Για την κυβέρνηση στόχος είναι η φετινή πορεία να παραμείνει μέσα στα όρια της τυπικής μεμονωμένης διαμαρτυρίας, χωρίς συνέχεια ή αντίκτυπο στην εργατική τάξη. Πιστό αρωγό έχει τους καρεκλοκένταυρους γραφειοκράτες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, οι οποίοι αποδείχτηκαν προθυμότατοι προδότες κάθε αγώνα, σε αντάλλαγμα για την ελπίδα (έστω και αμυδρή) της διατήρησης της θεσούλας και των προνομίων τους. Ειδικά μετά την προδομένη απεργία των καθηγητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τον Μάη, την οποία το ΔΣ της ΟΛΜΕ τυπικά υπερψήφισε, μόνο για να την χαντακώσει στην πράξη με την δεύτερη ψηφοφορία και δικαιολογία της απουσίας των “απαραίτητων όρων και συσχετισμών” για την διεξαγωγή της, και ο πιο ανυποψίαστος δεν μπορεί παρά να διακρίνει τον καθαρά αντιδραστικό ρόλο που παίζουν οι γραφειοκράτες στο εργατικό κίνημα.

            Τώρα λοιπόν οι εργατοπατέρες των ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ/ΕΚΘ μας καλούν για άλλη μια χρονιά να πάμε στην συγκέντρωση και πορεία τους, και μετά σπίτια μας, για να “λύσουν” αυτοί τα προβλήματά μας χωρίς εμάς. Δεν θα τους περάσει όμως. Η συμπόρευση με τους προδότες της εργατικής τάξης είναι φέτος περισσότερο από ποτέ αδύνατη.

            Είναι επιτακτική ανάγκη το εργατικό και κοινωνικό κίνημα, ακολουθώντας το παράδειγμα της ΒιοΜε, να διαχωριστεί από την γραφειοκρατεία και να συντονιστεί με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες βάσης· με σωματεία βάσης, επιτροπές αγώνα, συνελεύσεις γειτονιάς και κάθε άλλη μορφή αυτοοργάνωσης, συντονιζόμενα σε ανεξάρτητα από την γραφειοκρατία κέντρα αγώνα, να οργανώσει την Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας και να ανατρέψει όλους αυτούς που μας καταστρέφουν την ζωή.

<>·<>·<>·Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης