Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μια όξυνση της καταστολής. Από τις νέες μηχανοκίνητες ορδές των μπάτσων, τους «ξένιους Δίες», το δόγμα της μηδενικής ανοχής, μέχρι τις εισβολές και εκκενώσεις καταλήψεων, τα ειδικά δικαστήρια και τους τρομονόμους.

Ταυτόχρονα, καλλιεργείται έντεχνα, το δόγμα της δυο άκρων από το κράτος και τους εντολοδόχους του. Νέα αδικήματα δημιουργούνται καθημερινά, με περισσότερα χρόνια φυλάκισης και απειλή ισοβίων. Εξοντωτικές ποινές και κυρώσεις που αφορούν αγωνιστές και όχι τα κρατικά ανδρείκελα, οι οποίοι επωφελούνται από παραγραφές και ευνοϊκές εξαιρέσεις του νόμου. Κινήματα και κοινωνικοί χώροι βαφτίζονται επικίνδυνες για την κοινωνία, εστίες ανομίας και εγκληματικές οργανώσεις. Τα παραδείγματα, τα τελευταία δύο χρόνια, είναι αναρίθμητα. Ενδεικτικά, συλλήψεις και προφυλακίσεις στη πορεία στις 12 φλεβάρη, βίλλα Αμαλίας, Σκουρίες, κατάληψη Ορφανοτροφείο, Δέλτα. Στον αντίποδα αυτού, παρουσιάζεται η εξάρθρωση της χρυσής αυγής και των θυλάκων της στην αστυνομία, ως το αντίπαλο άκρο. Και ενώ γνωρίζουμε, πολύ καλά, ότι το παιχνίδι είναι στημένο, το κράτος βγαίνει σαν δίκαιος κριτής και τοποτηρητής της τάξης. Μιας τάξης, που στο όνομά της, άνθρωποι στοιβάζονται σαν τις σαρδέλες στη φυλακή και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης…

Έτσι συνέβη και στην περίπτωση της Θεσσαλονίκης, το έτος 2012. Η κρατική ασφάλεια αξιοποίησε τηλεφωνικές υποκλοπές προκειμένου να χαρτογραφήσει έναν ολόκληρο πολιτικό χώρο και να αποδώσει κακουργήματα σε συντρόφους που κινούνταν και υπερασπίζονταν τις δομές του αναρχικού χώρου. Έτσι και προέκυψε η ευφάνταστη ονομασία της δήθεν εγκληματικής οργάνωσης, « Στέκια Θεσσαλονίκης ».

Με μαρτυρίες μπάτσων που δεν περιγράφουν καμία πραγματική κατάσταση, αλλά ερμηνεύουν κατά το δοκούν, τίποτε « επιβαρυντικό » για τους συντρόφους μας δεν υπήρχε. Όμως, έπρεπε, προφανώς, να βρουν κάτι για να στήσουν την υπόθεσή τους. Οπότε, χρησιμοποίησαν την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης που τους επιτρέπει, να πάρουν το πράσινο φώς για άρση τηλεφωνικού απορρήτου.  Ακόμα και τότε, αφού εν τέλει, οι συνομιλίες δεν έδωσαν κανένα παραπάνω εύρημα, επιστρατεύτηκαν τα τσακάλια της αντιτρομοκρατικής προκειμένου να τις «αξιολογήσουν». Μια αξιολόγηση που μετέφρασε ραντεβού για καφέ, ως μυστικά μαζέματα για σχεδιασμό δράσεων εγκληματικών!

Το αποκορύφωμα ήταν η περίπτωση του ήδη φυλακισμένου συντρόφου μας, Σπύρου Στρατούλη. Ο Σπύρος βρίσκεται στη φυλακή από το 1992 και έχει διαγράψει πορεία 21 χρόνων με αγώνες μες τις φυλακές, έχοντας βρεθεί πολλές φορές υπόλογος για την αγωνιστική του στάση. Θεωρούμε, όπως και παραπάνω, πως η όλη εμπλοκή του στην υπόθεση είναι ένα ακόμη μαγείρεμα των μπάτσων με σκοπό την περαιτέρω ομηρία του στα κάτεργα του κράτους. Ο λόγος της ειδικότερης τοποθέτησής στην περίπτωση του, πηγάζει από το γεγονός ότι δεν μπορεί, εάν και έχει αφεθεί από τον Ανακριτή ελεύθερος για τη συγκεκριμένη υπόθεση, να λαμβάνει άδειες εξόδου από τη φυλακή. Ένας ακόμα λόγος είναι για να καταδικάσουμε τη στοχοποίηση και τη «διακριτική» μεταχείριση που του επιφυλάσσουν οι  διωκτικές και δικαστικές αρχές, εξαιτίας του ότι τα τελευταία χρόνια έχει αναπτύξει συντροφικές και φιλικές σχέσεις με άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου, εντός και εκτός των τειχών.

Φτάνοντας στη Δεύτερη  Πράξη της φαρσοκωμωδίας, ο εισαγγελέας, πλήρως ευθυγραμμισμένος με την αστυνομία, αντέγραψε το αστυνομικό διαβιβαστικό, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Δεν περιμέναμε το αντίθετο, βέβαια. Τη στιγμή που το ίδιο το κράτος παραβαίνει τους ίδιους του τους νόμους, προφυλακίζοντας συντρόφους 36 μήνες, μετατρέποντας μαζικά κινήματα σε ογκωδέστατες δικογραφίες,  η υπόθεση των συντρόφων μας δεν θα αποτελούσε εξαίρεση συνεχίζοντας το παιχνίδι εις βάρος του φυλακισμένου συντρόφου μας Σπύρου.

Ενόψει λοιπόν του συμβουλίου πλημμελειοδικών και την έκδοση του βουλεύματος, απαιτούμε την απαλλαγή των συντρόφων μας  από τις αστήριχτες κατηγορίες.

Αλληλέγγυες/Αλληλέγγυοι στους κατηγορούμενους της δήθεν εγκληματικής οργάνωσης «στέκια Θεσσαλονίκης »

Από τις 24 Σεπτέμβρη οι Τούρκοι κομμουνιστές Erdogan Cakir, Ahmet Duzgun Yuksel, Hasan Biber, Mehmet Yaya πραγματοποιούν απεργία πείνας διεκδικώντας να μην εκδοθούν στα κράτη της Τουρκίας, Γαλίας και Γερμανίας, μετά από απόφαση της ελληνικής δικαστικής αρχής. Το κράτος της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια έχει προβεί σε αθρόες προσαγωγές και συλλήψεις Τούρκων και Κούρδων κομμουνιστών επί του εδάφους του. Η αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής του κράτους έχει ως αφετηρία την παράδοση του Ότσαλάν και φτάνει μέχρι τις πρόσφατες εκδόσεις αγωνιζόμενων από την Τουρκία, αφού αποχωρεί από το αμυντικό δόγμα, σύμφωνα με το οποίο η δράση τέτοιων οργανώσεων ή του PKK θα μπορούσαν να συμβάλλουν ως παράγοντες ασύμμετρου πολέμου στο εσωτερικό του Τουρκικού κράτους αποδυναμώνοντας ένα πιθανό εχθρό. Επίσης, οι αντιτρομοκρατικοί νόμοι που ανήκουν στη νομοθεσία της Ε.Ε. διευκολύνουν τη διακρατική κατασταλτική συνεργασία ενάντια σε αναρχικούς και κομμουνιστές αντάρτες πόλης, μαχητές αυτονομιστικών κινημάτων και Τζιχαντιστών του Ισλάμ. Από την ψήφιση της συνθήκης για το οργανωμένο έγκλημα και την τρομοκρατία στη Σικελία το 2001, τα ευρωπαικά κράτη ανταλάσσουν πλέον συστηματικά βάσεις δεδομένων παρακολούθησης όσων προαναφέραμε, ενώ συσκέπτονται τακτικά και συνεργάζονται οι εθνικές αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες. Απέναντι σ’ αυτό το πλαίσιο διακρατικής καταστολής, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους απεργούς πείνας που συμπληρώνουν σχεδόν ένα μήνα αγώνα. Αν και προερχόμαστε από διαφορετικά θεωρητικά ρεύματα, αναγνωρίζουμε ένα κομμάτι του αγώνα τους ως και δικό μας. Στέλνουμε συντροφικούς χαιρετισμούς.

Μπάμπης Τσιλιανίδης

Αλέξανδρος Μητρούσιας

Γιώργος Καραγιαννίδης

Ανδρέας Δημήτρης Μπουρζούκος

Δημήτρης Πολίτης

Γιάννης Μιχαηλίδης

Γρηγόρης Σαραφούδης

Στις 5/5/2010, ημέρα ψήφισης του πρώτου μνημονίου και αμέσως μετά την προσφυγή της χώρας στην τρόικα και την ανακοίνωση των πρώτων «μέτρων», κηρύσσεται γενική απεργία και σχεδόν μισό εκατομμύριο κόσμου διαδηλώνει στους δρόμους, με άγριες διαθέσεις προσπαθώντας να προσεγγίσει τη βουλή. Η μαχητικότητα του κόσμου είναι τέτοια που διαφαίνεται η πιθανότητα το πλήθος να εισβάλλει ακόμα και μέσα στο κοινοβούλιο. Ξεσπούν συγκρούσεις ανάμεσα στους διαδηλωτές και τις δυνάμεις καταστολής με τις δεύτερες να φαίνονται ανήμπορες να ανακόψουν την ορμή του κόσμου. Λίγες ώρες αργότερα διαδίδεται η είδηση ότι στην τράπεζα της Μαρφίν στην οδό Σταδίου, 3 εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους λόγω πυρκαγιάς που εκδηλώθηκε στο σημείο. Με την επιβεβαίωση του συμβάντος ο κόσμος παγώνει και η οργή μετατρέπεται σε απογοήτευση και θλίψη σημαίνοντας  και το τέλος αυτής της πολλά υποσχόμενης διαδήλωσης.

Στις 29/4/2011, επετειακά της 5ης Μάη, προσάγονται με χολιγουντιανό τόπο 4 άτομα εκ των οποίων τρεις σύντροφοι και καλούνται να καταθέσουν ως ύποπτοι για τον εμπρησμό της τράπεζας Μαρφίν ενώ γίνονται έλεγχοι στα σπίτια τους από όπου κατάσχονται ρούχα και προσωπικά αντικείμενα. Και ενώ από την πρώτη στιγμή τα μμε μιλούν για συλλήψεις και στοχοποιούν τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο, τα «στοιχεία» που διαθέτει στα χέρια της η ελληνική αστυνομία είναι ένα ανυπόγραφο και ασύντακτο σημείωμα που αναφέρει όλα τα προσωπικά στοιχειά των προσαχθέντων (ονόματα, τηλέφωνα, πινακίδες οχημάτων, διευθύνσεις κατοικιών), κατονομάζοντας τους ως τους υπεύθυνους του εμπρησμού της τράπεζας και κατά συνέπεια του θανάτου των τριών εργαζομένων και της απόπειρας ανθρωποκτονίας των υπολοίπων που βρίσκονταν εκεί. Το άλλο υποτιθέμενο στοιχείο είναι κάποιες φωτογραφίες από κάμερες οι οποίες όμως δεν εμφανίζουν κάποιον από τους προσαχθέντες να έχει σχέση με τον εμπρησμό της τράπεζας. Μετά την κατάθεση τους αφήνονται ελεύθεροι και τα «στοιχεία» μαζί με τις καταθέσεις στέλνονται στον εισαγγελέα ο οποίος όμως δεν μπορεί να τεκμηριώσει καμία κατηγορία και επιστρέφει το φάκελο πίσω στην αστυνομία και η όλη υπόθεση φαίνεται να οδεύει προς το αρχείο.

Στις 5/5/2013 και πάλι επετειακά και χωρίς να έχει προκύψει κανένα στοιχείο, ο ανακριτής αποφασίζει να αποδώσει κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα στο σύντροφο Θοδωρή Σ. για την υπόθεση της τράπεζας Μαρφίν και σε ένα ακόμα άτομο από τους 4 για την υπόθεση του βιβλιοπωλείο Ιανός. Για τους  άλλους δύο συντρόφους δεν προχωράει καμία διωκτική διαδικασία. Στην απολογία του, τον Μάιο του 2013, ο σύντροφος καταθέτει αυτό που δηλώνει από την αρχή: «Από τη δικογραφία αποδεικνύεται περίτρανα, μέσα από καταθέσεις μαρτύρων, φωτογραφικό υλικό και βίντεο από κάμερες, ότι δεν έχω ουδεμία σχέση με καμία επίθεση σε κανένα χρονικό σημείο εκείνης της μέρας στο κέντρο της Αθήνας.» Αφού περάσει από ανακριτή, αφήνεται ελεύθερος με περιοριστικούς όρους (χαρακτηριστικός όρος η απαγόρευση συμμετοχής του σε μελλοντικές διαδηλώσεις). Αναμένουμε λοιπόν να οριστεί το δικαστήριο όπου ο σύντροφος Θοδωρής Σ. θα καλεστεί να αποδείξει ότι δεν είναι ούτε σούπερμαν ούτε ελέφαντας.

Στις 17 Σεπτεμβρίου 2013 δολοφονείται στο Κερατσίνι ο Παύλος Φύσσας από τον Γ. Ρουπακιά και άλλους χρυσαυγίτες με την παρουσία αστυνομικών ΔΙΑΣ. Ο Ρουπακιάς συλλαμβάνεται αφού υπάρχουν πολλές μαρτυρίες που δεν μπορούν να αποσιωπηθούν. Αφού λοιπόν το κράτος δεν μπορεί να αποκρύψει αυτή τη δολοφονία όπως έχει κάνει με τόσες άλλες, επιδιώκει να την εκμεταλλευτεί, φορώντας αντιφασιστικό προσωπείο. Το επικοινωνιακό παιχνίδι αρχίζει με τις συλλήψεις των ενίοτε συνεργατών τους, δηλαδή με τα στελέχη της Χρυσής Αυγής και σε  πλήρη σύμπνοια με τα ΜΜΕ φέρνουν ξανά στην επικαιρότητα την θεωρία των δύο άκρων. Και ενώ η ατζέντα του κράτους ήταν και είναι η ίδια φασιστική ατζέντα που προωθούν παρέα με τη Χ.Α. (εργασιακός μεσαίωνας, στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και περιθωριοποιημένων κοινωνικών ομάδων, διαπόμπευση οροθετικών γυναικών, μηδενική ανοχή απέναντι σε κάθε εστία αντίστασης), πάντα με την πλήρη στήριξη των ΜΜΕ, τώρα αποζητούν όλοι να ξεπλυθούν στην αντιφασιστική κολυμπήθρα του σιλωάμ. Όλοι αυτοί λοιπόν, που άνοιξαν τις αγκάλες τους και προώθησαν τη φασιστική ιδεολογία τώρα βαφτίζονται αντιφασίστες. Από το MEGA του Μπόμπολα, κυρίου μετόχου της ΕΛΛΑΣ GOLD που με τη βία προσπαθεί να επιβάλει την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, βαφτίζοντας τους κατοίκους που αγωνίζονται τρομοκράτες, μέχρι το Πρώτο Θέμα του Αναστασιάδη (συνεργάτη του Ρέστη  και του Πάλλη) που διαφήμιζε και προωθούσε το «κοινωνικό έργο» της Χ.Α. Όλοι αυτοί δήθεν αποτροπιασμένοι από τη φασιστική δολοφονία και δήθεν ξαφνιασμένοι από τη δράση των φασιστικών ταγμάτων εφόδου, τώρα επιδιώκουν να παίξουν το ρόλο του μοναδικού εγγυητή της κοινωνικής ομαλότητας σκοπεύοντας στη διατήρηση και ενίσχυση της εξουσίας τους, ταυτίζοντας τη «βία των άκρων».

Ελάχιστες μέρες μετά τη δολοφονία του Φύσσα οι εξουσιαστές ανασύρουν και πάλι την υπόθεση του εμπρησμού της τράπεζας της Μαρφίν σε μια προσπάθεια εξίσωσης των δύο γεγονότων. Στο πρόσωπο του συντρόφου Θοδωρή και κατά συνέπεια στο πρόσωπο του κάθε αναρχικού/αντιεξουσιαστή βρίσκεται το άλλο άκρο της βίας που πρέπει κι αυτό να παταχθεί. Δίχως ίχνος σεβασμού ούτε στη μνήμη των νεκρών, ούτε στο πένθος των συγγενών τους, πλασάρουν μια εξόφθαλμη κρατική σκευωρία και ξεκινούν ένα ακόμα μηντιακό κυνήγι μαγισσών. Δεν είναι τυχαίο το δημοσίευμα της φυλλάδας του Χατζηνικολάου Real News, στο οποίο δημοσιοποιούνται τα προσωπικά στοιχεία του συντρόφου μέσω του παραπεμπτικού βουλεύματος του εισαγγελέα, παρουσιάζοντας τον ως εκ των προτέρων ένοχο πριν καλά καλά οριστεί η δίκη, δημιουργώντας έτσι κλίμα εναντίον του.

Εμείς από την πλευρά μας ως αναρχικοί/αντιεξουσιαστές δεν θα καταδικάσουμε τη βία από όπου κι αν προέρχεται. Γιατί δεν αποδεχόμαστε κανένα συμψηφισμό ανάμεσα στην κοινωνική, ταξική αντιβία με τη βία της αστυνομίας, τη βία των αφεντικών στους χώρους εργασίας, τη βία των φασιστών ενάντια στους μετανάστες και όσους δεν ταιριάζουν στο «άρειο» όραμά τους. Δεν αποδεχόμαστε την εξίσωση της βίας των από πάνω με αυτή των καταπιεσμένων. Στην έκφραση της κοινωνικής αντιβίας στο δρόμο είναι αυτονόητα αρχή μας ότι αυτή στρέφεται ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό. Η λογική της αδιάκριτης απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής είναι ξένη προς εμάς. Ποτέ δεν οικειοποιηθήκαμε τους όρους της «παράπλευρης  απώλειας» ή της «κακιάς στιγμής» ως αναρχικοί. Αυτά είναι τα άλλοθι του κράτους και των αφεντικών προκειμένου να δικαιολογήσουν τις δολοφονίες των μηχανισμών καταστολής, των δολοφονιών στα εργασιακά κάτεργα και τις φασιστικές επιθέσεις. Αυτός είναι ο σάπιος κόσμος της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας, που προσπαθούμε να καταστρέψουμε και πάνω στα συντρίμμια του να δημιουργήσουμε έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.

Δεν περιμένουμε το πόρισμα κανενός αστικού δικαστηρίου για να μας πείσει ότι ο σύντροφός μας είναι αθώος. Αν ψάχνουν για ανθρωποκτόνους ας κοιταχτούν στον καθρέφτη.

Εμείς οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες του Θοδωρή θα παραμείνουμε αλληλέγγυοι δίπλα του ως το τέλος αυτής της δίωξης, ώσπου να καταρρεύσει και αυτή η σκευωρία. Δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση πως δεν θα γίνουμε αποδιοπομπαίοι τράγοι στο θέατρο του παραλόγου όσων συνειδητά τσαλαπατούν ανθρώπους και αγώνες.

Συνέλευση Αλληλεγγύης για τον σύντροφο Θοδωρή Σ.

Το απόγευμα του Σαββάτου έγινε παρέμβαση αλληλεγγύης από συντρόφους/-ισσες του Πολυτεχνείου στο σύντροφο Θ.Σ.- διωκόμενο για την υπόθεση της Μαρφίν– στη συναυλία των διοικητικών υπαλλήλων του ΕΚΠΑ και ΕΜΠ στα Προπύλαια.

Διαβάστηκε το κέιμενο της συνέλευσης Αλληλεγγυης στο σύντροφο Θ.Σ. , το οποίο και μοιράστηκε μαζί με το κείμενο του Θ.Σ.  και κρεμάστηκε πανό.

*****************************************************************************************************

Το βράδυ του Σαββάτου, σύντροφοι-συντρόφισσες πραγματοποίησαν παρέμβαση Αλληλεγγύης στον σύντροφο Θ.Σ (διωκόμενο για την υπόθεση marfin), στη συναυλία που διοργάνωσε ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής στο δημοτικό πάρκινγκ στη Νέα Ιωνία.

Διαβάστηκε το κείμενο της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στον σύντροφο Θ.Σ, το οποίο και μοιράστηκε μαζί με το κείμενο του Θ.Σ και αναρτήθηκε πανώ έξω από τον παρακείμενο σταθμό του ηλεκτρικού.

Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ Θ.Σ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ!

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ!

Επόμενη προγραμματισμένη συνέλευση

την Τετάρτη 23 Οκτώβρη στις 7μμ στο ΕΜΠ (κτίριο Γκίνη)

Ακολουθεί το κείμενο της συνέλευσης που διαβάστηκε κατά τη διάρκεια της παρέμβασης:

Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Θ.Σ.

Η 5η Μάη του 2010 αποτελεί κομβικό σημείο της επίθεσης του ντόπιου και παγκόσμιου κεφαλαίου στην ελληνική κοινωνία και αφετηρία μιας περιόδου πολυπληθών και μαχητικών διαδηλώσεων ενάντια σε αυτήν, από τη μεταπολίτευση και μετά. Μετά την ψήφιση του 1ου μνημονίου η οργή μεγάλων κομματιών της κοινωνίας εκφράζεται και στο δρόμο έμπρακτα (κίνημα πλατειών, Μάης 2011, απεργίες 28-29 Ιούνη 2011, 19-20 Οκτώβρη 2011, συγκέντρωση ενάντια στην ψήφιση του 2ου μνημονίου 12 Φεβρουαρίου 2012), οδηγώντας  το κράτος στο να χτυπήσει όλες τις κοινωνικές αντιστάσεις, τη μαχητικότητα στο δρόμο και τις ακηδεμόνευτες προσπάθειες αυτοοργάνωσης και αντίστασης απέναντι στην κατασταλτική και καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Στην απεργία της 5ης Μάη χιλιάδες κόσμου συγκρούεται με τις δυνάμεις καταστολής και πολιορκεί τη βουλή για ώρες. Το κράτος έχοντας σαν εμπειρία την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και φοβούμενο μια πολύ πιο γενικευμένη εξέγερση, χρησιμοποιεί ως άμεση απάντηση το τραγικό γεγονός του θανάτου των 3 εργαζόμενων της Μαρφίν, ως πεδίο αποπροσανατολισμού του κοινού και σπίλωσης των μαχητικών διαδηλωτών. Πλάι του όλος ο καθεστωτικός συρφετός (μμε, διανοούμενοι, νομιμόφρονες αριστεροί) συνασπίζεται για να απαξιώσει τις μορφές κοινωνικής αντιβίας . Το κράτος διεκδικεί το μονοπώλιο της βίας ως ο μοναδικός μηχανισμός συγκρότησης της κοινωνίας με βάση την εκμετάλλευση και την καταπίεση.  Χρησιμοποιεί τα γεγονότα της 5ης Μάη 2010 ως αντίβαρο της νοηματοδότησης της 6ης Δεκέμβρη και βρίσκει το πάτημα να αναβαθμίσει ποιοτικά και ποσοτικά, ιδεολογικά και επιχειρησιακά το κατασταλτικό του σχέδιο απέναντι σε κάθε αντιστεκόμενο.

Με βάση κατασκευασμένο από την κρατική ασφάλεια ανώνυμο σημείωμα εμπλέκονται σύντροφοι, καλούνται για φιλική κουβεντούλα-κατάθεση, ενώ τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, μέσω κίτρινων δημοσιευμάτων, έχουν ήδη βγάλει την ετυμηγορία τους. Από το καλοκαίρι του 2010, μετά από εξέταση αυτόπτων μαρτύρων και του υλικού από δεκάδες, ιδιωτικές και κρατικές, κάμερες ασφάλειας, χωρίς να προκύψει κανένα τεκμήριο κατηγορίας για κάποιον η υπόθεση μπαίνει στο συρτάρι.  Το κράτος επαναφέρει τακτικά στο προσκήνιο την υπόθεση της Μαρφίν, με σκοπό να κρατά σε άτυπη ομηρία συντρόφους και να διατηρεί ένα μόνιμο κλίμα φόβου σε οποίον σκέφτεται να αντισταθεί  προσπαθώντας  παράλληλα να καταστήσει την 5η Μάη επέτειο χειραγώγησης του κοινωνικού θυμικού και καταδίκης κάθε ανατρεπτικής δράσης.

Το καθεστώς παγιώνοντας χαρακτηριστικά σύγχρονου ολοκληρωτισμού αφήνει κατά μέρος  τα προσχήματα και απροκάλυπτα καταπατά την ίδια την αστική νομιμότητα, που τόσο καιρό ευαγγελίζεται. Στα πλαίσια αυτά παραπέμπει του συντρόφου Θ.Σ. σε δίκη, με κατηγορίες τον εμπρησμό της Μαρφίν, την ανθρωποκτονία 3 υπαλλήλων της και την απόπειρα ανθρωποκτονίας 23ών ακόμη.  Ταυτόχρονα δεν διστάζει να εμπλέξει σε μια μακρά και επώδυνη διαδικασία τους συγγενείς των θυμάτων, σε μια δίκη με ανυπόστατες κατηγορίες.

Είναι φανερή πλέον η κλιμάκωση της  προσπάθεια του κράτους να περάσει από τη συνήθη στοχοποίηση του α/α χώρου σε μια ανοιχτή ηθική και πολιτική επίθεση απέναντί του. Στην έκφραση της κοινωνικής αντιβίας στο δρόμο είναι αυτονόητα αρχή μας ότι αυτή στρέφεται ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό και όχι στους καταπιεσμένους. Η λογική της αδιάκριτης απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής είναι ξένη προς εμάς. Ποτέ δεν οικειοποιηθήκαμε τους όρους της «παράπλευρης  απώλειας» ή της «κακιάς στιγμής» ως αναρχικοί. Αυτά είναι τα άλλοθι του κράτους και των αφεντικών προκειμένου να δικαιολογήσουν τις δολοφονίες των μηχανισμών καταστολής, των δολοφονιών στα εργασιακά κάτεργα και τις φασιστικές επιθέσεις. Αυτός είναι ο σάπιος κόσμος της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας, που προσπαθούμε να καταστρέψουμε και πάνω στα συντρίμμια του να δημιουργήσουμε έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας. Δεν περιμένουμε το πόρισμα κανενός αστικού δικαστηρίου για να μας πείσει ότι ο σύντροφός μας δεν έχει καμία σχέση με τις κατηγορίες που του προσάπτονται. Αν ψάχνετε ανθρωποκτόνους κοιταχτείτε στον καθρέφτη.

Ο Θ.Σ. είναι ένας από εμάς

Με το ίδιο πάθος για ζωή και ελευθερία θα μας βρίσκετε αντιμέτωπούς σας στο δρόμο.

Μπάτσοι – δικαστές – πολιτικοί – δημοσιογράφοι κάτω τα χέρια από τους συντρόφους μας .

Συνέλευση αλληλεγγύης στο Θ.Σ.

Ηχογραφημένη εκπομπή απο τις Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης για την υπόθεση Μαρφίν.

   Σε εκμπομπή την Παρασκευή 18/10 στο Αυτοδιαχειριζόμενο Ραδιόφωνο (Ραδιοζώνες Ανατρ. Έκφρασης) στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε ενημέρωση απο τον σύντροφο Θ.Σ. διωκόμενο για την υπόθεση Μαρφίν για τις τελευταίες εξελίξεις και το χρονικό τις υπόθεσης.

το λίνκ της εκπομπής :http://bit.ly/15PeKp7

Ορίστηκε για τις 18 του Σεπτέμβρη το συμβούλιο για την αίτηση διακοπής ποινής του αναρχικού Μπάμπη Τσιλιανίδη στη Θεσσαλονίκη, που έχει καταδικαστεί για ληστεία στο οικονομικό τμήμα του νοσοκομείου Α.Χ.Ε.Π.Α.. Η υπόθεση αυτή είναι και η πρώτη καταδίκη  πολιτικού κρατουμένου στην Ελλάδα με μοναδικό στοιχείο την “ταυτοποίηση” μέρους του DNA του συντρόφου με αντίστοιχο που βρέθηκε σε ένα μαντήλι κοντά στην περιοχή.

ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥΣ ΚΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ

ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΤΩΝ ΖΩΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΡΧΙΚΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ, ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

κείμενο του Μπάμπη:Στις 18 Ιουλίου διεξάγεται δικαστήριο όπου κατηγορούμαι για ληστεία στο οικονομικό τμήμα του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ το καλοκαίρι του 2010.

Σε κείμενο που είχαμε δημοσιεύσει μαζί με τους συντρόφους μου πριν την πρώτη μας δίκη ( για τον εμπρησμό οχήματος της ΔΕΗ), είχαμε αναφερθεί στις αποφάσεις που είχαμε πάρει σχετικά με το πώς θα κινηθούμε στα δικαστήρια μας, καθώς και στους λόγους που μας οδήγησαν σ’ αυτές.

Έτσι , με αυτή την αφορμή, δημοσιεύουμε επίσης ένα συλλογικό κείμενο πάνω στο ζήτημα της μισθωτής εργασίας, ενώ όπως έγινε και τον Μάρτιο, αρνούμενος να απολογηθώ στους δικαστές μου, στους διώκτες του πολύμορφου απελευθερωτικού αγώνα, δεν θα παραστώ ούτε σε αυτό το δικαστήριο.

Τα τελευταία χρόνια διανύουμε μια εποχή η οποία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η αναδιάρθρωση του καπιταλιστικού συστήματος, που λαμβάνει χώρα  αυτή την περίοδο, έχει προκαλέσει δυσφορία σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας και μερική αμφισβήτηση του συστήματος από αρκετούς ανθρώπους.

Η πόλωση του κοινωνικού σώματος οξύνεται ˙  η διάχυση φασιστικών και εθνικιστικών αντιλήψεων και πρακτικών είναι εμφανείς από τη μια, ενώ από την άλλη γίνονται απόπειρες στοιχειώδους αυτοοργάνωσης, ξεπηδούν αγώνες μερικού έστω περιεχομένου και τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια, όπως οι αναρχικοί, συνεχίζουν με πιο ξεκάθαρα χαρακτηριστικά, ανεξαρτήτως συνθηκών, τον αντικρατικό αγώνα.

Μέσα σε αυτήν τη συγκυρία λοιπόν με το καπιταλιστικό όνειρο να ξεθωριάζει, παρατηρούμε και την αναβάθμιση της καταστολής από πλευράς κράτους. Δημιουργία νέων αστυνομικών δυνάμεων, αύξηση της χρήσης υλικού από τις κάμερες που βρίσκονται πλέον σε κάθε γωνιά των μητροπόλεων, δημοσίευση φωτογραφιών υπόπτων και αναζήτηση πληροφοριών από αυτόπτες μάρτυρες, συνεχής αναβάθμιση του τρομονόμου είναι κάποιες από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για να προλάβουν το αναπόφευκτο.

Καινούρια προσθήκη στο κατασταλτικό οπλοστάσιο  είναι το dna.

H ταυτοποίηση γενετικού μου υλικού που βρέθηκε κοντά στο σημείο της ληστείας είναι το στοιχειό που με εμπλέκει σε αυτήν την υπόθεση. Διώξεις αναρχικών που βασίστηκαν στην «ανακάλυψη»  dna  έχουν γίνει σε άλλες δύο περιπτώσεις (στις υποθέσεις των αναρχικών Άρη Σειρηνίδη και Σίμου Σεϊσίδη ) ενώ αυτό το νέο «όπλο» στα χέρια της ΕΛ.ΑΣ έχει χρησιμοποιηθεί συμπληρωματικά και στις διώξεις άλλων αναρχικών στο πρόσφατο παρελθόν.

Η αναβάθμιση της κατασταλτικής στρατηγικής  δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει, αφού η χρήση της επιστήμης και της τεχνολογίας,  οι οποίες συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στην άνοδο του εξουσιαστικού πολιτισμού, από πλευράς κράτους και κυριαρχίας, εφαρμοζόταν από πάντα.

Εμείς από την πλευρά μας ως αναρχικοί οφείλουμε να μην αναλωνόμαστε σε εκκλήσεις για την τήρηση των δικαιωμάτων μας από το κράτος, μιας και αυτά προϋποθέτουν και υποχρεώσεις απέναντι του, ένα συμβόλαιο που οφείλουμε και επιθυμούμε να καταστρέψουμε.

Να προτάξουμε την ολική άρνηση του εξουσιαστικού πολιτισμού και τη ρήξη με κάθε του εκδοχή.

Να παρεμβαίνουμε στους όποιους μερικούς αγώνες με το δικό μας σκεπτικό, δυναμώνοντας τους και ριζοσπαστικοποιώντας τους, ενώ παράλληλα να συνεχίσουμε με ακόμα περισσότερη λύσσα τον αναρχικό αγώνα ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας.

Αναδεικνύοντας την επαναστατική απελευθερωτική προοπτική, διαχέοντας τις αναρχικές αντιλήψεις και πρακτικές, δημιουργώντας εναύσματα για την ανάληψη αντικρατικής δράσης από όλο και περισσότερους ανθρώπους και  χρησιμοποιώντας οποιαδήποτε μέσα κρίνουμε ως πρόσφορα για την ενδυνάμωση του αγώνα, μακριά από δίπολα νόμιμου-παράνομου, να εργαστούμε πάνω στην οικοδόμηση αναρχικών κοινοτήτων.

Άλλωστε για τους εχθρούς μας θα είμαστε πάντοτε ένοχοι για την προσπάθειά μας να εκπληρώσουμε την επιθυμία μας να ζήσουμε ελεύθεροι, να ορίσουμε τις ζωές μας μόνοι μας τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, σε αρμονία με την φύση, μακριά από δίκτυα εξουσίας, ελέγχου και διαμεσολάβησης, από σχέσεις που αναπαράγουν ιεραρχίες, καταπίεση και εκμετάλλευση, από την εξάρτηση από “ειδικούς” ˙  μία προσπάθεια, ένας αγώνας που περνά πάνω από την καταστροφή τόσο του καπιταλισμού, όσο και κάθε μορφής διαχείρισης του εξουσιαστικού πολιτισμού.

Να ξεπεράσουμε τις αγκυλώσεις που μας κρατάν αδρανείς.

Να αναπτύξουμε σχέσεις που να αντανακλούν αυτά που προτάσσουμε.

Να προετοιμαστούμε και να δράσουμε για την όξυνση του κοινωνικού εμφυλίου πολέμου, για την εξάπλωση της αναρχίας.

ΛΥΣΣΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

Με την σκέψη δίπλα σε αυτούς που συνεχίζουν τον αγώνα και μάχονται για την ατομική και την συλλογική απελευθέρωση από τα δεσμά της εξουσίας, εντός και εκτός των τειχών σε κάθε γωνιά της γης.

                                                                                                ΤΣΙΛΙΑΝΙΔΗΣ ΜΠΑΜΠΗΣ

Α’ ΠΤΕΡΥΓΑ ΦΥΛΑΚΏΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

  το κείμενο του Μπάμπη: http://saparnitikou.wordpress.com/2012/07/20/%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B4%CE%B7-%CE%BC-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%88%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%AF/

προηγούμενα κείμενα σχετικά με την υπόθεση:

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1452128

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1451530

βίντεο:

σχετικά:https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1487573