[μεταφραση: aixmi]

Η ανατροπή του αυταρχικού καθεστώτος του Γιανουκόβιτς σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει για εμάς το τέλος του αγώνα μας. Νέοι δικτάτορες σπεύδουν να πάρουν τη θέση του Κόμματος των Περιφερειών. Δεν θα διστάσουν να βασιστούν όχι μόνο στις αρκετά αποδυναμωμένες υπηρεσίες ασφαλείας, αλλά και στους ακροδεξιούς ακτιβιστές επίσης. Το καθεστώς των αστυνομικών και εισαγγελικών αυθαιρεσιών άξιζε την ανατροπή του άνευ όρων, αλλά τώρα μπορεί να έρθει η στιγμή για ένα νέο τρόμο που θα δικαιολογείται ιδεολογικά.

Αυτή τη στιγμή, η κύρια δύναμη είναι συγκεντρωμένη στα χέρια του κόμματος της αντιπολίτευσης “Batkivshchyna” (“Πατρίδα”), που έχει καταφέρει να συσπειρώσει ένα σημαντικό μέρος της άρχουσας τάξης. Η ηγέτιδά του, που απελευθερώθηκε πρόσφατα από τη φυλακή Γιούλια Τιμοσένκο, έχει προφανείς προεδρικές φιλοδοξίες. Δεν πρέπει να λησμονείται όμως, ότι όταν ανακοινώθηκε η ποινή της Τιμοσένκο, το συλλαλητήριο για την υποστήριξη της στο Κίεβο δεν συγκέντρωσε περισσότερα από πέντε χιλιάδες άτομα, και όλες οι μαζικές διαδηλώσεις αυτού του κόμματος έπρεπε να χρησιμοποιούν πληρωμένους για επιπλέον. Το Batkivshchyna καθώς επίσης και το Κόμμα των Περιφερειών δεν έχει σχεδόν καμία σημαντική υποστηρικτική ή ακτιβιστική βάση, αλλά έχει αρκετά μεγάλους υλικούς πόρους.

Προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία, η ομάδα της Γιούλια Τιμοσένκο θα πρέπει να κατευνάσει τους ακροδεξιούς, το Δεξιό Τομέα ειδικότερα. Δύο τέτοιες προσπάθειες έχουν ήδη γίνει – οι φασίστες που είχαν φυλακιστεί σε περιπτώσεις που δεν σχετίζονταν με το Μεϊντάν απελευθερώθηκαν μετά τη θέσπιση του σύμφωνου νόμου στο Κοινοβούλιο. Ο νέος Υπουργός Εσωτερικών Αρσέν Αβάκοφ έχει υποσχεθεί να εισάγει αντιπροσώπους του ΔΤ στο υπουργείο του. Τώρα θα είμαστε σε θέση να αποκαλούμε τους μπάτσους “Ναζί” με μια καλή δικαιολογία. Αλλά το Batkivshchyna σαφώς φοβάται τέτοιο πάθος και ανεξέλεγκτο στοιχείο στην εξουσία. Έτσι θα προσπαθήσει να αγκιστρώσει την ακροδεξιά, με το καρότο και το μαστίγιο. O Δεξιός Τομέας ονειρεύεται να διευθετήσει παλιούς λογαριασμούς με αντι-φασίστες, έτσι προσεκτικά εφοδιάζονται με την Υπηρεσία Ασφαλείας ή με τους φακέλους της αστυνομίας που περιέχουν προσωπικά δεδομένα. Πιθανώς στο εγγύς μέλλον οι αρχές θα κλείσουν τα μάτια τους απέναντι σε πράξεις βίας κατά αριστερών ή ρατσιστικών επιθέσεων, αλλά θα τις θυμηθούν λίγους μήνες αργότερα, όταν θα χρειαστούν μια δικαιολογία για να κυριαρχήσουν στους άβολους συμμάχους.

Ο Δεξιός Τομέας παίζει το δικό του παιχνίδι, και το παίζει για αρκετό καιρό. Σήμερα ο ηγέτης του Ντμίτρι Γιάρος διεκδικεί την είσοδο στην εξουσία σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο, ως αναπληρωτής πρωθυπουργός για τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου. Την ίδια στιγμή, όπως αναφέρθηκε από το δημοσιογράφο Mustafa Nayem, σύμφωνα με τα στοιχεία που βρέθηκαν στην Προεδρική Διοίκηση, ο Γιάρος είχε επικοινωνία με τον Γιανουκόβιτς ή τους εκπροσώπους του στις 20 Φεβρουαρίου. Ακόμη και πριν από αυτό, στις 28 Ιανουαρίου ανακοινώθηκαν επίσημα οι διαπραγματεύσεις μεταξύ του Δεξιού Τομέα και της Υπηρεσίας Ασφαλείας / Υπουργείο Εσωτερικών. Μια ημέρα αργότερα αντιπρόσωποι της δεξιάς άφησαν αυτό το γεγονός να ξεγλιστρήσει, δηλώνοντας “την επιθυμία να συμμετάσχουν στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων.” Πιθανώς τέτοιες διαπραγματεύσεις έχουν πράγματι λάβει χώρα από πολύ νωρίτερα, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς το υπόβαθρο όλων των οργανισμών που ήταν ένα μέρος του “Δεξιού Τομέα”: “Tryzub” (“Τρίαινα”) καθώς και το SNA, και ”Bely Molot” (“Λευκό Σφυρί”) έχουν σε διάφορες μορφές ενεργά αλληλεπιδράσει με τους πολιτικούς και από τα δύο συστημικά κόμματα, καθώς και με τις δυνάμεις ασφαλείας από τη δεκαετία του ’90 – ’00.

Το Κόμμα ”Svoboda” (“Ελευθερία”) είναι ένας ανταγωνιστής τόσο του Batkivshchyna όσο και του ΔΤ εξίσου. Το τελευταίο θα παραβιάζει ενεργά το εκλογικό σώμα του Svoboda και τη στιγμή της εκλογής η αντιπαράθεση μεταξύ αυτών των πολιτικών δυνάμεων θα κλιμακωθεί. Τώρα το Svoboda κατέχει μια θέση στο γραφείο του εισαγγελέα. Είναι συμβολικό, επειδή οι ​​αστυνομικοί και εισαγγελείς πάντα συνεργάζονται στενά και ταυτόχρονα μισούν ο ένας τον άλλο· τα συμφέροντά τους είναι πολύ παρόμοια, αλλά μερικές φορές έρχονται σε σύγκρουση. Αυτό είναι το είδος της σχέσης που υπάρχει μεταξύ Svoboda και Δεξιού Τομέα.

Οι υπηρεσίες Ασφαλείας διευθύνονται από τον Nalivaychenko που ήδη κατείχε το αξίωμα υπό τον Πρόεδρο Γιούσενκο. Ο Διευθύνων σύμβουλος ασφαλείας της χώρας είναι διάσημος όχι μόνο για τη μεταθανάτια δίωξη του Ιωσήφ Στάλιν για το Γολοντομόρ [Σ.τ.μ. ο Μεγάλος Λιμός της Ουκρανίας, συνέπεια της οικονομικής πολιτικής της ΕΣΣΔ] (που μοιάζει ιδιαίτερα με μαύρο χιούμορ), αλλά επίσης για τον αγώνα εναντίον του ”Kremlin-sponsored terrorist organization Antifa.” Αφού έχασε τη δουλειά του, ο Nalivaychenko συνεργάστηκε με την ακροδεξιά (συμπεριλαμβανομένου του μελλοντικού ακτιβιστή του Svoboda Eugene Karas, γνωστός με το ψευδώνυμο “Vortex”), προσπαθώντας να δημιουργήσουν ένα κίνημα “Otpor”, αλλά το έργο αυτό δεν ήταν επιτυχές.

Την ίδια στιγμή, στις περιοχές που δεν έχουν ακόμη υποβληθεί στη νέα κυβέρνηση, αλλά αποκηρύσσουν τον Γιανουκόβιτς, τα δικά τους φασιστικά αισθήματα ωριμάζουν. Οι αντιπρόσωποι του Κόμματος των Περιφερειών, που απέτυχαν να ενταχθούν στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία, εγκαθίδρυσαν τμήματα με φιλο-Ρωσικούς ακροδεξιούς και σταλινικούς. Ιμπεριαλιστές και Σταλινικοί, Κοζάκοι και Ορθόδοξοι φανατικοί – όλοι μαζί μάχονται εναντίον των συχνά φανταστικών Banderovites, εν τω μεταξύ χτυπώντας δημοσιογράφους και ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το καφέ κέντρο αντιμετωπίζεται τουλάχιστον όπως οι καφέ περιφέρειες. Η μόνη διαφορά είναι η ιστορική παράδοση την οποία επικαλούνται. Όλοι τους θα επικεντρωθούν στη “μάχη για τις παραδοσιακές αξίες” τους, κάνοντας έκκληση για κοινωνική συνεργασία και ταυτόχρονα περικόπτοντας κοινωνικές δαπάνες.

Δεν παίρνουμε καμία πλευρά στη σύγκρουση μεταξύ των Ουκρανών και Ρώσων εθνικιστών. Αλλά πολλοί διαδηλωτές που είναι ενάντια στο καθεστώς του Γιανουκόβιτς θα είναι δυσαρεστημένοι τόσο με τη ληστρική πολιτική του Batkivshchyna, που θα χτυπήσει την τσέπη των εργατών, όσο και με την “εθνική επανάσταση” του Δεξιού Τομέα και του Svoboda, που θα προσπαθήσουν να αφαιρέσουν τα απομεινάρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Είναι αυτοί οι άνθρωποι που είναι αδιάφοροι για την ακροδεξιά και επικριτικοί της αντιπολίτευσης του συστήματος, τα “δυσαρεστημένα μέλη του Μεϊντάν,” που μπορεί σύντομα να συμπληρώσουν τις τάξεις της αριστεράς και των αναρχικών.

AWU-Κίεβο, 24.02.2014

 

 

 

πηγή:http://aixmi.wordpress.com/2014/02/27/%CF%80%CE%B5%CE%BD%CE%AE%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%87%CF%81%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CF%86%CE%AD-%CF%84%CE%B9-%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B5/