνά απλήρωτη και χωρίς ρεπό, αποτελεί ένα πρόσχημα και όχημα της κυβέρνησης και των εργοδοτών για πλήρη επέκταση του μέτρου και άλλων παρόμοιων σε όλο το εύρος της εργασίας, καθώς τα περί τζίρου των καταστημάτων δεν ευσταθούν σε ένα περιβάλλον με εκατομμύρια ανέργων, απλήρωτων ή χαμηλόμισθων εργαζομένων και χαμηλοσυνταξιούχων.

Όσοι από εμάς εργάζονται κάποιες Κυριακές και θεωρούμε ότι το μέτρο θα πρέπει να επεκταθεί και στο εμπόριο ή/και αλλού ας σκεφτούμε ότι το ζήτημα δεν είναι η Κυριακή αλλά η συνολική κατάργηση δικαιωμάτων, που στη συνέχεια και σταδιακά για εμάς θα περιλαμβάνει περισσότερες (έως όλες) εργάσιμες Κυριακές την εβδομάδα χωρίς προσαυξήσεις, 6ημερη ή 7ημερη εργασία,  αύξηση των ωρών δουλειάς και μάλιστα χωρίς την αντίστοιχη αύξηση των αποδοχών κλπ. Το συμπέρασμα αυτό δεν προκύπτει στα πλαίσια μιας κινδυνολογίας. Κάθε δικαίωμα και κάθε εργασιακός νόμος  που καταργήθηκε αποτέλεσε κομμάτι ενός ντόμινο στα πλαίσια εφαρμογής του νέου ζοφερού εργασιακού καθεστώτος. Δεν θα πρέπει να αφήσουμε καμία κατάκτηση στο έλεος εργοδοτών και κυβερνήσεων. Είναι στο χέρι μας να διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει, την αξιοπρέπειά μας στην εργασία και τη ζωή.

Το σωματείο μας συμμετέχει στο ‘Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα απελευθερωμένα ωράρια’, που διεξάγει επί μήνες έναν μεγάλο αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εμποροϋπαλλήλων και  το οποίο καλεί σε απεργιακή συγκέντρωση την Κυριακή 2/11, 11 πμ, Ερμού και Κορνάρου (κέντρο Αθήνας).

Καλούμε λοιπόν τους συναδέλφους μας καθώς και κάθε εργαζόμενο και άνεργο να συμμετέχουν στην απεργία της Κυριακής 2/11 που κήρυξε η ΟΙΥΕ, ακόμα και απέχοντας από τις αγορές από εμπορικά καταστήματα εκείνη την ημέρα, ως έκφραση έμπρακτης αλληλεγγύης και αντίστασης. Επίσης καλούμε σωματεία, συνελεύσεις και άλλες συλλογικότητες να στηρίξουν τον αγώνα των εργαζομένων στο εμπόριο.

 

  • Συμμετέχουμε στην απεργιακή κινητοποίηση ενάντια στην κατάργηση της αργίας της Κυριακής και στο άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων. Καλούμε σε συγκέντρωση στο κατάστημα Wind, Σταδίου 7, στις 9.00 π.μ. παράλληλα με τις κινητοποιήσεις του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα απελευθερωμένα ωράρια.
  • Παρέμβαση προς το καταναλωτικό κοινό την Πέμπτη 30/10 ώρα 6μ.μ έξω από το κατάστημα Public στην Αγία Παρασκευή, Λ. Μεσογείων 402  μαζί με τη Ανοικτή Συνέλευση Κατοίκων Αγίας Παρασκευής
  • Δεν αγοράζουμε τίποτα από κανένα κατάστημα, της Wind ή άλλο. Στηρίζουμε την απεργία στο εμπόριο. Στηρίζουμε την προσπάθεια υπεράσπισης της Κυριακάτικης αργίας.

ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ

Δεν μας λείπουν οι ώρες για να ψωνίσουμε, μας λείπουν τα χρήματα και οι ώρες για να ζήσουμε.

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΙ 7 | ΣΤΙΣ 2 ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΙΜ (Wind)

[Παρ.31/10,8μμ] συνέλευση του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια

synt_drasis_apergia_kyr_2_11_14H επόμενη συνέλευση του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια θα γίνει την Παρασκευή 31 Οκτώβρη στις 8μμ στα γραφεία του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής (Λόντου 6, Εξάρχεια)

Μπροστά μας έχουμε μια ακόμα πολύ σημαντική κινητοποιήση για την στήριξη της οποίας είναι πολύτιμη η συνεισφορά όλων μας.

>> Κυριακή 2 Νοέμβρη 2014: Απεργία στον κλάδο του εμπορίου [απεργιακή συγκέντρωση: 11πμ, Ερμού και Κορνάρου]

ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟΜΕ

30/10/14

blind_justice

 

Μέσα σε τέσσερις  μήνες έγιναν πολλά σχετικά με τη δικαστική πλευρά του ζητήματος της ΒΙΟΜΕ. Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτά είχε η σύνδικος της Φίλκεραμ, Αναστασία Σεμερτζίδου, η οποία δηλώνει απροκάλυπτα, όπου σταθεί και βρεθεί, την επιθυμία της για την επιστροφή της οικογένειας Φιλίππου στη διοίκηση της ΒΙΟΜΕ. Πώς αλλιώς άλλωστε θα μπορούσαν να συγκαλυφθούν τα οικονομικά εγκλήματα που αυτή η οικογένεια έχει διαπράξει σε βάρος της επιχείρησης και των εργαζόμενων;

Η νίκη των εργαζόμενων με τη δικαστική απόφαση να μην επανέλθει στη διοίκηση της ΒΙΟΜΕ η οικογένεια Φιλίππου δεν είχε τις καλύτερες εξελίξεις. Παρότι η ειρηνοδίκης πιέστηκε από την παρέμβαση των εργαζόμενων στο δικαστήριο και απέρριψε την επαναφορά της οικογένειας Φιλίππου στην προσωρινή διοίκηση της ΒΙΟΜΕ, αυτή έδειξε κάποια ατολμία ως προς τους προϊσταμένους της και καχυποψία ως προς τους εργαζόμενους. Έτσι, διόρισε μόνο ένα από τα τρία πρόσωπα που πρότειναν οι εργαζόμενοι για την προσωρινή διοίκηση της ΒΙΟΜΕ και τα δύο άλλα από τον κατάλογο του δικαστηρίου. Ωστόσο, αυτά τα δύο πρόσωπα δεν θέλησαν να αναλάβουν το ρόλο του μέλους στην προσωρινή διοίκηση και ως εκ τούτου η ΒΙΟΜΕ παρέμεινε ακέφαλη. Ένα από τα αποτελέσματα αυτής της κατάστασης ήταν να μη μπορέσει να ασκήσει τα δικαιώματά της απέναντι σε πιστώτρια τράπεζα-λίζινγκ,  πράγμα που είχε δυσμενείς συνέπειες για τις εγκαταστάσεις της ΒΙΟΜΕ.

Παράλληλα, κατά την ίδια χρονική περίοδο και σε αντίθεση με την παραπάνω δικαστική απόφαση (βλ. Ανακοίνωση των εργαζομένων της ΒΙΟΜΕ για την απόφαση του δικαστηρίου για την προσωρινή διοίκηση http://biom-metal.blogspot.gr/2014/07/blog-post_95.html), η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ προκάλεσε την πτώχευση της ΒΙΟΜΕ με πρόσχημα την είσπραξη ενός οφειλόμενου προς αυτή ποσού το ύψος του οποίου είναι μόλις 126.000 € (βλ. σχετική επιστολή της Ένωσης Εργαζομένων Τσιμέντων Χαλκίδας http://biom-metal.blogspot.gr/2014/09/blog-post_18.html).

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, αλλά και το γεγονός ότι η ΒΙΟΜΕ έχει πολύ μεγάλο ενεργητικό, με απαιτήσεις εκατομμυρίων ευρώ που κινδυνεύουν με παραγραφή, η πρώτη κίνηση των εργαζόμενων της ήταν να ασκήσουν εκ νέου αίτηση για τον διορισμό μιας προσωρινής διοίκησης που θα έχει τη γνώση και τη θέληση να ασχοληθεί σοβαρά και έντιμα με τη δυνατότητα συνέχισης της λειτουργίας της ΒΙΟΜΕ, υπό τον έλεγχο και τα μάτια των εργατών, με στόχο τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και τη διάσωση ενός παραγωγικού φορέα.

Η εκδίκαση αυτής της νέας αίτησης έγινε στις 21 Οκτωβρίου. Η σημασία του εν αναμονή αποτελέσματος αυτής της δίκης είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, καθώς η ΒΙΟΜΕ βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σειρά από επιθετικούς παράγοντες κινδύνου όπως είναι πιστωτές τύπου ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, τράπεζες λίζινγκ, αλλά και σύνδικοι όπως η Αναστασία Σεμερτζίδου, η οποία έχει αποδείξει ότι είναι αποφασισμένη να κάνει τα πάντα για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πρώην εργοδοσίας μέσω της ολοσχερούς καταστροφής της ΒΙΟΜΕ. 

Η μέχρι τώρα συμπεριφορά της συνδίκου της Φίλκεραμ παραβιάζει τις υποχρεώσεις του λειτουργήματος της και αποδεικνύει μεροληψία υπέρ προσώπων που χαρακτηρίζονται ύποπτα για κάθε εγκληματική πράξη σε βάρος των οικονομικών της ΒΙΟΜΕ. Πρόκειται, δηλαδή, για μια συμπεριφορά που κατά τη γνώμη μας θα πρέπει να προβληματίσει -μεταξύ άλλων- και τον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης, καθώς ξεπερνά κάθε όριο του λειτουργήματος του συνδίκου. 

Παράλληλα, αυτό που πρέπει να γίνει ευρέως γνωστό είναι ότι η οικογένεια Φιλίππου έχει ήδη κατοχυρώσει το σήμα της ΦΙΛΚΕΡΑΜ κατ’ απομίμηση και με βλάβη της πτωχευτικής περιουσίας της Φίλκεραμ. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αναλογιστούν πολύ σοβαρά οποιοιδήποτε συνδικαλιστές και εργατοπατέρες ρίχνουν νερό στο μύλο της συνδίκου για την πώληση των ακινήτων, σε ένα από τα οποία στεγάζεται και η ΒΙΟΜΕ. Επιπλέον, απ’ όσο γνωρίζουμε, η Αναστασία Σεμερτζίδου δεν έχει ενεργήσει, ως όφειλε, για αποκατάσταση αυτής της βλάβης. Έτσι, η ενημέρωση της δικαστικής εισηγήτριας των πτωχεύσεων για την κατ’ απομίμηση κατοχύρωση του σήματος της ΦΙΛΚΕΡΑΜ από την οικογένεια Φιλίππου έγινε από δικηγόρο των εργαζόμενων της ΒΙΟΜΕ.

Αυτό που επίσης πρέπει να αναλογιστούν σοβαρά οι πρώην εργαζόμενοι της Φίλκεραμ είναι ποιος πραγματικά θα κερδίσει από τον πλειστηριασμό των ακινήτων, όταν το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν απαιτήσεις 4.500.000 ευρώ, ενώ σύμφωνα με τον ισολογισμό της ΦΙΛΚΕΡΑΜ τα ακίνητα  είναι προσημειωμένα και υποθηκευμένα για 25.000.000 € σε ένα περιβάλλον όπου οι τιμές των ακινήτων έχουν μειωθεί και εκπλειστηριάζονται για ψίχουλα υπέρ των αρπακτικών της αγοράς.

Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ δίνουν έναν πολύχρονο αγώνα που ξεπερνά τα όρια αντοχής και δυνατοτήτων που η εργοδοσία πίστευε ότι μπορεί να έχουν. Οι οικονομικές δυσκολίες και το κατεστημένο βάζουν τεράστια εμπόδια στο εγχείρημα που μπορεί να διασφαλίσει τις θέσεις εργασίας τους και μια προοπτική για μια αξιοπρεπή ζωή. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να γνωρίζουν οι ‘πάσης φύσεως’ εμπλεκόμενοι, αλλά και όσοι «θεσμοί» κάνουν τα στραβά μάτια, είναι πως οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ έχουν αποφασίσει να μην καταθέσουν τα όπλα με οποιοδήποτε κόστος. Οι εργαζόμενοι της ΒΙΟΜΕ δεν δέχονται κενές περιεχομένου υποσχέσεις και δεν πρόκειται να αφήσουν κανέναν να ρίξει ζάρια για τις ζωές τους.

Όσοι πιστεύουν ότι οι εργαζόμενοι θα κουραστούν και θα τα παρατήσουν, ή ότι ο ατομισμός και η ιδιώτευση θα νικήσουν τον αγώνα τους για αξιοπρέπεια και τη δύναμη της συλλογικότητας, ας ρίξουν μια ματιά σε αυτά που ήδη έχουν καταφέρει αυτοί τα τελευταία χρόνια. Η καθημερινή τους αφοσίωση στον στόχο τους εμπνέει χιλιάδες ανθρώπους σε όλον τον κόσμο, και γι αυτό τον λόγο έχουν ήδη βγει νικητές. 

Η ΒΙΟΜΕ θα παραμείνει σε χέρια εργατικά.

Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης

και στήριξης του αγώνα των εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ.

Θεσσαλονίκης

ΟΙΥΕ:ΣΕΤΕ, ΣΕΛΠΕ, ΣΕΒ: ΜΕΓΑΛΟΞΕΝΟΔΟΧΟΙ, ΜΕΓΑΛΕΜΠΟΡΟΙ & ΜΕΓΑΛΟΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ ΔΡΟΥΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥΝ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ!

Σε αγαστή συνεργασία και με απόλυτο μεταξύ τους συντονισμό, οι
μεγαλοξενοδόχοι του ΣΕΤΕ, οι μεγαλέμποροι του ΣΕΛΠΕ και οι μεγαλοβιομήχανοι του
ΣΕΒ, εξαπέλυσαν για μια ακόμα φορά λυσσαλέα επίθεση στο Εμπόριο, με μοναδικό
στόχο να εξαφανίσουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις του κλάδου και να εξοντώσουν
τους εργαζόμενους.
Οι τρείς εργοδοτικές οργανώσεις (ΣΕΤΕ, ΣΕΛΠΕ, ΣΕΒ) γνωστές και ως
«κουκουλοφόροι της Τρόικας», έφθασαν στο σημείο να διαπράξουν παγκόσμια
πρωτοτυπία, στρεφόμενοι ενάντια στις πλέον αρμόδιες και αντιπροσωπευτικές
τριτοβάθμιες εργοδοτικές οργανώσεις του μεγαλύτερου κλάδου στην Ελλάδα
(Εμπόριο), αλλά και στους εργαζόμενους, προσφεύγοντας στο ΣτΕ και ζητώντας να
μην ισχύσει η προσωρινή του Απόφαση (2307/14), που βγάζει παράνομη την
πιλοτική λειτουργία των καταστημάτων και τις 52 Κυριακές του χρόνου σε 10
περιοχές της χώρας.
Οι μάσκες έπεσαν!
Δεν υπάρχει ευρωπαϊκή ή άλλη πολιτισμένη χώρα, όπου τόσο ξεδιάντροπα οι
εργοδοτικές οργανώσεις που εκπροσωπούν το μεγάλο κεφάλαιο, να στρέφονται ανοιχτά
και χωρίς προσχήματα ενάντια σε εργοδοτικές ενώσεις των μικρομεσαίων και των
εργαζομένων, οι οποίες εκπροσωπούν τη συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου (95%) και
απασχολούν το 80% των εργαζομένων.
Δεν υπάρχει άλλη πολιτισμένη χώρα, όπου παντελώς άσχετοι με έναν κλάδο
εργοδότες, να γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις αρμόδιες
αντιπροσωπευτικές οργανώσεις, και να παρεμβαίνουν υπέρ της κυβέρνησης με τέτοιο
απροσχημάτιστο τρόπο στα δικαστήρια, ώστε να διασφαλίσουν τη γενίκευση της
Κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων.
Πρόκειται για μια λυσσαλέα επίθεση, που στόχο έχει να πάρει το λιγοστό
εμπορικό τζίρο, να βάλει άμεσα λουκέτο στην μικρομεσαία επιχείρηση και να οδηγήσει
στο σφαγείο της ανεργίας εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους
εμποροϋπάλληλους.
Με τα γνωστά νεοφιλελεύθερα επιχειρήματα περί «ελευθερίας» του Εμπορίου,
επικαλούμενοι τη δήθεν έρευνα του ΟΟΣΑ ότι η Κυριακή θα φέρει «ανάπτυξη» (που
πρόκειται για ένα συνοθύλευμα εκτιμήσεων που έγραψαν οι ίδιοι μαζί με τον
αλήστου μνήμης Υπουργό Χατζηδάκη και την οποία κανείς δεν είδε ποτέ στο
σύνολό της) και έχοντας λάβει την εντολή από την Τρόικα και την Μνημονιακή

Κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, αμφισβητούν ακόμα και τα Ανώτατα Δικαστήρια,
στην αγωνιώδη τους προσπάθεια να μετατρέψουν την κρίση σε ευκαιρία για αυτούς.
Οι μεγαλοεργοδότες του ΣΕΤΕ, ΣΕΛΠΕ και ΣΕΒ, και θέλουν να εξαφανίσουν τους
πάντες, αλλά και να καταστούν απόλυτοι κυρίαρχοι στο Εμπόριο, έστω και την τελευταία
στιγμή, την ώρα δηλαδή που η Κυβέρνηση αποχωρεί, αφήνοντας πίσω της οικονομική
και κοινωνική έρημο για την πλειοψηφία των επιχειρήσεων και τους εργαζόμενους.
Ο ΣΕΤΕ ξεπληρώνει γραμμάτια στην Κυβέρνηση και τον Υπουργό Εργασίας, που
μέσα σε μια νύχτα τον έκαναν θεσμικό κοινωνικό εταίρο, τον φόρτωσαν με εκατοντάδες
εκατομμύρια ΕΥΡΩ του ΕΣΠΑ για να έχει φθηνούς εργαζόμενους με τα voucher νέων,
να εισάγει «καταρτιζόμενους» δούλους από τρίτες χώρες που δουλεύουν 14 ώρες την
ημέρα στα ξενοδοχεία τους και να κάνει «μελέτες» για τη δήθεν ανάπτυξη του
τουρισμού!!!
Από κοντά ο ΣΕΛΠΕ, που θέλει και αυτός να γίνει θεσμικός κοινωνικός εταίρος,
αλλά ταυτόχρονα πάει και γίνεται μέλος του ΣΕΒ για να έχει την «προστασία» του, να
φτιάξει εργοδοτικό μέτωπο αλλά και να τσιμπήσει και αυτός κάτι από το ΕΣΠΑ!!!
Ο ΣΕΒ, ως ο μαέστρος της εργοδοτικής ορχήστρας του μεγάλου
κεφαλαίου μπαίνει κι αυτός «μπροστάρης» στον αγώνα για την κατάργηση της
Κυριακής, την ίδια στιγμή που «διαρρηγνύει τα ιμάτιά του» για κοινωνικό διάλογο,
συναίνεση, ανάπτυξη, εργασιακή ειρήνη.
Θυμίζουμε ότι ΣΕΒ, ΣΕΤΕ και ΣΕΛΠΕ είναι αυτοί που με ανοιχτή
παρέμβαση στην Τρόικα και την Κυβέρνηση, απαίτησαν και ξήλωσαν όλο το
Εργατικό Δίκαιο.
Είναι αυτοί που επέβαλαν την κατάργηση της ΕΓΣΣΕ και του εθνικού μισθού,
θεσμοθέτησαν το μισθό πείνας των 586 Ευρώ (και 511 Ευρώ για τους κάτω των 25
ετών), ξήλωσαν το Ν. 1876/90 και τις ΣΣΕ, επέβαλλαν την εκ περιτροπής και τη μερική
απασχόληση, έκαναν το διευθυντικό δικαίωμα ευαγγέλιο και διέλυσαν κάθε εργατικό
δικαίωμα.
Είναι οι ίδιοι, με εντολή των οποίων λειτουργεί η Κυβέρνηση, που θέλουν
τώρα την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, την επαναφορά της
ανταπεργίας (lock-out), την κατάργηση του συνδικαλιστικού νόμου
(1264/82), την ρεβάνς από την εργατική τάξη και τα συνδικάτα.
ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ!
Απέναντι σε αυτή την λυσσαλέα επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου, της οποίας έχει
ιδιαίτερη αξία η κατάργηση της Κυριακής – Αργίας, εμείς οι εργαζόμενοι στο Εμπόριο
ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ!
* ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ την ΚΥΡΙΑΚΗ 2.11.2014 σε όλη τη χώρα!
* Διαδηλώνουμε μαζικά και ενωτικά την ίδια μέρα και ώρα 10.30 π.μ. στο
Εμπορικό Κέντρο «The ATHENS MALL» (Στάση ΜΕΤΡΟ: Νερατζιώτισσα)
* Καλούμε την ΕΣΕΕ και την ΓΣΕΒΕΕ, από κοινού να αντισταθούμε στα
σχέδια ΣΕΒ, ΣΕΛΠΕ και ΕΣΕΕ, που καταστρέφουν τον κλάδο, τους
αυτοαπασχολούμενους, μικρομεσαίους εργοδότες, τους
εμποροϋπάλληλους.

ΣΗΜΕΡΑ ΕΜΕΙΣ – ΑΥΡΙΟ ΟΛΟΙ!
ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΑΙ 7
ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ!

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ(ΟΙΥΕ)

Ο Άρειος Πάγος εγκρίνει αμετάκλητα την αθώωση των “πιστολέρο” της Μανωλάδας!

 

φραουλες

Απαράδεκτη η αθωωτική απόφαση του Αρειου Πάγου υπέρ της εργοδοσίας και κατά των εργατών γης της Ν.Μανωλάδας.

Να μην ασκήσει αναίρεση στην ομόφωνη απόφαση του Εφετείου της Πάτρας, που αθώωσε τον φραουλοπαραγωγό της Μανωλάδας Ν. Βαγγελάτο και τους επιστάτες του για την αιματηρή επίθεση σε βάρος των μεταναστών, αποφάσισε ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Κων. Παρασκευαΐδης.

Η αθώωση του Βαγγελάτου και των μπράβων του είχε προκαλέσει τεράστιες αντιδράσεις, αναγκάζοντας την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη να παρέμβει και να ζητήσει αντίγραφο της σχετικής απόφασης, για να εξετάσει το ενδεχόμενο αναίρεσης της αθώωσης, καθώς δικαίωμα επί της αναίρεσης είχε μόνο ο Άρειος Πάγος, καθώς η απόφαση του Εφετείου ήταν ομόφωνη.  

 

Θυμίζουμε ότι δύο από τα κτήνη αθωώθηκαν από όλες τις κατηγορίες, ενώ ενώ από τους άλλους δύο, ο ένας κρίθηκε ένοχος για πρόκληση σωματικής βλάβης και ο άλλος για συνέργεια σε σωματική βλάβη. 

Συγκεκριμένα:

 – Αθώοι ο ιδιοκτήτης των φραουλοχώραφων, Ν. Βαγγελάτος κι ο επιστάτης του Κ. Χαλούλος
– Ένοχοι με ποινές 14 χρόνια και 7 μήνες για σωματική βλάβη ο ένας επιστάτης, και 8 χρόνια και 7 μήνες ο άλλος επιστάτης 

Στα φραουλοχώραφα της Ν. Μανωλάδας, 35 μετανάστες εργάτες γης πυροβολήθηκαν με καραμπίνες γιατί ζήτησαν τα δεδουλευμένα τους. Ζούσαν- και ζουν – σε παραπήγματα σε συνθήκες γαλέρας αλλά αυτό δεν κρίθηκε εργασιακό trafficking, δηλαδή εμπορία ανθρώπων με τη μορφή της εκμετάλλευσης της εργασίας τους! 

Τονίζουμε ότι η  δίκη πραγματοποιήθηκε σε κλίμα τρομοκρατίας των μαρτύρων αλλά και των αλληλέγγυων, ενώ ο συνήγορος των εργατών κατήγγειλε σοβαρές παρατυπίες στη δίκη. Καμία προστασία στους μάρτυρες από τους έμμισθους και μη, τραμπούκους της Βαγγελάτος ΑΕ. Διαβάστε περισσότερα εδώ

Σήμερα, λοιπόν, ο αρεοπαγίτης που ανέλαβε να εξετάσει την υπόθεση έκρινε ότι δεν υπάρχει λόγος να ασκηθεί αναίρεση στην απόφαση του ΜΟΔ της Πάτρας, καθώς έχει πλήρη και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, και επιπλέον κατά την κρίση του υπήρξε ορθή εφαρμογή της νομοθεσίας από την πλευρά των δικαστών, όπως αναφέρουν καθεστωτικά μμε. Δεν βρήκε ούτε μια ικανή συνθήκη για να απονεμηθεί μια υποτυπώδης δικαιοσύνη εναντίον της τρομοκρατίας της εργοδοσίας σε μια περίπτωση ξεκάθαρου εργασιακού trafficking. Εξάλλου είναι γνωστό ότι η δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια, δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους. 

 

Η απόφαση αυτή, δίνει πλήρη κάλυψη στην προκλητικότατη και άδικη απόφαση των αστικών δικαστηρίων της Πάτρας. 

“Είναι μια πρόκληση που δεν αφορά μόνο τους μετανάστες και το αντιρατσιστικό κίνημα αλλά όλο το εργατικό κίνημα στη μάχη του κατά της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Αν μπορούν τα αφεντικά να μην πληρώνουν μεροκάματα και να βάζουν μπράβους να πυροβολούν τους εργάτες, τότε γυρνάμε πίσω αιώνες.” όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΚΕΕΡΦΑ

omnia sunt communia

 

 

Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών: Κυριακή 2/11, απεργία στο εμπόριο: είναι υπόθεση όλων μας!

 synt_drasis_apergia_kyr_2_11_14
Η πρόσφατη θεσμοθέτηση της κυριακάτικης εργασίας στη χώρα, πρώτα για επτά Κυριακές τον χρόνο, μετά για πενήντα δύο και στη συνέχεια ξανά για επτά (με ποικίλες διακυμάνσεις ανά περιοχή), θα μπορούσε να ιδωθεί από αρκετές οπτικές γωνίες. Αξίζει να αναφέρουμε συνοπτικά κάποιες από αυτές, για να γίνει σαφέστερο πώς και γιατί η πλήρης και οριστική κατάργηση αυτού του τερατώδους θεσμού μάς αφορά όλους και όλες, εντός και εκτός εμπορίου.
Μπορεί λοιπόν να θεωρήσει κανείς την υποχρεωτική δουλειά την Κυριακή:
α) Ως ακριβό δώρο των κυβερνώντων στα μεγάλα πολυκαταστήματα, που ελπίζουν να επωφεληθούν από τη μαζική κατανάλωση σε μέρες αργίας, εξωθώντας στο κλείσιμο ή στην «επιβίωση με κάθε κόστος» (μη καταβολή υπερωριών, μη καταβολή του πρόσθετου 75% επί του ημερομισθίου για εργασία την Κυριακή, όχι ρεπό, μη καταβολή αποζημιώσεων σε περίπτωση απόλυσης κ.λπ.) τα μικρότερα μαγαζιά, τα οποία δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στο κόστος που περιλαμβάνει η επέκταση της λειτουργίας τους τις Κυριακές. Είναι χαρακτηριστικό ότι η περίφημη «μεσαία τάξη» των εμπόρων/καταστηματαρχών έχουν δηλώσει ότι γενικά είναι αρνητικοί απέναντι στην κυβερνητική ρύθμιση, προσπαθούν ωστόσο, εκόντες άκοντες, να την περιορίσουν στα μέτρα που τους συμφέρουν («επτά Κυριακές το πολύ»…), και αρκούνται κατά τα λοιπά να μετράνε μήνα με τον μήνα τη ραγδαία «πτώση του τζίρου» τους.
β) Ως ένα κρίσιμο στάδιο στην εν εξελίξει διαδικασία πειθάρχησης και υποτίμησης όλων των εργαζομένων, άρρηκτα συνδεδεμένο με εξελίξεις όπως η καταβαράθρωση του βασικού μισθού, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η επέκταση και υπόθαλψη της απλήρωτης εργασίας, η μαζική ανεργία και η συντήρηση/αντιμετώπισή της με πάμφθηνες και ανοχύρωτες μορφές προσωρινής και ελαστικής εργασίας-«μαθητείας», η σχεδιαζόμενη αναθεώρηση της συνδικαλιστικής νομοθεσίας (με κατοχύρωση του δικαιώματος ανταπεργίας από μέρους των εργοδοτών και γενική κατάργηση των ατομικών και συλλογικών συνδικαλιστικών δικαιωμάτων), κ.ο.κ.
γ) Ως Αναγκαία Αναπτυξιακή Παρέμβαση χάριν της Σωτηρίας Υμών, τουτέστιν: οι τουρίστες να έρχονται να ψωνίζουν όποτε θέλουν, και όλοι μαζί θα τα ξαναφάμε κάποτε. Εύκολα αναγνωρίζουμε εδώ την επίσημη –και απροκάλυπτα λούμπεν– δικαιολόγηση του μέτρου, την ίδια άλλωστε που πουλάει στην κοινή γνώμη αρχαίους τάφους ή/και ναυάγια ή/και Μάρμαρα, μαζί με την απαραίτητη «εθνική υπερηφάνεια», ελπίζοντας στα σοβαρά να τα εξαργυρώσει άμεσα όλα αυτά σε καντίνες, σουβλατζίδικα και ουρές από πεινασμένους καταναλωτές που θα σερβίρονται από πάμφθηνα γκαρσόνια.
Προφανώς τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο τους εργαζόμενους στο εμπόριο, ούτε μόνο τους μισθωτούς υπαλλήλους. Όταν το ζητούμενο είναι να φτιαχτούν εργαζόμενοι απομονωμένοι, χωρίς συλλογικά δικαιώματα, απολύτως εξαρτημένοι από τις βουλές των αφεντικών τους, η καμπάνα χτυπάει για όλους μας. Προφανώς επίσης τα παραπάνω δεν αφορούν καθόλου την ημέρα της Κυριακής ως τέτοια. Σε όσους σκέφτονται ότι σε κλάδους όπως ο δικός μας χιλιάδες άνθρωποι δουλεύουν κανονικά τις Κυριακές, τις αργίες, τα Χριστούγεννα ή ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο, ας υπενθυμίσουμε απλώς ότι ο αντίκτυπος της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας δεν θα πέσει στα δικά μας κεφάλια ως «δουλειά την Κυριακή», αλλά –για παράδειγμα– ως υποχρεωτική δουλειά δεκαπέντε ωρών τη μέρα, κάθε μέρα, για να βγει ένα βασικό μεροκάματο με αμοιβή 2 ευρώ την ώρα ή 1 λεπτό τη λέξη.
Για τους λόγους αυτούς, ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του «Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια», που εδώ και μήνες δίνει έναν υποδειγματικό αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εμποροϋπαλλήλων, καλεί τα μέλη του και όλους τους συναδέλφους στην απεργιακή συγκέντρωση της Κυριακής 2 Νοεμβρίου, ώρα 11 π.μ., στη συμβολή των οδών Ερμού και Κορνάρου, στο κέντρο της Αθήνας (χάρτης).

 

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
SMED-logo-smaller-2

Παρέμβαση στο 16o συνέδριο Infocom World 2014: σωματείο Wind, Vodafone και άλλες συλλογικότητες

Παρέμβαση στο 16o συνέδριο Infocom World 2014

 

10636248_1550013201902036_62755772617830437_n

Συνάδελφοι,
Στις 21/10 μέλη του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου μας και του επιχειρησιακού σωματείου της Vodafone μαζί με μέλη άλλων συλλογικοτήτων (proledialers- συνέλευση τηλεφωνητών, -τριών, ανοιχτή συνέλευση εργαζομένων ανέργων, ανοιχτή συνέλευση Περιστερίου, ΑΣΕ ΟΤΕ) έκαναν παρέμβαση στο διεθνές συνέδριο Infocom που διεξήχθη στο ξενοδοχείο Divani Caravel.
Ήταν η 16η χρονιά γι’ αυτό το συνέδριο που αφορά τους κλάδους της πληροφορικής, των τηλεπικοινωνιών και των νέων τεχνολογιών, με πολλές ομιλίες στελεχών εταιριών, πολιτικών, επιστημόνων και διεξαγωγή workshops πάνω στις νέες τάσεις της αγοράς. Το φετινό συνέδριο επικέντρωνε στις συνέργειες των εταιριών και αποτέλεσε μεταξύ άλλων ένα εγκώμιο στις εργολαβίες-outsourcing. Αυτό εκφράστηκε και από θεσμικά πρόσωπα, όπως τον πρόεδρο της ΕΕΤΤ, ο οποίος περιέργως σε κατ’ ιδίαν επικοινωνία με μέλη των σωματείων Vodafone και Wind δήλωνε ότι η επιτροπή είναι αναρμόδια σε ζητήματα που αφορούν τις εργολαβίες-outsourcing πλην των υποδομών… Μάλιστα στη λήξη της εκδήλωσης οι μεγάλοι χορηγοί του συνεδρίου (αυτό)βραβεύτηκαν για τις επιδόσεις τους ως προς τις συνέργειες.
Μέλη των σωματείων απευθυνόμενοι προς τον συντονιστή της εκδήλωσης και το κοινό, εξέφρασαν την αναγκαιότητα παρέμβασης των εργαζομένων σε αυτήν, ώστε να καταδείξουν τα ζητήματα από μία ευρύτερη σκοπιά. Πριν λοιπόν την έναρξη συζήτησης μεταξύ των CEO στις τηλεπικοινωνίες, εκπρόσωποι από τα σωματεία παρουσίασαν σε ένα κοινό 500 ατόμων (ανώτερα στελέχη εταιριών, εργαζόμενοι, δημοσιογράφοι κ.α.) τις συνθήκες εργασίες στις εταιρίες τηλεπικοινωνιών, την κατάσταση που επικρατεί στις εργολαβίες, τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι με vouchers και παρόμοια προγράμματα και την ανάγκη υπογραφής επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων σε όλες τις εταιρίες του κλάδου για τη διασφάλιση των μισθών και δικαιωμάτων των εργαζομένων. Τέλος, διανεμήθηκε ανακοίνωση στους συνέδρους με την άποψη των εργαζομένων για την ανάπτυξη και το μέλλον του κλάδου των τηλεπικοινωνιών.


Συνεχίζουμε τις δράσεις του σωματείου μας. Θα είμαστε παντού αναδεικνύοντας τα προβλήματα των συναδέλφων μας, διεκδικώντας τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και την υπογραφή συλλογικής σύμβασης για την προστασία των μισθών και δικαιωμάτων μας. Ευχαριστούμε τους αλληλέγγυους συναδέλφους μας που παρέστησαν σε αυτήν την παρέμβαση. Σε αυτές τις δύσκολες εποχές, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα αλλά να παλέψουμε όλοι για την αξιοπρέπεια.
Ενωμένοι με το Σωματείο, συμμετέχουμε, αγωνιζόμαστε, διεκδικούμε.


Το Διοικητικό Συμβούλιο ΠΑ.Σ.Ε.ΤΙΜ (Wind)

ανακοίνωση του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια για την πανελλαδική απεργία την Κυριακή 2 Νοέμβρη στο εμπόριο [απεργιακή συγκέντρωση: 11πμ, Ερμού & Κορνάρου]

[η ανακοίνωση σε pdf εδω:https://bookworker.files.wordpress.com/2014/10/keimeno_apergia_2_11_synt-drasis.pdf ]

ω4

Κυριακή 2 Νοέμβρη 2014 :: α π ε ρ γ ί α στον κλάδο του εμπορίου

>> απεργιακή συγκέντρωση: 11πμ, Ερμού & Κορνάρου

Μια απεργία που οργανώνεται από όλους εμάς και για όλους εμάς
που βιώνουμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει το να σου επιβάλλουν να δουλεύεις τις Κυριακές,
που ως κομμάτια του κόσμου της εργασίας βιώνουμε την αδυσώπητη επίθεση στα εργατικά μας συμφέροντα και δικαιώματα, στη ζωή και την αξιοπρέπειά μας

Μια ακόμα μάχη από την οποία δεν πρέπει να λείψει καμία και κανείς μας!

Εδώ κι ένα χρόνο περίπου δίνουμε, από την σκοπιά των εργατικών συμφερόντων, έναν επίμονο και δυναμικό αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας.

Παράλληλα με τη συνεχή υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης και την όξυνση της εκμετάλλευσης που βιώνουμε ως εργαζόμενοι τόσο στον κλάδο του εμπορίου (με τις μειώσεις μισθών, τις ατομικές συμβάσεις, τις απολύσεις, τα σπαστά ωράρια, την εκ περιτροπής εργασία, την ορθοστασία, την εργοδοτική τρομοκρατία,…) όσο και παντού, αρχικά, μέσα στο καλοκαίρι του 2013 νομοθετήθηκε το άνοιγμα των καταστημάτων για 7 Κυριακές το χρόνο, ενώ με υπουργική απόφαση μέσα στο καλοκαίρι του 2014 φτάσαμε στο «πιλοτικό» άνοιγμα των καταστημάτων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη κι άλλες περιοχές για όλες τις Κυριακές του χρόνου.

Ο στόχος τους ήταν και εξακολουθεί να είναι διπλός. Από τη μια, προς όφελος του συνόλου των εργοδοτών, να τσακίσουν ό,τι έχει απομείνει από τις εργατικές κατακτήσεις και δικαιώματα για τους εργαζομένους που βρίσκονται πίσω από τις λουσάτες βιτρίνες, υπό ένα καθεστώς εκμετάλλευσης κι εργοδοτικής τρομοκρατίας που ολοένα και εντείνεται. Και από την άλλη, να ξαναμοιραστεί η πίτα της αγοράς προς όφελος των μεγάλων εμπορικών ομίλων και πολυεθνικών. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη, επιβάλλουν η ζωή μας ως εργαζόμενοι, ο όποιος ελεύθερος χρόνος μας και η δυνατότητά μας να βρισκόμαστε με τους δικούς μας ανθρώπους, αλλά και συνολικά η κοινωνία να υποταχθούν ολοκληρωτικά στις περιβόητες ανάγκες της αγοράς.

Απέναντι σε όλη αυτή τη μεθόδευση λοιπόν απαντάμε με αγώνα που γίνεται στην πράξη κι όχι στα λόγια. Και γι’ αυτό φέρνει ήδη αποτελέσματα!

Οι αντίστοιχοι αγώνες που εκδηλώνονταν στον κλάδο του εμπορίου κατά τα προηγούμενα χρόνια με αιχμή είτε το ωράριο, είτε και την Κυριακάτικη αργία, έρχονται να αποκτήσουν μια ιδιαίτερα μεγάλη δυναμική κατά τον τελευταίο χρόνο. Μάλιστα στις αρχές του 2014 προχωρήσαμε στη δημιουργία του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια, το οποίο αποτελεί μια συνεχής διεργασία οργανωμένου από τα κάτω και συντονισμένου με οριζόντιες διαδικασίες αγώνα, όπου συλλογικά εγχειρήματα αγώνα, όπως εργατικά σωματεία τόσο από τον ευρύτερο κλάδο του εμπορίου όσο κι από άλλους κλάδους, συλλογικότητες εργαζομένων κι ανέργων, συνελεύσεις γειτονιάς, διάφορες συλλογικότητες του ταξικού και κοινωνικού κινήματος, συμμετέχουν και συντονίζουν τη δράση τους.

Οι απεργιακές Κυριακάτικες κινητοποιήσεις και το σύνολο των παρεμβάσεων που πραγματοποιήθηκαν από τον Απρίλη και για όλο σχεδόν το καλοκαίρι, κυρίως στο κέντρο της Αθήνας (με επίκεντρο την Ερμού), αλλά και σε αρκετές γειτονιές και άλλες περιοχές της Ελλάδας, δεν άφηναν κανένα περιθώριο να θεωρηθεί ότι ο αγώνας γινόταν απλώς για την τιμή των όπλων.

Επρόκειτο για κινητοποιήσεις οι οποίες σηματοδοτήθηκαν σε σημαντικό βαθμό και από τη συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων από τα καταστήματα. Υπήρξαν καταστηματάρχες που ενώ εκμεταλλευόμε-νοι αρχικά τη ρύθμιση για τις 52 Κυριακές άνοιγαν τις Κυριακές, έπειτα από τις κυριακάτικες παρεμβάσεις, τις απεργιακές περιφρουρήσεις, τα μπλοκαρίσματα, αλλά και την πίεση που ασκήθηκε από τους ίδιους τους εργαζόμενους, κατέληξαν να τα κρατούν κλειστά για τις υπόλοιπες Κυριακές.Αντί να διαμορφωθεί η Ερμού τις Κυριακές σε πεδίο θριάμβου της κατανάλωσης και της εξατομίκευσης, διαμορφώθηκε σε ένα έδαφος όπου ρίζωσε σε ένα σημαντικό βαθμό η αυτοοργάνωση των εργαζομένων, η ταξική αλληλεγγύη, η συλλογική αντίσταση, η έμπρακτη αμφισβήτηση της παντοκρατορίας των κυβερνώντων και των αφεντικών. Ως θετικό αποτέλεσμα του αγώνα δεν μπορούμε παρά να θεωρήσουμε ακόμα και το ότι σε πολλά καταστήματα άνοιξε η κουβέντα μεταξύ συναδέλφων για το πώς οργανωνόμαστε και πως αντιστεκόμαστε, τόσο για τις Κυριακές, όσο και για το σύνολο της επίθεσης που δεχόμαστε ως εργαζόμενοι.

Ήδη μέσα από τις κινητοποιήσεις αυτές και τις σχετικές συζητήσεις μεταξύ εργαζομένων από το εμπόριο έχουν προκύψει και δρουν ως μια νέα εργα-τική συλλογικότητα και οι «εργαζόμενοι-ες από τον κλάδο του εμπορίου»[http://orthostasia.wordpress.com], η συμμετοχή στην οποία είναι ανοιχτή για όλους τους συναδέλφους του κλάδου.

Κι ενώ κατά τον περασμένο Σεπτέμβρη, παράλληλα με τις συνεχείς δράσεις μας, συζητούσαμε για την περαιτέρω ενδυνάμωση του αγώνα, με προσωρινή απόφαση του ΣτΕ σταματά το «πιλοτικό» μέτρο λειτουργίας καταστημάτων για όλες τις Κυριακές. Πρόκειται για εξέλιξη πίσω από την οποία βλέπουμε ξεκάθαρα και τον αγώνα μας που δώσαμε ως σήμερα. Ωστόσο, δεν επαναπαυόμαστε, καθώς η απόφαση του ΣτΕ είναι προσωρινή (ήδη λίγες ημέρες μετά την απεργία μας, στις 7 Νοέμβρη, θα συζητείται η τελική απόφαση). Αλλά και ο νόμος για τις 7 Κυριακές τον χρόνο με ανοιχτά τα μαγαζιά παραμένει σε ισχύ. Και πέρα από το ότι από μόνο του αυτό συνιστά σημαντικό πλήγμα στα δικαιώματα και τη ζωή μας, σε κάθε περίπτωση λειτουργεί σαν ένα σταθερά «ανοιχτό παράθυρο» και για ακόμα περισσότερες Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά.

Είναι στο χέρι μας να ενισχύσουμε τον αγώνα αυτό. Πρωτίστως οι εργαζόμενοι του κλάδου αλλά και το σύνολο των εργαζομένων, να βάλουμε φρένο σε μια βασική, όπως φαίνεται, επιδίωξη του κεφαλαίου.

Πρόκειται για έναν αγώνα που βρέθηκε αντιμέτωπος με την κρατική καταστολή τόσο με την επίθεση στα απεργιακά μας μπλόκα τον περασμένο Απρίλη, όσο και τις διαρκείς απειλές για συλλήψεις και μηνύσεις. Για έναν αγώνα που αντιμετώπισε και την κατασυκοφάντηση από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, η οποία πλέον θεωρείται εξ αρχής δεδομένη για όλους τους πραγματικά ενοχλητικούς για τα συμφέροντα των αφεντικών εργατικούς αγώνες.

Να δώσουμε στην απεργία το πραγματικό νόημά της. Να συζητήσουμε γι’ αυτήν με τους συναδέλφους μας, για την αναγκαιότητά της, για το πώς θα την οργανώσουμε εμείς οι ίδιοι, χωρίς να αναμένουμε ότι κάποιοι άλλοι θα αναλάβουν το έργο αυτό για λογαριασμό μας.

Καλούμε όλες τις συναδέλφισσες και όλους τους συναδέλφους από τον κλάδο του εμπορίου να ενισχύσουμε έμπρακτα τον αγώνα. Να απεργήσουμε όλες και όλοι την Κυριακή 2/11. Να σπά-σουμε το κλίμα του φόβου και της εργοδοτικής τρομοκρατίας. Όπως το επιχειρήσαμε και το καταφέραμε μέσα και από τις κινητοποιήσεις του καλοκαιριού.

Αλλά και για όλους εμάς που δουλεύουμε σε άλλους κλάδους ή που είμαστε άνεργοι, νεολαίοι ή και συνταξιούχοι, το ζήτημα της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας δεν είναι κάτι έξω από τη ζωή μας και από τους αγώνες που δίνουμε ή που καλούμαστε να δώσουμε. Είναι ξεκάθαρο ότι πολύ γρήγορα η επιλογή μας να ψωνίζουμε τις Κυριακές θα συντελέσει καταλυτικά στο να καταλήξουμε να δουλεύουμε κι εμείς και τις Κυριακές! Και όχι φυσικά στο να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας, όπως οι «από πάνω» υποκριτικά διατείνονται. Είναι ξεκάθαρο επίσης, ότι αυτό που μας λείπει δεν είναι οι επιπλέον ώρες για να ψωνίσουμε. Σε μια περίοδο που η ανεργία χτυπά κόκκινο, οι μισθοί και οι συντάξεις πετσοκόβονται και η καθυστερημένη (ή και η μη) καταβολή μισθών γίνεται καθεστώς, αυτό που πραγματικά μας λείπει είναι τα χρήματα για να ψωνίσουμε. Και βέβαια μας λείπει κι ο χρόνος για να Ζήσουμε!Επίσης, οφείλουμε να σταθούμε ταξικά κι έμπρακτα αλληλέγγυοι στο πλευρό των εργαζομένων στα καταστήματα και στον αγώνα τους.Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε ότι η επίθεση που δέχονται οι συνάδελφοι μας στο εμπόριο είναι κομμάτι της συνολικής επίθεσης που δεχόμαστε όλοι εμείς οι «από κάτω». Και ότι μόνο παλεύοντας όλοι μαζί θα μπορέσουμε να την αντιμετωπίσουμε. Και στο κάτω-κάτω δεν είναι δυνατό από τη μια να σιχτιρίζουμε και να καταδικάζουμε στα λόγια τους κυβερνώντες, τα καθεστωτικά ΜΜΕ, τις τράπεζες, τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και από την άλλη με τη στάση μας (πχ ψωνίζοντας τις Κυριακές) να παίζουμε το «παιχνίδι» όλων αυτών στις πλάτες των εργαζομένων.

ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ – ΔΕΝ ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ
ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ ΚΙ 7
ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

Κυριακή 2 Νοέμβρη 2014 :: απεργία στον κλάδο του εμπορίου

απεργιακή συγκέντρωση: 11πμ, Ερμού & Κορνάρου

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα “απελευθερωμένα” ωράρια
syntonistiko_drasis@espiv.net

Αντισυνδικαλιστικό νόμο ετοιμάζει το κράτος

10405559_1409412749341267_7685483872595827719_nΣχέδιο νομου που ακυρώνει την λειτουργία των συνδικάτων πρόκειται να φέρει προς συζήτηση στην βουλή το υπουργείο εργασίας.Οι σχεδιαζόμενες αλλαγές αποτελούν “δώρο” του κράτους προς τα αφεντικά καθώς στην ουσία επιχειρούν μέσω αυτών  να καταργήσουν κάθε συνδικαλιστική δραστηριότητα.Οι αλλαγές εστιάζονται κυρίως στον δραστικό περιορισμό των απεργιών και στον τρόπο προκήρυξης μιας απεργιακής κινητοποίησης, αλλά και στους περιορισμούς της δράσης των συνδικάτων και των εκπροσώπων τους.Συγκεκριμένα υπάρχει πρόβλεψη για απόλυση ή και (δυσμενή προφανώς) μετάθεση συνδικαλιστή, αν ο τελευταίος κριθεί από τον εργοδότη ότι δημιουργεί προβλήματα στη λειτουργία της επιχείρησης.Σε ό,τι αφορά την προκήρυξη απεργιών, το σχέδιο προβλέπει η προειδοποίηση να γίνεται στο εξής τουλάχιστον 48 ώρες πριν από την πραγματοποίηση της κινητοποίησης, αντί του 24ώρου που ισχύει σήμερα.Ταυτόχρονα προβλέπεται δραστικός περιορισμός στις συνδικαλιστικές άδειες

omnia sunt communia

 

Aκολουθεί  η είδηση όπως την βρήκαμε στο διαδίκτυο:

 

Σειρά προβλέψεων, που ακυρώνουν σε μεγάλο βαθμό τον προοδευτικότερο νόμο της μεταπολίτευσης (Ν.1264/82) για τη λειτουργία των συνδικάτων, προβλέπει σχέδιο του υπουργείου Εργασίας.

Σύμφωνα με το σχέδιο για τον νέο συνδικαλιστικό νόμο που διαρρέει το υπουργείο Εργασίας και αναμένεται να συζητηθεί τις επόμενες μέρες σε συνάντηση του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ε.Βενιζέλο, καθώς είναι ένα από τα μείζονα θέματα που θέτουν οι δανειστές σε αυτή τη φάση των “διαπραγματεύσεων”, οι αλλαγές εστιάζονται κυρίως στον δραστικό περιορισμό των απεργιών και στον τρόπο προκήρυξης μιας απεργιακής κινητοποίησης, αλλά και στους περιορισμούς της δράσης των συνδικάτων και των εκπροσώπων τους.

Συγκεκριμένα υπάρχει πρόβλεψη για απόλυση ή και (δυσμενή προφανώς) μετάθεση συνδικαλιστή, αν ο τελευταίος κριθεί από τον εργοδότη ότι δημιουργεί προβλήματα στη λειτουργία της επιχείρησης! Ο ρόλος του συνδικαλιστή σε μια επιχείρηση περιορίζεται δραστικά ακόμα και στο επίπεδο της απλής ενημέρωσης των εργαζομένων. “Δεν μπορεί να διαλύεται μια επιχείρηση κάθε φορά που θέλουν οι συνδικαλιστές να ενημερώνουν τους εργαζομένους ούτε μπορούν οι συνδικαλιστές να εισβάλλουν στα γραφεία μιας επιχείρησης αδιακρίτως» ανέφεραν πηγές του υπουργείου Εργασίας που διαμόρφωσαν το επίμαχο σχέδιο.

Ταυτόχρονα προβλέπεται δραστικός περιορισμός στις συνδικαλιστικές άδειες, που θα έχουν πλέον ανώτατο όριο τις επτά ημέρες τον μήνα, ενώ σήμερα η διάρκειά τους εξαρτάται από το αν πρόκειται για πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια οργάνωση.

Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά την προκήρυξη απεργιών, το σχέδιο προβλέπει η προειδοποίηση να γίνεται εφ’ εξής τουλάχιστον 48 ώρες πριν από την πραγματοποίηση της κινητοποίησης, αντί του 24ώρου που ισχύει σήμερα. Το οξύμωρο είναι πως σήμερα το 95% των απεργιών κρίνονται έτσι κι αλλιώς από τα δικαστήρια παράνομες και καταχρηστικές καταλύοντας στην πράξη το δικαίωμα της απεργίας.

Να θυμίσουμε πως το θέμα του συνδικαλιστικού νόμου είχε τεθεί στη συνάντηση του Γ. Βρούτση με τους κοινωνικούς εταίρους (εργοδοτικές οργανώσεις και ΓΣΕΕ) στην έδρα του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO) στη Γενεύη, με την πλειοψηφία της Συνομοσπονδίας να δηλώνει πως δεν θα αποδεχθεί οποιαδήποτε αλλαγή στον συνδικαλιστικό νόμο.

ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ

 

 

 

Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ):ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ-ΠΑΡΩΔΙΑ ΤΟΥ «ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ» ΣΤΑ ΚENΤΡΑ ξένων γλωσσών νομού Αττικής‏

 
 
ΟΧΙ στον ολοκληρωτισμό που θέλουν να επιβάλουν κυβέρνηση, ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, ντόπιο και ξένο κεφάλαιο
 
Το Σάββατο 25/10, τδημιούργημα των εργοδοτών και των συγγενικών τους προσώπων «σωματείο» «εργαζομένων στα κέντρα ξένων γλωσσών νομού Αττικής» πραγματοποίησε και πάλι εν κρυπτώ «εκλογές» στο υπερπολυτελές ξενοδοχείο Intercontinental. Αυτό το «σωματείο», το οποίο μισθώνει χώρους σε υπερπολυτελή ξενοδοχεία, στις προηγούμενες «εκλογές» του εμφάνισε μόλις 26 μέλη, τα οποία είχαν πληρώσει τη συνδρομή τους, και 22 μόλις ψηφίσαντες. Ποιο είναι όμως αυτό το «σωματείο» ; Είναι το γνωστό σε όλους/ες «σωματείο», το οποίο έχει υπογράψει με την εργοδοτική ένωση “Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών”-ΕUROPALSO Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΣΕ) διάρκειας μέχρι το 2015  η  οποία ακυρώνει το μισθό και το πλήρες ωράριο των εργαζομένων και καθορίζει αποκλειστικά ωρομίσθια απασχόληση 3,52 ευρώ μεικτά, δηλαδή 2,96 ευρώ καθαρά, απεμπολώντας όλες τις θεσμικές κατακτήσεις του κλάδου. Το ωρομίσθιο γαλέρας είναι 20%-60% μειωμένο έναντι του βασικού και υποτιμημένου για την εργασία μηνιαίου μισθού που καθορίζει ακόμα και η Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας των 586 ευρώ και μειωμένο έως 90% έναντι του ωρομισθίου το οποίο ορίζει η Διαιτητική Απόφαση 5/2011 η οποία ρυθμίζει τους όρους εργασίας των καθηγητριών/τών ξένων γλωσσών όλης της χώρας.
Στο Intercontinetal έσπευσαν συνάδελφοι και συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος (ΟΙΕΛΕ), του Συλλόγου Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Νομού Αττικής «ο Βύρων» και του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ) όπου διαπίστωσαν, για μια ακόμα φορά, την άμεση εξάρτηση του «σωματείου» από τους εργοδότες, αλλά και την καταστρατήγηση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, κατά παράβαση του άρθρο 14 του ν. 1264/1982 και του άρθρου 23 του Συντάγματος. Άτομα που δήλωσαν στους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους ότι δεν ήταν μέλη του «σωματείου», κρατώντας στα χέρια τους προκατασκευασμένες λίστες εργαζομένων, έλεγχαν την ταυτότητα των προσερχομένων ή  τηλεφωνούσαν σε εργοδότες, προκειμένου να εγκρίνουν ποιοι θα εισέλθουν στην αίθουσα των «αρχαιρεσιών» όπου βρισκόταν δικαστική αντιπρόσωπος. Η δικαστική αντιπρόσωπος έμεινε απαθής σε όσα τις καταγγέλθηκαν από τους συνδικαλιστές. Επικύρωσε την παρωδία εκλογών και αρνήθηκε να παραλάβει οποιαδήποτε ένσταση κατά της νομιμότητας των «αρχαιρεσιών», αν και την πόρτα της αιθούσης των αρχαιρεσιών φρουρούσαν «φουσκωτοί» με πολιτική ενδυμασία. Η πρόεδρος του απερχόμενου ΔΣ,  Άρτεμις  Κυπριώτου, δεν επέτρεψε να ψηφίσει σε μέλος του «σωματείου», αν και η ίδια διώκεται για άσκηση παράνομης βίας εναντίον του στις «εκλογές» του 2009.
Λίγες μέρες μετά την συνάντηση του Δ.Σ. Συλλόγου Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση ν. Αττικής «Ο Βύρων» με τον υφυπουργό Εργασίας Βασίλη Κεγκέρογλου και μερικές μέρες πριν την καταγγελία της εργοδοτικής ΣΣΕ και της γνωστοποίησης της έναρξης διαπραγματεύσεων προς τις εργοδοτικές ενώσεις και τις υπηρεσίες του υπουργείου Εργασίας, το σωματείο-φάντασμα, διοργάνωσε, για μια ακόμα φορά, «εν κρυπτώ» τις εκλογές-παρωδία για να εμφανίσει μεγάλο αριθμό ψηφισάντων προκειμένου τεχνηέντως και μαζί με τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ιδιοκτητών Κέντρων Ξένων Γλωσσών-EUROPALSO να επιχειρήσουν να αναστείλουν τις διαπραγματεύσεις υπογραφής ικανοποιητικής για τους εργαζομένους ΣΣΕ. Οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι προκειμένου να προστατέψουν την νομιμότητα αναγκάστηκαν να καλέσουν την αστυνομία για όσα συνέβαιναν στους χώρους του ξενοδοχείου Intercontinetal. Με την εμφάνιση ανώτερου αξιωματικού, αν και ο ίδιος δήλωσε ότι δεν έχει αρμοδιότητα να κάνει τίποτα περισσότερο από τη στιγμή που στον χώρο παρευρίσκεται δικαστική εκπρόσωπος, οι “εκλογές” σταμάτησαν πριν την ώρα τους, η πόρτα της αιθούσης ήταν πλέον ερμητικά κλειστή, και δεν άνοιγε παρά το γεγονός ότι προσέρχονταν άτομα για να ψηφίσουν. Όλοι οι άνθρωποι της εργοδοσίας βρίσκονταν εντός της αιθούσης και η καταμέτρηση των ψήφων είχε αρχίσει υπό το βλέμμα των «φουσκωτών» που εξακολουθούσαν να βρίσκονται έξω από αυτήν.
Πίσω από όλα αυτές τις ενέργειες ξεκάθαρα βρίσκονται συγκροτημένα εργοδοτικά συμφέροντα που επιθυμούν να μετατρέψουν τα κέντρα ξένων γλωσσών σε εργασιακά κάτεργα όπου οι ιδιοκτήτες τους θα τσεπώνουν τα υπερτιμημένα δίδακτρα που καταβάλλουν οι μαθητές και οι οικογένειές τους, ενώ οι εργαζόμενοι θα απασχολούνται με εξευτελιστικούς όρους εργασίας.
 
Δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Θυμίζουμε ότι την Τετάρτη 5 του Νοέμβρη, στις 9.00πμ στο κτίριο 5 της πρώην σχολής Ευελπίδων, εκδικάζεται με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων η απαίτηση του εργοδότη του φροντιστηρίου «Πρίσμα» Βασιλείου Γκούμα να ποινικοποιηθεί η εργατική συγκέντρωση στο κέντρο της πόλης, «να απαγορευθεί στο σωματείο και στην απολυμένη συναδέλφο Α.Σ., του προέδρου του ΔΣ του ΣΕΦΚ, Κλέαρχου Σμυρναίου και του ειδικού γραμματέα του ΔΣ του ΣΕΦΚ και εκπροσώπου του σωματείου στο ΔΣ της ΟΙΕΛΕ Διονύση Αμπάτη, η πραγματοποίηση συγκεντρώσεων  έμπροσθεν του φροντιστηρίου και σε ακτίνα περιμετρικά μικρότερη των 200 μέτρων με απειλή χρηματικής ποινής 5.000 Ευρώ και προσωπική κράτηση  1 μηνός σε κάθε φυσικό πρόσωπο των καθ΄ ων  για κάθε παραβίαση της εκδοθησομένης απόφασης…».
 
Οι υποθέσεις αυτές δεν αφορούν μόνο τα σωματεία του κλάδου, που ενωμένα θα απαντήσουν. Αφορούν όλο το εργατικό κίνημα και ως τέτοιες πρέπει να αντιμετωπιστούν. Δεν πρέπει να αφήσουμε δικαστές να νομιμοποιούν «εκλογές» κίτρινων εργοδοτικών «σωματείων», εισαγγελείς να εκδίδουν εισαγγελικές παραγγελίες για την ποινικοποίηση εργατικών συγκεντρώσεων χαρακτηρίζοντας παράνομες εργατικές συγκεντρώσεις, ώστε να θέσουν εκτός νόμου τον εργατικό αγώνα, μετατρέποντας τους χώρους εργασίας στον ιδιωτικό τομέα σε χώρους δουλοπαροικίας, όπου το αφεντικό πληρώνει και απολύει όποτε γουστάρει γιατί αλλιώς… υπάρχει και ο νόμος! 
 
Η ταξική ενότητα και η αλληλεγγύη, χωρίς διαχωρισμούς, είναι η απάντησή μας στον ταξικό πόλεμο που κήρυξαν τα αφεντικά.
Αγώνας μέχρι τη νίκη…
 Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)ΣΕΦΚ