Το ΔΣ του Συλλόγου Προσωπικού Εθνικού Τυπογραφείου καταγγέλλει τις συλλήψεις τεσσάρων Τούρκων αγωνιστών, του Gültekin Erol, του Kaya Turgut, του Pektaş Deniz και της Ozdemir Arzu, που έγιναν στις 15 και 18 Απρίλη, από τη λεγόμενη «αντιτρομοκρατική» υπηρεσία η οποία εισέβαλε στα σπίτια τους.
Ο Gültekin Erol, ο Kaya Turgut και η Ozdemir Arzu έχουν άδεια εξάμηνης παραμονής στην Ελλάδα και ζητούν άσυλο, καθώς διώκονται από την Τουρκία λόγω των δημοκρατικών τους αγώνων, ενώ ο Pektaş Deniz είναι Γερμανός υπήκοος. Η Ozdemir Arzu απαλλάχθηκε στις 30/4 από κάθε κατηγορία και περιμένει να προχωρήσει η διαδικασία ασύλου.
Τα ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης από Γαλλία και Γερμανία, που εκκρεμούσαν σε βάρος τους και η σύλληψή τους από το ελληνικό κράτος έχουν ξεκάθαρο πρόσημο, καθώς δεν τους προσάπτεται καμία κατηγορία.
Ουσιαστικά διώκονται για τις απόψεις τους και για τη δημοκρατική τους δράση!
Οι συλλήψεις αυτές είναι το επακόλουθο της πολιτικής που εφαρμόζει η Ελλάδα και συνολικά η ΕΕ ενάντια σε όποιον αγωνίζεται.
Πολιτικής που, στο όνομα της λεγόμενης «αντιτρομοκρατίας», οδήγησε το τελευταίο διάστημα, σε διάφορες χώρες της ΕΕ, σε σωρεία συλλήψεων αγωνιστών από την Τουρκία. Αυτοί που στηρίζουν και προωθούν αυτήν την πολιτική συγκαλύπτουν, με τον πιο χυδαίο τρόπο, το πραγματικό πρόσωπο του τούρκικου κράτους. Προσπαθούν να κρύψουν ότι πραγματικοί τρομοκράτες των λαών είναι το κεφάλαιο και ο ιμπεριαλισμός!
Στόχος αυτών των συλλήψεων δεν είναι άλλος από την τρομοκράτηση και ποινικοποίηση των αγώνων των λαών και ιδιαίτερα της Τουρκίας.
Το ΔΣ του Συλλόγου Προσωπικού Εθνικού Τυπογραφείου καταγγέλλει τις συλλήψεις αυτές, εκφράζοντας ταυτόχρονα την αμέριστη αλληλεγγύη του στους Τούρκους αγωνιστές.

• ΚΑΜΙΑ ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ!
• ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ!
• ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΟΘΕΙ ΤΩΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ!

ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Το ΔΣ Σ.Ε. ΒΙΟ.ΜΕ. καταγγέλλει τη σύλληψη των τεσσάρων Τούρκων αγωνιστών, που έγινε την περασμένη βδομάδα (15 έως 18 Απρίλη) από την «αντιτρομοκρατική» υπηρεσία, η οποία εισέβαλε στα σπίτια τους.
Οι τρεις έχουν άδεια εξάμηνης παραμονής στην Ελλάδα και ζητούν άσυλο, καθώς διώκονται από την Τουρκία λόγω των δημοκρατικών τους αγώνων και ο τέταρτος είναι Γερμανός υπήκοος.
Τα ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης από Γαλλία και Γερμανία, που εκκρεμούσαν σε βάρος τους και η εν τέλει σύλληψή τους από το ελληνικό κράτος, έχουν ξεκάθαρο πρόσημο, καθώς δεν τους προσάπτεται καμία κατηγορία.
Ουσιαστικά διώκονται για την άποψή τους και τη δημοκρατική τους δράση!
Οι συλλήψεις αυτές είναι το επακόλουθο της πολιτικής που εφαρμόζει η Ελλάδα και συνολικά η ΕΕ απέναντι σε όποιον αγωνίζεται.
Μιας πολιτικής που στο όνομα της λεγόμενης «αντιτρομοκρατίας», οδήγησε το τελευταίο διάστημα, σε διάφορες χώρες της ΕΕ, σε σωρεία συλλήψεων αγωνιστών από την Τουρκία. Συγκαλύπτουν έτσι με τον πιο χυδαίο τρόπο το πραγματικό πρόσωπο του τούρκικου κράτους. Προσπαθούν να κρύψουν ότι πραγματικοί τρομοκράτες των λαών είναι το κεφάλαιο και ο ιμπεριαλισμός!
Στόχος αυτών των συλλήψεων δεν είναι άλλος από την τρομοκράτηση και ποινικοποίηση των αγώνων των λαών και ιδιαίτερα της Τουρκίας.
Το ΔΣ Σ.Ε ΒΙΟ.ΜΕ καταγγέλλει τις συλλήψεις αυτές, εκφράζοντας ταυτόχρονα την αμέριστη αλληλεγγύη του στους Τούρκους αγωνιστές. 
• ΚΑΜΙΑ ΑΠΕΛΑΣΗ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ Ή ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ!
• ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ!
• ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΟΘΕΙ ΤΩΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ!

https://athens.indymedia.org/post/1544336/

Το ατύχημα στα ΕΛΠΕ έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά εργατικών ατυχημάτων που προκύπτουν από τη μη τήρηση των προβλεπόμενων κανόνων ασφάλειας και την εντατικοποίηση της εργασίας από τους εργοδότες με σκοπό την εκμηδένιση του κόστους. Την εγκληματική ασυδοσία των εργοδοτών έρχεται να καλύψει η κρατική αδράνεια και αδιαφορία απέναντι σε συνθήκες εργασίας που θέτουν την σωματική ακεραιότητα και την ζωή των εργαζομένων σε κίνδυνο.

Εμείς, οι εργαζόμενοι της Βιο.Με  εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στους τραυματίες εργαζόμενους στα ΕΛΠΕ και καταγγέλλουμε την εργοδοσία και την κρατική αδράνεια που συντέλεσαν και συντελούν σε εργατικά ατυχήματα.

Αγωνιστικά,

Οι εργαζόμενοι στη Βιο.Με.

Την Πέμπτη 15/5 το απόγευμα πραγματοποιήθηκε παρέμβαση και αποκλεισμός της γνωστής αλυσίδας φούρνων/σωματεμπόρων “Το Χωριάτικο” μετά από κάλεσμα της Συνέλευσης Δράσης ενάντια στο Χωριάτικο. Το μαγαζί έμεινε κλειστό για περίπου μιάμιση ώρα και ταυτόχρονα γινόταν παρέμβαση στους γύρω δρόμους με κείμενα, τρικάκια και συνθήματα.

Επόμενη συνέλευση Σάββατο 16/5, 6μμ Ξενία

Ακολουθεί το κείμενο της συνέλευσης:

ΟΙ ΦΟΥΡΝΟΙ ‘’ΧΩΡΙΑΤΙΚΟ’’ ΒΡΩΜΑΝE ΣΩΜΑΤΕΜΠΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
Ένα νέο κατάστημα άνοιξε στην πόλη μας, ο φούρνος “Χωριάτικο” (Λ. Καλοκαιρινού), μέρος μιας αλυσίδας πρατηρίων άρτου που γιγαντώθηκε μέσα στην καρδιά της καπιταλιστικής κρίση. Τα συγκεκριμένα καταστήματα όμως δεν εμπορεύονται μόνο ψωμί και αρτοποιήματα αλλά και πλήθος εξαθλιωμένων γυναικών οι οποίες με την υπόσχεση της εύρεσης εργασίας, οδηγούνται στην καταναγκαστική πορνεία. Πίσω από τους φούρνους ‘’Χωριάτικο’’ και ‘’Αττικοί Φούρνοι’’, κρύβεται ένα τεράστιο κύκλωμα σωματεμπορίας που χρόνια τώρα αποφέρει εκατομμύρια κέρδη στους ιδιοκτήτες του. Συγκεκριμένα, οι ιδιοκτήτες αδερφοί Γιαννακόπουλοι διατηρούν από τη δεκαετία του ‘90 αλυσίδα στριπτιζάδικων ενώ παράλληλα είναι οι εγκέφαλοι πίσω από ένα κύκλωμα trafficking που μέσω ταξιδιωτικών γραφείων και εταιρειών ευρέσεως εργασίας παραπλανεί εκατοντάδες γυναίκες, μεταξύ των οποίων και ανήλικες. Οι συγκεκριμένοι μαφιόζοι διατηρούσαν -μεταξύ άλλων- μια offshore εταιρεία στην Κύπρο ενώ χρησιμοποιούσαν ακόμα και ΜΚΟ για κακοποιημένες γυναίκες. Κεντρικό ρόλο στο κύκλωμα έπαιζε ο απόστρατος και αποταγμένος για υπεξαίρεση αστυνομικός Κώστας Κύρος ο οποίος εξασφάλιζε χαρτιά για τις αιχμάλωτες γυναίκες ενώ παράλληλα τέθηκε υπεύθυνος προσωπικού στους φούρνους “Χωριάτικο”. Τέλος, οι ιδιοκτήτες-σωματέμποροι των εν λόγω φούρνων, σύμφωνα με δημοσιεύματα, φέρονται να συγκαταλέγονται ανάμεσα στους χρηματοδότες της Χρυσής Αυγής

Παρά την συνεχή εκτέλεση αδικημάτων και τις βαριές κατηγορίες που βαραίνουν το κύκλωμα (αρπαγή, σωματεμπορία, σύσταση και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, επικίνδυνες σωματικές βλάβες, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, διακίνηση ναρκωτικών, κ.α.), η εκδίκαση της υπόθεσης έλαβε χώρα μόλις στα τέλη Απρίλη. Από τους 23 κατηγορούμενους, μόλις τέσσερις καταδικάστηκαν (Άγγελος Γιαννακόπουλος, Κ. Κύρος, Ι. Φιλιοστορ και Μ. Κρέτος). Παρά την καταδίκη των τεσσάρων κατηγορουμένων, για όλες τις κατηγορίες πλην του ξεπλύματος και του εμπορίου ναρκωτικών, το δικαστήριο αποφάσισε να αφήσει ελεύθερους με αναστολή και χρηματικές εγγυήσεις όλους τους εμπλεκόμενους, μέχρι την εκδίκαση της έφεσης. Η συγκεκριμένη δικαστική απόφαση καθώς και η προκλητική επιχορήγηση της επιχείρησης από το ελληνικό κράτος με 201.939,87 ευρώ το 2013 (παρότι οι δικαστικές διώξεις είχαν ξεκινήσει ένα χρόνο πριν), επιβεβαιώνει τις διασυνδέσεις και την ανοχή του κρατικού μηχανισμού απέναντι στο κύκλωμα σωματεμπορίας. Έτσι, το εν λόγω κύκλωμα συνεχίζει απρόσκοπτα τις “επιχειρηματικές του δραστηριότητες” με τους φούρνους “Χωριάτικο” να αποτελούν το βασικό μέσο ξεπλύματος του μαύρου χρήματος των ιδιοκτητών του.

Η πρακτική του trafficking είναι γνωστή: αφού φέρουν τις γυναίκες αυτές στην Ελλάδα, οι σωματέμποροι παρακρατούν τα χαρτιά τους, τις μετατρέπουν σε σκλάβες και τις κρατάνε φυλακισμένες για χρόνια με άσκηση σωματικής βίας, (εκ)βιασμούς και άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Η βάναυση δραστηριότητα στο γυναικείο σώμα κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Αποτελεί μια διαδικασία που βασιζόμενη στις έμφυλες διακρίσεις, χρησιμοποιεί και εμπορευματοποιεί το γυναικείο σώμα ιεραρχώντας το ως ένα “αδύναμο φύλο”. Χαρακτηριστικό είναι ότι ανάμεσα στα ευρήματα της αστυνομίας βρέθηκε μία μαύρη λίστα με πελάτες που ήταν ιδιαίτερα βάναυσοι και χτυπούσαν άγρια τις κοπέλες με συνέπεια, όπως αναγράφεταιστην δικογραφία, να υπάρχουν «ζημιές στο “εμπόρευμα”». Το trafficking αποφέρει τεράστια ποσά μαύρου χρήματος σε ένα κύκλο ανθρωποειδών που περιλαμβάνει μπάτσους, φασίστες, μπράβους και νονούς της νύχτας, ενώ έχει πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις στην Ελλάδα, την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης.

Το παραπάνω γεγονός δεν είναι τυχαίο. Οι εν λόγω ‘’δουλειές’’ βασίζονται σε μια σειρά από εξυπηρετήσεις που τους προσφέρει απλόχερα ο καπιταλισμός: ανεργία, μαύρη εργασία, λαδώματα κρατικών λειτουργών (που μεταφράζεται σε κωλυσιεργία των διωκτικών αρχών, συνεχείς αναβολές της εκδίκασης, συγχωνεύσεις ποινών, προκλητική αποσιώπηση του ζητήματος από τα ΜΜΕ), νομοθετικό πλαίσιο ευνοϊκό προς τα αφεντικά, ανοχή της αστυνομίας, εργασιακή εξαθλίωση των γυναικών. Τα πρόσφατα παραδείγματα εργοδοτικής αυθαιρεσίας και φυσικών επιθέσεων εις βάρος γυναικών εργαζομένων επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω: απειλές και απόλυση εγκύου στην ΠΑΝΘΕΟΝ ΑΚΤΕ στο Ηράκλειο, απόλυση εγκύου σε κατάστημα MIGATO στην Αθήνα, ξυλοδαρμός εργαζόμενης σε χρηματιστηριακή εταιρεία στο Ηράκλειο, απόλυση εργαζόμενης στην CretaEcoPhoenix στο Ηράκλειο, απειλές και εκδικητική απόλυση εργαζόμενης στον ΑΒ Βασιλόπουλο Χολαργού κ.ά. Τα παραπάνω περιστατικά, τα δεκάδες εργατικά ατυχήματα και η συνεχής επίθεση στα καταπιεζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, δεν είναι μεμονωμένα παραδείγματα ‘‘κακών’’ εργοδοτών. Αντιθέτως αποτελούν ζωτικά εργαλεία για την αναπαραγωγή της μισθωτής εργασίας, του κεφαλαίου και κατ’ επέκταση του ίδιου του καπιταλισμού.

Αναγνωρίζοντας τις αντιφάσεις που κρύβονται μέσα στις εκάστοτε εργασιακές συνθήκες, που στην προκειμένη περίπτωση προσωποποιούνται στις εργαζόμενες/ους των φούρνων ‘’Χωριάτικο’’ που -όπως όλες/οι- έχουν ανάγκη την εργασία τους, σε καμία περίπτωση δεν τις/τους στοχοποιούμε. Παρόλα αυτά οφείλουμε να αξιολογήσουμε το κόστος που έχει κάθε επάγγελμα, ιδιαίτερα όταν παρατείνει και συμβάλλει στην όξυνση της βαρβαρότητας και της εκμετάλλευσης εξαθλιωμένων ανθρώπων.

Σε συνθήκες κοινωνικού κανιβαλισμού, η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία, την εκμετάλλευση και τον σεξισμό, είναι όχι απλά αναγκαιότητα αλλά μονόδρομος. Οι απολύσεις, η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων και η εκμετάλλευση του γυναικείου σώματος έχουν ως κοινό τους παρανομαστή το κέρδος.

Η συμμετοχή μας στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες του σήμερα είναι ευθύνη όλων των εργαζομένων, των ανέργων και εν γένει των καταπιεσμένων, απέναντι στη βαρβαρότητα της κυριαρχίας.
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ -ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

• Mποϊκοτάζ στο “Χωριάτικο”, φούρνο/βιτρίνα ξεπλύματος μαύρου χρήματος από trafficking.

• Αλληλεγγύη στις αιχμάλωτες γυναίκες των κυκλωμάτων trafficking και σε όσες/όσους έχουν υποστεί την καταπίεση αυτού του κυκλώματος.

Συνέλευση Δράσης ενάντια στο “Χωριάτικο”

Σάββατο 16 Μαΐου, 18:00, Πλατεία Ξενία

https://athens.indymedia.org/post/1544300/

γράφει ο Γιώργος Μεριζιώτης

[[ σταλθηκε στο μπλογκ με μαιηλ]]

Προοίμιο

Πολλοί θα περιμένουν σε αυτή την μικρή (αποσπασματική) ιστοριογραφική μελέτη να

αναφέρω σαν σημεία σταθμός τα γεγονότα και κάποια επεισόδια που διαδραματίστηκαν

εκείνη την εποχή. Ως προς αυτό θα απογοητευτούν, γιατί αυτά που θεωρώ σαν σημεία

σταθμός αλλά και καμπής για το αναρχικό κίνημα εκείνης της περιόδου είναι,

α)

Σαν πρώτο

σημείο σταθμός θεωρώ την πρώτη πανελλαδική συνάντηση των αναρχικών στην Πάτρα,

όπου βρέθηκαν συναντήθηκαν και συζήτησαν οι αναρχικοί/ες, ήταν μια πολιτική πράξη που

δημιούργησε σε πολλούς συντρόφους/σες μεγάλες προσδοκίες ως προς το μέλλον του

κινήματος,

β) Σαν δεύτερο σημείο σταθμός αλλά και καμπής θεωρώ την δημιουργία της

πρώτης πανελλαδικής οργάνωσης των αναρχικών, δηλαδή την Ένωση Αναρχικών, σταθμό

θεωρώ την πρώτη προσπάθεια οργανωτικής συγκρότησης ενός μέρους του κινήματος, καμπή

θεωρώ την αποτυχία αυτής της οργάνωσης λόγο απειρίας και λαθών που μας εμπόδισαν να

θέσουμε ένα πλαίσιο ώστε να λειτουργήσει αυτή η οργάνωση με έναν υποδειγματικό

αναρχικό τρόπο τόσο στην μορφή όσο και στο περιεχόμενο, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μετά

από λίγο χρονικό διάστημα να διασπαστεί και να διαλυθεί. Από τότε και μέχρι σήμερα δεν

ξανά παρουσιάστηκε ένας σοβαρός τρόπος πανελλαδικής αναρχικής συγκρότησης, εκτός

από ένα ή δυο

μονοθεματικά συντονιστικά.

Τα περισσότερα που έχουν γραφεί γύρω από την σύγχρονη ιστορία του κινήματος βρίθουν

από υποκειμενισμό και εικοτολογία . Ακόμη και μια πανεπιστημιακή μελέτη διδακτορική διατριβή

που έχω διαβάσει βρίθει και αυτή από ανακρίβειες και ελλείψεις γιατί αναφέρεται

περισσότερο στο πολιτιστικό μέρος του κινήματος και ελάχιστα στο πολιτικό.

Προτού συνεχίσω επιτρέψτε μου να επισημάνω τρία πράγματα, επειδή σε συζήτηση με

κάποιους συντρόφους μου είπαν να γράψω ότι σήμερα σε σχέση με το παρελθόν τα

πράγματα στον αναρχικό χώρο είναι πολύ καλύτερα, τους είπα ότι είμαι ενάντια στο να

μεταφέρω στους νεότερους ματαιοδοξία όπως επίσης είμαι ενάντια στην ωραιοποίηση

καταστάσεων,για τον λόγο του ότι δεν έχει γραφτεί κάτι περιεκτικό για την ιστορία του

κινήματος τα τελευταία σχεδόν 40 χρόνια σύγχρονης παρουσίας του στην Ελλάδα και

χρειάζεται να ενημερωθούν όσοι–όσες το θέλουν και για να δουν επιπλέον (αν τους

ενδιαφέρει) και να συγκρίνουν το χθες με το σήμερα επιβεβαιώνοντας ή απορρίπτοντας την

άποψη μου, ότι εκτός από την κινηματική ιστορικότητα τα προβλήματα και οι ανεπάρκειες

του κινήματος εδώ και δεκαετίες παραμένουν τα ίδια και σαν τον ατέρμονα κοχλία που

στριφογύριζε γύρω απότον εαυτό του, δεν έχουν ούτε αρχή ούτε τέλος.

Επίσης δεν πρόκειται να εμπλακώ σε μια σχετικιστική συζήτηση αν μπορεί να γραφτεί με

έναν “αντικειμενικό” τρόπο η ιστορία του α/α κινήματος της Ελλάδας, γιατί σύμφωνα με

αυτή την ανιστόρητη λογική δεν θα γραφόταν τίποτα ιστορικό, κατ’αυτόν τον τρόπο.

“Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη”

Μ.Κ,

επίσης “

… Ένα κίνημα που αγνοεί ή αποστρέφεται την κοινωνική ιστορία, αλλά και

την ιστορικότητά του, δεν κάνει τίποτα άλ

λο από το να βρίσκεται διαρκώς στο νησί των

λωτοφάγων… » Γ.Μ

Αυτή η μικρή ιστοριογραφική μελέτη ξεκίνησε με αφορμή την συζήτηση που έχει ανοίξει εδώ

με θέμα:

Ερώτηση για την Ένωση Αναρχικών

και συμμετείχα προς το τέλος της (με το νικ νειμ

δημοσίευσης G

(άλλα και επώνυμα) σε αυτή την συζήτηση ενημέρωσα ότι θα ανοίξω άλλο

νήμα και θα αρχίσω να παρουσιάζω ντοκουμέντα από εκείνη την εποχή, άγνωστα στους

νεότερους/ες αλλά και σε πολλούς παλιούς/ες.

Όμως

δεν γίνεται να παρουσιάσεις ντοκουμέντα έτσι νέτα σκέτα χωρίς να δίνεις μια εικόνα

του κινηματικού αλλά και του πολιτικού περιβάλλοντος εκείνης της εποχής, γιατί πολλά

θέματα θα γίνονταν ελάχιστα ή καθόλου κατανοητά από τους νεότερους/ες , άσε που και οι

παλιότεροι/ες χρειάζεται να ξαναθυμηθούν κάποια πράγματα. Τα ντοκουμέντα που θα

δημοσιεύσω είναι σχετικά και αφορούν αυτές τις δυο πανελλαδικές συναντήσεις των

αναρχικών που προείπα. Αρχίζω συνοπτικά από το 1974 και θα σταματήσω το 1987, φυσικά

η δεκαετία

του ογδόντα χρίζει μιας μεγαλύτερης αναφοράς γιατί αποτέλεσε την δεκαετία

που αυξήθηκε (μαζικοποιήθηκε,από το πολλοί μαζί) αριθμητικά το αναρχικό κίνημα, όπως

επίσης είναι εποχή που έρχονται με έναν καταιγισμό φωτονίων ιδέες και τάσεις από το

εξωτερικό που

είναι τόσες ώστε αδυνατούμε να τις αφομοιώσουμε, να τις επεξεργαστούμε

ώστε να τις εντάξουμε στην ελληνική πραγματικότητα και ιδιαιτερότητα. Η μελέτη

αποτελείται από τρία μέρη,

1) μια συνοπτική παρουσίαση του αναρχικού κινήματος από το

1974 μέχρι το 1987,

2) μια συνοπτική παρουσίαση του πολιτικού περιβάλλοντος της εποχής,

3) τα ντοκουμέντα.

Ο γραφών εντάχθηκε στο αναρχικό κίνημα στα τέλη του 1979 και μέχρι το 2014 ήταν ενεργός

κινηματικά πιστεύω ότι έχω μια όσο το δυνατόν πλήρη εικόνα για τα τεκταινόμενα,

δεν αρνούμαι βέβαια τυχόν παραλήψεις μου και λάθος συμπεράσματα, γι αυτό είναι δεκτή και

επιβεβλημένη οποιαδήποτε παρέμβαση βελτιώνει αυτή την ιστοριογραφική αφήγηση,

(βέβαια μέσα σε συντροφικά πλαίσια) επίσης επειδή αναφέρομαι ωςεπί το πλείστον στην

Αθήνα

, όσοι/ες νομίζετε ότι έχω παραβλέψει κάποια γεγονότα ή κινηματικές διεργασίες που

συνέβησαν στις άλλες πόλεις της χώρας ας το αναφέρουν.

Κάθε εποχή εκτός του ότι μπορεί να ανοίγει νέους ορίζοντες παράλληλα θρέφει και θρέφεται

από τις αυταπάτες της, αυτές

τις αυταπάτες καλούμαστε να ανιχνεύσουμε ώστε να μην της

επαναλαμβάνουμε στο τώρα.